Image may be NSFW.
Clik here to view.
(၁)
"မႏၱေလးမွာ အမ်ိဳးသားေတြ ကားမေမာင္းရလုိ႔ ဥပေဒထုတ္ထားသလားမသိဘူးေနာ္ "
မိတ္ေဆြျဖစ္သူ၏ စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တစ္ဖြဲ႕လုံး ရယ္မိၾကသည္။ ထုိ႔အတူ အၾကည့္မ်ားက ကားေပၚမွ ဆင္းလာသည့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ဆီသုိ႔ ၿပိဳင္တူေရာက္ရွိသြားၾကပါသည္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး၏ မဂၤလာေဆာင္ရွိသျဖင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိေနျခင္းပါ။ မဂၤလာအခမ္းအနားျပဳ လုပ္မည့္နံနက္တြင္ သတုိ႔သားႏွင့္ သတုိ႔သမီးတုိ႔က အိမ္မွထြက္ၾကမည္။ ထုိထြက္ရွိပုံကုိ မွတ္တမ္းတင္ ရုိက္ကူး ၾကသည္။ ထုိရုိက္ကူးေနစဥ္ မဂၤလာကားေနာက္သုိ႔ ကားမ်ား တစ္စီးၿပီးတစ္စီး ထုိးစုိက္လာသည္။
ကားေလးေတြက အေရာင္အေသြးစုံလင္သလုိ ေခတ္မီလွပလုိ႔ေနသည္။ ကားတံခါးကုိ ဖြင့္၍ ေျခခ်လုိက္ၿပီဆုိလွ်င္ျဖင့္ ႏုငယ္ပ်ိဳျမစ္သည့္ ေျခတစ္စုံကုိ အရင္ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ႏုငယ္ေသြးတုိ႔၏ ဂုဏ္၊ ေခတ္ႏွင့္အညီ ဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႕မႈႏွင့္ ျပင္ဆင္ခ်ယ္သထားမႈတုိ႔ကုိ တစ္ခါတည္းျမင္ေတြ႕လုိက္ရသည္။
အေရာင္အေသြးစုံကားေပၚမွ ဆင္းသက္လာသည့္ သူမ်ားမွာ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။ ကုိယ္တုိင္ေမာင္း၍ လာခဲ့ၾကေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးမ်ား။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း မိတ္ေဆြျဖစ္သူက "အမ်ိဳးသား ေတြကားမေမာင္းရ ဥပေဒမ်ား ထုတ္ထားသလား "ေျပာခဲ့ျခင္းပါပင္။
ရုပ္အဆင္း၏ တင့္တယ္မႈႏွင့္ ရုပ္၀တၳဳတုိ႔၏ တင့္တယ္မႈတုိ႔ကုိ ယွဥ္တြဲ၍ ျမင္လုိက္ရသည္က တကယ့္ကုိ စိတ္ခ်မ္းေျမ့စရင္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
(၂)
"ေရႊမန္းသူေလး… ဘီးကေလးစီး .. စီးလုိ႔နင္းကာသြား… ျမင္ျမင္သူ အသည္းမွာ စြဲလုိ႔မူး "
မႏၱေလးကုိ ဟုိးယခင္ကာလတုန္းဆီက ျဖတ္သြားျဖတ္လာအားျဖင့္သာ ေရာက္ရွိခဲ့ဘူးသည္။ မႏၱေလး က်ံဳးႀကီးကုိ အေ၀းမွသာ ေငးေမာခဲ့ရသည္။ ေနာက္ပုိင္းကာလမ်ားတြင္ေတာ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကုိ လည္ပတ္ေရာက္ရွိ ခဲ့သည့္ အႀကိမ္ေရမ်ားလာသည္။ ထုိသုိ႔ ေရာက္ရွိသည့္အခါတုိင္း စိတ္ထဲေပၚလာေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ေရရြတ္မိဆဲျဖစ္သည္။
