“သပြတ္အူ”

-ကုလသမဂၢလူ ့အခြင့္အေရးေကာ္မတီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္သည္ လုံျခဳံေရးေကာင္စီဆုးံျဖတ္ခ်က္မဟုတ္။ အစိုးရအေနျဖင့္ လုိက္နာလိုက လိုက္နာႏိုင္သည္။ မလိုက္နာလိုက ႏိုင္ငံတကာဖိအားတိုးရုံအဆင့္သာရွိသည္။ တိုင္းျပည္တျပည္၏ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ျခင္းမျဖစ္ျခင္းသည္ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံ၏ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္သာျဖစ္သည္။ သက္ဆိုင္ရာ ဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္းႏွင့္သာသက္ဆိုင္သည္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ေက်ာ္လြန္၍မရ။

-သို ့ရာတြင္ ဤကဲ့သို ့ေရြးျခယ္ႏိုင္စြမ္းရွိျခင္းသည္္ အစိုးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္၏ ေခါင္းေဆာင္မွဳအရည္အေသြးေပၚတြင္မ်ားစြာမူတည္သည္။ ႏုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရးကြ်မ္းက်င္မွဳအေပၚတြင္မူတည္မည္။ ႏိုင္ငံတကာဥပေဒကြ်မ္းက်င္မွဳသည္ စကားေျပာေတာ့မည္ျဖစ္၏။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ legitimacy နာတာရွည္ေရာဂါသည္ၾကီးျဖစ္သည့္ ေဘာင္းဘီခြ်တ္အစိုးရ၏ ေခါင္းေဆာင္မွဳေအာက္တြင္ တိုင္းျပည္သည္ vulnerable ပ်က္ဆီးလြယ္မည့္အေျခအေနျဖစ္၏။


-အျဖဴကဒ္မ်ားျဖင့္ တက္လာေသာ လက္ရွိဦးသိန္းစိန္အစိုးရသည္ ေပ်ာ့လြန္းသည့္အစိုးရျဖစ္၍ ဘဂၤလီျပႆနာႏွင့္ဆိုရေသာ္ ညံ့လြန္းေသာ အစိုးရလည္းျဖစ္၏။ လႊတ္ေတာ္တြင္းပင္ေရာက္ရွိေနသာ အမတ္ ၃ ဦး၏ စစ္ေဆးခ်က္ ယခုအခ်ိန္ထိ ထြက္မလာေသးသည္ကို ေထာက္ခ်င့္၍ သတၱိနည္း ည့ံဖ်င္းလြန္းသည္မွာ ထင္ရွား၏။ သုိ ့မဟုတ္ ၂၀၁၅ မတို္င္မီကပ္၍ သူရဲေကာင္းဇတ္လမ္း ခင္းက်င္းလိုသည့္အတြက္ သိုသိပ္ထားသည့္ ၀ွက္ဖဲလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။

-အတိုက္အခံဘက္မွၾကည့္ေသာ္ ဤဘဂၤလီဇတ္ရွဳပ္ကို မဆိုင္ပါပဲ ဒိုင္ခံကာကြယ္ေပးေနရသည္မွာ ေဒၚစုျဖစ္၏။ ႏိုင္ငံတကာတြင္ဤဇတ္ရွဳပ္ကို ပုံၾကီးခ်ဲ ့၍ ျပင္ဆင္လွဳပ္ရွားလာၾကသည္မွာၾကာျပီျဖစ္၏။ ယခုအခါ မ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မွဳ (Genocide) အသြင္ ပုံၾကီးခ်ဲ ့အရွိန္ျမွင့္လာေတာ့မည္ကို မၾကာမွီေတြ ့ရဖို ့ရွိ၏။ စစ္အစိုးရအားအတိုက္အခံျပဳသည့္ ျပည္ပေရာက္အဖြဲ ့မ်ားႏွင့္ လက္တြဲ၍ ဤဘဂၤလီဇတ္ရွဳပ္ကို ထိုးဇတ္အျဖစ္ဖန္တီးလာခဲ့သည္မွာ အမွားသည္ အမွန္ျဖစ္လုနီးနီးပင္။ ေဒၚစု၏
ရပ္တည္ခ်က္ေၾကာင့္သာလွွ်င္ ဤဖိအားမ်ားရပ္တန္ ့ေနျခင္းလည္းျဖစ္၏။ ေဒၚစုသည္ ဤအတြက္ ေမာင္ကိုနီကို ေခၚယူသုံးျခင္းျဖစ္ဖို ့မ်ား၏။

-ျပည္တြင္းတြင္လည္း ဘဂၤလီဘက္ပင္းေသာ လူ ့အခြင့္အေရးအမည္ခံအင္ဂ်ီအိုမ်ားရွိႏွင့္ေနျပီးျဖစ္၏။
အထူးသျဖင့္ ဥေရာပႏွင့္အေမရိကန္ သုံရုံးမ်ားမွျပဳလုပ္ေသာ အလုပ္ရုံေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ သင္တန္းမ်ား၊ စသည့္အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေခါင္းစဥ္တို ့ေအာက္တြင္ ၎တို ့လွဳပ္ရွားေနခဲ့သည္မွာ ေျဖေလ်ာ့မွဳမ်ားစကတည္းျဖစ္၏။ ဦးေဆာင္သူအမ်ားစုမွာ မိုးသီးဇြန္၊ ဇင္မာေအာင္ စသည့္ ယခင္ စစ္အစိုးရအတိုက္အခံမ်ား။

-ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ ့အစည္းမ်ား အထူးသျဖင့္ UNHCR ကဲ့သို ့ေသာ အဖြဲ ့အစည္းမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို ့အလုပ္၎တို ့လုပ္ျခင္းသာျဖစ္၍ ၎တို ့အားတိုက္ခိုက္ျခင္းသည္ အက်ိဳးထက္ အပစ္ျဖစ္ဖို ့သာမ်ားသည္။ UNHCR လုိအဖြဲ ့မ်ိဳး၏ မန္းဒိတ္မွာ ခုိလွဳံသူဒုကၡသည္မ်ားအား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖစ္၍ ၎တို ့၏ ဘတ္ဂ်က္သုံးစြဲမွဳမွန္သမွ်သည့္ ဤမန္းဒိတ္ႏွင့္အညီျဖစ္ရ၏။ UNHCR တြင္..ဒုကၡသည္( Refugee) ႏွင့္ IDP (Internally Displaced Persons) တို ့၏ အေျခအေနမွာ တန္းတူမဟုတ္။ Refugee (ဘဂၤလီ) တို ့သည္ မန္းဒိတ္ျဖစ္ရာ ဘတ္ဂ်က္သုံးစြဲမွဳမွန္သမွ် ပထမဦးစားေပးျဖစ္၍ IDP ဟုေခၚေသာ ရခိုင္၊ ကခ်င္ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ဘတ္ဂ်က္သုံးစြဲမွဳသည္ ဦးစားေပးအဆင့္ တြင္ စတုတၳမွ်သာျဖစ္၏။ အျခားေသာ အင္ဂ်ီအိုမ်ားသည္လည္း ဤ ဘတ္ဂ်က္မွ လက္ေ၀ခံသုံးစြဲရသည္ျဖစ္ရာ UNHCR ၏ဤေပၚလစီကိုမလိုက္နာ၍မရသည္ကို သတိျပဳဖို ့လို၏။

- အစိုးရလည္းမေကြ်းႏိုင္၊ တတိယႏိုင္ငံမ်ားကလည္း လက္ခံရန္မျဖစ္ေသးသည့္အခ်ိန္တြင္ဤအဖြဲ ့အစည္းမ်ားသည္သာ အမွန္တကယ္ အကူအညီျဖစ္၏။ ျဖစ္သင့္သည္မွာ ဤအဖြဲ ့အစည္းမ်ား၏ ဘက္လိုက္မွဳ၊ မွားယြင္းလုပ္ေဆာင္မွဳမ်ားကို စံနစ္တက်မွတ္တမ္းတင္ျခင္း၊ တာ၀န္ရွိသူမ်ားအား တိုင္ၾကားျခင္းျဖင့္ လုပ္ေဆာင္သင့္သည္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ေဖါက္ဖ်က္ေသာ အျပဳအမူမ်ားျပဳလုပ္သည့္ အဖြဲ ့မ်ားအား (ဥပမာ- ရိုဟင္ဂ်ာ ဟုသုံးႏွဳန္းျခင္း) အစိုးရမွ MOU ထပ္တိုမေပးျခင္းျပဳလုပ္ရန္ သက္ေသအေထာက္အထားျဖင့္ ဖိအားေပးသည့္နည္းကိုသာသုံးသင့္သည္။ ဤေနရာတြင္ မီဒီယာ ကႏၱသည္အေရးပါ၏။

-အဆိုးဆုံးမွာ ဘဂၤလီဇတ္ရွဳပ္ကို မြတ္စလင္ညွဥ္းပန္းမွဳအျဖစ္ ပုံေျပာင္းခံလိုက္ရျခင္းပင္။ ဤအတြက္ လွဳံ ့ေဆာ္သူ ျပည္တြင္းေနအခ်ိဳ ့ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ (ဘုန္းၾကီးအပါအ၀င္)မ်ား မီဒီယာ အခ်ိဳ ့တို ့လြတ္ေျမာက္ေနသည္မွာ အစိုးရ မည္မွ်ညံ့ဖ်င္းေၾကာင္းျပေနသကဲ့သို ့ရွိ၏။ ေခါင္းေဆာင္သူမ်ားအား ဖမ္းဆီးသည္မွာ လုံထိန္းဦးေရ အနည္းအမ်ားႏွင့္မဆိုင္ဟု ထင္၏။ ဤေထာင္ေခ်ာက္ကို ေဒၚစု ဆီသို ့ျမွားဦးလွည့္ျခင္းမ်ိဳးသည္ မိုက္မဲမွဳကမ္းကုန္သည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္၏။

