Kyine Lian added 4 new photos.
မိမိတပ္မွာလည္းအထပ္ထပ္ၾကတ္မတ္ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ႀကားက လူေရထဲက်ၿဖစ္
စဥ္မ်ားျဖစ္ပြားခဲ့သၿဖင့္ Man overboard and Ship board recovery drill မ်ားကိုေရယာဥ္အ
လိုက္တိုးျမင့္ေလ့က်င့္ေစခဲ့ပါသည္။ ထို ့ၿပင္ စစ္သည္မ်ားေရထဲက်ၿပီးမွ ေရမကူးတတ္သျဖင့္အ
သက္ဆံုးရွံဳးရသည္ကိုပါေတြ ့ရွိရသျဖင့္ ေရယာဥ္ အလိုက္ေရလံုး၀မကူးတတ္ေသာ စစ္သည္
မ်ားႏွင့္ေကာင္းစြာမကူးတတ္သူမ်ားကိုစုစည္း၍အေျခခံႏွင့္ မြမ္းမံသင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့
သည္။ကၽြန္ေတာ္ ေရကူးကန္သြားစစ္ေဆးတိုင္း သင္တန္းတာ၀န္ခံအရာခံဗိုလ္ေစာတင္ထြန္း၏
"စီအို ဒီေန ့ ေက်ာက္ခဲေရေပၚ သံုးေယာက္ပါ "
စသည္စသည့္ သတင္းပို ့သံမ်ား ကိုယေန ့တိုင္ႀကားေယာင္ေနဆဲပင္။ ထိုသင္တန္းက
ေလ့က်င့္ေပးလိုက္ေသာ စစ္သည္မ်ားျဖင့္ ပင္ ဌာနခ်ဳပ္လက္ေရြးစဥ္ေရကူးအသင္း ကိုဖြဲ ့စည္းႏိုင္ရံုမကဥိးစီးခ်ဳပ္ (ေရ) တံခြန္စိုက္ဒိုင္းဆု ကိုပင္ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့သည္။သို ့ေသာ္ကံဇာတ္
ဆရာကမ်က္ႏွာသာမေပး ။ ဤမွ်အထပ္ထပ္ႀကတ္မတ္အားထုတ္ေလ့က်င့္ေနသည့္ႀကားက
ဇာသျပင္တံတားအနီးတြင္ လံုၿခံဳေရးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ေနေသာမိေက်ာင္းေရယာဥ္တစီးမွ
စစ္သည္တဦး ေရကူးတတ္ပါလ်က္ သံလြင္ၿမစ္အတြင္းမေတာ္တဆ ၿပဳတ္က်ေသဆံုး
သြားသၿဖင့္ကၽြန္ေတာ့္မွာအထက္ဌာနကိုအလြန္မ်က္ႏွာပူခဲ့ရၿပီးတာ၀န္မကင္းသလို ခံစား ခဲ့ရသည္။ယခုကြပ္ကဲမွဳေအာက္ရွိစစ္ေရယာဥ္မွဴးမ်ားႏွင့္ ပဲ့နင္းမွဴး အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရေၾကာင္းႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳအတတ္သင္ေက်ာင္းတြင္ နည္းျပ အရာရွိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့စဥ္က
CO course ႏွင့္ ပဲ့နင္းမွဴး သင္တန္းမ်ားတြင္ Man overboard recovery drill ႏွင့္ Search & Rescue သင္ခန္းစာမ်ားကိုအာေပါက္မတတ္ စာေတြ ့လက္ေတြ ့သင္ႀကားပို ့ခ်ေပးခဲ့ ၿပီးသူမ်ားျဖစ္သည္။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
ကၽြန္ေတာ့္မွာကိုယ္တိုင္ကေရကူးသိတ္မကၽြမ္းက်င္။ ငယ္စဥ္ကေရနစ္ၿပီးေရ
အေႀကာက္ႀကီးေႀကာက္ခဲ့တာကိုဟန္ကိုယ့္ဖို ့ဆိုသလို ေမ့ထားလ်က္ေရယာဥ္မ်ားကိုသြားေရာက္ စစ္ေဆး ကာတပည့္တို ့အား "မင္းတို ့ကြာ၊ ဒါေလာက္သင္ေပးေနတဲ့ ႀကားက ေရလည္ေခါင္မွာ ျပဳတ္က်လည္းျမဳပ္၊ ကမ္းစပ္မွာက်ေတာ့လည္းေပၚမလာ။မင္းတို ့အစားငါ ကိုယ္တိုင္ပဲ ေရထဲ
