Discrimination Act ကို ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာ ဘာလို႔ ျပဒါန္းထားသလဲ။ ဘာလို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ sensitive issue ျဖစ္ေနရတာလဲ။ လူေတြကို ဘာသာ၊ လူမ်ိဳး၊ အထီးအမ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း မျပဳေစခ်င္တာသည္ သာသာမတူတာ၊ လူမ်ိဳးမတူတာကို ခ်စ္ေစခ်င္လို႔၊ ေမတၱာ သက္ဝင္ေစခ်င္လို႔လား။ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ဟုတ္ေကာင္း ဟုတ္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္အရ မိမိကိုယ္ကို ခ်စ္လို႔၊ မိမိလူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ၿငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္လို႔၊ မလိုလားအပ္တဲ့ ျပသနာေတြ ျဖစ္လာမွာစိုးလို႔ပါပဲ။
ခြဲျခားဆက္ဆံမႈက ေဒါသျဖစ္ေစတယ္။ ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးတူရာ အုပ္စုေတြ ကြဲသြားေစမယ္။ တစ္ျခားနယ္ေျမအသီးသီးက တူရာအုပ္စုေတြခ်င္း ေပါင္းစည္းသြားမယ္။ အုပ္စုမတူရာေတြခ်င္း ရန္ျပဴေတာ့မယ္။ ဒါဆို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ မၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ့္ဘဝလည္ မလုံၿခံဳေတာ့ဘူး။ မလုံၿခံဳတဲ့ ဘဝကိုမွ ႏွစ္သက္တဲ့လူအခ်ိဳ႕ အတြက္ေတာ့ ဒီအယူအဆ မလိုပါဘူး။ တစ္နည္း ေသရဲ၊ သတ္ရဲ၊ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဂရုမစိုက္ဘူးဆိုတဲ့ လူေတြအတြက္ ခၽြင္းခ်က္ထားႏိုင္ပါတယ္။
Little India မွာျဖစ္တဲ့ အဓိကရုဏ္းက တစ္ညပဲ ခံပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ စကၤာပူမွာလဲ racist ေတြရွိပါတယ္။ မတစ္ေထာင္သားေတြပဲ။ ကုလားဘာညာ ေျပာခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလိုဘဲ ပါးစပ္ဖြာတာ အက်ိဳးမရွိဘူး။ ထိေရာက္တဲ့ ႏွိမ္နင္းနည္း တစ္ခုတည္းက အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ မထိေရာက္ဘဲ ေစာ္ကားေျပာဆိုတဲ့ စကားေတြကသာ အဓိကရုဏ္းကို ႀကီးထြားေစၿပီး ႏွိမ္နင္းဖို႔ပိုခက္ပါတယ္။ ကုလားေတြက ေထာင္က်မွာ ေၾကာက္လို႔လား၊ ဥပေဒကို ေလးစားလို႔လား၊ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႔လား။ ဟုတ္ပါတယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ ကုလားေရာ၊ ဗမာေရာ၊ တရုတ္ေရာ အားလုံးက ဒီအေျခေနကို ေၾကာက္ၾကပါတယ္။
မတရားေစာ္ကားေျပာဆိုလာၿပီ၊ ဖိႏွိပ္ခြဲျခားမႈျပဳလာၿပီိဆို အေၾကာက္တရားေတြက လြန္ေျမာက္သြားပါၿပီ။ ဒီအခ်က္က အေျခခံက်ပါတယ္။ အဓိကရုဏ္းေတြရဲ႕ ေသာ့ခ်က္လဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လီရွယ္လြန္းက အခင္းျဖစ္တဲ့ ညမွာေရာ၊ ေနာက္ေန႔မွာေရာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအေပၚမွာ ေသးသိမ္ေစမွာ မဟုတ္ဘူး။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြကိုေတာ့ ခြင့္မလႊတ္ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ လူမႈကြန္ရက္မွာ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈဆန္တဲ့ စကားေတြ တိုးတီးထြက္ေပၚလာေပမဲ့ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပဲ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ စကၤာပူႏိုင္ငံေနနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြျဖစ္ေနတာရယ္၊ အေျခခံအလုပ္သမားေတြမ်ားတာရယ္၊ ရဲကား၊ လူနာတင္ယာဥ္ကိုပါ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးတာရယ္ကို အေၾကာင္းျပဳလို႔ ျမန္မာျပည္မွာသာ ဒီလိုျဖစ္စဥ္မ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ရင္ ကုလားဆယ္ေယာက္ထက္မနည္း ေသႏိုင္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ရွည္ရျခင္း အက်ိဳးမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ၊ ခြဲျခားေျပာဆိုတဲ့ အမူအက်င့္ေတြကလည္း အေၾကာင္းတစ္ခု အျဖစ္ပါဝင္ပါတယ္။ အယူဝါဒ၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုအက်ိဳးဆိုတာထက္ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေတြ၊ ဒုစရိုက္မႈ၊ ဘိန္း၊ ေမွာင္ခိုေတြေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ခိုက္မႈေတြ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ဒုစရိုက္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သီးျခားမခြဲထုတ္ႏိုင္ဘဲ လူမ်ိဳးစု အေပၚမယုံၾကည္ျခင္း၊ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာအစြဲျပဳ၍ အခြင့္အေရးတန္းတူ မရရွိျခင္း၊ အဆိုးဆုံးက လူမ်ိဳးႏွင့္ခ်ီလို႔ ဆဲေရးတိုင္းထြာမႈေတြက ပိုလို႔ ျပည္တြင္းစစ္သက္ဆိုးရွည္ေစတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ဝါးလုံးခ်ီးသုတ္ရမ္းတဲ့ အမူအက်င့္က စစ္တပ္ကလုပ္တယ္၊ တိုင္းရင္းသားကလုပ္တယ္၊ ဗမာကလုပ္တယ္၊ ကုလားက လုပ္တယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာေတာ့ အျမစ္တြယ္ေနတာ ေသျခာပါတယ္။ ဥပမာ တစ္ခ်ိန္လုံးဖိႏွိပ္ခံလာရတဲ့ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ မေကာင္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုသာ သီးျခားပစ္တင္ ေျပာဆိုျခင္းမရွိဘဲ စစ္တပ္နဲ႔ စစ္သားအားလုံးကို ပုတ္ခတ္တာမ်ိဳး။ နည္းနည္း ေျပာေရးဆိုခြင့္ လြတ္လပ္သြားတဲ့အခါ မေကာင္းတာကို ဇာကနာနဲ႔ ညွပ္ရမဲ့ေနရာမွာ တင္းပုတ္နဲ႔ လိုက္ထုတာမ်ိဳး၊ စိမ္းစိမ္းျမင္ အကုန္သူခိုး၊ ပညာမတတ္၊ လူရမ္းကား၊ အာဏာရွင္၊ သူေတာင္းစား လို႔ သမုတ္တာေတြဟာ အမုန္းတရားပိုျဖစ္ေစပါတယ္။ ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႔ အတိတ္မွာ တိုင္းျပည္ရ႕ဲ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ တရားစီရင္မႈ၊ ဥပေဒျပဒါန္းမႈ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြ စတဲ့ လူမႈ႔ဘဝေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ျဖစ္လို႔ အရာရာမွာ စစ္တပ္က တာဝန္ရွိပါတယ္။ မေကာင္းမႈ၊ အဆင္မေျပမႈေတြအတြက္ စစ္တပ္မွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။
