ဆရာေက်ာ္ဝင္းႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး

June 21, 2013, 5:51 am

≫ Next: ေနၾကာေစ့မစားနဲ႔

≪ Previous: ေဒါက္တာဗေမာ္ ၁၉၆၀ ေရြးေကာက္ပြဲ သံုးသပ္ခ်က္ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ဆရာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပကတိအေျခအေန သုံးသပ္ေပးပါခင္ဗ်ာ။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ Reform က ေျပာမယ္ဆုိရင္ ျမန္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ျမန္တာက ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔တြဲၿပီးေတာ့ Institutionalization က လုိက္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ အခုဟာ Institutionalization က မလုိက္ႏုိင္ဘူး။ ဒါကလည္း အျပစ္တင္လုိ႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ ခက္တာဗ်။ တဖက္က အထိန္းအကြပ္ မရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ Institution က အားမရွိဘူးေပါ့ဗ်ာ။ Liberalization ကလည္း သိပ္ၿပီးေတာ့ သြက္ေနတယ္။ Economic Reform က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ လုပ္ေတာ့ လုပ္ေနတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သာမန္လူထုအတြက္ concert အခုထက္ထိ မထြက္ ရေသးဘူး။ လူေတြက အရင္အတုိင္းဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ေျပာေရးဆုိခြင့္က မ်ားလာတာ။ အဲဒီႏွစ္ခုက သိပ္အဟပ္မညီေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ဘရိတ္ေပါက္ ႏုိင္တာေပါ့။ အခုလည္း ခဏခဏ ျဖစ္ေနတာ။ အဲလုိ ျပႆနာေတြ ျဖစ္လာရင္လည္း Institution က အဆင္သင့္ရွိရင္ ထိန္းလုိ႔ရတယ္။ အခုမရေတာ့ လူနဲ႔ပဲ ထိန္းေနရတာ။ လူဆုိတာကလည္း ခက္တာက အားလုံးက capacity က သိပ္ၿပီးရွိၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ အက်င့္ေတြက အရင္းအတုိင္းဘဲ။ ေၾကာက္စရာႀကီးဗ်။ အခ်ိန္မေရြး ဒါႀကီးက ဘရိတ္ေပါက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ျပန္ သြားႏုိင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က အဲဒါ စုိးရိမ္တာဘဲ။ ဒီအေျပာင္းအလဲေလး ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္သက္မႀကဳံဖူးဘူး။ ေအးေအးေညာင္းေညာင္း ေရွ႕ဆက္က်ရင္ ေကာင္းတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အေနအထားက ေျပာလုိ႔မရဘူး။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ performance ကုိ ဆရာသုံးသပ္ခ်က္ေလး သိပါရေစ။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ Capacity နိမ့္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အျပစ္မတင္ ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ လႊတ္ေတာ္မရွိတာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ပဲ ၆၁ ဗ်ာ။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ တက္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ အဓိပၸါယ္က ဒီမုိကေရစီ ၁၀ ႏွစ္သားအရြယ္မီတယ္ လုိ႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံေတြ မရွိၾကဘူး။ တဖက္က ပညာေရးကလည္း မျပည့္စုံဘူး။ မဆလေခတ္ထဲက သင္ရတဲ့ Political Science က ပညာမွ မဟုတ္တာ။ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီေရးပဲ။ ဒီအားနည္းခ်က္ေတြရွိတာ နိမ့္မွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အျပစ္မတင္ပါဘူး။ ျပႆနာေတာ့ နည္းနည္း ရွိတယ္ေပါ့။ ဆုိးတာက လႊတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼတျဖစ္ေနတာ။ ဒါကေတာ့ personal clash ပဲ။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ Personal Clash ဆုိတာက

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ ဦးေရႊမန္းေပါ့ဗ်ာ။ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ဦးေရႊမန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတာဆုိေတာ့ ဆရာေရ ဘယ္လုိ Harmony ျဖစ္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္ပါသလဲ။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ အမွန္ကေတာ့ ျဖစ္သင့္တာဗ်ာ။ သူတုိ႔က တစ္ပါတီထဲကလာတယ္။ တပ္ကေနလည္း လာတယ္။ ဒီေလာက္ႀကီးေတာ့ တင္းတင္းမာမာ မရွိသင့္ဘူး ေပါ့ဗ်ာ။ သေဘာထားမွာ တင္းတင္းမာမာ ကြဲစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြလဲ ရွိတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မသိဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ေတြကေတာ့ ဦးေရႊမန္းက အထက္ကကုိးဗ်။ အခုေတာ့ သူ႔ဘက္က တစ္မ်ဳိးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့။ သူက ေအာက္ကလည္း ျဖစ္သြားတာ။ အရင္ ဦးေရႊမန္းက နံပါတ္ ၃ ပဲ။ အဲဒီေအာက္မွာ ေသသြားတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စုိး၀င္း ရွိေသးတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္စုိး၀င္းေအာက္မွာ ဦးသိန္းစိန္။ တဆင့္ေတာ့ နိမ့္တယ္။ အေပၚေရာက္ေတာ့ ဒါကလည္း သူေက်လည္ခ်င္မွ ေက်လည္မွာေပါ့။ ဒါပဲရွိတယ္။ အဲဒါႀကီးကေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူးထင္တယ္။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ဆရာေရ အမ်ားစုကေတာ့ ၂၀၁၅ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏုိင္ရေရး ဦးတည္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဦးေရႊမန္းေရာ သမၼတရည္မွန္း ထားတယ္လုိ႔ ထင္ပါသလား။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ ျဖစ္ႏုိင္တာကုိး။ သိပ္ျဖစ္ႏုိင္တာေပါ့။ အဲဒါ ျပႆနာဗ်။ အခုဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က စကတည္းက ၂၀၁၅ အတြက္ ပူေနတာ။ ၂၀၁၅ မွာ crisis ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ အခုဟာ ၂၀၁၅ မေရာက္ခင္ကုိ ပူေနရၿပီ။ Challenge ေတြက မ်ားတယ္။ ခုဟာ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ အေျပာင္းအလဲတုိင္း Hard Liner နဲ႔ Soft Liner ဆုိၿပီးေတာ့ ရွိတာေပါ့။ သမၼတက မရွိဘူးေျပာတာ။ သူကေတာ့ ဒီလုိေတာ့ ေျပာရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ရွိႏုိင္တယ္ဗ်။ တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ Hard Liner တခ်ဳိ႕က အေျပာင္းအလဲတစ္ခုလုံးကုိ စိန္ေခၚေလာက္ေအာင္ထိေတာ့ သူတို႔အင္အားခ်င္းက မတူဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒီအေျပာင္းအလဲက ဦးသန္းေရႊ စတာ။ ဦးသန္းေရႊ ဆန္႔က်င္ေလာက္ေအာင္ ဘယ္သူမွ လုပ္ရဲမယ္ မထင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ Hard Liner ကလည္း ေျပာပေလာက္ေအာင္ မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ Conservative ေတာ့ ရွိႏုိင္တယ္။ ဘာကြာလည္းဆုိေတာ့ Hard Liner က အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုလုံးဆန္႔က်င္တယ္။ Conservative က political reform ပဲ ဆန္႔က်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ economic reform ကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့အခါမွာ သူ႔ Interest ေတြရွိတာကုိး။ အဲဒီလုိ လူမ်ဳိးေတြ ရွိႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာက အခုခ်ိန္ထိ Hard Liner ပဲ ေျပာေျပာ Conservative ပဲ ေျပာေျပာ သူတုိ႔က အစုိးရဘက္မွာ အေပၚစီးရဟန္ေတာ့ မရွိဘူး။ အေပၚစီးက ဦးသိန္းစိန္ပဲ ရထားတာ။ ဦးသိန္းစိန္ကေတာ့ ရွားရွားပါးပါး လူေကာင္းေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ဒါကလည္း အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။ Challenge ေတြ သိပ္မ်ားလာရင္ ဒီ Hard Liner ေတြ အေပၚစီး ျပန္ေရာက္ခ်င္ ေရာက္သြားႏုိင္တယ္။ မေသခ်ာဘူးေပါ့။ အတုိက္အခံဘက္ကလည္း မထူးဘူး။ Moderate ရွိသလုိ Militant လည္း ရွိႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုထိက ကံေကာင္းတယ္။ Moderate အုပ္စုက အေပၚစီးရေနတာ။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္မွာ Militant Trend က ႀကီးႀကီးမားမားကုိ ရွိတယ္။ အေျခအေန မေကာင္းလုိ႔ ငုံေနတာ။ သူလည္း အခ်ိန္မေရြး ျပန္လာႏုိင္တယ္။ အဲဒီအုပ္စုေတြ အေပၚစီးရသြားရင္ အနာဂတ္က မေကာင္းႏုိင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထင္တယ္။ ဒီႏွစ္လည္း ႀကဳံအုံးမွာဘဲ။ လက္ပံေတာင္းလုိ အလားတူကိစၥေတြ။ အဲဒါေတြ ဘယ္အခ်ိန္ ဘရိတ္ေပါက္မလဲ လန္႔ေနရတာ။ ထိန္းႏုိင္သိမ္းႏုိင္ၾကရင္ ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၁၅ ကေတာ့ အဆုိးဆုံးေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၁၅ မွာ free & fair ျဖစ္မျဖစ္ မေသခ်ာဘူးဗ်။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ဘာျဖစ္လုိ႔ မေသခ်ာဘူးလုိ႔ ဆရာေျပာႏုိင္တာလဲ။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ ဘာျဖစ္လုိ႔မေသခ်ာဘူးဆုိေတာ့ free & fair တကယ္လုိ႔ျဖစ္ခဲ့ရင္ NLD Landslide ႏုိင္မွာပဲ။ ဒါကလည္း By-election အေတြ႕အႀကဳံပဲ။ အဲလုိ ႏုိင္သြားရင္ အာဏာလႊဲမလႊဲ မေသခ်ာဘူး။ ဘာလုိ႔ မေသခ်ာလည္းဆုိေတာ့ Constitution ရွိတယ္။ Constitution က ကာလုံေပါ့ဗ်ာ။ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးေကာင္စီေပါ့။ သူက အေရးေပၚ အေျခအေန ေၾကျငာလုိ႔ရတယ္။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ တပ္ကလုပ္ခ်င္ လုပ္လုိ႔ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ႏုိင္ၿပီးမွ အာဏာမလႊဲရင္ သူတုိ႔ နာမည္ပ်က္မယ္။ သိကၡာက်မယ္။ အဲဒါ ညစ္မလား။ ညစ္ရင္လည္း သိကၡာက်မယ္။ ဒါေပမယ့္ ညစ္လုိက္တာက သိကၡာက်တာ နည္းနည္းေတာ္အုံးမယ္။ အဲဒီေတာ့ Larry Diamond တုိ႔က အႀကံေပးတာ ရွိတယ္။ Constitution အကုန္လုံး မျပင္ႏုိင္ရင္ အခုေလာေလာဆယ္မွာ အေပၚစီးရေနတဲ့ အစုိးရဘက္က ဦးသိန္းစိန္၊ ဒီဘက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ညွိပါ။ အကုန္းလုံးျပင္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကာလုံက အေရးေပၚေၾကျငာလုိ႔ ရတယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ကုိ ညွိပါ။ ဒါဆုိ ႏုိင္ငံေရး crisis ကုိ ေရွာင္ႏုိင္တယ္ေပါ့။ လက္ေတြ႕မွာ အဲသေလာက္ Practical က်မယ္လုိ႔ မထင္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ညွိရမယ္မထင္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ Constitution ျပင္ေရးက သိပ္လြယ္မယ္မထင္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဒုတိယက အႀကံေပးတာ ကေတာ့ PR လုပ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါလုပ္ရင္ အာဏာသိမ္းႏုိင္မယ့္ အလားအလာ သိပ္မရွိဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူက အကုန္လုံးမွ်သြားမယ္ ဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွလည္း majority ႏုိင္စရာမရွိေတာ့ အစုိးရဘက္ သိပ္စုိးရိမ္စရာလဲ မရွိဘူး။ အနည္းဆုံး USDP က Strong Opposition အေနနဲ႔ ရပ္ႏုိင္မွာက က်ိန္းေသခ်င္ က်ိန္းေသမွာ။ အခုအေနအထားက free & fair ေပးလုိက္ဆုိရင္ Strong Opposition ရခ်င္မွရမွာ။ NLD ရဲ႕ အားက အမ်ားႀကီးျဖစ္သြား ႏုိင္တယ္။ ဒီသေဘာေလးေတြ ပါေကာင္းပါႏုိင္တယ္။ အဲဒါဆုိလုိ႔ရွိရင္ PR လုပ္တာ အားနည္းခ်က္က ႏွစ္ခုရွိတယ္။ တစ္ခုက Extreme အစြန္းေရာက္ ပါတီမွာလည္း ေနရာရသြားႏုိင္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ရခုိင္လုိ ေနရာမ်ဳိးမွာ။ ေနာက္တစ္ခုက Constitution ေျပာင္းေရး။ အခု ေျပာင္းေရးမဟုတ္ပါဘူး။ အခြင့္သာရင္ ေျပာင္းဖုိ႔။ ေျပာင္းဖုိ႔မွာ ဘယ္သူမွ Majority မရဘူး။ အဲဒီဟာေတြ ေတာ့ အားနည္းခ်က္ရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ NLD လက္ခံႏုိင္မွ။ NLD က လက္မခံရင္လည္း ေဒၚစုကုိယ္တုိင္က Radical ျပန္ေရာက္သြားႏုိင္တယ္။ NLD က လက္မခံဘူးဆုိတာက သူတုိ႔က သေဘာေပါက္တာက Larry Diamond ေျပာတာ သူတုိ႔မသိဘူး။ ဦး၀င္းတင္လည္း မသိဘူး။ သူတုိ႔သိတာ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ တင္တာလုိ႔သိတာ။ By-election result ကုိ မနာလုိမရႈဆိမ့္လုိ႔ ထင္တယ္လုိ႔ ထင္ေနတယ္။ ဒီလုိစဥ္းစားရင္ သူတုိ႔ တိမ္တယ္ (ေဒၚစုေဘးက လူေတြက) အဲဒီေတာ့ သူတုိ႔က Object လုပ္ဖုိ႔ရွိတယ္။ အဲဒီ Object ထဲမွာ ေဒၚစုပါသြားရင္ ေနာက္ထပ္ ဒါလည္း crisis တစ္ခုဘဲ။ အဲဒီေတာ့ ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ PR လုပ္ရင္ေတာ့ အာဏာသိမ္းမယ့္ အႏၱရာယ္ေတာ့ ေက်ာ္လႊားႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရရွည္မွာ ခက္သြားမယ္။ ပုိဆုိးတာ NLD လက္မခံလုိ႔ရွိရင္ crisis ေတြ ဘာေတြပါလာမယ္။ ခက္တာက အခုခ်ိန္ထိ (၂)ႏွစ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ဒီ (၂)ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒါကုိ NLD အပါအ၀င္ အတုိက္အခံဘက္က ဘယ္သူမွ တေျပးညီ မရွိၾကဘူး။ အစုိးရဘက္ ဘယ္လုိေတြ ေျခလွမ္းေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မသိႏုိင္ဘူး။ ေနာက္ထပ္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ် အလားအလာ တစ္ခုက ဦးေရႊမန္းရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြ။ သူက ကစားဖုိ႔ေတာ့ ႀကိဳးစားေနတယ္။ သူကစားဖုိ႔ ႀကိဳးစားတာက သူက ပထမ ႏုိင္ဖုိ႔ေပါ့။ မႏုိင္ရင္ Strong Opposition ျဖစ္ဖုိ႔၊ အဲဒီအတြက္လည္း သူ႔ေျခလွမ္းေတြ နည္းနည္းတြက္လုိ႔ရတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ လည္းဆုိေတာ့ ကုိကုိႀကီးကုိ သိသိသာသာ ပြဲထုတ္တာ ေတာ္ေတာ္ ရည္မွန္းခ်က္ ရွိတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အၿပိဳင္ figure ေမြးတာေပါ့ဗ်ာ။ အတုိက္အခံ မဲကြဲေအာင္လို႔ အျပင္ေရာက္ေနတဲ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ကုိ တြဲေခၚသြားတာ။ အဲသလုိမ်ဳိး သူကစားႏုိင္လုိ႔ NLD မဲကြဲၿပီး Landslide မရဘူး ဆုိရင္ေတာ့္ USDP က Strong Opposition ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆုိလည္း ေအးေအးေညာင္းေညာင္း ၿပီးခ်င္ၿပီးသြားမွာ။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္မယ္ဆုိတာ ေတာ့ မသိေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ့ USDP က PR သုံးသုံး မသုံးသုံး ကုိယ့္ဘက္ကေတာ့ တပ္ေပါင္းစုေတာ့ လုပ္ေစခ်င္တယ္။ တပ္ေပါင္းစု လုပ္လုိက္ျခင္းအားျဖင့္ PR သုံးရင္လည္း တကယ္လုိ႔ ျပင္ဖုိ႔လုိအပ္လုိ႔ ျပင္ခြင့္ရလုိ႔ ျပင္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ တပ္ေပါင္းစုအေနနဲ႔ majority ရႏုိင္တယ္။ ေနာက္အစုိးရပါတီေတြ ၀င္ေတာ့လည္း တပ္ေပါင္းစုနဲ႔ ကာရင္ေတာ့ ရႏုိင္တယ္။ သုိ႔ေသာ္ တပ္ေပါင္းစုလုပ္ဖုိ႔ ဆုိရင္ေတာ့ ေဒၚစု အပါအ၀င္ NLD ျပင္ရလိမ့္မယ္။ By-election တုန္းက ပုံစံလုပ္လုိ႔ မရဘူး။ လူမ်ဳိးစုကိစၥေတြမွာ ၀င္ၿပိဳင္တာမွားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲလုိဘဲျမင္တယ္။ လူမ်ဳိးစုကိစၥ (၂) ေနရာ (၃) ေနရာေလာက္ လႊတ္ေပးလုိက္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ လူမ်ဳိးစုေတြ သူ႔သေဘာထား မေကာင္းဘူး။ ခုအခ်ိန္မွာ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕ဖုိ႔ေတာင္ နည္းနည္း ခက္ေနတာ။ ရႏုိင္ပါေသးတယ္။ ေဒၚစုသာ ဦးေဆာင္လုိ႔ရွိရင္။ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ ခက္သြားၿပီ။ လူမ်ဳိးစုေတြက သူ႔အေပၚ သေဘာထား သိပ္မေကာင္းခ်င္ၾကဘူး။ သူလည္း မာမာဘဲ ဆုိလုိ႔ရွိရင္ အႏၱရာယ္ႀကီးတယ္။ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔ဆုိ ကုိယ့္လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ ေတြပဲဗ်ာ။ ေထာင္က်ေဖာ္ က်ဖက္ေတြဘဲ။ ဒီေလာက္ သေဘာထားမတင္းမာသင့္ဘူးလုိ႔ ထင္တယ္။ တစ္ပါတီထဲ မစုႏုိင္ေအာင္ တပ္ေပါင္းစုေတာ့ စုသင့္တယ္။ By-election အေတြ႕အႀကဳံအရဆုိရင္ ပါလီမန္ အေတြ႕အႀကဳံရွိတာ က်န္ေကာင္းက်န္ႏုိင္တာ တစ္ေယာက္ရွိတာ။ ဦးသုေ၀ပဲ။ ဒီလုိလူမ်ဳိးကုိေတာ့ လက္ေရွာင္ေပးသင့္တယ္။ အဲသေလာက္ ေလာဘႀကီးလုိ႔ရွိရင္ ႏုိင္ငံေရးက တပ္ေပါင္းစုႏုိင္ငံေရး သြားလုိ႔မရဘူး။ သူ႔အေဖ သင္ခန္းစာယူဖုိ႔ ေကာင္းတယ္။ သူ႔အေဖဆုိရင္ ဖဆပလေတြ သြားလုိ႔ရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေဘးေရာက္ေနတဲ့ ဦးဘေဖတုိ႔လုိ လူမ်ဳိးေတာင္ ဆြဲေခၚတာ။ စုႏုိင္သမွ် အင္အားစုကုိ စုစည္းရဖုိ႔ဆုိရင္ မျမင္ဘူး။ ဒါမ်ဳိးသိပ္မရွိဘူး။ အဲဒါလည္း ခြက်တယ္။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ဆရာေရ ဦးေရႊမန္းသာ election မွာႏုိင္ဖုိ႔ ဦးတည္ခ်က္ထားမယ္ဆုိရင္ trade-off ေတြက ဘာေတြျဖစ္လာႏုိင္သလဲ။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက သူနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ပဋိပကၡက သူတုိ႔ရပ္တန္းက မရပ္ႏုိင္ရင္ USDP ႏွစ္ျခမ္းကြဲမွာ။ ႏွစ္ျခမ္းကြဲရင္ေတာ့ NLD ဘက္က နည္းနည္း ေကာင္းသြားမ်ာ။ ခုအတုိင္းကေတာ့ သူတုိ႔ ဘရိတ္မအုပ္ၾကဘူးဗ်။ USDP ႏွစ္ျခမ္းကြဲမလား (သုိ႔) ဦးသိန္းစိန္ ထြက္မလား။ ဒါလည္း မေသခ်ာဘူး။ တပ္ေပါင္းစုသာ သြားႏုိင္မွ ျဖစ္မွာ ႏုိ႔မဟုတ္လုိ႔ရွိရင္ NLD ကုိ check and Balance လုပ္ႏုိင္တဲ့သူ မရွိဘူး။ မရွိေတာ့ သူလည္း မေကာင္းဘူး။ ပါတီငယ္ေလးေတြကလည္း Marginalize ျဖစ္မယ့္ အႏၱရာယ္လည္းရွိတယ္။ By-election အေတြ႕အႀကဳံအရ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တပ္ေပါင္းစုပဲ သြားေစခ်င္တယ္။ ပါတီတစ္ခုခ်င္းေတာ့ သိပ္မေျပာခ်င္ဘူးဗ်။ NLD ကစၿပီး ပါတီတုိင္းမွာ အားနည္းတယ္။ ဒါလည္း သဘာ၀က်ပါတယ္။ Institution က ႏုိင္ငံေတာ္မွာတင္ မဟုတ္ဘူး။ ပါတီမွာလည္း လုိတယ္။ ပါတီ Institution ဟုိတုန္းကစကားနဲ႔ ေျပာမယ္ဆုိရင္ လက္၀ဲဘာသာစကားေပါ့ဗ်ာ။ ပါတီ တည္ေဆာက္ေရး ဘယ္ပါတီလုပ္ႏုိင္လုိ႔တုန္း။ လုပ္ရေကာင္းမွန္းကုိ မသိၾကတာ။ ခက္ေတာ့ခက္တယ္ဗ်။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ဆရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔ ဦးသုေ၀တုိ႔နဲ႔ လက္တြဲႏုိင္ရင္ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြား ဦးတည္ႏုိင္တယ္ေပါ့။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ ဟုတ္တာေပါ့။ ေကာင္းသြားႏုိင္တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ USDP နဲ႔ အေပးအယူ လုပ္ေပါ့ဗ်ာ။ USDP နဲ႔ deal ကုိေတာ့ လုပ္ရမွာပဲ။ တဖက္သတ္ ကန္႔လန္႔ခ်လုိ႔ ေတာ့ မရဘူး။ deal လုပ္ဆုိတာေတာ့ တပ္ကိစၥ။ တပ္ကလည္း အေဆာတလ်င္ တပ္သုတ္ရုိက္မလုပ္နဲ႔ဗ်။ ၿပီးေတာ့ တပ္ကရွိေနတာ ျမန္မာျပည္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ အခံလဲရွိတယ္။ အဲဒီ ျပည္တြင္းစစ္က တပ္ဖက္ကစဥ္းစားရင္ မွန္သေလာက္မွန္တယ္။ ဗကပ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ လူမ်ဳိးစု လက္နက္ကုိင္ အားလုံးေပါင္းရင္ တစ္သိန္းေက်ာ္တယ္။ လူဦးေရ အခ်ဳိးအစားနဲ႔ တြက္လုိ႔ရွိရင္ ျမန္မာျပည္က သူပုန္အမ်ားဆုံး။ ဒီအေနအထားေအာက္မွာ စစ္တပ္က လုံၿခဳံေရးႀကီးေတာ့ မစဥ္းစားနဲ႔။ ဒီလုိအေျခအေနမ်ဳိးမွာ တပ္ကုိ ဘားတုိက္ျပန္ေတာ့ ေျပာရင္ ဘယ္သူမွလက္ခံႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ လက္ေတြ႕မွာလည္း တပ္ဘားတုိက္ျပန္လုိ႔ရွိရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာ ကြဲကုန္ႏုိင္တယ္။ ေဘာလ္ကန္ႏုိက္ေဇးရွင္း အႏၱရာယ္ တုိးႏုိင္တယ္။ တုိ႔လူမ်ဳိးစုေတြရဲ႕ အစြဲအလန္းနဲ႔ တင္းမာမႈနဲ႔ဆုိ ေျပာလုိ႔မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး မရေသးခင္ေတာ့ အလားအလာ မရွိေသးခင္ေတာ့ တပ္က လုပ္လု႔ရမယ္ထင္တယ္။ မရတဲ့အတူေတာ့ မလုပ္ဘဲနဲ႔ တပ္ကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ minimize လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္။ Demilitarize လုပ္ရမွာဘဲ။ ဒါလည္း ပါးပါးနပ္နပ္မွ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပါးနပ္မႈက ေဒၚစု ရွိမယ္ထင္တယ္။ ေဒၚစု လႊတ္ေတာ္ထဲ၀င္ၿပီး ေနာက္ပုိင္း အရင္ေဒၚစုနဲ႔ မတူေတာ့ဘူး။ အမ်ားႀကီး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္း ျဖစ္သြားတယ္။ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းသြားတယ္။ ဒါလုိအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚစုကုိ ဘာနဲ႔မွ အစားထုိးလုိ႔ မရတာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ အစဥ္အလာ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးက အနည္းနဲ႔အမ်ား လက္၀ဲၾသဇာႀကီးတယ္။ Radical ဘက္ကုိျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ Democratic နဲ႔ ways of thinking နဲ႔ သိပ္ၿပီးေတာ့မကုိက္ဘူး။ Liberal Minded မရွိဘူး။ ရွားရွားပါးပါး ေဒၚစုတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ။ ဒါကလည္း ေဒၚစု ပညာေရး ေကာင္းခဲ့လုိ႔ သူ႔ေနရာကုိ ဘယ္သူမွ အစားထုိးလုိ႔မရဘူး။ သူေတာင္မွ Radical အေငြ႕အသက္ေတြက သိပ္ကင္းတာမွ မဟုတ္ပဲ။ အခုေနာက္ပုိင္းမွသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လူထုရဲ႕ အခံကလည္း Radical အခံႀကီးတယ္။ လက္၀ဲၾသဇာ ကလည္း ႀကီးတယ္။ လက္၀ဲကုိ ကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္ေရးသမားလုိ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ထင္တဲ့လူကုိက စဥ္းစားေတာ့ လက္၀ဲ ways of thinking ထဲက မထြက္ဘူး။ ဒါေတြကလည္း ျပႆနာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေျခေျချမစ္ျမစ္ေျပာေတာ့ သူ႔ကုိ လူအႀကိဳက္ သိပ္မမ်ားေတာ့ဘူး။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ ဘာေတြျဖစ္လာႏုိင္သလဲ။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ အားနည္းခ်က္ကေတာ့ သူလည္းပဲ ျမင္တာပါပဲ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရင္ မဟာဗ်ဴဟာ သိပ္မရွိဘူးလုိ႔ ထင္တယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်ာက Liberal Minded ရွိတာေလးပဲသိတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွာေတာ့ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ စဥ္းစားတာမ်ဳိးေတာ့ နည္းတယ္ဗ်။ ဒါလည္း သဘာ၀က်တယ္။ သူႏုိင္ငံေရးမွ မလုပ္ဖူးတာ။ သူ႔အေနနဲ႔ အဲဒါေတြ ကြာတာကုိး။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ဦးသိန္းစိန္ အေနနဲ႔ေရာ ဘယ္လုိမူ၀ါဒမ်ဳိးေတြ ခ်မွတ္သင့္ပါသလဲ။

ေက်ာ္၀င္း ။ ။ မရဘူးဗ်။ သူလုပ္ေနတာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ လမ္းေၾကာင္းမ်န္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလုံးက capacity နိမ့္ေနၾကတယ္။ အခ်ိန္ယူရမွာ ပဲ။ Gradual နဲ႔ပဲသြားလုိ႔ရမယ္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လုပ္လုိ႔မရဘူး။ ဦးသိန္းစိန္ ကလည္း တပ္ကဆုိေတာ့ တပ္အစြဲရွိတယ္။ တပ္က တပ္အခ်င္းခ်င္းပဲ ယုံတာ။ အျပင္လူကုိ မယုံဘူး။ အဲဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအႀကံေပးေခၚလုိ႔ရရွိရင္ တပ္ကပဲ ေခၚတာ။ အျပင္လူမပါဘူး။ စီးပြားေရးအႀကံေပးေတာ့ အျပင္လူပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ အေရးႀကီးတာတစ္ခုက conservative ေတြရွိတာ။ conservative ေတြကုိ တည့္တည့္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အစုိးရအဖြဲ႕နဲ႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ သိပ္မရွိဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဦးေရႊမန္းကုိယ္တုိင္ကုိက သူ႔မွာ interests ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အဲဒါ စီးပြားေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈရဲ႕ အႀကီးဆုံး အဟန္႔အတားျဖစ္ႏုိင္တယ္။ အဲဒါ သမၼတအတြက္ တကယ့္စိန္ေခၚမႈပဲ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကာလုံကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးဦးသန္းေရႊ ကုိယ္တုိင္ခန္႔ထားတာ။ သူကေတာ့ အာဏာသိမ္းခ်င္ေတာင္မွ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ သိမ္းဖုိ႔သိပ္မလြယ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူက သိပ္၀ါႏုတာကုိး။ ၿပီးေတာ့ သူကသူ႔တပ္ကုိ မကုိင္ႏုိင္တဲ့ လူေတြရွိတယ္။ လူ၀တ္လဲထားတဲ့ လူေတြရွိတယ္။ အဲဒီလူေတြ (Hard Liners) ေတြက အမ်ားႀကီးဘဲ။ အဲဒီလူေတြက ဦးေရႊမန္းဘက္ကလူေတြ ျဖစ္ေနတာ။ ဒီျပႆနာကေတာ့ အႀကီးႀကီးဘဲ။ ဒါေပမယ့္ မွန္းဆၾကည့္တာ သမၼတနဲ႔ ကာလုံနဲ႔ကေတာ့ အသြင္းခ်င္းကတူတယ္။ အဲဒီ Power struggle ကလည္း ေၾကာက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးေရႊမန္းက ႏုိင္ငံေရး ကစားခ်င္တဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ကစားသြားရင္ သိပ္မစုိးရိမ္ေတာ့ဘူး။ အာဏာက ဘယ္သူရရ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္ေနာက္ေၾကာင္းမျပန္ရင္ ေတာ္တာပဲ။ ကစားတာ ေအာင္ျမင္ရင္ေတာ့ သူ႔ကုိ အားျပန္ကုိးရတာေပါ့။ သူ႔ၾကည့္ရတာေတာ့ ျပန္အာဏာသိမ္းခ်င္တဲ့ပုံစံ မေတြ႕ရဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေနာက္က လူေတြအားလုံးက လက္ယားေနတာၾကာၿပီ။ ဒီလူေတြကေတာ့ ေျပာမရဘူး။ စစ္တပ္ဆုိတဲ့သဘာ၀က ကုိယ္ကဘဲ အႏုိင္ယူခ်င္တာေပါ့။ အခုဟာ သမၼတကေရာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကေရာ မတုိက္နဲ႔ဆုိေတာ့ အက်အဆုံးက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ အဲဒါလည္း ဘရိတ္ေပါက္ သြားႏုိင္တယ္။

၀င္းေဖေမာင္ ။ ။ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ ဆရာ။

↧

ေနၾကာေစ့မစားနဲ႔

June 21, 2013, 6:03 am

≫ Next: ပင္လယ္ျပင္တြင္ မီးေလာင္ေနသည့္ စက္ေလွအား တပ္မေတာ္(ေရ)မွ ကယ္ဆယ္

≪ Previous: ဆရာေက်ာ္ဝင္းႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး

Photo: ေနၾကာေစ့မစားနဲ႔ ------------------ ေနၾကာေစ့တစ္ထုတ္၀ယ္လာၿပီး ဇာတ္ကားၾကည့္ရင္း ထုိင္စားေနမိတယ္။ ေနၾကာေစ့ေတြ႕ကုိ စာရြက္ေပၚသြန္ထည့္။ ၿပီးေတာ့ စားထားတဲ့ အခြံေလးေတြကုိ သူ႔အိတ္ထဲျပန္ထည့္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဇာတ္ကားၾကည့္ရင္း စားေနလုိက္တာ ဇာတ္ကားအစရွိေသး ေနၾကာေစ့တစ္ထုပ္ကုန္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ လြတ္ပစ္ဖုိ႔ ေနၾကာေစ့အခြံထည့္ထားတဲ့ အိတ္ကုိယူၿပီး ကုိင္စဥ္မွာပဲ အေတြးေတြက ၀င္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စားလုိက္တဲ့ ေနၾကာေစ့ (အထဲကအဆံ)က ဘယ္ႏွေစ့ေလာက္စားရသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိလုိက္ဘူး။ အဲဒီေနၾကာေစ့က ဘယ္လုိအာဟာရေတြရလုိက္သလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိလုိက္တာက ကုိင္ထားတဲ့ အိတ္က အရင္ကထက္ႀကီးေနတာပါပဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ ေနၾကာေစ့အဆံတစ္ခုစားရဖုိ႔ အခြံႏြာလုိက္ရင္ အနည္းဆုံး ၂ ခြံရတယ္။ ေက်သြားတဲ့ဟာဆုိရင္ ေလးငါးခြံေလာက္ျဖစ္သြားတာေပါ့။ စားရတာနဲ႔ အခြံေတြရဲ႔ အမိႈက္ကမကာမိသလုိပါပဲ။ ဒီလုိပါပဲ လူေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ ေက်ာင္းလုိက္ရတာ၊ ရွာလုိက္ရတာ။ “ ၀မ္းအျပင္ ပုပ္မပါဘူး ”တဲ့။ ဘယ္ေလာက္စားစား တစ္၀မ္း၀ယုံ၊ ဘယ္ေလာက္ရွာရွာ တစ္ကုိယ္စာ ဆင္ယုံပဲမဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတစ္၀မ္းစာ၊ တစ္ကုိယ္စာအတြက္ ရတာနဲ႔ ဆင္းရဲခံလုိက္ရတာ တန္ပါရဲ႕လား။ ကုသုိလ္တစ္ပဲ ငရဲတစ္ပိႆာတဲ့။ အလွဴႀကီးလွဴၿပီး ရတဲ့ကုသုိလ္ကနည္းနည္း အကုသုိလ္ျဖစ္တာက မ်ားမ်ားဆုိတာေတြကလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ။ ` ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူမႈပတ္၀န္းက်င္မွလည္း ဒီလုိအျဖစ္ေတြအမ်ားႀကီးပါ။ ဥပမာ ကုိယ္စားလုိက္တဲ့ မုန္႔တစ္ထုတ္ကုိ စည္းကမ္းမဲ့စြန္႔ပစ္ျခင္းေတြေပါ့။ ကုိယ္၀မ္း၀ၿပီးေရာ ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ္ပါတစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ၀မ္း၀ဖုိ႔ခက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ္ကစၿပီးေတာ့ ေဘး၀န္းက်င္ကပြားမ်ားလာတဲ့ အမိႈက္ေတြ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းထဲကအမိႈက္ေတြ။ ေခါင္း(စိတ္)ဆုိတာ ေဆးေၾကာရပါတယ္။ စိတ္ကေလး သန္႔ရွင္းတည္ၿငိမ္ေနေအာင္ ေဆးကုရပါတယ္။ ကိုယ့္ေခါင္းထဲမွာ မလုိလားအပ္တဲ့အမိႈက္ေတြနဲ႔ အျပည့္ခံေနလုိ႔မျဖစ္ပါဘူး။ ျမန္ျမန္ရွင္းထုတ္ႏုိင္ပါမွ တန္ယုံၾကမယ္။ ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ ဒါေတြေတြးေတြးေနတာက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အမိႈက္ေတြလား။ အမိႈက္ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ၾကပါကုန္။ ဒီေတာ့မွ ေနၾကာ့ေစအကုန္ကုိ စြန္႔ပစ္ရင္း ေနၾကာေစ့မစားဘူးကြာလုိ႔…..။ ၂၀-၆-၂၀၁၃။

------------------
ေနၾကာေစ့တစ္ထုတ္၀ယ္လာၿပီး ဇာတ္ကားၾကည့္ရင္း ထုိင္စားေနမိတယ္။
ေနၾကာေစ့ေတြ႕ကုိ စာရြက္ေပၚသြန္ထည့္။ ၿပီးေတာ့ စားထားတဲ့ အခြံေလးေတြကုိ သူ႔အိတ္ထဲျပန္ထည့္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဇာတ္ကားၾကည့္ရင္း စားေနလုိက္တာ ဇာတ္ကားအစရွိေသးေနၾကာေစ့တစ္ထုပ္ကုန္သြားတယ္။
ဒါနဲ႔ လြတ္ပစ္ဖုိ႔ ေနၾကာေစ့အခြံထည့္ထားတဲ့ အိတ္ကုိယူၿပီး ကုိင္စဥ္မွာပဲ အေတြးေတြက ၀င္လာတယ္။
ကၽြန္ေတာ္စားလုိက္တဲ့ ေနၾကာေစ့ (အထဲကအဆံ)က ဘယ္ႏွေစ့ေလာက္စားရသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိလုိက္ဘူး။ အဲဒီေနၾကာေစ့က ဘယ္လုိအာဟာရေတြရလုိက္သလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။
ကၽြန္ေတာ္သိလုိက္တာက ကုိင္ထားတဲ့ အိတ္က အရင္ကထက္ႀကီးေနတာပါပဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ ေနၾကာေစ့အဆံတစ္ခုစားရဖုိ႔ အခြံႏြာလုိက္ရင္ အနည္းဆုံး ၂ ခြံရတယ္။ ေက်သြားတဲ့ဟာဆုိရင္ ေလးငါးခြံေလာက္ျဖစ္သြားတာေပါ့။
စားရတာနဲ႔ အခြံေတြရဲ႔ အမိႈက္ကမကာမိသလုိပါပဲ။
ဒီလုိပါပဲ လူေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ ေက်ာင္းလုိက္ရတာ၊ ရွာလုိက္ရတာ။
“ ၀မ္းအျပင္ ပုပ္မပါဘူး ”တဲ့။ ဘယ္ေလာက္စားစား တစ္၀မ္း၀ယုံ၊ ဘယ္ေလာက္ရွာရွာ တစ္ကုိယ္စာ ဆင္ယုံပဲမဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတစ္၀မ္းစာ၊ တစ္ကုိယ္စာအတြက္ ရတာနဲ႔ ဆင္းရဲခံလုိက္ရတာ တန္ပါရဲ႕လား။
ကုသုိလ္တစ္ပဲ ငရဲတစ္ပိႆာတဲ့။ အလွဴႀကီးလွဴၿပီး ရတဲ့ကုသုိလ္ကနည္းနည္း အကုသုိလ္ျဖစ္တာက မ်ားမ်ားဆုိတာေတြကလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ။
` ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူမႈပတ္၀န္းက်င္မွလည္း ဒီလုိအျဖစ္ေတြအမ်ားႀကီးပါ။ ဥပမာ ကုိယ္စားလုိက္တဲ့ မုန္႔တစ္ထုတ္ကုိ စည္းကမ္းမဲ့စြန္႔ပစ္ျခင္းေတြေပါ့။ ကုိယ္၀မ္း၀ၿပီးေရာ ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ္ပါတစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ၀မ္း၀ဖုိ႔ခက္သြားႏုိင္ပါတယ္။
ကုိယ္ကစၿပီးေတာ့ ေဘး၀န္းက်င္ကပြားမ်ားလာတဲ့ အမိႈက္ေတြ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းထဲကအမိႈက္ေတြ။ ေခါင္း(စိတ္)ဆုိတာ ေဆးေၾကာရပါတယ္။ စိတ္ကေလး သန္႔ရွင္းတည္ၿငိမ္ေနေအာင္ ေဆးကုရပါတယ္။
ကိုယ့္ေခါင္းထဲမွာ မလုိလားအပ္တဲ့အမိႈက္ေတြနဲ႔ အျပည့္ခံေနလုိ႔မျဖစ္ပါဘူး။ ျမန္ျမန္ရွင္းထုတ္ႏုိင္ပါမွ တန္ယုံၾကမယ္။
ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ ဒါေတြေတြးေတြးေနတာက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အမိႈက္ေတြလား။ အမိႈက္ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ၾကပါကုန္။
ဒီေတာ့မွ ေနၾကာ့ေစအကုန္ကုိ စြန္႔ပစ္ရင္း ေနၾကာေစ့မစားဘူးကြာလုိ႔…..။

ေမာင္ပုိင္
၂၀-၆-၂၀၁၃။

— with Nanda Htun Htet and 4 others.

