--------
“ မေကာင္း မင့္အိမ္၊ ေကာင္း မင့္အိမ္တည့္
မင့္အိမ္ရႊဲစုိ၊ အမုိးယုိေသာ္
မၿငိဳသင့္ပါ၊ မင္းတက္ဖာေပါ့
အကာ အခင္း၊ ပ်က္ယုိယြင္းေသာ္
မျငင္းေစခ်င္၊ မင္းဆက္ျပင္ေပါ့
အခြင္အနဲ႔၊ အရြဲ႕အေစာင္း
မေကာင္းမေျပ၊ ေဟာင္းေထြေထြကုိ
အေျခႏွင့္အမွ်၊ ဥာဏ္ျဖင့္ဆ၍
လုံ႔လသက္သြင္း၊ သစ္ေစမင္း။ ။”
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ မင့္အိမ္ ကဗ်ာထဲက ေနာက္ဆုံးပိုဒ္ကုိ ရြတ္ဆုိေနမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္လုိက္ရတဲ့ျမန္မာျပည္ဆုိၿပီး သုံးပုဒ္ေရးခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဟန္လုပ္ၿပီးခ်စ္တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ကူးယဥ္ေရးခဲ့တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
တကယ္ခ်စ္လုိ႔၊ ျမန္မာျပည္မွာေနရတာ လူျဖစ္ရတာ တကယ္တန္ဖုိးရွိလုိ႔ေရးခဲ့တာပါ။
ျမန္မာျပည္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ပါပဲ။
ျမန္မာျပည္ႀကီး ဘာေတြဘယ္လုိ ပ်က္စီးေနေန၊ ကုန္ခမ္းေနေန ဒါ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ႀကီး အမုိးက ေပါက္ၿပဲလုိ႔ယုိေနၿပီ၊ အကာအခင္းက ေဆြးေျမ့လုိ႔ နင္းမရျဖစ္ေနၿပီ။
ဟာဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျပင္ရမွာေပါ့။ ျပဳျပင္ရမွာေပါ့။
မုိးယုိလုိ႔၊ ၾကမ္းခင္းမေကာင္းလုိ႔ အိမ္ကစြန္႔ခြာၿပီဆုိရင္ေတာ့ သင္ဟာ သိပ္အတၱႀကီးတဲ့သူပါ။
ကုိယ့္အိမ္၊ ကုိယ့္ယာမွ မျပင္ပဲ ဟုိလူျပင္ပါ၊ ဒီလူျပင္ပါဆုိရင္ေတာ့ အိမ္ရွိ အတြင္းပစၥည္းပါ ေျပာင္တလင္းခါသြားႏုိင္တယ္။
ကုိယ္တုိင္ဦးေဆာင္ဦးရြက္ လုပ္မွ ေနာက္ကထပ္ၾကပ္ပါလာမွာေပါ့။
ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပင္ဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။
-------------
တစ္ခါတုန္းက တရားသူႀကီး ေရွ႕မွာ အိမ္ေထာင္ကြဲဖုိ႔အတြက္ အမ်ိဳးသားနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ေရာက္ေနပါတယ္။
တရားသူႀကီးက အမ်ိဳးသားကုိ ေမးပါတယ္။
“ ခင္မ်ားက ဘာလုိ႔သူနဲ႔ကြဲခ်င္ရတာလဲ”
“ သူနဲ႔ ဘယ္လုိမွလက္တြဲလုိ႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ စိတ္သေဘာထားခ်င္းလည္း မကိုက္ညီေတာ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကြဲခ်င္တာ”
အမ်ိဳးသမီးကလည္း “ ဟုတ္တယ္ ကၽြန္မလည္း သူန႔ဲ စိတ္သေဘာခ်င္းမတုိက္ဆုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြဲခ်င္တာ ”
တရားသူႀကီးက “ ဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔က စိတ္သေဘာထားခ်င္မတုိက္ဆုိင္ဘူးလည္း ေျပာေသး၊ ခုကြဲခ်င္တဲ့ဆႏၵျခင္းၾကတူေနပါလား ဗ် ”တဲ့။
ဖတ္မိတဲ့ဟာသေလးပါ။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ သူ႔စိတ္နဲ႔၊ ကုိယ့္စိတ္ တူညီတာရွိမယ္။ မတူညီတာ ရွိမယ္။ အလုံးစုံ တူညီဖုိ႔ဆုိတာက မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိရင္ အစကတည္းက ေယာက်္ားနဲ႔ မိန္းမ မတူညီတဲ့ သဘာ၀ေတြေၾကာင္ပါ့။
