ေရဘဲေလး အထုပၸတိ အပိုင္း ၁
၁၉၆၇ေအာက္တိုဘာ၂၄ကမာၻ.ကုလသမဂၢေန
ငယ္နာမည္ခ်စ္တီး
ငယ္ငယ္က ၀မ္းအၿမဲခ်ဳပ္တတ္လို႕ အေမ႕ရဲ.ဒုကၡအိုးေလးေပါ႔
မိသားစု၀င္ေတြ ေပးထားတဲ႔ နာမည္ဆိုးေတြက အမ်ားႀကီး
ဂုန္းသား၊ ဂုန္းေကာင္၊ အေဖတစ္ခါတစ္ခါ စိတ္လိုလက္ရေခၚတဲ႔နာမည္က ဂ်န္ဘုေကာင္တဲ႔
ငယ္ငယ္ကတဲက ကိုယ္႔ကိုကိုယ္မွန္တယ္လို႔ထင္ရင
မွတ္မွတ္ရရ မူႀကိဳတက္ေတာ႔ ေမာင္႔ပရဲစန္႔မွာ၊ အဲဒီေခတ္က အေဖက အက်ဥ္းဦးစီးမွာ ဒုညႊန္မွဴး၊
အဲဒီမွာစတာဘဲ၊
ဆရာမနာမည္တီခ်ာကိတ္၊
အေဖေက်ာင္းကိုပို႔ၿပီး ႐ံုးျပန္သြားေတာ႔၊ ေက်ာင္းစတက္တက္ခ်င္း
ကေလးသဘာ၀ငိုတာကို ဆရာမက ေက်ာင္းမွာ သန္႔႐ွင္းေရးလာလုပ္တဲ႔ ျမက္ခုတ္တဲ႔ အလုပ္သမားနဲ႔ေၿခာက္ေတာ႔ ဆရာမလက္ကို ကိုက္ဆြဲထားတာ ဘယ္သူမွေၿဖလုိ႔မရလို႔ အိမ္ကိုအေၾကာင္းၾကား၊ ဆရာမလက္မွာလဲ အကြင္းလိုက္ဒါဏ္ရာ ေသရာပါေရာ၊
၁၉၈၀ အိမ္ကိုအလည္လာေတာ႔ ဆရာမလဲအိုေနပါၿပီ၊
လက္ကဒါဏ္ရာေလး ၿပၿပီး အမွတ္တရေလးေတြေပါ႔၊
ကၽြန္ေတာ္႔မွတ္ဥာဏ္က အဲဒီအေႀကာင္းေတြ မေန႔တစ္ေန႔ကအတိုင္း မွတ္မိေနတုန္း၊
ကဲမဆန္းလား၊
ဒုတိယပညာသင္ရတဲ႔ေနရာက အထက(၂)စမ္းေခ်ာင္း
အမေတြ႐ွိတဲ႔ေနရာဆိုေတာ႔ အေဖက အဆင္ေၿပမယ္ထင္ၿပီး
ပထမတန္းကို မူလတန္းေက်ာ္ၿပီးထားတာ အဲဒီေခတ္က
ရာထူးလဲ႐ွိေတာ႔ ဆရာေတြက ၃လ အစမ္းထားမယ္ အဆင္႔မမွီရင္ မူႀကိဳၿပန္တက္ရမယ္ေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႔သိတယ္မဟုတ္လား
ေအာက္ၿပန္မဆင္းရဘူးေလ ဇါတ္လိုက္ဆိုေတာ႔
အဲဒီမွာဇါတ္လမ္းစတာဘဲ
အကို(၁)တစ္ေယာက္က လမ္းမေတာ္မွာ လမ္းသူရဲေခါင္းေဆာင္
(ယခုရဲအရာခံဗိုလ္၊ တပ္မေတာ္မွရဲတပ္ဖြဲ႔သို႕အသြင္ေၿ
အမေတြက လမ္းသူရဲရဲ႕ညီမေတြ၊ ေက်ာင္းေၿပးၿပီး႐ုပ္႐ွင္ၾကည္႕
အမတစ္ေယာက္(၃)က ရည္းစားထား၊
အဲဒီေခတ္က ေမွာင္ခိုေစ်းေရာင္းတဲ႔သူ
စိန္ဂၽြန္းေစ်းပ်ံက်ေနရာမွာ (ယခုသူ၏ခင္ပြန္း) (အရက္သမား)
ဒီမွာတင္ေဖၚေကာင္ဘညြန္႕ကၽြန္ေတာ
အဲဒီေခတ္ကအဆင္႕အတန္းခြဲတဲ႕ေခတ္
အေဖကလဲ ပစၥည္းမဲ႕မာနေပါက္ကြဲ အလုပ္ကထြက္စာတင္
လစာမဲ႔ဘ၀နဲ႔
