ဖေယာင္းတုိင္မီးကုိ ဖုန္းက ဓာတ္မီးအကူအညီနဲ႔ ရွာရတယ္။ ဖေယာင္းတုိင္မီး ထြန္းညိွလုိက္တယ္။ အလင္းေရာင္ေတာ့ရၿပီ။ ဖန္ခြက္ တစ္လုံးနဲ႔ မနက္တုန္းစီက က်န္ေနတဲ့ ဟင္းခြက္ကုိ ခုံေပၚအတူတကြ တင္လုိက္တယ္။ အျမည္းကေတာ့ မ်ားမ်ားစားစားမလုပ္ေတာ့ ေျမပဲဆံတစ္ထုပ္နဲ႔ ဟင္းက်န္တစ္ခြက္ေပ့ါ။
ေအာ္ ေသာက္မယ့္ အရာကလည္း မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္လွပါဘူး။ ဒီေန႔မွ သူမ်ားေပးလုိက္လုိ႔ ယူလာခဲ့တဲ့ ABC Stout သံဗူးတစ္ဗူးထဲပါ။ ဘီယာတုိ႔ အရက္တုိ႔ဆုိတာကလဲ ဒီေန႔အထိ ေသာက္တဲ့ အႀကိမ္ကုိ လက္ခ်ိဳးေရလုိ႔ ရပါတယ္။ ဘာလုိ႔အရက္မေသာက္လဲဆုိေတာ့ မႀကိဳက္လုိ႔ဗ်။ အ၀င္ကုိ မႀကိဳက္တာ။ ၿပီးေတာ့ အခါးကုိ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္သဗ်။ ဒါေၾကာင့္မေသာက္တာ။
ေအာ္ ေသာက္မယ့္ အရာကလည္း မ်ားမ်ားစားစားမဟုတ္လွပါဘူး။ ဒီေန႔မွ သူမ်ားေပးလုိက္လုိ႔ ယူလာခဲ့တဲ့ ABC Stout သံဗူးတစ္ဗူးထဲပါ။ ဘီယာတုိ႔ အရက္တုိ႔ဆုိတာကလဲ ဒီေန႔အထိ ေသာက္တဲ့ အႀကိမ္ကုိ လက္ခ်ိဳးေရလုိ႔ ရပါတယ္။ ဘာလုိ႔အရက္မေသာက္လဲဆုိေတာ့ မႀကိဳက္လုိ႔ဗ်။ အ၀င္ကုိ မႀကိဳက္တာ။ ၿပီးေတာ့ အခါးကုိ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္သဗ်။ ဒါေၾကာင့္မေသာက္တာ။
အဲ တစ္သက္နဲ႔တစ္ခါ အရက္နာက်တဲ့အထိ မူးေနေအာင္ေသာက္ျဖစ္တာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အစ္မ မဂၤလာေဆာင္ညမွာ ေသာက္တာျဖစ္တာပဲဗ်။ ၀မ္းနည္းလို႔လားဆုိေတာ့ ဟုတ္ပါဘူး။ လူစုံသြားၿပီး ေသာက္ကြာဆုိလုိ႔ ေသာက္ခ်လုိက္တာ မနက္လဲက်ေရာ ေခါင္းကုိမထူႏုိင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေန႔လုံး အိပ္ယာ ထဲကမထေတာ့ဘူး။ စားမရေသာက္မရျဖစ္ေရာ။ အဲဒီေနာက္ပုိင္း အရက္ေလးမ်ားေသာက္ျဖစ္ရင္ မူးေနေအာင္မ်ားမ်ားစားစား မေသာက္ေတာ့တာ။
ခက္တာကလဲ အရက္ေသာက္တယ္ဆုိတာက မူးေနမွလည္း အရသာရွိလွသကုိး။ တစ္ခါတခါ လူမွန္း သူမွန္းမသိေအာင္ ေသာက္ပစ္ခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့လဲ သတိေလးရွိေနေတာ့ ေသာက္ရတာ တယ္ၿပီး ဇိမ္မရွိလွ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လဲ အရက္ကုိ သိပ္မေသာက္ျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ။
