by သကၠ မိုးညိဳ (Notes) on Wednesday, June 5, 2013 at 8:36am
၁-၁။ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္၏ “တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စာစု” ကိုဖတ္၍ ဤစာကိုေရးပါသည္။ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို ဦးတည္ထားေသာ ထိုမိတ္ေဆြ၏ “ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ကန္႕ကြက္ရန္ မရိွေသာ္လည္း” အခ်ို႕ေသာ အခ်က္မ်ားတြင္ အေကာက္အယူကြဲေနသျဖင့္ ဆိုအပ္သည္ဟု ယူဆ၍ ဆိုပါသည္။ ထိုစာစုကို တံု႕ျပန္ျခင္း မဟုတ္ပဲ အျခားဘက္မွ ဆင္ျခင္ရန္အေၾကာင္းမ်ားကို ခ်ျပျခင္းဟုသာ ယူဆေစခ်င္ပါသည္။
၁-၂။ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးတြင္ တပ္မေတာ္သည္ အင္မတန္ အေရးပါေသာေနရာတြင္သာမက အင္မတန္ သိမ္ေမြ႕ေသာေနရာတြင္ပါ “ပါ၀င္ကျပ အသံုးေတာ္ခံ” ေနသည္ျဖစ္ရာ အင္မတန္ သတိႀကီးစြာ ကိုင္တြယ္မွသာလွ်င္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ဟု ယူဆရပါသည္။ ထို႕အတူ အနာကို အနာမွန္းသိ၍ ကုသေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ၿပီး အနာကို ဖံုးကြယ္ထားျခင္းျဖင့္ “ၿမံဳသြားကာ” တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္မွ ေပါက္ကြဲကာ ဒုကၡေရာက္မည့္ အျဖစ္မ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑ကို စစ္ေဆးၾကည့္ရန္ လိုအပ္လာပါၿပီ။
၂-၁။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သည္ အင္မတန္ “ထူးျခား” ေသာ တပ္မေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ပန္ျပည္တြင္ သေႏၶတည္၍ ထိုင္းေျမေပၚတြင္ ဖြားျမင္သည္။ ဆရာကိုလည္း ကာျပန္ခဲ့ရသည္။ ရန္သူကိုလည္း ပူးေပါင္းခဲ့ရသည္။ ျပည္သူ႕ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တည္ေထာင္ခဲ့သျဖင့္ ျပည္သူ႕အခ်စ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသလို ျပည္သူ႕-----လည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားကို စစ္ေဆးရာတြင္ သူတစ္လူ ငါတစ္မင္း ကိုယ့္ဘက္ကို ယက္ေျပာၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျငင္းပယ္၍ မရေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုသာ သံုးပါမည္။ ေနာက္ခံအေၾကာင္းရင္းကို ဆန္းစစ္လွ်င္မူ လိုရာဆြဲ၍ ေျပာၾကပါလိမ့္မည္။
![]()
၂-၂။ ၁၉၈၈ မတိုင္မွီ အၾကမ္းဖ်င္းမွ်သာ ေျပာလိုပါသည္။ တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို ႏွစ္ႀကိမ္သိမ္းခဲ့သည္။ (တစ္ႀကိမ္က လႊဲအပ္ တာ၀န္ယူခိုင္းသည္ဟုဆိုသည္၊ မေသခ်ာ၊ ေနာက္ခံသက္ေသမ်ားစြာရိွပါသည္၊ အက်ယ္မခ်ဲ႕ပါ။ ျပန္လည္ရွာေဖြဖတ္ရွဳပါ။) အာဏာကို ရယူၿပီးေနာက္ လူ၀တ္လဲကာ ဆိုရွယ္လစ္လူ႕ေဘာင္ႀကီး ထူေထာင္ၾကရာတြင္ ျပည္သူေတြၾကား အနာမ်ားစြာရခဲ့သည္။ “ေခါင္းကိုနာနာရိုက္”ဟု ေက်ာင္းသားမ်ား ၾကားခဲ့ရသည္။ “ဓား ဓားခ်င္း လွံလွံခ်င္း” ဟု စိန္ေခၚခံခဲ့ရသည္။ “စစ္တပ္ဆိုတာ တည့္တည့္ပစ္တယ္”ဟူေသာ တရားနာခဲ့ရသည္။ ထားပါ။ ၿပီးသည္က ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ သြားသူလည္း သြားခဲ့ပါၿပီ။သို႕ေသာ္..
