ပန္းလႈိင္ျမစ္ ကမ္းနဖူးက လြမ္းဖူးသူတေယာက္ပါေမ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++
(ေလာက္ကုိင္ဖက္ကုိအားပါၿပီးစာေတြအေတာ္မ်ားမ်ားေရးေနမိတဲ့က်ေနာ့ကုိ ၾကည့္ျမင္တုိင္တဖက္ကမ္းကေဘာ္ဒါႀကီး ကုိတင္စိန္က ဖုန္းနဲ႕လွမ္းခ်ဲပါတယ္၊ ေဟ့ေကာင္ တစစ္စစ္နဲ႕
စစ္တုိက္ျခင္သေလာက္ေနာက္မွတုိက္ -ငါတုိ႕ေျပာထားတာလည္း ေရးဖုိ႕မေမ့နဲ႕ဦးလုိ႕ လွမ္း သတိေပးပါတယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ္လည္း လက္ပတ္နီ ကိစ္စေရးၿပီးကထဲက အာရုံေနာက္လာလုိ႕ အဲ့ဒီဖက္အျခမ္းကုိ နည္းနည္းေလးအာရုံေပ်ာက္ေနမိပါတယ္၊လက္ပတ္နီလက္တဆုပ္ေလာက္အတြက္နဲ႕ ေဒသခံ ေက်းရြာ (၁၁)ရြာအက်ိဳးနဲ႕မလဲႏုိင္တာမုိ႕ ေရးသင့္တာေလးေတြျပန္ေရးပါေတာ့မယ္-
အဓိက အဲသည္ၾကည့္ျမင္တုိင္တဖက္ကမ္းမွာ ေသေရးရွင္ေရးနီးပါးသတိေပးေရးရမဲ့လတ္တေလာ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ရွိပါတယ္၊ အဲဒါေတြကေတာ့

(၁) ေႏြရာသီေရခ်ိဳျပတ္လပ္ျခင္းျပသနာ(သည္ႏွစ္ပုိဆုိးပါ့မယ္၊အရင္ႏွစ္ထက္အပူခ်ိန္ျမင့္လာလုိ႕ တခ်ိဳ႕ရြာေတြဆုိအခုအခ်ိန္ထဲက ေရျပတ္လတ္ေနပါၿပီ)

(၂) မုိးရာသီ ရြာေတြေရႀကီးေတာ့မဲ့ျပသနာ(မုိးရာသီမွာ ၀ါးရုံဆိပ္၊ေအးရြာ၊ဘလုပ္ညြန္႕စက္ဆန္းရြာေတြ ေရႀကီးနစ္ျမဳပ္မႈခံရေတာ့မဲ့အေျခအေနရွိေနပါတယ္၊အေကာင္းနဲ႕အဆုိးေရာေနတဲ့ပန္းလႈိင္ျမစ္ပိတ္တာရုိးႀကီး ေၾကာင့္ပါ
သည္ႏွစ္ခ်က္ထဲက ေရျပသနာအတြက္ခ်ျပဖုိ႕Dataေတြလုိေနေသးတာမုိ႕ပန္းလႈိင္ျမစ္ပိတ္တာရုိးအေၾကာင္းဘဲ အရင္ေရးလုိက္ပါရေစ) 