အဲ ဘီယာကေတာ့ အရက္ထက္ အႀကိမ္ေရမ်ားမ်ား ေသာက္ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူလဲ လက္ခ်ိဳးေရလုိ႔ ရသဗ်။ ဘီယာေလးနည္းနည္းေသာက္ရင္း ေခါင္းထဲ ရီေ၀ ရီေ၀အရသာကုိေတာ့ သေဘာက် သကုိး။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဘိန္းမိွန္းမမွိန္းပဲ ဘီယာမွိန္းမွိန္းေနတတ္ေသးတယ္။ ဒါကုိပဲ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘ၀ထဲက အရသာေလးခံယူတယ္လုိ႔ ထင္တာေပါ့ေလ။
ဖန္ခြက္ထဲကုိ ABC stout ေလး ငဲွ႕ထည့္တယ္။ လက္သုံးသစ္ေလာက္အေရာက္မွာ ရပ္လုိက္တယ္။ အျမဳပ္ေတြက ဖန္ခြက္အျပည့္နီးပါးတက္လာတာကုိး။ ဒါကုိ ကၽြန္ေတာ္ ဇိမ္ေျပနေျပၾကည့္ေနမိေသးတယ္။ ၿပီး ေတာ့ လူေတြရဲ႕ ဘ၀နဲ႔ စိတ္ေတြကုိ စဥ္းစားမိေတာ့တာပါပဲ။
ဘီယာရဲ႕ အျမဳပ္က ဘာမွအရသာ မရွိပါဘူး။ ေအာက္က တကယ့္အရည္ကသာ အရသာရွိတာ မဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့ တကယ့္ဘီယာမဟုတ္လား။ လူေတြကလဲ ဒီအတုိင္းပဲ တကယ့္အရသာက နည္းနည္း၊ အဲေျပာရရင္ေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္တဲ့ ပုိင္ဆုိင္မႈ၊ ဆင္းရဲမႈကုိၾကည့္ ဘာရွိလွမွာလဲ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ရွိတဲ့သူကလဲ ရွိသူအေလွ်ာက္ ဘီယာရဲ႕အျမဳပ္ေတြလုိ ဟုိးခြက္ျပည့္အထိ တက္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဆင္းရဲသူကလဲ ဆင္းရဲတာကနည္းနည္း ဆင္းရဲတာကုိ အေၾကာင္းျပ ငုိခ်င္းခ်၊ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့ အားငယ္စိတ္၊ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြက ခြက္အထက္ထိ လွ်ံက်ခ်င္ေနသကုိး။
ငယ္စဥ္ကျဖဴစင္လွတဲ့ စိတ္ကေလးမွာ ေလာဘေလး၊ ေဒါသေလး၊ ေမာဟေလးက နည္းနည္းရယ္။ ဒါေပမယ့္ ထပ္ထပ္တက္လာတဲ့ အျမဳပ္ေတြကေတာ့ အဆမ်ားစြာမဟုတ္လား။
ငယ္စဥ္ကျဖဴစင္လွတဲ့ စိတ္ကေလးမွာ ေလာဘေလး၊ ေဒါသေလး၊ ေမာဟေလးက နည္းနည္းရယ္။ ဒါေပမယ့္ ထပ္ထပ္တက္လာတဲ့ အျမဳပ္ေတြကေတာ့ အဆမ်ားစြာမဟုတ္လား။