၂-၃။ တစ္ဖက္တြင္လည္း “ရန္ကုန္ အစိုးရ” ဟုေခၚရေလာက္ေအာင္ သူပုန္မ်ား (အမွန္စင္စစ္ သူပုန္ဟု ေျပာရသည္ကိုပင္ အားနာရပါသည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ လက္နက္ကိုင္သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္မွ ခြဲထြက္ခဲ့ရေသာ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းသူမ်ား တပံုႀကီးပါပါသည္) ၀ိုင္းေနေသာ တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ခဲ့ရသည္မွာ တပ္မေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ ထိုကယ္တင္မွဳ ထဲတြင္ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြဲပါခဲ့ေသာ (ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ကဲ့သို႕ေသာ) ပုဂၢိဳလ္မ်ားပင္လွ်င္ ေနာက္ပိုင္း ဒုကၡေရာက္ခဲ့သည္ကိုလည္း ေမ့၍ မျဖစ္ပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အႀကိမ္ႀကိမ္ေဆြးေႏြးခဲ့ပါသည္။ မေအာင္ျမင္ပါ။ ဤသည္ကိုလည္း စဥ္းစားရပါမည္။ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား (ႏွစ္ဘက္လံုးက) ေတာင္းဆိုလွ်င္ မည္သည့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွမေအာင္ျမင္ပါ။ ထိုအခါ အားႀကီးသူက အရင္ေလ်ာ့မွသာ တစ္ဖက္မွ စိတ္ခ်ႏိုင္ပါမည္။ လက္နက္အရင္အပ္ပါ၊ ၿပီးမွ ၾကည့္စီစဥ္မည္ဆိုလွ်င္ မည္သူမွ စိတ္ခ်လက္ခ် အလင္းမ၀င္ပါ။
၃-၁။ ၈၈ ကာလတြင္မူ တပ္မေတာ္က တိုင္းျပည္ကို “ကယ္တင္” ခဲ့ရသည္။ ေပးဆပ္မွဳ အေတာ္ႀကီးေသာ ကယ္တင္နည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ထားေသာ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ားထံမွ ယူနီေဖာင္း၀တ္ထားေသာ လက္ရိွတပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အာဏာကိုလႊဲယူလိုက္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထို စက္တင္ဘာ ၁၈ မတိုင္မီ ကပင္ အေရးအခင္းကို ႏွိမ္နင္းရာတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ားပါ၀င္ေနေၾကာင္း သက္ေသမ်ားစြာရိွပါသည္။ တရားမ၀င္ႏွိမ္နင္းရာမွ တရား၀င္ႏွိမ္နင္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။
![]()
၃-၂။ အာဏာသိမ္းကာစ တပ္မေတာ္ကို “သေဘာရိုး” ဟု ယူဆႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမ်ားစြာရိွပါသည္။ သေဘာရိုးဟု မယူဆႏိုင္လွ်င္ပင္ မူလပါတီေဟာင္း “မဆလ” ကို အယံုအၾကည္လြန္လြန္းခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ပထမဆံုးက်င္းပေပးေသာ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ တရားမွ်တမွဳ ရိွသင့္သေလာက္ရိွခဲ့ျခင္း ကို ၾကည့္ပါ။ မဆလ တစ္ျဖစ္လဲ “တစည” သည္ အယ္အန္ဒီကို ခြက္ခြက္လန္ ရွံဳးသြားေသာအခါ တြင္မွ ေခါင္းမီးေတာက္သြားျခင္းဟု ထင္ပါသည္။ (ထင္ပါသည္ဟု အေလးအနက္ဆိုပါသည္၊) ထိုအခါတြင္မွ ”အခ်ိန္ဆြဲ” မည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြလာခဲ့သည္။ သည္ၾကားထဲတြင္….
၃-၃။ ထိုစဥ္က အန္အယ္ဒီေရာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ “ႏိုင္ငံေရး အပါး မ၀” ေသးေသာ ႏုႏုနယ္နယ္ မ်ားျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ အင္မတန္ႀကီးမားေသာ အမွားမ်ား က်ဴးလြန္ခဲ့ပါသည္။ လက္ရိွအာဏာကိုင္ထားသူကို “ႏ်ဴရင္ဘက္ စစ္ခံုရံုး” ကဲ့သို႕ စကားကို သြားစျခင္းသည္ ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္ တူးျခင္းႏွင့္ တူပါသည္။ ျပည္သူ႕ေထာက္ခံမွဳေၾကာင့္ “ေျမာက္” ေနျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို ကိုယ္ရင္ဆိုင္ေနရသူကို ေလ်ာ့တြက္ထားျခင္းလည္း ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုသို႔ စကားမမွားလွ်င္ပင္ အာဏာကို လြယ္လင့္တကူ လႊဲေပးေရးသည္ မေသခ်ာပါ။
