Image may be NSFW.
Clik here to view.
Clik here to view.
James Mint's photo.
ကၽြႏု္ပ္တုိ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ (၁)
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထီးနန္း သူ႕ကၽြန္ဘဝသို႕ ေရာက္ရျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျမင္ၾကေပသည္။ အဂၤလိပ္တုိ႕၏ လက္နက္အင္အား အသာေၾကာင့္ အရံႈးေပးလိုက္ရသည္ဟုေသာ အယူအဆ အမွားႀကီးျဖင့္ ထာဝစဥ္ နစ္မြန္းေနမည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား၏ အေတြးပံုရိပ္ကို ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားႏွင့္ သန္႕စင္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ တတိယစစ္ပြဲ မျဖစ္မွီ ျမန္မာ့နန္းတြင္းေရး အရႈပ္ေတာ္ပံုမွာ လြန္စြာ ႀကီးမား က်ယ္ျပန္႕သကဲ့သုိ႕ အဆိုပါ နန္းတြင္းေရး အရႈပ္ေတာ္ပံုကပင္လ်င္ ျမန္မာတို႕အား သူ႕ကၽြန္ဘဝသုိ႕ လ်င္ျမန္စြာ သက္ဆင္းေစရန္ တြန္းပို႕လိုက္သည့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနေပသည္......
ပမာဦးစြာ အစပ်ိဳးရလ်င္ေတာ့ မင္းတုန္းမင္း နတ္ရြာမစံမီွ ျမန္မာ့နန္းတြင္းတြင္ သီေပါဘုရင္ထက္ မ်ားစြာထက္ျမက္သည့္ မင္းညီမင္းသားမ်ားစြာ ရွိေနေပသည္။ ျမင္ကြန္း ျမင္ခံုတုိင္ မင္းသားညီေနာင္တို႕ လုပ္ႀကံသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကေနာင္မင္းသား ေသဆံုးသြားရျခင္းသည္ ျမန္မာတို႕အတြက္ ႀကီးစြာေသာ ဆံုးရံႈးမႈ တစ္ခုျဖစ္သကဲ့သုိ႕ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီး၏ ဘုရင့္မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္သည့္ စိတ္ဆႏၵႏွင့္ ျဖည့္ဆည္းေပးသူ ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္းတို႕၏ အၾကံအစည္ကလည္း သီေပါဘုရင္ နန္းတက္ေစၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အလွည့္အေျပာင္းကို မ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းခဲ့ေပသည္.....
ထိုအခ်ိန္က ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီး၏ သမီးေတာ္ျဖစ္ေသာ စုဖုရားလတ္ႏွင့္ ေမတၱာမွ်ေနသည္မွာ သီေပါမင္းသား ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးအေနျဖင့္ ဘုရင့္မယ္ေတာ္ျဖစ္ရန္ သီေပါနန္းတက္မွ ျဖစ္ေပမည္။ မင္းတုန္းမင္း၏ သတၱမေျမာက္ မိဖုရားတစ္ပါးျဖစ္ေသာ ေလာင္းရွည္မိဖုရား၏ သားေတာ္ျဖစ္ေသာ သီေပါနန္းတက္ရန္မွာ အျခားေသာ မင္းညီ မင္းသားမ်ား မရွိမွ ျဖစ္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အကုန္လံုးအား ဖမ္းဆီးထိမ္းသိမ္းထားရန္ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးမွ စီမံႏိုင္ခဲ့ေပသည္..... အထိမ္းသိမ္းခံ မင္းညီ မင္းသားမ်ားအား ကြက္ျမက္ရန္ မည္သူ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္ ဆိုသည္ကား ယေန႕အခ်ိန္ထိ လက္သည္မေပၚခဲ့ေပ...... အခ်ိဳ႕ကား စုဖုရားလတ္ဟု ေျပာၾကသကဲ့သို႕ အခ်ိဳ႕ကားလည္း ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးကိုပင္ ရိုးမယ္ဖြဲ႕ခဲ့ၾကေပသည္..... မည္သို႕ပင္ ဆိုေစကာမူ ျမန္မာ့ မင္းညီ မင္းသားတို႕၏ ေသြးကား နန္းတြင္း အက်ဥ္းေထာင္တြင္းမွာပင္ ေျမခ ခဲ့ရေပသည္......
ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးသည္ သူ၏ အစီအမံမ်ား အစစ အရာရာ ေအာင္ျမင္ေစရန္ ထိုအခ်ိန္က နန္းတြင္း ဝန္ႀကီး၊ မွဴးႀကီးမ်ားအေပၚ ၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားသည့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္း၏ အကူအညီအား ရယူခဲ့ေပသည္.... ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီး၏ မူလ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ သီေပါမင္းသားအား နန္းတင္၍ မိမိျဖစ္ေစခ်င္သည္မ်ားအား ေနာက္ကြယ္မွ စီမံသြားရန္ ႀကံရြယ္ခဲ့ေပသည္.... သို႕ရာတြင္ မိမိ၏ သမီးအရင္းျဖစ္ေသာ စုဖုရားလတ္မွ မိမိၾသဇာအား မနာခံသည့္အျပင္ ေခ်ာင္ထိုးထားခံရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီး၏ တြက္ကိန္းမွာ လံုးလံုး လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့ေလၿပီ..... ၾကံေဖာ္ ၾကံဖက္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးအား အားကိုး၍ သီေပါမင္းသားအား လမ္းတည့္ရန္ ႀကံရြယ္ခဲ့ေသာ္ျငား သီေပါႏွင့္ စုဖုရားလတ္တုိ႕ မင္းဆရာကား ထိုအခ်ိန္တြင္ တိုင္တားမင္းႀကီး ျဖစ္ေနၿပီး ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္း ၾသဇာ ယုတ္ေလ်ာ့ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ အရာရာ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ေပသည္ဟုသာ ဆိုရေပမည္......
သီေပါမင္းသားသည္ မင္းတုန္းမင္းႀကီး၏ သတၱမေျမာက္ မိဖုရား ေလာင္းရွည္မယ္ေတာ္မွ ဖြားျမင္ခဲ့ၿပီး ရွမ္းဗိုလ္မွဴးမင္းသားႀကီး၏ ေျမးေတာ္ ျဖစ္ေပသည္.... ယခင္က မထင္မရွား မင္းသားငယ္ တစ္ပါးမွ်သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း စုဖုရားလတ္ႏွင့္ ေမတၱာမွ်ေနခ်ိန္တြင္ ဘုရင့္မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးမွ ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္း၏ ပံ့ပိုးမႈျဖင့္ နန္းတင္ခဲ့ေပသည္..... သီေပါမင္း နန္းတက္ခ်ိန္သည္ကား အသက္အားျဖင့္ (၂၀) အရြယ္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၄၀ ခုႏွစ္တြင္ပင္ ျဖစ္ေလသည္.... သီေပါမင္းသည္ ေဒါက္တာမာတ္ခ္၏ ေက်ာင္းတြင္ အျခားေသာ မင္းညီ မင္းသားမ်ားကဲ့သို႕ အဂၤလိပ္စာ သင္ဖူးရံုသာ ရွိခဲ့ၿပီး ငယ္ရြယ္၍ အေတြ႕အႀကံဳနည္းပါးကာ ထက္ျမက္သူတစ္ဦး မဟုတ္ခဲ့ေပ..... မင္း ျဖစ္ရန္အတြက္ တပ္အပ္သည့္ လက္ရံုးရည္ ႏွလံုးရည္ အားနည္းၿပီး ၾကင္ဖက္ စုဖုရားလတ္၏ ၿငိဳျငင္မႈအား အလြန္ပင္ ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ေပသည္..... ထုိသို႕ေသာ အခ်က္မ်ားကား ဘံုေဘ-ဘားမား သစ္ကုမၸဏီအား ဒဏ္ရိုက္သည့္ ကိစၥႏွင့္ ပါတ္သက္၍ အဂၤလိပ္ႏွင့္ စစ္မျဖစ္ေစရန္ ကင္းဝန္မင္းႀကီး၏ အႀကံအစည္ကို လက္ခံလိုေသာ္လည္း စုဖုရားလတ္၏ တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန္႕ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုတ္သြားခဲ့ရသျဖင့္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ တတိယစစ္ကား ေစာလ်င္စြာ ျဖစ္ခဲ့ရေပသည္........
ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ ႏိုင္ငံတကာ အေတြ႕အႀကံဳ က်ယ္၀မႈ၊ အဂၤလိပ္ဘာသာစကား တတ္ကၽြမ္းမႈ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ သံအဖြဲ႕၏ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ႏွင့္ ဥေရာပ ႏွစ္ႏိုင္ငံသို႕ သြားေရာက္ခဲ့မႈမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာ့နန္းတြင္းတြင္ ၾသဇာတိကၠမ ရွိလွသည့္ အရာရာကို စီမံႏိုင္သည့္ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီး တစ္ပါးဟုပင္ သတ္မွတ္၍ ရႏိုင္ေပသည္….. ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ ပေဒသရာဇ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွသည္ စည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စနစ္သို႕ ေျပာင္းလဲလိုသည့္ ဆႏၵရွိသည့္ အမတ္တစ္ပါးလည္း ျဖစ္ခဲ့ေပသည္…..
ဥေရာပ ႏိုင္ငံမ်ားသို႕ အလည္အပါတ္ သြားေရာက္ခဲ့ရသျဖင့္ အဆိုပါ ႏိုင္ငံမ်ား၏ အားသာမႈ၊ စစ္ေရး အားသာမႈမ်ားကို ေသျခာစြာ သိျမင္ခဲ့ၿပီး မိမိႏိုင္ငံ၏ အားနည္းခ်က္ကို ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ေပသည္…. သို႕ရာတြင္ ဇမၺဴ ငါလိုလူရွိအံ့ဟုေသာ ျမန္မာတို႕၏ တလြဲမာနာမ်ားႏွင့္ ႀကီးထြားေနသည့္ ျမန္မာ့နန္းတြင္းတြင္ကား သူ၏ Flexible ဆန္ေသာ အျမင္မ်ားသည့္ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာ့ညံ့သူအျဖစ္ ပံုေဖာ္ခံခဲ့ရေပသည္…. ကင္းဝန္မင္းႀကီးကား မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္၌ လြန္စြာ ၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားသူ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း မင္းတုန္းအလြန္ သီေပါလက္ထက္တြင္ကား ဓါးထက္သည့္ စုဖုရားလတ္မွ တိုင္တားမင္းႀကီးအား အေရးေပးသျဖင့္ ေနာက္ကြယ္သို႕ ေရာက္သြားခဲ့ရေပသည္…..
တစ္ခါေသာ္ သီေပါမင္းမွ ကင္းဝန္မင္းႀကီးအား ညီလာခံ အခစားနည္းေၾကာင္း ေမးျမန္းရာတြင္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးမွ ညီလာခံ အၿမဲ ဝင္ပါေသာ္လည္း တိုင္ကြယ္ေနေသာေၾကာင့္ ဘုရင္မျမင္ရေၾကာင္းအား ေလွ်ာက္တင္သည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သီေပါလက္ထက္ ကင္းဝန္မင္းႀကီး၏ ၾသဇာ ယုတ္ေလ်ာ့မႈအား သိရွိႏိုင္ေပသည္…. ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ မင္းတုန္းမင္းအလြန္၊ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံ အသိမ္းပိုက္ခံထားရသည့္ အေျခအေနတြင္ ဓါးထက္၍ စစ္လိုလားေသာ မင္းသား နန္းတက္လ်င္ အဂၤလိပ္ႏွင့္ စစ္ျဖစ္၍ လက္နက္၊ လူသူအင္အား ကြာျခားမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လ်င္ျမန္စြာ သူ႕ကၽြန္ဘဝ ေရာက္မည္ကို စိုးရိမ္၍ မိမိ ၾသဇာခံမည့္ သီေပါအား ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ နန္းတင္ခဲ့ေပသည္…..
သီေပါလက္ထက္တြင္ မိမိၾသဇာ အာဏာ ဆက္လက္ တည္ၿမဲေနမည္ဟု မွတ္ယူခဲ့သည့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ သီေပါ၏ မိဖုရား စုဖုရားလတ္မွ တိုင္တားမင္းႀကီး ဦးဖိုး၊ ရေနာင္ေမာင္ေမာင္တုတ္ တို႕အား ေနရာေပးခဲ့ရာမွ တိုင္ကြယ္၍ ကင္းေပ်ာက္ရေပေတာ့သည္….. ထို႕အျပင္ တုိင္တားမင္းႀကီးႏွင့္ ရေနာင္ေမာင္ေမာင္တုတ္၏ ဖခင္ ေရနံေခ်ာင္းမင္းႀကီးတို႕ ရင္းႏွီးမႈမွသည္ ေရနံေခ်ာင္းမင္းႀကီးမွ တိုင္တားမင္းႀကီးအား ကူညီေသာေၾကာင့္ တိုင္တြင္ ေရနံသုတ္၍ ကင္းမတက္ႏိုင္ဟုေသာ စကားပံု ေပၚေပါက္ခဲ့ရေပသည္……
ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾသဇာထက္ေနသည့္ တုိင္တားမင္းႀကီးကား မဟာေက်ာ္ထင္ဘြဲ႕ခံ တုိင္တားၿမိဳ႕စား ဦးဖိုးပင္ ျဖစ္ေပသည္…. တိုင္တားမင္းႀကီးသည္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္တြင္ ကြမ္းရည္ေတာ္၊ လက္ဘက္ရည္ေတာ္အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့ရာမွ ရာထူးမ်ား တက္ခဲ့ၿပီး သီေပါလက္ထက္တြင္ သီေပါမင္းအား ဂရုတစိုက္ ျမင္းစီးသင္ေပးခဲ့ရာမွ သီေပါမင္း၏ ကၽြန္ယံုေတာ္ ျဖစ္လာေပသည္…. တိုင္တားမင္းႀကီးသည္ ပင္ကိုယ္အခံကား ပညာဥာဏ္နည္းပါးသျဖင့္ ဘုရင္အား အကာအကြယ္ယူကာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဘုရားက ဒီအတုိင္း အယူေတာ္ရွိတယ္ ဟုေျပာဆို၍ မိမိစကားအား အႏိုင္ရရွိေစရန္ ႀကံေဆာင္ေလ့ ရွိေပသည္…..
တိုင္တားမင္းႀကီးကား မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ လြန္စြာထက္သန္ၿပီး ပေဒသရာဇ္စနစ္အား တည္ၿမဲေစလိုသူပင္….. မိ်ဳးခ်စ္စိတ္ လြန္ကဲေသာ္ျငား ပညာဥာဏ္ နည္းပါးျခင္း၊ ႏိုင္ငံတကာ အေတြ႕အႀကံဳနည္းပါးျခင္းေၾကာင့္ မိမိႏိုင္ငံ၏ အေျခအေန၊ စစ္အင္အားႏွင့္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ား၏ စစ္အင္အား ကြာျခားမႈကို နားမလည္၊ အေျခအေနမွန္ကို မသံုးသပ္ႏိုင္သျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား မွားယြင္းခဲ့ရေပသည္….. တိုင္တားမင္းႀကီးသည္ ျပင္သစ္တုိ႕အား မ်ားစြာ ယံုစားခဲ့၍ အဂၤလိပ္ႏွင့္ ျမန္မာစစ္ျဖစ္လ်င္ ျပင္သစ္တုိ႕မွ ကူညီမည္ဟု တထစ္ခ် မွတ္ယူထားသူပင္….
