Quantcast
Channel: ဘ၀ေျခရာ
Viewing all 1811 articles
Browse latest View live

ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေဘာဂေဗဒစနစ္ကို ထိန္းေက်ာင္းကိုင္တြယ္မယ္ဆိုရင္....

March 2, 2013, 6:48 pm
$
0
0

by NayHtet HtetAung on Saturday, March 2, 2013 at 11:55pm ·
ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေဘာဂေဗဒစနစ္ကို ထိန္းေက်ာင္းကိုင္တြယ္မယ္ဆိုရင္....
                ဟိုယခင္ကတည္းက ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေတြးေခၚႏိုင္စြမ္းေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕သီအိုရီေတြဟာ လူ႔ေဘာင္ေလာကကို အၾကီးအက်ယ္ေျပာင္းလဲေစခဲ့ေၾကာင္းကို သတိျပဳခဲ့မိပါတယ္။အထူးသျဖင့္ ASEAN ,AFTA နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ၊Trade Theory(ကုန္သြယ္မႈဆိုင္ရာ သီအိုရီ) ေတြကိုေလ့လာ ဆည္းပူးရခ်ိန္မွာ သိရွိခံစား လိုက္ရပါတယ္။
အခုCommonding Hight Documentary အေခြကို ၾကည့္ရႈျပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ထင္တာထက္ ပိုဆိုးပါလား... လို႔သိလိုက္ရပါတယ္။ ဂၽြန္ေမးနပ္စ္ကိန္း ဆိုတဲ့ေဘာဂေဗဒ ပညာရွင္ၾကီးက အရင္းရွင္ စနစ္ကို အစိုးရရဲ႕ အထိန္းအကြပ္ေလးနဲ႔ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ ဖက္ရက္ဒရစ္ေဟးယက္ လို႔ေခၚတဲ့ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ၾကီး ကေတာ့ အရင္းရွင္စနစ္ကို ေစ်းကြက္ရဲ႕ အလိုအတိုင္း လြတ္လပ္စြာ စီးဆင္းခြင့္ ျပဳေစခ်င္ပါတယ္။  ဒီပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦးရဲ႕ အယူအဆ သေဘာထားေရးရာေတြဟာ ကမၻာၾကီးတစ္ခုလံုးရဲ႕ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေတြအေပၚကို ၾကီးစြာေသာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ရိုက္ခတ္ျပီး လူတစ္ေယာက္ျခင္းရဲ႕ဘဝ၊ မိသားစု ေတြရဲ႕ဘဝအေထြေထြႏွင့္ ႏိုင္ငံေတြတစ္ခုျခင္း ဆီရဲ႕အေပၚကို ေကာင္းေသာ အက်ိဳးဆက္ေတြေရာ ခံစားရခက္တဲ့ေဝဒနာေတြေရာကို ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။
            
  ဂၽြန္ေမးနပ္စ္ကိန္းက ကမၻာ့စီးပြားပ်က္ကပ္ၾကီးေတြျဖစ္ရင္၊ႏိုင္ငံေတြမွာ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အက်ပ္အတည္းေတြ ျဖစ္ရင္၊ႏိုင္ငံတကာစီးပြားပ်က္ကပ္ေတြၾကံဳရင္....ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲ..၊ဘယ္လိုဆယ္ယူမလဲ... ဆိုတဲ့ဘက္ကေန ေတြးေခၚျပီး.. သံုးသပ္ခ်က္ေတြကို အေပၚစီးကေနျခံဳၾကည့္တဲ့ Macroeconomic (တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအားလံုးရဲ႕ ဘ႑ာေရးနဲ႔ ေငြေၾကးဆိုင္ရာေတြကို အေပၚစီး ကေနျခံဳငံု ေလ့လာျပီး မူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္ျခင္း)နဲ႔Macroeconimic စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ေဝါဟာရသစ္ေတြ ကို တီထြင္ခဲ့ပါတယ္။ကိန္းစ္ရဲ႕''စီးပြား ပ်က္ကပ္ကို ဘယ္လို ဆယ္တင္မလဲ...''ဆိုတဲ့ သီအိုရီနဲ႔ေတြးေခၚမႈေတြက လက္ေတြ႔ က်ျပီးေအာင္ျမင္တဲ့ အေျဖကို ရေစခဲ့ ပါတယ္။ မဟာစီးပြားပ်က္ကပ္ၾကီးကေန ကမၻာၾကီးကို ဆယ္ထုတ္တြန္းယူႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ ေခတ္မီေနတဲ့ ကမၻာ့ဘဏ္၊ IMF ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းၾကီးေတြ တည္ေထာင္ေတာ့လည္း ကိန္စ္းရဲ႕Idealism ဝါဒနဲ႔လူသားခ်င္းစာနာမႈ ဝါဒေတြကိုခ်ီးက်ဴးခဲ့ၾကပါတယ္။
             
 ကိန္းစ္ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ဆန္႔က်င္တဲ့အျမင္နဲ႔ အေတြးအေခၚရွိတဲ့ ေဘာဂေဗဒ ပညာရွင္ေတြ လည္းရွိၾကပါတယ္။ေစ်းကြက္ရဲ႕လြပ္လပ္မႈက အလုပ္ျဖစ္ျပီး အစိုးရရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈက အလုပ္မျဖစ္ဘူးလို႔ ယံုၾကည္တဲ့ လူးဝစ္ဘြန္မိုက္ဆိုတဲ့ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ၾကီးရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြကို ဖရက္ဒရစ္ေဟးယက္ ဆိုတဲ့ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ကလည္း လက္ခံယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္။ကိန္းစ္ရဲ႕အယူအဆေတြဟာ အနာဂတ္အတြက္ ေျခလွမ္းမွားၾကီးေတြပဲလို႔ သူတို႔ေတြက ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္။ေက်းပိုင္ကၽြန္ပိုင္စနစ္ ဆီသို႔ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ထုတ္ေဝျပီး ကိန္းစ္ရဲ႕သီအိုရီေတြကို အလဲထိုးဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ဖရက္ဒရစ္ေဟးယက္ တို ႔ေတြရံႈးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာ ၁၉၇၃ခုႏွစ္ျဗိတိန္မွာ  မာဂရက္သက္ခ်ာ အစိုးရတက္လာျပီး ေဟးယက္ရဲ႕ စာအုပ္ကိုကိုင္ျပီး ဒါဟာသူ႕ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ပါပဲလို႔ ေျပာတဲ့ အခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ ေဟးယက္က သူမွန္ကန္ေၾကာင္း ကမၻာကသိဖို႔ ေစာင့္စားခဲ့ရပါတယ္။မာဂရက္သက္ခ်ာဟာ ေဟးယက္ရဲ႕သီအိုရီေတြအတိုင္း ျဗိတိန္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလိုေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္ရာမွာ ေထာက္ခံသူအနည္းငယ္နဲ႔ ကန္႔ကြက္သူ မ်ားစြာၾကား ကေန မာဂရက္က သူမရဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြ မွန္ကန္ ေၾကာင္းျပသျပီး ျဗိတိန္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကို ဦးေမာ့ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မာဂရက္နဲ႔ျဗိတိန္ႏိုင္ငံကို အားက်ျပီး စီးပြားေရးေပၚလစီေတြကို လိုက္လံျပဳျပင္ခဲ့ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ဟာလည္း ေအာင္ျမင္မႈေတြ အလံုးအရင္း ရရွိလာၾကပါတယ္။
               
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ေဟးယက္တို႔ရဲ႕ ေစ်းကြက္ကိုသူ႔အလိုတိုင္း စီးဆင္းခြင့္ျပဳေစတဲ့ ပညာရပ္နဲ႔ ပညာရွင္ေတြ အားေကာင္းလာျပီး ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာလည္းဒီေဘာဂေဗဒစနစ္ကို လိုက္နာ အတုယူၾက၊က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္ကပဲ အလန္ဂရင္းစပန္ဦးေဆာင္တဲ့ အေမရိကန္ ဗဟိုဘဏ္ရဲ႕ လြဲမွား တြက္ခ်က္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ေပၚလစီေၾကာင့္ အေမရိကန္မွာ စီးပြား ပ်က္ကပ္ၾကီး ၂၀၀၈ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဒါကိုဘာနဲ႔ျပန္ကုစားမလဲ ဆိုတဲ့အခါမွာ ဂၽြန္ေမးနပ္ကိန္းစ္ ရဲ႕ သီအိုရီေတြ တစ္ပါတ္ျပန္ေက်ာ့ ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ေတြဟာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္သစ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြတဲ့ သီအိုရီ အသစ္ေတြကို ထပ္မံတီထြင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း မီးေမာင္းထိုးျပ ခံလိုက္ရသလို၊ေဝဖန္မႈေတြလည္း ခံခဲ့ရ ပါတယ္။
            
ဒါဆိုရင္ ကၽြန္မစဥ္းစားမိတာက ကိန္းစ္က မွန္သလား...?။ေဟးယက္က မွန္သလား...?။ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကိန္းကပိုေတာ္သလား...?။ေဟးယက္က ပိုေတာ္သလား...?။သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ သီအိုရီေတြနဲ႔မတူတဲ့၊ပိုျပီးလည္း ေကာင္းတဲ့တျခားေသာ သီအိုရီေတြရွိေသးသလား...?။ ကိန္းစ္ကမွန္ျပီးေတာ့ မွားသြားတာလား...?။ ေဟးယက္က မွားျပီးေတာ့မွ မွန္သြားတာလား...?။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံေတာ္စီးပြားေရးတိုးတက္ေစဖို႔ အတြက္ေရာ ဘယ္သီအိုရီကို က်င့္သံုးဖို႔လိုတယ္လို႔ထင္ပါသလဲ။ တကယ္ေတာ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုပါပဲလို႔ ကၽြန္မ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ အျမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနတာ အခ်ိန္ပါပဲ။အဲဒီအခ်ိန္ကာလ အပိုင္းအျခားေတြအလိုက္ တျခားေသာ က႑ေတြႏွင့္မတူညီတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြၾကားမွာ လိုက္ေလွ်ာညီေထြရွိမယ့္သီအုိရီကို သံုးစြဲဖို႔ပဲ လိုအပ္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။
             
 အေျခအေနနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သံုးသပ္ျပီးရင္ ကိန္းစ္ရဲ႕သီအိုရီနဲ႔ေျဖရွင္း ၾကမလား..?။ ေဟးယက္ရဲ႕ သီအိုရီနဲ႔ ေျဖရွင္းၾက မလား..?။တျခားေရာ ဘာသီအိုရီေကာင္းေတြ ရွိေသးသလဲ..?။ဆိုတာေတြကို စဥ္းစားဖို႔ပဲလိုတယ္ထင္ပါတယ္။ ကိန္းစ္မွန္တယ္... လက္ခုပ္တီးေပးလိုက္ၾက။ကိန္းစ္မွားသြားျပီ...ပစ္ပယ္ထား လိုက္ၾက။ေဟးယက္မွားတယ္... ဖယ္က်ဥ္ထားလိုက္ၾက။ေဟးယက္မွန္သြားျပီ...ဝိုင္းျပီးၾသဘာေပးၾက။ ဆိုတဲ့ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈမ်ိဳး၊ သံုးသပ္မႈမ်ိဳးေတြထက္ ဘယ္အေျခအေနမွာ ကိန္းစ္ရဲ႕အဆိုက အက်ိဳးျဖစ္ထြန္း ေစျပီး ေဟးယက္ရဲ႕ အဆိုေတြက ဘယ္ကာလေတြမွာ ပိုျပီးအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစသလဲ.. လို႔သာစဥ္းစားသင့္ တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ကိန္းစ္ လည္းမဟုတ္ ေဟးယက္လည္း မဟုတ္တဲ့ မထင္ရွားတဲ့ ေဘာဂေဗဒသမား တစ္ေယာက္က ထုတ္တဲ့ သီအိုရီတစ္ခုကို ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ သံုးသင့္ရင္လည္း သံုးရမွာပါ။ ကၽြန္မတို႔မွာ ပုဂၢိဳလ္စြဲေတြ၊ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုးကြယ္မႈေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ျပီး လူမွန္သမွ်အေပၚ အထင္ေသးခ်င္တဲ့စိတ္၊ အထင္ၾကီးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။
          
  ျမန္မာႏိုင္ငံစီးပြားေရး ျပန္လည္ဦးေမာ့ေစဖို႔ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟိုဘဏ္အတြက္ ဥကၠဌေကာင္း တစ္ေယာက္ကိုရွာေဖြဖို႔လိုအပ္ေနပါတယ္။ဒီဥကၠဌေနရာအတြက္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူေတြကို ေရြးခ်ယ္ ရပါမယ္။ အဲဒီေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို လႊတ္ေတာ္ေရးရာေကာ္မတီေတြေရွ႕မွာ ေမးျမန္းစစ္ေဆး ၾကားနာ ျပီးေတာ့မွ စကာတင္တစ္ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီေရြးခ်ယ္မႈမွာ ''ကိုယ့္လူ၊သူ႔လူ''ဆိုတဲ့ ဘက္လိုက္မႈေတြ.. ''ငါတို႔ေျပာရင္၊ဖိအားေပးရင္ နားေထာင္မယ့္ လူလိမၼာေလးျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္'' ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ..မပါဝင္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ အဓိကအေရးၾကီးတာကေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ စီးပြားေရးနဲ႔ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနေတြ၊ အာရွ ႏိုင္ငံေတြက စီးပြားေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြ အာဆီယံ ေဒသတြင္းက စီးပြားေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အေျခအေနေတြကို ေလ့လာသံုးသပ္ႏိုင္ရပါမယ္။ အဲလိုေလ့လာ သံုးသပ္ျပီးရင္ ''အေျခအေနေကာင္းေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ဘယ္လိုအျမတ္ထုတ္ ယူႏိုင္မလဲ... အေျခေနမေကာင္းရင္ ဘယ္လိုကာကြယ္ေပးမလဲ...'' ဆိုတာေတြကို ေဝဖန္သံုးသပ္ႏိုင္စြမ္းေတြ ရွိရပါမယ္။ လုပ္ရဲကိုင္ရဲရွိရပါမယ္။ ''တျခားေဘာဂေဗဒသမားေတြ လည္း ဒီလိုလုပ္ၾကတာပဲ..က်ဳပ္လည္းဒီလို လုပ္ခဲ့တာပဲ သူ႔ဟာသူျဖစ္သြားတာေတာ့ က်ဳပ္လည္းမတတ္ႏိုင္ဘူး..'' ဆိုတဲ့လူစားမ်ိဳးျဖစ္လို႔မရပါဘူးးး။
                
 ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးအေဆာက္အအံုေလးရဲ႕ ထုထည္ပမာဏ က ေသးေကြးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး တစ္ခုခုလႈပ္လိုက္တိုင္း ရမ္းခါသြားေလ့ရွိတဲ့ ဥပမာေတြ တစ္ျပံဳၾကီး ရွိပါတယ္။ ေလွငယ္ေတာ့ လိႈင္းၾကီးတဲ့ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္တဲ့သေဘာေလးပါ။ ဒီေတာ့ဦးေဆာင္ပဲ့ကိုင္သူရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ ၾကံရည္ဖန္ရည္ ေတြနဲ႔ သတၱိက တကယ္ကိုလိုအပ္ပါတယ္။ ကၽြန္မေရးတဲ့ စီးပြားေရး ဆိုင္ရာေဆာင္းပါးေတြဟာ ဘာသာျပန္ေတြ ကို ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေဘာဂေဗဒသမားမဟုတ္တဲ့ သာမန္ျပည္သူေတြနဲ႔ တျခားဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္ေတြ နားလည္လြယ္ေစမယ့္ ျပည္တြင္းျဖစ္ဥပမာေတြနဲ႔ပဲ ေရးေပးခ်င္တာပါ။ ဒီစာကိုေရးဖို႔အတြက္ ကိန္စ္းနဲ႔ ေဟးယက္ရဲ႕ စာေတြ သီအိုရီေတြ အမ်ားၾကီးျပန္ဖတ္ အထပ္ထပ္သံုးသပ္ျပီး  အခ်ိန္ယူျပီးမွ ေရးထားတာပါ။ ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ စာေတြ႔ေတြကို လံုးဝထည့္မေရးခ်င္ ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္က အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ နားလည္လြယ္ေအာင္ပဲ ေရးခ်င္ပါတယ္။
                      
 ကၽြန္မတို႔ေတြဟာ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ စီးပြားေရးဆိိုင္ရာ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေလးေတြကို မသိရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ဘဝမွာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားရွာတဲ့အခါေရာ၊ဝန္ထမ္း လုပ္တဲ့အခါမွာေရာ၊ ကိုယ့္ကိုကုိယ္စားျပဳမယ့္ ျပည္သူ႕ ကိုယ္စားလွယ္ ေတြကို ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါေတြမွာေရာ အလကားေနရင္း ဆံုးရံႈးမႈေတြ ၾကံဳေတြ႔ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒ ဆိုတာဟာ လူတစ္ဦးခ်င္းဆီရဲ႕ ဘဝေတြကိုတိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ ရိုက္ခတ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္မက တစ္ခုခုကို နားလည္ သေဘာေပါက္မႈမရွိရင္ စာက်က္လို႔မွတ္လို႔မရတဲ့ အက်င့္ဆိုးတစ္ခုရွိပါတယ္။ နားလည္ သြားရင္ က်က္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားပါတယ္။ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ လူျပိန္း နားလည္သလို လည္သြားမွ ေက်နပ္တဲ့သေဘာေလးေတြရွိပါတယ္။အဲဒီအက်င့္ဆိုးေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ႏိႈင္းျပီး ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ေရးတဲ့အခါမွာလည္း ဆရာၾကီးလုပ္သလို ရွင္းျပတ့ဲ အေရးအသားေတြေတြ႔ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါလို႔လည္း ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။                                                                                               
                                                                                  ေနထက္ထက္ေအာင္                                                            
↧
Search
↧

ေတာင္သူေတြဘဝ အေျခလွဖို႔ဆို

March 2, 2013, 6:57 pm
$
0
0

 

by ကို သာ ပို on Sunday, March 3, 2013 at 9:53am ·
မနက္က ေနာင္ေတာ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေတာင္သူလယ္သမားေန႔နဲ႔ ပက္သတ္တဲ့ စာတစ္ပိုဒ္ဖတ္မိရင္း စိတ္ထဲ ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ခ်ေရးမိတာပါ။ လယ္ယာေတြ အေၾကာင္း အရမ္းနားလည္ ေနလို႔ေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ခုအခ်ိန္မွာ ရွိတဲ့ ဆင္ျခင္ဥာဏ္ ဗဟုသုတေလာက္နဲ႔ ႏွစ္ျပားတန္ အၾကံေလးေတြ ေပးၾကည့္ခ်င္မိတာပါ။


သာပိုတို႔ နယ္ေတြဆင္းမိေတာ့ လယ္သမားဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သိလာရတယ္လို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ထင္မိတယ္။ လယ္လုပ္တယ္ဆိုတာ မိုးဆို လယ္ထြန္၊ ထယ္ထိုးျပီးေတာ့ ပ်ိဳးၾကဲ၊ ပ်ိဳးႏႈတ္၊ ေကာက္စိုက္၊ ရင့္လာရင္ ရိတ္၊ သိမ္း၊ ေျခြေလွ႔ေပါ့။ ဒါေတြက ငယ္ငယ္က ၾကားဖူးခဲ့တာေတြ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ တီဗြီမယ္ ခဏခဏေတြ႕ရ ျမင္ရတဲ့ တစ္ဧက တင္းတစ္ရာဆိုတဲ့ စပါးေတြျဖစ္တဲ့ ဆင္းသြယ္ရင္တို႔၊ မေနာသုခတို႔ စတာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ရွိသာရွိေနတာ စိုက္လို႔ အဆင္မေျပတဲ့ သူေတြ၊ ေနရာေတြနဲ႔ အေျခအေနေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ေတာင္သူ လယ္လယ္သမားေတြရဲ႕ ဘဝကို အဓိက ျမွင့္တင္ေပးခ်င္ရင္ ျပင္ရမွာေတြကေတာ့ မနည္းလွပါဘူး။

(၁) စပါးေဈး တည္ျငိမ္ဖို႔။
ပထဆံုး လုပ္ရမယ္လို႔ ျမင္မိတာကေတာ့ စပါးေဈးကို တည္ျငိမ္လာေအာင္၊ ေဈးေကာင္းရေအာင္ လုပ္ေပးရမွာပါ။ ခုေခတ္ လယ္သမား အေတာ္မ်ားမ်ားက စပါးေဈး အေျခအေနကို ၾကည့္ျပီးမွ ေျမဆီ၊ ေျမၾသဇာကို ထည့္မထည့္ ဆံုးျဖတ္ၾကတာ လက္မခံခ်င္လဲ လက္ခံရမယ့္ လက္ေတြ႕ အေျခအေနပါ။ စပါးေတြ ရင့္ကာနီးကာမွ စပါးေဈးအေျခအေနစံုစမ္းၾက ေဈးေကာင္းမယ္ဆိုရင္ ေျမဆီဝယ္ျပီးေတာ့ အဲ့အခါက်မွ ထည့္ၾကတာရယ္ပါ။ တကယ္ကို ရွိေနပါတယ္။ တကယ္က ေျမဆီဆိုတာ ေဈးကို ၾကည့္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး အခ်ိန္ကို ၾကည့္ရမွာပါ။

ဒီႏွစ္ စပါးေဈး ေကာင္းႏိုင္မယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကျပီးမွ ေနာက္က် ေျမဆီထည့္ေတာ့ ထည့္သေလာက္လဲ အရာမထင္သလို အထြက္လဲ မေကာင္းလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္က ေသခ်ာ ၾကိဳထည့္ထားျပီး စပါးေဈး မေကာင္းလို႔ ရံႈးတဲ့ႏွစ္ေတြ ရွိခဲ့တဲ့ ေတာင္သူေတြကို ဘယ္လိုစကားနဲ႔ အသံုးမွ မက်တာလို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ရာသီဥတု မေကာင္းလို႔ စပါးေတြအထြက္က်တဲ့ လယ္သမားေတြအဖို႔ အေတာ့္ကို ထိခိုက္ႏိုင္တဲ့ ပမာဏနဲ႔ ေျမၾသဇာ ေဈးေတြက ရွိေနတာပါ။

(၂) မ်ိဳးစပါး အလြယ္တကူရဖို႔
စပါးဆိုတာကို ေတာင္သူေတြက ကိုယ့္လယ္က ထြက္တဲ့စပါးကို မ်ိဳးခ်န္ၾကတာ အမ်ားစုပါ။ အရင္ကလဲ လုပ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္လယ္မွာ အေတာ္ေလး အႏွံဖ်င္းကာမွ လယ္ေကာင္းကေန ဝယ္ျပီး စိုက္ၾကတာပါ။ တကယ္ေတာ့ မ်ိဳးစပါးဆိုတာက ေသေသခ်ာခ်ာ စနစ္တက် ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပဳစုထားရတဲ့ အမ်ိဳးပါ။ ရာသီဥတု၊ ပိုးက်တာနဲ႔ ေျမဆီၾသဇာ ထည့္တာေတြကို အခ်ိန္အတိအက် မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ထားတဲ့ စိုက္ခင္းက မ်ိဳးကမွသာ တကယ့္ကို အထြက္တိုးေစ၊ ပိုးဒဏ္ခံေစ၊ ရာသီဥတု ခံႏိုင္ေစတာပါ။

ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္တာ၊ ေငြမလိုက္ႏိုင္တာ စတာေတြနဲ႔ လံုးျခာလည္ေနတဲ့ ေတာင္သူေတြအတြက္ အစိုးရကေန  မ်ိဳးစပါးကို တာဝန္ယူျပီး လုပ္ေပးမွ အဆင္ေျပမွာပါ။ ေရနက္ကြင္း၊ ဆားေပါက္တဲ့လယ္၊ ပိုးဒဏ္ခံ စပါးမ်ိဳးေတြဟာ ဒီႏွစ္ထြက္တဲ့ အထဲက မ်ိဳးခ်န္သံုးရင္းနဲ႔ အရည္အေသြး က်က်လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်ိဳးကို လိုသေလာက္ အလြယ္တကူ မရႏိုင္တာ၊ ေဈးၾကီးတာနဲ႔ ေရြးပိုင္ခြင့္ မရတာေတြက အဓိက ျပႆနာေတြပါ။ ဒါေတြကို အစိုးရကလဲ ထိေရာက္စြာ ျဖန္႔ျဖဴးမႈ မေပးႏိုင္ေသးတာကိုလဲ လက္ခံကို ခံရပါ့မယ္။

တစ္ဧက ရာေက်ာ္ထြက္တဲ့ စပါးေတြဆိုတာက တိဗီြထဲရယ္ စံျပစိုက္ကြတ္မွာတင္ ရွိေနေသးတာပါ။ လယ္သမားေတြ မ်ိဳးအေနနဲ႔ေတာင္ လိုသေလာက္ မျဖန္႕ႏိုင္ပါဘူး။ မ်ိဳးမသန္႔တဲ့အခါ ဆန္လဲ မသန္႔ေတာ့ ေဈးေကာင္းက မရျပန္ပါဘူး။


(၃) စိုက္ပ်ိဳးစနစ္
လယ္သမားေတြ အဓိက လိုေနတာက စိုက္တဲ့ နည္းစနစ္အမွန္ပါ။ ဘယ္အခ်ိန္ ေပါင္းလိုက္ရမယ္ ေျမဆီေကၽြးရမယ္၊ တမန္းႏိႈးရမယ္ ဆိုတာေတြကအစ တိတိက်က် လိုက္နာႏိုင္ဖို႔ အေတာ္ေလး လိုေနေသးတာပါ။ တစ္သက္လံုး လယ္စိုက္စားလာတဲ့ လူၾကီးေတြ ကိုယ့္အဘိုးအရြယ္ ေလာက္ေတြကို ေျပာေဟာရတယ္ တယ္မလြယ္ပါဘူး။ လက္လဲ မခံခ်င္ၾကပါဘူး။ အဓိက ျပႆနာကေတာ့ စံျပကြင္းေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္မျပႏိုင္တာပါ။ ေရွ႕မွာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ စိုက္ျပထားရင္ လိုက္လုပ္ခ်င္စိတ္ေတြ နည္းပညာ ယူခ်င္စိတ္ေတြ အလိုလို ျဖစ္ာလမွပါပဲ။

အဓိက ကေတာ့ ေရွ႕ကေန လုပ္ျပဖို႔က ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ တာဝန္ပဲ ထင္မိပါတယ္။ ေတာင္သူေတြက ေရွ႕တင္မွာ တကယ္ ထြက္သဟဆိုေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ နည္းစနစ္မက် တာေၾကာင့္လဲ မွန္သေလာက္ မရပါဘူး။ စိုက္ခင္းထဲ ရွင္းျပလိုက္တာထက္ ပိုတဲ့စီမံမႈေတြ လိုေနပါေသးတယ္။ လိုက္လုပ္ျပီးေတာ့ စနစ္မက်လို႔၊ လိုအပ္တာေတြ ေထာက္ျပဖို႔ လူမရွိလို႔ တကယ္တမ္း မရတဲ့အခါက်ေတာ့ ေနာက္လုပ္ခ်င္စိတ္လဲ မရွိေတာ့ပါဘူး။

တကယ့္ကို စနစ္တက် လုပ္ကိုင္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ စက္ေတြ တြင္တြင္ မသံုးႏိုင္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေျမဆီေဈးေတြ ၾကီးတာက တစ္ေၾကာင္း အေပၚက ေျပာခဲ့သလို စပါးေဈးၾကည့္ျပီးမွ လိုက္လုပ္တဲ့ အခါေတြက်ေတာ့ အခ်ိန္ေႏွာင္းေနပါျပီ။ ႏွေမ်ာစရာပါ။ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ဧက စိုက္စားရိတ္ပါ။ စိုက္ပ်ိဳးေရး ဌာနက တြက္ခ်က္ေပးတဲ့ စားရိတ္နဲ႔ အျပင္မွာ လက္ေတြ႕ ကုန္က်တာေတြက မတူတာမ်ားပါတယ္။ ဒီစားရိတ္ဆိုတာက စိတ္ပ်ိဳးစားရိတ္ ေခ်းေငြနဲ႔လဲ တိုက္ရိုက္ ပတ္သက္ေနေတာ့ကာ ဒါေလးေတြလဲ တိက် စနစ္က်ဖို႔ အေတာ္လိုပါေသးတယ္။

(၄) ဆန္စပါးအသင္း
ဆန္စပါး အသင္းဆိုတာေတြက ဘယ္သူေတြနဲ႔ ဖြဲ႔ထားျပီးေတာ့ ဘာ့အတြက္ လုပ္ေနလဲဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ မစိုက္ရပဲ ေငြခ်ဳိးယူတဲ့ ကုန္သည္ေတြ ဆန္စက္ပိုင္ရွင္ေတြ၊ ကုန္သည္ေတြက အမ်ားစုပါ။ ဆန္စပါးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသင္းအဖြဲ႕ေတြဆိုတာ လယ္သမားေတြအဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔တစ္ေတြ အျမတ္မ်ားမ်ားက်န္ဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြခ်ည္းသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

ျပည္ပကို ဆန္တင္ပို႔လို႔ စပါးေဈး တက္လာရင္လဲ ေတာင္သူေတြ အ်ကိဳးမရၾကပါဘူး။ သူတို႔သာ ရၾကတာပါ။ ဆန္မ်ားမ်ားပို႔ရလို႔ ျပည္တြင္းေဈးကြတ္ထဲ အစိုးရက ထိန္းခ်ဳပ္တာေတြလဲ ရွိတာမို႔ ဆန္မ်ားမ်ား ပို႔ရလဲ ေတာင္သူေတြနဲ႔ ဘာဘာဘာမွ မဆိုင္သလိုပါပဲ။ အစိုးရရဲ႕ ဆန္စပါး တင္ပို႔မႈ၊ စပါးေဈး စတာေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေပၚလစီကလဲ ကုန္သည္ေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီးေတာ့ လုပ္ထားသလားပဲ ျမင္မိပါတယ္။

(၅) ဆန္စက္နည္းပညာ
လယ္သမားေတြ နဝလီခြဲရတဲ့ ဆန္စက္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားက အရည္အေသြး ညံ့တဲ့အခါ ဆန္က်ိဳးမ်ားပါတယ္။ ဒါကလဲ ႏွစ္ဆယ့္ ငါးမွတ္ ဆန္ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ တင္ေနရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ပါ။ စပါးသန္႔စင္တာ၊ မ်ိဳးသန္႔တာ စတာေတြနဲ႔လဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္။

(၆) စက္ပစၥည္းကိရိယာ၊ ေျမဆီနဲ႔ အခြန္
တေန႔ကေတြ႕လိုက္တဲ့ ျမန္မာျပည္ကို သြင္းကုန္အခြန္ ကင္းလြတ္တဲ့ အထဲမယ္ လယ္ထြန္စက္ ဘန္ပါရယ္ တံခါးရယ္နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အရံပစၥည္းေတြကို ကင္းလြတ္ခြင့္ ေပးပါသတဲ့။ လယ္ထြန္စက္က ဘန္ပါနဲ႔ တံခါးမပါလဲ ထြန္ရ သယ္ရ ျဖစ္ေနေသးတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ေထာက္ျပတဲ့ ေနာင္ေတာ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားေလးေတာင္ သြားသတိရပါေသးတယ္။ မေယာင္ရာ ဆီလူးတဲ့သူေတြပဲ ျမင္မိပါတယ္။ အလဲဗင္းကေရးတဲ့ ဆိပ္ကမ္းမွာ ကုမၼဏီ တစ္ခုတည္းအတြက္ က်ပ္သန္းေပါင္း သန္းနဲ႔ခ်ီျပီး အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ ေပးလိုက္တယဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာမွာ လယ္ထြန္စက္နဲ႔ သက္ဆိုင္တာေတြ မပါဘူးပဲ ထင္မိပါတယ္။ တလြဲဆံပင္ေတြ သိပ္ေကာင္းေနၾကတာပါ။ ေအာ္ေနၾကတာေတာ့ လက္မႈလယ္ယာကေန စက္မႈလယ္ယာလို႔ ၾကားမိတာပါပဲ။

လယ္သမားေတြ အဆင္ေျပေျပ အလြယ္တကူ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ဒီထြန္စက္ေတြဆိုတာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမယ္လဲ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ထုတ္ႏိုင္တာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ ေပးလိုက္ရင္ ဘာေတြ ျဖစ္သြားမယ္လို႔ ေတြးေၾကာက္ေနလဲ မသိပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခုက ေျမဆီပါ။ ျမန္မာျပည္မယ္ ေျမဆီကို လိုသေလာက္ မထုတ္ႏိုင္လို႔ တိုင္းတပါးကေန တင္ေနရတာ မနည္းပါဘူး။ ဒီကိစၥအတြက္ ကုန္က်စားရိတ္ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္ ျပည္တြင္းမွ မ်ားမ်ားထုတ္ဖို႔၊ ျပည္ပက တင္သြင္းရင္လဲ အခြန္အခနဲ႔ သယ္ယူစားရိတ္ေတြ က်ဆင္းေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေပးသင့္ပါတယ္။

ဒီအတြက္ အဓိက အေရးအၾကီးဆံုးလို႔ ထင္မိတာကေတာ့ ပညာေပးတာေတြပါပဲ။ စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္၊ ပိုးမႊားဒဏ္ ခံႏိုင္ေအာင္၊ ရာသီဥတု ဆိုးရြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ေရၾကီးကြင္း ေရနက္ကြင္းနဲ႔ ဆားေပါက္တဲ့ လယ္ေတြအတြက္ နည္းပညာနဲ႔ မ်ိဳးေတြ ဘယ္လိုအသံုးခ်မလဲ စတာေတြက တကယ္ကို အေရးၾကီၤးပါတယ္။ ဒါေတြကို လူထုၾကားထဲ အမွန္တကယ္ ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးရမွာပါ။ တီဗီြထဲမယ္ ထည့္ရံုကေတာ့ ကိုရီးယားကားေလာက္ စိတ္ဝင္စားမယ္ မထင္ပါဘူး။ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ နားလည္လာေအာင္ ပညာေပးဖို႔ လိုအပ္ပါမယ္။

တစ္ခု သတိထားမိတာက ျမန္မာျပည္က စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို အစၥေရးကေနျပီးေတာ့ ပညာသင္ဆုေပးျပီး ႏွစ္တိုင္း အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေခၚျပီၤး ပညာသင္ေပးေနတာေတြပါ။ အစၥေရးဆိုတာက သဲကႏၱာရမွာ ရေအာင္စိုက္ႏိုင္၊ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ပညာရွင္ေတြရွိတဲ့ ႏိုင္ငံပါ။ ဒါေပမယ့္ နားမလည္တာ တစ္ခုက အဲ့ဒိဆုကို ျမန္မာႏိုင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာ အသင္းကေနတဆင့္ ေခၚေပးေနတာပါပဲ။ အစိုးရ အခ်င္းခ်င္းမွာ မေျပလည္တာ တစ္ခုခု ရွိလို႔လား ဆိုတာလဲ မသိပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခုက ဒီသင္လာတဲ့ ပညာရွင္ေတြက ျပန္လာရင္ တကယ့္လယ္ကြင္းထဲ ဆင္းၾကသလားဆိုတာပါပဲ။ လူတိုင္းကို အျပစ္မတင္ခ်င္ေပမယ့္ လယ္ထဲျပန္ဆင္းျပီးေတာ့ လုပ္ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈ တစ္ခုခု ဖန္တီးေပးႏိုင္ဖို႔လဲ အစိုးရ တစ္ရပ္အေနနဲ႔ တာဝန္ရွိတယ္ ျမင္မိပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနမွာ လယ္သမားေတြဘက္က မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေပးေနတဲ့ သူေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလူေတြထဲမယ္ အဓိက အသက္ျဖစ္တဲ့ ပညာေပးမယ့္သူ၊ ပညာေပးေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ရပါဘူး။ တိုင္းျပည္တစ္ခု တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ ပညာေရးဟာ တကယ္ကို လိုအပ္တဲ့အရာပါ။ အရာရာတိုင္းမွာ နည္းပညာနဲ႔ ဗဟုသုတနဲ႔ ပက္သတ္တဲ့ ပညာမေပးႏိုင္ေသသမွ်၊ မရွိေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ဘယ္ေတာ့မွ ေရွ႕ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အတတ္ပညာ အသိပညာနဲ႔ ေတာင္သူေတြရဲ႕ဘဝကို ျမွင့္တင္ႏိုင္မယ့္ တကယ့္သူရဲေကာင္းေတြ ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႔...

သာပို
↧

တပ္မေတာ္အတြင္းက အျဖစ္မွန္ ရင္နင့္သံ

March 3, 2013, 6:11 pm
$
0
0




by Seaman Nayminthu on Monday, March 4, 2013 at 9:09am ·ျမန္မာ့တပ္မေတာ္......??????
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ ရိကၡာေျခာက္ ေထာက္ပ့ံမႈစနစ္ဟာ တပ္မေတာ္စတင္ဖဲြ႕စည္းခ်ိန္ကစၿပီး တစထက္တစဆုတ္ယုတ္လာေနခဲ့ပါတယ္ …..