၄-၁။ ထိုအခ်ိန္က လက္ရိွ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ “က်န္းမာေရးေၾကာင့္” ဟုဆိုကာ အနားယူသြားျခင္းသည္ လက္က်န္ရိွသမွ်ေသာ ရိုးသားမွဳမ်ားေရစုန္ေမ်ာသြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕က အမ်ိဳးသားညီလာခံကို အန္အယ္ဒီ သပိတ္ေမွာက္ျခင္းသည္ တပ္မေတာ္ကို စိန္ေခၚလိုက္ျခင္းဟု ယူဆၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ အမ်ိဳးသားညီလာခံ စတင္က်င္းပကတည္းက “အခ်ိန္ဆြဲေရး” နည္းလမ္း စတင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သပိတ္ေမွာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေမွာက္သည္ျဖစ္ေစ ရလာဒ္ထူးမည္မဟုတ္ပါ။ အႀကိမ္ႀကိမ္နား၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚခဲ့ေသာ ညီလာခံ၊ “ႏိုင္လူအင္အား” မ်ားေစရန္ စီစဥ္ထားေသာညီလာခံ၊ လိုခ်င္သမွ် အခ်က္မ်ားကို မရမခ်င္း စီစဥ္ထည့္သြင္းထားေသာ ညီလာခံ၊ ထိုညီလာခံ အေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ား ထင္းထင္း က်န္ပါေသးသည္။ မ်က္စိမွိတ္မျငင္းေစခ်င္ပါ။ ထိုအေတာ္အတြင္း ”အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး” ကိုလုပ္ပါမည္ဟု ေႄကြးေက်ာ္ထားေသာ “ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး” ကိုလည္း ဇြတ္အသက္သြင္းေနသည္မွာ လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလိုထင္ရွားပါသည္။
၄-၂။ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ကလည္း အက်ယ္ခ်ဳပ္ အႀကိမ္ႀကိမ္က်၊ ႏိုင္ငံတကာစီးပြားေရးပိတ္ဆိုမွဳမ်ားလည္းေရာက္လာ၊ ထိုအေနအထားသည္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား “ဟန္ခ်က္ပ်က္ရမည့္အစား” ျပည္သူသည္သာထိခိုက္ပါသည္။ ႏိုင္ငံသည္သာ ထိခိုက္ပါသည္။ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ “ေပါက္ေဖၚႀကီးမ်ား” သည္ အခ်ိန္ရိွခိုက္ လံု႕လစိုက္ၾကပါသည္။ ႏိုင္ငံေရး ဖိႏွိပ္မွဳသည္လည္း တင္မိုး စာတစ္အုပ္ေတြ႕ရံု၊ ေမာင္သာရ စာတစ္အုပ္ေတြ႕ရံုႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ႏွစ္ ေျပးမလြတ္ပါေခ်။ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္တြင္လည္း “မင္းသု၀ဏ္၊ တင္မိုး” စသည့္နာမည္မ်ားမွားယြင္း ပါလွ်င္ပင္ မင္နက္ႏွင့္ ဖံုးအုပ္ေပးရပါေခ်သည္။
![]()
၄-၃။ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကဲ့သို႕ ကိစၥမ်ားတြင္ပင္ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႀကီးကို အတည္ျပဳ၊ နာမည္မထင္႐ွားေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္လႊဲအပ္ကာ အာဏာကို လက္ရိွသမၼတလက္ထဲထည့္ကာ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ တပ္မေတာ္သားေလးပံုတစ္ပံုထည့္သြင္း၍ ကန္႕လန္႕ကာေနာက္ ၀င္သြားျခင္းသည္ပင္လွ်င္ သိမ္ေမြ႔ေသာ အရွဳပ္အေထြးမ်ား၏ အစပင္ျဖစ္သည္။
၅-၁။ ယခုအစိုးရအဖြဲ႕သည္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးမွ ျဖစ္ေသာ္လည္း တပ္မွ ပုဂၢိဳလ္ အမ်ားအျပားပါသည္။ ထို႕အျပင္ ဌာနဆိုင္ရာ ေနရာႀကီးႀကီးမ်ားတြင္လည္း “မိုးက်ေရႊကိုယ္” မ်ားစြာပါသည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္လည္း ေလးပံုတစ္ပံုပါသည္။ သို႕ေသာ္ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ စိတ္ရင္းေစတနာ အမွန္ေကာင္းျခင္း ျဖစ္ပါစဟု ေတြေ၀ရပါသည္။
