ရြတ္တို႔ေျမမွာခဏတာ(၃)

Image may be NSFW.
Clik here to view. သံၿပိဳင္သီခ်င္းဆိုေနေသာေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူေလးမ်ား

သံၿပိဳင္သီခ်င္းဆိုေနေသာေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူေလးမ်ား
မမ ဝဝ ထထ က

ဒီေန႔ ျမစ္ကမ္းနေဘး ေျပးၿပီး ျပန္လာေတာ႔ ဝယ္စရာပစၥည္းေလးရွိတာနဲ႔ ေစ်းဆိုင္ပါတယ္တခါတည္း ဝင္ ခဲ႔ လိုက္ တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုင္ထဲက ေန ေစ်းဝယ္ၿပီး ပစၥည္း အိတ္ေလးဆြဲၿပီး ကိုယ္႔ အေတြးေလးနဲ႔ ကိုယ္ ေခါင္းေလး ငိုက္စိုက္ ငိုက္စိုက္ နဲ႔ ထြက္လာတာေပါ႔ ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း သတိမထားမိပါ ဘူး ..။ ကၽြန္ေတာ္႔ ေရွ့မွာ လူရိပ္ ႏွစ္ခု က ေရာက္လာၿပီး ပိတ္ရပ္ ေနတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က တိုက္မိမွာ စိုးလို႔ ေဘးကို ကပ္မယ္လုပ္ေတာ႔ “မဂၤလာပါ” ဆိုတဲ႔ အသံကို ပီပီသသ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ေမာ႔ ၾကည့္ လိုက္ေတာ႔ မ်က္ႏွာ ခန္႔ခန္႔ ညားညား နဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ရယ္ ၊ ေကာင္မေလး ခပ္ ငယ္ငယ္တစ္ေယာက္ ရယ္က ကၽြန္ေတာ္႔ကုိလာႏွုတ္ဆက္ေနတာ ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း “မဂၤလာပါ” လို႔ ပါးစပ္က ရုတ္တရက္ထြက္သြားၿပီး ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္ ။ ၿပီးေတာ႔ သူ က ရုရွားလို စေျပာပါတယ္ ။

“မင္း ငါတို႔ ကို မမွတ္မိဘူးလား .. ငါတို႔ ၿမိဳ႕ထဲက ေက်ာင္းမွာ မင္းတို႔ ျမန္မာစကားသင္တုန္းက ရွိေနခဲ႔တယ္ေလ” တဲ႔ ။

စစ ခ်င္းေတာ႔ ရုတ္တရက္ မမွတ္မိဘူး ။ ေနာက္မွ

“ေၾသာ္.. ဟုတ္ကဲ႔ ..ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိပါၿပီ” ဆိုေတာ႔ သူကဆက္ေျပာတယ္။

“ အဲတုန္းက မင္းတို႔ သင္ေပးတဲ႔ ကဗ်ာေလး ကို ငါမွတ္မိေနတယ္ ...

မမ ဝဝ ထထ က ၊ အကပထမ

ကပါ ကပါ မမရာ ၊ ညည လသာသာ ၊

ညအခါ ငါစာရ ၊ မမ ဝဝ ထထ က ” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ သင္ေပးခဲ႔ တဲ႔ သူငယ္တန္းကဗ်ာေလးကို အသဲ ဝဲ ဝဲ နဲ႔ ရြတ္ျပပါတယ္ ။

“ ေၾသာ္ … ဟုတ္ကဲ႔ခင္ဗ် ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္က အလိုက္သင္႔ေျပာေတာ႔ …

“ ငါ က ထိုင္း ႏိုင္ငံကို အလုပ္ကိစၥ နဲ႔ အၿမဲလိုလိုေရာက္ျဖစ္တယ္ ..ဒါေပမဲ႔ ထိုင္ႏိုင္ငံ ေဘးမွာ အဲေလာက္ လွတဲ႔ ႏိုင္ငံ ရွိမွန္းငါမသိဘူး ..ဒီတခါ ငါ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုပါ အေရာက္သြားဦးမွာပါ ” ဆိုၿပီးသူ ကဆက္ေျပတယ္ ။