ဘာျဖစ္လုိ႕လည္းဆုိေတာ့က်ေနာ္ဟာပန္းလႈိင္ျမစ္ကမ္းနဖူးကလြမ္းဘူးသူတေယာက္မုိ႕ပါဘဲ××××××)
ပန္းလႈိင္ျမစ္ဆုိတာ ျမစ္အႀကီးႀကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ဧရာ၀တီတုိင္းေညာင္တုန္းၿမိဳ႕နယ္မဲဇလီ ရြာနားကျမစ္ဦးေပါက္ထပ္ခြဲလာတဲ့ျမစ္ႀကီးဧရာ၀တီရဲ႕ျမစ္လက္တက္ငယ္ေလးတခုပါ၊အရွည္(၃၄)မုိင္ေက်ာ္ရွိၿပီးရန္ကုန္တုိင္းၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမိဳ႕နယ္ စက္ဆန္းေအးရြာနားမွာ မႈလလမ္းခြဲထြက္ခဲ့တဲ့ လႈိင္ျမစ္နဲ႕ျပန္ေပါင္းထုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ္(၈)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကၾကည့္ျမင္တုိင္ ကမ္းနားေစ်း ကဌက္ေပ်ာဆုိင္တန္းေတြမွာက်င္လည္ခဲ့ဘူးသလုိ၊ၾကည့္ျမင္တုိင္နတ္စင္လမ္းေအာက္ အခုဗဟုိစံျပငါးေစ်းႀကီးေနရာက ေမာ္ေတာ္ဆိပ္မွာလည္း ပန္းလႈိင္ျမစ္၀ကုိထုိင္ေငးေနခဲ့ဘူးပါတယ္၊
ဘာျဖစ္လုိ႕လည္းဆုိေတာ့ စြဲလမ္းမိသူေလးက အဲသည္လမ္းကလာတတ္လုိ႕ပါဘဲ၊သန္းသန္းေမဆုိေတာ့ ေမ လုိ႕ဘဲ ေခၚၾကပါစုိ႕

အရင္က ရန္ကုန္ပုသိမ္လမ္းဆုိတာ အခုလုိေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးကားေမာင္းလုိ႕မရေသးပါဘူး ၊လႈိင္သာယာဆုိတာေတာင္မေပၚေသးတဲ့ၿမိဳ႕ပါ၊က်ေနာ္မွတ္မိတာကေတာ့၁၉၈၅ေလာက္မွလႈိင္သာယာၿမိဳ႕သစ္ေဖၚတယ္ထင္ပါတယ္၊ေဖၚကာစကေတာ့ ၂၆.၀၁စတုရန္းမုိင္သာရွိေပမဲ့အခုကေတာ့မကေလာက္ေတာ့ပါဘူး၊
အဲသည္ေတာ့ေညာင္တုန္း၊ျမန္ေအာင္၊ဟသၤာတ၊အေဖ်ာက္၊ဆကာႀကီး၊ဓႏုျဖဴေဒသကလူေတြအတြက္ပန္းလႈိင္္ျမစ္ကုိအဓိကထားၾကရပါတယ္၊အဲသည္ဖက္ကကုန္သည္ေတြကုိလည္းအဲသည္ျမစ္ေၾကာင္းလမ္းကေနရန္ကုန္ကုိကုန္တင္ပုိ႕ၾကရပါတယ္၊အထူးသျဖင့္ရန္ကုန္မွာအသုံးျပဳေနတဲ့ စားသုံးေနၾကတဲ့ အုန္းသီးဌက္ေပ်ာသီးအားလုံးဟာ အဲ့သည့္လမ္းေၾကာင္းက၀င္ပါတယ္၊ၾကည့္ျမင္တုိင္ကမ္းနားေစ်းဟာလည္း အဲသည္အခ်ိန္က အုန္းဌက္ေပ်ာဒုိင္ေတြနဲ႕စည္ကားခဲ့ပါတယ္၊(အခုေတာ့ အုန္းဌက္ေပ်ာပြဲရုံတန္းက ၾကည့္ျမင္တုိင္ေစ်းႀကီး လမ္းနဲ႕ဗားကရာလမ္းတေလ်ာက္ကမ္းနဖူးမွာ စံနစ္တက်ေလးတည္ခဲ့ပါၿပီ၊ပန္းလႈိင္ျမစ္ေကာသြားေတာ့ အုန္းဌက္ေပ်ာေတြလည္းသေဘာၤစီးမရေတာ့ဘူးေပါ့)

