Quantcast
Channel: ဘ၀ေျခရာ
Viewing all 1811 articles
Browse latest View live

စည္းစည္းလံုးလံုး … ရုန္းရုန္းၾကြၾကြ

$
0
0
 

ဘာလုိလုိနဲ႔ (၆၉) ႏွစ္ေျမာက္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔(တပ္မေတာ္ေန႔) ကုိ ေရာက္ရွိလာပါျပီ။

က်ေနာ္ စစ္မႈထမ္းခဲ့တဲ့ ကာလတေလွ်ာက္မွာ ေတာ္လွန္ေရးေန႔စစ္ေရးျပကုိ ရင္ခံုလႈိက္ေမာ ျဖစ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပါဝင္ရတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳမရွိခဲ့ပါဘူး။ မွတ္မွတ္ရရ (၄၉) ႏွစ္ေျမာက္ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ စစ္ေရးျပအခမ္းအနားကုိ ျပင္ဦးလြင္တပ္နယ္စစ္ေရးျပမွာ ပါဝင္ခဲ့ဖူးတာေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ တပ္သားသစ္ အေျခခံသင္တန္း တက္ေရာက္စဥ္က (၄၈) ႏွစ္ေျမာက္ေတာ္လွန္ေရးေန႔ စစ္ေရးျပအခမ္းအနားကုိ အေရွ႕ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွာ ၾကံဳခဲ့ေပမဲ့ တပ္စုတာဝန္ခံဆရာရဲ႕ ‘စစ္ေရးျပညံ့’ ဆုိတဲ့ မွတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ပါဝင္ခြင့္မရခဲ့ပါ။


ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ  အခု ေရာက္လာေတာ့မယ့္ (၆၉) ႏွစ္ေျမာက္ ေတာ္လွန္ေရးေန႔စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားဟာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ သမုိင္းမွာ ထူးျခားတဲ့ႏွစ္တႏွစ္ျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ စစ္ေရးျပအခမ္းအနားမတုိင္မီကတည္းက တပ္မေတာ္ (ၾကည္း/ေရ/ေလ) တပ္ဖဲြ႔အလုိက္ေရာ ပူးတဲြေလ့က်င့္မႈေတြပါ ျပဳလုပ္ျပီး ျဖစ္တာမုိ႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕ စြမ္းပကား ေခတ္မီတုိးတက္လာမႈကုိ ေပၚေပၚထင္ထင္ပဲ ေတြ႔ျမင္လုိက္ရပါတယ္။

တနည္းေျပာရရင္ေတာ့ ဒါေတြဟာ အရင္အစုိးရလက္ထက္ကတည္းက တည္ေဆာက္မႈေတြရဲ႕ အရွိန္အဟုန္ ဆက္လက္တုိးတက္ေနမႈလုိ႔လည္း ဆုိနုိင္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္(ေရ)မွာ အသစ္စက္စက္ အသံုးျပဳေနတဲ့ ၁၀၈ မီတာ ဖရီဂိတ္စစ္ေရယာဥ္ေတြဟာ ၂၀၀၄-၂၀၀၅ ေလာက္က စတင္ ဧရာခင္းတည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ ကုန္တင္္ေရယာဥ္ (Cargo Ship) အျဖစ္ေလာက္ပဲ သိထားခဲ့တာပါ။ ဒီေနာက္ပုိင္း တည္ေဆာက္တဲ့ စစ္ေရယာဥ္ေတြဟာ အရင္ကရွိျပီးသား စစ္ေရယာဥ္ေတြထက္ စက္ပုိင္းဆုိင္ရာ ၊ အီလက္ထေရာနစ္နဲ႕ လက္နက္ပုိင္းဆုိင္ရာ စနစ္ေတြမွာ သာလြန္ေကာင္းမြန္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။

တုိင္းျပည္တျပည္မွာ ကာကြယ္ေရးအင္အား ခုိင္မာေတာင့္တင္းလာတာ ေကာင္းမြန္တဲ့ လကၡဏာတရပ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း အဲဒီ က႑တခုတည္း ခၽြန္ေနလုိ႔ေတာ့ မျဖစ္ပါ။ က်န္တဲ့ က႑ေတြလည္း  ဘက္စံုဟန္ခ်က္ညီ ဖံြ႔ျဖိဳးတုိးတက္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ နုိ႔မုိ႔ဆုိရင္ လက္ေမာင္းအားေတြသာ ဖံြ႔ထြားျပီး ခါးေသးေအာက္ရွဴး ၾကည့္လုိ႔ မေကာင္းတဲ့ လူတေယာက္လုိ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေခတ္ကာလအေျခအေနတခုအရ ကာကြယ္ေရး အင္အားကုိ ဦးစားေပးတည္ေဆာက္ခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အျပစ္ျမင္ေနလုိ႔ သိပ္မထူးေတာ့ပါ။ ရရွိထားျပီးသား အင္အားေတြကုိ တုိင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေအာင္ အသံုးခ်နုိင္ဖုိ႔သာ လံုးပမ္းၾကရပါေတာ့မယ္။

လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔အတူ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နုိင္ငံက သတင္းစာတေစာင္ရဲ႕ ေသြးတုိးစမ္း ရန္စမႈကုိ အေလးထား စဥ္းစားရပါမယ္။ ဒါဟာ တုိင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္စုိးမႈကုိ တုိက္ရုိက္ ထိပါး လာတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ေခတ္သစ္လူေနမႈပံုစံအရ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကမၻာ့လူသားဆန္တယ္ေျပာေျပာ ဘယ္လုိပဲ ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြ ရွိတယ္ဆုိဆုိ နုိင္ငံတခုခ်င္းရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္ဆုိင္မႈကုိ လစ္လ်ဴရႈ မ်က္ကြယ္ျပဳ မရနုိင္ပါ။ ဘယ္နုိင္ငံမွလည္း မိမိပုိင္နယ္ေျမကုိ ဖဲ့ေပးရေလာက္ေအာင္ထိ သေဘာေကာင္းမွာ မဟုတ္ပါ။ ခုဟာက က်ေနာ္တုိ႔ပုိင္ေျမစစ္စစ္။ သူမ်ားဆီက မတရားသိမ္းပုိက္ထားတဲ့ နယ္ေျမမဟုတ္ပါ။ အရင္ ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ေတာင္ငူလက္ထက္ ကုန္းေဘာင္လက္ထက္က ပုိင္ဆုိင္ခဲ့တာေတြကုိ မလုိခ်င္ပါ။ ယခုလက္ရွိပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ နယ္ေျမကုိပဲ တန္ဖုိးထားပါတယ္။ အလားတူ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ‘ဝ’ ေဒသမွာလည္း ၾကံဳလာရ နုိင္ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြမွာ အစုိးရဟာ တာဝန္အရွိဆံုးပါ။ အစုိးရ အေနနဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ကုိင္တြယ္ ေျဖရွင္းဖုိ႔ တာဝန္ရွိပါတယ္။ အစိုးရေနာက္မွာ တုိင္းသူျပည္သားေတြက အညီအညႊတ္ လုိက္ပါ ေဆာင္ရြက္ ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

