"ေမာင္ဖိုးခ်ဳိႏွင့္ ေဗဒါရီ "

. . . . . 'လူပ်ဳိႀကီး'ဟု မၾကားတၾကားအေခၚခံရၿပီျဖစ္ေသာ ေမာင္ဖိုးခ်ဳိသည္ မိန္းမငယ္ေခ်ာေခ်ာကေလးမ်ားအား ေရွးကထက္တိုး၍ မရုိးႏိုင္ေအာင္ပင္ ကရုဏာသက္၀င္မိလ်က္ရွိေတာ့သည္။ 

. . . . . တစ္ေန႔ေသာ္ ရွမ္းျပည္နယ္ဘက္၌ တာ၀န္က်လ်က္ရွိေသာ ညီအစ္ကိုေတာ္တစ္ဦးက ေမာင္ဖိုးခ်ဳိအတြက္ ေခါင္ရည္ကို ဘူးသီးေျခာက္ဘူးေတာင္းႏွင့္ ထည့္၍ လူႀကံဳပို႔လိုက္ေလသည္။ ေမာင္ဖိုးခ်ဳိမွာ ေခါင္ရည္ထက္ ဘူးေတာင္းေျခာက္ကို ပိုသေဘာက်၏။ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေလ့လာ၏။ အေတာ္ပင္ႏွစ္လိုလ်က္ရွိရာ ေနာင္အခါ ေရကိုပင္ ဘူးေတာင္းေျခာက္ႏွင့္ ေသာက္ေတာ့မည္ႀကံ၏။

. . . . . "အရမ္းေကာင္းတယ္ ၊ တကယ့္သဘာ၀ပစၥည္းကေလးပဲ ၊ ေကာ္ဘူး ပလတ္စတစ္ဘူးေတြဟာ လူေတြကို အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေစပါတယ္လို႔ ဒီေလာက္ေျပာေျပာေနတာ အေမမၾကားဘူးလား" . . ။ "ကမာၻႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က တလွည့္ျပန္ၿပီး ၾကည့္ရွဳေစာင့္ေရွာက္ၾကဘို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီ အေမရဲ႕၊ ကမာၻေျမႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူသားေတြကို ေကၽြးေမြးလာခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ ၊ ကဲ . . အခု ကမာၻႀကီး နာမက်န္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တလွည့္ျပန္ သိတတ္ၾကရမယ္ အေမရဲ႕" . . ။

. . "နင့္ တသက္လုံး ေကၽြးေမြးလာခဲ့တဲ့ ငါ့ကိုသာ သိတတ္စမ္းပါဟယ္ . . ကမာၻနဲ႔ ဘူးသီးေျခာက္နဲ႔က ဘာေတြဆိုင္လို႔တုန္း" . . ။

. . "ဆိုင္ၿပီေပါ့ အေမရာ . . အေမ့ကို သိတတ္လို႔ ခု ကၽြန္ေတာ္အိမ္မွာရွိတဲ့ ေရသန္႔ဘူးေတြလႊင့္ပစ္ၿပီး ဘူးေတာင္းေျခာက္ေတြသုံးဖို႔ လုပ္ေနတာေပါ့ ၊ အဲဒီပလတ္စတစ္ေရသန္႔ဘူးေတြဟာလူေတြကိုကင္ဆာျဖစ္ေစသတဲ့ ၊ မေက်မပ်က္ပဲ ေျမဆီလႊာေတြကို ထိခိုက္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ေဂဟစနစ္ေတြကို ပ်က္စီးေစသတဲ့ ၊ အေမ သိရဲ႕လား "

. . "ေပါက္ကရ ေအ . . ကင္ဆာျဖစ္မွေတာ့ ဘယ္သူက ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ထုတ္ပါ့မတုန္း "

. . "တကယ္တဲ့ေနာ္ အေမ ၊ ဆရာ၀န္ေတြကလည္းေျပာတယ္ ၊ တခါေသာက္ၿပီးလႊင့္ပစ္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေနမွာေပါ့ဗ်ာ . . တကယ္က ဒီဘူးေတြက လမ္းသြား ခရီးသြား တစ္ခါေသာက္ၿပီး လႊင့္ပစ္ဖို႔တဲ့ဗ် ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဲဒါကို လႊင့္မပစ္ပဲ ကားထဲမွာထား . . ေရခဲေသတၱာထဲမွာထားေတာ့ ျဖစ္ကေရာပဲတဲ့"

