လက္ပံေတာင္းေတာင္စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္၏ အၿပီးသတ္အစီရင္ခံစာထြက္ရိွလာၿပီးေနာက္ ထိုအစီရင္ခံစာကို ကန္႔ကြက္သူ၊ ေထာက္ခံသူမ်ားရိွသလို ေကာ္မရွင္ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကန္႔ကြက္သူ၊ ဆႏၵျပသူမ်ားရိွသလို သနားကရုဏာသက္သူမ်ားလည္းရိွခဲ့သည္။
မတ္လ (၁၂)ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းေစာေစာတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံဘန္ေကာက္သို႔ ေရာက္ရိွေနေသာ ကၽြန္္ေတာ့္ညီ ေဒါက္တာေနသူရိန္က ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ ဦးဇင္းႀကီး ဦးတိကၡဥာဏက အစီရင္ခံစာနဲ႔ ပတ္သက္တာကို မိန္႔ခ်င္္တယ္ဟုေျပာသျဖင့္ ဦးဇင္းႀကီး ႏွင့္ ဖုန္းေျပာရပါတယ္။ (ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္သည္အစီရင္ခံစာ အစအဆံုးကိုမဖတ္ရေသးသလို ဦးဇင္းႀကီး ဦးတိကၡဥာဏႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ညီသည္လည္း အင္တာနက္တြင္ 7Days News က အစီရင္ခံစာမွထုတ္ႏႈတ္တင္ျပထားေသာအခ်က္ကိုသာ ဖတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။)
ဦးဇင္းႀကီးက လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေစတီ၊ သိမ္၊ ေက်ာင္းေရႊ႕တာကိုေတာ့ လံုးဝလက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုတာကို အင္တာနက္ေပၚတင္လိုက္စမ္းကြာလို႔ေျပာပါတယ္။ က်န္တဲ့အခ်က္ေတြကိုေတာ့ ဘာမွမွတ္ခ်က္မေပးခ်င္ဘူးလို႔ လိုတိုရွင္းစြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုမိန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ဦးဇင္းႀကီးမိန္႔ၾကားသည့္အတိုင္း မတ္လ(၁၂)မွာပဲ ဦးဇင္းႀကီးရဲ႕သေဘာထားကို ဦးဇင္းႀကီးကန္႔ကြက္ေသာအခ်က္ႏွင့္ယွဥ္တြဲ၍ ကၽြန္ေတာ့္ Facebook စာမ်က္ႏွာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
ဦးဇင္းႀကီးႏွင့္ဖုန္းဆက္ၿပီးကတည္းက သတင္းစာေရာက္မလာခင္အထိ လက္ပံေတာင္းေတာင္အစီရင္ခံစာအျပည့္အစံုကို အင္တာနက္မွာ လုိက္ရွာပါေတာ့တယ္။ ျမန္ျမန္ေတြ႕ခ်င္သျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း သူတို႔ထိုအစီရင္ခံစာကို ေတြ႕ရိွၿပီးျဖစ္ပါက Link ေပးရန္ အကူအညီေတာင္းပါတယ္။ အင္တာနက္မွ ရရိွေသာအစီရင္ခံစာကို မ်က္စိအားကိုအထူးစိုက္ကာဖတ္ေနရတဲ့ဒုကၡသည္ သတင္းစာေရာက္လာမွ သက္သာရပါေတာ့သည္။