ဒီေတာ့ မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ စိတ္ေတြေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္တစ္ၿပိဳပ်က္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးစိတ္ေလွ်ာ့လုိ႔ ျပန္လည္ညိွႏႈိင္းသင့္ပါတယ္။
ယိမ္းႏြဲ႕လာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ မထူးဇာတ္ဆက္ခင္းေနရင္ေတာ့ ဒီအိမ္ဟာ ၿပိဳက်ဖုိ႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပင္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေလးရယ္ ျပဳျပင္လုိက္တာေလးေတြက ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပန္လည္အလွဆင္သလုိပါပဲ။
ဒီလုိ ျပင္ဆင္ၿပီးသြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ လွပတဲ့အိမ္ေလး၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့အိမ္ေလး ျဖစ္လာေတာ့မွာပါ။
---------
ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ရရွိထားတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကေရာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အိမ္ႀကီး မဟုတ္လား။
ဒီအိမ္ႀကီးက က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕ယြင္းလာရင္ ေဆး၀ါးေလးနဲ႔ ျပန္ေထာက္ရတယ္။
ဒီအိမ္ႀကီး အာဟာရနည္းလာရင္ အစားအစာေတြနဲ႔ အာဟာရေတြျဖည့္တင္းရတယ္။
အဲဒီအိမ္ႀကီး အက်င့္ေဖာက္ျပန္လာရင္ေတာ့ “ အေျခႏွင့္မွ် ဥာဏ္ျဖင့္ဆ၍၊ လုံ႔လသက္သြင္း၊ သစ္ေစမင္း ” တဲ့။ အိမ္ညစ္ႀကီးကုိ အိမ္သစ္ျဖစ္ေအာင္ ေဆးေၾကာရေတာ့မယ္။
ဒီအိမ္ႀကီးမွာ “ ေကသာ၊ ေလာမာ၊ နခါ၊ ဒႏၱ၊ တေစာ ” ဆုိတဲ့ ၃၂ ေကာ႒ာသ ေတြကုိျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရမယ္။ ရြံေအာင္ၾကည့္ရမယ္။
ဒီအိမ္ႀကီးရဲ႕အေ၀းမွာ ဘ၀ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းရာကုိ ရွာေတြ႕မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီအိမ္ႀကီးကုိ ဥာဏ္(သတိ)ျဖင့္ ျမင္ၿပီး ျပင္ဆင္လုိက္ရင္ေတာ့ သံသရာ ထာ၀ေအးၿငိမ္းရာ အိမ္ႀကီးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ပိုင္ဆုိင္ရမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္းအိမ္ကုိ မုိးယုိေနလုိ႔၊ အကာကြာလုိ႔၊ အခင္းပ်က္ေနလုိ႔ဆုိတဲ့ ဆင္ေျခေတြေပးၿပီး ပစ္မထားပဲ တစ္ဦးခ်င္းစီက ေကာင္းေအာင္ျပင္လုိက္ၾကရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မိသားစုဆုိတဲ့ အိမ္က ခုိင္မာမယ္။
မိသားစုဆုိတဲ့ အိမ္ေလးေတြ ကုိယ္စီခုိင္မာက်ရင္ျဖင့္ ႏုိင္ငံအိမ္ႀကီးက သာယာေနပါလိမ့္မယ္။
ဒီခႏၶာအိမ္က စျပင္လုိက္တဲ့ျပင္ဆင္ခ်က္ဟာ ေဟာဒီ ကမၻာႀကီးသာမက စၾက၀႒ာဆုိတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္အိမ္ေတြပါ ေအးခ်မ္းသာယာရွိသြားမွာပါ။
ဒီေတာ့ မေကာင္း မင့္အိမ္၊ ေကာင္း မင့္အိမ္ကုိ လုံ႔လသက္သြင္း သစ္ေစျခင္းျဖင့္ ေဆာင္ရြက္လုိက္ၾကပါစုိ႔။
