Image may be NSFW.
Clik here to view.
ဒီကုိရီးယားကိစၥက ၾကားရဖန္မ်ားလာလုိ႔ ရုိးသြားသလားမသိပါဘူး။ ျပႆနာက နည္းနည္း တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက လက္နက္နဲ႔မတုိက္ရပဲ ကုိရီးယားကၽြန္၊ တုိင္းတစ္ပါးကၽြန္ ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနၾကတယ္။ တကယ္လုိ႔မ်ား ဒီကုိရီးယားကား စိတ္စြဲနဲ႔ေသမ်ားသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ ျမန္မာျပည္ႀကီး လူဦးေရေတာင္နည္းသြားပါလိမ့္မယ္။ အစြဲေသနဲ႔ ကုိရီးယားမွာ သြားျဖစ္ၾကလုိ႔ေလ။
ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္ရဲ႕ ၀တၳဳထဲက စကားေလးတစ္ခုသတိရမိတယ္။
“ လွိဳင္းတြန္႔ေတြရဲ႕အလွအပကုိ ျမင္ရုံနဲ ကန္ရဲ႕နက္ရႈိင္းျခင္းကုိ မသိႏုိင္ဘူးတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ကန္ေရျပင္ အေပၚယံက လွိဳင္းတြန္႔အလွအပမွာ ေမ်ာလြင့္ခ်င္တာနဲ နက္ရိႈ္းတဲ့ ကန္ရဲ႕ ေဘးအႏၱရာယ္ကုိ မေမ့ပါနဲ႔တဲ့”
လူငယ္ေတြလဲ တုိင္းတစ္ပါးရဲ႕ ၀တ္ပုံ၊ စားပုံ၊ ေနထုိင္ပုံေတြကုိၾကည့္ၿပီး သာယာေနလုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လုိအႏၱရာယ္ေတြျဖစ္လာႏိုင္သလဲ၊ ကုိယ့္အတြက္ ဘာေတြနစ္နာသြားႏိုင္သလဲ ဆုိတာေမွ်ာ္ေတြၿပီး ေရရွည္ကုိၾကည့္ေစလုိပါတယ္။
ဒါေတြကုိေျပာရတာက ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အေတြ႕အႀကံဳတစ္ခုေၾကာင့္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ဘုိးဘြားရိပ္သာတစ္ခုကုိ သြားေရာက္လွဴဒါန္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အလွဴေငြကုိလက္ခံပါတယ္။ ဂုဏ္ျပဳလႊာျပန္ေရးေပးရင္း ဘုိးဘြားေတြ ေနတဲ့အေဆာင္ကုိ လုိက္လံျပသ ရွင္းလင္းပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ အသက္က ၂၅၊ ၂၆ ၀န္းက်င္ပဲ ရွိဦးမွာပါ။ ဒီလုိကေလးမေလးတစ္ေယာက္က လူအမ်ားအက်ိဳး၊ သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ားကုိ ေစတနာပါပါ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ စိတ္က ခ်ီးက်ဴးအားက်စရာပါပဲ။
အေဆာင္ေတြထဲက တရားထုိင္တဲ့ေနရာ၊ ထမင္းစားခန္း၊ အိပ္ယာေနရာေတြကုိ ျပသပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး အဘုိး၊ အဘြားေတြရဲ႕ အသက္၊ က်န္းမာေရးအေျခအေနေတြကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျပာျပေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က တရားေခြမ်ားဖြင့္ေပးလားလုိ႔ေမးမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စီက တရားေခြေတြလွဴဒါန္းဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိလာလုိ႔ပါ။ သူက တရားေခြေတြကုိ ဥပုသ္ရက္ေတြနဲ႔ နံနက္၊ ညအိပ္ယာ၀င္ခါနီးမွာ ဖြင့္ေပးေလ့ရွိေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ အဲ သူ႔ေနာက္ဆုံး စကားတစ္ခြန္းၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီစာကုိေရးျဖစ္ျခင္းပါ။
သူက “ အဘုိးအဘြားေတြက ေန႔လည္ပုိင္းေလးေတြမွာေတာ့ ကုိရီးယားကားၾကည့္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ ဖြင့္ဖြင့္ေပးရတယ္တဲ့ေလ ”တဲ့။
ေကာင္းပါေလရဲ႕ဗ်ာ။ ေၾသာ္ကုိရီးယား.. ကုိရီးယားလုိ႔သာ။
Clik here to view.