လူဟာ အစုအဖဲြ႔ နဲ႔ေနထုိင္တတ္တဲ့ သတၱဝါပီပီ ကုိယ္နဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ အစုအဖဲြ႔ရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ စာသင္ေက်ာင္းတေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းစည္းရုိးကုိ အခုိင္အမာကာရပါတယ္။ ေက်ာင္းသား တေယာက္ကုိ ဝင္ေရာက္ ထိခုိက္ေစာ္ကားျခင္းခံရတာဟာ အဲဒီေက်ာင္းမွာ ရွိတဲ့ ဆရာ ေက်ာင္းသား အားလံုးနဲ႔  သက္ဆုိင္ ပါတယ္။ ေက်းရြာတရြာမွာလည္း ရြာစည္းရုိးကုိ အေသအခ်ာကာရံ ေစာင့္ေရွာက္ရပါတယ္။ ရြာသားတေယာက္ က်ားဆဲြခံရတာဟာ ရြာသားအားလံုးအတြက္ အႏၱရာယ္ ျခိမ္းေျခာက္ခံရတာပါပဲ။ ဒီလုိပဲ တုိင္းျပည္ေျမေနရာ ဘယ္ေနရာကပဲ့ပဲ့ တုိင္းျပည္တခုလံုး နစ္နာတာပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေရးဆဲြေနက် နုိင္ငံရဲ႕ ပထဝီေျမပံုေလး မ်ဥ္းေၾကာင္း ေျပာင္းျပီးဆဲြဖုိ႔ ဘယ္ေက်ာင္းသားမွ အလုိရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒီလုိဟာေတြက ဒီအစုိးရလက္ထက္မွ ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အရင္အစုိးရေတြလည္းၾကံဳခဲ့ရျပီး ေနာင္တက္မယ့္ အစုိးရအဆက္ဆက္ေတြလည္း ၾကံဳေတြ႔ရမယ့္ ျပႆနာေတြျဖစ္ပါတယ္။ သမုိင္းဆုိင္ရာ ျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းရာမွာ အတိတ္က မွားယြင္းခဲ့တာေတြကုိ အတာခ်အျပစ္ပံုေနရံုနဲ႔ ေျပလည္မွာ မဟုတ္ပါ။ အရင္လူ လုပ္သြားတာ သူ႔သမုိင္းနဲ႔ပါသြားျပီ။ ကုိယ္လက္ထက္မွာ ကုိယ့္သမုိင္းကုိ တာဝန္ေက်ဖုိ႔ အဓိကက်ပါတယ္။ တုိင္းျပည္နဲ႔ျခံဳျပီး ပတ္သက္တဲ့ကိစၥမုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အဆံုးအျဖတ္က အေရးၾကီးပါတယ္။ တုိင္းျပည္အႏၱရာယ္ဆုိတာ  အရပ္မ်က္ႏွာေပါင္းစံုကေန  အခ်ိန္မေရြး ၾကံဳေတြ႔လာနုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္တကုိယ္ေရ အေနနဲ႔ မတူညီမႈေတြၾကားမွာ အေတာ္ေနသားက်ေနပါျပီ။ ကုိယ္နဲ႔မတူတဲ့ အျခား ဘယ္လူမ်ဳိး ဘယ္ဘာသာကိုမွ ေစာ္ကားလုိစိတ္ မထားရွိပါ။ တခါတရံ ကုိယ္ေျပာလုိက္ ေရးလုိက္တာက မရည္ရြယ္ပဲ တဖက္သားအေပၚ ထိခုိက္ခံစားသြားရတာရွိတဲ့အခါ သူေက်နပ္တဲ့အထိ ေတာင္းပန္ဖုိ႔လည္း ဝန္မေလးပါ။ တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူ႔ဘက္က လူမ်ဳိး ဘာသာ စဲြျပီး ကုိယ့္ကုိ အထင္ေသးအျမင္ေသး ျပဳမူလာတယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီလူနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ရပ္တန္႔လုိက္ပါတယ္။

က်ေနာ္ နားလည္မိသေလာက္ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ကူးလူးဆက္ဆံတယ္ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ဘာသာစကားအရ ရုိးရွင္း လြယ္ကူပါတယ္။ ဘာသာတရားအရ မွာေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တဲြ ေနထုိင္ဖုိ႔ေလာက္ပဲျဖစ္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ယံုၾကည္ကုိးကြယ္ရာ ဘာသာတရားကုိ လူမႈဆက္ဆံေရးေလာကမွာ ေရွ႕တန္းမတင္မိဖုိ႔ ဂရုျပဳေနထုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ယံုၾကည္မႈအရလည္း ဘာသာ သာသနာဟာ တမလြန္နဲ႔ သံသရာအတြက္ စိတ္ခ်ရဖုိ႔ ရည္စူးတဲ့ က်င့္ၾကံအားထုတ္မႈပါ။ ေလာကုတၱရာ ဥာဏ္ရဖုိ႔ ရည္သန္ပါတယ္။ ေလာကီမွာ ဟိတ္ဟန္ ထုတ္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါ။ ေလာကီအက်ဳိးစီးပြားဆုိတာ ကၽြဲကူးေရပါ သေဘာမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘဂၤလီအေရးအတြက္ မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္ေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ မုန္းတီးဖုိ႔မလုိပါ။ ဒါက လူမ်ဳိးေရး ဘာသာေရးကုိ အေျခခံတာမဟုတ္ဘဲ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရး ျပႆနာ သက္သက္။ တရားမဝင္ ခုိးဝင္တဲ့ ကိစၥကုိပဲ သတ္မွတ္ ဦးတည္ရမယ့္ဟာပါ။ ျဖစ္နုိင္ရင္ ခုိးဝင္လာသူဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ပင္ ျဖစ္ေနပါေစအံုး လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒအရ ျပတ္ျပတ္သားသားကုိင္တြယ္ရမယ့္ ကိစၥ။ ခုိးဝင္တဲ့ အေရးမွာ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားတဲ့ တာဝန္ရွိသူကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္အေရးဆုိရမွာ ျဖစ္သလုိ ခုိးဝင္လာသူကုိလည္း လက္ပုိက္ၾကည့္ ေနလုိ႔မရပါ။ လူသားခ်င္းစာနာမႈနဲ႔ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးဥပေဒက သပ္သပ္စီ ျခားနားပါတယ္။ ဒုကၡေရာက္လာတဲ့ လူကုိ စာနာသမႈနဲ႔ ခုိလံႈခြင့္ေပးလုိ႔ရတယ္။ ကူညီေထာက္ပံ့လုိ႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူဝင္မႈၾကီးၾကပ္ေရးဥပေဒအရ စီစစ္ရတာကုိေတာ့ ခံယူၾကရမွာပါ။

ထုိင္းမွာလည္း ဒီလုိလုပ္တာပါပဲ။ သူ႔နုိင္ငံထဲ ေရာက္လာသူမွန္သမွ်ကုိ သေဘာထားၾကီးစြာနဲ႔ ဒုကၡသည္အျဖစ္ အကုန္သိမ္းက်ဳံးလက္ခံတာမဟုတ္။ ထုိင္းျပည္ထဲေရးက စီစစ္ စစ္ေဆးျပီး ေက်နပ္မွ သူတုိ႔ သတ္မွတ္ေပးထား တဲ့ ေနရာမွာ ေနၾကရတာ။ အဲဒီလုိေနတဲ့ကာလအတြင္း မိသားစု စားေရးဝတ္ေရးအတြက္ ထုိင္းေတာင္သူေတြ၊ အလုပ္ရွင္ေတြဆီမွာ အလုပ္ထြက္လုပ္တဲ့အခါ စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ အလုပ္ရွင္က လုပ္အားခမွန္မွန္ေပးေပမဲ့ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ရွင္ဆုိရင္ ေခါင္းပံုျဖတ္ ကလိမ္ကက်စ္က်လည္း ခံရတာပဲ။ ကုိယ့္ဘက္က  အေရးဆုိခြင့္ မရွိဘူး။ ဘာလုိ႔ဆုိ ကုိယ့္မွာ တရားဝင္ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ မရွိလုိ႔။

 ထုိင္းမွာ ေတာင္ေပၚ တုိင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံထားရတဲ့ ကရင္လူမ်ဳိးအမ်ားစုဟာ တခ်ိန္က ထုိင္းနုိင္ငံအတြက္ စစ္တုိက္ေပးခဲ့သူေတြျဖစ္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ သူတုိ႔က ေမြးဖြားလာတဲ့ သားသမီးေတြ ဟာလည္း ထုိင္းစာသင္ေက်ာင္း ေတြမွာ ပညာသင္ၾကားျပီး ေဒသဆုိင္ရာ ထုိင္းျပည္သူ႔စစ္တပ္ဖဲြ႔ ၊ သစ္ေတာထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေရး နဲ႔ ထုိင္းတပ္မေတာ္ ေတြမွာ ပါဝင္အမႈထမ္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ကာလတာရွည္ ေရာက္ရွိေနထုိင္ေနတဲ့ ဘဂၤလီေတြအေနနဲ႔ ျမန္မာနုိင္ငံရဲ႕ နုိင္ငံသားျဖစ္မႈ ဥပေဒအရ နုိင္ငံသား ျဖစ္ပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ နုိင္ငံသားျဖစ္ျပီးတဲ့အခါ ဒီနုိင္ငံက ျပဌာန္းထားတဲ့ဥပေဒနဲ႔အညီ လုိက္နာ ေနထုိင္နုိင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ နုိင္ငံသားအခြင့္အေရး နစ္နာတယ္လုိ႔ယူဆရင္ ဥပေဒအရ အေရးဆုိ နုိင္တယ္။ ကုိယ့္ဘက္ကလည္း ဒီနုိင္ငံရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္စုိးမႈကုိ အသက္ေပးကာကြယ္ဖုိ႔ တာဝန္ရွိ ပါတယ္။ ပတ္စ္ပုိ႔ကုိင္စရာ မလုိဘဲ တကမၻာလံုး လွည့္လည္သြားလာခြင့္ရတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ လူတုိင္း ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ့ေနရာမွာ ေပ်ာ္သေလာက္ ေနနုိင္ၾကမွာပဲ။

