က်ေနာ္ႏွင့္ ကိုကိုးက်ြန္းခရီးစဥ္ အပိုင္း-၃

ဟာ!!!!!!! သြားျပီ SO ေရ!!!!!!

မ်ိဳးလြင္ရဲ့အသံ
ထိုးထားတဲ့ ဓါတ္မီးေရာင္ေအာက္ျမင္ကြင္း
စတာေတြေျကာင့္ က်ေနာ္ အံ့ျသတုန္လွဳပ္မိသြားပါျပီ။

ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ေရယာဥ္ဦးပိုင္းမွာရွိတဲ့
Cable Locker လို ့ေခၚတဲ့ သေဘာၤေက်ာက္ျကိဳးေတြ
အသြင္းအထုတ္လုပ္တဲ့ အခန္းတခုလံုး ေရေတြျပည့္ေနပါျပီ။

ဒီအခန္းက ေသးေသးေလးေတာ့မဟုတ္
Manhole လို ့ေခၚတဲ့ ကုန္းပတ္ေပၚက ေရလံုတံခါးတပ္
လူဝင္ေပါက္ကေန ဟိုးေအာက္ထိ ေက်ာက္က်ိဳးပံုထိဆို
လူ သံုးေလးရပ္ေလာက္ နက္ျပီး ေက်ာက္ရစ္စက္ျကီးပါ
ထားတဲ့အခန္းမို ့ ၈ေပ ပတ္လည္ေလာက္ေတာ့
အနည္းဆံုး ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။
ဒါနဲ ့ ၂ေယာက္သား မတိုင္ပင္ထားဘဲ က်ေနာ္တို ့
ကုပ္ကပ္ျပီး ေလးဘက္ေထာက္ေနရတဲ့ ေအာက္ေျခက
Manhole ရဲ့ ယံုနားရြက္ နပ္ေတြကို ဖြင့္ျကပါေတာ့တယ္။

ဘာလ့ိုလည္း ဆိုေတာ့ ေစာေစာက ပင္လယ္ေရ
ျပည့္ေနတဲ့ အခန္းက ေရယာဥ္ရဲ့ ဦးပိုင္းထိပ္ဆံုးခန္း။
ခုက်ေနာ္တို ့ ထပ္ဖြင့္တဲ့အခန္းက သူ ့အခန္းရဲ ့ေနာက္က
လက္နက္/ခဲယမ္းခန္းေဘး
ခဲယမ္းတင္/ခ်လုပ္တဲ့ အေပါက္မို ့ပါ။

နပ္ေတြ က်ြတ္လို ့ အံဖံုးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့---------

သြားျပီေဟ့!!!!!! ဒီတခါေတာ့ က်ေနာ့အသံပါ။

ေရယာဥ္တစီးလံုးအတြက္ လက္နက္ငယ္မ်ိဳးစံု
ခဲယမ္းမ်ိဳးစံု ထားတဲ့အခန္းတံခါးဲမွလည္း ေရေတြ
ယိုစီးလို ့ ျဖစ္ေနပါျပီ။
ျကမ္းျပင္မွာလည္း ေရေတြက အမ်ားျကီး။

မတတ္နိုင္ေတာ့ ေရယာဥ္ရဲ့ ဦးပိုင္း အခန္းကေတာ့
ေရျပည့္သေလာက္ျဖစ္ေနျပီး
က်ေနာ္တို ့ခပ္ထုတ္လို့ရတဲ့ အေနအထားလည္းမဟုတ္။

ဒါနဲ ့ ၂ ေယာက္သား အဖံုးကိုျပန္ပိတ္
ယံုနားရြက္ေတြျပန္က်ပ္ျပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ေရွ့က Cable Locker ေပါက္ကိုေတာ့
သြားဖို ့ခက္တာ လိွဳင္းတခ်က္ခ်က္ေက်ာ္ေနတာေျကာင့္
ဒီအတိုင္းဘဲထားခဲ့ရပါတယ္။

