Image may be NSFW.
Clik here to view.
က်ေနာ္ ပင္လယ္ျပင္ကုိ ပထမဆံုး စထြက္ဖူးတဲ့ ခရီးစဥ္မွာေပါ့..။
မွတ္မွတ္ရရဆုိသလုိ အဲဒီအေခါက္မွာ ေက်ာက္ဆူးေရေမ်ာတာနဲ႔ၾကံဳလုိက္ရပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔လုိက္ပါလာတဲ့ စစ္ေရယာဥ္-အင္းယား ရန္ကုန္ျမစ္အတုိင္း ခုတ္ေမာင္းလာျပီး ဒဂံုမီးျပ မေရာက္မီ ေရလယ္တေနရာမွာ ေခတၱ ေက်ာက္ခ်ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။
ရတနာ ေရနံစင္လံုျခံဳေရး တာဝန္ယူဖုိ႔ ပင္လယ္ျပင္စစ္ဆင္ေရးခရီးစဥ္ေတြ က်ေနာ္လုိက္ပါရတုိင္း အဲဒီေနရာ တဝုိက္မွာ စစ္ဆင္ေရး အဝင္/အထြက္ စစ္ေရယာဥ္ခ်င္း တာဝန္လဲႊေျပာင္းေလ့ရွိတာ ၾကံဳရတတ္ပါတယ္။
အဲဒီေနရာကေန ျမစ္ကမ္းတဖက္ကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လုိက္ရင္ လက္ခုပ္ကုန္း ကမ္းေျခအလွကုိ အတုိင္းသား ျမင္ေနရတယ္။ ညေနခ်မ္း ေနဝင္ခါနီးအခ်ိန္ ေရႊအုိေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ ဆည္းဆာအလွရပ္ဝန္း ေအာက္မွာ ေရေပၚလွ်ပ္ေျပး လႈိင္းကေလးေတြက ကမ္းစပ္ကုိ အိအိေလး ပုတ္ခတ္ကစားေနတဲ့ ျမင္ကြင္းလွလွေလးကုိ ေရယာဥ္ေပၚကေန အားမလုိအားမရ တစိမ့္စိမ့္ ေငးေမာ ရႈစားေနခ်ိန္….
Look out တာဝန္က် ရဲေဘာ္ဆီမွ ‘ေရယာဥ္ ေက်ာက္ေမ်ာေနျပီ’ ဆုိတဲ့ သတိေပးသံက .. ေရယာဥ္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ အဆင့္အတန္းဝင္အားလံုးကုိ တပ္လွန္႔လုိက္သလုိပါပဲ..။
ေရတပ္ခရာ အခ်က္ေပး မႈတ္သံနဲ႔အတူ ေရယာဥ္ တခုလံုး လႈပ္လႈပ္ရွားရွား အာရံုမ်ားသြားၾကတယ္။ ထမင္းစားေနသူေတြလည္း စားလက္စ ပန္းကန္ကုိ ဒီအတုိင္း ပစ္ထားခဲ့ျပီး ေရယာဥ္ကုန္းပတ္ေပၚ ေျပးတက္ လာၾကတယ္။
ဒီေရက်ခ်ိန္ျဖစ္ေနေတာ့ ေရယာဥ္ဟာ ပင္လယ္ဘက္ဆီကုိ တေရြ႕ေရြ႕ေမ်ာပါေနတာပါ။ ျမစ္ဝပုိင္း ေရျပင္က်ယ္ ျဖစ္ေနတာမုိ႔ အတားအဆီးမရွိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ၾကီး လြင့္ေမ်ာေနတယ္ ထင္ရေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ေရယာဥ္ ေမ်ာပါေနတဲ့ ေအာက္ဘက္ လမ္းေၾကာင္းတည့္တည့္မွာ ေရလယ္မီးျပတခုရွိေနတာ ေတြ႔လုိက္ရတယ္။
အားလံုးရဲ႕ အသိအာရံုမွာ စုိးရိမ္စိတ္ေတြ တုိးလွ်ဳိးဝင္ေရာက္လာေနၾကျပီ။ ေရယာဥ္ေက်ာက္ခ်တဲ့ ေနရာနဲ႔ မီးျပ.. ေရမုိင္ ၁ မုိင္ေက်ာ္ အလွမ္းေဝးေပမဲ့ အခုလုိ ေက်ာက္ေမ်ာေနတဲ့အခါမွာေတာ့ အႏၱရာယ္ဟာ ကုိယ္နဲ႔နီးရာကုိ တျဖည္းျဖည္းခ်ဥ္းကပ္လာသလုိ ခံစားေနၾကရတယ္။