↧

ပင္လယ္ျပင္တြင္ မီးေလာင္ေနသည့္ စက္ေလွအား တပ္မေတာ္(ေရ)မွ ကယ္ဆယ္

June 21, 2013, 10:17 pm

≫ Next: ဗုဒၶဓမၼ ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒ

≪ Previous: ေနၾကာေစ့မစားနဲ႔

Updated about an hour ago

ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕အနီး ပင္လယ္ျပင္တြင္ မီးေလာင္ေနသည့္ စက္ေလွတစ္စီးအား တပ္မေတာ္(ေရ)မွ ကယ္ဆယ္

၂၀-၆-၂၀၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ ဇင္ေခ်ာင္း၏ အေနာက္ဘက္ ပင္လယ္ျပင္ တစ္၀ုိက္၌္ စက္ေလွတစ္စီး မီးေလာင္ေနေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည့္ အတြက္ တပ္မေတာ္(ေရ)မွ စစ္ေရယာဥ္ (၅၆၈)သည္ အမွတ္(၆) ေရတပ္ဆိပ္ခံ တံတားမွ ေန႔လယ္ ၁၁နာရီ၂၀မိနစ္ အခ်ိန္ခန္႔တြင္ ထြက္ခြာၿပီး အဆိုပါ ေနရာသို႔ ေန႔လယ္ ၂နာရီ၂၀မိနစ္ အခ်ိန္ခန္႔တြင္ ေရာက္ရွိကာ ေဒသခံ ငါးဖမ္းစက္ေလွ တို႔ျဖင့္ ပူးေပါင္း၍ ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

အဆိုပါ စက္ေလွသည္ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး ဒလၿမိဳ႕နယ္မွ စက္ေလွျဖစ္ၿပီး ပဲ့နင္း ဦးသန္းထိုက္ အပါအ၀င္ ေရလုပ္သား ၁၉ဦး၊ ေရယာဥ္အႀကဳံ လုိက္ပါသူ ၆ဦး စုစုေပါင္း ၂၅ဦး တို႔ကို ညေန ၃နာရီ ၂၅မိနစ္ အခ်ိန္တြင္ တပ္မေတာ္(ေရ) စစ္ေရယာဥ္မွ ေဘးအႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းစြာ ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့သည္။

မီးေလာင္ေနသည့္ စက္ေလွကို ေဒသခံ ငါးဖမ္းစက္ေလွမ်ားျဖင့္ ပူးေပါင္းကာ မီးၿငိမ္းသတ္ေသာ္လည္း မီးေလာင္သည့္ေနရာ ႀကီးမားျခင္း၊ စက္ေခါင္းအတြင္း ဒီဇယ္၊ အင္ဂ်င္၀ိုင္ကဲ့သို႔ မီးေလာင္လြယ္ေသာ ပစၥည္းမ်ားပါရွိျခင္း၊ ရာသီဥတု ဆိုး၀ါးၿပီး လႈိင္းေလ အေျခအေနေၾကာင့္ ထိေရာက္စြာ မီးၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ျခင္း မရွိဘဲ ညေန ၄နာရီ ၁၀မိနစ္ အခ်ိန္ခန္႔တြင္ ၎စက္ေလွသည္ နစ္ျမဳပ္သြားခဲ့သည္။

နစ္ျမဳပ္သြားသည့္ စက္ေလွသည္ အလ်ား ၁၀၀ေပ၊ အနံ ၂၈ေပ၊ ေရစူး ၁၀ေပခန္႔၊ စက္မႀကီး Camming ၆လုံးထိုးျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး ၾကည္ျမင္တိုင္ ၿမိဳ႕နယ္ေန ဦးမင္းစိန္ပိုင္ ေရႊဇင္ေယာ္ဟိန္း ကုမၸဏီမွ ျဖစ္ၿပီး ဇြန္ ၁၇ရက္တြင္ လင္းလင္းႏိုင္ ေလွအဖြဲ႕အတြက္ ဒီဇယ္ဆီ ေပပါ ၁၀၀လုံး၊ ေရယာဥ္အတြင္း အသုံးျပဳရန္အတြက္ ဒီဇယ္ဆီ ေပပါ ၂၀လုံး၊ အင္ဂ်င္၀ိုင္ ၅ဂါလန္ ပုံး ၂၀လုံးႏွင့္ ေရလုပ္ငန္းသုံး ပိုက္ႀကိဳး စသည့္ ပစၥည္းမ်ား တင္ေဆာင္ကာ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး၊ ကမာရြတ္ ဘူတာရုံလမ္းအနီး ေရႊဇင္ေယာ္ဟိန္း ကုမၸဏီတံတားမွ ဇြန္ ၁၇ ရက္တြင္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕သို႔ ထြက္ခြာလာခဲ့ရာ ဇြန္ ၂၀ရက္ နံနက္၁၀နာရီ အခ်ိန္ခန္႔ ျဖစ္စဥ္ေနရာ တစ္၀ုိက္အေရာက္တြင္ Exhaust Turbo အပူခ်ိန္ ျမင့္တက္လာၿပီး မီးေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ျမဝတီ

↧

ဗုဒၶဓမၼ ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒ

June 21, 2013, 10:24 pm

≫ Next: တိုင္မ္း မဂၢဇင္းပါ ေဆာင္းပါးအား ဆန္းစစ္ေဝဖန္ျခင္း

≪ Previous: ပင္လယ္ျပင္တြင္ မီးေလာင္ေနသည့္ စက္ေလွအား တပ္မေတာ္(ေရ)မွ ကယ္ဆယ္

by Myint Myint Khin Pe (Notes) on Monday, June 17, 2013 at 10:47am

ကမာၻႀကီးမွာ ေခတ္ေတြ၊ စနစ္ေတြ ေျပာင္းလဲေနတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ လူသားေတြဟာ လူသားသိကၡာနဲ႔အညီ လြတ္လပ္စြာ၊ တရားမွ်တစြာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ၊ ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္ခြင့္ ရႏိုင္ၾကမဲ့ စနစ္ေတြ၊ ၀ါဒေတြကို လူသားအေတြးအေခၚ၊ ပုထုဇဥ္အသိဥာဏ္နဲ႔ ေတြးေတာၾကံဆလာခဲ့ၾကရာက အခုဆိုကမာၻႀကီးမွာ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒဟာ လူသားေတြနဲ႔ အကိုက္ညီဆံုး၊ အက်ိဳးအရွိဆံုး၀ါဒအျဖစ္ လက္ခံလာၾကၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံ အပါအ၀င္ ကမာၻ႔နိုင္ငံတိုင္းလိုလိုက ဒီမိုကေရစီလမ္းစဥ္ေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကပါၿပီ။ ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါၿပီ။

တကယ္ေတာ့ ဒီ ဒီမိုကေရစီလမ္းစဥ္ဆိုတာ အသစ္အဆန္းလမ္းစဥ္ႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္ ကတည္းက ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ဒီလမ္းစဥ္ကို ဘ၀ေနနည္း အျဖစ္ေဟာၾကားခဲ့ၿပီးသားပါ။

၁။ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒမွာ တရားမွ်တျခင္းဆိုတာ အဓိကအႏွစ္သာရ ျဖစ္သလို ဗုဒၶ၀ါဒမွာ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ ဟာလည္းအဓိကက်လွပါတယ္။ အဂတိတရား၄ပါး ထဲမွာ ဘယ္အဂတိတရားဘက္ကိုမွ မယိမ္းမယိုင္ဘဲ တရားမွ်တျခင္း အမွန္တရားတဲ့တဲ့မွာ ရပ္တည္ေနႏိုင္ျခင္း ဆိုတာနဲ႔ ေလာဘစြန္း၊ ေဒါသစြန္း ဘယ္အစြန္းထဲမွ မက်ဘဲ မဇၥ်ိမပဋိပဒါအလယ္လမ္းမွာ ရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းဆိုုတာ သဘာ၀ျခင္းအတူတူပါဘဲ။

၂။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ႕အနွစ္သာရတစ္ခုျဖစ္တဲ့လြတ္လပ္ျခင္း (Independence) ဆိုတာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားဟာၾကားေတာ္မူခဲ
့တဲ့ ကာလာမသုတ္နဲ႔ အႏွစ္သာရျခင္း အတူတူပါဘဲ။ ျမတ္စြာဘုရားက ကာလာမသုတ္မွာ ကာလမမင္းေတြကို ဘယ္တရား ဘယ္စကားကိုမဆို တဆင့္ၾကားသိရလို႔ျဖစ္ေစ၊ မိဘဖိုးဖြား အစဥ္အဆက္ေျပာခဲ့လို႔ျဖစ္ေစ၊ ေရွးေဟာင္းက်မ္းဂန္စာေပနဲ႔ ကိုက္ညီလို႔ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ ႏွစ္သက္ေက်နပ္လို႔ယူထားတဲ့ အယူနဲ႔ တူညီလို႔ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ ယံုၾကည္ကိုးစားရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္(ရဟန္း)ကေျပာၾကားလို႔ျဖစ္ေစ ေတာင္မွ အမွန္လို႔မယူၾကဖို႔၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္
အသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ အေကာင္းအဆိုးကို အေၾကာင္းအက်ိဳးနဲ႔ ေ၀ဖန္ သံုးသပ္ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးမွ ယံုၾကည္ၾကဖို႔ လက္ခံၾကဖို႔ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လြတ္လပ္မွဳရွိလိုက္တဲ့ တရားလဲေနာ္။

၃။ ေနာက္ထပ္ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရတစ္ခုျဖစ္တဲ့ လြတ္ေျမာက္ျခင္း (Freedom) ဆိုတာကလည္း ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ၀ိမုတၱိ၀ါဒရဲ႕ အေျခခံပါဘဲ။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ျခင္းဆိုတာ ႏုိင္ငံသားတိုင္း ေလာကီဒုကၡခပ္သိမ္းက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သမွ် လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကရေအာင္ တီထြင္ၾကံဆစီစဥ္ဖန္တီးၾကျခင္းပါ။
ဗုဒၶရဲ႕ ၀ိမုတၱိကေတာ့ တရားကိုက်င့္ၾကံအားထုတ္တဲ့ သတၱ၀ါတိုင္းေလာကီဒုကၡခပ္သိမ္းကသာမက ဒုကၡသစၥာခ်ည္းသာရွိတဲ့ သံသရာကပါ လြတ္ေျမာက္သြားေစႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။

၄။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသားတိုင္း ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ယူၾကရပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၀ါဒကလည္း အတၱဟိ၊ အတၱေနာ၊ နာေထာ- သူတစ္ပါးကို အားကိုးလို႔ မရပါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သာ အားကိုးရတဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္ မရွိတဲ့ ကယ္တင္ရွင္ မရွိတဲ့ ၀ါဒပါ။

၅။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ လူတိုင္းလူတိုင္း သူမ်ားေျပာတာကို လက္ညိဳးေထာင္ ေခါင္းမၿငိမ့္ဘဲ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္
ကိုယ္ပိုင္ အသိဥာဏ္နဲ႔ အမွားအမွန္ အေကာင္းအဆိုးကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားတတ္ေအာင္ မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀ထဲက Critical Thinking ေတြ Brain Storming ေတြဆိုၿပီး ေလ့က်င့္ေပးပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ က်မတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶ၀ါဒက အရာရာကို အမွားအမွန္၊ အေကာင္းအဆိုး၊ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ တို႔ကို အေၾကာင္းအက်ိဳး နဲ႔ ေ၀ဖန္ စီစစ္ ပိုင္းျခား သံုးသပ္ရတဲ့ ၀ိဘဇၥ၀ါဒပါ။

၆။ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ လူ႕အခြင့္အေရး (Human Rights) ဆိုတာ အင္မတန္မွ အေရးပါ ေခတ္စားေနတာ လူတိုင္းအသိပါ။ လူေတြကလည္း အဲဒီလူ႕အခြင့္အေရးေတြကို ကိုယ္ကရရွိခံစားရမဲ့ အခြင့္အေရးေတြအျဖစ္ နားလည္လက္ခံထားၿပီး သိတ္ကို
လိုခ်င္ ရခ်င္ ခံစားခ်င္ၾကတာလဲ လူတိုင္း အသိပါ။
ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားကေတာ့ က်မတို႔ကို ဒီထက္ အဆင့္ျမင့္စြာ ကိုယ္ကလုပ္ေဆာင္ရမဲ့ ကုသိုလ္တရား စာရိတၱေဆာင္သီလေတြ အျဖစ္ေရာ၊ ကိုယ္ကေစာင့္ထိန္းရမဲ့ ေရွာင္က်ဥ္ရမဲ့ အကုသိုလ္ ဒုစရိုက္တရား ၀ါရိတၱေရွာင္သီလေတြ အျဖစ္ပါ ေဟာၾကားခဲ့တာပါ။ ကိုယ္ကရရွိရမဲ့ အခြင့္အေရးေတြအေနနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ကတာ၀န္ယူရမဲ့ ကိုယ္ကေစာင့္ထိန္းရမဲ့ လူ႔က်င့္၀တ္သီလေတြ အေနနဲ႔ ေဟာၾကားခဲ့တာပါ။ ဒါတင္မကဘဲ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ မဂၤလသုတ္ဟာလည္း လူ႔က်င့္၀တ္ေတြ၊
လူ႔အခြင့္အေရးေတြပါဘဲ။

ဒီမိုကေရစီ၀ါဒကို စဥ္းစားတီထြင္ဖန္တီးခဲ့တဲ့ သူေတြဟာ လူသားဦးေဏွာက္၊ လူသားအသိဥာဏ္ နဲ႔၊ သာမာန္ပုထုဇဥ္ဦးေဏွာက္၊ သာမာန္ပုထုဇဥ္ အသိဥာဏ္နဲ႔ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား ဆင္ျခင္ေတြးေတာၿပီး တီထြင္ဖန္တီးခဲ့ၾကရတာပါ။

ဗုဒၶၵျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ သစၥာ၄ပါး၊ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး၊ ခႏၵာ၅ပါး၊ ပဌါန္း၊ အဘိဓမၼာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၊ ဓမၼစၾကၤာ စတဲ့ ဘ၀သိနည္း၊ သံသရာျဖတ္နည္း တရားေတြနဲ႔အတူ ဒီတရားေလးေတြကို ဘ၀ေနနည္းတရားေတြအျဖစ္၊ ေလာကုတၱရာကုသိုလ္ နဲ႔
သစၥာ၄ပါးသိျမင္တဲ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ရေအာင္မက်င့္ၾကံ မအားထုတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ သတၱ၀ါေတြအတြက္ ေလာကီကုသိုလ္ေလးနဲ႔ သံသရာမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ေလး က်င္လည္ႏိုင္ေအာင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ကတည္းက
ေဟာၾကားေပးခဲ့ ၿပီးသားပါ။

က်မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ ကတည္းက ဗုဒၶဘာသာသာသနာ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ေတြအတိုင္း အမွန္ တကယ္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ခဲ့ၾကလို႔ အရိယာရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္သြားၾကတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစုကေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ေတြကို ေလးေလးနက္နက္မေလ့လာဘဲ မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ၀င္ဘ၀နဲ႔ဘဲ
ေပါ႔ေပါ႔တန္တန္ေလးေတြျဖတ္သန္းခဲ့ၾကလို႔ ဘ၀ေနနည္းေလးကိုေတာင္ ျမတ္စြာဘုရားအလိုေတာ္က် မေနတတ္၊ မထိုင္တတ္ေတြျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ လူတိုင္းလိုက္နာက်င့္သံုးေနၾကၿပီျဖစ္တဲ့ အလြယ္ကူဆံုးတန္းစီျခင္း အလုပ္ကိုေတာင္ က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ မလုပ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ တန္းစီတယ္ဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕အေျခခံအက်ဆံုး ေရာင့္ရဲျခင္းနဲ႔ သီးခံျခင္းကို တစ္ျပိဳင္နက္တည္း က်င့္သံုးရတာပါ။ ကိုယ္ရတဲ့ ေရာက္တဲ့ ေနရာကို ေရာင့္ရဲလိုက္ေတာ့၊ ကိုယ့္အေရွ႕က ကိစၥမၿပီးမခ်င္း သီးခံေပေတာ့ဘဲ။ သူတို႔အတြက္ ထမင္းစားေရေသာက္ေလာက္ ျဖစ္ေနတဲ့ တန္းစီတဲ့ အေလ့အထကို က်မတို႔ ျမန္မာျပည္က ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ လံုး၀မက်င့္သံုးႏိုင္ေသးဘူး။

ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသားအမ်ားစုဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အယူကိုလက္ခံထားသူေတြျဖစ္ေပမဲ့ ဒီေန႔ကမာၻမွာ က်မတို႔သံုးစြဲေနၾကရတဲ့ လွ်ပ္စစ္၊ ဖုန္း၊ ကား၊ ေလယာဥ္ပ်ံ၊ တီဗီ၊ အင္တာနက္အားလံုး သူတို႔တီထြင္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဘယ္ဖန္ဆင္းရွင္ကိုမွ ဖန္ဆင္းေပးဖို႔ မေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါဘူး။ မအားကိုးခဲ့ၾကပါဘူး။
"အတၱဟိ၊ အတၱေနာ၊ နာေထာ" ဆိုတဲ့ "ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာကိုးကြယ္ရာ" ဆိုတဲ႔ တရားအဆံုးအမနဲ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ၾကတဲ့ က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားဖို႔က် ျမတ္စြာဘုရားက ေရာင့္ရဲရမယ္တဲ့ ဆိုၿပီး
အပ်င္းႀကီးၾက၊ သူမ်ားေတြ ကိုယ့္အသိနဲ႔ကိုယ္ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ ေနၾကတာကိုက်ေတာ့ ေဘးကေန ေ၀ဖန္၊ အျပစ္ေျပာ၊ အပုတ္ခ်တတ္လြန္းလို႔ "မၿပီးခင္ ဗမာမျမင္ေစနဲ႔" ဆိုတဲ့ စကားပံု ေတာင္ေပၚလာရတဲ့ အထိပါဘဲ။
ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ေရာင့္ရဲျခင္းဆိုတာ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ေရာင့္ရဲခိုင္းတာပါ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ တာ၀န္၀တၱရားကေတာ့ ပါရမီ
၁၀ပါးစလံုးျပည့္ၿပီး နိဗၺာန္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တဲ ့အထိျဖည့္ဆည္းၾကရဦးမွာပါ။ က်မတို႔လူမ်ိဳးက ပ်င္းသာပ်င္းတာ ရပိုင္ခြင့္က် အကုန္လိုခ်င္တာ။ ရွိသမွ်ဘိုးေတာ္ေတြ နတ္ကေတာ္ေတြဆီက အကုန္ေတာင္းေနၾကပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသားေတြဟာ အမွိဳက္ကို အမွိဳက္ပံုးထဲမွာဘဲပစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်မတို႔ႏိုင္ငံမွာ အမွိဳက္ပံုးမရွိဘူးလို႔ ေျပာၾကဦးမယ္။ သူတို႔က အမွိဳက္ပံုးမရွိရင္ အမိွဳက္ကို အမိွဳက္ပံုးရွိတဲ့ အိမ္အထိ ယူလာၿပီးမွပစ္တာပါ။ အိမ္သာ၀င္တာ၊ Bus,Taxi စီးတာကအစ ေနရာတကာမွာ ကိုယ့္အေရွ႕မွာလူေတြ႔ရင္ "Are you in line?" "ခင္ဗ်ားတန္းစီေနတာလား"လို႔ေမးၿပီး ဟုတ္တယ္ဆိုရင္ သူ႔အေနာက္က၀င္ရပ္၊ မဟုတ္ဘူးဆိုမွေက်ာ္သြားၾကပါတယ္။ ကားလမ္းျဖတ္ကူးတဲ့သူေတြကလည္း မ်ဥ္း၀ါရွိတဲ့
ေနရာကဘဲကူးသလို၊ ကားေမာင္းတဲ့သူေတြကလည္း မ်ဥ္း၀ါမွာလမ္းျဖတ္ကူးမဲ႔လူရွိရင္ ကားရပ္ေပးၾကပါတယ္။ ကားရပ္နားရာမွာျဖစ္ေစ၊ အမ်ားသံုး ရထား၊ Bus ေတြစီးရာမွာျဖစ္ေစ ကိုယ့္ထက္ အားနဲတဲ့သူေတြ ဦးစားေပးရမဲ့ သူေတြကို ဦးစားေပးၾကရပါတယ္။ ဒါေတြအားလံုးဟာ သတိရွိမွ လုပ္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေတြပါ။ သူတို႔စိတ္မွာ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ သတိသမၸဇဥ္ရွိေနၾကတာပါဘဲ။ ပရမတ္သစၥာနယ္ အရိယသစၥာနယ္သတိသမၸဇဥ္ အဆင့္ မဟုတ္ေပမဲ့ က်မတို႔ ဗုဒၵဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက အရာရာကို သတိလက္လြတ္ ေမာဟအျပည့္နဲ႔ လွဳပ္ရွားလုပ္ကိုင္ သြားလာ ေနစဥ္မွာ သူတို႔က ေလာကီသမုတိသစၥာနယ္ သတိသမၸဇဥ္နဲ႔ လွဳပ္ရွားလုပ္ကိုင္ သြားလာ ေနျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။

အလွဴဒါနနဲ႔ ပါတ္သက္ရင္လည္း ျမတ္စြာဘုရားက က်မတို႔ကို ေလာဘကိေလသာသတ္တဲ့ သာသနာတြင္း ပါရမီဒါနကိုေဟာေျပာသင္ၾကားေပးခဲ့တာပါ။
ဥပမာ- မိမိအနီးအနားမွာ အစာမစားရတဲ့ အတြက္အားျပတ္လဲေနတဲ့ ေခြးေလးတစ္ေကာင္လည္း ရွိတယ္။ လူအမ်ားက စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ေတြကို ၀ိုင္းအံုလွဴဒါန္းေနတဲ့ ကိေလသာကင္းေအာင္ က်င့္ေနတဲ့ ရေသ့တစ္ပါး လည္းရွိတယ္။ ေခြးေလးကို ေကၽြးလိုက္လွ်င္ ဘ၀တစ္ရာသာ ခ်မ္းသာမယ္။ ကိေလသာကင္းစင္ေအာင္ က်င့္ေနသည့္ စ်ာန္ရရေသ့ကို ေပးလွဴလွ်င္ ဘ၀ကုေဋတစ္သိန္း ခ်မ္းသာမယ္ဆိုၿပီး ဒါနကို ေစ်းတြက္တြက္ၿပီး ရေသ့ကိုသာ ေပးလွဴလိုက္မယ္ဆိုလွွ်င္ အဲဒီဒါနဟာ ပါရမီေျမာက္တဲ့ သာသနာတြင္းကုသိုလ္ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ရိုးရိုးသာမာန္ သာသနာပ ကုသိုလ္သာျဖစ္သြားပါၿပီ။ ေလာဘကုန္ဖို႔ နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔ အေထာက္အပံ့ မျဖစ္ေစေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ရႏိုင္တဲ့ဒါနအက်ိဳးကိုမေမွ်ာ္ကိုးမမက္ေမာဘဲ ေခြးငတ္ကေလးကိုသာ ေကၽြးလိုက္မည္ဆိုလွ်င္ သံသရာ "ငါ" ေကာင္းစားေရး ေလာဘကိုပါ ပယ္သတ္ၿပီးသားျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ ျမတ္စြာဘုရား အလိုေတာ္က် ပါရမီေျမာက္တဲ့ဒါနျဖစ္သြားပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ Little knowledge is dangerous. ဆိုသလိုမ်ိဳး ပါရမီဒါနေျမာက္ေအာင္လည္းမလုပ္တတ္၊ သာသနာပ ကုသိုလ္
အဆင့္ေလာက္ဘဲ ျပဳလုပ္မိေနၾကတာခ်င္း အတူတူ က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ေနာင္ဘ၀ကိုလည္း လက္ခံ၊ ကံကံ၏ အက်ိဳးကို နားလည္ေနေတာ့ "ေနာင္ဘ၀ကိုယ္ခ်မ္းသာခ်င္တဲ့ ေလာဘ"က သူမ်ားထက္ပိုသာေနပါတယ္။ ပိုဆိုးတာက
Formula နဲ႔လွဴတတ္တာပါ။ ဖိနပ္လွဴရင္ ယာဥ္ရမယ္ ဆိုၿပီး ယာဥ္လိုခ်င္လို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ဖိနပ္လိုလို မလိုလို လွဴတာမ်ိဳး၊ ထီးလွဴရင္ အမိုးအကာရမယ္ ဆိုၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ထီးလိုလို မလိုလို လွဴေနတာမ်ိဳးေတြနဲ႔ဘဲ ကမာၻမွာ အလွဴကဗၺည္းအမ်ားဆံုးရွိတဲ႔ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံ ျဖစ္ေနၿပီ။

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ က်မသားေမာင္းတဲ့ကားနဲ႔ ခရီးသြားေနတံုး လမ္းတစ္ေနရာမွာ ကားခ်င္းပြတ္ထားတာေတြ႔လို႔ က်မသားကကားရပ္ၿပီး ဘာကူညီရမလဲလို႔ ေမးေတာ့ က်မက သားနဲ႔သိလို႔လားလို႔ ေမးမိတယ္။ က်မတို႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ သိတဲ့လူမွ ေမးၾကတာကိုး။ သားက ဒီမွာက လူတစ္ေယာက္ ဒုကၡေရာက္ေနတာျမင္ေတြ႔လွ်က္နဲ႔ အကူအညီမေပးရင္ တရားစြဲလို႔ရတယ္တဲ့။ ေအာ္..သူတို႔မွ ကံမေကာင္းရင္ ဘယ္သူေတြကံေကာင္းဦးမွာလဲ။ ကံကို Law ဥပေဒ နဲ႔ ဆြဲတင္ေနၾကတာကိုး လို႔ဘဲေျပာမိပါတယ္။ က်မတို႔ႏိုင္ငံမွာ အဲဒီလို ဥပေဒ မရွိေပမဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ကတည္း
ကရွိေနတဲ့ ကံေကာင္းေစတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားဓမၼေတြ နည္းနာနိႆယေတြ ရွိေနၿပီးသားပါ။ က်မတို႔ကိုက မလိုက္နာခဲ့ၾကတာပါ။
လက္ေတြ႔က်င့္ၾကံေနထိုင္ေနၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသားေတြကေတာ့ ဓမၼရဲ႕ အက်ိဳးတရားေတြကို ကိုယ္တိုင္လက္ေတြ႕ခံစားေနၾကရတဲ့ ႏြားႏို႔ခပ္ေသာက္ေနသူေတြျဖစ္ေနပါၿပီ။

တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဒုကၡခပ္သိမ္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အဆံုးအမတရားဓမၼေတြကို ေလးေလးနက္နက္
လက္ေတြ႔လိုက္နာက်င့္သံုးၾကမယ္ဆိုုရင္ အနိမ့္ဆံုး က်မတို႔ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း ဓမၼရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႔ခံစားခြင့္ရၾကတဲ့ ႏြားႏို႔ေသာက္သူမ်ားျဖစ္လာၾကမွာပါ။

ေရႊဇီးကြက္

↧

တိုင္မ္း မဂၢဇင္းပါ ေဆာင္းပါးအား ဆန္းစစ္ေဝဖန္ျခင္း

June 21, 2013, 10:28 pm

≫ Next: ထိန္းသိမ္းျခင္းႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး

≪ Previous: ဗုဒၶဓမၼ ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒ

Ye Moe

ကိုမ်ိဳးဆက္ရဲ ့ “ တိုင္မ္း မဂၢဇင္းပါ ေဆာင္းပါးအား ဆန္းစစ္ေဝဖန္ျခင္း ” ေဆာင္းပါးစု
-------------------------------------------------------------------------------------------

တုိင္းမ္မဂၢဇင္းေဆာင္းပါးအား ဆန္းစစ္ေဝဖန္ၿခင္း-၁"
--------------------------------------------------------

အရင္ဆံုး ေခါင္းစဥ္ကိုၾကည္႔ရေအာင္ပါ။ေခါင္းစဥ္မွာသံုးထားတဲ႔စကားလံုးက The Face of Buddhist Terror ပါ။ Terror ကို အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင္႔ၾကေပမယ္႔ ယေန႔အခ်ိန္မွာ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္ေသာ ေဆာင္းပါးမွာ Terror ဆိုတဲ႔စကားလံုးၿခင္းသည္ အၾကမ္းဖက္၊အစြန္းေရာက္ဆုိတာနဲ႔ အလိုိုလုိခ်ိတ္ဆက္ၿပီးၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုၿဖည္႔စြက္နားလည္ၿပီးၿဖစ္ရပါတယ္။ ဒါက Time မဂၢဇင္းရဲ႔ ေခါင္းစဥ္ေရြးခ်ယ္ထားမႈပါ။ ဒီဟာကို ၾကည္႔လုိက္ၿခင္းအားၿဖင္႔ ဗုဒၶဝါဒီ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးရဲ႔ ရက္စက္မႈေတြကို ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာၿမင္ေတြ႔ရေတာ႔မယ္လို႔ ဆုိလိုလိုက္တာပဲၿဖစ္ပါတယ္။

ပထမဆံုးစာပိုဒ္ကိုၾကည႔္ရေအာင္ပါ။ ပထမဆံုးစာပိုဒ္မွာ အဖြင္႔အပိတ္မ်က္ေတာင္နဲ႔ “the Burmese bin Laden” begins his sermon လုိ႔စသံုးလုိက္ပါတယ္။ အေပၚက ေခါင္းစဥ္ Terror နဲ႔ ဘင္လာဒင္ခ်ိတ္လိုက္ရင္ စာဖတ္သူက မ်က္ေမွာင္စၾကံဳ႔ၿပီး ဒီရဟန္းအေပၚ ဘာသာေ၇းအစြန္းေရာက္ခုိေမနီအလားၿမင္လာေစမွာမလြဲပါ။ အဲ႔ဒီပထမအပိုဒ္ရဲ႔ ေအာက္ဆံုးစာေၾကာင္းမွာပဲ “Now is the time to rise up, to make your blood boil.” လို႔သံုးလိုက္ပါတယ္။ အခ်ိန္က်ၿပီ။ ေသြးေတြ ဆူပြက္ေအာင္လုပ္ၾက စသၿဖင္႔ေပါ႔ေလ။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ပိတ္လိုက္ၿခင္းအားၿဖင္႔ နိဒါန္းမိတ္ဆက္စာပိုဒ္မွာတင္ စာဖတ္သူကို ေဆာင္းပါးရွင္က ဒီေဆာင္းပါးထဲပါေသာ ရဟန္းဟာ ဘင္လာဒင္လို ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ ေသြးဆာသူ လုိ႔ နိမိတ္ပံုၿပၿပီးၿဖစ္ေစပါတယ္။ က်န္တဲ႔စာပုိဒ္ေတြကို ဆက္ဖတ္ဖုိ႔ စာဖတ္သူရဲ႔ အေတြးအာရံုဟာ ဘယ္ဖက္ကို တိမ္းညႊတ္မယ္ထင္ပါသလဲ။ အေကာင္းဖက္လား။ အဆုိးဖက္လား။ သိသာေနပါတယ္။

"Buddhist blood is boiling in Burma, also known as Myanmar — and plenty of Muslim blood is being spilled." ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႔ေသြးေတြဟာ ၿမန္မာ႔ေၿမေပၚ ဆူပြက္ေနတယ္။ မြတ္ဆလင္ေတြရဲ႔ေသြးေတြဟာ ေၿမခေနရတယ္ လို႔ ဒုတိယအပိုဒ္ကို ဆက္ဖြင္႔လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဒုတိယအပိုဒ္ရဲ႔ပထမစာေၾကာငး္ပါ။ ခုနက ေခါင္းစဥ္၊ ပထမစာပိုဒ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ အခု ဒုတိယစာပုိဒ္အဖြင္႔စာေၾကာင္းကို ဆက္လိုက္တဲ႔အခါမွာ ...စာဖတ္သူက "ဟာ..အေတာ္ရက္စက္တဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြပါလား"လို႔ေတြးခ်င္စရာေကာက္ေၾကာင္းၾကီးက ပီပီၿပင္ၿပင္ေပၚလာခဲ႔ပါတယ္။မိတၱီလာအေရးအခင္းမွာ အၾကမ္းဖက္သူေတြေဘးကေန ကာကြယ္ေပးခဲ႔တဲ႔ဆရာေတာ္၊ ေနာ္ ဘာသာမေရြးအကူအညီေပးခဲ႔တဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး 969 ဆုိတဲ႔ Cultural Nationlistic Movement ၾကီးဟာ အၾကမ္းဖက္မႈဆုိတာကေန ေမွးမွိန္သြားကာ ၿမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးာ အာဖဂန္ရွိတာလီဘန္မ်ားစစ္ေသြူးၾကြသလုိ ၾကြေနတယ္ဆုိတဲ႔ ဖက္ကို ဆြဲေခၚသြားပါေတာ႔တယ္။