(ပထမ) အစအဆံုး အၾကမ္းမ်ဥ္းတစ္ေခါက္ အရင္ဖတ္လိုက္သည္။ (ဒုတိယ) ဆက္စပ္မႈရိွႏိုင္သည့္ စကားလံုး၊ ဝါက်၊ အပိုဒ္ေတြကို လိုက္လံမွတ္သားသည္။(တတိယ) အပိုဒ္တစ္ပိုဒ္စီ၊ အပိုဒ္ခြဲ တစ္ပိုဒ္စီရဲ႕ စကားလံုး၊ ဝါက်အဓိပါၸယ္မ်ားကို ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ဖတ္သည္။ (စတုတ)ၳ မွတ္သားထားသည့္ စကားလံုး၊ ဝါက်၊ အပိုဒ္တို႔ကို ခ်ိန္ထိုးသံုးသပ္ၾကည့္ခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ၾကားျဖတ္၍ေျပာလိုသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို သိသူမ်ားရိွသလို မသိသူမ်ားစြာရိွသည္ဟု နားလည္လက္ခံထားသျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မိတ္ဆက္လိုပါသည္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္သပိတ္စခန္းၿဖိဳခြဲခံရတုန္းက မီးေလာင္ဒဏ္ရာရရိွမႈ အျပင္းထန္ဆံုးျဖစ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေဆးဝါးကုသမႈခံေနရေသာ ဦးတိကၡဥာဏသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ခမည္းေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ (မွတ္ခ်က္။ ။ခမည္းေတာ္ ဦးဇင္းႀကီး ဒဏ္ရာရသည့္အခ်ိန္္မွစ၍ မတ္လ (၁၁)ရက္ေန႔အထိ ဦးဇင္းႀကီး၏ဒဏ္ရာကို မီးေလာင္ဗံုးဒဏ္ရာဟုသာ သံုးစြဲခဲ့သည္။)
စတင္ၿဖိဳခြဲခံရသည့္ တန္ေဆာင္တိုင္မနက္(၃း၀၀)နာရီေက်ာ္ခါစတြင္ ခမည္းေတာ္ဦးဇင္းႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ဆီဖုန္းဆက္ပါသည္။ မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ပစ္တယ္၊ အေျခအေနမေကာင္းဘူး၊ လာေခၚရန္ေျပာသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚကာ မံုရြာအေနာက္ဖက္ကမ္းသို႔ ကားျဖင့္သြားခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုေန႔ညက ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အေမစုေဟာေျပာမည့္ ခ်င္းတြင္းျမစ္ေသာင္ျပင္ေပၚေဆာက္ထားသည့္ ေဟာေျပာစင္ကို လံုျခံဳေရးတာဝန္က်ေနခဲ့ၾကပါသည္။ ဦးဇင္းၾကီးဖုန္းဆက္စဥ္ကလည္း အသံဖမ္းထားပါသည္။
မံုရြာအေနာက္ဖက္ကမ္း ေတာင္ၾကားေက်ာင္းသစ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ဦးဇင္းႀကီး၏အေျခအေနကို မျမင္ဝ့ံစရာ၊ မၾကည့္ရက္စရာ ေတြ႕ရပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္ခ်ိန္၌ မတ္တပ္ မရပ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ထိုင္ႏိုင္ေနပါေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ က်န္းမာေရးမွဴးတစ္ဦးေရာက္လာကာ (အမည္မသိပါ) ေမးခိုင္ကာကြယ္ေဆးႏွင့္ Antibiotic ထိုးေပးၿပီးေနာက္ ဦးဇင္းႀကီးကို ကားေပၚေပြ႕တင္၍ မံုရြာသို႔ခ်က္ျခင္းျပန္ေမာင္းခဲ့ၾကပါသည္။ ပထမတြင္ ထိုင္လ်က္လိုက္ပါႏိုင္ေသာ္လည္း မိနစ္(၂၀)ခန္႔ၾကာေသာအခါ မထိုင္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူငယ္ခ်င္း ျမတ္ႏိုးဝင္းအေပၚလဲွမီွကာ မံုရြာေရာက္သည္အထိ လိုက္ပါခဲ့ပါသည္။ နံနက္ (၄း၃၀)ခန္႔တြင္ မံုရြာသို႔ျပန္ေရာက္ခဲ႔ၿပီး ကားေပၚ၌ မီးခိုးေညႇာ္နံ႔မ်ား၊ ေသြးညီႇနံ႕မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနခဲ့သည္။ မံုရြာမွာ ခဏရပ္ကာ လိုအပ္ေသာေဆးဝါးပစၥည္းမ်ားကိုယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ညီမက ကားေမာင္းၿပီး ဦးဇင္းႀကီး ဦးတိကၡဥာဏကို မႏၱေလးေဆးရံုးႀကီးသို႔ တိုက္ရိုက္ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဦးဇင္းႀကီး ဦးတိကၡဥာဏႏွင့္ပတ္သက္၍ ခံစားရမႈမ်ား၊ လုပ္ကိုင္ရမႈမ်ားကို အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ မိမိခမည္းေတာ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဦးဇင္းႀကီး၏ အသက္အႏၱရာယ္ကိုစိုးရိမ္ပူပန္ရျခင္း၊ ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာဆိုးမ်ားကို ႀကိတ္မွိန္သည္းခံ၍ေနသည္ကို အနီးကပ္သိရိွ၍ စိတ္မေကာင္းရျခင္း၊ လုပ္ရက္ၾကေလျခင္းဟု ေဒါသထြက္ရျခင္း၊ မိခင္ႀကီးလြန္စြာအလုပ္ရႈပ္၊ စိတ္ပင္ပန္းရသည္ကိုျမင္ရ၍ စိတ္မေကာင္းရျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ား၏ ေသာကအပူ၊ ေဒါသအပူတို႔ ထပ္မံကူးစက္ခံရျခင္း၊ လိုအပ္ေသာကုသမႈမ်ားအတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား စိတ္ပင္ပန္း၊ လူပင္ပန္း၊ ေငြပင္ပန္းျဖစ္ရျခင္းစေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ယခင္က စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္ မေတြးဖူးပါ။
ယခုအခါ ဦးတိကၡဥာဏ၏ မီးေလာင္ဒဏ္ရာမ်ား သက္သာေပ်ာက္ကင္းလာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ခြဲစိတ္ခန္းခဏခဏဝင္ရ၍ ေမ့ေဆးဒဏ္၊ ေမာ္ဖင္းဒဏ္တို႔ေၾကာင့္ ဒဏ္ရာမ်ား၏နာက်င္မႈကို ခံႏိုင္ရည္ေလ်ာ့ပါးေနပါသည္။ ေျခေထာက္ အေကြးအဆန္႔ေလ့က်င့္ခန္းကို (၁၅)စကၠန္႔မွ်ျပဳလုပ္လွ်င္ေတာင္ မ်က္ရည္မ်ားေဝ့လာသည္အထိ နာက်င္မႈကိုခံစားေနရရွာသည္။ ယခင္က ခႏၶာႏွင့္ စိတ္ရဲ႕ နာက်င္မႈဒဏ္၊ ပင္ပန္းမႈဒဏ္မ်ားကို ခံႏိုင္ရည္အလြန္ရိွခဲ့ေသာ ဦးတိကၡဥာဏသည္ ခြဲခန္းဝင္ရေသာဒုကၡ၊ Dressing Change ေသာဒုကၡမ်ားကို တညည္းညည္း၊ တျငဴျငဴႏွင့္ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေျပာျပတတ္ေနရွာၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီ၏အၿပီးသတ္အစီခံစာကို အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ေသခ်ာေစ့ငုေအာင္ ေလ့လာခဲ့ၿပီး မွ်တေသာအစီခံစာတစ္ေစာင္ဟုတ္ မဟုတ္ ဥာဏ္စြမ္းရိွသမွ်သံုးသပ္မိေသာအခါ ထိုအစီရင္ခံစာ၌ပါေသာ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရိွသူမ်ားက ၏၊ သည္မလြဲ လုပ္ေဆာင္ပါက အလြန္ေကာင္းမြန္ကာ ႏိုင္ငံအတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားစြာျဖစ္ထြန္္းေစမည္ျဖစ္သလို ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို အျပည့္အဝလုပ္ေဆာင္ေစရန္ ျပည္သူမ်ားအေနႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ထိန္းမတ္ေပးသင့္သည္ဟု ညႊန္းထားေၾကာင္း ယံုၾကည္မိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီ၏ အၿပီးသတ္အစီရင္ခံစာကို သေဘာက်ပါသည္။