ဘံုေဘ-ဘားမား သစ္ကုမၸဏီ၏ ကိစၥႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ကင္းဝန္မင္းႀကီးႏွင့္အဖြဲ႕ကား သံ လမ္းေၾကာင္းအရ ရွင္းလင္ခ်င္ခဲ့ေပသည္…… မိမိႏိုင္ငံ စစ္အင္အား ေကာင္းမြန္လာသည္အထိ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုေပး၍ စစ္အင္အား ႀကီးထြားေစၿပီးမွ အဂၤလိပ္ႏွင့္ စစ္ျဖစ္လိုေပသည္…… သို႕မဟုတ္မူ စည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စနစ္ႏွင့္ ဆက္လက္ သြားလုိေပသည္….. တုိင္တားမင္းႀကီးတုိ႕ကား စစ္ျဖင့္သာ ျပန္လည္တံု႕ျပန္ရန္ လိုလားေပသည္…..
အျခားေသာ အခ်က္မွာ အဂၤလိပ္တို႕ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအား လိုက္ေလ်ာ၍ အဂၤလိပ္သံအဖြဲ႕အား လိုက္ေလ်ာခဲ့ေသာ္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးတုိ႕ အဖြဲ႕ ျပန္လည္ ၾသဇာ အာဏာ ႀကီးမားလာေပမည္…. ထိုအခါတြင္ ဘံုေဘ-ဘားမား သစ္ကုမၸဏီႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ကိစၥတြင္ ျဖန္ေျဖေရးအဆိုကို ပယ္ခ်ခဲ့သည့္ တိုင္တားမင္းႀကီးတို႕ကား ၎တို႕ ၾသဇာယုတ္ေလ်ာ့လာမည္ကို ႀကိဳတင္သိျမင္လာခဲ့ေပသည္….. မိမိၾသဇာ ယုတ္ေလ်ာ့မည့္အေရးအား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် လက္မခံႏိုင္သည့္အတြက္ တိုင္တားမင္းႀကီးသည္ စစ္တုိက္ရန္သာ ဆံုးျဖတ္ခဲ့၍ မိဖုရားႀကီး ထိပ္စုအားလည္း တိုက္တြန္းအားေပးခဲ့ေပသည္….
ထီးသံုန္း နန္းသုန္း ခဲ့ရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နန္းတြင္းေရးတြင္ အခရာျဖစ္ခဲ့သည့္ ထိပ္စု မိဖုရားႀကီး စုဖုရားလတ္သည္ကား အစ္မေတာ္ႏွင့္ လက္ဆက္မည့္ သီေပါမင္းသားအား ကိုယ္တုိင္ဝင္ေရာက္ လက္ဆက္ခဲ့သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေပသည္…. အခ်စ္ေရးႏွင့္ ပါတ္သက္လ်င္ ေမြးခ်င္းအစ္မပင္မခ်န္ ဖယ္ထုတ္ဝံ့သူ ျဖစ္သကဲ့သို႕ ထက္ျမက္၍ အမ်က္ႀကီးေပသည္…. အႀကံႀကီးမား၍ အတၱႀကီးလြန္းသျဖင့္ နန္းတြင္းတြင္ ထိပ္စုအား ေလးစားမည့္သူနည္းပါး၍ ေၾကာက္ရြံ႕သူ ပိုမိုမ်ားျပားေပသည္…..
မိမိလိုခ်င္ရမၼက္ကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့သည္ ထိပ္စုသည္ မိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္ခ်ိန္တြင္ ေမာင္ေတာ္ သီေပါအား ခ်ဳပ္ခ်ယ္၍ အစစ အရာရာ သူ႕လက္သူ႕ေျခသာ လုပ္ကိုင္လာခဲ့ေပသည္….. နန္းတြင္း မွဴးႀကီး မတ္ရာမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ လြန္စြာ ရိုင္းျပလြန္းၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးနွင့္ ပါတ္သက္၍ နားမလည္သူပင္….. သို႕ေသာ္လည္း လြန္စြာ ေမာက္မာ၍ အတၱႀကီးသည့္ ထိပ္စုအား ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ကိစၥ အဝဝအား အၿငိဳအျငင္ခံ၍ ေလွ်ာက္တင္ရန္ မည္သူမွ် မဝံ့ၾကေခ်….. ေရွ႕တြင္လည္း ေသြးေျမခခဲ့သည္ မင္းညီ မင္းသား မ်ားစြာတုိ႕ကား သာဓက ျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္းပင္တည္း….
သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘံုေဘ-ဘားမား သစ္ကုမၸဏီႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ရာဇသံတြင္ ပရိယာယ္ ၾကြယ္ဝစြာ အဂၤလိပ္တို႕အား ရင္ဆုိင္ရန္ နားမလည္ခဲ့ေပ….. ထို႕အတူပင္ ထိပ္စုသည္ စည္းမ်ဥး္ခံ ဘုရင္စနစ္အားလည္း မႏွစ္သက္ေပ…. သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္တို႕၏ ရာဇသံႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ထိပ္စု၏ ေျပာဆိုခ်က္ကား စစ္တိုင္၍ ရံႈးလ်င္ တုိင္းျပည္ ဆံုးရံႈးေကာင္း ဆံုးရံႈးေပမည္၊ သို႕ရာတြင္ ေက်းကၽြန္ကဲ့သုိ႕ တစ္ပါးသူအုပ္ခ်ဳပ္သည္အား မွန္ပါ့ဘုရား လုပ္ေနရျခင္းကား ေအာက္က်ရေပသည္…. သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ သူ႕ကၽြန္ခံရမည္ထက္ တုိင္းျပည္ဆံုးရံႈးရသည္မွာကား ေတာ္ေပေသးဟု ေျပာဆိုခဲ့ေပသည္…..
ထိပ္စုမွ ထိုကဲ့သို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့သည္မွာကား အေၾကာင္းရွိေပသည္….. အဘယ့္ေၾကာင့္မူကား ထိုအခ်ိန္တြင္ ထိပ္စုမိဖုရား စုဖုရားလတ္သည္ ေမာင္ေတာ္ သီေပါ၏ ေရႊၾကဳတ္ေတာ္ ကိုယ္ဝန္အား လြယ္ထားရေပသည္….. သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ သားေတာ္ေလး ေမြးခဲ့ေသာ္ မိဖုရားေခါင္ႀကီး ျဖစ္မည္၊ မိမိသားေတာ္ေလးသည္လည္း ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးတြင္ မင္းအျဖစ္ႏွင့္ ဆက္လက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေစရမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သူပင္တည္း….. သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ စည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စနစ္ႏွင့္ သြားမည္ဆိုလ်င္ မိမိသားေတာ္ေလး မင္း အျဖစ္ႏွင့္ မစိုးစံရမည္ကို စိုးရိမ္မိေသာ အခ်က္မ်ားသည္လည္း အဂၤလိပ္တို႕အား စစ္ေၾကျငာရန္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းခံမ်ားတြင္ ပါဝင္ေနေပသည္…..
သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ အဂၤလိပ္တုိ႕၏ ရာဇသံအား လက္ခံမည့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးအား ဆိုးဝါးေသာ တံု႕ျပန္မႈ ျပဳခဲ့ေပသည္…. ၎သည္ကား အသက္အရြယ္အိုမင္း၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခိုင္မာ၍ ေၾကာက္တတ္သည့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးအား ထဘီတစ္ထည္ႏွင့္ ယပ္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္း၊ ေက်ာက္ပ်ဥ္တို႕ ေပး၍ မိန္းမလုပ္ေစဟု ေစခိုင္းေစခဲ့ျခင္းပင္…… ထိပ္စုကား ထိုကဲ့သို႕ေသာ အၾကမ္းနည္း သံုးၿပီးသည့္ေနာက္ မိန္းမတို႕၏ လက္နက္ျဖစ္ေသာ မ်က္ရည္လက္နက္ျဖင့္ အဂၤလိပ္တို႕၏ ရာဇသံအား လက္ခံေရး၊ ျပန္တိုက္ေရး မတင္မက် ျဖစ္ေနသည့္ ညီလာခံအား အဆံုးအျဖတ္ ေပးလိုက္ေပေတာ့သည္……
ထိုအတြက္ စစ္တိုက္ရန္ ျပင္ဆင္ရာတြင္ တိုင္တားမင္းႀကီးကား စစ္ဝန္ႀကီးျဖစ္၍ ကင္းဝန္မင္းႀကီးကား အဂၤလိပ္ရာဇသံအား ပယ္ဖ်က္သည့္ စစ္ေၾကျငာစာတန္းအား ထုတ္ျပန္လိုက္ေလသည္…… မည္သို႕ပင္ ဆုိေစကာမူ အဂၤလိပ္တို႕ကား စစ္ေၾကျငာခဲ့ေလၿပီ…… အဂၤလိပ္-ျမန္မာ တတိယစစ္တြင္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးႏွင့္ တုိင္တားမင္းႀကီးတို႕ ႏွစ္ဦး၏ မတူညီသည့္ အမိန္႕မ်ားအၾကား စစ္သည္တို႕ ဗ်ာမ်ားခဲ့ရေပသည္….. ထိုအခ်က္ကား အဂၤလိပ္တုိ႕အတြက္ အကြက္ျဖစ္ခဲ့ေလသည္……
မိမိၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားလာမည္ဟု ထင္ထားခဲ့ရာမွ မထင္မွတ္သည္မ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္တြင္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ သီေပါဘုရင္အား ျဖဳတ္ခ်၍ အျခားေသာ မင္းသားတစ္ပါးႏွင့္ နန္းတင္ရန္ ႀကံစည္ခဲ့ေလသည္….. သို႕ရာတြင္ ထီးနန္းတင္ရန္ မင္းညီ မင္းသား အမ်ားစုကား မရွိေတာ့ေလၿပီ…. သီေပါနန္းတက္စဥ္ကပင္ အကုန္ေသြးေျမ ခ ခဲ့ရေပသည္….. ကင္းဝန္မင္းႀကီး၏ ထိုလိုလားခ်က္အား အဂၤလိပ္တုိ႕ကား သိေလသျဖင့္ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ စစ္ျပဳရန္ ခ်ီတက္လာခ်ိန္တြင္ ဂ်င္နရယ္ ပရင္တာဂတ္ စီးနင္းလာသည့္ သေဘၤာဦးတြင္ စကားျပန္ျဖစ္သူ ဦးဘသန္းအား မင္းညီမင္းသားအသြင္ ဝတ္ဆင္လာေစ၍ မင္းခမ္းမင္းနားႏွင့္တင္၍ လွည့္စားခဲ့ေပသည္…..
ထိုအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာတို႕အၾကား၌ အတိတ္၊ တေဘာင္တို႕ ေခတ္စားေန၍ ေညာင္ရန္းမင္းသား ျပန္လာမည္ဟုလည္း သတင္းထြက္ေပၚေနေပသည္….. မိန္းမ ႀကိဳးဆြဲရာ ကေနသည့္ မိမိတို႕ဘုရင္အား အားမရျဖစ္ေနသည့္ လူအမ်ားကလည္း မင္းေလာင္အား ေမွ်ာ္ေနၾကေပသည္….. ထိုအခ်ိန္တြင္ အဂၤလိပ္တုိ႕၏ အဆိုပါလုပ္ရပ္ကား လြန္စြာမွပင္ ထိေရာက္သည္ဟု ဆိုရေပမည္…. ေနာက္ဆံုး အဂၤလိပ္တပ္မ်ားအား မခုခံႏွင့္၊ လက္နက္ခ်၍ စစ္ကို ရုတ္သိမ္းလိုက္ရမည္ဟု လႊတ္ေတာ္မွ ေၾကးနန္းဆင့္ဆိုေသာေၾကာင့္ အင္းဝ၊ စစ္ကိုင္း၊ သေျပတန္း ခံတပ္မ်ားရွိ စစ္သည္တို႕သ္ လက္နက္ခ်၍ ရဲစြမ္းသတၱိမ်ားပင္ မျပလိုက္ရေခ်……
သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထီးနန္းဆံုးရံႈးမႈအား ျပန္လည္သံုးသပ္မည္ဆိုလ်င္ အဂၤလိပ္တို႕သည္ လူသူ လက္နက္အင္အား ေတာင့္တင္းေသာ္ျငား ပရိယာယ္ ၾကြယ္ဝစြာ ရင္မဆိုင္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ျမန္မာတို႕ကား အရံႈးကို လ်င္ျမန္စြာ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရျခင္းပင္တည္း…. မ်ိဳးခ်စ္စိတ္အား ေရွ႕တန္းတင္၍ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို မသံုးသပ္ႏုိင္ျခင္းကလည္း အဓိက ပါဝင္သကဲ့သုိ႕ နန္းတြင္းေရး အရႈပ္အရွင္းမ်ားသည္လည္း အေရးပါသည့္ အေျခအေနတစ္ရပ္တြင္ ရွိေနခဲ့ေပသည္….. သို႕မဟုတ္ပါမူ အျခားေသာ အေျဖတစ္ခု ထြက္ေကာင္း ထြက္ႏိုင္ေပသည္….. အဂၤလိပ္တို႕ႏွင္ ့လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပန္းခဲ့သည့္ အိမ္နီးျခင္း ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ စစ္မက္ျဖစ္ပြားမႈမ်ားအား အေတာ္အတန္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ တုိင္းျပည္ အထိနာမႈမွ ေရွာင္ရွားႏိုင္ခဲ့ေပသည္……
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ျမန္မာတို႕သည္ ေရွးယခင္ကပင္ တိုင္းတပါးအား အထူးတလည္ အားကိုးခဲ့ေပသည္….. ဥပမာအားျဖင့္ ျပင္သစ္သည္ ျမန္မာတို႕ ေမွ်ာ္လင့္သကဲ့သို႕ ျဖစ္မလာခဲ့ေပ….. မင္းေလာင္းေမွ်ာ္သည့္ ဝါဒမွာလည္း ျမန္မာတို႕အား ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ အေတာ္အတန္ ႏွိပ္စက္ခဲ့ေပသည္ဟု ဆိုရေပမည္….. နန္းတြင္း အကြဲအၿပဲမွသည္ မိမိ အက်ိဳးစီးပြား၊ မာနကို ေရွ႕တန္းတင္၍ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာအား မငဲ့ျခင္းေၾကာင့္ လ်င္ျမန္စြာ ထီးနန္း ပ်က္သုန္းခဲ့ရသည္ဟု ယူဆေသာ္ ရေပမည္ ျဖစ္၏……. သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သမုိင္းေၾကာင္းမ်ားမွ ျဖစ္ရပ္မွန္ သင္ခန္းစာမ်ားအား ေႏွာင္းလူတို႕ အတိအက် သင္ခန္းစာယူ၍ အဆိုပါ အမွားမ်ိဳး ထပ္မံ မျဖစ္ပြားသင့္ဟုေသာ အေတြးအျမင္ျဖင့္ ဤစာအား ေရးသားလိုက္ရေပသည္…..
