ေက်ာက္အုတ္တို ့ျဖင့္သာလွ်င္.....

ျမန္မာစကားတြင္သားေရႊအိုးထမ္းလာတာကိုျမင္ခ်င္သည္  ဟူသည့္   စကားရွိသည္ ။  အလြန္ေကာင္းပါသည္ ။ယခုလည္း  ကြ်န္ေတာ္တို ့သည္  သားေရႊအိုး ထမ္းလာသည္ကိုသာ ျမင္ရဖို ့ ၂၀၀၈  ဖြဲ ့စည္းပံုႀကီးကို ျပင္၍ရနိုးနိုး ေမွ်ာ္လင့္ႀကည့္မိေနသူတို ့သာျဖစ္၏ ။  သားေရႊအိုးထမ္းလာတာကို  ကြ်န္ေတာ္တို ့ျမင္လိုႀကသည္ ။ဆႏၵဟူသည္မွာ  ျပည့္၀ခဲ့လွ်င္ေကာင္းပါ၏ ။  အကယ္၍  ....ဆိုတာမ်ိဳးသာရွိခဲ့ပါလွ်င္  ထို ့အတြက္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို ့မွာ   အရန္အစီအစဥ္  ရွိသင့္ျပီ ။  လွမ္းရမည့္ေနာက္အလွမ္းေတြအတြက္   အရန္အစီအစဥ္မ်ားေရပက္မ၀င္ေအာင္   ရွိသင့္ခဲ့ျပီဟု   ယံုႀကည္ပါသည္ ။



၂၀၀၈ နွင့္ပတ္သက္၍ေရးႀကည့္မိခဲ့သမွ်   ့  သူတို  ့အႀကိဳက္ ၊ သူတို ့အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အခ်ိဳ  ့ကိုလိုတိုးပိုေလွ်ာ့
လုပ္ရံုကလြဲလို ့  အေရးပါသည့္အခ်က္မ်ား ၊ အထူးသျဖင့္ေတာ့  ျပည္သူလိုလားသည္မ်ားသည္  သူတို ့၏   အလိုနွင့္  ဆန္ ့က်င္ေနသမွ်  လံုး၀    တို ့မည္ ထိမည္ မဟုတ္ဟု  ယံုႀကည္ေႀကာင္းသာ   ေရးခဲ့သည္ ။  အဆိုပါ   ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးနွင့္ေတာ့ ရန္သူကို အထင္ေသးစြာ  ထိုင္ေစာင့္ျပီး  ေမွ်ာ္လင့္မေနေစခ်င္ပါ ။ ကမ ၻာ့သက္တမ္း အႀကာဆံုးေရးဆြဲခဲ့သည့္   အေျခခံဥပေဒတစ္ခုသည္  ျပန္ျပင္သည့္အခါတြင္လည္း   ကမ ၻာ့မွတ္တမ္းစံခ်ိန္  မ၀င္ဟု  မည္သူကမွ်   အာမမခံနိုင္ပါ ။


အကယ္၍  ၂၀၀၈  အခ်ိန္မွီ ျပင္လို ့မရခဲ့ပါဟု  ဆိုပါေတာ့ ....။  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ဘယ္လမ္းေရြးပါမည္နည္း ။NLD  ဘာလဲ ဘယ္လဲ  ေမးရေတာ့မည္သာျဖစ္သည္ ။  ဘဂၤလီမ်ား   နိုင္ငံေရးထဲပါမလာေရး နွင့္ ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲမွေမာင္းထုတ္နိုင္ေရးတို ့ကို အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္၏  သမၼတျဖစ္ေရး ဥပေဒတို ့နွင့္   အေလ်ာ္အစားလုပ္ရန္အေပးအယူကမ္းလွမ္းခ်က္တစ္ခုသာ  ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ယူဆရသည္ ။