ဆန္၊ဆီ၊ဆား၊င႐ုတ္သီးေျခာက္၊ငပိ၊ကုလားပဲ၊နႏြင္းမႈန္႔၊လက္ဖက္အခ်ဳိေျခာက္၊ ႏုိ႔ဆီ၊ သၾကား၊ ဆား ဘီစကြတ္မုန္႕ စသျဖင့္အမ်ဳိးအမည္စုံလင္စြာ ရ႐ွိေနရာမွ ၁၉၈၈ ေနာက္ပုိင္းမွာ င႐ုတ္သီးေျခာက္၊ငပိ၊ကုလားပဲ၊နႏြင္းမႈန္႕ တုိ႔ဟာ တပ္မေတာ္ရာရွင္ (Ration) စာရင္းမွ ထြက္ခြါသြားခဲ့ပါတယ္။

ယခု ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အေစာပုိင္းေလးမွာပဲ ႏုိ႔ဆီ၊ လက္ဖက္အခ်ဳိေျခာက္၊ သၾကား၊ ဆား တုိ႔ဟာလည္းပဲ လက္ျပႏႈတ္ဆက္စျပဳေနပါၿပီ။ လစာျမွင့္ ရာထူးျမွင့္သူေတြအဖုိ႔ ဒီရိကၡာေျခာက္ကိစၥဟာ မေထာင္းတာလွေပမယ့္ ေအာက္ေျခက စစ္သည္မ်ားရဲ႕ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးကို အတိအလင္း ၿခိမ္းေျခာက္လွ်က္ရွိေနပါၿပီ။

ျပင္ပေစ်းကြက္မွာ ဝက္စာ၊ ၾကက္စာသာသာ အရည္အေသြးနိမ့္ဆန္ေတြကုိ စားသုံးေနရေသာ္လည္း တခ်က္ေလးမွ မညည္းညဴ မ်က္ႏွာတစက္မွ မပ်က္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ စစ္သည္မ်ားရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကုိ ရည္ရႊယ္ခ်က္ရွိရွိ ႐ုိက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးေနတာ သိသာထင္ရွားလြန္းေနပါတယ္။ စစ္သားရွိမွ သာ စစ္ဗုိလ္ရွိႏုိင္တာပါ။ စစ္တပ္တစ္ခုလုံးကုိ အရာရွိေတြခ်ည္းပဲ ဖဲြ႕စည္းထားလုိ႔မရႏုိင္ပါဘူး။

ႏွစ္စဥ္ စစ္ဘက္ဆုိင္ရာ တကၠသုိလ္မ်ားမွ အရာရွိ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ေသာ္လည္း ႏွစ္စဥ္ ရဲေဘာ္သစ္မ်ားကုိ စုေဆာင္းရရွိႏုိင္ျခင္းက ရာဂဏန္းေအာက္တြင္သာ တည္ရွိေနေၾကာင္း ေပၚလြင္ထင္ရွားေနပါသျဖင့္ ျမန္မာျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္္မင္းလုပ္ေနေသာ တခ်ိန္က စစ္ဗုိလ္ႀကီးမ်ားကုိ ဒီလုိ တရားမဝင္ေသာေနရာ(Facebook)မွ အိတ္ဖြင့္ေပးစာျဖင့္ အနာဂတ္ တပ္မေတာ္တြင္ ဆက္လက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၾကရမည့္ လက္ရွိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ စစ္သည္မ်ားကုိယ္စား ေမးခြန္းထုတ္လုိက္ရပါသည္ ခင္ဗ်ာ။

စစ္သည္တဦး
↧

ပြဲၾကမ္းၾကမ္း ခရီးလမ္း...

March 4, 2013, 5:14 am
$
0
0



by ကုိ ဒဂၤါး on Wednesday, February 27, 2013 at 2:44pm ·
ေက်ာင္းသားသမဂၢဆုိျပီးသူခုိးဖက္လိုက္ေတာ့မယ္တဲ့.. ေက်ာင္းေျပးလို႔ဒီဘားထိသူေတြဖက္လိုက္ေတာ့မယ္တဲ့.. နဲ႔(အဖြဲ႔အစည္း သိကၡာက်တာေပါ့။) ဟုိး... ေျမာက္ဒဂံုမယ္ေနတဲ့သူကလည္း ဘာဆိုဘာမွမဆုိင္တဲ့ ဧရာဝတီတုိင္းထဲမွာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌရာထူးမတက္ေရးအတြက္ နယ္ခံေတြနဲ႔သြား ပူးေပါင္းျပီး ဆႏၵျပတာ...နဲ႔ (ကိုယ့္အျမင္ေတာ့ ဒါက သူတုိ႔ ၾကံဖြတ္ပါတီတြင္းျပႆနာ၊ ေဝစုခြဲမတည့္တဲ့ ကိစၥ)။
စီမံကိန္းရွိတယ္ၾကားလို႔ တဲဝင္ထုိးျပီး အုပ္ခ်ဴပ္ေရးရံုးက လာရွင္းေတာ့ အုပ္စုလိုက္ထြက္ရုိက္တာ...နဲ႔။  ေျပာပါတယ္.. ေနတတ္ရင္ေက်နပ္ေစ့မယ္လို႔..။

ခုလည္းကြာ... မအူပင္ျမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ၉၀ခုႏွစ္မ်ားတုန္းကတည္းက သိမ္းခံထားရတဲ့လယ္ေတြကို ျပန္ရလိုမႈနဲ႔ ဆႏၵျပၾကရာက အဓိကရုဏ္းအဆင့္ျဖစ္သြားျပီး ေသၾကနာၾကေပါ့..။ မွန္တယ္မွားတယ္.. ဘယ္သူဘယ္ဖက္က မွန္မွားခြဲဖုိ႔က ကိုယ္လည္း အဲ့ေနရာမွာ ရွိေနတာ မဟုတ္ေလေတာ့ ဒက္ခနဲ ဖမ္းမေျပာရဲဘူးေပါ့..။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ထက္ေတာ္ျပီး အဆက္အသြယ္ေကာင္းသူေတြ မ်ားၾကီးပါ...။ ဒက္ခနဲတစ္ဖက္ဖက္က ကေလာ္ဆဲျပီး ဖြမယ္တကဲကဲနဲ႔ မယ္ေဘာ့ၾကက္တူေရြးေတြက ဒီထဲအေတာ္မနည္းဘဲ ေတြ႕႔ရတယ္..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္လယ္ကိုယ့္ယာျပန္လိုခ်င္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာသလို... ဓါးနဲ႔လိုက္ခုတ္လို႔ ျပန္ခုခံပစ္ခတ္ျပီး ေျပးရ၊နာရ၊ေသၾကနဲ႔... ႏွစ္ဖက္လံုးအက်ိဴးမရွိတာကိုလည္း ကိုယ္မေၾကနပ္မိဘူး..။ ကိုယ္တုိ႔လူမ်ိဴးေတြက ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းညွိႏိႈင္းတာကို လက္မခံတတ္တဲ့၊ အဲ့အေျခအေနေရာက္ေအာင္ စိတ္မရွည္တတ္တဲ့၊ ထစ္ခနဲဆို ၂ဖက္ခြဲျပီးကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျဖစ္ေစ၊ ႏႈတ္နဲ႔ျဖစ္ေစ အျပန္အလွန္ရန္ေဆာင္တတ္တဲ့ လူရိုင္းေတြမ်ား ျဖစ္ေနေသးသလားလို႔ ေတြးမိတယ္..။ ပိုဆိုးတာက ခုဒီထဲမွာ ဆဲမယ္၊ ဖြမယ္နဲ႔ ျဖစ္စဥ္တစ္ရပ္ကို ေသခ်ာေအာင္ ၾကိဳးစားဖုိ႔ထက္၊ လူယဥ္ေက်းသားသမီးမ်ားပီပီ မေအႏွမကိုင္တုတ္ေနတာေတြက ပိုမ်ားေနသလားလို႔..။

ေရွ႔ကရက္ပိုင္းတြင္းကပဲ ကိုယ္ေဖ့ဘုတ္မွာ စေတးတပ္စ္တင္မိတယ္..။ အိမ္ၾကက္ခ်င္း အုိးမဲသုတ္ျပီခြပ္ခုိင္းတာထက္ ၾကက္ေတြကိုက ခြပ္ခ်င္လြန္းလို႔ အုိးဖင္ကိုသြားသြားပြတ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေလးပါ.... ကိုယ္နိမိတ္ဖတ္သလိုမ်ားျဖစ္သြားသလားမသိဘူး..။ အဆင္ေျပရင္ ကိုယ္လည္း အၾကားအျမင္ဆရာလုပ္ရလည္း စားေပါက္ေလးရတာေပါ့.. အဲ့သေဘာပါ...။"ဆရာၾကီး ဦးဒဂၤါး.. အၾကားအျမင္ အတပ္ေဟာသည္...။ မွားလွ်င္ပိုက္ဆံျပန္မအမ္း၊ မွန္လွ်င္ပိုက္ဆံအျပည့္ယူသည္" ဆိုျပီးဆိုင္းဘုတ္ေလး ဘာေလးေထာင္ရတာေပါ့..။

ဆႏၵျပတာေတြက ဒီမုိကေရစီရဲ႕ ျပယုဂ္ျဖစ္တယ္... အုပ္ခ်ဴပ္သူေတြကို လူထုရဲ႔ အသံေတြ တုိက္ရိုက္ေဖာ္ျပတာျဖစ္တယ္... ဒါေတြကို မပိတ္ပင္ေကာင္းဘူးဆိုတာ ကိုယ္သေဘာေပါက္ပါတယ္.. လက္လည္းလက္ခံပါတယ္..။ ဒါေပမယ့္ လူေတြရဲ႕အေတြးမွာ ဆႏၵျပျပီး ပြဲဆူလိုက္ရင္.... ဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔၊ ဘာေနေန ဆႏၵျပလိုက္ရင္ ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္ တစ္ခုခုေတာ့ ငါ/ငါတုိ႔အတြက္ ထူးျခားမယ္ ဆုိတဲ့အေတြးေတြလႊမ္းမုိးလာျပီး တရား၏၊ မတရား၏ ဆိုတာေတြ မရွိေတာ့မွာကို ေၾကာက္တယ္..။ ပိုျပီးေၾကာက္တာက အဲ့လူေတြကိုမွီျပီး စင္ေပၚတက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့ ေပၚပင္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေယာင္ေယာင္ေတြကို။ ဒီလိုသာဆို အမွန္တကယ္ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္တကယ္ရွိလို႔ ဆႏၵျပသူေတြအခက္ေတြ႔မွာ စုိးတယ္..။

အက်ိဴးဆက္က ဆႏၵျပတယ္ေျပာေျပာ ေဖာ္ထုတ္ပါတယ္ေျပာေျပာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ေသြးထြက္သံယုိနဲ႔ အဆံုးသတ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အခံစိတ္ၾကီးျဖစ္ျပီး လူေတြက ဆႏၵျပတာကိုတလြဲသေဘာေပါက္သြားမွာရယ္..။ သက္ဆုိင္ရာဖက္ကလည္း ထစ္ခနဲဆိုရင္ ေျပလည္တဲ့နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းဖုိ႔မၾကိဳးစားၾကေတာ့ဘဲ ပုဒ္မ၁၄၄ထုတ္၊ အဓိကရုဏ္းႏွိမ္ႏွင္းဆိုတဲ့ ဇာတ္ကဖုိ႔ေလာက္ပဲ အားထုတ္ေတာ့မွာရယ္ကိုပါ..။ ဒီအေျခအေနသာဆုိရင္ ဒီမုိကေရစီဆိုတာၾကီးထဲက လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္ ဆိုတဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ဟာ ကုိယ္တုိ႔အတြက္ လမ္းခုလတ္တင္ က်ိဳးေၾကသြားမယ္လို႔ထင္ပါတယ္..။

သိသေလာက္ဆုိရင္ လက္ရွိကိုယ္တုိ႔ရထားတဲ့ ဆႏၵျပခြင့္..၊ ဒီဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခြင့္ ဥပေဒဆိုတာ အားနည္းခ်က္အခ်ိဳ႕ရွိသည့္တိုင္ စကၤာပူ၊ မေလးရွားနဲ႔ အခ်ိဳ႕အိမ္နီးခ်င္းအာဆီယံႏိုင္ငံေတြ ထက္သာပါတယ္...။ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ဆုိလည္း ပူပူေႏြးေႏြးဆင္းသြားတဲ့ ဦးသန္းေရႊတို႔ကို တရားစြဲမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းမ်ိဳးဂ်ာနယ္မ်က္ႏွာဖံုးေတြမွာ ထည့္ေရးတဲ့အဆင့္ရွိၾကတယ္..။ စကၤာပူမွာဆုိ လီမိသားစု၊ ထုိင္းမွာဆို ေတာ္ဝင္မိသားစု စသျဖင့္အထိအရွေလးေတာင္  တရားဝင္ျဖစ္ျဖစ္၊ တရားမဝင္ျဖစ္ျဖစ္ တားျမစ္ထားတာေတြ ရွိတယ္မလား။ ဒီမွာေတာ့ ဂ်ာနယ္တုိက္ခ်င္းခ်င္း၊ ဂ်ာနယ္တုိက္နဲ႔ ဝန္ၾကီးဌာနေတြ အျပန္အလွန္တရားစြဲလိုက္ၾက၊ ျပန္ေၾကေအးလိုက္ၾကနဲ႔ အဆင္ေတာ့ေျပသား..။ အနည္းဆံုးအဆင့္ေျပာရရင္ ဖတ္စရာသတင္းရွိတယ္.. အပ်င္းလည္းေျပသေပါ့ေလ..။ ဒါနဲ႔ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္တုန္းက ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံက ေရႊမိုင္းတစ္ခုမွ အဓိကရုဏ္းျဖစ္ေတာ့ ရဲကပစ္လို႔ ဆယ္ခ်ီေသတယ္ဆိုလား..။ သူတုိ႔ဆီမလည္း အၾကမ္းပတမ္းႏွိမ္ႏွင္းတာရွိပါတယ္..။

ရထားတဲ့အခ်ိဳေလးကုန္မွာစိုးလို႔ လည္ပင္းက အႆျပာပဲဝက္ မင္းစည္းစိမ္မွတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး..။ တန္ရာတန္ရာဆုိတဲ့ စကားက ဒီေနရာမွာ တာသြားပါျပီ..။ ၂ဖက္ေဆြးေႏြး ညွိႏိႈင္းတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ၊ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ အျပန္အလွန္တန္ဖုိးထားမႈ၊ အမွန္တရားနဲ႔ အတၱတရားနဲ႔ ယွဥ္လာရင္ အမွန္တရားကို လိုက္နာမႈ၊ တာဝန္ရွိသူေတြက တာဝန္ယူမႈ.. ဒါေတြရွိပါမွ ေရွ႔တဆင့္တက္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္..။ ကို နဗနဆိုတဲ့ ရုပ္ေခ်ာေခ်ာနဲ႔အစ္ကိုၾကီးေျပာသလို "အာဏာရွင္ေခတ္ကမလုပ္ခဲ့ရသမွ် ဒီမုိကေရစီေခတ္ေရာက္ေတာ့ အကုန္လုပ္ပလိုက္မယ္" ဆုိတာၾကီးက ဘာနဲ႔သြားတူလဲစဥ္းစားမိေတာ့ လက္ကေလးကိုင္ခြင့္ရဖုိ႔အနီု္င္ႏိုင္နဲ႔ ပါးေလးနမ္းခြင့္မေပးခဲ့တာကုိ မဂၤလာဦးညက်မွ အတုိးခ်ခ်စ္ပစ္မယ္ဆုိတဲ့ ၾကိဳတင္ၾကံစည္မႈေျမွာက္တဲ့ ခပ္ေပါေပါအေတြးလိုပဲ..။ တနည္းေျပာရရင္ လြဲေနတာေပါ့ေလ..။ကမာၻမွာ ဆႏၵအျပႏိုင္ဆံုးနဲ႔ အဓိကရုဏ္းအႏွိမ္ႏွင္းဆံုးတုိင္းျပည္ဆိုတဲ့ မွတ္တမ္းစံခ်ိန္ဝင္သြားလို႔ ဟုိး ဂင္းနစ္မွတ္တမ္းစာအုပ္အဖြဲ႔ၾကီးက ေရႊတံဆိတ္ဆုၾကီးသန္း၆၀သယ္လာျပီး လူတုိင္းကို "ေမာင္မင္း.. လူခေလး... အလြန္ေတာ္တယ္..ေမာင္မင္း" ဆိုျပီးမ႑ပ္ထုိး ဆုမခ်ေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္..။

ႏိုင္ငံေရးေရစီးၾကီး ေရွ႔ကိုဆက္ျပီး သြက္သြက္ေလးစီးၾကဖုိ႔ဆုိရင္ တာဝန္ရွိသူေတြေရာ၊ ျပည္သူလူထုေရာေပါ့... ကုိယ္စီကိုယ္ငွ စိတ္ထားေလးေတြ၊ အယူအဆေလးေတြ၊ တာဝန္ယူမႈေတြ ပါရွိလာဖုိ႔လိုတယ္လို႔ ယူဆမိတယ္။ အမွန္တကယ္လိုအပ္ခ်က္ရွိတာနဲ႔အမွ် ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ဆႏၵျပၾကသူေတြေရာ၊ အဲ့လိုဆႏၵျပတာကို ေဘးကလိုက္ပါျပီး လံုျခံဳေရးယူေပးတဲ့ တာဝန္ရွိသူေတြ ကိုေရာ ေလးစားတယ္ ေျပာရင္း နိဂံုးခ်ဴပ္လိုက္ပါတယ္..။



(ေအးေလ.... ဒါလည္း ၾကာလွတစ္ပတ္ႏွစ္ပတ္ေပါ့..။ ျပီးေတာ့ ေမ့မွာပဲမလား..။ ေနာက္... ဒါက ေဖ့ဘုတ္ထဲတင္ေရးတာ.. လူဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားမွ သိမွာမဟုတ္ဘူး..။ )

 ကုိ ဒဂၤါးေဖ့စ္ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာမွ.....
↧

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ICT

March 4, 2013, 7:25 pm
$
0
0

by James Mint on Saturday, March 2, 2013 at 10:50pm ·
ICT လို႕ လူအသိမ်ားၾကတဲ့ Information Communication Technology ဟာ ကမာၻမွာ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ ခ်ီတက္ေနတာ အေတာ္ၾကာပါပီ…… ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း အဆိုပါ ICT လမ္းေၾကာင္းေပၚကို က်ားကုတ္က်ားခဲ တြယ္ဖက္ တက္လွမ္းလ်က္ ႏိုင္သေလာက္ အရွိန္ေလးနဲ႕ သြားေနပါပီ…..
ယခုလက္ရွိမွာလည္း ICT ရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Online Society လို႕ တင္စားလုိ႕ရတဲ့ Facebook မွာ ျမန္မာအမ်ားစု က်င္လည္ေနၾကသလို အခ်ိဳ႕ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကလည္း ေစ်းကြက္ခ်ဲ႕ထြင္ရာ၊ မိမိကုန္ပစၥည္းနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ ျဖန္႕ခ်ီရာအျဖစ္ အသံုးျပဳလာေနပါပီ…… အဲ့ဒိအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း ICT နဲ႕ ပါတ္သက္လို႕ ဥာဏ္မွီသေလာက္ေလး ေရးလိုက္ပါတယ္….

ကုမၸဏီမ်ားရွိ အဆင့္ျမင့္ ရာထူး ယူထားသူေတြဟာ ICT နဲ႕ပါတ္သက္လို႕ ဘာေတြ သိရွိေနဖို႕ လိုသလဲ…..


ႏိုင္ငံတကာ ကုမၸဏီမ်ားနဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္လုပ္ကိုင္ရာမွာ ျမန္မာကုမၸဏီေတြအမ်ားစုရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကေတာ့ Website Address ေတာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပးႏုိင္ျခင္း မရွိတာပါပဲ….. ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ Top 10 စာရင္း၀င္ ကုမၸဏီႀကီးအမ်ားစုမွာ မိမိ ကုမၸဏီနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ Website မရွိၾကပါဘူး….. ကိုယ္ပိုင္ Website ရွိေသာကုမၸဏီ အမ်ားစုဟာလည္း အဆိုပါ ကုမၸဏီနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ေလ့လာရန္ အားကိုးေလာက္စရာ ေလာက္ေလာက္လားလား ၿပီးျပည့္စံုတဲ့ Website ရယ္လို႕ မရွိပါဘူး….. တစ္ခါတင္ထားရင္ တစ္သက္လံုး ဒီအတုိင္းဆိုသလို ျဖစ္ေနပါတယ္…… ဒီအတြက္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ ကုမၸဏီမ်ားနဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ လုပ္ကိုင္ရာမွာ ယံုၾကည္မႈေတြ ရယူဖို႕ အခက္အခဲ အမ်ားစုနဲ႕ ရင္ဆုိင္ရပါတယ္…..


တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္စနစ္နဲ႕ လုပ္ကုိင္ခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္၊ ယခုလို ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ကာလေတြမွာေတာ့ အၿပိဳင္အဆုိင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ့္ အေျခအေနမွာ ICT နည္းပညာကို ထိေရာက္စြာ အသံုးခ်ႏုိင္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္….. အဲ့ဒိအတြက္ ကုမၸဏီေတြကို ေမာင္းႏွင္မယ့္ အဆင့္ျမင့္ ရာထူး ရယူထားသူေတြရဲ႕ ICT အေပၚ နားလည္မႈ၊ ထိထိမိမိ အသံုးခ်ႏိုင္မႈဟာ အေရးပါလာပါပီ…. ယေန႕လို ၿပိဳင္ဆုိင္မႈ ျပင္းထန္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ နည္းပညာ ျမင့္မားမႈကို စနစ္တက် အသံုးခ်ႏိုင္ဖို႕၊ မိမိလုပ္ငန္းခြင္မွာ ထိေရာက္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ဖို႕၊ လုပ္ငန္းအရွိန္အဟုန္ တိုးတက္ေစဖို႕ လက္ရွိ IT နည္းပညာမ်ားနဲ႕ ပါတ္သက္လို႕ သိရွိေနဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္..... Email, Internet အျပင္ Online ကိုအသံုးျပဳၿပီး လုပ္ေဆာင္ရတဲ့ စီးပြားေရး စနစ္မ်ား (Online Banking, Online Marketting, Online Shopping) အစရွိတာေတြကို သိရွိနားလည္ေနဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္....

ICT ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေတြဟာ စီးပြားေရး နယ္ပယ္ကို ေျပာင္းလဲေစသလား……

ဒီေမးခြန္းအတြက္ အေျဖဟာ ကုမၸဏီမ်ားမွာ လက္ႏွိပ္စက္မ်ားအစား ကြန္ပ်ဴတာမ်ား ေနရာယူလာျခင္း၊ ပံုမွန္ စာေပးစာယူ စနစ္မွ Email ကို အသံုးျပဳလာျခင္း၊ မိမိလုပ္ငန္းခြင္အတြက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ Customize Software မ်ား အသံုးျပဳ၍ လုပ္ငန္းကို ထိေရာက္စြာ လုပ္ကိုင္လာျခင္းတို႕က အေျဖေပးပီးသား ျဖစ္ပါတယ္….. လူအင္အားေတြေနရာမွာ ကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႕ အစားထိုးလာႏိုင္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္ကုန္သက္သာတယ္၊ ျမန္ဆန္တဲ့ အက်ိဳးရလာဘ္ကို ရရွိေစပါတယ္..... တစ္ခ်ိန္က စက္ရံုအလုပ္ရံုေတြမွာ လူေတြနဲ႕ အစားထိုး အလုပ္လုပ္ေနရေပမယ့္ အခုအခါမွာ ကြန္ပ်ဴတာကေနတဆင့္ Low Leven Programming (PLC) ကိုအသံုးျပဳၿပီး ခုိင္းေစလာတဲ့အတြက္ စနစ္က်မႈေတြ ရွိလာပါတယ္.....

ဥပမာအားျဖင့္ Red Ruby စီးကရက္စက္ရံုေတြမွာ ေဆးလိပ္လိပ္တာကအစ စက္ေတြနဲ႕အသာ အလုပ္လုပ္ေစပါတယ္.... အဆိုပါ စက္ေတြကို ထိမ္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ Micro Chip ထဲမွာေတာ့ ေသျခာေရးထားတဲ့ Low Leven Programming (PLC) ကုဒ္ေတြကေန စက္ေတြကို ခိုင္းေစသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္..... ပိုမို တိက် ျမန္ဆန္လာေစပါတယ္....... ထို႕အတူပဲ ပန္းလိႈင္ေဂါက္ကြင္းဆိုလ်င္လည္း ေဂါက္ကြင္းအတြင္း ေရျဖန္းမႈ စနစ္ကို က်င္းအလိုက္ သတ္မွတ္ခ်ိန္ေတြမွာ သတ္မွတ္ေရပမာဏေတြကို ျဖန္းေစဖို႕ စနစ္တက် Program ေရးဆြဲထားတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာမ်ားနဲ႕ ထိမ္းခ်ဳပ္ပါတယ္..... အဲဒိအတြက္ေၾကာင့္ တိက်တဲ့ ေရေပးေ၀မႈမ်ား လုပ္ႏိုင္ပီး လူစြမ္းအားကို ေလွ်ာ့ခ်အသံုးျပဳႏိုင္ခဲ့ပါတယ္..... ဒါေတြဟာ ICT ကို ထိေရာက္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္ျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ျဖစ္ပါတယ္….. ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ICT ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အေနအထားေပၚ မူတည္ၿပီး ဒီထက္ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕စြာ အသံုးခ်ႏိုင္မွာပါ…

စီးပြားေရး နယ္ပါယ္၊ လူမႈေရး နယ္ပါယ္ေတြ တိုးတက္လာေအာင္၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေအာင္ ICT ဟာ ဘာေၾကာင့္ အဓိက က်တဲ့ေနရာမွာရွိေနသလဲ....

တိက်ျခင္း၊ စနစ္က်ျခင္း၊ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ ရလာဘ္ေကာင္းမ်ား ထြက္ေပၚေစျခင္း အစရွိတာေတြဟာ ICT နည္းပညာကို အသံုးျပဳႏိုင္ျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္..... ယေန႕လက္ရွိ ကုမၸဏီမ်ားတြင္လည္း မိရုိးဖလာ ေရွးနည္းရိုးနဲ႕ သြားလာေနတဲ့ ကုမၸဏီေတြမွာလည္း လုပ္ငန္းတြင္က်ယ္မႈ ျမန္ဆန္မႈ ရွိေစရန္ ICT ကို အသံုးျပဳလာရပါတယ္...... စာပို႕တာမွသည္ မိမိလုပ္ငန္းနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ အခ်က္အလက္မ်ားကို အင္တာနက္မွာ ရွာေဖြအသံုးျပဳျခင္းေတြပါ လုပ္ကိုင္လာရသည့္အတြက္ အေတြးအေခၚ၊ အျမင္ က်ယ္ျပန္႕လာသည္ႏွင့္အမွ် လုပ္ငန္းကိုခ်ဲ႕ထြင္ရန္၊ စနစ္က်ေစရန္၊ မိမိထုတ္ကုန္ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မွီေစရန္မွာ မ်ားစြာထိေရာက္မႈ ရွိပါတယ္..... ဒါေတြဟာ ပံုမွန္ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ လုပ္ငန္းမ်ားကို  ICT ကို အသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ရရွိလာတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြ ျဖစ္ပါတယ္.....


တစ္ေနရာနဲ႕တစ္ေနရာ ေ၀းကြာေနလို႕ မေတြ႕ႏိုင္၊ မေဆြးေႏြးႏိုင္ၾကတဲ့ လူေတြဟာ ယေန႕လို အခ်ိန္အခါမွာေတာ့ အတိတ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္… Online Collaboration လို႕ေခၚတဲ့ လူအမ်ားစု ေပါင္းစပ္ အလုပ္လုပ္ျခင္း၊ Video Conferencing လို႕ေခၚတဲ့ Video အသံုးျပဳျခင္း အစရွိတဲ့ နည္းပညာေတြေၾကာင့္ လူေတြဟာ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးႏိုင္ျခင္း၊ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ဖလွယ္ျခင္း၊ အေတြးအေခၚ အိုင္ဒီယာမ်ား ေ၀ငွျခင္း အစရွိတာေတြကို ထိေရာက္စြာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္လာပါတယ္….. ဒါေၾကာင့္ ICT နည္းပညာဟာ ယေန႕ လူမႈပါတ္၀န္းက်င္မွာ မရွိမျဖစ္ အေရးပါတဲ့ေနရာကို ေရာက္ရွိေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္….

အဆင့္ျမင့္ ရာထူးတြင္ ရွိေနသူမ်ား အေတြးအေခၚ ေျပာင္းလဲမႈဟာ ICT နည္းပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာမႈနဲ႕ ဘယ္လို ပါတ္သက္ေနသလဲ၊ ICT ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကို ဘယ္လုိေမာင္းႏွင္သြားမလဲ….

ယခင္လို ေရွးရိုးစြဲ ရိုးရိုးသြားေနျခင္းျဖင့္ ယေန႕လို ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ ျပင္းထန္တဲ့ စီးပြားေရး နယ္ပါယ္မွာ အလုပ္မတြင္က်ယ္ပါ…… မိမိ Supplier မ်ားႏွင့္ အခ်ိန္ႏွင့္ တေျပးညီခ်ိတ္ဆက္ႏိုင္ရန္၊ မိမိ သိုေလွာင္ထားသည့္ ပစၥည္းလက္က်န္၊ အေျခအေနကို အျမန္ဆံုး သိရွိႏိုင္ရန္၊  မိမိထုတ္ကုန္မ်ား လူအမ်ားစု အျမန္ဆံုးနဲ႕ အထိေရာက္ဆံုး သိရွိေစရန္၊ မိမိ ပစၥည္းထုတ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းႏွင့္ ေရာင္းခ်ႏိုင္စြမ္းတို႕အေပၚ ပစၥည္းျပတ္လတ္မႈ မရွိေစရန္ အစရွိသည္မ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ၊ အခ်ိန္နဲ႕ တေျပးညီ တြက္ခ်က္လုပ္ကိုင္ဖို႕ရာ ICT ဟာ အဓိကက်တဲ့ အခန္းက႑မွာ ပါ၀င္ပါတယ္….



နည္းပညာေတြ ျမင့္မားလာတယ္၊ လွ်င္ျမန္၊ ျမန္ဆန္လာတာနဲ႕အမွ် သတင္းအခ်က္အလက္ စီးဆင္းမႈဟာလည္း ေရျမင့္တဲ့အခါ ၾကာတင့္သလို ျမင့္မားလာတဲ့အတြက္ ကမာၻရြာလုိ႕ သံုးႏံႈးလာၾကပါတယ္..... ဒိအတြက္ လုပ္ငန္းတစ္ခုရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကို ေပးတဲ့ေနရာမွာ ရွိေနသူေတြဟာ ေခတ္မွီနည္းပညာမ်ားအား မ်က္ေျခမျပတ္ ရွိေနသင့္ၿပီး အဆိုပါနည္းပညာမ်ားမွ မိမိလုပ္ငန္းႏွင့္ အံ၀င္သည္မ်ားကို ခ်က္ျခင္းယူငင္သံုးစြဲႏုိင္မွသာ မိမိၿပိဳင္ဖက္မ်ားထက္ ႏွာတစ္ျဖားသာေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္.....


ICT ကိုထိေရာက္စြာ အသံုးခ်ရာမွာ ဥပမာအားျဖင့္ Online လုပ္ကိုင္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္..... ယခင္ကလို ဆိုင္ခန္းတစ္ခန္း ဖြင့္ဖို႕အတြက္ ေျမေနရာ၊ အကြက္အကြင္းေကာင္းေကာင္း၊ အေရာင္း၀န္ထမ္းမ်ားစြာ ခန္႕အပ္ထားပီး လုပ္ကိုင္ေနမယ့္အစား ICT နည္းပညာကို အသံုးျပဳ၍ Online Shopping Mall မ်ားနဲ႕ Online Banking လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္သက္သာျခင္းနဲ႕ ထိေရာက္မႈရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္..... ယခင္က မိမိလိုခ်င္သည့္ ပစၥည္းတစ္ခု၀ယ္ယူရန္ (သို႕မဟုတ္) စံုစမ္းရန္ သက္ဆိုင္ရာ အေရာင္းခန္းမကို သြားေရာက္ၿပီး စံုစမ္းျခင္း၊ ၀ယ္ယူျခင္း အစရွိတာေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ရပါတယ္.... ထုိ႕အတူ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႕ ေငြလႊဲရာတြင္လည္း ဘဏ္သို႕သြားေရာက္ၿပီးမွသာ လုပ္ငန္းၿပီးေျမာက္ေစပါတယ္.... အဲဒိအတြက္ အခိ်န္တစ္ခု သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ေပးေနရတာေတြဟာ Online စနစ္ကို ထိေရာက္စြာ အသံုးျပဳႏိုင္ရင္ အခ်ိန္ကုန္သက္သာလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္.....

ICT နည္းပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈႏွင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား…..

ICT နည္းပညာ ေနရာအႏွံ႕မွာ တြင္က်ယ္လာတာနဲ႕အမွ် လူေတြဟာ Online ေပၚတြင္ က်င္လည္လာျခင္းျဖင့္ Electronics Society (or) Online Society အတြင္းမွာ ၀င္ဆံ့က်င္လည္လာၾကပါတယ္.... အဆိုပါ Online Society တြင္ က်င္လည္သူ မ်ားျပားလာတာနဲ႕အမွ် လိုအပ္ခ်က္မ်ားေပၚ မူတည္ၿပီး ICT နည္းပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈလည္း ျမင့္မားလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္.... ICT ကို အဓိက အသံုးျပဳသူေတြဟာ လူသားေတြပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လူသားထံုးစံအရ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြဟာ အၿမဲတမ္း ျမင့္မားေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္..... ဒီအတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ႀကိဳတင္ေတြးဆထားေသာ ICT Products မ်ားရွိလာသလို၊ မထင္မွတ္ေသာ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္လည္း လိုက္လံျဖည့္ဆည္းေပးေနရတဲ့ ICT လုပ္ငန္းဆိုင္ရာေတြလည္း ဆက္လည္တည္ရွိေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္.....

လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ICT ႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ကိုယ္တုိင္ထုတ္လုပ္ႏိုင္ျခင္း မရွိတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံျခားမွ တင္သြင္းတဲ့ ပစၥည္းမ်ားအေပၚမွာ မွီခိုေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္..... သို႕ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ICT နဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းမ်ား ရရွိႏိုင္မႈ၊ ေစ်းကြက္အေနအထားဟာ မူရင္းထုတ္လုပ္သည့္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားအေပၚ တည္မွီေနပါတယ္..... ခိုင္မာတဲ့ ေငြလဲလွယ္မႈ ႏႈန္းထား မရွိျခင္းဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ICT ပစၥည္းမ်ား ေစ်းႏႈန္းအတက္အက်နဲ႕ တိုက္ရိုက္ သက္ဆုိင္ေနသလို၊ တိက်ေသျခာတဲ့ ကုန္သြယ္မႈ မူ၀ါဒ မရွိေသးတဲ့အခ်က္ဟာလည္း ICT သြင္းကုန္ပစၥည္းမ်ားအေပၚမွာ ရိုက္ခတ္မႈမ်ား ရွိေနဆဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္….. ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို စနစ္တက် ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ျခင္း မရွိတာဟာလည္း အဆင့္ျမင့္ ICT ထုတ္ကုန္မ်ား ျပည္တြင္းမွာ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရန္ တားဆီးထားတဲ့ အကန္႕အသတ္မ်ား ျဖစ္ေနတာပါပဲ……

ႏိုင္ငံတကာရွိ ကုမၸဏီမ်ားနည္းတူ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ICT လိုအပ္ခ်က္ဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း ျမင့္မားလာပါတယ္..... အင္တာနက္နဲ႕ အီးေမးလ္ဟာ ယေန႕အခါမွာ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ မရွိမျဖစ္ အေရးပါတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနသလို၊ ကုမၸဏီ အသစ္တစ္ခု တည္ေထာင္ရာမွာ၊ ဖြင့္လွစ္ရာမွာလည္း ကြန္ပ်ဴတာဟာ မရွိမျဖစ္ အေရးပါလာပါတယ္.... ႏိုင္ငံတကာနဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္လ်င္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ICT ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈဟာ အားရစရာမရွိေပမယ့္၊ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ အေနအထားေတာ့ ျဖစ္မေနပါ...... လုပ္ငန္းႀကီးမားလာတာနဲ႕အမွ် အသင့္သံုး Software မ်ားအစားမိမိနဲ႕ ကိုက္ညီတဲ့ Software မ်ားကို မွာယူသံုးစြဲေနၾကတဲ့ ကုမၸဏီေတြ မ်ားသထက္ မ်ားလာတာကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ သိသာမွာျဖစ္ပါတယ္.....



နဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ICT ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစခ်င္ရင္ျဖင့္ ICT ရဲ႕အဓိက အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ့ အင္တာနက္ ေကာင္းမြန္ေနမႈနဲ႕ လွ်ပ္စစ္မီးမျပတ္ ရရွိေနဖို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္..... ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ျခင္ဟာ အဆိုပါႏိုင္ငံမွ ေခတ္မွီ ICT နည္းပညာမ်ားအား ထိေရာက္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္ျခင္းနဲ႕လည္း သက္ဆိုင္ေနပါတယ္.... ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းၿပီး ေခတ္မီွႏိုင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္လို႕ မရပါဘူး.....အဲ့ဒါေၾကာင့္ အင္တာနက္ ျမန္ဆန္ရန္ႏွင့္ လွ်ပ္စစ္မီး မွန္မွန္ရရွိရန္ဆိုတဲ့ အခ်က္ ၂ ခု မျပည့္စံုသေရြ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ICT ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈဟာ သိသိသာသာ ထိုးထြက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆိုတာေလး တင္ျပရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္…..