ေမာင္ရင္ ဂ်ိမ္းစ္
(19/05/2013 12:00PM)
Photo Credit to Original Photographer
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထီးနန္း သူ႕ကၽြန္ဘဝသို႕ ေရာက္ရျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျမင္ၾကေပသည္။ အဂၤလိပ္တုိ႕၏ လက္နက္အင္အား အသာေၾကာင့္ အရံႈးေပးလိုက္ရသည္ဟုေသာ အယူအဆ အမွားႀကီးျဖင့္ ထာဝစဥ္ နစ္မြန္းေနမည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ား၏ အေတြးပံုရိပ္ကို ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားႏွင့္ သန္႕စင္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ တတိယစစ္ပြဲ မျဖစ္မွီ ျမန္မာ့နန္းတြင္းေရး အရႈပ္ေတာ္ပံုမွာ လြန္စြာ ႀကီးမား က်ယ္ျပန္႕သကဲ့သုိ႕ အဆိုပါ နန္းတြင္းေရး အရႈပ္ေတာ္ပံုကပင္လ်င္ ျမန္မာတို႕အား သူ႕ကၽြန္ဘဝသုိ႕ လ်င္ျမန္စြာ သက္ဆင္းေစရန္ တြန္းပို႕လိုက္သည့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနေပသည္......
ပမာဦးစြာ အစပ်ိဳးရလ်င္ေတာ့ မင္းတုန္းမင္း နတ္ရြာမစံမီွ ျမန္မာ့နန္းတြင္းတြင္ သီေပါဘုရင္ထက္ မ်ားစြာထက္ျမက္သည့္ မင္းညီမင္းသားမ်ားစြာ ရွိေနေပသည္။ ျမင္ကြန္း ျမင္ခံုတုိင္ မင္းသားညီေနာင္တို႕ လုပ္ႀကံသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကေနာင္မင္းသား ေသဆံုးသြားရျခင္းသည္ ျမန္မာတို႕အတြက္ ႀကီးစြာေသာ ဆံုးရံႈးမႈ တစ္ခုျဖစ္သကဲ့သုိ႕ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီး၏ ဘုရင့္မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္သည့္ စိတ္ဆႏၵႏွင့္ ျဖည့္ဆည္းေပးသူ ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္းတို႕၏ အၾကံအစည္ကလည္း သီေပါဘုရင္ နန္းတက္ေစၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အလွည့္အေျပာင္းကို မ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းခဲ့ေပသည္.....
ထိုအခ်ိန္က ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီး၏ သမီးေတာ္ျဖစ္ေသာ စုဖုရားလတ္ႏွင့္ ေမတၱာမွ်ေနသည္မွာ သီေပါမင္းသား ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးအေနျဖင့္ ဘုရင့္မယ္ေတာ္ျဖစ္ရန္ သီေပါနန္းတက္မွ ျဖစ္ေပမည္။ မင္းတုန္းမင္း၏ သတၱမေျမာက္ မိဖုရားတစ္ပါးျဖစ္ေသာ ေလာင္းရွည္မိဖုရား၏ သားေတာ္ျဖစ္ေသာ သီေပါနန္းတက္ရန္မွာ အျခားေသာ မင္းညီ မင္းသားမ်ား မရွိမွ ျဖစ္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အကုန္လံုးအား ဖမ္းဆီးထိမ္းသိမ္းထားရန္ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးမွ စီမံႏိုင္ခဲ့ေပသည္..... အထိမ္းသိမ္းခံ မင္းညီ မင္းသားမ်ားအား ကြက္ျမက္ရန္ မည္သူ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္ ဆိုသည္ကား ယေန႕အခ်ိန္ထိ လက္သည္မေပၚခဲ့ေပ...... အခ်ိဳ႕ကား စုဖုရားလတ္ဟု ေျပာၾကသကဲ့သို႕ အခ်ိဳ႕ကားလည္း ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးကိုပင္ ရိုးမယ္ဖြဲ႕ခဲ့ၾကေပသည္..... မည္သို႕ပင္ ဆိုေစကာမူ ျမန္မာ့ မင္းညီ မင္းသားတို႕၏ ေသြးကား နန္းတြင္း အက်ဥ္းေထာင္တြင္းမွာပင္ ေျမခ ခဲ့ရေပသည္......
ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးသည္ သူ၏ အစီအမံမ်ား အစစ အရာရာ ေအာင္ျမင္ေစရန္ ထိုအခ်ိန္က နန္းတြင္း ဝန္ႀကီး၊ မွဴးႀကီးမ်ားအေပၚ ၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားသည့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္း၏ အကူအညီအား ရယူခဲ့ေပသည္.... ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီး၏ မူလ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ သီေပါမင္းသားအား နန္းတင္၍ မိမိျဖစ္ေစခ်င္သည္မ်ားအား ေနာက္ကြယ္မွ စီမံသြားရန္ ႀကံရြယ္ခဲ့ေပသည္.... သို႕ရာတြင္ မိမိ၏ သမီးအရင္းျဖစ္ေသာ စုဖုရားလတ္မွ မိမိၾသဇာအား မနာခံသည့္အျပင္ ေခ်ာင္ထိုးထားခံရသည့္ အခ်ိန္တြင္ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီး၏ တြက္ကိန္းမွာ လံုးလံုး လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့ေလၿပီ..... ၾကံေဖာ္ ၾကံဖက္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးအား အားကိုး၍ သီေပါမင္းသားအား လမ္းတည့္ရန္ ႀကံရြယ္ခဲ့ေသာ္ျငား သီေပါႏွင့္ စုဖုရားလတ္တုိ႕ မင္းဆရာကား ထိုအခ်ိန္တြင္ တိုင္တားမင္းႀကီး ျဖစ္ေနၿပီး ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္း ၾသဇာ ယုတ္ေလ်ာ့ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ အရာရာ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ေပသည္ဟုသာ ဆိုရေပမည္......
သီေပါမင္းသားသည္ မင္းတုန္းမင္းႀကီး၏ သတၱမေျမာက္ မိဖုရား ေလာင္းရွည္မယ္ေတာ္မွ ဖြားျမင္ခဲ့ၿပီး ရွမ္းဗိုလ္မွဴးမင္းသားႀကီး၏ ေျမးေတာ္ ျဖစ္ေပသည္.... ယခင္က မထင္မရွား မင္းသားငယ္ တစ္ပါးမွ်သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း စုဖုရားလတ္ႏွင့္ ေမတၱာမွ်ေနခ်ိန္တြင္ ဘုရင့္မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးမွ ကင္းဝန္မင္းႀကီး ဦးေကာင္း၏ ပံ့ပိုးမႈျဖင့္ နန္းတင္ခဲ့ေပသည္..... သီေပါမင္း နန္းတက္ခ်ိန္သည္ကား အသက္အားျဖင့္ (၂၀) အရြယ္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၄၀ ခုႏွစ္တြင္ပင္ ျဖစ္ေလသည္.... သီေပါမင္းသည္ ေဒါက္တာမာတ္ခ္၏ ေက်ာင္းတြင္ အျခားေသာ မင္းညီ မင္းသားမ်ားကဲ့သို႕ အဂၤလိပ္စာ သင္ဖူးရံုသာ ရွိခဲ့ၿပီး ငယ္ရြယ္၍ အေတြ႕အႀကံဳနည္းပါးကာ ထက္ျမက္သူတစ္ဦး မဟုတ္ခဲ့ေပ..... မင္း ျဖစ္ရန္အတြက္ တပ္အပ္သည့္ လက္ရံုးရည္ ႏွလံုးရည္ အားနည္းၿပီး ၾကင္ဖက္ စုဖုရားလတ္၏ ၿငိဳျငင္မႈအား အလြန္ပင္ ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ေပသည္..... ထုိသို႕ေသာ အခ်က္မ်ားကား ဘံုေဘ-ဘားမား သစ္ကုမၸဏီအား ဒဏ္ရိုက္သည့္ ကိစၥႏွင့္ ပါတ္သက္၍ အဂၤလိပ္ႏွင့္ စစ္မျဖစ္ေစရန္ ကင္းဝန္မင္းႀကီး၏ အႀကံအစည္ကို လက္ခံလိုေသာ္လည္း စုဖုရားလတ္၏ တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန္႕ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုတ္သြားခဲ့ရသျဖင့္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ တတိယစစ္ကား ေစာလ်င္စြာ ျဖစ္ခဲ့ရေပသည္........
ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ ႏိုင္ငံတကာ အေတြ႕အႀကံဳ က်ယ္၀မႈ၊ အဂၤလိပ္ဘာသာစကား တတ္ကၽြမ္းမႈ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ သံအဖြဲ႕၏ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ႏွင့္ ဥေရာပ ႏွစ္ႏိုင္ငံသို႕ သြားေရာက္ခဲ့မႈမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာ့နန္းတြင္းတြင္ ၾသဇာတိကၠမ ရွိလွသည့္ အရာရာကို စီမံႏိုင္သည့္ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီး တစ္ပါးဟုပင္ သတ္မွတ္၍ ရႏိုင္ေပသည္….. ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ ပေဒသရာဇ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွသည္ စည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စနစ္သို႕ ေျပာင္းလဲလိုသည့္ ဆႏၵရွိသည့္ အမတ္တစ္ပါးလည္း ျဖစ္ခဲ့ေပသည္…..
ဥေရာပ ႏိုင္ငံမ်ားသို႕ အလည္အပါတ္ သြားေရာက္ခဲ့ရသျဖင့္ အဆိုပါ ႏိုင္ငံမ်ား၏ အားသာမႈ၊ စစ္ေရး အားသာမႈမ်ားကို ေသျခာစြာ သိျမင္ခဲ့ၿပီး မိမိႏိုင္ငံ၏ အားနည္းခ်က္ကို ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ေပသည္…. သို႕ရာတြင္ ဇမၺဴ ငါလိုလူရွိအံ့ဟုေသာ ျမန္မာတို႕၏ တလြဲမာနာမ်ားႏွင့္ ႀကီးထြားေနသည့္ ျမန္မာ့နန္းတြင္းတြင္ကား သူ၏ Flexible ဆန္ေသာ အျမင္မ်ားသည့္ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာ့ညံ့သူအျဖစ္ ပံုေဖာ္ခံခဲ့ရေပသည္…. ကင္းဝန္မင္းႀကီးကား မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္၌ လြန္စြာ ၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားသူ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း မင္းတုန္းအလြန္ သီေပါလက္ထက္တြင္ကား ဓါးထက္သည့္ စုဖုရားလတ္မွ တိုင္တားမင္းႀကီးအား အေရးေပးသျဖင့္ ေနာက္ကြယ္သို႕ ေရာက္သြားခဲ့ရေပသည္…..
တစ္ခါေသာ္ သီေပါမင္းမွ ကင္းဝန္မင္းႀကီးအား ညီလာခံ အခစားနည္းေၾကာင္း ေမးျမန္းရာတြင္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးမွ ညီလာခံ အၿမဲ ဝင္ပါေသာ္လည္း တိုင္ကြယ္ေနေသာေၾကာင့္ ဘုရင္မျမင္ရေၾကာင္းအား ေလွ်ာက္တင္သည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သီေပါလက္ထက္ ကင္းဝန္မင္းႀကီး၏ ၾသဇာ ယုတ္ေလ်ာ့မႈအား သိရွိႏိုင္ေပသည္…. ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ မင္းတုန္းမင္းအလြန္၊ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံ အသိမ္းပိုက္ခံထားရသည့္ အေျခအေနတြင္ ဓါးထက္၍ စစ္လိုလားေသာ မင္းသား နန္းတက္လ်င္ အဂၤလိပ္ႏွင့္ စစ္ျဖစ္၍ လက္နက္၊ လူသူအင္အား ကြာျခားမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လ်င္ျမန္စြာ သူ႕ကၽြန္ဘဝ ေရာက္မည္ကို စိုးရိမ္၍ မိမိ ၾသဇာခံမည့္ သီေပါအား ဆင္ျဖဴမရွင္ မိဖုရားႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ နန္းတင္ခဲ့ေပသည္…..
သီေပါလက္ထက္တြင္ မိမိၾသဇာ အာဏာ ဆက္လက္ တည္ၿမဲေနမည္ဟု မွတ္ယူခဲ့သည့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ သီေပါ၏ မိဖုရား စုဖုရားလတ္မွ တိုင္တားမင္းႀကီး ဦးဖိုး၊ ရေနာင္ေမာင္ေမာင္တုတ္ တို႕အား ေနရာေပးခဲ့ရာမွ တိုင္ကြယ္၍ ကင္းေပ်ာက္ရေပေတာ့သည္….. ထို႕အျပင္ တုိင္တားမင္းႀကီးႏွင့္ ရေနာင္ေမာင္ေမာင္တုတ္၏ ဖခင္ ေရနံေခ်ာင္းမင္းႀကီးတို႕ ရင္းႏွီးမႈမွသည္ ေရနံေခ်ာင္းမင္းႀကီးမွ တိုင္တားမင္းႀကီးအား ကူညီေသာေၾကာင့္ တိုင္တြင္ ေရနံသုတ္၍ ကင္းမတက္ႏိုင္ဟုေသာ စကားပံု ေပၚေပါက္ခဲ့ရေပသည္……
ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾသဇာထက္ေနသည့္ တုိင္တားမင္းႀကီးကား မဟာေက်ာ္ထင္ဘြဲ႕ခံ တုိင္တားၿမိဳ႕စား ဦးဖိုးပင္ ျဖစ္ေပသည္…. တိုင္တားမင္းႀကီးသည္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္တြင္ ကြမ္းရည္ေတာ္၊ လက္ဘက္ရည္ေတာ္အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့ရာမွ ရာထူးမ်ား တက္ခဲ့ၿပီး သီေပါလက္ထက္တြင္ သီေပါမင္းအား ဂရုတစိုက္ ျမင္းစီးသင္ေပးခဲ့ရာမွ သီေပါမင္း၏ ကၽြန္ယံုေတာ္ ျဖစ္လာေပသည္…. တိုင္တားမင္းႀကီးသည္ ပင္ကိုယ္အခံကား ပညာဥာဏ္နည္းပါးသျဖင့္ ဘုရင္အား အကာအကြယ္ယူကာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဘုရားက ဒီအတုိင္း အယူေတာ္ရွိတယ္ ဟုေျပာဆို၍ မိမိစကားအား အႏိုင္ရရွိေစရန္ ႀကံေဆာင္ေလ့ ရွိေပသည္…..
တိုင္တားမင္းႀကီးကား မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ လြန္စြာထက္သန္ၿပီး ပေဒသရာဇ္စနစ္အား တည္ၿမဲေစလိုသူပင္….. မိ်ဳးခ်စ္စိတ္ လြန္ကဲေသာ္ျငား ပညာဥာဏ္ နည္းပါးျခင္း၊ ႏိုင္ငံတကာ အေတြ႕အႀကံဳနည္းပါးျခင္းေၾကာင့္ မိမိႏိုင္ငံ၏ အေျခအေန၊ စစ္အင္အားႏွင့္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ား၏ စစ္အင္အား ကြာျခားမႈကို နားမလည္၊ အေျခအေနမွန္ကို မသံုးသပ္ႏိုင္သျဖင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား မွားယြင္းခဲ့ရေပသည္….. တိုင္တားမင္းႀကီးသည္ ျပင္သစ္တုိ႕အား မ်ားစြာ ယံုစားခဲ့၍ အဂၤလိပ္ႏွင့္ ျမန္မာစစ္ျဖစ္လ်င္ ျပင္သစ္တုိ႕မွ ကူညီမည္ဟု တထစ္ခ် မွတ္ယူထားသူပင္….