အမ(၄)နဲ႔(၅)က ေမာ္တင္ေစ်းမွာ ၿခံထြက္စပါယ္ပန္းေရာင္း
အေမကလဲ ေတာင္ငူက အုန္းသီးကို ပင္ပင္ပန္းပန္းေရာင္း
သားသမီးေတြ ေက်ာင္းစားရိတ္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ႐ွာရတဲ႔
အခ်ိန္ဆိုေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္က တကယ္႔ကို ယမ္းအၿပည္႔နဲ႔မိုင္းဗံုး
တစ္လံုးခြဲလိုက္သလိုၿဖစ္သြားတယ္
႐ုပ္႐ွင္နာမည္ (ကၽြန္းကေလးမွာႏွစ္ေယာက္ထဲ) ေမ၀င္းေမာင္ရဲ႕ ပထမဆံုးဇါတ္ကား
ကၽြန္ေတာ္ေက်ာငး္ကေန အိမ္ကို လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးၿပန္၊ (မဟာၿမိဳင္မွတ္တိုင္ ေျမနီကုန္းမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးေ႐ွ႕၊ ယခုသူနာျပဳတကၠသိုလ္)
အေဖ႔ကို သတင္းေရာက္ေအာင္ပို႔၊
အဲဒီမွာတင္ အမေတြ(၃/၄/၅) ပလပ္စတစ္ပိုက္စုတ္ေအာင္ အရိုက္ခံရပါေလေရာ၊ အက်ိဳးဆက္က အေဖမ႐ွိတဲ႔အခ်ိန္ နည္းမ်ိဳးစံု
ေဂ်ာက္တြန္းခံရလုိ႔ အေမ႔ေၾကးမီးခ်စ္ႀကီးနဲ႕ေခါက္ခံရ
ဗိုလ္အိမ္႐ွစ္လံုးတံုးက (အလံုလမ္း) ၂/၃ႏစ္သားေလာက္က
ၾကက္ခြပ္ခံရေတာ့ အ႐ိုက္မခံရတာ အမ၂ အေဖ႔အခ်စ္ဆံုး
မို႕လို႕ဆိုဘဲ၊ အဲဒါေပါ႔ ေမာင္ႏွမေတြမ်ားေတာ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မနာလိုစိတ္နဲ႕သံသယေတြပြါးေနၾကတာ
အဲဒါေတြလဲပါမွာေပါ႔၊
ဒါေၾကာင္႕ငယ္နာမည္တစ္ခုတိုးၿပန္
ၿဂိဳလ္ေကာင္တဲ႔။ ေဆးထိုးမွားလို ႔ပိုလီယိုဆန္ဆန္ၿဖစ္ေတာ႔
အေဖ႔အမိန္႕နဲ႕ အမေတြ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ေဘာ္လံုးကန္ ေ႐ႊတိဂုန္ဘုရား လမ္းေလွ်ာက္
ဒုကၡအေပးဆံုးလူသားထဲ ကၽြန္ေတာ္ပါၿပန္ေရာ
အကို(၂)တစ္ေယာက္က ဘုရားစင္မွာထားတဲ႔
ေငြဒဂၤါးၿပားေတြခိုးေရာင္း စက္ဘီးငွားစီး ကၽြန္ေတာ္စိန္ဂၽြန္းေက်ာင္းသား ၄တန္း
မေကာင္းမွဴေဖၚထုတ္ ေငြဒဂၤါးၿပားေတြလဲကုန္ေရာ
အေဖသိေအာင္လို႕
ဒါေပမဲ႔သိတယ္မဟုတ္လား
အႀကီးနဲ႕အငယ္ဆိုေတာ႔
ဘီးလွလွေလးတတ္တာ ခံလိုက္ရတယ္
အေဖ ဂ်ာမနီပညာေတာ္သင္ ၿပန္လာေတာ႔
စက္႐ုပ္၊ ဓါတ္ခဲသံုး ႐ွားပါးပစၥည္း (အဲဒီေခတ္ကတန္ဘိုးအလြန္ႀကီး)
