Image may be NSFW.
Clik here to view.
“ စူပါေကာ္ဖီ ရွိလား ”
“ ရွိဘူးဗ် ကုန္ေနတယ္ နက္စ္ေသာက္ပါလား ”
“ ကၽြန္ေတာ္က ခပ္ျပင္းျပင္းေလးေသာက္တတ္တာဗ်။ စူပါမရွိလည္း ေနပါေစေတာ့၊ မေသာက္ေတာ့ပါဘူး”
ကၽြန္ေတာ္ ေကာ္ဖီမေသာက္ျဖစ္ပဲ ျပန္ခဲ့ပါသည္။
----------
ဆရာေတာ္ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)၏ စာတစ္ပုဒ္ကုိ သတိရမိသည္။
ဆရာေတာ္က ေကာ္ဖီေသာက္ရင္ ေရေႏြးအရင္ထည့္။ ၿပီးမွ ေကာ္ဖီထုတ္ေဖာက္ထည့္။ ေကာ္ဖီေလးေတြ တစ္စတစ္စျမဳပ္သြားတာကုိ ၾကည့္ရင္း အရသာခံေသာက္သည္။
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္ ျပဳမူတတ္တ့ဲအက်င့္တစ္ခုလုိျဖစ္ေနသည္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္က စဥ္းစားသည္ အေသးအမႊားကိစၥေလးကအစ အရသာခံ၊ ဇိမ္ခံ၊ အက်င့္လုပ္ေနရင္ က်န္ေသာ ႀကီးမားေသာ အလုပ္ေတြဆုိရင္ ျဖတ္ဖုိ႔မလြယ္ေတာ့ပါ။ လူတစ္ေယာက္ အက်င့္တစ္ခုျဖစ္ၿပီ ဆုိရင္ျဖတ္ဖုိ႔ခက္ၿပီလုိ႔ ဆရာေတာ္က ခပ္ေသးေသးကိစၥက အစဆင္ခ်င္ႏုိင္ေအာင္ ေရးျပထားသည္။
---------
တစ္ခါတုန္းက ေစ်းထဲမွာ ၾကက္ဥေရာင္းေနတဲ့ေစ်းသယ္စီမွာ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦးက ေစ်း၀င္၀ယ္ပါတယ္။
“ ၾကက္ဥတစ္လုံး ဘယ္ေလာက္လဲမသိဘူး ”
“ ငါးက်ပ္ပါ ”
“ ကၽြန္မ ၁၀ လုံးယူမယ္။ ေရြးမယ္ေႏွာ္ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေရြးပါရွင္။ ေရြးပါ”
အဲဒါနဲ႔ ၾကက္ဥကုိ ေရြးေနရင္း ေလးငါးလုံးေလာက္အေရာက္မွာ ဆက္မေရြးေတာ့ပဲ ရပ္ၿပီး
“ ကဲ ရွင္သာေရြးေပးပါေတာ့။ ကၽြန္မ မေရြးေတာ့ဘူး ”
“ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲရွင့္ ”
“ ေအာ္ ကၽြန္မတုိ႔က ေစ်းတည့္လုိ႔ ၀ယ္ျဖစ္တာေလ။ ဒါကုိ ကၽြန္မက အႀကီးေတြပဲ ေရြးေနေတာ့ ၾကက္ဥကုိင္တုိင္း ေလာဘတစ္ခါတက္လာလုိ႔ မေရြးခ်င္ေတာ့ဘူး ”တဲ့။
ဒီေတာ့ ေရာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကေရြးပါတယ္။ ေရြးေနရင္းနဲ႔ သူလည္းရပ္လုိက္ပါတယ္။
“ ကဲရွင္ ရွင္ပဲ ထည့္ခ်င္သလုိ ထည့္ယူသြားေတာ့”
“ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ရွင့္ ”
“ ကၽြန္မလည္း ရွင့္လုိပဲ။ ေရြးရင္းေလာဘတက္လာလုိ႔ပါ။ ကၽြန္မကေတာ့ အေသးေတြပဲ ေရြးထည့္ေန တာေလ ”တဲ့။
ေၾသာ္ ၾကက္ဥေလး၀ယ္တာကအစ တက္လာတဲ့ ေလာဘေလးေတြကုိ ထိန္းလုိက္ႏုိင္ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ အေၾကာင္း ဖတ္ရေတာ့ ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထခဲ့မိပါရဲ႕။
--------
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အဖုိ႔႕ကေတာ့
ငယ္စဥ္ကတည္းက ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္အတြက္ အ၀တ္ေလး၀ယ္ေပးရင္။ လွတာေလးမွ ေရြးခ်င္တယ္။ အ၀တ္အစား၀တ္ေတာ့လည္း သစ္တာေလး၊ ေကာင္းတာေလးမွ ေရြး၀တ္ခ်င္ၾကတယ္။
အစားအေသာက္ကအစ ကုိယ္ႀကိဳက္တာေလးမ်ားမစားရရင္ စိတ္ကေကာက္ခ်င္ေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က အသီးအရြက္ကုိ လုံး၀မႀကိဳက္ဘူး။ မစားဘူး။ အသားပါမွ စားတယ္။ တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ့အေဖက ထမင္းအတူတူစားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ ပန္းကန္ထဲက အစိမ္းေၾကာ္ေတြထည့္ေပးတယ္။
“ ဒါစားရတယ္ကြ။ ဒါကမွ အာဟာရျပည့္မွာကြ ”တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္က ကုိင္ေတာင္မၾကည့္ေတာ့ အေဖက ပါးစပ္ဟဆုိၿပီး ခြံ႔ေကၽြးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္ က်တယ္။ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ အာဟာရျဖစ္မယ္ဆုိတာေတာင္ ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္လုိ႔ မစားႏုိင္ဘူးဆုိၿပီး မ်က္ရည္ေတာင္ က်ခဲ့တယ္။
တစ္ခါတစ္ခါမွာလည္း ကုိယ္အတြက္ စိတ္အာဟာရျဖစ္မွန္းသိရဲ႕နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က..