ဤေနရာမွာ  အိႏၵိယ၏  နိုင္ငံေရးသမိုင္းစာမ်က္နွာကို  တစ္ခ်က္လွမ္းႀကည့္ခ်င္သည္ ။   အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ အတူ ေရာက္ခဲ့ႀကတာခ်င္းေရာ ၊ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းရမႈ  သမိုင္းအစဥ္အလာမ်ား ၊  လူမ်ိဳးစုျပသနာမ်ား ၊ဇာတ္အနိမ့္အျမင့္ခြဲျခားမႈ အစဥ္အလာမ်ား ၊  နယ္စပ္လံုျခံဳေရးျပသနာမ်ား ၊ ဘာသာေရး  လူမ်ိဳးေရး အစြန္းေရာက္မႈႈမ်ားနွင့္ တူညီေနရံုသာမက ၊ ၊ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ားေသာ နိုင္ငံအျဖစ္   လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈႏႈန္းအရ   သူကပင္ သာခ်င္ေနေသးသည္ ။  တိုးတက္မႈအရႀကေတာ့လည္း   သူကပင္သာေနေသးသည္ ။


ထိုနိုင္ငံ၏ နိုင္ငံေရးျဖတ္သန္းမႈသမိုင္းကို  ျဖတ္သန္းႀကည့္လိုက္လွ်င္  ကြ်န္ေတာ္တို ့ထက္သာသည္ကေတာ့  စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈ မ်ိဳး တစ္ခါမွ  မရွိခဲ့ပဲ ၊  စစ္တပ္သည္ နိုင္ငံေရးမွာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း  မည္သည့္အခါမွ် မျပဳလုပ္ခဲ့ပဲတက္လာသည့္ အစိုးရ၏  အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာသာ   အျမဲနာခံခဲ့သည္ ။  လြတ္လပ္ေရးရတာ ကြ်န္ေတာ္တို ့ထက္နွစ္အနည္းငယ္ေနာက္က်ေသာ္လည္း  လြတ္လပ္ေရးရကတည္းက  ဒီမိုကေရစီ အျမစ္တြယ္ခြင့္ရခဲ့သည္ ။  အိႏၵိယIndian National Congress (  INC ) ပါတီသည္  ၁၂၅  နွစ္သက္တမ္းႀကာခဲ့ျပီျဖစ္သည့္  မဟတၱမဂႏၵီႀကီးလက္ထက္ကတည္းက သက္တမ္းရွည္ပါတီ ျဖစ္သည္ ။ ပါတီတစ္ခုသည္လည္း  နိုင္ငံတစ္ခုကဲ့သို ့၊ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သို ့ ပင္ကံႀကမၼာအတက္အက်မ်ိဳးစံု ၊ ေလာကဓံအဆိုးအေကာင္းမ်ိဳးစံုကို  ႀကံ့ႀကံ့ခံေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသည္ပဲျဖစ္၏ ။



၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေနရူးလက္ထက္က  ဂႏၵီကိုေလးစားေသာအားျဖင့္ ဂႏၵီမ်ိဳးဆက္အျဖစ္ အမည္ဆက္ခံလာခဲ့သည့္ မ်ိဳးဆက္သည္ို INC ပါတီ၏  ေခါင္းႀကီးပိုင္းမွ  အဆင့္ဆင့္ လက္ကမ္းယူျပီး  အိႏၵိယ သမိုင္းကို  ဆက္လက္ေမာင္းနွင္ခဲ့ႀကသည္မွာ 1947  မွသည္  2013 အထိ  နွစ္ေပါင္း ( ၆၆ နွစ္ )   ႀကာခဲ့ျပီ ။ သူတို ့သည္လည္း  သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အျမဲေတာက္ပ  ေခ်ာေမြ ့ခဲ့ႀကသည္ေတာ့မဟုတ္ ။ အသက္ေသြးေခြ်းေတြ ၊ ေပးဆပ္ရမႈေတြ အနႏ ၱနွင့္သာျဖစ္ခဲ့ႀကသည္ ။  အိႏၵိယ၏  လြတ္လပ္ေရးဖခင္  မဟတၱမဂႏၵီႀကီးသည္  လြတ္လပ္ေရးရသည္နွင့္  နိုင္ငံေရးအာဏာကို လံုး၀မယူပဲ ၊ ေနရူးကို နိုင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚသို ့တင္ခဲ့သည္ မွာ အိႏၵိယ၏  ကံေကာင္းျခင္းမ်ိဳးဆက္ ကိုတည္ေထာင္္ေပးခဲ့သလို  ျဖစ္ခဲ့ရသည္ ။