က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ျပည္တြင္းေရးရာေတြမွာ အျမင္မတူတာေတြကုိ ကဲြလဲြခြင့္ရွိတယ္၊ ေတာင္းဆုိဆႏၵျပပုိင္ခြင့္ ရွိတယ္။ ဆန္႔က်င္ပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ တနုိင္ငံလံုးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ အခ်ဳပ္အျခာပုိင္ဆုိင္မႈ ထိပါးတဲ့ ကိစၥမ်ဳိးမွာေတာ့ အားလံုး စည္းလံုးညီညႊတ္ၾကမွ အင္အားရွိမယ္။ သူတမ်ဳိးငါတဖံု ကဲြျပားေနၾကရင္ တဖက္လာဖိမယ့္  ဒလိမ့္တုန္း ေအာက္မွာ ျပားျပားေမွာက္ခံရဖုိ႔ပဲ ရွိတယ္။ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ ဥပမာလုိ  သူျပီးရင္ ကုိယ့္အလွည့္ေရာက္ လာမယ္။ အခု ဘဂၤလားမီဒီယာရဲ႕ လုပ္ရပ္က ေသြးတုိးစမ္း ထိပါးလုိက္တာပဲ။ ခုခ်ိန္ထိ တဦးနဲ႔တဦး တဖဲြ႔နဲ႔တဖဲြ႔ လက္ညွိဳးထုိး အျပစ္ရွာလုိ႔ ရေနေသးတယ္။ တကယ္လက္ေတြ႔ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ တဲြေရးခဲြေရး ျပႆနာ တုန္းကလုိ  မဲခဲြဆံုးျဖတ္ဖုိ႔အခ်ိန္ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ မလုိက္တဲ့လူ လက္တဲြျဖဳတ္ခ်န္ခဲ့ဖုိ႔ အခြင့္အေရးပဲ ရေတာ့မွာ။ သမၼတကစျပီး ျပည္သူအထိ မလုိက္တဲ့လူ က်န္ခဲ့ေပေတာ့။

ေရာက္လာေတာ့မယ့္  (၆၉) ႏွစ္ေျမာက္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔မွာ တတုိင္းျပည္လံုး လူမ်ဳိးစံု၊ ဘာသာစံု ၊ အလႊာစံု ေသြးစည္းညီညႊတ္ေရးအတြက္ အေလးအနက္ ဦးတည္ အဓိဌာန္ျပဳနုိင္ၾကဖုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္း ေျခြလုိက္ပါတယ္။

ေနမင္းသူ
၂၃-၃-၂၀၁၄

ရင္ခံုစရာ အိပ္မက္ဘဝ (၄)

$
0
0
Photo: ရင္ခံုစရာ အိပ္မက္ဘဝ (၄)  …………………………………  ဘတ္စ္ကား စီးျခင္း   က်ေနာ္တုိ႔ မိသားစု ဒီကုိေရာက္လာတာ (၅) လ နီးပါးရွိျပီဆုိေတာ့ ဘတ္စကား စီးျခင္းနဲ႔ အေတာ္ေလး အကၽြမ္းတဝင္ ျဖစ္ေနျပီလုိ႔ဆုိနုိင္ပါတယ္။   ေရာက္လာခါစ တပတ္ႏွစ္ပတ္ေလာက္ အတြင္းမွာ လုပ္ေဆာင္စရာ ေတြျဖစ္တဲ့ ကာကြယ္ေဆးထုိးႏွံျခင္း ၊ အစားအေသာက္ကဒ္ ၊ ေဆးကုသမႈကဒ္ ၊ လူမႈဖူလံုေရးကဒ္ ေလွ်ာက္ထားျခင္းေတြမွာ ေအဂ်င္စီက ကားနဲ႔ လုိက္ပုိ႔ေပးေပမဲ့ ေနာက္ပုိင္းကာလေတြမွာ ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ ျဖတ္သန္းရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ကူညီ ေထာက္ပံ့ေရးရံုးကုိ သြားတာကအစ ဘတ္စ္ကားကုိပဲ အားျပဳရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အသံုးျပဳဖုိ႔ ဘတ္စ္ကား လက္မွတ္ကုိေတာ့ ေအဂ်င္စီက တလတၾကိမ္ထုတ္ေပးထားပါတယ္။   ဒီမွာက ဘတ္စ္လက္မွတ္တခုရွိရင္ ျမိဳ႕တြင္းေျပးဆဲြေနတဲ့ ဘတ္စ္ကား (Metro Bus) တုိင္းကုိ တက္စီးလုိ႔ရ ပါတယ္။ ဘတ္စ္ကား လက္မွတ္တေစာင္ရဲ႕တန္ဖုိးက တေဒၚလာခဲြျဖစ္ျပီး ၂ နာရီအတြင္း အက်ဳံးဝင္ပါတယ္။ ကားေပၚ တက္လုိက္ျပီဆုိတာနဲ႔ ယာဥ္ေမာင္းေဘးနားက  စက္ထဲကုိ ကုိယ့္မွာပါလာတဲ့ အစိမ္းေရာင္ လက္မွတ္ေလး ထုိးထည့္လုိက္ျပီး ျပန္ထြက္လာတဲ့အခါ အမႈိက္ပံုးထဲကုိ ပစ္ထည့္လုိက္၊ ေနာက္ထပ္ ထြက္ေပၚ လာတဲ့ ခရမ္းနုေရာင္ ထရန္စဖာလက္မွတ္ေလးကုိ သိမ္းထား … ေနာက္ထပ္ ၂ နာရီအတြင္း ကုိယ္သြားမယ့္ ခရီးအတြက္ အဆင္ေျပမယ့္ ကားေပၚတက္စီးလုိက္ရံုပါပဲ။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ လက္မွတ္ကုိ ထုိးထည့္စရာ မလုိေတာ့ဘဲ စက္ခံုေပၚက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာကေန တေစာင္းျခစ္လုိက္ရံုနဲ႔ ကိစၥျပီးပါတယ္။ ကားလက္မွတ္ မပါသူေတြက ပုိက္ဆံထည့္ျပီး ထရန္စဖာလက္မွတ္ထုတ္ယူတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အဖုိ႔ေတာ့ ပုိက္ဆံေပးစီးတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳမရွိေသးပါ။   ျမန္မာျပည္မွာ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား တရုတ္သုိင္းကားနဲ႔  ဘတ္စ္ကားတုိးေဝွးစီးနင္းရာမွာ က်င့္သားရထားတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ဒီမွာ ဘတ္စ္ကားစီးရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ မွတ္တုိင္ကုိ ကားေရာက္လာျပီဆုိတာနဲ႔ ေစာင့္ဆုိင္းေနတဲ့ လူေတြ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ စနစ္တက်တက္ၾကတယ္။ ေရွ႕မွာရွိေနသူကုိ ေနာက္လူက အသာတၾကည္ဦးစားေပးပါတယ္။ တခါတရံ ကုိယ့္ေနာက္မွာ သက္ၾကီးရြယ္အုိနဲ႔ ေလးတိေလးကန္ လႈပ္ရွား ေနရသူေတြ ေတြ႔လုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ဦးစားေပးတဲ့အခါ သူတုိ႔က ကုိယ့္ကုိ အရင္တက္ဖုိ႔ အခ်က္ျပတာလည္း ၾကံဳရပါတယ္။ အင္းေပါ့ေလ … ကားက လူကုန္တဲ့အထိ ေအးေဆးေစာင့္ေပးတာကုိး။    မွတ္တုိင္မွာ တြန္းလွည္းနဲ႔ ခရီးသြားလာရတဲ့ မစြမ္းမသန္သူေတြရွိေနျပီ ဆုိရင္ေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းက ေရွ႕ဆံုး ခံုတန္းကုိ ေခါက္တင္ျပီး တြန္းလွည္းတက္ဖုိ႔ ကားမွာတပ္ဆင္ထားတဲ့  ဟုိက္ေျဒာလစ္ ကုန္းေဘာင္ကုိ ခ်ခင္းေပးလုိက္တယ္။ ဘတ္စ္ေတြက ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာ ဟုိးအရင္ တုန္းက  ဆူးေလ-အင္းစိန္ ေျပးဆဲြဖူးတဲ့ ေရးနုိးကားၾကီးေတြ လုိ ေဘာ္ဒီခပ္နိမ့္နိမ့္ေတြခ်ည္း ျဖစ္တာမုိ႔ ပလက္ေဖာင္းေပၚကုိ ကုန္းေဘာင္ထုိးလုိက္ တဲ့အခါ အေနေတာ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တြန္းလွည္းတခ်ဳိ႕က လက္အားနဲ႔ လွိမ့္ရတာျဖစ္ျပီး တခ်ဳိ႕တြန္းလွည္း ေတြမွာ စက္တပ္ထား တာမုိ႔ အေႏွးယာဥ္သေဘာ ေမာင္းသြားလုိ႔ ရတဲ့ အေနအထားပါ။ တြန္းလွည္းသမား ကားေပၚကုိ ေရာက္တဲ့အခါ သူ႔အတြက္အသင့္လုပ္ ထားတဲ့ ကြက္လပ္မွာ ေနရာခ်ေပးျပီး တြန္းလွည္းကုိ  ေရွ႕ေနာက္ ခ်ိတ္ေတြနဲ႔ ဆုိင္းထားလုိက္တဲ့အခါ မေရြ႕နုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။  ကားမွတ္တုိင္ အတက္အဆင္းလုပ္ရာမွာ အဆင္းလူကုိ ဦးစားေပးရပါတယ္။ အေပၚက ဆင္းမယ့္လူ တံခါးေပါက္နား ေရာက္တာမေတြ႔ေသးလုိ႔ ေအာက္လူက အရင္တက္ဖုိ႔ဟန္ျပင္ရင္ ယာဥ္ေမာင္းက သတိေပး ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ကားေပၚမွာ လူေခ်ာင္ပါတယ္။ အလုပ္ျပန္ခ်ိန္လုိမ်ဳိး ဒါမွမဟုတ္ ကားျပတ္သြားတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ ထုိင္ခံုျပည့္ လူၾကပ္တတ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကားေတြမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဆီကလုိ “သံဃာေတာ္မ်ားသာ” ဆုိျပီး စာတန္းကပ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ထုိင္ခံုမရွိေပမဲ့ ဘယ္ညာ ျပတင္းေပါက္ မွန္ေတြေပၚမွာ ‘Please offer the seats to elders and persons with disabilities’ လုိ႔ ေရးသားထားတာ ေတြ႔ရတယ္ခင္ဗ်။  ဘတ္စ္ကားစီးရင္း စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္စရာ ၾကံဳရတဲ့ အခါလည္း ရွိပါတယ္။ ကားေပၚမွာ အုပ္စုအဖဲြ႔က်တဲ့ အခါမ်ဳိး … တဦးနဲ႔တဦး ဂ်စ္က်တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ  ခ်က္ခ်င္းပဲ ထသတ္ေတာ့မလား ဆူညံေနတတ္ပါတယ္။ သိပ္ျပီး ညံလြန္းလာရင္ ယာဥ္ေမာင္းက သတိေပးတာ ၾကားရပါတယ္။ အရက္ေသစာ မူးယစ္ေအာ္ဟစ္တာမ်ဳိးကုိ ျဖစ္ရင္ေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းဆဲြခ်တာ ခံၾကရတယ္။ ကိုမဲ ကုိျဖဴ  နည္းနည္းစရုိက္က်တဲ့ အုပ္စုေတြ ဘတ္စ္ကား ေပၚမွာ ၾကံဳရတတ္ပါတယ္။   က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းတဦးက ေျပာတယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးတာဟာ အေျခအေနမဲ့ေတြ မ်ားတယ္တဲ့။ အဲလုိခ်ည္း ေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ပါ။ တခ်ဳိ႕က ကုိယ္ပုိင္ကားရွိေပမဲ့ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ ဘတ္စ္ကားအဆင္ေျပလုိ႔ စီးတာလည္း ျဖစ္မွာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔လုိ ေရာက္ခါစ အလုပ္အကိုင္မရွိ ကုိယ္ပုိင္ကား မရွိသူေတြရဲ႕ အားထားရာက လည္း ဘတ္စ္ကားပါပဲ။ ေစ်းဝယ္တာက အစ ဘတ္စ္လမ္းေၾကာင္း မသင့္တဲ့ေနရာေတြေလာက္သာ ကားရွိတဲ့ မိတ္ေဆြ အကူအညီနဲ႔သြားတာျဖစ္ျပီး က်န္တဲ့ေနရာေတြမွာ ဘတ္စ္ကားေလးနဲ႔ ဟန္က်ပါတယ္။ ကားအခ်ိန္ လည္း မွန္တယ္လုိ႔ ဆုိရပါမယ္။ ၅ မိနစ္ထက္ ပုိေနာက္က်တာ သိပ္မၾကံဳရပါဘူး။ က်ေနာ္စီးေနက် မွတ္တုိင္က ဘတ္စ္ကား စီးေရမ်ားတာမုိ႔ နာရီဝက္ တနာရီေစာင့္ရတာမ်ဳိး မရွိပါဘူး။   အခုဆုိရင္  ယာဥ္ေမာင္းတခ်ဳိ႕နဲ႔ေတာင္ မ်က္မွန္းတန္းမိသလုိ ရွိေနပါျပီ။   ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္   ေနမင္းသူ   ၂၃-၃-၂၀၁၄