က်ေနာ့ရဲ႕ေမ ဟာအဲသည္ေညာင္တုန္းဖက္ကပါ၊သူ႕အေဖအေမေတြက ေမာ္ေတာ္ေတြလည္းရွိသလုိ၊အုန္းဌက္ေပ်ာဒုိင္လည္းလုပ္ပါတယ္၊သူတုိ႕အမ်ိဳးေတြက ၾကည့္ျမင္တုိင္နတ္စင္လမ္းဖက္မွာ ေနပါတယ္၊ေက်ာင္းကေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕အတူ အထက(၃)ၾကည့္ျမင္တုိင္ရယ္ေပါ့၊ဘာမွန္းမသိ သူငယ္ခ်င္းေတြေျမွာက္ေပးလုိ႕ေမာင္ပန္းေမႊးကဗ်ာေလးကူးေရးၿပီးရည္းစားျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္၊ျပတ္သြားတဲ့အထိ လက္ေတာင္မကုိင္ခဲ့ရပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ဦးဆုိလားအဲ့သည္ေရာဂါႀကီးကအေတာ္ဆုိးတာပါဘဲ ငယ္ရြယ္တဲ့ဘ၀အသိေပါ့ေလ၊ေသာၾကာ ေန႕ညေနသေဘာၤနဲ႕သူတုိ႕မိသားစု ေညာင္တုန္းျပန္သြားရင္ ကမ္းနားကေနခုိးၾကည့္လုိက္မွ စား၀င္အိပ္ေပ်ာ္ဆုိသလုိ၊ျပန္လာမဲ့ရက္ေရာက္ရင္လည္း ေမာ္ေတာ္၀င္မလာမျခင္း ကမ္းနားကေနဖင္ဂဏွာမၿငိမ္ ပန္းလႈိင္ျမစ္၀ွကုိ မွန္းေျမာ္ေနမိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ေျပာပါတယ္၊ပန္းလႈိင္ျမစ္ကမ္းနဖူးကလြမ္းဘူးပါတယ္ ေမ လုိ႕။

က်ေနာ့ရဲ႕ေမ ကနည္းနည္းေတာ့အၾကြားသန္တယ္ဗ်၊ အဲ့သည္အခ်ိန္က ရုပ္ရွင္မင္းသား ေက်ာ္ရဲေအာင္ေပၚကာစေပါ့၊
ေက်ာ္ရဲေအာင္ က ဌက္ေပ်ာသီး အုန္းသီးေရာင္းတယ္၊သူတုိ႕အမ်ိဳးလုိ႕ေျပာတာဘဲ ပန္းပင္ႀကီးလမ္း ေအာက္ကမ္းနားထိပ္က ဆုိင္ကေက်ာ္ရဲေအာင္ဆုိင္ဆုိၿပီးျပတယ္၊က်ေနာ္ေတာ့ ေက်ာ္ရဲေအာင္ဆုိင္လာတာတခါမွ မေတြ႕ပါဘူး၊ဟဲ့ နင္ေျပာတဲ့ေက်ာ္ရဲေအာင္က တခါမွမေတြ႕ပါလားဆုိေတာ့၊က်ေနာ့ကုိငတုံး မင္းသားျဖစ္မွေတာ့ ဌက္ေပ်ာသီးေရာင္းေတာ့မလားတဲ့။အခုမွ သူေျပာတာသေဘာေပါက္ေတာ့တယ္ မင္းသားျဖစ္ေတာ့ ဘယ္ဌက္ေပ်ာသီးေရာင္းစားေတာ့မွာလည္း --အင္းေတာင္းစားတဲ့သူရွိရင္ေတာ့အလကားေကၽြးျခင္ေကၽြးမွာေပါ့ေလ၊
ေနာက္က်ေနာ္ကသူ႕ကုိေမးတယ္ နင့္ပုံက အသားျဖဴျဖဴတရုပ္ပုံ၊ေက်ာ္ရဲေအာင္က ညိဳညိဳဘယ္လုိ အမ်ိဳးေတာ္တာလည္းဆုိေတာ့ မသိဘူး အေမတုိ႕ေျပာတာဘဲ ေတာ္တယ္ဆုိေတာ္လုိက္ေပါ့တဲ့၊
အင္း ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့ရဲ႕ေမ ကေက်ာ္ရဲေအာင္အမ်ိဳးလုိ႕ဘဲ မွတ္ထားလုိက္ရေတာ့ပါတယ္၊

ရီစရာေတြေျပာမိေနတာ၊တကယ္ေတာ့ ဘာမွန္းမသိ ညာမွန္းမသိရည္းစားျဖစ္ခဲ့ၿပီး က်ေနာ္တုိ႕အထက(၃)ေက်ာင္းကုိ ေဒသေကာလိပ္(၃)လုပ္မယ္ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ကမိဘေတြရွိရာ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္က အေလာင္းစည္သူ ေက်ာင္း၊ႀကံေတာစတိတ္ ေခၚတဲ့ အထက(၁)စမ္းေခ်ာင္းကုိေျပာင္းခဲ့ရပါတယ္၊အဲဒီေက်ာင္းမွာတက္ရင္း ေမ့ကုိစြဲလမ္းစိတ္နဲ႕ဘဲ၊ေက်ာင္းေျပးလုိ႕တနည္း ၊အခ်ိန္ေခါက္လုိ႕တဖုံနဲ႕ သူရွိရာ ၾကည့္ျမင္တုိင္ေက်ာင္းကုိ
သြားေနမိပါတယ္၊အရင္လုိဘဲ ပန္းလႈိင္ျမစ္ကမ္းနဖူးမွာ လြမ္းလြန္လြန္းလုိ႕ လိမ့္လိမ့္လူးေနခဲ့ပါတယ္၊ အဲ့ဒါရဲ႕အက်ိဳးဆက္ပထမရုိ္ခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္ ရွစ္တန္းစာေမးပြဲကုိဗုန္းကနဲက်ေတာ့တာပါဘဲ၊အစုိးရစစ္ဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွလည္းမကယ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး၊ေနာက္ႏွစ္က်ေနာ္ (၈)တန္း ၊ေမ(၉)တန္းတက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ့အတြက္ေနာက္တခါရလာတဲ့ရုိက္ခ်က္ကေတာ့ စာေမးပြဲက်တဲ့က်ေနာ့ကုိေမက အဆက္ျဖတ္လုိက္ျခင္းပါဘဲ၊

ျဖတ္စာထဲမွာေတာ့- နင္ငါ့စီလာေနလုိ႕ စာေမးပြဲက်ၿပီ၊ အဲသည္ေတာ့နင္ငါ့စီမလာနဲ႕ေတာ့၊ နင္နဲ႕ငါနဲ႕ျပတ္ၿပီ၊ နင္စာေမးပြဲေအာင္ေအာင္ေျဖပါ၊နင္ ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚကုိယ္ရပ္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္မွ ငါ့ကုိလာေတာင္းပါ၊---အဲသည္လုိစာေလးေရးၿပီးျဖတ္ခဲ့တာပါဘဲ။ အစကေတာ့တကယ္ဘဲငါစာမက်က္မွာစုိးလုိ႕ေစတနာနဲ႕ျဖတ္ခဲ့တာဘဲ သည္လုိျမင္ခဲ့ပါတယ္၊ေနာက္မွဘယ္ဟုတ္မလဲ က်ေနာ္ကသူ႕ထက္အတန္းငယ္သြားၿပီ ႀကိဳးလည္းမႀကိဳးစားဘူး
ေခြးျဖစ္မဲ့ေကာင္လုိ႕ထင္သြားမိပါလိမ့္မယ္၊မၾကာခင္မွာဘဲ သူနဲ႕အတန္းတူ က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕ ရည္းစားျဖစ္ေနေၾကာင္းသိရေတာ့တာဘဲ၊ 

