………..
“ ေယာက်ာ္း ”
“ ေဟ… ဘာတုန္းဟ ”
စာဖတ္ၿပီး စည္းစိမ္းခံေကာင္းေနခ်ိန္မွာမွ မိန္းမျဖစ္သူရဲ႕ ေခၚသံေၾကာင့္ စိတ္မရွည္တဲ့ပုံနဲ႔ျပန္ထူး လုိက္တယ္။
“ ေတာ္ကလည္း ဘာျဖစ္တာလဲ။ ဒီမွာ ေမးစရာရွိလုိ႔ဟာကုိ ”
“ ေအး ေမးေမး ”
“ ဘုရားပန္းအုိးက တစ္အုိးထဲထားရင္ထား မထားရင္ ႏွစ္အုိး မထားေကာင္းဘူးဆုိ ”
“ ဘယ္သူေျပာလဲ ”
“ ေဘးအိမ္ကေျပာတာပဲ။ စုံမတင္ေကာင္းဘူးတဲ့။ မပဲတင္ေကာင္းတယ္တဲ့ ”
ဘုရားအုိး ဘယ္ႏွအုိးတင္ရမလဲဆုိတာ ဘယ္က်မ္းမွာ ဘယ္လုိပါတယ္။ လူႀကီးေတြ ဘယ္လုိ ေျပာခဲ့သလဲ ကၽြန္ေတာ္မိပါ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိတာ ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္တာကုိေျပာပါသည္။
“ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ မိန္းမရ။ ဘုရားပန္းအုိးတင္တာက ဘုရားကုိ ပန္းနဲ႔ပူေဇာ္တာပဲ။ တစ္ပြင့္ပဲ လွဴလွဴ၊ တစ္အိုးပဲလွဴလွဴ၊ ႏွစ္ပြင့္ပဲလွဴလွဴ ကုိယ္က ဘုရားရွင္ကုိ ဦးခုိက္ၿပီး ပန္းလွဴတာ။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္ႏွအုိး တင္တင္ရတယ္။ ဘုရားကုိ ပန္းအုိးစုံတင္လုိ႔ ခုိက္တယ္ဆုိတာ မရွိဘူး။ ဘုရားက ခုိက္တယ္ ဆုိတာ ရွိလုိ႔လား။ ”
“ သိပါဘူးရွင္၊ ကၽြန္မကလည္းသူမ်ားေျပာလုိ႔ နားေယာင္မိတာပါ ”
ေျပာေျပာဆုိဆုိ သူလွည့္ထြက္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စာျပန္ဖတ္ေနလုိက္သည္။
…………
ဆရာကုိင္ရုိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကုိ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးသည္။
တစ္ေန႔ ဆရာကုိင္ရုိက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လကၡဏာကုိၾကည့္ၿပီး အုိဇာတာေကာင္းမည့္အေၾကာင္း၊ မိသားစုႏွင့္ မခြဲမခြာေနရမည့္အေၾကာင္း ေဟာေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေဟာစာတမ္းကုိလည္း သူ႔ကုိ တပါတည္း ထည့္ေပးလုိက္တယ္။
သူဆရာကုိင္ရုိအခန္းကေန ထြက္သြားၿပီး သိပ္မၾကာပါဘူး လမ္းမေပၚမွာ ကားတုိက္ခံရၿပီး ေသသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ဆရာကုိင္ရုိက အေျပးေရာက္လာၿပီး ေဟာစာတမ္းကုိင္ထားတဲ့လက္ကုိ ျဖန္႔လုိက္ၿပီး သူ႔လကၡဏာကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ လကၡဏာေတြ ေျပာင္းေနတာကုိ အံ့ၾသစြာေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။
ဒါဟာ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္က ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိရင္ လကၡဏာေပၚက အေရးေၾကာင္းဟာ လူရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈကုိ ျပတာပါ။ လူကုိယ္တုိင္က ေကာင္းေသာအလုပ္ေတြလုပ္ေနရင္ ေကာင္းေသာ လကၡဏာအေရးေၾကာင္းျဖစ္မွာပါ။
ဒါကုိေျပာတာက အတိတ္ကံကုိ စြန္႔တာမဟုတ္သလုိ ေဗဒင္၊ လကၡဏာရပ္ကုိ ေစာ္ကားတာမဟုတ္ ပါဘူး။
လူမွာ အတိတ္ကံဆုိတာ ရွိေပမယ့္ လက္ရွိပစၥဳပၸန္လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အတိတ္ကံေတြ ေျပာင္းသြား ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါဆုိ ေဗဒင္၊ ယၾတာေတြ ဘာေၾကာင့္ရွိေနသလဲ။ အစဲြေၾကာင့္ပါ။ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ ေရာက္ ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ပါ။
………….
