*** *** *** ***
ၿမိဳ႕ေလး၏ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ဆိုင္ကယ္မ်ား၊ ေၾကြးေၾကာ္သံ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား၊ ဗီႏိုင္းမ်ား ႏွင့္ လူအခ်ဳိ႕စုေ၀းမိၾကၿပီ။ သူတို႔သည္ နာရီကိုၾကည့္ၾက၊ ၀င္ေပါက္၀ ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾက လုပ္ေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စမွလြဲ၍ ထပ္ေရာက္မလာၾကေပ။ လူအင္အားကား မီဒီယာ မ်ားထဲတြင္ ႀကိဳတင္ထည့္ထားသည့္ အေရအတြက္ ထက္၀က္ပင္ ေရာက္မလာ။
နံနက္ခင္း အေျပးေလ့က်င့္ရင္း ေရာက္လာေသာ က်ေနာ္သည္ ၄င္းတို႔အား လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုအား ျပန္ေအာက္ေမ့မိပါေတာ့သည္။
ဒီအခ်ိန္က ကုလားပဲ ရိတ္ခ်ိန္၊ ေျမပဲႏႈတ္ခ်ိန္၊ ေတာင္သူသီးႏွံတို႔ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္။ က်ေနာ့္ ဖခင္သည္ သူ၏ မိဘမ်ားရွိရာ ရြာေလးတစ္ရြာသို႔ ေတာင္သူသိမ္းလုပ္ငန္းမ်ားကို သြားေရာက္ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရသည္။ က်ေနာ့္ဖခင္သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ေပးရာ ယာခင္းမ်ားရွိေသာကြင္းျပင္ႀကီးအစပ္နားတြင္ မီးရထားသံလမ္း တစ္ခုရွိသည္။ နံနက္ခင္း ၉ နာရီခန္႔တြင္ မီးရထားႀကီးတစ္စင္း ဥၾသသံဆြဲၿပီး ဂ်ံဳးဂ်ံဳး ဂ်ံဳးဂ်ဳံး ႏွင့္ ခုတ္ေမာင္းလာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ မီးရထားကို မျမင္ဖူးေသးေသာ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးတစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္သူ က်ေနာ့္မွာ ရန္တုန္ ပန္းတုန္ ေၾကာက္မိပါေတာ့သည္။
“ေအး ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ ထြက္ေတာ့မယ္။ အခ်ိန္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာက္က်ေနၿပီ .မင္းတို႔က . . .. . . .. . . ..” က်ေနာ့္အနား လူတစ္ဦးမွ ဖုန္းလာဆက္သျဖင့္ အေတြးစတို႔ ေခတၱျပတ္ေတာက္သြားသည္။ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆႏၵျပမည့္သူမ်ားမွာ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား ေထာင္၍ တန္းစီ ထြက္ၾကၿပီ။ ေဘးနားGym အားကစားရံုမွ ၀ိတ္သမားမ်ားသည္ အံကိုႀကိတ္၍ ၀ိတ္ျပားမ်ားမေနၾကသည္။ လမ္းေပၚမွ ဆိုကၠားသမားက သူ႔ဆိုကၠားေပၚတြင္ အိတ္မ်ားကို အထပ္လိုက္ စီတင္ၿပီး က်ားကန္တြန္းလွ်က္ ရွိသည္။ ဆီေခ်းအထပ္ထပ္ေပက်ံေနေသာ အကၤ်ီကို ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ဆိုင္ကယ္၀ယ္ေရွာ့ အလုပ္သမားေလးသည္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး၏ ကာဗာ မ်ား ကို ဂရုတစိုက္ခြာလွ်က္ရွိသည္။ သူတို႔သည္ အသံထြက္လာရာ ဆႏၵျပသမားမ်ားဆီသို႔ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ ထြက္ၾကည့္ၾကေသးသည္။ ၿပီးေသာ္ မူလေနရာ သို႔ ျပန္လာၿပီး လုပ္ၿမဲအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ေနၾကသည္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး . . ဒို႔အေရး . .၅၉ (စ) . .ဒို႔အေရး . .အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး . ေလးပြင့္ဆိုင္အေရး . . .၄၃၆ . .အေရး . .ဒို႔အေရး . . . ဆႏၵျပသူတို႔ ေအာ္ေနၾကရွာသည္။ သို႔ေသာ္ ဆိုကၠားသမားအတြက္ေတာ့ ဒီအိတ္ေတြ ပြဲရံုျမန္ျမန္ေရာက္ၿပီး ပိုက္ဆံရဖို႔ အေရးႀကီးေနေလသည္။ ၀ပ္ေရွာ့ သမားအတြက္ေတာ့ ဒီဆိုင္ကယ္ကို ျမန္ျမန္ျပင္ၿပီး လက္ခရဖို႔ . .အားကစားရံုမွ ၀ိတ္သမားအတြက္ေတာ့ . .အဆီျမန္ျမန္က်ၿပီး ၾကြက္သားေတြ ရွိလာဖို႔က ပထမ ျဖစ္ေလရာ .သူတို႔ မဖတ္ဖူးေသာ စာအုပ္စိမ္းႀကီးထဲက ဥပေဒပုဒ္မေတြကိုျပင္ဖို႔ ေၾကြးေက်ာ္သံမ်ားက သူတို႔ႏွင့္ တစိမ္းဆန္လွ်က္ရွိေလေတာ့သတည္း။ . .