ဆင္းေသလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္ေရထဲျပဳတ္က်ၿပီဆိုတာနဲ ့ၿပာမသြားနဲ ့၊ Panic မျဖစ္နဲ ့၊ စိတ္ေအးေအးထား။ သေဘၤာေပၚက ရဲေဘာ္က Life ring ေတြ ႀကိဳးေတြအျမန္ခ်ေပး။ေရ
ထဲက် တဲ့လူကလည္း ေဘာကြင္းေတြႀကိဳးေတြရွိတဲ့ေနရာကိုေရာက္ေအာင္ကူးၿပီး တြယ္
တက္ေပါ့ကြ။တြယ္မတက္ႏိုင္ယင္လည္း ေရစုန္အတိုင္း အနီးဆံုးကမ္းဘက္ေရာက္ေအာင္
ကူး။ဘာခက္လဲကြ၊ အသက္ ကို ဥာဏ္ေစာင့္ပဲ ''စသျဖင့္ဆံုးမရျပန္သည္။ တပည့္အ
ခ်ိဳ ့ကလည္း လာျပန္ၿပီ၊ ဓာတ္ျပားေဟာင္းႀကီး။ ဒီလူႀကီးသူ ကိုယ္တိုင္ေရထဲျပဳတ္က်မွသိမယ္ ဟုစိတ္ထဲက ျပန္ေျပာေကာင္းေျပာေနခဲ့ပါလိမ့္မည္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ဦးပိုင္းမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ကိုေျပာင္းေရႊ ့ခဲ့ရသည္။ ဇူလိုင္လထဲမွာကၽြန္ေတာ့္ရံုးခန္းသို ့ သာေကတမွဦး စိန္ေအာင္ဆိုသူ ေရာက္ရွိလာၿပီး သူသည္ ကၽြန္ေတာ္တို ့တပ္မွအျငိမ္းစားယူခဲ့
သူျဖစ္ေၾကာင္း စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းအဖြဲ ့၀င္ျဖစ္ျပီးယခုမိသားစု၀င္မ်ား အားကၽြန္ေတာ္တို ့
တပ္မွပညာသင္ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးမွဳအေျခအေနကို သိလို၍လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းမိတ္
ဆက္ေျပာၾကားလာ၏။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
သူသည္အသက္(၇၀)ေက်ာ္ခန္ ့ရွိ ၿပီးကၽြန္ေတာ့္စားပဲြမွာေခတၱ ေစာင့္ခိုင္း ထားရသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္က
"အဘ ပင္စင္ယူၿပီးဘာေတြလုပ္ေနလဲ။အလုပ္အကိုင္အဆင္ေၿပရဲ့ လား၊က်န္းမာေရးေရာေကာင္းပါရဲ ့လား "
ဟုပဋိသႏၶာရ စကားေမးႀကည့္ရာ ဆရာမင္းသိခၤ ထံတြင္ေ၀ဒ သင္တန္းတက္ေရာက္ၿပီး ယခုသာေကတၿမိဳ ့နယ္စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းအဖြဲ ့ရံုးအနီးမွာ ပင္ လူမင္းဦး
အမည္ျဖင့္ ေ၀ဒလကၡဏ ေဟာခန္းဖြင့္ထားေႀကာင္း ကၽြန္ေတာ့္အားလည္းအလည္
လာေရာက္ရန္ဖိတ္ေလ၏။ ကၽြန္ေတာ္ေလာေလာဆယ္အလုပ္မ်ားေနသျဖင့္ မလာႏိုင္ေသးေၾကာင္းအပန္းမၾကီးက ယခုပင္ႀကည့္သြားေပးေစလိုေႀကာင္းအလိုက္
ကန္းဆိုးမသိေျပာရံုမက လက္၀ါးႏွစ္ဖက္ ကိုပါျဖန္ ့ျပ၏။ ဆရာကကၽြန္ေတာ့္ေမြးသကၠရာဇ္ ကိုပါေမးျပီးယခုႏွစ္က်န္းမာေရးညံ့ေၾကာင္း၊ ရုတ္တရက္အသက္ေဘးႀကံဳ ရႏိုင္ေႀကာင္း
သို ့ေသာ္ဥပေစၦ ဒက ကံမရွိ၍မေသႏိုင္ေႀကာင္း ေျပာၿပီး အညံ့မ်ားေျပေပ်ာက္ေစ
ေသာယႀတာကိုေပးေလ၏။ မလိုလဲ လိုလဲဆိုသလိုအဆိုပါယၾတာအား ၂၆.၇.၂ဝဝ၄ ရက္ေန ့မွာျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။မွတ္မွတ္ရရ အဆိုပါယၾတာလုပ္ ျပီးေနာက္တေန ့ နံနက္ေစာေစာမွာ