“ မေကာင္း မင့္အိမ္၊ ေကာင္း မင့္အိမ္တည့္
မင့္အိမ္ရႊဲစုိ၊ အမုိးယုိေသာ္
မၿငိဳသင့္ပါ၊ မင္းတက္ဖာေပါ့
အကာ အခင္း၊ ပ်က္ယုိယြင္းေသာ္
မျငင္းေစခ်င္၊ မင္းဆက္ျပင္ေပါ့
အခြင္အနဲ႔၊ အရြဲ႕အေစာင္း
မေကာင္းမေျပ၊ ေဟာင္းေထြေထြကုိ
အေျခႏွင့္အမွ်၊ ဥာဏ္ျဖင့္ဆ၍
လုံ႔လသက္သြင္း၊ သစ္ေစမင္း။ ။”
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ မင့္အိမ္ ကဗ်ာထဲက ေနာက္ဆုံးပိုဒ္ကုိ ရြတ္ဆုိေနမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္လုိက္ရတဲ့ျမန္မာျပည္ဆုိၿပီး သုံးပုဒ္ေရးခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဟန္လုပ္ၿပီးခ်စ္တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ကူးယဥ္ေရးခဲ့တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
တကယ္ခ်စ္လုိ႔၊ ျမန္မာျပည္မွာေနရတာ လူျဖစ္ရတာ တကယ္တန္ဖုိးရွိလုိ႔ေရးခဲ့တာပါ။
ျမန္မာျပည္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ပါပဲ။
ျမန္မာျပည္ႀကီး ဘာေတြဘယ္လုိ ပ်က္စီးေနေန၊ ကုန္ခမ္းေနေန ဒါ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ႀကီး အမုိးက ေပါက္ၿပဲလုိ႔ယုိေနၿပီ၊ အကာအခင္းက ေဆြးေျမ့လုိ႔ နင္းမရျဖစ္ေနၿပီ။
ဟာဒါဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျပင္ရမွာေပါ့။ ျပဳျပင္ရမွာေပါ့။
မုိးယုိလုိ႔၊ ၾကမ္းခင္းမေကာင္းလုိ႔ အိမ္ကစြန္႔ခြာၿပီဆုိရင္ေတာ့ သင္ဟာ သိပ္အတၱႀကီးတဲ့သူပါ။
ကုိယ့္အိမ္၊ ကုိယ့္ယာမွ မျပင္ပဲ ဟုိလူျပင္ပါ၊ ဒီလူျပင္ပါဆုိရင္ေတာ့ အိမ္ရွိ အတြင္းပစၥည္းပါ ေျပာင္တလင္းခါသြားႏုိင္တယ္။
ကုိယ္တုိင္ဦးေဆာင္ဦးရြက္ လုပ္မွ ေနာက္ကထပ္ၾကပ္ပါလာမွာေပါ့။
ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပင္ဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။
-------------
တစ္ခါတုန္းက တရားသူႀကီး ေရွ႕မွာ အိမ္ေထာင္ကြဲဖုိ႔အတြက္ အမ်ိဳးသားနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ေရာက္ေနပါတယ္။
တရားသူႀကီးက အမ်ိဳးသားကုိ ေမးပါတယ္။
“ ခင္မ်ားက ဘာလုိ႔သူနဲ႔ကြဲခ်င္ရတာလဲ”
“ သူနဲ႔ ဘယ္လုိမွလက္တြဲလုိ႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ စိတ္သေဘာထားခ်င္းလည္း မကိုက္ညီေတာ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကြဲခ်င္တာ”
အမ်ိဳးသမီးကလည္း “ ဟုတ္တယ္ ကၽြန္မလည္း သူန႔ဲ စိတ္သေဘာခ်င္းမတုိက္ဆုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြဲခ်င္တာ ”
တရားသူႀကီးက “ ဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔က စိတ္သေဘာထားခ်င္မတုိက္ဆုိင္ဘူးလည္း ေျပာေသး၊ ခုကြဲခ်င္တဲ့ဆႏၵျခင္းၾကတူေနပါလား ဗ် ”တဲ့။
ဖတ္မိတဲ့ဟာသေလးပါ။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ သူ႔စိတ္နဲ႔၊ ကုိယ့္စိတ္ တူညီတာရွိမယ္။ မတူညီတာ ရွိမယ္။ အလုံးစုံ တူညီဖုိ႔ဆုိတာက မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိရင္ အစကတည္းက ေယာက်္ားနဲ႔ မိန္းမ မတူညီတဲ့ သဘာ၀ေတြေၾကာင္ပါ့။