ယခင္က ေရးသားခဲ့ေသာ IT Engineer မ်ားနဲ႕ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း……
http://www.facebook.com/note.php?note_id=472041209509172
↧
↧

အာမီရမ္ ပံုျပင္

March 5, 2013, 7:31 pm
$
0
0




အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထုတ္ယူခဲ့ဖူးသူျဖစ္ျခင္း၊ ကုိယ္မကြ်မ္းက်င္သည့္ ေနရာ/လုပ္ငန္း ေဆာင္တာ မ်ားျဖစ္ျခင္း၊ ေခါင္းမေျခာက္လုိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ အလြယ္တကူပင္ လက္လႊဲ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ေပးလုိက္ရာ စစ္သည္က အလုိက္သိစြာျဖင့္ ေတာင္ငူၿမိဳ႕အတြင္း လည္ပတ္ႏုိင္ရန္ ဆုိင္ကယ္တစ္စီး စီစဥ္ ထားေၾကာင္း၊ တည္းခုိခန္း ငွားရမ္းထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကုန္စည္မ်ား ရထားေပၚသုိ႔ တင္ေဆာင္ၿပီး ပါက ျပန္လည္ဆက္သြယ္ပါမည္ဟု တင္ျပလာသျဖင့္ အစစအရာရာ ဂ႐ုစုိက္ရန္၊ လုိအပ္ပါက ဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ရန္မွာၾကားၿပီး သယ္ရင္းမ်ားဆီသုိ႔ထြက္ခြါလာခဲ့သည္။

ႏွစ္ရက္ခန္႔ ရွိေသာအခါ ရထားေပၚသုိ႔ ကုန္စည္မ်ားတင္ေဆာင္ၿပီးေၾကာင္း ဖုန္းဆက္လာ၍ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံၾကရာ ဗုိလ္ႀကီးအတြက္ဟု ဆုိ၍ စာအိတ္ေပးလာျပန္သျဖင့္ အံ့ၾသစြာလက္ခံရယူရင္း အၾကမ္းဖ်ဥ္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္ကုိ အင္တာဗ်ဴးဖြင့္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။

စစ္သည္က…..
စစ္သည္ရိပ္သာအတြက္ စတုတၴတန္းစား၊ အၾကပ္ႀကီးရိပ္သာအတြက္ တတိယတန္းစား၊
အရာရွိရိပ္သာအတြက္ ဒုတိယတန္းစား၊ အရာရွိႀကီးမ်ားအတြက္ ပထမတန္းစား ဟူ၍ အတန္းအစား ေလးမ်ဳိးခဲြျခားထားေၾကာင္း၊ ဂုိေဒါင္မွထုတ္ယူလာစဥ္ကတည္းက ပထမတန္း တစ္ကာတြန္း၊ ဒုတိယ ငါးကာတြန္း၊ တတိယ (? )ကာတြန္း တုိ႔ထုတ္ယူခဲ့ပါေၾကာင္း၊ ကားေပၚမွ ရထားေပၚသုိ႔ တင္ေဆာင္ခႏွင့္ အေထြေထြကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ တတိယတန္း( ?)ကာတြန္းမွအပ က်န္သည္မ်ားအား စတုတၳတန္းအျဖစ္ လဲလွယ္ခဲ့ပါေၾကာင္း၊ ဒီတေခါက္ ဗုိလ္ႀကီးႏွင့္ အလုပ္လုပ္ရသည္မွာ သူ႔အတြက္ တြက္ေျခကုိက္ေၾကာင္း အရင္ဗုိလ္ႀကီးက အရမ္းရစ္ေၾကာင္း အာမီရမ္နံ႔ေလး တသင္းသင္းျဖင့္ ေျပာျပခဲ့ပါေတာ့သည္။
တုိက္ဆုိင္မႈ ရွိရင္ ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔၊ အျပင္မွာေတြ႕ရင္ Club မွာ Blue lable နဲ႔ ျပဳစုပါ့မယ္.............
( MEC ေခတ္မွာ Army Rum ကုိယ္စားလွယ္ထုတ္ယူလုိသူ မရွိ၍ ေရး/ေထာက္အရာရွိမ်ား အင္မတန္ေခါင္းကုိက္ေနၾကရပါသည္ ခင္ဗ်ာ)

တပ္မေတာ္ရမ္ဆုိသည္မွာ..........
အရာရွိတစ္ဦးႏွင့္ စစ္သည္တစ္ဦးဟာ တပ္မေတာ္ရမ္ ( ? )ကာတြန္း ထုတ္ယူရန္ ရန္ကုန္မွေတာင္ငူသုိ႔ ထြက္ခြါလာခဲ့ပါတယ္။ လုပ္သက္ႏုအရာရွိေလးဟာ ခရီးစရိတ္ငါးေသာင္းက်ပ္နဲ႔ သြင္းေငြ ( ? )က်ပ္ကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္သိမ္းဆည္းရင္း ေရွ႕ဆက္ကုန္က်လာႏုိင္မည့္ စရိတ္အဝဝကုိတြက္ခ်က္ရင္း ရင္ေလးေနသေလာက္ လုပ္သက္ရင့္စစ္သည္ကေတာ့ စီးကရက္ကုိ ဟန္ပါပါဖြာရွဳိက္ရင္း ဒူးနန္႔ေနသည္။

ေတာင္ငူဘူတာသုိ႔ဆုိက္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ စစ္သည္ထံပါး လူစိမ္းမ်ားခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး တီးတုိးစကားမ်ားဆုိၾကသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ လူတစ္ဦးသာက်န္ရွိေတာ့ၿပီး ၄င္းစီစဥ္မႈျဖင့္ ေဇယ်ဝတီ ဂုိေဒါင္ရွိရာသုိ႔ ကုန္တင္ကားျဖင့္ ထပ္မံခရီးဆက္လာၾကသည္။

လမ္းတြင္ အရာရွိေလးမွ ကားခအသြားအျပန္ ဘယ္ေလာက္ေပးရမလဲ ဟုေမးရာ…. ဗုိလ္ႀကီး ဘာမွစိတ္မပူရန္၊ မန္ေနဂ်ာကုိ သြင္းရမည့္ ေငြထဲမွ ( ? )က်ပ္ႏွင့္ ခရီးစရိတ္ ( ၅၀၀၀၀ က်ပ္) ကုိ ကုိယ္ပုိင္ေငြအျဖစ္ သိမ္းဆည္း ထားၿပီး က်န္ေငြမ်ားအား သူ႔ထံလဲႊေျပာင္းေပးရန္ စစ္သည္မွ ေျဖခဲ့သည္။

ဇာတ္လမ္းကေတာ့  ဒီမွ်သာ……..

မနူးမနပ္ ေအာ္ဖစ္ဆာ
↧

စစ္သားနဲ႔ ယူနီေဖာင္း

March 6, 2013, 8:30 pm
$
0
0


ေမးခ်င္စမ္းပါရဲ႕ေလ...........

စစ္သည္ေတြဆုိတာ တပ္မေတာ္ကုိ စဝင္လာတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ ပစၥည္းျပတ္ေနလုိ႔ဆုိတဲ့ ဆင္ေျခနဲ႔ စစ္ဝတ္ပစၥည္း(၂၂)မ်ဳိး အျပည့္မရခဲ့သလုိ ျဖတ္သန္းေနတဲ့ စစ္သက္တေလွ်ာက္မွာလဲ ႏွစ္ျပည့္ပစၥည္းေတြလဲ မရသေလာက္ရွိေနခဲ့ၾကတယ္။

ၾကည္းတပ္ေတြကုိေတာ့ မသိပါဘူး။ Water army မွာကေတာ့ လစာဆုိတာ စစ္ပစၥည္းဝယ္ယူဖုိ႔ သက္သက္ပါပဲ။ တပ္ကထုတ္ေပးတဲ့ ယူနီေဖာင္းကုိ ဝတ္ဆင္ၿပီး တပ္မွဴးရဲ႕ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ စစ္ေဆးျခင္းကုိ ခံယူရာမွာ မေထမဲ့ျမင္ျပဳရမလားဆုိၿပီး အျပစ္ေပးျခင္းခံရတဲ့ စစ္သည္တစ္ဦးကုိ ျမင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

တပ္ကထုတ္ေပးတဲ့ ႐ွဴးဖိနပ္က တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ပုံစံမတူပါဘူး။ စီးရတာလဲ သက္ေတာင့္သက္သာ မျဖစ္ပါဘူး။ မွန္ေရာင္လက္ေအာင္ ေဆးတုိက္မယ္ဆုိလဲ အနည္းဆုံး ရွန္ဟုိင္းဖိနပ္တုိက္ေဆး တစ္ဗူးေလာက္ကုန္မွ ေက်နပ္ႏုိင္႐ုံေလးပါ။ ဒီေတာ့ တ႐ုတ္႐ွဴးအနက္ေတြ အနိမ့္ဆုံး ၃၅၀၀ တန္ေလာက္ ဝယ္စီးရပါၿပီ။

Issue ထုတ္ေပးတဲ့ ရွာထုိးဦးထုပ္ဆုိရင္ မုိးတြင္းမွာေဆာင္းမိရင္ ေရတပ္ကြန္မန္ဒုိကား႐ုိက္ေနသလား လုိ႔ အေမးခံရေလာက္ေအာင္ မ်က္ႏွာမွာ ဆုိးေဆးအနက္ေရာင္ေတြစီးက်ေနတာ အထင္းသားပါ။ ဒီေတာ့ ဝယ္ရျပန္ပါၿပီ ၁၅၀၀က်ပ္။ Issue ဦးထုပ္တံဆိပ္ ဟုတ္ကဲ့ မရပါဘူး ဝယ္ရပါတယ္။ ၁၅၀၀ ပါခင္ဗ်။ ဘယ္ရီဦးထုပ္လား… ထုတ္ေပးတာက ကုိယ္နဲ႔ဆုိဒ္မေတာ္တာကမ်ားေတာ့ ဝယ္ရတယ္ေလ။ ၂၅၀၀ ဆုိ Issue ရတာေပါ့။ ေကာ္လံတံဆိပ္လား သူကေတာ့ ဟုိၿငိ ဒီၿငိနဲ႔ေပ်ာက္တတ္လြန္းေတာ့ အနည္းေလး သုံးစုံေတာ့ေဆာင္ထားပါတယ္။ ကုန္ေပဦးေတာ့ ၄၀၀၀က်ပ္။ ေၾသာ္…. ခါးပတ္လား သူကေတာ့ ေပါတယ္ခင္ဗ် မဝယ္ရပါဘူး။

ဟုတ္ကဲ့….. ယူနီေဖာင္းက အစားစားပါခင္ဗ် ရယ္ဒီမိတ္ တက္ထရက္စ မဂၤလာဒုံခ်ဳပ္ဆုိ တစ္စုံ ၅၀၀၀က်ပ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အေရာင္သတ္မွတ္ခ်က္မညီလုိ႔ ဝတ္ခြင့္မရွိပါဘူး သတ္မွတ္ခ်က္က Diamond key လုိ႔ေခၚတဲ့ ပိတ္စ မုိးျပာေရာင္/နက္ျပာေရာင္/အျဖဴေရာင္ပါခင္ဗ်ာ။ တုိင္းခ်ဳပ္မယ္ဆုိရင္ အျပာဝတ္စုံအတြက္ ၁၁၀၀၀က်ပ္ပါ၊ အျဖဴလက္တုိက ၉၀၀၀က်ပ္၊ Square neck က ၁၂၀၀၀ က်ပ္ပါ။
ခင္ဗ်ာ တပ္ကေပါေပါရတာလား…. ရွိတာေပါ့ အမ်ားႀကီးပဲေလ…  စြပ္က်ယ္စိမ္း၊ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီစိမ္းနဲ႔ ေျခအိတ္စိမ္းေတြေပါ့။ ေၾသာ္….  ေဆာင္းတြင္းအတြက္ ဆြယ္တာလား…. ဝယ္ရတာပါပဲ ၃၅၀၀က်ပ္ပါ။ သူ႔ကုိေတာ့ ႐ုိ႐ုိေသေသသိမ္းရတယ္ဗ်….. ေလွ်ာ္ေလ က်ယ္ေလ ရွည္ေလပဲဗ်။

ဟုတ္ကဲ့ ေၾကးတံဆိပ္ေတြကလဲြရင္ ယူနီေဖာင္းေတြက သုံးလေလာက္ဆုိ အသစ္ဝယ္ရတာပါပဲ။ ဒီေတာ့ အားလုံးေပါင္းၾကည့္ရင္ သုံးလတစ္ႀကိမ္ေလာက္မွာ လစာထက္ဝက္နီးပါးက ယူနီေဖာင္းအတြက္ ကုန္က်ခံရတာျဖစ္မေနဘူးလားဗ်ာ။ တပ္ရင္းရန္ပုံေငြေလး နဲနဲမ်ားလာရင္ေတာ့ တပ္ကခ်ဳပ္ေပးတာမ်ဳိး လက္ရွိစစ္သက္ ၂၀ နီးပါးမွာေတာ့ ၂ ႀကိမ္လားပဲ ႀကံဳဖူးတယ္ဗ်။

အခမ္းအနားရွိရင္ ထုတ္ေပးၿပီး… အခမ္းအနားၿပီးတာနဲ႔ ေလွ်ာ္/ဖြပ္/ မီးပူတုိက္ၿပီး ျပန္အပ္ ထားရတယ္။ သိပ္ေဟာင္းလာမွ အပုိင္ရတယ္ဗ်။ တပ္မေတာ္(ၾကည္း)ကဖြင့္တဲ့ သင္တန္းေတြ သြားတက္ရင္ အီေကြးမန္႔အစုံလုိက္ မဂၤလာဒုံေစ်းမွာ ဝယ္ရတယ္။ သင္တန္းတက္ေထာက္ပံ့ေၾကးက ၅၀၀၀က်ပ္ေပးတယ္ (အၿပီးေပါ့) ခင္ဗ်ားဘာသာဘယ္ေလာက္ၾကာပါေစ။ သင္တန္းတက္ဖုိ႔ဝယ္ရၿပီဆုိ အနည္းေလး ၁၆၀၀၀ က်ပ္ကုန္တယ္။ လစာႀကိဳမထုတ္ေပးလုိက္ဘူးဗ်။ ျပန္လာမွထုတ္။ ေလာေလာဆယ္စုိက္ထားပဲ။ က်န္ခဲ့တဲ့ မိသားစုက ငတ္ေကာင္းေရာ။

ဟားဟား စိတ္ပ်က္သြားၿပီလား စာဖတ္သူေတြေရ…. ဒီလုိ အခက္အခဲေတြၾကားမွာ လူးလြန္႔ၿပီး တုိင္းျပည္ကာကြယ္ေရး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကရတဲ့ စစ္သားေတြကုိ မငဲ့ညွာႏုိင္ရင္ေနပါ။ မေစာ္ကားပါနဲ႔ဗ်ာ….. တပ္မေတာ္ကုိ စတင္ဝင္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကေပမယ့္ ဒီလုိအခက္အခဲေတြၾကားမွာ ႏွစ္ရွည္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကသူေတြက စိတ္ဓါတ္ျပင္းထန္သူေတြပါ။ တုိင္းျပည္ကာကြယ္ေရးအတြက္ အရာရာကုိ ေမ့ထားၾကသူေတြပါ။

က်န္းမာေရးအဆင့္နိမ့္သြားလုိ႔ မထြက္ခ်င္ပဲထြက္သြားရသူေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ဆုိးေတြႏွိပ္စက္လုိ႔ တရားမဝင္ထြက္သြားရသူေတြ၊ ေထာင္က်ျပဳတ္သြားရသူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ စစ္သားလုိ႔ဆုိလုိက္တာနဲ႔
ႏွာေခါင္းရွဳံ႕ခ်င္ၾကတဲ့ လူေတြကုိ ေမးခ်င္ပါတယ္….

တပ္တြင္းက ဒီလုိအေၾကာင္းေတြကုိ သိရဲ႕လားလုိ႔...........


ေရစစ္သား
 ၇-၃-၂၀၁၃
↧

မီးလင္းဖို႔ လြယ္သလား ခက္သလား

March 7, 2013, 6:05 pm
$
0
0

by ကို သာ ပို on Thursday, March 7, 2013 at 9:24pm ·


ေဖ့ဘုတ္မွာ မီးသီးေလးေတြ ယွဥ္ျပထားတာေလး ေတြ႕မိလို႔ တြက္ခ်က္ၾကည့္ျပီး စေတးတပ္ေလး တင္မိပါတယ္။ ျပန္ျပီးေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလး ေရးသိမ္းထားခ်င္လို႔ ႏုတ္လုပ္တင္ပါတယ္။


ပံုေလးကေတာ့ ခပ္ရွင္ရွင္းေလးပါပဲ။ စစခ်င္း ဝယ္ယူရမယ့္ မီးသီးေတြရဲ႕ ကုန္က်စားရိတ္ ေဈးႏႈန္းရယ္၊ ဆြဲတဲ့ ဝပ္ (watts) အားရယ္ ယွဥ္ျပထားတာပါ။ မီးသီးေတြရဲ႕ ထြက္ရွိတဲ့ အလင္းပမာဏျဖစ္တဲ့ Lumens ကလဲ အကုန္လံု အတူတူျဖစ္တဲ့ ၁၆၀၀ လူးမန္းပါ။ လူးမန္းဆိုတာက အလင္းကိုတိုင္းတဲ့ ယူနစ္ပါ အေသးစိတ္ကို ဝီကီမွာ သြားဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

>> http://en.wikipedia.org/wiki/Lumen_(unit)

ပထမဆံုး မီးသီးေဈးေလးေတြကို တြက္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။ တြက္တဲ့ေနရာမွာ တစ္ေဒၚလာကို ၈၆၀ က်ပ္ေဈးနဲ႔ နမူနာေလးထားျပီးေတာ့ တြက္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။
  • ရိုးရိုး မီးသီးက တစ္လံုးကို 0.35 $ဆိုေတာ့ကာ တစ္လံုးကို ၃၀၀ က်ပ္ေလာက္ က်ပါတယ္။
  • ေဟလိုဂ်င္ မီးသီးက တစ္လံုးကို 1.59 $ဆိုေတာ့ကာ တစ္လံုးကို ၁ ၃၅၀ က်ပ္ေလာက္ က်ပါတယ္။
  • မီးေခ်ာင္းေကြး ေလးေတြက တစ္လံုးကို 2.23 $ဆိုေတာ့ကာ တစ္လံုးကို ၁ ၉၀၀ က်ပ္ေလာက္ က်ပါတယ္။
  • LED မီးသီးက တစ္လံုးကို 45 $ဆိုေတာ့ကာ တစ္လံုးကို၃၈ ၇၀၀ က်ပ္ေလာက္ က်ပါတယ္။
ေဈးႏႈန္းေတြက အရည္အေသြးေပၚမွာ မူတည္ျပီးေတာ့ ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါတယ္။ အရည္အေသြးေကာင္းရင္ေတာ့ အခုလို ေဈးေကာင္းႏိုင္ပါတယ္။ မီးသီး တစ္လံုးရဲ႕ သက္တမ္းကလဲ ကြာသြားပါေသးတယ္။ ပံုထဲမွာ ျပထားတာကေတာ့ -
  • ရိုးရိုးမီးသီးက နာရီ ၇၅၀အထြန္းခံပါသတဲ့။ ဝပ္အားကေတာ့၁၀၀ ဝပ္ဆြဲပါတယ္။
  • ေဟလိုဂ်င္ မီးသီးက နာရီ ၁ ၀၀၀အထြန္းခံပါသတဲ့။ ဝပ္အားကေတာ့ ၇၇ ဝပ္ဆြဲပါတယ္။
  • မီးေခ်ာင္းေကြးေလးေတြက နာရီ ၁၀ ၀၀၀အထြန္းခံပါသတဲ့။ ဝပ္အားကေတာ့ ၂၃ ဝပ္ဆြဲပါတယ္။
  • LED မီးသီးက နာရီ ၂၀ ၀၀၀အထြန္းခံပါသတဲ့။ ဝပ္အားကေတာ့ ၂၀ ဝပ္ဆြဲပါတယ္။


ပထမဆံုး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီမီးသီးေတြ ထြန္းရတာ တစ္လကိုဘယ္ေလာက္ ကုန္က်စားရိတ္ ရွိမလဲဆိုတာကို တြက္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ တစ္လကို ရက္ ၃၀နဲ႔ တြက္ပါ့မယ္။ ျပီးေတာ့ တစ္ေန႔ကို မီးထြန္းခ်ိန္၁၂နာရီနဲ႔တြက္ပါမယ္။ ဒီေတာ့ကာ တစ္လကို မီးထြန္းခ်ိန္ -

၃၀ ရက္ x ၁၂ နာရီ =၃၆၀ နာရီရွိပါမယ္။ ဒီေတာ့ကာ နာရီ သံုးရာ့ေျခာက္ဆယ္မွာ အသံုးျပဳရမယ့္ မီးသီးခကို သံုခ်က္တြက္နည္းနဲ႔ ခပ္လြယ္လြယ္ တြက္ၾကည့္ရရင္ -
  • ရိုးရိုးမီးသီးက                           >> (၃၀၀ x ၃၆၀) / ၇၅၀ = ၁၄၄ က်ပ္
  • ေဟလိုဂ်င္ မီးသီးက                   >> (၁ ၃၅၀ x ၃၆၀) / ၁ ၀၀၀ = ၄၈၆ က်ပ္
  • မီးေခ်ာင္းေကြးက                     >> (၁ ၉၀၀ x ၃၆၀) / ၁၀ ၀၀၀ =၆၈.၄ က်ပ္
  • LED မီးသီးက                           >> (၃၈ ၇၀၀ x ၃၆၀) / ၂၀ ၀၀၀ = ၆၉၆.၆ က်ပ္
ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မီးသီးကေန ဆြဲမယ့္ ဓါတ္အားကုန္က်မႈကို ျပန္တြက္ၾကည့္ရင္ -
(တစ္ယူနစ္ကို ၁ကီလိုဝပ္ နာရီ = ၁၀၀၀ ဝပ္နာရီ ရွိပါတယ္။ ယူနစ္ဆိုတာ အိမ္သံုးမီတာေတြမွာ ျပတဲ့ယူနစ္ပါ။)
  • ရိုးရိုးမီးသီးက                           >> ၃၆၀ x ၁၀၀ = ၃၆ ၀၀၀ ဝပ္နာရီ  = ၃၆ ယူနစ္
  • ေဟလိုဂ်င္ မီးသီးက                   >> ၃၆၀ x ၇၇   = ၂၇ ၇၂၀ ဝပ္နာရီ  = ၂၇.၇၂ ယူနစ္
  • မီးေခ်ာင္းေကြးက                     >> ၃၆၀ x ၂၃   = ၈ ၂၈၀ ဝပ္နာရီ    = ၈.၂၈ ယူနစ္
  • LED မီးသီးက                           >> ၃၆၀ x ၂၀   = ၇ ၂၀၀ ဝပ္နာရီ    = ၇.၂ ယူနစ္
ျမန္မာျပည္မယ္ အိမ္သံုး လွ်ပ္စစ္မီးက တစ္ယူနစ္ကို ၂၅က်ပ္လား ၅၀က်ပ္လားေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ တစ္ယူနစ္ ၅၀ က်ပ္ႏႈန္းနဲ႔ပဲ တြက္ၾကရေအာင္ပါ။
ဒီေတာ့ တစ္လထြန္းရင္ ကုန္က်မယ့္ မီတာခေတြကေတာ့ -
  • ရိုးရိုးမီးသီးက                           >> ၃၆ ယူနစ္ x ၅၀ က်ပ္    = ၁ ၈၀၀ က်ပ္
  • ေဟလိုဂ်င္ မီးသီးက                   >>၂၇.၇၂ ယူနစ္ x ၅၀ က်ပ္ =၁ ၃၈၆ က်ပ္
  • မီးေခ်ာင္းေကြးက                     >> ၈.၂၈ ယူနစ္ x ၅၀ က်ပ္  = ၄၀၀ က်ပ္
  • LED မီးသီးက                           >> ၇.၂ ယူနစ္ x ၅၀ က်ပ္    = ၃၆၀ က်ပ္
ဒီေတာ့ ခုတင္က စစခ်င္း မီးသီးဝယ္လို႔ ကုန္က်တာနဲ႔ တစ္လစာ မီတာခ ေပါင္းလိုက္ရင္ တစ္လကို -
  • ရိုးရိုးမီးသီးက                           >> ၁ ၉၄၄ က်ပ္
  • ေဟလိုဂ်င္ မီးသီးက                   >>၁ ၈၇၂ က်ပ္
  • မီးေခ်ာင္းေကြးက                     >> ၄၆၈.၄ က်ပ္
  • LED မီးသီးက                           >> ၁ ၀၅၆.၆ က်ပ္
ဒီထဲမယ္ ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ မီးေခ်ာင္းေကြးေလးေတြက ကုန္က်စားရိတ္မွာ အနည္းဆံုးလို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုရင္ LED နည္းပညာက နည္းပညာ အသစ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စားရိတ္ မ်ားေနတာေၾကာင့္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာျပန္တြက္ၾကည့္ရင္ ရိုးရိုး မီးသီးေတြ သံုးေနတဲ့ ေနရာမွာ ဒါမ်ိဳးေလးေတြ ေျပာင္းသံုးၾကမယ္ဆိုရင္ သိသိသာသာကို မီတာခ ေဈးသက္သာလာတာကို ျမင္ရမွာပါ။

ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာက မီတာခက သူမ်ားႏိုင္ငံေတြထက္ အမ်ားၾကီး သက္သာေနတာကလဲ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခ်က္ပါပဲ။ စကၤာပူလို ႏိုင္ငံမ်ိဳးမွာဆိုရင္ အိမ္သံုးအတြက္ဆို တစ္ယူနစ္ကို ေငြႏွစ္ရာနီးပါးေလာက္ ကုန္က်ပါတယ္။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာဆိုရင္ သိသိသာသာကို ေဈးသက္သာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

LED မီးသီးတစ္လံုး ထြန္းတဲ့ေနရာမွာ ရိုးရိုးမီးသီးဆိုရင္ နာရီႏွစ္ေသာင္း အထြန္းခံဖို႔ မီးလံုးေပါင္း ၂၆ လံုးသံုးရမယ္။ အဲ့ဒိ မီးသီးေတြ ထုတ္ဖို႔အတြက္ စြမ္းအင္ေတြက အမ်ားၾကီးသံုးရတယ္။ စြမ္းအင္ဆိုတာက ထုတ္လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ ကုန္က်တာကို ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ ရဦးမွာပါ။

ေနာက္ျပီးေတာ့ ရိုးရိုးမီးသီး တစ္လံုးေနရာမွာ LED မီးသီးထြန္းမယ္ဆိုရင္ တူညီတဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားမွာ မီးသီးငါးလံုး ထြန္းလို႔ရတယ္။ ဒီေတာ့ကာ ရိုးရိုးမီးသီး သံုးေနၾကတဲ့ အိမ္ေထာင္စုေတြ LED မီးသီးေတြ ေျပာင္းသံုးၾကရင္ တူညီတဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးမႈမွာကိုတင္ အိမ္ငါးအိမ္ လွ်ပ္စစ္မီးထြန္းႏိုင္ပါမယ္။ အိမ္တစ္ရာ ေျပာင္းသံုးရင္ အဲ့ဒိအတြက္ အိမ္ငါးရာ သံုးႏိုင္မယ္၊ မီးလင္းမယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ထမင္းဟင္းခ်က္ဖို႔၊ အပန္းေျဖဇိမ္ခံပစၥည္း စတာေတြကို ခဏထားဦးေတာ့ မီးအလင္းေရာင္ ရရွိဖို႔အတြက္ လံုးပန္းေနရသူေတြ မနည္းရွိပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား တိုးထုတ္တာနဲ႔အမွ် တိုးတက္လာတဲ့ လူဦးေရနဲ႔ တိုးတက္လာတဲ့ လူမႈဘဝေတြေၾကာင့္ အျမဲတမ္း လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနမွာပါပဲ။ ဒီေတာ့ကာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ စြမ္းအင္ေတြကို ေခၽြတာႏိုင္မလဲ စဥ္းစားၾကံဆဖို႔ လိုလာပါမယ္။

ေခၽြတာတယ္ဆိုတာ ေလွ်ာ့သံုးခိုင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ Energy Saving ဆိုတဲ့ စကားစုဟာ ေလွ်ာ့သံုးတယ္ ဆိုတာထက္ အဆံုးအရံႈး အေလအလြင့္နည္းေအာင္ အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်တယ္လို႔ပဲ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။

ဒီလိုေခၽြတာလိုက္လို႔၊ အက်ိဳးရွိရွိ သံုးလိုက္လို႔ ႏိုင္ငံနဲ႔ခ်ီျပီးေတာ့မွ အက်ိဳးျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာေလာလတ္လတ္ ေခၽြတာလိုက္သူ ကိုယ္တိုင္မွာတင္ မီတာခ ၁၀၀ ေပးရရင္ ႏွစ္ဆယ္ပဲ က်မယ္။ ဆယ္လံုးထြန္းတဲ့ အိမ္မွာဆို အရင္ ေငြ ၁၀၀၀ က်ပ္က်ရင္ အခုဆုိ ၂၀၀ က်ပ္ပဲ ေပးရေတာ့မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက စစခ်င္း ဝယ္ယူရတဲ့ ေဈးႏႈန္းကို ၾကည့္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ ပစၥည္းေတြကို တကယ္သံုးၾကည့္ရင္ တကယ္ေကာင္းပါတယ္။ ေသခ်ာတြက္ခ်က္ၾကည့္ရင္ကို တန္ပါတယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲေတြ ဆက္စပ္ျပီးေတာ့ စဥ္းစားရင္ ဒီလူေတြအတြက္ လိုအပ္လာမယ့္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား နည္းသြားလို႔ တူညီတဲ့ ထုတ္လုပ္မႈမွာတင္ ပိုမိုျဖန္႔ျဖဴးႏိုင္မယ္။ ဆည္ေတြ လွ်ပ္စစ္ထုတ္ရင္ ဒီေလာက္ေရနဲ႔တင္ မ်ားမ်ား ပိုထုတ္လို႔ရမယ္။ ေရပိုလာရင္ စိုက္ပ်ိဳးေရးအတြက္ အသံုးဝင္မယ္။ ေက်ာက္မီးေသြးက ထုတ္ရင္လဲ ထုတ္ရတာ ေလွ်ာ့လာမွာမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ညစ္ညမ္းမႈနည္းမယ္။ သဘာဝဓါတ္ေငြက၊ ေရနံထြက္ ေလာင္စာေတြက ထုတ္ရင္ စြမ္းအင္ေခၽြတာႏိုင္မွာမို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ Energy Reservation ပိုေကာင္းလာမယ္။ ဒါေတြက ႏိုင္ငံနဲ႔ ခ်ီျပီးေတာ့ ရလာမယ့္ အက်ိဳးေတြပါပဲ။

ျပည္တြင္မွာ လွ်ပ္စစ္မီးသီးေတြ ထုတ္ေနတယ္ဆိုရင္၊ ရပ္ဆိုင္းျပီးေတာ့ LED ေတြထုတ္ႏိုင္ေအာင္၊ ထုတ္လုပ္တဲ့ နည္းပညာတိုးတက္လာေအာင္ အစိုးရက ေပၚလစီေတြခ်၊ သုေတသနေတြမွာ အားေပးရမယ္။ ေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ရိုးရိုးလွ်ပ္စစ္မီးသီးေတြ ထုတ္ေနတဲ့ စက္ရံုေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနပါတယ္။ ဒါေတြကို နည္းပညာျမင့္ ထုတ္ကုန္ေတြ ထုတ္ႏိုင္ေအာင္ ကူညီတာ ဖိအားေပးတာေတြ လုပ္ကို လုပ္ရေတာ့မွာပါ။

မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ မီးသီး မီးေခ်ာင္းေတြကို အဓိက အိႏၵိယ၊ တရုတ္နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံေတြက တင္သြင္းေနတာပါ။ ဒီေတာ့ ျပည္ပက တင္သြင္းေနတဲ့ ဓါတ္အား ဆံုးရံႈးမႈမ်ားတဲ့ မီးသီးေတြကို အခြန္အဆမတန္ ေကာက္ကိုေကာက္ရမယ္။ အရည္အေသြး စီစစ္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြ ထားရွိျပီးေတာ့ အရည္အေသြး မမီတဲ့ ပစၥည္းေတြ တားဆီရပါမယ္။ သတိေပးတာေတြ ဒဏ္ရိုက္တာေတြ အမ်ားၾကီ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ လုပ္သင့္ေနပါျပီ။

LED လို နည္းပညာျမင့္ ထုတ္ကုန္ေတြကို ထုတ္လုပ္သူေတြ စိတ္ဝင္စားသူေတြကို အခြန္ေလ်ာ့ခ်ေပးရင္းနဲ႔ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ရမယ္။ တင္သြင္းသူေတြကိုလဲ စည္းက်ပ္တဲ့ အခြန္ႏႈန္းေတြ ျပင္ဆင္သတ္မွတ္ ေပးရဦးမွာပါ။

ဒါေတြလုပ္လိုက္ရင္ မီးေတြမွန္လာ မလားလို႔ေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္းအတြက္ အမ်ားၾကီး အက်ိဳးရွိလာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။

သာပို
၇.၃.၂၀၁၃


မူရင္း ဓါတ္ပံု >> https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151330055857321&set=a.10151010918652321.421624.121098177320&type=1&theater
↧
Search

အာဏာရွင္ နဲ႕ စစ္သား

March 7, 2013, 6:16 pm
$
0
0
Photo: အာဏာရွင္ နဲ႕ စစ္သား ============ အာဏာရွင္နဲ႔ စစ္သားခဲြျခားသိေစခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ၊က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ တခ်ဳိ႕က တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဆတ္ဆတ္ထိမခံတဲ့ စစ္သား ေတြကုိ တမ်ဳိးျမင္တတ္တယ္၊ အမွန္က အဲဒီစိတ္ဓာတ္ဟာ အာဏာရွင္ကုိ အကာအကြယ္ျပဳလုိတာ မဟုတ္ဘဲ၊စစ္သားေတြရဲ႕ဘဝကုိထပ္တူစာနာတာ၊စစ္သားအျဖစ္ကုိ ဂုဏ္ယူတတ္တဲ့စိတ္ဆုိတာသိေစခ်င္လွတယ္ဗ်ာ ။ စစ္တပ္ကထြက္ စစ္တပ္ကုိျပန္ကေလာ္မွ အာဏာရွင္မုန္းတယ္လုိ႔ ျမင္ေနၾကတာကုိေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဘယ္လုိရွင္းျပရမွန္းကုိ မသိ ေတာ့တာ၊ က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ မုန္းတဲ့စစ္သားဟာ က်န္တဲ့ စစ္သားအမ်ားစုနဲ႔ ဘယ္လုိမွ အမုန္းပြားဖုိ႔ မလုိဘူးလုိ႔ ယူဆတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆုိ တပ္ထဲက ဒုတ္ခ သုတ္ခေတြကုိ အတူေက်ာ္ျဖတ္ရင္း သိေနၾကတာပဲဗ်ာ... ။ ။ (ညီငယ္ဆီးမန္း ေနမင္းသူစေတ့တပ္မွေကာက္ႏႈတ္ခ်က္) (ဓာတ္ပံု-ရန္ႏိုင္ေအာင္) (အာဏာရွင္စနစ္ကိုမုန္းတဲ့ စစ္သားေဟာင္းေလး- ေယာင္)
============
အာဏာရွင္နဲ႔ စစ္သားခဲြျခားသိေစခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ၊က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ
တခ်ဳိ႕က တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဆတ္ဆတ္ထိမခံတဲ့ စစ္သား
ေတြကုိ တမ်ဳိးျမင္တတ္တယ္၊

အမွန္က အဲဒီစိတ္ဓာတ္ဟာ အာဏာရွင္ကုိ အကာအကြယ္ျပဳလုိတာ
မဟုတ္ဘဲ၊စစ္သားေတြရဲ႕ဘဝကုိထပ္တူစာနာတာ၊စစ္သားအျဖစ္ကုိ
ဂုဏ္ယူတတ္တဲ့စိတ္ဆုိတာသိေစခ်င္လွတယ္ဗ်ာ ။

စစ္တပ္ကထြက္ စစ္တပ္ကုိျပန္ကေလာ္မွ အာဏာရွင္မုန္းတယ္လုိ႔
ျမင္ေနၾကတာကုိေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဘယ္လုိရွင္းျပရမွန္းကုိ မသိ
ေတာ့တာ၊

က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ မုန္းတဲ့စစ္သားဟာ က်န္တဲ့
စစ္သားအမ်ားစုနဲ႔ ဘယ္လုိမွ အမုန္းပြားဖုိ႔ မလုိဘူးလုိ႔ ယူဆတယ္။
ဘာေၾကာင့္ဆုိ တပ္ထဲက ဒုတ္ခ သုတ္ခေတြကုိ အတူေက်ာ္ျဖတ္ရင္း
သိေနၾကတာပဲဗ်ာ... ။ ။
(ညီငယ္ဆီးမန္း ေနမင္းသူစေတ့တပ္မွေကာက္ႏႈတ္ခ်က္)
(ဓာတ္ပံု-ရန္ႏိုင္ေအာင္)

(အာဏာရွင္စနစ္ကိုမုန္းတဲ့ စစ္သားေဟာင္းေလး- ေယာင္)
— with Seaman Nayminthu.