-အားလုံးခ်ဳပ္ၾကည္ရလွ်င္ ျပႆနာမ်ားတစတစ ၾကီးထြားလာရသည့္အေျခခံလက္သည္မွာ ၈၂ ဥပေဒအသက္မ၀င္ျခင္းဆိုသည္ကိုေတြ ့ရမည္ျဖစ္၏။ အစိုးရအဆက္ဆက္၏ ျခစားမွဳနဲ ့လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွဳ အေမြလည္းျဖစ္၏။ ဦးခင္ရီ၏ အင္တာဗ်ဴးကို ၾကည့္လွ်င္ ဤသည္ကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ရိုးရိုးသားသား ၀န္မခံရဲျခင္းကိုေတြ ့ႏိုင္၏။ ေဒါက္တာထြန္းေအာင္၏ မွတ္ပုံတင္အား စစ္ေဆးသည့္အခါတြင္ ထုတ္ေပးသည့္သူ၏လက္မွတ္မွာ လ၀က ညႊန္ခ်ဳပ္လက္မွတ္ျဖစ္ေနျခင္းမ်ိဳးသည္ဖုံးဖိ၍ရေသာကိစၥမ်ိဳးမဟုတ္။ ပုတ္သင္ဥမ်ား တေလွၾကီးေပၚေသာ အျဖစ္မ်ိဳးကိုေရွာင္ရွားလိုေသာ္ တာ၀န္မွ ႏွဳတ္ထြက္သင့္၏။

-တဖက္တြင္လည္း သန္းႏွင့္ခ်ီေသာ လူမ်ားအား တတိယႏိုင္ငံသို ့ေရႊ ့ေျပာင္းေပးေရးဆိုသည္မွာ အင္မတန္ စိတ္ကူးယဥ္ေသာ ရူးသြတ္မွဳသာျဖစ္၏။ အခ်ိဳ ့သူမ်ားသည္ မ်ိဳးဆက္ ၃ ဆက္ေလာက္အထိ ေနခဲ့ျပီးသူမ်ားျဖစ္ေနျပီျဖစ္၏။ ဤလူမ်ားကို ၈၂ ဥပေဒျဖင့္ စစ္ထုတ္၍ ခုိး၀င္လာသည္ဟုဆိုႏိုင္ေသာ သူမ်ားကိုပင္လွွ်င္တည္ဆဲဥပေဒအရ အေရးယူေထာင္ခ်ဖို ့ဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံတကာလည္၍ ေတာင္းရမ္းေနရေသာ အစိုးရအဖို ့ ဆင္ေခါင္းေခြးမခ်ီႏိုင္ကိစၥလည္းျဖစ္၏။

-ဤသပြတ္အူကို ေျဖရွင္းလိုလွ်င္ အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံအင္အားစုအားလုံးပါ ရိုးသားဖို ့လို၏။ ရခိုင္တို ့အေနျဖင့္လည္း ဘဂၤလီ အျမစ္ျပတ္သုတ္သင္ေရးမျဖစ္ႏိုင္သည္ကို လက္ခံရဲဖို ့လို၏။ ႏိုင္ငံေရး အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ဤအစ္ရွဴးကိုကိုင္တြယ္မည္ဆိုလွွ်င္ သက္ဆုိင္သူတို့အေနျဖင့္ ၀င္မပါသည္က အေကာင္းဆုံးေသာ လုပ္ေဆာင္မွဳျဖစ္လိမ့္မည္။ ျပည္သူလူထုမွ ဤသို ့ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ေသာ သူမ်ား (အစိုးရျဖစ္ေစ၊ အတိုက္အခံျဖစ္ေစ) ကို တစည္းတလုံး သပိတ္ေမွာက္သင့္၏။အစိုးရႏွင့္အတိုက္အခံ တသံတည္းမထြက္သမွ် ဤျပႆနာသည္ အရွဳံးခ်ည္းဆိုသည္ကို သတိခ်ပ္ဖို ့ပင္။

-ဤအခ်ိန္သည္ ေခါင္းေဆာင္မွဳကို စမ္းသပ္ေသာ စာေမးပြဲမ်ား တစ္ခုျပီးတစ္ခုလာေတာ့မည္ကို ၾကိဳတင္သိထားဖို ့လည္း လုိအပ္ေပ၏။ ေခါင္းေဆာင္မွဳဟူသည္ ေမတၱာဘာ၀နာပြားမ်ားျခင္း၊ စကားလုံးလွလွသုံးတတ္ျခင္းကဲ့သို့မဟုတ္သည္ကို သတိမျပဳပါက ဆုံးရွဳံးနစ္နာမည့္သူတုိ ့မွာ တတိုင္းျပည္လုံးျဖစ္ဖို ့ရွိ၏။


By Athenian Ahnyarthar

https://www.facebook.com/socretes.athensian/posts/501627553268800