တဖက္တြင္မူ မိမိခမည္းေတာ္ႀကီး ဦးတိကၡဥာဏ ခံစားေနရေသာဒုကၡေဝဒနာမ်ားကလည္း မ်က္ဝါးထင္ထင္ရိွေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ထိုခံစားခ်က္မ်ား၊ ေဒါသမ်ား၊ မေက်နပ္မႈမ်ားကိုေမြးျမဴ၍ ေပါက္ကြဲေနပါကလည္း အက်ိဳးရိွမည္မဟုတ္ႏိုင္သျဖင့္ ခမည္းေတာ္ႀကီး ဦးတိကၡဥာဏ၏ က်န္းမာေရးလံုးဝေပ်ာက္ကင္းသြားသည္အထိ သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရိွသူမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔မိသားစု ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးအေျဖရွာရန္လိုအပ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္မိပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္သေဘာဆႏၵသည္ ခမည္းေတာ္ ဦးတိကၡဥာဏအပါအဝင္ မီးေလာင္ဒဏ္ရာရသူမ်ား၏က်န္းမာေရးကို သက္ဆိုင္ရာေကာ္မတီက လံုးဝေပ်ာက္ကင္း၊ သက္သာသည္အထိ အျပည့္အဝတာဝန္ယူေစရန္ ညိႇႏိႈင္း၊ ေစာင့္ၾကည့္ေနမည္ျဖစ္သလို စီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေကာ္မတီ၏လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈအခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း တတ္အားသေရြ႕၊ လက္လွမ္းမီသေရြ႕ ေလ့လာေနမည္ျဖစ္ပါသည္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ လက္ပံေတာင္းေတာင္စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္၏ အၿပီးသတ္အစီရင္ခံစာကို လံုးဝေထာက္ခံပါသည္။
ေနသီဟ
မတ္လ၊ (၁၆)ရက္၊ ၂၀၁၃
စေနေန႔။
![]()
![]()
မတ္လ (၁၂)ရက္ေန႔ နံနက္ပိုင္းေစာေစာတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံဘန္ေကာက္သို႔ ေရာက္ရိွေနေသာ ကၽြန္္ေတာ့္ညီ ေဒါက္တာေနသူရိန္က ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ ဦးဇင္းႀကီး ဦးတိကၡဥာဏက အစီရင္ခံစာနဲ႔ ပတ္သက္တာကို မိန္႔ခ်င္္တယ္ဟုေျပာသျဖင့္ ဦးဇင္းႀကီး ႏွင့္ ဖုန္းေျပာရပါတယ္။ (ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္သည္အစီရင္ခံစာ အစအဆံုးကိုမဖတ္ရေသးသလို ဦးဇင္းႀကီး ဦးတိကၡဥာဏႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ညီသည္လည္း အင္တာနက္တြင္ 7Days News က အစီရင္ခံစာမွထုတ္ႏႈတ္တင္ျပထားေသာအခ်က္ကိုသာ ဖတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။)
ဦးဇင္းႀကီးက လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေစတီ၊ သိမ္၊ ေက်ာင္းေရႊ႕တာကိုေတာ့ လံုးဝလက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုတာကို အင္တာနက္ေပၚတင္လိုက္စမ္းကြာလို႔ေျပာပါတယ္။ က်န္တဲ့အခ်က္ေတြကိုေတာ့ ဘာမွမွတ္ခ်က္မေပးခ်င္ဘူးလို႔ လိုတိုရွင္းစြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုမိန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ဦးဇင္းႀကီးမိန္႔ၾကားသည့္အတိုင္း မတ္လ(၁၂)မွာပဲ ဦးဇင္းႀကီးရဲ႕သေဘာထားကို ဦးဇင္းႀကီးကန္႔ကြက္ေသာအခ်က္ႏွင့္ယွဥ္တြဲ၍ ကၽြန္ေတာ့္ Facebook စာမ်က္ႏွာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
