တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေရနဲ႔လွမ္းပက္ၾက၊ေရထဲမွာ စိမ္ေျပးတမ္း ေဆာ့ၾက၊ ဖင္ထိုင္ရက္ လဲတ့ဲသူက ေဘးရွိတ့ဲလူေတြကိုပါ ဆြဲလွဲႀကနဲ႔... ရႊဲရႊဲစိုေနၾကပါတယ္။တျခားလူငယ္အုပ္စုေတြ ရွိေပမယ့္ သူတို႔က အတြဲကိုယ္စီနဲ႔ လာၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အတြဲမဟုတ္တ့ဲ အုပ္စုေတြကလည္း ေယာက်္ားေလး ေတြေရာ မိန္းကေလးေတြပါ ကမ္းေပၚမွာ အေသာက္အစားေတြ နဲ႔ပါ။ကြ်န္မတို႔အုပ္စုကေတာ့ ေယာက်္ားေလး၂ေယာက္ကစျပီး ဘီယာလို႔ေတာင္ ေလသံမဟပါဘူးးး။ မူၾကိဳကေလးအုပ္စုလိုပဲ ေဆာ့ကစားဖို႔ ေလာက္ပဲ အာရံုရွိေနၾကတာပါ ။
"ဟိုမွာ ခ်စ္ကိုတစ္ေယာက္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ???"လွမ္းၾကည့္ၾကေတာ့ ေရထဲမွာ ကားယားကားယားေလွ်ာက္ရင္း ပုဆိုးေအာက္နားကို လက္ျဖင့္ အနည္းငယ္မထားျပီး တစ္ခုခုကို လိုက္ဖမ္းေနပါတယ္။ သူ႔ႀကည့္ရတာ တကယ့္ကို အားၾကိဳးမာန္တက္ လုပ္ေဆာင္ေနတာ ထင္ရွားပါတယ္။
"ဟ့ဲ...ဘာလုပ္ေနတာလဲ...???""ငါးဖမ္းေနတာေလ။တစ္ေကာင္မွမရရင္ ဒီေန႔မျပန္ဘူးးးး။""ဟားဟားးး ဖမ္းသာေနခ့ဲေပေတာ့။"
ဒီလိုနဲ႔ ေရစိုစိုနဲ႔ ျပန္လာခဲ့ၾကပါတယ္။လမ္းမွာတင္ ဖုန္သလပ္ ေလသလပ္ျပီး အဝတ္ေတြ ေျခာက္ကုန္ပါတယ္။ သိပၸံလမ္းေပၚခ်ိဳးေကြ႔ ခါစမွာပဲ ရာဘာေညွာ္နံ႔ၾကီး ရၾကပါတယ္ "ဒီနားရပ္ကြက္ေတြက ဘာေတြလုပ္လို႔ ဒီလိုေညွာ္နံ႔ နံေနတာလဲမသိဘူးေနာ္။"
"ေအးေလဟာ။ ဒီေလာက္ေဝးေဝး ေရာက္တာကို နံေနတုန္းဆိုေတာ့ လြန္လြန္းတယ္။""ဒီနားတစ္ဝိုက္က လူေတြ ဘယ္လိုမ်ားေနၾကတယ္မသိဘူးးး""ငါေတာ့ ေခါင္းမူးလို႔ အသက္ေအာင့္ ထားရတယ္။ရာဘာေညွာ္နံ႔ႀကီးက လြန္လြန္းတယ္ဟာ။""ဟမ္!!!!!ငါတို႔ကားၾကီးက မီးခိုးေတြ ထြက္ေနတယ္ေဟ့။လုပ္ၾကပါအံုးးး""ဦးေလးၾကီးးးး ရပ္ရပ္။""ရပ္ပါဗ်ိဳ႕ျမန္ျမန္""ရပ္ပါဆို ဘာတုန္းလွည့္ေမးေနေသးတယ္။ ခင္ညားၾကီး အခုရပ္။"ေအာ္သံဟစ္သံေတြ ဆူညံကုန္ျပီး ကားေဘာ္ဒီကိုလည္း လက္နဲ႔ တစ္ဒုန္းဒုန္း ထုၾကပါေတာ့တယ္။