ဘတ္စ္ကား စီးျခင္း

က်ေနာ္တုိ႔ မိသားစု ဒီကုိေရာက္လာတာ (၅) လ နီးပါးရွိျပီဆုိေတာ့ ဘတ္စကား စီးျခင္းနဲ႔ အေတာ္ေလး အကၽြမ္းတဝင္ ျဖစ္ေနျပီလုိ႔ဆုိနုိင္ပါတယ္။

ေရာက္လာခါစ တပတ္ႏွစ္ပတ္ေလာက္ အတြင္းမွာ လုပ္ေဆာင္စရာ ေတြျဖစ္တဲ့ ကာကြယ္ေဆးထုိးႏွံျခင္း ၊ အစားအေသာက္ကဒ္ ၊ ေဆးကုသမႈကဒ္ ၊ လူမႈဖူလံုေရးကဒ္ ေလွ်ာက္ထားျခင္းေတြမွာ ေအဂ်င္စီက ကားနဲ႔ လုိက္ပုိ႔ေပးေပမဲ့ ေနာက္ပုိင္းကာလေတြမွာ ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကုိယ္ ျဖတ္သန္းရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ကူညီ ေထာက္ပံ့ေရးရံုးကုိ သြားတာကအစ ဘတ္စ္ကားကုိပဲ အားျပဳရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အသံုးျပဳဖုိ႔ ဘတ္စ္ကား လက္မွတ္ကုိေတာ့ ေအဂ်င္စီက တလတၾကိမ္ထုတ္ေပးထားပါတယ္။

ဒီမွာက ဘတ္စ္လက္မွတ္တခုရွိရင္ ျမိဳ႕တြင္းေျပးဆဲြေနတဲ့ ဘတ္စ္ကား (Metro Bus) တုိင္းကုိ တက္စီးလုိ႔ရ ပါတယ္။ ဘတ္စ္ကား လက္မွတ္တေစာင္ရဲ႕တန္ဖုိးက တေဒၚလာခဲြျဖစ္ျပီး ၂ နာရီအတြင္း အက်ဳံးဝင္ပါတယ္။ ကားေပၚ တက္လုိက္ျပီဆုိတာနဲ႔ ယာဥ္ေမာင္းေဘးနားက စက္ထဲကုိ ကုိယ့္မွာပါလာတဲ့ အစိမ္းေရာင္ လက္မွတ္ေလး ထုိးထည့္လုိက္ျပီး ျပန္ထြက္လာတဲ့အခါ အမႈိက္ပံုးထဲကုိ ပစ္ထည့္လုိက္၊ ေနာက္ထပ္ ထြက္ေပၚ လာတဲ့ ခရမ္းနုေရာင္ ထရန္စဖာလက္မွတ္ေလးကုိ သိမ္းထား … ေနာက္ထပ္ ၂ နာရီအတြင္း ကုိယ္သြားမယ့္ ခရီးအတြက္ အဆင္ေျပမယ့္ ကားေပၚတက္စီးလုိက္ရံုပါပဲ။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ လက္မွတ္ကုိ ထုိးထည့္စရာ မလုိေတာ့ဘဲ စက္ခံုေပၚက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာကေန တေစာင္းျခစ္လုိက္ရံုနဲ႔ ကိစၥျပီးပါတယ္။ ကားလက္မွတ္ မပါသူေတြက ပုိက္ဆံထည့္ျပီး ထရန္စဖာလက္မွတ္ထုတ္ယူတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အဖုိ႔ေတာ့ ပုိက္ဆံေပးစီးတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳမရွိေသးပါ။

ျမန္မာျပည္မွာ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား တရုတ္သုိင္းကားနဲ႔ ဘတ္စ္ကားတုိးေဝွးစီးနင္းရာမွာ က်င့္သားရထားတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ဒီမွာ ဘတ္စ္ကားစီးရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ မွတ္တုိင္ကုိ ကားေရာက္လာျပီဆုိတာနဲ႔ ေစာင့္ဆုိင္းေနတဲ့ လူေတြ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ စနစ္တက်တက္ၾကတယ္။ ေရွ႕မွာရွိေနသူကုိ ေနာက္လူက အသာတၾကည္ဦးစားေပးပါတယ္။ တခါတရံ ကုိယ့္ေနာက္မွာ သက္ၾကီးရြယ္အုိနဲ႔ ေလးတိေလးကန္ လႈပ္ရွား ေနရသူေတြ ေတြ႔လုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ဦးစားေပးတဲ့အခါ သူတုိ႔က ကုိယ့္ကုိ အရင္တက္ဖုိ႔ အခ်က္ျပတာလည္း ၾကံဳရပါတယ္။ အင္းေပါ့ေလ … ကားက လူကုန္တဲ့အထိ ေအးေဆးေစာင့္ေပးတာကုိး။