၅-၂။ ေဒၚစု၊ သမၼတႀကီး၊ အေမရိကန္ သံုးဦးသား မေတြ႕ဆံုမွီတြင္ ႏိုင္ငံအတြင္း ေဒၚလာေစ်းမ်ား မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ခဲ့သည္ကို မွတ္မိသူ႐ွားပါလိမ့္မည္။ ထိုကာလအတြင္း သန္းႄကြယ္သူေဌးႀကီး မစၥတာဆိုးေရာ့ ေရာက္လာသည္လည္း မွတ္မိသူရွားပါလိမ့္မည္။ ထို႕အျပင္ ယခင္အစိုးရ ထင္တိုင္းႀကဲခဲ့ေသာ ေငြေရးေၾကးေရး ကိစၥမ်ားကို ျပန္လည္ဆင္ခ်င္ေစခ်င္ပါသည္။ ေ၀းေ၀းမၾကည့္ပါႏွင့္။ အစိုးရတည္ၿမဲေစေရး တစ္ခုသာ အာရံုထားသည့္ “ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး” တည္ေဆာက္ေရးတြင္ ကုန္က်မည့္ စရိတ္မ်ားကိုသာ မွန္းၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။ ေရာင္းစားခဲ့သည္မွာလည္း ကုန္ပါၿပီ။ ထိုလက္လြတ္စပယ္ကိစၥမ်ား အၾကပ္အတည္း ဆိုက္ေရာက္လာေသာ အခါတြင္ “ရက္စက္ေသာ ေပါက္ေဖၚႀကီး” ေအာက္တြင္ေနသည့္အစား “ရက္ေရာေသာ အန္ကယ္ဆမ္” ေအာက္သို႕ ေျပးရျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးလမ္းျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ အန္ကယ္ဆမ္သည္ အာမခံေၾကးေတာင္းပါသည္။ မေဗဒါ ျဖစ္ပါသည္။
၅-၃။ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို “အမွန္တကယ္” လိုလားသည္မွန္လွ်င္ အင္အားႀကီးသူက အာမခံခ်က္စေပးရပါမည္။ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာမည့္သူမ်ားသည္ပင္လွ်င္ “တိုင္းျပည္ကို ငါတို႕ ေခ်ာက္ထဲက ကယ္တင္ခဲ့ရတာ” ဟူေသာ အေျပာမ်ိဳး ေျပာေနသည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းပါသည္။ ေခ်ာက္ထဲမွ ကယ္တင္ခဲ့ရသည္မွာ ဟုတ္ေကာင္း ဟုတ္ပါမည္။ သို႕ေသာ္ ေခ်ာက္ထဲသို႕ပင္ ခုန္ဆင္းခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေစ့ေဆာ္ခဲ့ေသာ နာက်င္ျခင္းမ်ား၏ အစသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ထိပ္ဆိုေသာ ေနရာမွ ခၽြတ္ၿခံဳက်ဘ၀သို႕ အဘယ္သူေၾကာင့္ ေရာက္ခဲ့ပါသနည္း။ ထိုသူတို႕၏ မ်ိဳးဆက္မ်ားယခုအထိ ဆယ္သက္ဆယ္ခါ စားမကုန္ခ်ိန္တြင္ ငတ္မြတ္ေနေသာ မ်ိဳးဆက္မ်ား လုယက္ၾကမ္းတမ္း ရိုင္းစိုင္းေသာ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ကုန္ၾကသည္မွာ အဘယ္စနက္နည္း။
![]()
၅-၄။ ထိုကိစၥမ်ားကို မေျပာခ်င္ပါ။ သို႕ေသာ္ “ထိုရက္စက္သူႀကီးမ်ား” အား ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးယူမွု မျပဳႏိုင္ရန္ တပ္မေတာ္သား ေလးပံုတစ္ပံုအား လႊတ္ေတာ္အတြင္း ထည့္သြင္းထားခဲ့သည္ဆိုပါလွ်င္ ထိုတပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ားကိုယ္တိုင္ လႊတ္ေတာ္မွ ထြက္ခြာခြင့္ အဆိုတင္သြင္း၍ ထြက္ခြာပါ။ ထိုသူႀကီးမ်ားအား ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးယူမွဳမျပဳေစေရးအတြက္ “ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ” ဆယ္ႀကိမ္က်င္းပ ေပးပါမည္ဟု “ကေလးေျပာ” ေျပာခ်င္လာပါသည္။ ရာႏွဳန္း ေက်ာ္ေစရပါမည္ဟုလည္း အာမခံပါသည္။
၆-၁။ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ျပည္သူျပည္သားတိုင္းသည္ တန္းတူျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္သားျဖစ္၍ အခြင့္ထူးပိုယူ၍ မရပါ။ တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေရးတြင္ တပ္မေတာ္ တာ၀န္ရိွပါသည္။ ဥပေဒျပဳေရးတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ားကိုယ္တိုင္ ႀကိဳက္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ကိုေရြးခ်ယ္ခြင့္႐ိွပါသည္။ “ငါတို႕လက္နက္ကိုင္ထားလို႕ ငါတို႕ဥပေဒျပဳရာမွာ ပါမယ္” ဟု မလုပ္သင့္ပါ။ မလုပ္ေကာင္းပါ။ ထည့္သူက ထိုးထည့္သြားသည့္တိုင္ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ သိရပါမည္။