ေရယာဥ္ရဲ ့ အလယ္ပိုင္းျပန္ေရာက္တာနဲ ့
နီးရာလူေတြဆြဲေခၚျပီး ေအာက္ထပ္ကိုဆင္း
လူေနခန္းေတြ လိုက္ျကည့္ ေတာ့ ေရေတြက
Titanic ဇာတ္ကားထဲကလို ေျခသလံုးေလာက္နဲ ့
ေရယာဥ္လိမ့္တဲ့အတိုင္း တဝုန္းဝုန္းနဲ ့ ေဘးနံရံေတြကို
ရိုက္ခတ္ေနပါတယ္။
ေျကာက္တဲ့သူေတြက ေရလြတ္ရာမွာ ကုပ္ကုပ္ေလးေန
မူးတဲ့လူေတြကေခြေန အံပုံးေတြေရာ
အမွိဳက္သရိုက္မ်ိဳးစံုပါ ေရနဲ ့အတုူေျပးေနပါတယ္။

အေျပးအလွြား ဦးပိုင္းနဲ ့ အလယ္ပိုင္းကို ျပန္စစ္
အေပၚျပန္တက္ အေပၚကေနမွ အဂၤ်င္စက္ခန္းထဲ
ဝင္ျကည့္လိုက္ေတာ့ စက္အဖြဲ ့ေတြ တကိုယ္လံုးရြဲျပီး
အဂ်ၤင္ခန္းထဲက ေရေတြ စုတ္ထုတ္ေနတာ ေတြ ့ရပါတယ္။
EOျကီးကို အေျခအေနေမးျကည့္ေတာ့ ေရေတြက
ဘက္စံုကေနဝင္ေနတာ Damage Control အတြက္
အေတာ္ကို ခက္ေနတဲ့ အေနအထားပါတဲ့။

COျကီးသိျပီလားဆိုေတာ့ Watch Officer သိမယ္ထင္တယ္တဲ့။

ေသျပီ ေသျပီ ----------

က်ေနာ္ အျမန္အေပၚျပန္ေျပးတက္ရပါျပီ။

က်ေနာ္ဘာလုပ္မယ္ထင္ပါသလဲ??????

ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ #စီအိုျကီးေလာေစာျကိုင္တပည့္ပါ။
ခ်က္ခ်င္းဘဲ """"Commander Never Sleep"""
စာတန္းကပ္ထားတဲ့ စီအိုျကိီးအခန္းတခါးကို
ခပ္ျပင္းျပင္းေခါက္ရင္း တံခါးဖြင့္လာတဲ့ စီအိုျကီးကို
လက္ရွိေရယာဥ္အေျခအေနကို ခပ္သြက္သြက္
တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

စီအိုျကီးလည္း Uniform ေကာက္စြပ္
Bridge ေပၚတက္ဖို ့ ျပင္ရင္း ပါးစပ္က
နိုင္ဇာျမင့္ ဒါလုပ္ ဟိုဟာလုပ္ဆိုျပီး တတြတ္တြတ္မွာပါတယ္။

ျပီးတာနဲ ့ စီအိုျကီး Bridge ေပၚတက္ျပီး ကြပ္ကဲမွဳ
ေပးပါေတာ့တယ္။

Crew အားလံုးႏွိဳး ပါလာတဲ့ ခရီးသည္ထဲက
သန္စြမ္းတဲ့သူမွန္သမ်ွ အကုန္ လူုစုရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ တခုျကိုေျပာပါရေစ။
ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့ သေဘၤာျကီးမွာ
အရာရွိက ခင္ဗ်ားတေယာက္ထဲမို ့ ခုလိုျဖစ္ေနတာလား
ဆိုရင္ျဖင့္ အရာရွိေရာစစ္သည္ပါ ဖြဲ ့စည္းပံုအျပည့္
ပါပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ျဖစ္စဥ္ စခါစမွာ All Crew Stand-by မဟုတ္သလို
ေနာက္ပိုင္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္အားလံုးမွာေတာ့
အရာရွိ/စစ္သည္အားလံုးဟာ တညီတညြတ္တည္း
တက္ညီလက္ညီ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျကတာပါ။