“ တရားသေဘာ ဘယ္လုိေျပာလဲ လိပ္ေက်ာေၾကာင္ေကာ္ ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္သုိ႔ ” ဆုိတာလုိ မသိလုိက္ မသိဘာသာ ေနခဲ့တာပါပဲ။
အသက္အရြယ္ႀကီးလာျပန္ေတာ့လည္း မရ ရတဲ့နည္းနဲ႔ရွာတယ္။ သူတစ္ပါးကုိယ့္ထက္ နည္းနည္းမွကုိ အေက်ာ္မခံႏိုင္။ သူတစ္ပါးေက်ာ္သြားရင္လည္း နည္းနည္းမွ စိတ္ကမၾကည္ဘူး။
ျဖတ္ခုတ္တယ္။ ေျခထုိးခံတယ္။ ေျခေထာက္ကုိနင္းတယ္။ ငယ္ထိပ္ပုတ္တယ္။ နားရြက္တံေတြးစြတ္တယ္။ စပ်စ္သီးမမွီရင္ ခ်ဥ္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္ခ်င္ပက္တယ္။
ဟုိး ေသးေသးကစတဲ့ ေလာဘစိတ္ကေလးဟာ အသက္ႀကီးေလး ပုိႀကီးလာေလပဲ။ နည္းနည္းမွကုိ ေလွ်ာ့သြားတယ္မရွိလွပါဘူး။
` ေစ်း၀ယ္ရင္းနဲ႔ အကုသုိလ္တုိးတယ္။ ေစ်းေရာင္းရင္နဲ႔ ေလာဘေတြတက္တယ္။ စားေနရင္း ရသာတဏွာ
ၿပီးေတာ့ ေကာင္းတဲ့ အေလ့အက်င့္ဆုိရင္ မလုပ္ခ်င္၊ မစြဲၿမဲခ်င္ဘူး။ မေကာင္းတာေလးက်ေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္ လုပ္ကုိလုပ္ေနရမွ။
“ ေနညိဳရင္ ေလပ်ိဳတယ္၊ အခ်ိန္က်ေတာ့ ေလထလာတယ္။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ေလထန္လာ” တယ္တဲ့။
ေသာက္ေနက်ေလးဆုိရင္ ေသာက္ကုိေသာက္ရမွ။
ေနညိဳလုိ႔ ေအာ္ ငါအုိျပန္ပေကာလားလုိ႔ လားလားမွကုိ အေတြးကမ၀င္ခ်င္ပါဘူး။
ဟုတ္တယ္ ေရာင့္ရဲျခင္းနဲ႔ မတင္းတိမ္ႏုိင္ေသးဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “ ဆင္းရဲဒုကၡ၏ အေၾကာင္းရင္းသည္ အျခားအရာမ်ားမဟုတ္၊ ကုိယ္က်ိဳးအတြက္ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ- တဏွာျဖစ္၏ ” လုိ႔ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ကုိယ္က်ိဳးအတြက္ လုိတယ္။ ကုိယ္တုိင္ခံစားခ်င္တယ္။ ကုိယ္တုိင္လုပ္ လုိက္ရမွေက်နပ္ခ်င္တယ္။ ကုိယ္လုပ္လုိ႔ ျဖစ္တာဆုိၿပီး မာန၀င့္ခ်င္ေသးတယ္။
ေၾသာ္ ဒီလုိနဲ႔ပဲ…
ကၽြန္ေတာ္ စူပါေကာ္ဖီမရွိလုိ႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္မေသာက္ျဖစ္ခဲ့ရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဒီေကာ္ဖီမွ ေကာ္ဖီဆုိတဲ့ အစြဲက ေကာ္ဖီငတ္ျခင္းကုိ မေျပေပ်ာက္ေစခဲ့ပါဘူး။
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္က ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀တစ္သက္အတြက္ စကားေတြေျပာေနပါလားဗ်ာ….။
ေမာင္ပုိင္
၃၀-၆-၂၀၁၃။
— with Nanda Htun Htet and 5 others.