ကားမရပ္ခင္ အရွိန္ေလ်ာ့ ကတည္းက "ငါဟ့ဲမိန္းမဘသား"ဆိုျပီး ခုန္ခ်တ့ဲသူေတြလည္း ခုန္ခ်ကုန္ပါတယ္။ကားဆရာက ဘီးေလးလံုးစလံုး ရပ္တန္႔သြားခ်ိန္မွာ ကားေနာက္ခန္းမွာ လူမရွိေတာ့ပါဘူးးး။ "ဆီတိုင္ကီ ေပါက္ကြဲလိမ့္မယ္ေနာ္...""ေဝးႏိုင္သမွ် ေဝးေဝးေျပးၾက။""ေျပးေဟ့ေျပးးးး""ေဟ့ေဟ့……ကေလးေတြ ဘာလို႔ေျပးၾကတာလဲ????"အသံႀကားလို႔ ျပန္လွည့္ၾကည့္ၾကေတာ့ မီးခိုးလံုးၾကီး မရွိေတာ့ပါဘူးးး နည္းနည္းပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ ဒါကိုကားဆရာနဲ႔ ေရွ႕ခန္းမွာထိုင္တ့ဲ မယ္မင္းၾကီးမ ႏွစ္ေယာက္က ဘာျဖစ္မွန္း မသိၾက ေသးပါဘူးး အူေႀကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ ေနၾကပါတယ္။
"မီးခိုးက ဆီတိုင္ကီဘက္ျခမ္းက ထြက္တာမဟုတ္ဘူးဟ။ စိတ္မပူၾကနဲ႔ေတာ့ ျပန္သြားျပီး မီးျငိွမ္းၾကမယ္။""ကားေပၚမွာ ၅လီတာေရသန္႔ဘူးေတြပါတယ္။ ယူျပီးျငိွမ္းၾက။""ျမန္ျမန္ျပန္ေျပးေဟ့""ဖ်န္းးပစ္။ ဗူးေတြကုန္ေအာင္ပက္ၾက""ေဟ့ေဟ့...ေနၾကပါအံုးးးကေလးေတြ။ မီးမေလာင္ပါဘူးးး""မေလာင္ဘဲ ဘယ္ကမီးခိုးထြက္မွာလဲဂ်။""အင္းေလ... အေနာ္တို႔ကို မိန္းကေလးေတြဆိုျပီး လာမျဖီးနဲ႔ေနာ္။ မိုက္ကယ္ေတြခ်ည္းပဲဗ်။""ဒီက မိန္းကေလးအီးစီ ေနထက္ထက္ေအာင္ ဆိုတာ သူ႔အေဖ အေမကလြဲရင္ ဘူ႔မွမေၾကာက္တတ္တ့ဲလူ။ ေဟ့ေကာင္ေနေန ဟုတ္တယ္မလားးး""အမ္းးးဟုတ္မွာပါ။ဟုတ္သလိုလိုပဲ။""မီးက ဘာလို႔သူ႔ဘာသာ ျငိမ္းသြားတာလဲ???""ေအးေလဟာ ေရေတာင္ကုန္ေအာင္ မပက္ရေသးဘူးးး။"
"ေအာ္....ဒီလိုပါကေလးေတြရဲ႕။ ဘီးကြ်တ္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနတာပါ။ တာယာနဲ႔ ေဘးနံရံေတြ ပြတ္ျပီးပူလို႔ မီးခိုးထြက္တာပါ။ ကားရပ္လိုက္ေတာ့ မီးခိုးလည္း မထြက္ေတာ့တာေပါ့""အမ္!!!ငါတို႔ဘယ္လိုျပန္ၾကမလဲ။""ဦးေလးၾကီးးးၾကာမွာလားဟင္?? ""သာမီးတို႔က ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္အမီ ျပန္ရမွာဂ်။ ဟင့္ဟင့္...""ဟုတ္တယ္ဦးေလးးး အေနာ့္လည္း အိမ္က လာၾကိဳမွာဂ်။ ေက်ာင္းလစ္တာသိရင္ သတ္ခံရလိမ့္မယ္။""ႀကာပါတယ္ဟာ ငါတို႔ကူလဲေပးလိုက္ၾကမယ္။"
"မလုပ္နဲ႔ကေလးတို႔။ အခ်ိန္မမီပဲ ေနလိမ့္မယ္။ ဟိုနားကကားေလးငွားစီး သြားၾကပါလားးးး ဦးေလးလည္း အရမ္းကို အားနာပါတယ္ကြယ္။""တက္စီဆရာၾကီးးး ဒီေရွ႕တည့္တည့္က မန္းေလးတကၠသိုလ္ ဘယ္ေလာက္လဲ။""တစ္ေသာင္း။""ဟင္!! ဆည္ေတာ္ေလး အသြားအျပန္မွ တစ္ေသာင္းပဲ ေပးရတာပါဗ်ာ။""အကိုၾကီးးး ေစ်းေလွ်ာ့လိုက္ပါအံုးးးကူညီတ့ဲ သေဘာေပါ့ ေနာ္။""မေလွ်ာ့ႏိုင္ဘူးးးဒါပံုမွန္ပဲဗ်။""ကဲပါဗ်ာ နီးနီးေလးပါ။ခုႏွစ္ေထာင္ ေတာ့ထားလိုက္ေနာ္။""ဟာာာမရဘူးးးဗ်။ တစ္ေသာင္းပဲ။"