တိပ္ရီေကာ္ဒါ (ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီးႏွင္႔တန္ဘိုး
ဖ်က္ဆီးဘို႔ ၀က္အူလွည္႕ေပးၿပီး
ေဂ်ာက္ခ်ခဲ႔
အေဖမနဲၿပန္တပ္ခဲ႔ရတယ္ အ႐ိုက္ခံရတဲ႔အၿပင္
ထံုစံအတိုင္းေပါ႔ ဖ်က္လိုဖ်က္စီးေကာင္ၿဖစ္ၿပန္ေရာ
ဒီအထဲမွာ အိမ္ကိုအလည္လာတဲ႔ ေဒၚသိန္းတင္ဆိုတဲ႕အဖြားႀကီး
အၿမဲအတို႔အေထာင္လုပ္ ၿပသနာ႐ွာေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္က မုန္လာဥနဲ႔ေရာၿပီး ခ်က္စားပလုိက္မယ္
ေၿပာလို႕ဧည္႔သည္အပၚဆိုးတဲ႔ လူဆိုးၿဖစ္ၿပန္ေရာ
ဒါနဲ႕အဲဒီအဖြားႀကီးအိမ္ကိုလာတဲ႔
ေက်ာ္ၾကားေနတဲ႕ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ
အဖြားႀကီး ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ မလာရဲေတာ့ပါ။
အမအႀကီးဆံုးနဲ႕အေဖက ကၽြန္ေတာ္႔ကို စာဖတ္၀ါသနာပါေအာင္ လုပ္ခဲ႔တယ္
ပထမဆံုးစဖတ္တဲ႕၀ထၳဳေမာက္ဂလိ ေနာက္ မင္းသိခၤရဲ႕၀ထၳဳေတြ ႏိုင္ငံတကာေရးရာစာေစာင္ေတြ အဲဒီအခ်ိန္က၃တန္းဘဲ႐ွိေသးတယ္ စာအုပ္ေတြကိုခ်စ္တတ္ေနၿပီ
အမအႀကီးဆံုးက အမအလတ္ကို စၿပီးေနာက္ေၿပာင္တဲ႔ ေမ်ာက္နဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔ ခ်င္ပန္ဇီး၊ ေမ်ာက္၀ံ၊ အဂၤလိပ္လို ေမ်ာက္အေခၚအေ၀ၚေတြ
အဂၤလိပ္လိုက ၅တန္းမွစသင္ရမွာၿဖစ္ေပမဲ႔
အဂၤလိပ္စာကို စိတ္၀င္စားေနတတ္ၿပီ။
အမအႀကီးဆံုးက စာႀကမ္းပိုး၊ အဂၤလိပ္စာေမဂ်ာနဲ႕ တကၠသိုလ္တက္ရင္း ဂိုက္လုပ္ၿပီးစာၿပ၊ အဲဒီေခတ္ကစာအုပ္စာေစာင္ အင္မတန္႐ွားပါးတဲ႕ေခတ္၊ ရီးဒါးဒိုင္ဂ်က္စ္၊ တိုင္း၊ နယူးစ္၀ိခ္၊ အဲဒီစာေစာင္ေတြကို မုန္႔ဖိုးနဲ႔စု၀ယ္၊ အခန္းထဲမွာေသာ႔ပိတ္ထားေပမဲ႔၊
(ညီတစ္ေကာင္ကအမေတြ႐ဲ႕လက္ကိုင္ဒု
မိန္းမ႐ွာ ၁၉၉၈ မေလးမွၿပန္လာၿပီးအရက္ကိုေသေအာင္
အမ၃/
ထံုးစံအတိုင္းေပါ႕ ဇါတ္လိုက္ ကၽြန္ေတာ္က ေဖၚေကာင္၊
အမအႀကီးဆံုးနဲ႕ ေမာ္တင္ေစ်းမွာသြားၿပန္ေ႐ြးေပမဲ
အဲဒီမွာတင္အမအႀကီးဆံုးရဲ႕မ်က္ရည
အိမ္မွာငရဲပြက္သြားေပမဲ႕
အဲဒီအက်ိဳးဆက္ေႀကာင္႔
အေဖအလုပ္ၿပန္ရလို႕(ေက်ာက္မ်က္လ/