ရန္ကုန္ျမစ္တဖက္ကမ္း ရခိုင္ေခ်ာင္ အရပ္ရွိ အေဆာက္အဦးမ်ားအား ဌာနခ်ဳပ္မွဴး သြားေရာက္
စစ္ေဆးမည္ ျဖစ္၍တပ္မွဴးအားလံုးလိုက္ပါရန္ဌာနခ်ဳပ္ကအေႀကာင္းႀကားလာ၏။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
၂၇.၇.၂ဝဝ၄ ရက္ေန ့နံနက္ေစာေစာမွာသီလ၀ါဆိပ္ကမ္းတံတားသို ့ေရာက္ရွိျပီး
ရလခ၌ျပဳလုပ္ေသာ သာဌာနခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကိုေစာင့္ဆိုင္းေန ရေလသည္။ သို ့ေစာင့္ဆိုင္းေနစဥ္မွာပင္ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းမွာရိပ္ကနည္းတခ်က္တခ်က္ ကိုက္၏။ ကၽြန္ေတာ္ကားသူမ်ားေတြ Life begins at forty ဆိုသည့္အစား
Pain begins at fortyဟုေျပာင္းဆိုရမေလာက္အသက္(၄၀) ေက်ာ္တာနဲ ့ေရာဂါေတြ တခုမဟုတ္တခုေသြးတိုးစမ္း၀င္ေရာက္လာ၏။ ခဏခဏေသြးဖိအားတက္သျဖင့္ေဆးရံု
တပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴး ဒီပက္(ခ) ထံမွာမၾကာခဏျပသရ၏။ ECG ရိုက္ကာ အဆီက်ေဆး၊ ေသြးေၾကာခ်ဲ ့ေဆးမ်ားစားရ၏။
နံနက္(၉) နာရီခြဲ မွာဌာနခ်ဳပ္မွဴး ေရာက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့တဖက္ကမ္းကို သြားဖို ့ေရယာဥ္ႀကီးတစီး၏ေဘးတြင္ကပ္ထားေသာ မိေက်ာင္းရယာဥ္ေပၚဆင္းႀက၏။ ကၽြန္ေတာ္ဆင္းေသာအလွည့္တြင္ ရုတ္တရက္ေခါင္းထဲ မိုက္ကနဲျဖစ္
သြားၿပီး ေရယာဥ္ႀကီးေပၚရွိကုန္းေဘာင္ျပားေပၚမွေအာက္သို႔ျပဳတ္က်သြား၏။ေအာက္ကမိေက်ာင္း
ကုန္းပတ္ေပၚက်မယ္ထင္မိေသာ္လည္း လိွဳင္းအလွဳပ္မွာ မိေက်ာင္းကကြာသြားၿပီး
သေဘၤာႏွစ္စင္းႀကားကေရထဲကိုတည့္တည့္က်ေတာ့သည္။ယူနီေဖာင္းအျပည့္အစံု ေ
တာစီးဖိနပ္နဲ ့ေရေအာက္ (၁၅) ေပေလာက္မွာေရာက္ေနတာ သတိထားလိုက္မိ၏။ ေရေပၚ
ႀကည့္လိုက္ေတာ့ေမွာင္ေနျပီးေရွ ့ညာတေစာင္းေလာက္မွာလင္းေနတာေတြ ့ရသည္။
ရုတ္တရက္ခါးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ကင္မရာကိုစမ္း ႀကည့္ရာမရွိေတာ့။ဆံုးၿပီ။
ႀကည့္စမ္း ဆိုးလိုက္တဲ့ သတိ။ေသမင္းနဲ ့နပန္းလံုးေနရတာေတာင္ဘုရားကိုအရင္သ
တိမရ ပဲ ကင္မရာဆိုတဲ့တဏွာက အရင္ေပၚလာသည္။ ခုေနမ်ားေသသြားလို ့ကေတာ့
ကင္မရာေဘးမွာေစာင့္ရတဲ့ ေရသတၱ၀ါ တေကာင္ေကာင္သြားျဖစ္ေတာ့မည္။
ကင္မရာကို ဥစၥာေၿခာက္ေနလို ့မျဖစ္။အေပၚကအလင္းေရာင္ဘက္ မွန္းၿပီးကူးတက္ခဲ့ သည္။ ကြက္တိပင္။ သေဘၤာႏွစ္စီးႀကားေရာက္သြားသည္။ သေဘၤာႀကီးရဲ ့ Port hole ကိုလွမ္း
ကိုင္ထားစဥ္ လိွဳင္းလွဳပ္ေနသျဖင့္ အေပၚကစစ္သည္တခ်ိဳ ့သေဘၤာႏွစ္စီးႀကားေျခေထာက္နဲ ့
