ကမၻာ့သတင္းမီဒီယာေတြမွာတရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ အံ့မခန္း စီးပြားေရးတိုးတက္မႈေတြ၊ကုန္သြယ္ေရး ပုိေငြျပမႈေတြ၊ တရုတ္လူလတ္တန္းစား တိုးပြားလာမႈေတြကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ျမင္ေတြ႔ ၾကားသိေနရတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ ဆိုးဆိုးရြားရြား ပ်က္စီးေနၿပီး ကမၻာ့ ရာသီဥတုကိုပါ ၿခိမ္းေျခာက္လာေနၿပီ ဆိုတာ ေျပာဆိုျခင္း ခံေနရပါတယ္။
Foreign Affairs မဂၢဇင္းႀကီးမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးယိုယြင္းေနမႈကိုမီးေမာင္းထိုးျပတဲ့ Choking on China ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး တပုဒ္ေရးထားပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ စက္မႈ ၿမိဳ႕ေတာ္ ရွန္ဟဲကို ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေနတဲ့ Whompoa ျမစ္ထဲမွာ ၀က္ေသေကာင္ေရ တေသာင္း ေျခာက္ေထာင္ ေမ်ာေနတဲ့ သတင္းကေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ။ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ ၿမိဳ႕ ၂၀ မွာ ၁၆ ၿမိဳ႕ဟာ ညစ္ပတ္ဆုံး ၿမိဳ႕ေတြျဖစ္ေနပါတယ္။သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီးမႈနဲ႔အတူ H7 N9 ၾကက္ငွက္ ဗိုင္းရပ္စ္ကလည္း တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ကမၻာတ၀ွမ္းရွိ လူသားေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္လာေနတဲ့ ကူးစက္ေရာဂါ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကဆတ္ဆတ္ထိမခံတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဖ်က္ဆီးပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ခံယူထားတဲ့ တရုတ္ေခါင္းေဆြကေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ဆိုင္ရာ စံခ်ိန္စံညြန္းေတြကိုလက္ခံလိုက္ရင္ တရုတ္ရဲ့ စီးပြားေရး ဇက္သတ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားႏိုင္တဲ့အတြက္သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ကိစၥက အထိမခံတဲ့ ေရႊပန္းကန္ လိုျဖစ္ေနပါတယ္။
တရုတ္အစိုးရနဲ႔တရုတ္ကုမၸဏီေတြဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံအျပင္ ကမၻာတ၀ွမ္းက ဆင္းရဲမြဲေတၿပီး စစ္အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို ေထာက္ခံ အားေပးရင္း သဘာ၀အရင္း အျမစ္ႏွင့္ သဘာပတ္၀န္းက်င္ကို အတားအဆီးမရွိ ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ ႏိုင္ငံလည္း ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ အဲဒီလို ႏို္င္ငံရဲ့ သဘာ၀အရင္း အျမစ္ေတြကို ဂုတ္ေသြးစုတ္ ဖ်က္ဆီျခင္း ခံလိုက္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ အာဖရိကတိုက္က အာဏာရွင္ေတြႀကီးစိုးတဲ့ႏိုင္ငံေတြနဲ႔အေရွ႕ေတာင္အာရွာက ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဆိုးရြားဆုံး ခံရရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဗူးလဲရာဖရုံဆင္တဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံကေတာ့ လက္ရွိ အခ်ိန္ထိ တရုတ္အစိုးရရဲ့ ဂုတ္ေသြးစုတ္ယူျခင္းကိုခံေနရတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းမုံရြာအနီး လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္းဟာ အနီးအနားတ၀ိုက္က ေတာင္ေပါင္းမ်ားစြာကိုၿဖိဳဖ်က္ၿပီး ေၾကးနီ ထုတ္လုပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာေတာင္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လည္ အစားထိုးလို႔မရႏိုင္တဲ့ရာသက္ပန္ ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံလိုက္ရတဲ့ သဘာ၀ ရင္းျမစ္ေတြဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နဂိုကတည္းက ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့အညာေဒသရဲ့ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဘူးလဲရာ ဖရုံဆင့္လိုက္သလို ျဖစ္သြားေစပါတယ္။