5Unlike· ·
↧
↧

ဥာဥ့္လူ

March 7, 2013, 6:29 pm
$
0
0

by Mg Han on Friday, March 8, 2013 at 9:08am ·
ခုလိုအိပ္မေပ်ာ္မျဖစ္တာ ၾကာလွေပျပီ။ အိပ္ယာထက္တြင္ မ်က္စိမွိတ္အိပ္ေနရင္းပင္ ဆက္အိပ္လို႕မရပဲ တေျဖးေျဖးႏိုးလာကာ အလန္းၾကီးလန္းေနသည့္အျဖစ္သည္ ခံရခက္သလိုလို၊ ခံစားရေကာင္းသလိုလို ဖန္တီးယူလို႕မရႏိုင္သည့္ ေဝဒနာတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ တိတ္ဆိတ္လ်က္
လူအားလံုးအိပ္ေမာက်သည့္ အကာလညတြင္ အသိအာရံုသည္ အလန္းၾကီးလန္းေနေသာ္လည္း ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္ အသက္ရွဴႏုန္းအပါအဝင္ အားလံုးသည္ အိပ္ေနစဥ္အတိုင္း ျငင္သာေပ်ာ့ေပ်ာင္းလ်က္ အေတြး၏ေနာက္၊ အာရံု၏ေနာက္သို႕ လိုက္ရန္အသင့္ ျမင္းေကာင္းတစ္ေကာင္ေပၚေရာက္ေနသည့္ စိတ္အလ်င္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားရသည့္ ေဝဒနာျဖစ္သည္။ ထူးထူးျခားျခား နာတာရွည္ေရာဂါဆို၍ မယံုတတ္သည့္ ေရာဂါႏွင့္ ခုလိုအိပ္ေနစဥ္ ႏိုးလာလ်င္ ျပန္အိပ္မေပ်ာ္တတ္သည့္ ေရာဂါ၂မ်ိဳး က်ေနာ့္တြင္ရွိေနသည္ကေတာ့ အေသခ်ာျဖစ္သည္။


ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ က်ေနာ္သည္ ေခါင္းခ်သည္ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္သည္ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္ကဆိုလ်င္ ကုတင္ႏွင့္ နံရံၾကား ခုထားသည့္ ေစာင္မ်ား ျခင္ေထာင္မ်ားကို ေက်ာ္ကာ က်သြားသည့္တိုင္ ဆက္အိပ္ေနႏိုင္သည့္ ပါရမီထူးသည္။ ေက်ာင္းတက္စဥ္ စာသင္ခ်ိန္အိပ္သည္မဆိုႏွင့္ ေနပူပူစစ္ေရးျပတြင္ပင္ ရေအာင္အိပ္ေပ်ာ္တတ္သူလဲျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ တစ္ခါတစ္ခါတြင္ေတာ့ ယခုလို ႏိုးေနတတ္သည္။ ႏိုးလ်င္လဲျပန္အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့။


ငယ္စဥ္ကေတာ့ ညကာလ ထိုသို႕ႏိုးလ်င္ ခ်ဴခ်ာတတ္ေသာ က်ေနာ့္ကို အျမဲတေစ သတိကပ္ေစာင့္ၾကည့္တတ္သည့္ ၾကီးေဒၚၾကီးကပါ ႏိုးေလ့ရွိသည္။ ပူလို႕လား၊ ေအးလို႕လား၊ ေနာက္ေက်ာယားလို႕လား၊နာေခါင္းေသြးလ်ံလို႕လား၊ အေပါ့သြားခ်င္လို႕လား၊ ေရေသာက္ခ်င္လို႕လား၊ရင္က်ပ္လို႕လား၊ လားေပါင္းစံုျဖင့္ ေဘးနားတြင္ အျမဲပူပန္ေနတတ္ေသာ ၾကီးေဒၚသည္ က်ေနာ္ႏိုးသည္ကို သိသည္ႏွင့္ သံဗုေဒၶ၊ ေမတၱာသုတ္ စသည္ျဖင့္ ရြတ္ကာ သိပ္ေလ့ရွိသည္။ အနည္းငယ္ လူမွန္းသိလာတတ္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္လ်င္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ၾကီးေဒၚၾကီးကို မေႏွာက္ယွက္ခ်င္သျဖင့္ ျငိမ္ျငိမ္ေနတတ္ေအာင္ ေနပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း တစ္ဘက္ တစ္ကုတင္ေက်ာ္က အဘြားျဖစ္သူက သိသည္။ ေျပာင္းသြားေသာ အသက္ရွဴသံ၊ ေပ်ာက္သြားေသာ အံၾကိတ္သံ၊ ေယာင္ယမ္းသံတို႕၊ လွဳပ္ရွားသံတို႕ေၾကာင့္ မနက္လင္းလ်င္ ညက ငါ့ေျမးႏိုးတာ အသံမေပးဘာမေပးပါလားေတာ္ ဟုေျပာတတ္သည္။ အဘြားက မအိပ္ဘူးလားေမးလ်င္ ေျမးရယ္ လူကအသက္ၾကီးလာေတာ့ ေနခ်ိန္ကနဲလာျပီ၊ လူကလဲ အလိုလိုအိပ္ေရးကနဲျပီ၊ သတိနဲ႕ကပ္ျပီး သတိထားေတာ့ သိတာေပါ့ေျမးရယ္ အဘြားကအိပ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ေျမးတို႕လို႕ ဘယ္ေပ်ာ္မလဲဟု ျပန္ေျဖတတ္သည္။ ေနာက္အဲသလိုႏိုးေနရင္ ဝင္ေလထြက္ေလမွတ္ဖို႕၊ ဘုရားစာဆိုဖို႕ အစခ်ီလို႕ သရဏဂံုကို ေယာင္တမိလို႕ ဘီလူးအစားမခံရတဲ့ ကေလးအေၾကာင္းပံုျပင္ကို ေျပာျပေလ့ရွိသည္။


ထို႕ေနာက္ ကေလးဘဝမွ လူပ်ိဳဝင္လာေတာ့ အေဖအေမအိမ္တြင္ အိပ္ေတာ့ ထိုသို႕ခ်ဳပ္တည္းရမွဳမ်ားမရွိေတာ့။ ထိုသို႕ႏိုးလာလ်င္ ၂ေယာက္အိပ္ျခင္ေထာင္ကို  အာဂ်ီႏိုမိုတိုပိတ္စျဖင့္၂ခုခြဲစာဆက္ထားေသာ္လည္း ျခင္ေထာင္အျပင္ေရာက္ေနတတ္သည့္၊ ကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္းေကာင္း သူတို႕ပင္လည္းေကာင္း အတည့္အိပ္ေသာ္လည္း ေဇာက္ထိုးကန္႕လန္႕ျဖစ္ေနတတ္သည့္ ၊ ေပါက္ထားသည့္ ေသးအိုင္ထဲတြင္ေခြလ်က္(သို႕) ရႊဲရႊဲစိုေအာင္ပန္းထားသည့္ ဖက္လံုးကို ျပိဳင္တူခြလ်က္၊ နစ္ေနသည့္ သြားရည္အိုင္က် ေခါင္းအံုးကို ၾကိတ္ဝါးလ်က္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေခါင္းအံုးလ်က္၊(သို႕) ျခင္ေထာင္ခုသည့္ ပုဆိုးစုတ္ကို ၂ေယာက္တူအံုးလ်က္ လူကျခင္ေထာင္ထဲတြင္ေနေသာ္လည္း မရွိဆင္းရဲသားျခင္ေကာင္တို႕အတြက္ လက္တစ္ဖက္ကို ဇာျခင္ေထာင္တြင္ ကပ္ေပးလ်က္ (အငယ္ဆံုးညီငယ္သည္ ေမွာင္လ်င္ လံုးဝမအိပ္တတ္သျဖင့္ အျမဲမီးထြန္းထားေလ့ရွိရာ )ဘုရားေလာင္းဆိုလ်င္ ေတာထြက္သြားေစႏိုင္မည့္ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးျဖင့္ ခ်စ္လွစြာေသာ ညီငယ္၂ေယာက္ကို ျမင္ေတြ႕ရတတ္သည္။ သို႕ေသာ္ သူတို႕ႏွင့္အတူအိပ္စဥ္က မအိပ္ခင္တြင္ ျငင္းခုန္ရျခင္း သတ္ပုတ္ရျခင္းတို႕ေၾကာင့္ ႏိုးခဲလွသည္။


မိုးသည္းလွေသာ ညမ်ားတြင္သာ ႏိုးတတ္ခဲ့သည္။ အိမ္ေခါင္ေပၚသို႕ မိုးေရတစ္ေျဗာေျဗာက်သံ၊ ေလပါလ်င္ တေဝါေဝါျမည္သံတို႕ႏွင့္အတူ ေအးစိမ့္လာေသာ ရာသီဥတုေၾကာင့္ အိပ္ေကာင္းျခင္းျဖည့္ျပည့္စံုေနမည့္ အကာလညတြင္ ႏိုးေနရသည္မွာ ခံစားရခက္သလို ခံစားရခဲေသာ ေဝဒနာလဲျဖစ္သည္။ ေစာင္ျခံဳထဲတြင္ေကြးရင္း ေလဝင္ေပါက္မွ လက္ကနဲျမင္ရသည့္ လ်ပ္စစ္သံေနာက္တြင္ ၁-၂-၃-၄ ေရတြက္ရင္း ပစ္ဟု ေအာ္လိုက္လ်င္ ျမည္ဟိန္းလာသည့္ မိုးခ်ိန္းသံ ဂ်ိန္း ကနဲကို သိမ့္ေနေအာင္ ပီတိျဖစ္တတ္သည္။ ဝါသနာႏွင့္ဗီဇကိုက ထိုသို႕လာေလသည္လားမသိေခ်။ မိုးမတိတ္သည့္တိုင္ မိုးသည္းတာနဲသြားသည္ႏွင့္ အံုး.....အင္ သံေပးကာ ခ်စ္ဗ်ဴဟာခင္းဖို႕ အခ်ိန္းခ်က္ျပဳၾကေသာ ဖါးသံတို႕သည္ ေဝးလာလိုက္ နီးသြားလိုက္ သံျပိဳင္ညီလိုက္၊ သံစဥ္က်လိုက္ လိုက္ေအာ္ခ်င္စရာေကာင္း ေသာ ဆင္ဖိုနီတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။
ေမြးရပ္ေျမတြင္ ရွိခဲ့စဥ္က အိပ္မေပ်ာ္သည့္ညမ်ားတြင္ အိမ္ေျမာင္စုပ္ထိုးသံ၊ တိုင္ပိုးထိုးသံ၊ ျခသံ၊ ေနာက္ေခ်းပိုးေကာင္ ပက္လက္လန္ေနစဥ္ ေျခပြတ္သံ၊ ၾကြက္သံ၊ ၾကက္သံမွအစ ေၾကာင္သံ၊ေခြးသံအဆံုး အားလံုးကို ၾကားရသည္ႏွင့္ ဘာသံလဲ၊ ဘယ္ကျမည္တာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ ေတြးရသည္မွာ ေပ်ာ္စရာျဖစ္သည္။ ရြာေရာက္လ်င္ ႏြားသံ၊ ဆိတ္သံအပါအဝင္ ၾကက္သံကို နားေထာင္၍ ဘာၾကက္၊ ဘယ္အခ်ိန္ဟု သိၾကသည့္ ရြာခံလူတို႕၏ အမွတ္သညာသတိကို အံ့ၾသစရာေတြ႕ရလိမ့္ပါဦးမည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဇီးကြက္ေအာ္သံကိုနားေထာင္၍ ငါေတာ့လဘ္ေကာင္းျပီလို႕ ေတြးရတတ္သလို၊ ငွက္ဆိုးထိုးသံေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ေန႕ဘာျဖစ္မွာပါလိမ့္ စိုးရိမ္ရသည္လဲရွိသည္။ ေခြးအူသံမ်ားေၾကာင့္ ဘယ္သူဘယ္ဝါတို႕ ဘယ္နားမွာလို႕ ၾကက္သီးထရသလို ေၾကာင္တို႕သဘာဝ လူပ်ိဳလွည့္သည္ကို လိုက္တုေအာ္ကာ ေပ်ာ္ရသည္လည္းရွိတတ္သည္။ ၾကြက္တစ္ေကာင္၏ ညလွဳပ္ရွားမွဳမ်ားကို အနီးကပ္ၾကည့္ျပီး လူမိသြားသည့္ ကိုေရႊၾကြက္ အေနရခက္ေနပံုမွာလဲ ျမင္ရခဲေသာ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္သည္။


ေခြးအူသံ၊ငွက္ဆိုးသံတို႕၏ အစြဲကို ခၽြတ္လိုက္သည္မွာ အမိတကၠသိုလ္ၾကီးျဖစ္သည္။ စစ္သခ်ၤဳိင္းနားတြင္ ေနရျပီး၊ ညညလူေျခတိတ္မွ မီးခိုးတလူလူထြက္ေလ့ရွိေသာ ထိုေခါင္းတိုင္ၾကီးႏွင့္ ၂နာရီတစ္ခါ ျဖတ္သြားေသာ ျမိဳ႕ပတ္ရထားလမ္း(လူသတ္မွဳျဖစ္လွေသာ) ၾကီးမွာ ရသ၂ခုကို အလွည့္က်ေပးတတ္သည္။ ကားတန္းၾကီးမ်ား ဝင္ထြက္ကာ မီးခိုးေလးညိဳ႕လ်က္ ဝတ္ရြတ္သံတို႕ကို ညေနၾကားရစဥ္က ငါလဲတစ္ေန႕ သည္လမ္းေသခ်ာလွမ္းရဦးမည္ဟု သံေဝဂတရားႏွင့္ အတိျပီးသေလာက္၊ ေခြးအူသံတဆူဆူ၊ မီးခိုးလံုးတစ္အူအူႏွင့္ ညသန္းေခါင္အနံ႕ဆိုးၾကီးမ်ား ေဝ့လာလ်င္ေတာ့ ငါလဲသြားရမည့္လမ္းအစား ငါ့အရင္ေရာက္ႏွင့္သူေတြက စီနီယာဆိုျပီး အႏိုင္က်င့္လ်င္ဆိုသည့္ အေၾကာက္တရားသည္ နီးရာလူကိုဖက္ထားခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေျပာင္ေျမာက္တတ္သည္။ ထို႕အတူ တစ္ေနကုန္ တစ္စင္းျပီးတစ္စင္းျဖတ္သြားေသာ ရထားသံတို႕ေၾကာင့္ ထိုရထားၾကီး၏ အဆံုးရန္ကုန္ဘူတာၾကီးသည္ ငါ့ကိုအိမ္ျပန္ပို႕ႏိုင္ေသာ အစြမ္းဟု မွတ္ထားေသာ အညာသားကို မီးခိုးမဆံုးမိုးမဆံုး အလြမ္းအသေခ်ၤေပးသေလာက္၊ ညေမွာင္ေမွာင္ေရာက္လ်င္ ေျမြေပြးေပါလွေသာ၊ ေမွ်ာ့၊ကၽြတ္ထူေသာ၊ လူသတ္မွဳေပါလွသည္ဆိုေသာ အေတြးတို႕သည္ ၾကည့္ရင္းပင္ အသက္တစ္ဝက္တိုရေလာက္ေအာင္ ခံစားရေပသည္။ ထိုမွအလြန္ဖူးျမင္ေနရေသာ က်ိဳက္ကလို႕၊ က်ိဳက္ကလဲ႕ ေရႊေရာင္တဝင္းဝင္း၊ လ်ပ္မီးတစ္ထိန္ထိန္ ဘုရားပြဲခ်ိန္ေရာက္ခ်င္ ပြဲသံ၊ဆိုင္းသံၾကားရေနသည္ကလဲ အရာရာႏွင့္တကြ အနာဂါတ္ကိုပါပစ္၍ အိမ္ျပန္ေျပးခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဘုရားသိုက္ေစာင့္တို႕ ျမဴစြယ္သေယာင္ရွိေတာ့သည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆိုလ်င္ ကင္းအတူက်သည့္ က်ေနာ့္ကို အိပ္ခိုင္းလ်က္ ထိုဆိုင္းသံတို႕ေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ေျပးေလေတာ့သည္။ ထိုရထားလမ္းအတိုင္းေျပးသည္ဟုဆို၏။ ေနာက္မ်ား ႏွစ္ၾကာလာေတာ့ အဝိဇၹာထူလွေသာ အကုသိုလ္ေကာင္မ်ား ပီသစြာ ဆိုးလွပါသည္ဆိုေသာ ဝါးရံုေတာမွအေကာင္ကိုလဲ မေၾကာက္ေတာ့၊ မီးခိုးတအူအူ ေခါင္းတိုင္ကိုလဲ မျမင္မိေတာ့၊ ၾကားေနက် ဝတ္ရြတ္သံတို႕ကိုလဲ နားမဝင္ေတာ့၊ ထိုးရံုတင္မက လာလာနားတတ္ေသာ အႏွီငွက္ဆိုးသံတို႕ကိုလဲ ခရာသံေလာက္မွ ဂရုမစိုက္ေတာ့၊ ၁၂-၁ဆိုလ်င္ အနီးမွေဝးသြားတတ္ျပီး၊ လင္းအားၾကီးလ်င္ အေဝးမွျပန္နီးလာတတ္ေသာ ေခြးအူသံတို႕ကိုလဲ သြားၾကျပီ၊ ျပန္လာျပီေလာက္သာ ျမင္ဖန္မ်ားငယ္ခဲ့သလို၊ ေခါင္းတိုင္မွ အနံ႕ဆိုးမဆိုႏွင့္ ေမာ္က်ဴရီမွ စပေရးနံ႔၊ ပန္းနံံ႔ႏွင့္ေရာေသာ လူေသနံ႔၊ ခႏၶာေဗဒဌာနမွ ေဖၚမလင္နံ႔တို႕ကိုပါ နမ္းဖန္မ်ား ျပယ္ခဲ့ရျပန္သည္။ သို႕ေသာ္ ေျမြတြန္သံ၊ ကင္းခ်ိန္းသံ၊ စကားဝွက္ေမးသံ၊ ေရစီးသံ၊ ငွက္ဆိုးသံ၊ ေခြးအူသံ၊ တစ္ခါတစ္ရံ ဘုရားပြဲမွ ဆိုင္းသံဗံုသံတို႕ျဖင့္ အတိျပီးသည့္ ထိုဥာဥ့္ရံတို႕သည္လည္း ခံစားရခက္ေသာ ခံစားရခဲေသာ ေဝဒနာတစ္မ်ိဳးကို ေပးစြမ္းႏိုင္သည္သာ။


ကားသံ၊လူသံ၊ ဂီတသံ၊ အျမဲအသံတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုရွိေနတတ္ေသာ လမ္းမမ်ား အေဆာက္ဦးမ်ားကို ခြာကာ နီရြန္အေရာင္မ်ားအစား၊ ၾကယ္ေရာင္ကိုသာ အားထားရေသာ တာဝန္က်ရာေနရာ၏ တိတ္ဆိတ္ေသာ ညမ်ားသည္လဲ အရသာတစ္မ်ိဳးေပး၏။ အရာရွိအိမ္ယာဟု ေခၚဆိုေသာ္လည္း တစ္ေယာက္မွ မိန္းမမရွိ၍ လူပ်ိဳေဆာင္မေနပဲ ထိုအိမ္ထဲတြင္ စုေနရာမွာ အသီးသီး ထြက္ခြာသြားၾကေသာအခါ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့သည့္ ထိုအိမ္ၾကီး၏ ညတာမ်ားသည္ လိုသည္ထက္ ပိုရွည္ခဲ့သည္မ်ားသည္။ ည၈နာရီေက်ာ္လာလ်င္ သို႕မဟုတ္ ရံုးပိတ္ရက္ ေန႕ခင္းမ်ားဆိုလ်င္ နားထဲက ေလထြက္ေလာက္ေအာင္ တိတ္ဆိတ္လွေသာ ထိုေနရာသည္ နားေထာင္တတ္လ်င္ ေလတိုးသံပင္လ်င္ ကိုင္းေတာကိုျဖတ္သံ၊ ႏွင္းဆီခင္းတို႕ႏွင့္ တိုးမိသံ၊ သီဟိုလ္ပင္တို႕ႏွင့္ တိုက္ခတ္သံ ခြဲႏိုင္ေပသည္။ က်ေနာ့္အိမ္တြင္ျမည္ေသာ ဖုန္းသံကို မီတာ ၂၀၀ခန္႕ လူပ်ိဳေဆာင္မွ ၾကားႏိုင္သလို၊ မာလကာျခံ၊ ကြမ္းျခံမ်ားထဲမွ ကေလးငိုသံ၊ လင္မယားရန္ျဖစ္သံတို႕ကို က်ေနာ့္အိမ္မွ ၾကားရတတ္သည္။ ထူးျခားသည္က က်ေနာ့္အိမ္ထဲတြင္ ျမင္အပ္မျမင္အပ္ စာရင္းဝင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနဟန္တူျခင္းပင္။ ရုပ္လံုးၾကြလာသည္အထိ ျပႆနာမေပးတတ္ေသာ္လည္း သူရွိသည္ဟု ယံုၾကည္ေအာင္ေတာ့ သူစြမ္းေဆာင္ထားႏိုင္သည္သာ။ အိမ္တြင္လဲဘုရားစဥ္မရွိ။


လူနာမရွိ၊ ရွိသည့္လူနာ အိမ္ျပန္အိပ္သည့္ ေဆးရံုေလးတြင္ တာဝန္က် ဆရာအိုၾကီးမ်ား(သူတို႕ ဘဝအေၾကာင္း၊ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို သူတို႕ကေျပာျပရင္း၊ ကမာၻ႕အေၾကာင္း၊ သိပၸံအေၾကာင္း သူတို႕မသိသည္မ်ားကို က်ေနာ္ရမ္းသမ္းေျဖရင္း၊ သူတစ္လွည့္ကိုယ္တစ္လွည့္ ရာရွင္အာမီမွ်ေဝရင္း၊ သူတို႕ကြမ္းအစ္ မိုက္ေၾကးခြဲရင္း၊ ညသန္းေကာင္ ထမင္းဝိုင္းေလးမ်ားကို ျဖစ္သလိုလုပ္ၾကရင္း)ႏွင့္ အိပ္ခဲ့သည္မ်ားသလို၊ အစည္းေဝးကိစၥ၊ ဘာကိစၥ၊ ညာကိစၥ၊ ပိုက္ဆံမရ၊ ေခါင္းစဥ္မရွိ၊ ရုပ္လးံုမေပၚေသာ ကိစၥမ်ားစြာျဖင့္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ထိုအိမ္ထဲတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့သည္လဲမ်ားပါသည္။ မႏၱေလး FM အဂၤလိပ္ပိုင္း အစီစဥ္ျပီးသည္အထိ နားေထာင္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သလိုမွ ျပန္ႏိုးလာလ်င္ေတာ့ ကပ္ရပ္တပ္၏ လူပ်ိဳဘားတိုက္မွ ဂီတာသံ၊ ဆဲဆိုသံတို႕ကိုၾကားႏိုင္သလို၊ အေဝးမွ ဆင္သံ၊ ကၽြဲသံ၊ ပုရစ္သံ၊ ဖါးလက္တက္သံ၊ သစ္ရြက္သံ၊ ေလတိုးသံ၊ ဘာမွန္းမသိေသာ ျခိဳးျခိဳးခၽြတ္ခၽြတ္သံမ်ားျဖင့္ အတိျပီးေသာ အကာလညအခါမ်ားျဖစ္သည္။ အရာရွိဆို၍ ပတ္လည္ မီတာ ၄-၅၀၀ အတြင္း ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းသာရွိျပီး ကိုယ့္ထက္ အသက္ငယ္သူလဲ တစ္ေယာက္မွ မရွိသည့္ ေနရာေဒသတြင္ ညၾကီးသန္းေကာင္ မီးထဖြင့္မိလ်င္္ ကင္းသမားမွအစ သရဲေၾကာက္လို႕ မအိပ္ဘူးဆိုသည့္ အေျပာကို မခံခ်င္သည့္အခါ ျပဴတင္းေပါက္မွ ျဖာက်ေနေသာ လေရာင္ေအာက္တြင္ မၾကာခဏ သူရွိေၾကာင္းျပေလ့ရွိေသာ သေကာင့္သားကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္ခ်င္မိေလာက္ေအာင္ အထီးက်န္ဆန္လွေသာ ညမ်ားအား MP4ထဲမွ တရားမ်ား၊ သီခ်င္းမ်ား ကုန္သည္အထိ နားေထာင္ရင္း ေက်ာ္ျဖတ္ရေလေတာ့သည္။ ေအာက္စက္ရွိလ်င္ တီဗြီပ်က္၊ တီဗြီေကာင္းလ်င္ စက္ပ်က္၊ စက္ႏွင့္တီဗြီေကာင္းလ်င္ အေခြကုန္၊ အကုန္စံုသည့္အခါ မီးျပတ္ေလ့ရွိသည့္ ညဦးမ်ားကို ေက်ာ္လြန္သည့္အခါ တိတ္ဆိတ္ျခင္းထက္ ပိုေသာ ထိုအထီးက်န္ညမ်ားသည္လဲ ခံစားရခက္လွေသာ၊ ခံစားရခဲေသာ အိပ္မေပ်ာ္သည့္ ညမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။


ထိုအိပ္မေပ်ာ္သည့္ညမ်ားသည္ နဲ၍မသြား၊ မ်ား၍လဲမလား ရံခါရံခါသည္လာလ်က္ လာလ်င္လဲ ဇြဲနဘဲၾကီးစြာ ေဝဒနာတစ္ခုကို မရအရေပးစြမ္းသည္သာ။ ထိုသို႕ေသာ ညမ်ားတြင္ မက္မက္စက္စက္ တမ္းတမိသည္မွာ ငယ္စဥ္က မိမိကို အေလးဂရုျပဳလြန္းသူမ်ား ႏိုးသြားမွာကို စိုးရိမ္ရျခင္းပင္။ ထိုစိုးရိမ္ရမွဳေၾကာင့္ ျငိမ္ျငိမ္ေနရင္းခံစားရသည့္ ေႏြးေထြးမွဳ၊ လံုျခံဳမွဳ၊ ၾကည္ႏူးစိုးရိမ္ရမွဳသည္ ျပန္၍မရစေကာင္းေသာ သို႕မဟုတ္ ျပန္ရရန္ အခြင့္အလန္းအေတာ္နဲျပီျဖစ္ေသာ ေဝဒနာမ်ားျဖစ္သည္။ အိပ္မေပ်ာ္သည့္ညမ်ားသက္သက္၊ ထိုညမ်ား၏ အသံမ်ားသက္သက္သည္ ထိုခံစားခ်က္မပါေသာအခါ ခါးလာသည္၊ သံေယာဇဥ္သည္ၾကိဳး၊ သံသရာသည္ဝြဲ၊ အစြဲမွ စိတ္ကိုခြာဖို႕ ရွဳမွတ္လ်က္မွပင္လ်င္ အဝိဇၹာသည္ ထင္သည္ထက္ ထူထဲသလို ကိုယ္တိုင္ကလဲ အေမွာင္ၾကိဳက္ျဖစ္ေသာအခါ လႊတ္ေပးလိုက္ေသာ ျမင္းတစ္ေကာင္ ေက်ာေပၚတြင္ စိတ္သည္ ေရာက္ႏွင့္ျပီးျဖစ္သည္။ အလ်င္ေကာင္းလွေသာ ျမင္းသည္ ေမာသြားေအာင္ ေျပးေသာ္ျငား ၾကည္ႏူးစရာ လြင္ျပင္က်ယ္ကို မေတြ႕၊ ေခ်ာက္ကမ္းဘားႏွင့္ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ား၊ ကႏၱာရမ်ားကိုသာ အေတြ႕ၾကီးေတြ႕လ်က္ ေမာပန္းႏြမ္းလ်ခဲ့ရမ်ားျပီ၊ ၾကည္ေသာေရ၊ စိမ္းေသာျမက္၊ တံလ်ပ္ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ျမင္ရေသာအျမင္၊ အျမင္ဆီသို႕ ဒုန္းစိုင္းရျခင္း ခံစားခ်က္ႏွင့္ ေဝးသထက္ေဝးခဲ့သည္မွာၾကာျပီ။ ႏိုးေနတာလား၊ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား ဟုေမးလိုက္မည့္အေမးကို အေမးခံရမည္လဲစိုးရိမ္စြာ၊ အေမးခံရျခင္းကိုၾကည္ႏူးမဆံုးျဖစ္ကာ၊ ေဘးနားက တစ္ေယာက္ေယာက္ ႏိုးသြားမည္စိုးသည့္ ခံစားခ်က္ျဖင့္ ႏိုးလ်က္ႏွင့္အိပ္ေနရျခင္း(သို႕မဟုတ္) အိပ္ေနလ်က္မွ ႏိုးေနျခင္းကို တမ္းတမိသည္။ ေတာင္းတိုင္းမျပည့္မွန္းသိေတာ့လဲ ဆုမေတာင္းခ်င္ေတာ့၊ အိပ္တိုင္းမေပ်ာ္မွန္းသိေတာ့ ဆက္မအိပ္ခ်င္ေတာ့၊ လုပ္တိုင္းမျဖစ္တတ္မွန္းသိ၍ အားကုန္မသံုးခ်င္ေတာ့၊ ယံုတိုင္းမၾကည္တတ္မွန္းသိ၍ မယံုၾကည္ခ်င္ေတာ့၊ မယံုတတ္သူတစ္ေယာက္၏ အိပ္ေနလ်က္ ႏိုးေသာ စိတ္အစဥ္သည္ အတိတ္ဆီသို႕သာ ၾကံဳရာက်ပန္းေျပးသည္။ ႏွလံုးခံုသံတို႕အစား ဦးေႏွာက္ကလက္စီးတို႕ ေစညြန္ရာသို႕ ပိုေျပးသည္။ လွပ္လွပ္ခံုခံစားခ်က္မ်ား၊ ညိမ့္ကနဲညိမ့္ကနဲ ခံစားခ်က္မ်ား ပ်က္ျပီ။ က်ိန္စာေတာသို႕ ဘယ္တုန္းကေျခခ်မိေလသည္မသိ။


အိပ္မေပ်ာ္ေသာ အိမ္ေဝးညတြင္ မ်က္စိကိုမွတ္ေသာအခါ အာရံုသည္အၾကားသို႕ကပ္၏။ နာရီလက္တံ၏ တြန္းကံေရြ႕လ်ားသံကိုၾကားရ၏။ ပံုမွန္လည္ပတ္ေနေသာ စက္အားကို တြန္းကန္တုန္႕ဆိုင္းေနရာမွ မလြန္သာေသာအခါ ထပ္ကနဲျမည္ေအာင္ အေလ်ာ့ေပး၍ တစ္ကြက္ေရြ႕သြားရေသာ စကၠန္႕တံကေလးကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိသည္။ သူသည္လူလို၊ လူသည္သူလို၊ ခံစားခ်က္မဲ့ေန၍သာ သူ႕ခမ်ာ ကံေကာင္းေပသည္။ ေဘးသူငယ္ခ်င္း၏ အသက္ရွဴသံ စီးခ်က္က်က်ၾကားရသည္။ အထက္ကလား ေအာက္ကလားမေသခ်ာသည့္ ေဒါက္ဖိနပ္သံအခ်ိဳ႕ၾကားရသည္။ အေဝးမွ ကားသံတို႕ တေဝါေဝါ၊ အမွိဳက္သိမ္းကား၊ ႏွင္းၾကံဳးကားတို႕၏ သံကိုသံခ်င္းရိုက္သံတို႕သည္ ဆူညံလွ၏။ ဘယ္အေရးေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာမွ ေဝ့လာမွန္းမသိေသာ စက္ဥၾသသံၾကားရ၏။ ေရခဲေသတၱာ၏ သတ္မွတ္အတိုင္းတာေရာက္လ်င္ စက္ရပ္သြားသံ၊ ျပန္လည္ပတ္သံၾကားရ၏။ ေရပိုက္မွ တစ္စက္ခ်င္းေရက်သံၾကားရ၏။ ေမြးရပ္အမိေျမမွာကဲ့သို႕ အိမ္ေျမာင္သံမၾကား၊ ၾကက္သံမၾကား၊ ေခြးသံမၾကား၊ ဖါးသံမၾကား၊ သရဲလဲမေတြ႕၊ ညေမွာင္ေနေပမယ့္ ျပဴတင္းကိုဖြင့္လ်င္ လင္းခ်င္တိုင္းလင္းေနမည့္ ျမိဳ႕ၾကီး၊ ကြန္ျပဴတာကိုဖြင့္လ်င္ သြားခ်င္သေလာက္ သြားႏိုင္မည့္ အင္တာနက္၊ အထီးက်န္ျခင္းကို ထက္ဝက္မက ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္ေသာ အရာမ်ား၊ အေၾကာက္တရားကို ရယ္ပြဲဖြဲ႕ႏိုင္သည့္ အလင္းမ်ား၊ တစ္ခုခ်င္းစဥ္းစားမိလ်င္ က်ေနာ္သည္ လူလုပ္စနစ္ၾကီး၏ ျခအိမ္ငယ္တစ္ခုအတြင္းတြင္သာ။ လူမွအပျဖစ္ေသာ သက္ရွိတို႕ တစ္ခါတစ္ရံရွိတတ္သည္။ သူတို႕သည္ သဘာဝအေလ်ာက္မေသ ဓါတုေၾကာင့္ ေသၾကရသည္။ လမ္းမီးတိုင္တို႕တြင္ ပုရစ္တို႕မရွိ။ အခန္းထဲတြင္ အိမ္ေျမာင္တို႕မရွိ၊ ထို႕ေၾကာင့္ သူတို႕ကိုစားမည့္ ဖါး၊ ေျမြတို႕မရွိ၊ ထို႕ေၾကာင့္ သူတို႕ကို အမဲလိုက္မည့္ ေၾကာင္၊ ဇီးကြက္၊ ငွက္ဆိုးတို႕ မရွိ၊ လူေမြးထားသည့္ ေခြး၊ေၾကာင္တို႕သည္လဲ ခြက္ထဲထားတာစား၍ လူအိပ္ယာဝင္အိပ္ေနၾကသည့္ ေဒသ။ ေဂဟစနစ္ကို လူလုပ္ရာတို႕ျဖင့္ အသက္သြင္းထားသည့္ ေခတ္မွီမဲဇာ။ အခန္းထဲရွိ အပူခ်ိန္သည္ စက္ရံုမွလာသည္။ အခန္းထဲရွိေရသည္ စက္ရံုမွလာသည္။ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားေသာ ေရတို႕ စက္ရံုသို႕သြားသည္။ အခန္းထဲရွဴသည့္ေလ အေဆာက္ဦးစနစ္၏ လည္ပတ္မွဳမွသာလာသည္။ ျပဴတင္းတံခါးမွလာသည့္ေလသည္ အရိုးကြဲေအာင္ေအးလွသည္။ လူတို႕ေသြးကို ေသာက္မည့္ ျခင္တို႕မရွိ၊ စားစရာတို႕ကိုျပႆနာေပးမည့္ ပုရြက္တို႕မရွိ၊ ပရိေဘာဂတို႕ကို ျပႆနာေပးမည့္ ျခတို႕မရွိ၊ မီးေရာင္တို႕ဆီ ဝင္တိုးျပႆနာေပးမည့္ ပိုးဖလံအင္းဆက္တို႕မရွိ၊ ေဂဟစနစ္အစား လူလုပ္စနစ္မ်ားျဖင့္ အစားထိုးလ်က္ ပီဘိဒုကၡကင္းေသာ အေၾကာက္ကင္းေသာ စက္ရုပ္ဆန္ဆန္ညတို႕တြင္ အိပ္မေပ်ာ္ေသာအခါ ညတို႕သည္ အထီးက်န္ျခင္းကို သာေပးစြမ္းေတာ့သည္။


ဝင္ေလထြက္ေလလဲ မမွတ္ႏိုင္ခဲ့၊ သရဏဂံုလဲ မရြတ္ႏိုင္ခဲ့၊ ေနခ်ိန္နဲလာသည္ႏွင့္အမွ်ျဖစ္ေသာ အိပ္၍မေပ်ာ္ေသာ ညမ်ားကို သတိအစဥ္ကပ္လ်က္ မေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ေသး။ ေက်ာတစ္ခင္းစာတိုင္းသည္ အိပ္ယာဟုေခၚဆိုေသာ္လည္း သံေယာဇဥ္မကင္းေသာ လူျဖစ္လ်က္ လူပီသေသာ အိမ္ယာမိသားစုႏွင့္ေဝးကြာေသာအခါ အိပ္မေပ်ာ္ေသာ္လည္း လွဲေနရာသည့္အရာသည့္ အိပ္စရာ အိပ္ယာျဖစ္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းမဲ့သည္။ အိပ္မေပ်ာ္ပါလ်က္ အိပ္မေပ်ာ္ရျခင္း၏ အရသာတို႕မဲ့သည္။ က်ေနာ္ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနသည္လား မေသခ်ာ။ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း ညာတတ္ေသာ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္ဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။
မိသားစုႏွင့္အတူ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ၾကပါေစ။

 က်ေနာ္ေမာင္ဟန္ပါ။      ။
↧

ထပ္ေခ်းဦးမွာ

March 7, 2013, 6:37 pm
$
0
0


=======

• ျပီးခဲ့တဲ့လက တႏိုင္ငံလံုး အုန္းအုန္းကြ်က္ကြ်က္ျဖစ္သြားတဲ့ စကားတစ္ခြန္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ခ်စ္လွစြာေသာ လယ္ဆည္၀န္ၾကီးက စိုက္ပ်ဳိးစားရိတ္ေခ်းေငြျပန္မေပးႏိုင္တဲ့ လယ္သမားမ်ားကို သံသရာေၾကြးမပါဖို႔ ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားျပီး အေၾကြးဆပ္ၾကပါ တဲ့။ 
 
ဘာသာေရးေထာင့္ကၾကည့္ရင္ေတာ့မွန္ပင္မွန္ေသာ္ျငားလည္း တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကို ၀လင္ေအာင္ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ရာ တာ၀န္ရွိတဲ့ ( တာ၀န္ယူထားရတဲ႔) မင္းအစိုးရမ်ားေထာင့္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ အလြဲၾကီးလြဲေနပါတယ္။ ရဟန္းက မင္း လိုက်င့္ရင္၊ မင္း က ရဟန္းလိုက်င့္ရင္ တိုင္းျပည္ပ်က္တတ္သတဲ့။ အထူးသျဖင့္ ဒီအေၾကြးေတြ ဘယ္လိုျဖစ္လာသလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ျပန္မဆပ္ႏိုင္သလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရင္းမ်ားကို စီစစ္ၾကည့္ရင္ေပါ့ေလ။
 
• အတိတ္ကိုလွန္ရရင္ ေက်းဇူးရွင္ေတာင္သူဦးၾကီးမ်ားလို႔ ပထမတန္းျမန္မာဖတ္စာထဲ တခမ္းတနားဂုဏ္ျပဳခံရေပမယ့္ ျမန္မာျပည္လူဦးေရရဲ႔ ၇၀% ေသာလယ္သမားမ်ားဟာ လက္ေတြ႔မွာ နင္းျပားျဖစ္ေနခဲ့တာ ႏွစ္ ၅၀ ရွိခဲ့ပါျပီ။ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ရဲ့ မေအာင္ျမင္တဲ့စီးပြားေရးမူ၀ါဒမ်ားဒဏ္ကို အဆိုးဆံုးခံခဲ႔ၾကရတာပါ။ ဦးေန၀င္းအစိုးရက စိုက္ဆိုစိုက္၊ ေရာင္းဆိုေရာင္း၊ တိုင္းျပည္မွာ ဆန္စပါးဖူလံုဖို႔၊ ျပည္သူျပည္သားေတြကို ထမင္း၀ေအာင္ေကြ်းထားဖို႔တာ၀န္ကို ႏြားနဲ႔ဖက္ရုန္းျပီး ပခံုးထမ္းယူခဲ့ၾကရတာပါ။ အထြက္တုိးဖို႔ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ စီမံကိန္းမ်ဳိးစံုကလည္း ေရ၊ေျမ၊ရာသီဥတု၊ ေစ်းကြက္ ကိုစနစ္တက်တြက္ခ်က္ခဲ့ျခင္းမရွိတာမို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေတာင္အာရွမွာ ဆန္တင္ပို႔မွဳအမ်ားဆံုး နံပါတ္တစ္ေနရာကေန ဘိတ္ေခ်းအဆင့္ထိ ေလ်ာ့က်ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ ဆန္လံုေလာက္ဖို႔အတြက္ ျပည္ပကို မေရာင္းနဲ႔ဆိုတာမို႔ တင္ပို႔ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ဳိးရိတ္သိမ္းရတဲ့သီးႏွံကို အျမင့္ဆံုးေစ်းနဲ႔ေရာင္းခ်င္ေပမယ့္ ေရေျမသခင္ မင္းဘုရင္မ်ားက တိုင္းျပည္မဆူပူေအာင္ အနိမ့္ဆံုးေစ်းနဲ႔ေရာင္းဆိုေရာင္းၾကရတာပါပဲ။
 
• ရာသီဥတုကို အံတုႏိုင္တဲ့ ေခတ္မီနည္းပညာအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ စက္မွဳလယ္ယာေခတ္ကို ေရာက္တာႏွစ္ေပါင္းၾကာေပမယ့္လည္း မိရုိးဖလာအဆင့္က ဒီေန႔အထိမတက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ဦးၾကီးမ်ားဟာ သဘာ၀တရားက က်ီစယ္တဲ့အခါမွာ ေက်ာေကာ့ေနေအာင္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ အခါမဲ႔မိုးေၾကာင့္ လယ္ပ်က္တာေတာင္ အစိုးရအၾကိဳက္ အထြက္တိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကရပါတယ္။ ၂၀၀၈ နာဂစ္မွာေတာ့ အိုးအိ္မ္၊ မိသားစုေတြကို ဆံုးရွဴံးရရုံမက စိုက္သမွ် ေရထဲေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အတိဒုကၡေရာက္ၾကရတဲ့ ျမန္မာ့ဆန္အိုး ဧရာ၀တီေဒသကို လံုေလာက္ေအာင္ မကူညီ မကယ္ဆယ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ စစ္အစိုးရဟာ စိုက္ပ်ဳိးစားရိတ္မ်ား၊ ေခ်းေငြမ်ားကိစၥကို ေလသံေလးေတာင္မဟခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ေဒသမွာလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ မ်ဳိးစပါးမွားေရာင္းလို႔၊ မိုးမရြာလို႔၊ ပိုးက်လို႔ အေၾကာင္းမ်ဳိးစံုေအာက္မွာ ပင္ပန္းသမွ်အရာမထင္ခဲ့တဲ့အၾကိမ္ေပါင္း မနည္းပါဘူး။ ဒီတစ္ႏွစ္ လယ္ပ်က္သြားရင္ အလြတ္ေခ်းယူတဲ့အခါ အတိုးက အနဲဆံုး ၁၇ က်ပ္တိုးႏွဳန္းနဲ႔ ေနာက္သံုးႏွစ္ ရုန္းေပဦးေတာ့ပါ။ အေၾကြးသံသရာဆိုတာ ဒါပါပဲ။
 