အ့ဲအခ်ိန္မွာပဲ..."ဘုရားၾကီးးးးးေစ်းခ်ိဳ ေစ်းခ်ိဳ""ဟိုးဟိုးးးး ဘတ္စ္ကားးးး"အရွိန္နဲ႔ ေမာင္းလာတ့ဲ ဒိုင္နာလိုင္းကားၾကီး ကြ်ိခနဲ ရပ္တန္႔သြားပါတယ္။ ကားေပၚမွာ ခရီးသည္၃ေယာက္ပဲ ပါပါတယ္။ "တကၠသိုလ္ေဘးက ေက်ာ္တက္ေပါက္မွာ ရပ္ေပးလို႔ရလားးး""ရတယ္ ရတယ္ တက္။""ေနအံုးးးဗ်။တစ္ေယာက္ဘယ္ေလာက္လဲ""တစ္ရာ့ငါးဆယ္။""တက္ၾကေဟ့ တက္ၾက။"တစ္ဝုန္းဝုန္းနဲ႔ ကားေနာက္ျမွီးကို အေျပးအလႊား ဆြဲျပီးတက္ၾကပါတယ္။တစ္စင္းလံုးးး ကြ်န္မတို႔နဲ႔ ျပည့္သြားပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားေပၚေရာက္မွ မီးခိုးလံုးႀကီးထြက္တာေတြ... ေညွာ္နံေတာ့ လမ္းေဘးက လူေနအိမ္ေတြကို စြပ္စြဲႀက တာေတြ... ကားေပၚက ဘယ္သူက အရင္ခုန္ခ်တာေတြ...ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို တြန္းခ်တာ ေတြ...ေယာင္ ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ျပီး ခူးလာတ့ဲ ခရမ္းသီး ဘူးသီးေတြ ပိုက္ျပီးဆင္းေျပးမိတာေတြ.... ေျပာေျပာျပီး ရယ္လိုက္ရတာ လိုင္းကား ေပၚမွာ ဆူညံေနေတာ့တာပါပဲ။
"ေက်ာ္တက္ေပါက္ေရာက္ျပီဗ်ိဳ႕။""ယားးးခုန္ဆင္းတယ္ကြ။""ငါမဆင္း တတ္ဘူးး လုပ္ၾကပါအံုးးး။""လိွမ့္သာခ်လိုက္ ခိခိ။""ေဟ့ေဟ့ ဒီနားေလးက အုတ္တံတိုင္းေပၚ ေက်ာ္တက္တ့ဲ ေလွကားေလး ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္!!""တိဘူးေလဟာ။""ဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ""ေက်ာ္ခ်မယ္ေလဟာ။""ညည္းတို႔၂ေယာက္ ကေယာက်္ားေတြကိုးးး ငါတို႔မွ မေက်ာ္တက္ႏိုင္တာ။""ဟိုးဘက္က ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ရင္ နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာမွာဟ။""ခုကို၄နာရီေက်ာ္ေနျပီ။ ငါ့ေဖေတာ့ ငါ့ကိုေစာင့္ေနေလာက္ျပီ။"