ေရွးျမန္မာမင္းတုိ႔ နန္းစုိက္ရာၿမိဳ႕၊ ျမန္မာတုိ႔၏ ထီးေဆာင္းဘုရင္တစ္ပါးကုိ တုိင္းတစ္ပါးသုိ႔ ေခၚေဆာင္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာၿမိဳ႕၊ ျမန္မာ့သမုိင္းရာဇ၀င္ထဲက အထင္ကရၿမိဳ႕ ဒီမႏၱေလးနန္းၿမိဳ႕ရိုး၊ က်ံဳးႀကီးႏွင့္ မႏၱေလးေတာင္ႀကီးကုိ ျမင္ေတြ႕ရတုိင္း စိတ္ထဲတြင္ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ကုိ အၿမဲခံစားရသည္။
ထုိ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္ မႏၱေလးသုိ႔ ပထမဆုံးေရာက္ရွိခဲ့သည့္အခ်ိန္ကာလတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ လမ္းမထက္၊ က်ံဳးလမ္း ေဘးပတ္လည္တြင္ စက္ဘီးစီး၍ သြားလာေနေသာ မႏၱေလး၏ လုံမပ်ိဳတုိ႔ကုိ ေငး၍ၾကည့္ခဲ့ဘူးသည္။ ေနာက္ပုိင္းအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဆုိင္ကယ္ကုိယ္စီျဖင့္ သြားလာေနၾကေသာ မႏၱေလးသူတုိ႔၏ ဟန္ပန္ကုိ ျမင္ေတြ႕ ခဲ့ရပါသည္။ ေငးေမာၾကည့္ခဲ့ရပါသည္။
ေဟာ ယခု မႏၱေလးသူတုိ႔ ကားေမာင္း၍ သြားလာေနၾကပါေလၿပီ။ အင္း..ဒီေတာ့လည္း ေငး၍ ၾကည့္ ေနရသည္ေပါ့။
(၃)
ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက (၇)ႏွစ္သမီးကတည္းက ေသာတပန္တည္ခဲ့ အမ်ိဳးေကာင္း သမီးတစ္ဦးရွိခဲ့သည္။ ထုိအမ်ိဳးသမီးသည္ကား ၀ိသာခါပင္ ျဖစ္၏။ အရြယ္ေရာက္သည့္အခါ ပုဏၰ၀ဎုႏွင့္ လက္ဆက္ရာတြင္ ၀တ္ဆင္ရန္အတြက္ ၀ိသာခါ၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ဓနဥၥယသူေဌးက မဟာလတာတန္ဆာကုိ ေရႊပန္းထိမ္သည္ ငါးရာထံအပ္ႏွံ၍ ခ်ဳပ္လုပ္ေစသည္။
မဟာလတာတန္ဆာအတြက္ ေရႊစင္နိကၡတစ္ေထာင္၊ ေငြ၊ ပတၱျမား၊ ပုလဲ၊ သႏၱာ၊ ၀ရဇိန္ ေက်ာက္တုိ႔ကုိ ထုတ္ေပးသည္။ ေရႊတစ္နိကၡသည္ က်ပ္တစ္ဆယ္ရွိရာ ေရႊခ်ိန္ပိႆာ တစ္ရာရွိ၏။ ပန္းထိမ္သည္၏ လက္ခပင္ အဖုိးတစ္သိန္းေပးရသည္။ ဤတန္ဆာကုိ ေလးလတုိင္တုိင္ စီမံခ်ဳပ္လုပ္ရေလ၏။
ေက်ာင္းအမႀကီး၀ိသာခါ၏ ဇာတ္ေၾကာင္းကုိ ဖတ္ရႈရသည့္အခါ ၾကက္သီးေမြးညွင္းမ်ားပင္ ထမိသည္။ အဖုိးအခႀကီးျမင့္ေသာ မဟာလတာတန္ဆာကုိ ၀တ္ဆင္ခြင့္ရေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးပင္။ ထုိသုိ႔၀တ္ဆင္ခြင့္ရရွိ ခဲ့ျခင္းသည္လည္း ထုိအမ်ိဳးသမီးႀကီး၏ ေရွးေရွးဘ၀မ်ားက ျပဳခဲ့ေသာ ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ဘာ၀နာ ကုသုိလ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
အတုယူအားက်ဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။
(၄)
"ဦးေလး ေရသန္႔ယူပါဦးလား "
"ေအး ေရခဲစိမ္ တစ္ဗူးေပး၊ တစ္ရူးပါ တစ္ထုပ္ေပး "
ေရွ႕သုိ႔ေရာက္လာေသာ ေစ်းသည္အမ်ိဳးသမီးကုိၾကည့္မိသည္။ အ၀တ္အစားကေတာ့ ခပ္လတ္လတ္။ အသက္အားျဖင့္ ၃၀ ၀န္းက်င္ရွိလိမ့္မည္။ ေစ်းဗန္းကုိ လက္ကပုိက္၊ ျခင္းတစ္ျခင္းကုိလြယ္ထားသည္။ ေရသန္႔ဗူး၊ ပီေက၊ အခ်ဥ္ထုပ္စသည့္ စားေသာက္စရာမ်ားထည့္ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။
