အရုဏ္ဦးခ်ံဳခိုတိုက္ပြဲ
+++++++++++++
တပ္ရင္းရံုးမွ စတင္ထြက္ခြာခ်ိန္မွာ မိုးပင္ မလင္းတတ္ေသး။ ၾသဂုတ္လ၏ နံနက္ခင္းသည္ တဖြဲဖြဲရြာသြန္းေနသည့္မိုးေၾကာင့္ ပို၍ ေမွာင္ေနသေယာင္ေယာင္။ စစ္သံုးဂ်စ္ကားေလးကို ဗိုလ္တိုက္ခ်ြန္းေမာင္းႏွင္လာခဲ့ၿပီး ဗိုလ္မွဴးၾကီးဟရန္သီယိုက ယာဥ္၏ဦးခန္း ဗိုလ္တိုက္ခြ်န္း၏ေဘးမွ ထိုင္လ်က္လိုက္ပါလာခ့ဲသည္။ ယာဥ္ေနာက္ခန္း ဗိုလ္တိုက္ခ်ြန္း၏ေနာက္ဘက္တည့္တည့္ေနရာတြင္ေတာ့ ေဆးကိရိယာအစံုအလင္ၿဖင့္ ေဆးမွဴးဗိုလ္ၾကီးေဒြး၊ သူ၏နံေဘးတြင္ ဗိုလ္ၾကီးလွမုန္းႏွင့္ ဒုတပ္ၾကပ္ဟိုခါးတို့ ေနရာယူလ်က္ လိုက္ပါလာၾကသည္။
အေမွာင္ထုေအာက္တြင္ ဂ်စ္ကားကို ဂရုတစိုက္ထိန္းသိမ္းေမာင္းႏွင္လာရင္းမွ လမ္းအေၿခအေန၊ ရန္သူ့သတင္း၊ ရာသီဥတုႏွင့္ အခ်ိန္ကာလကို သံုးသပ္ရင္း စိတ္ပူပင္လာသည့္ ဗိုလ္တိုက္ခ်ြန္းက သူ၏တပ္ရင္းမွဴးအတြက္ စိုးရိမ္စိတ္ၿဖင့္ ........ သူသံုးသပ္မိေသာ အေၿခအေနကို တင္ၿပကာ
ၿပန္လွည့္ရန္ အၾကံၿပဳမိေခ်ရာ.... တပ္ရင္းမွဴးၾကီး ဟရန္သီယို ကသမိုင္းတြင္က်န္ရစ္မည့္ စကားတခြန္းၿဖင့္သာ အေၿဖေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုသည္ကား...
"ေဟ့ ... တုိက္ခ်ြန္း၊ ဘာၿဖစ္လို့ ၿပန္လွည့္ရမလဲ။လူဆိုတာ တသက္မွာ ႏွစ္ခါမေသဘူးကြ။မင္း ေသရမွာေၾကာက္သလား။
မင္းကို သတၱိရွိတယ္ဆိုၿပီး ငါ့အနားမွာ ေခၚထားတာ " ဟူ၍......။
ေမွာ္ဘီၿမိဳ့နယ္နိမိတ္၏အၿပင္သို့ေရာက္လာသည့္တိုင္ ၿဖိဳးၿဖိဳးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ရြာသြန္းေနသည့္မိုးက မရပ္တန့္ေသးသလို အေမွာင္ထုကလည္း အားေကာင္းလို့ေနဆဲ။
ၿမိဳ့အထြက္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအနီးသို့ သူတို့ဂ်စ္ကားေလးေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ လမ္းေဘးဝဲယာတဖက္တခ်က္ရွိ သစ္ပင္ၾကီးမ်ားေအာက္မွ ရုတ္တရက္ဆိုသလို လက္ခနဲ...