အဲ့သည္လုိမစိမ္းကားႀကီးေမရဲ႕သစ္စိမ္းခ်ိဳးအခ်ိဳးခံရၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့က်ေနာ့အျမင္ေတြအမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါတယ္၊၈တန္းစာေမးပြဲကုိလည္းထူးခၽြန္ခၽြန္ဘဲေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္၊(၉)တန္းႏွစ္မွာေတာ့ အဲသည့္ေမ ရွိတဲ့က်ေနာ့ရဲ႕မိခင္ေက်ာင္း အထက(၃)ၾကည့္ျမင္တုိင္ကုိရေအာင္ျပန္ေျပာင္း ခဲ့ပါတယ္၊ သူတုိ႕က(၁၀)တန္းက်ေနာ္က (၉)တန္းေပါ့၊အဲသည္မွာ ေမနဲ႕တြဲေနတဲ့က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းႀကီးလမ္းေအာက္ထိပ္က ညြန္႕ရွိန္က က်ေနာ့ကုိအားတုံ႕အားနာရွိသေလာက္၊က်ေနာ့ခ်စ္ရသူ ေမ ကေတာ့ခပ္တည္တည္ပါဘဲ၊မတူမတန္သလုိေပါ့ေလ၊ အဲသည္ေနာက္ေတာ့ (၁၀)တန္းမွာသူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္စလုံး က်ပါေလေရာ၊က်ေနာ္က(၉)တန္းေအာင္ေတာ့ အမွတ္ေကာင္းၿပီး ၁၀တန္းမွာ A တန္းမွာ တက္ရတယ္၊အဲ့ဒီေမကလည္း Aတန္းမွာဘဲ ျပန္တက္ရတယ္၊ က်ေနာ့မွာ့မခံျခင္စိတ္ျဖစ္ေနေတာ့ အတန္းထဲမွာ ေမးသမွ်စာရေအာင္ႀကိဳးစားတယ္၊သူ႕ထက္သာေအာင္ေပါ့
သည္လုိနဲ႕ ၁၀တန္းေျဖၿပီးေအာင္စာရင္းေတြထြက္လာေတာ့ က်ေနာ္ေအာင္တယ္၊ညြန္႕ရွိန္ေအာင္တယ္၊ေမ က်တယ္၊ 

အဲ့သည္ႏွစ္မွာဘဲ က်ေနာ္ ရန္ကုန္တုိင္းေက်ာင္းေပါင္းစုံ အမ်ိဳးသားေန႕ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲမွာ ပထမ ဆုရတယ္၊ ေက်ာင္းက ၁၀တန္းေအာင္လုိ႕ေရာ ကဗ်ာဆုရလုိ႕ေရာ ထူးခၽြန္ေက်ာင္းသား ဂုဏ္ျပဳပြဲမွာ က်ေနာ့ကုိေမ စကားလာေျပာတယ္၊  အဲသည့္အခ်ိန္မွာ ညြန္႔ရွိန္နဲ႕လည္းျပတ္သြားၿပီထင္တယ္၊က်ေနာ့ကုိေမက ဂုဏ္ယူပါတယ္တဲ့ -နင္ႀကိဳးစားေအာင္ ငါလုပ္ခဲ့ရတာပါတဲ့- နင့္အတြက္တံခါးအၿမဲဖြင့္ထားပါ့မယ္တဲ့၊ က်ေနာ္လည္းျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္၊ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေမ လုိ႕၊တကယ္လည္းေမ့ကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အဲသည္အခ်ိန္ကထည္းက ရႈံးနိမ့္ျခင္းရဲ႕အရသာကုိ က်ေနာ္နက္နက္နဲနဲ ခံစားခဲ့ရတာမုိ႕ေနာက္ပုိငး္ ဘယ္စာေမးပြဲမွ က်ေနာ္မက်ခဲ့ေတာ့ပါဘူး၊ဒါေပမဲ့ စိတ္ထဲကေတာ့ေျပာမိပါတယ္၊ ေက်းဇူးေတာ့တင္ပါတယ္
ဒါေပမဲ့-ပန္းလႈိင္ျမစ္ကမ္းစပ္မွာေတာ့မလြမ္းတတ္ေတာ့ဘူးေမ----လုိ႕ပါ----။