အဲဒါအျပင္လက္ရွိ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲက ေတာေတာင္ ေရေျမေတြကလည္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံေနရပါတယ္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွရဲ့ တခုတည္းေသာ ေရခဲေတာင္ တည္ရွိရာ ကခ်င္ျပည္နယ္ကေတာ့ အ၀တ္မပါတဲ့ သမီးပ်ိဳလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အစိုးရႀကီးစိုးတဲ့ နယ္ေျမေတြမွာ ခရုိနီေတြက ေက်ာက္မ်က္ တူးေဖၚေရးလုပ္ငန္းေတြကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေနခ်ိန္မွာ ကခ်င္တပ္မေတာ္ဘက္က ထိမ္းခ်ဳပ္တဲ့ နယ္ေျမေတြမွာလည္း တရုတ္ကုမၸဏီေတြက လက္နက္နဲ႔ သယံဇာတကို လွဲလည္ရင္း သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ျမင္မေကာင္း ရႈမေကာင္းေအာင္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံေနတဲ့ ႏိုင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။ ရခိုင္၊ ကရင္၊ ရွမ္း၊ ကခ်င္ စတဲ့ျပည္နယ္ေတြက သစ္ေတာေတြကေတာ့ န၀တ၊ နအဖ လက္ထက္ကတည္းက ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ရခိုင္ျပည္နယ္မွာတူးေဖၚေနတဲ့ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ တူးေဖၚထုတ္လုပ္ေရးက သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဘယ္အထိ ထိခုက္ပ်က္စီးေနၿပီလဲဆိုတာကို ေရလုပ္သားေတြရဲ့ ဘ၀ကို ေလ့လာရင္း သိႏိုင္တဲ့ အရာျဖစ္ပါတယ္။ ရခိုင္ကမ္းရိုးတန္းတေလွ်ာက္သဘာ၀အရ တည္ရွိေနတဲ့ သႏၱာ ေက်ာက္တန္းေတြဟာ ပင္လယ္ေပ်ာ္ သက္ရွိတို႔ရဲ့ နိဗၺာန္ဘုံ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ သႏၱာေက်ာက္တန္းေတြဟာ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ တူးေဖၚမႈ၊ ပိုက္လိုင္းတည္ေဆာက္မႈေၾကာင့္နိတိတံ သြားတဲ့ သဘာ၀အရင္း အျမစ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရခိုင္ေဒသဟာ ပင္လယ္ထြက္ ပစၥည္းေပါမ်ားတဲ့ ျပည္နယ္အျဖစ္ တည္ရွိခဲ့တာဟာ ဒ႑ာရီ ပုံျပင္တပုဒ္အျဖစ္ က်န္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ပင္လယ္ထြက္ အစားအစာ ေပါမ်ားတဲ့ ရခို္င္ေဒသခံေတြဟာ ျပည္မဘက္က တင္သြင္းတဲ့ ေမြးျမဴေရး ငါးေတြကိုေစ်းႀကီးေပးၿပီး၀ယ္စားရတဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္သြားပါၿပီ။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီးမႈနဲ႔အတူ ရခိုင္ေဒသခံေတြဟာ ဘ၀ရပ္တည္ေရး ခက္ခဲလာတဲ့အတြက္ မေလးနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရလုပ္သား၊ စက္ရုံ၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးျခံနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ တရားမ၀င္ လုပ္သားမ်ားအျဖစ္ကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။
ေရွးေခတ္တရုတ္ရာဇ၀င္မွာ ထင္ေပၚခဲ့တဲ့ ယန္စီ ျမစ္ဆိုတာ ခုေတာ့ ရာဇ၀င္ထဲက သတိုးသမီး အျဖစ္က်န္ခဲ့ပါၿပီ။ တရုတ္ ျပည္မႀကီးကို ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္ႀကီးေတြဟာ အတားအဆီးမရွိ ေရကာတာတည္ ေဆာက္ေဆာက္မႈေၾကာင့္ တိမ္ေကာ သြားတဲ့ ျမစ္အေရအတြက္က တရုတ္ႏိုင္ငံ အႏႈ႔ံအျပားမွာ ေတြ႔ေနရပါတယ္။