လက္ခနဲ ၿမင္ေတြ့လိုက္ရသည့္ မီးပြင့္အနီေၿမာက္မ်ားစြာႏွင့္အတူ ဆူညံစြာေပါက္ကြဲထြက္လာသည့္ ေသနတ္သံမ်ားက ၾသဂုတ္လ (၆) ရက္ေန့၏ နံနက္ခင္းကို စတင္ၿဖိဳခြင္းလိုက္ေလၿပီ......။ အင္အား(၃၀)ဝန္းက်င္ခန့္ရွိသည့္ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားက ဗိုလ္မွဴးၾကီးဟရန္သီယုိတို့ စီးနင္းလိုက္ပါလာေသာဂ်စ္ကားကို ဘရင္း၊ ရိုင္ဖယ္၊ စက္ေသနတ္မ်ားၿဖင့္ တရစပ္မရပ္မနားၿခံဳခိုတိုက္ခိုက္ၾကၿခင္းပင္...။
ဘယ္ညာႏွစ္ဖက္ညွပ္ကာ တရစပ္တိုက္ခိုက္လာသည့္ ရန္သူ့က်ည္ဆန္မ်ားအၾကားတြင္ ဗိုလ္တိုက္ခ်ြန္း၏ အေနာက္ဘက္ထိုင္ခံု၌လိုက္ပါလာသူ ေဆးမွဴး ဗိုလ္ၾကီးေဒြးမွာ ကားေပၚမွဆင္းရန္ အခ်ိန္ပင္မရလိုက္ေတာ့ရွာပဲ ဦးေခါင္းတြင္ရရွိေသာ ေသနတ္ဒဏ္ရာၿဖင့္ ေနရာတြင္ပင္လွ်င္ ပြဲခ်င္းၿပီး က်ဆံုးသြားရရွာသည္။ ရန္သူ့က်ည္သင့္သၿဖင့္ ဂ်စ္ကား စတီယာရင္လက္ကိုင္ခ်ိဳ့ယြင္းသြားေလရာ ေနာက္ၿပန္လွည့္ဖို့လည္း အခြင့္မသာေတာ့။ ကားေရွ့ေလကာမွန္မွာလည္း ရန္သူ့က်ည္ဆံေၾကာင့္ တစစီ ေၾကမြလ်က္....။ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ ႏွင့္ ဗိုလ္ၾကီးလွမုန္းတို့မွာလည္း တဒိန္းဒိန္း၊ တဒိုင္းဒိုင္းၿဖင့္ဆူညံစြာ ပစ္ခတ္လ်က္ရွိေသာ ေသနတ္မ်ားၾကားတြင္ ကားေပၚမွအၿမန္ခုန္ဆင္း၍ အကာအကြယ္ယူရေတာ့သည္။ ကားေပၚလိုက္ပါလာသူစုစုေပါင္း(၅)ေယာက္အနက္မွ ဗိုလ္ၾကီးေဒြးက်ဆံုးသြားၿပီၿဖစ္သၿဖင့္ လက္က်န္လူ (၄)ဦးၿဖင့္
ရန္သူ၏ ပစ္ခတ္မွဳကို တံု့ၿပန္ေနရေသာ္ၿငား လက္နက္အင္အားႏွင့္ လူအင္အားမွာ အၿပတ္အသတ္ကြာၿခားလို့ေနသည္။ ရန္သူ့ပစ္အားႏွင့္ယွဥ္မည္ဆိုပါက က်ည္ပစ္အားအလြန္
ကြာၿခားလြန္းေနေပသည္။
ရန္သူတို့ခ်ံဳခိုတိုက္ခိုက္ခ်ိန္ႏွင့္တၿပိဳင္တည္း ကားကိုရပ္၊ ကားေအာက္ဆင္း၍ ေနရာယူ၊ ၿပန္လည္ခုခံပစ္ခတ္မွဳမွာ အခ်ိန္အားၿဖင့္ မိနစ္အနည္းငယ္မွ်သာ ၾကာၿမင့္ေပလိမ့္မည္။ ရန္သူ၏ ၾကိဳတင္ေနရာယူပစ္ခတ္မွဳေၾကာင့္ ဗိုလ္ၾကီးလွမုန္း ရန္သူ့က်ည္သင့္သြားေသာ္လည္း ဒဏ္ရာမၿပင္းထန္ပါေခ်။ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ မွာေတာ့ ေပါင္တြင္က်ည္ဆန္ထိမွန္သြားၿခင္းေၾကာင့္ ေနရာမွမထႏိုင္ေတာ့.......