Image may be NSFW.
Clik here to view.
အေမရိကန္ေတြ ကမၻာ႔ေျမပုံကုိၾကည့္လုိက္ရင္ သီရီလကၤာဆုိတဲ့ႏုိင္ငံနဲ႔ ျမန္မာဆုိတဲ့ႏုိင္ငံကုိ ရွာၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မွ ရွာေတြ႔ခ်င္မွေတြ႔ပါလိမ့္မယ္။ ဒီႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးက အသက္တမွ်အေရးပါတဲ့ ႏုိင္ငံေရးစနစ္တစ္ခုလုံးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ေနတာနဲ႔ တစ္ျပဳိင္နက္ မေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္တဲ့ ရလဒ္ေတြက ေစာင့္စားေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
ၾသဂုတ္လ ၁၇မွာ သီရီလကၤာမွာပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ပါမယ္။ ျမန္မာကေတာ့ ႏုိ၀င္ဘာ ၈ရက္မွာ လုပ္ပါမယ္။ ႏုိ၀င္ဘာ ၈မွာလုပ္မယ့္ ျမန္မာ့ပါလီမန္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ပါတီတုိ႔ အႏုိင္ရမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိျပန္ လည္ သြားမလားဆုိတာေတြ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာစရာပါ။
ဒီႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးရဲ႕ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္က ေဒသတြင္းႏုိင္ငံေရးဇာတ္ခုံမွာေကာ၊ ကမၻာ႔ႏုိ္င္ငံေရးဇာတ္ခုံမွာပါ အေရးၾကီးတဲ့ သက္ေရာက္မႈေတြရွိပါတယ္။ လ်င္ျမန္စြာ ဖြ႔ံျဖဳိးတုိးတက္လာတဲ့ ေတာင္အာရွေဒသနဲ႔ အေရွ႔ေတာင္အာရွေဒသႏုိ္င္ငံေတြမွာ ျမန္မာ နဲ႔ သီရီလကၤာႏုိ္င္ငံေတြက ဖူးပြင့္သစ္စႏုိင္ငံေတြလုိျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးမွာ တူညီိတဲ့အခ်က္ေတြကုိေျပာရရင္၊ ႏုိ္င္ငံေရးအထီးက်န္ တာ ဒါမွမဟုတ္ တံခါးပိတ္၀ါဒက်င့္သုံးခဲ့တာ၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖုိ႔ေကာင္းမြန္တဲ့ႏုိင္ငံျဖစ္တာ၊ ဂ်ီဒီပီတုိးတက္ႏႈန္းက ၆ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိေနတာေတြ ပါ။ တူညီတဲ့အထဲမွာ အေရးၾကီးဆုံးအခ်က္က တစ္ခ်က္တည္းပါ။ အဲဒါက သူတုိ႔ႏွစ္ႏုိ္င္ငံရဲ႕အနာဂတ္ကုိ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ တံခါးဖြင့္ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးစနစ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္တာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါအျပင္ အာဏာပုိင္စနစ္၊ ဗဟုိဦးစီးမႈခ်ဳပ္ကုိင္မႈလြန္ကဲတဲ့ စနစ္က လည္း ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးမွာက်င့္သုံးခဲ့တဲ့ သမုိင္းစဥ္ကလည္း တူညီေနျပန္တယ္။
သီရီလကၤာႏုိ္င္ငံမွာ ၂၀၀၉မွာ သမၼတ ရာဇာပါစက အာဏာရတယ္။ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ တုိင္းျပည္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္စုိးမုိးခဲ့အခ်ိန္မွာ လူနည္းစု တမီလ္က်ားသူပုန္ေတြ အျမစ္တုံးေအာင္ တုိက္ခုိက္ေခ်မႈန္းခဲ့ႏုိင္တယ္။ သမၼတရာဇာက သူ႔အာဏာကုိ ပုိမုိက်ယ္ျပန္႔သထက္ က်ယ္ျပန္႔ေအာင္ လုပ္ေဆာင္လာတယ္။ သူမိသားစု၀င္၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကလည္း စီးပြားေရးလုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြကုိ ေမာင္ပုိင္စီးၿပီး ခ်မ္း သာသထက္ ခ်မ္းသာလာတယ္။ လူနည္းစုတမီလ္ေတြနဲ႔ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိုေတာ့ လ်စ္လ်ဴခဲ့တယ္။