သြားတဲ႕၆လမွာကၽြန္ေတာ္အေၿခအေန ေတာ္ေတာ္ယိမ္းယိုင္ေနတာ အေဖခြင္႔နဲ႔ ရန္ကုန္ၿပန္လာေတာ႔ သေဘာေပါက္သြားၿပီ
အပ္နဲ႔အထိုးခံရတာေတြ၊ ပါးစပ္ကိုအ၀တ္နဲ႔အဆို႕ခံရတာေတြ၊
အခန္းထဲေလွာင္ပိတ္ခံရတာေတြ
ေပါင္တြင္းေၾကာအလိမ္ခံရတာေတြ
ထမင္းအငတ္ထားတာေတြ
အေမ႔ကိုလီဆည္ၿပီးတိုင္
အမ်ားနဲ႕တစ္ေယာက္ဆိုေတာ႔
ေရမ်ားေရႏိုင္မီးမ်ားမီးႏိုင္
ဆိုတဲ႔ဆို႐ိုးစကားက ဒီေနရာမွာအသံုး၀င္သားဘဲဟဲဟဲ
ကိုယ္႔အၾကာင္းကိုယ္ဖတ္ၾကၿပီး အခုမွမ႐ွက္ၾကနဲ႔ေနာ္အပ်ိဳႀကီးမမ
၄တန္းေက်ာင္းသားအ႐ြယ္ ကၽြန္ေတာ႔အတြက္ေတာ႔
တကယ္႔ကိုအေသးအဖြဲ စာမဖဲြ႕ေလာက္စရာပါ။
ကၽြန္ေတာ႔ရဲ႕ငိုေၾကာ႐ွည္မွဳကလဲ
အလုပ္မ်ားတဲ႕အေမ႔အတြက္ စိတ္မ႐ွည္စရာၿဖစ္လာရၿပီကိုး၊
ဒီလိုနဲ႔အေဖအၿပန္ မိုးကုတ္ကိုလိုက္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ရတယ္
၅တန္း၊ ၆တန္းႏွစ္ေတြမွာေပါ႔
မိုးကုတ္ အထက(၁) ၁၉၇၆/၇၇ အဲဒီမွာလဲ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႕အေၿပာ ခပ္ဆိုးဆိုးေကာင္၊
ဆရာမတစ္ေယာက္ရဲ႕တူနဲ႕ ရန္ၿဖစ္တာကေန မိဘအ႐ိွန္အ၀ါေတြပါလာေတာ႕ ဆရာမက ကၽြန္ေတာ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး အခန္းေတြတစ္ခန္း၀င္တစ္ခန္းထြက္ ဒီေက်ာင္းသားႏဲ႕ရန္မၿဖစ္ၾကပါနဲ႕
ငယ္ငယ္ကတဲက အလိုမက်မွဴ စိတ္ႀကီးတာေတြ မတရားတာေတြေဖၚထုတ္ေပမဲ႔ အက်ိဳးဆက္က က်ေနာ္ဘဲ႐ွုံးခဲ႔ရေတာ႔
စိတ္မိုက္စိတ္႐ိုင္းေတြ၀င္ခဲ႔ရတ
အမွတ္ရစရာတစ္ခုကေတာ႔ အေဖသြားတဲ႕ေနရာလိုက္သြားရင္း
ေက်ာက္တစ္လံုးေကာက္ရဘူးတယ္
ပတၱၿမား၊ ရဲရဲနီေနေတာ႔ အိပ္ထဲထည္႔ထားတာကေန
တန္ဘိုးကလဲမသိတဲ႔အ႐ြယ္၊
အေဖ႔ကိုအပ္ေတာ႔
အေဖကႏိုင္ငံေတာ္သမားေလ၊
မဟုတ္တာမလုပ္ဘူးဆိုတ့ဲ မာနခဲ
အဲဒီေက်ာက္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ကိုအပ္လိုက္တာ
ေဇာ္လင္းေက်ာက္ဆိုၿပီး အခုထိ႐ွိေသး(စံေက်ာက္)
အဲဒီေခတ္ကဆုေၾကးမ႐ွိ၊ အေဖကကၽြန္ေတာ္႔ကို
ႏိုင္ငံေတာ္ကေပးသလိုလိုနဲ႔ ေရဒီယိုတစ္လံုး၀ယ္ေပးတယ္
ဦးက်တ္ေနဆိုတာ ေၿပာမဆံုးေတာ႔ဘူး