သူတို႔အတန္ငယ္ေ၀းသြားေသာအခါ ေတြးလက္စအေတြးတို႔က ျပန္ေရာက္လာသည္။ က်ေနာ္သည္ မီးရထားႀကီး ေမာင္းလာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ငိုယိုမိပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ က်ေနာ့္၏ ဖခင္ျဖစ္သူေရာက္လာပီး တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ဆြဲ၍
“ လာ .. . သား . .ဒီမီးရထားႀကီးကို ေဖေဖတို႔ ေမာင္းထုတ္လိုက္ၾကရေအာင္”
က်ေနာ္ ေပ်ာ္သြားသည္။ က်ေနာ့္ေဖေဖသည္ လူစြမ္းေကာင္း၊ က်ေနာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္၊ က်ေနာ္ေၾကာက္ရြံ႔ေသာ ရထားႀကီးကို က်ေနာ္တို႔ ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ေတာ့မည္။ က်ေနာ္ႏွင့္ ရြယ္တူ ညိအကို၀မ္းကြဲမ်ားလဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာသျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔သည္ အင္အားအေတာ္ ေတာင့္သြားပါေတာ့သည္။
က်ေနာ္တို႔သည္ တုတ္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကိုယ္စီ ကိုင္ဆြဲ၍ သံလမ္းႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာထိ ေျပးသြားၾကပါသည္။ ရထားၾကီးလာေသာအခါ က်ေနာ့္ ဖခင္က ေရွ႔မွ တိုင္ေပးၿပီး က်ေနာ္တို႔က တုတ္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ရထားႀကီးဆီသို႔ ခ်ိန္ရြယ္ကာ လိုက္ဆိုၾကရသည္။
“ ရထားႀကီး . ေျပး . .ေျပး . .
မင္းကို ငါ ေမာင္းထုတ္တယ္ေဟး
ရထားၾကီး အေ၀း ေျပး
ဒီေနရာမွာ မေနနဲ႔ေဟး “
က်ေနာ္တို႔ ဤကဲ့သို႔ ရြတ္ဆိုေမာင္းထုတ္ေနစဥ္သကာလ . . . ရထားႀကီးမွာ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ေ၀းရာဆီသို႔ တေရြ႔ေရြ႔ခုတ္ေမာင္း ထြက္ေျပးသြားေလေတာ့ရာ က်ေနာ္တို႔မွာ မ်ားစြာေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္အားရမိေလေတာ့သတည္း။
ေလေၾကာင္းသင့္သျဖင့္ ဆႏၵျပလူတန္းေရွ႔ ဆိုကၠားေပၚ ေလာ္စပီကာမွ ဖြဲစည္းပံု ျပင္ေပးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ရရွိေရး . .ဒို႔အေရး . .၅၉ (ဃ) (စ) ျပင္ဆင္ေပးေရး ဒို႔အေရး ေလးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးေရး ဒို႔အေရး . ..အစရွိေသာ အသံမ်ား လြင့္လာသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္သည္ လြတ္လပ္ေရးေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးေမြမ်ား နင့္ေနေအာင္ ခံစားခဲ့ရသည္။
မေအာင္ျမင္ေသာ ပါလီမန္ဒီမန္ကေရစီေခတ္၊ မေအာင္ျမင္ေသာ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ မၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းစစ္၊ က်ပ္တည္းလွသည့္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေခတ္ . .အဆင့္ဆင့္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု သည္ က်ပ္တည္းလွေသာ အာဏာရွင္ေခတ္မွ ရုန္းကန္ထြက္ခဲ့ရသည့္ ရထားႀကီးတစ္စင္း။ သူ႔တြင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေကာင္းေမြဆိုးေမြမ်ား တစ္နင့္တပိုးပါ၀င္သည္။