သူတင္မဟုတ္ ေစ်းသည္ေတြက ေပါမ်ားလွသည္။ ကားဂိတ္ျဖစ္သျဖင့္ စည္ကားသည္။ ကားေပၚ တက္ေရာင္းသည့္ ေစ်းသည္၊ ေနပူပူတြင္ လုိက္လံေရာင္းခ်ေနသည့္ ေစ်းသည္ စုံလင္ေအာင္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ သူတုိ႔ေတြကေတာ့ သာမန္ လက္လုပ္လက္စားဘ၀ေတြ။
သူတုိ႔၏ သက္ဆုိင္ဘ၀ေတြ၊ မိသားစုေတြတြင္ မည္သည့္အရာမ်ား ပုိင္ဆုိင္ေနၾကပါသနည္း။ မႏၱေလး၏ လမ္းမထက္တြင္ မည္သုိ႔သြားလာေနၾကပါသနည္း။ သြားလာလႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနၾကပါသနည္း။
ေျခလ်င္ေလာ၊ စက္ဘီးႏွင့္ေလာ၊ ဆုိင္ကယ္ႏွင့္ေလာ၊ ကားကုိယ္စီျဖင့္ေလာ။
တည္းခုိရာအေဆာင္မွ ကား၀န္းႀကီးရွိရာသုိ႔လာခုိက္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေရွ႕၊ ေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ လမ္းမ ထက္တုိ႔တြင္ ဥဒဟုိ သြားလာေနေသာ လူမ်ားကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ေျခလ်င္၊ စက္ဘီး၊ ဆုိင္ကယ္၊ ကားတုိ႔ျဖင့္ သြားလာမႈအစုံကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ထုိ႔အတူ ဘ၀အေရာင္မ်ိဳးစုံကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ လူျခင္း တူပါလ်က္ကယ္ႏွင့္ ဘ၀မ်ိဳးစုံေအာင္ ကြဲျပားျခားနားေနၾကပါသနည္း။ မိမိတုိ႔ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္ အေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ လက္ရွိဘ၀အေျခအေနတြင္ မ်ိဳးစုံေသာအက်ိဳးတုိ႔ ရရွိေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေျခလ်င္ျဖင့္ ခရီးႏွင္ေနရေသာ ဘ၀ေတြက ကားကုိယ္စီျဖင့္ သြားလာေနေသာ ဘ၀ေတြကုိ မနာလိုျဖစ္ေနစရာမလုိပါ။ သူတုိ႔၏ ကုသုိလ္အရွိန္၊ အက်ိဳးကုိ အတုယူအားက်ရမည္ျဖစ္သည္။ ကားေပၚက ဘ၀တုိ႔သည္လည္း မိမိဘ၀အေပၚတြင္ မာန္၊ မာန တက္ေနစရာမလုိပါ။ မိမိ၏ အက်ိဳးဆက္ကုိ တုိးသည္ထက္ တုိးပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္သည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ "ယခင္ေကာင္းလုိ႔ ယခုေကာင္းသည္။ ယခုေကာင္း ေနာင္ေကာင္းပါလိမ့္မည္"ပင္ျဖစ္ပါသည္။
(၅)
၀ိသာခါ၏ ေယာကၡမျဖစ္သူ မိဂါရသူေဌးသည္ မိစၦာဒိ႒ိအယူရွိသူျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔ မိဂါရသူေဌးႏွင့္ သူကုိးကြယ္သည့္ အေစလကတကၠတြန္းတုိ႔ စားသုံးေနခုိက္ မေထရ္တစ္ပါးသည္ အိမ္ေရွ႕သုိ႔ ဆြမ္းခံရပ္၏။ မိဂရ သူေဌးက မျမင္ဟန္ျပဳ၍ မ်က္ႏွာေအာက္ငုံ႔လ်က္ စားၿမဲတုိင္း စား၏။