"ဘာမွမပူနဲ႔။ ဒီေရွ႕က စိုက္ပ်ိဳးေရး ရံုးၾကီးထဲမွာ ငါတို႔ေက်ာင္းနဲ႔ေဖာက္ထားတ့ဲ တံခါးရွိတယ္။ အ့ဲဒီကေန ဝင္မယ္။ငါ့ေနာက္ လိုက္ခ့ဲႀက။"အုပ္စုလိုက္ၾကီး စိုက္ပ်ိဳးေရး ဝင္းထဲကို ခ်ီတက္ခ့ဲႀကပါတယ္။ဝင္းထဲမွာ လူတစ္ေယာက္မွ မေတြ႔ပါဘူးးး "သံပန္းတံခါးၾကီးက ပိတ္ထားတာဟ။""ေသာ့မွမခတ္တာ ဒီတိုင္းဖြင့္ရံုေပါ့။""ကြီ် အီ အီ ေဂ်ာင္ေဂ်ာင္ ""ဟြန္းးး ပြင့္လည္းမပြင့္ ဘူးးးသံေခ်းေတြ ကိုက္ေနတာဟ။""ေယာက်္ားေလးေတြ လုပ္ေနျပီးဟယ္""ဖယ္ ဖယ္ ငါတို႔လုပ္မယ္""ဂြ်ီ ဂြီ် ေဂ်ာင္ ေဒါင္ေဒါင္ ""အမ္!!! ပြင့္လည္းပြင့္ဘူးးး""ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ""ဒီအျမွီးဖ်ားကေန ငါပါကူဆြဲျပီး ႏွစ္ေယာက္အားနဲ႔ ဖြင့္မယ္။""ဟာနား ဒူးလ္ ေဆးးးး ယားးးေဂ်ာင္ေဂ်ာင္ ေဂ်ာင္ ""ဟူးးး မရဘူးးးဟ။ "
"ဟယ္...ဟိုမွာလုပ္ၾကပါအံုးးး ငါတို႔ကို ၾကည့္ေနျပီ။"တစ္ဖြဲ႔လံုး လွည့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့.... ဘုရားဘုရားးး ရံုးထဲ ရွိသမွ်လူကုန္ဟာ ကြ်န္မတို႔ကို ထြက္ၾကည့္ေနၾက ပါေရာလားးး ျပန္လွည့္ေျပးရင္လည္း သူတို႔ေရွ႕က ျဖတ္ထြက္ေျပးရေတာ့မယ္...ရာဇအိေျႏၵ ပ်က္ရခ်ည္ရဲ႕။ သူတို႔ေတြကလည္း မနည္းမေနာ ကေလးအုပ္ၾကီးကို ၾကည့္ျပီး ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ "ကဲ...လွည့္ျပန္ေျပးလို႔ မရေတာ့ဘူးးး ဘုရင့္ေနာင္ ေဖာင္ဖ်က္သလိုဘဲ။ ဒီတံခါးကို ပြင့္ေအာင္ဖြင့္ၾက။""ေယာက်ာ္းေလး ႏွစ္ေယာက္က ျပိဳင္တူဆြဲမယ္.....""ေဟ့ေကာင္ ေဝဟန္...မင္းကအ့ဲဒီကေနဆြဲ၊ ငါကဒီကေန တြန္းမယ္။ကဲစျပီ။""ေဟ့ ေဟ့ ေဟ့ ခ်ထားကြ။""ဆြဲထားဟုတ္ျပီ""ပြင့္ေတာ့မယ္ကြ။""သူမ်ားဆဲတာ ဆူတာေတာ့ မခံဘူးေဟ့။ရေအာင္ဖြင့္မယ္။""ဟိုလူၾကီးေတြ ဒီဘက္လာေနၾကျပီ။""ျမန္ျမန္ ျမန္ျမန္။""ကြ်ီ အီ အီ ဂ်ိမ္းးးးဒုန္းးးး""ပြင့္ျပီကြ။""ေနာက္က်တ့ဲ ေျခေထာက္ သစၥာေဖာက္ပဲေဟ့။""ေျပးးးးး""ဟင့္ဟင့္ နာ့ကိုေစာင့္ၾကပါအံုးးးး ""ဟားဟားးးဟားးး"
"ဟိုးးးဟိုးးးးမေျပးၾကနဲ႔ေတာ့။ ဟိုေရွ႕မွာငါ့ေဖေဖဟ။ အိေျႏၵမပ်က္ၾကနဲ႔။ ဘယ္ကျပန္လာတာလဲေမးရင္ တီခ်ယ္ၾကီးအေဆာင္ကို ပစၥည္းေတြ ပိ႔ုေပးျပီး ျပန္လာတာလို႔ ေျဖမယ္ေနာ္။""ေအးပါဟ။စိတ္ခ် တို႔ကနပ္ျပီးသားးး""သမီးေလးးးေခြ်းေတြလည္းရႊဲလို႔ လူကလည္း ဖံုးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ ဘယ္ကျပန္လာၾကတာလဲ။""ႀဆာမၾကီးကို အေဆာင္ပစၥည္းေတြလိုက္ပို႔ျပီး အခန္းသန္႔ရွင္းေရးပါ လုပ္ေပးလာရလို႔ပါ။""ေအာ္...ေအးေအးးး အိမ္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေရခ်ိဳးလိုက္ေနာ္။ ဖုန္ေတြနဲ႔ဆိုရင္ ငါ့သမီးက အလာ့ဂ်စ္ ျဖစ္တတ္လြန္းလို႕။"ရာသီအကူးအေျပာင္းတိုင္း ဖုန္ထတိုင္း အလာ့ဂ်စ္ျဖစ္တတ္တ့ဲ ကြ်န္မဟာ ေရတစိုစို