ဦးဇင္းႀကီးႏွင့္ဖုန္းဆက္ၿပီးကတည္းက သတင္းစာေရာက္မလာခင္အထိ လက္ပံေတာင္းေတာင္အစီရင္ခံစာအျပည့္အစံုကို အင္တာနက္မွာ လုိက္ရွာပါေတာ့တယ္။ ျမန္ျမန္ေတြ႕ခ်င္သျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း သူတို႔ထိုအစီရင္ခံစာကို ေတြ႕ရိွၿပီးျဖစ္ပါက Link ေပးရန္ အကူအညီေတာင္းပါတယ္။ အင္တာနက္မွ ရရိွေသာအစီရင္ခံစာကို မ်က္စိအားကိုအထူးစိုက္ကာဖတ္ေနရတဲ့ဒုကၡသည္ သတင္းစာေရာက္လာမွ သက္သာရပါေတာ့သည္။
(ပထမ) အစအဆံုး အၾကမ္းမ်ဥ္းတစ္ေခါက္ အရင္ဖတ္လိုက္သည္။ (ဒုတိယ) ဆက္စပ္မႈရိွႏိုင္သည့္ စကားလံုး၊ ဝါက်၊ အပိုဒ္ေတြကို လိုက္လံမွတ္သားသည္။(တတိယ) အပိုဒ္တစ္ပိုဒ္စီ၊ အပိုဒ္ခြဲ တစ္ပိုဒ္စီရဲ႕ စကားလံုး၊ ဝါက်အဓိပါၸယ္မ်ားကို ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ဖတ္သည္။ (စတုတ)ၳ မွတ္သားထားသည့္ စကားလံုး၊ ဝါက်၊ အပိုဒ္တို႔ကို ခ်ိန္ထိုးသံုးသပ္ၾကည့္ခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ၾကားျဖတ္၍ေျပာလိုသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို သိသူမ်ားရိွသလို မသိသူမ်ားစြာရိွသည္ဟု နားလည္လက္ခံထားသျဖင့္ ကိုယ္တိုင္မိတ္ဆက္လိုပါသည္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္သပိတ္စခန္းၿဖိဳခြဲခံရတုန္းက မီးေလာင္ဒဏ္ရာရရိွမႈ အျပင္းထန္ဆံုးျဖစ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေဆးဝါးကုသမႈခံေနရေသာ ဦးတိကၡဥာဏသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ခမည္းေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ (မွတ္ခ်က္။ ။ခမည္းေတာ္ ဦးဇင္းႀကီး ဒဏ္ရာရသည့္အခ်ိန္္မွစ၍ မတ္လ (၁၁)ရက္ေန႔အထိ ဦးဇင္းႀကီး၏ဒဏ္ရာကို မီးေလာင္ဗံုးဒဏ္ရာဟုသာ သံုးစြဲခဲ့သည္။)
စတင္ၿဖိဳခြဲခံရသည့္ တန္ေဆာင္တိုင္မနက္(၃း၀၀)နာရီေက်ာ္ခါစတြင္ ခမည္းေတာ္ဦးဇင္းႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ဆီဖုန္းဆက္ပါသည္။ မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ပစ္တယ္၊ အေျခအေနမေကာင္းဘူး၊ လာေခၚရန္ေျပာသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚကာ မံုရြာအေနာက္ဖက္ကမ္းသို႔ ကားျဖင့္သြားခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုေန႔ညက ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အေမစုေဟာေျပာမည့္ ခ်င္းတြင္းျမစ္ေသာင္ျပင္ေပၚေဆာက္ထားသည့္ ေဟာေျပာစင္ကို လံုျခံဳေရးတာဝန္က်ေနခဲ့ၾကပါသည္။ ဦးဇင္းၾကီးဖုန္းဆက္စဥ္ကလည္း အသံဖမ္းထားပါသည္။
