ေရေျမျခားလ်က္ေက်ာက္ဆူးႏွစ္လက္ အပိုင္း(၁၉)

=====================================
ဆံုးျဖတ္ကို ပိုင္ပိုင္ခ်မွတ္လိုက္ရင္း မိုးယံထက္တစ္ေယာက္သက္ျပင္းရွည္ႀကီး
ကိုခ်လိုက္ရသည္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ကား Ying ရွိရာသို႔လိုက္သြားရန္ပင္..။
တကယ္ေတာ့ သူမကိုခ်စ္လြန္းလို႔သာဆံုးျဖတ္လိုက္ရေသာ္လည္း မိုးယံထက္
အတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုပင္ျဖစ္ေလသည္..။
ေအးေလ.... (၁၀)ႏွစ္နီးပါး အခ်ိန္ေတြ ဘ၀ေတြေပးဆပ္ၿပီးမွ ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ
ဗိုလ္ႀကီးဆိုသည့္ ေနရာတစ္ခု ဒီႏွစ္ေတြထဲမွာ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကေသာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္
သူငယ္ခ်င္းေတြ တပည္ေတြ အကိုေတြ ညီေတြအားလံုးကို စြန္႔ပစ္ရမည္ဆိုသည္
ကခက္ခဲလွေသာ အေျခအေနတစ္ခုပင္မဟုတ္ပါလား...။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔အေန
ႏွင့္ Ying ကို ဘယ္လိုနည္းႏွင့္မွ အဆံုးအရႈံးမခံႏိုင္ပါေလ..။ ေတြ႔ရတာ ခဏဆို
ေသာ္လည္းပဲ ထိုခဏေလးကပင္ မိုးယံထက္တစ္ေယာက္အတြက္ ႀကီးမားေသာ
အခ်စ္တခုကို တည္ေဆာက္ဖို႔ လံုေလာက္ရံုတင္မက ပိုပင္ ပိုလွ်ံေနေသးသည္ေလ။

ထိုေန႔ညက မိုးယံထက္တစ္ေယာက္ အရက္ကိုတစိမ့္စိမ့္ေသာက္ရင္း ေခါင္းထဲမွာ
ေတာ့ အစီအစဥ္ေပါင္းမ်ားစြာ...။ သူ႔အေနႏွင့္ တခါသာႀကိဳးစားခြင့္ရွိသည္ တခါလြဲ
သည္ႏွင့္ ေထာင္ထဲတြင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စံေနရမည္ေလ။ သူ႕အတြက္လိုအပ္သည္
က ေငြ ပတ္စပို႔စ္ႏွင့္ လမ္းေၾကာင္း....။ ေငြကေတာ့ သိပ္ပူစရာမရွိ မိဘမ်ားအေမြ
ေပးသြားခဲ့ေသာ ေငြႏွင့္လစာထဲမွ စုထားတာေလးေပါင္းလွ်င္ေတာ့ သိန္း(၁၀၀)ခန္႔
ရွိသည္..။ ဒါေပမယ့္ ေငြဒီေလာက္အမ်ားႀကီးကို ဒါရိုက္ယူသြားလွ်င္ျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံ
ျခားေငြသံုး ဘဏ္အေကာင့္ ေျပာင္းရင္ျဖစ္ျဖစ္ ဒုကၡမ်ားႏိုင္သည္..။ ဒီေတာ့ႏိုင္ငံျခား
မွာရွိသည့္ မိတ္ေဆြတဦးဦးကိုအကူအညီေတာင္းမွရမည္. ႏိုင္ငံျခားမွမိတ္ေဆြဆို
သည္ႏွင့္ ပူဆာသမွ်ကို အၿမဲမျပတ္ျဖည့္ဆည္းေပးတတ္ေသာ ဆိုးသမွ်ကိုခံေလရွိ
ေသာ အကိုႀကီး ကိုစတန္ ကိုသာေျပးျမင္သည္..။ ဟုတ္သည္ သူ႔ကိုအကူအညီ
ေတာင္းရင္ေတာ့ ရႏိုင္သည္...။ မိုးယံထက္တစ္ေယာက္ ဖုန္းကို ေကာက္ဖြင့္လိုက္
ၿပီး ကိုစတန္ႀကီးကို လိုက္ရွာလိုက္သည္... ဒီမွာ ညဖက္ဆိုေတာ့ ဟိုမွာေန႔ဖက္မလို႔
သူရွိေနႏိုင္သည္ေလ... ေဟာ ေတြ႔ပါၿပီ