။ဒဏ္ရာရထားၿပီးသူ ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ရန္သူအားေရရွည္ခုခံတိုက္ခိုက္ရန္ က်ည္အင္အား၊ လက္နက္အင္အားလည္း မလံုေလာက္ၿခင္းေၾကာင့္ ဗိုလ္တိုက္ခ်ြန္းႏွင့္ တပ္ၾကပ္ဟိုခါးတို့ႏွစ္ဦးမွာ တိုက္ပြဲၿဖစ္ပြားရာေနရာမွ အတင္းေဖာက္ထြက္လ်က္ ေနာက္တန္းတပ္ရင္းသို့
အၿမန္ဆံုးသြားေရာက္ အေၾကာင္းၾကားရေတာ့သည္။ ရန္သူတို့၏ တရစပ္ပစ္ခတ္ေနသည့္ က်ည္ဆံမ်ားအၾကားတြင္ ဒဏ္ရာရရွိထားသည့္ တပ္ရင္းမွဴးႏွင့္ ဗိုလ္ၾကီးလွမုန္းတို့၏ ကံၾကမၼာအဆံုးအၿဖတ္မွာ ဗိုလ္တိုက္ခ်ြန္းတို့ႏွစ္ဦးအေပၚတြင္ မူတည္၍ေနေလၿပီေလာ မေၿပာတတ္........။
စစ္ကူလိုက္ၾကၿပီ
+++++++++++++
တပ္ရင္းသို့ၿပန္ေရာက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ တပ္ရင္းတြင္ရွိေနသည့္ တပ္စုတစုကို အၿမန္ဆံုးတန္းစီေစၿပီး လက္နက္ခဲယမ္းအၿပည့္အစံုယူကာ ဗိုလ္တိုက္ခ်ြန္းဦးေဆာင္လ်က္ တိုက္ပြဲၿဖစ္ပြားသည့္ အရပ္ဆီသို့ အလ်င္အၿမန္ခ်ီတက္သြားရေတာ့သည္။ တန္းစီ၊ လူစစ္ခ်ိန္တြင္ သတင္းပို့စဥ္ နားထဲမွာ ၾကားလိုက္ရသည့္ တန္းစီစစ္သည္အင္အား စုစုေပါင္း (၃၀) ေယာက္ ။
တိုက္ပြဲၿဖစ္ပြားရာေနရာသို့ၿပန္ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေသနတ္သံမ်ားတိတ္ဆိတ္လို့ေနေလၿပီ...... ။ နံနက္အာရံုက်င္းအလင္းမေရာက္မီက တိုက္ပြဲၿဖစ္ပြားရာ စစ္ေၿမၿပင္တြင္ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ မွာ ေၿမေပၚတြင္လဲွေလ်ာင္းရင္း မွိန္းေနရရွာ၏....။ ပတ္ပတ္လည္တြင္ေတာ့ (၂၇) ဦးမွ် အင္အားရွိသည့္ ေသာင္းက်န္းသူတို့က လက္နက္ကိုယ္စီကိုင္ေဆာင္လ်က္ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ တို့အား ဝိုင္းရံထားေလသည္။