• စိုက္ပ်ဳိးစားရိတ္ကို အၾကမ္းဖ်ဥ္းတြက္ရင္ မ်ဳိးစပါးဖိုး၊ အလုပ္သမားဖိုး၊ စက္သံုးဆီဖိုး၊ ေျမၾသဇာဖိုး၊ ပိုးသတ္ေဆးဖိုးေတြပါ၀င္ပါတယ္။ ဧရာ၀တီမွာ တစ္ဧကကို ပွ်မ္းမွ် တစ္သိန္းက်ပ္ေလာက္ကုန္က်ပါတယ္။ အစိုးရထုတ္ေခ်းေငြက ငါးေသာင္းထဲပါ။ ေခ်းခြင့္ရဖို႔ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲရတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ စက္သံုးဆီိကို အစိုးရထိန္းခ်ဳပ္ထားတာ အားလံုးအသိပါ။ ေျမၾသဇာဆိုတာလည္း ခရုိနီပိုင္ဓါတ္ေျမၾသဇာစက္ရုံေတြ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ႏိုင္ေအာင္ ျပည္ပဓါတ္ေျမၾသဇာကို ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ တင္သြင္းခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ အစိုးရနဲ႔ ပိုင္လို႔ သြင္းခြင့္ရ၊ ထုတ္ခြင့္ရ၊ ေအာက္လမ္းကေမွာင္ခိုသြင္းသမွ်မွာလည္း အရည္အေသြးကို စံခ်ိန္မီေအာင္စီစစ္ျခင္းမရွိတာမို႔ ဒီဒဏ္ေတြကို ေနာက္ဆံုးခံၾကရတာက လယ္သမားေတြပါ။ ပိုးသတ္ေဆးဆိုလည္း သံုးစြဲနည္းကအစ စနစ္တက်သင္ၾကားေပးျခင္း မရွိတာေၾကာင့္ အသက္ဆံုးရတဲ့လယ္သမားေတြရွိေနတဲ့အျပင္ စားသံုးသူျပည္သူမ်ားအတြက္လည္း အႏၱရာယ္ပါ။ စိုက္စားရိတ္တင္ ေခါင္းေလးတာမဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေရာင္းခ်တဲ့အခါမွာလည္း ဆန္ေခ်ာအျဖစ္မေရာင္းႏိုင္ပဲ၊ ျပည္တြင္းမွာေတာင္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္စားရိတ္ကလည္းၾကီးေလးလွတာမို႔ လယ္သမားမ်ားမွာ စပါးပြဲစားမ်ားလက္ထဲကို မ်က္စိမွိတ္ထိုးအပ္ရပါတယ္။ ကုန္ၾကမ္းကို အနိမ့္ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းရသူမ်ားရဲ့ ဘ၀မွာ ဘယ္လိုျမင့္တက္ႏိုင္ပါ့မလဲ။လယ္ကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ၾကီးပြားခ်မ္းသာေနၾကသူမ်ားကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ဘာေတြမွားေနလဲလို႔ ခန္႔မွန္းႏိုင္တာပဲေလ။
 
• ဒီလိုအနစ္နာခံေပးဆပ္ခဲ့ေပမယ့္ လယ္သမားမ်ားရဲ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမွဳေရး အဆင့္အတန္းမ်ားဟာ ဟိုးေအာက္ဆံုးမွာပဲရွိေနခဲ့တာပါ။ ပညာမတတ္ေလ ခိုင္းေကာင္းေလလို႔ သေဘာထားခဲ့ပံုပါပဲ။ ႏိုင္ငံစီးပြားေရးရဲ့ ပင္မေဒါက္တုိင္ျဖစ္တဲ့ စိုက္ပ်ဳိးေရးက႑အတြက္ စီစဥ္ေပးထားတာေလးေတြကို ၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ကမၻာ့အဆင့္တစ္ ဆန္တင္ပို႔သူ အိမ္နီးခ်င္းထိုင္းႏိုင္ငံမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးသိပၸံ ဒီပလိုမာေက်ာင္းေပါင္း ၄၅ ေက်ာင္း နဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးတကၠသိုလ္ေပါင္း ၇၄ ေက်ာင္း ရွိေနေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ေရဆင္းစိုက္ပ်ဳိးေရးတကၠသိုလ္တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ တစ္ခုထဲရွိလို႔ ကမၻာ့အဆင့္မွီသလားဆိုေတာ့လည္း ----------------- ။ အေမွ်ာ္အျမင္လို႔ သံုးႏွဳန္းၾကရမွာ ေမွ်ာ္လည္းမေမွ်ာ္၊ ျမင္လည္းမျမင္ဘူးထင္ပါရဲ့။
 
• ဦးၾကီးမ်ားရဲ့ သားသမီးမ်ားအေနနဲ႔ အေျခခံပညာအလယ္တန္းအဆင့္ကို တက္ႏိုင္သူက ၂၀ ရာႏွဳန္းေတာင္မျပည့္ပါဘူး။ အထက္တန္းနဲ႔ တကၠသိုလ္အဆင့္ကေတာ့ တစ္ရာႏွဳန္းေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဒါက ဧရာ၀တီတိုင္းမွာပါ။ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းနဲ႔ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာ ဒီထက္ဆိုးပါလိမ့္မယ္။ တကၠသိုလ္တက္ရာမွာလည္း အဂၤလိပ္စာအားနည္းမွဳေၾကာင့္ျမန္မာစာအဓိကဘာသာတြဲမ်ဳိးကို အေ၀းသင္ယူၾကရပါတယ္။ ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစားတက္ရတဲ့ စိုက္ပ်ဳိးေရးသိပၸံတကၠသိုလ္ကို အိပ္မက္ေတာင္မမက္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ သူတို႔အတြက္နည္းပညာဆိုတာ အာကာသေလာက္နီးနီး အလွမ္းေ၀းလွပါတယ္။
 
• လယ္ယာလုပ္ငန္းဟာ ကမၻာေပၚမွာေရွးအက်ဆံုး၊ အလုိအပ္ဆံုးနဲ႔ ထိရွအလြယ္ဆံုးစီးပြားေရးျဖစ္တာမို႔ စိုက္ပ်ဳိးသူမ်ားကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားၾကိဳးစားၾကရပါတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံမ်ားဟာ လူသက္သာျပီး ၀င္ေငြမ်ားတဲ့၀န္ေဆာင္မွဳလုပ္ငန္းမ်ားကိုသာ အားျပဳၾကပါတယ္။ ျမန္မာ့စီးပြားေရးမွာလည္း ဘယ္ကိုပဲ ဦးတည္သည္ျဖစ္ေစ လူဦးေရစုစုေပါင္းရဲ့ ၇၀ ရာႏွဳန္းေသာ လယ္သမားမ်ား အဆင့္အတန္းျမင့္မွ ျမန္မာျပည္အဆင့္အတန္းျမင့္ႏိုင္မွာပါ။ သူတို႔မပါပဲေရွ႔မေရာက္ႏိုင္တာ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ နားလည္ႏိုင္ဖို႔လိုပါတယ္။ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္အစိုးရသစ္တက္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ လယ္ယာက႑ကိုျမွင့္တင္သြားမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ သမၼတၾကီးကိုယ္တိုင္လည္းလယ္သမား သားသမီးျဖစ္တဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံတကာဧည့္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ားကိုလည္း လယ္ေတာအိမ္မွာ ေတြ႔ဆံုေလ့ရွိတယ္လုိ႔ သတင္းေတြဖတ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးၾကီးမ်ားအတြက္ အင္မတန္ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
 
• စိုက္ပ်ဳိးစီးပြားကို ျမွင့္တင္ဖို႔ၾကိဳးစားရာမွာေရတိုစီမံကိန္းမ်ားအေနနဲ႔ စတင္စိုက္ပ်ဳိးခ်ိန္ကေန ေရာင္းခ်ခ်ိန္အထိ အစိုးရနဲ႔ ခရုိနီထိန္းခ်ဳပ္မွဳေၾကာင့္မလိုအပ္ပဲၾကီးေလးေနရတဲ့ ကုန္က်စားရိတ္မ်ဳိးစံုကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ မီဒီယာမ်ားကတဆင့္ စိုက္နည္း၊ပ်ဳိးနည္း၊ ပိုးသတ္နည္း စတဲ့နည္းပညာသစ္မ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သင္ၾကားေပးဖို႔လိုပါတယ္။ စပါးအထြက္ႏွဳန္းတိုးေအာင္နဲ႔ ေရာင္းေစ်းအျမင့္ဆံုးရရွိေအာင္ ကူညီပံ႔ပိုးဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီအတြက္ ဆန္ေစ်းႏွဳန္းၾကီးျမင့္တဲ့ဒဏ္ကို ျပည္သူေတြက အနဲနဲ႔အမ်ားခံၾကရမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ႏွစ္ ၅၀ အနင္းခံထားရတဲ့ ဦးၾကီးမ်ားအတြက္ မုဒိတာပြားႏိုင္ဖို႔လိုပါတယ္။ အခုေတာ့ အစိုးရသစ္ဟာ ထုတ္လုပ္၊တင္ပို႔၊ေရာင္းခ်တဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုလံုးရဲ့ ယိုေပါက္၊ ဟာေပါက္မ်ဳိးစံုကို ျပင္ဆင္ျဖည့္တင္းျခင္းမရွိပဲနဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးစားရိတ္ကို အလြယ္တကူထုတ္ေခ်းခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာအစိုးရနဲ႔ ၾကံ႔ခိုင္ေရးပါတီကို လူၾကိဳက္မ်ားေစႏိုင္ေပမယ့္ အိတ္ေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္သလိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာအခုလက္ေတြ႔ပါပဲ။ ေခ်းေငြက်ပ္သန္းေပါင္း ၆ေထာင္ဆိုတာ ခရုိနီတေယာက္အတြက္ ရယ္စရာၾကီးပါ။ အစိုးရကိုေတာ့ ေနာက္ထပ္ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံသူေတြရဖို႔ အက်ပ္ေတြ႔ေစပါတယ္။ ဒီပံုစံအတိုင္း လယ္ေျမေတြကို လယ္သမားပိုင္အျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ျပီးတဲ့ေနာက္ ဘဏ္မွာအေပါင္ထားလို႔ ေနာက္တခ်ီ ေခ်းၾကငွားၾကဦးမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ----------------------။
 
• ေရရွည္စီမံကိန္းအေနနဲ႔ကေတာ့စိုက္ပ်ဳိးေရးဒီပလိုမာေက်ာင္းမ်ားကို တႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔ဖြင့္လွစ္သင့္ပါတယ္။ ေက်းရြာမ်ားမွာ အလယ္တန္းအဆင့္ျပီးေျမာက္လာတဲ့ ကေလးမ်ားကို ဦးတည္ျပီး ျမန္မာလိုသင္ၾကားႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါ။ သီအိုရီကို လက္ေတြ႔နဲ႔ ေပါင္းစပ္ေစျခင္းအားျဖင့္ အေျခခိုင္ခိုင္ျမွင့္တင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ရည္မွန္းခ်က္က ထိုင္းကိုမွီရုံမက ေက်ာ္ခ်င္ေပမယ့္ တြက္ၾကည့္ေတာ့မွ စက္မရွိတာကို သတိျပဳေစလိုပါတယ္။
 
• အစိုးရမင္းမ်ားအေနနဲ႔ တာ၀န္ရွိတဲ့ ေထာင့္မ်ဳိးစံုျဖည့္ဆည္းေပးေနလွ်က္မွ လယ္သမားမ်ားက အလုပ္မလုပ္ခ်င္၊ ခ်ဲထိုးခ်င္လို႔ အေၾကြးမဆပ္ႏိုင္ဘူးဆိုလွ်င္ေတာ့ တစ္ဦးခ်င္းကို အမည္ပ်က္စာရင္းထည့္သြင္းလို႔ ပိုင္ဆိုင္မွဳသိမ္းတာမ်ဳိးကို နည္းလမ္းတက်လုပ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ သမၼတၾကီးကိုယ္တိုင္ လက္ခုပ္တီးေပးရမွာပါ။ ေရဗူးေပါက္တာမလိုခ်င္ဘူး ေရပါတာပဲလိုခ်င္တယ္ လို႔စစ္တပ္ပံုစံအတိုင္း ဆက္လက္အမိန္႔ေပးလိုေသးတယ္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဒုတိယံပိ တတိယံပိ ဆံုးရွဴံးမွဳမ်ားကိုသာ ရင္ဆိုင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
 
 http://www.facebook.com/photo.php?fbid=3933196668309&set=np.23416358.100001950306860&type=1&theater&notif_t=photo_tag  မွ
 
↧

ေလွ်ာက္လမ္းနဲ႔ ပန္းတုိင္

March 8, 2013, 4:28 am
$
0
0


ၿပီးခဲ့တဲ့အဂၤါေန႔က ကစားသြားတဲ့ ခ်န္ပီယံလိဂ္ပြဲစဥ္တစ္ခုမွာ မန္ယူက ရီးယဲမက္ဒရစ္အသင္းကို ၁ဂိုး ၂ဂိုးနဲ႔ ရံႈးၿပီး ၿပိဳင္ပြဲက ထြက္လုိက္ရပါတယ္။ ေဘာလံုးပိုင္ဆုိင္မႈမွာေတာ့ အသာမရေပမဲ့ ဂုိးကန္သြင္းခြင့္ေတြ ပိုရတယ္၊ တစ္ဖက္အသင္းကို အေကာင္းဆံုး ထိန္းခ်ဳပ္ကစားႏုိင္ခဲ့တယ္၊ ေၿပာရရင္ ဗ်ဴဟာေၿမာက္ကစားႏုိင္ခဲ့တယ္ေပါ့။ 
ရီးယဲကို ရင္ဆုိင္တဲ့ေနရာမွာ မန္ယူဟာ ပြဲၾကိဳၿပင္ဆင္မႈ ေကာင္းခဲ့ပါတယ္၊ ဂုိးလည္း ကိုယ္က အရင္သြင္းထားတယ္၊ ေၿခစြမ္းကလည္း သာတယ္၊ အဲ့လိုအေနအထားမ်ိဳးမွာ မထင္မွတ္ဘဲ ကစားသမားတစ္ေယာက္ အၿငင္းပြါးဖြယ္ အထုတ္ခံလုိက္ရပါတယ္။ ၁၁ေယာက္ ၁၁ေယာက္ခ်င္း ကစားရင္ေတာင္ အမွားမခံတဲ့ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးမွာ တစ္ေယာက္ေလ်ာ့သြားတာဟာ အရမ္းကုိ သိသာပါတယ္။ အထုတ္ခံရၿပီး သိပ္မၾကာဘူး၊ ၂ဂိုးဆက္တုိက္ သြင္းခံရၿပီး ရႈံးနိမ့္သြားေတာ့တာပါပဲ။ ေဘာလံုးပြဲေတြမွာ ဒီလိုအၿဖစ္အပ်က္ေတြက မဆန္းေတာ့မဲ့ ဒီပြဲကုိ ၾကည္႔ၿပီး ေခါင္းထဲမွာ ဆက္ေတြးေနမိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာဟာလည္း ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုပဲ မဟုတ္လား။

Fail to plan is Plan to fail.
အစီအစဥ္ဆြဲဖို႔ ပ်က္ကြက္ၿခင္းဟာ ရံႈးနိမ့္ဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲေနၿခင္းပါပဲ တဲ့။ သိပ္မွန္တဲ့ စကားေလးပါ၊ ေလာကမွာ ဘယ္ေအာင္ၿမင္မႈမွ တုိက္ဆုိင္လို႔ ၿဖစ္ေပၚလာတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ စနစ္တက် ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္မႈကေနသာ ေအာင္ၿမင္မႈဆုိတဲ့အရာက ေပါက္ဖြါးလာတတ္တာပါ။ အ့ဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဘ၀မွာ ေအာင္ၿမင္ခ်င္တယ္ဆုိ အစီအစဥ္တစ္ခုေတာ့ တိတိက်က် ရွိရမွာေပါ့။ ပန္းတုိင္ရွိမွလည္း ေလွ်ာက္စရာလမ္းဆုိတာ ေပၚလာမွာ မဟုတ္လား၊ ေလွ်ာက္ဖုိ႔ လမ္းရွိမွလည္း ေလွ်ာက္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာမယ္၊ ေလွ်ာက္လည္း ေလွ်ာက္ၿဖစ္မယ္ေလ။

ဒါေပမဲ့ ဘ၀မွာ ၾကိဳမၿမင္ရတဲ့ အရာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ မနာလိုသူေတြ၊ ရန္သူေတြ ရွိမယ္၊ သဘာ၀ေဘးေတြ ရွိမယ္။ ေခတ္ေၿပာင္း စနစ္ေၿပာင္းနဲ႔ ၾကံဳရတာ ရွိမယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဘာသာေရးအၿမင္အရဆုိ အတိတ္ကံေပါ့၊ အဲ့ဒါေတြ ရွိမယ္။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ အဲ့ဒီလို ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ အရာတခုခုေၾကာင့္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသမွ် အရာအားလံုးဟာ ပ်က္ဆီးသြားတတ္ပါတယ္။ ပန္းတုိင္ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ ေလွ်ာက္ရမဲ့လမ္းဟာလည္း ပိုရွည္၊ ပိုခက္ခဲသြားတတ္တယ္။ ဒါေတြဟာ ဘ၀တစ္ခုကို ရၿပီဆုိတာနဲ႔ ၿငင္းဆန္လို႔ မရတဲ့ ေပးထားခ်က္ေတြပဲ ၿဖစ္လို႔ လက္မခံလုိ႔ေတာ့ မရပါဘူး။ သူက ဒီေနရာေရာက္ဖုိ႔အတြက္ ေၿခလွမ္း၅လွမ္းေလာက္ လွမ္းရံုနဲ႔ ေရာက္ႏုိင္ေပမဲ့လို႔ ကုိ္ယ့္အတြက္ေတာ့ မုိင္တစ္ေထာင္ခရီး ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရံႈးနိမ့္မႈဆုိတာ ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ရံႈးမွာပဲ လဲက်မွာပဲ။ ဘယ္ႏွခါလဲလဲ ရေအာင္ ၿပန္ထမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ရွိဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ ကုိယ္က ဒီအရံႈးကို မေအာင္ၿမင္မႈအၿဖစ္ လက္ခံလုိက္မွာလား၊ ေလွကားထစ္ေတြအၿဖစ္ အသြင္ေၿပာင္းလိုက္မွာလား၊ ကိုယ့္အေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။ ေလွ်ာက္ရမဲ့လမ္းပဲ ရွည္ခ်င္ရွည္သြားမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္လုိမွ သြားမရေတာ့လို႔ တစ္ၿခားလမ္းက ပတ္သြားရတာမ်ိဳးပဲ ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္သြားမယ္၊ ပန္းတုိင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ေစရဘူး ဆုိတဲ့ စိတ္ ေမြးၾကရမွာပါ။

နာနီ အထုတ္ခံရေတာ့ မန္ယူကစားသမားေတြ ဘယ္သူမွ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ေစာဒက မတက္ၾကပါဘူး၊ ဒိုင္လူၾကီးကို ရန္မမူဘူး၊ ပရိသတ္ကလည္း ဒီအတုိင္းပဲ၊ ေၿပာင္းလဲလို႔ မရေတာ့တဲ့ အေၿခအေနတစ္ရပ္ကို ၿမန္ၿမန္ဆန္ဆန္ပဲ လက္ခံလုိက္ၿပီး လက္က်န္အခ်ိန္ေတြမွာ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိေက်ာ္ၿဖတ္မလဲ ဆုိတာပဲ စဥ္းစားၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြေရာ၊ ကိုယ္ၾကိဳးစားခဲ့သမွ်ေတြ ဘာတစ္ခုမွ အရာမထင္ေသးတဲ့အခ်ိန္၊ ဒါမွမဟုတ္ အရာထင္ေတာ့မဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ တစံုတေယာက္ေၾကာင့္ တစံုတခုေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရတယ္ဆိုရင္ ဘာလုပ္ၾကမွာလဲ၊ အၿပစ္တင္ေနမွာလား၊ အေၾကာင္းၿပေနမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေရွ႔တည္႔တည္႔ကိုပဲ ေမွ်ာ္ၾကည္႔ၿပီး လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္ၾကမွာလား။

ဒီေန႔ေခတ္က ပညာေခတ္ပါ၊ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာအလုပ္ပဲ လုပ္လုပ္၊ ပညာမပါလုိ႔ ပညာမတတ္လို႔ မရေတာ့တဲ့ ေခတ္မုိ႔ ပညာေခတ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ Hyper-competitive age ယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြ လြန္ကဲတဲ့ ေခတ္လို႔ေတာင္ ေၿပာေနၾကတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အရင္လုိ ခပ္ေအးေအး လုပ္ေနၾကလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ပညာကို အသည္းအသန္ လုိက္စုေဆာင္းၾကရပါတယ္။ တစ္ဖက္မွာ ေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ့ ပညာသာရွိရင္ တၿခားဘာဆုိဘာမွ မရွိလည္း ေအာင္ၿမင္ႏုိင္တယ္ ဆုိတဲ့အခ်က္ပါပဲ၊ မိဘမ်ိဳးရုိးကို မၾကည္႔ၾကေတာ့ဘူး၊ အသားအေရာင္ဆိုတာကို ဦးစားမေပးၾကေတာ့ဘူး။ လူ႔တန္ဖုိးကို ပညာတတ္လား မတတ္လားနဲ႔ပဲ တုိင္းၾကေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ပညာက ကိုယ့္ဆီ မလာရင္ ကုိယ္ကပဲ ပညာဆီေရာက္ေအာင္ သြားၾကရမွာပါ။ မေရာက္ႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ အတားအဆီးေတြေတာ့ ရွိေနႏုိင္ပါတယ္၊ အဲ့ဒါေတြကို အရွိအရွိအတုိင္းေတာ့ လက္ခံလုိက္ပါ၊ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းၿပခ်က္ အၿဖစ္၊ ဆင္ေၿခတစ္ခု အၿဖစ္ေတာ့ လံုး၀မေၿပာင္းပစ္လုိက္ပါနဲ႔။

ကၽြန္ေတာ့္ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ ေရွ႔ဆံုးစာမ်က္ႏွာမွာ ေရးထားလုိက္ပါတယ္..
"ေလွ်ာက္ရမဲ့လမ္းသာ ရွည္ခ်င္ရွည္သြားမယ္၊ ပန္းတုိင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ေစရဘူး" လို႔။
 
↧

စစ္ဗုိလ္တဦးရဲ႕ လယ္သမားေရးအျမင္

March 8, 2013, 5:38 pm
$
0
0


ခုေနမွာ အဲဒီလယ္သမားေတြကို အဓိက အာရံုမစိုက္ဘူးဆိုရင္ ေဆးမွီႏိုင္ေတာ႔မယ္မထင္ဘူး ။ ထားဝယ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ညည္းရွာတယ္ ။ သူတို႔ ဆီေတြမွာ မေလး ၊ ထိုင္း ကိုအလုပ္သြားလုပ္ ၾကေတာ႔ ေတာင္သူလုပ္မဲ႔ သူကမရွိေတာ႔ဘူး ။ 

အဲဒီအတြက္ အိမ္မွာ ေယာက်ာၤးသားမရွိတဲ႔သူေတြက အငွားနဲ႔လယ္လုပ္ၾကရတယ္ ။ အရင္းႏွီးစရိတ္ ႀကီးတယ္ ။ မိုးေလဝသ မွန္လို႔ စပါးရတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီ စပါး က ဝယ္ယူရတာနဲ႔ ဘာမွ မကြာျခားဘူး ။ အစိုးရစီမံကိန္းေတြ မလုပ္မေနလုပ္ၾကရတာျဖစ္လို႔ တကယ္လို႔ မလုပ္ျပန္ဘူးဆိုရင္လည္း မိမိပိုင္ဆိုင္တဲ႔ လယ္ေျမကို သိမ္းယူၿပီးတကယ္လုပ္မဲ႔ သူကို လႊဲေျပာင္းေပးရမယ္လို႔ ဆိုတယ္ ။ ေယာက်ာၤးသားမရွိ ၊ ရွိတဲ႔သူကလည္း ဝန္ထမ္းျဖစ္ေနတယ္ ။ အဲေတာ႔ရတဲ႔လစာေလးကို ျခစ္ခ်ဳပ္စုၿပီး လယ္သိမ္းခ်ိန္ဆိုအၿမဲ အိမ္ျပန္ ပို႔ရတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အညာဘက္နယ္ေတြမွာလည္း ဒီလိုပဲ ။ လယ္လုပ္တဲ႔ သူ က တစ္မိသားစုလံုးလုပ္လို႔ တစ္ႏွစ္ကို ၃ သိန္းရပါ႔မယ္ အာမမခံႏိုင္ဘူး ။ မူဆယ္ ၊ က်ယ္ေခါင္ ၊ ေလာက္ကိုင္ ၊ ေတာင္ႀကီးတို႔မွာ ေယာက်ာၤးေလးေတြ တံျမက္စည္းေရာင္း ၊ ပန္းရံလုပ္သြားရင္တစ္ႏွစ္ ၅ သိန္းမကရၾကတယ္ ။ အဲဒီမွာလုပ္ရတဲ႔အလုပ္ေတြကရြာမွာလယ္လုပ္သေလာက္လည္းမပင္ပန္းၾကဘူးေလ ။ လယ္သူရင္းငွားေတြအတြက္ ေလခၽြန္ရင္းလုပ္လို႔ရတဲ႔ အေျခေနဆိုေတာ႔ နယ္ေတြမွာ လယ္လုပ္မဲ႔သူေတြရွားလာတယ္ ။

အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ လယ္သမားေတြဟာအေတာ္မ်ားမ်ားျပည့္စံုၾကတယ္။ သီးႏွံလာေရာင္းရင္း ကိုယ္ကားကိုယ္ေမာင္းၿပီးလာေရာင္းႏိုင္ၾကတယ္ ။ မားကတ္ေတြမွာ ဆိုရင္ အေရာင္လွေပ႔ ၊ အသီးႀကီးေပ႔ ဆိုတဲ႔ အသီးရြက္ေတြဟာ ေစ်းအနည္းငယ္ခ်ိဳေနၿပီး ။ ေသးေသးေလး ေတြ ၊ အေရာင္မြဲေျခာက္ေျခာက္ေလးေတြကိုေတာ႔ ေစ်းႀကီးေပးၾကရတယ္ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ အဲဒီ မြဲေျခာက္ေျခာက္ေလးေတြဟာ မ်ိဳးရိုးဗီဇျပင္မထားသလို ၊ သဘာဝ နည္းစစ္စစ္နဲ႔ စိုက္ထားတဲ႔ အသီးရြက္ေတြမို႔ပဲ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာအဲလိုအေျခေနေတြမ်ားႀကီးရွိေနပါလွ်က္ကယ္နဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ ကဆင္းရဲၿပီးရင္းဆင္းရဲေနၾကရတယ္ ။ မေရာင္တဲ႔ ေနရာဆီလူးေနၾကမဲ႔ အစား ။ လူမ်ားစုလည္းျဖစ္တယ္ ၊ ႏိုင္ငံရဲ့အဓိက လုပ္ငန္းလည္းျဖစ္တဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားကိစၥ နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး အနာဂါတ္အစီမံ ေတြ ၊ ေလာက္ေလာက္ လားလားထြက္ေပၚမလာတာ အေတာ္ကို ဝမ္းနည္းဖို႔ေကာင္းပါတယ္ ။

……………………………………………..
ရုပ္ ဆိုး


↧
↧

စစ္သားပီသခ်င္ေသာ စစ္သားတဦး

March 8, 2013, 5:42 pm
$
0
0

 
အင္းးးးးးးးးးးးးး
စစ္သားအလုပ္စစ္သားလုပ္ပါလား ။
တပ္မေတာ္ရဲ့တာဝန္ဟာ လံုၿခံဳေရး နဲ႔ ကာကြယ္ေရးတာဝန္ မဟုတ္လား ဆိုၿပီးေျပာၾကတယ္ ။ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ႏိုင္ငံေရး မွာ စစ္သားေတြ ဝင္ဝင္ပါေနရတာကို အျပစ္တင္ၾကတယ္ ။
စစ္သား ဟာ စစ္သားအလုပ္ကို လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ။
စစ္သားအလုပ္မလုပ္ရတဲ႔ စစ္သား ဟာလည္း စစ္သားကြာလတီက်တယ္ ။
တကယ္တမ္း တပ္ေတြ မွာ စစ္ေရး ၊ တိုက္ခိုက္ေရး ၊ ႀကံ့ခိုင္ေရး ေတြ ေလ႔က်င္႔ ၿပီး ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ျဖစ္ေနရမဲ႔ စစ္သားေတြဟာလူမွဳဝန္ထမ္း ၊ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး ၊ ႏိုင္ငံေရး ေတြမွာ ပါေနရၿပီး စစ္သားအရည္ေသြးေတြ ေလ်ာ႔နည္းေနရတယ္ ။

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ကိုအားကိုးခ်င္တယ္ ။ ယံုၾကည္ခ်င္တယ္ ။ ဒါေပမဲ႔ တပ္မေတာ္ ဟာ နဂို ကမွ စစ္သားေတြပီပီ သံသယ စိတ္နဲ႔ ဆန္းစစ္ တဲ႔ ဝသီရွိရတဲ႔ထဲ ၊ အတိတ္က သင္ခန္းစာေတြအရ ခဲမွန္ဖူးတဲ႔ စာသူငယ္.. ရြယ္ယံုနဲ႔ ေၾကာက္ ဆိုသလို ျဖစ္ေနခဲ႔ရတယ္ ။
ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ လုပ္ရပ္မွားသြားတဲ႔ခါ ႏိုင္ငံေရးဂုဏ္သိကၡာ က်ဆင္းသြားတယ္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ မွာ ေနလို႔ မရေတာ႔ဘူးဆိုရင္ တျခားႏိုင္ငံကို ေအးခ်မ္းစြာထြက္ခြါသြားရုံပဲရွိတယ္ ။ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ အခ်င္းခ်င္း ၿပဳိကြဲ မွဳဟာ စကားမ်ား ၊ ရန္ပြဲ ၊ တရားစြဲ တဲ႔ အေျခအေနပဲရွိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီ ဂယက္ေတြဟာ ဒီတိုင္းၿပီးမသြားဘူး ။ တပ္မေတာ္ နဲ႔ ျပည္သူေတြဟာ အသက္ေပါင္းမ်ား စြာ ရင္းႏွီးၿပီးေျဖရွင္းရတယ္ ။ ေသြးသားရင္းေတြ ခ်င္းခ်င္နီေအာင္ ေသြး နဲ႔ ရင္းၾကရတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ စစ္သားဘဝ ကို ခံုမင္ႏွစ္သက္သလို ၊ စစ္သားအလုပ္ပဲလုပ္ခ်င္တယ္ ။ ပုဂၢိဳလ္ေရး ခံစားခ်က္ေတြ ေဘးဖယ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိတ္တိတ္ေလး ေစာင္႔ၾကည့္ေနပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို အားကိုးခ်င္တယ္ ။ယံုၾကည္ စိတ္ခ်ခ်င္တယ္ ။ ႏိုင္ငံေရးအရည္ခ်င္းရွိၾကပါ ။ အခ်င္းခ်င္း စည္းလံုး မွဳ တည္ေဆာက္ၾကပါ ။ ႏိုင္ငံေရးသမားခ်င္း စည္းလံုးတဲ႔ ခါ အားတစ္ခု ရပါလိမ္႔မယ္ ။ အရည္ခ်င္းနဲ႔ စည္းရံုးေရးစြမ္းရည္ေကာင္းလာတဲ႔ခါ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူက အလိုလို ေနာက္မွာ ပါၿပီးသားျဖစ္ေနမွာပါ ။ စလယ္ဝင္ ဖင္မမဲ ခင္ ကြဲခ်င္ မေနၾကပါနဲ႔ဦး ။
ရုပ္ ဆိုး
↧

အလွည့္

March 8, 2013, 6:29 pm
$
0
0


ေက်ာင္းသြားရန္အတြက္ ထမင္းခ်ဳိင့္ယူ၊ ေရဗူးထည့္၊ ဖုန္းယူ၊ ကြန္ပ်ဴတာလြယ္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ “ဘာဘာ နပ္နပ္စီးမယ္” ဟုမပီကလာ ေျပာကာ ေက်ာင္းသြားခါနီး စီးေနက် ဖိနပ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕သို႔ ယူလာေပးေသာ ႏွစ္ႏွစ္နဲ႔ ရွစ္လသာ ရွိေသာ သားေလး၏ အျပဳအမူကို ၾကည့္ကာ ဖခင္ တဦးအေနျဖင့္ ပိတိျဖစ္မိသည္။ သားေလး၏ အျပဳအမူသည္ ဖခင္ တဦးျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္၏ရင္ကို ေအးျမေစခဲ့သည့္ နည္းတူ အေတြးနယ္ထဲတြင္ နစ္ေမ်ာ ေစခဲ့ျပန္သည္။

သားေလး၏ အျပဳအမူသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ငယ္စဥ္ဘ၀ကို ျပန္လည္ သတိရေစခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၏ ဖခင္သည္ ေတာရြာဓေလ့တြင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္ စာတတ္ေပတတ္ဟုပင္ ေျပာရေပမည္။ ရြာသူႀကီး ျဖစ္သလို အိမ္ေဆာက္၊ တံတားေဆာက္သည့္ အလုပ္ကို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အျဖစ္ လုပ္ကိုင္သူ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဖခင္နဲ႔ အေပါင္းအပါတို႔၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ရြာတြင္ တြဲဘက္ အလယ္တန္းေက်ာင္းကို တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။

စတုတၳတန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးေသာ ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပား ၿမိဳ႕ေပၚကို သြားစရာမလိုဘဲ အလယ္တန္း ပညာကို သင္ယူႏိုင္သူ မ်ားျပားလာခဲ့သည္။ ယခင္တုန္းက ဆယ္တန္းေအာင္သူ မရွိခဲ့ဘူးေသာ ေက်းရြာတြင္ ဆယ္တန္း ေအာင္သူမ်ား ရွိလာခဲ့သည္။ ဘြဲ႔ရ မ်ားရွိလာခဲ့သည္။
ရခိုင္ေဒသ၏ မိုးေရခ်ိန္သည္ လက္မ ၂၀၀ ေက်ာ္ရွိသည့္အတြက္ မိုးတြင္းကာလတြင္ ေက်ာင္းသား မ်ား၏ သြားေရးလာေရးတြင္ အခက္အခဲက ဆီးႀကိဳေနတတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွစ္တန္း တက္ေန သည့္အခ်ိန္ မိုးတြင္းကာလ တစ္ေန႔တြင္ မိုးကလည္း သည္းထန္စြာရြာသြန္းေနသည္။ အေဖက “အ၀တ္အစား သြားလဲလိုက္၊ ဟုိဘက္မွာ ၀ါးလုံးတံတားတစ္ခု သြားထိုးရေအာင္” ဟုေျပာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ရွိေနေသာ ေခ်ာင္းငယ္ကို ျဖတ္လ်က္ ေဆာက္လုပ္ထားသည့္ တံတားက မုိးသည္းထန္မႈေၾကာင့္ က်ိဳးပ်က္သြားသည္။ ထိုတံတားပ်က္ ေနရာတြင္ ၀ါးလုံးတံတား တစ္ခု အစားထိုးေဆာက္လုပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိတံတားမရွိပါက ရြာနီးစပ္မွ ေက်ာင္းသားေလးမ်ား ေက်ာင္းမတက္ႏို္င္မွာ စိုးသည့္အတြက္ အေဖက ၀ါးလုံးတံတား တစ္ခု အစားထုိး တည္ေဆာက္ရန္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။

အေဖ့ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ပါရင္း မိသားစုပိုင္ ၀ါး႐ုံေတာတြင္ ၀ါးလုံး ၄-၅ ဆယ္ခန္႔ ခုတ္ၿပီး သားအဖ ႏွစ္ဦး တံတားေဆာက္မည့္ ေနရာသို႔ ေရြ႕ေျပာင္းရင္း တစ္ေန႔ အခ်ိန္ကုန္ သြားသည္။ ေနာက္ေန႔ေရာက္မွ တံတားေဆာက္လုပ္ေရးကို လုပ္ႏိုင္ေတာ့သည္။ ေနာက္ေန႔ တံတားေဆာက္သည့္ေန႔တြင္ အေဖနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ဦးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ အနီးအနားေက်းရြာက လူႀကီးလူငယ္ အေယာက္ ၂၀ ခန္႔ ၀ိုင္း၀န္း ေဆာက္လုပ္လိုက္ေသာအခါ တံတားမွာ ေန႔ခ်င္း ၿပီးစီးသြားသည္။ အေဖသည္ ရြာလူႀကီး ျဖစ္သည့္တိုင္ ဘယ္အလုပ္ကိုမဆို သူကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္လုပ္ျပေလ့ ရွိသူျဖစ္သည္။ ေက်းရြာက သာေရးနာေရး ကိစၥမ်ားတြင္လည္း သူကိုယ္တိုင္ ဦးစီးကာ လုပ္ကိုင္ေလ့ရွိသည္။