အျမဳပ္ေလးေတြၿငိမ္သြားၿပီဆုိတာနဲ႔ ဘီယာတစ္ငုံေသာက္လုိက္တယ္။ နည္းနည္းခါးသက္သက္ အရသာက လွ်ာေပၚကုိ ျဖတ္သြားတယ္။ ေျမပဲဆံေလး တစ္ခုႏွစ္ခုေကာက္၀ါးလုိက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အရက္ ေသာက္ပုံနဲ႔ ဘီယာေသာက္ပုံျခင္း မတူဘူးဗ်။ အရက္ေသာက္ၿပီဆုိရင္ ခြက္ထဲထည့္ထားတာက ၃ ပက္ေလာက္ ရွိရင္ တစ္ခါတည္းေမာ့တယ္။ ခြက္ႀကီးလုိ႔ တစ္၀က္ေလာက္ထည့္ထားရင္ေတာင္ ၂ ခါ ၃ ခါ ေလာက္ပဲေသာက္တယ္။ လွ်ာေပၚမွာ အရက္ရဲ႕ အရသာႀကီးကုိ ခဏခဏ မခံခ်င္လုိ႔ပဲ။
ဘီယာ၊ လက္ဖက္ရည္တုိ႔ကုိေတာ့ တစ္ငုံျခင္းပဲ ဇိမ္စြဲေသာက္တတ္သဗ်။ ဘီယာေလးတစ္ငုံေလာက္ ေရာက္လာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလုိေနသလုိ ခံစားမိတယ္။ ဖေယာင္းတုိင္မီးရဲ႕ အေရာင္က တကယ့္ဆုိင္ ႀကီးေတြလုိ Romantic ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ယူစရာမလုိဘူး။ Candlelight ေလးက ပုိၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အသက္၀င္ ေနသလုိခံစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့တစ္ခုခုေတာ့လုိေနတယ္။ ဟုတ္တယ္ ေတြးမိၿပီ။ ဂီတ။ သီခ်င္းသံ။
ဘီယာ၊ လက္ဖက္ရည္တုိ႔ကုိေတာ့ တစ္ငုံျခင္းပဲ ဇိမ္စြဲေသာက္တတ္သဗ်။ ဘီယာေလးတစ္ငုံေလာက္ ေရာက္လာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလုိေနသလုိ ခံစားမိတယ္။ ဖေယာင္းတုိင္မီးရဲ႕ အေရာင္က တကယ့္ဆုိင္ ႀကီးေတြလုိ Romantic ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ယူစရာမလုိဘူး။ Candlelight ေလးက ပုိၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အသက္၀င္ ေနသလုိခံစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့တစ္ခုခုေတာ့လုိေနတယ္။ ဟုတ္တယ္ ေတြးမိၿပီ။ ဂီတ။ သီခ်င္းသံ။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ငယ္စဥ္ကတည္းက အက်င့္တစ္ခုရွိတယ္။ စာက်က္ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ အလုပ္ေလးတစ္ခုလုပ္ ေနရင္ျဖစ္ျဖစ္ သီခ်င္းဖြင့္ထားေလ့ရွိတယ္။ အဲသီခ်င္းကုိ တစ္ပုဒ္လုံးရတယ္ဆုိတာေတာ့မရွိဘူး။ ဂီတသံေလး နဲ႔ လုပ္ကုိင္ေနရတာ ပုိၿပီး လြတ္လပ္သလုိ၊ ၿပီးေျမာက္သလုိပဲ။ ေနာက္ဆုံးစာက်က္ရင္ေတာ့ သီခ်င္းသံကုိ ခပ္ ပါးပါးေလးဖြင့္ထားတတ္တယ္။ စာက်က္ရတာ ပုိၿပီးရသလုိပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့္အက်င့္ေပါ့ေလ။ ဒါနဲ႔ ဖုန္းထဲက သီခ်င္းေလးေတြရွာရင္း ေလးျဖဴရဲ႕ BOB Album ေလးကုိ ဖြင့္လုိက္တယ္။