တရုတ္ႏိုင္ငံကိုၾကည့္တဲ့အခါ စက္မႈ လုပ္ငန္းေတြေၾကာင့္ ေလာင္စာဆီ လိုအပ္လာမႈကိုဘဲ ေဇာင္းေပး ေျပာဆိုၾကေလ့ရွိပါတယ္။၂၁ ရာစုႏွစ္ေတြမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ ျပသနာက ေသာက္သုံးေရ ရွားပါး ျပတ္လတ္မႈက ထိပ္ဆုံးက ပါ၀င္လာႏိုင္တယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြ ခန္႔မွန္း ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံက ၿမိဳ႕ျပ (၉၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ဟာ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေျမေအာက္ေရကို မွီခိုေနရေၾကာင္း သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေဖၚထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းရဲ့ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းဟာ တရုတ္အစိုးရနဲ႔ ကုမၸဏီေတြရဲ့ မဆင္မျခင္ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေလာင္စာဆီရရွိေရးႏွင့္ေရေကာင္းေရသန္႔ ရရွိေရး ဟာ ၂၁ ရာစု တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ဦးစားေပး မဟာဗ်ဴဟာ ျဖစ္လာေနပါတယ္။
စုိက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ေသာက္သုံးေရ၊ လ်ပ္စစ္ ဓါတ္အား ထုတ္လုပ္ေရးအတြက္ တရုတ္ႏိုင္ငံ တ၀ွမ္းရွိ ျမစ္မ်ားကို ဆည္တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ကမၻာေပၚရွိ အႀကီးဆုံး ေရကာတာရဲ့ တ၀က္ေက်ာ္ အေရအတြက္ဟာ တရုတ္ႏို္င္ငံမွာ တည္ရွိပါတယ္။ ကုလသမဂၢက ခ်မွတ္ထားတဲ့ ေဒသတြင္း ေရမွ်ေ၀ သုံးစြဲေရး ျပဌာန္းခ်က္ေတြကို တရုတ္ႏို္င္ငံက ဆန္႔က်င္ေနၿပီး၊ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ေရအရင္းအျမစ္ သုံးစြဲေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈလက္မွတ္ေရးထိုးထားတာ မရွိပါဘူး။ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ ေရအရင္း အျမစ္၀န္ႀကီး အျဖစ္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ Wang Shucheng ကေတာ့ တရုတ္အစိုးရရဲ့ ေရနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မူ၀ါဒကို အခုလိုေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။ “ Fight for every dropof water or die” ေရရရွိေရးအတြက္တိုက္ပြဲ၀င္မလား အေသခံမလား ဆိုတာ တရုတ္ျပည္သူေတြ ေရြးရလိမ့္မယ္လို႔ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ကမၻာေပၚမွာ ေရအရင္းအျမစ္ ၾကြယ္၀တဲ့၊ ျမစ္ေခ်ာင္းေတာေတာင္ေတြ၊ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတေတြေပါမ်ားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့သေရက်စရာ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္ေနပါတယ္။
UNCAP ရဲ့၂၀၀၁ ခုႏွစ္ အစီရင္ ခံစာထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ေျမေအာက္ေရ ရရွိမႈပမာဏဟာ ကမၻာေပၚမွာ စတုတၳေျမာက္ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢနဲ႔ အျခားေသာ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ေရလုံျခဳံမႈ အဆင့္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အဆင့္ (၁၅) သာရွိတဲ့လို႔ ေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္က ေရအရင္း အျမစ္ ၾကြယ္၀တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဆယ္စုႏွစ္ တခုေက်ာ္အၾကာ လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ကုန္ပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ွမ္းကသစ္ေတာေတြကို အတားအဆီးမရွိ ခုတ္ထြင္မႈေၾကာင့္ သစ္ေတာ ျပဳန္းတီးၿပီး ျမစ္ေခ်ာင္းေတြ တိမ္ေကာကာ ရာသီဥတု ေဖါက္ျပန္မႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါၿပီ။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္၀ါဒီမ်ားႏွင့္ပညာရွင္မ်ားက အနာဂါတ္မွာ ႀကဳံေတြ႔ရမယ့္ ပဋိပကၡ စစ္ပြဲေတြဟာ ေရပိုင္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ေဟာကိန္း ထုတ္ထားေတြရွိေနပါတယ္။အဲဒီေဟာကိန္းေတြဟာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက အာရပ္-အစၥေရးႏိုင္ငံေတြအတြက္မွန္ကန္ေနပါၿပီ။ ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံေတြလည္း အလားတူ ျပသနာနဲ႔ ရင္ဆို္င္ရႏိုင္တယ္လို႔ပညာေတြက သုံးသတ္ထားပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရင္းႏွီးမႈလုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီအမ်ားစုဟာ ကမၻာ့စံႏႈန္းေတြ၊ က်င့္၀တ္ေတြကို မလိုက္နာတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံထြက္ ကုမၸဏီေတြျဖစ္ေနပါတယ္။မိမိႏိုင္ငံရဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္က်င္ကိုမွ ဂရုမစိုက္တဲ့ တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့စိတ္ေမာစရာပါ။
ဒီမိုကေရစီကႏုႏု၊ ျပည္တြင္းစစ္ကရွိေနဆဲ၊သူတလူငါတမင္း စစ္ဘုရင္ေတြနဲ႔ စခန္းသြားေနရဆဲ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လူဦးေရ သန္းေထာင္ေက်ာ္ရွိတဲ့ကမၻာ့စီးပြားေရး နံပါတ္ (၂) တရုတ္က ေလာင္စာဆီ ဖူလုံေရး ၊ ေရသန္႔ဖူလုံမႈစတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာေတြနဲ႔ နယ္ပယ္ခ်ဲ႕ထြင္လာမယ့္၂၁ ရာစုကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ ျဖတ္သန္းၾကမလဲ။ တရုတ္ေရအရင္းအျမစ္ ၀န္ႀကီးေဟာင္းရဲ့ စကားကို ငွားသုံးရမယ္ဆိုရင္ အနာဂါတ္ မ်ိဳးဆက္အတြက္ “fight for every drop of water or die”။
လွေရႊ
Foreign Affairs မဂၢဇင္းႀကီးမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးယိုယြင္းေနမႈကိုမီးေမာင္းထိုးျပတဲ့ Choking on China ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး တပုဒ္ေရးထားပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ စက္မႈ ၿမိဳ႕ေတာ္ ရွန္ဟဲကို ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေနတဲ့ Whompoa ျမစ္ထဲမွာ ၀က္ေသေကာင္ေရ တေသာင္း ေျခာက္ေထာင္ ေမ်ာေနတဲ့ သတင္းကေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ။ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ ၿမိဳ႕ ၂၀ မွာ ၁၆ ၿမိဳ႕ဟာ ညစ္ပတ္ဆုံး ၿမိဳ႕ေတြျဖစ္ေနပါတယ္။သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီးမႈနဲ႔အတူ H7 N9 ၾကက္ငွက္ ဗိုင္းရပ္စ္ကလည္း တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ကမၻာတ၀ွမ္းရွိ လူသားေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္လာေနတဲ့ ကူးစက္ေရာဂါ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကဆတ္ဆတ္ထိမခံတဲ့ သူေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဖ်က္ဆီးပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ခံယူထားတဲ့ တရုတ္ေခါင္းေဆြကေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ဆိုင္ရာ စံခ်ိန္စံညြန္းေတြကိုလက္ခံလိုက္ရင္ တရုတ္ရဲ့ စီးပြားေရး ဇက္သတ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားႏိုင္တဲ့အတြက္သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ကိစၥက အထိမခံတဲ့ ေရႊပန္းကန္ လိုျဖစ္ေနပါတယ္။