လူေတြဟာ တကယ့္အေရး၊ တကယ့္ေဘးနဲ႔ႀကံဳလာရင္ နီးစပ္ရာ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိ ျဖစ္ျဖစ္ လွမ္းစြဲတတ္တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ အားကုိးရာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ နီးစပ္ရာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႀကံဳလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာက္ရုိး တစ္မွ်င္ကုိ ဖမ္းဆြဲထားတတ္ပါတယ္။
လူဟာေသခါနီးမွာ ကုိယ္သြားရမယ့္၊ လားရာကုိ အာရုံနိမိတ္ေတြထင္လာပါတယ္။ အဲဒီ အာရုံ နိမိတ္ဟာ ကုိယ္ျပဳခဲ့တဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအေပၚ မူတည္သလုိ၊ ကုိယ့္ရဲ႕ အစြဲေတြေပၚလည္းမူတည္ ပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေရာက္ေနတဲ့ လူတစ္ဦးေဘးမွာ တရားေတာ္ေတြကုိ ဖြင့္ထားေပးျခင္းဟာ အစြဲ ေကာင္းေအာင္၊ နိမိတ္ေကာင္းလုပ္ေပးလုိက္တဲ့ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ပါ။
သုိ႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဖမ္းဆြဲလုိက္တဲ့ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္အေပၚ ဆန္းစစ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိမယ္ထင္ပါတယ္။
…………
ရာထူးက်မွာဆုိးလုိ႔ ယၾတာေခ်တယ္။ ခုိက္မွာ ဆုိးလုိ႔ ယၾကာေခ်တယ္။ စီးပြားျဖစ္ေအာင္ ယၾတာ ေခ်တယ္။
ၾကာၾကာစံရေအာင္ “ၾကာဇံ”လွဴ၊ ၾသဇာေညာင္းေအာင္ “ ၾသဇာသီး” လွဴ၊ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း တက္ေအာင္ “ေန႔ဂ်င္းတက္၊ ညဂ်င္းတက္”လွဴ၊ ေကာင္းျခင္းေတြ ေပါင္းစုံေအာင္ “ ေကာက္ညွင္း ေပါင္း”လွဴၾကတယ္။ ႀကံႀကံဖန္ဖန္အစြဲေတြ၊ အေၾကာက္တရားေတြေၾကာင့္ လုပ္သင့္၊ မလုပ္သင့္၊ ယုတိၱ ရွိ၊ မရွိ မစဥ္းစားေတာ့ပဲ လုပ္ၾကေတာ့တယ္။
တခ်ဳိ႕က ဘယ္အသားနဲ႔ ဘယ္ဘုရားဆင္းတုလုပ္ကုိးကြယ္တဲ့။ ဘယ္အသားနဲ႔ လုပ္ရင္ေတာ့ ကုိယ့္ ေန႔နံနဲ႔ မတည့္လုိ႔ခုိက္တတ္ပါသတဲ့။
အင္း..ဘုရားရွင္ကမ်ား..သူတုိ႔ေန႔နံနဲ႔ မကိုက္လုိ႔ ရန္ေတြ႔မယ္မ်ား မွတ္ေနသလားမသိၾကပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ “ မေကာင္းတဲ့ အစြဲေတြ ကုန္လာေလေလ၊ ေနရရထုိင္ရတာ ရဲ၀ံ့သြက္လက္ လာေလေလပါပဲ။ ”
လူေတြက အသက္အတြက္၊ ရာထူးအတြက္၊ စီးပြားအတြက္ မီွရာ မွီရာေကာက္ရုိးေတြကုိ လွမ္းဆြဲ ၾကတာပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကုိယ္ဆြဲလုိက္တဲ့ ေကာက္ရုိးဟာ ည့ံဖ်င္းေနေသာေကာက္ရုိးေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါ တယ္။
ဒိ႒ိအစြဲေတြ၊ အယူလြဲေတြျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိ ဆြဲယူမယ့္အစား အသက္ေသ ခံတာမွ ပုိ၍ျမတ္မယ္ထင္ပါတယ္။
ဦးေခါင္းမီးေလာင္၊ ရင္၀လွံဆူး၊ ဒီထက္ ဒိ႒ိကုိ အရင္ဦးေအာင္ျဖဳတ္တဲ့။
ဒိ႒ိနဲ႔ ဘ၀ကူးရင္ေတာ့ လားရာဟာ အပယ္ေလးဘုံပါပဲ။
………….
