ေကာင္းကင္ေပၚက အေတြးမ်ား

Image may be NSFW.
Clik here to view.

ဒီေန႔ ရန္ကုန္ကစကၤာပူျပန္ျဖစ္တယ္။
အိမ္ျပန္ခရီးမွာေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕နဲ႔ ေတြ႕ဆုံျဖစ္ခဲ့တယ္။

မူႀကိဳေက်ာင္းေနဖက္
မူလတန္းေက်ာင္းေနဖက္
အလယ္တန္းေက်ာင္းေနဖက္
အထက္တန္းေက်ာင္းေနဖက္
တပ္ေက်ာင္းေနဖက္အမ်ိဳးမ်ိဳးအနက္
၈၊ ၉၊ ၁၀ေက်ာင္းေနဖက္အခ်ိဳ႕နဲ႔
တပ္ေက်ာင္းေနဖက္အခ်ိဳ႕သာ ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့တယ္။


တပ္ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ခြဲခြာခဲ့တာ
သိပ္မၾကာေသးတာမို႕
သတင္းနဲ႔ျဖစ္စဥ္ေတြက ကိုယ့္အတြက္ေတာ့
သိပ္စိမ္းလွသည္မဟုတ္။
ရာထူးတစ္ဆင့္တိုးသြားၾကတယ္။
ပိုႀကီးေလးတဲ့တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ေနၾကရတယ္။
လက္ရုံးတပ္တူတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕
လုပ္ငန္းသဘာဝေတြကိုနားလယ္ခံစားလို႔ရတယ္။
သူတို႔ရဲ႕ရင္ဖြင့္သံေတြကို နားေထာင္ေပးလို႔ရတယ္။
လုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြကအမ်ားႀကီးမေျပာင္းလဲေသးတာလဲ ပါမယ္။
ဒါေတာင္ လက္ရုံးတပ္မတူ၊လုပ္ငန္းသဘာဝမတူတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔က်အလုပ္အေၾကာင္းျပင္ပ
အေထြေထြနဲ႔ငယ္က်ိဳးငယ္နာေတြေလာက္ေျပာရုံပဲ။

အေျခခံပညာေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့
မဆုံျဖစ္တာၾကာခဲ့ၿပီ။
ဘယ္သူဘယ္ေရာက္ေနလဲ၊
ဘာျဖစ္ေနလဲ၊အိမ္ေထာင္က်ကုန္ၿပီလား၊
ကေလးေရာရေနၿပီလား၊ဘယ္သူဘယ္ဝါက
ခ်စ္သူနဲ႔ေပါင္းရတယ္၊ ဘယ္သူက ခ်စ္သူနဲ႔ မဆုံျဖစ္ဘူး၊
ဘယ္သူေတာ့ခ်စ္သူကို မေတြ႔မိတာ၊
အခ်ိဳ႕ကေတာ့ျဗမၼာမ်ိဳးေတြေလ။

အခ်ိဳ႕ကိုလူခ်င္းမေတြ႕ခဲ့ရေပမဲ့
ဆိုရွယ္နက္ဝက္မွာျပန္ေတြ႔ထားၿပီးသား။
အခ်ိဳ႕နဲ႔အခုမွ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕။
မမွတ္မိသူေတြကစိတ္မဆိုးေလာက္ဘူး။
ကေလးေတြမွမဟုတ္တာ။
အေလးအနက္မရွိသလိုျဖစ္တဲ့အတြက္ အားနာမိပါရဲ႕။