မွတ္တုိင္မွာ တြန္းလွည္းနဲ႔ ခရီးသြားလာရတဲ့ မစြမ္းမသန္သူေတြရွိေနျပီ ဆုိရင္ေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းက ေရွ႕ဆံုး ခံုတန္းကုိ ေခါက္တင္ျပီး တြန္းလွည္းတက္ဖုိ႔ ကားမွာတပ္ဆင္ထားတဲ့ ဟုိက္ေျဒာလစ္ ကုန္းေဘာင္ကုိ ခ်ခင္းေပးလုိက္တယ္။ ဘတ္စ္ေတြက ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာ ဟုိးအရင္ တုန္းက ဆူးေလ-အင္းစိန္ ေျပးဆဲြဖူးတဲ့ ေရးနုိးကားၾကီးေတြ လုိ ေဘာ္ဒီခပ္နိမ့္နိမ့္ေတြခ်ည္း ျဖစ္တာမုိ႔ ပလက္ေဖာင္းေပၚကုိ ကုန္းေဘာင္ထုိးလုိက္ တဲ့အခါ အေနေတာ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တြန္းလွည္းတခ်ဳိ႕က လက္အားနဲ႔ လွိမ့္ရတာျဖစ္ျပီး တခ်ဳိ႕တြန္းလွည္း ေတြမွာ စက္တပ္ထား တာမုိ႔ အေႏွးယာဥ္သေဘာ ေမာင္းသြားလုိ႔ ရတဲ့ အေနအထားပါ။ တြန္းလွည္းသမား ကားေပၚကုိ ေရာက္တဲ့အခါ သူ႔အတြက္အသင့္လုပ္ ထားတဲ့ ကြက္လပ္မွာ ေနရာခ်ေပးျပီး တြန္းလွည္းကုိ ေရွ႕ေနာက္ ခ်ိတ္ေတြနဲ႔ ဆုိင္းထားလုိက္တဲ့အခါ မေရြ႕နုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။

ကားမွတ္တုိင္ အတက္အဆင္းလုပ္ရာမွာ အဆင္းလူကုိ ဦးစားေပးရပါတယ္။ အေပၚက ဆင္းမယ့္လူ တံခါးေပါက္နား ေရာက္တာမေတြ႔ေသးလုိ႔ ေအာက္လူက အရင္တက္ဖုိ႔ဟန္ျပင္ရင္ ယာဥ္ေမာင္းက သတိေပး ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ကားေပၚမွာ လူေခ်ာင္ပါတယ္။ အလုပ္ျပန္ခ်ိန္လုိမ်ဳိး ဒါမွမဟုတ္ ကားျပတ္သြားတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ ထုိင္ခံုျပည့္ လူၾကပ္တတ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကားေတြမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဆီကလုိ “သံဃာေတာ္မ်ားသာ” ဆုိျပီး စာတန္းကပ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ထုိင္ခံုမရွိေပမဲ့ ဘယ္ညာ ျပတင္းေပါက္ မွန္ေတြေပၚမွာ ‘Please offer the seats to elders and persons with disabilities’ လုိ႔ ေရးသားထားတာ ေတြ႔ရတယ္ခင္ဗ်။

ဘတ္စ္ကားစီးရင္း စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္စရာ ၾကံဳရတဲ့ အခါလည္း ရွိပါတယ္။ ကားေပၚမွာ အုပ္စုအဖဲြ႔က်တဲ့ အခါမ်ဳိး … တဦးနဲ႔တဦး ဂ်စ္က်တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ထသတ္ေတာ့မလား ဆူညံေနတတ္ပါတယ္။ သိပ္ျပီး ညံလြန္းလာရင္ ယာဥ္ေမာင္းက သတိေပးတာ ၾကားရပါတယ္။ အရက္ေသစာ မူးယစ္ေအာ္ဟစ္တာမ်ဳိးကုိ ျဖစ္ရင္ေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းဆဲြခ်တာ ခံၾကရတယ္။ ကိုမဲ ကုိျဖဴ နည္းနည္းစရုိက္က်တဲ့ အုပ္စုေတြ ဘတ္စ္ကား ေပၚမွာ ၾကံဳရတတ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းတဦးက ေျပာတယ္။ ဘတ္စ္ကားစီးတာဟာ အေျခအေနမဲ့ေတြ မ်ားတယ္တဲ့။ အဲလုိခ်ည္း ေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ပါ။ တခ်ဳိ႕က ကုိယ္ပုိင္ကားရွိေပမဲ့ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ ဘတ္စ္ကားအဆင္ေျပလုိ႔ စီးတာလည္း ျဖစ္မွာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔လုိ ေရာက္ခါစ အလုပ္အကိုင္မရွိ ကုိယ္ပုိင္ကား မရွိသူေတြရဲ႕ အားထားရာက လည္း ဘတ္စ္ကားပါပဲ။ ေစ်းဝယ္တာက အစ ဘတ္စ္လမ္းေၾကာင္း မသင့္တဲ့ေနရာေတြေလာက္သာ ကားရွိတဲ့ မိတ္ေဆြ အကူအညီနဲ႔သြားတာျဖစ္ျပီး က်န္တဲ့ေနရာေတြမွာ ဘတ္စ္ကားေလးနဲ႔ ဟန္က်ပါတယ္။ ကားအခ်ိန္ လည္း မွန္တယ္လုိ႔ ဆုိရပါမယ္။ ၅ မိနစ္ထက္ ပုိေနာက္က်တာ သိပ္မၾကံဳရပါဘူး။ က်ေနာ္စီးေနက် မွတ္တုိင္က ဘတ္စ္ကား စီးေရမ်ားတာမုိ႔ နာရီဝက္ တနာရီေစာင့္ရတာမ်ဳိး မရွိပါဘူး။

အခုဆုိရင္ ယာဥ္ေမာင္းတခ်ဳိ႕နဲ႔ေတာင္ မ်က္မွန္းတန္းမိသလုိ ရွိေနပါျပီ။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္