၀ိသာခါလည္း မေနသာေတာ့သျဖင့္ ထလ်က္ "ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မ၏ ေယာကၡမ သည္အေဟာင္းသာ စားပါသည္ "ဟုေလွ်ာက္ေလသည္။ ဤတြင္ မိဂါရသူေဌးသည္ ေဒါပြ၍ ၀ိသာခါကုိ အိမ္မွ ဆြဲထုတ္ခုိင္းသည္။ ၀ိသာခါက လက္မခံပဲ သူၾကြယ္ရွစ္ေယာက္ကုိ အမႈစီရင္ေစသည္။
"ခ်စ္သမီး သင္သည္ မိဂါရသူေဌး ႏုိ႔ဃဏာကုိေရႊခြက္၌ ထည့္စားေနစဥ္ အညစ္အေၾကးစားသူဟု ဆုိမိ ေခ်သေလာ"
"ဖခင္တုိ႔ ကၽြန္မ ဤသေဘာျဖင့္ မေျပာပါ။ မေထရ္တစ္ပါး အိမ္ေရွ႕၌ ဆြမ္းလာရပ္စဥ္ ကၽြန္မ၏ ေယာကၡမသည္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ဃဏာႏုိ႔သုံးေဆာင္ေနပါသည္။ မေထရ္ကုိ မျမင္ဟန္ျပဳေနပါသည္။ ကၽြန္မ၏ ေယာကၡမသည္ ေရွးကျပဳဖူးေသာ ေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးသာ ခံစားၿပီး၊ တမလြန္အက်ိဳးအတြက္ ကုသုိလ္မ်ိဳးေစ့ မစုိက္ပ်ိဳးပါ။ ဤသုိ႔ ေတြးမိ၍ ဆြမ္းရပ္လာေသာ ရဟန္းအား ကန္ေတာ့ ဆြမ္းေလာင္းၿပီး တပည့္ေတာ္ ေယာကၡမ သည္ အေဟာင္းသာ စားပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားလုိက္ပါသည္။ ဤစကား အျပစ္ရွိပါသလား "
(၆)
လူတုိင္း ကုိယ္ပုိင္ကားမစီးႏုိင္သည္မွာ က်ိန္းေသသည္။ ဘ၀အဖုံဖုံတြင္ ကုိယ္ပုိင္ကား ကုိယ္စီျဖင့္ သြားလာေနသည့္ ဘ၀ေတြကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာလွပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူတုိင္းကုိ ကုိယ္ပုိင္ ကားစီးေစခ်င္မိပါသည္။
ကုသုိလ္ကံအက်ိဳးအားေၾကာင့္ ဆင္ယင္ခြင့္ရေသာ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းတုိ႔သည္ ေရွးကျပဳဖူးေသာ ေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးျဖစ္သလို လက္ရွိဘဝႀကိဳးစားမႈ၏ အက်ိဳးဆက္လည္းျဖစ္သည္။ အေဟာင္းသာျဖစ္ပါသည္။
မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ ထုိ ေကာင္းမႈတုိ႔၏ အက်ိဳးဆက္ကုိ ခံစားခြင့္ရေသာ၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕၏ လမ္းမထက္တြင္ ကားကုိ ကုိယ္တုိင္ေမာင္းႏွင္ေနေသာ မိန္းမပ်ိဳတုိ႔ကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းေျမ့လွပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေကာင္းမႈတုိ႔၏ အက်ိဳးရလဒ္ကုိ ခံစားႏုိင္ၾကပါေစ။ ထုိ႔ထက္ ေကာင္းမႈအက်ိဳးဆက္ကုိ ဆက္လက္ တည္တံ့၊ တုိးပြားႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ စိတ္ကေတြးရင္း ကားေမာင္းေနေသာ မႏၱေလးသူတုိ႔ကုိ ေငး၍ ေငး၍ ၾကည့္ေနမိပါေတာ့ သည္။
***************
ေမာင္ပုိင္
၉-၅-၂၀၁၄။
Clik here to view.