အဲသည္ကထဲကေမ့ထားခဲ့တဲ့ပန္းလႈိင္ျမစ္ဟာ က်ေနာ္ ဗုိလ္သင္တန္းတက္ေတာ့ ျပန္ဆုံရပါေတာ့ တယ္၊
စာအုပ္ထဲမွာပါ .. ၁၉၈၃ အလုပ္သင္ဗုိလ္ ဗုိလ္ေလာင္းသင္တန္းအမွတ္စဥ္(၁၃)တက္ေတာ့ သီရိေက်ာ္ထင္တပ္ခြဲစာၾကည့္တုိက္ေကာ္မတီ အျဖစ္သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ုိင္းေရြးၾကတယ္၊ အဲသည္မွာသူငယ္ခ်င္းဗုိလ္ေလာင္းေတြ ကုိေန႕စဥ္ စာဖတ္ႏုိင္ဖုိ႕စာၾကည့္တုိက္ထုိင္ေပးရင္း က်ေနာ္လည္း စာေတြဖတ္ျဖစ္ပါတယ္၊အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ အပုံလုိက္အတြဲလုိက္ရွိေနတဲ့ စစ္ပညာဂ်ာနယ္ေတြပါဘဲ၊ အဲသည္ကစစ္ပညာဂ်ာနယ္တအုပ္မွာ ျမဴဆြယ္က်ဳံးသြင္းတုိက္ခုိက္ျခင္း ဆုိတဲ့ စစ္နည္းဗ်ဴဟာအေၾကာင္းေရးထားတာမွာ ပန္းလႈိင္ျမစ္ကပါလာျပန္ပါတယ္၊ ပန္းလႈိင္ျမစ္ေပၚမွာ ေျမာင္းျမစား ေလာက္ဖ်ားရဲ႕တပ္ေတြကုိ လဂြန္းအိမ္ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းပါ၊မြန္ဘုရင္ ရာဇဓိရာဇ္ ကုိယ္တုိင္စစ္ဗ်ဴဟာဆြဲၿပီး တုိက္ခဲ့တဲ့တုိက္ပဲြတခုပါ၊ ရာဇဓိရာဇ္က အင္အားႀကီးမားေတာင့္တင္းၿပီး အခုိင္အမာေနေနတဲ့ေျမာင္းျမစားရဲ႕တပ္ေတြကုိျမဴဆြယ္က်ံဴးသြင္းဖုိ႕ ပန္းလႈိင္ျမစ္ထဲမွာ ႀကိဳတင္ၿပီးေျမာတုိင္ေတြနဲ႕ေညာင့္ခၽြန္ေတြစုိက္ပါတယ္၊ လ၈ြန္းအိမ္ရဲ႕ေလွတပ္ကုိသုံးေနက်တုိက္ေလွႀကီးေတြအစား ေလွေပါ့ေလွငယ္ေတြနဲ႕ေလ့က်င့္ေစပါတယ္၊
ေညာင့္ေတြၾကားက၀င္လမ္းထြက္လမ္းေတြကုိ လဂြန္းအိမ္တပ္ကုိမွတ္သားၿပီးအ၀င္အထြက္ေလ့က်င့္ပါတယ္၊
ေရထရက္၊ေရတက္ခ်ိန္ ေရက်ခ်ိန္ေတြကုိမွတ္သားပါတယ္၊အဲသည္ေညွာင့္ခင္းထားတဲ့ပန္းလိႈင္ျမစ္ ရဲ႕ေဘးဘယ္ညာကမ္းနဖူးမွာေတာ့ ေျခလ်င္တပ္ေတြကုိကင္းပုန္း၀ပ္ထားေစပါတယ္၊ကမ္းတက္ၿခံဳခုိေပါ့ေလ၊
ေျမာင္းျမစားကပုသိမ္ၿမိဳ႕မွာ ေနာ္ရထာ၊သမိန္ျပျဂင္၊ေလာက္ရွိန္ဆုိတဲ့ စစ္သူႀကီးေတြနဲ႕ စစ္သူရဲတေသာင္းနဲ႕ခံေနတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္၊