ေနမင္းသူ

၂၃-၃-၂၀၁၄

မင္းရဲေတာမွာ ရာဇဝင္ရွိတယ္

$
0
0

Photo: ========= မင္းရဲေတာမွာ ရာဇဝင္ရွိတယ္ ========  အခန္း (၁) +++++  ရမ္းျဗဲကၽြန္းေပၚက ေတာတြင္းတစ္ေနရာမွာ က်ဳပ္ေနတယ္။ က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္ ေနထုိင္ႏိုင္ရံု တဲကေလးတစ္လံုးေဆာက္ထားတယ္။ မိုးခုိ၊ ႏွင္းခုိလို႔ ရရံု တဲကေလး။   က်ဳပ္မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ၾကည့္စရာ မွန္မရွိ။ ဆံပင္ညွပ္စရာ ကပ္ေၾကးမရွိ။ မုတ္ဆိပ္ေမြး၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြး ရိတ္စရာ ဘာတစ္ခုမွလည္း မရွိ။ လုိလည္းမလို။  က်ဳပ္မွာ တပည့္ေက်ာ္ေတြ ရွိတယ္။ သူတို႔က သတၱိရွိၾကတယ္။ လ်င္ျမန္ဖ်တ္လတ္ၾကတယ္။ က်ဳပ္ ကိစၥဝိစၥေတြမွာ သူတို႔ေတြ အားကိုးရၾကတယ္။ သူတိုေတြက က်ဳပ္ကို ကာကြယ္ေပးၾကတယ္။ က်ဳပ္က ေကၽြးသေလာက္ေလးသာ သူတို႔ စားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြဟာ က်ဳပ္နဲ႔ လံုးဝ မတူဘူး။ က်ဳပ္က ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္၊ ႏွစ္ဘက္ေျမွာက္သူ။ သူတို႔က်ေတာ့ ေလးေခ်ာင္းေထာက္သူေတြ။ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္က သူတို႔ေလာက္ အေမြးမထူဘူး။ သူတုိ႔က စိတ္ဆိုးရင္ အသံစူးစူးနဲ႔ ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္း ေအာ္ၾကတယ္။ က်ဳပ္ကို ေတြ႕ရင္ေတာ့ ကေလးေလးလို ခၽြဲႏြဲ႕ျပတတ္ၾကေလရဲ႕။ ေၾသာ္ … က်ဳပ္ကလည္း သူတို႔ကို ျမင္ရင္ ရင္ထဲမွာ ဘာလိုလိုရယ္ေလ …။  က်ဳပ္ငယ္ငယ္တုန္းက က်ဳပ္လုိ ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ေတြနဲ႔ အတူတူ စုေဝးေနခဲ့တာကို ေရးေတးေတး မွတ္မိေနတယ္။ က်ဳပ္က သူတုိ႔ေတြနဲ႔ ပံုစံခ်င္းတူေပမယ့္ သူတို႔ေတြကို က်ဳပ္ မၾကိဳက္ဘူး။ ဒီႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတုိ႔ ေခၚၾကတယ္။ “လူ“ တဲ့။ အင္း … က်ဳပ္လည္း သူတုိ႔နဲ႔ ပံုစံတူေလေတာ့ “လူ“ လို႔ ေခၚရမလားပဲ။ သူတို႔ေတြကို မုန္းလို႔ပဲ က်ဳပ္ သူတို႔နဲ႔ ေဝးရာမွာ ေနလာတာေပါ့။ သူတို႔ကလည္း က်ဳပ္ကို အဖက္မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး။ ရပါတယ္ေလ။ က်ဳပ္မွာ ေလးေခ်ာင္းေထာက္ အေဖာ္ (၁၀) ေကာင္ ရွိတာပဲ။ ဘာပူစရာ ရွိလဲ။   က်ဳပ္ ဗိုက္ဆာရင္ ငါးရွာ၊ အမဲလိုက္တယ္။ ျပီးရင္ အစိမ္းစားတယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕ ေလးေခ်ာင္းေထာက္ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း ေဝပံုက်ေပးတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း က်ဳပ္လုိပဲ အစိမ္းစားရတာ ၾကိဳက္တယ္။ သားစိမ္း၊ ငါးစိမ္းေတြဆီက ထြက္လာတဲ့ ရနံ႔ေတြက ကမာၻေပၚမွာ အေကာင္းဆံုးေသာ ေမႊးရနံ႔ေတြေပါ့။ ဒီအနံ႔ေတြကို က်ဳပ္ ၾကိဳက္တယ္။ ဒီအနံ႔ေတြ ရရင္ က်ဳပ္ သြားရည္တမွ်ားမွ်ား ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ က်ဳပ္ေရာင္းရင္းေတြလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ အဲဒီအတြက္ က်ဳပ္တို႔ စုေပါင္း အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ျပီးရင္ က်ဳပ္တုိ႔ အတူတူ ခဲြေဝ စားၾကတယ္။ ဟိုႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ လူယုတ္မာေတြလုိ မီးနဲ႔ ကင္မေနဘူး။ အလုပ္ရႈပ္တယ္။   အိပ္ေတာ့လည္း က်ဳပ္မိတ္ေဆြေလးေခ်ာင္းေထာက္ေတြနဲ႔ ေျမတလင္းမွာ အတူတူပဲ။ ညီမွ်မႈဆိုတာ က်ဳပ္တုိ႔ကို ေျပာတာျဖစ္မယ္။ စည္းလံုးမႈဆိုတာ က်ဳပ္တုိ႔ကို ေခၚတာျဖစ္မယ္။ ဟိုႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ ငတုံးေတြ က်ဳပ္နဲ႔ ေလးေခ်ာင္းေထာက္မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ စည္းလံုးညီညြတ္မႈအား၊ တရားမွ်တမႈအားကို လာၾကည့္ျပီး အတုယူၾကပါေတာ့လား။ အခုေတာ့ သင္းတုိ႔ေတြက အရိုင္းအစိုင္းကို ျဖစ္လုိ႔။ ေၾသာ္ … ဒုကၡ … ဒုကၡ …။ သနားစရာေကာင္းလုိက္ပါဘိေတာ့။  အခန္း (၂) +++++  ဒီေန႔မနက္ က်ဳပ္ ေခါင္းထဲ မူးေနတယ္ဗ်ာ။ အား … ေျပာရင္း ဗိုက္ထဲကလည္း ေအာင့္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ဟူး … လွဲေနလုိက္မွ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ က်ဳပ္ ဘယ္လုိ ျဖစ္တာပါလိမ့္ …။ က်ဳပ္မိတ္ေဆြ ေလးေခ်ာင္ေထာက္ေတြရယ္၊ က်ဳပ္ကို လာကူၾကပါဦး။ ေရနည္းနည္းေလာက္ ရွာေပးၾကပါလားဗ်ာ။ အားကိုးရတဲ့ မင္းတုိ႔ေတြ အခု ဘယ္ေရာက္ေနၾကတာလဲ …။ အား … ေရ … ေရ…။ က်ဳပ္ မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုး အေမွာင္ဖုံးသြားတယ္။  အခန္း (၃) +++++ ဟာ … က်ဳပ္ … က်ဳပ္ .. ဘယ္လုိ ျဖစ္သြားတာပါလိမ့္။ က်ဳပ္ဘာလို႔ ဒီလုိ ေျမျပင္ေပၚမွာ လွဲေနပါလိမ့္။ က်ဳပ္ဘယ္နားေရာက္ေနပါလိမ့္။ ၾကည့္စမ္း … မ်က္လံုးဖြင့္ ၾကည္စမ္း။ အား … မ်က္လံုးကလည္း စူးခနဲ က်င္ခနဲ နာက်င္ကိုက္ခဲေနပါလား။ က်ဳပ္မ်က္လံုးေတာ့ ဖြင့္မယ္။ ဟာ … ဟာ … က်ဳပ္ေျခေထာက္ကို သြားေတြနဲ႔ ကိုက္ဖဲ့ေနသလိုပဲ။ ဘယ္သူေတြပါလိမ့္။ အား … က်ဳပ္ဘက္လက္ကိုလည္း လာဆဲြေနျပီ။ ေအာင္မေလးဗ် … ညာဘက္လက္လည္း ရွိမွ ရွိပါေသးရဲ႕လား။ ဘယ္သူေတြလဲ …။ က်ဳပ္ မ်က္လံုးဖြင့္မယ္။ ဖြင့္မယ္ …။ အား … ဟာ … ေဟ့ေကာင္ေတြ က်ဳပ္က မင္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္ေလ။ က်ဳပ္ေလ … မင္းတုိ႔ ဖယ္ၾကစမ္း …။ ေသသြားမယ္ … ဘာမွတ္သတံုး …။ က်ဳပ္ အသံကုန္ ေအာ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားတယ္။ အသံက လံုးဝ ထြက္မလာေတာ့ဘူး။ ဟင္ … ဘယ္လုိျဖစ္တာပါလိမ့္။ ဟာ … မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ က်ဳပ္ ထြက္ေျပးမွပဲ။ ဒီေကာင္ေတြ က်ဳပ္ကို မမွတ္မိေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ က်ဳပ္ … က်ဳပ္ … ေျပးမယ္။ ေျပးမယ္ …။ ဟင္ … ေျခေထာက္လည္း လႈပ္လုိ႔ မရပါလား။ ေခါင္းလည္း ထူလို႔ မရဘူး။ အား … က်ဳပ္ ေျခသလံုးတစ္ခုလံုး ျပတ္ထြက္သြားတာလားဗ်ာ။ ဟာ … ညာဘက္လက္ေမာင္းရင္းဆီက ေစးကပ္ကပ္အရာေတြက က်ဳပ္မ်က္လံုးေတြေပၚ ဖ်န္းကနဲ ျပန္႔က်ဲဖုံးအုပ္သြားတယ္။ က်ဳပ္ မ်က္လံုးထဲမွာ အနီေရာင္ေတြကလဲြျပီး ဘာမွ ေရေရရာရာ မျမင္ရေတာ့ဘူး။ ဟာ … က်ဳပ္ ဝမ္းဗိုက္လည္း ေပါက္သြားျပီလား မသိဘူး။ နာလိုက္တာ။ အား … က်ဳပ္ မ်က္ႏွာကိုပါ ခၽြန္ထက္တဲ့ သြားေတြက စူးစိုက္ ဝင္လာၾကတယ္။ ဖဲ့ေျခြလုိက္ၾကတယ္။ ေလာကၾကီးရယ္ … က်ဳပ္ကို မကယ္ၾကေတာ့ဘူးလားဗ်ာ …။ အား ………။ က်ဳပ္ အားကံုသံုးျပီး ေအာ္လုိက္တဲ့ အသံကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။ က်ဳပ္ေအာ္သံကို ေလာကၾကီး သတိထားမိလုိက္ရဲ႕ လားဗ်ာ။ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ စိမ္းကားရက္စက္တဲ့ ေလာကၾကီးရယ္ …။  By: ဇဲြသစ္ (ရမၼာေျမ)       ၂၃.၃.၂၀၁၄  (မွတ္ခ်က္။  ။ ထုိအျဖစ္အပ်က္သည္ ရမ္းျဗဲကၽြန္း၊ ရမ္းျဗဲျမိဳ႕နယ္၊ ေလးေတာင္တိုက္နယ္၊ အေရွ႕ေမာ္ရြာ၏ ေတာင္ဘက္ရွိ “မင္းရဲေတာ“ ဟု ေခၚေသာ ေတာအုပ္ေနရာတြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ဇာတ္လမ္းပါ ဇာတ္ေကာင္မွာ မိမိ၏ ေခြးမ်ား အစားခံရျပီး ေသဆံုးသြားျပီးေနာက္ ထိုေတာတြင္ တေစၦျဖစ္သြားသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ တေစၦအေျခာက္ခံရဖူးသူလည္း ရွိသည္ဟု ေျပာၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္မူ “ေတာၾကမ္းသည္“ဟု ေျပာဆိုၾကေတာ့သည္။ ယခုထိတုိင္ ထိုေတာသုိ႔ ေၾကာက္တတ္သူမ်ား မသြားရဲၾကပါ။)