စစ္သားအားလုံးမေကာင္းပါဘူး။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ အထီး၊ အမ၊ ဗမာ၊၊ ကရင္၊ ရွမ္း၊ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သူ၊ ခရစ္ယန္၊ မြန္စလင္ ကိုးကြယ္သူ၊ ရဲ၊ ဝန္ထမ္း၊ ရန္ကုန္သား၊ မႏ ၱေလးသား စသျဖင့္ စိတ္ကူးနဲ႔ ရသမွ် ေခါင္းစဥ္ခြဲၿပီး တူရာအုပ္စု ဖြဲ႕ၾကည့္ပါတယ္။ ဘယ္အုပ္စုက အပစ္ကင္းလဲ၊ ဘယ္အုပ္စုမွာ အနာအဆာမရွိ၊ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္က ေကာင္း၊ စိတ္ထားက ျမင့္ျမတ္၊ အက်င့္စာရိတၱက မယိမ္းမယိုင္ အဲ့ဒီအုပ္စုကို ေရြးျပပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အရေတာ့ ဘယ္အုပ္စုမွာမွ မရွိဘူး။ ေကာင္းတာေတြႀကီးပဲ ေရြးၿပီး ခ်ီးမႊမ္းစရာလဲ မလိုဘူး။ မေကာင္းတာေတြႀကီးပဲ အျပစ္ထိုင္ေျပာေနဖို႔လဲ မသင့္ဘူး။ အျပဳသေဘာပါတဲ့ အေျပာအဆိုကသာ အလုပ္ျဖစ္မွာပါ။
ေနာက္ ကုလားကိစၥ၊ မဲမဲျမင္ မူဆလင္၊ မူဆလင္မွန္သမွ် မုဒိန္းေကာင္ အဲ့လို ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားမူေတြမ်ားတယ္။ ကုလားမွန္ရင္ ကုလားဆိုးပဲ။ ကုလားေကာင္းမရွိေတာ့ဘူးလို႔ ျမင္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္။ မူဆလင္ဘာသာ ကိုးကြယ္သူအားလုံးကိုပါ ပုတ္ခတ္ေစာ္ကား၊ ဆဲေရးတိုင္းထြာတာေတြမ်ားလာတယ္။ ဟုိဘက္ကေရာ ဒီဘက္ကို မလုပ္ဘူးလားလို႔ ေစာဒက တက္စရာရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အယူအဆအရ မလိုလားအပ္ဘဲ အင္းအားကို မျဖဳန္းတီးရဘူး၊ မလိုအပ္ဘဲ ရန္သူကို အင္အားႀကီးေအာင္မလုပ္ရဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈ၊ စီးပြားေရးအင္အား၊ စစ္ေရးအင္အား၊ ပညာတတ္ေျမာက္မႈ ဒါေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ရမယ္။ အမုန္းတရား၊ အေၾကာက္တရားေတြကို မ်ားမ်ားေမြးရင္ ႏိုင္ငံေရးအင္အား၊ စီးပြားေရး၊ စစ္အင္အား၊ ပညာေရး အကုန္လုံးတက္လာမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မြတ္စလင္ကမာၻတစ္ခုလုံးကို စိန္ေခၚဖို႔မလိုဘူး။ စိန္ေခၚႏိုင္စြမ္းလဲ မရွိေသးဘူး။ ျပည္တြင္းေန မူစလင္ကုလားအႏြယ္ေတြလဲ အကုန္မရွင္းႏိုင္ဘူး။ ရွင္းဖို႔လဲ မလုိေသးဘူး။ ကုလားမွန္သမွ်ဆဲ၊ မူဆလင္မွန္သမွ်ဆဲရင္ သူဖာသာေအးေအးေနတဲ့သူေတြပါ တူရာအုပ္စုဆီ ေပါင္းသြားမွာပဲ။ မိတၱီလာ၊ လားရိႈး၊ အုတ္တြင္းျဖစ္စဥ္ေတြက သာဓကပဲ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပညာတတ္လိုလို၊ သူရဲေကာင္းလိုလိုနဲ႔ စစ္တပ္ ဘာေခ်ာ့ေပါင္းစရာရွိလဲ ဆိုတဲ့လူေတြ၊ စစ္သားမွန္သမွ် ေကာ္ဆဲေနတဲ့သူေတြ ကိုယ္တိုင္ပဲ ရဲရဲဝ့ံဝံ့ႀကီး