ဒီစာကိုသာ က်ေနာ္က ေရးရတာမို ့ ဝထၲ ဳ က်ေနာ္ေရး
က်ေနာ္မင္းသား က်ေနာ္ဒါရိုက္တာ ျဖစ္ကာ
က်ေနာ္တေယာက္ထဲရဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳကို
ေရးသားေနမိျခင္းပါ။
တကယ္ေတာ့ Crew အားလံုးညီျကလို ့
အသက္ရွင္ခြင့္ရခဲ့တာပါ။

Bride ေပၚ စီအိုျကီးေရာက္တာနဲ ့ ခါတိုင္းလို
သူသင္ထားတဲ့ အတိုင္း သတိဆြဲ အေလးျပဳ
"""""Captain on the Bridge""""ေတြေအာ္
Ship Heading , Speed စတာေတြကို အဂၤလိပ္လို
သတင္းမပို ့နိုင္ေတာ့သလို စီအိုီျကီးကိုယ္တိုင္လည္း
GPS ေျပးျကည့္ တည္ေနရာရွာ Floodlightဖြင့္ျပီး
ေရယာဥ္အေျခအေနျကည့္ ျပီး
ေရယာဥ္ကို လိွဳင္းဒဏ္ခံ သက္သာေစဖို ့
ဦးတည္အနည္းငယ္ေျပာင္းျပီး စက္ရွိန္ နည္းနည္းေလ်ွာ့လိုက္ပါတယ္။

အဲ့ေနာက္ပိုင္းလည္း အရာရွိမ်ားကို သူ ့အဖြဲ ့နဲ ့သူ
တရစပ္ ေျပာေနရင္း တာဝန္ေပးပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ရွက္ရွက္နဲ ့ ဝန္ခံရမဲ့ ကိစၥတခုရွိေနပါတယ္။
က်ေနာ္တို ့ ေရယာဥ္ဟာ ေရယာဥ္အိုျကီးျဖစ္ေနသလို
Annual Dock ဆိုတဲ့ ႏွစ္စဥ္ ေဒါက္တင္ျပင္ဆင္ရမဲ့
ရက္ကလည္း အေျကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေျကာင့္
တင္ခြင့္မရေသးပါဘူး။
ေရယာဥ္မွာရွိတဲ့ Crew အားလံုးအတြက္
အသက္ကယ္အက်ီၤက လံုေလာက္မွဳရွိေပမဲ့
ခရီးသည္ေတြအတြက္မရွိလို ့ လံုေလာက္အေရအတြက္
ျဖစ္ေစဖို ့ တျခားေရယာဥ္နဲ ့တပ္ကေန ဌားခဲ့ပါတယ္။
အဲ့အတြက္ေတာ့ စိတ္ပူစရာမရွိပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို ့မွာ
ကုန္သြယ္ေရေျကာင္းသေဘၤာေတြမွာသံုးတဲ့
Channel 16 ဆိုတဲ့ ဆက္သြယ္ေရးစက္ မရိွပါဘူး။
ဒါေျကာင့္ ေရယာဥ္သာနစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
အနီးအနားမွာရွိေနနိုင္တဲ့ ကုန္သြယ္ေရေျကာင္း
အရပ္ဖက္ေရယာဥ္ေတြကို အကူအညီေတာင္းလို့ ့မရဘူးေပါ့။
ေနာက္ျပီး GMDSS လို ့ေခၚတဲ့ ပင္လယ္ျပင္အေရးေပၚ
အခ်က္ေပးစနစ္ကိုလည္း မသံုးနိဳင္ေသးပါဘူး။

ဒီေတာ့ စီအိုျကီးကိုယ္တိုင္ ေရယာဥ္ပဲ့ပိုင္း အလည္ပိုင္း
စက္ခန္းေတြကို ေတြကို ဆင္းစစ္ျပီး ကိုယ္တိုင္ေျကးနန္း
ေရးကာ အထက္ဌာနသို ့ တင္ျပပါတယ္။
အဲ့ေတာ့မွ အထက္ဌာနက နီးစပ္ရာ တပ္ စခန္း
ေရယာဥ္ေတြကို ေျကးနန္းထုတ္ျပီး
ကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ေစပါတယ္။