တိုက္ပြဲသတင္းၾကားသၿဖင့္ စစ္ကူလိုက္လာသည့္ တပ္ခြဲ(၁)ႏွင့္ တပ္ခြဲ(၂) စုစုေပါင္းအင္အား(၃၀၀)ခန့္ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္တြင္ အေၿခအေနက ေၿပာင္းၿပန္ၿဖစ္ သြားေတာ့သည္။ အလယ္ေခါင္တည့္တည့္တြင္ ဒဏ္ရာရထားသည့္ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ တို့၊ သူ့တို့အား ဝန္းရံထားသည္က လက္နက္ကိုင္ေသာင္းက်န္းသူ (၂၇) ဦး၊ထိုေသာင္းက်န္းသူမ်ားအား တဖန္ၿပန္လည္ဝုိင္းထားသည္က ခ်င္းေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္းမွ တပ္ခြဲ(၂)ခြဲႏွင့္ တပ္စု(၁)စု.....။ အင္အားခ်င္းမမွ်တသည္ကို သတိၿပဳမိသၿဖင့္ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားမွာ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ တို့အား အႏၱရာယ္ၿပဳရန္မၾကိဳးစားေတာ့ပဲ ဆုတ္ခြာရန္ ၾကံစည္ဆံုးၿဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။
ရန္သူမ်ားဆုတ္ခြာသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ အား စစ္သံုးအမ္းမတ္ကား (Armoured Car) ၿဖင့္ မဂၤလာဒံုစစ္ေဆးရံုသို့အၿမန္ဆံုးပို့ေဆာင္ လိုက္ရသည္။ ဒဏ္ရာရထားၿပီးခ်ိန္ကတည္းက ေသြးထြက္လည္းလြန္ထားၿပီး၊ ေဆးလည္း ထည့္ခြင့္မရရွာေသာ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ ၏မ်က္ႏွာမွာ ၿဖဴဖတ္ၿဖဴေလ်ာ္စြာႏွင့္.......။ ေဆးရံုေရာက္ၿပီး သံုးရက္ေၿမာက္ေန့ ၾသဂုတ္လ (၈)ရက္ေန့တြင္ ေသနတ္ဒဏ္ရာအေၿခအေနမေကာင္းသၿဖင့္ သူ၏ ေပါင္ကို အရင္းမွၿဖတ္ေတာက္လိုက္ရေလသည္။ မဂၤလာဒံုစစ္ေဆးရံုၾကီးမွ ေဆးမွဴးၾကီးမ်ားသည္လည္း ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ ကို အထူးဂရုစိုက္ ကုသၾကသည္ပင္။ သို့ေသာ္လည္း ေပါင္ၿဖတ္ေတာက္ထားရသည့္ ဗိုလ္မွဴးၾကီး၏ အေၿခအေနမွာ အားရစရာေတာ့ သိပ္မရွိလွ........။ သို့ေသာ္လည္း သတၱိခဲ၊ ရဲရဲေတာက္သည့္ သူ့စိတ္ဓာတ္ကား
အံ့ၾသရေလာက္ေအာင္ပင္ မာေၾကာလြန္းလွေပ၏...။ သူ့အား သတင္းလာေမးသည့္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားကို ပတ္တီးစည္းထားေသာ သူ့ေပါင္ၿပတ္အားၿပသကာ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ၿဖင့္............