လက္ေတြ႔တြင္လည္း စာအုပ္စိမ္းႀကီးႏွင့္ အတူ ေရြးေကာက္ပြဲေတြျဖစ္လာခဲ့သည္။ လြတ္လပ္မႈေတြ ဖူးပြင့္လာခဲ့သည္။ အက်ဳိးခံစားခြင့္ေတြ အတိုင္းတာတစ္ခုထိ ရရွိလာခဲ့သည္။
မ်က္ႏွာလႊဲခဲ့သျဖင့္ ခေမာက္တစ္လံုး ဆံုးခဲ့ရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ မွီရာဘူတာမွ ေန၍ ၾကားျဖတ္လိုက္ပါခဲ့ရသည္။
စာအုပ္စိမ္းႀကီးသည္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရႈပ္ေအာင္ ဆြဲထားသည္ျဖစ္ေစ . .အဓိကအခ်က္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ အင္အားစုႏွင့္ နားလည္မႈ ရယူပါဟူေသာ အခ်က္မွလြဲ၍ တစ္ျခားမရွိေပ။
ဆႏၵျပျခင္းနည္းလမ္းအား ၈ ေလးလံုးတြင္ မိုးလံုးၿခိမ့္ညံေအာင္ သံုးခဲ့ၾကၿပီ။ အက်ပ္ကိုင္ျခင္း၊ ပိတ္ဆို႔ျခင္းေတြကို မ်ဳိးဆက္ေတြ စေတးပီး လုပ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ စာအုပ္စိမ္းႀကီး ေမြးဖြားလာျခင္းကို ေလလႈိင္းတစ္ခြင္ ေသာေသာညံေအာင္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ ဘာေတြမ်ားျဖစ္လာခဲ့ပါသနည္း။ ဘာအေျပာင္းလဲေတြမ်ား ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါသနည္း။
ဆႏၵျပျခင္းျဖင့္ ေခတ္မီႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခု ထူေထာင္ႏိုင္သည္လား . က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းအေျဖမရွာတတ္ . တရုတ္ ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ေတာ့ ေခတ္မီသြားခဲ့ၾကၿပီ။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ဒီမိုကေရစီ စံခ်ိန္စံညႊန္းျဖင့္ ျပည့္၀လွ်င္ တိုင္းျပည္ ဆီကိုေရခ်ဳိး ေဆးရိုးမီးလံႈႏိုင္မည္ေလာ . .ေကာင္းလွပါသည္ဟု ႏိုင္ငံတကာက ခ်ီးက်ဴးခဲ့ရသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပိုင္ရွင္ ကင္ညာမွာ ျပည္တြင္းစစ္ေတြႏွင့္ နပန္းလံုးေနခဲ့ရသည္။
ရထားႀကီးႏွင့္ တူေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းလဲမွာ အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ ခုတ္ေမာင္းခရီးႏွင္ လွ်က္ရွိသည္။ ယခုဆႏၵျပပြဲမ်ားမွာ အေျပာင္းအလဲကို ေကာင္းက်ဳိးျပဳႏိုင္ မျပဳႏိုင္ . . က်ေနာ္မသံုးသပ္တတ္ပါ . .
သို႔ေသာ္ . .ရထားႀကီးကို ေျပးေအာင္ ငါတို႔ ေမာင္းထုတ္ေနတာဟူေသာ က်ေနာ့္ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကို သတိရမိပါသည္။
အနည္းဆံုးေတာ့ ဆႏၵျပပြဲမ်ားသည္ ပါ၀င္သူတို႔၏ အတၱကို တစ္စံုတစ္ခုေသာ အတိုင္းတာထိ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈ ရရွိေစပါလိမ့္မည္။ . .
“ ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေပး . .သို႔မဟုတ္ . ရထား ႀကီး . .ေျပး . .ေျပး” . . .ေပါ့
ကြန္းေဇာ္ အညာေျမ
*** *** ***