ကန္ထားေပးႀကသည္။မဟုတ္ကသေဘၤာႏွစ္စီးႀကား မွာႀကံဖတ္ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။
အေပၚကျပဳတ္က်စဥ္ဘာနဲ ့ရိုက္မိသည္မသိ၊ လက္ေမာင္းကနာေနသျဖင့္ၾကာၾကာမ
ကိုင္ထားႏိုင္။မိေက်ာင္းေပၚကႀကိဳးတေခ်ာင္းက်လာသျဖင့္ဆြဲလိုက္ရာၾကိဳးနဲ ့အတူ
ေရထဲျမဳပ္သြားျပန္သည္။ျပန္ေပၚလာေတာ့ဆရာႀကီးတဦး Guard rail ကိုကိုင္ယင္း သူ ့ေျခေထာက္တြဲေလာင္းခ်ထားရာထိုေျခေထာက္ကိုပင္တြဲခိုမိေတာ့မွ၀ိုင္းဆြဲတင္ၾကသည္။
"ေဟ့ ေသြးမပူၾကနဲ ့၊ စိတ္ေအးေအးထား မျပာနဲ ့။ Life buoy ခ်ေပးစမ္း "
သေဘၤာႀကီးေပၚကေန ျပတ္သားေသာၾသဇာသံ ျဖင့္တည္ျငိမ္စြာ အမိန္ ့ေပးေနသူမွာ
ဦးစီး(ဒု) စစ္ေထာက္ျဖစ္သူ ေမာင္တည္ၿငိမ္ေခၚ ဗိုလ္မွဴးစိုးလြင္ ျဖစ္၏။ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။
မိေက်ာင္းေနာက္ကတြယ္တက္လာစဥ္
မွာေတာ့တံတားေပၚက ေဆာက္လုပ္ေရးသမားမ်ားလဲ ၀ိုင္းႀကည့္ေနႀက၏။ ခုနေသေတာ့
မလို ျဖစ္ေနရာကခုေတာ့ မိုးတြင္းႀကီးေရစီးသန္လွသည့္ ရန္ကုန္ျမစ္
ထဲ အပ်င္းေျပေရဆင္းကူး သည့္မ်က္ႏွာထား ႏွင့္ ရင္ေကာ့ၿပီးတက္လာခဲ့၏။ ဘယ္ရမလဲ။
ခုေတာ့လည္းဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္မွ်တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရသည့္ပင္လယ္ျပင္ႀကီးနဲ ့
ျမစ္ႀကီးျမစ္ငယ္အသြယ္သြယ္ တို ့ကိုမၾကာခဏျပန္လည္လြမ္းေမာ တမ္းတေနမိသည္။ တခါတရံနတ္မိမယ္ေလးေတြလိုလွပ သိမ္ေမြ ့သေလာက္တခါတေလမွာ ဘီလူးသဘက္လို
ခက္ထန္ႀကမ္းတမ္းတဲ့မာယာအျပည့္နဲ ့ပင္လယ္ႀကီးကိုအေဖာ္ျပဳ ေနရတဲ့ ပင္လယ္ေပ်ာ္ေတြ
ဆိုတာ ကံမေကာင္း လို ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ မေတာ္တဆျဖစ္ျဖစ္ ေရထဲျပဳတ္က်တတ္ပါသည္။ ထုိအခါ
ရုတ္တရက္ Panic ျဖစ္ မသြားပဲစိတ္ကိုတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ထားရန္လိုသည္။ၿပီး
လ်င္ေဘးဘီအ႕ကဲခတ္။ ဘာကိုတြယ္လို ့ရမလဲ။ တြယ္စရာရွာမ
ေတြ႔ယင္ အနီးဆံုး ေနရာကိုကူး ၊ေရဆန္မကူးနဲ ့၊ေမွ်ာကူး။ရွဴးဖိနပ္ စီးထားရင္ ေရထဲမွာအသက္ေအာင့္ထားၿပီးဖိနပ္ကိုအျမန္ခၽြတ္၊ေခါင္းေအးေအးထား
ၿပီးေဆာင္ရြက္လ်င္အတန္အသင့္ ေရကူးတတ္ရံုျဖင့္ သတိတမံ၊ ဥာဏ္ေျမကတုတ္
ပညာစြမ္းခၽြန္းအုပ္၍ အသက္ကိုကာကြယ္ႏိုင္ပါ လိမ့္မည္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ဘ၀ပင္လယ္ျပင္က်ယ္ႀကီးကိုကူးခတ္ၾကရာမွာေျခကုန္လက္
ပမ္းက်မသြားဖို ့လိုအပ္သည္။သက္လံုေကာင္း၍အေမာေစ့ေနသင့္သည္။ကၽြန္ေတာ့္အဖို ႔လည္းေရွ႔
ဆက္ကူးခတ္ရဦး မည့္ဘဝပင္လယ္ျပင္တေမွ်ာ္တေခၚ ႀကီးကိုလွမ္းႀကည့္ၿပီး Brighten the corner where you are ဆိုသလုိေရာက္ရာေနရာကေလာကကိုအလင္းေရာင္ေပးႏိုင္ဖို ့အားတင္းထားရေပဦးေတာ့မည္။