(၁)
"မႏၱေလးမွာ အမ်ိဳးသားေတြ ကားမေမာင္းရလုိ႔ ဥပေဒထုတ္ထားသလားမသိဘူးေနာ္ "
မိတ္ေဆြျဖစ္သူ၏ စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တစ္ဖြဲ႕လုံး ရယ္မိၾကသည္။ ထုိ႔အတူ အၾကည့္မ်ားက ကားေပၚမွ ဆင္းလာသည့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ဆီသုိ႔ ၿပိဳင္တူေရာက္ရွိသြားၾကပါသည္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး၏ မဂၤလာေဆာင္ရွိသျဖင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိေနျခင္းပါ။ မဂၤလာအခမ္းအနားျပဳ လုပ္မည့္နံနက္တြင္ သတုိ႔သားႏွင့္ သတုိ႔သမီးတုိ႔က အိမ္မွထြက္ၾကမည္။ ထုိထြက္ရွိပုံကုိ မွတ္တမ္းတင္ ရုိက္ကူး ၾကသည္။ ထုိရုိက္ကူးေနစဥ္ မဂၤလာကားေနာက္သုိ႔ ကားမ်ား တစ္စီးၿပီးတစ္စီး ထုိးစုိက္လာသည္။
ကားေလးေတြက အေရာင္အေသြးစုံလင္သလုိ ေခတ္မီလွပလုိ႔ေနသည္။ ကားတံခါးကုိ ဖြင့္၍ ေျခခ်လုိက္ၿပီဆုိလွ်င္ျဖင့္ ႏုငယ္ပ်ိဳျမစ္သည့္ ေျခတစ္စုံကုိ အရင္ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ႏုငယ္ေသြးတုိ႔၏ ဂုဏ္၊ ေခတ္ႏွင့္အညီ ဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႕မႈႏွင့္ ျပင္ဆင္ခ်ယ္သထားမႈတုိ႔ကုိ တစ္ခါတည္းျမင္ေတြ႕လုိက္ရသည္။
အေရာင္အေသြးစုံကားေပၚမွ ဆင္းသက္လာသည့္ သူမ်ားမွာ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားသာျဖစ္ၾကသည္။ ကုိယ္တုိင္ေမာင္း၍ လာခဲ့ၾကေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးမ်ား။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း မိတ္ေဆြျဖစ္သူက "အမ်ိဳးသား ေတြကားမေမာင္းရ ဥပေဒမ်ား ထုတ္ထားသလား "ေျပာခဲ့ျခင္းပါပင္။
ရုပ္အဆင္း၏ တင့္တယ္မႈႏွင့္ ရုပ္၀တၳဳတုိ႔၏ တင့္တယ္မႈတုိ႔ကုိ ယွဥ္တြဲ၍ ျမင္လုိက္ရသည္က တကယ့္ကုိ စိတ္ခ်မ္းေျမ့စရင္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
(၂)
"ေရႊမန္းသူေလး… ဘီးကေလးစီး .. စီးလုိ႔နင္းကာသြား… ျမင္ျမင္သူ အသည္းမွာ စြဲလုိ႔မူး "
မႏၱေလးကုိ ဟုိးယခင္ကာလတုန္းဆီက ျဖတ္သြားျဖတ္လာအားျဖင့္သာ ေရာက္ရွိခဲ့ဘူးသည္။ မႏၱေလး က်ံဳးႀကီးကုိ အေ၀းမွသာ ေငးေမာခဲ့ရသည္။ ေနာက္ပုိင္းကာလမ်ားတြင္ေတာ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကုိ လည္ပတ္ေရာက္ရွိ ခဲ့သည့္ အႀကိမ္ေရမ်ားလာသည္။ ထုိသုိ႔ ေရာက္ရွိသည့္အခါတုိင္း စိတ္ထဲေပၚလာေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ေရရြတ္မိဆဲျဖစ္သည္။