ထူးထူးျခားျခားအရမ္းတြဲခဲ့တဲ့ အလယ္တန္းထဲက ေက်ာင္းေနဖက္
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ဖုန္းအဆက္အသြယ္ရလိုက္တယ္။
တတိယႏွစ္ထဲကကြဲသြားတဲ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ လူခ်င္းဆုံတယ္။
ႏွစ္ေယာက္လုံးကစလုံးမွာဆိုေတာ့
ရံဖန္ရံခါေတြ႕ျဖစ္ၾကဦးမယ္။
အလယ္တန္းထဲကေက်ာင္းေနဖက္ ဆယ္တန္းမွာ
စစ္ဗိုလ္ႀကီးျဖစ္ရမယ္လို႔သူ႕ေခါင္းရင္းမွာ စာတမ္းကပ္လို႔
စာအတူတူက်က္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္း
ဓမၼအဓိဌာန္ေျဖႏိုင္ရင္ဆယ္တန္းေအာင္ပါၿပီဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္း
သခ်ၤာေန႔ကဓမၼအဓိဌာန္ အရင္ေျဖၿပီး၊ အေျဖေပးဖို႔ အိမ္သာထဲမွာ သြားေစာင့္ေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း
(အဲ့ဒီေန႔ကသူမလာျဖစ္လို႔ အခ်ိန္တစ္နာရီနဲ႔ က်န္တဲ့အပုဒ္ေတြ အလုအယက္ေျဖခဲ့ရေသးတယ္)
စစ္ဗုိလ္ႀကီးလဲျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
တိုက္ဆိုင္စြာပဲကိုယ္မေရာက္ခင္ တစ္ရက္အလိုက
ဒုတပ္ရင္းမွဴးႀကီးဘဝနဲ႔ ဆုံးသြားရွာၿပီ။

မိသားစုတြင္းပြင့္လင္းလြတ္လပ္ၿပီး ငယ္စဥ္ထဲက
မိသားစုဝင္ေတြေစာေစာစီးစီး အေမြခြဲေပးခံထားရတဲ့
ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးထဲကဘုန္းႀကီးဝတ္
(သြားဆရာဝန္ျဖစ္ခြင့္ကိုျငင္းပယ္ခဲ့တယ္)
မႏွစ္က လူထြက္လာၿပီး
စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းေတြအားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ေနတဲ့
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔လဲေတြ႕ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ငယ္စဥ္ထဲက အဂၤလိပ္စာေကာင္း၊ စာေပ၊ ဗဟုသုတၾကြယ္ဝ၊
မိသားစုအသိုက္အဝန္းအားေကာင္းလို႔ဘဝမွာ
ေနာက္က်လွခ်ည့္ရဲ႕ဆိုတာလဲမရွိဘူး။

တစ္ခ်ိဳ႕ကကုမၸဏီဝန္းထမ္း၊ အထူးကုဆရာဝန္ႀကီးေတြ၊ မႈခင္းဆရာဝန္ႀကီး၊ ဧည့္လမ္းညႊန္
ဘဝ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔အသက္ေမြးမႈ ျပဳေနၾကတယ္။
ဘဝမွာ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္စရာ၊ ယွဥ္စရာရယ္လို႔
မေတြးမိပါဘူး။
အတန္းထဲ ငယ္စဥ္ကသူ႔ထက္သာရမယ္၊ အဆင့္ေၾကာရမယ္
ဒီလို အေတြးေတြမ်ိဳးေတာ့ကိုယ္စီရွိခဲ့မွာေပါ့။
ဒီအေတြး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကပဲငယ္ဘဝေမာင္းႏွင္အားျဖစ္ခဲ့မယ္။
ဘဝေတြက မတူ၊ခံစားခ်က္ေတြလဲ မတူ၊
အေတြးအျမင္ေတြလဲမတူ၊ ဆက္ျဖတ္သန္းရမယ့္
ဘဝေတြလဲ မတူေတာ့ဘူး။

အမ်ားစုကတကၠသိုလ္ဘြဲ႕ တစ္ခုခု ရသည္အထိ၊
အလုပ္အကိုင္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးရသည္အထိ
ဘဝမွာ ရည္မွန္းခ်က္ကိုယ္စီရွိၾကလိမ့္မယ္။
ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။
ငယ္ဘဝေတြမွာတစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ ကိုယ္ရည္မွန္းရာ
ရလာဒ္ေတြကိုတြက္ခ်က္ႏိုင္တယ္။
၈ တန္းၿပီး၉ တန္း၊ ၉ တန္းၿပီး ၁၀ တန္း စသျဖင့္၊
ေနာက္ ဘယ္နႏွစ္အၾကာမွာ ဘြဲ႕တစ္ခုကို ရတယ္၊
အလုပ္အကိုင္တစ္ခုကိုရတယ္၊ အေျပာင္းအလဲဟာ
သိသာထင္ျမင္တယ္၊ခ်မွတ္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္။