ဖုန္တစ္ေထာင္းေထာင္း အေျခအေနနဲ႔ တစ္ေနကုန္ ေနခ့ဲေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္ဘဲ က်န္းမာပကတိ ခ်မ္းသာစြာရွိျပီး စေန တနဂၤေႏြကို ဌာနမွဴးရဲ႕ ဘာသာရပ္ေတြကို အသဲအသန္က်က္မွတ္ရင္း ကုန္ဆံုးသြားခ့ဲပါတယ္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္
ေနထက္ထက္ေအာင္
"ေက်ာ္တက္ေပါက္ေရာက္ျပီဗ်ိဳ႕။""ယားးးခုန္ဆင္းတယ္ကြ။""ငါမဆင္း တတ္ဘူးး လုပ္ၾကပါအံုးးး။""လိွမ့္သာခ်လိုက္ ခိခိ။""ေဟ့ေဟ့ ဒီနားေလးက အုတ္တံတိုင္းေပၚ ေက်ာ္တက္တ့ဲ ေလွကားေလး ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္!!""တိဘူးေလဟာ။""ဘယ္လိုလုပ္ၾကမွာလဲ""ေက်ာ္ခ်မယ္ေလဟာ။""ညည္းတို႔၂ေယာက္ ကေယာက်္ားေတြကိုးးး ငါတို႔မွ မေက်ာ္တက္ႏိုင္တာ။""ဟိုးဘက္က ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ရင္ နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာမွာဟ။""ခုကို၄နာရီေက်ာ္ေနျပီ။ ငါ့ေဖေတာ့ ငါ့ကိုေစာင့္ေနေလာက္ျပီ။"
"ဘာမွမပူနဲ႔။ ဒီေရွ႕က စိုက္ပ်ိဳးေရး ရံုးၾကီးထဲမွာ ငါတို႔ေက်ာင္းနဲ႔ေဖာက္ထားတ့ဲ တံခါးရွိတယ္။ အ့ဲဒီကေန ဝင္မယ္။ငါ့ေနာက္ လိုက္ခ့ဲႀက။"အုပ္စုလိုက္ၾကီး စိုက္ပ်ိဳးေရး ဝင္းထဲကို ခ်ီတက္ခ့ဲႀကပါတယ္။ဝင္းထဲမွာ လူတစ္ေယာက္မွ မေတြ႔ပါဘူးးး "သံပန္းတံခါးၾကီးက ပိတ္ထားတာဟ။""ေသာ့မွမခတ္တာ ဒီတိုင္းဖြင့္ရံုေပါ့။""ကြီ် အီ အီ ေဂ်ာင္ေဂ်ာင္ ""ဟြန္းးး ပြင့္လည္းမပြင့္ ဘူးးးသံေခ်းေတြ ကိုက္ေနတာဟ။""ေယာက်္ားေလးေတြ လုပ္ေနျပီးဟယ္""ဖယ္ ဖယ္ ငါတို႔လုပ္မယ္""ဂြ်ီ ဂြီ် ေဂ်ာင္ ေဒါင္ေဒါင္ ""အမ္!!! ပြင့္လည္းပြင့္ဘူးးး""ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ""ဒီအျမွီးဖ်ားကေန ငါပါကူဆြဲျပီး ႏွစ္ေယာက္အားနဲ႔ ဖြင့္မယ္။""ဟာနား ဒူးလ္ ေဆးးးး ယားးးေဂ်ာင္ေဂ်ာင္ ေဂ်ာင္ ""ဟူးးး မရဘူးးးဟ။ "