ေရွးျမန္မာမင္းတုိ႔ နန္းစုိက္ရာၿမိဳ႕၊ ျမန္မာတုိ႔၏ ထီးေဆာင္းဘုရင္တစ္ပါးကုိ တုိင္းတစ္ပါးသုိ႔ ေခၚေဆာင္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာၿမိဳ႕၊ ျမန္မာ့သမုိင္းရာဇ၀င္ထဲက အထင္ကရၿမိဳ႕ ဒီမႏၱေလးနန္းၿမိဳ႕ရိုး၊ က်ံဳးႀကီးႏွင့္ မႏၱေလးေတာင္ႀကီးကုိ ျမင္ေတြ႕ရတုိင္း စိတ္ထဲတြင္ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ကုိ အၿမဲခံစားရသည္။
ထုိ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္ မႏၱေလးသုိ႔ ပထမဆုံးေရာက္ရွိခဲ့သည့္အခ်ိန္ကာလတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ လမ္းမထက္၊ က်ံဳးလမ္း ေဘးပတ္လည္တြင္ စက္ဘီးစီး၍ သြားလာေနေသာ မႏၱေလး၏ လုံမပ်ိဳတုိ႔ကုိ ေငး၍ၾကည့္ခဲ့ဘူးသည္။ ေနာက္ပုိင္းအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဆုိင္ကယ္ကုိယ္စီျဖင့္ သြားလာေနၾကေသာ မႏၱေလးသူတုိ႔၏ ဟန္ပန္ကုိ ျမင္ေတြ႕ ခဲ့ရပါသည္။ ေငးေမာၾကည့္ခဲ့ရပါသည္။
ေဟာ ယခု မႏၱေလးသူတုိ႔ ကားေမာင္း၍ သြားလာေနၾကပါေလၿပီ။ အင္း..ဒီေတာ့လည္း ေငး၍ ၾကည့္ ေနရသည္ေပါ့။
(၃)
ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက (၇)ႏွစ္သမီးကတည္းက ေသာတပန္တည္ခဲ့ အမ်ိဳးေကာင္း သမီးတစ္ဦးရွိခဲ့သည္။ ထုိအမ်ိဳးသမီးသည္ကား ၀ိသာခါပင္ ျဖစ္၏။ အရြယ္ေရာက္သည့္အခါ ပုဏၰ၀ဎုႏွင့္ လက္ဆက္ရာတြင္ ၀တ္ဆင္ရန္အတြက္ ၀ိသာခါ၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ဓနဥၥယသူေဌးက မဟာလတာတန္ဆာကုိ ေရႊပန္းထိမ္သည္ ငါးရာထံအပ္ႏွံ၍ ခ်ဳပ္လုပ္ေစသည္။
မဟာလတာတန္ဆာအတြက္ ေရႊစင္နိကၡတစ္ေထာင္၊ ေငြ၊ ပတၱျမား၊ ပုလဲ၊ သႏၱာ၊ ၀ရဇိန္ ေက်ာက္တုိ႔ကုိ ထုတ္ေပးသည္။ ေရႊတစ္နိကၡသည္ က်ပ္တစ္ဆယ္ရွိရာ ေရႊခ်ိန္ပိႆာ တစ္ရာရွိ၏။ ပန္းထိမ္သည္၏ လက္ခပင္ အဖုိးတစ္သိန္းေပးရသည္။ ဤတန္ဆာကုိ ေလးလတုိင္တုိင္ စီမံခ်ဳပ္လုပ္ရေလ၏။
ေက်ာင္းအမႀကီး၀ိသာခါ၏ ဇာတ္ေၾကာင္းကုိ ဖတ္ရႈရသည့္အခါ ၾကက္သီးေမြးညွင္းမ်ားပင္ ထမိသည္။ အဖုိးအခႀကီးျမင့္ေသာ မဟာလတာတန္ဆာကုိ ၀တ္ဆင္ခြင့္ရေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးပင္။ ထုိသုိ႔၀တ္ဆင္ခြင့္ရရွိ ခဲ့ျခင္းသည္လည္း ထုိအမ်ိဳးသမီးႀကီး၏ ေရွးေရွးဘ၀မ်ားက ျပဳခဲ့ေသာ ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ဘာ၀နာ ကုသုိလ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
အတုယူအားက်ဖြယ္ ေကာင္းလွပါသည္။
(၄)
"ဦးေလး ေရသန္႔ယူပါဦးလား "
"ေအး ေရခဲစိမ္ တစ္ဗူးေပး၊ တစ္ရူးပါ တစ္ထုပ္ေပး "
ေရွ႕သုိ႔ေရာက္လာေသာ ေစ်းသည္အမ်ိဳးသမီးကုိၾကည့္မိသည္။ အ၀တ္အစားကေတာ့ ခပ္လတ္လတ္။ အသက္အားျဖင့္ ၃၀ ၀န္းက်င္ရွိလိမ့္မည္။ ေစ်းဗန္းကုိ လက္ကပုိက္၊ ျခင္းတစ္ျခင္းကုိလြယ္ထားသည္။ ေရသန္႔ဗူး၊ ပီေက၊ အခ်ဥ္ထုပ္စသည့္ စားေသာက္စရာမ်ားထည့္ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။