အနည္းစုကသာဘဝတစ္သက္တာလုံး
ရည္မွန္းခ်က္အဆက္မပ်က္မဆုံးႏိုင္ေအာင္ ေလွကားထစ္ေတြကို
ဆက္ကာဆက္ကာတက္ေနၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္လဲသူတို႔ဘဝေတြက ကာလတစ္ခု
လြန္ေျမာက္တိုင္းမွာေအာင္ျမင္မႈ (ဘြဲ႕၊ အတတ္ပညာ၊ ေငြေၾကး၊ ဂုဏ္၊ ရာထူး၊ ရလာဒ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး)ကို
ရရွိေနၾကတယ္။

ကုန္ပစၥည္းတစ္ခုရဲ႕ေစ်းကြက္ဝင္မႈ သဘာဝလိုပဲ။
ထုတ္လုပ္စ၊ေစ်းကြက္မိတ္ဆက္ကာလ market introduction period မွာ
အားသြန္ခြန္စိုက္၊အတက္ၾကမ္း၊ အက်ၾကမ္း၊
ရင့္က်က္ကာလ၊တည္ၿငိမ္ကာလ mature stage မွာေတာ့
အေျပာင္းအလဲေတြညွင္သာသြားတယ္။ ေႏွးေကြးသြားတာလဲရွိတယ္။
ရင့္က်က္ကာလမေရာက္၊ အသည္းအသန္ဆက္လုပ္ေနရတာလဲ ရွိႏိုင္တယ္။
ဒါကလည္း ကိုယ့္အေပၚခ်ည္းမမူတည္ေတာ့သလို
က်န္ အခ်က္အလက္၊ေဘးပေရာဂါအေပါင္းမ်ားစြာ
(စီးပြားေရး၊မိသားစုအေျခအေန၊ မိဘက်န္းမာေရး၊ ႏိုင္ငံအေျခအေန စသျဖင့္)
ပါဝင္ပတ္သတ္ႏိုင္တယ္။
အခ်ိဳ႕က အဆင္းကာလdecline period ကို ေစာေစာေရာက္သြားတာရွိမယ္။
ဒီလိုကြဲျပားလွတဲ့အသက္ေမြးမႈ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ဘဝျဖစ္စဥ္ေတြ
အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြျဖစ္ႏိုင္တယ္။ သို႔ေပမယ့္
ေသျခင္းတရားကေတာ့အားလုံးတူညီတဲ့
ဘုံလားရာျဖစ္မယ္။

ဗုဒၶဘာသာသေဘာအရလဲ လက္ရွိတစ္သက္တာရဲ႕
ဘုံလားရာျဖစ္ေပမဲ့၃၁ ဌာနရဲ႕ ထြက္ေပါက္ျဖစ္လို႔
ဘယ္သူက ဘယ္အရပ္ကိုဆက္သြားမလဲ
မျမင္ႏိုင္ျပန္ဘူး။ထူးထူးျခားျခား
အားထုတ္ႏိုင္သူေတြသာအျပန္လမ္းမရွိ
ခႏာၱအိမ္ဖ်က္ႏိုင္တဲ့အရပ္ကို
ေရာက္ႏိုင္ေပလိမ့္မယ္။

လက္ရွိတစ္သက္တာမွာေတာ့မနာလိုကင္း၊ ဝန္တိုရွင္းလို႔
က်န္းမာ၊ခ်မ္းသာစြာ ကိုယ္စီေနႏိုင္ေရးကို အားထုတ္ႏိုင္ရင္ပဲ
ေကာင္းျမတ္တဲ့အသက္ရွင္ျခင္း ျဖစ္ၿပီလို႔
မွတ္ယူရပါတယ္။
ခႏာၱအိမ္မဖ်က္ႏိုင္သေရြ႕ေတာ့
တေကြ႕ေကြ႕မွာပုံစံတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
ျပန္ေတြ႕ရေပဦးမေပါ့။

ေကာင္းျမတ္တဲ့အသက္ရွင္ျခင္းနဲ႔ ဆုံေတြ႕ႏိုင္ၾကပါေစ။

သက္ေထြးေအာင္ 

၅-၁-၂၀၁၄