"အကိုႀကီး"
"ေဟး ညီေျပာေလ"
"အားလားအကို အခ်ိန္နည္းနည္းေလာက္လိုလို႔"
"ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အားတယ္ညီရ အလုပ္ေပၚလာရင္ေတာ့မသိဘူး"
"အုိေက ရတယ္ အကိုႀကီး ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပါ"
"အင္း စကားပလႅင္ေတြ ဘာေတြခံလို႔ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့ ကိစၥျဖစ္မယ္"
"အင္း အကိုႀကီး... ကၽြန္ေတာ္ထြက္ခြင့္က်ၿပီ"
"ဘယ္လို ဘယ္တုန္းကတင္ထားတာလဲ ကိုယ္ေတာင္မသိဘူး"
"သံုးလေလာက္ရွိၿပီအကို က်န္းမာေရးနဲ႔ပဲတင္တာ ႏွလံုးမေကာင္းဘူးဆိုၿပီ"
"ေအာ္ ျမန္သားပဲ... ဘာလဲ တပ္ကထြက္ၿပီဆိုေတာ့ အကို႔ဆီမွာလာအလုပ္လုပ္မလို႔လား"
"မဟုတ္ဘူး အကိုႀကီး ႏိုင္ငံျခားေတာ့ထြက္မွာပါ ကိုရီးယားကို"
"ေအာ္ ဒါဆို ခ်စ္သူေနာက္လိုက္ၿပီး ဆံထံုးေနာက္ ေယာင္ပါေတာ့မယ္ေပါ့"
"ဟီး အဲလိုပဲဆိုပါေတာ့..အဲဒါေလ"
"ေျပာ ညီ အားမနာနဲ႔ ကိုဘာကူညီေပးရမလဲ"
"ဒီလိုအကိုရာ ညီ ဂရက္ဂ်ဴတီနဲ႔ စုထားတာေလးေပါင္းရင္ သိန္းေျခာက္ဆယ္ေလာက္ရွိမယ္"
"အင္း အဲေတာ့"
"အဲဒါ ႏိုင္ငံျခားဘဏ္အေကာင့္ေလး လုပ္ခ်င္လို႔ အကိုႀကီးလုပ္ေပးပါလား"
"လုပ္ေပးတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ မင္းကဘယ္လိုျပန္ထုတ္မတံုး"
"ကိုရီးယားမွာ ဘဏ္ခြဲရွီတဲ့ ဘဏ္ကိုအပ္မယ္ေလကိုႀကီး ၿပီးရင္ Visa ျဖစ္ျဖစ္ Masterျဖစ္ျဖစ္
လုပ္ၿပီးျပန္ပို႔ေပးေပါ့ ညီဒီက Western Unionကေနလႊဲေပးလိုက္မယ္"
"အိုေကညီ.. ကိုလုပ္ေပးမယ္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အလုပ္ေပၚလာလို႔ကြာ ေနာက္မွေပါ့"
"ဟုတ္အကို ေက်းေက်း"
"ရပါတယ္ကြာ ဘာမွအပန္းၾကီးတာမွ မဟုတ္တာ..."

တကယ္တန္းက်ေတာ့ ကိုယ့္အေပၚအလြန္ေကာင္းေသာ္ အကိုတစ္ေယာက္ကိုလိမ္ရသျဖင့္
မိုးယံထက္စိတ္မေကာင္း ဒါေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ အမွန္အတိုင္းဖြင့္ေျပာရင္ဘယ္လိုမွကူညီမွာ
မဟုတ္..။ ေငြကိစၥအဆင္ေျပသြားေတာ့ ပတ္စပို႔ကိစၥႏွင့္ ဘယ္လိုသြားမယ္ဆိုတဲ့လမ္းေၾကာင္း
ကေပၚလာသည္..ပတ္စပို႔က ျပသနာမရွိ သူစစ္တကၠသိုလ္မတက္ခင္က ႏိုင္ငံျခားတကၠသိုလ္
တခုသို႔ ၀င္ခြင့္ေအာင္ထားသျဖင့္ ေလ်ာက္ထားေသာ ပတ္စပို႔ရွိသည္။ သက္တမ္းပံုမွန္တိုးထား
သျဖင့္ သြားမယ္ဆိုသြားလို႔ရသည္..။ ဒါေပမယ့္ အရာရွိတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္မို႔ ဗီဇာေလ်ာက္
သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းသိသြားႏိုင္သည္..။ ဒီေတာ့ ေအာက္လမ္းကသြားမွရမည္..။ ေတြးသာေတြး
ေသာ္လည္တကယ္တန္းၾကေတာ္ မျဖစ္ႏိုင္ ထိုင္းတို႔ မေလးတို႔ဆိုရင္ျဖစ္ႏိုင္ေသးေပမယ့္လည္း
ကိုရီးယားဆိုတာကေတာ့မလြယ္ကူလွ.. ေတြးရင္ေခါင္းေတြရႈပ္လာသျဖင့္ ဆက္မေတြးေတာ့ပဲ
အရက္ကိုသာ ဖိေသာက္လိုက္ေတာ့သည္..။ ေလာေလာဆယ္ လုပ္စရာက နက္ျဖန္ဘဏ္တြင္
ပိုက္ဆံသြားထုတ္ၿပီးပိုက္ဆံလႊဲရန္....။

