"အကို..အကို"
"ေအး..ဝင္ခဲ့လဟ"
"ဟုတ္ဘူး ဧည့္သည္က ေတြ႕ခ်င္လို႕တဲ့"
"ေအး လႊတ္လိုက္လကြ ရပ္ရွားလား၊ မေလးလား"
"ဟုတ္ဘူး ဗမာ..အထီး"
"ငြင္....."
စာေမးပြဲရွိ၍ စာၾကည့္ေနေသာ (ေဖ့စဘုတ္) မွ ခြာကာ ထိုင္ခံုကို ေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္သည္။ ဆံုလည္ကုလားထိုင္ မဟုတ္သျဖင့္ မ၍လွည့္ရ၏။
"ကိုေမာင္ဟန္လား"
"ဟင္ အိုက္အိုဒင္း ကိုကိုၾကီး"
"က်ေနာ္ အိုင္းရစ္စ္စ္စ္စ္စ္ ပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ေျမာင္းထဲက စာတိုေပစေလးေတြကို အေရာင္တင္ျပီး စာနယ္ဇင္း လစ္လပ္ေနရာေလးေတြမွာ ျဖည့္ေပးေနတာ က်ေနာ္ေပါ့။ ခုလဲ ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ့ ႏံုခ်ာလွတဲ့ အသိဥာဏ္ေတြ ဖြင့္ေပးဖို႔ လာခဲ့တာ...ဦးညႊတ္လိုက္ပါ ကိုေမာင္ဟန္ က်ေနာ္ အိုင္းရစ္စ္စ္စ္စ္ပါ"
ဟင္ ငါရဲ့ က်ေနာ္ေမာင္ဟန္ပါ ဆိုတာေလးေတာင္ သူေလသံနဲ႔မွ ေစာက္ျမင္ကပ္စရာ အတည္ၾကီးျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ လူကိုလဲၾကည့္ဦး အၾကည္ေတာ္ေရးတဲ့ အိုက္အိုဒင္းကိုကိုၾကီးရုပ္ တစ္ေထရာတည္း။ ခုေခတ္စားေနတဲ့ သရီးဒီပရင့္နဲ႔မ်ား ထုတ္လိုက္သလား ထင္ရတယ္။ ယူရိုပီယန္စုကို ေအာ္တာဆန္ဆန္ ေအာက္ရွဴးေဘာင္းဘီ အၾကပ္၊ ကုတ္အက်ီၤခါးၾကပ္ အျပာဝမ္းဆက္၊ ေအာက္က ပန္းပြင့္အေသးေလးေတြ အမ်ားၾကီးပါျပီး အနားေတြကို ကႏုတ္ျခယ္ထားသည့္ ေအာ္တာရွပ္ကို နက္ကတိုင္ အစင္းၾကားျဖင့္။ အခန္းထဲ ဖိနပ္ခၽြတ္ဝင္ရေတာ့ ေျခအိတ္က အျပာႏုကို ပန္းပြင့္ကေလးေတြ ေျခမ်က္စိနားမွာပါသည့္ ေျခအိတ္ကို ေျခမေလး ကုတ္ကာကုတ္ကာ ဒူးနန္႕ေန၏။ မ်က္လံုးကလဲ အျငိမ္မေန၊ လက္ကလဲ အျငိမ္မေန စားပြဲေပၚမွာ ေၾကြေျမအိုးကို လွပ္ၾကည့္သည္။ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေသာက္သည့္ သၾကားတစ္ခဲ ေကာက္ဝါး၏။ ပေတာက္ပေတာက္ႏွင့္ ဝါးေနစဥ္ ေရစစ္ဘူးကို ဖြင့္ၾကည့္သည္။ အေပၚဆင့္ကိုျဖဳတ္၍ ေအာက္ထဲက ေရထဲ လက္ညိဳးျဖင့္ ေမႊ၏။ ကုန္ပါျပီ ေသာက္ေရေတြေတာ့။ လက္ညိဳးကို ငံုၾကည့္သည္။ ထပ္ႏွစ္၏။ ထပ္ငံုၾကည့္သည္။