အေဖ၏ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဒႆန အျမင္သည္လည္း အျခားေသာ ေတာသားႀကီးမ်ားနဲ႔ မတူဘဲ တမူထူးျခားေလ့ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစုတြင္ ဘုရားရွိခိုး ဆုေတာင္းကို အိပ္ရာ၀င္ခါနီး အၿမဲ ဆိုရေလ့ရွိသည္။ “ဆုေတာင္း” ဟူေသာ ေ၀ါဟာရနဲ႔ ဆက္စပ္ေျပာေသာ အေဖ၏ စကားကို ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလုံးအိမ္တြင္ ယေန႔တိုင္ စြဲၿမဲေနဆဲ ျဖစ္သည္။ “ ဆုမေတာင္းရဘူး၊ ဆုပန္ရမယ္”တဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ဓေလ့တြင္ အလွဴဒါန တခုခုၿပီးတိုင္း “ဆု” ေတာင္းေလ့ရွိၾကသည္။ အေဖကေတာ့ ဒီအလွဴေၾကာင့္ ဘာျဖစ္ရပါလို၏ လို႔ဆုမေတာင္းသင့္ဘူးလို႔ေျပာသည္။ “ဆုပန္”တာက ဆုေတာင္းတာထက္ ပိုေကာင္းတယ္ဟု ေစာဒကတက္ျပန္သည္။ ဒီလို လုပ္ရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ စာေမးပြဲ ေအာင္ရပါလို၏ဟု ဆုမေတာင္းဘဲ ယခုျပဳလုပ္ရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈကို သက္ေသထူကာ စာေမးပြဲကို အမွတ္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ေအာင္ရန္ ႀကိဳးစားပါမည္ဟု ဆုပန္ သင့္ေၾကာင့္ ေျပာျပသည္။
ငယ္ရြယ္သူမို႔ အေဖ၏ ေျပာစကားမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ့္အၾကားတြင္ နား၀င္ မခ်ိဳလွ။ စဥ္းစား ႏိုင္စြမ္းလည္းမရွိ။ ထူးျခားမႈ ရွိသည္ကိုေတာ့ သတိထားမိခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္အား မၾကာခဏ ေျပာေလ့ ရွိေသာ စကားတခြန္းရွိသည္ကို ၾကားေယာင္ေနဆဲ။
 ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီးတိုင္း “တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအေပၚ တာ၀န္နဲ႔ ၀တၱရားကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသာ ေယာက်္ားေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါမည္” ဟုအၿမဲတမ္း ဆုပန္ရန္ တိုက္တြန္းေလ့ရွိသည္။ ဆုေတာင္းသည္ ဆိုသည္မွာ ေမွ်ာ္ကိုးျခင္း ျဖစ္ၿပီး ဆုပန္ျခင္း သည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ေနေသာ လူသားအဖို႔ ခြန္အားကို တက္ေစသည္ဟု ေျပာေလ့ရွိျပန္သည္။ အေဖ၏ ဒႆန သေဘာတရားကို ငယ္ရြယ္စဥ္အခါက သေဘာ သိပ္မေပါက္ခဲ့။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ကို ေရာက္ေတာ့ ရြာက ငယ္သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ျဖစ္သည္။ မိသားစုအေၾကာင္း ရြာအေၾကာင္းကို စကားေျပာျဖစ္ၾကသည္။ အေဖတို႔ ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ေသာ တြဲဘက္အလယ္တန္းေက်ာင္းအေၾကာင္းနဲ႔ ရြာနားက ေခ်ာင္းႀကီး တစ္ခုကို ျဖတ္လ်က္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ တံတားအေၾကာင္းကို ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ယခင္ကတြဲဘက္ အလယ္တန္းေက်ာင္းတြင္ လိုအပ္သည့္ ဆရာအားလုံးကို ရြာမွ အကုန္အက် ခံၾကရသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ခြဲသင္ တြဲဘက္အလယ္တန္းေက်ာင္း ျဖစ္လာသည့္အတြက္ အစိုးရမွ ေက်ာင္းအတြက္ လိုအပ္သည့္ ဆရာအေရအတြက္၏ တ၀က္ကို ခန္႔ထားေပးၿပီး က်န္တ၀က္ကို ရြာမွ အကုန္အက်ခံကာ ဆရာခန္႔ထားရသည္ဟု သိရွိရသည္။
မိမိ၏ ဇာတိခ်က္ေႂကြကိုမေရာက္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ဆယ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း ရြာ၏ အေျခအေနမွာ အေျပာင္းအလဲ မရွိသေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။ ခြဲသင္ေက်ာင္း အဆင့္မွ ရာႏႈန္းျပည့္ အစိုးရ အလယ္တန္းေက်ာင္း အဆင့္မည္သို႔ မည္ပုံရရွိေရးကို ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့သည္။ ပညာေရး ၀န္ႀကီးထံသို႔ တင္ျပေရးအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို တာ၀န္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ေျပာဆိုခ်က္အရ အစိုးရအလယ္တန္းေက်ာင္း ျဖစ္ေရးအတြက္ ေက်ာင္းသား အေရအတြက္ ျပည့္မီေရးကိုလည္း မည္သို႔ အေကာင္အထည္ ေဖၚမည္ကို ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ရြာ၏လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးတြင္ အေရးပါေသာ တံတားေဆာက္လုပ္ေရးကိုပါ အဆင့္လိုက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾက သည္။

မိမိအလွည့္ ေရာက္သည့္အခါတြင္လည္း မႏြဲ႔စတမ္း ပခုံးေျပာင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ တာ၀န္ယူလာရေတာ့သည္။ အေဖတို႔ ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးဦေဆာင္ျပဳကာ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ေသာ ပညာေရး၊ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး ကိစၥကို သားတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ယူလာရသည္။ မိမိတာ၀န္ဟုလည္း ျမင္လာသည္။ ေခတ္စနစ္က မည္သို႔ပင္ ေျပာင္းလဲေနပေစ မေျပာင္းလဲေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ရွင္သန္ႏိုင္ေရးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ယူရေပအုံးမည္။

လမ္းေလွ်ာက္တတ္ကာစ အရြယ္တြင္ အျပင္သြားခါနီး သားေလး၏ ဖိနပ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တို္င္ယူကာ ဖိနပ္စီးျခင္းအမႈကို အၿမဲလုပ္ေပးခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲျပဳလုပ္ေပးခဲ့ေသာ အျပဳအမူသည္ ႏွႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အရြယ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ျပဳခဲ့သည့္အမႈကို သားေလးကိုယ္တိုင္ ျပဳမူလာခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ ဖိနပ္ကို ယူေပးရုံမက “ဘာဘာ နပ္နပ္စီးမယ္” ဟု စကားေျပာေနျပန္သည္။ သူ႔အလွည့္တြင္ သူႏိုင္ရာ တာ၀န္ကို ယူလိုစိတ္ ရွိသည့္ လူသားတဦး ျဖစ္လာေတာ့မည္ကို ေတြးကာ ကၽြန္ေတာ္ ပီတိ ျဖစ္မိသည္။ သူ၏ “အလွည့္”တြင္ “ဆုပန္” တတ္ေသာ၊ အရာရာ ပီျပင္သည့္ လူသားတဦး ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ေတြးရင္း………………………သင္ၾကားမႈ၊ သင္ယူမႈသည္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ေမာင္းႏွင္အား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္မိသည္။

လွေရႊ

ေမာက္ခ ပညာေရးမဂ္ဂဇင္းမွ.......
↧
Search

ျမန္မာ့အေျပာင္းအလဲအေပၚ VOA ဝိုင္းေတာ္သားတဦးအျမင္

March 8, 2013, 6:56 pm
$
0
0




ဦးေက်ာ္ဇံသာ
06.03.2013

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ သံုးသပ္ခ်က္မွာ ဗီြအိုေအဝိုင္းေတာ္သား ကိုဝင္းမင္း ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ (၃) လၾကာ ျပန္လည္ေနထိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံျပဳျပင္ေရးယႏၱရားနဲ႔ အေတာ္ေလးထဲထဲဝင္ဝင္ ထိေတြ႔ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေျခအေနမ်ားနဲ႔ အလားအလာမ်ားကို ဦးေက်ာ္ဇံသာ နဲ႔ ကိုဝင္းမင္းတို႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။


ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ အဓိကအားျဖင့္ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ဘာေတြေတြ႔ခဲ့ရသလဲ။ အေတာ္ေလး ေျပာင္းလဲလာၿပီလို႔ ဆုိႏိုင္မလား။
ကိုဝင္းမင္း ။ ။ အေျပာင္းအလဲေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ မေျပာင္းလဲေသးတဲ့ အေနအထားတခ်ဳိ ႔လည္း ရွိေတာ့ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ေျပာင္းလဲတဲ့ အေနအထားေတြပဲ အာရံုစိုက္ၿပီးေတာ့ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ဆရာ။ ပထမ အေျပာင္းအလဲကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ အေျပာင္းအလဲလုပ္လိုစိတ္ - ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရွိတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ကင္းကြာၿပီးေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအပိုင္း ေနာက္က်ေနရာကေန အနည္းဆံုးေတာ့ ေဒသအတြင္းမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ဖို႔ အဆင့္အထိေရာက္ဖို႔အတြက္ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားၾကရအံုးမယ္ဆိုတာကို သိတဲ့အျပင္၊ အဲဒီအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈ မူဝါဒေပၚလစီေတြကိုလည္း စၿပီးေတာ့ အမ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္၊ အႀကံယူသံုးသပ္ၿပီးေတာ့ မူဝါဒအသစ္ေတြ ခ်လာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ သူတုိ႔မွာ ေျပာင္းလဲဖို႔ လုိလားတဲ့ စိတ္ဆႏၵ political will တကယ္ရွိလာၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္တယ္ေပါ့။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အဲဒါကေတာ့ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ သူတုိ႔ ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့ မူဝါဒကို စိတ္ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မယ့္ လက္ေတြ႔အေျခအေန ရွိပါရဲ ႔လား။ က်ေနာ္ အဓိက ေမးခ်င္တာကေတာ့ ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵေတာ့ အျပင္းအထန္ ရွိလာၿပီဆိုတာေတာ့ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရင္ intangible factors ေပါ့။ Tangibly သိသိသာသာ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပလို႔ရတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ လြယ္ပါရဲ ႔လား။ တကယ္ေကာ အဲဒါေတြ ျဖစ္လာၿပီလား။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ မူဝါဒ ခ်တဲ့အပိုင္းမွာေတာ့ ႏိုင္ငံတကာက အႀကံေပးတာေတြ၊ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ပညာရွင္ေတြ၊ သုေတသီေတြက သံုးသပ္ျပတာေတြအေပၚမွာ ယူၿပီးေတာ့ လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ မူဝါဒအပိုင္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းလာတာ၊ ေျပာင္းလာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈအပိုင္းမွာေတာ့ တခ်ဳိ ႔မူဝါဒေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေပမယ့္ တခ်ဳိ ႔မူဝါဒေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာမွာေတာ့ လက္ေတြ႔အားနည္းေနတဲ့ အေနအထား တစံုတရာကိုေတာ့ ေတြ႔ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြမွာ ျပည့္ဝတဲ့ အရည္အခ်င္းရွိမႈ အေနအထားအပိုင္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အားနည္းေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။ ေနာက္တခုက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႔ လက္ရွိပကတိ ျဖစ္ေနတဲ့ စီးပြားေရးျပႆနာ အေနအထား အဲဒါကလည္း အေတာ္ေလးကို အဟန္႔အတား ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္ဆရာ။ ဥပမာ ေျမေစ်းက အရမ္းႀကီးေနတာေတြ။ ေနာက္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အားနည္းေနတာေတြ။ လ်ွပ္စစ္မီး ရရွိမႈ အားနည္းေနတာေတြ အဲဒါေတြအားလံုးက စီးပြားေရးအေျပာင္းအလဲအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ရင္းႏီွးျမွဳပ္ႏံွမႈေတြ ဖိတ္ေခၚတဲ့ေနရာမွာ အခက္အခဲျဖစ္ေနတုန္း။ အခ်ိန္ေတာ့ ယူရမယ္ထင္တယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက ဒီကိစၥမွာ က်ေနာ္ ဘာကိုေထာက္ျပခ်င္သလဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္။ အခုနကိစၥမ်ဳိး၊ အခက္အခဲမ်ဳိး စီးပြားေရးမွာ ေျပာင္းလဲဖို႔ ေျမေစ်းအခက္အခဲရွိတယ္ဆုိေတာ့ တခ်ဳိ ႔ေနရာေတြဟာ သူတုိ႔ေတြရဲ ႔ ဘဝေဟာင္းက ၿပီးခဲ့တဲ့ အစိုးရအဆက္ဆက္မွာလည္း အာဏာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္ေတာ့ သူတုိ႔နဲ႔ ပတ္သက္ရာပတ္သက္တဲ့ လူေတြနဲ႔ မကင္းရာမကင္းေၾကာင္း လူေတြရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြားကိုလည္းေကာင္း၊ သူတုိ႔ရဲ ႔ ကိုယ္ပိုင္အက်ဳိးစီးပြားကိုလည္းေကာင္း စေတးရမယ့္ အေျပာင္းအလဲ လုပ္စရာေတြ ေပၚေကာင္းေပၚမွာေပါ့။ အဲဒါမ်ဳိးေတြၾကေတာ့ သူတုိ႔ အဲဒီလိုလုပ္ႏုိင္ရဲ ႔လား။ အဲဒီ အတားအဆီးကို ေက်ာ္လႊာႏိုင္မလား။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ အခုေမးတဲ့ ေမးခြန္းက အေတာ္ေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းပါ ဆရာ။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ အခု ေျမယာေစ်းႀကီးမႈေတြ ၾကည့္လိုက္မယ္ဆုိရင္ ေျမယာေတြကို ၿပီးခဲ့တဲ့ အစိုးရအေျပာင္းအလဲမွာ ပိုင္ဆုိင္ဖို႔ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့တဲ့ လူေတြအေတာ္မ်ားမ်ားက အရင္စစ္အစိုးရေဟာင္းနဲ႔ နီးစပ္ခဲ့ၿပီးေတာ့ အရမ္းခ်မ္းသာၾကတဲ့လူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ အဲဒီအခါၾကေတာ့ သူတုိ႔အေနနဲ႔ ဒီေျမယာေတြကို လက္ရွိေစ်းကြက္အတုိင္း ျဖစ္လာေအာင္ ေလွ်ာ့ေပးဖုိ႔ အေနအထားကလည္း အခက္အခဲရွိေနတာကို  ေတြ႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔မွာက ေျမယာကို မေရာင္းလဲ ေငြေၾကးကရွိထားၿပီးသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မေရာင္းဘဲေနေတာ့ ဒီေျမေတြက ေသသလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအခါၾကေတာ့ အဲဒီအေနအထားကိုေတာ့ တစံုတရာ ေျပာင္းႏုိင္မွ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏီွးျမွဳပ္ႏံွမႈေတြကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔ ပိုအားေကာင္းလာမယ္ဆုိေတာ့ အက်ဳိးစီးပြားထိခိုက္မႈ တစံုတရာေတာ့ ရွိမယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရရွည္မွာေတာ့ ခ်မ္းသာၿပီးသာလူေတြလည္း ခ်မ္းသာမယ္။ ေအာက္ေျခမွာ ဆင္းရဲေနတဲ့လူေတြ၊ အလယ္အလတ္လူတန္းစာေတြလည္း ပိုၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာလာမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေရရွည္အတြက္ေတာ့ ေကာင္းမွာပါ။ ေရတုိမွာေတာ့ ယာယီအက်ဳိးစီးပြား ထိခိုက္မႈေတာ့ ရွိႏိုင္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ အဲဒီအက်ဳိးစီးပြား ထိခိုက္မႈကို သူတို႔ထိုးေဖာက္ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ လုပ္မယ့္အေျခအေန ရွိရဲ ႔လား။ ယာယီအက်ဳိးစီးပြားကို သူတုိ႔ စေတးခံႏုိင္ပါ့မလား။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ အဲဒါကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရပါလိမ့္မယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒါကေတာ့ စီးပြားေရးအပုိင္းေပါ့။ ေနာက္တခါ ဝန္ထမ္းပိုင္းကို ေျပာတယ္။ အရည္အခ်င္း မျပည့္ဝဘူး။ skills ပုိင္းမွာ သိပ္ည့ံဖ်င္းတယ္ဆိုေတာ့။ အဲဒီ ဝန္ထမ္းအပိုင္းကို ေလ့က်င့္ေပးဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီေတြ။ ကမာၻ႔ဘဏ္၊ ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကးအဖြဲ႔ေတြကလည္း အမ်ားႀကီးေျပာေနၾကတာကို ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒါေကာ တကယ္မျဖစ္လာေသးဘူးလား။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ သင္တန္းေတြေတာ့ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႔ေတြက ဝိုင္းေပးေနတာေတာ့ ေတြ႔ရပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္ထင္တယ္ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္ မီွႏိုင္တဲ့။ အနည္းဆံုးေတာ့ ေဒသအတြင္း အဆင့္မွီႏိုင္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြအဆင့္ကိုေတာ့ ေရာက္လာႏုိင္မယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဝန္ထမ္းေတြ အရည္အခ်င္း ျပည့္ဝလာႏိုင္မယ္ဆိုတာနဲ႔ တေျပညီအေရးႀကီးတာက လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ ဝန္ထမ္းေလာကမွာ။ ဒီကိစၥကို ဝန္ထမ္းေတြက သူတုိ႔လစာနဲ႔ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရပ္တည္ႏိုင္သလား။ လာဘ္ေငြ တစိုးလက္ေဆာင္ဆိုတာကို ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ေနရတုန္းပဲလားဆိုတာကို ဘယ္လိုေတြ႔ခဲ့ရပါသလဲ။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈကေတာ့ တစံုတရာေတာ့ ရွိေနတုန္းပဲ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ေက်းလက္နဲ႔ နယ္ေဒသေတြမွာ။ ၿမိဳ ႔ႀကီးေတြမွာေတာ့ အရင္လုိ ထင္ထင္ရွားရွား မေတြ႔ရေတာ့ဘူး။ အထူးသျဖင့္ မၾကာေသးခင္က ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လာဘ္စားမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အေရးယူဖုိ႔ စလုပ္လာတယ္။ ေနာက္တခုၾကေတာ့ အစိုးရဝန္ႀကီးဌာနတခုနဲ႔ Voice သတင္းဌာနၾကားမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈအေၾကာင္း ေရးခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဝန္ႀကီးဌာနဘက္က အေလွ်ာ့ေပးၿပီးေတာ့ တရားစြဲဆုိမႈကို ရပ္ဆုိင္းေပးခဲ့တာေတြ။ အဲဒီႏွစ္ခုအေနာက္မွာ က်ေနာ္အျမင္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လက္ရွိကာလမွာ လာဘ္စားမႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္လုိ႔ရွိရင္ အေရးယူခံရႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ဳိး။ သတင္းဌာနေတြကလည္း ပြင့္လာတဲ့အခါၾကေတာ့ အရင္လိုေတာ့ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း လာဘ္ေတာင္းတာ၊ လာဘ္စားတာေတာ့ သိပ္မေတြ႔ရေတာ့ဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခု သိခ်င္တာက တုိင္းျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး တုိးတက္ဖို႔အတြက္ ပညာေရးဟာ သိပ္အေရးႀကီးတယ္ဆုိတာ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အၿမဲတမ္းေျပာေနၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ဆိုတဲ့အသံၾကားရတယ္။ ဘယ္အထိ ခရီးေရာက္ေနၿပီလဲ။
ကိုဝင္းမင္း ။ ။ အဲဒါလည္း အခ်ိန္ယူရမယ္ထင္တယ္ ဆရာ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ တကၠသိုလ္ေတြမွာ အထက္တန္း၊ မူလတန္း ပညာေရးအဆင့္ေတြမွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ ႔ သင္ၾကားမႈဆုိင္ရာ အရည္အခ်င္း ျမွင့္တင္ေပးဖုိ႔က အမ်ားႀကီးလိုအပ္ေနပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြ ေျပာင္းလဲဖို႔၊ သင္ပံုသင္နည္းေတြ ေျပာင္းလဲဖို႔။ အဲဒီေတာ့ တစံုတရာေတာ့ အခ်ိန္ယူၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ရမယ္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္။ အခ်က္အလက္ကိုေတာ့ အမွန္အတုိင္း ေဖာ္ျပလာႏိုင္ၿပီဆိုေပမယ့္ ေဝဖန္တာ။ ဥပမာ တာဝန္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေပၚေပၚထင္ထင္ႀကီး ေရးတာကို သတင္းပြင့္လင္းေအာင္ ဖြင့္ေပးပါၿပီးဆုိတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြကလည္း အကဲဆက္ေနတုန္းပဲထင္တယ္။ သူတုိ႔ကလည္း သိပ္ၿပီးေတာ့ defense ျဖစ္လြန္တယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ သူတုိ႔ဟာ ခ်က္ခ်င္း ျငင္းဖို႔ကာကြယ္ဖုိ႔ပဲ ေျပာတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ဒီဘက္ႏုိင္ငံေတြကလို သူတုိ႔ေဝဖန္တာလည္း ေဝဖန္စရာရွိလုိ႔ ေဝဖန္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာထားမ်ုိးေတာ့ မေတြ႔ရေသးဘူး။ ကိုဝင္းမင္း ဘယ္လို ေတြ႔ခဲ့သလဲ။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ အေျပာင္းအလဲရဲ ႔ အစပိုင္းမွာေတာ့ တခ်ဳိ ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြအေပၚ ဝန္ခံတာ၊ မွားယြင္းမႈေတြအေပၚ ေတာင္းပန္တာ အားနည္းေနေသးတယ္လို႔ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း မွားယြင္းမႈေတြကို ဝန္ခံဖို႔အတြက္ တုိက္တြန္းတာေတြ ရွိတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီအခါၾကေတာ့ တစံုတရာေတာ့လည္း အရင္အခါထက္ေတာ့ ျပႆနာေတြအေပၚ အသိအမွတ္ျပဳလာတာမ်ဳိး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဝန္ခံတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္လာဖို႔ အလားအလာ ရွိေနတယ္။ ေလာေလာဆယ္အထိေတာ့ အေျပာင္းအလဲၾကားကာလ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုလို မွားတာကို မွားတယ့္အတုိင္း ဝန္ခံၿပီးေတာ့ ေျပာင္းဖို႔အေနအထားမွာ တစံုတရာေတာ့ အားနည္းေနေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုလို ဝန္ခံလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ အမွားကို ဝန္ခံျခင္းအားျဖင့္ ေရွ ႔မွာ အမွန္လုပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူေတြရဲ ႔ ေထာက္ခံမႈ ပိုရလာမယ္ဆိုတဲ့ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ေတြမ်ဳိး ခံယူခ်က္ေျပာင္းလာလို႔ရွိရင္ေတာ့ က်ေနာ္ထင္တယ္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအေနနဲ႔လည္း ရဲရဲတင္းတင္း ကိုယ့္အမွားေတြ ဝန္ခံလာမွာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခု ေမးခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ က်ေနာ္တို႔တုန္းက အဓိက ေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ မၾကာခဏ ညည္းတြားသံ ၾကားရတယ္။ အေၾကာင္းအရာ အေျခခံ အခ်က္ကေလး တစ္ခု၊ နွစ္ခုကို ေမးခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ မီးပ်က္တုန္းပဲဆိုတဲ့ အသံေတြ မၾကာခဏ ၾကားရတယ္။ အဲဒါကိုလည္း တပိုင္းရွင္းျပပါ။ ပ်က္တုန္းပဲလား။ ဘာေၾကာင့္ မေျဖရွင္းႏုိင္တာလဲ။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ အဓိကေတာ့ ေရအားလွ်ပ္စစ္အေပၚ မီွခိုအားထားရတဲ့အတြက္ မုိးရာသီေနာက္ပိုင္းမွာ ေရအား အားနည္းလာတဲ့အတြက္ ေရအားကထုတ္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ထုတ္ႏုိင္တဲ့ ပမာဏ အားနည္းတဲ့အေပၚမွာ အခုလိုမ်ဳိး မီးပ်က္ႏုိင္တဲ့ အလားအလာေတြ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါကလဲ တုိင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔အတြက္ အထူးသျဖင့္ တကယ့္ကို အဟန္႔အတားတခု ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ မိုးကို အားကိုးေနရတဲ့ အဆင့္ပဲလား။ မုိးရြာမွ ျဖစ္မလား။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ ေလာေလာဆယ္ အေနအထားကေတာ့ သဘာဝ လွ်ပ္စစ္ေရအားကိုပဲ အားကိုးေနရတဲ့ အေနအထား ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္းေတာ့လည္း တျခား အေရွ ႔ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြ ေျပာင္းသလုိ ေျပာင္းလဲလာႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိး ေတြ႔ေနရပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက ဧည္စာရင္း စစ္တုန္းပဲလား။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ ဧည္စာရင္း စစ္တာေတာ့ မေတြ႔ရေတာ့ဘူး။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒါ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေပါ့။ ဧည္စာရင္းစစ္တာဟာ တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနခဲ့တာေပါ့။ ႏိုင္ငံေရးဘက္မွာ အတိုက္အခံနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ ရွိလာတယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေတြ လုပ္လာတယ္ဆိုတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဓိက ျပႆနာေတြမွာၾကေတာ့ အၿမဲတမ္းရင္ဆုိင္တိုးေနတာပဲ။ Confrontation ဆႏၵျပတဲ့လူေတြ ေပၚထြက္လာတယ္။ လမ္းေပၚကို ဒီဘက္က အာဏာပိုင္ေတြက အၾကမ္းဖက္ ႏိွမ္ႏွင္းလုိက္တယ္။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ မၾကာခဏ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ၾကားေနရတယ္။ အဲဒီကိစၥေတြ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတာလဲ။ ဒါဟာ လံုၿခံဳေရးဝန္ထမ္းေတြ၊ ရဲတုိ႔ဘာတို႔ကမ်ား စရိုက္ေဟာင္း မေျပာင္းႏိုင္တာလား။ အေပၚပိုင္းက ဒီကိစၥကို ဘယ္ေလာက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားတာ ေတြ႔ရပါသလဲ။
ကိုဝင္းမင္း ။ ။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ႏွစ္ပိုင္းလို႔ ေျပာရမယ္။ ျဖစ္တဲ့အေနအထားက အရင္ထက္ေတာ့ နည္းသြားတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ဥပမာ အလုပ္သမားဆႏၵျပပြဲေတြမွာ တစံုတရာ ညိႇႏိႈင္းေျဖရွင္းၿပီးေတာ့ အေျဖရသြားတာေတြ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ ႔ဆႏၵျပပြဲေတြမွာေတာ့ အေျဖကိုေျဖရွင္းဖို႔ အခ်ိန္ကာလမွာ အရင္သေဘာအတုိင္း လက္နက္ကိုင္ၿပီးေတာ့ အၾကမ္းဖက္ႏိွမ္ႏွင္းရမယ္ဆိုတဲ့ စဥ္းစားခ်က္ရွိတဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနတခ်ဳိ ႔ ရွိေနတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ညႇိႏႈိင္းေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနတခ်ဳိ ႔လည္း ရွိေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ခု အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလမွာ အားၿပိဳင္ေနတဲ့ အေနအထားေအာက္မွာ တခ်ဳိ ႔ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းႏုိင္ေပမယ့္လဲ။ တခ်ဳိ ႔ျပႆနာေတြက အၾကမ္းဖက္ႏိွမ္ႏွင္းတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္သြားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အေရးႀကီးတာကေတာ့ အစိုးရထဲမွာ ညိႇႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ၿပီး ေျဖရွင္းလိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းနဲ႔ အခုနက ဆႏၵျပတဲ့ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ တစံုတရာ ခ်ိတ္ဆက္မႈရွိၿပီးေတာ့ ျပႆနာေတြကို ညႇိႏိႈင္းေျဖရွင္းၿပီးေတာ့ သြားႏိုင္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လမ္းမေပၚထြက္ ဆႏၵျပတဲ့အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္လာဖို႔ အလားအလာနည္းသြားမွာ ျဖစ္သလို၊ ႏိွမ္ႏွင္းလို႔တဲ့ဘက္ကလည္း ႏိွမ္ႏွင္းဖို႔ ခက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေတြ လုပ္တယ္ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုေပမယ့္ တခ်ဳိ ႔ အျပင္ကေန ၾကားၾကားေနရတာက ဒီပါဝင္ေဆြးေႏြးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ တာဝန္ရွိ ပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ ႔က သူတုိ႔ဟာ တာဝန္ရွိလို႔သာ လုပ္ေနရတယ္။ သူတုိ႔ကိုယ္၌က သိပ္အေလးအနက္ မရွိလွဘူးဆိုတဲ့ စကားေတြလည္း ေျပာသံၾကားရတယ္။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ ဒီေနရာမွာလည္း တကယ့္ကိုပဲ ညႇိႏိႈင္းေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ သြားဖို႔လိုအပ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ ခုိင္ခုိင္မာမာခ်ထားတဲ့ ထိပ္ပိုင္းအစိုးရဝန္ႀကီးေတြ ရွိသလို၊ အရင္လုိ နည္းနဲ႔ပဲ တိုက္ခိုက္ၿပီး ေျဖရွင္းမွရမယ္၊ ဖိအားေပးမွသာ ရမယ္လို႔ စဥ္းစားတဲ့ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ ႔လည္း ရွိေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ခု အားၿပိဳင္မႈအၾကားမွာ အဲဒီလုိ ညႇိႏိႈင္းမႈပိုင္းက တခါတေလ ေအာင္ျမင္လိုက္၊ တခါတေလ တိုက္ခိုက္မႈ ျဖစ္သြားလိုက္။ အဲဒီလုိ လြန္ဆြဲေနတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးကိုေတာ့ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒီမွာ အေရးႀကီးတာကလဲ အစိုးရထဲမွာ အေျပာင္းအလဲလုပ္လိုတဲ့၊ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးလိုတဲ့လူေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသား၊ အတုိက္အခံဘက္ေတြမွာလည္း ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးၿပီး အေျပာင္းအလဲလုပ္လိုတဲ့လူေတြရဲ ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ဘယ္ေလာက္အားေကာင္းမလဲဆိုတဲ့အေပၚ မူတည္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ စစ္တပ္ကို ေျပာပါအုံး။ စစ္တပ္ဟာ အခု ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ လိုက္လုိက္ေလ်ာေလ်ာ ရွိပါသလဲ။ သူတုိ႔ဟာ တြန္႔ဆုတ္ေနတဲ့ အစိတ္အပိုင္းတရပ္ျဖစ္တယ္လို႔ တခ်ဳိ ႔က သံုးသပ္ေနၾကတယ္။ ကိုဝင္းမင္း ဘယ္လို ေတြ႔ခဲ့ရပါသလဲ။

ကိုဝင္းမင္း ။ ။ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြနဲ႔ေတာ့ အမ်ားအျပား မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ တခ်ုိ ႔ နည္းနည္းပဲ ေတြ႔ခဲ့ရတာ ရွိပါတယ္။ တခ်ုိ ႔ကေတာ့ အခုလို အေျပာင္းအလဲကို ေထာက္ခံၿပီးေတာ့ စစ္တပ္အေနနဲ႔ သူကၽြမ္းက်င္တဲ့ တိုက္ခိုက္ေရးကိစၥပဲ လုပ္ၿပီးေတာ့၊ မကၽြမ္းက်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြမွာ အရမ္းဝင္ပါၿပီးေတာ့ နံမည္ပ်က္မယ့္ကိစၥမ်ဳိး မျဖစ္ေစခ်င္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြ ႏုိင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းလို႔ မရႏိုင္တဲ့အခါမွာေတာ့ စစ္တပ္အေနနဲ႔ သူတုိ႔ဝင္ရွင္းရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးကိုလည္း ေတြ႔ေနရတယ္။ အဲဒီအခါၾကေတာ့ ဒီအေျပာင္းအလဲမွာ စစ္တပ္က ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ဘယ္ေလာက္ေျဖရွင္းႏိုင္မလဲအေပၚ ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ သေဘာေတာ့ ေတြ႔ရတယ္။
↧

သတိ…. ဤေနရာ ပုိင္ရွင္ရွိသည္

March 9, 2013, 3:11 am
$
0
0

 
က်ေနာ္က ေက်းလက္ေတာရြာမွာ ေမြးဖြားၾကီးျပင္းခဲ့သူဆုိေတာ့ ေတာရပ္ေတာဓေလ့ေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးခဲ့ရသူပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ ကေလးကစ လူၾကီးအဆံုး အမ်ားစုလက္ခံက်င့္သံုးေနတဲ့ စရုိက္ေလးတခုရွိပါတယ္။


အဲဒါက သြားရင္းလာရင္း အႏၱရာယ္  မလြယ္သာလုိ႔ လယ္ကြင္းျပင္၊ ေခ်ာင္းရုိး၊ ေျမာင္းရုိး၊ ေတာစပ္ လုိ ေနရာေတြမွာ အခင္းၾကီးအခင္းငယ္ စြန္႔ၾကရတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ လုပ္ငန္းမစတင္ခင္ ဟုိဟုိဒီဒီ က်ီးကန္း ေတာင္းေမွာက္ ၾကည့္ရင္းက လက္အုပ္ေလးခ်ီျပီး ‘ အရွင္ (ကြင္းပုိင္၊ ေတာပုိင္၊ ေတာင္ပုိင္) မင္းၾကီးခင္ဗ်ား … အမုိက္အမဲေလး ကုိ ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ’ လုိ႔ ခပ္တုိးတုိးေလး ေတာင္းပန္တုိးလွ်ဳိးျပီးမွ စိတ္ခ်လက္ခ် ကိစၥ ေဆာင္ရြက္ တတ္ၾကရတာပါ။

တခါတေလမွာေတာ့ ေညာင္သီးလည္းစား ေလးသံလည္းနားေထာင္ဆုိသလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မလံုစိတ္နဲ႔ ေတာင္ေတာင္အီအီ လွည့္ပတ္ေမာ့ၾကည့္ရင္း ကုိယ္ေရာက္ေနတာ ေညာင္ပင္ေအာက္ ျဖစ္ေနတာမ်ဳိး ၾကံဳရ တဲ့အခါ ရုကၡစုိးနတ္မင္းၾကီးအတြက္ သီးသန္႔ဂါထာတပုဒ္ အဆစ္တုိးသြားျပန္ေရာ။

ဘာရယ္ေတာ့ ေသခ်ာမသိ။ ဘာဆုိဘာမွ ေရေရရာရာ မရွိတာၾကီးကုိ ၾကံဖန္ျပီး ေၾကာက္ေနၾကပံုမ်ား ေျပာပါတယ္။ အဲလုိ လုပ္ဖုိ႔ပ်က္ကြက္သြားျပီး အဆင္မေျပတာတခုခု ၾကံဳလုိက္လုိ႔ကေတာ့ ပုိဆုိးျပီသာမွတ္။ ငါ့ႏွယ္ ျဖစ္ရေလ သတိေပါ့ဆမိလုိ႔ ခုေတာ့ အရွင္ၾကီးဒဏ္ခံတာခံရျပီ.. ဆုိျပီး အိမ္မွာ ရွိတဲ့ ၾကက္တေကာင္ ဂုတ္ခ်ဳိး(သတ္နည္းကေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့ေလ) ျပီး ကုိယ့္ကုိယ္စား ယစ္ပူေဇာ္ ခယေတာင္းပန္ရတာ။

ဆုိးေတာ့ မဆုိးပါဘူး… အရွင္ ကုိယ္ေတာ္ၾကီးက အေငြ႔သာယူျပီး အေတြ႔ စားသံုးနုိင္တဲ့ ၾကက္ေကာင္လံုးၾကီးကုိ ကုိယ့္အတြက္ ျပန္စြန္႔သြားလုိ႔…။

ေနာက္ပုိင္း နည္းနည္းအရြယ္ေရာက္လာလုိ႔ စာတုိေပစေလးေတြဖတ္ ဗဟုနဲ႔သုတ မိတ္ေဆြဖဲြ႔မိလာတဲ့အခါမွ ျဖစ္နုိင္ေျခေလးေတြ စဥ္းဝါးတတ္လာျပီး ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ နည္းနည္းပါးပါး ခဲြျခားသိလာခဲ့တယ္။
……………………………………………………………………………….


က်ေနာ္ ရန္ကုန္ ေျမာက္ဥကၠလာပမွာ ေနတုန္းက အမွတ္(၃)လမ္းမတန္း၊ (ဋ)ရပ္ကြက္ ဣႏၵာအပုိင္းထဲက အသိ ဦးေလး အိမ္ကုိ မၾကာခဏ ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အိမ္မေရာက္ခင္  ဥဇၨနာနဲ႔ ဣႏၵာအပုိင္းႏွစ္ခု အၾကား မီးတားေျမ ကြက္လပ္ ရွိတယ္။ အရင္က အဲဒီေနရာဟာ ခ်ဳိင့္တခုုလုိျဖစ္ေနျပီး မုိးရာသီမွာ ေရအုိင္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေႏြဘက္မွာဆုိ ေရေတြခမ္းသြားလုိ႔ ကနေဖာ့နဲ႔ ကန္စြန္းပင္ေလးေတြ ေရာယွက္ေပါက္ေနတတ္ပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္းႏွစ္ေတြမွာ အဲဒီေနရာကုိ စည္ပင္က အမႈိက္ကားတစီး အမႈိက္လာလာသြန္တာ သတိထားမိတယ္။ ဘာအေၾကာင္းရယ္လည္းလုိ႔ ဆက္စပ္မေတြးမိပါ။ အဲဒီေျမကြက္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ (ဇ) ရပ္ကြက္ဘက္က မီးတားေျမကြက္ေပၚမွာေတာ့ အေဆာက္အဦေဆာက္ဖုိ႔ ေဖာင္ေဒးရွင္း လုပ္ထားတာေတြ႔ရတယ္။

က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ဦးေလးက ေရစက္တခုေထာင္ထားျပီး ရပ္ကြက္အတြင္း ေရေပးပါတယ္။ တေန႔မွာ သူ႕အိမ္ကုိ ေရာင္းေတာ့မယ္ဆုိျပီး က်ေနာ့္ကုိ ‘ခုေန ငါ့အိမ္ေရာင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ရနုိင္လဲ’ ေမးလုိ႔ က်ေနာ္လည္း ကာလတန္ေၾကး သိပ္မခန္႔မွန္းမိတဲ့အတြက္ ‘သိန္း ၅၀ ေက်ာ္ေတာ့ ရမွာေပါ့ ဦးေလးရဲ႕’ … ျပီးစလြယ္ ေျဖလုိက္ေတာ့  သူက… ‘ေဟ.. ငါ့အိမ္ ဟုိဘက္နားက မီးတားေျမခ်ဳိင့္ကုိ သိတယ္မလား.. လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က အေရာင္းအဝယ္ ျဖစ္တာ သိန္း (၈၀) ရတယ္ကြ။ ငါ့ေျမကြက္က အိမ္သိပ္မေကာင္းေပမဲ့ နွစ္ ၆၀ ဂရန္ရွိတယ္။ ပါဝါမီတာ ရွိတယ္ကြာ.. သိန္း ၁၀၀ ေက်ာ္မရရင္ ဘယ္ေရာင္းနုိင္မလဲ’ တဲ့။

ဟုတ္ပါတယ္…. သူ႔အိမ္ တကယ္အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္တဲ့အခါ သိန္း ၁၄၀ ရလုိက္တယ္။ သူေျပာျပမွ မီးတားေျမကြက္ ပုိင္ရွင္ရွိမွန္း က်ေနာ္ သိလုိက္ရတယ္။ အဲဒီလုိ ေနရာေကာင္းတဲ့ ေျမကြက္အလြတ္ေတြကုိ စည္ပင္၊ ေျမစာရင္း နဲ႔ ေထြ/အုပ္ ဌာနေတြေပါင္းျပီး ေရာင္းစားေနတာ မ်ားျပီတဲ့။ ခက္လုိက္ေလ….။
……………………………………………………………..