. . "ဘာျဖစ္ထာလဲ "

. . "ကင္ဆာျဖစ္တာေလ ၊ ပူလြန္း ေအးလြန္းရင္ အဲဒီပလတ္စတစ္ေတြကေန ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ ဓါတုပစၥည္းေတြ ထြက္လာတယ္တဲ့ ၊ ေရထဲကိုေရာက္ . . ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေသာက္ေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္ "

. . "နင္တို႔ ေခတ္ႀကီးကိုက ရွဳပ္ထာပါေအ . . ငတို႔ေခတ္မ်ား ပလတ္စတစ္လဲမရွိ ၊ ကင္ဆာလဲမရွိ . . ေအးလို႔ ခ်မ္းလို႔ "

. . "မေအးပါဘူး . . ဒီေလာက္ စစ္ျဖစ္တဲ့ဟာ ၊ ဘာတဲ့ ေရာင္စုံဆိုလား "

. . "ေအာင္မယ္ . . ခုေတာ့ေကာ ေရာင္မစုံေတာ့လို့လား . . ခုေတာ့ေကာ မတိုက္ၾကလို႔လား . . တိမ္းေရွာင္ ဆိုတာကပါေသး ၊ ဘာမွန္းကိုမသိဘူး ၊ ရွဳပ္လိုက္တဲ့ေခတ္ႏွယ္ "

. . "ကားထဲမွာထားတဲ့ေရဘူးေတြကေတာ့ တကယ္ပူတယ္ေနာ္ အေမ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဒီလို ဘူးေတာင္းေျခာက္ေတြပဲ ကားထဲထားေတာ့မယ္ . . သိလား"

. . "ေသာက္က်ဳိးနည္းေအ . . ကားနဲ႔ ဘူးေတာင္းေျခာက္နဲ႔ . . အဓိပၸာယ္မရွိ "

. . "အာ အေမကလည္း . . ကားထဲမွာထားတဲ့ေရဘူးေတြကမွ အရမ္းအႏၱရာယ္ႀကီးတာတဲ့ဗ် ၊ ကင္ဆာဓါတ္ေတြ သိပ္ထြက္တာတဲ့ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အစ္ကို႔ဆီေတာင္ ဘူးေတာင္းေျခာက္ေတြ ၀ယ္ထားဖို႔ေျပာလိုက္ၿပီ။ . . တစ္ခုပဲ ခက္တာက အ၀ကို ပိတ္ရတာမလြယ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္"

. . "ဘူးေတာင္းပါဆို . . ဘယ္လိုလုပ္လြယ္မွာလဲ ၊ ဘူးဆို႔နဲ႔ပဲ ဆို႔ရတာေပါ့ ၊ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ အဆင္ေျပမွာတုန္း ။. . . ေဗဒါရီထဲကလို လုပ္ေပါ့ေအ "

. . "ဘယ္ထဲကလို . . ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ . . "

. . "ေဗဒါရီဇာတ္ထဲကလိုေလ . . အေပါက္ေသးေသးေလးပဲ ေဖာက္ထားလိုက္ ၊ အဲဒါဆို နင္ပိတ္ရလြယ္ၿပီေပါ့ "

. . "အာ . . ဘယ္လိုလုပ္ ေရျပန္ထည့့္္မလဲ အေမရဲ႕ ၊ ေတာ္ပါဗ်ာ . . အဲဒီဇာတ္ကိုက ပုံစံမက်တာ။ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မုန္းတာပဲ အဲဒီဇာတ္ထုပ္ "

. . "ဘာလို႔လဲ "