၆-၂။ ဒီတစ္ခါေနာက္မက်ေသးဘူးေဟ့
ကိုယ့္မွာ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရတုန္း
ကိုယ့္ရဲ႕ ႏွလံုးေသြးေတြ ေစြးေစြးနီေစ
(စိုင္းထီးဆိုင္၊ ေရလိုက္ငါးလိုက္)
၆-၃။ ရင္ၾကားေစ့လိုလွ်င္ မွ်တရပါမည္။ မွ်တမွ ညီညြတ္ပါမည္။ ညီညြတ္မွ ခ်စ္ခင္ပါမည္။ အျခားနည္း မရိွပါ။ ထိုထက္ပို၍ ဆိုရန္မရိွ။
၁-၂။ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးတြင္ တပ္မေတာ္သည္ အင္မတန္ အေရးပါေသာေနရာတြင္သာမက အင္မတန္ သိမ္ေမြ႕ေသာေနရာတြင္ပါ “ပါ၀င္ကျပ အသံုးေတာ္ခံ” ေနသည္ျဖစ္ရာ အင္မတန္ သတိႀကီးစြာ ကိုင္တြယ္မွသာလွ်င္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ဟု ယူဆရပါသည္။ ထို႕အတူ အနာကို အနာမွန္းသိ၍ ကုသေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ၿပီး အနာကို ဖံုးကြယ္ထားျခင္းျဖင့္ “ၿမံဳသြားကာ” တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္မွ ေပါက္ကြဲကာ ဒုကၡေရာက္မည့္ အျဖစ္မ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑ကို စစ္ေဆးၾကည့္ရန္ လိုအပ္လာပါၿပီ။
၂-၁။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သည္ အင္မတန္ “ထူးျခား” ေသာ တပ္မေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ပန္ျပည္တြင္ သေႏၶတည္၍ ထိုင္းေျမေပၚတြင္ ဖြားျမင္သည္။ ဆရာကိုလည္း ကာျပန္ခဲ့ရသည္။ ရန္သူကိုလည္း ပူးေပါင္းခဲ့ရသည္။ ျပည္သူ႕ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တည္ေထာင္ခဲ့သျဖင့္ ျပည္သူ႕အခ်စ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသလို ျပည္သူ႕-----လည္း ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားကို စစ္ေဆးရာတြင္ သူတစ္လူ ငါတစ္မင္း ကိုယ့္ဘက္ကို ယက္ေျပာၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျငင္းပယ္၍ မရေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုသာ သံုးပါမည္။ ေနာက္ခံအေၾကာင္းရင္းကို ဆန္းစစ္လွ်င္မူ လိုရာဆြဲ၍ ေျပာၾကပါလိမ့္မည္။
၂-၂။ ၁၉၈၈ မတိုင္မွီ အၾကမ္းဖ်င္းမွ်သာ ေျပာလိုပါသည္။ တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာကို ႏွစ္ႀကိမ္သိမ္းခဲ့သည္။ (တစ္ႀကိမ္က လႊဲအပ္ တာ၀န္ယူခိုင္းသည္ဟုဆိုသည္၊ မေသခ်ာ၊ ေနာက္ခံသက္ေသမ်ားစြာရိွပါသည္၊ အက်ယ္မခ်ဲ႕ပါ။ ျပန္လည္ရွာေဖြဖတ္ရွဳပါ။) အာဏာကို ရယူၿပီးေနာက္ လူ၀တ္လဲကာ ဆိုရွယ္လစ္လူ႕ေဘာင္ႀကီး ထူေထာင္ၾကရာတြင္ ျပည္သူေတြၾကား အနာမ်ားစြာရခဲ့သည္။ “ေခါင္းကိုနာနာရိုက္”ဟု ေက်ာင္းသားမ်ား ၾကားခဲ့ရသည္။ “ဓား ဓားခ်င္း လွံလွံခ်င္း” ဟု စိန္ေခၚခံခဲ့ရသည္။ “စစ္တပ္ဆိုတာ တည့္တည့္ပစ္တယ္”ဟူေသာ တရားနာခဲ့ရသည္။ ထားပါ။ ၿပီးသည္က ၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ သြားသူလည္း သြားခဲ့ပါၿပီ။သို႕ေသာ္..