က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ နို္င္ငံ.....။

နွစ္ေပါင္း (၁၀၀) ေလာက္ က်ြန္ျဖစ္ခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္မွာမွ
ေနာက္ထပ္အနွစ္(၆၀)ေလာက္ စစ္ဒဏ္သင့္ခဲ့လို႔
တစ္ကိုယ္လံုး ဒဏ္ရာအမာရြတ္ေတြ ဗလပြနဲ့ျဖစ္ေနတာေတာင္
အခုခ်ိန္ထိ အနာေဖးမကြာနိုင္ အသားနုမတက္နိုင္ေသးပဲ
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ဓါးကိုင္သြားၾကေတာ့မလားလို႔
ေနသူမေျပာနဲ႔ ျမင္သူၾကားသူတိုင္း စိတ္ပူေနရေလာက္ေအာင္ စုတ္ျခာေနတဲ့နိုင္ငံ


ျပည္သူတစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ ေျပးလြွားပုန္းေအာင္း
ျပည္သူ(၃) သန္းေလာက္က သူမ်ားနိုင္ငံမွာ ေခါင္းထိုးက်ြန္ခံ
က်န္သူေတြက ငတ္မြတ္ပိန္လွီျပီး အစာအိမ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ့
အခုမွ အေျပးအလွြား နြားနို႔တိုက္ေနရေလာက္ေအာင္ စုတ္ျခာေနတဲ့နိုင္ငံ

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.....ဒီနိုင္ငံကိုပဲ က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။

တစ္တိုင္းျပည္လံုး ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့၊ လားရာမဲ့ျဖစ္ေနရင္း
ကမၻာမေၾကသီခ်င္းကို အဓိပါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့ သီဆိုရင္း
တစ္တိုင္းျပည္လံုး ေဒါသေတြ အလိပ္လိုက္ထြက္ေနရင္း
ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္တင္ရမွန္းမသိ ဘယ္ကိုဦးတည္ရမွန္းမသိ
အေမာင္ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္းမသိ မသိတာေတြသာေပါျပီး
ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ့ စုတ္ျခာေနတဲ့နိုင္ငံ

သမီးေလးက (၆) နွစ္အရြယ္နဲ့မလိုက္ဖက္တဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ၾကီးထဲ
စာအုပ္ေတြအျပည့္ထည့္ ေက်ာင္းစိမ္း၀တ္စံုေလးနဲ့ ဖိနပ္ျဖဴေလးစီးေနခ်ိန္
ေက်ာင္းမွာ ၀ ေအာင္ကစားလာခဲ့ ဆရာမက်ဴရွင္ေရာက္မွ စာတတ္ေအာင္သင္ဆိုတဲ့သူ႔အေမရဲ႔စကားကို
နားမလည္လို႔ မ်က္လံုးေလး၀ိုင္းျပီး ျပန္ၾကည့္ေနသလို
ကေလးေတြအားလံုး မ်က္လံုး၀ိုင္းေနေအာင္ စုတ္ျခာတဲ့နိုင္ငံ

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.....ဒီနိုင္ငံကိုပဲ က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။

တစ္ခ်ိဳ႔က ဘာသာေရးကိုခ်ေၾကြး တစ္ခ်ိဳ႔က ဘာသာေရးအေပၚဆီေတြနဲ႔  ခပ္ပက္
အားလံုးက မ်က္နွာထားတင္းတင္း အဆီတ၀င္း၀င္းျဖစ္ေနခ်ိန္
အိုးပြက္ေအာင္ ထင္းေတြထိုးထိုးထည့္ျပီး ေ၀တက္လ်ွံက်ခ်ိန္မွာမွ
ဘုန္းၾကီးကို လက္ညွိဳးေတြ ၀ိုင္းထိုးျပီး တရားခံရွာတဲ့
အဂၤုလိမာလရဲ့ လက္ညွိုဳးစလြယ္  ေထာင္ ေသာင္းနဲ့ စုတ္ျခာတဲ့နုိင္ငံ