Over the past year, Buddhist mobs have targeted members of the minority faith. ဒါက ဒုတိယစာပိုဒ္ရဲ႔ဒုတိယအေၾကာငး္ပါ။ Minority in Faith လို႔သံုးၿပသြားပါတယ္။ ဘာသာၿခားကိုးကြယ္သူ မည္သူမဆုိ ဆုိတဲ႔အဓိပၸါယ္ပါ။ ဆုိလိုတာကေတာ႔ ခရစ္ယာန္ေတြကိုလဲ ဖိနွိပ္တယ္ဆုိတဲ႔သေဘာပါပဲ။ ဒါဟာ မတိက်တဲ႔ေ၇းသားမႈပဲၿဖစ္ပါတယ္။ ထပ္ၿပီးေတာ႔ Much of the violence was directed against the Rohingya, a largely stateless Muslim group in Burma’s far west that the U.N. calls one of the world’s most persecuted people. လုိ႔ သံုးၿပလိုက္ပါတယ္။ဒီမွာတင္ ဒီစာဖတ္သူၾကားထဲ ပါးပါးကေလးထည္႔ခ်င္တဲ႔ အခ်က္က ဘူးေပၚသလို ေပၚလာပါေတာ႔တယ္။ Minority လူနည္းစုဆုိတဲ႔စကားကို ဒီမုိကေရစီသည္းေၿခၾကိဳက္ေတြအတြက္ အရင္ Minority in Faith လို႔သံုးၿပလုိက္ၿပီး Minority Rohingya ဆုိၿပီးဆက္စပ္လုိက္တဲ႔အခါမွာ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ားစုဟာ ရွိသမွ် လူနည္းစုကို ရုိဟင္ဂ်ာအပါအဝင္ ......နွိပ္ကြပ္ေနတယ္ဆုိတဲ႔ပုံစံ ထင္ရွားၿပတ္သားစြာထြက္ေပၚလာခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလိုနည္းအားၿဖင္႔ ဘဂၤလီရုိဟင္ဂ်ာေတြအေနနဲ႔ ဘာသာေရးပဋိပကၡသားေကာင္အၿဖစ္အလိုလို ေရာက္ရွိသြားၿပန္ပါတယ္။ ဒီ Minority ဆုိတာကို ဆက္စပ္သံုးစြဲၿပလိုက္ၿခင္းအားၿဖင္႔ စာဖတ္သူအေတြးကို ဘယ္ဖက္ေရာက္သြားေအာင္တြန္းပို႔ေနတာလဲဆုိတာကိုခြဲယူၿပတာပါ။ေနာက္သံုးထားတဲ႔ စကားလံုး Key Words ေတြကေတာ႔ Radical Monk, Virulent Sermons, စတဲ႔စကားလံုးေတြပဲၿဖစ္ပါတယ္။ သေဘာထားတင္းမာသူ ဘုန္းၾကီး အဆိပ္သင္႔တရားမ်ားေဟာၾကားေနသူ စတဲ႔အဓိပၸါယ္ေရာက္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဒုတိယအပိုဒ္အထိ စာေရးသူပံုေဖာ္ထားတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ၿမန္မာၿပည္ေကာက္ေၾကာင္းပဲၿဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းမ္မဂၢဇင္းေဆာင္းပါးကိုဆန္းစစ္ေဝဖန္ၿခင္း-၂"
-----------------------------------------------------

"Such hate speech threatens the delicate political ecosystem in a country peopled by at least 135 ethnic groups that has only recently been unshackled from nearly half a century of military rule" ဒါက တတိယအပိုဒ္၇ဲ႔ ပထမအဖြင္႔စာေၾကာင္းပါ။ ေဆာင္းပါးရွင္ဘာကိုဆုိလုိခ်င္ေနပါသလဲ တူးေဖာ္ၾကည္႔လိုက္ပါတယ္။ စာေၾကာင္းအဓိပၸါယ္က 135 မ်ိဳးေသာတုိင္း၇င္းသားေတြနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ရာစုနွစ္တစ္ဝက္နီးပါးၾကာစစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္က လြတ္ခါစ ႏုနယ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးစံနစ္ကို ဒီလို အမုန္းစကားေတြက ၿခိမ္းေၿခာက္ေနတယ္လို႔ ဆုိလိုလိုက္တာၿဖစပါတယ္။ ဒီအထိက အၿငငး္ပြားဖု႔ိမလိုေသးပါ။ သူဘာဆက္ေၿပာမလဲ လိုက္ၾကည္႔ရေအာင္ပါ။ Already some government officials are calling for implementation of a ban, rarely enforced during the military era, on Rohingya women’s bearing more than two children. ဒုတိယစာေၾကာင္းမွာေတာ႔ အမုန္းစကားေတြရဲ႔ေနာက္မွာ ရုိဟင္ဂ်ာအမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚကေလးနွစ္ေယာက္ေပၚလစီအၿဖစ္ အစိုးရအရာ၇ွိအခိ်ဳ႔ကေတာင္းဆုိေနေၾကာင္း ေရးသားလုိက္ပါတယ္။ အမုန္းစကားေတြကို ေၿပာေနတဲ႔ဦးဝီရသူနဲ႔ ဒီလို ရုိဟင္ဂ်ာေတြကို ကေလးမေမြးရအမိန္႔နဲ႔ ဆပ္စပ္လိုက္တဲ႔အခါ ဗုဒၶဝါဒီေတြအေနနဲ႔ လူနည္းစုကို အတင္းကန္႔သတ္ေနၿပီဆုိတဲ႔ စာဖတ္သူအေတြးလမ္းေၾကာင္းကိုပိုမိုခုိင္မာမသြားေစဘူးလား။ ေနာက္ဆံုးမွာ အပိတ္စာေၾကာင္းကို ဒိီလိုသံုးလုိက္ပါတယ္။ ၾကည္႔ရေအာင္ပါ။ And many Christians in the country’s north say recent fighting between the Burmese military and ethnic Kachin insurgents, who are mostly Christian, was exacerbated by the religious divides. အဓိပၸါယ္ကခ်င္ေတြဟာ ခရစ္ယာန္ေတြၿဖစ္တာမို႔ ကခ်င္ေဒသစစ္ပြဲေတြပိုမုိၿင္းထန္လာခဲ႔ရတယ္လို႔ခရစ္ယာန္မ်ားစြာကေၿပာတယ္ဆိုတဲ႔ စာေၾကာင္းၿဖစ္ပါတယ္။ ဒိစာေၾကာင္းနဲ႔ တတိယစာပိုဒ္ကိုပိတ္လိုက္ၿခင္းအားၿဖင္႔ ၿမန္မာဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံဟာ အီရန္လို သီအုိခရက္တစ္ ဘာသာေရးဖိနွိ္ပ္မႈေတြနဲ႔ ၾကီးစိုးေနတဲ႔ႏုိင္ငံလို႔ ပီပီၿပင္ၿပင္ေရးၿခယ္လုိက္ပါတယ္။

ေလးပိုဒ္ေၿမာက္စာပိုဒ္မွာေတာ႔ဒီလိုဖြင္႔လိုက္ပါတယ္။ Radical Buddhism is also thriving in other parts of Asia.အာရွာမွာလဲ ဒီလို အစြန္းေရာက္ဗုဒၶဘာသာေတြၾကီးထြားလာေနတယ္ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ပါပဲ။ ေနာက္သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ႔ ရဟန္းေတြဟာ ခရစ္ယာန္ေတြနဲ႔ မြတ္ဆလင္ေတြကို ဖိနွိပ္ဖ်က္ဆီးလိုက္တယ္ဆုိတဲ႔ဟာနဲ႔ ထပ္မံအင္အားၿဖည္႔ပါတယ္။ ေနာက္ တတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ထုိင္းမွာရွိတဲ႔သံဃာေတြအေနနဲ႔ ထုိင္းစစ္တပ္ရဲ႔ ေစာင္႔ေရွာက္မႈကို ယူေနရၿပီး "လက္နက္ကိုင္ဘုန္းၾကီးေတြ" (mons ,some of whom have armed themselves) ဆိုတဲ႔ စာသားကိုသံုးၿပိီး ဗုဒၶဘာသာဟာ အၾကမ္းဖက္ဘာသာဆုိတဲ႔ Argument ကိုတည္ေဆာက္ယူၿပသြားခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္စာတစ္ပုိဒ္မွာကေတာ႔ေဆာင္းပါးရွင္ဟာ သူ႔ရဲ႔ စာရဲ႔ ဟန္ခ်က္ (Balance) ကိုထိန္းတဲ႔အေနနဲ႔ မေလးရွားမွာရွိတဲ႔ၿမန္မာေတြဟာ မြတ္ဆလင္ေတြအသတ္ခံရမႈအတြက္ၿပန္လည္လက္စားေခ်ခံခဲ႔ရတယ္ဆိုတဲ႔အေၾကာင္းကိုေဖာ္ၿပသြားၿပန္ပါတယ္။ ဟန္ခ်က္ထိန္းတဲ႔သေဘာလုိ႔ယူဆပါတယ္။ တစ္ဖက္သတ္ၿဖစ္လာရင္စာဖတ္သူ သံသယဝင္လာတတ္တဲ႔အခ်ိန္ဒီလိုၿပန္ထိန္းေပးရတဲ႔သေဘာေတြရွိပါတယ္။ ေနာက္ထပ္တစ္ပိုဒ္ဟာလဲ ဟန္ခ်က္ကို ၿပန္ထိန္းေပးၿပန္ပါတယ္။ ဟင္ဒူ၊ မြတင္ဆလင္၊ ခရစ္ယာန္ အစြန္းေ၇ာက္ေတြရွိေပမယ္႔ ဗုဒၶဝါဒီေတြကေတာ႔ ဒိီစမ္းသပ္မႈဒဏ္ကို ၾကံၾကံ႔ခံႏုိင္ခဲ႔ၾကတယ္။ အခုေတာ႔ ဘာသာေရးလူမ်ိဳးၾကီးဝါဒရဲ႔ၿဖားေယာင္းမႈကို ရဟန္းေတြမေတာင္႔ခံႏုိင္ေတာ႔ဘူးလို႔ ေရးၿပသြားပါတယ္။ ဒီစာပိုဒ္မ်ိဳးဟာ အၿဖည္သေဘာလို႔ယူဆပါတယ္။ တစ္ဖက္က တည္ေဆာက္လာတဲ႔ Arugment က ဗုဒၶဘာသာေတြမ်ားၿပီး ဖိနွိပ္မႈသိပ္ၾကီးေနတဲ႔တုိင္းၿပည္လို႔ ပံုေဖာ္လာၿပီး ဒီလုိ ဘာသာေရးဖိနွိပ္မႈေတြဟာ ၿဖစ္တတ္တယ္လို႔ ၿဖည္တတ္ပါတယ္။

တုိင္းမ္မဂၢဇင္းေဆာင္းပါးကိုဆန္းစစ္ေဝဖန္ၿခင္း-၃
-----------------------------------------------------

ေနာက္ထပ္တစ္ပုိဒ္မွာေတာ႔ ဘယ္လုိေဖာ္ၿပထားသလဲဆိုရင္ ယခင္က ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြရဲ႔ က်င္႔စဥ္နဲ႔ ပံုပန္းကို ဥပမာေဆာင္ၿပထားပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ဘုန္းေတာ္ၾကီးရဲ႔ ဖိနွိပ္သူအစိုးရအေပၚ ဆန္႔က်င္ပံု၊ 2007 စက္တင္ဘာေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ကိုလိုနီေခတ္ကာလ ဦးေဆာင္မႈမ်ားကိုေဖာ္ၿပထားၿပိီး အဆံုးသတ္စာေၾကာင္းမွာေတာ႔ က်န္ဘာသာေရးေတြလိုပဲဒီ ဗုဒၶဘာသာဟာလဲ အေၿခခံဗုဒၶသြန္သင္မႈမ်ားနဲ႔လြန္ဆြဲေနတဲ႔ အုိင္ဒီယာေတြနဲ႔အဆိပ္ခတ္ခံလိုက္ရပါတယ္လို႔ ေဖာ္ၿပသြားပါတယ္။

အဲ႔ဒီေနာက္ စာေရးသူရဲ႔ လမ္းေၾကာင္းကိုေၿခရာခံလိုက္တဲ႔အခါ "Mantra of Hate" လို႔ေဖာ္ၿပထားပါတယ္။ အမုန္းနဲ႔ရြတ္ဆိုအပ္ေသာ တရားမ်ားလို႔ ဘာသာၿပန္ရင္သင္႔မယ္ထင္ပါတယ္။အဲ႔ဒီေအာက္မွာေတာ႔ U.S. President Barack Obama has “been tainted by black Muslim blood.” လို႔ေဖာ္ၿပထားပါတယ္။ အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္အုိဘားမားဟာလဲ လူမည္းမြတ္ဆလင္ေသြးေနွာဇာတ္နိမ္႔ပါပဲလို႔ေၿပာတယ္လို႔ေရးၿပထားပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေၾကာင္းကေတာ႔ သူေၿပာေနတဲ႔ နာမည္ (ဘင္လာဒင္)ဆုိတာ အာရပ္အၾကမ္းဖက္မွန္းသိေပမယ္႔ခပ္တည္တည္နဲ႔ဆက္ေၿပာေနခဲ႔သလို ကုလကိုလဲ အာရပ္ေတြက ၿပန္ေပးဆြဲ (Hijacked) လို႔ ေရးထားပါတယ္။ “Taking care of our religion and race is more important than democracy,” says Wirathu. ဘာသာေရးနဲ႔လူမ်ိဳးေရးဟာ ဒီမုိကေရစိီအေရးထက္ အေရးၾကီးတယ္လို႔ ေၿပာေသာ ဦးဝီရသူစကားနဲ႔ပိတ္သိမ္းလုိက္ၿပီး ဦးဝီရသူရဲ႔ စကားကို နင္းကာ အုိဘားမားကို နွွိပ္ကြပ္ၿခင္း၊ ကုလကို မဆင္မၿခင္ေၿပာၿခင္းတို႔နဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ဦးဝီရသူကို ဘာသေရးအစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္အသြင္ၿဖစ္ပံုေဖာ္ယူသြားပါေတာ႔တယ္။

ေနာက္တစ္ပိုဒ္မွာေတာ႔ဦးဝီရသူကို ထိုးနွက္တာေတြပါလာတာကိုတေတြ႔ၿမင္ရပါတယ္။ အဲ႔ဒါကေတာ႔ "ဦးဝိီရသူဟာ ပညာမတတ္လို႔ဒီလိုေၿပာတာလို႔ခြင္႔လႊတ္ခ်င္စ၇ာၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္နုိင္ပါတယ္။ ေမြးခ်င္းရွစ္ေယာက္အနက္ ပါးစပ္တစ္ေပါက္သက္သာၿပီးေရာအေနနဲ႔ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းပို႔ထားခဲ႔တာၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ႔္ဦးဝီရသူဟာ စန္းေကာင္းတယ္။ " အဲ႔လုိေရးခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီလို စန္းေကာင္းရၿခင္းအခ်က္ဟာ ဗမာေတြၾကားထဲ မြတ္ဆလင္ေတြဟာ အာရပ္ေငြေတြနဲ႔ ဗလီေတြေဆာက္တယ္၊ အၿမန္ၿပန္႔ပြားေနတယ္ဆုိတာေတြကို "သက္ေသမရွိဘဲ" ေၾကာက္တဲ႔အေၾကာက္တရားကလဲရွိပါေသးတယ္လို႔ ေ၇းသားသြားပါတယ္။ ဒီနည္းအားၿဖင္႔ ဦးဝီရသူဟာ ပညာမဲ႔ဘာသာေ၇းအရူးအနွမ္းတစ္ေယာက္အၿဖစ္ပံုေပၚလာခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္လိုက္ေတြအေနနဲ႔အရူးအနွမ္းေတြသာသာၿဖစ္ကုန္ပါေတာ႔တယ္။

ေနာက္တစ္ပုိဒ္မွာေတာ႔ စာေရးသူရဲ႔စိတ္တြင္းအမုန္းကိုတစ္စြန္းတစ္စ ထပ္မံေတြ႔ရွိလိုက္ရသလိုပါပဲ။ သူေၿပာထားတာက "ဖိနွိပ္တဲ႔တုိင္းၿပည္မွာေနေနလဲ စစ္တပ္ဖိနွိပ္မႈကို တာဝန္ယူဖုိ႔ လူနည္းနည္းေလးကပဲေၿပာၿပီး အမ်ားစုကခြင္႔လႊတ္ဖုိ႔ေၿပာၾကတယ္။ ဒါကို ဗုဒၶဘာသာရဲ႔ခြင္႔လႊတ္မႈတရားနဲ႔ ေထာက္ၿပၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ဒီ ဒီမုိကရက္တုိင္ေဇးရွင္းဟာ အစြန္းေရာက္ေတြရဲ႔အသံေတြကိုပ်ံ႔နွံ႔ဖုိ႔ ပိုၿဖစ္လာေစခဲ႔တယ္" လုိ႔ဆုိသြားတာပါ။ အဲ႔ဒီမွာ ရုိဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေနာက္တစ္ခ်က္ထပ္ေရးပါတယ္။ "လူ႔အခြင္္႔အေရးအစီရင္ခံစာအရ မြတ္ဆလင္ေတြဟာ အခ်ိဳးအစားမမွ်တစြာအသတ္ခံရတယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာ ရြာ ၇ဝကို ဗုဒၶဘာသာေတြဝင္တုိက္ခုိက္တယ္"လို႔ေရးသြားပါတယ္။ Disporportionate ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကိုသံုးသြားပါတယ္။ ဆုိလိုတာက ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ေသရင္ မြတ္ဆလင္အမ်ားၾကီးေသတယ္ဆုိတဲ႔စကားပါ။ ရခုိင္လို႔ လံုးဝမသံုးသြားပါ။ ဗုဒၶဘာသာလို႔ပဲသံုးသြားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီစာပိုဒ္အဆံုးသတ္မွာေတာ႔ ထိန္းမႏုိင္သိမ္းမရ ၿဖစ္ေနတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြကို ဒီဘုန္းၾကီးေတြက ေနာက္ကြယ္ကၾကိဳးကိုင္ေနတယ္လို႔ ေရးလုိက္ပါတယ္။ ဒီနည္းအားၿဖင္႔ ဒီစာပုိဒ္အထိ ပံုေပၚလာတာက ဗုဒၶဘာသာဝင္ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ဟန္ေဆာင္ေနတဲ႔ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ အစြန္းေရာက္ေတြဆုိတဲ႔ အသြင္ေပၚလာေစပါတယ္။ ဒီနည္းအားၿဖင္႔ ဗုဒၶဘာသာကိုလဲ တုိက္ခုိက္ၿပီးၿဖစ္သလုိ ရုိဟင္ဂ်ာ ကိစၥကိုလဲ သံုးၾကိမ္တိတိ ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ ထည္႔လိုက္ပါတယ္။ (TIME ဟာ အေမရိကန္မဂၢဇင္းၿဖစ္ပါတယ္။ ရုိဟင္ဂ်ာကိစၥ အေမရိကန္ ကစားႏုိင္ပံုကိုက်ေနာ္အၾကိမ္မ်ားစြာ ေဆြးေႏြးဖူးပါတယ္။)

တုိင္းမ္မဂၢဇင္းေဆာင္းပါးကိုဆန္းစစ္ေဝဖန္ၿခင္း-၄
----------------------------------------------------

ေနာက္ထပ္တစ္ပို္ဒ္မွာေတာ႔ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ကို စတင္ၾကားနာရပါတယ္။ “My son was killed because he was Muslim, nothing else,” က်မသားေလးဟာ မြတ္ဆလင္ေလးမုိ႔အသတ္ခံလိုက္ရတာ။ အၿခားဘာေၾကာင္းမွ မရွိပါဘူး လို႔ ပိတ္သိမ္းေရးၿပသြားပါတယ္။ မိတၱီလာၿမိဳ႔ထဲမွာရွိတဲ႔ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ မြတ္ဆလင္ဒုကၡသည္စခန္းေတြကိုဂ်ာနယ္လစ္ေတြဝင္ခြင္႔မရွိဘူးလို႔လဲ ဆုိထားပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေဆာင္းပါးရွင္ေဖာ္ၿပဖုိ႔က်န္ေနတာလား တမင္ခ်န္ထားတာလားမသိတာကေတာ႔ဒီေဘးဒုကၡၾကားညွပ္မိေနတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဒုကၡသည္ေတြပါပဲ။

"ေက်ာင္းေတာ္ နဲ႔အာဏာ" ဆုိတဲ႔ေခါင္းစဥ္ ၿပလိုက္ၿပီး သီ၇ိလကၤာက ရဟန္းေတြအေၾကာင္းကို ေဆာင္းပါးရွင္ကေဖာ္ၿပပါတယ္။ေဖာ္ၿပခ်က္မွာ သီရိလကၤာ ထဲက ဗုဒၶဝါဒီရဟန္းေတြရဲ႔ အစိုးရကိ စုိးမုိးဖုိ႔အားထုတ္ပံုေတြ၊ေက်ာင္းေတြမွာ သမုိင္းသင္ခန္းစာေတြသင္ၾကားေပးဖုိ႔ အားထုတ္တာေတြ။ ညီလာခံမွာ ရင္ဘတ္ထက္ လက္သီးဆုပ္တင္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာကို ခုခံကာကြယ္ဖို႔ ေၾကြးေၾကာ္တာေတြကို ေဖာ္ၿပပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ပထမဆံုးအေၾကာင္းေလးမွာတင္ သူေဖာ္ၿပထားတာက ၿမန္မာၿပည္ကၿဖစ္ရပ္ေတြဟာ ဒီသီရိလကႍာကလုိပါပဲ ဆုိတဲ႔ စာေၾကာင္းေလးပါ။ ဒီစာေၾကာင္းေလးေၾကာင္႔ ေအာက္က ေဖာ္ၿပထားသမွ်ရဲ႔ ေကာင္းၿခင္းဆုိးၿခင္းအားလံုးဟာ ၿမန္မာၿပည္မွာဒီလိုၿဖစ္ေနပါတယ္ဆုိတဲ႔ အဓိပၸါယ္ကိုသက္ေရာက္သြားေစပါေတာ႔တယ္။ “This is a Buddhist government. This is a Buddhist country.” ဗုဒၶဘာသာအစိုးရ၊ ဗုဒၶဘာသာတုိင္းၿပည္ ဆုိတဲ႔ သီရိလကၤာေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႔ ပိတ္သိမ္းလုိက္ၿပီး ၿမန္မာဟာလဲ ဒီလိုပါပဲ ဆုိတာကို နိမိတ္ၿပေၿပာဆိုသြားခဲ႔တာပါ။ “It is the monks who protect our country, religion and race.” အမ်ိဳးဘာသာသာသနာကို ကာကြယ္ေနတာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြပဲ လို႔ သိီရိလကၤာကာကြယ္ေရးဌာနအတြင္းေရးမႈးေၿပာစကားကို ထပ္မံကိုးကားအားၿဖည႔္ေပးသြားခဲ႔ပါတယ္။

"ဆြမ္းနဲ႔ ေသနတ္" ဆုိတဲ႔ေခါင္းစဥ္ကိုထပ္မံေဖာ္ၿပလိုက္ၿပီး ထုိင္းနိုင္ငံထဲက ဥပမာေတြကို ေပးပါတယ္။ “We cannot separate Buddhism from guns anymore.” ဆုိတဲ႔စာသားနဲ႔ ထုိင္းဥပမာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ညႊန္းဆုိသြားခဲ႔ၿပီး က်န္ အစၥလာမ္အၾကမ္းဖက္ေတြနဲ႔မကြာလွတဲ႔နမူနာကိုေပးဖုိ႔ၾကိဳးစားေနဟန္ကို တူးေဖာ္မိလိုက္ပါတယ္။ “Maybe I felt a little bit guilty as a Buddhist,” he says. “But we have to protect ourselves.” အဓိပၸါယ္ကဒီလိုပါ။ က်ေနာ္ ဗုဒၶဘာသာၿဖစ္ရတာကို နည္းနည္းေတာ႔မလံုသလိုခံစားရတယ္။ ဒါေပမယ္႔ က်ေနာ္တုိ႔ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုကာကြယ္ရမွာပဲေလလို႔ ပစၥတုိသံုးလက္ရွိတယ္ဆုိတဲ႔ ထုိင္းေတာင္ပိုင္းကရဟန္းက ဒီလိုေၿပာတယ္ဆိုၿပီး ထပ္မံ ေဖာ္ၿပပါတယ္။ "က်ေနာ္တုိ႔က ဒီတုိင္းၿပည္သားေတြဗ်။ ဒါေပမယ္႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြက က်ေနာ္တုိ႔ကို ဘယ္ေတာ႔မွ ထုိင္းနိုင္ငံသားေတြလို႔မမွတ္ဘူး။" ဒီစကားကိုေၿပာသူက ထုိင္းေတာင္ပိုင္းမြတ္ဆလင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားတစ္ဦးပါ။ အဲ႔ဒီစကားအၿပီးမွာ ဒါေလးနဲ႔ ထုိင္း ဥပမာကိုပိတ္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။ “Islam is a religion of violence,” says Phratong Jiratamo, a marine turned monk. “Everyone knows this.” အစၥလာမ္ဆိုတာ အၾကမ္းဖက္ဝါဒပဲ။ ဒါလူတုိင္းသိတယ္လို႔ ဘုန္းၾကီးက ေၿပာပါတယ္ဆုိၿပီး ပိတ္သိမ္းလိုက္တာပါ။ လွပါတယ္။ မြတ္ဆလင္ေတာ္လွႏ္ေရးသမားရဲ႔စကားလံုးက Equality ဖက္ေရာက္ပါတယ္။ ထုိင္းဘုန္းၾကီးစကားက ေတာ္ေတာ္ေလး ပိန္းတဲ႔ ပညာမဲ႔စကားဆန္ပါတယ္။ ဒီနွစ္ခုကို တြဲၿပလိုက္ပါတယ္။ ဒီမုိကရက္ေတြ အသည္းစြဲ တန္းတူညီမွ်မႈကို မြတ္ဆလင္ဖက္ ထည္႔လုိက္ၿပီး ဘုန္းၾကီးေၿပာစကားကို ခပ္ပိန္းပိန္း ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္အေနနဲ႔တင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ သကၤန္းနဲ႔ေသနတ္၊ ဖိနွိပ္မႈေတြဟာ ေကာက္ေၾကာင္းထင္းထင္းၾကီးေပၚလာပါေတာ႔တယ္။

တုိင္းမ္မဂၢဇင္းေဆာင္းပါးကိုဆန္းစစ္ေဝဖန္ၿခင္း-၅
-----------------------------------------------------

ေနာက္ဆံုးစာနွစ္ပိုဒ္မွာေတာ႔ စာေရးသူအာေဘာ္ကိုပုိၿမင္လာရပါတယ္။ စာေရးသူက ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဝီရသူရဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈကို ဘယ္လုိ သဟဇာတ ၿဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတာကို နားမလည္ႏုိင္ေအာင္ၿဖစ္ပါတယ္လုိ႔ေဖာ္ၿပပါတယ္။ ဝီရသူဟာ ထုိင္းေတာင္ပိုင္းက ဘုန္းၾကီးေတြလိုပါပဲ လို႔ေရးၿပပါတယ္။ သူ႔တရားပြဲအဆံုးမွာ သူ႔ပရိသတ္ေတြဟာ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာအတြက္ မိမိအသက္ကို စေတးပါမည္ ဆိုတဲ႔ ဟာကိုလိုက္ရြတ္ဆိုၾကပါတယ္လို႔ ေဖာ္ၿပပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးနိဂံုးမွာေတာ႔စာေရးသူရဲ႔အေဘာ္ကို အထင္ရွားဆံုးၿမင္လုိက္ရပါေတာ႔တယ္။စာေရးသူေဖာ္ၿပထားတာက ဗုဒၶဘာသာရဲ႔ခြင္႔လႊတ္မႈဆုိတာဟာ တစ္ကယ္႔ကို မၿဖစ္ႏုိင္ေလာက္တဲ႔ေနရာမွာေတာ႔ က်န္ေနပါေသးတယ္လို႔ ဆုိလုိက္တာပါ။ Unlikeliest လို႔သံုးၿပသြားတာပါ။ ဒိီနည္းအားၿဖင္႔ က်န္အမ်ားစုၾကီးဟာေတာ႔ၿဖင္႔ခြင္႔လႊတ္မႈဆုိတာမရွိတဲ႔လူေတြလုိ႔ အဓိပၸါယ္အလုိလိုသက္ေရာက္သြားေစပါေတာ႔တယ္။ ေဆာင္းပါးရွင္က ဥပမာေပးပါတယ္။ 2011 ထုိိင္းမွာ ဗံုးကြဲေတာ႔ ရဟန္းတစ္ပါးဟာ ဆြမ္းခံလ်က္ပါ။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာ ဒဏ္ရာေတြအမ်ားၾကီးရခဲ႔ပါတယ္။ အမာရြတ္ေတြလဲမနည္း။ မ်က္လံးုလဲ မေကာင္းလွေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔သူက အစၥလာမ္ဘာသာဆိုတာ က်န္ဘာသာေရးေတြလိုပဲ အင္မတန္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ဘာသာပါလုိ႔ ေၿပာေနဆဲပါ လု႔ိ ဥပမာေပးခဲ႔ပါတယ္။ မြတ္ဆလင္ေတြကို အၿပစ္တင္တယ္၊ သူတုိ႔က က်ေနာ္တုိ႔ကိုၿပန္အၿပစ္တင္မယ္..ဒါဆုိ ဘယ္ေတာ႔မွအၾကမ္းဖက္မႈ မၿပီးဆံုးပါဘူးလို႔ အဲ႔ဒီထုိင္းရဟန္းက ေၿပာသြားတယ္ဆုိၿပီးေရးသြားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးစာပိုဒ္...နိဂံုးပိုဒ္မွာ မြတ္ဆလင္ေတြကို အၿပစ္တင္ၿခင္းသည္ ဗုဒၶဘာသာမမည္ ဆုိတဲ႔ မက္ေဆ႔ကိုရေအာင္ထည္႔ေပးသြားပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ရုိဟင္ဂ်ာကိစၥကိုသံုးၾကိမ္တိတိသံုးပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ႔ ဒီလို ခြင္႔လႊတ္ႏုိင္မႈ မ်ိဳး၊ သူေပးတဲ႔ဥပမာမ်ိဳးဟာ သာမန္ (Average) ေတြအေနနဲ႔ မၿဖစ္ႏိုင္တဲ႔ကိစၥေတြသာလွ်င္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ရွားပါးတဲ႔ ဥပမာမ်ိဳးကိုေပးလုိက္ၿခင္းအားၿဖင္႔ က်န္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဟာ ဒီလိုမက်င္႔လွ်င္ အလကားဆုိတဲ႔မက္ေဆ႔ခ်္ကို ရသြားေစေတာ႔တာပါပဲ ။

ေဆာင္းပါးရွင္ရဲ႔ေကာက္ေၾကာင္းကိုၾကည္႔လိုက္တဲ႔အခါမွာ ဦးဝီရသူထက္ ၿမန္မာၿပည္တြင္းနဲ႔ အေရွ႔တာင္အာရွ၊ ေတာင္အာရွ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရ႔ဲ အားနည္းခ်က္ေတြကို သိီးသန႔ေဖာ္ၿပထားၿပီး ထုိင္းေတာင္ပိုင္းကိစၥ၊ ၿမန္မာၿပည္တြင္းကိစၥ နဲ႔ သီရိလကၤာကိစၥေတြမွာ ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြရဲ႔အၿမင္ေတြကို လလံုးဝ ထည္႔မထားတာကို အထူးသတိၿပဳမိပါတယ္။ စာေၾကာင္းခ်ိတ္ဆက္ပံု၊ အုိင္ဒီယာခ်ိတ္ဆက္ပံုေတြ၊ ဥပမာၿပပံုေတြရဲ႔ လားရာဦးတည္ဖက္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ ဟာ က်ဆံုးေနတဲ႔ဘာသာရပ္ၿဖစ္ၿပီးက်န္အလားတူဘာသာမ်ားလိုပဲ အၾကမ္းဖက္ေတြထြက္လာတဲ႔ "ညႊန္းသေလာက္မဟုတ္တဲ႔ဘာသာေရးပါ" ဆုိတဲ႔ အၿမင္ကို တူးေဖာ္လိုက္မိပါတယ္။

ဒါကေတာ႔ ဒီေဆာင္းပါးအေပၚ အနုစိပ္သံုးသပ္ၾကည္႔ၿခင္းပဲၿဖစ္ပါတယ္။

(ေရးသားသူ- ကိုမ်ိဳးဆက္)

↧

ထိန္းသိမ္းျခင္းႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး

June 21, 2013, 10:34 pm

≫ Next: ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္ အာဏာသိမ္းျခင္း

≪ Previous: တိုင္မ္း မဂၢဇင္းပါ ေဆာင္းပါးအား ဆန္းစစ္ေဝဖန္ျခင္း

by Thida Khin (Notes) on Friday, June 21, 2013 at 10:37pm

က်ြန္မ၏အခန္းထဲတြင္ က်ြန္မငယ္စဥ္ကတည္းက ေလးစားအားက်ရေသာ သူနာျပဳမိခင္ႀကီးဖေလာရင့္စ္ ႏိုက္တင္ေဂး၏ ရုပ္ပံုႏွင့္ သစၥာဓိဌာန္ကုိ ကပ္ထားျပီး ေန ့စဥ္မဟုတ္ေသာ္ျငား ရံဖန္ရံခါ ဖတ္ျဖစ္သည္။ အလြတ္ရေအာင္လည္းက်တ္မွတ္ရ၏ ။ ဓိဌာန္ဆိုသည္မွာကားမိမိကို အနီးကပ္ ဆံုးမေပးေနသည့္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ တရား သို ့မဟုတ္ က်င့္၀တ္ဟု ယံုၾကည္၏။
ထိုတရားတို ့ကင္းလြတ္သြားလွ်င္ကား မိမိသည္ စည္းေဘာင္မွကင္းလြတ္သြားျပီး အမွားမ်ားကုိ က်ဴးလြန္မိေပလိမ့္မည္။ မိမိယံုၾကည္ေလးစားအပ္သည့္ မိခင္ႀကီး ဖေလာရင့္စ္ႏုိက္တင္ေဂးကုိ အားက်ေနရံုမွ် ႏွင့္ မျပီး ။ သူမ၏အဆံုးအမမ်ားကုိလည္းလိုက္နာက်င့္သံုးမွသာ သူနာျပဳေကာင္းမ်ားေပၚထြန္းလာမည္မဟုတ္ပါလား။ မိမိကဲ့သို ့ပင္ သူနာျပဳမ်ား ၊ဆရာ၀န္မ်ား ႏွင့္ အျခားေဆးပညာသည္မ်ားသည္လည္း ဆိုင္ရာက်င့္၀တ္မ်ားကုိ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကရေလသည္။က်ြန္မသည္ သူနာျပဳတစ္ဦးျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ သူနာျပဳမ်ားေစာင့္ထိန္းအပ္သည့္ သစၥာဓိဌာန္ မ်ားမွ .... က်ြႏု္ပ္သည္ ကုိယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္း ရွိသမွ် ဂီလာန ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား လူမ်ိဳးဘာသာအဆင့္အတန္းမခဲြျခားပဲျပဳစုပါအံ့ ....ဟူသည့္အခ်က္အပါအ၀င္ အခ်က္ရွစ္ခ်က္ကုိ လိုက္နာက်င့္သံုးရန္ႀကိဳးစားပါသည္။ အမွန္တကယ္လည္း လိုက္နာက်င့္သံုးပါသည္။ က်ြန္မနည္းတူ အျခားက်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ားလည္း ထိုက်င့္၀တ္မ်ားကုိ အသီးသီးေစာင့္ထိန္းရင္း လူသားတို ့၏ ကုိယ္က်န္းမာေရး ၊စိတ္က်န္းမာေရး ကုိ ျပဳစုကုသေစာင့္ေရွာက္ေပးေနၾကသည္။ က်ြန္မတို ့၏လုပ္ငန္းခြင္တြင္ကား လူမ်ိဳးစံု ဘာသာစံုတို ့ပါ၀င္ၾကသည္။