ေနရူးသည္ ပါတီနွင့္နိုင္ငံကိုေကာင္းစြာ ဦးေဆာင္နိုင္ခဲ့ျပီး အေမြအျဖစ္နွင့္ သမီးအင္ဒီရာဂႏၵီ ( Indira Gandhi )၏လက္သို ့ အိႏၵိယ နိုင္ငံကို (၁၉၆၆ မွ ၁၉၈၄ ) အထိယံုႀကည္စြာအပ္နွင္း နိုင္ခဲ့သည္ ။  ေနရူးမွဆင္းသက္လာခဲ့သည့္ အင္ဒီရာဂႏၵီ၏မ်ိဳးဆက္မွာ သားအႀကီး ရာဂ်စ္ဂႏၵီ ( Rajiv  Gandhi ) သည္ နိုင္ငံေရးကို စိတ္မ၀င္စားခဲ့။ အီတလီသူကိုယူ၍  နိုင္ငံရပ္ျခားမွာသာ အေနမ်ားခဲ့သည္ ။ သို ့ေသာ္လည္း  မိခင္ျဖစ္သူလက္ဆင့္ကမ္းရန္ ျပင္ဆင္ထားသည့္ ညီျဖစ္သူ ဆန္ေဂ်းဂႏၵီ ( Sanjay  Gandhi ) 1980  မွာ ေလယ်ာဥ္ပ်က္၍ကြယ္လြန္အျပီးမွာေတာ့ ၊ သမိုင္းေပးတာ၀န္အရ နိုင္ငံေရးေလာကထဲကို  1982 မွာ မလႊဲမေရွာင္သာ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ရသည္ ။ ရာဂ်စ္သည္ INC ပါတီမွေန၍  သူ ့မိခင္ လုပ္ႀကံခံခဲ့ရသည့္ 1984 မွ 1991  သူထပ္မံ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ျခင္း  ခံရခ်ိန္အထိ အိႏၵိယ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ လုပ္ခဲ့သည္ ။


ထိုအခ်ိန္မွာပင္ပါတီက ရာဂ်စ္၏ မိန္းမ အီတလီသူ ( အိႏၵိယနိုင္ငံသားခံယူထားသည္ ) ကို နိုင္ငံေရးတြင္ ဆက္လက္ပါ၀င္ရန္ကမ္းလွမ္းခဲ့ေသာ္လည္း   ( Sonia Gandhi ) ဆိုနီယာဂႏၵီသည္  နိုင္ငံေရးနွင့္  ေ၀းေ၀းမွာသာေနခဲ့သည္ ။ NIC ပါတီမွ အျခားတစ္ေယာက္သာ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ျပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာခဲ့၏ ။ သို ့ေသာ္ 1996 ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့  NIC ပါတီရံႈးနိမ့္မႈနွင့္အတူ  ပါတီတြင္းအကြဲအျပဲမ်ားနွင့္ ပါတီ၏စည္းလံုးညီညြတ္မႈ  ျပိဳကြဲလာခဲ့သည္ ။  ပါတီဥကၠဌကို ဆန္ ့က်င္လာခဲ့ႀကသည္ ။ ထိုအခ်ိန္မွာေတာ့ NIC နွင့္ အိႏၵိယကို ျပန္လည္ကယ္တင္ရန္အတြက္ ဆိုနီယာဂႏၵီက ပါတီအတြင္း၀င္ေရာက္ဖို ့ 1997 မွာ လက္ခံခဲ့သည္။  ၀င္ေရာက္ျပီး  62 ရက္အႀကာမွာ  ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေနရာကို ရယူနိုင္ခဲ့သည္ ။  1999 တြင္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ေနရာကို  အနိုင္ရရွိခဲ့သည္ ။  တစ္ျပိဳင္နက္တည္း  ေအာက္လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ  ရာထူးကိုပါ ရယူနိုင္ခဲ့၏ ။   1996 မွစတင္  အင္အားေလ်ာ့နည္း  လာခဲ့သည့္ NIC  ပါတီသည္လည္း   လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ  ျပန္လည္အင္အား  ေတာင့္တင္းလာခဲ့သည္ ။