၂-၃။ တစ္ဖက္တြင္လည္း “ရန္ကုန္ အစိုးရ” ဟုေခၚရေလာက္ေအာင္ သူပုန္မ်ား (အမွန္စင္စစ္ သူပုန္ဟု ေျပာရသည္ကိုပင္ အားနာရပါသည္။ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ လက္နက္ကိုင္သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္မွ ခြဲထြက္ခဲ့ရေသာ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းသူမ်ား တပံုႀကီးပါပါသည္) ၀ိုင္းေနေသာ တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ခဲ့ရသည္မွာ တပ္မေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ ထိုကယ္တင္မွဳ ထဲတြင္ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြဲပါခဲ့ေသာ (ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ကဲ့သို႕ေသာ) ပုဂၢိဳလ္မ်ားပင္လွ်င္ ေနာက္ပိုင္း ဒုကၡေရာက္ခဲ့သည္ကိုလည္း ေမ့၍ မျဖစ္ပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အႀကိမ္ႀကိမ္ေဆြးေႏြးခဲ့ပါသည္။ မေအာင္ျမင္ပါ။ ဤသည္ကိုလည္း စဥ္းစားရပါမည္။ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား (ႏွစ္ဘက္လံုးက) ေတာင္းဆိုလွ်င္ မည္သည့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွမေအာင္ျမင္ပါ။ ထိုအခါ အားႀကီးသူက အရင္ေလ်ာ့မွသာ တစ္ဖက္မွ စိတ္ခ်ႏိုင္ပါမည္။ လက္နက္အရင္အပ္ပါ၊ ၿပီးမွ ၾကည့္စီစဥ္မည္ဆိုလွ်င္ မည္သူမွ စိတ္ခ်လက္ခ် အလင္းမ၀င္ပါ။
၃-၁။ ၈၈ ကာလတြင္မူ တပ္မေတာ္က တိုင္းျပည္ကို “ကယ္တင္” ခဲ့ရသည္။ ေပးဆပ္မွဳ အေတာ္ႀကီးေသာ ကယ္တင္နည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ထားေသာ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ားထံမွ ယူနီေဖာင္း၀တ္ထားေသာ လက္ရိွတပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အာဏာကိုလႊဲယူလိုက္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထို စက္တင္ဘာ ၁၈ မတိုင္မီ ကပင္ အေရးအခင္းကို ႏွိမ္နင္းရာတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ားပါ၀င္ေနေၾကာင္း သက္ေသမ်ားစြာရိွပါသည္။ တရားမ၀င္ႏွိမ္နင္းရာမွ တရား၀င္ႏွိမ္နင္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။
၃-၂။ အာဏာသိမ္းကာစ တပ္မေတာ္ကို “သေဘာရိုး” ဟု ယူဆႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမ်ားစြာရိွပါသည္။ သေဘာရိုးဟု မယူဆႏိုင္လွ်င္ပင္ မူလပါတီေဟာင္း “မဆလ” ကို အယံုအၾကည္လြန္လြန္းခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ပထမဆံုးက်င္းပေပးေသာ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ တရားမွ်တမွဳ ရိွသင့္သေလာက္ရိွခဲ့ျခင္း ကို ၾကည့္ပါ။ မဆလ တစ္ျဖစ္လဲ “တစည” သည္ အယ္အန္ဒီကို ခြက္ခြက္လန္ ရွံဳးသြားေသာအခါ တြင္မွ ေခါင္းမီးေတာက္သြားျခင္းဟု ထင္ပါသည္။ (ထင္ပါသည္ဟု အေလးအနက္ဆိုပါသည္၊) ထိုအခါတြင္မွ ”အခ်ိန္ဆြဲ” မည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို ရွာေဖြလာခဲ့သည္။ သည္ၾကားထဲတြင္….၃-၃။ ထိုစဥ္က အန္အယ္ဒီေရာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ “ႏိုင္ငံေရး အပါး မ၀” ေသးေသာ ႏုႏုနယ္နယ္ မ်ားျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ အင္မတန္ႀကီးမားေသာ အမွားမ်ား က်ဴးလြန္ခဲ့ပါသည္။ လက္ရိွအာဏာကိုင္ထားသူကို “ႏ်ဴရင္ဘက္ စစ္ခံုရံုး” ကဲ့သို႕ စကားကို သြားစျခင္းသည္ ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္ တူးျခင္းႏွင့္ တူပါသည္။ ျပည္သူ႕ေထာက္ခံမွဳေၾကာင့္ “ေျမာက္” ေနျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို ကိုယ္ရင္ဆိုင္ေနရသူကို ေလ်ာ့တြက္ထားျခင္းလည္း ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုသို႔ စကားမမွားလွ်င္ပင္ အာဏာကို လြယ္လင့္တကူ လႊဲေပးေရးသည္ မေသခ်ာပါ။
၄-၁။ ထိုအခ်ိန္က လက္ရိွ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ “က်န္းမာေရးေၾကာင့္” ဟုဆိုကာ အနားယူသြားျခင္းသည္ လက္က်န္ရိွသမွ်ေသာ ရိုးသားမွဳမ်ားေရစုန္ေမ်ာသြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕က အမ်ိဳးသားညီလာခံကို အန္အယ္ဒီ သပိတ္ေမွာက္ျခင္းသည္ တပ္မေတာ္ကို စိန္ေခၚလိုက္ျခင္းဟု ယူဆၾကပါသည္။ သို႕ေသာ္ အမ်ိဳးသားညီလာခံ စတင္က်င္းပကတည္းက “အခ်ိန္ဆြဲေရး” နည္းလမ္း စတင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သပိတ္ေမွာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေမွာက္သည္ျဖစ္ေစ ရလာဒ္ထူးမည္မဟုတ္ပါ။ အႀကိမ္ႀကိမ္နား၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚခဲ့ေသာ ညီလာခံ၊ “ႏိုင္လူအင္အား” မ်ားေစရန္ စီစဥ္ထားေသာညီလာခံ၊ လိုခ်င္သမွ် အခ်က္မ်ားကို မရမခ်င္း စီစဥ္ထည့္သြင္းထားေသာ ညီလာခံ၊ ထိုညီလာခံ အေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ား ထင္းထင္း က်န္ပါေသးသည္။ မ်က္စိမွိတ္မျငင္းေစခ်င္ပါ။ ထိုအေတာ္အတြင္း ”အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး” ကိုလုပ္ပါမည္ဟု ေႄကြးေက်ာ္ထားေသာ “ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး” ကိုလည္း ဇြတ္အသက္သြင္းေနသည္မွာ လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလိုထင္ရွားပါသည္။
၄-၂။ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ကလည္း အက်ယ္ခ်ဳပ္ အႀကိမ္ႀကိမ္က်၊ ႏိုင္ငံတကာစီးပြားေရးပိတ္ဆိုမွဳမ်ားလည္းေရာက္လာ၊ ထိုအေနအထားသည္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား “ဟန္ခ်က္ပ်က္ရမည့္အစား” ျပည္သူသည္သာထိခိုက္ပါသည္။ ႏိုင္ငံသည္သာ ထိခိုက္ပါသည္။ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ “ေပါက္ေဖၚႀကီးမ်ား” သည္ အခ်ိန္ရိွခိုက္ လံု႕လစိုက္ၾကပါသည္။ ႏိုင္ငံေရး ဖိႏွိပ္မွဳသည္လည္း တင္မိုး စာတစ္အုပ္ေတြ႕ရံု၊ ေမာင္သာရ စာတစ္အုပ္ေတြ႕ရံုႏွင့္ ေလးငါးဆယ္ႏွစ္ ေျပးမလြတ္ပါေခ်။ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္တြင္လည္း “မင္းသု၀ဏ္၊ တင္မိုး” စသည့္နာမည္မ်ားမွားယြင္း ပါလွ်င္ပင္ မင္နက္ႏွင့္ ဖံုးအုပ္ေပးရပါေခ်သည္။
၄-၃။ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကဲ့သို႕ ကိစၥမ်ားတြင္ပင္ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းခဲ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႀကီးကို အတည္ျပဳ၊ နာမည္မထင္႐ွားေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္လႊဲအပ္ကာ အာဏာကို လက္ရိွသမၼတလက္ထဲထည့္ကာ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ တပ္မေတာ္သားေလးပံုတစ္ပံုထည့္သြင္း၍ ကန္႕လန္႕ကာေနာက္ ၀င္သြားျခင္းသည္ပင္လွ်င္ သိမ္ေမြ႔ေသာ အရွဳပ္အေထြးမ်ား၏ အစပင္ျဖစ္သည္။၅-၁။ ယခုအစိုးရအဖြဲ႕သည္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးမွ ျဖစ္ေသာ္လည္း တပ္မွ ပုဂၢိဳလ္ အမ်ားအျပားပါသည္။ ထို႕အျပင္ ဌာနဆိုင္ရာ ေနရာႀကီးႀကီးမ်ားတြင္လည္း “မိုးက်ေရႊကိုယ္” မ်ားစြာပါသည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္လည္း ေလးပံုတစ္ပံုပါသည္။ သို႕ေသာ္ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ စိတ္ရင္းေစတနာ အမွန္ေကာင္းျခင္း ျဖစ္ပါစဟု ေတြေ၀ရပါသည္။