"ဒီလုိငါ…ယုတၱိမရွိတဲ့ အျဖစ္ကုိ ယုတိၱရွိဖုိ႔ မြမ္းမံေနရင္း…ေသခ်ာေအာင္ အေသးစိတ္ခြဲျခမ္း ၾကည့္ေတာ့ …ငါလုပ္တဲ့ အလုပ္က အဓိပၸါယ္မရွိပဲ …"
အားလားလား…စဖြင့္မိလုိက္တဲ့ သီခ်င္းက ရင္ထဲကုိ ထိသြားတာပဲ။ ကုိေလးျဖဴကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ တုိက္ရိုက္ႀကီး ဆုိေနၿပီ။ ဘယ့္ႏွယ္ တစ္ခါေလး ဘီယာေလး အရသာခံရတာပါဗ်ာ။ ဟြန္း ဘယ္ရမလဲ ေက်ာ္ လုိက္မွ ျဖစ္မယ္။
ဟုတ္တယ္ေလ ဘ၀ကုိၾကည့္ မနက္အိပ္ယာထ၊ ကုိယ္လက္သန္႔စင္၊ နံနက္စာစား၊ ရုံးသြား၊ ရုံးမွာ ဟုိလုပ္ဒီလုပ္၊ စာရြက္ေပၚက အလုပ္ေတြလုပ္၊ ေန႔လယ္စာစား၊ ရုံးသြား ဟုိလုပ္ဒီလုပ္၊ ညေနျပန္၊ ေရခ်ိဳး၊ ထမင္းစား၊ စိတ္ပါရင္ စာေလးဘာေလးေရး၊ ၿပီးေတာ့ အိပ္။ ဘာမွာလာ ဘ၀ရအႏွစ္သာရ ရွိလုိ႔တုံး။ ယုတိၱရွိ လုိ႔တုံး။ အဓိပၸါယ္ရွိလုိ႔တုံး။
ေတာ္ၿပီ ဒီသီခ်င္းကုိ ေက်ာ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဘီယာ တစ္ငုံထပ္ေသာက္၊ အျမည္းေလး စားရင္း ဘီယာ ေလးထပ္ျဖည့္တယ္။ အမယ္ အလုပ္ကုိျဖစ္လုိ႔ ကုိယ့္ဘာသာေတြးရင္း ၿပံဳးမိတယ္။ တယ္လည္း ဇိမ္က်ေန သကုိး။
ဟာသေလး တစ္ခုကုိ အမွတ္ရမိလုိက္တယ္။ ကမ္းေျခမွာ သူေဌးႀကီး တစ္ေယာက္က လာၿပီး စိတ္ အပန္းေျဖ ဇိမ္ယူတာေပါ့ေလ။ အဲဒီလုိနားေနခုိက္မွာ သူဆင္းရဲတစ္ေယာက္က သဲေသာင္ျပင္ေပၚမွာ ေျခပစ္ လက္ပစ္လွဲအိပ္ေနသတဲ့။ သူေဌးႀကီးက သြားၿပီး ဆင္းရဲသားကုိ ေမးသတဲ့။
"ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ အလုပ္အကုိင္ အဆင္မေျပဘူးလား "
"ဒီလုိပါပဲ "
"ခင္ဗ်ား ဒီလုိလွဲေနလုိ႔ ဘယ္ၿပီးမလဲ အလုပ္လုပ္မွေပ့ါဗ်။ ဒါမွ အဆင္ေျပမွာေပါ့ "
သူဆင္းရဲက သူေဌးႀကီး ေမာ့ႀကီးရင္း ျပန္ေမးတယ္။
"ေနပါဦး သူေဌးမင္းကေရာ ဒီကုိဘာလာလုပ္တာလဲ "
"ဟ အပန္းေျဖလာတာေပါ့။ လာနားတာေပါ့ကြ "
"ေအာ္ ဒီလုိနားရဖုိ႔ ပုိက္ဆံကုန္မွာပဲေနာ္။ ပုိက္ဆံေပးရဖုိ႔ ပုိက္ဆံေတြရွာရမယ္၊ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ရမွာေပါ့ေနာ္ "
"ေအးေပါ့ဟ ငါဒီေလာက္ လုပ္ခဲ့လုိ႔လဲ ခုလုိနားေနႏုိင္တာေပါ့ကြ "
သူဆင္းရဲက ေခါင္းေလးတဆတ္ဆတ္ညိတ္ရင္း.