"ငါေတာ့ ခြ(ဂြ)က်တာပဲ...။ ေဆးရံုကဆင္းရင္ ေၿခေထာက္တဖက္မရွိပဲနဲ့ .. ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေဘာလံုးကန္မလဲကြ... " ဟူ၍ပင္ ဟာသေႏွာလိုက္ၿပန္ေလေသးေတာ့သည္။
ထိုကဲ့သို့ သတိၱဗ်တၱိႏွင့္ ၿပည့္စံုေသာ ဗိုလ္မွဴးၾကီးဟရန္သီယုိ တေယာက္ ခဲဆိပ္တက္ေနေသာ ေပါင္မွဒဏ္ရာေၾကာင့္ ထိုေန့ညေန (၃)နာရီ(၅၀)မိနစ္အခ်ိန္တြင္ သူခ်စ္ခင္ေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားႏွင့္ သူတြယ္တာခင္မင္ရာ တပ္မေတာ္ၾကီးကို ေၾကကြဲဝမ္းနည္းဖြယ္ စြန့္ခြာလ်က္ သူရဲေကာင္းစစ္သည္တို့၏ နားခိုရာဘံုဗိမၼာန္သို့ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။ သူက်ဆံုးခ်ိန္တြင္ သူ၏အသက္မွာ (၃၀) ဝန္းက်င္မွ်သာ.........။
သူရဲေကာင္းတဦး၏ ေနာက္ဆံုးခရီး
+++++++++++++++++++++++++
သူရဲေကာင္းစစ္သည္ ဗိုလ္မွဴးၾကီးဟရန္သီယုိ၏ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာရုပ္ကလာပ္ကို ၾသဂုတ္လ (၁၅) ရက္ေန႕တြင္ မဂၤလာဒုံစစ္ေဆးရုံမွ
မဂၤလာဒုံ - ၿပည္လမ္းမၾကီးေဘးရွိ အမွတ္ (၁) ခ်င္းေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္းသို႕ အခမ္းအနားျဖင့္ ပို႕ေဆာင္ရာ လိုက္ပို႕သည့္တပ္ေပါင္းစုံႏွင့္ လူထုပရိသတ္တို႕ မွာ တမိုင္ခန္႕ရွည္လ်ားခဲ့ေပသည္။ လိုက္ပါပို႕ေဆာင္သူမ်ားတြင္ ၾကည္း-ေရ-ေလ တပ္ေပါင္းစုံမွ အရာရွိၾကီးမ်ား၊ ၀န္ၾကီးမ်ား ပါ၀င္ခဲ့ၾက၏။ လမ္းတေလွ်ာက္လုံးတြင္ လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား ေစာင့္ၾကပ္လ်က္ရွိ၏။ ခ်င္းတပ္ရင္း (၁) သို႕ အေရာက္တြင္ ရုပ္အေလာင္းကို တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ားထမ္းေဆာင္၍ မ႑ပ္အတြင္းစင္ျမင့္၌တင္ထားကာ ဗိုလ္မွဴးၾကီး၏ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားကို ခ်ီးၾကဴး စကားေျပာၾကားျပီးေနာက္ ပန္းေခြမ်ားတင္၍ (၅) မိနစ္ၾကာ အေလးျပဳခဲ့ၾကေလသည္။ ထိုသို႕ ဗိုလ္မွဴးၾကီး၏ရုပ္ကလပ္ကုိ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ျပီးေနာက္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၇) ရက္ေန႕မွ အစျပဳ၍ ႏိုင္ငံေတာ္ စ်ာပန အခမ္းအနားအျဖစ္ ခ်င္းတပ္ရင္း (၁) စည္းေ၀းခန္းမၾကီး၌ ရန္ကုန္အင္းစိန္နယ္လူထု၏ အေလးျပဳျခင္းကို ခံယူရန္ ထားရွိခဲ့ေလသည္။
တာဝန္ကိုဦးလည္မသံုထမ္းရြက္သြားသူ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိသည္ မတရားမွဳကို အနည္းငယ္မွ်ပင္လ်ွင္ မႏွစ္သက္။ တပ္ထဲတြင္ အဆင့္အတန္းမေရြးပဲရင္းႏွီးေဖာ္ေရြစြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတတ္သၿဖင့္ အရာရွိ၊အရာခံ၊အၾကပ္၊ တပ္သားအားလံုး၏ ခ်စ္ခင္ေလးစားၿခင္းကို ခံခဲ့ရသူတဦးပင္။ သူ၏ ရာထူး၊