ေနာက္ေန႔တြင္ေတာ့ ရံုးကိုအခ်ိန္မွီတက္လာႏိုင္ခဲ့သည္ စိတ္ဒံုုးဒံုးခ်လိုက္၍လားေတာ့မသိ....
ေပါ့ပါးသြက္လက္ေနသည္..။ အလုပ္ေတြကိုလဲ ခါတိုင္းထက္ပို အားထည့္လုပ္ေနမိသည္...
ေအးေလ သိပ္မၾကာေသာ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုမွာ ဒီအလုပ္ကို သစၥာေဖာက္ၿပီးထြက္သြားေတာ့
မယ့္သူဆိုေတာ့ ကိုယ္စိတ္ကိုမသန္႔တာလဲပါသည္ေပါ့ေလ...။ သူရေဇာ္ကေတာ့ ႏွင္းသီရိကို
က်ိတ္ၿပီးေက်းဇူးတင္ေနသည္..။ ပထမတခါတံုးကလဲ သူမကူညီၿပီးမၾကာ ေအးေဆးျဖစ္သြား
ခဲ့သလို ခုလဲ ေအးေဆးျဖစ္သြားခဲ့ၿပီထင္ေနေလသည္မဟုတ္လား...။ ေန႔လည္ပိုင္းတြင္ေတာ့
အလုပ္လဲပါးသြားၿပီမို႔ သူရေဇာ္ႏွင့္အလုပ္လႊဲခဲ့ကာ ဘဏ္သို႔သြားၿပီး သိန္း(၆၀)ေက်ာ္ထုတ္ယူ
ကာ ကိုစတန္ႀကီးထံသို႕႔လႊဲေပးလိုက္သည္...။ ပိုတဲ့ပိုက္ဆံကိုေတာ့ ဘလက္ေလဘယ္လ္တလံုး
၀ယ္ၿပီး သူရေဇာ္ကိုလက္ေဆာင္ေပးလိုက္သည္..။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္းကူညီခဲ့တာ ေက်းဇူးတင္
လို႔ဆိုၿပီးေပးလိုက္ခ်င္းျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ အရက္ေကာင္းႀကိဳက္တတ္ေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္း
အတြက္ ႏႈတ္ဆက္လက္ေဆာင္ေပးျခင္းသာ။

အင္တာနက္ကိုဖြင့္ၿပီး ကိုစတန္ႀကီးကို ေငြပို႔ၿပီးေၾကာင္းလွမ္းေျပာလိုက္သည္.. ဟိုဘက္မွာေတာ့
ညသန္းေခါင္းေက်ာ္သာရွိေနဦးမည္မို႔မရွိေလာက္ေသး... ညက်မွတက္လာေလာက္မည္ထင္သည္။
အင္တာနက္သံုးေနရင္းဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ Ying မ်ားရွိမလားေခၚၾကည့္ေသးသည္..တက္မလာ
သင္တန္းခ်ိန္မို႔ သင္တန္း၀င္ေနသည္ထင္သည္..။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မသာေကာင္ ဟူေသာ စကားစု
ႏွင့္အတူ မက္ေဆ့တခု၀င္လာသျဖင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာလိုက္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္း
တဦးျဖစ္ေသာလူထက္ေန..။ သူငယ္ခ်င္းဆိုေပမယ့္ ငါးႏွစ္ေလာက္ေတာ့ႀကီးသည္..။ ခပ္တိုးတိုး
ဆဲေရးရင္ ခ်က္ေဘာက္ကိုဖြင့္ကာ ျပန္ဆဲေပးလိုက္သည္..
"ကာလနာ ဘယ္နားသြားေသေနသတံုး ထက္ေန"
"ေဒါင္းခ်ားေလ အခုငါ အိႏၵိယမွာ အေပ်ာ္စီးသေဘာၤနဲ႔"
"မိုက္လွပါလား ဘယ္ရာထူးေတြရေနၿပီးလဲ စကၠန္းမိတ္ပဲလား"
"က်ဥ CSO ျဖစ္ေနၿပီဟ"
"ဘာတုန္းဟ ငါနားလည္ေအာင္ေျပာ"
ု"မင္းတို႔ေရတပ္ကဆို ဒုစစ္ေရယာဥ္မွဴးေပါ့ကြာ"
"ဟာ ေထာေနတာေပါ့ ျပန္လာရင္ ပြဲႀကီးတပြဲေနာ္"
"စိတ္ခ် ဒီလကုန္ ငါတို႔သေဘၤာ ျမန္မာမွကပ္မွာ ၿပီးရင္ စလံုး ကိုရီးယား ဂ်ပန္ ၿပီးမွ ယူအက္စ္ျပန္မယ္"
"ေဟ ကိုရီးယားသြားဦးမွာလား"
"ေအးဆို"
"မင္းသေဘၤာနာမည္ကဘာတုန္း "
"Carnival Magic"
"ok ျပန္ေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ကြာ..."
"ေအးေအး"