(အေဖ႔တပည္႔၀လူမ်ိဳး)
သူ႕ကိုသာၿပခဲ႔ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕မိသားစုခ်မ္းသာခဲ႔
သူကအေမ႔ကိုေရာ အေဖ႔ကိုပါ ေသတဲ႔အထိ သစၥာ႐ွိခ်စ္တဲ႕သူေလ။မိုးကုတ္မွာ
အိမ္ေ႐ွ႕မင္းသားလိုေနခဲ႕ရတာေလ
အေဖသြားေလရာမွာ
ငယ္ဘ၀က
မ်က္ႏွာသာေပးခံခဲ႔ရတယ္
ဒါေပမဲသိပ္ၾကာၾကာေတာ႕မခံပါဘူး
အေဖကအိမ္မွာ အေမ၀န္မပိေအာင္ အမ(၄)တစ္ေယာက္နဲ႕ ညီအလတ္ေကာင္ကို ေခၚထားလိုက္တာကစတာဘဲ
မိုးကုတ္ကၿမစ္ႀကီးနားေၿပာင္းေတာ
အထက(၁)ၿမစ္ႀကီးနားမွာတက္ရတယ္
ေက်ာင္းတက္ကာစေတာ႔
ၿပႆနာနဲနဲ႐ွိတယ္
ကခ်င္သူငယ္ခ်င္းေတြက
က်ေနာ္႔ကိုဘီးတတ္တယ္
ဆရာမပိုခ်စ္ေအာင္ ဆရာမကို ႏွုတ္ဆက္စကား ေၿပာခိုင္းတာ
မညဲေလာတဲ႔(ဆဲဆိုတဲ႕စကား)
တစ္ခါတဲ ပါး႐ိုက္ခံရၿပီး ႐ံုခန္းေရာက္ပါေလေရာ၊
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက အၿဖစ္မွန္လဲသိေရာ(ဆရာႀကီးဦးမဲ)
ဆရာေတြေခၚၿပီး ကခ်င္လိုဆဲနည္းမ်ိဳးစံုကို ကခ်င္ၿပည္နယ္ေရာက္ မိုးကုတ္သားေလး(သူတို႕အေခၚ)
သင္ခန္းစာအသစ္အေနနဲ႔ သင္ခဲ႕ရတယ္
အဲဒီေနာက္ေတာ႔ ဆရာ/ဆရာမေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြအရမ္းခ်စ္တဲ႔သူ၊
႐ိုးသားတဲ႔တိုင္းရင္းသားေတြၾကား
စိတ္အခ်မ္းေၿမ႕ဆံုး
ဘ၀ရဲ႕အမွတ္တရေလးေတြပါ။
ေက်ာင္းအ၀င္ ကုကၠိဳပင္ႀကီးေအာက္က ခ်င္ခ်င္စပ္စပ္ ဆန္တို႕ဟူးေႏြး
ေက်ာင္းအသြားမုန္႕ဖိုးနဲ႕စား ေက်ာင္းအျပန္ ေက်ာင္းေဘးကပ္လွ်က္က
မေက(ယခုအဆိုေတာ္ႀကီး၊) ျခံထဲ၀င္ ေမ်ာက္႐ွုံးေအာင္ေဆာ့
ညီအလတ္ေကာင္က ေအာက္ကေစာင့္ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြဲေဂါပင္ေပၚတက္ၿပီး ကၽြဲေဂါသီးပစ္ အခ်ညီအလတ္ေကာင္ရဲ႕ ေခါင္းေပၚၿပဳတ္က်တာ တစ္ခါတည္း သတိလစ္သြားေတာ့ မေကရဲ႕တစ္အိမ္လံုး ၿပဴးၿပဴးၿပာၿပာၿဖစ္ကုန္ေရာ ဒီေကာင္က ႏွာေခါင္းေသြးကလဲ အၿမဲ႐ွံတတ္ေတာ့ သူတို႕ပိုၿပီးစိုးရိမ္စရာၿဖစ္တာ
ဆက္သြယ္ေရးပညာကို ေက်ာက္မ်က္ဆက္သြယ္ေရးတာ၀န္ခံ
ဦးခင္ေမာင္၀င္းကသင္ေပးတယ္
ၿမစ္ႀကီးနားနဲ႕လံုးခင္းဆက္သြယ္တ