စဥ္မ်ားျဖစ္ပြားခဲ့သၿဖင့္ Man overboard and Ship board recovery drill မ်ားကိုေရယာဥ္အ
လိုက္တိုးျမင့္ေလ့က်င့္ေစခဲ့ပါသည္။ ထို ့ၿပင္ စစ္သည္မ်ားေရထဲက်ၿပီးမွ ေရမကူးတတ္သျဖင့္အ
သက္ဆံုးရွံဳးရသည္ကိုပါေတြ ့ရွိရသျဖင့္ ေရယာဥ္ အလိုက္ေရလံုး၀မကူးတတ္ေသာ စစ္သည္
မ်ားႏွင့္ေကာင္းစြာမကူးတတ္သူမ်ားကိုစုစည္း၍အေျခခံႏွင့္ မြမ္းမံသင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့
သည္။ကၽြန္ေတာ္ ေရကူးကန္သြားစစ္ေဆးတိုင္း သင္တန္းတာ၀န္ခံအရာခံဗိုလ္ေစာတင္ထြန္း၏
"စီအို ဒီေန ့ ေက်ာက္ခဲေရေပၚ သံုးေယာက္ပါ "
စသည္စသည့္ သတင္းပို ့သံမ်ား ကိုယေန ့တိုင္ႀကားေယာင္ေနဆဲပင္။ ထိုသင္တန္းက
ေလ့က်င့္ေပးလိုက္ေသာ စစ္သည္မ်ားျဖင့္ ပင္ ဌာနခ်ဳပ္လက္ေရြးစဥ္ေရကူးအသင္း ကိုဖြဲ ့စည္းႏိုင္ရံုမကဥိးစီးခ်ဳပ္ (ေရ) တံခြန္စိုက္ဒိုင္းဆု ကိုပင္ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့သည္။သို ့ေသာ္ကံဇာတ္
ဆရာကမ်က္ႏွာသာမေပး ။ ဤမွ်အထပ္ထပ္ႀကတ္မတ္အားထုတ္ေလ့က်င့္ေနသည့္ႀကားက
ဇာသျပင္တံတားအနီးတြင္ လံုၿခံဳေရးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ေနေသာမိေက်ာင္းေရယာဥ္တစီးမွ
စစ္သည္တဦး ေရကူးတတ္ပါလ်က္ သံလြင္ၿမစ္အတြင္းမေတာ္တဆ ၿပဳတ္က်ေသဆံုး
သြားသၿဖင့္ကၽြန္ေတာ့္မွာအထက္ဌာနကိုအလြန္မ်က္ႏွာပူခဲ့ရၿပီးတာ၀န္မကင္းသလို ခံစား ခဲ့ရသည္။ယခုကြပ္ကဲမွဳေအာက္ရွိစစ္ေရယာဥ္မွဴးမ်ားႏွင့္ ပဲ့နင္းမွဴး အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရေၾကာင္းႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳအတတ္သင္ေက်ာင္းတြင္ နည္းျပ အရာရွိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့စဥ္က
CO course ႏွင့္ ပဲ့နင္းမွဴး သင္တန္းမ်ားတြင္ Man overboard recovery drill ႏွင့္ Search & Rescue သင္ခန္းစာမ်ားကိုအာေပါက္မတတ္ စာေတြ ့လက္ေတြ ့သင္ႀကားပို ့ခ်ေပးခဲ့ ၿပီးသူမ်ားျဖစ္သည္။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
ကၽြန္ေတာ့္မွာကိုယ္တိုင္ကေရကူးသိတ္မကၽြမ္းက်င္။ ငယ္စဥ္ကေရနစ္ၿပီးေရ
အေႀကာက္ႀကီးေႀကာက္ခဲ့တာကိုဟန္ကိုယ့္ဖို ့ဆိုသလို ေမ့ထားလ်က္ေရယာဥ္မ်ားကိုသြားေရာက္ စစ္ေဆး ကာတပည့္တို ့အား "မင္းတို ့ကြာ၊ ဒါေလာက္သင္ေပးေနတဲ့ ႀကားက ေရလည္ေခါင္မွာ ျပဳတ္က်လည္းျမဳပ္၊ ကမ္းစပ္မွာက်ေတာ့လည္းေပၚမလာ။မင္းတို ့အစားငါ ကိုယ္တိုင္ပဲ ေရထဲ