မံုရြာအေနာက္ဖက္ကမ္း ေတာင္ၾကားေက်ာင္းသစ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ဦးဇင္းႀကီး၏အေျခအေနကို မျမင္ဝ့ံစရာ၊ မၾကည့္ရက္စရာ ေတြ႕ရပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္ခ်ိန္၌ မတ္တပ္ မရပ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ထိုင္ႏိုင္ေနပါေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ က်န္းမာေရးမွဴးတစ္ဦးေရာက္လာကာ (အမည္မသိပါ) ေမးခိုင္ကာကြယ္ေဆးႏွင့္ Antibiotic ထိုးေပးၿပီးေနာက္ ဦးဇင္းႀကီးကို ကားေပၚေပြ႕တင္၍ မံုရြာသို႔ခ်က္ျခင္းျပန္ေမာင္းခဲ့ၾကပါသည္။ ပထမတြင္ ထိုင္လ်က္လိုက္ပါႏိုင္ေသာ္လည္း မိနစ္(၂၀)ခန္႔ၾကာေသာအခါ မထိုင္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူငယ္ခ်င္း ျမတ္ႏိုးဝင္းအေပၚလဲွမီွကာ မံုရြာေရာက္သည္အထိ လိုက္ပါခဲ့ပါသည္။ နံနက္ (၄း၃၀)ခန္႔တြင္ မံုရြာသို႔ျပန္ေရာက္ခဲ႔ၿပီး ကားေပၚ၌ မီးခိုးေညႇာ္နံ႔မ်ား၊ ေသြးညီႇနံ႕မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနခဲ့သည္။ မံုရြာမွာ ခဏရပ္ကာ လိုအပ္ေသာေဆးဝါးပစၥည္းမ်ားကိုယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ညီမက ကားေမာင္းၿပီး ဦးဇင္းႀကီး ဦးတိကၡဥာဏကို မႏၱေလးေဆးရံုးႀကီးသို႔ တိုက္ရိုက္ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဦးဇင္းႀကီး ဦးတိကၡဥာဏႏွင့္ပတ္သက္၍ ခံစားရမႈမ်ား၊ လုပ္ကိုင္ရမႈမ်ားကို အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ မိမိခမည္းေတာ္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဦးဇင္းႀကီး၏ အသက္အႏၱရာယ္ကိုစိုးရိမ္ပူပန္ရျခင္း၊ ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာဆိုးမ်ားကို ႀကိတ္မွိန္သည္းခံ၍ေနသည္ကို အနီးကပ္သိရိွ၍ စိတ္မေကာင္းရျခင္း၊ လုပ္ရက္ၾကေလျခင္းဟု ေဒါသထြက္ရျခင္း၊ မိခင္ႀကီးလြန္စြာအလုပ္ရႈပ္၊ စိတ္ပင္ပန္းရသည္ကိုျမင္ရ၍ စိတ္မေကာင္းရျခင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ား၏ ေသာကအပူ၊ ေဒါသအပူတို႔ ထပ္မံကူးစက္ခံရျခင္း၊ လိုအပ္ေသာကုသမႈမ်ားအတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား စိတ္ပင္ပန္း၊ လူပင္ပန္း၊ ေငြပင္ပန္းျဖစ္ရျခင္းစေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ယခင္က စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္ မေတြးဖူးပါ။