(ဒါေႀကာင္႔ေရတပ္ဆက္သြယ္ေရးနဲ႕အႏ
သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္
ေအးေအးမာနဲ႕ခ်ယ္ရီ ၿမစ္ႀကီးနားအႏွ႕ံဘီး၃စီးနဲ႕ေပါ႕
သားအဖ၄ေယာက္သား ၿမစ္ႀကီးနားေရာက္ေပမဲ႔
အေဖ႔အလုပ္က လံုးခင္းၿမိဳ႕မွာ
အမ(၄) လြတ္လပ္ေရးရၿပီေလ
သူက ေက်ာင္းကပြဲမွာသီခ်င္းဆို
အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕တခ်ိန္လံုးလည
ၿမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ရဲ႕ အမွတ္တရေနရာေတြအားလံုးမွာ စတိုင္လုပ္႐ႈိးထုတ္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ကလဲ ၀ါသနာပါေသး
ကၽြန္ေတာ္တို႕ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ကိ
မုန္႔ဖိုးေပးၿပီး
ထမင္းေတာင္မခ်က္ေတာ႔ဘဲ ခပ္ခ်ိဳကလိန္ေအာင္ ၿမစ္ဆံု ေနရာအႏွံ႔ လည္ပါတ္ေနေတာ႔တာပါဘဲ အဲဒီအမ(၄)က၁၀တန္း စပ္ကူးမတ္ကူးအ႐ြယ္
ကၽြန္ေတာ္က၇တန္း/၈တန္း
အမက အေဖ႔လက္ေအာက္က၀န္ထမ္းနဲ႕(မိုးကု
ကၽြန္ေတာ္ဆိုးလို႕တဲ႔) သူကကၽြန္ေတာ္တို႔မိသားစု
လက္မခံႏိုင္ေလာက္စရာ
ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္႐ွိတဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္
အဲဒီတစ္ေယာက္နဲ႕လိုက္ေျပးဘို႕ျပ
ကၽြန္ေတာ္ ေဖၚေကာင္လုပ္လိုက္ေတာ႔
အေဖ လံုးခင္းကေန (ခ်ာတာေလယာဥ္)ေပၚက အဲဒီေကာင္ကို
ဆြဲခ် ၿမစ္ႀကီးနားကို ၿပန္လိုက္ မန္ေနဂ်ာဦးေသာင္းတင္ (ေက်ာက္စိမ္း႐ံုး) နဲ႔တစ္ၿမိဳ႕လံုးလိုက္႐ွာ
ၿပန္ေတြ႕ေတာ ႔ေက်ာကြဲေအာင္႐ိုက္
ရန္ကုန္က အေမ႔ကိုေခၚ
ဆင္ထားတဲ႕ ေ႐ႊေတြပါခၽြတ္ ရန္ကုန္ၿပန္ပို႕
ဒီမွာတင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူတို႕အဖို႕ ကမာၻ႕အမုန္းဆံုး လူသားစာရင္း၀င္ၿဖစ္တာ မဆန္းေတာ႕ပါဘူး။
၁၉၈၀ အေဖဖားကန္႔က အၿပန္ငွက္ဖ်ားမိ ရန္ကုန္မွာ ေဆးကုဖို႔
ၿပန္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ႔အတြက္ ငရဲခန္းငရဲဘံုၿပန္ရၿပီေလ
၉တန္းေက်ာင္းသား စိန္ဂၽြန္းေက်ာင္းသား
အိမ္ကေန ေက်ာင္းတက္ဘို႕
ကားဂိတ္ကို မနက္ ၆နာရီထသြား