"ေသာက္ေရပဲဗ်။ ေရစစ္လိုက္ေတာ့ အေတာ္သန္႕သားပဲ။"
ေျပာေျပာဆိုဆို ေရစစ္ဘူးကို ပါးစပ္တြင္ေတာ့ကာ ေမာ့ခ် အဲေလ...ႏုတ္ခမ္းအစံုျဖင့္ ေတ့ကာ တျပြတ္ျပြတ္ႏွင့္ စုပ္ေနေလ၏။ သြားပါျပီ ငါ့ေသာက္ေရစစ္တဲ့ဘူးကေလးေတာ့...။
"ေအးဗ်ာ... ခင္ဗ်ားတို႕လို ေရသန္႕ဝယ္မေသာက္ႏိုင္တဲ့ ေနရာေရာက္ေတာ့လဲ ခင္ဗ်ားတို႕ ေသာက္သလိုပဲ ေသာက္ရတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႕က သတင္းေထာက္ေလ ခင္ဗ်ားတို႕ ထင္တာထက္ အမ်ားၾကီး ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဘြေတြ ျဖတ္သန္းလာတာပါ ဒါေတြ ခင္ဗ်ား ဘယ္နားမလဲ"
"ဟုတ္"
ထို႔ေနာက္ ဘီယာ ဘူးခြံေတြကို လိုက္လွဳပ္ၾကည့္၏။ ေဆာ့ခ်ဥ္ဘူးကို လွည့္ပတ္ၾကည့္၏။ တံဆိပ္ကို ဖတ္ၾကည့္ေသာ္လည္း သူမဖတ္တတ္၍ အဖံုးဖြင့္ကာ ရွဴၾကည့္သည္။ ျပန္ခ်၏။ သြားၾကားထိုးတံ တစ္ေခ်ာင္း ထုတ္ကာ ကိုက္၏။ အခန္းပတ္လည္ မ်က္လံုးေဝ့၏ ကိုယ္လဲ မလွဳပ္ရဲ။ တြတ္ပီစြပ္က်ယ္ အစုတ္၊ ပုဆိုးအေပါက္ျဖင့္ ေနမိေလေတာ့ သူ႕ရဲ့ စတိုင္ အလန္းၾကီးေအာက္ဝယ္ နဲနဲမွ မလွဳပ္ရဲ။ သူကလဲ ေတာ္ရံုတန္ရံုမဟုတ္ မီဒီယာသမား ျမန္မာျပည္ရဲ့ မ႑ိဳင္ သတင္းေထာက္ၾကီး အိုင္းရစ္ဆိုေတာ့ လည္ပင္းအစ္ေနေအာင္ ေၾကာက္၏။
"ဘုရားစင္လဲ ရွိသားပဲ"
ဘုရားစင္သို႕ မ်က္စိေရာက္သြားျပီ....
"ဟုတ္...က်ေနာ္ ဗုဒၶဘာသာပါ"
"ဆြမ္းေတာ္ စြန္႕ေတာ့ေလဗ်ာ..."
"ဟင္.....ဟုတ္..."
ကပ္ထားေသာ ငွက္ေပ်ာသီးပန္းကန္ကို ဆြမ္းေတာ္စြန္႔ကာ စားပြဲေပၚ ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ၂လံုး တစ္ျပိဳင္တည္းျဖဳတ္ကာ စား၏။ ပလုပ္ပေလာင္းႏွင့္ပင္...