. . "အင္ အေမ စဥ္းစားၾကည့္ေလ ၊ ဘူးေတာင္းေျခာက္ကို အဲဒီလို ပိက်ိအေပါက္ေလးေဖာက္ၿပီး ေရခပ္ခိုင္းတယ္ဗ်ာ ၊ ေကာင္မေလးမွာ တစ္ေန႔လုံး ေနပူထဲေရထိုင္ခပ္ေနရမယ့္ ဒုကၡမ်ား ေတြးၾကည့္စမ္းပါ။ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္လည္း မဟုတ္ဘူး ေန႔တိုင္းေနာ္ . . လက္ေတြမ်ား ပဲႀကီးေရတြန္႔လိုက္မယ့္ ျဖစ္ျခင္း ၊ အဲဒီေဗဒါရီကလည္း နည္းနည္းကေလးမွ ဦးေႏွာက္မရွိဘူးလားမသိ . . သူမ်ားလာခ်ဲ႕ေပးေတာ့မွပဲ အေပါက္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ခပ္ရေတာ့သတဲ့ ၊ ကိုယ့္ဘာသာ ခ်ဲ႕လိုက္ဖို႔ေတာင္ မေတြးတတ္မွေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို တုံးမယ့္အေပါက္ပဲဗ်ာ . . . ။ အေပါက္ခ်ဲ႕လာလို႔ ရေသ့ကေဒါသထြက္ၿပီး ေကာင္မေလးကို ရိုက္ေသးဆိုပဲ ၊ ေျပာေတာ့ ေတာထဲမွာ တရားက်င့္တဲ့ ရေသ့တဲ့ဗ်ာ ၊ပိုဆိုးတာက ေရခပ္ခိုင္းရတဲ့ အေၾကာင္းက ရေသ့ႀကီးနဲ႔ ေက်ာင္းမွာ အတူေနဖို႔ မသင့္ေတာ္လို႔ ဆိုပဲ ၊ ကန္ေတာ့ အေမရယ္ . . ညက်ေတာ့ သင့္ေတာ္ျပန္ေရာဗ်။ ရေသ့လုပ္ေနၿပီး ဒါေလာက္မွ သူ႔ကိုယ္က်င့္က အားမကိုးရဘူးလား . . ၿပီးေတာ့ အဲဒါက သူ႔သမီးဆို ၊ သမီးျဖစ္တာကလဲ ရေသ့ ေသးကို သမင္မႀကီးက ေသာက္မိလို႔ ဆိုပဲ . . ဟာဗ်ာ တကယ္ခ်ာတဲ့ ဇာတ္ထုပ္ႀကီးပါ။ အဓိပၸာယ္မရွိ၊ မေယာင္ရာဆီလူးခ်ည္းပဲ။ ဘယ္သမင္ကမ်ား ေတာထဲမွာ လူေသးကို သြားေသာက္မွာတုန္းဗ်ာ . . ဘယ္ေလာက္ေရငတ္ငတ္ ၊ အရြက္ေတြစားမွာေပါ့ ၊ ၿပီးေတာ့ ေသးကိုေသာက္မိတာနဲ႔ပဲ ဗိုက္ႀကီးရေသးဆိုပဲ . ။ ဒီပုံျပင္စထြင္တဲ့လူ တကယ္ညံ့တာပါဗ်ာ "

. . "ပုံျပင္မဟုတ္ဘူး ဘုရားေဟာဇာတ္ေတာ္ . . ေပါက္ကရေတြေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ "

. . "ဟာ အဲဒါဘုရားေဟာဇာတ္မဟုတ္ဘူးေလ အေမ . . ခက္တာပဲ အေမတို႔နဲ႔ေတာ့ . "

. . "ေဟာေဟာ မေဟာေဟာ ေရွးလူႀကီးေတြ ထားခဲ့တဲ့ စကားတေဘာင္ ဆိုတာ မပယ္ေကာင္းဘူး ၊ ငရဲႀကီးတတ္တယ္ "

. . "ႀကီးပါေစဗ်ာ . . ဒီလို မဟုတ္မဟတ္ ေလာ္လည္တဲ့ဇာတ္မ်ဳိး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရာဇ၀င္ထဲကသာေပ်ာက္သြားမယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ငရဲႀကီးခံလိုက္မယ္ "

. . "ဟဲ့ ေရွးလူႀကီးေတြဆိုတာ အက်ဳိးမရွိပဲ အလကားဘယ္ေျပာပါ့မတုန္း . . တခုခု အက်ဳိးေက်းဇူးျပဳႏိုင္လို႔သာ စာမ်ား စကားမ်ား ခ်န္ခဲ့တာေပါ့ ၊ နင့္ညဏ္ကေလး တစ္ထြာတစ္မိုက္နဲ႔ ေရွးလူႀကီးေတြကို မေ၀ဖန္စမ္းနဲ႔ "

. . "ခက္တာပဲ တစ္ခါလာ ေရွးလူႀကီး၊ ေရွးလူႀကီးနဲ႔ပဲ ဗီတိုထိေနေတာ့တာပဲ . . ေတာ္ၿပီ အေမ . . ဘူးဆို႔သြားရွာေတာ့မယ္ . . ဘူးေတာင္းေျခာက္ ေရတေကာင္းေတြ လုပ္ရမယ္ "