ထမင္းခ်ိဳင္႔မပါ၊ တစ္ေန႕ကားခတစ္က်ပ္
နံပါတ္႐ွစ္ ကားဂိတ္ကို ၅၀ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္
ကားခ အသြားၿပား၃၀ အၿပန္၃၀ ေပါင္း၆၀
ဟံသာ၀တီကေန ၁၂ကားစီး၂၀ၿပား
ဒီေတာ႔မုန္႕ဖိုးက်န္ေအာင္ အုတ္က်င္းဘူတာအထိ တစ္နာရီခြဲေလာက္ လမ္းပိုေလွ်ာက္ၿပီး ရထားခ၁၀ၿပားနဲ႕
ေက်ာင္းတက္ၿပီးေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္
အမအႀကီးဆံုး႐ွိတဲ႔ ေဒသ၃ ေကာလိပ္ကိုသြား
(တကၠသိုလ္အဂၤလိပ္စာၿပ) သူသင္တဲ႔အခန္းထဲ ၀င္ၿပီးနားေထာင္
(ဆရာမေမာင္ဆိုေတာ႕ေက်ာင္းသား/
အဲဒီတုန္းက႐ွိတ္စပီးယားပေလး (ဗီးနစ္ၿမိဳ႕ကကုန္သည္၊ေအာ္သယ္လိ
အေဆာင္ေ႐ွ႕လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာ အမေကၽြးတဲ႕ မုန္႔နဲ႕လက္ဘက္ရည္ေသာက္ (အဆင္ေၿပတဲ႔အခ်ိန္
ေခါက္ဆြဲ)
ၿပီးေတာ႕
ကခ်င္အမ်ိဳးသမီး(နာမည္ႀကီးအဆိုေ
နဲ႕အတူတူ ဗိုင္ဗယ္သင္ရတယ္ အဂၤလိပ္စာတိုးတက္ေအာင္လို႕
ေခမာရဇ္အေဆာင္ေ႐ွ႕က ဧည္႕ေတြ႕တဲေလးမွာ
(အေဆာင္က ေယာက္က်ားေလးလက္မခံရဘူးေလ)
ဒါေပမဲ႔က်ေနာ္က ကေလးအ႐ြယ္ဆိုေတာ႔
ၿပသနာေတာ႔သိပ္မ႐ွိပါဘူး အဲဒီအခ်ိန္တံုးကမေကကို ကၽြန္ေတာ္သူတို႔ၿခံထဲမွာ ေမ်ာက္႐ွုံးေအာင္ေဆာ႔ခဲ့တာေတြ ငယ္ငယ္က သူတို႔ေကၽြးသမွ်စားခဲ့တာေတြ ေၿပာခ်င္ေပမဲ့ အမႀကီးကိုေၾကာက္တာေၾကာင့္ မိတ္မဆက္ရဲဘူး
မေကကလဲသတိထားမိပံုမေပၚဘူေလ၊ ကၽြန္ေတာ္ကလဲမဲမဲသဲသဲ ေခၽြးတစ္လံုးလံုးနဲ႔ ဆိုေတာ႔ ေကာင္ဆိုးေလးတစ္ေယာက္လို႔ဘဲၿမင္
စာမရလို႔ မမႀကီးရဲ႕ေခါက္ခံရတာ ခဏခဏပဲေလ
အိမ္ကိုၿပန္ရင္ည၈နာရီ
မ်ားေသာအားၿဖင္႔ လမ္းေလွ်ာက္ၿပန္တာမ်ားတယ္
ည၁၀နာရီေလာက္မွ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔
ထမင္းမက်န္ေတာ႔ဘူး (တမင္တကာမခ်န္တာလဲၿဖစ္မွာေပါ႕)
ညသန္းေခါင္အေမက ထမင္းသုတ္ေကၽြး လို႔ (႐ွိတာေလးနဲ႔အဓိကၿငဳပ္သီးမႈန္႔၊
သားေတြကိုႀကည္႔ၿပီး အရိပ္အကဲသိတယ္
အၿမဲမွ်မွ်တတေတြးတယ္ စားစရာ႐ွိရင္ သူမစားဘဲ
ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ခ်န္ထားတယ္ ညကၽြန္ေတာ္ၿပန္လာရင္