‘လက္တုိ ငါးရုိးမ်က္’ ဆုိတဲ့ ျမန္မာစကားပံုတခုဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ ကြက္တိလုိ႔ ဆုိခ်င္ ပါတယ္။ ေရယာဥ္ ေမ်ာပါေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသြားေအာင္ တုတ္ေထာက္လုိ႔လည္းမရ၊ တက္နဲ႔ေလွာ္လုိ႔ လည္း မျဖစ္ .. ။ ျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ကုိ လက္ပုိက္ၾကည့္မေနရံုမွတပါး စိတ္ထဲမွာ ၾကိတ္မနုိင္ခဲမရ ရင္တမမ ျဖစ္ေနရတဲ့ အေနအထားပါ….။
တခုတည္းေသာ နည္းလမ္းက အခ်ိန္မီ ေရယာဥ္စက္ႏႈိးနုိင္ဖုိ႔ပါပဲ။ ေရယာဥ္တစီး စက္မၾကီးႏႈိးဖုိ႔ဆုိတာက ဆုိင္ကယ္၊ ေမာ္ေတာ္ကားေတြလုိ တခ်က္တည္း ‘ေဒါက္ဝူး’ လုပ္လုိ႔ရတာ မဟုတ္။ ခုဟာက အေသးစား ဓာတ္ဆီအင္ဂ်င္ မဟုတ္တဲ့အျပင္ ဒီဇယ္အင္ဂ်င္ျဖစ္ေနတာေတာင္မွ အၾကီးစားအင္ဂ်င္ပါ။ က်ေနာ္က ေရယာဥ္ အေတြ႔အၾကံဳ မရွိတဲ့အျပင္ စက္ပုိင္းဆုိင္ရာ ပညာသည္လည္း မဟုတ္ေပမဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အၾကမ္းဖ်င္းကုိ ေတာ့ ျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ပထမဆံုး ေလေပါင္ျဖည့္ဖုိ႔ မီးစက္ႏႈိးရတယ္။ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာ ေလေပါင္ျဖည့္ ျပီးမွ အဲဒီ ေလဖိအား pressure နဲ႔ စက္မၾကီး အင္ဂ်င္ start လုပ္ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ တခါတည္းနဲ႔ အင္ဂ်င္စက္ မနုိးဘူးဆုိရင္ ေနာက္တခါ ေလေပါင္ျပန္ျဖည့္..။ အခ်ိန္ထပ္ေစာင့္…။
ဘယ္သူ႔ကုိမွ မ်က္ႏွာငဲ့ညွာ ေစာင့္ဆုိင္းမေနဘဲ တေရြ႕ေရြ႕ပံုမွန္စီးဆင္းေနတဲ့ ေရအလ်င္ကုိ မေက်မနပ္ ျငဴစူအံၾကိတ္ ေနၾကရံုကလဲြျပီး ဘယ္သူမွ မတားဆီးနုိင္။
ေက်ာက္ခ်ရပ္နားတဲ့ ေနရာမွာတုန္းက မီးျပတည္ရွိရာ ဘြိဳင္နဲ႔ တဖ်တ္ဖ်တ္ မီးအလင္းေရာင္ေလးကုိ မႈန္မႈန္ ေရးေရးသာ ျမင္ခဲ့ရေပမယ့္ …. အခုေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာတာမုိ႔ ပီပီျပင္ျပင္ ျမင္ေတြ႔စျပဳလာပါျပီ။ ဝန္းက်င္တခုလံုး အေမွာင္ထုက လုယူသိမ္းပုိက္လာခ်ိန္မွာ ေရယာဥ္ Crew ေတြရဲ႕ စုိးရိမ္ ပူပန္မႈကုိ အားပုိ ေစပါတယ္။
စစ္ေရယာဥ္မွဴး ဗုိလ္မွဴး မုိးေက်ာ္ေဆြ ခမ်ာလည္း Wheel House ထဲမွာ စီစဥ္ညႊန္ၾကားေနရာက တခ်က္ တခ်က္မွာ Wheel House အျပင္ဘက္ ထြက္ကာ ေရျပင္ကုိေငးၾကည့္ရင္း စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေနပံု ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔တေတြကေတာ့ Oerlikon Deck ေပၚကေန Look out ၾကည့္ေပးရင္း ေရယာဥ္ ျမန္ျမန္ စက္နုိးပါေစလုိ႔သာ ဆုေတာင္းေနရပါတယ္။
အကယ္၍ အခ်ိန္မီ ေရယာဥ္စက္မႏႈိးနုိင္လုိ႔ မီးျပကုိ ဝင္ေအာင္းမိမယ္ဆုိရင္ ေနာက္ဆက္ျဖစ္လာမယ့္ အက်ဳိးဆက္ေတြက မေသးလွပါ။
Image may be NSFW.
