က်ေနာ္နဲ့ ကိုကိုက်ြန္းခရီးစဥ္ ( အပိုင္း-၅ )

#က်ေနာ္နဲ့ကိုကိုက်ြန္းခရီးစဥ္ ( အပိုင္း-၅ )
====================

တစကၠန္ ့-----ႏွစ္စကၠန့္
တမိနစ္----ႏွစ္မိနစ္------
-
-
-

အားလံုးရဲ့ စိတ္ပူေနတဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ
ပင္လယ္ေရ ျပည့့္္လုျပည့္ခင္ျဖစ္ေနတဲ့ Manholeကေန
မ်ိဳးလြင္ ျပန္တက္လာပါျပီ။

က်ေနာ္အပါအဝင္ အားလံုးက
အေျခအေနကို သိခ်င္ျကေပမဲ့
ဘယ္သူမွ စကားေမးမထြက္။

ဘာလို ့လည္းဆို မ်ိဳးလြင္အေနနဲ ့ Diverမဟုတ္ပါဘဲ
သူ ့ရဲ့ စြန္းစားရဲ့မွဳ တခုထဲနဲ ့ အားလံုးအတြက္ဆိုတဲ့
စိတ္ေျကာင့္သာ အရဲစြန့္ ဆင္းငုပ္သြားတယ္ဆိုေပမဲ့

သူ ့မ်က္ႏွာမွာ ပင္ပန္းမြမ္းက်ပ္ေနတဲ့ အေနအထားက
ဖံုးကြယ္ထားမရ။

ခဏေလာက္သူအေမာေျဖျပီးမွာေတာ့ EOျကီးကစျပီး
အေျခအေနဘယ္လိုရွိလဲ စေမးပါေတာ့တယ္။

ဒီမွာတင္ သူက
""""အသက္ရွဴမဝလို ့ အနားထိေတာ့ မေရာက္ဘူး
ဒါေပမဲ့ အျပင္ေရေအာက္အလင္းေရာင္ေျကာင့္
အေပါက္ ၂ေပါက္ေတာ့ ေတြ့တယ္။
တေပါက္က လက္သီးဆုပ္ေလာက္ ထင္ျပီး
တေပါက္ကေတာ့ တေပ ပတ္လည္ေလာက္
ရွိမယ္ထင္ပါတယ္"""""တဲ့။

ဒါနဲ ့ က်ေနာ္တို ့လည္း Bridge ေပၚက စီအိုျကီးကို
သတင္းပို ့ဖို ့ သြားေတာ့ စီအိုျကီးက
ထမင္းစားခန္းမွာဘဲ စုျပီး ေျပာဖို ့ စီမံထားပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ မင္းသားက မ်ိဳးလြင္ပါဘဲ။
သူ ဆင္းငုပ္တဲ့အခ်ိန္ ပိုက္ေသးေသးေလးကေန အသက္ရွဳရ သိပ္ခက္တယ္ ဒါေျကာင့္ျကာျကာမေနရဲဘူး
ေဝးေဝးလည္း မသြားရဲဘူး"""တဲ့။

ဒီအခ်ိန္မွာ EOျကီးရဲ့ Damage Control အတြက္
စဥ္းစားရသလို
ေရငုပ္မဲ့သူကို ေလေပးနိုင္ဖို ့အတြက္ကလည္း
အေရးျကီးဆံုး စဥ္းစားစရာျဖစ္လာျပီ။

ဒါနဲ့ အဖြဲထဲက တေယာက္က GEအဖြဲ ့ေတြသယ္လာတဲ့
ပစၥည္းေတြထဲမွာ ေရသြယ္တဲ့ ပလပ္စတစ္ျကိုးပိုက္ေပ်ာ့ေခြေတြ ေတြ ့မိပါသတဲ့။

အဲ့မွာတင္ ေရယာဥ္ေပၚပါလာတဲ့ GE လမ္းဗိုလ္ကို
ေခၚလိုက္ျပီး ေမးျကည့္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္တဲ့။
အားလံုးရဲ့ ေပ်ာ္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာက ေဖာ္မျပတတ္ေတာ့။