ဒဂံုျမိဳ႕သစ္ ေျမာက္ပုိင္း ၅၁ ရပ္ကြက္ကုိ က်ေနာ္ေျပာင္းေရႊ႕စမွာ ၾကိဳးတံတားေစ်းနဲ႔ မနီးမေဝး လမုေစ်း တည္ရွိရာ လမ္းမၾကီး ရဲ႕ ၅၀ ရပ္ကြက္ဘက္ အျခမ္းက မီးတားေျမကြက္လပ္မွာ ေဘာ္လီေဘာကြင္း ေလးရွိတယ္။ ေနာက္တႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အဲဒီေျမကြက္မွာ သြပ္မုိးပ်ဥ္ေထာင္ အိမ္ၾကီးၾကီးတလံုး ေဆာက္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။

က်ေနာ့္အမ်ဳိးသမီးက လမုေစ်းထဲမွာ ရခုိင္မုန္႔တီ ေရာင္းပါတယ္။ လမ္းမေဘး ေရေျမာင္းနဲ႔ ကတၱရာ လမ္းပခံုးေစာင္းအၾကားေနရာမွာ ေရာင္းတာမုိ႔ စည္ပင္ကုိ ေန႔စဥ္ ေစ်းခြန္ ၆၀ ေပးရျပီး က်ေနာ့္ဆုိင္ ေနာက္ဖက္မွာရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကိုလည္း တေန႔ ၁၀၀ ေပးရပါတယ္။ က်ေနာ့္ဆုိင္မွာ ဝယ္သူေတြ က်လာျပီ ဆုိရင္ တခ်ဳိ႕က မုန္႔ပဲြယူျပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ သြားစားတတ္တာမုိ႔ ေပးေပ်ာ္တယ္ ဆုိရပါမယ္။ ဆုိးတာက… မီးတားေျမကြက္ေပၚက အိမ္သစ္မ်က္ႏွာစာမွာ ေရာင္းတဲ့ ေစ်းသည္ေတြ။ သူတုိ႔ေရာင္းတဲ့ ၅ ေပေလာက္ ေနရာအက်ယ္အတြက္ ေနာက္က အိမ္ရွင္ကုိ တေန႔ ၁၀၀ ေပးရတာပါ။ အဲဒီအိမ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာစာ အက်ယ္က ေပ ၆၀ နီးနီးေလာက္ရွိေတာ့ ေန႔တုိင္း ေငြ တေထာင္ေက်ာ္ သပိတ္ဝင္အိတ္ဝင္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။

ေနရာခေငြ ေတာင္းခါစမွာ ေစ်းသည္ေတြနဲ႔ အိမ္ရွင္ ခြန္းၾကီးခြန္းငယ္ျဖစ္ၾကေသးတယ္။ အိမ္ရွင္က ခပ္မာမာပဲ ေျပာတယ္… ‘ငါေတာင္းတာ မေပးနုိင္ရင္ ငါ့အိမ္ေရွ႕မွာ လာမေရာင္းနဲ႔ … မေက်နပ္ရင္ တုိင္ခ်င္ရာတုိင္’ တဲ့။ သူက ျမိဳ႕နယ္စည္ပင္ လူၾကီးနဲ႔ ဘာေတာ္တယ္ ညာေတာ္တယ္ ဆုိလားပဲ….။ မုိက္ေၾကးခဲြ ေတာင္းတယ္။ မတတ္သာတဲ့အဆံုး ေစ်းသည္ေတြ လက္ေလွ်ာ့လုိက္ရေတာ့တယ္။

ဒါေတြဟာ ၂၀၀၀-၂၀၀၃ ေလာက္က က်ေနာ္ လက္တကမ္း ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ျမင္ကြင္းတခ်ဳိ႕ပါ။ ျမိဳ႕အဂၤါရပ္နဲ႔ မညီညႊတ္ေအာင္ နဲ႔ မီးအလြယ္တကူ ကူးစက္ေလာင္ကၽြမ္းေအာင္ လုပ္ေနတာ ဘယ္သူေတြလဲ။

သာမန္ျပည္သူေတြ ေနစရာမရွိလုိ႔ ေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားက ေျမကြက္လပ္ေလးမွာ တဲတလံုးသြားထုိးမိရင္ တုိင္တလံုးေတာင္ မတ္ေအာင္မထူရ ေသးဘူး သက္ဆုိင္ရာေတြ ေရာက္လာျပီး ဖမ္းဟဲ့ဆီးဟဲ့ ဒဏ္ရုိက္ဟဲ့ လုပ္ေနတဲ့ ကာလၾကီးမွာ သူတုိ႔အတြက္က်ေတာ့ ေျမယာပုိင္ဆုိင္မႈက အရမ္းကုိ လြယ္ကူလွပါလား။
……………………………………………………………….


အခု ဆက္တုိက္ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေျမသိမ္းယာသိမ္း ကိစၥ ေတြဟာလည္း ငါ့မင္းငါ့ခ်င္း ထင္သလုိ လုပ္ခြင့္ ရခဲ့ခ်ိန္မွာ ကုိလုိနီေခတ္ကတည္းက ပလပ္ေျမအျဖစ္ ခြင့္ျပဳထားတဲ့ စားက်က္ေျမ၊ ေရနက္ကြင္းေတြပါမက်န္ အစုိးရေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေဒသအာဏာပုိင္မ်ားနဲ႔ ေငြရွင္ေၾကးရွင္မ်ား၊ ကုမၸဏီမ်ား ပူးေပါင္း ေမာင္ပုိင္စီးထားတဲ့ ေျမယာေတြနဲ႔ လယ္သမားေတြဆီက စီမံကိန္းအေၾကာင္းျပသိမ္း၊ မတန္တရာေစ်းနဲ႔ မလိမ့္တပတ္ ရယူထားတဲ့ ေျမယာ ျပႆနာ မ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။

လယ္သမားေတြ ခမ်ာ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈနဲ႔ သဘာဝေဘးဒဏ္ေတြကုိ ခါးစည္းခံစားေနရတဲ့အျပင္ ၾကံဳေတြ႔လာရတဲ့ အခက္အခဲမွန္သမွ်ကုိ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔ ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိး ေျဖရွင္းေနရေတာ့ အေၾကြးတင္ျခင္း သံသရာကုိ ဘယ္လုိလြတ္ေအာင္ ေရွာင္တိမ္းနုိင္ၾကပါမလဲ။ ၁၉၆၂ ကတည္းက ျပည္သူေတြရဲ႕ ဂုတ္ေပၚမွာ ဒီဒဏ္ေတြ ပိေနခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ထုတ္လုပ္တဲ့ ဆန္စပါးက်ေတာ့ နုိင္ငံတကာ တက္ေစ်းက်ေစ်းအလုိက္ မခံစားၾကရပါဘူး။

ဦးေနဝင္း အာဏာသိမ္းျပီး ၁၉၇၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြအထိ ကမၻာ့ဆန္ေစ်းကြက္မွာ ျမန္မာ့ဆန္ ေရာင္းပန္းလွေန ဆဲ ျဖစ္ျပီး ေစ်းေကာင္းရခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ လယ္သမားေတြဆီကဝယ္တဲ့ စပါးေစ်းက်ေတာ့ ၁ တင္း ေငြ ၉ က်ပ္ႏႈန္းနဲ႔ ၾကိဳးခ်ည္သတ္မွတ္ထားတာ ၁၉၈၈ အထိပါပဲ။ ဒါေတာင္မွ လယ္သမားေတြဟာ ဒီေခတ္ထက္ စာရင္ အရင္မဆလေခတ္က ေတာ္ေသးတယ္လုိ႔ ျပန္တမ္းတေနၾကေသးတယ္။ အေျခအေနခ်င္း ႏႈိင္းယွဥ္ ၾကည့္ေတာ့လည္း မွန္ေနတာကုိး။

ေျမယာပုိင္ဆုိင္မႈကိစၥမွာ ရႈပ္ေထြးေသာ ျဖစ္စဥ္ေတြရွိေနတဲ့တုိင္ အစုိးရအေနနဲ႔ ဆင္းရဲသားေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား မနစ္နာေအာင္ ထုိက္တန္ေသာ အက်ဳိးခံစားခြင့္မ်ားရရွိေအာင္ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းေပးသင့္ ပါတယ္။ လယ္သမားေတြဘက္က ရပ္တည္ရပါမယ္။ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ေတြ နဲ႔ မတရားသိမ္းယူထားတဲ့ အာဏာပုိင္ေတြဘက္က အေလွ်ာ့ေပးလုိက္ေလ်ာရတယ္ ဆုိေသာ္ျငား လယ္သမားေတြ ဘဝနဲ႔ တန္းတူ ဆင္းရဲနိမ့္က် မသြားနုိင္တာ ေသခ်ာပါတယ္။


စုိက္ပ်ဳိးေရးက႑ကုိ အားျပဳရမယ့္ နုိင္ငံတခုအေနနဲ႔ လယ္သမားေတြရဲ႕ဘဝ ျမွင့္တင္ေပးနုိင္မွသာ တုိင္းျပည္ အမွန္တကယ္ ဖံြ႔ျဖဳိးတုိးတက္မႈ ရွိတယ္ဆုိတာ အထင္းသားေပၚလြင္မွာပါ။

ခုေတာ့ လယ္သမားေတြခမ်ာ မျမင္ရတဲ့ အရွင္ၾကီးကုိ ပူေဇာ္ပသရ၊ ကုိယ္ထင္ျပတဲ့ အရွင္ၾကီးေတြရဲ႕ အႏၱရာယ္ လည္း ေၾကာက္ေနရနဲ႔ ေနာင္ဆုိရင္ ေတြ႔သမွ်ေျမ ေျခခ်မနင္းရဲတဲ့အေျခ ျဖစ္လာမွာ စုိးရိမ္မိပါတယ္။

ဒီလုိ စုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾက ေသာကဗ်ာပါဒေတြ လႊမ္းျခံဳေနတဲ့ ရုိးသားႏုံအလွေသာ ေတာရြာေန လယ္သမားမ်ား၊ ျမိဳ႕ေနဆင္းရဲသားမ်ားရဲ႕ဘဝကုိ ျမင္ရၾကားရ ဘဝင္မခ်မ္းေျမ႕လြန္းလုိ႔ပါ။

ေဝေမာ္
မတ္ ၉၊ ၂၀၁၃
↧
↧

လူ အေဆာင္အေယာင္နဲ႔ သမုိင္းတန္ဖုိး

March 9, 2013, 6:25 pm
$
0
0
 Photo: အေယာင္အေဆာင္ ၊ အဆင္႔တံဆိပ္ဆိုတာ ဝယ္ယူလို႔ရတယ္ ထိုက္တန္ မွဳကိုေတာ႔ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ ၿပီးမွယူလို႔ရတယ္ ရာထူးဆိုတာ သူမ်ား တိုးေပးလို႔ရတယ္ တာဝန္ ဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္တိုင္တိုးယူမွရတယ္ ေနရာဆိုတာ သူမ်ားေခၚေပးလို႔ရတယ္ အရည္အခ်င္းဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားယူမွရတယ္ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ဆိုတာ က ခြဲေပးလို႔ရတယ္ တာဝန္ရွိမွဳ ဆိုတာ ကေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ေခါင္းခံၿပီးယူၾကရတယ္ ေခါင္းၿငိမ္႔နာခံမွုေတြကို အမိန္႔ေပးလို႔ရလိမ္႔မယ္ ေလးစားရတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ ေတာ႔ ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္ယူရတယ္ အေျခြရံ ေနာက္လိုက္ေတြ ေပါမ်ားဖို႔ ကလြယ္ပါတယ္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စစ္စစ္ေတြ ရႏိုင္ဖို႔ ေတာ႔ ခက္လိမ္႔မယ္ ဂုဏ္ဆိုတာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေဖာ္လို႔ရပါတယ္ အသက္ထက္ျမင္႔ျမတ္မွဳဆိုတာ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမွဳေတြနဲ႔ပဲေဖာ္က်ဴးလို႔ရႏိုင္တယ္ ဘဝေတြ အေရာင္မွိန္ခဲ႔ရင္ေတာင္ သမိုင္းေတြ ထိန္ထိန္လင္းၿပီးက်န္ရစ္ခဲ႔ရမယ္ ။ (ရုပ္ဆိုး) photo credit to >> Phome Myint Thu
 photo credit to >> Phome Myint Thu
အေယာင္အေဆာင္ ၊ အဆင္႔တံဆိပ္ဆိုတာ ဝယ္ယူလို႔ရတယ္
ထိုက္တန္ မွဳကိုေတာ႔ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ ၿပီးမွယူလို႔ရတယ္

ရာထူးဆိုတာ သူမ်ား တိုးေပးလို႔ရတယ္
တာဝန္ ဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္တိုင္တိုးယူမွရတယ္

ေနရာဆိုတာ သူမ်ားေခၚေပးလို႔ရတယ္
အရည္အခ်င္းဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားယူမွရတယ္

လုပ္ပိုင္ခြင္႔ဆိုတာ က ခြဲေပးလို႔ရတယ္
တာဝန္ရွိမွဳ ဆိုတာ ကေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ေခါင္းခံၿပီးယူၾကရတယ္

ေခါင္းၿငိမ္႔နာခံမွုေတြကို အမိန္႔ေပးလို႔ရလိမ္႔မယ္
ေလးစားရတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ ေတာ႔ ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္ယူရတယ္

အေျခြရံ ေနာက္လိုက္ေတြ ေပါမ်ားဖို႔ ကလြယ္ပါတယ္
ရဲေဘာ္ရဲဘက္စစ္စစ္ေတြ ရႏိုင္ဖို႔ ေတာ႔ ခက္လိမ္႔မယ္

ဂုဏ္ဆိုတာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေဖာ္လို႔ရပါတယ္
အသက္ထက္ျမင္႔ျမတ္မွဳဆိုတာ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမွဳေတြနဲ႔ပဲေဖာ္က်ဴးလို႔ရႏိုင္တယ္

ဘဝေတြ အေရာင္မွိန္ခဲ႔ရင္ေတာင္
သမိုင္းေတြ ထိန္ထိန္လင္းၿပီးက်န္ရစ္ခဲ႔ရမယ္ ။

(ရုပ္ဆိုး)


↧

"မအူပင္ၿမိဳ႕နယ္ လယ္ယာပဋိပကၡ"

March 10, 2013, 8:21 pm
$
0
0

by Ter Tee on Sunday, March 10, 2013 at 4:43pm ·

ေရႊည၀ါဆရာေတာ္ ၊ ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ ၊ မေကြးဆရာေတာ္ရွင္ပါေမာကၡတို႔မွ မအူပင္ၿမိဳ႔နယ္ လယ္ယာေျမပဋိပကၡႏွင္႔ ပတ္သက္ၿပီးသက္ဆိုင္သူမ်ားႏွင္႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

 - The Messenger Journal

 ေရႊည၀ါ ဆရာေတာ္

တရားနည္းလမ္းသံုးၿပီးႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ေနာက္ထပ္ရန္ၿငိဳးရန္စေတြနဲ႔ မီးပြားေတြထပ္မကူးဖို႔ အဲဒါေတြေလ႔လာၿပီးေတာ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဘုန္းႀကီးေတြလာခဲ႔တာပါ။ အဲဒီလို ၾကားရတာဆြမ္းစားရတာ သိပ္မေျဖာင္႔လို႔ ၊ အိပ္ရတာ ဘာပဲေျပာေျပာ ဒကာ ၊ ဒကာမေတြအတြက္ ဘုန္းႀကီးတို႔တိုင္းျပည္မွာက အလုပ္သမားအေရးေတြ ၊ လယ္သမားအေရးေတြ ၊ ဘာသာေရးေတြကလည္း ဆူေနတဲ႔အခ်ိန္ ၊ က်ဳပ္တို႔ကလည္း အမ်ိဳးသားေရးစိတ္နဲ႔ဘာသာေရးမွာ တျခားဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ ျပႆနာမျဖစ္ေအာင္ ၊ ေဒသတြင္းေတြမွာ ကိုယ္႔စည္းကိုယ္ လံုလံုၿခံဳၿခံဳကာဖို႔ ၊ ကိုယ္႔ဘာသာ၀င္ေတြကို တိုင္းျပည္ ၊ လူမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ မေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေနရပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔သူတပါးဘာသာကို အၾကမ္းမဖက္ဘူး။ က်ဳပ္တို႔ဘာသာကိုပဲ လံုၿခံဳေအာင္ ကိုယ္႔အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေတြကို အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ ၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရိွဖို႔လိုက္ေဟာေနတယ္။ အခုေတာင္သူလယ္သမားအေရးေပၚလာေတာ႔ ကိုယ္႔ဒကာ ၊ ဒကာမအခ်င္းခ်င္း မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ အခုလိုျဖစ္သြားေတာ႔ စိတ္မေကာင္းဘူး။ လက္ပံေတာင္းေတာင္တုန္းကလည္း စိတ္မေကာင္းဘူး။ အခုလိုထပ္ျဖစ္ေတာ႔လည္း စိတ္မေကာင္းဘူး။

 ဦးညီညီ၀င္း ( ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

 

တပည္႕ေတာ္တို႔ ပ႗ိပကၡျဖစ္တဲ႔ေနရာကေတာ႔ အခုေနရာက မိနစ္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ထပ္ေလွ်ာက္ရပါတယ္။ လက္ရိွ အေနအထားမွာေတာ႔ တပည္႕ေတာ္တို႔ဘက္ကလည္း အားလံုးသင္႔သင္႔ျမတ္ျမတ္ေပါ႔။ လက္ရိွကေတာ႔ ကန္ေပါင္ေပၚမွာလည္း မရိွပါဘူး။ လယ္ကြင္းေပၚမွာေပါ႔။ မနက္ခင္းကေတာ႔ ပံုမွန္ဆိုရင္ ၁၀ နာရီေလာက္ ဆိုရင္ေတာ႔ ေရာက္ရိွလာပါတယ္။ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးနဲ႔ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးေတြလည္း ရိွေနပါတယ္။ တပည္႕ေတာ္လည္း ဒီၿမိဳ႕ေပၚမွာ အားကိုးအားထားေတြေရာ ၊ ရပ္မိရပ္ဖေတြေရာ ၊ အသင္းအဖြဲ႔ေတြေရာ။ ဒီကိစၥေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ဖို႔ အကူအညီေတာင္းထားတယ္။

 မေကြးဆရာေတာ္

ေတာင္သူေတြဘက္က ဘာေတာင္းဆိုတာလဲ။ ဒီဘက္က ဘာကိုမေပးႏိုင္တာလဲ။

 ဦးညီညီ၀င္း ( ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

ေတာင္သူေတြဘက္ကေတာ႔ လယ္ေျမျပန္ရရိွဖို႔ေတာင္းဆိုတာပါ။ ဒီဘက္ကလည္း တရား၀င္ လ.န. ၃၉ လည္း က်ၿပီးသားဆိုေတာ႔ ၊ တပည္႕ေတာ္တို႔က ေဖ်ာင္းေဖ်ာင္ဖ်ဖ်နဲ႔ ဒီဟာေလးကို ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းကေနၿပီး ေထာက္ျပေပါ႔။ မၾကာခင္ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကို ရမွာေပါ႔။ သူတို႔ေတြက စိတ္ခံစားမႈေတြမ်ားၿပီးေတာ႔ ဒီေနရာကဖယ္ရရင္ကို သူတို႔အေနနဲ႔ ဆံုးရံႈးတယ္လို႔ ထင္ေနပါတယ္။

 ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

ေတာင္သူလယ္သမားေတြ ယံုၾကည္ေအာင္ ဒကာႀကီးတို႔နဲ႔ က်ဳပ္တို႔ ဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ လက္တြဲၿပီးေတာ႔ ေနာက္ထပ္ ပဋိပကၡေတြ ၊ မီးပြားေတြ မေလာင္ကၽြမ္းေရးကို က်ဳပ္တို႔က သူတို႔ကို ဆံုးမၾသ၀ါဒေပးၿပီးေတာ႔ ၊ ဒကာႀကီးတို႔ သက္ဆိုင္ရာတာ၀န္ရိွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကလည္း မွ်တေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္ ၊ က်ဳပ္တို႔ကလည္း ေတာင္သူလယ္သမားေတြ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္းဆန္ ေျပာေနတာကိုယံုပါ။ က်ဳပ္တို႔လည္း ၾကားမွာရိွပါတယ္ဆိုတာ ေျပာေပးမယ္။ ေနာက္ထပ္မျဖစ္ၾကနဲ႔။ အားလံုး ေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႔အရာေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားမယ္။

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

ေတာင္သူလယ္သမားေတြလိုခ်င္တဲ႔အတိုင္း စာတင္ၿပီးေတာင္းတာရိွလား။

ဦးညီညီ၀င္း ( ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

စာေတာ႔ မတင္ရေသးဘူး။ တပည္႕ေတာ္တို႔ဘက္က ကူညီေပးမယ္ ၊ နားလည္တယ္။ ေဒသဆိုင္ရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ေနတဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးကိုလည္း အကုန္လံုးျပမယ္။

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

သူပိုင္သင္႔တယ္ ၊ ကိုယ္ပိုင္သင္႔တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္႔ဘက္က အေထာက္အထားျပရမယ္။ ဒီအေထာက္အထားေတြျပၿပီးေတာ႔ ဆိုင္ရာအစိုးရအဆင္႔ဆင္႔ကို အကူအညီေတာင္းတာရိွလား။

ဦးညီညီ၀င္း ( ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

မရိွေသးပါဘူး။ ၉၆ ခုႏွစ္က ေရနက္ကြင္းေတြ ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔တယ္။ ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔တုန္းကေတာ႔ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းအေနနဲ႔ ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔တယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ သူတို႔က ဒီဟာကို ကန္စပတ္တယ္ေပါ႔။ ဒီဟာကို ငါးေမြးကန္အျဖစ္ရခဲ႔တယ္။ လန ၃၉ က်ၿပီးသားပါ။ ငါးေမြးကန္အျဖစ္ရခဲ႔တယ္ေပါ႔။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ဒီျပႆနာေတြျဖစ္တဲ႔အတြက္ တပည္႕ေတာ္တို႔ မွတ္တမ္းမ်ားအရေတာ႔ ခရကဥကၠဌ ဗိုလ္မႈးႀကီးစိန္ေမာင္ လက္ထက္က ဒီမွာလာေရာက္ၿပီး ေတာင္သူလယ္သမား ၇၆ ဦးကို ဘယ္ဘက္အျခမ္း ဧက ၄၅၀ ကိုလုပ္ပါ။ ဒီဘက္အျခမ္း ဧက ၅၅၀ ကို ကုမၸဏီဘက္ကလုပ္ပါ ဆိုၿပီးေတာ႔ ေပးခဲ႔တယ္။ ၇၆ ဦးကို ႏွစ္ေသာင္းႏႈန္းနဲ႔ ကုမၸဏီက ေပးေလ်ာ္ခဲ႔တယ္။ ဒါေပမယ္႔ ရယကဥကၠဌကပဲ ယူထားသလိုေပါ႔ေလ။ အဲဒီလို အေၾကာင္းတရားေလးေတြ ရိွခဲ႔လို႔ အခုလို အက်ိဳးတရားေလးေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနတာပါ။ ပစၥည္းသက္ေသ အေနနဲ႔က်ေတာ႔ စပါးတာ၀န္ေက် ေခတ္ကာလဆိုေတာ႔ ေျပစာမေဖာက္ေတာ႔ဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနေန တပည္႕ေတာ္တို႔က ေဆာင္ရြက္ေပးပါမယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကလည္း ေဆာင္ရြက္ေပးပါမယ္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ပိုင္းကလည္း ေဆာင္ရြက္ေပးပါမယ္။

 ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

ဘုန္းႀကီးတို႔ သံုးပါးၾကြလာရျခင္းဟာ ေရရွည္မွာ ပဋိပကၡေတြကို ေမတၱာရပ္ခံၿပီးေတာ႔ ဒကာႀကီးတို႔ တာ၀န္ရိွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ေရာ ၊ ဒီဘက္က ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားနဲ႔ေရာ ၊ ေနာက္ထပ္ပဋိပကၡေတြ မျဖစ္ေပၚေစေရးအတြက္ တရားေလးဘာေလး ဆံုးမမႈေလးေတြ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ကိုေပးရင္း ၊ ထိခိုက္ဒါဏ္ရာရသူမ်ားအတြက္လည္း လႈခ်င္ တန္းခ်င္ ေပးခ်င္လို႔လာခဲ႔တာပါ။ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြေရာေတာင္သူလယ္သမားေတြေရာ အားလံုးအေပၚမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေအးခ်မ္းသာယာတဲ႔တိုင္းျပည္ျဖစ္ေအာင္ ဒကာႀကီးတို႔လည္း ဘုန္းႀကီးတို႔နဲ႔အတူ ရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးကို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေပးပါ။

 ဦးေအးေသာင္း ( ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

ပိုင္တယ္ မပိုင္ဘူး ၊ သိမ္းတယ္ မသိမ္းဘူး ၊ တရားတယ္ မတရားဘူးဆိုတာေတာ႔ အရင္ေခတ္က ကိစၥေတြေပါ႔။ ဒါေတြဟာလည္း အေၾကာင္းရိွလို႔ အက်ိဳးျဖစ္လာတယ္။ သို႔ေသာ္ ဒါကိုေျဖရွင္းတဲ႔အခါ ဥပေဒနဲ႔အညီ ေျဖရွင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ လယ္ယာေျမဥပေဒရိွတယ္။ လယ္ယာစံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ရိွတယ္။ ေက်းရြာေတြက နစ္နာတဲ႔ လယ္သမားေတြစုၿပီးေတာ႔မွ သူတို႔နစ္နာခ်က္ ၊ ခံစားျဖစ္ပ်က္တဲ႔ အရာအားလံုးကို ပစၥည္းသက္ေသ ၊ လူသက္ေသျပဳစုၿပီးမွ လူမႈအသင္းအဖြဲ႕ေတြ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းတိုင္ပင္ၿပီးေတာ႔ ေရးေပးလိုက္ပါ။ ဒီစာကို ကၽြန္ေတာ္႔လက္ထဲထည္႕ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရလက္ထဲ သြားၿပီးတင္ျပပါ႔မယ္။ မွ်တတဲ႔စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး လုပ္ေပးပါမယ္။ မနစ္နာေစဖို႔ အေကာင္းဆံုးအေျဖရေအာင္ လုပ္ေပးပါမယ္။ မီးေတြရိႈ႕တာေတြ ရိွပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးစိန္၀င္းတို႔နဲ႔ ညိွႏိႈင္းပါတယ္။ ဒီကိစၥမွာ ဥပေဒအရ ခံယူပါ။ စံုစမ္းစစ္ေဆးတဲ႔ကာလတေလွ်ာက္မွာ ေတာင္သူလယ္သမားေတြလည္း တာေပါင္ေပၚမတက္နဲ႔။

ကုမၸဏီကလည္း ဒီအတြင္းမွာ ေရေတြဘာေတြ ထပ္မသြင္းနဲ႔ ငါးေတြဘာေတြမရွာနဲ႔လို႔ ေျပာပါတယ္။ ေျပာတဲ႔အခါလည္း ရြာသားေတြအားလံုးလက္ခံပါတယ္။ လက္ခံလို႔ရြာသားေတြ ေအာက္ေတာင္ဆင္းသြားၿပီးပါၿပီ။ အဲဒီမွာ တစ္ေယာက္က လက္မခံဘူးဆိုၿပီးေျဖလိုက္တဲ႔အခါ ညေနေစာင္းျဖစ္သြားတာပါ။ ျဖစ္တာကေတာ႔ ျဖစ္သြားၿပီ။

ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

ေျပလည္ခါနီးအခ်ိန္မွာ အဲဒီလို ေပါက္ကြဲမႈ ၊ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ေလးျဖစ္သြားေအာင္ ဘယ္လို ၊ ဘယ္လို အႀကံမ်ိဳးနဲ႔ ဖ်က္လိုက္လဲဆိုတာၾကားသိရတယ္။

 ဦးေအးေသာင္း ( ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

တရားတာ မတရားတာေတြ ကိစၥကေတာ႔ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းရမွာပါ။ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးႀကီး ေခါင္းေဆာင္ၿပီးေတာ႔ အားလံုးစု ၊ မိမိတို႔နစ္နာခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ႔ အမွန္အတိုင္းေရးပါ။ ၿမိဳ႕နယ္မႈးကိုပို႔ပါ။ ၿမိဳ႕နယ္မႈးကတဆင္႔ တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕ကို ခ်က္ခ်င္းပို႔ပါ။ အေကာင္းဆံုးစံုစမ္းၿပီးေတာ႔ အေျဖသိရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးပါမယ္။ အဓိက ကေတာ႔ ေတာင္သူလယ္သမားကိုပဲ ေစာင္႔ေရွာက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဥပေဒအတိုင္းပဲ လုပ္ရပါတယ္။ ဒါကို ဥပေဒအတိုင္းမလုပ္ဘဲ ဆန္႔က်င္မႈကို ခြင္႔ျပဳထားမယ္ဆိုရင္ ျပန္႔ပြားၿပီး မင္းမဲ႔စရိုက္ေတြျဖစ္သြားမွာပါ။

ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

အဲဒီေတာ႔ ဒကာႀကီး … ဦးဇင္းေျပာမယ္။ နံပါတ္ ၁ ကေတာ႔ ဒကာႀကီးတို႔က ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ရြာသူရြာသားေတြကလည္း အၾကမ္းမဖက္ခ်င္ၾကပါဘူး။ ဘယ္သူမွ ၀ရုန္းသုန္းကား မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ အားလံုးက ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ဖို႔ မွ်မွ်တတရိွဖို႔လိုတယ္။ မွ်မွ်တတရိွဖို႔အတြက္ ဒကာႀကီးတို႔က ဦးပဥၨင္းတို႔ကို ေလွ်ာက္တာ နည္းမွန္လမ္းမွန္ရိွတယ္။ နည္းမွန္လမ္းမွန္က်တဲ႔အေပၚမွာ ရြာသူရြာသားေတြက ယံုၾကည္မႈအားနည္းတယ္။ ယံုၾကည္မႈ ပိုၿပီးတည္ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္ ထင္သာျမင္သာ လုပ္ေပးဖို႔ပဲ။ ထင္သာျမင္သာဆိုတာက ရြာသူရြာသားေတြက တင္လိုက္လို႔ ၿမိဳ႕နယ္ေရာက္ၿပီ ၊ ခရိုင္ေရာက္ၿပီ ၊ တိုင္းအဆင္႔ကိုေရာက္ၿပီ ၊ အေရးယူေဆာင္ရြက္တာေတာ႔ ဘယ္အဆင္႔ရိွၿပီဆိုတာ ခ်ျပဖို႔ေတာ႔ ကူညီပါ။

 ဦးေအးေသာင္း ( ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

တပည္႕ေတာ္ေလွ်ာက္ထားတာ အဲဒီအဆင္႔ေတာင္မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလိုေရးသားတင္ျပခ်က္ကို တပည္႕ေတာ္လက္ထဲထည္႕ တပည္႕ေတာ္တိုင္းေဒသႀကီးကို ခ်က္ျခင္းသြားေပးမယ္။ ခ်က္ျခင္းလုပ္ဖို႔ အစိုးရအဖြဲ႕ကလည္း ကတိေပးထားတယ္။ ဒါကို တုတ္နဲ႔ဓါးနဲ႔အင္နဲ႔အားနဲ႔ ျဖစ္တာေလ။ ဒါႀကီးကို အၾကာႀကီးထားရင္ မေကာင္းတဲ႔ကိစၥ။

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

 ဟုတ္တယ္။ ဒကာႀကီးတို႔ ေျပာတာမွန္တယ္။ ဒါက ႏႈတ္ကတိျဖစ္ေနတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ခံခဲ႔ရတာဆိုေတာ႔ ႏႈတ္ကတိအေပၚ ယံုၾကည္မႈအားနည္းေနေတာ႔ ထင္သာျမင္သာရိွေအာင္ ခ်ျပပါလို႔ ဦးပဥၨင္းတို႔က ေတာင္းဆိုေနတာ။ ဦးပဥၨင္းတို႔က ဥပေဒေဘာင္အတြင္းက အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ လမ္းညႊန္မယ္။ ဆိုင္ရာအဖြဲ႕အစည္းေတြကူညီေအာင္လည္း ေျပာမယ္။ ဒါက အနာဂါတ္ကိုေျပာတာပါ။ ေလာေလာဆယ္ ပဋိပကၡျဖစ္သြားၿပီးတဲ႔အပိုင္းမွာေတာ႔ ရြာသူရြာသားေတြလည္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ကိုယ္႔အိုးကိုယ္႔အိမ္နဲ႔ ေနႏိုင္ေအာင္ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုသတ္မွတ္ေပးမွျဖစ္မယ္။ ဒကာႀကီးတို႔ဘက္ကလည္း ဒီျပႆနာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဖမ္းဆီးတာမလုပ္ဖို႔လည္း ဒကာႀကီးတို႔ ေစာင္႔စည္းဖို႔ေတာ႔လိုမယ္။ အခုလာတာ ေထာက္ပံ႔ေရးလည္းပါတယ္။ ျပည္သူေတြတင္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြကိုလည္း ေပးမွာပါ။ ရဲလည္းျပည္သူပါ ျပည္သူေတြထဲက ေပါက္ဖြားတာပါပဲ။ ရဲလည္း ျပည္သူေတြကို မရိုက္ခ်င္ပါဘူး။ တာ၀န္အရ အလုပ္လုပ္ရင္း အမွားတစ္ခု က်ဴးလြန္တယ္ပဲ ဆိုပါေတာ႔။

 ရဲမႈးတင္႔ေဆြ ( ၿမိဳ႕နယ္ရဲတပ္ဖြဲ႕မႈး )

တပည္႕ေတာ္ေလွ်ာက္ထားပါရေစ။ စျဖစ္ကတည္းက မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ အတန္တန္ညိွႏိႈင္းပါတယ္။ သံုးရက္ေလာက္ ညိွႏိႈင္းပါတယ္။ ညိွႏိႈင္းတဲ႔အထိ ေစာင္႔ပါတယ္။ တကယ္ျဖစ္ပြားတဲ႔ေန႔မွာလည္း တပည္႕ေတာ္ လက္နက္မကိုင္ ပါဘူး။ မလုပ္ပါနဲ႔။ ေနာက္ဆုတ္ပါ။ ေတာင္းပန္ၿပီးသြားတဲ႔အခ်ိန္မွာပဲ တပည္႕ေတာ္တို႔ကို ရိုက္ၿပီး ဓါးနဲ႔ခုတ္ပါတယ္။ တပည္႕ေတာ္မွာ ဓါးဒဏ္ရာတုတ္ဒဏ္ရာေတြရိွပါတယ္။ တပည္႕ေတာ္ ေဗြမယူပါဘူး။ တပည္႕ေတာ္တို႔က ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ၾကားထဲမွာ ျပႆနာမျဖစ္ေအာင္ ထိန္းေပးတာပါ။ ငါးကန္လုပ္သားနဲ႔ လာတဲ႔ျပည္သူလူထု ထိပ္တိုက္မျဖစ္ေအာင္ တပည္႕ေတာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ၿပီး ၾကားထဲကရွင္းေပးေနတဲ႔ကိစၥကို မလိုက္နာဘဲ ျဖစ္လာေတာ႔ တပည္႕ေတာ္တို႔မွာလည္း တာ၀န္၀တၱရားဆိုတာ ရိွပါတယ္။ တပည္႕ေတာ္တို႔ရဲ႕ အထက္အဖြဲ႕အစည္းက တာ၀န္ေပးလိုက္ၿပီဆိုရင္ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။ ျငင္းလို႔မရတဲ႔အတြက္ ေဆာင္ရြက္တဲ႔အခါမွာ ျပည္သူလူထုကလည္း လိုက္နာသင္႔သေလာက္ လိုက္နာဖို႔လိုပါတယ္။ မလိုက္နာတဲ႔အတြက္ ခုလိုျပႆနာေတြ ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္ဘုရား။

  

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

 သူ႔စည္းကိုယ္႔စည္းရိွတဲ႔အထဲမွာ ဒကာႀကီးတို႔စည္းထဲမွာ ဒကာႀကီးတို႔ ေနလို႔ရိွရင္ ဒီလိုျဖစ္ပါ႔မလား။ ဒကာႀကီးတို႔က ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ရြာသားေတြတားထားတဲ႔စည္းထဲ ၀င္တာလဲ။

ရဲမႈးတင္႔ေဆြ ( ၿမိဳ႕နယ္ရဲတပ္ဖြဲ႔မႈး )

တပည္႕ေတာ္တို႔မွာ စည္းဆိုတာ မရိွပါဘူးဘုရား။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အခြင္႔အေရးထဲကိုေက်ာ္ၿပီး ဘာမွမလုပ္ပါဘူး။ တစ္ခုရိွတာက ဒီေနရာမွာ က်င္႔ ၁၄၄ အရ အမိန္႔ထုတ္လိုက္ရင္ က်င္႔ ၁၄၄ တည္ဖို႔အတြက္ကို တပည္႕ေတာ္တို႔ တာ၀န္ယူရပါတယ္။ သူတို႔ေအးေဆးသာ ဖယ္ေပးရင္ ဒီလိုျဖစ္စရာမရိွပါဘူး။ တပည္႕ေတာ္တို႔ သူတို႔ကို အတန္တန္သတိေပးပါတယ္။ သူတို႔ကိုလည္း ရုိက္တာႏွက္တာမလုပ္ဘူး။ ေနာက္ဆုတ္ပါ ေနာက္ဆုတ္ပါ။ အဲဒီလိုတြန္းသြားတဲ႔ၾကားထဲမွာ တပည္႕ေတာ္တို႔ကို အႏ ၱရာယ္ျပဳလာရင္ေတာ႔ ဥပေဒပုဒ္မ ၁၀၀ အရ ကာကြယ္ခုခံရပါမယ္။ အဲဒီလို ခုခံကာကြယ္ရင္းနဲ႔ေတာင္ တပည္႕တစ္ေယာက္ ဆံုးသြားပါတယ္။ တပည္႕ေတာ္ အင္မတန္စိတ္မေကာင္းပါဘူး။

မေကြးဆရာေတာ္

တုတ္နဲ႔ အရိုက္ခံရတာလား။ ဓါးနဲ႔ အခုတ္ခံရတာလား။

 ရဲမႈးတင္႔ေဆြ ( ၿမိဳ႕နယ္ရဲတပ္ဖြဲ႕မႈး )

တုတ္နဲ႔လည္း အရိုက္ခံရတယ္။ ဓါးနဲ႔လည္း အခုတ္ခံရတယ္။ တပည္႕ေတာ္တို႔ဘက္ကသာ အရင္စၿပီး က်ဴးက်ဴးလြန္လြန္လုပ္ခဲ႔ရင္ အခ်ိန္မေရြးအေရးယူႏိုင္ပါတယ္။

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

ဦးပဥၨင္းတို႔ၾကားတာေပါ႔ေလ။ ေသနတ္အစစ္နဲ႔ မိုးေပၚေထာင္ပစ္တယ္။ ေရာ္ဘာက်ည္နဲ႔က ကာကြယ္တဲ႔အေနနဲ႔ပစ္တယ္လို႔ ၾကားရတယ္။ အဲဒါ ဟုတ္ပါသလား။