ေတာ္လွန္လိုက္ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့ လယ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဖာသာ ေအးေအးေလး မိသားစုနဲ႔ေနလိုက္၊ သူမ်ားကို ထဆဲလိုက္၊ မာန္ေတြၾကြျပလိုက္နဲ႔ အမုန္းတရားေတြပဲ ေမြးေမြးေပးေနၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ သိပါတယ္ဆိုတဲ့ ဒီမိုကေရစီ တရားေတြ နာခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ။
ခြဲျခားဆက္ဆံမႈက ေဒါသျဖစ္ေစတယ္။ ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးတူရာ အုပ္စုေတြ ကြဲသြားေစမယ္။ တစ္ျခားနယ္ေျမအသီးသီးက တူရာအုပ္စုေတြခ်င္း ေပါင္းစည္းသြားမယ္။ အုပ္စုမတူရာေတြခ်င္း ရန္ျပဴေတာ့မယ္။ ဒါဆို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ မၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ့္ဘဝလည္ မလုံၿခံဳေတာ့ဘူး။ မလုံၿခံဳတဲ့ ဘဝကိုမွ ႏွစ္သက္တဲ့လူအခ်ိဳ႕ အတြက္ေတာ့ ဒီအယူအဆ မလိုပါဘူး။ တစ္နည္း ေသရဲ၊ သတ္ရဲ၊ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဂရုမစိုက္ဘူးဆိုတဲ့ လူေတြအတြက္ ခၽြင္းခ်က္ထားႏိုင္ပါတယ္။
Little India မွာျဖစ္တဲ့ အဓိကရုဏ္းက တစ္ညပဲ ခံပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ စကၤာပူမွာလဲ racist ေတြရွိပါတယ္။ မတစ္ေထာင္သားေတြပဲ။ ကုလားဘာညာ ေျပာခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလိုဘဲ ပါးစပ္ဖြာတာ အက်ိဳးမရွိဘူး။ ထိေရာက္တဲ့ ႏွိမ္နင္းနည္း တစ္ခုတည္းက အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ မထိေရာက္ဘဲ ေစာ္ကားေျပာဆိုတဲ့ စကားေတြကသာ အဓိကရုဏ္းကို ႀကီးထြားေစၿပီး ႏွိမ္နင္းဖို႔ပိုခက္ပါတယ္။ ကုလားေတြက ေထာင္က်မွာ ေၾကာက္လို႔လား၊ ဥပေဒကို ေလးစားလို႔လား၊ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႔လား။ ဟုတ္ပါတယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ ကုလားေရာ၊ ဗမာေရာ၊ တရုတ္ေရာ အားလုံးက ဒီအေျခေနကို ေၾကာက္ၾကပါတယ္။
မတရားေစာ္ကားေျပာဆိုလာၿပီ၊ ဖိႏွိပ္ခြဲျခားမႈျပဳလာၿပီိဆို အေၾကာက္တရားေတြက လြန္ေျမာက္သြားပါၿပီ။ ဒီအခ်က္က အေျခခံက်ပါတယ္။ အဓိကရုဏ္းေတြရဲ႕ ေသာ့ခ်က္လဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လီရွယ္လြန္းက အခင္းျဖစ္တဲ့ ညမွာေရာ၊ ေနာက္ေန႔မွာေရာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအေပၚမွာ ေသးသိမ္ေစမွာ မဟုတ္ဘူး။ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြကိုေတာ့ ခြင့္မလႊတ္ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ လူမႈကြန္ရက္မွာ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈဆန္တဲ့ စကားေတြ တိုးတီးထြက္ေပၚလာေပမဲ့ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပဲ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ စကၤာပူႏိုင္ငံေနနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြျဖစ္ေနတာရယ္၊ အေျခခံအလုပ္သမားေတြမ်ားတာရယ္၊ ရဲကား၊ လူနာတင္ယာဥ္ကိုပါ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးတာရယ္ကို အေၾကာင္းျပဳလို႔ ျမန္မာျပည္မွာသာ ဒီလိုျဖစ္စဥ္မ်ိဳးျဖစ္ခဲ့ရင္ ကုလားဆယ္ေယာက္ထက္မနည္း ေသႏိုင္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ရွည္ရျခင္း အက်ိဳးမွာ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ၊ ခြဲျခားေျပာဆိုတဲ့ အမူအက်င့္ေတြကလည္း အေၾကာင္းတစ္ခု အျဖစ္ပါဝင္ပါတယ္။ အယူဝါဒ၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုအက်ိဳးဆိုတာထက္ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေတြ၊ ဒုစရိုက္မႈ၊ ဘိန္း၊ ေမွာင္ခိုေတြေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ခိုက္မႈေတြ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ဒုစရိုက္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သီးျခားမခြဲထုတ္ႏိုင္ဘဲ လူမ်ိဳးစု အေပၚမယုံၾကည္ျခင္း၊ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာအစြဲျပဳ၍ အခြင့္အေရးတန္းတူ မရရွိျခင္း၊ အဆိုးဆုံးက လူမ်ိဳးႏွင့္ခ်ီလို႔ ဆဲေရးတိုင္းထြာမႈေတြက ပိုလို႔ ျပည္တြင္းစစ္သက္ဆိုးရွည္ေစတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ဝါးလုံးခ်ီးသုတ္ရမ္းတဲ့ အမူအက်င့္က စစ္တပ္ကလုပ္တယ္၊ တိုင္းရင္းသားကလုပ္တယ္၊ ဗမာကလုပ္တယ္၊ ကုလားက လုပ္တယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာေတာ့ အျမစ္တြယ္ေနတာ ေသျခာပါတယ္။ ဥပမာ တစ္ခ်ိန္လုံးဖိႏွိပ္ခံလာရတဲ့ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ မေကာင္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုသာ သီးျခားပစ္တင္ ေျပာဆိုျခင္းမရွိဘဲ စစ္တပ္နဲ႔ စစ္သားအားလုံးကို ပုတ္ခတ္တာမ်ိဳး။ နည္းနည္း ေျပာေရးဆိုခြင့္ လြတ္လပ္သြားတဲ့အခါ မေကာင္းတာကို ဇာကနာနဲ႔ ညွပ္ရမဲ့ေနရာမွာ တင္းပုတ္နဲ႔ လိုက္ထုတာမ်ိဳး၊ စိမ္းစိမ္းျမင္ အကုန္သူခိုး၊ ပညာမတတ္၊ လူရမ္းကား၊ အာဏာရွင္၊ သူေတာင္းစား လို႔ သမုတ္တာေတြဟာ အမုန္းတရားပိုျဖစ္ေစပါတယ္။ ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႔ အတိတ္မွာ တိုင္းျပည္ရ႕ဲ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ တရားစီရင္မႈ၊ ဥပေဒျပဒါန္းမႈ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြ စတဲ့ လူမႈ႔ဘဝေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ျဖစ္လို႔ အရာရာမွာ စစ္တပ္က တာဝန္ရွိပါတယ္။ မေကာင္းမႈ၊ အဆင္မေျပမႈေတြအတြက္ စစ္တပ္မွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။