ဂုဏ္ရွိန္အတြက္ မာနတက္မွဳလည္း မရွိ၊ စကားကို ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္းေၿပာတတ္ၿပီး သတိၱအရာ၌ ေၿပာင္ေၿမာက္လွသူတဦးၿဖစ္ေပသည္။ မဟုတ္မခံရာ၌လည္း မၾကံဳစဘူးထူးကဲေအာင္ရွိသည္ဟူ၍ သူနဲ့အတူလက္တြဲလ်က္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည့္နီးစပ္သူမ်ားအားလံုးက မွတ္ခ်က္ခ်ရသူတဦးလည္း ၿဖစ္သည္။ သူရဲေကာင္းပီသစြာၿဖင့္
က်ဆံုးခဲ့ရွာေသာ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ အတြက္ သူ့ေမြးရပ္ေၿမ ခ်င္းေတာင္တန္းမွ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုးႏွင့္အတူ ၿပည္ေထာင္စုဖြားတိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုးက
သတိတရၿဖင့္ ဂုဏ္ယူေနၾကမည္မွာ ဧကန္မလြဲပင္။ သူ့ဇာတိေၿမမွ ေတာင္ဇလပ္ပန္းမ်ား၏ ေမြွးရနံ့ႏွင့္အတူ သူ၏ဂုဏ္သတင္းသည္ ခ်င္းေတာင္တန္းထက္တြင္ ေမြွးပ်ံ့လ်က္ရွိေနပါလိမ့္ဦးမည္။ သူတြယ္တာရာ ခ်င္းေတာင္တန္းမ်ားထက္မွ ဖလမ္းၿမိဳ့ကေလးတြင္ ဟရန္သီယုိ အမည္ရွိသည့္ ေဘာလံုးကြင္းၾကီးသည္ ေနာင္အနာဂတ္တြင္ေမြးဖြားလာၾကမည့္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားလူငယ္မ်ားအား အတိတ္ကာလမ်ားဆီက ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဟရန္သီယုိ ဟု အမည္တြင္သည့္ ခ်င္းသူရဲေကာင္းတပ္မေတာ္သားတဦး၏ သမိုင္းေၾကာင္းကို လက္ဆင့္ကမ္းကာ ေၿပာၿပေနပါလိမ့္ဦးမည္။
ေန့ကို လစား၊ လကို ႏွစ္စားရင္း အခ်ိန္ကာလ သကၠရာဇ္မိုင္တိုင္မ်ား မည္၍မည္မွ်ပင္ ေရြ့လ်ားေၿပာင္းလဲခဲ့ေစကာမူ "ေတာင္တန္းေၿမမွ ၾကယ္တပြင့္"သည္
ဤႏိုင္ငံ၏သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားထက္တြင္ အစဥ္လင္းလက္ေတာက္ပေနမည္မွာ အေသအခ်ာပင္ ၿဖစ္ေပေတာ့သည္။
ျဖည့္စြက္ခ်က္။
Burma Gallentary Medal (BGM)
(London Gazette 11 May, 1944),No. 7920 Havildar Hrang Thio, The Burma Rifles
(London Gazette 11 May, 1944),No. 7920 Havildar Hrang Thio, The Burma Rifles
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႕ တြင္ ဒု-ဗိုလ္ခန္႕အပ္
ၾကည္း ၅ဝ၆၃ဒုတိယဗိုလ္မွဳးၾကီး ဟရန္သီယို (Hrang Thio) (က်ဆုံး၊ ၈-၈-၄၉) တပ္ရင္းမွဳး၊ အမွတ္ (၁) ခ်င္းေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္းစည္သူ ဘြဲ႕
၁၉၅၀ ခုႏွစ္
၁၉၅၀ ခုႏွစ္
ကိုးကားေသာ အေထာက္အထားမ်ား
၁။(စစ္ႏွလုံးဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂၊ အမွတ္ ၆ - ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ)
၂။တကၠသိုလ္တင္စိန္ - ေအာင္ဆန္းသူရိယဗိုလ္တိုက္ခ်ြန္း
By
Khant Linn Htet
https://www.facebook.com/notes/806350886042213/ မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။