က်ြန္မ၏ဆရာသမားမ်ားျဖစ္ေသာ ေမ့ေဆးဆရာ၀န္ႀကီးငယ္မ်ား၊ ခဲြစိတ္ဆရာ၀န္ႀကီးငယ္မ်ား၊ သူနာျပဳဆရာမႀကီးငယ္မ်ား၊ အျခားက်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ား ႏွင့္ မိမိတို ့လက္ေအာက္ရွိ ေဆးရံုလုပ္သားမ်ား ထဲတြင္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားပါ၀င္သည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ားလည္းပါ၀င္သည္။ လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာမ်ားမျဖစ္ပြားခင္ႏွင့္ ယခုကဲ့သိို ့ျဖစ္ပြားေနသည့္တိုင္ က်ြန္မတို ့အတူတကြ စိတ္၀မ္းမကဲြပဲ က်န္းမာေရးဌာန ဟူေသာ တစ္မိုးေအာက္ထဲတြင္ ေအးအတူပူအမွ် တာ၀န္မ်ားကုိ ထမ္းရြက္ေနၾကသည္။ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား ဟူေသာ အသိႏွင့္ပင္ လူမ်ိဳး ဘာသာမေရြး လူနာမ်ားအားျပဳစုကုသမႈေပးေနၾကသည္မွာ ျငင္းဖြယ္ရာမရွိ။ ထမင္းအတူတူစားၾက ၊ လုပ္ငန္းခြင္မွ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားကုိ ရယ္ေမာဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ အပန္းေျဖၾက၊ အခက္အခဲမ်ားရွိလွ်င္လည္း ၀ို္င္း၀န္းေျဖရွင္းၾကႏွင့္။ အျငိမ္းစားယူသြားျပီျဖစ္ေသာ က်ြန္မ၏ဆရာသမားျဖစ္သူ ေမ့ေဆးဆရာ၀န္မႀကီးကားလူနာမ်ားအေပၚ အလြန္ေစတနာထား ဂရုစိုက္သူတစ္ဦးျဖစ္ျပီး ရဟန္းသံဃာမ်ားအားလည္း ......အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရား ....ဟု လက္အုပ္ေလးခ်ီကာအရုိအေသေပးတတ္သလို ႏွလံုးခဲြစိတ္ဆရာ၀န္ႀကီးသည္လည္း ထုိနည္းတူ..... ေငြေၾကးအခက္အခဲျဖစ္သူ ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ သီလရွင္ ဆရာႀကီး ဆရာေလးမ်ားကိုလည္း ေရာဂါကုသရံုတင္မက ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈမ်ားလည္း ေပးေနသူျဖစ္သည္။

လုပ္ငန္းတြင္အလြန္ေစ့စပ္ေသခ်ာသူ လူနာမ်ားအေပၚဂရုဏာသံေလးႏွင့္ ျပဳစုေပးစြမ္းသူအစၥလာမ္ သူနာျပဳ ေလးမွာ က်ြန္မ မေလးစားပဲမေနႏုိင္သူတစ္ဦး ျဖစ္ျပီး အျခားသူူမ်ားကိုလည္း လုပ္ငန္းခြင္တြင္သူမ၏အျပဳအမူမ်ားကုိအတုယူရန္ က်ြန္မတိုက္တြန္းေလ့ရွိသည္။ ယေန ့ေခတ္အခါတြင္ မီဒီယာမ်ားမွာ က်ြန္မလစ္လ်ဴ၍မရေအာင္ပင္ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈမ်ားျပင္းထန္ေနသည္ကို စိတ္မေကာင္းစြာေတြ ့ရသည္။ မည္သည့္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ေစကာမႈ ပင္ကုိယ္စိတ္သေဘာမေနာမြန္ျမတ္ျဖဴစင္သူသည္ သူတစ္ပါးအား ဒုကၡမေပး။ သူတစ္ပါးအက်ိဳးယုတ္မည့္အမႈကို မျပဳ။ အခ်ိဳ ့ဘာသာမဲ့မ်ားလည္း ထိုနည္းတူ။ ၎တို ့၏ ဂုဏ္သိကၡာကုိလည္း အသီးသီးေစာင့္ထိန္းၾကေလသည္။ ပင္ကုိယ္ အက်င့္စာရိတၱ ခ်ြတ္ယြင္းသူတို ့ကား မည္သည့္ဘာသာ၀င္ပင္ျဖစ္လင့္ကစား မိမိအပါအ၀င္ အမ်ားအက်ိဳးယုတ္ေအာင္ စည္းေဖါက္ဖို ့၀န္မေလး။ ထိုအက်င့္စာရိတၱေဖါက္ျပားမႈမွ သည္ ႏိုင္ငံေရးအဓိကရုဏ္မ်ားျဖစ္ပြားသည္အထိ ႀကံဳၾကရျပီမဟုတ္ပါလား။

ထို ့အျပင္ အစြန္းတရားတို ့သို ့ဦးတည္မႈမွ သည္ ထိုအစြန္းတရားႏွစ္ဖက္တို ့ဆံုေတြ ့လွ်င္ အရာရာဆုတ္ယုတ္ေပလိမ့္မည္။ မည္သို ့ပင္ျဖစ္ေစ က်ြန္မတို ့သည္ကားအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈ လုပ္ငန္းတူျဖစ္ျပီး အမ်ိဳးသားေရးကိုလည္း က်င့္၀တ္မ်ားႏွင့္အညီ အသီးသီးေစာင့္ထိန္းျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို ့၏အက်ိဳးကို ေအးအတူပူအမွ် ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူတကြ ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ေနအံုးမည္မွာ မလဲြေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း အျခားေသာ ေနရာေဒသမ်ား ၊ ျမိဳ ့ရြာမ်ားတြင္သာမက ကမၻာေပၚရွိ ေနရာအသီးသီးတြင္ လည္း အစြန္းတရားႏွစ္ပါးႏွင့္ကင္းေ၀းျပီး ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ မာန္မာနတရားမ်ားေလ်ာ့ပါးလာေအာင္ ဘာသာတရားအသီးသီးမွ သာသာ၀င္မ်ားကုိယ္စီကိုယ္ငွ တာ၀န္ယူ ျပီးေျဖရွင္းၾကမည္ဆိုလွ်င္ ......ျငိမ္းခ်မ္းေရးသည္လက္တစ္ကမ္းပင္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္လွ်က္......

သီတာခင္
၂၁၊ ၆၊၂၀၁၃

↧

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္ အာဏာသိမ္းျခင္း

June 21, 2013, 10:42 pm

≫ Next: ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးရဲ႕ အနာဂတ္အား မွန္းဆေမွ်ာ္ေတြးျခင္း (သို ့) ဦးသိန္းစိန္နဲ ့ ဦးေရႊမန္းတို ့ႏွစ္ဦး

≪ Previous: ထိန္းသိမ္းျခင္းႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး

Soe Lynn's photo.

16 hours ago

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္ အာဏာသိမ္းျခင္း

အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားတြင္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးသည္ အဓိက တာဝန္ တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအခါ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးအား ျပည္ ခိုင္ၿဖိဳးပါတီက ေျပာဆိုလာခဲ့ၿပီး မၾကာမီ တြင္ လႊတ္ေတာ္၌ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ ကိုယ္ စားလွယ္ကပင္ အဆိုတင္သြင္းၿပီး ျပည္ ခိုင္ၿဖိဳးပါတီဝင္အမ်ားစုပါေသာ လႊတ္ ေတာ္က အတည္ျပဳလိုက္သည့္အခါ အ မ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္သဘာပတိ အဖြဲ႕ဝင္ဆရာႀကီး ဦးဝင္းတင္က ‘ေက်ာ္ ေတာ့ ေလွသူႀကီး ညားေတာ့ ေလွထိုး သား’ ဟူ၍ ပါတီ အာေဘာ္ ဒီလိႈင္းဂ်ာ နယ္မွ ေရးသားလိုက္ရေတာ့သည္။ဖြဲ႕ စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို လႊတ္ေတာ္၌ပင္ ေဆြးေႏြးျပင္ဆင္ၾက မည္ဆိုလွ်င္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီဝင္အမ်ားစု ပါဝင္ေနေသာ လႊတ္ေတာ္ျဖစ္သည့္အ တြက္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ အလိုမက်ေသာ အခ်က္မ်ားကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ေရးမွာ မျဖစ္ ႏိုင္ဟု ယူဆရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ၏ ဒီမိုကေရစီအေပၚ မည္မွ် သက္ဝင္ယံုၾကည္သနည္းဟူေသာ စိန္ေခၚခ်က္တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ပံုရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အမ်ားစုျဖစ္ ေသာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီသည္ အနည္းစု ျဖစ္ေသာ ဒီခ်ဳပ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္မ်ားအပါအဝင္ အျခားပါတီမွလႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ပါတီမ်ား အပါအဝင္အနည္းစု ဆႏၵကို မည္မွ်အေလးထားသနည္း ဟူသည့္အ ခ်က္ကို အမ်ားက ေစာင့္ၾကည့္အကဲျဖတ္ ေနမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ အမ်ားျပည္သူ မႏွစ္ ၿမိဳ႕ဖြယ္ အခ်က္မ်ားကို ျပင္ဆင္ေရးတြင္ သေဘာတူညီခဲ့ပါက ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ ေရြး ေကာက္ပြဲတြင္ ျပည္သူ႔ဆႏၵမဲ ရယူရန္ အခြင့္အလမ္းမွာ ပိုမိုခက္ခဲၾကမ္းတမ္း ေနမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းကိုလည္း Óဏ္ ႀကီးေသာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အကဲခတ္မိၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ ေရးသည္ လိုအပ္၍ ျပင္ဆင္ျခင္းျဖစ္ႏိုင္ သလို၊ မေရရာေသာ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ အနာ ဂတ္တြင္ အျခားသူမ်ား မျပင္ခင္ ျပင္ လိုက္ျခင္းဟုလည္းယူဆႏိုင္သည္။ မည္ သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ျပည္တြင္းတြင္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာမ်က္ႏွာစာတြင္လည္းေကာင္း အျငင္းပြားစရာ ျဖစ္ေနသည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအား ျပင္ဆင္ခြင့္ႀကံဳလာ သည္မွာ ဝမ္းေျမာက္စရာပင္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းတြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအ ေျခခံဥပေဒအား ျပင္ဆင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ ေသာအျဖစ္တစ္ခု ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးပါ သည္။ သို႔ေသာ္…ျပည္တြင္း ဆူပူ ေသာင္းက်န္းမႈမ်ား အရွိန္ေလ်ာ့က်သြား ၿပီး ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖို႔ ေနသာ ထိုင္သာရွိလာၿပီးေနာက္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုသည္ ျပည္နယ္သူ၊ ျပည္နယ္သား မ်ားက ျမန္မာမ်ားအေပၚ မေက်နပ္ခ်က္ မ်ား ရွိသည္ဟူေသာ သတင္းမ်ားကို ၾကားလာရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးတြင္ ျပည္ ေထာင္စု တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးအတြက္ ျပည္နယ္အသီးသီးမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏွင့္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီး ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ ပံုအေျခခံဥပေဒအား လိုအပ္သလို ျပင္ ဆင္ေပးရန္ သႏၷိဌာန္ခ်ခ့ဲသည္။ ဦးႏု သည္ လႊတ္ေတာ္တစ္ခုလံုး၏ အမတ္ ဦးေရ သံုးပံုႏွစ္ပံုေက်ာ္သည္ အစိုးရ လက္ထဲတြင္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒအား ျပင္ဆင္ လိုက ျပင္ဆင္ရန္အခ်ိန္ေကာင္းဟုယူဆ ၿပီး ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအား မည္ကဲ့သို႔ ျပင္ဆင္လိုသည္ကို ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအား ေမးျမန္းၿပီး တင္ျပေသာ အဆိုမ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆြး ေႏြးလိုသည္။ ထိုေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားမွ အမ်ားသေဘာတူလက္ခံႏိုင္သည့္ အ ဆိုမ်ားကို ခ်က္ခ်င္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးၿပီး အေျဖရွာမေတြ႕ေသးေသာ အဆိုမ်ားကို ဆက္လက္ေ ဆြးေႏြးျခင္း ျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ပိုမို စည္းလံုးညီၫြတ္လာမည္ဟု ယံုၾကည္ ေနသည္။

ဦးႏုက ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္အေျခခံ ဥပေဒအား လိုအပ္သလို ျပင္ဆင္ရန္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ အသီးသီးထံမွ အဆိုမ်ားတင္သြင္းရန္ ဖိတ္ေခၚလိုက္ရာ မွ ဖက္ဒရယ္မူ ဟူ၍ ေပၚေပါက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပ ေသာ ျပည္နယ္ေပါင္းစံုညီလာခံမွ ေပၚ ထြက္လာေသာ ဖက္ဒရယ္မူကို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁ ရက္ေန႔ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ ပြဲတြင္ တင္ျပေဆြးေႏြးရန္ ျဖစ္သည္။ ဦးႏုကမူ ဖက္ဒရယ္မူသည္ ေၾကာက္ စရာေကာင္းေသာမူမဟုတ္ဘဲ၊ အေမရိ ကန္ျပည္ေထာင္စု၏ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒကို မွီၿပီးေရးဆြဲထားေသာ မူဟုယူဆသည္။ သို႔ေသာ္ ဦးႏုယူဆသ လို တပ္မေတာ္က မယူဆခဲ့ေပ။ ဖက္ဒ ရယ္မူေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳကြဲ ႏိုင္သည့္ အႏၲရာယ္ကို တပ္မေတာ္က သိလ်က္ႏွင့္ ဥေပကၡာျပဳခဲ့လွ်င္ အျပစ္ တင္ခံရမည္ဟု စိုးရိမ္ေနသည္။ ရွမ္း ျပည္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အမႈထမ္း ခဲ့ၿပီး ေစာ္ဘြားမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ တပ္ မေတာ္အရာရွိတစ္ဦးက ေစာ္ဘြားမ်ား သည္ ဖက္ဒရယ္မူရရွိၿပီး ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ က်င္း ပေနစဥ္မွာပင္ ျပည္နယ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ ဖက္ဒရယ္မူကို လက္မခံလွ်င္ သူပုန္ထမည္ဟူသည့္သတင္းမ်ား ထြက္ ေပၚလာသည္။ အခ်ိဳ႕ကမူ ထိုသတင္း မ်ားကို ဆိုရွယ္လစ္မ်ားက လႊင့္ထုတ္ခဲ့ သည္ဟု စြပ္စြဲၾကသည္။ ဦးႏုကမူ ထို သတင္းမ်ားကို ရယ္စရာျပက္လံုးအျဖစ္ သာ သေဘာထားခဲ့သည္။

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အခန္း ၁ဝ အရ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္ တို႔သည္ ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္လို လွ်င္ ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ရိွေသာေၾကာင့္ ရွမ္း ျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္မ်ား သူပုန္ ထရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိပါက ဖက္ဒရယ္ မူကို ကိုင္ေနစရာမလိုဘဲ ခြဲထြက္ခြင့္ ေတာင္းႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဦးႏုသည္ ထို သတင္းမ်ားကို မယံုၾကည္ရျခင္း ျဖစ္ သည္။ ထို႔အျပင္ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ ပထမ ေန႔၊ မတ္လ ၁ ရက္၊ ည ၉ နာရီ အစည္း အေဝးၿပီးခ်ိန္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ ဥကၠ႒ ေစာခြန္ခ်ိဳႏွင့္ ကယားျပည္နယ္ ဥကၠ႒ ေစာဝဏၰတို႔သည္ ဦးႏုေနအိမ္အထိ လိုက္လာၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကို အက်ပ္ကိုင္ လိုပါ က ၁၉၄၈ ၊ ၄၉ ခုႏွစ္ကပင္ ကိုင္ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔မလုပ္ခဲ့ ေၾကာင္း၊ သူတို႔တင္ျပသည့္အတိုင္းလုပ္ ေပးရမည္ဟူသည့္ သေဘာမဟုတ္ဘဲ လုပ္ေပးႏိုင္သမွ်ကိုသာ လုပ္ေပး၍ မေပးႏိုင္သည္ကို ပယ္လိုက္လွ်င္ လက္ ခံပါမည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ တပ္မေတာ္သည္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလကပင္ အာဏာသိမ္း ရန္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာသိမ္း ယူခဲ့ ေလသည္။ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ တစ္ျဖစ္ လဲ တပ္မေတာ္၏အာဏာသိမ္းမႈအေပၚ ေဝဖန္သံုးသပ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚထြက္ ခဲ့သည္။ ပထစအစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ကာ ကြယ္ေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္း ေဆာင္ခဲ့သူတစ္ဦးကမူ ‘ပထစေခါင္း ေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ တပ္မေတာ္အႀကီး အကဲမ်ား၏ ၾသဇာအာဏာကို ေလ်ာ့ နည္းသြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေဆြး ေႏြးခဲ့ေသာေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းျခင္း ျဖစ္မည္’ဟုလည္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။ မည္ သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ႏွင့္ ယင္းတို႔ႏွင့္ဆက္ႏႊယ္ေနေသာ အ ေၾကာင္းမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္က အလို မက်စရာ၊ သံသယျဖစ္ဖြယ္ရာမ်ား ပါေနႏိုင္သည္ဟု တြက္ဆရမည္ျဖစ္ သည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ တပ္မေတာ္ က အလိုမက်လွ်င္ အာဏာသိမ္းသည့္ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးသည္။

ယခုအခါ ေဆာင္ရြက္ျပင္ဆင္ေန ၾကသည့္ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး တြင္လည္း အာဏာရပါတီႏွင့္ တပ္မ ေတာ္၏ အခန္းက႑မွာ အေရးႀကီး လွသည္ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။သမၼတျဖစ္သူ ကလည္း ‘စစ္တပ္သည္ ဂုဏ္ယူစရာ သမိုင္းေၾကာင္းရွိေၾကာင္း ႏွင့္ ေရွ႕ဆက္၍လည္း အထူးေနရာတစ္ ခုအျဖစ္ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ရွိေနမည္’ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဝါရွင္တန္ပို႔စ္ႏွင့္ အင္တာ ဗ်ဴးတြင္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္(ဦးရဲထြန္း)က လည္း လႊတ္ေတာ္အတြင္း အဆံုးအ ျဖတ္ေပးႏိုင္သည့္ ျပည္ေထာင္စုႀက့ံခိုင္ ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီႏွင့္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္တို႔က ျပင္ဆင္ သင့္သည္ဟု ယူဆေသာ ကိစၥရပ္မ်ား တြင္သာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္ဟူသည့္ သံုးသပ္ေျပာဆိုမႈမ်ားလည္း ရွိသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း တပ္ မေတာ္က လိုလိုခ်င္ခ်င္ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္မွသာ အၾကမ္းမဖက္ေသာနည္းျဖင့္ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို လွမ္းႏိုင္ မည္ဟု အိႏၵိယႏိုင္ငံခရီးစဥ္တြင္ ေျပာ ဆိုခဲ့သလို ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ တပ္မ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို မစဥ္းစား ဘူးဆိုရင္ လံုးဝလက္ေတြ႕က်မွာမဟုတ္ ဟုေျပာဆိုခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူက တပ္ မေတာ္သားမ်ားသည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အား ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္း၊ ပိုအားေကာင္း၊ ပိုညီၫြတ္သည့္ တိုင္းျပည္အျဖစ္ ျမင္ လိုသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနသည္။

တပ္မေတာ္သည္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ပါဝင္မႈ အင္အားကို တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့ သြားမည္ဟူသည့္ ေျပာဆိုမႈမ်ားရွိေန ေသာ္လည္း ေလာေလာဆယ္ အေျခအ ေနတြင္ စစ္တပ္၏ ဘဝင္မက်ဖြယ္ ကိစၥ မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္မွာ အႏၲရာယ္ မ်ားသည္ဟု ယူဆဖြယ္ရာျဖစ္သည္။ ထို အေတာအတြင္း ယခင္စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ ဗုိလ္ ခ်ဳပ္လြန္းေမာင္(ၿငိမ္း)က ဧရာဝတီ သတင္းဌာနသို႔ လက္ရွိအာဏာရပါတီ သည္ ယခင္စစ္အစိုးရစနစ္သို႔ ျပန္လည္ ကူးေျပာင္းရန္ ဆႏၵရွိေနေသးေၾကာင္း ေျပာဆိုလိုက္သည့္အခါ အမ်ားက စိုး ရိမ္ပူပန္ေနေတာ့သည္။

စည္သူၿငိမ္း

Popular Myanmar News Journal

↧

ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးရဲ႕ အနာဂတ္အား မွန္းဆေမွ်ာ္ေတြးျခင္း (သို ့) ဦးသိန္းစိန္နဲ ့ ဦးေရႊမန္းတို ့ႏွစ္ဦး

June 21, 2013, 10:46 pm

≫ Next: အိမ္ျပန္လမ္းအေတြး -၂

≪ Previous: ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္ အာဏာသိမ္းျခင္း

Nik Nayman's photo.

16 hours ago

ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးရဲ႕ အနာဂတ္အား မွန္းဆေမွ်ာ္ေတြးျခင္း (သို ့) ဦးသိန္းစိန္နဲ ့ ဦးေရႊမန္းတို ့ႏွစ္ဦး။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီဟာ ဆႏၵမဲရာခိုင္ႏႈန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ အႏိုင္ရလာခဲ့တာကို အားလံုးသိၿပီး ျဖစ္မွာပါ။ ဒီလို အနိုင္ရလာတာဟာ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကပဲ ေတာ္လို႔ လား၊ ျပည္သူေတြကပဲ သူတို႔ကို အမွန္တကယ္ ယံုၾကည္ခဲ့လို႔လား ဆိုတာကေတာ့ အထူးစဥ္းစားစရာမလို။ NLD မပါ၀င္ သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္သျဖင့္ ႀကံ႕ဖြံ႕အေနျဖင့္ ၂၀၁၀ တြင္ အႏူေတာမွ လူေခ်ာျဖစ္တာက ျငင္းစရာမရွိ။ ထို႔အျပင္ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ အမတ္ေနရာအမ်ားစု ေနရာရခဲ့ျခင္းမွာ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ေပးထား ေသာေၾကာင့္ ဆိုသည့္အခ်က္ကိုေတာ့ မည္သူမွ မျငင္းႏိုင္။ယခင္ နအဖ အစိုးရက ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီ ႐ံုးစိုက္ရာ ေျမေနရာ မွ အေဆာက္အဦ၊ ပရိေဘာဂမ်ိဳးစံုအထိပင္ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့သည့္အျပင္ ေဒသခံ စစ္တိုင္းမွဴးမ်ား၏ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အလိုက္စည္းရံုးေပးခဲ့ျခင္းကလဲ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီအႏိုင္ရရွိျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းတစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္။

ႀကံ႕ဖြံ႕ကိုယ္စားလွယ္ေဟာင္းမ်ား၏ အရည္အခ်င္းမွန္အား ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ထင္ထင္ ရွားရွား ေတြ႕လာရေတာ့သည့္ မဲႏၵနယ္ (၄၂) ခု ရွိသည့္အနက္ NLD ပါတီမွ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းမျပဳခဲ့သည့္ မဲဆႏၵနယ္ တစ္ေနရာကလြဲ၍ က်န္သည့္ မဲဆႏၵနယ္အားလံုးတြင္ ခြက္ခြက္လန္ ႐ံႈးနိမ့္သြားျခင္းက ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီႏွင့္ အေရြးခ်ယ္ခံ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းက ထင္ထင္ရွားရွား ေပၚလာေတာ့သည္။ အကယ္၍ ဒီ ၂၀၁၀ တြင္ ျပည္သူတို႔၏မဲဆႏၵအတိုင္း၊ ျပည္သူ႕ဆႏၵအတိုင္း ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရျခင္းမွန္ကန္ခဲ့ပါက ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ယခုကဲ့သို႔ ခြက္ခြက္လန္ ရွက္ဖြယ္လိလိ ႐ံႈးစရာအေၾကာင္းမရွိေပ။

၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႀကံံဖြံ႕ပါတီ ဘာေၾကာင့္ ခြက္ခြက္လန္ ရံႈးခဲ့ရပါသလဲ။ ယခင္ နအဖ လက္ထက္က စနစ္တက် ဖြဲဲ႕စည္းေပးလိုက္ေသာ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီႀကီးသည္ အာဏာရၿပီး အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာပင္ ပါတီ ၀င္မ်ားအခ်င္းခ်င္း ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတြင္ မညီမညြတ္ျဖစ္လာသည္။ သမၼတအစိုးရအဖြဲ႕ႏွင့္ ပါတီတာ၀န္ရွိသူမ်ား အၾကား အက္ေၾကာင္းမ်ား ထပ္လာသည္။ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္၀န္ႀကီးျဖစ္သူႏွင့္ ၀န္ႀကီးမျဖစ္သူ ေနရာမရသူမ်ားအၾကား ခြက္ေစာင္းခုတ္လာၾကသည္။ အခ်င္းခ်င္းမညီညြတ္ေတာ့ဘဲ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေဖာ္ေကာင္လုပ္လာသည္။

သမၼတက ႏိုင္ငံကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္တြင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌက သမၼတ လုပ္ရကိုင္ရခက္ေအာင္ ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္လာတာကို ေတြ႕ျမင္လာရပါတယ္။ ႏိုင္ငံ စီးပြားေရး နလန္မထူႏုိင္ေသးခင္မွာတင္ ၀န္ထမ္း မ်ား လစာတိုးေအာင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌမွ သမၼတအား ဖိအားေပးျခင္း၊ ထို႔အျပင္ အျခားေသာ အတြင္း ႀကိတ္ပုန္း ျပႆနာမ်ားကိုလည္း ေတြ႕လာရပါတယ္။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီမွ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အတြင္း ေရြးခ်ယ္ခံရေသာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစုမွာ စစ္တပ္မွ အသြင္ေျပာင္းလာေသာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အေနျဖင့္ အေရြးခ်ယ္ခံ ရမွာ ေသခ်ာသည္ကို သိရွိေနသည့္အတြက္ ျပည္သူလူထု အခက္အခဲႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကူညီေျဖရွင္း ေပးတာမရွိေပ။ ဒါ့အျပင္ ႀကံ႕ဖြံ႕ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းမ်ားအေနျဖင့္ မဲဆြယ္ခ်ိန္ ျပည္သူနဲ႔ထိေတြ႕ၿပီး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြကို လံုး၀လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပါ။ ဒါကလည္း ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီ ရံႈးနိမ့္ခဲ့ရတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းရင္းတစ္ခုလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ယခင္က ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီႀကီးရဲ႕ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ ဦးေရႊမန္းတို႔ရဲ႕ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေျခပုန္းခုတ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြဟာ အေစာပိုင္းမွာေတာ့ ဦးေရႊမန္းဘက္က မွန္ေနတယ္လို႔ ထင္ရေပမဲ့ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ဦးေရႊမန္းရဲ႕ အလြန္ျဖစ္လာတာကို သတိ ထားမိလာပါတယ္။ ဦးေရႊမန္းအေနနဲ႔ ယခင္ နအဖအစိုးရလက္ထက္က ႏိုင္ငံအဆင့္ နံပါတ္(၃) ေနရာမွာ ရွိတဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါ။ နအဖေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအး နားသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အစိုးရသစ္မွာ သူကလြဲၿပီး သမၼတျဖစ္မဲ့သူမရွိလို႔ ယူဆခဲ့ရေပမဲ့ တကယ္ျဖစ္လာေတာ့ သူ႔ထက္တစ္ဆင့္ ငယ္တဲ့ သူက သူ႕ကို ေက်ာ္တက္သြားတဲ့အတြက္ သူ႔မွာ ခံစားခ်က္ရွိပံု ရပါတယ္။ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ျဖစ္လာ ကတည္းက အစိုးရအဖြဲ႕ကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဖိအားေပးလာတာကို သတိထားမိလာပါတယ္။

အခုေတာ့ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ ဦးေရႊမန္းတစ္ေယာက္ ေသြးရူးေသြးတန္းလုပ္ရပ္အခ်ိဳ႕ လုပ္လာတာကို ေတြ႕လာရပါၿပီ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အေမရိကား က ျပန္ေရာက္လို႔ မၾကာေသးခင္မွာပဲ အေမရိကားကို ခရီးႏွင္ဖို႔ ျပင္ပါေတာ့တယ္။ အေမရိကား ေရာက္ေတာ့ အေမရိကန္အႀကိဳက္ ေျပာဆိုခဲ့တာေတြ၊ အေမရိကန္ကို အထင္တႀကီးနဲ႔ စကားေျပာဆိုခဲ့တာေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က Internet မွာ နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ နအဖအစိုးရရဲ႕ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕၀ွက္ ဖိုင္တစ္ခုထဲက ေျမာက္ကိုရီးယားကို သြားခဲ့တဲ့ ဦးေရႊမန္း ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ေတာင္ မထင္မွတ္စရာပါပဲ။

ဒါ့အျပင္ အေမရိကန္ေရာက္တုန္း ၉၆၉ အဖြဲ႕ေတြ ကို အေရးယူမယ္ ေျပာခဲ့လို႔ ဗုဒၵဘာသာ၀င္ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ စိတ္ကို ဆြေပးသလို ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့အျပင္ ၉၆၉ အဖြဲ႕ကို အၾကမ္းဖက္သမားလို႔ ကမာၻကေတာင္ ထင္သြားေစပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂၀၁၅ မွာ သမၼတ ျဖစ္ခ်င္တယ္၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ သမၼတထက္ ပိုျမင့္တဲ့ရာထူးရွိရင္ လိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စကားေတြေၾကာင့္ ဦးေရႊမန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာျပည္သူေတြ ၾကားမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး မေက်မနပ္ ျဖစ္လာၾကတာကို ေတြ႕လာရပါတယ္။

ဦးေရႊမန္းကို ဘယ္ေလာက္အထိ ခ်စ္ၾကလဲဆိုရင္ သမၼတထက္ျမင့္ခ်င္ရင္ ဘုန္းႀကီး၀တ္လိုက္လို႔ ဆိုသူကတစ္မ်ိဳး၊ သမၼတထက္ျမင့္ခ်င္ရင္ ဦးသိန္းစိန္ မိန္းမလုပ္လိုက္ ဆိုသူကတစ္ဖံု၊ Online မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေ၀ဖန္ ေျပာဆိုလာၾကတာကိုလဲ ေတြ႕လာရပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ပို႔သတဲ့ေမတၱာကို ရသြားလို႔လားေတာ့ မသိဘူး၊ ဦးေရႊမန္း တစ္ေယာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ဖို႔ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္လို႔ ဆိုလာျပန္ပါတယ္။ ဦးေရႊမန္း အခုလို အေမရိကား မွာ ေျပာၾကားတဲ့စကားေတြဟာ သူ႕ရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေရးခံယူခ်က္လား၊ ပါတီရဲ႕ မူ၀ါဒလားေတာ့ ကြဲကြဲျပားျပားမသိရပါ။ ႀကံ႕ဖြံ႕ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္အခ်ိဳ႕ကလည္း ဦးေရႊမန္း အခုလို အေမရိကားခရီးစဥ္မွာ ေျပာခ်င္တာ ေျပာခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘ၀င္မက် ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ပါတီ၀င္တစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနနဲ႔ အျခားေသာပါတီ၀င္မ်ား၏ သေဘာထားကိုမရယူဘဲ မေျပာဆိုသင့္ဘူးလို႔ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုေနၾကသူမ်ားလဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူစိတ္ႀကိဳက္ခန္႔ထားတဲ့ ႀကံ႕ဖြံ႕ ဒုဥကၠဌျဖစ္သူ ဦးေဌးဦး ကေတာ့ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီအနိုင္ရရင္ ဦးေရႊမန္းကို သမၼတ အမည္စာရင္း တင္သြင္းမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေသးပါတယ္။

ဦးေဌးဦးရဲဲ႕စကားကေရာ ပါတီက သေဘာတူရဲ႕လားေတာ့ မသိ၊ အခုပါတီအတြင္းမွာ ဦးေရႊမန္းကို ေထာက္ခံ သူနဲ႔ ကန္႔ကြက္သူေတြရဲ႕ အက္ေၾကာင္း ဇာတ္လမ္း မၾကာခင္ၾကားရပါေတာ့မယ္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ပါတီကိုယ္စားျပဳ ေျပာရမဲ့စကားမ်ားဟာ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ားေတာင္မသိဘဲ ထိပ္ပိုင္းကလူေတြပဲ ဒီမိုကရက္ဆန္ဆန္ ေျပာခ်င္တိုင္း ေျပာေနၾကေၾကာင္း ေ၀ဖန္ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။

ဦးေရႊမန္း အေမရိကန္ခရီးစဥ္အတြင္း ေျပာဆိုခဲ့သည့္ လိုအပ္ပါက NLD ပါတီနဲ႔ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရဖြဲ႕မယ္ ဆိုတဲ့စကားကလဲ ဦးေရႊမန္းရဲ႕ တစ္ဦးထဲ သေဘာထား ျဖစ္မည္ဟု ယူဆႏိုင္သည္။ ၎ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ၎တို႔ပါတီအေနျဖင့္ ဘာမွ် သိရွိထားျခင္းမရွိေသးေၾကာင္း ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္တစ္ဦးမွ ဆိုပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဦးေရႊမန္းက ေျပာၿပီးရက္ပိုင္း အတြင္းမွာပင္ NLD မွ ဦး၀င္းတင္က ၂၀၁၅ တြင္ NLD အႏုိင္ရပါက ႀကံ႕ဖြံ႕ႏွင့္လက္မတြဲႏိုင္ဟု လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့သည့္အတြက္ ဦးေရႊမန္း အေနျဖင့္ ရွက္တတ္ရင္ ကိုယ့္ဖာသာ ေသလိုက္ဖို႔ေကာင္းေသးသည္။

အေမရိကန္ခရီးစဥ္အတြင္း ၉၆၉ အား အေရးယူမည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည့္အတြက္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ မစိုးရိမ္ တိုက္သစ္ ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူမွ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ လက္ထက္မွာ အေကာင္းျမင္ၿပီး ကိုယ့္လူမ်ိဳး ဦးစားေပးမလား၊ မွ်မွ်တတ ဆက္ဆံမလားလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။ အခု ဦးေရႊမန္းကိုယ္တိုင္ အခုလို ေျပာေလေတာ့ ေနာင္ ႏွစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ရင္ ျမန္မာေတြ လူရုပ္ေတာင္ ေပၚမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ နုိင္ငံ၊ လူမ်ိဳး၊ သာသနာအတြက္ ရင္ေလးေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ပါေသးတယ္။

ၿခံဳၿပီး သံုးသပ္ရရင္ေတာ့ ဦးေရႊမန္းတစ္ေယာက္ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းႏွင့္ မရပ္တည္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ေဒၚစု ထမီနားခိုကာ လူထုေထာက္ခံမႈရေအာင္ ႀကိဳးစားေနတာ ပိုၿပီးပီျပင္လာတာကို ေတြ႕ျမင္လာရပါတယ္။ အဲဒီလုပ္ရပ္ က ယိုသူမရွက္ ျမင္သူကေတာ့ ရွက္စရာဘဲ။ တကယ္တန္း ဦးေရႊမန္းလုပ္ရဲရင္ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီကထြက္ၿပီး သီးျခားပါတီ တစ္ခု ေထာင္ၿပီး ၂၀၁၅ မွာ အေရြးခံလိုက္ပါလို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ဒီအေျခအေနနဲ႔ ဒီေျမ ဒီေရမွာ ဒီေခါင္းေဆာင္ ဒီလူေတြနဲ႔ ဒီအတိုင္းဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပါတီ၀င္ေဟာင္း (၂)သန္းေက်ာ္ ရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ ဟာ ၂၀၁၅ မတိုင္ခင္ ဒီမွာပဲ ေရစုန္ေမ်ာသြားေတာ့မယ္လို႔ သံုးသပ္လိုက္ရပါတယ္။

ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေဟာင္းတစ္ဦး။

↧

အိမ္ျပန္လမ္းအေတြး -၂

June 22, 2013, 10:02 pm

≫ Next: တန္ဖုိးထားတတ္ပါေစ

≪ Previous: ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးရဲ႕ အနာဂတ္အား မွန္းဆေမွ်ာ္ေတြးျခင္း (သို ့) ဦးသိန္းစိန္နဲ ့ ဦးေရႊမန္းတို ့ႏွစ္ဦး

by Thida Khin (Notes) on Saturday, June 22, 2013 at 11:19pm

အိမ္ျပန္လမ္းမွာ ေတြးမိတာေလးက ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဦဥာဏိႆရ ၏ ၾသ၀ါဒ ...... ငါးက်မ္းျပန္ထား၀ယ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးဓမၼပီယ ၏ ေဒါက္တာဘဲြ ့ရ ဂုဏ္ျပဳပဲြတြင္.... ဒီလူေတြသူမ်ား ဘာေျပာေျပာ ဟုတ္ကဲ့ သေဘာတူပါတယ္ တူပါတယ္ ..ေထာက္ခံပါတယ္ ေထာက္ခံပါတယ္ပဲ ...... ဆိုတာေလးသတိရမိတယ္။
နာမည္ႀကီးတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမ်ားေျပာလိုက္ ရင္ အဟုတ္ခ်ည္းထင္ၾကတယ္။ မိမိတို ့တြင္ ကုိယ္ပုိင္ဆံုးျဖတ္ႏုိင္တဲ့ စြမ္းရည္မ်ားရွိၾကျပီးသား...... pros & con ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးက်ိဳး ၊ ေနာက္ဆက္တဲြ အက်ိဳးဆက္ စတာေတြကုိ တစ္ဘက္သတ္မၾကည့္ပဲ ရႈေထာင့္စံုမွ ေတြးသူရွားေလ၏။ သူမ်ားဆႏၵျပ ဘုမသိဘမသိေခ်ာ္လဲေရာထိုင္ ၊ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္သူ ဆဲြေဆာင္ရာ မွာ မိၾကေလ၏။ ေနာင္က်ဥ္လားဆိုလည္း မက်ဥ္ ၊ လမ္းမေပၚငုတ္တုတ္ထိုင္သူထိုင္ ၊ ျမင္မေကာင္းရႈမေကာင္း ႏွိမ္နင္းခံရ ၊ ကမၻာ့အလယ္မွာ ျမန္မာတို ့အရွက္ရေပါင္းမ်ားလွျပီ။

ဤမွ်ရပ္တန္ ့ျပီး စိတ္တည္ျငိမ္စြာ ေခါင္းေအးေအးႏွင့္စဥ္းစားေစလိုသည္။ တိုင္ပင္ႏွီးေႏွာေစလိုသည္။ မိမိတို ့၏လုပ္ရပ္ကို ကမၻာက ေစာင့္ၾကည္ေနသည္ ။ မိမိတို ့ထက္ဥာဏ္ အေမွ်ာ္ျမင္ႀကီးသူမ်ား ျပံဳးေတာ္မႈ၏။ ယခုေခတ္အေျပာမ်ားေနေသာ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္မ်ား မျဖစ္ေစလို ။ သူမ်ားေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ေနတာထက္..... ကုိယ္သာဆို ဘာလုပ္သင့္လဲ၊ ဘာလုပ္ဖို ့လိုအပ္သလဲ၊ ဘာလုပ္မလဲ .... စသည္ ျဖင့္ ကုိယ္ပိုင္အေတြးမ်ားကုိ အသံုးခ်ေလ့က်င့္သင့္သည္။ ထိုမွတဆင့္ သက္ဆိုင္ရာကုိ အၾကံဥာဏ္ေပး၊
ခက္ေတာ့ခက္သား ထုိသူမ်ားကေရာ ဘယ္လိုနည္းလမ္းေတြနဲ ့ေျဖရွင္းမလဲ Problem Solving Technique ေတြကို Creative Thinking နဲ ့ျပႆနာတစ္ခုေပၚ ျခံဳငံုသံုးသပ္ျပီး ေျဖရွင္းဖူးအံုးမွ။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ျဖင့္ အျပတ္ျပတ္ ႏွင့္ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ဆိုသည့္စကားအတိုင္း ျဖစ္ေခ်အံုးမည္။ Terrorism Attack ေတြကို ႏိုင္ငံတကာမွာ Strategic Plan ေတြကုိ သံုးျပီး ဘယ္လို ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းသြားသလဲ။

၎တို ့၏ Strength & Weakness ေတြကုိ ဘယ္လိုသင္ခန္းစာယူမလဲ ..... ထိုနည္းလမ္းမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ႏိုမ္ႏွင္းသူမ်ား၊အာဏာပိုင္မ်ား ႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ လက္နက္ကိုင္အဖဲြ ့အစည္းမ်ားမွ အဖဲြ ့၀င္တိုင္းတတ္ေျမာက္ထားသင့္သည္ဟု ယူဆသည္။ သို ့ေသာ္ မိမိတို ့ႏိုင္ငံ၏ အေျခအေန သဘာသဘာ၀ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီစြာ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။ ေခတ္စနစ္ႏွင့္ ကိုက္ညီမႈရွိမရွိ သံုးသပ္ဖို ့ေတာ့လိုသည္။ ထုတ္္ျပန္ထားသည့္ နည္းဥပေဒမ်ား ကုိိလိုက္နာသင့္သည္။ ျမန္မာျပည္သူ/ သားတို ့ ျမန္မာဟု ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားဖို ့ေတာ့ အရွိန္ျပန္ယူရေပလိမ့္အံုးမည္။
(မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ထိခိုက္နစ္နာေစလိုျခင္းမရွိပါ။ အမွားမ်ားရွိပါက အျပဳသေဘာျဖင့္တည့္မတ္ေပးေစလိုပါသည္။)

သီတာခင္
၂၂၊ ၆၊ ၂၀၁၃

↧

တန္ဖုိးထားတတ္ပါေစ

June 22, 2013, 10:11 pm

≫ Next: ဘုရားသားႏွင့္ က်ားကြက္ ကစားမည္ေလာ.