၅-၂။ ေဒၚစု၊ သမၼတႀကီး၊ အေမရိကန္ သံုးဦးသား မေတြ႕ဆံုမွီတြင္ ႏိုင္ငံအတြင္း ေဒၚလာေစ်းမ်ား မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ခဲ့သည္ကို မွတ္မိသူ႐ွားပါလိမ့္မည္။ ထိုကာလအတြင္း သန္းႄကြယ္သူေဌးႀကီး မစၥတာဆိုးေရာ့ ေရာက္လာသည္လည္း မွတ္မိသူရွားပါလိမ့္မည္။ ထို႕အျပင္ ယခင္အစိုးရ ထင္တိုင္းႀကဲခဲ့ေသာ ေငြေရးေၾကးေရး ကိစၥမ်ားကို ျပန္လည္ဆင္ခ်င္ေစခ်င္ပါသည္။ ေ၀းေ၀းမၾကည့္ပါႏွင့္။ အစိုးရတည္ၿမဲေစေရး တစ္ခုသာ အာရံုထားသည့္ “ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး” တည္ေဆာက္ေရးတြင္ ကုန္က်မည့္ စရိတ္မ်ားကိုသာ မွန္းၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။ ေရာင္းစားခဲ့သည္မွာလည္း ကုန္ပါၿပီ။ ထိုလက္လြတ္စပယ္ကိစၥမ်ား အၾကပ္အတည္း ဆိုက္ေရာက္လာေသာ အခါတြင္ “ရက္စက္ေသာ ေပါက္ေဖၚႀကီး” ေအာက္တြင္ေနသည့္အစား “ရက္ေရာေသာ အန္ကယ္ဆမ္” ေအာက္သို႕ ေျပးရျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးလမ္းျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ အန္ကယ္ဆမ္သည္ အာမခံေၾကးေတာင္းပါသည္။ မေဗဒါ ျဖစ္ပါသည္။
၅-၃။ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို “အမွန္တကယ္” လိုလားသည္မွန္လွ်င္ အင္အားႀကီးသူက အာမခံခ်က္စေပးရပါမည္။ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာမည့္သူမ်ားသည္ပင္လွ်င္ “တိုင္းျပည္ကို ငါတို႕ ေခ်ာက္ထဲက ကယ္တင္ခဲ့ရတာ” ဟူေသာ အေျပာမ်ိဳး ေျပာေနသည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းပါသည္။ ေခ်ာက္ထဲမွ ကယ္တင္ခဲ့ရသည္မွာ ဟုတ္ေကာင္း ဟုတ္ပါမည္။ သို႕ေသာ္ ေခ်ာက္ထဲသို႕ပင္ ခုန္ဆင္းခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေစ့ေဆာ္ခဲ့ေသာ နာက်င္ျခင္းမ်ား၏ အစသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ထိပ္ဆိုေသာ ေနရာမွ ခၽြတ္ၿခံဳက်ဘ၀သို႕ အဘယ္သူေၾကာင့္ ေရာက္ခဲ့ပါသနည္း။ ထိုသူတို႕၏ မ်ိဳးဆက္မ်ားယခုအထိ ဆယ္သက္ဆယ္ခါ စားမကုန္ခ်ိန္တြင္ ငတ္မြတ္ေနေသာ မ်ိဳးဆက္မ်ား လုယက္ၾကမ္းတမ္း ရိုင္းစိုင္းေသာ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ကုန္ၾကသည္မွာ အဘယ္စနက္နည္း။
၅-၄။ ထိုကိစၥမ်ားကို မေျပာခ်င္ပါ။ သို႕ေသာ္ “ထိုရက္စက္သူႀကီးမ်ား” အား ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးယူမွု မျပဳႏိုင္ရန္ တပ္မေတာ္သား ေလးပံုတစ္ပံုအား လႊတ္ေတာ္အတြင္း ထည့္သြင္းထားခဲ့သည္ဆိုပါလွ်င္ ထိုတပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ားကိုယ္တိုင္ လႊတ္ေတာ္မွ ထြက္ခြာခြင့္ အဆိုတင္သြင္း၍ ထြက္ခြာပါ။ ထိုသူႀကီးမ်ားအား ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးယူမွဳမျပဳေစေရးအတြက္ “ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ” ဆယ္ႀကိမ္က်င္းပ ေပးပါမည္ဟု “ကေလးေျပာ” ေျပာခ်င္လာပါသည္။ ရာႏွဳန္း ေက်ာ္ေစရပါမည္ဟုလည္း အာမခံပါသည္။ ၆-၁။ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ျပည္သူျပည္သားတိုင္းသည္ တန္းတူျဖစ္ပါသည္။ တပ္မေတာ္သားျဖစ္၍ အခြင့္ထူးပိုယူ၍ မရပါ။ တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေရးတြင္ တပ္မေတာ္ တာ၀န္ရိွပါသည္။ ဥပေဒျပဳေရးတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ားကိုယ္တိုင္ ႀကိဳက္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ကိုေရြးခ်ယ္ခြင့္႐ိွပါသည္။ “ငါတို႕လက္နက္ကိုင္ထားလို႕ ငါတို႕ဥပေဒျပဳရာမွာ ပါမယ္” ဟု မလုပ္သင့္ပါ။ မလုပ္ေကာင္းပါ။ ထည့္သူက ထိုးထည့္သြားသည့္တိုင္ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ သိရပါမည္။
၆-၂။ ဒီတစ္ခါေနာက္မက်ေသးဘူးေဟ့
ကိုယ့္မွာ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရတုန္း
ကိုယ့္ရဲ႕ ႏွလံုးေသြးေတြ ေစြးေစြးနီေစ
(စိုင္းထီးဆိုင္၊ ေရလိုက္ငါးလိုက္)
၆-၃။ ရင္ၾကားေစ့လိုလွ်င္ မွ်တရပါမည္။ မွ်တမွ ညီညြတ္ပါမည္။ ညီညြတ္မွ ခ်စ္ခင္ပါမည္။ အျခားနည္း မရိွပါ။ ထိုထက္ပို၍ ဆိုရန္မရိွ။