တရုတ္အစိုးရနဲ႔တရုတ္ကုမၸဏီေတြဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံအျပင္ ကမၻာတ၀ွမ္းက ဆင္းရဲမြဲေတၿပီး စစ္အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို ေထာက္ခံ အားေပးရင္း သဘာ၀အရင္း အျမစ္ႏွင့္ သဘာပတ္၀န္းက်င္ကို အတားအဆီးမရွိ ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ ႏိုင္ငံလည္း ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ အဲဒီလို ႏို္င္ငံရဲ့ သဘာ၀အရင္း အျမစ္ေတြကို ဂုတ္ေသြးစုတ္ ဖ်က္ဆီျခင္း ခံလိုက္ရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ အာဖရိကတိုက္က အာဏာရွင္ေတြႀကီးစိုးတဲ့ႏိုင္ငံေတြနဲ႔အေရွ႕ေတာင္အာရွာက ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဆိုးရြားဆုံး ခံရရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဗူးလဲရာဖရုံဆင္တဲ့ျမန္မာႏိုင္ငံကေတာ့ လက္ရွိ အခ်ိန္ထိ တရုတ္အစိုးရရဲ့ ဂုတ္ေသြးစုတ္ယူျခင္းကိုခံေနရတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းမုံရြာအနီး လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္းဟာ အနီးအနားတ၀ိုက္က ေတာင္ေပါင္းမ်ားစြာကိုၿဖိဳဖ်က္ၿပီး ေၾကးနီ ထုတ္လုပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာေတာင္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လည္ အစားထိုးလို႔မရႏိုင္တဲ့ရာသက္ပန္ ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံလိုက္ရတဲ့ သဘာ၀ ရင္းျမစ္ေတြဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နဂိုကတည္းက ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့အညာေဒသရဲ့ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဘူးလဲရာ ဖရုံဆင့္လိုက္သလို ျဖစ္သြားေစပါတယ္။
အဲဒါအျပင္လက္ရွိ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲက ေတာေတာင္ ေရေျမေတြကလည္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံေနရပါတယ္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွရဲ့ တခုတည္းေသာ ေရခဲေတာင္ တည္ရွိရာ ကခ်င္ျပည္နယ္ကေတာ့ အ၀တ္မပါတဲ့ သမီးပ်ိဳလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အစိုးရႀကီးစိုးတဲ့ နယ္ေျမေတြမွာ ခရုိနီေတြက ေက်ာက္မ်က္ တူးေဖၚေရးလုပ္ငန္းေတြကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေနခ်ိန္မွာ ကခ်င္တပ္မေတာ္ဘက္က ထိမ္းခ်ဳပ္တဲ့ နယ္ေျမေတြမွာလည္း တရုတ္ကုမၸဏီေတြက လက္နက္နဲ႔ သယံဇာတကို လွဲလည္ရင္း သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ျမင္မေကာင္း ရႈမေကာင္းေအာင္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံေနတဲ့ ႏိုင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။ ရခိုင္၊ ကရင္၊ ရွမ္း၊ ကခ်င္ စတဲ့ျပည္နယ္ေတြက သစ္ေတာေတြကေတာ့ န၀တ၊ နအဖ လက္ထက္ကတည္းက ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ရခိုင္ျပည္နယ္မွာတူးေဖၚေနတဲ့ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ တူးေဖၚထုတ္လုပ္ေရးက သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဘယ္အထိ ထိခုက္ပ်က္စီးေနၿပီလဲဆိုတာကို ေရလုပ္သားေတြရဲ့ ဘ၀ကို ေလ့လာရင္း သိႏိုင္တဲ့ အရာျဖစ္ပါတယ္။ ရခိုင္ကမ္းရိုးတန္းတေလွ်ာက္သဘာ၀အရ တည္ရွိေနတဲ့ သႏၱာ ေက်ာက္တန္းေတြဟာ ပင္လယ္ေပ်ာ္ သက္ရွိတို႔ရဲ့ နိဗၺာန္ဘုံ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ သႏၱာေက်ာက္တန္းေတြဟာ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ တူးေဖၚမႈ၊ ပိုက္လိုင္းတည္ေဆာက္မႈေၾကာင့္နိတိတံ သြားတဲ့ သဘာ၀အရင္း အျမစ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရခိုင္ေဒသဟာ ပင္လယ္ထြက္ ပစၥည္းေပါမ်ားတဲ့ ျပည္နယ္အျဖစ္ တည္ရွိခဲ့တာဟာ ဒ႑ာရီ ပုံျပင္တပုဒ္အျဖစ္ က်န္ေနခဲ့ပါၿပီ။ ပင္လယ္ထြက္ အစားအစာ ေပါမ်ားတဲ့ ရခို္င္ေဒသခံေတြဟာ ျပည္မဘက္က တင္သြင္းတဲ့ ေမြးျမဴေရး ငါးေတြကိုေစ်းႀကီးေပးၿပီး၀ယ္စားရတဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္သြားပါၿပီ။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီးမႈနဲ႔အတူ ရခိုင္ေဒသခံေတြဟာ ဘ၀ရပ္တည္ေရး ခက္ခဲလာတဲ့အတြက္ မေလးနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရလုပ္သား၊ စက္ရုံ၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးျခံနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ တရားမ၀င္ လုပ္သားမ်ားအျဖစ္ကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။
ေရွးေခတ္တရုတ္ရာဇ၀င္မွာ ထင္ေပၚခဲ့တဲ့ ယန္စီ ျမစ္ဆိုတာ ခုေတာ့ ရာဇ၀င္ထဲက သတိုးသမီး အျဖစ္က်န္ခဲ့ပါၿပီ။ တရုတ္ ျပည္မႀကီးကို ျဖတ္သန္း စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္ႀကီးေတြဟာ အတားအဆီးမရွိ ေရကာတာတည္ ေဆာက္ေဆာက္မႈေၾကာင့္ တိမ္ေကာ သြားတဲ့ ျမစ္အေရအတြက္က တရုတ္ႏိုင္ငံ အႏႈ႔ံအျပားမွာ ေတြ႔ေနရပါတယ္။
တရုတ္ႏိုင္ငံကိုၾကည့္တဲ့အခါ စက္မႈ လုပ္ငန္းေတြေၾကာင့္ ေလာင္စာဆီ လိုအပ္လာမႈကိုဘဲ ေဇာင္းေပး ေျပာဆိုၾကေလ့ရွိပါတယ္။၂၁ ရာစုႏွစ္ေတြမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ ျပသနာက ေသာက္သုံးေရ ရွားပါး ျပတ္လတ္မႈက ထိပ္ဆုံးက ပါ၀င္လာႏိုင္တယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြ ခန္႔မွန္း ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံက ၿမိဳ႕ျပ (၉၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ဟာ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေျမေအာက္ေရကို မွီခိုေနရေၾကာင္း သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေဖၚထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းရဲ့ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းဟာ တရုတ္အစိုးရနဲ႔ ကုမၸဏီေတြရဲ့ မဆင္မျခင္ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေလာင္စာဆီရရွိေရးႏွင့္ေရေကာင္းေရသန္႔ ရရွိေရး ဟာ ၂၁ ရာစု တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ဦးစားေပး မဟာဗ်ဴဟာ ျဖစ္လာေနပါတယ္။
စုိက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ေသာက္သုံးေရ၊ လ်ပ္စစ္ ဓါတ္အား ထုတ္လုပ္ေရးအတြက္ တရုတ္ႏိုင္ငံ တ၀ွမ္းရွိ ျမစ္မ်ားကို ဆည္တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ကမၻာေပၚရွိ အႀကီးဆုံး ေရကာတာရဲ့ တ၀က္ေက်ာ္ အေရအတြက္ဟာ တရုတ္ႏို္င္ငံမွာ တည္ရွိပါတယ္။ ကုလသမဂၢက ခ်မွတ္ထားတဲ့ ေဒသတြင္း ေရမွ်ေ၀ သုံးစြဲေရး ျပဌာန္းခ်က္ေတြကို တရုတ္ႏို္င္ငံက ဆန္႔က်င္ေနၿပီး၊ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ေရအရင္းအျမစ္ သုံးစြဲေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈလက္မွတ္ေရးထိုးထားတာ မရွိပါဘူး။ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ့ ေရအရင္း အျမစ္၀န္ႀကီး