စကားစျဖတ္ၿပီးေတာ့ ဖုန္းကိုပိတ္လိုက္ရင္း မိုးယံထက္တစ္ေယာက္ စဥ္းစားခန္း၀င္ေနမိေတာ့သည္..။
ခုအေနအထားအတိုင္းဆိုရင္ ထက္ေန ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ကိုရီးယားကိုထြက္ႏိုင္ၿပီ ပိုက္ဆံလဲသိပ္မကုန္
ေတာ့... စိတ္လဲခ်ရသည္..။ ျပသနာက ထက္ေန ဘယ္လိုလက္ခံလာေအာင္ေျပာမလဲဆိုတာပင္....
သူတပ္ကဆိုတာသိၿပီး ထြက္ခြင့္ရၿပီေျပာလဲ ပတ္စပို႔နဲ႔ ဗီဇာေလွ်ာက္ခိုင္းမွာပင္..။ အမွန္အတိုင္းဖြင့္ေျပာ
ရင္ သူလက္ခံပါ့မလားဆိုတာကလဲရွိေသးသည္..။ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲေတြးေနရင္း
ေခါင္းေတြရႈပ္ေနစဥ္မွာပင္ သူရေဇာ္ အနားေရာက္လာသည္။
"သားရီး စီအိုေခၚေနတယ္"
"ေအာ္ေအး"
"ဒါနဲ႔ ငါ့ကို ၅၀၀၀ ေလာက္ခဏေခ်းစမ္းပါ ဖုန္းေဘလ္ကုန္ေနလို႔"
"ယူေလ ငါ့ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာရွိတယ္"
"ေအး ေက်းဇူးကြာ"

သူရေဇာ္တစ္ေယာက္ အရမ္းသေဘာေကာင္းေနေသာ မိုးယံထက္ကိုၾကည့္ၿပီးသိပ္မသကၤာခ်င္ေတာ့
ဘလက္ေလဘယ္လ္တလံုး၀ယ္ေပးရံုတင္မက ပိုက္ဆံေခ်းတာကိုလဲ တခ်က္မွျပန္မေျပာ.. ေအးေလ
သူ႔ေကာင္မေလးႏွင့္အဆင္ေျပေနလို႔ေနမွာေပါ့ဟုသာေတြးလိုက္မိသည္။ မိုးယံထက္ေက်ာပိုးအိတ္ကို
ဖြင့္ၿပီး ပိုက္ဆံအိတ္ကိုထုတ္ေတာ့ ဘဏ္စာအုပ္တခုႏွင့္အတူ စကၠဴျဖတ္ပိုင္းမ်ားထြက္က်လာသျဖင့္
ဘာရယ္မဟုတ္ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ Western Unionမွ သိန္း(၆၀)ဖိုး ေငြလႊဲထားေသာ ေျပစာမ်ား
မ်က္လံုးျပဴးသြားၿပီး ဘဏ္စာအုပ္ကိုပါဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီေန႔မွထုတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ကိုေတြ႔ေလ
ေတာ့သည္..။ နဂိုကမွ သကၤာမကင္းျဖစ္ေနသည့္ စိတ္မ်ားပိုဆိုးသြားၿပီး မိုးယံထက္ခ်ထားခဲ့ေသာဖုန္း
ကိုယူကာ ခ်က္လစ္မ်ားကိုလိုက္ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကိုစတန္ႀကီးႏွင့္ခ်က္ထားေသာ ခ်က္လစ္စ္
မ်ား... ဒီေကာင္ ဒီေကာင္ဘာေတြလုပ္ေနပါလိမ့္.ဟူေသာ အေတြးႏွင့္ စီအိုအခန္းဘက္ကိုလွမ္းၾကည့္
ေတာ့ အခန္းထဲမွထြက္လာေသာ မိုးယံထက္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။ မိုးယံထက္မွာ သူဖုန္းကိုဖြင့္ၾကည့္ေန
သည္ကို ျမင္လိုက္ခ်ိန္တြင္ မ်က္ႏွာအႀကီးအက်ယ္ ပ်က္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့
====================================================