“ဟုတ္ကဲ႔ ..ႀကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာၿပီးေတာ႔ ႏွုတ္ဆက္ခဲ႔တယ္ ။

          ဟုတ္ပါတယ္ ။ ၿပီးခဲ႔ တဲ႔ ေဆာင္း ရာသီ စ ခါစေလာက္ ကျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြကို စတိတ္ေက်ာင္းတစ္ခု က က်င္းပတဲ႔ ဘာသာစကားပြဲေတာ္မွာ ျမန္မာဘာသာစကား နဲ႔ ျမန္မာအေၾကာင္းေျပာေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တကၠသိုလ္ က ေက်ာင္းဒါရိုက္တာကေန တဆင္႔ ဖိတ္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ က ျမန္မာလူမ်ိဳး ျဖစ္တာ ကလြဲလို႔ စာသင္ဖူးတဲ႔ အေတြ႔ႀကံဳလည္းမရွိပါဘူး ။ ေနာက္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီစဥ္မွာသူတို႔က ျမန္မာရိုးရာ အကျဖစ္ျဖစ္ ၊ သီခ်င္းျဖစ္ျဖစ္ ေဖ်ာ္ေျဖေပးဖို႔လည္း ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ရွိတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ မွာကလည္း အႏုပညာ နဲ႔ ပက္သက္လို႔ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ အစြမ္းအစ ရွိတဲ႔ သူ က မရွိဘူး ။ လူနည္းတာလည္းပါ တာေပါ႔ ။ အဲဒါနဲ႔ ပဲ ရွိတဲ႔ လူအားလံုးကို ကိုယ္စီတာဝန္ခြဲၿပီး ၊ ဘယ္သူက ေတာ႔ ေျဖေဖ်ာ္ေရးတာဝန္ယူ ၊ ဘယ္သူကစာသင္ ၊ ဘယ္သူက ျမန္မာအေၾကာင္းေျပာ ဆိုၿပီး ကိုယ္စီတာဝန္ေလးေတြခြဲၿပီး စတိတ္ေက်ာင္းကို ခ်ီတက္သြားၾကပါတယ္ ။

          ဟိုေရာက္သြားေတာ႔ အထက္တန္း အဆင္႔ ေက်ာင္းဆိုေပမဲ႔ စားေသာက္ခန္း ၊ အားကစားခန္း ၊ အားကစားကြင္း ၊ စာၾကည့္တိုက္ ၊ လက္ေတြ႔ ခန္း ၊ ကြန္ပ်ဴတာခန္း ၊ audio control အခန္းေတြ နဲ႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ရွိေနပါတယ္ ။ ဘာသာစကား ပြဲေတာ္မွာ ပါဝင္ ၾကမဲ႔ ဘာသာစကား ေတြကလည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ ။ ဂ်ာမန္ ၊ ျပင္သစ္ ၊ အဂၤလိပ္ ၊ ေခတ္ေဟာင္းအဂၤလိပ္ ၊ ၾသစႀတီးယား ၊ ရုရွား ၊ ေရွးေဟာင္းရုရွား ၊ ဆီးရီးယား ၊ တရုတ္ ၊ ကိုးရီးယား ၊ ဂ်ပန္ ၊ ျမန္မာ ေတြ အျပင္ စက္ရုပ္ ေတြ မွာ အသံုးျပဳတဲ႔ artificial language ဆိုတာ မ်ိဳး ေတြလည္းပါဝင္ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းမွာရွိ တဲ႔ အခန္းေတြ ကို အခ်ိနလိုက္ ခြဲ ၿပီး ေတာ႔ တစ္ခ်ိန္ကို မိနစ္ ၄၀ နဲ႔ ဘာသာစကားသင္ေပးရပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ၂ ခ်ိန္စာ မိနစ္ ၈၀ ရတယ္ ။