အခန္း (၁)
+++++

ရမ္းျဗဲကၽြန္းေပၚက ေတာတြင္းတစ္ေနရာမွာ က်ဳပ္ေနတယ္။ က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္ ေနထုိင္ႏိုင္ရံု တဲကေလးတစ္လံုးေဆာက္ထားတယ္။ မိုးခုိ၊ ႏွင္းခုိလို႔ ရရံု တဲကေလး။

က်ဳပ္မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ၾကည့္စရာ မွန္မရွိ။ ဆံပင္ညွပ္စရာ ကပ္ေၾကးမရွိ။ မုတ္ဆိပ္ေမြး၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြး ရိတ္စရာ ဘာတစ္ခုမွလည္း မရွိ။ လုိလည္းမလို။

က်ဳပ္မွာ တပည့္ေက်ာ္ေတြ ရွိတယ္။ သူတို႔က သတၱိရွိၾကတယ္။ လ်င္ျမန္ဖ်တ္လတ္ၾကတယ္။ က်ဳပ္ ကိစၥဝိစၥေတြမွာ သူတို႔ေတြ အားကိုးရၾကတယ္။ သူတိုေတြက က်ဳပ္ကို ကာကြယ္ေပးၾကတယ္။ က်ဳပ္က ေကၽြးသေလာက္ေလးသာ သူတို႔ စားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြဟာ က်ဳပ္နဲ႔ လံုးဝ မတူဘူး။ က်ဳပ္က ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္၊ ႏွစ္ဘက္ေျမွာက္သူ။ သူတို႔က်ေတာ့ ေလးေခ်ာင္းေထာက္သူေတြ။ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္က သူတို႔ေလာက္ အေမြးမထူဘူး။ သူတုိ႔က စိတ္ဆိုးရင္ အသံစူးစူးနဲ႔ ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္း ေအာ္ၾကတယ္။ က်ဳပ္ကို ေတြ႕ရင္ေတာ့ ကေလးေလးလို ခၽြဲႏြဲ႕ျပတတ္ၾကေလရဲ႕။ ေၾသာ္ … က်ဳပ္ကလည္း သူတို႔ကို ျမင္ရင္ ရင္ထဲမွာ ဘာလိုလိုရယ္ေလ …။

က်ဳပ္ငယ္ငယ္တုန္းက က်ဳပ္လုိ ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ေတြနဲ႔ အတူတူ စုေဝးေနခဲ့တာကို ေရးေတးေတး မွတ္မိေနတယ္။ က်ဳပ္က သူတုိ႔ေတြနဲ႔ ပံုစံခ်င္းတူေပမယ့္ သူတို႔ေတြကို က်ဳပ္ မၾကိဳက္ဘူး။ ဒီႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတုိ႔ ေခၚၾကတယ္။ “လူ“ တဲ့။ အင္း … က်ဳပ္လည္း သူတုိ႔နဲ႔ ပံုစံတူေလေတာ့ “လူ“ လို႔ ေခၚရမလားပဲ။ သူတို႔ေတြကို မုန္းလို႔ပဲ က်ဳပ္ သူတို႔နဲ႔ ေဝးရာမွာ ေနလာတာေပါ့။ သူတို႔ကလည္း က်ဳပ္ကို အဖက္မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး။ ရပါတယ္ေလ။ က်ဳပ္မွာ ေလးေခ်ာင္းေထာက္ အေဖာ္ (၁၀) ေကာင္ ရွိတာပဲ။ ဘာပူစရာ ရွိလဲ။

က်ဳပ္ ဗိုက္ဆာရင္ ငါးရွာ၊ အမဲလိုက္တယ္။ ျပီးရင္ အစိမ္းစားတယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕ ေလးေခ်ာင္းေထာက္ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း ေဝပံုက်ေပးတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း က်ဳပ္လုိပဲ အစိမ္းစားရတာ ၾကိဳက္တယ္။ သားစိမ္း၊ ငါးစိမ္းေတြဆီက ထြက္လာတဲ့ ရနံ႔ေတြက ကမာၻေပၚမွာ အေကာင္းဆံုးေသာ ေမႊးရနံ႔ေတြေပါ့။ ဒီအနံ႔ေတြကို က်ဳပ္ ၾကိဳက္တယ္။ ဒီအနံ႔ေတြ ရရင္ က်ဳပ္ သြားရည္တမွ်ားမွ်ား ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ က်ဳပ္ေရာင္းရင္းေတြလည္း ဒီအတုိင္းပဲ။ အဲဒီအတြက္ က်ဳပ္တို႔ စုေပါင္း အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ျပီးရင္ က်ဳပ္တုိ႔ အတူတူ ခဲြေဝ စားၾကတယ္။ ဟိုႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ လူယုတ္မာေတြလုိ မီးနဲ႔ ကင္မေနဘူး။ အလုပ္ရႈပ္တယ္။

အိပ္ေတာ့လည္း က်ဳပ္မိတ္ေဆြေလးေခ်ာင္းေထာက္ေတြနဲ႔ ေျမတလင္းမွာ အတူတူပဲ။ ညီမွ်မႈဆိုတာ က်ဳပ္တုိ႔ကို ေျပာတာျဖစ္မယ္။ စည္းလံုးမႈဆိုတာ က်ဳပ္တုိ႔ကို ေခၚတာျဖစ္မယ္။ ဟိုႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ ငတုံးေတြ က်ဳပ္နဲ႔ ေလးေခ်ာင္းေထာက္မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ စည္းလံုးညီညြတ္မႈအား၊ တရားမွ်တမႈအားကို လာၾကည့္ျပီး အတုယူၾကပါေတာ့လား။ အခုေတာ့ သင္းတုိ႔ေတြက အရိုင္းအစိုင္းကို ျဖစ္လုိ႔။ ေၾသာ္ … ဒုကၡ … ဒုကၡ …။ သနားစရာေကာင္းလုိက္ပါဘိေတာ့။

အခန္း (၂)
+++++

ဒီေန႔မနက္ က်ဳပ္ ေခါင္းထဲ မူးေနတယ္ဗ်ာ။ အား … ေျပာရင္း ဗိုက္ထဲကလည္း ေအာင့္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ဟူး … လွဲေနလုိက္မွ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ က်ဳပ္ ဘယ္လုိ ျဖစ္တာပါလိမ့္ …။ က်ဳပ္မိတ္ေဆြ ေလးေခ်ာင္ေထာက္ေတြရယ္၊ က်ဳပ္ကို လာကူၾကပါဦး။ ေရနည္းနည္းေလာက္ ရွာေပးၾကပါလားဗ်ာ။ အားကိုးရတဲ့ မင္းတုိ႔ေတြ အခု ဘယ္ေရာက္ေနၾကတာလဲ …။ အား … ေရ … ေရ…။ က်ဳပ္ မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုး အေမွာင္ဖုံးသြားတယ္။

အခန္း (၃)
+++++
ဟာ … က်ဳပ္ … က်ဳပ္ .. ဘယ္လုိ ျဖစ္သြားတာပါလိမ့္။ က်ဳပ္ဘာလို႔ ဒီလုိ ေျမျပင္ေပၚမွာ လွဲေနပါလိမ့္။ က်ဳပ္ဘယ္နားေရာက္ေနပါလိမ့္။ ၾကည့္စမ္း … မ်က္လံုးဖြင့္ ၾကည္စမ္း။ အား … မ်က္လံုးကလည္း စူးခနဲ က်င္ခနဲ နာက်င္ကိုက္ခဲေနပါလား။ က်ဳပ္မ်က္လံုးေတာ့ ဖြင့္မယ္။ ဟာ … ဟာ … က်ဳပ္ေျခေထာက္ကို သြားေတြနဲ႔ ကိုက္ဖဲ့ေနသလိုပဲ။ ဘယ္သူေတြပါလိမ့္။ အား … က်ဳပ္ဘက္လက္ကိုလည္း လာဆဲြေနျပီ။ ေအာင္မေလးဗ် … ညာဘက္လက္လည္း ရွိမွ ရွိပါေသးရဲ႕လား။ ဘယ္သူေတြလဲ …။ က်ဳပ္ မ်က္လံုးဖြင့္မယ္။ ဖြင့္မယ္ …။ အား … ဟာ … ေဟ့ေကာင္ေတြ က်ဳပ္က မင္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္ေလ။ က်ဳပ္ေလ … မင္းတုိ႔ ဖယ္ၾကစမ္း …။ ေသသြားမယ္ … ဘာမွတ္သတံုး …။ က်ဳပ္ အသံကုန္ ေအာ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားတယ္။ အသံက လံုးဝ ထြက္မလာေတာ့ဘူး။ ဟင္ … ဘယ္လုိျဖစ္တာပါလိမ့္။ ဟာ … မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ က်ဳပ္ ထြက္ေျပးမွပဲ။ ဒီေကာင္ေတြ က်ဳပ္ကို မမွတ္မိေတာ့ဘူး ထင္တယ္။ က်ဳပ္ … က်ဳပ္ … ေျပးမယ္။ ေျပးမယ္ …။ ဟင္ … ေျခေထာက္လည္း လႈပ္လုိ႔ မရပါလား။ ေခါင္းလည္း ထူလို႔ မရဘူး။ အား … က်ဳပ္ ေျခသလံုးတစ္ခုလံုး ျပတ္ထြက္သြားတာလားဗ်ာ။ ဟာ … ညာဘက္လက္ေမာင္းရင္းဆီက ေစးကပ္ကပ္အရာေတြက က်ဳပ္မ်က္လံုးေတြေပၚ ဖ်န္းကနဲ ျပန္႔က်ဲဖုံးအုပ္သြားတယ္။ က်ဳပ္ မ်က္လံုးထဲမွာ အနီေရာင္ေတြကလဲြျပီး ဘာမွ ေရေရရာရာ မျမင္ရေတာ့ဘူး။ ဟာ … က်ဳပ္ ဝမ္းဗိုက္လည္း ေပါက္သြားျပီလား မသိဘူး။ နာလိုက္တာ။ အား … က်ဳပ္ မ်က္ႏွာကိုပါ ခၽြန္ထက္တဲ့ သြားေတြက စူးစိုက္ ဝင္လာၾကတယ္။ ဖဲ့ေျခြလုိက္ၾကတယ္။ ေလာကၾကီးရယ္ … က်ဳပ္ကို မကယ္ၾကေတာ့ဘူးလားဗ်ာ …။ အား ………။ က်ဳပ္ အားကံုသံုးျပီး ေအာ္လုိက္တဲ့ အသံကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။ က်ဳပ္ေအာ္သံကို ေလာကၾကီး သတိထားမိလုိက္ရဲ႕ လားဗ်ာ။ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ စိမ္းကားရက္စက္တဲ့ ေလာကၾကီးရယ္ …။