စစ္သားအားလုံးမေကာင္းပါဘူး။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာ အထီး၊ အမ၊ ဗမာ၊၊ ကရင္၊ ရွမ္း၊ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သူ၊ ခရစ္ယန္၊ မြန္စလင္ ကိုးကြယ္သူ၊ ရဲ၊ ဝန္ထမ္း၊ ရန္ကုန္သား၊ မႏ ၱေလးသား စသျဖင့္ စိတ္ကူးနဲ႔ ရသမွ် ေခါင္းစဥ္ခြဲၿပီး တူရာအုပ္စု ဖြဲ႕ၾကည့္ပါတယ္။ ဘယ္အုပ္စုက အပစ္ကင္းလဲ၊ ဘယ္အုပ္စုမွာ အနာအဆာမရွိ၊ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္က ေကာင္း၊ စိတ္ထားက ျမင့္ျမတ္၊ အက်င့္စာရိတၱက မယိမ္းမယိုင္ အဲ့ဒီအုပ္စုကို ေရြးျပပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္အရေတာ့ ဘယ္အုပ္စုမွာမွ မရွိဘူး။ ေကာင္းတာေတြႀကီးပဲ ေရြးၿပီး ခ်ီးမႊမ္းစရာလဲ မလိုဘူး။ မေကာင္းတာေတြႀကီးပဲ အျပစ္ထိုင္ေျပာေနဖို႔လဲ မသင့္ဘူး။ အျပဳသေဘာပါတဲ့ အေျပာအဆိုကသာ အလုပ္ျဖစ္မွာပါ။
ေနာက္ ကုလားကိစၥ၊ မဲမဲျမင္ မူဆလင္၊ မူဆလင္မွန္သမွ် မုဒိန္းေကာင္ အဲ့လို ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားမူေတြမ်ားတယ္။ ကုလားမွန္ရင္ ကုလားဆိုးပဲ။ ကုလားေကာင္းမရွိေတာ့ဘူးလို႔ ျမင္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္။ မူဆလင္ဘာသာ ကိုးကြယ္သူအားလုံးကိုပါ ပုတ္ခတ္ေစာ္ကား၊ ဆဲေရးတိုင္းထြာတာေတြမ်ားလာတယ္။ ဟုိဘက္ကေရာ ဒီဘက္ကို မလုပ္ဘူးလားလို႔ ေစာဒက တက္စရာရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အယူအဆအရ မလိုလားအပ္ဘဲ အင္းအားကို မျဖဳန္းတီးရဘူး၊ မလိုအပ္ဘဲ ရန္သူကို အင္အားႀကီးေအာင္မလုပ္ရဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈ၊ စီးပြားေရးအင္အား၊ စစ္ေရးအင္အား၊ ပညာတတ္ေျမာက္မႈ ဒါေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ရမယ္။ အမုန္းတရား၊ အေၾကာက္တရားေတြကို မ်ားမ်ားေမြးရင္ ႏိုင္ငံေရးအင္အား၊ စီးပြားေရး၊ စစ္အင္အား၊ ပညာေရး အကုန္လုံးတက္လာမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မြတ္စလင္ကမာၻတစ္ခုလုံးကို စိန္ေခၚဖို႔မလိုဘူး။ စိန္ေခၚႏိုင္စြမ္းလဲ မရွိေသးဘူး။ ျပည္တြင္းေန မူစလင္ကုလားအႏြယ္ေတြလဲ အကုန္မရွင္းႏိုင္ဘူး။ ရွင္းဖို႔လဲ မလုိေသးဘူး။ ကုလားမွန္သမွ်ဆဲ၊ မူဆလင္မွန္သမွ်ဆဲရင္ သူဖာသာေအးေအးေနတဲ့သူေတြပါ တူရာအုပ္စုဆီ ေပါင္းသြားမွာပဲ။ မိတၱီလာ၊ လားရိႈး၊ အုတ္တြင္းျဖစ္စဥ္ေတြက သာဓကပဲ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပညာတတ္လိုလို၊ သူရဲေကာင္းလိုလိုနဲ႔ စစ္တပ္ ဘာေခ်ာ့ေပါင္းစရာရွိလဲ ဆိုတဲ့လူေတြ၊ စစ္သားမွန္သမွ် ေကာ္ဆဲေနတဲ့သူေတြ ကိုယ္တိုင္ပဲ ရဲရဲဝ့ံဝံ့ႀကီး ေတာ္လွန္လိုက္ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့ လယ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဖာသာ ေအးေအးေလး မိသားစုနဲ႔ေနလိုက္၊ သူမ်ားကို ထဆဲလိုက္၊ မာန္ေတြၾကြျပလိုက္နဲ႔ အမုန္းတရားေတြပဲ ေမြးေမြးေပးေနၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ သိပါတယ္ဆိုတဲ့ ဒီမိုကေရစီ တရားေတြ နာခ်င္ေသးတယ္ဗ်ာ။
by