အဲ့အခ်ိန္ကစလို ့ ေရယာဥ္တခုလံုးဟာ
Titanic ပံုစံ စစ္စစ္ကို ေပါက္သြားပါေတာ့တယ္။
ဘာလို ့လဲဆို နဂိုထဲက ေျကာက္ေနျကတဲ့ ခရီးသည္ေတြဟာ
က်ေနာ္တို ့ Crew ေတြ ေျပးလွ ြားေနတာ
သူတို ့ကို Lifejacket ေတြ မဝတ္မေနရ ဝတ္ခိုင္းတာ
ေခ်ာင္ထဲမွာမေနခိုင္းဘဲ ကုန္းပတ္ကိုတက္ရလြယ္မဲ့ ေနရာ
ေတြကို ေရွြ ့ေပးေနတာေတြေျကာင့္ တခ်ိဳ ့
ေသပါျပီဆိုျပီး ေအာ္ဟစ္ငိုယို ကေယာင္ကတမ္း
ေျပာဆိုတဲ့သူေတြပါ ရွိလာပါတယ္။

ခရီးသည္ကိစၥေတြ အရင္ဆံုးစီစဥ္ျပီးတာနဲ ့
က်ေနာ္အပါအဝင္ ေနာက္ထပ္အရာရွိတဦး
EOျကီးနဲ ့အတူ စစ္သည္စုျပီး ေရယာဥ္ဦးပိုင္းက
ေရေတြစုပ္ထုတ္ဖို ့ ေရဝင္ေပါက္ကိုရွာဖို ့
စတင္လွဳပ္ရွားျကပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေရဝင္သတိေပးတဲ့ ALARM စနစ္
မရွိဘူးလား ဆိုရင္ျဖင့္
ရွိပါတယ္ ေရယာဥ္အိုျကီးမို ့
Sensor ေတြ အလုပ္မလုပ္ေတာ့တာ ျကာခဲ့ပါျပီ။

EO ျကီးက Fitted Bilge Pump ေတြသံုးျပီး
ေရထုတ္ဖို ့ျကိုးစားျပန္ေတာ့ ပင္လယ္ေရဝင္တာ
မ်ားသြားလို ့လား ဝါယာေတြ ေရွ့ာ္ခ္ျဖစ္တာလာမသိ
လံုးဝအလုပ္မလုပ္ေတာ့။
ဒီကိစၥေတာ့ က်ေနာ္က Engineer side က မဟုတ္လို ့
သိပ္နားမလည္ပါ။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကူဘိုတာလို ့ အလြယ္ေခၚတဲ့
အဂ်ၤင္တပ္ ေရစုပ္စက္နဲ ့ စုတ္ထုတ္ဖို ့ စီစဥ္ျကပါတယ္။

ဒါေပမဲ့လည္း စက္ခန္းေရာ အလယ္ခန္းမွာပါ
သူ ့အဖြဲ ့နဲ ့သူ Crew ေရာ အရပ္သားေယာက္က်ားမ်ားပါ
ေရစုပ္ထုတ္ေနရတာမို ့ တလံုးထဲသာမ်ွယူခဲ့ရပါတယ္။

ေရာက္ေတာ့ ေရစုပ္ဖို ့ အျမန္ဆံုးျပင္ဆင္ျပီး
ခဲယမ္းခန္းနားက ေရေတြကို RPM အျမင့္ဆံုးနဲ ့
စုတ္ထုတ္ပါတယ္။ စုတ္သာစုတ္တယ္ ေရေတြက
ထင္သေလာက္ျမန္ျမန္မက်။
ခဲယမ္းခန္းနဲ ့ Cable Locker ျကားကေန ေရေတြက
ကူးေနဆဲပါ။
ဒါေတာင္ ခဲယမ္းခန္းနဲ ့ Cable Room ျကားမွာ
အခန္းေသး တခန္းခံေနပါေသးတယ္။
ေရွ့ဖက္က Cable Locker ကိုျကည့္ေတာ့လည္း
ေရက သိသိသာသာက်မသြား ေလ်ွာ့သလိုျဖစ္လိုက္
ျပန္တက္လာလိုက္နဲ ့ပါ။

အားလံုးရဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြက
တေျဖးေျဖးတိုးတိုးလို ့လာပါတယ္။
Damage Control ေခၚတဲ့ ပ်က္စီးထိန္း လုပ္ဖို့ ့ေနေနသာသာ
ေရဝင္တဲ့ေနရာ ရွာမရဘဲ ေရဝင္ကိုပင္
မထိန္းနိုင္တဲ့ အေနအထား။

Cable Lockerကိုအရင္မစုပ္တဲ့အေျကာင္းကေတာ့
ေရယာဥ္ဦးစိုက္ေနဆဲမို ့ လူေတြ အသက္အႏၲရယ္နဲ ့
အရမ္းနီးေနလို ့ပါ။

အဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုင္ ေနတဲ့
ကုန္းပတ္ေအာက္ကေန ေရယာဥ္တခါယိမ္းလိုက္တိုင္း
ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ေနတာကို ဖိနပ္မပါတဲ့ ေျခဗလာက
ခံစားမိလိုက္ပါတယ္။

ပထမေတာ့ မိုးသံေလသံလိွဳင္းသံ စက္သံေတြျကား
သာမာန္ ပစၥည္းခ်င္း ထိခိုက္မိသံလို ့ထင္မိေပမဲ့
ေနာက္ပိုင္းပံုမွန္လို ျဖစ္လာေတာ့ စိတ္ထဲမသကၤာေတာ့ဘဲ
အနားကစစ္သည္တေယာက္ကို ေျခေထာက္ကဆြဲခိုင္း
ေနာက္တေယာက္ကို ခါးက Life Line ကို ဆြဲခိုင္းကာ
ေရယာဥ္ကုန္းပတ္ေပၚဝမ္းလ်ွားေမွာက္လို ့
Guard Railတိုင္( Stanchion )ကို အားျပဳရင္း ေရယာဥ္ရဲ့
ဦးပိုင္း ဝမ္းပိုင္းကိုငံု ့ ျကည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
အဲ့အခ်ိန္မွာ အာရံုတက္အလင္းေရာင္နဲ ့မို ့
အလင္းေရာင္က ျမင္နိုင္စြမ္းေတာ့ ရွိေနပါျပီ။

လိွဳင္းေျကာင့္ ေရယာဥ္တခ်က္ အလိမ့္မွာ
တခ်က္ေပၚလာတဲ့ ေရယာဥ္ဝမ္းဗိုက္ကို
ရသမ်အလင္းေရာင္ျကား အားရံုစိုက္ျကည္ေတာ့
က်ေနာ္္တို ေရယာဥ္ရဲ့ ေက်ာက္စူးျကီးဟာ
ေအာက္ကို ေလ်ွာက်ေနျပီး ေရယာဥ္ဝမ္းဗိုက္သားကို
လိွဳင္းခ်က္အတိုင္း ထိုးခြဲေနပါေတာ့တယ္။

က်ေနာ္သိလိုိက္ပါျပီ ေက်ာက္ဆူးက ေအာက္ကိုေလ်ွာက်
လိွဳင္းေျကာင့္ ေရယာဥ္နံယံကို ထိုးခြဲ
အဲ့အကြဲေျကာင္းမွတဆင့္ ေရေတြက
ေရယာဥ္သြားႏွဳန္းအတိုင္း အရွိန္နဲ ့တိုးဝင္ေနျပီဆိုတာကိုပါ။

က်ေနာ္လည္း EOျကီးကို သတင္းပို ့
ေရစုပ္အားတိုးသင့္ေျကာင္း ထင္တာကိုေျပာျပျပီး
Bridgeကိုသြားျပီး စီအိုျကီးကို သတင္းပို ့ရတာေပါ့။

စီအိုျကီးက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေရယာဥ္ကို
လွိဳင္းဒဏ္ခံနိုင္တယ္ဆိုရံု ေလ်ွာ့ခ်ျပီး ေရဝင္ကို
ထိန္းေပးပါတယ္။

ေနာက္ျပီး အဓိက ေရဝင္ေနရာကိုသိျပီမို ့
ေရယာဥ္ဦးေမာ့လာေစေရး ဦးစားေပးျပီး
ေရစုပ္စက္ ရသေလာက္ တျပိုင္ထဲ စုပ္ထုတ္ဖို ့ ညွြန္ျကားပါတယ္။