“ ကၽြန္မေတာ့ ပန္းအုိးတစ္လုံးထပ္၀ယ္လာတယ္။ ဘယ္တစ္အုိး ညာတစ္အုိးတင္ေတာ့မယ္။ ”
“ ေအး ေအး ေကာင္းတယ္၊ ၾကည့္ုလို႔လဲ လွသလုိ ဘုရားရွင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေတာ္ကုိလည္း ဖူးေမွ်ာ္ ႏုိင္တာေပါ့။ ႏုိ႔မုိဆုိရင္ ဘုရားပန္းအိုးေတြကမ်ား ပန္းေတြကမ်ားၿပီး ဘုရားရွိခုိးရင္ ဘုရားကုိ မျမင္ရေတာ့ ဘူး။ ”
မိန္းမျဖစ္သူက ၀ယ္လာတဲ့ ပန္းအိုးနဲ႔ ဘုရားပန္းေတြကုိ ေဆးေၾကာသည္။ ဘုရားစင္ေပၚကုိ သန္႔ရွင္းေရးျပဳလုပ္ၿပီး ဘုရားပန္းအုိးမ်ားကပ္လွဴသည္။ ေသာက္ေတာ္ေရ၊ ဆြမ္းတပါတည္း ကပ္လွဴသည္။
သူလုပ္ကုိင္တာေတြကုိၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိလုိက္သည္။
ကၽြန္ေတာ့မိန္းမကေတာ့ ဘုရားပန္းအိုး ႏွစ္အုိး(စုံ)ကုိ ရဲရဲကပ္လွဴရဲသြားၿပီ။ အစြဲေလးတစ္မွ်င္ကုိ ့ ျဖတ္ပစ္လုိက္ျခင္းႏွင့္အတူ သံသရာရဲ႕ လြတ္ေၾကာင္းအတြက္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိ ဖမ္းဆြဲေနၿပီတကား။
“ ေယာက်ာ္း ”
“ ေဟ… ဘာတုန္းဟ ”
စာဖတ္ၿပီး စည္းစိမ္းခံေကာင္းေနခ်ိန္မွာမွ မိန္းမျဖစ္သူရဲ႕ ေခၚသံေၾကာင့္ စိတ္မရွည္တဲ့ပုံနဲ႔ျပန္ထူး လုိက္တယ္။
“ ေတာ္ကလည္း ဘာျဖစ္တာလဲ။ ဒီမွာ ေမးစရာရွိလုိ႔ဟာကုိ ”
“ ေအး ေမးေမး ”
“ ဘုရားပန္းအုိးက တစ္အုိးထဲထားရင္ထား မထားရင္ ႏွစ္အုိး မထားေကာင္းဘူးဆုိ ”
“ ဘယ္သူေျပာလဲ ”
“ ေဘးအိမ္ကေျပာတာပဲ။ စုံမတင္ေကာင္းဘူးတဲ့။ မပဲတင္ေကာင္းတယ္တဲ့ ”
ဘုရားအုိး ဘယ္ႏွအုိးတင္ရမလဲဆုိတာ ဘယ္က်မ္းမွာ ဘယ္လုိပါတယ္။ လူႀကီးေတြ ဘယ္လုိ ေျပာခဲ့သလဲ ကၽြန္ေတာ္မိပါ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိတာ ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္တာကုိေျပာပါသည္။
“ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ မိန္းမရ။ ဘုရားပန္းအုိးတင္တာက ဘုရားကုိ ပန္းနဲ႔ပူေဇာ္တာပဲ။ တစ္ပြင့္ပဲ လွဴလွဴ၊ တစ္အိုးပဲလွဴလွဴ၊ ႏွစ္ပြင့္ပဲလွဴလွဴ ကုိယ္က ဘုရားရွင္ကုိ ဦးခုိက္ၿပီး ပန္းလွဴတာ။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္ႏွအုိး တင္တင္ရတယ္။ ဘုရားကုိ ပန္းအုိးစုံတင္လုိ႔ ခုိက္တယ္ဆုိတာ မရွိဘူး။ ဘုရားက ခုိက္တယ္ ဆုိတာ ရွိလုိ႔လား။ ”
“ သိပါဘူးရွင္၊ ကၽြန္မကလည္းသူမ်ားေျပာလုိ႔ နားေယာင္မိတာပါ ”
ေျပာေျပာဆုိဆုိ သူလွည့္ထြက္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စာျပန္ဖတ္ေနလုိက္သည္။
…………
ဆရာကုိင္ရုိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကုိ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးသည္။
တစ္ေန႔ ဆရာကုိင္ရုိက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လကၡဏာကုိၾကည့္ၿပီး အုိဇာတာေကာင္းမည့္အေၾကာင္း၊ မိသားစုႏွင့္ မခြဲမခြာေနရမည့္အေၾကာင္း ေဟာေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေဟာစာတမ္းကုိလည္း သူ႔ကုိ တပါတည္း ထည့္ေပးလုိက္တယ္။