ဆင္းေသလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္ေရထဲျပဳတ္က်ၿပီဆိုတာနဲ ့ၿပာမသြားနဲ ့၊ Panic မျဖစ္နဲ ့၊ စိတ္ေအးေအးထား။ သေဘၤာေပၚက ရဲေဘာ္က Life ring ေတြ ႀကိဳးေတြအျမန္ခ်ေပး။ေရ
ထဲက် တဲ့လူကလည္း ေဘာကြင္းေတြႀကိဳးေတြရွိတဲ့ေနရာကိုေရာက္ေအာင္ကူးၿပီး တြယ္
တက္ေပါ့ကြ။တြယ္မတက္ႏိုင္ယင္လည္း ေရစုန္အတိုင္း အနီးဆံုးကမ္းဘက္ေရာက္ေအာင္
ကူး။ဘာခက္လဲကြ၊ အသက္ ကို ဥာဏ္ေစာင့္ပဲ ''စသျဖင့္ဆံုးမရျပန္သည္။ တပည့္အ
ခ်ိဳ ့ကလည္း လာျပန္ၿပီ၊ ဓာတ္ျပားေဟာင္းႀကီး။ ဒီလူႀကီးသူ ကိုယ္တိုင္ေရထဲျပဳတ္က်မွသိမယ္ ဟုစိတ္ထဲက ျပန္ေျပာေကာင္းေျပာေနခဲ့ပါလိမ့္မည္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ဦးပိုင္းမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ကိုေျပာင္းေရႊ ့ခဲ့ရသည္။ ဇူလိုင္လထဲမွာကၽြန္ေတာ့္ရံုးခန္းသို ့ သာေကတမွဦး စိန္ေအာင္ဆိုသူ ေရာက္ရွိလာၿပီး သူသည္ ကၽြန္ေတာ္တို ့တပ္မွအျငိမ္းစားယူခဲ့
သူျဖစ္ေၾကာင္း စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းအဖြဲ ့၀င္ျဖစ္ျပီးယခုမိသားစု၀င္မ်ား အားကၽြန္ေတာ္တို ့
တပ္မွပညာသင္ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးမွဳအေျခအေနကို သိလို၍လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းမိတ္
ဆက္ေျပာၾကားလာ၏။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
သူသည္အသက္(၇၀)ေက်ာ္ခန္ ့ရွိ ၿပီးကၽြန္ေတာ့္စားပဲြမွာေခတၱ ေစာင့္ခိုင္း ထားရသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္က
"အဘ ပင္စင္ယူၿပီးဘာေတြလုပ္ေနလဲ။အလုပ္အကိုင္အဆင္ေၿပရဲ့ လား၊က်န္းမာေရးေရာေကာင္းပါရဲ ့လား "
ဟုပဋိသႏၶာရ စကားေမးႀကည့္ရာ ဆရာမင္းသိခၤ ထံတြင္ေ၀ဒ သင္တန္းတက္ေရာက္ၿပီး ယခုသာေကတၿမိဳ ့နယ္စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းအဖြဲ ့ရံုးအနီးမွာ ပင္ လူမင္းဦး
အမည္ျဖင့္ ေ၀ဒလကၡဏ ေဟာခန္းဖြင့္ထားေႀကာင္း ကၽြန္ေတာ့္အားလည္းအလည္
လာေရာက္ရန္ဖိတ္ေလ၏။ ကၽြန္ေတာ္ေလာေလာဆယ္အလုပ္မ်ားေနသျဖင့္ မလာႏိုင္ေသးေၾကာင္းအပန္းမၾကီးက ယခုပင္ႀကည့္သြားေပးေစလိုေႀကာင္းအလိုက္
ကန္းဆိုးမသိေျပာရံုမက လက္၀ါးႏွစ္ဖက္ ကိုပါျဖန္ ့ျပ၏။ ဆရာကကၽြန္ေတာ့္ေမြးသကၠရာဇ္ ကိုပါေမးျပီးယခုႏွစ္က်န္းမာေရးညံ့ေၾကာင္း၊ ရုတ္တရက္အသက္ေဘးႀကံဳ ရႏိုင္ေႀကာင္း
သို ့ေသာ္ဥပေစၦ ဒက ကံမရွိ၍မေသႏိုင္ေႀကာင္း ေျပာၿပီး အညံ့မ်ားေျပေပ်ာက္ေစ
ေသာယႀတာကိုေပးေလ၏။ မလိုလဲ လိုလဲဆိုသလိုအဆိုပါယၾတာအား ၂၆.၇.၂ဝဝ၄ ရက္ေန ့မွာျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။မွတ္မွတ္ရရ အဆိုပါယၾတာလုပ္ ျပီးေနာက္တေန ့ နံနက္ေစာေစာမွာ