ဒါနဲ ့ စီအိုျကီးက Level ပိုက္က ေသးလို ့
ျကိုးပိုက္ေခြ သံုးခ်င္တယ္လို ့ ေျပာတာမွမဆံုးေသး
လမ္းဗိုလ္ျကီးက ဝုန္းဆိုထရပ္ျပီး
""""က်ေနာ္ခုသြားယူေပးမယ္ ဗိုလ္မွဴးျကီး""ဆိုျပီး
သြားယူခ်လာပါေလေရာ။

သူသြားယူေနခ်ိန္ ဆက္ေဆြးေႏြးျကတာေပါ့။

က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဘဲ အခန္းထဲက
Army Rum ( က်ေနာ္တိုေခတ္မွာ Navy Rum မရွိပါ ၊
ခုရွိလား မရွိလားလည္း မသိပါ ) ပုလင္းထဲက
Rum နည္းနည္းကို ပလပ္စတစ္ေသာက္ေရခြက္ထဲ
နည္းနည္းထဲ့ ေရကိုေတာ့ မ်ိဳးလြင္ကိုဘဲ
သူ ့စ္ိတ္တိုင္းက် ေရာခိုင္းျပီး ေမာ့ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ သူက အရက္ အင္မတန္ျကိုက္သူပါ။
ခုဟာကေတာ့ သူ ့အျကိုက္ကို တိုက္တာထက္
စိတ္ဓါတ္တက္ျကြေအာင္ Up Spirit လုပ္ေပးရင္း
ခႏၶာကိုယ္ေႏြးေစဖို ့လည္း ရည္ရြယ္လိုက္လို ့ပါ။

ေနာက္ေတာ့ ထမင္းစားခန္းကို ျပန္သြား ယူလာတဲ့
ူျကိုးပိုက္ေပ်ာ့အေခြကို လိုသေလာက္ခန္ ့မွန္းျဖတ္
အသက္ရွဴျကည့္ လုပ္ရပါတယ္။
All OK ပါ။
သူေျပာတာက ေစာေစာကထက္ အလြန္သာပါ သတဲ့။

ဒီေနာက္ နည္းနည္းျကာေတာ့ EOျကီးနဲ ့အဖြဲ ့ျပန္လာျပီး
ပ်က္စီးထိန္းဘယ္လို လုပ္ျကမယ္
ဘယ္ပစၥည္းဘယ္လို ကိုင္မယ္
ဘယ္ေနရာထည့္မယ္ ဘယ္သူလုပ္မယ္
စသျဖင့္ အားလံုး တိုင္မင္ကိုက္ရပါျပီ။

ဒီေနရာမွာေတာ့ စီအိုျကီးထက္ EOျကီးရဲ့
ဆံုးျဖတ္စီစဥ္ေပးမွဳကို နာခံရပါတယ္။

ေလာေလာဆယ္ ေရဝင္မ်ားတဲ့ အေပါက္ျကီးကို အရင္ဖာမယ္
သေဘၤာဦးေရေပၚ ေပၚမွ အေပါက္ေသးကို ဆက္ဖာျကမယ္ေပါ့။

သူစားပြဲေပၚ တင္ထားတဲ့ ပစၥည္းေတြက
ျကိုးေခြ ေဖာ့ျဖဴအတံုး တေပပတ္လည္သာသာ
စက္ဝိုင္းပံု သံျပားကို အလယ္တည့္တည့္မွာ
သံေခ်ာင္းတြဲထားတဲ့ ပစၥည္း ( နာမည္မေခၚတတ္ပါ )
ဒီသံျပားကိုမွ ၂၈လမ္း ဖိနပ္ဆိုးလ္ျပားျကီးဆိုင္မွာ
ေရာင္းတဲ့ ရာဘာစျကီး ေကာ္သုတ္ကပ္ထားပါတယ္။
ဒီလိုေဖာ့ျပားေတြက ေရယာဥ္တိုင္းနီးပါးရွိျကပါတယ္။

ပူးေပါင္းပါဝင္ရမဲ့သူအားလံုးကို ၂ ခါ ၃ ခါ
ဘယ္သူ ဘာလုပ္ရမယ္ သင္ေပးရတာေပါ့။

က်ေနာ္ကေတာ့ မ်ိဳးလြင္ကိုဘဲ တတြတ္တြတ္မွာရတာေပါ့ေလ။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အစီအစဥ္ စျကပါျပီ။