2004  အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ NIC ပါတီ၏ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အမတ္ေနရာအမ်ားဆံုးနွင့္ အနိုင္ရရွိခဲ့သည္ ။ထိုအခ်ိန္မွာ  ပါတီအတြင္းမွာေရာ ၊ ျပိဳင္ဘက္ပါတီေတြကပါ ဆိုနီယာဂႏၵီ၏ နိုင္ငံသားျဖစ္မႈ ၊ လူမ်ိဳးျခားျဖစ္တည္မႈတို ့နွင့့္္ပတ္သက္္ျပီး နိုင္ငံေတာ္အာဏာ ရယူရန္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္  ဆန္ ့က်င္လာခဲ့ႀကသည္ ။  အိႏၵိယ၏  သမိုင္းအစဥ္အလာ ၊ ဇာတ္အမ်ိဳးအမည္  ကြဲျပားမႈတို ့နွင့္ အယူသီးအစြဲအလန္းႀကီးမႈတို ့ကို အျပင္းအထန္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ရသမွ် ဆိုနီယာ၏  သမိုင္းသက္တမ္းအတြင္းမွာ  အဆိုးရြားဆံုး  ထိုက္တိုက္ရင္ဆိုင္ရမႈေတြ ျဖစ္လာခဲ့သည္ ။


ဆိုနီယာဂႏၵီသည္ အိႏၵိယေသြး တစ္စက္မွမပါေသာ္လည္း  အိႏၵိယအေပၚမွာ တာ၀န္ေက်ပြန္မႈကို သူ၏အတၱထက္ပို၍ ေပးဆပ္ခဲ့သည္။  ဂႏၵီမ်ိဳးဆက္၏  သမိုင္းစဥ္ဆက္တည္တန္ ့နိုင္မႈကိုသာ  နိုင္ငံေရးအာဏာထက္ အေလးေပးေရြးခ်ယ္္ခဲ့သည္ ။  ပါတီအႀကီးအကဲ  အျဖစ္သာတာ၀န္ယူ၍  ပါတီတြင္းမွ သင့္ေတာ္သူကိုသာ  2004 ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တင္ေျမွာက္ေပးခဲ့သည္ ။


သူ၏ ေျပာင္ေျမာက္သည့္ နိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ ဆိုနီယာသည္ အိႏၵိယနိုင္ငံေရးကို  ေနာက္ကြယ္မွ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ဖို ့စတင္ေျခလွမ္း ျပင္လာခဲ့သည္မွာ  ယခင္က ၁၅  ပါတီမွ်ေလာက္နွင့္သာ ဖြဲ ့စည္းထားသည့္ အဖြဲ ့အစည္းတစ္ခုကို United Progressive Alliance ( UPA ) အျဖစ္ ခိုင္ခိုင္မာမာဖြဲ ့စည္းခဲ့ျပီး ပါလီမန္မွာ  တစ္ပါတည္းထဲက ႀကီးစိုးလႊမ္းမိုးလို ့မရေအာင္ ကာကြယ္နိုင္ဖို ့ရာအတြက္ 2004  အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲျပီးကတည္းက  ဖြဲ ့နိုင္ခဲ့ျပီး ၊  အဲဒီအဖြဲ  ့သူကဥကၠဌအျဖစ္နဲ ့ အိႏၵိယ လႊတ္ေတာ္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ နိုင္ခဲ့သည္ ။  ပိုျပီးအေရးပါတာက  constitutional body  မဟုတ္တဲ့ Shadow Cabinet  လို ့လည္းတရားမ၀င္ အသိအမွတ္္ျပဳႀကရတဲ့  National  Advisory  Council (   NAC  ) ဆိုတာကို ဆိုနီယာ ဖြဲ ့စည္းခ်ဳပ္ကိုင္နိုင္ခဲ့သည္ ။


