ၿမန္မာၿပည္ကိုလာၾကတဲ့ ၿပည္ပစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို အရင္ကေတြ. ဆံုတိုင္းရွင္းၿပဖိတ္ေခၚခဲ့ပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္ဆိုတာအက်ယ္ၾကီး။ ၿမန္မာမွာေၿမ ရွိတယ္၊ လူ.လုပ္အားေတြရွိတယ္၊ သယံဇာတေတြေပါတယ္ေပါ့။ Vast Land with plenty of Labour & Natural Resources ေပါ့။ အဂၤလိပ္လိုလဲအေတာ္ တတ္ၾက တယ္ေပါ့။ နည္းပညာနဲ. ရင္းႏွီးေငြ Technology & Money မရွိလို.၊ အၿပင္က ယူလာၿပီး ရင္းႏွီးၿမွဳပ္နွံၾကပါ။ အလုပ္ၿဖစ္ၾကမွာပါ၊ၾကီးပြားၾကမွာပါ။ သမၼတၾကီး က လည္း အၿမဲတမ္းဖိတ္ေခၚေနပါတယ္လို.ေလ။
ေဟာ-အခုေတာ့ အဲ့လိုဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘာဆိုဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။။ Land မရွ ွိ (ရွိတဲ့Land ေတြကလည္းခရိုနီပိုင္)၊ Labourမရွိ(ရွိတဲ့Labour ကလည္းၿပႆ နာရွာ)၊ Resources depleted, Technology-No၊ Money- နိမ္းဟဲ ( လူနည္းစုဆီမွာ ဘဲေငြေတြသြားစုေနတယ္)။ All gone with the wind ။ ဘာဆိုဘာမွကို တကယ္ မရွိေတာ့တာ။ မဆလေခတ္တေခတ္လံုး၊ မစားရက္မေသာက္ရက္ ဆဲဆိုေ၀ဖန္ ခံ ၊ေမြးထားစုထားခဲ့တဲ့ သယံဇာတ ၾကက္ကေလးေတြ တခ်ီထဲရိုက္ခ်က္စားေသာက္ ပစ္လိုက္ၾကတာ ကုန္ပါေရာလား။
ၿပည္ပကရင္းႏွီးၿမွဳပ္နွံလိုသူေတြက Technology and money ယူလာၿပီး တိုင္းေဒ သၾကီးနဲ.ၿပည္နယ္ ေတြကိုသြားေဒသဖြံ.ၿဖိဳးေရးလုပ္ဘို.စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္လိုၾကေပ မဲ့ သက္ဆိုင္ရာေဒသအစိုးရေတြရဲ.လက္ထဲမွာဘာဆံုးၿဖတ္ပိုင္ခြင့္မွမရွိ(ေထာက္ ခံရံုသာေထာက္ခံႏိုင္)။ ဆံုးၿဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတဲ့တခ်ိဴ.၀န္ၾကီးဌာနေတြရဲ.တံု.ၿပန္ မွဳ က်ေတာ့လည္း ေ၀ေတေတ၀ါးတားတား။ မၿပတ္မသားနဲ.။ လိုတမ်ိဳးမလိုတမ်ိဳး။ ကိုယ္က်ိဴးမပါရင္၊ ကိုယ့္အမ်ိဳးမွမပါရင္၊ ဘာမွအားမထည့္။
ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ကက္ဘိနက္ကခြင့္မၿပဳသလိုလို၊ သမၼတရံုးကဘ ဲၿဖတ္ခ် သလိုလိုေတြ အသံလႊင့္ၿပီး “မူနဲ.မကိုက္ညီလို.ခြင့္မၿပဳ” ဆိုတဲ့စာလံုးတလံုးဘဲေရးတတ္ေတာ့တယ္။ ဥပမာ- ဟိုတေန.က ၿမန္မာၿပည္မွာအရင္ကမရွိေသးတဲ့၊ ဟယ္လီေကာ္ပတာေတြေၿပးဆြဲဘို. လုပ္တဲ့ Air-Taxi Project အေပၚ ပစၥလက္ခတ္ တာ၀န္မဲ့ၿငင္းပယ္လိုက္တာကို ၾကည့္ပါလား။ Very Pessimistic mind-set ပါဘဲ။ တိုင္းၿပည္တိုးတက္ဘို.ထက္ တတိယwave ၊ စတုတၳwave မွာ Survive ၿဖစ္ၿပီးပါသြားဘို.သာအဓိကၿဖစ္ပံုရပါ တယ္။ အလုပ္မရွဳပ္မၿပဳတ္မူေပါ့။