ယခုအခါ ဦးတိကၡဥာဏ၏ မီးေလာင္ဒဏ္ရာမ်ား သက္သာေပ်ာက္ကင္းလာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ခြဲစိတ္ခန္းခဏခဏဝင္ရ၍ ေမ့ေဆးဒဏ္၊ ေမာ္ဖင္းဒဏ္တို႔ေၾကာင့္ ဒဏ္ရာမ်ား၏နာက်င္မႈကို ခံႏိုင္ရည္ေလ်ာ့ပါးေနပါသည္။ ေျခေထာက္ အေကြးအဆန္႔ေလ့က်င့္ခန္းကို (၁၅)စကၠန္႔မွ်ျပဳလုပ္လွ်င္ေတာင္ မ်က္ရည္မ်ားေဝ့လာသည္အထိ နာက်င္မႈကိုခံစားေနရရွာသည္။ ယခင္က ခႏၶာႏွင့္ စိတ္ရဲ႕ နာက်င္မႈဒဏ္၊ ပင္ပန္းမႈဒဏ္မ်ားကို ခံႏိုင္ရည္အလြန္ရိွခဲ့ေသာ ဦးတိကၡဥာဏသည္ ခြဲခန္းဝင္ရေသာဒုကၡ၊ Dressing Change ေသာဒုကၡမ်ားကို တညည္းညည္း၊ တျငဴျငဴႏွင့္ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေျပာျပတတ္ေနရွာၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီ၏အၿပီးသတ္အစီခံစာကို အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ေသခ်ာေစ့ငုေအာင္ ေလ့လာခဲ့ၿပီး မွ်တေသာအစီခံစာတစ္ေစာင္ဟုတ္ မဟုတ္ ဥာဏ္စြမ္းရိွသမွ်သံုးသပ္မိေသာအခါ ထိုအစီရင္ခံစာ၌ပါေသာ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရိွသူမ်ားက ၏၊ သည္မလြဲ လုပ္ေဆာင္ပါက အလြန္ေကာင္းမြန္ကာ ႏိုင္ငံအတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားစြာျဖစ္ထြန္္းေစမည္ျဖစ္သလို ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို အျပည့္အဝလုပ္ေဆာင္ေစရန္ ျပည္သူမ်ားအေနႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ထိန္းမတ္ေပးသင့္သည္ဟု ညႊန္းထားေၾကာင္း ယံုၾကည္မိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီ၏ အၿပီးသတ္အစီရင္ခံစာကို သေဘာက်ပါသည္။
တဖက္တြင္မူ မိမိခမည္းေတာ္ႀကီး ဦးတိကၡဥာဏ ခံစားေနရေသာဒုကၡေဝဒနာမ်ားကလည္း မ်က္ဝါးထင္ထင္ရိွေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ထိုခံစားခ်က္မ်ား၊ ေဒါသမ်ား၊ မေက်နပ္မႈမ်ားကိုေမြးျမဴ၍ ေပါက္ကြဲေနပါကလည္း အက်ိဳးရိွမည္မဟုတ္ႏိုင္သျဖင့္ ခမည္းေတာ္ႀကီး ဦးတိကၡဥာဏ၏ က်န္းမာေရးလံုးဝေပ်ာက္ကင္းသြားသည္အထိ သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရိွသူမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔မိသားစု ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးအေျဖရွာရန္လိုအပ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္မိပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္သေဘာဆႏၵသည္ ခမည္းေတာ္ ဦးတိကၡဥာဏအပါအဝင္ မီးေလာင္ဒဏ္ရာရသူမ်ား၏က်န္းမာေရးကို သက္ဆိုင္ရာေကာ္မတီက လံုးဝေပ်ာက္ကင္း၊ သက္သာသည္အထိ အျပည့္အဝတာဝန္ယူေစရန္ ညိႇႏိႈင္း၊ ေစာင့္ၾကည့္ေနမည္ျဖစ္သလို စီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေကာ္မတီ၏လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈအခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း တတ္အားသေရြ႕၊ လက္လွမ္းမီသေရြ႕ ေလ့လာေနမည္ျဖစ္ပါသည္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ လက္ပံေတာင္းေတာင္စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္၏ အၿပီးသတ္အစီရင္ခံစာကို လံုးဝေထာက္ခံပါသည္။
ေနသီဟ
မတ္လ၊ (၁၆)ရက္၊ ၂၀၁၃
စေနေန႔။