အျဖစ္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ Wang Shucheng ကေတာ့ တရုတ္အစိုးရရဲ့ ေရနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မူ၀ါဒကို အခုလိုေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။ “ Fight for every dropof water or die” ေရရရွိေရးအတြက္တိုက္ပြဲ၀င္မလား အေသခံမလား ဆိုတာ တရုတ္ျပည္သူေတြ ေရြးရလိမ့္မယ္လို႔ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ကမၻာေပၚမွာ ေရအရင္းအျမစ္ ၾကြယ္၀တဲ့၊ ျမစ္ေခ်ာင္းေတာေတာင္ေတြ၊ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတေတြေပါမ်ားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့သေရက်စရာ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္ေနပါတယ္။
UNCAP ရဲ့၂၀၀၁ ခုႏွစ္ အစီရင္ ခံစာထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ေျမေအာက္ေရ ရရွိမႈပမာဏဟာ ကမၻာေပၚမွာ စတုတၳေျမာက္ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢနဲ႔ အျခားေသာ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ေရလုံျခဳံမႈ အဆင့္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အဆင့္ (၁၅) သာရွိတဲ့လို႔ ေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္က ေရအရင္း အျမစ္ ၾကြယ္၀တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဆယ္စုႏွစ္ တခုေက်ာ္အၾကာ လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ကုန္ပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ွမ္းကသစ္ေတာေတြကို အတားအဆီးမရွိ ခုတ္ထြင္မႈေၾကာင့္ သစ္ေတာ ျပဳန္းတီးၿပီး ျမစ္ေခ်ာင္းေတြ တိမ္ေကာကာ ရာသီဥတု ေဖါက္ျပန္မႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါၿပီ။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္၀ါဒီမ်ားႏွင့္ပညာရွင္မ်ားက အနာဂါတ္မွာ ႀကဳံေတြ႔ရမယ့္ ပဋိပကၡ စစ္ပြဲေတြဟာ ေရပိုင္ဆိုင္မႈေၾကာင့္ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ေဟာကိန္း ထုတ္ထားေတြရွိေနပါတယ္။အဲဒီေဟာကိန္းေတြဟာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက အာရပ္-အစၥေရးႏိုင္ငံေတြအတြက္မွန္ကန္ေနပါၿပီ။ ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံေတြလည္း အလားတူ ျပသနာနဲ႔ ရင္ဆို္င္ရႏိုင္တယ္လို႔ပညာေတြက သုံးသတ္ထားပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရင္းႏွီးမႈလုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီအမ်ားစုဟာ ကမၻာ့စံႏႈန္းေတြ၊ က်င့္၀တ္ေတြကို မလိုက္နာတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံထြက္ ကုမၸဏီေတြျဖစ္ေနပါတယ္။မိမိႏိုင္ငံရဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္က်င္ကိုမွ ဂရုမစိုက္တဲ့ တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့စိတ္ေမာစရာပါ။
ဒီမိုကေရစီကႏုႏု၊ ျပည္တြင္းစစ္ကရွိေနဆဲ၊သူတလူငါတမင္း စစ္ဘုရင္ေတြနဲ႔ စခန္းသြားေနရဆဲ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လူဦးေရ သန္းေထာင္ေက်ာ္ရွိတဲ့ကမၻာ့စီးပြားေရး နံပါတ္ (၂) တရုတ္က ေလာင္စာဆီ ဖူလုံေရး ၊ ေရသန္႔ဖူလုံမႈစတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာေတြနဲ႔ နယ္ပယ္ခ်ဲ႕ထြင္လာမယ့္၂၁ ရာစုကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ ျဖတ္သန္းၾကမလဲ။ တရုတ္ေရအရင္းအျမစ္ ၀န္ႀကီးေဟာင္းရဲ့ စကားကို ငွားသုံးရမယ္ဆိုရင္ အနာဂါတ္ မ်ိဳးဆက္အတြက္ “fight for every drop of water or die”။
လွေရႊ