≪ Previous: အိမ္ျပန္လမ္းအေတြး -၂

Photo: တန္ဖုိးထားတတ္ပါေစ -------------- နရေပေတ့မင္းရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးတယ္။ တရုတ္ေတြက်ဴးေက်ာ္ခ်ိန္ တရုတ္ကုိမႏိုင္ေတာ့လုိ႔ ေရေၾကာင္းကေန ေလွနဲ႔ေျပးဖုိ႔လုပ္ပါတယ္။ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ ၀န္၊ မွဴးမတ္ေတြကမ်ားတဲ့အထဲ မိဖုရားေတြကမ်ားေတာ့ ေလွကမဆံ့ေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ သူဘာလုပ္သလဲဆုိရင္ က်န္ခဲ့တဲ့မိဖုရားေတြကုိ သူမ်ားေတြယူမွာဆုိးလုိ႔ ေရထဲကန္ခ်ပစ္တယ္တဲ့။ ဒါေလးေခါင္းထဲေရာက္လာတဲ့အျပင္ ေနာက္တစ္ခုကုိ ဆက္ၿပီးသတိရမိတယ္။ “ မိဖုရားကုိ ငါမႏွေျမာ၊ သင္းလုိသူရဲေကာင္းကုိပဲ ငါႏွေျမာတယ္ ” ဆုိတဲ့ ရာဇဓိရာဇ္လုိ မင္းလည္းရွိေသးတယ္။ နရေပေတာ့က သူမ်ားေပးရမွာဆုိးလုိ႔ ႏွေျမာၿပီး ကန္ခ်ခဲ့ေပမယ့္ ရာဇဓိရာဇ္ရဲ႕ မိဖုရားကုိ မႏွေျမပုံ မတူပါဘူး။ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖုိးကုိ သိသူက မိဖုရားနဲ႔လဲၿပီး တန္ဖုိးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြမွာ ကုိယ့္မိဖုရားမေျပာပါနဲ႔ ကုိယ္ကျဖင့္ ဘာမွမေပးရပဲ အမ်ားအက်ိဳးလုပ္သူေတြ၊ ႏုိင္ငံအက်ိဳးလုပ္သူေတြကုိေလးစားတန္ဖုိးထားတတ္ၿပီလား။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေဖာက္ထြက္လာၿပီဆုိရင္ ပထမဆုံး ၀ုိင္းေျပာမယ္၊ ေအာ္မယ္။ ေ၀ဖန္၊ ေလကန္ၾကမယ္။ အဲ သူက ခံႏုိင္ရည္စြမ္းအားနဲ႔ အျမင့္ေရာက္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ နီးတဲ့ေနရာ၀င္ရပ္ၿပီ၊ ေနရာယူၿပီ။ တစ္ဖက္အဖြဲ႕မေကာင္းရင္ ေျပာမယ္ဆုိမယ္။ ေကာင္းရင္၊ သာရင္ကူးမယ္။ ဒီၾကားထဲ ဘာမွမလုပ္ပဲ ဟုိဘက္ေ၀ဖန္၊ ဒီဘက္ေ၀ဖန္သူေတြကလည္း ရွိပါေသးတယ္။ သူတုိ႔က ႏွစ္ဘက္လုံးမရတဲ့ “ ႏွစ္ဘက္တုံး” ေတြေပါ့။ ေနာက္ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တန္ဖုိးမထားတာက အမွန္ကုိေျပာသူ၊ ေထာက္ျပသူေတြပါပဲ။ ကုိယ္ကမဟုတ္တာလုပ္ၿပီး အဲဒါကုိေထာက္ျပရင္ နည္းနည္းေလးမွမႀကိဳက္တတ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တန္ဖုိးထားတတ္မႈနည္းပါတယ္။ ဆုိပါစုိ႔ ေခြးတစ္ေကာက္ကုိ ယွဥ္ကုိက္ရဲတာ၊ လူမုိက္တစ္ေယာက္နဲ႔ယွဥ္ၿပီးမုိက္တာဟာ ကုိယ့္တန္ဖုိး ကုိယ္နားမလည္တာပါ။ ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကုိယ္မပ်က္ပဲ လူတုိင္းက ကုိယ့္တန္ဖုိးေလးေတြကုိယ္စီထိန္းသိမ္းထားတတ္ရင္ တစ္ေယာက္ကေန တစ္ရာအဆုံးဆုိသလုိ ႏုိင္ငံထဲက လူသားအရင္းျမစ္တန္ဖုိးေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာမွာပါ။ တုိးတက္လာမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ကုိယ့္ကုိယ့္ကုိ တန္ဖုိးထားတတ္ပါေစ။ အမ်ားအက်ိဳးရြက္ေဆာင္ေနသူေတြကုိလည္း တန္ဖုိးထားတတ္ပါေစ။ တန္ဖုိးရွိေသာ လူေတြျဖစ္ၾကပါေစ။ ၂၁-၆-၂၀၁၃။

နရေပေတ့မင္းရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးတယ္။
တရုတ္ေတြက်ဴးေက်ာ္ခ်ိန္ တရုတ္ကုိမႏိုင္ေတာ့လုိ႔ ေရေၾကာင္းကေန ေလွနဲ႔ေျပးဖုိ႔လုပ္ပါတယ္။
ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ ၀န္၊ မွဴးမတ္ေတြကမ်ားတဲ့အထဲ မိဖုရားေတြကမ်ားေတာ့ ေလွကမဆံ့ေတာ့ဘူး။
ဒီေတာ့ သူဘာလုပ္သလဲဆုိရင္ က်န္ခဲ့တဲ့မိဖုရားေတြကုိ သူမ်ားေတြယူမွာဆုိးလုိ႔ ေရထဲကန္ခ်ပစ္တယ္တဲ့။
ဒါေလးေခါင္းထဲေရာက္လာတဲ့အျပင္ ေနာက္တစ္ခုကုိ ဆက္ၿပီးသတိရမိတယ္။
“ မိဖုရားကုိ ငါမႏွေျမာ၊ သင္းလုိသူရဲေကာင္းကုိပဲ ငါႏွေျမာတယ္ ” ဆုိတဲ့ ရာဇဓိရာဇ္လုိ မင္းလည္းရွိေသးတယ္။

နရေပေတာ့က သူမ်ားေပးရမွာဆုိးလုိ႔ ႏွေျမာၿပီး ကန္ခ်ခဲ့ေပမယ့္ ရာဇဓိရာဇ္ရဲ႕ မိဖုရားကုိ မႏွေျမပုံ မတူပါဘူး။
သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖုိးကုိ သိသူက မိဖုရားနဲ႔လဲၿပီး တန္ဖုိးထားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေတြမွာ ကုိယ့္မိဖုရားမေျပာပါနဲ႔ ကုိယ္ကျဖင့္ ဘာမွမေပးရပဲ အမ်ားအက်ိဳးလုပ္သူေတြ၊ ႏုိင္ငံအက်ိဳးလုပ္သူေတြကုိေလးစားတန္ဖုိးထားတတ္ၿပီလား။

တစ္ေယာက္ေယာက္ကေဖာက္ထြက္လာၿပီဆုိရင္ ပထမဆုံး ၀ုိင္းေျပာမယ္၊ ေအာ္မယ္။ ေ၀ဖန္၊ ေလကန္ၾကမယ္။ အဲ သူက ခံႏုိင္ရည္စြမ္းအားနဲ႔ အျမင့္ေရာက္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ နီးတဲ့ေနရာ၀င္ရပ္ၿပီ၊ ေနရာယူၿပီ။
တစ္ဖက္အဖြဲ႕မေကာင္းရင္ ေျပာမယ္ဆုိမယ္။ ေကာင္းရင္၊ သာရင္ကူးမယ္။ ဒီၾကားထဲ ဘာမွမလုပ္ပဲ ဟုိဘက္ေ၀ဖန္၊ ဒီဘက္ေ၀ဖန္သူေတြကလည္း ရွိပါေသးတယ္။ သူတုိ႔က ႏွစ္ဘက္လုံးမရတဲ့ “ ႏွစ္ဘက္တုံး” ေတြေပါ့။

ေနာက္ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တန္ဖုိးမထားတာက အမွန္ကုိေျပာသူ၊ ေထာက္ျပသူေတြပါပဲ။ ကုိယ္ကမဟုတ္တာလုပ္ၿပီး အဲဒါကုိေထာက္ျပရင္ နည္းနည္းေလးမွမႀကိဳက္တတ္ပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တန္ဖုိးထားတတ္မႈနည္းပါတယ္။
ဆုိပါစုိ႔ ေခြးတစ္ေကာက္ကုိ ယွဥ္ကုိက္ရဲတာ၊ လူမုိက္တစ္ေယာက္နဲ႔ယွဥ္ၿပီးမုိက္တာဟာ ကုိယ့္တန္ဖုိး ကုိယ္နားမလည္တာပါ။

ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကုိယ္မပ်က္ပဲ လူတုိင္းက ကုိယ့္တန္ဖုိးေလးေတြကုိယ္စီထိန္းသိမ္းထားတတ္ရင္ တစ္ေယာက္ကေန တစ္ရာအဆုံးဆုိသလုိ ႏုိင္ငံထဲက လူသားအရင္းျမစ္တန္ဖုိးေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာမွာပါ။ တုိးတက္လာမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ကုိယ့္ကုိယ့္ကုိ တန္ဖုိးထားတတ္ပါေစ။ အမ်ားအက်ိဳးရြက္ေဆာင္ေနသူေတြကုိလည္း တန္ဖုိးထားတတ္ပါေစ။ တန္ဖုိးရွိေသာ လူေတြျဖစ္ၾကပါေစ။

ေမာင္ပိုင္

၂၁-၆-၂၀၁၃။

— with William Tuntunko and 2 others.

↧

ဘုရားသားႏွင့္ က်ားကြက္ ကစားမည္ေလာ.

June 22, 2013, 10:56 pm

≫ Next: ခ်စ္လုိက္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရယ္ (၃)

≪ Previous: တန္ဖုိးထားတတ္ပါေစ

Voice of James Mint

ဘုရားသားႏွင့္ က်ားကြက္ ကစားမည္ေလာ......

ျမန္မာႏိုင္ငံေရးမွာ လူအမ်ားစု သံုးသပ္တာ သား ၃ သား....... အခုလက္ရွိ ပစ္မွတ္ထားတာလည္း ဒီ သား ၃ သား...... ဒါေတြကေတာ ့ဘုရားသား၊ စစ္သား၊ ေက်ာင္းသား....... ဒီသား ၃ သားမွာ Instution ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႕ ရပ္တည္ေနတာ စစ္သားနဲ႕ ဘုရားသား..... ဒီအထဲမွာမွ ဘုရားသားဟာ က်န္တဲ့ သား ၂ သား ေလးစားရတဲ့အထဲမွာ ပါတယ္...... ဒါေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအတြက္ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာကိုင္လႈပ္ခ်င္တဲ့ တနည္းအားျဖင့္ ကိုယ္လိုခ်င္ရာ ပံုသြင္းဖို႕ ၾကံရြည္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ ခ်က္ ကစားကြက္ ခံုေပၚက တားဂက္ သံုးခုပဲ.......

ျမန္မာႏိုင္ငံေရးမွာ သား ၃ သား တကယ္ကစားခဲ့တာ၊ အခုအခ်ိန္ထိ ကစားေနတာ လက္ခံတယ္..... ဒါေပမယ့္ ဒီသား ၃ သားဟာ ျပည္သူလူထု ဆိုတဲ့ ေနာက္ခံပံ့ပိုးမႈမပါရင္ ပံုလ်က္သား လဲက်မယ့္ သား ၃ သားပဲ...... ဒီအတြက္ ျပည္သူလူထု ပံ့ပိုးမႈ အမ်ားဆံုး သား ဟာ ဘယ္သူလဲ စဥ္းစားလာၾကခ်ိန္မွာ စ ေတြ႕လာၾကတာက ဘုရားသား..... ဘာေၾကာင့္လဲ ကိုးကြယ္ရာ၊ အားထားရာ၊ ရတနာျမတ္ ၃ ပါးမွာ ပါတဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထု အာရံုစိုက္မႈ အထူးရတယ္....... ဒီအတြက္ ဘုရားသားေတြနဲ႕ ပါတ္သက္လို႕ ကိုင္လႈပ္ဖို႕ ႀကိဳးစားလာၾကတယ္....

ကိုင္လႈပ္တယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ေကာင္းေသာ ကိုင္လႈပ္ျခင္း မေကာင္းေသာ ကိုင္လႈပ္ျခင္းဆိုတာ ရွိတယ္..... အခုလက္ရွိ ျမင္ေနတာကေတာ့ မေကာင္းေသာ ကိုင္လႈပ္ျခင္းပဲ..... ဘာေၾကာင့္လဲ စ ေျပာရရင္ေတာ့ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈက စမယ္...... ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈဟာ မြတ္စလင္ေတြ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအေပၚ ဘာသာျခင္းမတူမႈေၾကာင့္ ကန္႕သတ္ျခားနား ဆက္ဆံရာကေန မိမိလူမ်ိဳးျခင္း အားေပးရန္၊ မိမိလူမ်ိဳးမ်ား စီးပြားေရး ေတာင့္တင္းရန္ ဦးတည္ လံႈ႕ေဆာ္လာတဲ့ Self Defense အတြက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ကိစၥျဖစ္တယ္.... သို႕ေသာ္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈမွာ ဘာသာျခားအေပၚ အၾကမ္းဖက္ရန္ စိုးစဥ္းမွ် ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိေပမယ့္လည္း မြတ္စလင္ ဆန္႕က်င္ေရးအျဖစ္ ပံုေဖာ္လာခဲ့ၾကတယ္..... ပံုလည္း ေဖာ္ခဲ့တယ္.... ဘယ္လိုလူေတြ၊ ဘယ္လိုပံုေလ့က်င့္ထားသူေတြ ၉၆၉ ကို ခုတံုးလုပ္ပီး ပံုေဖာ္လာသလဲကို ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြကိုၾကည့္ရင္ သိသာႏိုင္တယ္......

သို႕ေသာ္ Online, Offline, Printed Media အပါအဝင္ အတင္းအဖ်င္းေတြ ကေနတစ္ဆင့္ ဦးဝိရသူရဲ႕ ၉၆၉ ကို တားဂက္ထား ေခါင္းစဥ္တပ္ တရားခံရွာခဲ့ျခင္း ခံခဲ့ရတယ္........ ၉၆၉ နဲ႕ လက္ရွိ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ပါဝင္ပါတ္သက္မႈကို ေရေရရာရာ သက္ေသျပႏိုင္ျခင္း မရွိေပမယ့္ ေခြးေလွးပ်ား ေတာအႏွံ႕ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားတဲ့ ၉၆၉ စတစ္ကာေတြကို အသံုးခ်ပီး တရားခံ ေခါင္းစဥ္တပ္ခဲ့ၾကတယ္..... ဒါေပမယ့္ ေနာက္ကြယ္က လက္သည္တရားခံကို ခုထိရွာလို႕မေတြ႕ေသးဘူး.....လိမၼာပါးနပ္စြာ ဦးဝိရသူကို ေခါင္းစဥ္တပ္ခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ရဟန္း သံဃာ အမ်ားစုရဲ႕ ၉၆၉ အေပၚထားတဲ့ စိတ္ထားကို နားလည္မႈအေတာ္ရွိခဲ့ၾကတယ္....... ဒီအတြက္ သား ၃ သားက က်န္တဲ့ သား ၂ သားနဲ႕၊ မိဘ ျပည္သူ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္တဲ့ ဘုရားသားကို ကိုင္လႈပ္ဖို႕ ႀကိဳးစားလာတယ္.....

အခုလက္ရွိ အျငင္းပြားဖြယ္ ျဖစ္ေနတဲ ့မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒ၊ ဘာသာကူးေျပာင္းျခင္း ဥပေဒ၊ ႏွစ္ခုစလံုး (မူၾကမ္း) ေတြနဲ႕ ပါတ္သက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္း ပံုေဖာ္လာတယ္ ဦးဝိရသူ...... တားဂက္ထားလာတယ္ ဦးဝိရသူ..... ဒီ ကေနမွတစ္ဆင့္ ပံုေဖာ္ျခင္းခံရတာကေတာ့ ဘုန္းႀကီးအလုပ္ ဘုန္းႀကီးမလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ ကိစၥ....... ဘုန္းႀကီးအလုပ္ ဘုန္းႀကီး မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ေရႊဝါေရာင္မွသည္ လက္ပံေတာင္း ကိစၥ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိ သံဃာမ်ား မတရားခံခဲ့ရသည္ဟုသာ နားလည္သည့္ သံဃာအမ်ားစုအတြက္ နားထဲမွာ သံရည္ပူ ေလာင္းခံရသည္ဟု ယူဆလာမွာ မလြဲပါ....

ျပင္ပေလာကမွာ မြတ္စလင္မ်ားအား အၾကမ္းဖက္ရန္၊ ဆန္႕က်င္တိုက္ခို္က္ရန္ ဟုပံုေဖာ္လာသည့္ ဦးဝိရသူသည္ အျခားေသာ ရဟန္း သံဃာမ်ားအတြက္ အာဇာနည္တစ္ပါးဟု မွတ္ထင္ယူလာၾကသည္..... အဘယ့္ေၾကာင့္မူ လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားေၾကာင့္ပင္....... အျခားတစ္ဖက္က ဖန္တီး လံႈ႕ေဆာ္ယူေနသည့္ ဦးဝိရသူအား အၾကမ္းဖက္ေခါင္းေဆာင္၊ အစြန္းေရာက္ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းဟုေသာ ပံုေဖာ္မႈသည္ က်န္သည့္ ရဟန္းသံဃာတို႕အတြက္ ခါးသီးမႈတစ္ခု...... တနည္းအားျဖင့္ ရဟန္းအလုပ္ ရဟန္းမလုပ္ဟု ၿခံဳငံုေျပာျခင္းအတြက္ ေသာတပန္ မေရာက္ေသးသည့္ ရဟန္းပ်ိဳတို႕အဖို႕ နာက်ဥ္းဖြယ္ ကိစၥရပ္......

တိုက္ဆုိင္သည္က အခ်ိန္ကိုက္ ေဘးတီးေပးသည့္ ႏုိင္ငံျခား မီဒီယာမ်ား အထူးသျဖင့္ လူ႕အခြင့္အေရးအား အၿမဲ စဥ္းစားေလ့ရွိသည့္ ေဒၚစုသည္ ထင္ရွားသည့္ အတုိက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားထဲတြင္ ပထမဆံုး ပစ္မွတ္....... မည္သည့္ ကိစၥမဆို အမ်ိဳးသားေရးကို မစဥ္းစားပဲ လူ႕အခြင့္အေရးကို ေရွ႕တန္းတင္သည့္ ေဒၚစုသည္ ရဟန္းပ်ိဳတို႕၏ အျမင္တြင္ အားကိုးရားမဲ့လာေသာ ပံုရိပ္တစ္ခု....... အျခားတစ္ဖက္မွ ၾကည့္ျပန္လ်င္ အမ်ိဳးဘာသာအတြက္ အၾကမ္းမဖက္ ဆန္႕က်င္ေနသည့္ ဦးဝိရသူသည္ အၾကမ္းဖက္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ဟု ပံုေဖာ္ခံေနရသည္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ခံျပင္းမႈတစ္ခု........

ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားအား ၿခံဳငံု ေစာ္ကားသျဖင့္ သို႕ေလာ သို႕ေလာ စဥ္းစားရာမွ မေက်မနပ္ျဖစ္လာသည့္ သား ၃ သားတြင္ မပါဝင္သည့္ ျပည္သူလူထု၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား လူတန္းစား........ အေမွ်ာ္လင့္ႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္မွ ရပ္တည္ေပးမႈ မရွိလာသည့္အခါ............... စဥ္းစားစရာ အမ်ားႀကီး ျဖစ္သြားပါပီ...... သား ၃ သားမွ အဓိက လူထု ကိုးကြယ္မႈကို ခံယူေနသည့္ ရဟန္း၊ သံဃာျဖစ္သည့္ ဘုရားသား...... အဆိုပါ သား ၃ သားအား ပံ့ပိုးေနသည့္ အေျခခံ လူတန္းစား........ ေစ့ေစ့ေတြးၾကည့္လ်င္ေတာ့ တိုက္ကြက္က ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္....... အမ်ိဳးသားေရးႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးကို လြန္ဆြဲခိုင္း၍ ႏြံ႕ထဲ ဆင္းခိုင္းေနတာနဲ႕ အလားသ႑န္တူေနပါပီ.......

အခုျဖစ္ေနသည့္ ကိစၥေတြကေတာ့ ခ်က္ျခင္းလက္ငင္း ျပႆနာတက္မည္ဟု မျမင္ပါ.... သို႕ေသာ္ ၂၀၁၅ လူထု ေရြးခ်ယ္သည္ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္လာသည့္ တက္လာမည့္ အစိုးရလက္ထက္တြင္မူ မိႈင္းအျပည့္အဝ တုိက္ထားသည့္ မီးပံုးပ်ံသဖြယ္ ေလာင္စာမ်ားေၾကာင့္ ပ်ံတက္ရန္ အသင့္ျဖစ္ေနသည့္ မီးပံုပ်ံကား ျပႆနာစရန္ ျဖစ္လာမွာ အေသအျခာပင္....... ၂၀၁၅ တြင္ ရည္မွန္းထားသလို ျဖစ္လာေစရန္ အခုကတည္းက ပံုေဖာ္ထားသည္မွာ လက္ရွိတြင္ ျမင္ေနရျခင္း........ စည္းစိမ္၊ ဥစၥာ၊ အာဏာအတြက္ သူ႕လူကိုယ့္ဘက္သား ေျမွာက္ပင့္ေပးေနမႈ၊ ကိုယ့္ဘက္သားပံုစံ ခၽြန္တြန္းလုပ္ေနမႈေတြနဲ႕ ၂၀၁၅ ေရြးေကာ္ပြဲအလြန္အတြက္ ပံုေဖာ္ေနသည္မွာ ျမင္ရတာ မသက္သာသကဲ့သုိ႕ အလြန္ဆိုးပါတယ္........

အထူးသျဖင့္ အေျခခံ လူထု တစ္ရပ္လံုးအား သိမ္းႀကံဳးလႈပ္ခါႏိုင္စြမး္ရွိသည့္ ဘုရားသားမ်ားအား အေျချပဳ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးအား ဆြဲလႈပ္တုန္ခါရန္ ႀကိဳးပန္းမႈကို ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားမွ နားလည္မႈ ရွိရန္ လိုအပ္ပါတယ္..... ဦးဝိရသူကို ေခါင္းစဥ္တပ္လာတဲ့ အၾကမ္းဖက္ ဟုေသာ စကားလံုးအား လက္ပံေတာင္းႏွင့္ ေရႊဝါေရာင္တြင္ ဝင္ေရာက္လႈပ္ရွားခဲ့သည့္ သံဃာတု သံဃာေယာင္မ်ားမွ ပံုေဖာ္သြားမည္ကို စစ္မွန္သည့္ ဘုရားသားေတာ္မ်ားက ကာကြယ္သြားဖို႕ လိုပါတယ္........

နိုင္ငံေရး က်ားကြက္အေပၚတြင္ ပံုစံခ် ကစားလာမည့္ ကိစၥမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အပါအဝင္ သာမညျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ သေဘာထားကို ျပတ္ျပတ္သားသား အသိေပးခ်င္ပါတယ္...... ၁ အခ်က္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္သမၼတ ျဖစ္ထိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မျဖစ္ထိုက္သည္ျဖစ္ေစ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွ အစျပဳ၍ ႏိုင္ငံ၏ အဓိကေနရာတြင္ အမွန္တကယ္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္မည့္ေနရာတြင္ရွိေနရန္ လိုလားၾကပါတယ္....... ၂ အခ်က္အေနနဲ႕ ဦးဝိရသူကို မ႑ိဳင္ျပဳ ေစာ္ကား၍ က်ံဳးသြင္းလာသည့္ ရဟန္းသံဃာမ်ားအေပၚ အပုတ္ခ်မႈမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအတြင္းသို႕ ဆြဲေခၚလာမႈမ်ားအား ဆန္႕က်င္ ကန္႕ကြက္သြားရန္ ဆႏၵရွိၾကပါတယ္......

ထပ္မံ၍ သတိေပးလိုပါသည္...... ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအား ကိုင္လႈပ္မည့္ လူတန္းစားတြင္ သား ၃ သားသာမက ေအာက္ေျခ ျပည္သူလူထု လူတန္းစားလည္း ရွိသည္ကို မေမ့ပါနဲ႕လို႕ ဆိုခ်င္ပါတယ္..........

Photo Credit to Internet

—

↧

ခ်စ္လုိက္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရယ္ (၃)

June 23, 2013, 4:13 am

≫ Next: “ရတနာ ေျမမွာ ရွာမတဲ႔လား”

≪ Previous: ဘုရားသားႏွင့္ က်ားကြက္ ကစားမည္ေလာ.

Photo: ခ်စ္လုိက္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရယ္ (၃) --------------- “ ၀ဏၰဂႏၶ ရသမကင္း၊ ၾကာပင္းရင္း၌ စင္းလ်င္း၀ပ္လ်ား၊ ေနလွည့္ျငားလည္း နံ႔ရွားေမႊးႀကိဳင္၊ ဧလွိဳင္ခ်ိဳမ်က္ ၀တ္အရက္ကုိ၊ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္ ငါဖုိ႔ေရာက္ဟု၊ မေသာက္တတ္အား ငမုိက္ဖားသုိ႔ ” ရွင္မဟာရ႒သာရ (ဘူရိဒတ္ ဇတ္ေပါင္းပ်ိဳ႕) အနံ႔တသင္းသင္း၊ ၾကာ၀တ္ရည္ခ်ိဳျမျမရွိေနေသာ္လည္း ထုိအရသာကုိ ၾကာပင္ေအာက္က ဖားက မသုံးေဆာင္တတ္ပါဘူး။ အသုံးမခ်တတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဟုိးအေ၀းက ပ်ားပိတုန္းကေတာ့ လာေရာက္ၿပီး အနံ႔ကုိရွဴ၊ ၀တ္ရည္ကုိစားသုံးၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဟင္းေကာင္းေတြကုိ ထိေတြ႕ေနေန ေယာက္မကေတာ့ ဟင္းရဲ႕အရသာကုိ မသိႏုိင္ပါဘူး။ --------------------- ဆရာ သန္းထြန္း(စကု)က “ ၾကာပင္ေအာက္ကဖား ”ဆုိတဲ့ စာတစ္ပုဒ္နဲ႔ သူရွက္ေၾကာင္းေျပာခဲ့သလုိ၊ လူထု(ဦး)စိန္၀င္းကလည္း “ ရွက္လုိက္တာေနာ္” ဆုိတဲ့ေဆာင္းပါးနဲ႔ ရွက္ခဲ့ရေၾကာင္းကုိေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိပဲ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳကလည္း “ ရွက္သင့္ပါေသာ္ေကာ ဆရာရယ္ ”လုိ႔ ရွက္ေဆးကုိ ထုတ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဆရာေတြဘာေၾကာင့္ရွက္ခဲ့ၾကသလဲ။ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳဘာေၾကာင့္ရွက္ခဲ့သလဲဆုိရင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသူ Mural C, Williamson ျပဳစုထားတဲ့ The Burmese Harp ဆုိတဲ့ ျမန္မာ့ေစာင္းႏွင့္ သီဆုိရသည့္ ဂႏၳႅ၀င္ သီခ်င္းႀကီးေတြ၊ သံစဥ္ေတြကုိ ျပည့္ျပည့္စုံစုံျပဳစုထားတဲ့ စာအုပ္ကုိ ဆရာခ်စ္လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ တကယ့္ျမန္မာ့သီခ်င္း၊ သံစဥ္ေတြကုိ ယဥ္ေက်းမႈတကၠသုိလ္က အႀကံေပးသူတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဆရာခ်စ္ ရွက္သြားရွာပါတယ္။ ဆရာလူထု(ဦး)စိန္၀င္းကေရာ ..ဂၽြန္အုိကဲႏွင့္ အင္နာအဲေလာ့တုိ႔ ျပဳစုထားေသာ Burmese Grammatical Form ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေၾသာ္သူတုိ႔ကသာ ေရးၾကျပဳစုၾကနဲ႔ တုိ႔မ်ားကေတာ့ ဘယ္မွာလဲ ျမန္မာ့သတင္းစာသမုိင္းက်မ္း၊ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းသမုိင္းက်မ္း၊ ကဗ်ာ၀တၳဳတုိ႔ ပန္းခ်ီတူရိယာ သမုိင္းက်မ္း၊ ရွက္လုိက္တာေနာ္ဟု ခပ္ရွက္ရွက္ေျပာခဲ့ပါသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ခရုိင္၀န္လုပ္သြားေသာ Mr.Hartz က ကခ်င္ဘာသာစကားလက္စြဲ၊ နမၼတီး ခရုိင္၀န္ J.O Barnard `က ရ၀မ္စကားလက္စြဲက်မ္းမ်ားျပဳစုခဲ့ၾကသည္။ ကခ်င္စကားဆုိ၍ (ေက်းဂ်ဴကဘာ) ေလာက္တာသိေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အဖုိ႔ ခံျပင္းစရာေကာင္းပါလိမ့္မည္။ ဒါအျပင္ ဟာလီေဒက မြန္အဘိဓာတ္၊ သာသနာျပဳဆရာ ယုဒသန္က ျမန္မာ-အဂၤလိပ္အဘိဓာန္ေတြကုိ ခပ္တည္တည္ျပဳစုခဲ့ၾကပါေသးသည္။ -------------- ၾကည့္ပါ ျမန္မာရဲ႕တန္ဖုိးကုိ တုိင္းတပါးသားေတြက ေဖာ္ထုတ္တယ္။ သုံးေဆာင္ေနၾကပါတယ္။ လက္ရွိအေျခအေနကုိၾကည့္ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ၊ ေၾကးနီ၊ သစ္၊ စပါးကအစ တျခားႏိုင္ငံေတြက ဟုိးအေ၀းကေနၿပီး ၾကာရဲ႔၀တ္ရည္ကုိ စားေသာက္ေနၾကတာမဟုတ္ပါလား။ ဘာသာေရးဘက္ကုိၾကည့္ေတာ့လည္း ရဟန္းခံဖုိ႔၊ တရားအားထုတ္ဖုိ႔ ျမန္မာျပည္ကုိ တကူးတက လာေရာက္က်တဲ့ တုိင္းတပါးသားေတြ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ပါလား။ ဒါဆုိျမန္မာေတြဘာလုပ္ေနၾကလဲ…။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြ တုိင္းတပါးစာ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကုိ သင္ယူ၊ အတုခုိးေနတယ္။ တိုင္းတပါးရဲ႕ တုိင္းျပည္၊ ၿမိဳ႕ေတြကုိ အထင္ႀကီးေနတယ္။ ျမန္မာစာဆုိရင္ ေကာင္းေကာင္းမေရးတတ္သူေတြမ်ားေနပါၿပီ။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာစကားကုိေတာင္ လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ တခ်ိဳ႕မေျပာတတ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ကေလာၿမိဳ႕ရဲ႕ေစ်းေန႔တစ္ေန႔မွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္ရင္ ဟုိၾကည့္ ဒီၾကည့္လုပ္မိေတာ့ တုိးရစ္ေတြေစ်း၀ယ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မေနသာပဲ good morning ေတြ၊ ဘာေတြသြားေျပာတာေပါ့။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔က မဂၤလာပါခင္ဗ်ာတဲ့… ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွက္မိသြာတာေပါ့ေလ။ ျမန္မာစာအေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံျခားသားက ေရးလုိက္၊ ျမန္မာ့ဂီတအေၾကာင္းေရးလုိက္ႏွင့္ ျမန္မာ့အေၾကာင္း ျမန္မာေတြေရးဖုိ႔မ်ားက်န္ပါဦးမလား။ ေၾသာ္ ျမန္မာေတြမွာေတြာ ႏုိင္ငံျခားက ဘာသေဘာတရား၊ ညာသေဘာ တရား၊ စာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး ခြက္ေစာင္းခုတ္လုိ႔၊ ရန္ျဖစ္လုိ႔ ေကာင္းေနက်တုန္းပါပဲလား။ ၾကာပင္ရင္းမွာ ဇိမ္ေလးနဲ႔ ၀ပ္လုိ႔ေကာင္းတုန္း။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ နားရြက္ေတြကုိ လာဆြတ္ထားတဲ့ တံေတြးေတြက သုတ္လုိ႔မႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မရွက္သင့္ၾကဘူးလား။ ရွက္လုိက္တာမွ …ရွက္ ရွက္ ရွက္ ပါပဲ။ ----------- သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရွက္ေန၊ ေၾကာက္ေနလုိ႔တုိ႔ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဇာစ္ျမစ္ရွာရမယ္။ တျခားႏုိင္ငံကလူေတြဘာ့ေၾကာင့္ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာ့အေၾကာင္း ေတြကုိေရးသားေနရတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကုိလုိခ်င္ေနၾကရတာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ တရားအားထုတ္ခ်င္ၾကရတာလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ အဖုိးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ရတနာေတြရွိလုိ႔ေပါ့။ ေလာကီရတနာေတြက ဒုနဲ႔ေဒး၊ ေလာကုတၱရာ ရတနာေတြကုိလည္း မုိးရြာသြန္းၿဖိဳးေနသလုိပါပဲ။ ျမန္မာဆုိတာ ဟုိ ေရွးကတည္းက ကုိယ့္စာေပ၊ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကုိယ့္အႏွစ္သာရေတြနဲ႔ ေနခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေတြကုိ ျမန္မာေရေသာက္၊ ျမန္မာေျမမွာေန၊ ျမန္မာျပည္မွာႀကီးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ျမန္မာ့ရတနာကုိ သုံးေဆာင္ၾကရမယ္။ သုံးေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ရွာေဖြတတ္ရပါမယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာကုိခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႔ ရတနာေတြကုိ တန္ဖုိးထား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ သုံးေဆာင္ခံစားရပါမယ္။ ေၾသာ္ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ၊ လက္ရွိေခတ္ကာလေတြအထိ ျမန္မာျပည္မွာ ခ်စ္စရာေတြ တပုံတပင္ႀကီးက်န္ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တကယ္ပါ ခ်စ္လုိက္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရယ္လုိ႔သာ…။ ၂၂-၆-၂၀၁၃။