သူဆရာကုိင္ရုိအခန္းကေန ထြက္သြားၿပီး သိပ္မၾကာပါဘူး လမ္းမေပၚမွာ ကားတုိက္ခံရၿပီး ေသသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ဆရာကုိင္ရုိက အေျပးေရာက္လာၿပီး ေဟာစာတမ္းကုိင္ထားတဲ့လက္ကုိ ျဖန္႔လုိက္ၿပီး သူ႔လကၡဏာကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ လကၡဏာေတြ ေျပာင္းေနတာကုိ အံ့ၾသစြာေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။
ဒါဟာ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္က ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိရင္ လကၡဏာေပၚက အေရးေၾကာင္းဟာ လူရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈကုိ ျပတာပါ။ လူကုိယ္တုိင္က ေကာင္းေသာအလုပ္ေတြလုပ္ေနရင္ ေကာင္းေသာ လကၡဏာအေရးေၾကာင္းျဖစ္မွာပါ။
ဒါကုိေျပာတာက အတိတ္ကံကုိ စြန္႔တာမဟုတ္သလုိ ေဗဒင္၊ လကၡဏာရပ္ကုိ ေစာ္ကားတာမဟုတ္ ပါဘူး။
လူမွာ အတိတ္ကံဆုိတာ ရွိေပမယ့္ လက္ရွိပစၥဳပၸန္လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အတိတ္ကံေတြ ေျပာင္းသြား ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါဆုိ ေဗဒင္၊ ယၾတာေတြ ဘာေၾကာင့္ရွိေနသလဲ။ အစဲြေၾကာင့္ပါ။ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ ေရာက္ ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ပါ။
………….
လူေတြဟာ တကယ့္အေရး၊ တကယ့္ေဘးနဲ႔ႀကံဳလာရင္ နီးစပ္ရာ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိ ျဖစ္ျဖစ္ လွမ္းစြဲတတ္တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ အားကုိးရာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ နီးစပ္ရာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႀကံဳလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာက္ရုိး တစ္မွ်င္ကုိ ဖမ္းဆြဲထားတတ္ပါတယ္။
လူဟာေသခါနီးမွာ ကုိယ္သြားရမယ့္၊ လားရာကုိ အာရုံနိမိတ္ေတြထင္လာပါတယ္။ အဲဒီ အာရုံ နိမိတ္ဟာ ကုိယ္ျပဳခဲ့တဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအေပၚ မူတည္သလုိ၊ ကုိယ့္ရဲ႕ အစြဲေတြေပၚလည္းမူတည္ ပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေရာက္ေနတဲ့ လူတစ္ဦးေဘးမွာ တရားေတာ္ေတြကုိ ဖြင့္ထားေပးျခင္းဟာ အစြဲ ေကာင္းေအာင္၊ နိမိတ္ေကာင္းလုပ္ေပးလုိက္တဲ့ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ပါ။
သုိ႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဖမ္းဆြဲလုိက္တဲ့ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္အေပၚ ဆန္းစစ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိမယ္ထင္ပါတယ္။