ဘံုေဘ-ဘားမား သစ္ကုမၸဏီ၏ ကိစၥႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ကင္းဝန္မင္းႀကီးႏွင့္အဖြဲ႕ကား သံ လမ္းေၾကာင္းအရ ရွင္းလင္ခ်င္ခဲ့ေပသည္…… မိမိႏိုင္ငံ စစ္အင္အား ေကာင္းမြန္လာသည္အထိ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုေပး၍ စစ္အင္အား ႀကီးထြားေစၿပီးမွ အဂၤလိပ္ႏွင့္ စစ္ျဖစ္လိုေပသည္…… သို႕မဟုတ္မူ စည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စနစ္ႏွင့္ ဆက္လက္ သြားလုိေပသည္….. တုိင္တားမင္းႀကီးတုိ႕ကား စစ္ျဖင့္သာ ျပန္လည္တံု႕ျပန္ရန္ လိုလားေပသည္…..
အျခားေသာ အခ်က္မွာ အဂၤလိပ္တို႕ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအား လိုက္ေလ်ာ၍ အဂၤလိပ္သံအဖြဲ႕အား လိုက္ေလ်ာခဲ့ေသာ္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးတုိ႕ အဖြဲ႕ ျပန္လည္ ၾသဇာ အာဏာ ႀကီးမားလာေပမည္…. ထိုအခါတြင္ ဘံုေဘ-ဘားမား သစ္ကုမၸဏီႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ကိစၥတြင္ ျဖန္ေျဖေရးအဆိုကို ပယ္ခ်ခဲ့သည့္ တိုင္တားမင္းႀကီးတို႕ကား ၎တို႕ ၾသဇာယုတ္ေလ်ာ့လာမည္ကို ႀကိဳတင္သိျမင္လာခဲ့ေပသည္….. မိမိၾသဇာ ယုတ္ေလ်ာ့မည့္အေရးအား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် လက္မခံႏိုင္သည့္အတြက္ တိုင္တားမင္းႀကီးသည္ စစ္တုိက္ရန္သာ ဆံုးျဖတ္ခဲ့၍ မိဖုရားႀကီး ထိပ္စုအားလည္း တိုက္တြန္းအားေပးခဲ့ေပသည္….
ထီးသံုန္း နန္းသုန္း ခဲ့ရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နန္းတြင္းေရးတြင္ အခရာျဖစ္ခဲ့သည့္ ထိပ္စု မိဖုရားႀကီး စုဖုရားလတ္သည္ကား အစ္မေတာ္ႏွင့္ လက္ဆက္မည့္ သီေပါမင္းသားအား ကိုယ္တုိင္ဝင္ေရာက္ လက္ဆက္ခဲ့သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေပသည္…. အခ်စ္ေရးႏွင့္ ပါတ္သက္လ်င္ ေမြးခ်င္းအစ္မပင္မခ်န္ ဖယ္ထုတ္ဝံ့သူ ျဖစ္သကဲ့သို႕ ထက္ျမက္၍ အမ်က္ႀကီးေပသည္…. အႀကံႀကီးမား၍ အတၱႀကီးလြန္းသျဖင့္ နန္းတြင္းတြင္ ထိပ္စုအား ေလးစားမည့္သူနည္းပါး၍ ေၾကာက္ရြံ႕သူ ပိုမိုမ်ားျပားေပသည္…..
မိမိလိုခ်င္ရမၼက္ကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့သည္ ထိပ္စုသည္ မိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္ခ်ိန္တြင္ ေမာင္ေတာ္ သီေပါအား ခ်ဳပ္ခ်ယ္၍ အစစ အရာရာ သူ႕လက္သူ႕ေျခသာ လုပ္ကိုင္လာခဲ့ေပသည္….. နန္းတြင္း မွဴးႀကီး မတ္ရာမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ လြန္စြာ ရိုင္းျပလြန္းၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးနွင့္ ပါတ္သက္၍ နားမလည္သူပင္….. သို႕ေသာ္လည္း လြန္စြာ ေမာက္မာ၍ အတၱႀကီးသည့္ ထိပ္စုအား ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ကိစၥ အဝဝအား အၿငိဳအျငင္ခံ၍ ေလွ်ာက္တင္ရန္ မည္သူမွ် မဝံ့ၾကေခ်….. ေရွ႕တြင္လည္း ေသြးေျမခခဲ့သည္ မင္းညီ မင္းသား မ်ားစြာတုိ႕ကား သာဓက ျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္းပင္တည္း….
သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘံုေဘ-ဘားမား သစ္ကုမၸဏီႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ရာဇသံတြင္ ပရိယာယ္ ၾကြယ္ဝစြာ အဂၤလိပ္တို႕အား ရင္ဆုိင္ရန္ နားမလည္ခဲ့ေပ….. ထို႕အတူပင္ ထိပ္စုသည္ စည္းမ်ဥး္ခံ ဘုရင္စနစ္အားလည္း မႏွစ္သက္ေပ…. သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္တို႕၏ ရာဇသံႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ထိပ္စု၏ ေျပာဆိုခ်က္ကား စစ္တိုင္၍ ရံႈးလ်င္ တုိင္းျပည္ ဆံုးရံႈးေကာင္း ဆံုးရံႈးေပမည္၊ သို႕ရာတြင္ ေက်းကၽြန္ကဲ့သုိ႕ တစ္ပါးသူအုပ္ခ်ဳပ္သည္အား မွန္ပါ့ဘုရား လုပ္ေနရျခင္းကား ေအာက္က်ရေပသည္…. သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ သူ႕ကၽြန္ခံရမည္ထက္ တုိင္းျပည္ဆံုးရံႈးရသည္မွာကား ေတာ္ေပေသးဟု ေျပာဆိုခဲ့ေပသည္…..
ထိပ္စုမွ ထိုကဲ့သို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့သည္မွာကား အေၾကာင္းရွိေပသည္….. အဘယ့္ေၾကာင့္မူကား ထိုအခ်ိန္တြင္ ထိပ္စုမိဖုရား စုဖုရားလတ္သည္ ေမာင္ေတာ္ သီေပါ၏ ေရႊၾကဳတ္ေတာ္ ကိုယ္ဝန္အား လြယ္ထားရေပသည္….. သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ သားေတာ္ေလး ေမြးခဲ့ေသာ္ မိဖုရားေခါင္ႀကီး ျဖစ္မည္၊ မိမိသားေတာ္ေလးသည္လည္း ေရႊနန္းေတာ္ႀကီးတြင္ မင္းအျဖစ္ႏွင့္ ဆက္လက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေစရမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သူပင္တည္း….. သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ စည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စနစ္ႏွင့္ သြားမည္ဆိုလ်င္ မိမိသားေတာ္ေလး မင္း အျဖစ္ႏွင့္ မစိုးစံရမည္ကို စိုးရိမ္မိေသာ အခ်က္မ်ားသည္လည္း အဂၤလိပ္တို႕အား စစ္ေၾကျငာရန္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းခံမ်ားတြင္ ပါဝင္ေနေပသည္…..
သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ အဂၤလိပ္တုိ႕၏ ရာဇသံအား လက္ခံမည့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးအား ဆိုးဝါးေသာ တံု႕ျပန္မႈ ျပဳခဲ့ေပသည္…. ၎သည္ကား အသက္အရြယ္အိုမင္း၍ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခိုင္မာ၍ ေၾကာက္တတ္သည့္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးအား ထဘီတစ္ထည္ႏွင့္ ယပ္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္း၊ ေက်ာက္ပ်ဥ္တို႕ ေပး၍ မိန္းမလုပ္ေစဟု ေစခိုင္းေစခဲ့ျခင္းပင္…… ထိပ္စုကား ထိုကဲ့သို႕ေသာ အၾကမ္းနည္း သံုးၿပီးသည့္ေနာက္ မိန္းမတို႕၏ လက္နက္ျဖစ္ေသာ မ်က္ရည္လက္နက္ျဖင့္ အဂၤလိပ္တို႕၏ ရာဇသံအား လက္ခံေရး၊ ျပန္တိုက္ေရး မတင္မက် ျဖစ္ေနသည့္ ညီလာခံအား အဆံုးအျဖတ္ ေပးလိုက္ေပေတာ့သည္……
ထိုအတြက္ စစ္တိုက္ရန္ ျပင္ဆင္ရာတြင္ တိုင္တားမင္းႀကီးကား စစ္ဝန္ႀကီးျဖစ္၍ ကင္းဝန္မင္းႀကီးကား အဂၤလိပ္ရာဇသံအား ပယ္ဖ်က္သည့္ စစ္ေၾကျငာစာတန္းအား ထုတ္ျပန္လိုက္ေလသည္…… မည္သို႕ပင္ ဆုိေစကာမူ အဂၤလိပ္တို႕ကား စစ္ေၾကျငာခဲ့ေလၿပီ…… အဂၤလိပ္-ျမန္မာ တတိယစစ္တြင္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးႏွင့္ တုိင္တားမင္းႀကီးတို႕ ႏွစ္ဦး၏ မတူညီသည့္ အမိန္႕မ်ားအၾကား စစ္သည္တို႕ ဗ်ာမ်ားခဲ့ရေပသည္….. ထိုအခ်က္ကား အဂၤလိပ္တုိ႕အတြက္ အကြက္ျဖစ္ခဲ့ေလသည္……
မိမိၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားလာမည္ဟု ထင္ထားခဲ့ရာမွ မထင္မွတ္သည္မ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္တြင္ ကင္းဝန္မင္းႀကီးသည္ သီေပါဘုရင္အား ျဖဳတ္ခ်၍ အျခားေသာ မင္းသားတစ္ပါးႏွင့္ နန္းတင္ရန္ ႀကံစည္ခဲ့ေလသည္….. သို႕ရာတြင္ ထီးနန္းတင္ရန္ မင္းညီ မင္းသား အမ်ားစုကား မရွိေတာ့ေလၿပီ…. သီေပါနန္းတက္စဥ္ကပင္ အကုန္ေသြးေျမ ခ ခဲ့ရေပသည္….. ကင္းဝန္မင္းႀကီး၏ ထိုလိုလားခ်က္အား အဂၤလိပ္တုိ႕ကား သိေလသျဖင့္ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ စစ္ျပဳရန္ ခ်ီတက္လာခ်ိန္တြင္ ဂ်င္နရယ္ ပရင္တာဂတ္ စီးနင္းလာသည့္ သေဘၤာဦးတြင္ စကားျပန္ျဖစ္သူ ဦးဘသန္းအား မင္းညီမင္းသားအသြင္ ဝတ္ဆင္လာေစ၍ မင္းခမ္းမင္းနားႏွင့္တင္၍ လွည့္စားခဲ့ေပသည္…..
ထိုအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာတို႕အၾကား၌ အတိတ္၊ တေဘာင္တို႕ ေခတ္စားေန၍ ေညာင္ရန္းမင္းသား ျပန္လာမည္ဟုလည္း သတင္းထြက္ေပၚေနေပသည္….. မိန္းမ ႀကိဳးဆြဲရာ ကေနသည့္ မိမိတို႕ဘုရင္အား အားမရျဖစ္ေနသည့္ လူအမ်ားကလည္း မင္းေလာင္အား ေမွ်ာ္ေနၾကေပသည္….. ထိုအခ်ိန္တြင္ အဂၤလိပ္တုိ႕၏ အဆိုပါလုပ္ရပ္ကား လြန္စြာမွပင္ ထိေရာက္သည္ဟု ဆိုရေပမည္…. ေနာက္ဆံုး အဂၤလိပ္တပ္မ်ားအား မခုခံႏွင့္၊ လက္နက္ခ်၍ စစ္ကို ရုတ္သိမ္းလိုက္ရမည္ဟု လႊတ္ေတာ္မွ ေၾကးနန္းဆင့္ဆိုေသာေၾကာင့္ အင္းဝ၊ စစ္ကိုင္း၊ သေျပတန္း ခံတပ္မ်ားရွိ စစ္သည္တို႕သ္ လက္နက္ခ်၍ ရဲစြမ္းသတၱိမ်ားပင္ မျပလိုက္ရေခ်……
သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထီးနန္းဆံုးရံႈးမႈအား ျပန္လည္သံုးသပ္မည္ဆိုလ်င္ အဂၤလိပ္တို႕သည္ လူသူ လက္နက္အင္အား ေတာင့္တင္းေသာ္ျငား ပရိယာယ္ ၾကြယ္ဝစြာ ရင္မဆိုင္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ျမန္မာတို႕ကား အရံႈးကို လ်င္ျမန္စြာ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရျခင္းပင္တည္း…. မ်ိဳးခ်စ္စိတ္အား ေရွ႕တန္းတင္၍ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို မသံုးသပ္ႏုိင္ျခင္းကလည္း အဓိက ပါဝင္သကဲ့သုိ႕ နန္းတြင္းေရး အရႈပ္အရွင္းမ်ားသည္လည္း အေရးပါသည့္ အေျခအေနတစ္ရပ္တြင္ ရွိေနခဲ့ေပသည္….. သို႕မဟုတ္ပါမူ အျခားေသာ အေျဖတစ္ခု ထြက္ေကာင္း ထြက္ႏိုင္ေပသည္….. အဂၤလိပ္တို႕ႏွင္ ့လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပန္းခဲ့သည့္ အိမ္နီးျခင္း ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ စစ္မက္ျဖစ္ပြားမႈမ်ားအား အေတာ္အတန္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ တုိင္းျပည္ အထိနာမႈမွ ေရွာင္ရွားႏိုင္ခဲ့ေပသည္……
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ျမန္မာတို႕သည္ ေရွးယခင္ကပင္ တိုင္းတပါးအား အထူးတလည္ အားကိုးခဲ့ေပသည္….. ဥပမာအားျဖင့္ ျပင္သစ္သည္ ျမန္မာတို႕ ေမွ်ာ္လင့္သကဲ့သို႕ ျဖစ္မလာခဲ့ေပ….. မင္းေလာင္းေမွ်ာ္သည့္ ဝါဒမွာလည္း ျမန္မာတို႕အား ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ အေတာ္အတန္ ႏွိပ္စက္ခဲ့ေပသည္ဟု ဆိုရေပမည္….. နန္းတြင္း အကြဲအၿပဲမွသည္ မိမိ အက်ိဳးစီးပြား၊ မာနကို ေရွ႕တန္းတင္၍ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာအား မငဲ့ျခင္းေၾကာင့္ လ်င္ျမန္စြာ ထီးနန္း ပ်က္သုန္းခဲ့ရသည္ဟု ယူဆေသာ္ ရေပမည္ ျဖစ္၏……. သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သမုိင္းေၾကာင္းမ်ားမွ ျဖစ္ရပ္မွန္ သင္ခန္းစာမ်ားအား ေႏွာင္းလူတို႕ အတိအက် သင္ခန္းစာယူ၍ အဆိုပါ အမွားမ်ိဳး ထပ္မံ မျဖစ္ပြားသင့္ဟုေသာ အေတြးအျမင္ျဖင့္ ဤစာအား ေရးသားလိုက္ရေပသည္…..
ေမာင္ရင္ ဂ်ိမ္းစ္
(19/05/2013 12:00PM)
Photo Credit to Original Photographer