"ေအာ္ သူေဌး သူေဌး သနားစရာ။ တစ္သက္လုံး ဒီေလာက္လုပ္ၿပီး ဒီမွာ လာနားရတယ္လုိ႔။ ဘာထူးတုန္းဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္လဲ ခုနားေနတာေလ။ ေအးေဆးပဲ။ တစ္ေန႔လုပ္ တစ္ေန႔စား နားနားေနေနပဲ။ ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ အတူတူနားရတာပါပဲဗ်ာ။ သိပ္မရွာနဲ႔ သူေဌးမင္း၊ ပင္ပန္းတယ္ "
သူေဌးမင္းလဲ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲထြက္သြားေတာ့တာေပါ့။
အင္း ဘ၀မွာ ရွာလုိက္ရတာ ရွာလုိက္ရတာ။ ေကာင္းေကာင္းေန၊ ေကာင္းေကာင္းစား၊ ေကာင္းေကာင္း၀တ္၊ ေကာင္းေကာင္းဇိမ္ခံ၊ ေကာင္းေကာင္းအရသာခံဖုိ႔ေပါ့။ ေရာ ၿပီးေတာ့လဲ ခ်မ္းသာရင္ အေခါင္းေကာင္းေကာင္း၊ ဂူေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေနရတာပဲ ကြာလွပါတာတကား။ ေတာ္ၿပီ ရွာေတာ့ဘူး။ စိတ္ထဲကျဖစ္တာေပါ့ေလ။ ၿပီးေတာ့လဲ မုိးလင္းကတည္းက လုပ္ရ ကုိင္ရတာပါပဲ။
"ဒီကမၻာဟာ ငါ့အတြက္ပါ ..ထင္မွတ္သမွ်…ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔အလုိတုိင္းပါ..လႊင့္ပ်ယ္ေပ်ာက္ကာသြား ရင္း.. ဒီကမၻာမွာ.. ငါ့အတြက္သာ ..ေမွ်ာ္လင့္သမွ်…ေနာက္ဆုံးမွာ လႊင့္ပ်ယ္ေပ်ာက္ကာ.. သူ႔အလုိတုိင္း..အုိ.. ခရီးဆက္ေနဆဲပါ…"
၀မ္းထဲ ဘီယာဗူးတစ္၀က္ေလာက္ ၀င္သြားၿပီဆုိတာနဲ႔ အေတြးတုိ႔က ရစ္သီေနၿပီ။ အျမည္းေလး ေကာက္ျမည္းလုိက္။ ဘီယားေလး တစ္ငုံေလာက္ေသာက္လုိက္၊ ကုိေလးျဖဴသီခ်င္းကုိ ေက်ာ္လုိက္ ျပန္ရစ္ လုိက္လုပ္ရင္း..ကမၻာႀကီးေပၚမွာ တစ္ေယာက္ထဲရွိေနသလုိ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနလုိက္တာ။ စိတ္ရွိရာ လုပ္ေန ရေတာ့ကလဲ တယ္အရသာရွိလွတကုိး။ အင္း စိတ္မႏွံ႕တဲ့ အရူးေတြရဲ႕ ဘ၀က ၾကည့္ရတာစိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ ဆုိေပမယ့္ သူ႔ကုိယ္၌က ဘယ္ေလာက္ေပါ့ပါးေနသလုိ။ စိတ္ထဲရွိရာ မခ်င့္ခ်ိန္၊ မႏႈိင္းစႏိုင္ပဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေန ေတာ့တာကိုး။ အင္းေလ ..တစ္ခါတေလေတာ့လဲ ..စိတ္ရွိရာလႊင့္ေမ်ာရင္း ရူးသြပ္လုိက္တာ ပုိၿပီး စိတ္လက္ ေပါ့ပါးသြားတာေပါ့။
"အတိတ္ေတြက မႈန္၀ါးေပမယ့္..ငါတုိ႔ႏွစ္ဦးဇာတ္လမ္းမွာ တခ်ိဳ႕ေနရာက..အေကာင္းအတုိင္းရွိေနဆဲ ပါပဲ…
ဟုိတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္..ပိတ္သားထက္..အရင္လုိၾကည့္မေကာင္းေပမယ့္..ျမင္ရတယ္..အဓိပၸါယ္မရွိတာ သိေပမယ့္..တစ္ခါတေလ..တုိက္ဆုိင္မႈေတြရွိလာေတာ့လဲ..အမွတ္တမဲ့ မင္းကုိလြမ္းပါတယ္…"