Clik here to view.
ေရယာဥ္နဲ႔ မီးျပဘြိဳင္ ဝင္တုိက္မိျပီး ေရယာဥ္ကုိယ္ထည္ ထိခုိက္ပ်က္စီးသြားနုိင္တယ္။ ေရယာဥ္တက္မ၊ ပန္ကာေတြနဲ႔ ဘြိဳင္ကုိထိန္းထားတဲ့ ေရေအာက္ဆုိင္းၾကီး ျငိျပီး ေရယာဥ္ကုိယ္ထည္ တိမ္းေစာင္းသြားနုိင္တယ္။ ေနာက္တခုက… ေက်ာက္ၾကိဳးကုိ အခ်ိန္မီ ရစ္မတင္နုိင္ရင္ ေက်ာက္ၾကိဳးနဲ႔ ေရေအာက္ဆုိင္းၾကိဳး ရစ္ပတ္ သြားနုိင္တယ္။ ဒါေတြက က်ေနာ္သိသေလာက္ ခန္႔မွန္းၾကည့္တာပါ။ ဒီထက္မက ဆုိးက်ဳိးေတြလည္း ျဖစ္လာ နုိင္ပါေသးတယ္။ ေရယာဥ္ စတင္ေက်ာက္ေမ်ာခ်ိန္ကတည္းက ေက်ာက္ၾကိဳးကုိ ရစ္မတင္ဘဲ ဒီအတုိင္းထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆုိ ၾကိဳးတန္းလန္း ေက်ာက္ဆူးက ေရေအာက္ၾကမ္းျပင္မွာ ဒရြတ္တုိက္လုိက္ပါေနတဲ့အတြက္ ေရေအာက္ ၾကမ္းျပင္က အမာခံတခုခုနဲ႔ ခ်ိတ္မိသြားရင္ ေရယာဥ္ေမ်ာတာ ရပ္တန္႔သြားနုိင္လုိ႔ပါ။
တၾကိမ္မွာေတာ့ ေရယာဥ္ဟာ တုန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားပါေသးတယ္။ အဲဒီအခုိက္မွာ အားလံုး စိတ္သက္သာရာ ရသြားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလးမွ်သာ။ ေက်ာက္က ထိထိမိမိ မခ်ိတ္မိလုိ႔လား မသိ.. ေမ်ာျမဲတုိင္း ဆက္လက္ေမ်ာပါ ေနပါေတာ့တယ္။
ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ အဲဒီလုိ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ေရယာဥ္အနီး ျဖတ္သန္း သြားလာ ခုတ္ေမာင္းေနတဲ့ ေလာက္ေလာက္ လားလား ေရယာဥ္တစီးကုိမွ မေတြ႔မျမင္ရတာပါပဲ။ အကယ္၍ ရွိခဲ့မယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ကုိ အကူအညီေတာင္းျပီး ေရယာဥ္စက္ႏႈိးဖုိ႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္နဲ႔ ေနရာေရႊ႕ဖုိ႔ အခြင့္အေရး ရနုိင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ေရျပင္တခုလံုး လႈိင္းပုတ္သံ ကလဲြလုိ႔ ျငိမ္ခ်က္သား ေကာင္းလ်က္ လစ္လ်ဴရႈထားတဲ့ ပံုပါပဲ။
မီးျပနဲ႔ တုိက္မိေတာ့မယ့္အေရး စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ ေနရတဲ့ၾကားက ပတ္ပတ္လည္ ေရျပင္ကုိလည္း သတိမလပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနရပါေသးတယ္။ တံငါသည္ေတြ ခ်ထားတဲ့ ေမွ်ာပုိက္နဲ႔ ေရယာဥ္ပန္ကာ ရစ္ပတ္မိသြားမယ့္ အႏၱရာယ္ကုိ ေတြးပူရတာပါ။ အဲလုိျဖစ္ရင္ စက္မၾကီး ႏႈိးလုိ႔ရလာတဲ့တုိင္ ေရယာဥ္ခုတ္ေမာင္းဖုိ႔ မျဖစ္နုိင္ပါ။