---------------
“ ၀ဏၰဂႏၶ
ရသမကင္း၊ ၾကာပင္းရင္း၌
စင္းလ်င္း၀ပ္လ်ား၊ ေနလွည့္ျငားလည္း
နံ႔ရွားေမႊးႀကိဳင္၊ ဧလွိဳင္ခ်ိဳမ်က္
၀တ္အရက္ကုိ၊ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္
ငါဖုိ႔ေရာက္ဟု၊ မေသာက္တတ္အား ငမုိက္ဖားသုိ႔ ”
ရွင္မဟာရ႒သာရ (ဘူရိဒတ္ ဇတ္ေပါင္းပ်ိဳ႕)
အနံ႔တသင္းသင္း၊ ၾကာ၀တ္ရည္ခ်ိဳျမျမရွိေနေသာ္လည္း ထုိအရသာကုိ ၾကာပင္ေအာက္က ဖားက မသုံးေဆာင္တတ္ပါဘူး။ အသုံးမခ်တတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဟုိးအေ၀းက ပ်ားပိတုန္းကေတာ့ လာေရာက္ၿပီး အနံ႔ကုိရွဴ၊ ၀တ္ရည္ကုိစားသုံးၾကတယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ဟင္းေကာင္းေတြကုိ ထိေတြ႕ေနေန ေယာက္မကေတာ့ ဟင္းရဲ႕အရသာကုိ မသိႏုိင္ပါဘူး။
---------------------
ဆရာ သန္းထြန္း(စကု)က “ ၾကာပင္ေအာက္ကဖား ”ဆုိတဲ့ စာတစ္ပုဒ္နဲ႔ သူရွက္ေၾကာင္းေျပာခဲ့သလုိ၊ လူထု(ဦး)စိန္၀င္းကလည္း “ ရွက္လုိက္တာေနာ္” ဆုိတဲ့ေဆာင္းပါးနဲ႔ ရွက္ခဲ့ရေၾကာင္းကုိေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိပဲ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳကလည္း “ ရွက္သင့္ပါေသာ္ေကာ ဆရာရယ္ ”လုိ႔ ရွက္ေဆးကုိ ထုတ္ျပခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဆရာေတြဘာေၾကာင့္ရွက္ခဲ့ၾကသလဲ။
ဆရာခ်စ္ဦးညိဳဘာေၾကာင့္ရွက္ခဲ့သလဲဆုိရင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသူ Mural C, Williamson ျပဳစုထားတဲ့ The Burmese Harp ဆုိတဲ့ ျမန္မာ့ေစာင္းႏွင့္ သီဆုိရသည့္ ဂႏၳႅ၀င္ သီခ်င္းႀကီးေတြ၊ သံစဥ္ေတြကုိ ျပည့္ျပည့္စုံစုံျပဳစုထားတဲ့ စာအုပ္ကုိ ဆရာခ်စ္လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ တကယ့္ျမန္မာ့သီခ်င္း၊ သံစဥ္ေတြကုိ ယဥ္ေက်းမႈတကၠသုိလ္က အႀကံေပးသူတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဆရာခ်စ္ ရွက္သြားရွာပါတယ္။
ဆရာလူထု(ဦး)စိန္၀င္းကေရာ ..ဂၽြန္အုိကဲႏွင့္ အင္နာအဲေလာ့တုိ႔ ျပဳစုထားေသာ Burmese Grammatical Form ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေၾသာ္သူတုိ႔ကသာ ေရးၾကျပဳစုၾကနဲ႔ တုိ႔မ်ားကေတာ့ ဘယ္မွာလဲ ျမန္မာ့သတင္းစာသမုိင္းက်မ္း၊ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းသမုိင္းက်မ္း၊ ကဗ်ာ၀တၳဳတုိ႔ ပန္းခ်ီတူရိယာ သမုိင္းက်မ္း၊ ရွက္လုိက္တာေနာ္ဟု ခပ္ရွက္ရွက္ေျပာခဲ့ပါသည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ခရုိင္၀န္လုပ္သြားေသာ Mr.Hartz က ကခ်င္ဘာသာစကားလက္စြဲ၊ နမၼတီး ခရုိင္၀န္ J.O Barnard `က ရ၀မ္စကားလက္စြဲက်မ္းမ်ားျပဳစုခဲ့ၾကသည္။ ကခ်င္စကားဆုိ၍ (ေက်းဂ်ဴကဘာ) ေလာက္တာသိေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အဖုိ႔ ခံျပင္းစရာေကာင္းပါလိမ့္မည္။
ဒါအျပင္ ဟာလီေဒက မြန္အဘိဓာတ္၊ သာသနာျပဳဆရာ ယုဒသန္က ျမန္မာ-အဂၤလိပ္အဘိဓာန္ေတြကုိ ခပ္တည္တည္ျပဳစုခဲ့ၾကပါေသးသည္။
--------------
ၾကည့္ပါ ျမန္မာရဲ႕တန္ဖုိးကုိ တုိင္းတပါးသားေတြက ေဖာ္ထုတ္တယ္။ သုံးေဆာင္ေနၾကပါတယ္။
လက္ရွိအေျခအေနကုိၾကည့္ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ၊ ေၾကးနီ၊ သစ္၊ စပါးကအစ တျခားႏိုင္ငံေတြက ဟုိးအေ၀းကေနၿပီး ၾကာရဲ႔၀တ္ရည္ကုိ စားေသာက္ေနၾကတာမဟုတ္ပါလား။
ဘာသာေရးဘက္ကုိၾကည့္ေတာ့လည္း ရဟန္းခံဖုိ႔၊ တရားအားထုတ္ဖုိ႔ ျမန္မာျပည္ကုိ တကူးတက လာေရာက္က်တဲ့ တုိင္းတပါးသားေတြ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ပါလား။
ဒါဆုိျမန္မာေတြဘာလုပ္ေနၾကလဲ…။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာလူငယ္ေတြ တုိင္းတပါးစာ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကုိ သင္ယူ၊ အတုခုိးေနတယ္။ တိုင္းတပါးရဲ႕ တုိင္းျပည္၊ ၿမိဳ႕ေတြကုိ အထင္ႀကီးေနတယ္။
ျမန္မာစာဆုိရင္ ေကာင္းေကာင္းမေရးတတ္သူေတြမ်ားေနပါၿပီ။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာစကားကုိေတာင္ လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ တခ်ိဳ႕မေျပာတတ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ကေလာၿမိဳ႕ရဲ႕ေစ်းေန႔တစ္ေန႔မွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္ရင္ ဟုိၾကည့္ ဒီၾကည့္လုပ္မိေတာ့ တုိးရစ္ေတြေစ်း၀ယ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မေနသာပဲ good morning ေတြ၊ ဘာေတြသြားေျပာတာေပါ့။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔က မဂၤလာပါခင္ဗ်ာတဲ့… ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွက္မိသြာတာေပါ့ေလ။
ျမန္မာစာအေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံျခားသားက ေရးလုိက္၊ ျမန္မာ့ဂီတအေၾကာင္းေရးလုိက္ႏွင့္ ျမန္မာ့အေၾကာင္း ျမန္မာေတြေရးဖုိ႔မ်ားက်န္ပါဦးမလား။ ေၾသာ္ ျမန္မာေတြမွာေတြာ ႏုိင္ငံျခားက ဘာသေဘာတရား၊ ညာသေဘာ တရား၊ စာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး ခြက္ေစာင္းခုတ္လုိ႔၊ ရန္ျဖစ္လုိ႔ ေကာင္းေနက်တုန္းပါပဲလား။
ၾကာပင္ရင္းမွာ ဇိမ္ေလးနဲ႔ ၀ပ္လုိ႔ေကာင္းတုန္း။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ နားရြက္ေတြကုိ လာဆြတ္ထားတဲ့ တံေတြးေတြက သုတ္လုိ႔မႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မရွက္သင့္ၾကဘူးလား။ ရွက္လုိက္တာမွ …ရွက္ ရွက္ ရွက္ ပါပဲ။
-----------
သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရွက္ေန၊ ေၾကာက္ေနလုိ႔တုိ႔ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူးေလ။
ဇာစ္ျမစ္ရွာရမယ္။ တျခားႏုိင္ငံကလူေတြဘာ့ေၾကာင့္ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာ့အေၾကာင္း ေတြကုိေရးသားေနရတာလဲ။
ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကုိလုိခ်င္ေနၾကရတာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ တရားအားထုတ္ခ်င္ၾကရတာလဲ။
ျမန္မာျပည္မွာ အဖုိးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ရတနာေတြရွိလုိ႔ေပါ့။ ေလာကီရတနာေတြက ဒုနဲ႔ေဒး၊ ေလာကုတၱရာ ရတနာေတြကုိလည္း မုိးရြာသြန္းၿဖိဳးေနသလုိပါပဲ။
ျမန္မာဆုိတာ ဟုိ ေရွးကတည္းက ကုိယ့္စာေပ၊ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကုိယ့္အႏွစ္သာရေတြနဲ႔ ေနခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေတြကုိ ျမန္မာေရေသာက္၊ ျမန္မာေျမမွာေန၊ ျမန္မာျပည္မွာႀကီးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ျမန္မာ့ရတနာကုိ သုံးေဆာင္ၾကရမယ္။ သုံးေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ရွာေဖြတတ္ရပါမယ္။
အထူးသျဖင့္ ျမန္မာကုိခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႔ ရတနာေတြကုိ တန္ဖုိးထား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ သုံးေဆာင္ခံစားရပါမယ္။
ေၾသာ္ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ၊ လက္ရွိေခတ္ကာလေတြအထိ ျမန္မာျပည္မွာ ခ်စ္စရာေတြ တပုံတပင္ႀကီးက်န္ပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း တကယ္ပါ ခ်စ္လုိက္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရယ္လုိ႔သာ…။

ေမာင္ပုိင္

၂၂-၆-၂၀၁၃။

— with William Tuntunko and 2 others.

↧

“ရတနာ ေျမမွာ ရွာမတဲ႔လား”

June 23, 2013, 7:33 pm

≫ Next: ေမ့ထားလို႔ မျဖစ္တဲ့ လူငယ္မ်ား

≪ Previous: ခ်စ္လုိက္ရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရယ္ (၃)

by Soe Min (Notes) on Sunday, June 23, 2013 at 12:13am

             ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ရက္ပိုင္းအတြင္းက ရုံးကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ကိုသြားတဲ႔အခါ မနက္အာရုံမတက္ခင္
ေရာက္သြားတာမို႔ ေက်ာတစ္ခင္းစာနားေနရေအာင္ စည္ပင္ဧည့္ရိပ္သာကို ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္မေတာ္
ေ၀လီေ၀လင္းႀကီးမွာေတာင္ ၀င္းျပင္ အေဆာင္ေရွ႕ ငုတ္တုတ္ကေလးေတြ ထိုင္ငိုက္ေနရတဲ႔သူေတြအမ်ားႀကီး ေတြ႔ရတာမို႔ အခန္းမရႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာသေလာက္ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပဲ မင္းေနျပည္ထဲက ရွိရွိသမွ် တည္းခိုေဆာင္ ေဟာ္တယ္ေတြမွာ ဘယ္ေနရာမွာမွ အခန္းလြတ္မက်န္ေတာ႔ဘူး ဆိုလို႔ ေတာ္ေတာ္ အံ႔ၾသမိသြားတယ္။
ပ်ဥ္းမနားဘက္ေတာ႔ ရေကာင္းရဲ႕ဆို ကားတစ္စီးနဲ႔ ၿမဳိ႕ပတ္ၿပီးရွာတာေတာင္ အစြန္အဖ်ား ေခ်ာင္ကေလာင္ထဲက တည္းခိုခန္းကေလးေတြပါမက်န္ ကားရပ္စရာ ေနရာမရွိေအာင္ စည္ကားျပည့္ၾကပ္ေနတာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္ရျပန္ပါလိမ္႔။ ရုံးကိစၥေတြက အဲသည္ေလာက္ေတာင္ စည္ကားေနရသလားဆို အိမ္ခံ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို စကားစပ္ၾကည့္ေတာ႔မွ “ႏွစ္တိုင္း ေက်ာက္မ်က္ပြဲရွိရင္ အဲသလိုပဲ ျဖစ္ေနက်” လို႔ ေျပာပါတယ္။ ပုဂၢလိကေဆးရုံေတြမွာေတာင္ ေဆးမကုပဲ အခန္းယူ ေဆးရုံအတက္ျပၿပီး တည္းေနၾကရတဲ႔အျဖစ္ လို႔ သိရတယ္။ ၾကည့္စမ္းပါဦး။ သတၱဳတြင္း ၀န္ႀကီးဌာနတစ္ခုတည္းကလုပ္တဲ႔ ပြဲကေလးတစ္ပြဲနဲ႔ေတာင္ အဲေလာက္ လူေတြ က်ပ္ပိတ္သိပ္ေနတာဆိုေတာ႔ ေဟာ္တယ္ေတြက နည္းနည္းေလးမို႔လား လို႔ မထင္လိုက္နဲ႔။ ေဟာ္တယ္ဇုံဆိုတာႀကီးကိုပဲ မ်က္စိထဲ ျမင္ၾကည့္စမ္းပါ။ အဲေလာက္မ်ားတဲ႔လူေတြ အဲသေလာက္ ဒုကၡခံၿပီး လာၾကတာ ကိုယ္ေတြ Shopping Mall ပတ္သလို မ၀ယ္ပဲနဲ႔ ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ လုပ္ဖို႔ သက္သက္ေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္ပါ႔မလဲ။ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကို ေရာင္းရတဲ႔ ျမန္မာေငြ နိုင္ငံျခားေငြဆိုတာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ရွိေပလိမ္႔မယ္။ ဂလိုဂလို ၾကြယ္၀ေသာတိုင္းျပည္ႀကီးမွာ တိုင္းသူျပည္သားအမ်ားစုက ငတ္တလွည့္ျပတ္တလွည့္ ဆင္းရဲတြင္းက မတက္ဘူးဆိုတာကေတာ႔ အတိတ္ဘ၀က ဒါနမ်ဳိးေစ႔နည္းခဲ႔လို႔ ဆိုတာထက္ လက္ငင္းဘ၀ အသိဥာဏ္ႏုံနဲ႔လို႔က ပိုလိမ္႔မယ္ ထင္ပါတယ္။ အလကားေနရင္း မသိသူေက်ာ္သြား သိသူေဖာ္စားတာကို မနာလိုလို႔ေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ ကိုယ္႔အိမ္ေအာက္က ေရႊတြင္းကိုလိုခ်င္လို႔ အတင္းအက်ပ္ ေခြးေမာင္းသလို ေမ်ာက္ေမာင္းသလို ေမာင္းထုတ္ၿပီး မ်က္စိေအာက္တင္ မရဒႆကခ်ဳိင္။ နင္တို႔ေတြ အ လို႔ခံရတာ ခံၾကဆိုတာမ်ဳိး အႏိုင္အထက္ ျပဳသလို ခံစားရတာမို႔ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္ရတာပါ။

            ဟိုးေရွးေရွး သက္ဦးဆံပိုင္ဘုရင္ေတြေခတ္တုန္းကေတာ႔ တစ္ႏိုင္ငံလုံးကလူေတြရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္မွန္သမွ် ဘုရင္ကပိုင္တယ္ လို႔ သတ္မွတ္ထားတာမို႔လို႔ ဘယ္သူကမွ အထြန္႔မတက္ခဲ႔ၾကပါဘူး။ ကိုယ္႔ဘာသာ တူးလို႔ရတဲ႔ေက်ာက္လည္း ဘုရင္ကိုဆက္သရတယ္။ ဘုရင္က ဆုေတာ္လာဘ္ေတာ္ ေပးသမွ်နဲ႔ ေက်နပ္ရတယ္။ ခုထက္ထိ ျမန္မာေတြ ဂုဏ္ေဖာ္ၿပီး ေျပာေျပာေနတဲ႔ ငေမာက္ပတၱျမားႀကီးမွာ အင္မတန္ ရင္နာစရာေကာင္းတဲ႔ ဇာတ္လမ္းကေလးရွိတဲ႔အေၾကာင္း ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူး။ ႏို႔ငါးပိႆာ၊ ၀ါဂြမ္းတစ္ပိႆာထဲထည့္ထားရင္ေတာင္ မီးမထြန္းပဲ လင္းထိန္လာသတဲ႔။ ၿဗိတိသွ်အ၀ယ္ေတာ္မ်ားေတာင္ ေစ်းစကားဆို တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္လို႔ မိုးကုတ္ေက်ာက္တြင္း အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္ ပ်က္သြားတယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ မွတ္မိၾကတယ္။ ငေမာက္ပတၱျမားလို႔ေခၚတာက မိုးကုတ္သား ငေမာက္ဆိုတဲ႔သူ တူးေဖာ္ရလို႔ သူ႔နံမယ္ကို ေပးထားတာပါတဲ႔။ ျမန္မာမင္းအဆက္ဆက္ တန္ဖိုးထားဆင္ျမန္းခဲ႔ရတဲ႔ တန္ဖိုးအႀကီးဆုံး နန္းစဥ္ရတနာတစ္ပါးျဖစ္တယ္။ ငေမာက္ကို ဆုေတာ္လာဘ္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ေပးခဲ႔သလဲေတာ႔ မဖတ္ဖူးပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ငေမာက္တို႔မိသားစုအားလုံး ေဆြခုနစ္ဆက္ မ်ဳိးခုနစ္ဆက္ အသတ္ခံရတယ္ လို႔ေတာ႔ ပါတယ္။ အျပစ္ကေတာ႔ ငေမာက္ပတၱျမား ကြမ္းသီးလုံးထက္ျခမ္းအရြယ္ျဖစ္ေနတာ ငေမာက္က ထက္ျခမ္းျခမ္းၿပီး ဘုရင္ကို တစ္ျခမ္းပဲ ဆက္တာမို႔လို႔ လို႔ ေျပာတယ္။ ေနာက္တစ္ျခမ္းက တရုတ္ကို ထုတ္ေရာင္းတာတဲ႔။ တစ္ျခမ္းအလကားရတာေတာင္ ေက်းဇူးမတင္ပဲ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ သတ္ပစ္တဲ႔ ျမန္မာရွင္ဘုရင္စိတ္ထားက သည္ကေန႔ထိမ်ား အျမစ္တြယ္ေနေသးသလား မေျပာတတ္ပါဘူး။ ငေမာက္တို႔မိသားစုထဲက မနန္းဆိုတဲ႔ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ပဲ ထြက္ေျပးလို႔ လြတ္ပါသတဲ႔။ ဒါေပမယ္႔ သူလည္း မိုးကုတ္ကအထြက္မွာ သူ႔ေဆြမ်ဳိးေတြ မီးေလာင္တိုက္သြင္းတဲ႔ မီးခိုးေတြကို လွမ္းျမင္ေတာ႔ ရင္ကြဲနာက်သြားတယ္ လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ သူ အေပၚက လွမ္းၾကည့္တဲ႔ေတာင္ကို နန္႔ၾကည့္ေတာင္ လို႔ ေခၚၾကတယ္ လို႔ ပုံျပင္ဆန္ဆန္ ေျပာၾကေလရဲ႕။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ဟုတ္ပါတယ္ မွန္ပါတယ္ အတင္း မျငင္းဘူးေနာ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ အလားတူ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ကိုယ္ေတြ႕ၾကဳံလာရတဲ႔အခါက်ရင္ မယုံရင္ ပုံျပင္မွတ္ လို႔ ပါးစပ္ေျပာကေလးနဲ႔ ေျပာဖို႔ မလြယ္ေတာ႔ဘူး။

            ပတၱျမားဆန္က်ဳိး အဖိုးျပည္တန္မို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ တန္ဖိုးႀကီးပါေစေလ။ ကိုယ္႔တိုင္းျပည္ႀကီး သူ႔ကၽြန္ဘ၀ေရာက္သြားေတာ႔ အဲသဟာႀကီးက လမ္းခင္းထားတဲ႔ ေက်ာက္စရစ္ခဲတစ္ခဲေလာက္မွ အဖိုးမတန္ အသုံးမ၀င္ ျဖစ္သြားရတယ္။ ရွင္ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က သူ႔လာဖမ္းတဲ႔ ကာနယ္စေလဒင္ကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ပဲ အပ္အပ္၊ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ပဲ အပ္အပ္၊ ေနာင္လာေနာက္သားျပစရာ အမွတ္တရ ဓါတ္ပုံကေလးေတာင္ မက်န္ရစ္ဘူး။ သူခိုးလက္က သူ၀ွက္ေတြ အဆင္႔ဆင္႔ လုၾကရင္း ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိ စုပ္စျမဳတ္စ ေပ်ာက္သြားေပမယ္႔ ကိုယ္ေတြကေတာ႔ လြမ္းလည္းမလြမ္း နွေျမာလည္း ႏွေျမာမေနပါဘူး။ ရတနာဆိုတာ ထုိက္သူစံေလ။ တိုင္းျပည္ထီးနန္းမွ ၿမဲေအာင္ မအုပ္စိုးႏိုင္တဲ႔ ရွင္ဘုရင္က နန္းစဥ္ရတနာနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ႔ ဦးေႏွာက္ ဘယ္ရွိပါ႔မလဲ။ နန္းက်ဘုရင္ခ်င္းအတူတူ မႏူဟာတုန္းကမွ ပတၱျမားမ်က္ရွင္တစ္လုံးတည္းနဲ႔ ဘုရားအႀကီးႀကီးတစ္ဆူ တည္သြားႏိုင္ေသးတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေက်ာက္မ်က္ရတနာရဲ႕တန္ဖိုးဆိုတာ လူ႔အသိဥာဏ္ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ေပါင္းလိုက္မွသာ တန္ဖိုးေတြ တက္တက္လာတာ လို႔ ေျပာခဲ႔ဖူးပါတယ္။ တန္ဖိုးမထားတတ္တဲ႔ ရွင္ဘုရင္လက္ထဲက သယံဇာတ အေမြအႏွစ္ဆိုတာ တိုင္းတပါးသားေတြ ႏွပ္ခ်သမွ် ခံရတဲ႔ ငအလက္ထဲက ေရႊခြက္နဲ႔ အတူတူပဲ။

           ခုေခတ္မွာေတာ႔ ငေမာက္ပတၱျမားဆိုတာ ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္ ျဖစ္သြားၿပီ။ ကမာၻေပၚမွာ အႀကီးဆုံး န၀တပတၱျမားႀကီးဆိုတာ ျမန္မာျပည္ကထြက္တာ။ ဦးေန၀င္းေခတ္တုန္းက တန္ခ်ိန္နဲ႔ခ်ီတဲ႔ ေက်ာက္စိမ္းတုံးႀကီးကိုလည္း နယ္စပ္က ျပန္သိမ္းလာခဲ႔သတဲ႔။ မူဆယ္အထက္ ၾကယ္ေဂါင္မွာတင္ ေက်ာက္စိမ္းနန္းေတာ္ႀကီးကို ဒ႑ာရီမဟုတ္ပဲ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ခဲ႔တယ္။ မိုင္းရွဴးတစ္တြင္းထဲကတင္ ျမန္မာျပည္မွာ အခ်မ္းသာဆုံး ခရိုနီနဲ႔ သူ႔ဘိုးေတာ္ႀကီးကို ေမြးထုတ္ေပးခဲ႔တယ္။ ေရႊက်င္ဘက္က တစ္ေန႔ကို တန္ခ်ိန္နဲ႔ခ်ီတဲ႔ ေရႊေတြထြက္တာေရာ မယုံဘူးလား။ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ္႔ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြ ငတ္ျပတ္ေနတိုင္း ငါတို႔တိုင္းျပည္ႀကီးက အငတ္တိုင္းျပည္ႀကီးလို႔ ထင္ေနရင္ ကိုယ္႔အသိဥာဏ္က ငတ္ဖို႔ေလာက္သာ တန္တယ္ လို႔ သေဘာေပါက္လိုက္ပါေလ။

            ဒါက ကိုယ္႔ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အားလုံးအတူတူထားၿပီး စဥ္းစားတာပဲ ရွိေသးတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား ဖက္ဒရယ္ဆန္္ဆန္ တိုင္းရင္းသားေတြကို ျပည္နယ္ျပည္မ ခြဲျခားၿပီး ေတြးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား အသည္းနာစရာ ေကာင္းသလဲ။ ငါတို႔ျပည္နယ္ကထြက္တဲ႔ သယံဇာတေတြကို ဗမာေတြက အကုန္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ အပိုင္သိမ္းၿပီး ငါတို႔ကို ေက်ာင္းေလး ေဆးရုံေလးမွ ေလာက္ငွေအာင္ စီစဥ္မေပး၊ လွ်ပ္စစ္မီး၊ ကားလမ္းကေလးမွ လူစဥ္မွီေအာင္ ေဆာင္ရြက္မေပးဘူး လို႔ ေတြးမိရင္ သူတို႔လည္း နန္႔ၾကည္ေတာင္ေပၚက ျမင္ရသလို ခံစားရမွာပဲ။ ေျပာေတာ႔ျဖင္႔ ဗမာတစ္က်ပ္ ရွမ္းတစ္က်ပ္ နဲ႔ မဲဆြယ္ထားၿပီး။ ဟုတ္ပါရဲ႕ ဘရာသာတို႔ရယ္။ တကယ္ေတာ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ တစ္ျပားမွ မရသလို ဗမာေတြလည္း တစ္ျပားမွ မရပါဘူး။ ဘယ္သူေတြ ရေနသလဲဆိုတာ လူအေနနဲ႔ပဲ သီးျခား ျမင္ေပးၾကပါ။ ဗမာေတြ ရေနတယ္ မထင္ပါနဲ႔။ က်ဳပ္လည္းပဲ ဗမာစစ္စစ္ စစ္စစ္နဲ႔ ျမည္ေနတာကို အရိုးအရင္းေတာင္ ကိုက္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔မို႔လို႔ အဲသည္အခြင္႔အေရးေတြကို ကာကြယ္ၾကရေအာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ဘက္က ေဆာ္ၾသေနတာပါ။ (ရရင္ေတာ႔ ၿငိမ္ေနမွာေပါ႔။ ဟုတ္ဘူးလား။)

            ဒါျဖင္႔ရင္ ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ ထမင္းမစားပဲ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ေနရမွာလား။ ငတ္လို႔မေသခင္ မီးေလာင္ဗုံးစာ မိသြားမွာေပါ႔ေနာ္။ ကိုယ္႔အေပၚမွာ မတရားအႏိုင္က်င္႔လာတယ္ လို႔ ခံစားရရင္ တရားသျဖင္႔ ျဖစ္ေစဖို႔အတြက္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို အရင္ အေလးထားရမွာေပါ႔။ ဥပေဒေတြ ရွိသားပဲ။ အဲသည္ဥပေဒနဲ႔အညီ ျဖစ္ေစရမွာေပါ႔။ သည္အတြက္ေတာ႔ ဥပေဒအရ ကိုယ္႔ရဲ႕ ပိုင္ခြင္႔က ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ရွိသလဲ။ သူမ်ားမတရားလာသိမ္းတာကို ဥပေဒနဲ႔ ဘယ္လို ကာကြယ္ရမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားရမွာေပါ႔။ ျပႆနာက သည္ေနရာမွာတင္လည္း ၿပီး မသြားပါဘူး။ အႏိုင္က်င္႔တဲ႔သူေတြကို တရားဥပေဒအရ အေရး မယူႏိုင္ဘူး။ အဲဒီတရားဥပေဒဆိုတာႀကီးက ကိုယ္႔ကို အကာအကြယ္ မေပးႏိုင္ဘူး ဆိုပါေတာ႔။ (ဆိုပါေတာ႔ ေနာ္ ဆိုပါေတာ႔) ဒါဆိုရင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုခုက တရားဥပေဒရဲ႕ အထက္မွာ ရွိေနတယ္ လို႔ ေခၚတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ႔ အဲဒါ မထူးဆန္းဘူး။ ဥပေဒဆိုတာ ဘုရင္က ျပဌာန္းတာ။ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ျပဳျပင္စီရင္လို႔ရတယ္။ အခုေခတ္မွာေတာ႔ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ဆိုတာ ရွိတယ္ေလ။ အသစ္ဖြဲ႔စည္းထားတဲ႔ နိုင္ငံႀကီးမို႔ လူေတြ သိန္းခ်ီေသတဲ႔ နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကားမွာေတာင္ ၉၈%ေလာက္ ေထာက္ခံမႈရယူထားတဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒဆိုတာႀကီး ရွိတယ္။ အဲဒီဖြဲ႔စည္းပုံအရ နိုင္ငံေတာ္ကို အာဏာေထာက္တိုင္ႀကီး သုံးခုနဲ႔ ထူေထာင္ထားတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ၊ တရားစီရင္ေရးအာဏာ၊ ဥပေဒျပဳအာဏာတဲ႔။ အဲသည္သုံးခု တစ္ခုကိုတစ္ခု အျပန္အလွန္ ေထာက္ပံ႔ျပဳျပင္သြားႏိုင္ေတာ႔မွသာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ၾကပ္မတ္ျပဳျပင္ႏိုင္လိမ္႔မယ္။ အခုခ်ိန္မွာ တရားဥပေဒအထက္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိေနေသးရင္ အဲသည္ေထာက္တိုင္ႀကီးေတြ လႈပ္ရွားသက္၀င္မလာေသးပဲ ဟန္ျပသက္သက္ မို႔ လို႔ ဆိုရမယ္။ (ရွိေနေသးရင္ လို႔ပဲ ေျပာတာေနာ္။ ရွိေနတယ္ လို႔ မဆိုလိုဘူး။ သားသားက ေဒါက္တာဆိတ္ဖြား မဟုတ္။ ရွိ မရွိ ကိုယ္႔ဘာသာ စဥ္းစား)

           ဒါမ်ဳိးကိစၥေတြမွာ လူေတြက ရတာကိုပဲ ျမင္တာပါ။ ကုန္ေနရတာေတြက်ေတာ႔ ဘယ္သူမွ စိတ္၀င္စားတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ႏွစ္စဥ္ နိုင္ငံေတာ္က ကုန္က်ခံရတဲ႔ အသုံးစားရိတ္က ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ မွတ္လဲ။ လူတစ္ေယာက္စာအတြက္ တစ္ရက္မွာတစ္ရာဖိုး အကုန္အက်ခံရင္ေတာင္ လူသန္းေျခာက္ဆယ္အတြက္ ေန႔စဥ္ သန္းေျခာက္ေထာင္ စားရိတ္ရွိမယ္။ မယုံရင္ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးဌာနကို ေအာဒစ္၀င္ၾကည့္။ ပိုသမွ်ေပးမယ္ လိုရင္ ခင္ဗ်ားစိုက္မလား လို႔ ေမးလိမ္႔မယ္။ ဒီအခါမွာက်ေတာ႔ သူတို႔တေတြ ဂုဏ္ေဖာ္ၿပီး ေျပာေျပာေနတဲ႔ စတုတၳေထာက္တိုင္ႀကီးကိုလည္း အားကိုးရျပန္တယ္။ ျမင္သာထင္သာ မရွိတဲ႔ ဘယ္ကရၿပီး ဘာေတြသုံးတယ္ဆိုတဲ႔ဟာကို ပြင္႔လင္းျမင္သာမႈ နဲ႔ ထားရင္ စကားေျပာစရာ မလိုေတာ႔ဘူးေပါ႔။ (ရိုးသားတယ္ဆိုရင္ေပါ႔ေလ) ဟိုးတေလာက အ၀ွာျပဳလို႔ ျပဳတ္ေတာ္မူသြားတဲ႔ ဘဘႀကီးတစ္ေယာက္အိမ္က သိန္း ၃၀၀၀တန္ကား အစီး၂၀ေက်ာ္ကို သူတို႔အခ်င္းခ်င္းထဲ ျပန္ၿပီးေလလံပစ္တယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းမ်ဳိး ေရးရဲရင္ အဲဒီဘတ္ဂ်က္ေတြ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ အရိပ္အျမြက္ သိရမယ္ မဟုတ္လား။ ဘဘႀကီးကေတာ္ စပြန္ဆာေပးတဲ႔ တစ္ေယာက္အိမ္မွာ သိန္းေထာင္ခ်ီတဲ႔ ပန္းခ်ီကားေပါင္းမ်ားစြာ စုေဆာင္းထားတယ္ဆိုတာကို အတိအက် သတင္းလိုက္ခ်င္ေသးရင္ လိပ္စာေပးဦးမဗ်ား။ (သူတို႔လည္း သိၿပီးသားပါ။ ေရးသာ မေရးရဲလို႔) အဲသလိုမ်ဳိး မ်က္စိေထာက္ေထာက္ ေခ်ာက္ခ်မယ္႔သူေတြ ရွိရင္ ေျပာင္ေတာ႔ စားရဲေတာ႔မွာ မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ ဆင္းရဲသားေတြ စုေဆာင္းၿပီး ကား၀ယ္စီးရင္ “ဘယ္ကရသလဲ။ ဘယ္ကရသလဲ” နဲ႔ အနံခံလာသူႀကီးေတြ ဘနဲ႔က်ေတာ႔ ႏွာေစးေနတာ ထုံးစံပဲ။

           တိုင္းျပည္ကထြက္တဲ႔ သယံဇာတေတြက တိုင္းျပည္ဘ႑ာထဲ မေရာက္ပဲ ဘယ္သူဘယ္၀ါေတြက ျဖတ္ဘုံးသြားတယ္ လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ စီးတဲ႔ေရေတြက ဆည္တဲ႔ကန္သင္းအဆင္႔ဆင္႔နဲ႔ ကုန္သြားၿပီး လယ္ထဲ ေရမေရာက္တဲ႔အျဖစ္ကိုပဲ ေျပာတာပါ။ လူေတြက ဆင္တစ္ေကာင္လုံး ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္သာ ျမင္တာ ဆင္သတ္ၿပီး အရပ္ေ၀လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္မွ မရဘူးဆိုတာ မသိဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း ဆင္ၿမီးကေလးမွ လက္စြပ္ကြင္းေလာက္ေအာင္ မရတဲ႔သူကေတာ႔ သူမ်ားတကာေတြ ဆင္ေခါင္းေခြးမခ်ီနိုင္ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရင္ မတရားဘူးလို႔ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရမွာ အမွန္ပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ဆင္ဖ်က္တဲ႔ မုဆိုးႀကီးမ်ား လူျမင္သူျမင္ ေ၀ပါခြဲပါေၾကာင္း ပြင္႔လင္းျမင္သာေစဖို႔ ေကာင္းတာပါ။ ခုလည္း ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းပါပဲ။ ရန္ကုန္က ေက်ာက္မ်က္ျပတိုက္မွာေရာ ေနျပည္ေတာ္က ျပပြဲႀကီးေတြမွာပါ ထိပ္ထိပ္က်ဲ ေက်ာက္ကုန္သည္ လုပ္တဲ႔သူေတြဆိုတာ လူႀကီးနဲ႔ ေဆြမေတာ္မ်ဳိးမေတာ္ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူး။ အရင္းအခ်ာႀကီးေတြခ်ည့္ပဲ။ အေမႀကီးကားမွာေတာင္ စိန္တိုက္ဖြင္႔ဦးမတဲ႔။ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ သာဓုေခၚၾကရုံသာ ရွိေတာ႔တယ္။