သူတင္မဟုတ္ ေစ်းသည္ေတြက ေပါမ်ားလွသည္။ ကားဂိတ္ျဖစ္သျဖင့္ စည္ကားသည္။ ကားေပၚ တက္ေရာင္းသည့္ ေစ်းသည္၊ ေနပူပူတြင္ လုိက္လံေရာင္းခ်ေနသည့္ ေစ်းသည္ စုံလင္ေအာင္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ သူတုိ႔ေတြကေတာ့ သာမန္ လက္လုပ္လက္စားဘ၀ေတြ။
သူတုိ႔၏ သက္ဆုိင္ဘ၀ေတြ၊ မိသားစုေတြတြင္ မည္သည့္အရာမ်ား ပုိင္ဆုိင္ေနၾကပါသနည္း။ မႏၱေလး၏ လမ္းမထက္တြင္ မည္သုိ႔သြားလာေနၾကပါသနည္း။ သြားလာလႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနၾကပါသနည္း။
ေျခလ်င္ေလာ၊ စက္ဘီးႏွင့္ေလာ၊ ဆုိင္ကယ္ႏွင့္ေလာ၊ ကားကုိယ္စီျဖင့္ေလာ။
တည္းခုိရာအေဆာင္မွ ကား၀န္းႀကီးရွိရာသုိ႔လာခုိက္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေရွ႕၊ ေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ လမ္းမ ထက္တုိ႔တြင္ ဥဒဟုိ သြားလာေနေသာ လူမ်ားကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ေျခလ်င္၊ စက္ဘီး၊ ဆုိင္ကယ္၊ ကားတုိ႔ျဖင့္ သြားလာမႈအစုံကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ထုိ႔အတူ ဘ၀အေရာင္မ်ိဳးစုံကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ လူျခင္း တူပါလ်က္ကယ္ႏွင့္ ဘ၀မ်ိဳးစုံေအာင္ ကြဲျပားျခားနားေနၾကပါသနည္း။ မိမိတုိ႔ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္ အေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ လက္ရွိဘ၀အေျခအေနတြင္ မ်ိဳးစုံေသာအက်ိဳးတုိ႔ ရရွိေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေျခလ်င္ျဖင့္ ခရီးႏွင္ေနရေသာ ဘ၀ေတြက ကားကုိယ္စီျဖင့္ သြားလာေနေသာ ဘ၀ေတြကုိ မနာလိုျဖစ္ေနစရာမလုိပါ။ သူတုိ႔၏ ကုသုိလ္အရွိန္၊ အက်ိဳးကုိ အတုယူအားက်ရမည္ျဖစ္သည္။ ကားေပၚက ဘ၀တုိ႔သည္လည္း မိမိဘ၀အေပၚတြင္ မာန္၊ မာန တက္ေနစရာမလုိပါ။ မိမိ၏ အက်ိဳးဆက္ကုိ တုိးသည္ထက္ တုိးပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္သည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ "ယခင္ေကာင္းလုိ႔ ယခုေကာင္းသည္။ ယခုေကာင္း ေနာင္ေကာင္းပါလိမ့္မည္"ပင္ျဖစ္ပါသည္။
(၅)
၀ိသာခါ၏ ေယာကၡမျဖစ္သူ မိဂါရသူေဌးသည္ မိစၦာဒိ႒ိအယူရွိသူျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔ မိဂါရသူေဌးႏွင့္ သူကုိးကြယ္သည့္ အေစလကတကၠတြန္းတုိ႔ စားသုံးေနခုိက္ မေထရ္တစ္ပါးသည္ အိမ္ေရွ႕သုိ႔ ဆြမ္းခံရပ္၏။ မိဂရ သူေဌးက မျမင္ဟန္ျပဳ၍ မ်က္ႏွာေအာက္ငုံ႔လ်က္ စားၿမဲတုိင္း စား၏။