ေလွ(၅၀၀)ေက်ာ္ (၆၀၀)ေလက္နဲ႕စစ္ျပင္ထားတဲ့ ေျမာင္းျမစစ္သူႀကီးေလာက္ရွိန္ဟာ ပန္းပင္အရပ္မွာ တပ္ခ်ၿပီးေနပါတယ္၊ လဂြန္းအိမ္က သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ-ေလွငယ္ (၂၀ေလာက္နဲ႕ေလာက္ရွိန္ေရတပ္ႀကီးကုိ ၀င္တုိက္ပါတယ္၊လဂြန္းအိမ္မွာအင္အားနည္းတာကုိအထင္ေသးၿပီးအမႈန္႕ေျခဖုိ႕ေလာက္ရွိန္တပ္က စစ္ေလွေတြ တလၾကမ္းလုိက္ပါတယ္၊လ၈ြန္းအိမ္ရဲ႕ေလွငယ္ေတြဟာပန္းလႈိင္ျမစ္အတုိင္းမႈလ ျပင္ဆင္တဲ့လမ္းအတုိင္း ေျပးပါတယ္၊ ေလာက္ရွိန္ကဒလၾကမ္းလုိက္ပါတယ္၊လဂြန္းအိမ္က ေညွာင့္တုိင္ေတြၾကားက မွတ္သားထားတဲ့ ေရလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေျပးပါတယ္၊လမ္းေၾကာင္းမသိတဲ့ ေလာက္ရွိန္ရဲ႕ေရတပ္ႀကီးဟာ လဂြန္းအိမ္ေနာက္လုိက္ရင္းမွ ပန္းလႈိင္ျမစ္လယ္မွာ ေညွာင့္ေတြနဲထိပ္တုိက္တုိး ေလွ၀မ္းေတြကြဲေတာ့မွ သူတုိ႕ျမဴဆြယ္က်ံဴးသြင္းတုိက္ခုိက္ခံလုိက္ရေၾကာင္းသိခဲ့ရပါၿပီ။

သည္အခ်ိန္မွာေတာ့သူတုိ႕ေနာင္တဟာအခ်ိန္လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ၊တခ်ိန္ထဲမွာဘဲေရက်ခ်ိန္နဲ႕တုိးၿပီးေလာက္ရွိန္ရဲ႕ေလွေတြဟာေညွာင့္တုိင္ေတြေပၚတင္လုိ႕ေရွ႕တုိးမရ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လုိ႕မလြယ္နဲ႕ျမစ္အတြင္းကသတ္ကြင္းထဲမွာ အထင္းသားျဖစ္ေနပါၿပီ၊ဖရုိဖရဲျဖစ္ေနပါၿပီ၊သည္အခ်ိန္မွာ ကမ္းတဖက္ပုန္းေအာင္းေနတဲ့ ရာဇဓိရာဇ္တပ္ေတြစီက ျမွားမိုးရြာခ်တာခံလုိက္ရပါၿပီ၊တဖက္ကမ္းက ျမွားေတြနဲ႔ပစ္လုိ႔ တဖက္ကမ္းကုိ အသက္လုေျပးတက္ခဲ့တဲ့ ေလာက္ရွိန္ရဲေရတပ္သားေတြခင္မ်ာလည္း အသက္ေဘးကမလြတ္ခဲ့ပါဘူး၊ 

သည္မွာဘက္ကမ္းမွာအသင့္ၿခံဳခုိေစာင့္ေနတဲ့ရာဇဓိရာဇ္ရဲ႕ၿခံဳခုိတပ္ေတြရဲ႕ဒါးသြားေတြၾကားအသက္ေပးခဲ့ရပါေတာ့တယ္၊
ဒါကေတာ့သမုိင္းေၾကာင္းမွာထင္ရွားခဲ့တဲ့ ပန္းလႈိင္ျမစ္ေပၚက တုိ္က္ပြဲျဖစ္စဥ္ရယ္ပါ၊ ရာဇဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပုံက်မ္းထဲမွာေတာ့ ပန္းလႈိင္ျမစ္မၿကီးကုိညႊန္းခဲ့ေပမဲ့ စစ္ပညာဂ်ာနယ္ဖတ္ရခ်ိန္တုံးကေတာ့
က်ေနာ္လြမ္းခဲ့ရဖူးတဲ့ပန္းလႈိင္ျမစ္ကမ္းနဖူးေလးကုိဘဲျပန္ျမင္ေယာင္မိေနပါေတာ့တယ္၊

(အဓိကေရးျခင္တာထက္ရွည္သြားလုိ႕ ေနာက္တပုိင္းကုိ္ညမွဆက္တင္ျပပါရေစခင္ဗ်ားေက်းဇူးတင္ပါတယ္မိတ္ေဆြမ်ား------)