ရန္ကုန္ျမစ္တဖက္ကမ္း ရခိုင္ေခ်ာင္ အရပ္ရွိ အေဆာက္အဦးမ်ားအား ဌာနခ်ဳပ္မွဴး သြားေရာက္
စစ္ေဆးမည္ ျဖစ္၍တပ္မွဴးအားလံုးလိုက္ပါရန္ဌာနခ်ဳပ္ကအေႀကာင္းႀကားလာ၏။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
၂၇.၇.၂ဝဝ၄ ရက္ေန ့နံနက္ေစာေစာမွာသီလ၀ါဆိပ္ကမ္းတံတားသို ့ေရာက္ရွိျပီး
ရလခ၌ျပဳလုပ္ေသာ သာဌာနခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကိုေစာင့္ဆိုင္းေန ရေလသည္။ သို ့ေစာင့္ဆိုင္းေနစဥ္မွာပင္ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းမွာရိပ္ကနည္းတခ်က္တခ်က္ ကိုက္၏။ ကၽြန္ေတာ္ကားသူမ်ားေတြ Life begins at forty ဆိုသည့္အစား
Pain begins at fortyဟုေျပာင္းဆိုရမေလာက္အသက္(၄၀) ေက်ာ္တာနဲ ့ေရာဂါေတြ တခုမဟုတ္တခုေသြးတိုးစမ္း၀င္ေရာက္လာ၏။ ခဏခဏေသြးဖိအားတက္သျဖင့္ေဆးရံု
တပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴး ဒီပက္(ခ) ထံမွာမၾကာခဏျပသရ၏။ ECG ရိုက္ကာ အဆီက်ေဆး၊ ေသြးေၾကာခ်ဲ ့ေဆးမ်ားစားရ၏။
နံနက္(၉) နာရီခြဲ မွာဌာနခ်ဳပ္မွဴး ေရာက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့တဖက္ကမ္းကို သြားဖို ့ေရယာဥ္ႀကီးတစီး၏ေဘးတြင္ကပ္ထားေသာ မိေက်ာင္းရယာဥ္ေပၚဆင္းႀက၏။ ကၽြန္ေတာ္ဆင္းေသာအလွည့္တြင္ ရုတ္တရက္ေခါင္းထဲ မိုက္ကနဲျဖစ္
သြားၿပီး ေရယာဥ္ႀကီးေပၚရွိကုန္းေဘာင္ျပားေပၚမွေအာက္သို႔ျပဳတ္က်သြား၏။ေအာက္ကမိေက်ာင္း
ကုန္းပတ္ေပၚက်မယ္ထင္မိေသာ္လည္း လိွဳင္းအလွဳပ္မွာ မိေက်ာင္းကကြာသြားၿပီး
သေဘၤာႏွစ္စင္းႀကားကေရထဲကိုတည့္တည့္က်ေတာ့သည္။ယူနီေဖာင္းအျပည့္အစံု ေ
တာစီးဖိနပ္နဲ ့ေရေအာက္ (၁၅) ေပေလာက္မွာေရာက္ေနတာ သတိထားလိုက္မိ၏။ ေရေပၚ
ႀကည့္လိုက္ေတာ့ေမွာင္ေနျပီးေရွ ့ညာတေစာင္းေလာက္မွာလင္းေနတာေတြ ့ရသည္။
ရုတ္တရက္ခါးမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ကင္မရာကိုစမ္း ႀကည့္ရာမရွိေတာ့။ဆံုးၿပီ။
ႀကည့္စမ္း ဆိုးလိုက္တဲ့ သတိ။ေသမင္းနဲ ့နပန္းလံုးေနရတာေတာင္ဘုရားကိုအရင္သ
တိမရ ပဲ ကင္မရာဆိုတဲ့တဏွာက အရင္ေပၚလာသည္။ ခုေနမ်ားေသသြားလို ့ကေတာ့
ကင္မရာေဘးမွာေစာင့္ရတဲ့ ေရသတၱ၀ါ တေကာင္ေကာင္သြားျဖစ္ေတာ့မည္။
ကင္မရာကို ဥစၥာေၿခာက္ေနလို ့မျဖစ္။အေပၚကအလင္းေရာင္ဘက္ မွန္းၿပီးကူးတက္ခဲ့ သည္။ ကြက္တိပင္။ သေဘၤာႏွစ္စီးႀကားေရာက္သြားသည္။ သေဘၤာႀကီးရဲ ့ Port hole ကိုလွမ္း
ကိုင္ထားစဥ္ လိွဳင္းလွဳပ္ေနသျဖင့္ အေပၚကစစ္သည္တခ်ိဳ ့သေဘၤာႏွစ္စီးႀကားေျခေထာက္နဲ ့
ကန္ထားေပးႀကသည္။မဟုတ္ကသေဘၤာႏွစ္စီးႀကား မွာႀကံဖတ္ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။