ေၾသာ္..ကုိေလးျဖဴ..ကုိေလးျဖဴ…ဒါ့ေၾကာင့္လဲ..နာမည္ႀကီးလွတာကုိး။ ခုလဲၾကည့္ သီခ်င္းက နားထဲ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းၿပီဆုိတာနဲ႔ ဦးေႏွာက္တုိ႔က လႈပ္လဲ့လုိ႔ အတိတ္ကထၾကြေတာ့ တာပါပဲ။ ေအာ္ ခပ္ငယ္ငယ္က ခ်စ္လုိက္ရတာ။ အိပ္လဲ ဒီစိတ္၊ စားလဲ ဒီစိတ္၊ ေရႊျမင္းမုိရ္တစ္ေတာင္လုံး တုံးမွတ္လုိ႔ ခုန္ယုံမက ပင္လယ္ တစ္ဘက္ကမ္း ကူးခတ္လုိ႔ေတာင္ သြားေတာ့မေယာင္။
ေၾသာ္..ကုိေလးျဖဴ..ကုိေလးျဖဴ…ဒါ့ေၾကာင့္လဲ..နာမည္ႀကီးလွတာကုိး။ ခုလဲၾကည့္ သီခ်င္းက နားထဲ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းၿပီဆုိတာနဲ႔ ဦးေႏွာက္တုိ႔က လႈပ္လဲ့လုိ႔ အတိတ္ကထၾကြေတာ့ တာပါပဲ။ ေအာ္ ခပ္ငယ္ငယ္က ခ်စ္လုိက္ရတာ။ အိပ္လဲ ဒီစိတ္၊ စားလဲ ဒီစိတ္၊ ေရႊျမင္းမုိရ္တစ္ေတာင္လုံး တုံးမွတ္လုိ႔ ခုန္ယုံမက ပင္လယ္ တစ္ဘက္ကမ္း ကူးခတ္လုိ႔ေတာင္ သြားေတာ့မေယာင္။
အခ်စ္ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့တာဗ်။ ေျပာရရင္ေတာ့ ရွစ္တန္း ေက်ာင္းသားပဲရွိေသးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ မ်က္ႏွာေလး ေတြ႕လုိက္တယ္ဆုိရင္ပဲ ရင္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္၊ မျမင္ရျပန္ရင္လဲ သူ႔မ်က္ႏွာကုိ အကုသုိလ္မျဖစ္ဘူးလုိ႔ထင္တဲ့ စိတ္က ခုိးခုိးၾကည့္မိတာ ခဏခဏ။ အခ်စ္ဦးကုိ ေျမးဦးရတဲ့အထိ မေမ့ဘူးတဲ့။ ဟုတ္လိမ့္မယ္ ဒီစကားက လြဲခဲ့လုိ႔ ဆုိခဲ့တာျဖစ္မယ္။ တြဲေနခဲ့တာဆုိရင္ ရန္ျဖစ္တာနဲ႔ တစ္သက္လုံးေပါင္းရတာနဲ႔ဆုိရင္ ငယ္ခ်စ္ဦးေပမယ့္ အိမ္ကဟာႀကီးကုိ ေမ့ခ်င္ခ်င္မဟုတ္လား။ ခုေတာ့ လြဲခဲ့ရတာဆုိေတာ့ ခု သမီးဦးရတာေတာင္ ကုိေလးျဖဴေၾကာင့္ အမွတ္က ရေနျပန္ပါၿပီ။
ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ မလုံလဲလုိ႔ အိပ္ေနၾကၿပီျဖစ္တဲ့ ဇနီးနဲ႔ သမီးကုိ လွည့္ၾကည့္မိလုိက္ေသးတယ္။ စိတ္က ျဖစ္တာကုိ ဘယ္သိႏုိင္ပါ့မလဲ။ သုိ႔ေပသည့္ မဟုတ္တာလုပ္ထား၊ ၾကံထားေတာ့ စိတ္ကုိက မလုံေတာ့တာ ေလ။ ခုေတာ့ အေဟာင္းကအေၾကာင္းကုိ တုိက္ဆုိင္မႈေတြရွိလာလုိ႔ ခဏေတာ့ ျပန္ျဖစ္သြားတာပါ အိမ္သူသက္ထားရယ္။ အေဟ့ တစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေတာ့ေပးေနပါၿပီ။
အင္း..ဘီယာကေတာ့ ကုန္လုၿပီ..စိတ္ကလဲ အေကာင္းစိတ္ ကုန္လုခ်င္ခ်င္..။ ေတာ္ၿပီ ကုိေလးျဖဴကုိ ပိတ္ပစ္လုိက္တယ္။ ႏုိမုိ႔ဆုိ စိတ္က ဘီယာအျမဳပ္ေတြလုိ ထပ္ထပ္ တက္ေနဦးမယ္။