ဒီေတာ့ မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ စိတ္ေတြေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္တစ္ၿပိဳပ်က္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးစိတ္ေလွ်ာ့လုိ႔ ျပန္လည္ညိွႏႈိင္းသင့္ပါတယ္။
ယိမ္းႏြဲ႕လာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ မထူးဇာတ္ဆက္ခင္းေနရင္ေတာ့ ဒီအိမ္ဟာ ၿပိဳက်ဖုိ႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပင္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေလးရယ္ ျပဳျပင္လုိက္တာေလးေတြက ကုိယ့္အိမ္ကုိ ျပန္လည္အလွဆင္သလုိပါပဲ။
ဒီလုိ ျပင္ဆင္ၿပီးသြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ လွပတဲ့အိမ္ေလး၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ့အိမ္ေလး ျဖစ္လာေတာ့မွာပါ။
---------
ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ရရွိထားတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကေရာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အိမ္ႀကီး မဟုတ္လား။
ဒီအိမ္ႀကီးက က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕ယြင္းလာရင္ ေဆး၀ါးေလးနဲ႔ ျပန္ေထာက္ရတယ္။
ဒီအိမ္ႀကီး အာဟာရနည္းလာရင္ အစားအစာေတြနဲ႔ အာဟာရေတြျဖည့္တင္းရတယ္။
အဲဒီအိမ္ႀကီး အက်င့္ေဖာက္ျပန္လာရင္ေတာ့ “ အေျခႏွင့္မွ် ဥာဏ္ျဖင့္ဆ၍၊ လုံ႔လသက္သြင္း၊ သစ္ေစမင္း ” တဲ့။ အိမ္ညစ္ႀကီးကုိ အိမ္သစ္ျဖစ္ေအာင္ ေဆးေၾကာရေတာ့မယ္။
ဒီအိမ္ႀကီးမွာ “ ေကသာ၊ ေလာမာ၊ နခါ၊ ဒႏၱ၊ တေစာ ” ဆုိတဲ့ ၃၂ ေကာ႒ာသ ေတြကုိျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရမယ္။ ရြံေအာင္ၾကည့္ရမယ္။
ဒီအိမ္ႀကီးရဲ႕အေ၀းမွာ ဘ၀ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းရာကုိ ရွာေတြ႕မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီအိမ္ႀကီးကုိ ဥာဏ္(သတိ)ျဖင့္ ျမင္ၿပီး ျပင္ဆင္လုိက္ရင္ေတာ့ သံသရာ ထာ၀ေအးၿငိမ္းရာ အိမ္ႀကီးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ပိုင္ဆုိင္ရမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္းအိမ္ကုိ မုိးယုိေနလုိ႔၊ အကာကြာလုိ႔၊ အခင္းပ်က္ေနလုိ႔ဆုိတဲ့ ဆင္ေျခေတြေပးၿပီး ပစ္မထားပဲ တစ္ဦးခ်င္းစီက ေကာင္းေအာင္ျပင္လုိက္ၾကရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မိသားစုဆုိတဲ့ အိမ္က ခုိင္မာမယ္။
မိသားစုဆုိတဲ့ အိမ္ေလးေတြ ကုိယ္စီခုိင္မာက်ရင္ျဖင့္ ႏုိင္ငံအိမ္ႀကီးက သာယာေနပါလိမ့္မယ္။
ဒီခႏၶာအိမ္က စျပင္လုိက္တဲ့ျပင္ဆင္ခ်က္ဟာ ေဟာဒီ ကမၻာႀကီးသာမက စၾက၀႒ာဆုိတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္အိမ္ေတြပါ ေအးခ်မ္းသာယာရွိသြားမွာပါ။
ဒီေတာ့ မေကာင္း မင့္အိမ္၊ ေကာင္း မင့္အိမ္ကုိ လုံ႔လသက္သြင္း သစ္ေစျခင္းျဖင့္ ေဆာင္ရြက္လုိက္ၾကပါစုိ႔။
ေမာင္ပုိင္
၅-၇-၂၀၁၃
— with William Tuntunko and 2 others.