            ဆရာ၀န္ေတြဆီက တစ္ႏွစ္ကို သိန္းသုံးေလးဆယ္ အခြန္ေကာက္သင္႔ပါတယ္ဆိုတဲ႔ ေစတနာရွင္ႀကီးေတာင္ အဲသည္ေက်ာက္ကုန္သည္ေတြနဲ႔ေတာ႔ အမ်ဳိးေတာ္လို႔လား မသိပါဘူး။ ေရလည္းငုံလို႔ ႏႈတ္လည္းပိတ္လို႔။ ျပပြဲမွာ ေရာင္းသမွ် ပြဲခြန္ပါၿပီး လို႔ ေဘာက္ခ်ာထဲေရးထားတာေတာ႔ ေတြ႔ပါရဲ႕။ က်ဳပ္တို႔ အခြန္ေဆာင္ေတာ႔စစ္သလို ဘယ္က ပိုက္ဆံ၀င္ေငြနဲ႔ ၀ယ္တာလဲ။ မိသားစု ဘယ္ႏွစ္ေယာက္စားတာမို႔ ပိုလွ်ံေနတာလဲ အစစ္အေဆး အေမးအျမန္းမရွိ။ စိန္ခြန္ေက်ာက္ခြန္ လြတ္ၿပီး ကိုယ္ေတြသာ ေဆးရိုးခြန္နဲ႔ ေထာင္က်ရမယ္႔ ကိန္းပဲ။ (ေရေရရာရာ မျပနိုင္ရင္ ပစၥည္းတန္ဖိုးရဲ႕ ၅၀% ေဆာင္ရမတဲ႔) လူေတြဟာ ဆင္းရဲလြန္းရင္ ကြန္ျမဴနစ္စိတ္၀င္တတ္သလား မသိပါဘူး။ သူမ်ားတကာေတြက အရမ္းခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္ေတြက တေန႔တျခား ဆင္းရဲလာဆိုေတာ႔ ခုေနခါမ်ား သိၾကားမင္းႀကီးက ဗိုလ္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ ဗိုလ္ေန၀င္း ဘယ္သူ႔ျပန္ယူမလဲလို႔ ေမးရင္ ေနာက္လူကိုပဲ ယူေတာ႔မယ္ဗ်ာ။ မုန္းလြန္းလို႔ ေနာင္မွ ဘာနဲ႔ပဲ ငုံေထြးရ ငုံေထြးရ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ သူလာရင္ အကုန္ျပည္သူပိုင္သိမ္းၿပီး သမဆိုင္ကေန တန္းစီေ၀ပစ္မွာ မဟုတ္လား။ အိမ္း အခုမွပဲ တကယ္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ခ်င္ေနတဲ႔ တရားခံအစစ္ကို ေတြ႔ရေပေတာ႔တယ္။ ဆဲခ်င္ဆိုခ်င္သူမ်ား အားပါးတရ ဆဲနိုင္ၾကေစကုန္သတည္း။

http://vocaroo.com/i/s11O46kz8Fue

↧

ေမ့ထားလို႔ မျဖစ္တဲ့ လူငယ္မ်ား

June 23, 2013, 7:40 pm

≫ Next: လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြား

≪ Previous: “ရတနာ ေျမမွာ ရွာမတဲ႔လား”

by Khin Maung Nyo (Notes) on Sunday, June 23, 2013 at 8:53pm

ေမ့ထားလို႔ မျဖစ္တဲ့ လူငယ္မ်ား
ခင္ေမာင္ညိဳ (ေဘာဂေဗဒ)

(၁)
ဒီရက္ပိုင္းမွာ ခရီးသြားတာရယ္၊ ေဆြးေႏြးပြဲ တက္တာေတြရယ္နဲ႔ စာေရးတာ အေတာ္ေလး က်ဲသြားတယ္။ က်ဲသြားတယ္ဆိုတာကလဲ ကိုယ့္အတိုင္းအတာနဲ႔ ကိုယ္သာ ေျပာတာပါ။ တစ္ပတ္ ေလး၊ ငါးပုဒ္ေလာက္ ေရးေနရာက ႏွစ္ပုဒ္၊ သံုးပုဒ္ေလာက္ ျဖစ္သြားတာမ်ိဳးပါ။ ၾကားထဲမွာက ကိုယ္က ေဟာရ၊ ေျပာရ တာေတြကလဲ ရွိေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းစဥ္ကလဲ အေသ မဟုတ္၊ ျပင္ရ၊ ဆင္ရတာေတြ ရွိတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ေရးေနတဲ့ စာတမ္းတစ္ေစာင္ဆို ထပ္ထပ္ျဖည့္ေနရတာနဲ႔ မၿပီးႏိုင္၊ မစီးႏိုင္ ျဖစ္ေနတာကို ခ်ဴလာေလာင္ေကာင္ တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡေတြက ခုထိ သည္းခံၿပီး ေတာင္းေနၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ ျပန္ေျပာရ၊ ေရးရေအာင္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ တက္တာ ျဖစ္ေပမယ့္ တက္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ စိတ္လာတ့ဲအခါ မေရးႏိုင္ေတာ့ပဲ ၾကာလာတဲ့အခါ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားတာလဲ ရွိပါတယ္။ ၾကားထဲမွာ ေတာင္းဆိုၾကတာေတြကို မျဖည့္ဆည္းႏုိင္တာလဲ ရွိရဲ႕။ ကိုယ္ခြဲထားလို႔ ရတဲ့ ကိစၥေတြမွ မဟုတ္တာ။
ေတာင္ငူခရီးစဥ္မွာ ပါလာတဲ့ သမီးငယ္ေတြက ဆရာ စာမသင္ဘူးလား၊ သူတို႔ကို စာသင္ေပးပါလားလုိ႔ ေျပာေတာ့ ဘယ္မွာမွ စာမသင္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း၊ သင္တန္းတခ်ိဳ႕ကို မနည္း သင္ေနရတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာရပါတယ္။ ပညာေရး ကြန္ယက္၊ ပညာေရး ညီလာခံမွာ ဆံုတဲ့ သမဂၢေက်ာင္းသားေတြက စာသင္ေပးပါ၊ ေဟာေျပာပြဲ လုပ္ေပးပါ ဆုိေတာ့ ေဟာေျပာပြဲေတာ့ အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အခါ လုပ္ေပးပါ့မယ္၊ စာသင္တာေတာ့ ေက်ာင္းက ဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႔ပဲ သင္၊ ၿပီးေတာ့ စာအုပ္၀ယ္ဖတ္လို႔ ေျပာလိုက္ရတယ္။
ဒီေန႔ CDEC ဆိုတဲ့ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းေလး တစ္ခုက ၂၀၁၅ အာဆီယံ စီးပြားေရး အ၀န္းအ၀ိုင္းနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ အေၾကာင္း ေဟာေပးပါ ဆုိေတာ့ ဘယ္ႏွယ့္ ၂၀၁၅ အထိ ေစာင့္ေနၾကတာလဲ၊ အခုကို ေတြ႔ေနရ၊ ရင္ဆုိင္ေနရၿပီ ဆုိၿပီး ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ေဟာေျပာပြဲအၿပီး ေဆြးေႏြးမိတဲ့ အခ်က္ တစ္ခ်က္၊ ႏွစ္ခ်က္က အေတာ္ေလး လန္႔စရာ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘယ္ႏွယ့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ပြင့္လင္းလာတဲ့ ေခတ္က်မွ ဒီလို ျဖစ္ရတာပါလိမ့္လို႔ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္သြားတယ္။
ပထမေဆြးေႏြးတာက အခုလူငယ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဟာေျပာပြဲေတြ အေတာ္နည္းသြားတယ္ ဆုိတာနဲ႔ နည္းနည္း လန္႔သြားတယ္။
ဒုတိယ ေဆြးေႏြးခ်က္က ေဟာေျပာပြဲသာ နည္းသြားတာ မဟုတ္၊ လူငယ္ေတြ ဖတ္စရာ စာအုပ္လဲ သိပ္မရွိဘူးဆုိေတာ့ ပိုဆိုးသြားေရာ။
နီးနီးနားနား ကုန္တိုက္ႀကီးေတြ ရွိေပမယ့္ စာအုပ္ဆုိင္ ေကာင္းေကာင္း မရွိေတာ့ ကိုယ္ က်င္လည္ က်က္စားေနက် လွည္းတန္းက စာအုပ္ဆိုင္ေတြကို သြားျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုင္က ကေလးတစ္ေယာက္ ေျပာပံုကို ၾကည့္ပါဦး။ "အစ္မ- ဟို ေဒါက္တာ ဘယ္သူဆိုလား၊ မ်က္မွန္နဲ႔ နဖူးေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ပံုေလ- အဲဒီ စာအုပ္က ေစ်းႏႈန္း ဘယ္ေလာက္လဲ?" တဲ့။
ဒါနဲ႔ ကိုယ္က မေနႏိုင္တာနဲ႔ ၀င္ေျပာရတယ္။ "ေအး ညည္းတို႔ေခတ္ မဟုတ္ေတာ့ မသိေတာ့ဘူးေပါ့ေအ၊ အဲဒါ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သမၼတလုပ္သြားတဲ့ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ေရးတဲ့ စာအုပ္ပါ" လို႔။
စာအုပ္ဆုိင္မွာ အမ်ားဆံုး လႊမ္းမိုးေနတာက ႏိုင္ငံေရး စာအုပ္ေတြ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ပြင့္လင္းလာတဲ့ ေခတ္မို႔ ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္း ေရးၾက၊ သားၾက၊ ေလ့လာၾက၊ ေဟာေျပာၾက၊ ဖတ္ရႈၾကတာေတြလဲ မ်ားလာတာ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေစာေစာက ေျပာသလို တျခား ဖတ္စရာ ဘာသာရပ္ေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြ ေရြးခ်ယ္စရာ နည္းသြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ။
အဲသလိုပဲ ေဟာေျပာပြဲေတြ ရွိေပမယ့္ လူငယ္ေတြ (ေက်ာင္းေၾကာ္ျငာတာ မဟုတ္တဲ့) ပညာေရး အခြင့္အလမ္းေတြ၊ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ျပင္ဆင္မႈေတြ၊ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြ၊ ေတြ႔ႀကံဳရမယ့္ စိန္ေခၚမႈေတြကိုလဲ ေျပာေဟာေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္ေပ့ါေလ်ာ့သြားေလသလား? ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ကို အပ္ထားခဲ့ရမယ့္ လူငယ္ေတြ အေရး အေလး မေပးမိပဲ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့တန္ေနမိသလားလို႔ ဒီကေန႔ ေဟာေျပာပြဲက အျပန္မွာ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ ေဟာေျပာပြဲမွာ ေမးျမန္းတာေတြ ၾကည့္ရတာကိုက အင္တာနက္ေခတ္၊ တစ္ေထာင့္ငါးရားတန္ တယ္လီဖုန္းေခတ္မွာ၊ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတေတြ လံု႔လ၀ီရိယေတြ အမ်ားႀကီး လိုေနေသးတယ္ဆိုတာ ဆင္ျခင္မိတဲ့ အေၾကာင္းပါ

(၂၂.၀၆.၂၀၁၃)

↧

လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြား

June 23, 2013, 7:49 pm

≫ Next: ကတၱရာ လမ္းေပၚ ႏြားလွည္းမေမာင္းရ

≪ Previous: ေမ့ထားလို႔ မျဖစ္တဲ့ လူငယ္မ်ား

Photo: အဟက္….လူ ့အခြင့္အေရး ဟုတ္လား…. ျမန္မာျပည္ မေျပာနဲ ့…. ခင္ဗ်ားတို ့အဘ …အေမရိကန္ေတာင္…. အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြား နဲ ့ပတ္သက္လာရင္…. ဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခားလုပ္တာပဲ………။ တယ္လီဖုန္းလဲ ခိုးနားေထာင္တယ္…… မသကၤာတဲ ့ေကာင္လဲ ရုံးမတင္ပဲ အၾကာၾကီးဖမ္းတယ္… လိုအပ္ရင္..ေဆးထိုးတယ္… ေရႏွစ္တယ္…….. တံုးလံုးခြ်တ္ထားတယ္… ခင္ဗ်ားတို ့အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဘူးေသးတဲ ့…. စစ္ေၾကာေရးနည္းေတြနဲ ့စစ္တယ္…… ထပ္လိုအပ္ရင္ ….လူသတ္အဖြဲ ့ေတြလႊတ္ျပီးသတ္တယ္.. အဲထက္ ပိုလိုအပ္ရင္ …စစ္တပ္ေတြပါ လႊတ္ျပီးတိုက္တယ္….။ အဲေတာ့ …… လူဦးေရ သန္း၁၅၀ ေက်ာ္ေနတဲ ့ ..... ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ ့ကပ္ရက္က ျပည္နယ္မွာ …. ဘဂၤါလီ ပဲျဖစ္ျဖစ္ … သူမဟုတ္လဲ .... တစ္ျခား ဘာေကာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္….. မ်ိဳးပြားႏူန္း ျမင့္လြန္းတဲ ့ေကာင္ကို …… ကေလး၂ ေယာက္ထက္ ပိိုမယူရလို ့လုပ္တာ ….. ဘာျဖစ္သတုန္း …….။ အားတိုင္းယားတိုင္း လူ ့အခြင့္အေရးပဲ ေအာ္ေနရင္… ပုတီးစိတ္တိုင္း ဂြာတာနာမို ဆိုတဲ့ ဂါထာကို ၁၀၈ ေခါက္စိပ္…. အဲဒါမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မျမင္ေသးရင္…. ငယ္ငယ္တုန္းကလို ကိုယ့္ေျခဖ၀ါးကိုယ္ေထာင္…. မွန္ၾကည့္တာဆိုျပီး ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္ျပန္ၾကည့္လိုက္…. အဲဒီမွာ တတလင္းဂ်ိတ္နဲ ့တံုးေနတဲ ့….. လစ္ဘရယ္ဇာတ္ပ်က္ …. ခင္ဗ်ားမ်က္ခြက္ၾကီး ခင္ဗ်ား ျပန္ေတြ ့လိမ့္မယ္……… ဒါပဲ………။ (လစ္ဘရယ္ သူငယ္နာကို အေတာ္မ်က္စိေနာက္ေနတဲ ့ရဲမိုး)

အဟက္….လူ ့အခြင့္အေရး ဟုတ္လား….
ျမန္မာျပည္ မေျပာနဲ ့….
ခင္ဗ်ားတို ့အဘ …အေမရိကန္ေတာင္….
အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြား နဲ ့ပတ္သက္လာရင္….
ဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခားလုပ္တာပဲ………။

တယ္လီဖုန္းလဲ ခိုးနားေထာင္တယ္……
မသကၤာတဲ ့ေကာင္လဲ ရုံးမတင္ပဲ အၾကာၾကီးဖမ္းတယ္…
လိုအပ္ရင္..ေဆးထိုးတယ္…
ေရႏွစ္တယ္……..
တံုးလံုးခြ်တ္ထားတယ္…
ခင္ဗ်ားတို ့အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဘူးေသးတဲ ့….
စစ္ေၾကာေရးနည္းေတြနဲ ့စစ္တယ္……
ထပ္လိုအပ္ရင္ ….လူသတ္အဖြဲ ့ေတြလႊတ္ျပီးသတ္တယ္..
အဲထက္ ပိုလိုအပ္ရင္ …စစ္တပ္ေတြပါ လႊတ္ျပီးတိုက္တယ္….။

အဲေတာ့ ……
လူဦးေရ သန္း၁၅၀ ေက်ာ္ေနတဲ ့ .....
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ ့ကပ္ရက္က ျပည္နယ္မွာ ….
ဘဂၤါလီ ပဲျဖစ္ျဖစ္ …
သူမဟုတ္လဲ ....
တစ္ျခား ဘာေကာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္…..
မ်ိဳးပြားႏူန္း ျမင့္လြန္းတဲ ့ေကာင္ကို ……
ကေလး၂ ေယာက္ထက္ ပိိုမယူရလို ့လုပ္တာ …..
ဘာျဖစ္သတုန္း …….။

အားတိုင္းယားတိုင္း လူ ့အခြင့္အေရးပဲ ေအာ္ေနရင္…
ပုတီးစိတ္တိုင္း ဂြာတာနာမို ဆိုတဲ့ ဂါထာကို ၁၀၈ ေခါက္စိပ္….
အဲဒါမွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မျမင္ေသးရင္….
ငယ္ငယ္တုန္းကလို ကိုယ့္ေျခဖ၀ါးကိုယ္ေထာင္….
မွန္ၾကည့္တာဆိုျပီး ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္ျပန္ၾကည့္လိုက္….
အဲဒီမွာ တတလင္းဂ်ိတ္နဲ ့တံုးေနတဲ ့…..
လစ္ဘရယ္ဇာတ္ပ်က္ ….
ခင္ဗ်ားမ်က္ခြက္ၾကီး ခင္ဗ်ား ျပန္ေတြ ့လိမ့္မယ္………
ဒါပဲ………။

(လစ္ဘရယ္ သူငယ္နာကို အေတာ္မ်က္စိေနာက္ေနတဲ ့ရဲမိုး)

↧

ကတၱရာ လမ္းေပၚ ႏြားလွည္းမေမာင္းရ

June 23, 2013, 8:33 pm

≫ Next: ဦးႏု ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔ လႊတ္ေတာ္ အစီရင္ခံစာ

≪ Previous: လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြား

(ကတၱရာ လမ္းေပၚ ႏြားလွည္းမေမာင္းရ.....)

`` ဟုိင္းေရာ......... ဟုိင္းးးးးးးးးးးးး´´ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ သြားေသာ လွည္းေမာင္းသမားကုိ ၾကည့္မိသည္။

ေအာ္ယံုေအာ္ေနသည္မဟုတ္၊ လက္ထဲက ႏွင္တံႏွင့္လည္း တဖုန္းဖုန္းရုိက္ေနသည္၊ ၿမီးေညွာင္းရုိးအနားကုိလည္း ႏွင္တံထိပ္မွသံခၽြန္ျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ ထုိးေနသည္၊ နာလုိ႔ျဖစ္မည္ လွည္းကေတာ့ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သြားေနသည္၊ ခေနာ္ခနဲ႔ ေျမလမ္းေပၚမွာေပါ့....

ဘာမ်ား အေရးႀကီးလုိ႔လည္း..... အေရးႀကီးလွ်င္လည္း ႏြားလွည္းထက္ ျမန္ေသာ အျခားနည္းမ်ားျဖင့္ မသြားႏုိင္ဘူးလား..... ကၽြန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ျုဖစ္ေတာ့ သံခၽြန္ျဖင့္ ေဆာင့္ထုိးထားေသာ ေနရာမွာ အနာေတြ ေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ..... စကားတစ္ခြန္းကုိ သြားသတိရမိေသးသည္ ( အနာေပၚတုတ္က်......တဲ့)၊ နာလြန္းသျဖင့္ တင္စားေသာ စကားေလးျဖစ္သည္၊ အခု... အနာေပၚကုိ တုတ္က်ျခင္း မဟုတ္ သံခၽြန္ျဖင့္ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေဆာင့္ထုိးေနျခင္းျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိသည္၊ ဤမွ်အထိ လုိအပ္ပါသလား.......လုိ႔။

ႏြား... ဆုိေသာ တိရိစၧာန္သည္ လူကုိ အႏၱရာယ္ လံုး၀မေပးပါ၊ လူမ်ား၏ စုိက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းကုိ မ်ားစြာ၀ုိင္း ၀န္းကူညီၾကပါသည္၊ ေက်းလက္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းအတြက္လည္း မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးပါသည္။ ကုန္စည္ သယ္ယူ ပုိ႔ေဆာင္ေရးအတြက္ လည္း အသံုး၀င္လွသည္၊ ထုိ႔အျပင္ အလွဴမဂၤလာ အခမ္းအနားမ်ားအတြက္လည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး အသံုးျပဳၾကသည္၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေခၚမလား ၊ ေလာင္းကစားေျပာရမလား မသိ၊ လွည္းၿပိဳင္ပဲြမ်ား ႏြားတုိက္ပဲြမ်ားကုိလည္း ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ထုိမွ တဆင့္ ႏြားမ်ားသည္ လူမ်ားအတြက္ စားစရာျဖစ္လာသည္၊ ၄င္းတုိ႔၏ ႏုိ႔မ်ားသည္ ေသာက္စရာ ျဖစ္လာသည္၊ အဟာရပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ မစင္မ်ားသည္လည္း သဘာ၀ ေျမၾသဇာျဖစ္လာသည္၊ ထုိ႔ထက္ပုိသံုးလုိေသာ္ ဘုိင္အုိဘကၳရီ အျဖစ္လည္း အသံုးျပဳႏုိင္ေသးသည္၊ အမဲေျခာက္ဖုတ္ေလးကုိ အခါးရည္ျဖင့္တစိမ့္စိမ့္ အရသာခံႏုိင္ေသးသည္။ အသံုး၀င္လွပါသည္။

သူတုိ႔အတြက္.... လူသည္ အစာေကၽြးရပါသည္၊ ျခင္မီးျဖဳတ္မီးေမႊးေပးရပါသည္၊ တန္ရာႏွင့္ တန္ေၾကးကုိ တြက္ေသာ္........ သူတုိ႔၏ လုပ္အားခႏွင့္ သူတုိ႔အတြက္ ကုန္က် စရိတ္ကုိ ျပန္တြက္ေသာ္.....။

ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးသူမ်ား၊ ေတာင္ယာလုပ္ကုိင္သူမ်ား၊ လယ္သမားေျပာေလ့ရွိေသာ စကားတစ္ခြန္းရွိပါသည္... ႏြားႏွင့္ဖက္ရုန္းရတဲ့ ဘ၀ .....တဲ့၊ လုပ္သမွ် ခံလွ်င္လည္း ေျပာၾကသည္ ႏြားက်ခံတာကုိးတဲ့၊ ဘာေျပာေျပာ အေရး မလုပ္လွ်င္လည္း ႏြား လုိ ေကာင္ပါကြာတဲ့..... ဤစကားေလးမ်ားျဖင့္ ႏြားမ်ား၏ သဘာ၀ကုိ အၾကမ္းဖ်င္းနားလည္ႏုိင္ပါသည္....။

ႏြားလွည္း ေမာင္းသမားသည္ ႏြားေလးဆဲြေသာ လွည္းေပၚတြင္ လုိက္ပါ၍ လုိရာခရီးသုိ႔ သြားပါသည္၊ ထုိလွည္းေပၚမွပင္ ႏြားေလးအား တဖုန္းဖုန္းရုိက္ပါသည္၊ ရုိက္လွ်က္မွပင္ ေအာ္ဟစ္ျမည္တမ္းပါသည္၊ ျမည္တမ္းလွ်က္မွပင္ အခၽြန္ျဖင့္ ေဆာင့္ထုိးပါသည္။ ေဆာင့္ထုိးလွ်က္မွပင္ ႏွာႏုတြင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာ နဖားႀကိဳးကုိ ေဆာင့္ဆဲြပါေသးသည္။ ႏွာႏုသည္ ႏြားေလးမ်ားအတြက္... အဓိက အားနည္းခ်က္ေနရာ ျဖစ္ပါသည္။ လူမ်ားသည္ ႏြားေလးမ်ားအား လုိရာသုိ႔ အလြယ္တကူ ယူေဆာင္ႏုိင္ရန္ နဖားႀကိဳး ထုိးထားပါသည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ ႏြားေလးမ်ား၏ အားနည္းခ်က္အား နင္းထားျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၿခံဳငံုစဥ္းစားမိသည္မွာ လူဆုိသည္မွာ... ေတာ္ယံုရက္စက္သူမ်ား မဟုတ္၊ အလြန္ရက္စက္ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု... အေတြးအေခၚမ်ား မွားလွ်င္လည္း မွားပါမည္၊ မွန္လွ်င္လည္းအျပည့္ အစံုေတာ့ျဖင့္ မမွန္ႏုိင္ခဲ့ပါ။

ငယ္ငယ္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနေသာရြာတြင္ ေယာက်္ားဆံုးပါးသြားသူ အေဒၚႀကီး တစ္ဦး ရွိပါသည္။ အေဒၚႀကီး၏ အိမ္တြင္ ဖုိးၾကာဟု ေခၚေသာ ႏြားေလး တစ္ေကာင္ရွိပါသည္....။ ႏြားကေလး၏ ထိပ္တြင္ အျဖဴေရာင္ၾကာပြင့္ေလးမ်ား ပါေနသျဖင့္ ဖုိးၾကာဟု ေခၚၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၾကာပါေသာ ႏြားသည္ ကပ္သည္ဟု ေျပာဆုိၾကေသာ္လည္း ဖုိးၾကာသည္ မကပ္ပါ၊ အမည္ေခၚယံုမွ်ျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းေျပးလာတတ္ေသာ ႏြားေလး ျဖစ္ပါသည္။ ထုိႏြားကေလး ဖုိးၾကာအား အေဒၚႀကီးသည္ အင္မတန္ခ်စ္ပါသည္။ ``အေဒၚ့ေယာက္်ားရဲ့ႏြား ေလးပါ၊ အခုသူပဲ အေဒၚတုိ႔ကုိ လုပ္ေကၽြးေနတာ´´ ဟူေသာ စကားေလးကုိလည္း မၾကာမၾကာ ၾကားခဲ့ ရပါသည္။

အေဒၚႀကီးသည္ ညေနေရာက္သည္ႏွင့္ ဖုိးၾကာ၏ ႏြားတင္းကုပ္အား မီးေမႊး ထားေပးပါသည္၊ ေရျဖည့္ထားေပးပါသည္။ ႏြားစာကုိကုိယ္တုိင္စဥ္း၍ကုိယ္တုိင္ပင္ ထည့္ေပးပါသည္။

အေဒၚႀကီး၏ သားမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အေဒၚႀကီးသည္ ဖုိးၾကာ၏ကိစၥမ်ားအတြက္ သားမ်ား ကုိပင္ မခုိင္းပါ၊ ကုိယ္တုိင္လုပ္ပါသည္။ ဖုိးၾကာသည္ အလြန္ပင္လိမ္မာပါသည္။ လူစကား နားလည္သလုိပင္ျဖစ္ပါသည္။ အေဒၚႀကီးသည္ ဖုိးၾကာကုိ ရုိက္လွ်င္ လံုး၀မႀကိဳက္ပါ..... ``လူႏွင့္ ႏြားပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း လုပ္ေဖာ္ ကုိင္ဘက္မ်ား ျဖစ္သည္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးရွင္ ျဖစ္သည္´´ဟု မၾကာခဏ ေျပာတတ္ေၾကာင္း မွတ္မိေနပါသည္။

အခ်ိန္ကာလ အရ ဖုိးၾကာ အုိမင္းလာေသာအခါ သားသတ္ရံုသုိ႔ ပုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းၾကသူမ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါသည္...။

အေဒၚႀကီးသည္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ပင္ ဆန္႔က်င့္ခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဖုိးၾကာေသဆံုးခဲ့ပါသည္။ အေသသားကုိလည္း မစားေစခဲ့ပါ....... ၿခံ၀င္းအတြင္း ေကာင္းမြန္စြာ ေျမျမွဳပ္၍ ေျမပံုေပၚတြင္ ပန္းပင္ေလးမ်ား စုိက္ပ်ဴိးခဲ့ဘူးေၾကာင္း မွတ္မိေနပါသည္။

ဖုိးၾကာအား ေျမျမွဳပ္စဥ္ အေဒၚႀကီးသည္ မင္းအေဖလည္း သြားႏွင့္ၿပီ..... အခုသားလည္း သြားၿပီ၊ အေမလည္း မၾကာခင္ လုိက္လာမယ္၊ သြားႏွင့္ပါသားေရ.... သံသရာမွာ ျပန္ဆံုခဲ့ရင္လည္း ဒီဘ၀မ်ဳိးနဲ႔ မလာပါနဲ႔ကြယ္...... ဟု ေျပာရင္း မ်က္ရည္မ်ား က်ခဲ့ဘူးပါသည္.....။

အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အလယ္တန္း ေက်ာင္းသား အရြယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္းစြာ မွတ္မိေနပါသည္။ ေက်ာင္းတြင္ စာစီစာကံုးေရးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ ``အေဒၚႀကီးႏွင့္ ဖုိးၾကာ´´ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ၀င္ေရာက္ေရးသားခဲ့ရာ ဆုပင္ရခဲ့ဖူးပါသည္။

ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားသည္ သူတစ္ထူး၏ ေက်းဇူးအား ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ ေနသူမ်ား၊ ျပန္လည္ ေက်းဇူးဆပ္ရမွ စိတ္ဘ၀င္က် သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္..... ေက်းဇူးတရားဟူသည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အသြင္ကုိ ေဆာင္ပါသည္... ဥစၥာ ပစၥည္း ေထာက္ပံံျခင္း၊ ျပည့္စံု က်န္းမာ ေစလုိေသာ စိတ္ေစတနာထားျခင္း၊ မိမိအက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊ ေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္းႏွင့္ အသိပညာ အတတ္ပညာမ်ားကုိ သင္ၾကားျပသေပးျခင္း စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကသည္မ်ား အနက္ မိမိ၏ ၀မ္းစာေရးႏွင့္ စီးပြါးေရးအတြက္ ၀ုိင္း၀န္းပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေပးေနေသာ ႏြားေလးမ်ားကုိလည္း ေက်းဇူးရွိသည္ဟု မသတ္မွတ္ႏုိင္ပါကလည္း အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ရက္စက္ရန္မသင့္ ေၾကာင္း သံုးသပ္စဥ္းစားမိပါသည္......။

အမွန္တကယ္တြင္ ႏြားေလးမ်ားသည္ လူမ်ား၏ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္၊ လူမ်ား၏ အက်ဳိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနေသာ ႏြားကေလးမ်ားအား ကရုဏာ မ်က္စိျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္မိေသာ ခဏတြင္ ႏြာေလးမ်ားအား.... ရက္စက္စြာ ဆက္ဆံေနတတ္ၾကေသာ လူမ်ားသည္ အလြန္ပင္ အရုပ္ဆုိးသြားပါေတာ့သည္။

တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၿမိဳ႔ေစ်းသုိ႔ ဖုိးၾကာ၏ လွည္းကေလးျဖင့္ အတူ သြားခဲ့ဘူးပါသည္၊ လွည္လမ္းေၾကာင္းမွ လမ္း မႀကီးသုိ႔ အတက္လမ္းတြင္ ကတၱရာ လမ္းေပၚတြင္ ႏြားလည္းမေမာင္းရန္ ဆုိင္းဘုတ္တစ္ခု ေထာင္ထားပါသည္၊ အေဒၚႀကီးသည္ စာေကာင္းစြာ မဖတ္တတ္သျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဖတ္ခုိင္းခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ျပလုိက္ေသာ အခါ..... အေဒၚႀကီးသည္ ဖုိးၾကာအား

``သားေရ လွည္းလမ္းအတုိင္းသာသြား... အႏၱရာယ္လလည္းကင္းမယ္၊ မင္းလည္း ခြါပူ သက္သာတာေပါ့´´ တဲ့.........

ယခု အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ပင္ လူလတ္ပုိင္း အရြယ္ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီ၊ တစ္ခါတစ္ရံ ငယ္စဥ္က အေၾကာင္းမ်ားစဥ္းစားရင္း အေဒၚႀကီးကုိလည္း သတိရမိသည္။ ဖုိးၾကာကုိလည္း သတိရတတ္ပါသည္။ သူတုိ႔ ႏွစ္ဦးထက္ အေဒၚႀကီး ေျပာခဲ့ေသည့္ `` ေက်းဇူးတရား´´ ဆုိေသာ စကားေလးအားပုိ၍ အမွတ္ရမိပါသည္။ ယခုေတာ့ အခ်ိန္ကာလပါမက ဆုိင္းဘုတ္ေလးမ်ားလည္း ေျပာင္းလဲခဲ့ပါၿပီ...