"ဟယ္...ဟိုမွာလုပ္ၾကပါအံုးးး ငါတို႔ကို ၾကည့္ေနျပီ။"တစ္ဖြဲ႔လံုး လွည့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့.... ဘုရားဘုရားးး ရံုးထဲ ရွိသမွ်လူကုန္ဟာ ကြ်န္မတို႔ကို ထြက္ၾကည့္ေနၾက ပါေရာလားးး ျပန္လွည့္ေျပးရင္လည္း သူတို႔ေရွ႕က ျဖတ္ထြက္ေျပးရေတာ့မယ္...ရာဇအိေျႏၵ ပ်က္ရခ်ည္ရဲ႕။ သူတို႔ေတြကလည္း မနည္းမေနာ ကေလးအုပ္ၾကီးကို ၾကည့္ျပီး ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ "ကဲ...လွည့္ျပန္ေျပးလို႔ မရေတာ့ဘူးးး ဘုရင့္ေနာင္ ေဖာင္ဖ်က္သလိုဘဲ။ ဒီတံခါးကို ပြင့္ေအာင္ဖြင့္ၾက။""ေယာက်ာ္းေလး ႏွစ္ေယာက္က ျပိဳင္တူဆြဲမယ္.....""ေဟ့ေကာင္ ေဝဟန္...မင္းကအ့ဲဒီကေနဆြဲ၊ ငါကဒီကေန တြန္းမယ္။ကဲစျပီ။""ေဟ့ ေဟ့ ေဟ့ ခ်ထားကြ။""ဆြဲထားဟုတ္ျပီ""ပြင့္ေတာ့မယ္ကြ။""သူမ်ားဆဲတာ ဆူတာေတာ့ မခံဘူးေဟ့။ရေအာင္ဖြင့္မယ္။""ဟိုလူၾကီးေတြ ဒီဘက္လာေနၾကျပီ။""ျမန္ျမန္ ျမန္ျမန္။""ကြ်ီ အီ အီ ဂ်ိမ္းးးးဒုန္းးးး""ပြင့္ျပီကြ။""ေနာက္က်တ့ဲ ေျခေထာက္ သစၥာေဖာက္ပဲေဟ့။""ေျပးးးးး""ဟင့္ဟင့္ နာ့ကိုေစာင့္ၾကပါအံုးးးး ""ဟားဟားးးဟားးး"
"ဟိုးးးဟိုးးးးမေျပးၾကနဲ႔ေတာ့။ ဟိုေရွ႕မွာငါ့ေဖေဖဟ။ အိေျႏၵမပ်က္ၾကနဲ႔။ ဘယ္ကျပန္လာတာလဲေမးရင္ တီခ်ယ္ၾကီးအေဆာင္ကို ပစၥည္းေတြ ပိ႔ုေပးျပီး ျပန္လာတာလို႔ ေျဖမယ္ေနာ္။""ေအးပါဟ။စိတ္ခ် တို႔ကနပ္ျပီးသားးး""သမီးေလးးးေခြ်းေတြလည္းရႊဲလို႔ လူကလည္း ဖံုးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ ဘယ္ကျပန္လာၾကတာလဲ။""ႀဆာမၾကီးကို အေဆာင္ပစၥည္းေတြလိုက္ပို႔ျပီး အခန္းသန္႔ရွင္းေရးပါ လုပ္ေပးလာရလို႔ပါ။""ေအာ္...ေအးေအးးး အိမ္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေရခ်ိဳးလိုက္ေနာ္။ ဖုန္ေတြနဲ႔ဆိုရင္ ငါ့သမီးက အလာ့ဂ်စ္ ျဖစ္တတ္လြန္းလို႕။"ရာသီအကူးအေျပာင္းတိုင္း ဖုန္ထတိုင္း အလာ့ဂ်စ္ျဖစ္တတ္တ့ဲ ကြ်န္မဟာ ေရတစိုစို
ဖုန္တစ္ေထာင္းေထာင္း အေျခအေနနဲ႔ တစ္ေနကုန္ ေနခ့ဲေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္ဘဲ က်န္းမာပကတိ ခ်မ္းသာစြာရွိျပီး စေန တနဂၤေႏြကို ဌာနမွဴးရဲ႕ ဘာသာရပ္ေတြကို အသဲအသန္က်က္မွတ္ရင္း ကုန္ဆံုးသြားခ့ဲပါတယ္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္
ေနထက္ထက္ေအာင္
—