"က်ဳပ္က ဆင္တြယ္မွ က်တာ"
ဟင္..အေတာ္ ဖင္ေခါင္းက်ယ္တဲ့ေကာင္။ အဲဟုတ္ေပါင္ ဆင္စြယ္ ငွက္ေပ်ာသီးမွ ၾကိဳက္တာကို ပလုပ္ပေလာင္း ေျပာတာပါ။ ဟုတ္မွာ။ဟုတ္မွာ။
"ခင္ဗ်ားတို႕ စာတိုေပစေလးေတြ က်ဳပ္ယူျပီး ဂ်ာနယ္ထဲထည့္ေပးလို႔ ရတဲ့စာမူခဆိုတာ က်ဳပ္ တစ္လတစ္လ လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ ငွက္ေပ်ာ္သီး ဝယ္စားလို႕မရဘူး သိလား"
ေျပာေျပာဆိုဆို ေနာက္ထပ္ ၂လံုးထပ္ျဖဳတ္၏။
အင္း သည္မွာ ငွက္ေပ်ာ္သီးေစ်းက ေခါင္ခိုက္ေနပါတယ္ဆိုမွပဲ ေအးေလ သည္လို စားႏုန္းနဲ႔ ဆင္တြယ္မွ သေဘာက်တာဆိုေတာ့ ဘယ္ဝေအာင္ စားရရွာမလဲ သနားပါတယ္။ ပိန္ေနတာသာ ၾကည့္ေတာ့။
"ခု ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေနတုန္း"
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေက်ာေပးထားေသာ ကြန္ျပဴတာကို ၾကည့္၏။ ေမာက္စ္ကို ဟိုေရႊ႕သည္ ေရႊ႕ၾကည့္၏။ စလိုက္ရွိဳးတင္ထားေသာ ပံုေတြကို ေတြ႕သြား၏။
"ေအာင္မယ္ ခင္ဗ်ားက ဘိုင္ေအာ္ ေလာ္ဂ်ီကယ္ ဝက္ပြန္ေတြ လာသင္ေနတဲ့လူပဲ"
ငင္.....ငယ္ထိပ္ ေျမြေပါက္ျပီ KGB ေရာ CIA ေရာ အင္တာပိုမွာပါ ဝရမ္းေျပးျဖစ္ရမယ့္ ဘဝ တြန္းပို႕ေနပါကေရာလား။
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ မနက္ျဖန္ စာေမးပြဲရွိလို႕ စာၾကည့္ေနတာပါ အဲတာ ရိုးရိုး ပိုးေကာင္ေတြပါ"
"ဟုတ္လား မွန္း...ဒါဘာေကာင္တုန္း"
"ဆစ္ဖလစ္ျဖစ္တဲ့ေကာင္"
"သည္ေကာင္ကေရာ"
"ပလိပ္ျဖစ္တဲ့ေကာင္"
"သည္ေကာင္ကေရာ"
"ေဒါင့္သန္းပိုး နရူးေရာဂါျဖစ္တယ္"
အံမယ္ မဆိုးဘူး မနက္ျဖန္ သည္ပံုေတြ ေမးရင္ေတာ့ ငါေတာ့ ေအာင္ျပီဟ။
"ေရာဂါအသစ္ေတြလား"
"ငြင့္....ႏြား..ႏြား..ႏြားေတြရူးတာေျပာတာ"
"ကဲၾကည့္ ခင္ဗ်ား သည္ပိုးေတြနဲ႔ လက္ႏွက္လုပ္ဖို႕ ၾကံေနတာ မို႔လား"
"ငြင္...မဟုတ္..မဟုတ္ရပါဘူး ဆရာရယ္....က်ဴဳပ္ဒါေတြကို ခုလိုပံုေတြပဲ ျမင္ဘူးတာပါ"
"မွန္း....ေရးလက္စတဲ့ ဘာဖိုင္လဲ အဲတာ..အံမယ္ ခင္ဗ်ား...အေတာ္စံုသားပဲ အဲသည္ ဖိုင္က်ဳဴပ္ေပးလိုက္"
ဟင္ ဘယ္လိုၾကီးတုန္း...ဒက္စေတာ့ေပၚက ဖိုင္ကို အိပ္ထဲ ေကာက္ထည့္တာ ပါသြားသည္။
"အံမယ္ ေရငုပ္သေဘၤာ ပံုေတြပါ့လား ေပး အဲတာလဲ"
"ငြင္...."