၀ိသာခါလည္း မေနသာေတာ့သျဖင့္ ထလ်က္ "ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မ၏ ေယာကၡမ သည္အေဟာင္းသာ စားပါသည္ "ဟုေလွ်ာက္ေလသည္။ ဤတြင္ မိဂါရသူေဌးသည္ ေဒါပြ၍ ၀ိသာခါကုိ အိမ္မွ ဆြဲထုတ္ခုိင္းသည္။ ၀ိသာခါက လက္မခံပဲ သူၾကြယ္ရွစ္ေယာက္ကုိ အမႈစီရင္ေစသည္။
"ခ်စ္သမီး သင္သည္ မိဂါရသူေဌး ႏုိ႔ဃဏာကုိေရႊခြက္၌ ထည့္စားေနစဥ္ အညစ္အေၾကးစားသူဟု ဆုိမိ ေခ်သေလာ"
"ဖခင္တုိ႔ ကၽြန္မ ဤသေဘာျဖင့္ မေျပာပါ။ မေထရ္တစ္ပါး အိမ္ေရွ႕၌ ဆြမ္းလာရပ္စဥ္ ကၽြန္မ၏ ေယာကၡမသည္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ဃဏာႏုိ႔သုံးေဆာင္ေနပါသည္။ မေထရ္ကုိ မျမင္ဟန္ျပဳေနပါသည္။ ကၽြန္မ၏ ေယာကၡမသည္ ေရွးကျပဳဖူးေသာ ေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးသာ ခံစားၿပီး၊ တမလြန္အက်ိဳးအတြက္ ကုသုိလ္မ်ိဳးေစ့ မစုိက္ပ်ိဳးပါ။ ဤသုိ႔ ေတြးမိ၍ ဆြမ္းရပ္လာေသာ ရဟန္းအား ကန္ေတာ့ ဆြမ္းေလာင္းၿပီး တပည့္ေတာ္ ေယာကၡမ သည္ အေဟာင္းသာ စားပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ထားလုိက္ပါသည္။ ဤစကား အျပစ္ရွိပါသလား "
(၆)
လူတုိင္း ကုိယ္ပုိင္ကားမစီးႏုိင္သည္မွာ က်ိန္းေသသည္။ ဘ၀အဖုံဖုံတြင္ ကုိယ္ပုိင္ကား ကုိယ္စီျဖင့္ သြားလာေနသည့္ ဘ၀ေတြကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာလွပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူတုိင္းကုိ ကုိယ္ပုိင္ ကားစီးေစခ်င္မိပါသည္။
ကုသုိလ္ကံအက်ိဳးအားေၾကာင့္ ဆင္ယင္ခြင့္ရေသာ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းတုိ႔သည္ ေရွးကျပဳဖူးေသာ ေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးျဖစ္သလို လက္ရွိဘဝႀကိဳးစားမႈ၏ အက်ိဳးဆက္လည္းျဖစ္သည္။ အေဟာင္းသာျဖစ္ပါသည္။
မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ ထုိ ေကာင္းမႈတုိ႔၏ အက်ိဳးဆက္ကုိ ခံစားခြင့္ရေသာ၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕၏ လမ္းမထက္တြင္ ကားကုိ ကုိယ္တုိင္ေမာင္းႏွင္ေနေသာ မိန္းမပ်ိဳတုိ႔ကုိ ျမင္ေတြ႕ရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းေျမ့လွပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေကာင္းမႈတုိ႔၏ အက်ိဳးရလဒ္ကုိ ခံစားႏုိင္ၾကပါေစ။ ထုိ႔ထက္ ေကာင္းမႈအက်ိဳးဆက္ကုိ ဆက္လက္ တည္တံ့၊ တုိးပြားႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ စိတ္ကေတြးရင္း ကားေမာင္းေနေသာ မႏၱေလးသူတုိ႔ကုိ ေငး၍ ေငး၍ ၾကည့္ေနမိပါေတာ့ သည္။
***************
ေမာင္ပုိင္
၉-၅-၂၀၁၄။