အဲဒီအခ်ိန္ အတြင္း မွာပဲ ကိုယ္႔ သင္မဲ႔ ဘာသာစကား ကို အက်ဥ္းခ်ဳံး နဲ႔ စိတ္ဝင္စားေအာင္ သင္ရတာေပါ႔ ။ သင္ရမဲ႔ အခ်ိန္ မေရာက္ခင္မွာ တျခားဘာသာစကား ေတြကိုသြားနားေထာင္လို႔ရသလို ၊ သူတို႔ အလွည့္ၿပီးသြားတဲ႔ခါမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကိုလာနားေထာင္တာမ်ိဳးေတြရွိတယ္ ။ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသား ၊ ေက်ာင္းသူေတြ ၊ ေက်ာင္းသားမိဘေတြကလည္း ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတဲ႔ ဘာသာစကား အလိုက္ အခန္းေတြ သြားၿပီး ဘာသာစကား သင္ခန္းစာေတြ သြားနားေထာင္ၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ကိုယ္သင္မဲ႔အခ်ိန္မေရာက္ေသးခင္မွာ ျပင္သစ္ ၊ ဂ်ပန္ နဲ႔ artificial language ခန္းေတြကို သြားၿပီး နားေထာင္ခဲ႔ေသးတယ္ ။

          ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္ေရာက္ ေတာ႔ စာသင္ခန္းထဲမွာ ပရိုဂ်က္တာေလး နဲ႔ ဆလိုက္ရွိဳး ေလး ျပၿပီး ေတာ႔ ညီေလး တစ္ေယာက္ကေန ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းစ မိတ္ဆက္တယ္ ။ ဘယ္ ေနရာမွာရွိပါတယ္ ၊ ဘာ ႏိုင္ငံလို႔ ေခၚပါတယ္ ။ တိုင္းရင္းသား ဘယ္ႏွမ်ိဳးရွိပါတယ္ ၊ လူဦးေရာဘယ္ေလာက္ နဲ႔ ဘာဘာသာစကားေျပာပါတယ္..စသျဖင္႔ေပါ႔ ။ ေနာက္ေတာ႔ ဓာတ္ပံုေလးေတြ နဲ႔ ျမန္မာက အထင္ကရေနရာလးေတြ ျပ ေပါ႔ ။ အဲဒါၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ ေနာင္ေတာ္ တစ္ေယာက္ရယ္က ျမန္မာဗ်ည္း နဲ႔ သရ ကို စ သင္တယ္ ။ ဘယ္လိုေရး ရတယ္ ၊ ဘယ္လို အသံ ထြက္တယ္ ဆိုတာ ကို ကိုယ္ က ေရွ့ကေန ခ်ေပးလိုက္ ၊ သူတို႔ က လိုက္ဆိုလိုက္ေပါ႔ ။ အဲဒါၿပီးေတာ႔ အာရံုေညာင္း တာ ေျဖၿပီး သား ျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္း နဲ႔ ညီငယ္တစ္ေယာက္ ကေန … မ မ ဝ ဝ ၊ ထ ထ က ၊ အ က ပ ထ မ ဆို တဲ႔ ကဗ်ာ ေလး ကို ဂစ္တာ ေလး တီးၿပီး ဆို ျပတယ္ ။ ၿပီးေတာ႔ စာသင္ခန္း ထဲ က ေက်ာင္းသား ေတြ ၊ ဆရာ ေတြ နဲ႔ ေက်ာင္းသားမိဘ ေတြ က ပါ လိုက္ ဆိုတယ္ ။ ေနာက္ေတာ႔ သူတို႔ ခ်ည္း ပဲ ဆိုတယ္ ။ ေက်နပ္ စရာ ေကာင္းသလို ေပ်ာ္ဖို႔ လည္း ေကာင္းတယ္ ။