…………
ရာထူးက်မွာဆုိးလုိ႔ ယၾတာေခ်တယ္။ ခုိက္မွာ ဆုိးလုိ႔ ယၾကာေခ်တယ္။ စီးပြားျဖစ္ေအာင္ ယၾတာ ေခ်တယ္။
ၾကာၾကာစံရေအာင္ “ၾကာဇံ”လွဴ၊ ၾသဇာေညာင္းေအာင္ “ ၾသဇာသီး” လွဴ၊ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း တက္ေအာင္ “ေန႔ဂ်င္းတက္၊ ညဂ်င္းတက္”လွဴ၊ ေကာင္းျခင္းေတြ ေပါင္းစုံေအာင္ “ ေကာက္ညွင္း ေပါင္း”လွဴၾကတယ္။ ႀကံႀကံဖန္ဖန္အစြဲေတြ၊ အေၾကာက္တရားေတြေၾကာင့္ လုပ္သင့္၊ မလုပ္သင့္၊ ယုတိၱ ရွိ၊ မရွိ မစဥ္းစားေတာ့ပဲ လုပ္ၾကေတာ့တယ္။
တခ်ဳိ႕က ဘယ္အသားနဲ႔ ဘယ္ဘုရားဆင္းတုလုပ္ကုိးကြယ္တဲ့။ ဘယ္အသားနဲ႔ လုပ္ရင္ေတာ့ ကုိယ့္ ေန႔နံနဲ႔ မတည့္လုိ႔ခုိက္တတ္ပါသတဲ့။
အင္း..ဘုရားရွင္ကမ်ား..သူတုိ႔ေန႔နံနဲ႔ မကိုက္လုိ႔ ရန္ေတြ႔မယ္မ်ား မွတ္ေနသလားမသိၾကပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ “ မေကာင္းတဲ့ အစြဲေတြ ကုန္လာေလေလ၊ ေနရရထုိင္ရတာ ရဲ၀ံ့သြက္လက္ လာေလေလပါပဲ။ ”
လူေတြက အသက္အတြက္၊ ရာထူးအတြက္၊ စီးပြားအတြက္ မီွရာ မွီရာေကာက္ရုိးေတြကုိ လွမ္းဆြဲ ၾကတာပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကုိယ္ဆြဲလုိက္တဲ့ ေကာက္ရုိးဟာ ည့ံဖ်င္းေနေသာေကာက္ရုိးေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါ တယ္။
ဒိ႒ိအစြဲေတြ၊ အယူလြဲေတြျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိ ဆြဲယူမယ့္အစား အသက္ေသ ခံတာမွ ပုိ၍ျမတ္မယ္ထင္ပါတယ္။
ဦးေခါင္းမီးေလာင္၊ ရင္၀လွံဆူး၊ ဒီထက္ ဒိ႒ိကုိ အရင္ဦးေအာင္ျဖဳတ္တဲ့။
ဒိ႒ိနဲ႔ ဘ၀ကူးရင္ေတာ့ လားရာဟာ အပယ္ေလးဘုံပါပဲ။
………….
“ ကၽြန္မေတာ့ ပန္းအုိးတစ္လုံးထပ္၀ယ္လာတယ္။ ဘယ္တစ္အုိး ညာတစ္အုိးတင္ေတာ့မယ္။ ”
“ ေအး ေအး ေကာင္းတယ္၊ ၾကည့္ုလို႔လဲ လွသလုိ ဘုရားရွင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေတာ္ကုိလည္း ဖူးေမွ်ာ္ ႏုိင္တာေပါ့။ ႏုိ႔မုိဆုိရင္ ဘုရားပန္းအိုးေတြကမ်ား ပန္းေတြကမ်ားၿပီး ဘုရားရွိခုိးရင္ ဘုရားကုိ မျမင္ရေတာ့ ဘူး။ ”
မိန္းမျဖစ္သူက ၀ယ္လာတဲ့ ပန္းအိုးနဲ႔ ဘုရားပန္းေတြကုိ ေဆးေၾကာသည္။ ဘုရားစင္ေပၚကုိ သန္႔ရွင္းေရးျပဳလုပ္ၿပီး ဘုရားပန္းအုိးမ်ားကပ္လွဴသည္။ ေသာက္ေတာ္ေရ၊ ဆြမ္းတပါတည္း ကပ္လွဴသည္။
သူလုပ္ကုိင္တာေတြကုိၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိလုိက္သည္။
ကၽြန္ေတာ့မိန္းမကေတာ့ ဘုရားပန္းအိုး ႏွစ္အုိး(စုံ)ကုိ ရဲရဲကပ္လွဴရဲသြားၿပီ။ အစြဲေလးတစ္မွ်င္ကုိ ့ ျဖတ္ပစ္လုိက္ျခင္းႏွင့္အတူ သံသရာရဲ႕ လြတ္ေၾကာင္းအတြက္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေကာက္ရုိးတစ္မွ်င္ကုိ ဖမ္းဆြဲေနၿပီတကား။
ေမာင္ပုိင္
၁၂-၇-၂၀၁၃။
— with William Tuntunko and 5 others.