Image may be NSFW.
Clik here to view.
က်ေနာ္တို႔သမၼတႀကီးကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကို သန္႔ရွင္းေသာအစိုးရ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ုဳပ္ေရး ျဖစ္ေစဖို႔အတြက္ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈနဲ႕ လာတ္ေပးလာတ္ယူ ပေပ်ာက္ေရးကို အေလးထား ေဆာင္ရြက္ေနေလရဲ႕။ ဒါေပမဲ႔ အႏွစ္ေလးငါးဆယ္ စြဲၿမဲလာတဲ႔ အေလ့အက်င့္ကို ခ်က္ခ်င္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ ဖို႕ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ခက္မွာပါ။
ယူသူကယူတာထားပါ။ ေပးသူဘက္ကေကာ ဘာေၾကာင့္ေပးတာလဲ? ေထာင္ျမင္လို႕ ရာစြန္႕တာလား? အသားလိုလို႕ အရိုးေပးတာလား? အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္းတာလား?
ယူသူကေကာ။ ငါ့ဝမ္းပူစာ မေနသာလို႔လား? အူမ မေတာင့္လို႔ သီလမေစာင့္ႏိုင္တာလား? အိမ္ေနာက္ကပူတာ အိမ္ေရွ႕ကမခ်မ္းသာလို႔လား? အမ်ားမိုးခါးေရေသာက္လို႔ ေသာက္တာလား?
အက်ိဳးတရားတိုင္းမွာ ခိုင္လံုတဲ႔ အေၾကာင္းတရားေတြရွိမွာပါ။
ဒါေပမဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆီက ပစၥည္းတစ္ခုကို ယူခဲ႔ရင္ ယူတဲ့သူအေနနဲ႕ု ပစၥဳပၸန္ ( သို႔) သံသရာမွာ အဲဒီလူကို အေၾကြးျပန္ဆပ္ရမွာျဖစ္သလုိ အမ်ားပိုင္ ပစၥည္းကို အလြဲသံုးစားလုပ္ရင္ေတာ့ အမ်ားကို ျပန္ဆပ္ရမွာပါ။ ကံ၊ ကံ၏ အက်ိဳးကိုယံုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံရဲ႕အက်ိဳးေပးကို ခံရဦးမွာဆိုတာ သိၾကမွာပါ။ ကိုယ္စိုက္တဲ႔အပင္ ကိုယ္ျပန္ရိပ္ရမွာေပ့ါ။
က််ေနာ္ငယ္ငယ္က မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတယ္ပဲ ေျပာရမလား(ဟဲဟဲ)။ အလယ္တန္းေလာက္အထိ သင္ခဲ႔ရတဲ႔ ျပဌာန္းစာေတြ၊ ၾကည့္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ဇာတ္ပြဲ အၿငိမ့္ပြဲက ျပဇာတ္ေတြ၊ ေအာ္ပရာေတြ၊ ျပက္လံုးေတြ၊ ႀကံဳခဲ႔ရတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတ၊ြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အခုထိ မွတ္မိေနေလ့ရွိပါတယ္။ အခုမ်ားေတာ့ မေန႕ကဟာ ဒီေန႕ ေမ့သြားတာမ်ားေနပါတယ္။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
အခုလည္း က်ေနာ္ငယ္ငယ္ ၁၂ - ႏွစ္သားေလာက္က ၾကည့္ခဲ႔ရတဲ႔ ယိမ္းအဖြဲ႕ေလးအေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အရင္ေန႕က ေရးခဲ႔တဲ႔ က်ေနာ့္အေမရြာက ဘုရား ဆြမ္းလံုးခ်ပြဲ အဆက္ေပါ့။ အိုက္ဒီယာ ထုတ္ခဲ႔တဲ႔ အေမတို႕ ရြာက လူေတြကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ ၾကည့္ရတုန္းကေတာ့ ေတာရြာက ကေလးသဘာဝ ပါးစပ္ထဲစြဲက်န္ခဲ႔ တာကလြဲလို႕ အဓိပၸါယ္လံုးဝ နားမလည္ခဲ႔တာအမွန္ပါ။ အခုႀကီးလာေတာ့ ျပန္ေတြးေလ ရီခ်င္ေလပါဘဲ။ ဒါေပမဲ႔ ရီစရာေနာက္ မွာ ေမာစရာေလးေတြ ေနာက္ဆက္တြဲ ပါလာတာကေတာ့ ေၾကကြဲစရာပါ။
အေမတို႔အရပ္ထဲမွာ အရပ္ပိုင္ ေၾကးေနာင္ဝိုင္းနဲ႕ ေျခာက္လံုးပတ္ပါတဲ႔ အေပ်ာ္တမ္း ေဗ်ာအဖြဲ႕ေလး လည္းရွိပါတယ္။ ဖိုးဆိုခ်င္ ဖိုးကခ်င္ ေတြကလည္း ေပါမွေပါ။ ကိုယ့္စရိတ္ ကိုယ္မွ်ခံ ေပ်ာ္ၾကတာပါ။ ရွင္ပင္သက္ေတာ္ရွည္ဘုရား ဆြမ္းလံုးခ်ပြဲ မွာပါဘဲ။ အဲဒီႏွစ္ကေတာ့ သူတို႕ရပ္ကြက္က လူငယ္ေတြအဖြဲ႕က ယိမ္းထြက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ ညီဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္ယိမ္းအဖြဲ႕ထဲ ပါပါတယ္။ အရပ္ထဲက ကေလးေတြ ေခါင္းမွာ ပဝါေလးေတြပတ္ နဖူးမွာ စုစည္း။ စြပ္က်ယ္ လက္စက အျဖဴဆင္တူေလးေတြနဲ႕။ ေအာက္က လံုခ်ည္ကေတာ့ ဆင္တူမဟုတ္ပါဘူး။ ယိမ္းသီခ်င္း ၿပိဳင္တူဆို ကၾကတာပါ။ ေၾကးေနာင္ဝိုင္းက အေတာေလးနဲ႕စၿပီး သီခ်င္း ၿပိဳင္တူဆိုရင္း (မညီမညာ) ကၾကတာပါ။ အဲဒီယိမ္းမွာ သူတို႕ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းက.....