          အဲဒါ ေလး ၿပီးေတာ႔ အာရံုေလး ေျပသြားေတာ႔ ျမန္မာစကား သင္တယ္ ။ လူသံုး မ်ားတဲ႔ စကားလံုးေတြေပါ႔ … ေဖေဖ ၊ ေမေမ ၊ ကိုကို ၊ မမ ၊ မဂၤလာပါ ၊ ေနေကာင္းလား ၊ က်န္းမာပါေစ ၊ ခ်စ္တယ္ ၊ မခ်စ္ဘူး ၊ စသျဖင္႔ မွတ္မိလြယ္ မဲ႔ စကားလံုးေလး ေတြ ကို ရုရွား လို နဲ႔ရွင္း ျပ ၿပီး သင္ေပးတယ္ ။ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေျပာၾကည့္ ခိုင္းတယ္ ။ အဲဒါ ေတြ ၿပီးေတာ႔ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုး ေပါင္းၿပီးေတာ႔ ျမန္မာသီးခ်င္း တစ္ပုဒ္ ဆိုျပတယ္ ။ ဂစ္တာ တီးၿပီးေတာ႔ေပါ႔ ။ ေနာက္ ရုရွားေက်ာင္းသားေတြ ေရာ ၊ ျမန္မာေတြေရာ ေရာၿပီးေတာ႔ ရုရွားသီးခ်င္းတစ္ပုဒ္ အတူတူ ဆိုၾကတယ္ ။ သီခ်င္းဆိုၿပီးေတာ႔ အဲဒီေန႔ သင္ေပးလိုက္တဲ႔ ျမန္မာဘာသာစကားနဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေလးေတြ ျပန္ေျပာ ျပတယ္။ ျမန္မာစကား လို႔ ဆိုလိုက္ တာနဲ႔ တန္းသိေနရမဲ႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္အခ်က္ေလးေတြေပါ႔ ။ ၿပီးေတာ႔ သူတို႔ ေမး ခ်င္တာေလးေတြ ေမးခိုင္းတယ္ ။ ဆရာ ဆရာမ ေတြေကာ ၊ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြေရာ သူတို႔သိခ်င္တာေလးေတြ ေမးၾကတယ္ ။ အဲဒီ ထဲ မွာ မွ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္က ထ ေမးတယ္ ။ ျမန္မာအကၡရာေတြ ဟာ ပါဠိဘာသာ က ယူထားတယ္ဆိုလို႔ ပါဠိဘာသာစကား ကို ဘယ္ခ်ိန္ေလာက္က စ ေျပာခဲ႔ၾကတာလဲတဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေျဖႏိုင္ပါဘူး ။ တိက်တဲ႔ အေျဖ မေပးႏိုင္ခဲ႔ဘူး ။ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္း က သံုးစြဲခဲ႔တယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ ျပန္ေျဖေပးခဲ႔ရတယ္ ။

          စာသင္ၿပီးေတာ႔ ေက်ာင္း က ထမင္းစားခန္းမွာပဲ ေန႔လည္စာေကၽြးပါတယ္ ။ ေက်ာင္း က ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ေကၽြးတဲ႔ တိုင္းေကၽြးတာပါ ။ ပမာ ဏ နည္းေပ မဲ႔ ..ေပါင္မုန္႔ ၊ အာလူး ၊ အသီးရြက္ ၊ အသား(ငါး)၊ အသီး ၊ ေဖ်ာ္ရည္ .. စတဲ႔ လူ အတြက္ လိုအပ္တဲ႔ အာဟာရ အားလံုးပါေအာင္ ေပးတဲ႔ ပံုစံ ေကၽြးေမြးတာပါ ။