အေပၚကျပဳတ္က်စဥ္ဘာနဲ ့ရိုက္မိသည္မသိ၊ လက္ေမာင္းကနာေနသျဖင့္ၾကာၾကာမ
ကိုင္ထားႏိုင္။မိေက်ာင္းေပၚကႀကိဳးတေခ်ာင္းက်လာသျဖင့္ဆြဲလိုက္ရာၾကိဳးနဲ ့အတူ
ေရထဲျမဳပ္သြားျပန္သည္။ျပန္ေပၚလာေတာ့ဆရာႀကီးတဦး Guard rail ကိုကိုင္ယင္း သူ ့ေျခေထာက္တြဲေလာင္းခ်ထားရာထိုေျခေထာက္ကိုပင္တြဲခိုမိေတာ့မွ၀ိုင္းဆြဲတင္ၾကသည္။
"ေဟ့ ေသြးမပူၾကနဲ ့၊ စိတ္ေအးေအးထား မျပာနဲ ့။ Life buoy ခ်ေပးစမ္း "
သေဘၤာႀကီးေပၚကေန ျပတ္သားေသာၾသဇာသံ ျဖင့္တည္ျငိမ္စြာ အမိန္ ့ေပးေနသူမွာ
ဦးစီး(ဒု) စစ္ေထာက္ျဖစ္သူ ေမာင္တည္ၿငိမ္ေခၚ ဗိုလ္မွဴးစိုးလြင္ ျဖစ္၏။ေက်းဇူးတင္ထိုက္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။
မိေက်ာင္းေနာက္ကတြယ္တက္လာစဥ္
မွာေတာ့တံတားေပၚက ေဆာက္လုပ္ေရးသမားမ်ားလဲ ၀ိုင္းႀကည့္ေနႀက၏။ ခုနေသေတာ့
မလို ျဖစ္ေနရာကခုေတာ့ မိုးတြင္းႀကီးေရစီးသန္လွသည့္ ရန္ကုန္ျမစ္
ထဲ အပ်င္းေျပေရဆင္းကူး သည့္မ်က္ႏွာထား ႏွင့္ ရင္ေကာ့ၿပီးတက္လာခဲ့၏။ ဘယ္ရမလဲ။
ခုေတာ့လည္းဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္မွ်တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရသည့္ပင္လယ္ျပင္ႀကီးနဲ ့
ျမစ္ႀကီးျမစ္ငယ္အသြယ္သြယ္ တို ့ကိုမၾကာခဏျပန္လည္လြမ္းေမာ တမ္းတေနမိသည္။ တခါတရံနတ္မိမယ္ေလးေတြလိုလွပ သိမ္ေမြ ့သေလာက္တခါတေလမွာ ဘီလူးသဘက္လို
ခက္ထန္ႀကမ္းတမ္းတဲ့မာယာအျပည့္နဲ ့ပင္လယ္ႀကီးကိုအေဖာ္ျပဳ ေနရတဲ့ ပင္လယ္ေပ်ာ္ေတြ
ဆိုတာ ကံမေကာင္း လို ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ မေတာ္တဆျဖစ္ျဖစ္ ေရထဲျပဳတ္က်တတ္ပါသည္။ ထုိအခါ
ရုတ္တရက္ Panic ျဖစ္ မသြားပဲစိတ္ကိုတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ထားရန္လိုသည္။ၿပီး
လ်င္ေဘးဘီအ႕ကဲခတ္။ ဘာကိုတြယ္လို ့ရမလဲ။ တြယ္စရာရွာမ
ေတြ႔ယင္ အနီးဆံုး ေနရာကိုကူး ၊ေရဆန္မကူးနဲ ့၊ေမွ်ာကူး။ရွဴးဖိနပ္ စီးထားရင္ ေရထဲမွာအသက္ေအာင့္ထားၿပီးဖိနပ္ကိုအျမန္ခၽြတ္၊ေခါင္းေအးေအးထား
ၿပီးေဆာင္ရြက္လ်င္အတန္အသင့္ ေရကူးတတ္ရံုျဖင့္ သတိတမံ၊ ဥာဏ္ေျမကတုတ္
ပညာစြမ္းခၽြန္းအုပ္၍ အသက္ကိုကာကြယ္ႏိုင္ပါ လိမ့္မည္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ဘ၀ပင္လယ္ျပင္က်ယ္ႀကီးကိုကူးခတ္ၾကရာမွာေျခကုန္လက္
ပမ္းက်မသြားဖို ့လိုအပ္သည္။သက္လံုေကာင္း၍အေမာေစ့ေနသင့္သည္။ကၽြန္ေတာ့္အဖို ႔လည္းေရွ႔
ဆက္ကူးခတ္ရဦး မည့္ဘဝပင္လယ္ျပင္တေမွ်ာ္တေခၚ ႀကီးကိုလွမ္းႀကည့္ၿပီး Brighten the corner where you are ဆိုသလုိေရာက္ရာေနရာကေလာကကိုအလင္းေရာင္ေပးႏိုင္ဖို ့အားတင္းထားရေပဦးေတာ့မည္။