တတိယသက္တမ္းမွာ သမၼတျဖစ္ဖုိ႔ၾကဳိးစားေနတဲ့ ရာဇာက ဒီႏွစ္ပုိင္း ဇန္န၀ါရီလမွာ ရာထူးကေန ဆင္းေပးခဲ့ရၿပီး၊ သမၼတ သီရီေသနကုိ ရာထူးလႊဲေျပာင္းေပးလုိက္ရတယ္။ သီရီေသသနက မၾကာမီက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြလုပ္ဖုိ႔ ပါလီမန္ကုိ ဖ်က္သိမ္းၿပီး၊ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ဖုိ႔ တာစူလာတယ္။ သမၼတေဟာင္း ရာဇာနဲ႔ သူ႔ကုိေထာက္ပံ့တဲ့ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါေတြက အာဏာပုိင္စနစ္ကုိ ျပန္သြားေအာင္လုပ္ေနတယ္လုိ႔ စြပ္စြဲျပစ္တင္ေနၾကတယ္။
ျမန္မာႏုိ္င္ငံမွာေတာ့ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အာဏာရပါတီ၊ အတုိက္အခံပါတီရယ္၊ တုိင္းရင္းသားပါတီေတြက ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပဳိင္ပါလိ့မ္ယ္။ အတုိက္အခံပါတီက ေနရာအမ်ားစုမွာႏုိင္ေျခရွိေနတယ္လုိ႔ သုံးသပ္ရၿပီး၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ျပန္ဦးလွည့္ႏုိင္ဖုိ႔ လမ္းစက အေတာ့္နည္းသြားတယ္။ ဒီမုိကရက္တစ္ျဖစ္စဥ္ရဲ႕အရွိန္နဲ႔ ခ်ဲ႔ထြင္ႏုိင္မႈက ျမန္မာ့ႏုိ္င္ငံေရးအတြက္ ေသာ့ခ်က္က် ေမးခြန္း ပါ။ စစ္တပ္က ျမန္မာ့ႏုိ္င္ငံေရးမွာ တည္ၿငိမ္မႈကုိထိန္းသိမ္းဖုိ႔က အဓိက လုိ႔ နားလည္ထားတယ္။ စစ္တပ္ ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာ့လက္နက္ကုိင္ တပ္ေပါင္းစုက ဥပေဒျပဳေရးအာဏာမွာေကာ၊ စီးပြားေရးအက်ဳိးစီးပြားကုိလည္း ထိန္းသိမ္းထားခ်င္တယ္။ ေရြးေကာက္ခံ အစုိးရအဖြဲ႔ထဲ မွာလည္း ၀န္ၾကီးေနရာအခ်ဳိ႔ကုိလည္း ရယူထားခ်င္တယ္။
သီရီလကၤာေကာ၊ ျမန္မာေကာ သူတုိ႔ရဲ႕အနာဂတ္က ျပည္တြင္းအင္အားစုအေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္။ အေရးၾကီးဆုံးက ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ပါ။ ဒီရလဒ္ေတြကလည္း လြတ္လပ္ၿပီးမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ငန္းစဥ္အေပၚမွာလည္း မူတည္ေနပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္က ဘယ္လုိထြက္ေပၚလာႏုိင္သလဲဆုိတာ
က ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္လုိ ကုလားဖန္ထုိးမလဲ၊ အေပး အယူညွိႏႈိင္းကစားၾကမလဲဆုိတဲ့အေပၚမွာလည္း မူတည္ေနျပန္ပါတယ္။
ဒီႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးေပၚမွာ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏုိင္ငံရဲ႕လႊမ္းမုိးမႈကရွိတယ္။ ေရတုိနဲ႔ ေရရွည္ေကာ လႊမ္းမုိးႏုိင္ပါတယ္။ စီးပြား ေရးဆက္ဆံေရးအရေကာ၊ စစ္ေရးဆက္ဆံေရးအရေကာ နီးစပ္၊ နီးကပ္မႈရွိပါတယ္။ ဂ်ပန္ကေတာ့ ဒီႏွစ္ႏုိင္ငံအေပၚမွာ တည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ဆက္ဆံေရးကုိ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ႏုိင္ငံပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေျခခံအေဆာက္အဦေတြအတြက္ ေထာက္ပံ့ကူညီေပးခဲ့ ပါတယ္။ ဂ်ပန္က သီရီလကၤာနဲ႔ ျမန္မာႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးအတြက္ စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖဳိးတုိးတက္ေရးအတြက္ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးပါတယ္။ ဥပမာ၊ ဂ်ပန္က ျမန္မာကုိ အၾကံေပးပညာရွင္ ၅၀ ဦးေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုေကာ ဘယ္လုိလဲ။၀ါရွင္တန္က ျမန္မာကုိ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းတုိင္းစီကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ ေနတယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ အေမရိကန္သမၼတကုိယ္တုိင္ ႏွစ္ၾကိမ္တိတိ လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္က လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚမွာ ပိတ္ဆုိ႔မႈ ဆုိင္းငံထားလုိက္ရတယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာနဲ႔ဆက္ဆံေရးအတြက္ ဘယ္အေပၚမွာ ဦးတည္စဥ္းစားဆုံးျဖတ္မလဲဆုိရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကုိ ဘယ္လုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးမလဲဆုိတာရယ္၊ တုိင္းရင္းသားလူနည္းစုေတြနဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး တုိး တက္ေအာင္ျမင္မႈရွိ၊မရွိဆုိတဲ့အေပၚေတြမွာ ဆုံးျဖတ္ပါလိ့မ္မယ္။ ျမန္မာအစိုးရကလည္း အေမရိကန္နဲ႔ ပုံမွန္ဆက္ဆံေရး အျပည့္အ၀ ျပန္ လည္ထူေထာင္ခဲ့ၿပီး၊ ဒီမုိကရက္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာေကာ၊ စစ္ေၾကာင္းတာရွည္ခဲ့တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကုိ အၿပီးသတ္ႏုိင္ဖုိ႔ေကာ မူ၀ါဒေတြ ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ပါတယ္။
ေမလပုိင္းမွာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ၾက၊ီး ဂၽြန္ကယ္ရီက သီရီလကၤာကုိ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့တယ္။ သမၼတရာဇာ လက္ထက္မွာ အေမရိကန္နဲ႔ဆက္ဆံေရး ေအးစက္ခဲ့ေပမယ့္၊ သမၼတသစ္ သီရီေသနလက္ထက္မွာ ေတာ့ ျပန္လည္ေႏြးေထြးခဲ့တယ္။ ၀ါရွင္တန္ဘက္ကေတာ့ရွင္းတယ္။ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံေရးတုိးတက္မႈျဖစ္စဥ္အေပၚမူတည္ၿပီး ႏွစ္ႏုိင္ငံဆက္ဆံေရးခ်ိန္ခြင္က ေျပာင္းႏုိင္ တယ္ဆုိတဲ့ သတင္းစကားပါပဲ။ ျမန္မာရဲ႕တုိးတက္မႈက ျပည္ပႏုိင္ငံက ဖိအားေတြ၊ မက္လုံးေတြထက္ ျပည္တြင္းအင္အားစုက ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ေတြ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြအေပၚမွာပဲ မူတည္ေနပါတယ္။
ဒီႏွစ္ႏုိင္ငံအေပၚမွာထားတဲ့ အေမရိကန္ေပၚလစီက အေရးယူပိတ္ဆုိ႔မႈေတြ၊ ကတိေပးမႈေတြနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ပါတယ္။ ဒါေတြက သူတုိ႔ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံးအတြက္ အေရးပါဆုံးေတြ ဟုတ္ဟန္မတူပါဘူး။ အေရးပါဆုံးနဲ႔ အေရးၾကီးဆုံးေတြက လြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္ေျပာ ဆုိခြင့္၊ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္း၊ ဒီမုိကရက္တစ္က်က် ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ပုိင္ခြင့္တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ကုိဇန္
http://kozamthang.blogspot.com/2015/07/blog-post_64.html?spref=fb မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။