ယခင္က `` ကတၱရာ လမ္းေပၚ ႏြားလည္းမေမာင္းရ....´´ ဟူေသာ စကားလံုးမ်ား အစား ယခုအခါ `` ကတၱရာ လမ္းေပၚ သံဘီးတတ္ယာဥ္မ်ား မေမာင္းရ´´ တဲ့...... ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ၿပီး စဥ္းစားျဖစ္ခဲ့သည္၊ ယခင္ကတည္းက ႏြားဆုိေသာ သတၱ၀ါမ်ား မရွိခဲ့လွ်င္..... အနည္းဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔......။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သတိရေနတတ္ဆဲ... ႏြားေလးမ်ားလည္း လယ္ထြန္၊ လွည္းဆဲြေနဆဲ၊ လူမ်ားလည္း.........။

(ကြန္ဆူးမား) (၂၃-၆-၂၀၁၃)

၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ေရးျဖစ္ခဲ့ေသာ ပုိ႔စ္ေလးအား ျပန္လည္ တင္ျပပါသည္။

↧

ဦးႏု ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔ လႊတ္ေတာ္ အစီရင္ခံစာ

June 25, 2013, 12:57 am

≫ Next: အတၱဟိ အတၱေနာ နာေထာ

≪ Previous: ကတၱရာ လမ္းေပၚ ႏြားလွည္းမေမာင္းရ

by Maung Maung Than (Notes) on Monday, June 24, 2013 at 1:11pm

၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္သို႔ ႏိုင္ငံေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ဖတ္ၾကားတင္သြင္းေသာ အစီရင္ခံစာ

ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတဲ့ ျပသနာႀကီးတစ္ခုေပၚလာတယ္။ ဒီျပသနာႀကီး ကေတာ့ တျခားဟာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုလက္ရွိ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ လြတ္လပ္ၿပီး တရား မွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို ႏို၀င္ဘာလအတြင္းမွာ က်င္းပလို႔ ရႏိုင္ပါမလားဆိုတဲ့ ျပသနာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျပသနာရဲ႕ အေျဖကေတာ့ က်င္းပလို႕ မျဖစ္ဘူး။ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ မျဖစ္ဘူးလို႕ကြ်န္ေတာ္အေျဖရတယ္။ ဒီျပသနာကို ေျဖၿပီးတဲ့အခါမွာ ဒီျပသနာေလာက္ပဲ အေရးႀကီးတဲ့ ဒုတိယျပသနာတစ္ခု ေပၚလာျပန္တယ္။ ဒါကေတာ့ တျခားဟာ မဟုတ္ ပါဘူး။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေသာင္းက်န္းမႈေတြ ရာဇ၀တ္မႈေတြ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အခ်ိဳ႕ရဲ႕ အဓမၼ ျပဳက်င့္မႈေတြကစၿပီး အာဏာလက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးပါတီနဲ႔ တပ္မေတာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္း မသကၤာျဖစ္ေနမႈ ေၾကာက္လန္႕ေနမႈေတြကို အခ်ိန္မီ မေျဖရွင္းႏိုင္ရင္ တိုင္းျပည္မွာ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတဲ့ ျပသနာပဲျဖစ္တယ္။ ဒီျပသနာကို ေျပလည္ေအာင္ေျဖဖို႕ လိုတယ္။ မေျဖႏိုင္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။

          (၁) တိုင္းျပည္မွာ ေသြးထြက္သံယိုမႈေတြ ပိုၿပီးျဖစ္လာမယ္။ (၂) အေျခအေနက အုပ္မႏိုင္ ထိန္းမရ ျဖစ္ၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုးလည္း အုပ္မႏိုင္ ထိန္းမရ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ (၃) ဒီလိုျဖစ္လာရင္ ႏိုင္ငံျခားပေယာဂေတြ ၀င္လာလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံျခား ပေယာဂ၀င္လာရင္ ျပည္ေထာင္စုက ဒုကၡေရာက္မယ္။ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ျပိဳကြဲၿပီး စည္းလံုးမႈလည္းပ်က္မယ္။

          ဒါေတြကို ေတြးျမင္ၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္ စိတ္အပူႀကီးပူမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔လည္း တိုင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ အားထုတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေျခအေနဟာ အုပ္မႏိုင္ ထိန္းမရ ျဖစ္မွာကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္အမ်ားႀကီး စိုးရိမ္တယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ပါ ေစနဲ႕။ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ် မျဖစ္ေစရဘူးလို႕လည္း ကြ်န္ေတာ္သႏၷိဌာန္ခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံျခား ပေယာဂ ၀င္လာမွာေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားပေယာဂေတြေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တည္ေဆာက္ ေပးခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ျပိဳကြဲပ်က္စီးမွာေတြ၊ ကိုရီးယားလို ေလာင္စာနဲ႔ ျပာပံုျဖစ္လာမွာ ေတြလည္း မေတြး၀ံ့ေလာက္ေအာင္ပဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒရဲ႕ အဆီအႏွစ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆိတ္သုဥ္းသြားမွာကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ အမ်ားႀကီး စိုးရိမ္မိတယ္။

          ဒါေၾကာင့္မို႔လို႕ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဒီျပသနာေတြ၊ ပူပန္စရာေတြ စိုးရိမ္စရာေတြကို ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၿပီး အေျဖကို ရွာခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ရခဲ့တဲ့ အေျဖကေတာ့ အျခားဟာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျခာက္လ အတြင္းမွာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး က်င္းပႏိုင္ဖို႕ကို ေရွးရႈၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူး လက္ခံေအာင္ တိုက္တြန္းရေတာ့မွာပဲလို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အေျဖပါပဲ။

          ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲမွာ အစမွအဆံုး ပါ၀င္ခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း ဤလႊတ္ေတာ္က သိၿပီးျဖစ္တယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ေရွးဦးစြာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္တဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္အဖြဲ႕ထဲမွာ အဖြဲ႕၀င္ရဲေဘာ္တစ္ဦးအေနနဲ႕ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ စည္းရံုးရန္ ဂ်ပန္ျပည္သို႔ သြားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို ဂ်ပန္ေတြနဲ႕အတူ ျပန္လာတဲ့အခါမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ အျခားေသာ တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားလိုပဲ ဂ်န္ရဲ႕ တကဲ့အႀကံအစည္ကို သိလာပါတယ္။ ဒီအခါကစၿပီး ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး ကိစၥေတြမွာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနနဲ႕ ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္မ်ား စစ္ရွံဳးၿပီး တဲ့ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ သူ႕ရဲ႕ေစတနာ စိတ္ဓာတ္နဲ႕တကြ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္အေလ်ာက္ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥေတြမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိရင္ ထိပ္တန္းကေနၿပီး ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္သည္ေတာ္သားေကာင္းတစ္ေယာက္ပီပီ တပ္မေတာ္ဆီကိုသာ ေျခဦးလွည့္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနာက္ ျမန္မာျပည္ဟာ လြတ္လပ္ေရးရတယ္။ ပုန္ကန္မႈေတြလည္း ေပ္ၚေပါက္လာၾကတယ္။ ဒီအခါကဆိုရင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ဟာ ေရာင္စံုသူပုန္ေတြကပဲ လႊမ္းမိုးေနၾကတယ္။ ဒီလိုအေရးေတာ္ပံု အေျခအေနႀကီးကို ေရာက္ေန တဲ့အခါမွာ တိုင္းျပည္ႀကီးတစ္ခုလံုးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းရဲ႕ အကူအညီကို ေတာင္းယူခဲ့ရပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ ဒီလိုအခါဆိုးႀကီးထဲမွာ ဒုတိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ စစ္ေသနာပတိအျဖစ္လည္းေကာင္း သာမန္လူပုဂၢိဳလ္တို႕ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲတဲ့ လုပ္ငန္း ႀကီးမ်ားကို ရင္ဆိုင္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ ဒီေလာက္ခက္ခဲ တဲ့ လုပ္ငန္းအရပ္ရပ္ကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးရဲ႕ စည္းလံုးမႈျပိဳကြဲမယ့္ အေျခအေနေတြ တိုင္းျပည္ ကေမာက္ကမျဖစ္မယ့္ အေျခအေန ေတြဟာ ပေပ်ာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ အျမင္မွာဆိုရင္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္နဲ႕ ထင္ရွားလာပါတယ္။ ဒီအခါတုန္းကသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ ႏိုင္ငံေရးအာဏာရမႈကိစၥေတြမွာ စိတ္ပါ၀င္စားျခင္းရွိခဲ့ရင္ သူဟာ ႏိုင္ငံေရးအာဏာကို လြယ္လြယ္နဲ႕ ရႏိုင္ဖို႕ သေဘာလမ္းေျဖာင့္တန္းေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ တပ္မေတာ္ကိုပဲ သူျပန္သြားၿပီး တိုင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုေဆာင္ရြက္ေနတုန္းမွာပဲ ကူမင္တန္တရုတ္ျဖဴ ေတြရဲ႕ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္မႈဟာ ၀င္စြက္လာပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဒီျပည္ပက်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္မႈ က်ဆံုးပ်က္စီးသြားေအာင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ တစ္ႏွစ္အတြင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မို႔လို႕ တိုင္းျပည္မွာ အေရးႀကံဳလာတဲ့အခါတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းရဲ႕ အကူအညီကို တိုင္းျပည္က ေတာင္းခံခဲ့ရ ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကလည္း ဦးလည္မသုန္တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ျဖည့္ေပးတဲ့ အတိုင္းလည္း ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရခဲ့ပါတယ္။ အခုအခါမွာလည္း အေရးႀကံဳလာၿပီလို႕ ဆိုႏိုင္ ေလာက္ပါတယ္။

          ဒီလိုအေရးႀကံဳလာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းမွတစ္ပါး ဘယ္သူ႕ကို သတိရႏိုင္ မွာလည္း။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကိုသာ သတိရဖို႕ရွိတာပဲ။ ဒါဟာ ဓမၼတာပါပဲ . . .။

↧

အတၱဟိ အတၱေနာ နာေထာ

June 25, 2013, 1:05 am

≫ Next: Model

≪ Previous: ဦးႏု ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔ လႊတ္ေတာ္ အစီရင္ခံစာ

Photo: ‘အတၱဟိ အတၱေနာ နာေထာ’ ဆုိတဲ့ ပါဠိအနက္ကုိ ျမန္မာျပန္ေတာ့ ‘မိမိကုိယ္သာ ကုိးကြယ္ရာ’ လုိ႔ ေယဘူယ် မွတ္သားနားလည္ ထားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ ဥာဏ္မီသေလာက္ ေတြးၾကည့္မိေတာ့ ‘ကုိးကြယ္ရာ’ ဆုိတဲ့အတုိင္း ကုိးကြယ္ထုိက္တဲ့ ဂုဏ္အရည္အခ်င္း ျပည့္စံုဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ ေလာကီအျမင္နဲ႔ ၾကည့္တဲ့အခါ ‘မိမိကုိယ္သာ ကုိးကြယ္ရာ’ ဆုိတာဟာ ေလာကီေရးရာ ပြားစီးေၾကာင္း ကုိယ္တုိင္ၾကိဳးစားအားထုတ္မယ္။ ေလာကီေရးအသိအျမင္ေတြ ရွင္သန္ထက္ျမက္ေအာင္ ကုိယ္တုိင္ ေလ့လာလုိက္စားမယ္ စသျဖင့္ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ တနည္း မိမိရဲ႕ ရုပ္နာမ္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အရင္းတည္ အမွီျပဳ ၾကိဳးကုတ္ေဆာင္ရြက္တဲ့ သေဘာေပါ့ေလ။ ေလာကုတၱရာေရး အျမင္မွာေတာ့ ေလာကီထက္ ပုိမုိသိမ္ေမြ႔နက္နဲမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ေလာကုတၱရာ (ေလာက ဥတၱရာ= ေလာကီေရးရာေတြကုိ ေက်ာ္လႊားလြန္ေျမာက္ျခင္း ) ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။ အဲဒီမွာ ခႏၶာကုိယ္ ဆုိတာၾကီးကုိက မျမဲတဲ့ ပ်က္တဲ့ ရုပ္နာမ္ တရားအစုအေဝး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အနိစၥ သေဘာေဆာင္ျပီး မျမဲတဲ့ ဒုကၡသစၥာ တံုးၾကီး။ ဒါေၾကာင့္ သူျဖစ္ပ်က္ေနတာဟာလည္း ကုိယ့္ဆႏၵအလုိနဲ႔ ကင္းကြာေနတဲ့ ကုိယ္က ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္လုိ႔ မရတဲ့ အနတၱ တရားကုိယ္ ပါ။ အဲဒါၾကီးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လုိ ကုိးကြယ္လုိ႔ ရနုိင္ ပါ့မလဲ…။ ဒီေတာ့ မပ်က္တဲ့ ျမဲတဲ့ ဥာဏ္ရေအာင္ ကုိယ္တုိင္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ တည္ေဆာက္ရတာပါ။ ဒီေနရာမွာ ဆရာရဲ႕ အခန္းက႑ ပါဝင္လာပါျပီ။ ကုိယ္တုိင္က်င့္ၾကံအားထုတ္တယ္ဆုိလုိ႔ ငါလုပ္ငါရ သေဘာပုိက္လုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ေလာကုတၱရာေရး ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ျပီးသား အရိယာ ဆရာျမတ္ရဲ႕ သြန္သင္ဆံုးမ လမ္းျပေခၚေဆာင္မႈ အတုိင္း တေသြမတိမ္း လုိက္နာက်င့္ၾကံရပါတယ္။ ေျပာရရင္ ေလာကီေရး အသိ အတတ္ပညာ မွာပင္ ဆရာရဲ႕အခန္းက႑ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဥပမာေလး တခု ေျပာရရင္ တခ်ိန္က က်ေနာ္တုိ႔ အဂၤလိပ္စာ ေလ့လာခဲ့ၾကတယ္ .. အဲဒီမွာ သင္တန္းပုိ႔ခ် ေပးသူက ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တဦးပါ။ သူက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ဥပေဒ ဘာသာရပ္အဓိကနဲ႔ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ တက္ေနတုန္း ၈၈ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခဲ့ျပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္က်ခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာရွိေနစဥ္ တျခားအဂၤလိပ္စာတတ္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးတခ်ဳိ႕ထံကေန အဂၤလိပ္စာ ေလ့လာသင္ယူလာခဲ့ျပီး အျပင္ျပန္ေရာက္ တဲ့အခါ ျပန္လည္ သင္ျပေပးေနသူပါ။ ခက္တာက က်ေနာ္တုိ႔ လူမ်ဳိးထဲက တခ်ဳိ႕လူေတြရဲ႕ တလဲြမာန ေလးေတြပါ။ လူတဖက္သားကုိ ဆရာေခၚဖုိ႔ အင္မတန္ ဝန္ေလးတတ္ၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ က်ေနာ့္လုိ ေက်ာင္းမတက္ဘဲ ကုိယ့္ဘာသာ ေလ့လာသူေတြ ရွိခဲ့တယ္။ သူတုိ႔က က်ေနာ္ကုိလည္း ေျပာၾကတယ္။ ‘ခင္ဗ်ားဗ်ာ ကုိယ္တုိင္လည္း ဘဲြ႔ရျပီးသားဟာ သူမ်ားဆီ ဘာလုိ႔ တပည့္ခံေနတုန္း … ကုိယ့္ဘာသာ ေလ့လာေပါ့’ တဲ့။ က်ေနာ္ ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ တုန္႔ျပန္လုိက္ပါတယ္။ ‘ကုိယ့္ဘာသာ ေလ့လာတယ္ဆုိတာ ေရေသမွာကူးရသလုိပဲ ကုိယ္က လႈပ္သေလာက္ပဲ ေရြ႕တာ .. သင္တန္းေက်ာင္းက်ေတာ့ သင္တဲ့လူက အာေပါက္ေအာင္ ရွင္းျပတာကုိ က်ေနာ္က ျငိမ္ျငိမ္ေလးထုိင္ နားစုိက္ေထာင္လုိက္ရံုနဲ႔ ေရရွင္မွာ ကုိယ္ေဖာ့ထားသလုိ သူ႔အလုိလုိ ေရြ႕ေနတာဗ်’ လုိ႔ေလ။ တကယ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ၆ လေလာက္အတြင္း က်ေနာ္ အရင္ထက္ အမ်ားၾကီးတုိးတက္ သြားတယ္။ စာသင္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကုိလည္း က်ေနာ္ ဆရာေခၚစရာ မလုိခဲ့ပါဘူး။ ရင္ထဲက အသိအမွတ္ ျပဳထားလုိက္ရံုပဲ။ ဆုိလုိတာက ေလာကီပညာရွာရာမွာေတာင္ ဆရာရဲ႕အပုိင္းက ဒီေလာက္ အေရးပါလွတာ။ ေလာကီကုိ လြန္ေျမာက္တဲ့ ေလာကုတၱရာကူးေရာက္ေရးလမ္း… ၃၁ ဘံုသံသရာကုိ ျဖတ္ထြက္ရတဲ့ မဂ္ဥာဏ္ဖုိလ္ဥာဏ္ တည္ေဆာက္ေရးလမ္းမွာ ဆရာရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ဘယ္လုိမွ ဖယ္ရွားလုိ႔ မရတဲ့ အပုိင္းျဖစ္ပါတယ္။ တခါတတခါမွာ… သင္ၾကားျပသေပးတဲ့ ဆရာမပါဘဲ ကုိယ္တုိင္က်င့္ၾကံအားထုတ္လုိ႔ အရိယာျဖစ္တယ္ ဆုိတဲ့ အေရးအသားမ်ဳိးကုိ ဖတ္ရတဲ့အခါ ရင္သပ္အံ့ၾသမကုန္ ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ တရားရသြားတဲ့ အရိယာျမတ္ ပုဂၢိဳလ္ ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ႏႈတ္ထြက္စကားလား … တဆင့္ခံျပန္ေျပာသူရဲ႕ မွန္းဆခ်က္လားဆုိတာကုိလည္း သိခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီသာသနာမွာ ဆရာမကူ မိမိအလုိလုိက်င့္ၾကံအားထုတ္မႈနဲ႔ သဗၺညဳတ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ကုိ တံခြန္ထူ တည္ေဆာက္နုိင္တာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး တပါးတည္းသာ ရွိေၾကာင္း အခုိင္အမာ ရွိထားျပီးသားပါ။ က်န္ေသာ အရိယာျမတ္ ပုဂၢိဳလ္အေပါင္းတုိ႔ဟာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ (ရတနာသံုးပါး) ကုိ အထြဋ္အျမတ္ထား ယံုၾကည္ကုိးကြယ္ျပီးမွ ဆရာသမားလမ္းညႊန္သြန္သင္မႈနဲ႔သာ မဂ္ဥာဏ္ဖုိလ္ဥာဏ္ ရရွိ ခံစားနုိင္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဆရာဆုိတဲ့ ေနရာမွာ ရဟန္းျဖစ္နုိင္ပါတယ္။ လူဝတ္ေၾကာင္လည္း ျဖစ္နုိင္ပါတယ္။ ဘယ္လုိလူျဖစ္ျဖစ္ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ ျဖစ္ရပါမယ္။ အကန္းကုိအကန္း တုတ္ဆဲြလမ္း ေလွ်ာက္လုိ႔ လုိရာ ခရီးမေပါက္နုိင္လုိ႔ပါ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ျပီး မွတ္သားမိတာေလး တခု တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ တခါက ဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္က ရဟန္းေတာ္ တပါးကုိ ေလွ်ာက္ထားဖူးပါတယ္။ ‘အရွင္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတာ္မ်ားနဲ႔ က်င့္စဥ္ေတြဟာ ခက္ခဲနက္နဲတဲ့အတြက္ သာမန္ပုထုဇဥ္ေတြ အလြယ္တကူ နားလည္သေဘာေပါက္နုိင္စြမ္း မရွိဘူးလုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ ကမၻာ့လူသားေတြထဲမွာ သူမ်ားထက္ ဦးေခါင္း တလံုးျမင့္တဲ့ ေတြးေခၚပညာၾကြယ္ဝေသာ အုိင္းစတုိင္း၊ ဘာထရန္ရပ္ဆဲလ္ တုိ႔လုိ ေတြးေခၚရွင္ၾကီးေတြကုိ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးရဲ႕ တရားလမ္းစဥ္အတုိင္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ေစမယ္ဆုိရင္ လြယ္လြယ္ကူကူ တရားရနုိင္မယ္ ထင္ပါသလား’ လုိ႔ သေဘာရတဲ့ ေမးခြန္းေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါ ဆရာေတာ္က ‘မရနုိင္ဘူး’ တုိတုိပဲ ေျဖပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆုိ ဗုဒၶဘာသာဝင္တဦးအေနနဲ႔ ရတနာသံုးပါးကုိ အၾကြင္းမဲ့အထြဋ္ အျမတ္ထား သက္ဝင္ယံုၾကည္မႈ ရွိပါမွ မဂ္လမ္းဖုိလ္လမ္းပြင့္တဲ့ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္ၾကံလုိ႔ အရာေရာက္ ပါတယ္။ ေလာကီေရးရာ ေတြးေခၚဆင္ျခင္တံုတရား မည္မွ် ၾကြယ္ဝပါေစ အဲဒီလုိ မယံုၾကည္နုိင္သူအဖုိ႔ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္နုိင္ဖုိ႔မေျပာနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္လုိ႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔မရနုိင္တဲ့ အေနအထားျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ ဒီသာသနာေတာ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး လက္ထက္ေတာ္ကစျပီး ယေန႔ထက္တုိင္ ရွင္သန္တည္တံ့ေအာင္ အဓိကေနရာက လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့သူေတြဟာ ရဟန္းေတာ္အရွင္ျမတ္ေတြဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအတြက္ အျငင္းပြားဖြယ္ မရွိဘူးထင္ပါတယ္။ ပဋိယတ္၊ ပဋိပတ္၊ ပဋိေဝဒ သာသနာသံုးရပ္ ထြန္းကားတယ္ ဆုိရာမွာလည္း သံသရာကလြတ္ေျမာက္ရာ ျမတ္နိဗၺာန္နန္းကုိ စံျမန္းနုိင္တဲ့ တရားဓမၼေတြ ေလ့လာသင္ယူျပီး မွန္ကန္တဲ့အက်င့္ျမတ္ေတြနဲ႔ က်င့္ၾကံပြားမ်ားနုိင္လုိ႔သာ အရိယာသူေတာ္စင္ျမတ္ေတြ မျပတ္တမ္းေပၚထြက္ေနတာပါ။ သာသနာတြင္းကာလလုိ႔ ရည္ညႊန္းေျပာဆုိတဲ့အခါတုိင္း ရဟႏၲာမဆိတ္သုန္း ေသးဘူး ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ေျပာဆုိေလ့ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိးကြယ္ေနတဲ့ သာသနာရဲ႕ အႏၲိမ ရည္မွန္းခ်က္က ၃၁ ဘံုသံသရာမွ အျပီးတုိင္ လြတ္ေျမာက္ျပီး သႏိၲသုခ ျမတ္္နိဗၺာန္ကုိ စံျမန္းနုိင္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ျမတ္နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳဝင္စားနုိင္တဲ့ စာေပ က်မ္းဂန္ေတြနဲ႔ က်င့္စဥ္မွန္ ေတြဟာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာ အတြင္းမွာပဲ ရွိပါတယ္။ မဟာယန မွာမရွိပါ။ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ သက္တမ္း ကာလတခုအေရာက္မွာ ေထရဝါဒနဲ႔ မဟာယန ရယ္လုိ႔ အတိအလင္း ကဲြျပား ခဲ့တာလည္း သာသနာရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္အရပါ။ အဲဒီႏွစ္ခု ေလာကီေရးမွာ တူသေယာင္ အခ်က္ေတြ ရွိေနနုိင္ေပမဲ့ ေလာကုတၱရာေရး ရည္မွန္းခ်က္ခ်င္း လံုးဝမတူတာကုိလည္း က်ေနာ္တုိ႔တေတြ သိထားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ သာသနာကုိ ေထရ္ရဟန္းေတာ္ေတြ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္လာခဲ့တယ္။ ေထရ္ရဟန္းေတြ ထဲမွာ ေလာကုတၱရာေရး ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္တဲ့ အရိယာသူေတာ္စင္ျမတ္ေတြ ေပၚထြန္းခဲ့တယ္.. ေပၚထြန္းေနဆဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသာသနာဟာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာနုိင္ငံ ဟာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာ ကုိးကြယ္တဲ့ နုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အဖုိ႔ေတာ့ အဲဒီအတုိင္းပဲ မမွိတ္မသုန္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္နဲ႔ အျမင္ကဲြလဲြသူေတြ အတြက္ မည္သုိ႔မွ် သေဘာမထားပါ။ ယခုလုိ ေရးသားရာမွာ သုတယမဥာဏ္ နဲ႔ စိႏၱာမယဥာဏ္ ဆုိတဲ့ ဖတ္ဖူူး ၾကားနားဖူးသမွ်ေလးကုိ ေတြးေတာဆင္ျခင္မႈျပဳတဲ့ အသိဥာဏ္ေလးကုိ အေျခခံေရးသားတာမုိ႔ လုိအပ္ခ်က္ ေတြကုိ ျဖည့္စြက္ေဆြးေႏြးၾကေစလုိပါတယ္ … ၾကိဳက္သလုိ ေဝဖန္မႈလည္း ျပဳနုိင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား… သညာသိ ေနမင္းသူ

‘အတၱဟိ အတၱေနာ နာေထာ’

ဆုိတဲ့ ပါဠိအနက္ကုိ ျမန္မာျပန္ေတာ့ ‘မိမိကုိယ္သာ ကုိးကြယ္ရာ’ လုိ႔ ေယဘူယ် မွတ္သားနားလည္ ထားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ ဥာဏ္မီသေလာက္ ေတြးၾကည့္မိေတာ့ ‘ကုိးကြယ္ရာ’ ဆုိတဲ့အတုိင္း ကုိးကြယ္ထုိက္တဲ့ ဂုဏ္အရည္အခ်င္း ျပည့္စံုဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။

ေလာကီအျမင္နဲ႔ ၾကည့္တဲ့အခါ ‘မိမိကုိယ္သာ ကုိးကြယ္ရာ’ ဆုိတာဟာ ေလာကီေရးရာ ပြားစီးေၾကာင္း ကုိယ္တုိင္ၾကိဳးစားအားထုတ္မယ္။ ေလာကီေရးအသိအျမင္ေတြ ရွင္သန္ထက္ျမက္ေအာင္ ကုိယ္တုိင္ ေလ့လာလုိက္စားမယ္ စသျဖင့္ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ တနည္း မိမိရဲ႕ ရုပ္နာမ္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အရင္းတည္ အမွီျပဳ ၾကိဳးကုတ္ေဆာင္ရြက္တဲ့ သေဘာေပါ့ေလ။

ေလာကုတၱရာေရး အျမင္မွာေတာ့ ေလာကီထက္ ပုိမုိသိမ္ေမြ႔နက္နဲမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ေလာကုတၱရာ (ေလာက ဥတၱရာ= ေလာကီေရးရာေတြကုိ ေက်ာ္လႊားလြန္ေျမာက္ျခင္း ) ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။ အဲဒီမွာ ခႏၶာကုိယ္ ဆုိတာၾကီးကုိက မျမဲတဲ့ ပ်က္တဲ့ ရုပ္နာမ္ တရားအစုအေဝး ျဖစ္ေနပါတယ္။ အနိစၥ သေဘာေဆာင္ျပီး မျမဲတဲ့ ဒုကၡသစၥာ တံုးၾကီး။ ဒါေၾကာင့္ သူျဖစ္ပ်က္ေနတာဟာလည္း ကုိယ့္ဆႏၵအလုိနဲ႔ ကင္းကြာေနတဲ့ ကုိယ္က ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္လုိ႔ မရတဲ့ အနတၱ တရားကုိယ္ ပါ။ အဲဒါၾကီးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လုိ ကုိးကြယ္လုိ႔ ရနုိင္ ပါ့မလဲ…။

ဒီေတာ့ မပ်က္တဲ့ ျမဲတဲ့ ဥာဏ္ရေအာင္ ကုိယ္တုိင္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ တည္ေဆာက္ရတာပါ။ ဒီေနရာမွာ ဆရာရဲ႕ အခန္းက႑ ပါဝင္လာပါျပီ။ ကုိယ္တုိင္က်င့္ၾကံအားထုတ္တယ္ဆုိလုိ႔ ငါလုပ္ငါရ သေဘာပုိက္လုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ေလာကုတၱရာေရး ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္ျပီးသား အရိယာ ဆရာျမတ္ရဲ႕ သြန္သင္ဆံုးမ လမ္းျပေခၚေဆာင္မႈ အတုိင္း တေသြမတိမ္း လုိက္နာက်င့္ၾကံရပါတယ္။ ေျပာရရင္ ေလာကီေရး အသိ အတတ္ပညာ မွာပင္ ဆရာရဲ႕အခန္းက႑ အေရးၾကီးပါတယ္။

ဥပမာေလး တခု ေျပာရရင္ တခ်ိန္က က်ေနာ္တုိ႔ အဂၤလိပ္စာ ေလ့လာခဲ့ၾကတယ္ .. အဲဒီမွာ သင္တန္းပုိ႔ခ် ေပးသူက ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တဦးပါ။ သူက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ဥပေဒ ဘာသာရပ္အဓိကနဲ႔ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ တက္ေနတုန္း ၈၈ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခဲ့ျပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္က်ခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာရွိေနစဥ္ တျခားအဂၤလိပ္စာတတ္ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးတခ်ဳိ႕ထံကေန အဂၤလိပ္စာ ေလ့လာသင္ယူလာခဲ့ျပီး အျပင္ျပန္ေရာက္ တဲ့အခါ ျပန္လည္ သင္ျပေပးေနသူပါ။ ခက္တာက က်ေနာ္တုိ႔ လူမ်ဳိးထဲက တခ်ဳိ႕လူေတြရဲ႕ တလဲြမာန ေလးေတြပါ။ လူတဖက္သားကုိ ဆရာေခၚဖုိ႔ အင္မတန္ ဝန္ေလးတတ္ၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ က်ေနာ့္လုိ ေက်ာင္းမတက္ဘဲ ကုိယ့္ဘာသာ ေလ့လာသူေတြ ရွိခဲ့တယ္။ သူတုိ႔က က်ေနာ္ကုိလည္း ေျပာၾကတယ္။ ‘ခင္ဗ်ားဗ်ာ ကုိယ္တုိင္လည္း ဘဲြ႔ရျပီးသားဟာ သူမ်ားဆီ ဘာလုိ႔ တပည့္ခံေနတုန္း … ကုိယ့္ဘာသာ ေလ့လာေပါ့’ တဲ့။ က်ေနာ္ ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ တုန္႔ျပန္လုိက္ပါတယ္။ ‘ကုိယ့္ဘာသာ ေလ့လာတယ္ဆုိတာ ေရေသမွာကူးရသလုိပဲ ကုိယ္က လႈပ္သေလာက္ပဲ ေရြ႕တာ .. သင္တန္းေက်ာင္းက်ေတာ့ သင္တဲ့လူက အာေပါက္ေအာင္ ရွင္းျပတာကုိ က်ေနာ္က ျငိမ္ျငိမ္ေလးထုိင္ နားစုိက္ေထာင္လုိက္ရံုနဲ႔ ေရရွင္မွာ ကုိယ္ေဖာ့ထားသလုိ သူ႔အလုိလုိ ေရြ႕ေနတာဗ်’ လုိ႔ေလ။ တကယ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ၆ လေလာက္အတြင္း က်ေနာ္ အရင္ထက္ အမ်ားၾကီးတုိးတက္ သြားတယ္။ စာသင္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကုိလည္း က်ေနာ္ ဆရာေခၚစရာ မလုိခဲ့ပါဘူး။ ရင္ထဲက အသိအမွတ္ ျပဳထားလုိက္ရံုပဲ။

ဆုိလုိတာက ေလာကီပညာရွာရာမွာေတာင္ ဆရာရဲ႕အပုိင္းက ဒီေလာက္ အေရးပါလွတာ။ ေလာကီကုိ လြန္ေျမာက္တဲ့ ေလာကုတၱရာကူးေရာက္ေရးလမ္း… ၃၁ ဘံုသံသရာကုိ ျဖတ္ထြက္ရတဲ့ မဂ္ဥာဏ္ဖုိလ္ဥာဏ္ တည္ေဆာက္ေရးလမ္းမွာ ဆရာရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ဘယ္လုိမွ ဖယ္ရွားလုိ႔ မရတဲ့ အပုိင္းျဖစ္ပါတယ္။ တခါတတခါမွာ… သင္ၾကားျပသေပးတဲ့ ဆရာမပါဘဲ ကုိယ္တုိင္က်င့္ၾကံအားထုတ္လုိ႔ အရိယာျဖစ္တယ္ ဆုိတဲ့ အေရးအသားမ်ဳိးကုိ ဖတ္ရတဲ့အခါ ရင္သပ္အံ့ၾသမကုန္ ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ တရားရသြားတဲ့ အရိယာျမတ္ ပုဂၢိဳလ္ ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ႏႈတ္ထြက္စကားလား … တဆင့္ခံျပန္ေျပာသူရဲ႕ မွန္းဆခ်က္လားဆုိတာကုိလည္း သိခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိပါတယ္။

ဒီသာသနာမွာ ဆရာမကူ မိမိအလုိလုိက်င့္ၾကံအားထုတ္မႈနဲ႔ သဗၺညဳတ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ကုိ တံခြန္ထူ တည္ေဆာက္နုိင္တာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး တပါးတည္းသာ ရွိေၾကာင္း အခုိင္အမာ ရွိထားျပီးသားပါ။ က်န္ေသာ အရိယာျမတ္ ပုဂၢိဳလ္အေပါင္းတုိ႔ဟာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ (ရတနာသံုးပါး) ကုိ အထြဋ္အျမတ္ထား ယံုၾကည္ကုိးကြယ္ျပီးမွ ဆရာသမားလမ္းညႊန္သြန္သင္မႈနဲ႔သာ မဂ္ဥာဏ္ဖုိလ္ဥာဏ္ ရရွိ ခံစားနုိင္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဆရာဆုိတဲ့ ေနရာမွာ ရဟန္းျဖစ္နုိင္ပါတယ္။ လူဝတ္ေၾကာင္လည္း ျဖစ္နုိင္ပါတယ္။ ဘယ္လုိလူျဖစ္ျဖစ္ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ ျဖစ္ရပါမယ္။ အကန္းကုိအကန္း တုတ္ဆဲြလမ္း ေလွ်ာက္လုိ႔ လုိရာ ခရီးမေပါက္နုိင္လုိ႔ပါ။

ဒါနဲ႔ပတ္သက္ျပီး မွတ္သားမိတာေလး တခု တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ တခါက ဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္က ရဟန္းေတာ္ တပါးကုိ ေလွ်ာက္ထားဖူးပါတယ္။ ‘အရွင္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတာ္မ်ားနဲ႔ က်င့္စဥ္ေတြဟာ ခက္ခဲနက္နဲတဲ့အတြက္ သာမန္ပုထုဇဥ္ေတြ အလြယ္တကူ နားလည္သေဘာေပါက္နုိင္စြမ္း မရွိဘူးလုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ ကမၻာ့လူသားေတြထဲမွာ သူမ်ားထက္ ဦးေခါင္း တလံုးျမင့္တဲ့ ေတြးေခၚပညာၾကြယ္ဝေသာ အုိင္းစတုိင္း၊ ဘာထရန္ရပ္ဆဲလ္ တုိ႔လုိ ေတြးေခၚရွင္ၾကီးေတြကုိ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးရဲ႕ တရားလမ္းစဥ္အတုိင္း က်င့္ၾကံအားထုတ္ေစမယ္ဆုိရင္ လြယ္လြယ္ကူကူ တရားရနုိင္မယ္ ထင္ပါသလား’ လုိ႔ သေဘာရတဲ့ ေမးခြန္းေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါ ဆရာေတာ္က ‘မရနုိင္ဘူး’ တုိတုိပဲ ေျဖပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆုိ ဗုဒၶဘာသာဝင္တဦးအေနနဲ႔ ရတနာသံုးပါးကုိ အၾကြင္းမဲ့အထြဋ္ အျမတ္ထား သက္ဝင္ယံုၾကည္မႈ ရွိပါမွ မဂ္လမ္းဖုိလ္လမ္းပြင့္တဲ့ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္ၾကံလုိ႔ အရာေရာက္ ပါတယ္။ ေလာကီေရးရာ ေတြးေခၚဆင္ျခင္တံုတရား မည္မွ် ၾကြယ္ဝပါေစ အဲဒီလုိ မယံုၾကည္နုိင္သူအဖုိ႔ အက်င့္ျမတ္ကုိ က်င့္နုိင္ဖုိ႔မေျပာနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္လုိ႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔မရနုိင္တဲ့ အေနအထားျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးပါတယ္။

ဒါဆုိရင္ ဒီသာသနာေတာ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး လက္ထက္ေတာ္ကစျပီး ယေန႔ထက္တုိင္ ရွင္သန္တည္တံ့ေအာင္ အဓိကေနရာက လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့သူေတြဟာ ရဟန္းေတာ္အရွင္ျမတ္ေတြဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအတြက္ အျငင္းပြားဖြယ္ မရွိဘူးထင္ပါတယ္။ ပဋိယတ္၊ ပဋိပတ္၊ ပဋိေဝဒ သာသနာသံုးရပ္ ထြန္းကားတယ္ ဆုိရာမွာလည္း သံသရာကလြတ္ေျမာက္ရာ ျမတ္နိဗၺာန္နန္းကုိ စံျမန္းနုိင္တဲ့ တရားဓမၼေတြ ေလ့လာသင္ယူျပီး မွန္ကန္တဲ့အက်င့္ျမတ္ေတြနဲ႔ က်င့္ၾကံပြားမ်ားနုိင္လုိ႔သာ အရိယာသူေတာ္စင္ျမတ္ေတြ မျပတ္တမ္းေပၚထြက္ေနတာပါ။ သာသနာတြင္းကာလလုိ႔ ရည္ညႊန္းေျပာဆုိတဲ့အခါတုိင္း ရဟႏၲာမဆိတ္သုန္း ေသးဘူး ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ေျပာဆုိေလ့ ရွိပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ကုိးကြယ္ေနတဲ့ သာသနာရဲ႕ အႏၲိမ ရည္မွန္းခ်က္က ၃၁ ဘံုသံသရာမွ အျပီးတုိင္ လြတ္ေျမာက္ျပီး သႏိၲသုခ ျမတ္္နိဗၺာန္ကုိ စံျမန္းနုိင္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ျမတ္နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳဝင္စားနုိင္တဲ့ စာေပ က်မ္းဂန္ေတြနဲ႔ က်င့္စဥ္မွန္ ေတြဟာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာ အတြင္းမွာပဲ ရွိပါတယ္။ မဟာယန မွာမရွိပါ။ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ သက္တမ္း ကာလတခုအေရာက္မွာ ေထရဝါဒနဲ႔ မဟာယန ရယ္လုိ႔ အတိအလင္း ကဲြျပား ခဲ့တာလည္း သာသနာရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္အရပါ။ အဲဒီႏွစ္ခု ေလာကီေရးမွာ တူသေယာင္ အခ်က္ေတြ ရွိေနနုိင္ေပမဲ့ ေလာကုတၱရာေရး ရည္မွန္းခ်က္ခ်င္း လံုးဝမတူတာကုိလည္း က်ေနာ္တုိ႔တေတြ သိထားၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ သာသနာကုိ ေထရ္ရဟန္းေတာ္ေတြ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္လာခဲ့တယ္။ ေထရ္ရဟန္းေတြ ထဲမွာ ေလာကုတၱရာေရး ေပါက္ေျမာက္ေအာင္ျမင္တဲ့ အရိယာသူေတာ္စင္ျမတ္ေတြ ေပၚထြန္းခဲ့တယ္.. ေပၚထြန္းေနဆဲလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသာသနာဟာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာနုိင္ငံ ဟာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာ ကုိးကြယ္တဲ့ နုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္အဖုိ႔ေတာ့ အဲဒီအတုိင္းပဲ မမွိတ္မသုန္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္နဲ႔ အျမင္ကဲြလဲြသူေတြ အတြက္ မည္သုိ႔မွ် သေဘာမထားပါ။ ယခုလုိ ေရးသားရာမွာ သုတယမဥာဏ္ နဲ႔ စိႏၱာမယဥာဏ္ ဆုိတဲ့ ဖတ္ဖူူး ၾကားနားဖူးသမွ်ေလးကုိ ေတြးေတာဆင္ျခင္မႈျပဳတဲ့ အသိဥာဏ္ေလးကုိ အေျခခံေရးသားတာမုိ႔ လုိအပ္ခ်က္ ေတြကုိ ျဖည့္စြက္ေဆြးေႏြးၾကေစလုိပါတယ္ … ၾကိဳက္သလုိ ေဝဖန္မႈလည္း ျပဳနုိင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား…

သညာသိ ေနမင္းသူ

24-04-2013

↧