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က တစ္ျပားတန္ဗ်
အသားလန္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ..
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ႏွစ္ျပားတန္ဗ်
အလကားမက်န္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က သံုးျပားတန္ဗ်
ႏွလံုးသားမခ်န္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ေလးျပားတန္ဗ်
အေသြးအသားမက်န္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ငါးျပားတန္ဗ်
အနားသားမက်န္ေအာင ္စားတဲ့အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ေျခာက္ျပားတန္ဗ်
အေခါက္အသားမက်န္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ခုႏွစ္ျပားတန္ဗ်
အစြန္အဖ်ားမခ်န္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ရွစ္ျပားတန္ဗ်
ျမစ္ဖ်ားမက်န္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ကိုးျပားတန္ဗ်
အရိုးမ်ားမခ်န္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ဆယ္ျပားတန္ဗ်
ငယ္သားဖို႕မက်န္ေအာင္ စားတဲ့အဖြဲ႕ဘဲ....
ဒီယိမ္းသီခ်င္းေလးကိုဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆိုၿပီး ကၾကတာပါ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္သံုးဆယ္က အေမ့ရြာက ယိမ္းသီခ်င္းေလးက အခုတထိ ေခတ္မွီေနေသး ေခတ္ကိုထင္ဟပ္ေနေသးတာပါ။ တစ္ခါတစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္ခြင့္ ႀကံဳဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေမးၾကည့္ခ်င္ေသးပါတယ္။ "အဲဒီေခတ္ကလည္း ဒီေခတ္လိုပဲလားလို႕ "......
ခ်မ္းၿငိမ္းေအး
24.08.2013
ယူသူကယူတာထားပါ။ ေပးသူဘက္ကေကာ ဘာေၾကာင့္ေပးတာလဲ? ေထာင္ျမင္လို႕ ရာစြန္႕တာလား? အသားလိုလို႕ အရိုးေပးတာလား? အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္းတာလား?
ယူသူကေကာ။ ငါ့ဝမ္းပူစာ မေနသာလို႔လား? အူမ မေတာင့္လို႔ သီလမေစာင့္ႏိုင္တာလား? အိမ္ေနာက္ကပူတာ အိမ္ေရွ႕ကမခ်မ္းသာလို႔လား? အမ်ားမိုးခါးေရေသာက္လို႔ ေသာက္တာလား?
အက်ိဳးတရားတိုင္းမွာ ခိုင္လံုတဲ႔ အေၾကာင္းတရားေတြရွိမွာပါ။
ဒါေပမဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆီက ပစၥည္းတစ္ခုကို ယူခဲ႔ရင္ ယူတဲ့သူအေနနဲ႕ု ပစၥဳပၸန္ ( သို႔) သံသရာမွာ အဲဒီလူကို အေၾကြးျပန္ဆပ္ရမွာျဖစ္သလုိ အမ်ားပိုင္ ပစၥည္းကို အလြဲသံုးစားလုပ္ရင္ေတာ့ အမ်ားကို ျပန္ဆပ္ရမွာပါ။ ကံ၊ ကံ၏ အက်ိဳးကိုယံုတယ္ဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံရဲ႕အက်ိဳးေပးကို ခံရဦးမွာဆိုတာ သိၾကမွာပါ။ ကိုယ္စိုက္တဲ႔အပင္ ကိုယ္ျပန္ရိပ္ရမွာေပ့ါ။
က််ေနာ္ငယ္ငယ္က မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတယ္ပဲ ေျပာရမလား(ဟဲဟဲ)။ အလယ္တန္းေလာက္အထိ သင္ခဲ႔ရတဲ႔ ျပဌာန္းစာေတြ၊ ၾကည့္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ ဇာတ္ပြဲ အၿငိမ့္ပြဲက ျပဇာတ္ေတြ၊ ေအာ္ပရာေတြ၊ ျပက္လံုးေတြ၊ ႀကံဳခဲ႔ရတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတ၊ြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အခုထိ မွတ္မိေနေလ့ရွိပါတယ္။ အခုမ်ားေတာ့ မေန႕ကဟာ ဒီေန႕ ေမ့သြားတာမ်ားေနပါတယ္။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