ပထမတေခါက္လိုဘဲ မ်ိဳးလြင္ေရငုတ္ေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ပထမအေခါက္ထက္ပစၥည္းေတြက ပိုသြားျပီ။
လက္ထဲမွာ ေဖာ့ျဖဴစပါတဲ့ ျကိုးေခြနဲ ့ အသက္ရွဴပိုက္။
ကံေကာင္းတာက ေလပိုက္က ပိုျကီးသလို
ျကိုးပိုက္မို ့ ပိုက္ေခါက္ျပီး ေလပိတ္မွာ မစိုးရိမ္ရေတာ့။

မ်ိဳးလြင္ စငုပ္သြားပါျပီ
က်ေနာ္ကေတာ့ အရင္လိုဘဲ နာရိျီကည့္
တဖက္စကို ေရယာဥ္မွာခ်ည္္ထားတဲ့ ျကိုးစကို အလိုက္သင့္ေလ်ွာ့ေပးေပါ့။

ဒီအခ်ိန္မွာ စစ္အန္ဒါဝယ္ယာ ( Underwear ) ဝတ္ထားတဲ့ EOျကီးနဲ ့အဖြဲ ့က
ေရယာဥ္ေဘးကေန ကုပ္ကပ္ျပီး
ေက်ာက္ဆူးရွိရာဖက္ကို ငံု့ျကည့္သူျကည့္
ျပင္ဆင္သူျပင္ဆင္နဲ ့ ရွုပ္ေနျကပါတယ္ ။

ဒီအခ်ိန္မွာ ေရယာဥ္ရဲ့ Speedကလည္း
သြားတယ္ဆိုရံု လိွဳင္းဒဏ္ခံနိုင္တယ္ဆိုရံုဘဲ ရွိတာေပါ့။
ရပ္ထားလို ့ေတာ့ လံုးဝမရေျကာင္း စီအိုျကီးက
ေစာေစာထဲက ေျပာျပပါတယ္။
တပည့္ေတြက္ုိ သင္ေပးတာလည္း ပါတာေပါ့။
လက္ရွိေရယာဥ္ရဲ့ Stabilityအရ ေရေမ်ွာထားတုန္း
ေဘးတိုက္လွိဳင္းသာမိလို ့ကေတာ့ ေရယာဥ္လဲသြားနိုင္တယ္တဲ့။

က်ေနာ့အေနနဲ ့ကေတာ့ မ်ိဳးလြင္ဆင္းသြားတာကို
အခ်ိန္ျကည့္တာထက္ စိတ္လွဳပ္ရွားတာက
ပိုပို လာတာေပါ့။

သိပ္မျကာပါဘူး EOျကီးနဲ ့အဖြဲ ့က ေဟးးးးးးးးးးဆိုတဲ့အသံနဲ ့အတူ
လွဳပ္ရွားမွဳေတြ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။

စိတ္က ခ်က္ခ်င္းေျပးျကည့္လိုက္ခ်င္ေပမဲ့
က်ေနာ္တာဝန္ယူထားတဲ့ မ်ိဳးလြင္ ေရေပၚျပန္တက္မလာေသးလို ့
သြားမရ။

မွန္တာေျပာရရင္ က်ေနာ္ နာရီမျကည့္မိေတာ့ ။
လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့ ျကိုး ေရေအာက္ပါပါသြားထဲက
မ်ိဳးလြင္ Ok ေနတာသိျပီး ဒီျကိုးျမန္ျမန္နဲ ့ မ်ားမ်ားေလ်ွာ့ပါေစဘဲ ဆုေတာင္းေနမိတာေပါ့။

နည္းနည္းျကာေတာ့ ျကိုးေလ်ွာ့တာ တန့္သြားတာနဲ ့အတူ
မေရွးမေႏွာင္းမွာဘဲ Manhole ေဘာင္ကို
လက္မဲမဲတဖက္ ( မ်ိဳးလြင္က ေဂၚရခါးပါ) ဖမ္းကိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့
က်ေနာ္ မေနနိုင္မထိုင္ က်ေနာ့ေနရာကေန
သူ ့နားကို ထေျပးမိပါေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ ထေျပးတယ္သာ ေျပာတာပါ
ဘယ္လိုပံုစံနဲ ့ က်ေနာ္သူ ့နားေရာက္သြားတယ္ဆိုတာ
ယေန ့တိုင္ က်ေနာ္စဥ္းစားမရ-----

#အပိုင္း၆ ဆက္ရန္