ဒီကုိရီးယားကိစၥက ၾကားရဖန္မ်ားလာလုိ႔ ရုိးသြားသလားမသိပါဘူး။ ျပႆနာက နည္းနည္း တိတ္ဆိတ္သြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက လက္နက္နဲ႔မတုိက္ရပဲ ကုိရီးယားကၽြန္၊ တုိင္းတစ္ပါးကၽြန္ ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနၾကတယ္။ တကယ္လုိ႔မ်ား ဒီကုိရီးယားကား စိတ္စြဲနဲ႔ေသမ်ားသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ ျမန္မာျပည္ႀကီး လူဦးေရေတာင္နည္းသြားပါလိမ့္မယ္။ အစြဲေသနဲ႔ ကုိရီးယားမွာ သြားျဖစ္ၾကလုိ႔ေလ။
ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္ရဲ႕ ၀တၳဳထဲက စကားေလးတစ္ခုသတိရမိတယ္။
“ လွိဳင္းတြန္႔ေတြရဲ႕အလွအပကုိ ျမင္ရုံနဲ ကန္ရဲ႕နက္ရႈိင္းျခင္းကုိ မသိႏုိင္ဘူးတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ကန္ေရျပင္ အေပၚယံက လွိဳင္းတြန္႔အလွအပမွာ ေမ်ာလြင့္ခ်င္တာနဲ နက္ရိႈ္းတဲ့ ကန္ရဲ႕ ေဘးအႏၱရာယ္ကုိ မေမ့ပါနဲ႔တဲ့”
လူငယ္ေတြလဲ တုိင္းတစ္ပါးရဲ႕ ၀တ္ပုံ၊ စားပုံ၊ ေနထုိင္ပုံေတြကုိၾကည့္ၿပီး သာယာေနလုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္လုိအႏၱရာယ္ေတြျဖစ္လာႏိုင္သလဲ၊ ကုိယ့္အတြက္ ဘာေတြနစ္နာသြားႏိုင္သလဲ ဆုိတာေမွ်ာ္ေတြၿပီး ေရရွည္ကုိၾကည့္ေစလုိပါတယ္။
ဒါေတြကုိေျပာရတာက ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အေတြ႕အႀကံဳတစ္ခုေၾကာင့္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ဘုိးဘြားရိပ္သာတစ္ခုကုိ သြားေရာက္လွဴဒါန္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီက ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အလွဴေငြကုိလက္ခံပါတယ္။ ဂုဏ္ျပဳလႊာျပန္ေရးေပးရင္း ဘုိးဘြားေတြ ေနတဲ့အေဆာင္ကုိ လုိက္လံျပသ ရွင္းလင္းပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ အသက္က ၂၅၊ ၂၆ ၀န္းက်င္ပဲ ရွိဦးမွာပါ။ ဒီလုိကေလးမေလးတစ္ေယာက္က လူအမ်ားအက်ိဳး၊ သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ားကုိ ေစတနာပါပါ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ စိတ္က ခ်ီးက်ဴးအားက်စရာပါပဲ။
အေဆာင္ေတြထဲက တရားထုိင္တဲ့ေနရာ၊ ထမင္းစားခန္း၊ အိပ္ယာေနရာေတြကုိ ျပသပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး အဘုိး၊ အဘြားေတြရဲ႕ အသက္၊ က်န္းမာေရးအေျခအေနေတြကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျပာျပေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က တရားေခြမ်ားဖြင့္ေပးလားလုိ႔ေမးမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စီက တရားေခြေတြလွဴဒါန္းဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိလာလုိ႔ပါ။ သူက တရားေခြေတြကုိ ဥပုသ္ရက္ေတြနဲ႔ နံနက္၊ ညအိပ္ယာ၀င္ခါနီးမွာ ဖြင့္ေပးေလ့ရွိေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ အဲ သူ႔ေနာက္ဆုံး စကားတစ္ခြန္းၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီစာကုိေရးျဖစ္ျခင္းပါ။
သူက “ အဘုိးအဘြားေတြက ေန႔လည္ပုိင္းေလးေတြမွာေတာ့ ကုိရီးယားကားၾကည့္ခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ ဖြင့္ဖြင့္ေပးရတယ္တဲ့ေလ ”တဲ့။
ေကာင္းပါေလရဲ႕ဗ်ာ။ ေၾသာ္ကုိရီးယား.. ကုိရီးယားလုိ႔သာ။
ေမာင္ပုိင္
၃-၁-၂၀၁၂။
— with William Tuntunko and 2 others.၃-၁-၂၀၁၂။