အခုလည္း က်ေနာ္ငယ္ငယ္ ၁၂ - ႏွစ္သားေလာက္က ၾကည့္ခဲ႔ရတဲ႔ ယိမ္းအဖြဲ႕ေလးအေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အရင္ေန႕က ေရးခဲ႔တဲ႔ က်ေနာ့္အေမရြာက ဘုရား ဆြမ္းလံုးခ်ပြဲ အဆက္ေပါ့။ အိုက္ဒီယာ ထုတ္ခဲ႔တဲ႔ အေမတို႕ ရြာက လူေတြကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ ၾကည့္ရတုန္းကေတာ့ ေတာရြာက ကေလးသဘာဝ ပါးစပ္ထဲစြဲက်န္ခဲ႔ တာကလြဲလို႕ အဓိပၸါယ္လံုးဝ နားမလည္ခဲ႔တာအမွန္ပါ။ အခုႀကီးလာေတာ့ ျပန္ေတြးေလ ရီခ်င္ေလပါဘဲ။ ဒါေပမဲ႔ ရီစရာေနာက္ မွာ ေမာစရာေလးေတြ ေနာက္ဆက္တြဲ ပါလာတာကေတာ့ ေၾကကြဲစရာပါ။
အေမတို႔အရပ္ထဲမွာ အရပ္ပိုင္ ေၾကးေနာင္ဝိုင္းနဲ႕ ေျခာက္လံုးပတ္ပါတဲ႔ အေပ်ာ္တမ္း ေဗ်ာအဖြဲ႕ေလး လည္းရွိပါတယ္။ ဖိုးဆိုခ်င္ ဖိုးကခ်င္ ေတြကလည္း ေပါမွေပါ။ ကိုယ့္စရိတ္ ကိုယ္မွ်ခံ ေပ်ာ္ၾကတာပါ။ ရွင္ပင္သက္ေတာ္ရွည္ဘုရား ဆြမ္းလံုးခ်ပြဲ မွာပါဘဲ။ အဲဒီႏွစ္ကေတာ့ သူတို႕ရပ္ကြက္က လူငယ္ေတြအဖြဲ႕က ယိမ္းထြက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ ညီဝမ္းကြဲ တစ္ေယာက္ယိမ္းအဖြဲ႕ထဲ ပါပါတယ္။ အရပ္ထဲက ကေလးေတြ ေခါင္းမွာ ပဝါေလးေတြပတ္ နဖူးမွာ စုစည္း။ စြပ္က်ယ္ လက္စက အျဖဴဆင္တူေလးေတြနဲ႕။ ေအာက္က လံုခ်ည္ကေတာ့ ဆင္တူမဟုတ္ပါဘူး။ ယိမ္းသီခ်င္း ၿပိဳင္တူဆို ကၾကတာပါ။ ေၾကးေနာင္ဝိုင္းက အေတာေလးနဲ႕စၿပီး သီခ်င္း ၿပိဳင္တူဆိုရင္း (မညီမညာ) ကၾကတာပါ။ အဲဒီယိမ္းမွာ သူတို႕ဆိုတဲ႔ သီခ်င္းက.....
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က တစ္ျပားတန္ဗ်
အသားလန္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ..
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ႏွစ္ျပားတန္ဗ်
အလကားမက်န္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က သံုးျပားတန္ဗ်
ႏွလံုးသားမခ်န္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ေလးျပားတန္ဗ်
အေသြးအသားမက်န္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ငါးျပားတန္ဗ်
အနားသားမက်န္ေအာင ္စားတဲ့အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ေျခာက္ျပားတန္ဗ်
အေခါက္အသားမက်န္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ခုႏွစ္ျပားတန္ဗ်
အစြန္အဖ်ားမခ်န္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ရွစ္ျပားတန္ဗ်
ျမစ္ဖ်ားမက်န္ေအာင္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ကိုးျပားတန္ဗ်
အရိုးမ်ားမခ်န္ စားတဲ႔အဖြဲ႕ဘဲ...
က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕က ဆယ္ျပားတန္ဗ်
ငယ္သားဖို႕မက်န္ေအာင္ စားတဲ့အဖြဲ႕ဘဲ....
ဒီယိမ္းသီခ်င္းေလးကိုဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆိုၿပီး ကၾကတာပါ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္သံုးဆယ္က အေမ့ရြာက ယိမ္းသီခ်င္းေလးက အခုတထိ ေခတ္မွီေနေသး ေခတ္ကိုထင္ဟပ္ေနေသးတာပါ။ တစ္ခါတစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္ခြင့္ ႀကံဳဦးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေမးၾကည့္ခ်င္ေသးပါတယ္။ "အဲဒီေခတ္ကလည္း ဒီေခတ္လိုပဲလားလို႕ "......
ခ်မ္းၿငိမ္းေအး
24.08.2013