. . "နင္လည္း ေဗဒါရီထဲက ရေသ့နဲ႔ မထူးပါဘူး ၊ မေယာင္ရာဆီလူး ပဲ "

. . "ဘယ့္ႏွယ္ တူရမွာတုန္း အေမရယ္ . . ကၽြန္ေတာ္က သိပၸံနည္းက် အဓိပၸာယ္ရွိလြန္းလို႔ ၊ တစ္မိသားစုလုံးက်န္းမာေရးအတြက္ ခုလို တကူးတက က . . . "

. . "ေတာ္ပါေအ . . ပလတ္စတစ္ေရဘူးထက္ ဆိုးတာေတြမွ ပုံလို႔ . . ဘယ္မလဲ ေဘးကင္းတဲ့ ဆီ ၊ ဘယ္မလဲ ေဘးကင္းတဲ့ မုန္႔ဟင္းခါး ၊ ဘယ္မလဲ ေဘးကင္းတဲ့ ဟင္းရြက္ ။ ေရေတာင္ စိတ္မခ်ရေတာ့တဲ့ ေခတ္ ၊ ငါးပိေတာင္ စိတ္မခ်ရတဲ့ေခတ္။ ဆုတ္ကပ္္ဆိုတာမ်ား အမွန္ပဲ . . ေရွးလူႀကီးေတြေျပာခဲ့တာေတြ မွန္လိုက္ထာ။ ေလာဘေဇာတိုက္ေနလိုက္ၾကတဲ့လူေတြ . . အသီးအႏွံေတြ မွည့္ေနလို႔လည္း မယုံရ ၊ မွည့္ေဆးရွိသတဲ့။ အနံ႔ေလးသင္းလို႔လည္း မယုံရ ၊ အနံ႔ထည့္လို႔ရသတဲ့။ အသားမ်ားလည္း ေပါလိုက္တဲ့ ေရာဂါေတြ . . ၾကက္တုပ္ေကြးတဲ့၊ ၀က္တုပ္ေကြးတဲ့ ။ အိုေအ ေျပာလို႔ေတာင္ မကုန္ပါဘူး . . နင္ သိပါတယ္။ ဟိုတေလာက ငါ့လာေျပာတာ ဘာရယ္ ၾကက္ဥအတုဆို။ ဒါနဲ႔မ်ား ဒီပလတ္စတစ္ေရဘူးေလးတစ္ခု နင္ဖယ္ႏိုင္လို႔ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထူးလုံသြားမွာ တဲ့တုန္း . . ေသစရာဒီေလာက္ေပါတဲ့ နင္တို႔ေခတ္မွာ "

. . "ဟိုဒင္း . . တတ္ႏိုင္သေလာက္ "

. . "ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ . . နင့္ဘူးေတာင္းေျခာက္လုပ္ထားတဲ့ ဘူးသီးလည္း ဓါတ္ေျမၾသဇာ လြတ္မယ္ထင္လို႔လား ၊ ပိုးသတ္ေဆးလြတ္မယ္ ထင္လို႔လား "

. . " . . . . . "

. . "မေယာင္ရာကို ဆီမလူးနဲ႔ ၊ ေသမွာကို ေရွာင္လို႔မရဘူး ၊ ေသတတ္ေအာင္ ျပင္ထားဖို႔သာ အေရးႀကီးတာဟဲ့ . . မွတ္ထား။ ဘူးေတာင္းေျခာက္လုပ္မယ့္အစား ဘုရားတရားေလးလုပ္ . . အသက္လည္း မငယ္ေတာ့ဘူး ၊ မိန္းမယူမွာျဖင့္လည္းယူ . . မဟုတ္ရင္လည္း ေသဖို႔သာ ျပင္ထားေပေတာ့ ငါ့သားရယ္"

. . . . . ေမာင္ဖိုးခ်ဳိလည္း ဘူးေတာင္းေျခာက္ကိုကိုင္ရင္း ငိုင္ရွာ၏။ မ်က္စိမွိတ္၍ ဘုရားအာရုံျပဳမိေသာ္ ေဒါက္ခ်ာႏွင့္ ရေသ့ႀကီးက မ်က္ခုံးတစ္ဘက္ပင့္ျပေလသည္။

ယကၡ
၁၅.၅.၂၀၁၅။
https://www.facebook.com/yekkha.yejee
https://www.facebook.com/yekkha.yegyii.fanpage
http://yekkhayejee.blogspot.com/