ထုတ္ေကၽြးတယ္
ဒါေႀကာင္႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေမ႔အခ်စ္ဆံုးသားဆိုၿပီး
အၿမင္ကတ္ႀကၿပန္ေရာ ကဲမခက္ဘူးလား
အိမ္ဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔
ငယ္ငယ္ကတဲက မ႐ွိသလိုခံစားရတယ္
အမေတြမဟုတ္တာလုပ္လို႕ ၿပန္တိုင္ရင္
ဂုန္းသား
ဂုန္းေကာင္
သူတို႔ေတြ မိဘမသိေအာင္လုပ္တဲ႔ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ကၽြန္ေတာ္မသိေအာင္လုပ္ရင္းနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ဟာ မိသားစုနဲ႔တေၿဖးေၿဖး ေဘးထြက္ေ၀းကြာခဲ႔ရတယ္ ေမာင္ႏွမေတြ ပန္းၿခံသြားတာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္
႐ုပ္႐ွင္ၾကည္႕တာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ခရီးဘဲသြားသြား ကၽြန္ေတာ္မပါေတာ႔ဘူး
ၿပႆနာေကာင္ေလ
အေဖက အလုပ္က အၿငိမ္းစားဆိုေတာ႔ အရင္လိုပါ၀ါမ႐ွိေတာ႔ဘူး
ေဒါသႀကီးၿပီး၊ အလိုမက်မွဳေတြမ်ားလာတဲ႔အခ်ိန္
ကၽြန္ေတာ္ကလဲလူပ်ိဳေပါက္၊ မဟုတ္ရင္မခံ
အိမ္မွာ၀ုန္ဒိုင္းႀကဲ၊ ရန္ၿဖစ္ရင္ တစ္အိမ္လံုး၀ိုင္းခ်ဳပ္ တိုင္မွာႀကိဳးတုတ္၊အကို(၂)က အမေတြစိတ္တိုင္းက်
လက္သီးစြမ္းၿပ (အခုေတာ႔သူ၀ဋ္လည္ေနပါၿပီ၊သားကလဲ
ကၽြန္ေတာ္က အသံၿပဲနဲ႔ တစ္ရပ္ကြက္လံုးၾကားေအာင္ေအာ္
ရပ္ကြက္ထဲကအပ်ိဳေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်ေနာ္
ပုဆိုးမပါဗလာနထၳိ တိုင္မွာႀကိဳးတုတ္ခံရတဲ႔ၿမင္ကြင
ၿမင္ဘူးႀကလို႕လားမသိ အခုအခ်ိန္ထိ(အသက္၄၇ႏွစ္)
လူပ်ိဳႀကီးစစ္စစ္ ေရမေရာေသးပါဘူး(အဟုတ္)
(ေၾကာ္ညာတာပါဟဲဟဲ) ဒီလိုနဲ႕
လူဆိုးႀကီးက်ေနာ္
လမ္းေပၚေရာက္ခဲ႔ရေရာ
လမ္းၿပသူ
ရနံ႔ရယ္ႀကဴ မ်က္မၿမင္သူ တစ္ေယာက္ရယ္က
စိတ္၀ယ္သူ မွန္းဆရည္ေရာ္ေတာ့
ၿဖဴဆင္လြလြ။
အဆင္းရယ္ၿဖဴ ၿမင္ထိုက္သူ စိတ္ကိုၿငိမ္းေစမဲ့
႐ြက္စိမ္းငယ္ အယဥ္ဆင့္ေလေတာ့
ပန္းစပါယ္ရဲ႕ဘ၀။
အစိမ္းနဲ႔အၿဖဴ ဆင္ယင္သူ ေကသာထံုးမွာၿဖင့္
ေနရာယူ ထပ္တူၿပဳေလေတာ့
႐ွုလို႔မ၀။
ဒီပါကို