ေၿပာရမယ္ဆိုရင္-လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ. အ မွတ္မထင္ဆံုဆည္းမိလို. တနယ္ထဲသားခ်င္းမိတ္ဆက္ၾကရာမွာ က်ေနာ္က တပ္ထဲ ကလာေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတိုးတက္ေရးအတြက္စီးပြားေရးသာတဖက္တလမ္းလုပ္ေၾကာင္းေၿပာတဲ့အခါ သူကေမးတယ္ “အလုပ္အကိုင္ေကာ အဆင္ေၿပရဲ.လား”တဲ.။ က်ေနာ္ကမေၿပပါဘူးဗ်ာလို.ေၿဖေတာ့ “ အင္း-ရွင္တို.လို တပ္ကလူေတာင္အဆင္မေၿပရင္၊က်မတို.အရပ္သားေတြအဖို. မစဥ္းစား၀န္.စရာ ဘဲ”တဲ့ေလ။ ေအးေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တခါထပ္ဆံုရင္ေတာ့ “အမေရ.၊ အရင္ထက္ပိုဆိုး လာ သဗ်”လို.ေတာင္ ဆိုရေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္။
တိုးတက္တဲ့သူမ်ားတိုင္းၿပည္ေတြမွာေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခုလုပ္ဘို.ဆိုရင္ ပထမဦးဆံုးအေကာင္းၿမင္၀ါဒလက္ကိုင္ထားၿပီးOptimistic View နဲ.သံုးသပ္၊ အၾကံၿပဳေလ့ရွိပါတယ္။ “ခြင့္မၿပဳ”ဆိုတဲ့စကားလံုးအစား “ဘယ္လိုဆိုရင္ခြင့္ၿပဳႏိုင္ပါ တယ္”လို. နည္းလမ္းနဲ.တကြ Option ေဖာ္ၿပၿပန္ၾကားေလ့ရွိပါတယ္။တခါ-ဒီမွာ လို တစ္လ၊ကိုးသီတင္းအခ်ိန္ေစာင့္ရတာမိ်ဳးမရွိ၊ အခ်ိန္တိုအတြင္းၿပန္ၾကားေလ့ရွိပါတယ္။
က်ေနာ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးတဲ့ေဟာင္ေကာင္နဲ.ဂ်ပန္မွာဆိုရင္ အစိုးရဌာန/ ၀န္ ၾကီးဌာနတခုကိုတင္ၿပတဲ့ကိစၥ၊ ၄၈ နာရီအတြင္း Yes, No, Wait တခုခုအေၾကာင္း ၿပန္ရပါတယ္။အေၾကာင္းမၿပန္ရင္ အဲဒီသက္ဆိုင္ရာဌာန/၀န္ၾကီးဌာနကိုတရား စြဲႏိုင္ေအာင္ဥပေဒၿပဌာန္းေပးထားပါတယ္။ ဒီလိုနဲ. တရုပ္အစိုးရပိုင္ “ဆင္ဟြာ (Xiang Hua) သတင္းဌာန”ကို Mr Martin Lee ဦးေဆာင္တဲ့ Democratic Party ကတရားစြဲတဲ့အခါ အမွဳမရင္ဆိုင္ႏိုင္လို. တရုပ္အစိုးရက သူ.အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ Chief Editor ကို္ၿပန္ေခၚလိုက္ရပါတယ္။
အေမရိကန္မွာေတာ့ ၿပည္ပက Any Investor ဘာလုပ္ခ်င္ခ်င္၊ လူထုအတြက္အက်ိဳး ရွိမယ္၊ အလုပ္အကိုင္သစ္ဖန္တီးေပးမယ္ဆိုရင္ သက္ဆိုင္ရာ State Governor ေ တြက Welcome လုပ္တဲ့အၿပင္ အရင္းအႏွီးလိုအပ္ရင္ေတာင္ ေငြေခ်းေပးသတဲ့။ က်ေနာ္သိသေလာက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅ သန္းဖိုးရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံၿပီးအေမရိကန္ လူမ်ိဳးအနဲဆံုး ၇ ဦးကိုအလုပ္ခန္.ထားခဲ့ရင္ US Citizen by Investment Program နဲ.ႏိုင္ငံသားခံခြင့္ေတာင္ေပးထားပါေသးတယ္။
ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို.ရဲ. ဘာမွမ်ားမ်ားစားစားမက်န္ေတာ့တဲ့တိုင္းၿပည္အေၿခအေနမွာ ၿမန္မာၿပည္ၾကီး အမွန္တကယ္တိုးတက္ေစခ်င္တဲ့ေစတနာသဒၵါစိတ္ ကေလးမ်ား က်န္ေနၾကေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အထက္ကေၿပာခဲ့တဲ့ Pessimistic mind-set ရွိေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ ထိပ္တန္းအာဏာပိုင္ေနရာမွာ ရွိေနသေရြ. မလြယ္ကူလွေသးေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။