          အဲဒီေနာက္ေတာ႔ ေက်ာင္းရဲ့ ခန္းမ ထဲမွာ ႏိုင္ငံ ရိုးရာအကေတြ နဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖ ၾကတယ္ ။ တစ္ေယာက္တည္း သီခ်င္း ဆိုတဲ႔ ႏိုင္ငံ ကလည္း ဆိုေပါ႔ ။ တခ်ိဳ႔ အကေတြ ၊ ရိုးရာ ဝတ္စံုေတြ ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္ မျမင္ဖူးပါဘူး ။ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ၊ မ်က္စိထဲမွာ အျမင္ဆန္းသလို ၊ ၾကည့္ရတာလည္း တကယ္ကို စိတ္လွဳပ္ရွားဖို႔ ေကာင္းတယ္ ။ မတူညီ တဲ႔ ရသေတြ ကို တစ္ေနရာတည္းမွာ အစံု ခံစား ရတယ္ ။ ဂ်က္ဇ္ ဂီတလိုမ်ိဳးေတြ ၊ ဘဲေလးေတြ ၊ ဖိနပ္သံစည္းခ်က္နဲ႔ ကတဲ႔ အကေတြ ၊ စည္တိုလိုမ်ိဳး တူရိယာေတြ တီးၿပီးကတဲ႔ အကေတြ ၊ ဗန္းလို သေရတူရိယာ ကို တီးၿပီး ေရာ႔ခ္ ဆန္ဆန္ က တဲ႔အကေတြ ၊ ဂါဝန္ဖြားဖြား ေလးေတြ နဲ႔ သရုပ္ေဖာ္ကတဲ႔ အကေတြ နဲ႔ တကယ္ကို ရင္သပ္ရွဳေမာဖြယ္ပါပဲ ။

          အဲဒီေက်ာင္းမွာ သြား ခဲ႔ တုန္းက အေၾကာင္းေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတြးၾကည့္ေနမိတယ္ ။ အခ်ိန္ ကာ လ အားျဖင္႔ တစ္ရက္တာ ၊ ဘာသာစကားတစ္ခုကို မိနစ္ ၈၀ … ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ ဘာမွ ေျပာပေလာက္ေအာင္ တတ္ကၽြမ္း သြားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုေပမဲ႔ စိတ္ဝင္စားမွဳ “အစ” ကေလးေတြကိုေတာ႔ ဆြဲ ထုတ္ေပးႏိုင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။ ပညာေရးဆိုတာ လူမွာ နဂိုရွိေနၿပီးသား အသိဥာဏ္ကို ညွစ္ထုတ္ေပးရတာတဲ႔ ။ ငယ္ငယ္ က ေက်ာင္းဆိုတာ စာသင္ဖို႔ ၊ အတတ္ပညာတခုခု သင္ယူဖို႔ လို႔ ထင္ခဲ႔ ေပမဲ႔ ႀကီးလာတဲ႔ ခါ အသိေတြ ေျပာင္းလာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္႔ တစ္ကိုယ္ေရအျမင္အရေတာ႔ ေက်ာင္း ဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ စိတ္ဝင္စားမွုကို ကို ႏွိဳးဆြေပးရတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုပါပဲ ။ စိတ္ဝင္စားမွဳကို လွဳံေဆာ္ေပးတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္လည္းရွိမယ္ ၊ ကိုယ္တိုင္ကလည္း စိတ္ပါဝင္စားမွဳ ၊အာရံုစူးစိုက္မွဳ တစ္ခုရွိမယ္ ၊ အဲဒီ စိတ္ပါဝင္စားမွု ကို အေထာက္ပံ႔ ျဖစ္ေစမဲ႔ အရာေတြလည္းျပည့္စံုေနမယ္ဆိုရင္ လူေတြ သင္လို႔ မတတ္ တဲ႔ ပညာမရွိ ဘူးလို႔ ျမင္တယ္ ။