ရဲမႈးတင္႔ေဆြ ( ၿမိဳ႕နယ္ရဲတပ္ဖြဲ႕မႈး )

မွန္ပါတယ္ဘုရား ၊ ေရာ္ဘာက်ည္မွာေတာင္ တပည္႕ေတာ္တို႔ ေနာက္ဆံုးအဆင္႔ တပည္႕ေတာ္ကို အသည္းအသန္ ၀ိုင္းရိုက္ေနတဲ႔အတြက္ အဲဒီေနရာကို တစ္ခ်က္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ က်န္တာကေတာ႔ ေျခာက္လွန္႔တဲ႔အေနနဲ႔ ေနာက္ဆုတ္ပါ ေနာက္ဆုတ္ပါ ဆိုၿပီး ေဖာက္ပါတယ္။

 မေကြးဆရာေတာ္

ကိုယ္၀န္ပ်က္က်တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးအေနနဲ႔ ေသနတ္ဒါဏ္ရာရလား။ အျခားဒဏ္ရာလား။

 ရဲမႈးတင္႔ေဆြ ( ၿမိဳ႕နယ္ရဲတပ္ဖြဲ႕မႈး )

တပည္႕ေတာ္ရွင္းျပရင္ အရွင္ဘုရားတို႔ လက္ခံပါ႔မလားမသိဘူး။ ကိုယ္၀န္ပ်က္က်တယ္ဆိုတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက အဲဒီေနရာမွာျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔အမ်ိဳးသားက ဒီထဲမွာပါတယ္။ ဒီမွာ ဒီလိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာသိၿပီး ေနာက္ကေနေျပးလိုက္တယ္။ လိုက္တဲ႔ေနရာမွာ လဲၿပီးျဖစ္တာပါ။ အခင္းျဖစ္တဲ႔ေနရာမွာ မရိွပါဘူး။ တပည္႕ေတာ္လည္း ျပည္သူထဲက ေမြးဖြားလာတဲ႔ ျပည္သူပါ။

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

ေခတ္ကေတာ႔ ျပည္သူ႕ေခတ္ေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ျပည္သူကလည္း စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ေဘာင္နဲ႔ေတာ႔ ရိွရမွာေပါ႔။ ဒီလိုမဟုတ္ရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာတဲ႔ ႏိုင္ငံလိုျဖစ္မွာေပါ႔။

ဦးေအးေသာင္း ( ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

အရာရိွေတြ ေတာ္ေတာ္ကြပ္ကဲတယ္။ အရာရိွတစ္ေယာက္ လဲေနတယ္။ လဲတာကို၀ိုင္းရုိက္ေနေတာ႔ ဒီဘက္ကရဲေဘာ္တစ္ေယာက္က M 16 နဲ႔ လွမ္းခ်ိန္တယ္။ သူက ေသြးဆူတယ္ေပါ႔ေနာ္။ အဲဒီဟာကို ဒီအတိုင္းလႊတ္လိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္မေကာင္းစရာေတြ ျဖစ္သြားမယ္။ အရာရိွေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးထိန္းၾကတယ္။ တပည္႕ေတာ္တို႔ကို စိတ္ခ်ပါ။ တပည္႕ေတာ္တို႔ကိုယ္တုိင္ကလည္း ဘာသာေရးကို အၾကြင္းမဲ႔ကိုးကြယ္တာပါ။ မင္းမႈထမ္းျဖစ္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔မို႔လို႔ ကိုယ္႔ကိုေပးတဲ႔တာ၀န္ကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းလုပ္တယ္။ ဒီဟာေလးကိုလည္း အံ႔ၾသတယ္။ ၿပီးသြားၿပီ ၊ ဦးမင္းေဇာ္နဲ႔ ဦးထြန္းေက်ာ္

ရွင္းၿပီးသြားၿပီ။ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာနဲ႔ ၿပီးသြားၿပီဆိုတဲ႔အခ်ိန္မွာ ျဖစ္တယ္။ စိတ္ကေတာ႔ ေသြးဆူသြားတာေပါ႔။

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

ရက္ပိုင္းအတြင္းပဲ ရိွေသးတယ္။ ၁၄၄ ထုတ္တာ ဘယ္သူထုတ္တာလဲ။

ဦးေအးေသာင္း ( ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈး )

တပည္႕ေတာ္တို႔ တိုင္းေဒသႀကီးက အဖြဲ႕ေတြလာၿပီး ကြပ္ကဲၾကပါတယ္။ ကြပ္ကဲတဲ႔အခါ ကန္ေဘာင္ေပၚမွာ လူ ၂၀၀ ေလာက္ရိွတယ္။ တာရိုးေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္ၾကတယ္။ မီးရိႈ႕တယ္။ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ရြာေတြမွာ လူစုတယ္။ လူ ၁၀၀၀ ေလာက္ရိွတယ္။ ထိန္းသိမ္းတာက ရဲတပ္ဖြဲ႕က ထိန္းသိမ္းရတာ။ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေအာင္ နယ္ေျမကန္႔သတ္ တဲ႔ ဥပေဒထုတ္ေပးရမယ္။ ဒီဟာကိုထုတ္ေပးဖို႔လိုအပ္တယ္ဆိုၿပီး သံုးသပ္ၾကတာပါ။

 မေကြးဆရာေတာ္

ဒကာႀကီးတို႔ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ရျခင္းက ဘာေၾကာင္႔လဲ။

ရြာသားမ်ား

တပည္႕ေတာ္တို႔ လယ္ယာေတြကုိ ေျပစာေတြ ျပန္သိမ္းၿပီး ကုမၸဏီနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ၉၆ ကသိမ္းသြားတယ္။ ၂၀၁၃ မွာ ေျပစာေတြ ျပန္ေပးမယ္ဆိုေပမယ္႔  ျပန္မေပးဘူး။ ရိတ္သိမ္းဆဲ လယ္ယာေတြလည္း ပါပါတယ္။

 မေကြးဆရာေတာ္

အေထာက္အထား အထိုက္အေလ်ာက္ရိွလား။

ရြာသားမ်ား

တပည္႕ေတာ္တို႔မွာ မရိွပါဘူး။ ေျပစာေတြျပန္အသိမ္းခံရတာပါ။ မလက္တို ဥကၠဌ ကိုယ္တိုင္ သိမ္းသြားတာပါ။ ကုမၸဏီသိမ္းတာက ဧက ၁၀၀၀ ပါ။ လယ္သမားေတြကို သနားညွာတာတယ္ဆိုၿပီး ဧက ၄၅၀ ျပန္ေပးပါတယ္။ ယခင္ျပည္သူ႕ေကာင္စီေခတ္ကတည္းက ေျပစာေပါက္ၿပီးသား တာ၀န္ေတြခ်ၿပီးသားေတြပါ။ အဲဒါေတြကို လယ္သမားေတြက မေပးဘူး။ ပေလာင္က ဧက ၁၀၀ ေက်ာ္ပါ ပါတယ္။ ၂၁ ရက္ေန႔ကေတာ႔ တပည္႕ေတာ္တို႔ လယ္ယာေတြကို တိုင္ေတြစိုက္တယ္ ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၿပီး မီးေတြဘာေတြရိႈ႕တာေပါ႔။ သူတို႔က အဲဒါကို ဖ်က္ဆီးတယ္ဆိုၿပီး တရားစြဲပါတယ္။ ေရကန္ခ်ိဳးရတဲ႔အေၾကာင္းအရင္းက ေရေလွ်ာ႔တာပါ။ ၿပီးရင္ ျမက္ေတြရွင္းမယ္ ထြန္ယက္မယ္ဆိုၿပီး လုပ္တာပါ။ သူတို႔က က်ဴးလြန္တယ္ဆိုၿပီး တရားစြဲတာပါ။

မေကြးဆရာေတာ္

အခင္းျဖစ္တာက ဘယ္လိုစျဖစ္တာလဲ။

ရြာသားမ်ား

အခုလ ၂၁ ရက္ေန႔ကစၿပီး ေတာင္သူေတြအကုန္လံုးတက္ၿပီး သူတို႔သိမ္းဆည္းတာေတြ အကုန္လံုးကို ျပန္ယူတာပါ။ တပည္႕ေတာ္လည္း အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာပါ ပါတယ္။ ဆယ္အိမ္မႈးပါ။ တပည္႕ေတာ္ရဲ႕ အပိုင္က လူေတြ အကုန္လံုးပါသြားေတာ႔ လိုက္ၿပီးထိန္းတာပါ။ တပည္႕ေတာ္တို႔က လယ္ယာမဲ႔အိုးအိမ္မဲ႔ေတြစာရင္းကို လိုက္ေကာက္ေနတာဆိုေတာ႔ ေဒါက္တာျမင္႔စိန္မ်ား ျပန္ေပးသလားဆိုၿပီး တက္သြားတာပါ။ ရန္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ တပည္႕ေတာ္သြားၿပီး ေစာင္႔ေရွာက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ မၾကာပါဘူး။ မလက္တိုရဲေတြ မအူပင္ရဲေတြ ဆင္းလာပါတယ္။ သူတို႔ကပ္ေတာ႔ မေျပာဘူး။ ၀ါးေတြ မခုတ္ဖို႔ပဲေျပာပါတယ္။ လယ္သမားေတြက ၀ါးအကိုင္းအခက္ေတြခုတ္ၿပီး တိုင္မွတ္တာေပါ႔ ဘယ္ရြာကဘယ္ေလာက္ေပါ႔။

မေကြးဆရာေတာ္

လယ္ေျမေတြကို သူတို႔သိမ္းတာႏွစ္ၾကာၿပီလား။

 ရြာသားမ်ား

၂၀၀၄ ခုႏွစ္က သူတို႔စက္နဲ႔ အၿပီးတူးပစ္တာပါ။ ကိုင္းေတာျမက္ပဲထားတာပါ။ ေျမြေတြလည္းေပါတယ္ ေတာင္သူေတြဆို ေျမြကိုက္လို႔ေသတာ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ကို ၅ ေယာက္ ၆ ေယာက္ေသပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ျပန္ကုလို႔ရွင္ပါတယ္။ တပည္႕ေတာ္တို႔ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာစၿပီး မလက္တိုေက်းရြာအုပ္စု ဥကၠဌ ဦးေအာင္ႏိုင္ ဦးေဆာင္ၿပီး ေရနက္ကြင္း စီမံကိန္း ေဖာ္ထုတ္တာပါ။ ၃ ႏွစ္ေလာက္ၿပီးမွ သူတို႔က လာသိမ္းတာပါ။

ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

အဲဒီတုန္းက ေငြေၾကးေပးတာရိွလား။

 ရြာသားမ်ား

နစ္နာတယ္ဆိုၿပီး တစ္ဧကကို ၂ ေသာင္းႏႈန္းေပးတယ္လို႔ ၾကားပါတယ္။ လယ္သမားေတြလက္ထဲ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပစာတင္ျပႏိုင္သူေပးမယ္ဆိုေတာ႔ ေျပစာအသစ္ ျပန္ေဖာက္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေျပစာေတြသိမ္းထားေတာ႔ လယ္သမားေတြ တစ္ျပားမွ မရပါဘူး။

 ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

 သူတို႔သိမ္းတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။

 ရြာသားမ်ား

၁၉၉၃ ခုမွာ စလုပ္တယ္။ ၉၆ မွာသိမ္းတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေတာ႔ ဘဏ္တိုးေတြနဲ႔ တူးျဖစ္တာပါ။ တံငါလုပ္စားတဲ႔သူေတြလည္း အဲဒီထဲ၀င္လို႔မရပါဘူး။ အဲဒီေတာ႔ ေဒသခံေတြက အျခားေနရာေတြထြက္ၿပီး လုပ္ေနရတာပါ။ လယ္ပိုင္ရွင္ဆိုတာကလည္း တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ေတြပဲရိွေတာ႔ လက္လုပ္လက္စားေတြကို အလုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။

 ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

 ကန္ေဘာင္ေပၚေရာက္တာ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္လဲ။ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္တာ ဘယ္အခ်ိန္လဲ။

ရြာသားမ်ား

ေန႔လည္ ၁ နာရီမွာစၿပီး ေၾကျငာတာပါ။ ၄ နာရီမွာ ဆင္းမေပးရင္ပစ္မယ္လို႔ ေၾကျငာတာပါ။ တပည္႕ေတာ္တို႔ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုရင္ သူေဌးတစ္ေယာက္ဘက္ကေန ရပ္တည္ၿပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ႔ ျပည္သူေတြဘက္ကို ခ်တာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ျပည္သူေတြက ကန္ေဘာင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္စု ၀င္ညိွေပးပါတယ္။ အဆင္ေျပမလို ၊ မေျပမလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ၅ နာရီထိုးေတာ႔ သူတို႔ျပန္သြားတယ္။ သူတို႔ျပန္သြားေတာ႔ လယ္သမားေတြကို ကန္ေဘာင္ေပၚကေန ဆင္းခိုင္းတယ္။ တပည္႕ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြဘက္က ဒီလို မေမွ်ာ္လင္႔ဘူး။ ဖမ္းမွာပဲလို႔ထင္တယ္။ ဖမ္းရင္ေတာ႔ လိုက္မွာပဲ လို႔ဆိုၿပီး လူရွဲေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ႔ သူတို႔၀င္လာၿပီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို စရိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ႔ ကိုယ္႔လူကိုယ္ထိေတာ႔ ျပန္ၿပီး ကာကြယ္တဲ႔အေနနဲ႔ ကာကြယ္တာ။ အဲဒါကို သူတို႔က ျပန္ပစ္တယ္။

 ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

ကိုယ္၀န္ပ်က္က်တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။

 ရြာသားမ်ား

သူတို႔လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလံုးက အဲဒီကန္ေဘာင္ေပၚမွာရိွတယ္။ ရဲေတြ အဲဒီလိုပစ္ေတာ႔ ေကာင္မေလးက လန္႔ၿပီးထြက္ေျပးတာ ၊ ေခ်ာ္လဲၿပီးျဖစ္သြားတာပါ။

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

စာနဲ႔ေပနဲ႔ တရား၀င္ တင္ျပၿပီးေတာင္းဆိုတာမ်ိဳးရိွလား။

 ရြာသားမ်ား

မရိွပါဘူး။ တပည္႕ေတာ္တို႔ကလည္း ေတာင္သူလယ္သမားေတြျဖစ္ေတာ႔ အေၾကာက္တရားရွိတာပါ။

 ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

အခုလုပ္တာက ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခြင္႔ကို ဥပေဒအရေတာင္းဆုိၿပီးလုပ္တာ မရိွဘူးေပါ႔။ ငါတို႔ပိုင္တယ္ဆိုၿပီး သြားလုပ္တာေပါ႔ ၊ ဟုတ္လား။ ကန္ေဘာင္ခ်ိဳးတယ္ဆိုတာ ဟုတ္လား။

ရြာသားမ်ား

တပည္႕ေတာ္တို႔ ကန္ေဘာင္ခ်ိဳးတယ္ဆိုတာ ေရေလွ်ာ႔ခ်င္လို႔ပါ။ ေရေလွ်ာ႔မွ မီးရိႈ႕ၿပီး လယ္ျပန္လုပ္လို႔ရမွာမို႔ ေရေဖာက္ခ်တာပါ။ တပည္႕ေတာ္တို႔ ၅ ခ်က္ေဖာက္တာပါ။ အဲဒီမွာလည္း တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြက ေျမသယ္ၿပီး ျပန္ပိတ္တာလည္း လုပ္ပါတယ္။

 ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

သူတို႔ သက္ဆိုင္ရာ တာ၀န္ရိွသူေတြနဲ႔ ေတြ႕ၿပီးေျပာတုန္းက သူတို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ကိုေျပာတာက ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ဆႏၵေတြကို စာနဲ႔တင္ပါ။ တိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆီကို တင္ျပမယ္လို႔ေျပာပါတယ္တဲ႔။

 ရြာသားမ်ား

အဲဒါေတြက အရမ္းကလိမ္ကက်စ္က်တယ္။ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္နဲ႔ ၿပီးမလိုလို။ ေလးရက္ ငါးရက္နဲ႔ ၿပီးမလိုနဲ႔ ခုလိုျဖစ္တာပါ။

 ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးေျပာတာက ခင္ဗ်ားတို႔က အၾကမ္းဖက္တဲ႔သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။

ရြာသားမ်ား

တပည္႕ေတာ္တို႔လယ္သမားေတြ ဘယ္ေတာ႔မွ အၾကမ္းမဖက္ပါဘူး။ သူတို႔ကအစည္းအေ၀းေခၚၿပီး စာနဲ႔တင္ပါဆိုၿပီး ခ်က္ျခင္း ၁၄၄ ထုတ္တာပါ။ တပည္႕ေတာ္တို႔က ဘယ္လိုလုပ္လို႔ရမွာလဲ။ အစည္းအေ၀းလုပ္ေတာ႔ ေတာင္သူဘက္ကို လိုက္မလိုလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ သူေဌးဘက္ပဲပါသြားတယ္။

ေရႊည၀ါဆရာေတာ္

အခုျဖစ္တဲ႔ကိစၥမွာ ဘယ္သူကစတာလဲ။

ရြာသားမ်ား

သူတို႔ဘက္ကစတာပါ။ ၿခံစည္းရိုးႏွစ္ခုကို သူတို႔က ေက်ာ္တာပါ။ သူတို႔ၿခံစည္းရိုးက တစ္ခု တပည္႕ေတာ္တို႔ၿခံစည္းရိုးက တစ္ခုပါ။ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ငါးလံေလာက္ကြာပါတယ္။ သူတို႔ၿခံစည္းရိုးကို ဖ်က္ေတာ႔ ဒီဘက္ကၾကည္႕ေနပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ တပည္႕ေတာ္တို႔ ၿခံစည္းရိုးကိုဖ်က္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တပည္႕ေတာ္တို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြ ေရွ႕ကေနတက္ပါတယ္။ ဖယ္ေပး ၊ ဖယ္ေပး ဆိုေတာ႔ တပည္႕ေတာ္တို႔ ဖယ္ေပးပါတယ္။ သူတို႔လူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္၀င္သြားေတာ႔ တပည္႕ေတာ္တို႔ကို ရိုက္ပါတယ္။ တပည္႕ေတာ္တို႔က အဲဒီေတာ႔မွ ျပန္ခ်တာပါ။ သူရိုက္ကိုယ္ရိုက္ေတြျဖစ္ေတာ႔ သူတို႔လူေတြလည္း ေျပးၾကတယ္။ တပည္႕ေတာ္တို႔လည္း ေျပးၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ေသနတ္နဲ႔ပစ္တာပါ။

မေကြးဆရာေတာ္

အခင္းျဖစ္ခ်ိန္မွာ ရြာသားအင္အား ဘယ္ေလာက္ရိွလဲ။

ရြာသားမ်ား

အမ်ားဆံုးရိွမွ ၂၅၀ ေလာက္ပဲရိွမွာပါ။ သူတို႔ဘက္က အသံခ်ဲ႕စက္ေတြရပ္သြားေတာ႔ ရြာသားေတြက ထမင္းလာပို႕ၾကတာပါ။

 ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

ဦးဇင္းတို႔ေျပာတာက … ငါမွားတယ္ ၊ သူမွားတယ္ ၊ သူလြန္တယ္ ၊ ငါလြန္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို မေျပာေတာ႔ဘဲ ျပႆနာေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေစခ်င္တယ္။ ဒကာႀကီးေတြက ဘာလိုခ်င္တာလဲ။

ရြာသားမ်ား

လယ္ေျမလိုခ်င္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

ေျမလြတ္ေျမရိုင္းကို လိုခ်င္တာလား။ ကိုယ္ဆံုးရံႈးတဲ႔ေျမကို လိုခ်င္တာလား။

ရြာသားမ်ား

အကုန္လံုးလိုခ်င္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

အဲဒီလို လိုခ်င္ရင္ စာနဲ႔ေပနဲ႔ တရား၀င္ေတာင္းတာ လုပ္ဖူးလား။

ရြာသားမ်ား

မလုပ္ဖူးပါဘူး။

ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

အဲဒီလိုမလုပ္ဖူးဘဲနဲ႔ ခုလိုေကာက္ခါငင္ခါလုပ္ေတာ႔ တရား၀င္ဆႏၵျပဖို႔ စာတင္ဖူးလား။

ရြာသားမ်ား

တပည္႕ေတာ္တို႔က လယ္တိုးတာပါ။ ဆႏၵျပတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုအရင္တုန္းကလည္း တပည္႕ေတာ္တို႔ ဆီကသိမ္းေတာ႔ ဘယ္သူမွ ဘာမွမေျပာဘဲ သိမ္းခဲ႔တာပါ။ ခုအခ်ိန္ထိ ကိုင္းေတာမ်က္မည္းႀကီးျဖစ္ေနေတာ႔ ဒါကိုတပည္႕ေတာ္တို႔ ျပန္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး လုပ္တာပါ။ တစ္ကြင္းလံုး ဧက ၅၅၀ ကိုေတာင္ လုပ္ထားတာပါ။

ဆရာေတာ္ဦး၀ီရသူ

အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ေျပာခ်င္တာက ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ဆံုးရံႈးတယ္ဆိုတာ စာရင္းျပဳစုပါ။ ရြာကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုေရြးခ်ယ္ပါ။ ေခါင္းေဆာင္ေျပာစကား အတည္ျဖစ္ပါေစ။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ လက္မွတ္ထိုးတာကို ရြာသားေတြလက္မွတ္ထိုးေပါ႔။ ရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ နစ္နာမႈကို စာရင္းျပဳ။ အသိမ္းခံရၿပီးေနာက္ ေျမြကိုက္ခံရတဲ႔စာရင္းကို စာရင္းျပဳစု။ ဒါေတြကို မူေဘာင္နဲ႔ခ်ၿပီး အစိုးရမဟုတ္တဲ႔ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီေတြကို တင္ျပပါ။ အစိုးရအဆင္႔ဆင္႔ကိုလည္း တင္ျပပါ။ ၿမိဳ႕နယ္ ၊ ခရိုင္ ၊ တိုင္းေဒသႀကီးေပါ႔။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ႔ အစိုးရရဲ႕ျပဳမူခ်က္ကို မယံုစရာရိွခဲ႔ေတာ႔ သူတို႔ဘက္က ထင္သာျမင္သာ လုပ္ေပးဖို႔လည္း ေတာင္းဆိုထားတယ္။ ဒါေတြကို ေသခ်ာစံုစမ္းၿပီးေတာ႔ ဒါက ေတာင္သူေတြပိုင္တယ္ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္ေပးရင္ အၾကမ္းဖက္စရာမလိုေတာ႔ဘူးေပါ႔။ ျပည္သူေတြဘက္က လိုက္နာစရာအခ်က္ရိွတယ္။

မူေတြေဘာင္ေတြေဆာင္ရြက္တဲ႔အခါမွာ -

၁။ တရားေသာနည္းနဲ႔ ဥပေဒေၾကာင္းထဲက ေဆာင္ရြက္ပါ။

၂။ ဒီလိုတင္ျပတာကို အစိုးရကလည္းဘာမွလုပ္မေပးဘူး ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကလည္း ဘာမွလုပ္မေပးဘူး ၊ ေကာ္မရွင္ေတြကလည္း ဘာမွလုပ္မေပးဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔က ဒါေတြပိုင္ဆိုင္တယ္ ၊

ဒါေတြျပန္ရခ်င္တယ္ ၊ ဒါေတြနစ္နာပါတယ္ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံတကာကသိေအာင္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈလုပ္လို႔ရတယ္။ အဲဒါမွာလည္း သက္ဆိုင္ရာကိုတင္ျပမယ္ ၊ ခြင္႔မျပဳဘူးဆိုရင္ ထပ္တင္မယ္။ သံုးႀကိမ္တင္ျပလို႔မရဘူးဆိုရင္ ကိုယ္႔ဘာသာဆႏၵျပေတာ႔။ အခုက ပထမဦးဆံုးလုပ္ရမယ္႔အဆင္႔ေတြကို မလုပ္ခဲ႔ဘဲ ေနာက္ဆံုးအဆင္႔ လိုျဖစ္ေနတယ္။ မူနဲ႔ေဘာင္နဲ႔လုပ္ေစခ်င္တယ္။ မူနဲ႔ေဘာင္နဲ႔လုပ္ေနတာကို သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႕က လုပ္ေပး မလုပ္ေပးဆိုတာကို သတင္းမီဒီယာက ေစာင္႔ၾကည္႕ေပးပါလိမ္႔မယ္။ ျပည္သူ႕အခြင္႔အေရးကို ဥပေဒအတြင္းက အကူအညီေပးမယ္႔သူေတြလည္းရိွမွာပါ။ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ ဒကာႀကီးတို႔ခုထင္ေနတာက သူေဌးတစ္ေယာက္ ဘက္ကိုပဲ ကာကြယ္ေပးၿပီး ရြာသားေတြမ်က္ႏွာမၾကည္႕ဘူးလို႔ ထင္ေနတယ္မဟုတ္လား။ တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ဥပေဒေဘာင္အရ အစိုးရက အဲဒီသူေဌးကို အကာအကြယ္ေပးရမွာ။ ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ အဲဒီသူေဌးက အခြန္ေပးထားလို႔။ အိမ္တစ္အိမ္က အခြန္ေဆာင္ထားတယ္ ၊ အဲဒီအိမ္ကို မီးရိႈ႕မယ္ဆိုရင္ အဲဒီအိမ္ကို အစိုးရက အကာအကြယ္ေပးရမယ္။

မီးရိႈ႕တဲ႔သူကိုလည္း တရားစြဲရမယ္။ ဒကာႀကီးတို႔က ခုလိုသြားလုပ္ေတာ႔ သူတို႔ အကာအကြယ္ေပးရမယ္႔ တာ၀န္ရိွတယ္။ ဒါႏိုင္ငံတကာဥပေဒပဲ။ ဒီႏိုင္ငံတင္မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ ပစၥည္းအသိမ္းခံရတာကို တရား၀င္အေထာက္အထားေတြျပဆိုၿပီး တရား၀င္ေတာင္းဆိုရမွာပါ။ အစိုးရက ဘက္လိုက္ရင္ေတာ႔ ရွင္းရမွာေပါ႔ေလ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခိုင္အမာႀကီးအသံုးျပဳေနတာကို ရက္ပိုင္းလပိုင္းေလးနဲ႔ ျပန္ရဖို႔ဆိုတာေတာ႔ မလြယ္ဘူး။ ဆႏၵေတာ႔မေစာနဲ႔။ ခင္ဗ်ားတို႔ဘက္က ကြင္းရွင္းတယ္ ၊ သူတို႔ဘက္ကမီးရိႈ႕တယ္ ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ဘက္က ေရေလွ်ာ႔တယ္ ၊ သူတို႔ဘက္က ကန္ေဘာင္ခ်ိဳးတယ္ ၊ ကန္ေဘာင္ဖ်က္ဆီးတယ္တဲ႔။ ဒီလိုဖ်က္ဆီးမႈေတြ လုပ္လာလို႔ ၁၄၄ ထုတ္ရတာလို႔ တာ၀န္ရိွသူေတြက ေျပာတယ္။ ဒီလို ၁၄၄ ထုတ္တားတဲ႔နယ္ေျမထဲမွာ မရိွေအာင္လုပ္ရမွၾကလည္း သူတို႔တာ၀န္ျဖစ္ေနတယ္။ ခုလိုေျပာေနတာ ဘယ္သူ႕ကိုမွ အလြန္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ မူနဲ႔ေဘာင္နဲ႔ လုပ္ဖို႔လိုတယ္။

 

Messenger Journal

Vol 3, No. 41

4th March 2013

 




↧

"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမိုင္းတစ္ကြက္"

March 11, 2013, 4:54 am
$
0
0

by Ter Tee on Monday, March 11, 2013 at 4:08pm ·
- က်ိဳက္လတ္မိုးျမင္႔

 ေျမာက္ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕သစ္တည္စအခ်ိန္ ၿမိဳ႕နယ္စာဆိုေတာ္ေန႔က်င္းပေရးအတြက္
နလက ဥကၠ႒ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုပါ သည္။ ဥကၠ႒တာ၀န္ရွိသူ ဗိုလ္ႀကီးက
ကၽြန္ေတာ္တို႔စာေရးဆရာအဖြဲ႕ကိုမေက်နပ္ေသာမ်က္ႏွာထား၊အဆင့္နိမ့္ေသာစကားလံုးမ်ားျဖင့္ေျပာဆိုကာ
ေနာက္ဆံုး “ခင္ဗ်ားတို႔ေဟာေျပာပြဲေလွ်ာက္လႊာ တင္ထားခဲ့” ဟု ေျပာၿပီးအဆံုးသတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။

စာဆိုေတာ္ပြဲၿပီး၍အဖြဲ႕ကိုဖ်က္သိမ္းလိုက္ေသာ္လည္း ဥကၠ႒ႏွင့္အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္၍
ဗိုလ္ႀကီးခ်စ္ေဖႏွင့္ကၽြန္ေတာ္  မွာ ပုဂ္ၢိဳလ္သံေယာဇဥ္အရ ခင္မင္သြားပါသည္။ သူေနထိုင္ရာ
(ည)ရပ္ကြက္ေခမာသီ ႏွင့္သုနႏၵာလမ္းေထာင့္ရွိ အိမ္သို႔မၾကာ ခဏေရာက္ပါသည္။
ဟိုစဥ္က နယကဥကၠ႒၏ ဆက္ဆံမႈပံုမေက်နပ္၍ေမးၾကည္႕ရာ-


“ကိုမိုးျမင့္တို႔စာေရးဆရာေတြက ဒီျမင္ကြင္းတစ္ခုပဲဆိုေတာ့ လိပ္ပတ္မ လည္ဘူးေပါ့၊တကယ္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ပါလာတာကို မေက်နပ္လို႔အကုန္လံုးကို ရစ္တာ၊သူက လက္ရွိဗိုလ္ႀကီး ၊
ကၽြန္ေတာ္က(အၿငိမ္းစား)စစ္သားဘ၀ ၊ ပဲစားတာ သူ႔ထက္အခ်ိန္က အမ်ားႀကီးေစာခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ႀကီးဆိုတဲ့ရာထူးခ်င္းတူေပမဲ့ အေတြ႕အႀကံဳခ်င္းအမ်ားႀကီးကြာပါတယ္။ ေျပာမယ္ဆိုရင္
အရွည္ႀကီးပါ ကိုမိုးျမင့္ ရာ”ဟု ေျပာကာရပ္သြားပါသည္။


ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗိုလ္ႀကီးခ်စ္ေဖအား အဖြဲ႕တြင္တြဲဖက္လုပ္စဥ္ကပင္ စစ္သားေကာင္းတစ္ဦးဟု
ထင္ထားမိသည္။  ထို႔ေၾကာင့္ သူေျပာသည့္အေၾကာင္းေတြ ကိုလည္း ဆက္ၾကားခ်င္သည္။
“ကၽြန္ေတာ္ကစစ္ထဲမလိုက္ဖူးလို႔ အေတြ႕အႀကံဳမရွိဘူး။ ေနပါေစ ေျပာပါ” ဟု ေထာက္ေပးလိုက္ပါသည္။
ဗိုလ္ႀကီး ခ်စ္ေဖသည္ အနည္းငယ္ေနမေကာင္း၍ အိပ္ရာ၊ခုတင္တြင္လဲေလ်ာင္းေနရာမွ ထထိုင္ပါသည္။


“ကိုမိုးျမင့္က သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီတစ္ႀကိမ္တည္းမဟုတ္ဘူးေပါ့ ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတဲ့အခ်က္တခ်ိဳ႕ကို
ေျပာျပပါ့မယ္။ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းရဲ႕အမ်ားမသိေသးတဲ့အေၾကာင္း ၊
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာပြင့္လင္းတယ္၊႐ိုးဆင္းတယ္၊တိက်ျပတ္သားတယ္၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ လြတ္လပ္ေရးသြားေတာင္းတဲ႕
အေၾကာင္းေတာ့ ၾကားမွာေပါ့”


“ဟုတ္ကဲ့ ၾကားပါတယ္”


“အဲဒီကိုမသြားမီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က တပ္အသီးသီးမွာရွိတဲ့အမိန္႔နာခံတတ္ၿပီး ေသရဲ ၊ သတ္ရဲတဲ့ ရဲေဘာ္(၂၀)ကိုစု ၊
ကုက္ၠိဳင္း ေဘာင္ဒရီ- ျမက္ခင္းျပင္မွာ ေလးေပအကြာမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္ ၊ ၆း၄၅အခ်ိန္မွာ သတိဆြဲထားရန္
ဗိုလ္မွဴးေအာင္ကို  တာ၀န္ေပးတယ္။”


“တပ္အသီးသီးက ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ မိုက္ကမ္းကမ္းလုပ္တတ္သူေတြေပါ့၊အမိန္႔ ေပးသူက
“သတိ” လို႔အမိန္႔ေပးၿပီးထြက္သြားတယ္။စစ္တပ္မွာ “သတိ”ဆြဲထားလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာင့္ထားၿပီး
လံုး၀မလႈပ္ရဘူး။  (၁၅)မိနစ္အၾကာ (၇)နာရီအခ်ိန္တြင္ “ေနၿမဲ”ဟု အမိန္႔ေပးေတာ့မွ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရာက္ ေနမွန္းသိရတယ္။ ရပ္ေနသူေတြကို မ်က္ႏွာေတြတစ္ေယာက္ခ်င္းလိုက္ၾကည့္တယ္။
တခ်ိဳ႕ကို တပ္ထဲဘာေၾကာင့္၀င္သလဲ ၊ ဘယ္တုန္းက၀င္သလဲဟူေသာ လွ်ပ္တစ္ျပက္ေမးခြန္းကိုေမးတယ္။
ၿပီးေတာ့မွ မင္းတို႔ကိုေခၚတာ ငါ လြတ္လပ္ေရးသြားေတာင္းတဲ့အခါ အေရး  ႀကီးတာ၀န္ေပးဖို႔ပဲ ၊
ဒါေပမဲ့ အလုပ္တစ္ခုကိုရည္ရြယ္ခ်က္ ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ခိုင္မာမွ ေအာင္ျမင္တာ။ အခုသြားေတာင္းမွာ
အဂၤလိပ္ ၊ မရရင္ ခ်ခ်င္ခ်ရမွာ အဲဒီလို  ခ်မယ္ဆိုရင္ဘယ္ႏုိင္ငံနဲ႔ေပါင္းမလဲလို႔ေမးတယ္။
ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ ကိုမိုးျမင့္ရာ အရင္းရွင္ကို ကြန္ျမဴနစ္ကခ်ေနတဲ့ အခ်ိန္မို႔လား
အားလံုးက ဆိုဗီယက္နဲ႔တ႐ုတ္ကို ေပါင္းမယ္လို႔ေျပာၾကတာေပါ့။ တစ္ေယာက္က
အိႏ္ၵိယကိုေပါင္းမယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဟိုေကာင္ေတြကရွင္းတယ္ ၊ မင္းက ကုလားကိုဘာလို႔ေပါင္းခ်င္တာလဲ"


"ကုလား က လူဦးေရမ်ားတယ္ ၊ ဒါေၾကာင့္ နားလည္မႈယူထားတာပါ" လို႔ ရဲေဘာ္ကေျပာတယ္။


"ေအးဟုတ္ၿပီ မင္းတို႔ကေပါင္းမယ့္ႏုိင္ငံရည္ ရြယ္ခ်က္ေျပာၿပီးၿပီ ၊ ငါက ဘာမွမေျပာဘဲ ေနမယ္ဆိုရင္
အဲဒါလူႀကီးလူလယ္လုပ္တာပဲ။ ငါခုသြားေတာင္းမွာ အဂၤလိပ္ ၊ မရလို႔ လြတ္လပ္ေရးတြက္ျပန္ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ အဂၤလိပ္ကိုပဲေပါင္းမယ္လို႔ေျပာလိုက္ရာ ကိုမိုးျမင့္ရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးအေၾကာအခ်ဥ္ေတြေလ်ာ့ၿပီး
ဘယ္လို ျဖစ္သြားမွန္းေတာင္မသိဘူး။ မင္းတို႔ေပါင္းမယ့္ စတာလင္ ၊ လီနင္ ဆိုတဲ့ ႐ုရွ ၊
ေမာ္စီတုန္းဦးေဆာင္တဲ့ တ႐ုတ္တို႔ဆိုတာ ႏုိင္ငံရဲ႕ေကာင္းမြန္ႂကြယ္၀တဲ့ သယံဇာတေတြကိုစားၾက ၊
၀ါးၾကမွာပဲ သူတို႔အေၾကာင္းသိေအာင္ေပါင္းရမယ္ ဆိုရင္ အႏွစ္(၁၀၀)ေလာက္ၾကာမယ္။
အဂၤလိပ္ကေတာ့စားထားလို႔ သိပ္မစားႏုိင္ေတာ့ဘူး။အႏွစ္(၁၀၀)ေက်ာ္ ေပါင္းစားလို႔
သူ႔အေၾကာင္းသိေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္ကိုေပါင္းမွာလို႔ေျပာ လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ
အသက္(၃၀) ေက်ာ္သာရွိတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈသဘာ၀က်တဲ့အယူအဆ ၊
တိက်ျပတ္သားတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ေျပာၾကားမႈတို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးဟာ ေပးအပ္တဲ့တာ၀န္ကို
ေဆာင္ရြက္ရန္အသင့္ရွိသြားၾကပါေတာ့တယ္။"


“ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔လြတ္လပ္ေရးသြားေတာင္း တဲ့အခ်ိန္မွာယူနီေဖာင္းမ၀တ္မထင္ရွားေသာ အသြင္ျဖင့္
တာ၀န္က်ရာတြင္ အသင့္ရွိ  ေနၾကပါတယ္။အဆင္ေျပသြားတဲ့အတြက္  ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး
မေသလိုက္ၾကရပါ။ ျပန္လာၿပီးတဲ့အခါ သူ႔အနားတြင္လံုၿခံဳေရးတာ၀န္ယူရန္ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ငါးေယာက္ကိုေခၚထားပါတယ္””ဟူ၍ ေျပာျပပါသည္။

 - က်ိဳက္လတ္မိုးျမင္႔



Hot News Website မွ ကူးယူပါသည္။

http://www.hotnewsweekly.com/archives/17454






↧
Viewing all 1811 articles
Browse latest View live
More Pages to Explore .....
Search

Latest Images

အီရန်က ပစ်လာတဲ့ ဒရုန်းနဲ့ ဒုံးကျည်ရာချီကို ပစ်ချလိုက်တယ်လို့ အစ္စရေးပြော

အီရန်က ပစ်လာတဲ့ ဒရုန်းနဲ့ ဒုံးကျည်ရာချီကို ပစ်ချလိုက်တယ်လို့ အစ္စရေးပြော

April 15, 2024, 6:50 am