အဲဒီအဖြဲ ့အစည္းရဲ  ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက  အစိုးရအဖြဲ ့ထဲက အစိုးရ အေသးစားကေလးပါ ။  တိုင္းျပည္ရဲ  ့အဓိကက်တဲ့ Policy ေရးရာမ်ားကို  အဲဒီအဖြဲ ့က ဆံုးျဖတ္ႀကျပီး ၊  တရား၀င္အစိုးရရဲ  ့ေနာက္ကြယ္က  အေရးပါတဲ့ အဖြဲ ့အစည္းငယ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့၏  ။ အဲဒါကိုလည္း   ဆိုနီယာ ဂႏၵီကပဲ ႀကီးႀကပ္ ကြပ္ကဲထိမ္းခ်ဳပ္ခဲ့သည္ ။   အဲဒီေတာ့  အစြဲအလန္းႀကီးလြန္းလွတဲ့ အိႏၵိယ နိုင္ငံေရးေလာကကို  ေရွ ့တန္းထြက္မလာပဲ  ေနာက္ကြယ္ကေန  ပါ၀င္လႈပ္ရွားေနခဲ့တဲ့   လူမ်ိဳးျခား အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ  ့ လႈပ္ရွားနိုင္မႈေတြပဲျဖစ္သည္ ။  ထိုမွသည္ ယခုအထိ  အိႏၵိယတြင္ အစိုးရအဖြဲ ့အေနနွင့္ေတာ့  အေျပာင္းအလဲမ်ား  ရွိခဲ့သည္ ။   သို ့ေသာ္ အာဏာသည္ INC  ပါတီအတြင္းမွလာသည္ ။  Policy maker မ်ားသည္  ပါတီအတြင္းမွေန၍  အေရးပါသည့္   တိုင္းျပည္၏ မူ၀ါဒမ်ားကို ဆက္လက္ခ်မွတ္  ေနႀကသည္ ။


နိုင္ငံေရးမွာပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္နွင့္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္နိုင္သည့္ ပံုသ႑န္ကို   အိႏၵိယ လိုနိုင္ငံမ်ိဳးမွာ  လိမၼာပါးနပ္စြာ  ေရြးခ်ယ္  ေဆာင္ရြက္နိုင္ခဲ့သည့္  အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၏  အံမခန္းစြမ္းေဆာင္နိုင္မႈ နွင့္  နွိမ့္ခ် နိုင္မႈ ၊သည္းခံနိုင္မႈတို ့ကိုေတာ့  ကြ်န္ေတာ္တို ့ မျဖစ္မေန အသိအမွတ္ျပဳႀကရလိမ့္မည္ ။


ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့ အိႏၵိယနွင့္ တူေနသည္မ်ားရွိေနသလို ၊ လံုးလံုးကြဲျပားေနသည့္အရာမ်ားကေတာ့လည္း ရွိေနခဲ့ႀကသည္ ။ သူတို ့မွာက  ဒီမိုကေရစီစနစ္  က အျမစ္ေကာင္းစြာ တြယ္ေနျပီးသားျဖစ္ျပီးသကဲ့သို ့ ၊ အာဏာရွင္က မႀကာခဏ အာဏာသိမ္းမႈတို ့လည္းမရွိ။ ထို့အတူ  ကြ်န္ေတာ္တို ့ထက္ပိုမိုဆိုရြားသည့္  လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈ နွင့္ ဘာသာေရးျပသနာမ်ား ၊ ဇာတ္ခြဲျခားမႈမ်ား ျဖင့္လည္း  သူ ့ျပသနာနွင့္သူ ေတာ့လည္း  ရႈပ္ေနခဲ့သည္ ။


ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္သည္က  ပံုတူကူးရန္မဟုတ္ ။ အတုယူရန္မဟုတ္ ။  ဒုတိယ လမ္းေႀကာင္း ၊ တတိယ လမ္းေႀကာင္းမ်ားကို အခ်ိန္ေစာစြာ ႀကိဳရွာထားႀကည့္ေစခ်င္တာ ၊ ႀကိဳတင္ကူးျပီး  ျပင္ဆင္ျပီးသားျဖစ္ေစခ်င္တာသာျဖစ္သည္ ။  ယခုအခ်ိန္မွာ ေကာင္းေနနိုင္ခဲ့ႀကသည့္     နိုင္ငံမ်ား၏  သမိုင္းေႀကာင္းကို   လက္လွမ္းမွီသေလာက္ေစ့ငုႀကည့္မိေတာ့   အရန္အစီအစဥ္မ်ား ေကာင္းစြာ ရွိေနခဲ့ႀကသည္ ။  လက္ဆင့္ကမ္းရမယ့္သူေတြကို  ႀကိဳတင္အားျဖည့္ထားနိုင္ခဲ့ႀကသည္ ။ႀကံဳသလိုေပါ့ ။ ႀကည့္ႀကက္လုပ္ႀကတာေပါ့ ဟူသည္ကေနေတာ့  သမိုင္းတစ္ခုသည္  ေတာ္ရိေလ်ာ္၏ပဲ  ျဖစ္သြားခဲ့ႀကပါသည္ ။


ကြ်န္ေတာ္၏  အေတြးမ်ားသည္  ၂၀၀၈ အားလံုး၀ျပင္ေပးမည္မဟုတ္ဟု အေျခခံေသာ မူအေပၚမွာသာ  ေတြးျခင္းျဖစ္သည္ ။သားေရႊအိုးထမ္းလာသည္ကို ျမင္ခဲ့ရလွ်င္ေတာ့  အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆံုး  ျဖစ္ေပလိမ့္မည္ ။  မဟုတ္လွ်င္ေကာ....။ေႀကာက္ေန စိုးရိမ္ေနရံုမွ်နွင့္မျပီး ၊  သည္းခံကာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္သင့္သည္ ။   ရန္သူသည္ အသာတစ္ႀကည္မွ်နွင့္ေတာ့မည္သည့္အရာကိုမွ်  လက္လႊတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ ။


အနာဂတ္အတြက္  ေနာက္ကြယ္က ေခါင္းေဆာင္သည္  လူထုေခါင္းေဆာင္  ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါေတာ့...။ေရွ  ့ထြက္ဖို  ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေတာ့  အနည္းဆံုးလိုလိမ့္မည္ ။  အားေကာင္းေသာ ပါတီ အဖြဲ ့အစည္းတစ္ခု၊ညီညြတ္စြာ ခိုင္မာေတာင့္တင္းသည့္ ၊  စည္းလံုးသည့္ ၊ အရည္အခ်င္းျပည့္၀သည့္ ၊  ပါတီတစ္ခုကေတာ့အေရးႀကီးဆံုးလိုအပ္ပါလိမ့္မည္ ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့သည္  ကံရာဇာငယ္၏   မ်ိဳးဆက္မ်ားသာ ျဖစ္ႀကကုန္၏ဟုဆုိျပီး၀ါးျခမ္းထံုးသုတ္တတ္ရံုမွ်နွင့္ေတာ့ျဖင့္   ေန ့ခ်င္းညခ်င္း  တိုင္းျပည္တစ္ခုကို  တည္ေဆာက္၍  မရႀကကုန္ေပဘူးမဟုတ္ပါလား။




                                                             ျပည္ခ်စ္သူ


                                                             4.9.2013