          ၿပီးေတာ႔ သူတို႔ ေက်ာင္းက ကေလးေတြ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီေလး ညီမေလးေတြ ကို ႏွိဳင္းယွဥ္ ၾကည့္မိတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တေတြ က “တို႔ဗမာ သာကီမ်ိဳးေပမို႔ မညွိဳးဂုဏ္ေတဇာ” လို႔ ေအာ္ေနတဲ႔ ၾကတဲ႔ ခ်ိန္မွာ သူတို႔တေတြ က တျခားတပါးသူရဲ့ ယဥ္ေက်းမွုေတြ ၊ ဘာသာစကားေတြ စိတ္ဝင္စားေနၾကၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တေတြက တျခားႏိုင္ငံ က တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုယ္႔ႏိုင္ငံေကာင္းေၾကာင္းေျပာလို႔ ၊ ကိုုယ္႔ႏိုင္ငံ ရဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ကို အေလးထားလို႔ ေက်နပ္ေနၾကခ်ိန္ ၊ ျမန္မာကြ ၊ ျမန္မာကြ လို႔ ဂုဏ္ယူေနၾကခ်ိန္မွာ တျခားႏိုင္ငံ က လူေတြက ကေတာ႔ ငယ္စဥ္ဘဝတည္း က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံအေၾကာင္းကိုရင္းႏွီးေနၾကၿပီ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယဥ္ေက်းမွု ေတြကို အေလးထားဖို႔ သင္ယူေနၾကၿပီ ။ ရိုးရိုးေလး စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ ။ ဘယ္သူေတြက active person လဲ ။ ဘယ္သူေတြက passive person လဲ ။ active person ျဖစ္ေသာသူကသာလွ်င္ subject ဆိုတဲ႔ ျပဳလုပ္သူ ၊ ဖန္တီးသူေတြျဖစ္တယ္ ။ passive person ျဖစ္ေနရင္ေတာ႔ ဦးစားေပးေရွ့က ထား ခံရရင္ေတာင္ Object ဆိုတဲ႔ ျပဳလုပ္ခံရသူ ပဲျဖစ္မယ္ ။

ငယ္စဥ္ဘဝ တည္းက ကိုယ္႔အျပင္ ဘယ္သူေတြရွိေသးလဲ ၊ မတူကြဲျပားမွဳရဲ့ ရသ ဟာဘာေတြ လဲ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ လွံဳ႔ ေဆာ္ေပးခဲ႔ ျခင္းမရွိပဲ နဲ႔ အသက္ႀကီးကာမွ လစ္ဘရယ္ဒမုိကေရစီေတြ ၊ မတူကြဲျပားမွဳကိုတန္ဖိုးထားတာေတြ ၊ ကမၻာနဲ႔ ယဥ္ေပါင္တန္းမယ္ေတြ မေအာ္ပါနဲ႔ ။ အာေတြ သာ ၿပဲ သြားမယ္ ။ ရိုင္းရိုင္းေျပာရရင္ ေခြးႀကီး မွ လက္ေပးသင္ သလိုေတြ ပဲ ျဖစ္ေနမွာ ပါ ။ တကၠသိုလ္ေတြ ေျပာင္းလဲ ရံု ၊ ႏိုင္ငံျခား က ဆရာေတြ ေခၚသင္ရံု နဲ႔ လည္း ပညာေရးမေျပာင္းလဲႏိုင္ပါဘူး ။ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းဘာသာရပ္ေတြ အေသခ်ာသင္ၾကားၿပီး လူသားစက္ရံုေတြလို ေမြးထုတ္ ႏိုင္သည့္တိုင္ ကမၻာ နဲ႔ ယာဥ္ေပါင္တန္းႏိုင္လိမ္႔မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင္႔လို႔ မရေသးပါဘူး ။ ဘယ္ဘာသာရပ္ကို ျဖစ္ပါေစ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ့ စိတ္ဝင္စားမွဳ ကို လွဳံ႕ ေဆာ္ ေပးႏိုင္မဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ေတြ ဖန္တီးေပး ႏိုင္မွ သာ ပညာေရးေတြ ၊ အေတြး ေခၚ ေတြ ၊ လူမွဳ ဘဝ ေတြ ေျပာင္းလဲ ႏိုင္ မွာျဖစ္ပါတယ္ ။

(ရုပ္ဆိုး)

Image may be NSFW.
Clik here to view. အရမ္းအတြဲညီတဲ႔ကေလး၂ဦး