"က်ဳပ္က သနားလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ေရးျပီးသားမွပဲ ဂ်ာနယ္ထဲ ယူသံုးေပးတာ။ ခုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ကို သည္လို လႊတ္ေပးလို႕မရေတာ့ဘူး မေရးရေသးတာေတြပါ သံုးမယ္။ မေက်နပ္ဘူးလား ခင္ဗ်ားဟာ ဘိုင္အိုဝက္ပြန္ေတြ လုပ္ေနပါတယ္လို႔ ေရးလိုက္မယ္။ သည္မယ္ေတြ႕လား"
ဘယ္ညာ လက္ညိဳး၂ေခ်ာင္း ေထာင္လာျပသည္။
"လက္ညိဳး....ဟင္...အာ့ ဘာလဲငင္"
"သည္လက္ညိဳး ၂ေခ်ာင္းနဲ႔ စာစီစာရိုက္လုပ္ေနတာ ရိုက္ျပီး ဂ်ာနယ္ထဲ ထည့္လိုက္ရင္ ဘာျဖစ္သြားမယ္ ထင္လဲ ဟမ္"
"ဟုတ္....ေၾကာက္ပါတယ္ ဆာအိုင္းရစ္ရယ္"
ဒါပဲ..ခင္ဗ်ား အခန္း ၄ဘက္ေလးတန္မွာ အဆင့္ျမင့္ ဆန္စာေတြ တပ္ထားခဲ့မယ္။ ခင္ဗ်ားေတြးလိုက္ ၾကံလိုက္ ဖတ္လိုက္တဲ့ ကိစၥေတြ က်ဳပ္ဆီ ခ်က္ျခင္းေရာက္မယ္။ က်ဳပ္ေရးမယ္။ ဂ်ာနယ္ထဲ ထည့္မယ္။ ခဗ်ား မေက်နပ္ဘူးေနာ္ ၾကိဳက္သလို ရွင္းလို႔ရတယ္။ မွတ္ထား က်ဳပ္နာမည္ အိုင္းရစ္ ငွက္ေပ်ာသီးက်န္ေသးလား"
"ဟုတ္ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ က်န္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရား ဆြမ္းေတာ္ မကပ္ရေသး.."
"မလိုခ်င္ဘူး က်ဳပ္စားသြားမယ္။ ေနာက္ ငွက္ေပ်ာသီးကို က်ဳပ္ အတြက္ သပ္သပ္ ဖယ္ထားေပး ဒါပဲ။ မင္းက ေမာင္ဟန္၊ ငါက အိုင္းရစ္ ေဟ့ေရာင္ ဂ်ာနယ္လစ္ကြ ဝါးႏုက ဝါးရင့္လာပတ္မေနနဲ႕ ရွင္းတယ္ေနာ္ ဒါပဲ ဝွစ္"
"ေအာင္မေလး ကုန္ပါျပီဗ်"
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အကို...အကို...အကို.....ႏိုးျပီလား..စာေမးပြဲရွိလို႕ဆို လာႏိုးတာ ႏိုးလိုက္ရတာဗ်ာ
ေၾသာ္ ေအးေအး.....အိုင္းရစ္ အဲေလ ညီေလး....ဖူး....ေတာ္ပါေသးရဲ့ အိပ္မက္ျဖစ္လို႕ ၉ျပစ္ရွိလဲေက် ၁၀ျပစ္ရွိလဲ ေက်ပါ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ အိုင္းရစ္ရယ္ ဦးေတာ္ ဦးေတာ္လို႕....ဘုရားဘုရား။
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ က်ေနာ္ ေမာင္ဟန္ပါ။ ။