ဘီယာကုိ ေနာက္ဆုံး သံေယာဇဥ္ျဖတ္ လက္က်န္တစ္ခြက္ ေကာက္ေမာ့လုိက္တယ္။ အင္းေလ.. ကုန္မွေတာ့လဲ ျဖတ္ရၿပီေပါ့။ ဘ၀မွာလဲ ဒီလုိလုပ္ေနၾကမဟုတ္လား။ မႏုိင္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ အေလွ်ာ့ေပးတာ ေပါ့။ မရရင္ေတာ့ စြန္႔လႊတ္လုိက္တာေပါ့။ ဒီလုိပဲ ေတြးေန၊ ေျပာေနၾကဆုိေတာ့ ေျပာရတာေပါ့။
အားပါး..ေနာက္ဆုံးမုိ႔လားမသိဘူး..ခါးသက္သက္ အရသာက ..ခ်ိဳေအးေနသလုိပဲ။ ကုန္သြားမွန္း သိလ်က္နဲ႔ ခြက္ကုိ ေထာင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘာမွမရွိတာကုိ ေထာင္ၾကည့္ၿပီး မရွိေတာ့ပါလားဆုိၿပီး ျပန္ခ်လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အျမည္းေလးခပ္စားလုိက္တယ္။
"သုရာေမရယ မဇၨပၸမာဒ႒ာနာ "
အရွင္ဘုရား ေသရည္ေသရက္ႏွင့္ မူးယစ္ေစတတ္ေသာ ေဆး၀ါးအစားအေသာက္မ်ားကုိ ေ၀းစြာ ေရွာင္က်ဥ္ရပါလုိ၏ အရွင္ဘုရား။ ေရွာင္က်ဥ္ရလုိ၏။ ခုလဲမေရွာင္ႏုိင္ေသး။ ေသာက္ၿပီးသြားၿပီကုိး။ ခပ္ ရြတ္ရြတ္လူေတြေျပာသလုိ "ဘုရားမႀကိဳက္၊ မိဘမႀကိဳက္တာမလုပ္ဘူး။ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္တာ "ဆုိသလုိ ခုေတာ့ ကုိယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္လုပ္ၿပီးသြားၿပီ။ ကိုယ္ႀကိဳက္တာဆုိေတာ့ ဓမၼနဲ႔ညီမညီေတာ့ မဆန္းစစ္ ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္ဆုိတာလဲ စိတ္ထဲေရာက္ကုိမလာဘူး။
ေၾသာ္..ဒါၿပီးရင္ေတာ့..မေသာက္ေတာ့ပါဘူး။ ကုန္သြားၿပီေလ။ ဘ၀မွာလဲ ဓမၼဆုိတာကုိ သိ ေနတယ္။ သိတယ္ဆုိယုံေပါ့။ အဓမၼဆုိတာကုိလဲ သိေနတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာပဲ။ စိတ္ဆုိတာ မေကာင္းမႈ၌ သာေပ်ာ္ေမြ႕၏ ဆုိၿပီး ရုန္းမလားမေအာက္ေမ့မိေလနဲ႔။ ေပ်ာ္ကုိေပ်ာ္ေနတာေလ။ အင္းေလ တစ္ခါတည္းပါ။ ေနာက္မလုပ္ပါဘူးဆုိတာနဲ႔ အကုသုိလ္အက်ိဳးေတြ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္စုေဆာင္းမိေနၿပီလဲ။ မီလ်ံ နာႀကီးလား။ ဘီလ်ံနာႀကီးလား။
ကုိေလးျဖဴကုိ ပိတ္ၿပီးၿပီ။ ABC ကုိ အကုန္ရွင္းၿပီးၿပီ။ ဘ၀ကုိ စားပြဲ၀ုိင္းထုိင္ၿပီး ယစ္မူးလုိ႔ၿပီးၿပီ။ အတိတ္ကုိလဲ ျပန္ခဲ့ၿပီ။ Candlelight ေလးလဲၿငိမ္းေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ေန႔တာကုိလဲ သိမ္းပါေတာ့မယ္။ သုိ႔ျဖစ္၍ အိပ္ယာ၀င္ၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း။
၁၅-၂-၂၀၁၄
ေမာင္ပိုင္