ေရယာဥ္တခုလံုး စကားသံေတြ တိတ္ဆိတ္ေနေပမဲ့ ႏွလံုးခုန္သံေတြကေတာ့ တဒိတ္ဒိတ္ ပဲ့တင္ထပ္ ေနပါတယ္။ ေရလယ္မီးျပနဲ႔ ဝင္တုိက္မိလုိ႔ ေရယာဥ္တစံုတခု ခၽြတ္ယြင္းပ်က္စီးသြားျပီ ဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ပင္လယ္ျပင္ စစ္ဆင္ေရးခရီးဟာ ဒီေနရာကပဲ ေအာင္ျမင္စြာ တပ္ေခါက္ျပန္ရျပီး ေရယာဥ္တစီးလံုး စံု/ခံု ထိေတာ့မယ့္ကိန္းနဲ႔ မလဲြဧကန္ အေသအခ်ာ တုိးရမွာပါ။
သံေလွာင္အိမ္ အကာအရံထဲမွာ လက္ခနဲ လက္ခနဲ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ မီးလံုးရဲ႕အေရာင္ဟာ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ျပဳစား ေတာ့မယ့္ ပင္လယ္ကေဝ စုန္းမီးေတာက္ အလား စူးစူးဝါးဝါး ေျခာက္လွန္႔ေနသ ခံစားရပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ ကုိမွ မေရာက္ေသး… မာယာမ်ားေသာ အဏၰဝါေရျပင္ရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္က်ီစယ္ျခင္းကုိ ခံေနရျပီလား..။
ထူးထူးကဲကဲ ဘာမွ မတတ္နုိင္ေတာ့ပါ။ ေရယာဥ္စက္မၾကီး ႏႈိးသံတခ်က္ၾကားလုိက္ေသာ္လည္း အင္ဂ်င္ လည္ပတ္သံ ထြက္ေပၚမလာတာေၾကာင့္ အေမာမေျပ ေခၽြးျပန္တာသာ အဖတ္တင္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့လည္း ေနာက္တၾကိမ္ ေလေပါင္ျပည့္မယ့္ အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ဆုိင္းရင္း မီးျပဘြိဳင္ကို ေရယာဥ္နဲ႔ ေဝးရာဆီေရာက္ေအာင္… (စိတ္ထဲကေန) အားမာန္အျပည့္နဲ႔ တြန္းထုတ္ေနမိတယ္။
ေရာက္လာမယ့္ ေဘးက မေဝးလွေတာ့ပါ… မီးျပတည္ရွိရာ ေရလယ္ဘြိဳင္ဆီမွ လႈိင္းပုတ္သံကုိပင္ သဲ့သဲ့ေလး ၾကားေနရပါျပီ…. ခန္႔မွန္းေျခ ကုိက္ ၁၀၀ အတြင္းကုိ ေရာက္ေနျပီလုိ႔ ထင္ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ စကၠန္႔ ပုိင္းေလာက္ ကာလတုိ အခ်ိန္ေလးသာ က်န္ရွိပါေတာ့တယ္။
ကဲ…. မေရွာင္မလဲႊသာေတာ့မယ့္ အတူတူ ျဖစ္လာသမွ်ကုိ အေကာင္းဆံုး ရင္ဆုိင္ၾကဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ရင္း ေတြေဝ မႈိင္ေငး ေနၾကခ်ိန္…………… ေရယာဥ္စက္ခန္းဆီမွ က်ယ္ေလာင္ျမည္ဟီးလွတဲ့ စက္မၾကီး ႏုိးထလာသံကုိ ၾကားလုိက္ရတဲ့ အခါမွာေတာ့ ……………..
‘ေဝး….’ ‘ေဟး….’ ခနဲ က်ယ္ေလာင္စူးရွစြာ ဟစ္ေၾကြး လုိက္သံက ေရယာဥ္စက္သံကုိ ဖံုးလႊမ္းသြားတယ္။ မီးျပဘြိဳင္ကုိ ႏႈတ္ဆက္ လက္ျပသူလည္း ရွိရဲ႕။ ကုန္းပတ္ေပၚမွာရွိေနတဲ့ အရာရွိ/စစ္သည္အားလံုး ေပ်ာ္မဆံုး ေမာ္မဆံုး ကခုန္ျမဴးထူးကုန္ၾကတယ္။
အႏၱရာယ္က်လုဆဲဆဲ ပြတ္ကာသီကာ အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ေမခလာနတ္သမီး က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ ကယ္မ လုိက္ျပီေလ…။
ေနမင္းသူ
၄-၀၆-၂၀၁၃