တစ္ခ်ိဳ႔က ထင္းရွဴးေသတၱာေတြ၀ါး တိရိစၦာန္ပံုေတြပါတဲ့စကၠဴခ်ပ္ေတြစား
ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စာအုပ္ေဟာင္း ဥပေဒေဟာင္း မ်က္လံုးေဟာင္္းမ်ားနဲ့ ျပည္ေတာ္သာေနခ်ိန္
တစ္ခ်ို႔က မ်က္မွန္အသစ္ တ၀င့္၀င့္နဲ့ စာအုပ္အသစ္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္လွန္ရင္း
တရားေစာင့္နတ္သမီးကို ၀တ္ရံုအသစ္၀တ္ေပးဖို႔ ခ်ည္ငင္ဟန္  ေဆာင္ေနခ်ိန္
ေပးတဲ့လက္ ယူတဲ့လက္ နွစ္ဖက္လံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာက္ေနေလာက္ေအာင္ စုတ္ျခာေနတဲ့နိုင္ငံ

 ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.....ဒီနိုင္ငံကိုပဲ က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။

ဖိုမေျခေထာက္ခ်င္းပြတ္တာ နွဳတ္ခမ္းျခင္းနမ္းတာ
ေပါင္ရင္းထိေဖာ္ထားတာ ခ်က္အထိ ဟိုက္ ထားတာ
သူမ်ားစာခိုးခ်တာ နွဳတ္ခမ္းတလန္ ပန္းတလန္နဲ့ ေရးထားေတြကိုမွ
အနုပညာလို႔ထင္ေနတဲ့သူေတြေပါျပီး ငါတစ္လံုးအထင္ေတြနဲ့
ငါးဖယ္ကေျပာင္းျပန္ဆိုသလို
ေျပာင္းျပန္ေတြ ျဖစ္ျဖစ္ေနေလာက္ေအာင္ စုတ္ျခာေနတဲ့နုိင္ငံ

ဘယ္သူ႔ကို ယံုၾကည္ရမွန္းမသိ ဘာကိုစိတ္ခ်ရမွန္းမသိ ကူရာမဲ့ ကယ္ရာမဲ့ျဖစ္ေနတုန္း
ကမ္းမယ္ဆိုတဲ့လက္ေတြကို ေမာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပဥၥလက္ဆန္တဲ့ လက္ေတြနဲ့
အရိပ္ျပလို႔ေတာင္ အေကာင္မထင္တတ္ရတဲ့ၾကားထဲ
အေကာင္ေနာက္မွာ အရိပ္မဲၾကီးေတြ ၀ိုင္းေနတယ္ဆိုလို႔
ေၾကာက္လန့္မွဳေတြနဲ့ ဖိစီးျပီး စုတ္ျခာေနတဲ့နို္င္ငံ

 ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.....ဒီနိုင္ငံကိုပဲ က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။

အရင္တုန္းက တို႔ေခတ္ကို ေရာက္ရမည္မွာ မလြဲပါဆိုတဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ
အခိုင္အမာရွိခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာ စနၵယားဆရာ အဘိုးအို အခုပန္းလ်ေနသလို
တို႔ေခတ္မွ ေရာက္ပါေတာ့မလားဆိုတဲ့
သံသယေတြနဲ့ေ၀၀ါး စိိတ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ
 အထိတ္တလန္႔နဲ့ အတိမ္းအေစာင္း မခံနိုင္ေတာ့ဘဲ
ယိုင္တိယိုင္ထိုး လမ္းေလ်ွာက္ေနရသလို စုတ္ျခာေနတဲ့နို္င္ငံ

က်ေနာ္တို႔က လွည္းလမ္းေၾကာင္းေလ်ွာက္ ကန္ေရေသာက္ ျမက္ေျခာက္စား
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ မမီခဲ့တဲ့ ဘိုးဘြားဘီဘင္ကအစ က်ေနာ့္သမီးေလးအထိ  ဒီနိုင္ငံမွာ
အရိပ္ခို အစာစား အသက္ရွင္ခြင့္ရခဲ့တာေၾကာင့္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.....ဒီနိုင္ငံကိုပဲ က်ေနာ္ခ်စ္တယ္။........။
တန္ဖိုးထားတယ္........။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေဒါသထြက္တယ္။ စိတ္တိုတယ္။


ျပီးေတာ့.....သနားတယ္......။

 https://www.facebook.com/notes/soe-min/%E1%80%80%E1%80%BA%E1%80%B1%E1%80%94%E1%80%AC%E1%80%B9%E1%80%81%E1%80%BA%E1%80%85%E1%80%B9%E1%80%90%E1%80%B2%E1%80%B7-%E1%80%94%E1%80%AD%E1%80%AF%E1%80%B9%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%84%E1%80%B6/295857130551854 မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။