By: ဇဲြသစ္ (ရမၼာေျမ)
၂၃.၃.၂၀၁၄

(မွတ္ခ်က္။ ။ ထုိအျဖစ္အပ်က္သည္ ရမ္းျဗဲကၽြန္း၊ ရမ္းျဗဲျမိဳ႕နယ္၊ ေလးေတာင္တိုက္နယ္၊ အေရွ႕ေမာ္ရြာ၏ ေတာင္ဘက္ရွိ “မင္းရဲေတာ“ ဟု ေခၚေသာ ေတာအုပ္ေနရာတြင္ ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ဇာတ္လမ္းပါ ဇာတ္ေကာင္မွာ မိမိ၏ ေခြးမ်ား အစားခံရျပီး ေသဆံုးသြားျပီးေနာက္ ထိုေတာတြင္ တေစၦျဖစ္သြားသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ တေစၦအေျခာက္ခံရဖူးသူလည္း ရွိသည္ဟု ေျပာၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္မူ “ေတာၾကမ္းသည္“ဟု ေျပာဆိုၾကေတာ့သည္။ ယခုထိတုိင္ ထိုေတာသုိ႔ ေၾကာက္တတ္သူမ်ား မသြားရဲၾကပါ။)
— with NayHtet HtetAung and 24 others.

နင့္နင့္နဲနဲခံစားေနရတဲ့ theme ေလးတစ္ခု

$
0
0


မနက္ျဖန္စာေမးပြဲေျဖရမွာပါ။ မေျဖခင္စိတ္ထဲမွာ နင့္နင့္နဲနဲခံစားေနရတဲ့ theme ေလးတစ္ခုေရးခ်င္လာလုိ႕ပါ။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရဲ႕ ရုပ္လံုးကတျဖည္းျဖည္း ၾကြလာပါျပီ။ သတင္းမီဒီယာကေန လံႈ႕ေဆာ္မႈ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ တြန္းတိုက္မႈအျပင္ အခုဆုိရင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းေျပာတဲ့အဆင့္ေရာက္လာပါျပီ။ အဲ့ဒီအဆင့္အကုန္လံုးမွာ သူတုိ႕ဟာ လူမ်ိဳးေရးနဲ႕ဘာသာေရးကို အေပ်ာ့ထည္ပါ၀ါ (soft power) အေနနဲ႕သံုးစြဲခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သတိထားမိဖုိ႕ခဲယဥ္းသလုိ တစ္ဖက္က လက္ဦးမႈရယူသြားရင္ ျပန္တြန္းလွန္ဖုိ႕လည္း မလြယ္တဲ့ ပါ၀ါျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လာမဲ့ soft power အေနနဲ႕က မဟာမိတ္ႏိုင္ငံေတြကိုသံုးျပီးဖိအားေပးမႈနဲ႕ စီးပြားေရးအရ အသာစီးယူမႈတုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။

ပထမနည္းလမ္းကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအရ ဖိအားေပးမႈမ်ားစြာကုိ အံတင္းခံလာခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့အတြက္ မႈစရာသိပ္မရွိပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ စီးပြားေရးနဲ႕ပက္သက္လာရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားပိုင္လုပ္ငန္းေတြအေနနဲ႕ သတိေကာင္းေကာင္းထားဖို႕လုိပါတယ္။ အခုသံုးေနတဲ့ နည္းလမ္းႏွစ္ခုကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းတန္ျပန္ဖုိ႕ၾကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

သိၾကတဲ့အတိုင္း socio-economic (လူမႈစီးပြားေရး) ဟာမ်က္ျမင္တစ္ခုတည္းနဲ႕ တြက္ခ်က္မွန္းဆလုိ႕ရတာမဟုတ္ဘဲ လူထုရဲ႕ လက္ရွိစီးပြားေရးအေျခအေန၊ ပညာေရးေရခ်ိန္နဲ႕ အေမ်ာ္အျမင္တို႕အေပၚမ်ားစြာမွီတည္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဟာ သူ႕စစ္ေရးအင္အား၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အား နဲ႕ ျမန္မာကိုအႏိုင္မယူႏိုင္မွန္းေကာင္းေကာင္းသိထားျပီးျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္က ေတာက္ေလွ်ာက္ဖိအားေပးေနျပီး တစ္ဖက္ကလည္း ကာလၾကာရွည္ေစာင့္စိုင္းရင္း ျမန္မာဘက္ကို ေကာင္းေကာင္းအသာစီးယူဖုိ႕ၾကိဳးစားေနမယ္ လုိ႕မွန္းဆရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပန္လည္ႏိုးထျပီး အင္အားေတာင့္တင္းသြားမႈက ဘဂၤလားအတြက္ေနာက္ဆံုးစနက္တံကို မီးရႈိ႕လုိက္သလုိျဖစ္သြားေစႏိုင္တာကို သူတို႕နားလည္ပါတယ္။ ျမန္မာအေပၚအသာစီးရသြားရင္ သူတုိ႕အသက္ရႈေခ်ာင္သြားမွာျဖစ္ျပီး ဒီလုိမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ သူတုိ႕ႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈ၊ ႏွစ္စဥ္ၾကံဳေနက်သဘာ၀ေဘးေတြနဲ႕ တစိမ့္စိမ့္ၾကီးထြားလာတဲ့ ေရွးရုိးစြဲအစြန္းေရာက္၀ါဒက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို failed state တစ္ခုဆီကို ဆြဲေခၚသြားပါလိမ့္မယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံသားေတြအေနနဲ႕ လက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ျပသနာေတြကို ထဲထဲ၀င္၀င္နဲ႕ အေမ်ာ္အျမင္ရွိရွိနားလည္မွသာ ေနာင္ျဖစ္လာမယ့္ တိုက္ခိုက္မႈေတြကိုေရွာင္ရွားႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႕ဆိုရင္ တိုင္းျပည္ထဲက လက္ရွိအသက္ရွင္ေနေသးတဲ့မ်ဳိးဆက္ေတြအေနနဲ႕ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အျပင္ ျပည္တြင္းက သူ႕ဖက္ယိမး္တဲ့ လူတစ္စု (ဘာသာတစ္စုရဲ႕တစိတ္တပိုင္း ကိုဆိုလုိခ်င္ပါတယ္) ထက္ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး မွာသာလြန္ေအာင္ၾကိဳးစားႏိုင္ဖုိ႕ လုိပါတယ္။) ဒါ့အျပင္ အျပိဳင္ေျပးရတဲ့ ျပိဳင္ပြဲမွာ ကုိယ့္ဖက္ကလူငယ္ေတြက သူတို႕လူငယ္ေတြထက္ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္နဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာမွာ သာလြန္ေနဖုိ႕လုိပါတယ္။ ဒါမွ ေရာက္လာေတာ့မယ့္အနာဂတ္မွာ စိတ္ေအးရမွာပါ။ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။။။။။ 

လက္ရွိ လူငယ္အမ်ားစုကိုဒီအျမင္နဲ႕ၾကည့္ရင္ ရင္ဆုိ႕ေလာက္ပါတယ္။ သူ႕ဖက္ကလား ကိုယ့္ဖက္ကလား မသိႏိုင္ေတာ့တဲ့ မိႈင္းေတြၾကားမွာ လူငယ္ေတြျမဳပ္ေနခဲ့တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို အထင္မၾကီးတဲ့ စကားလံုးေတြလည္း နားနဲ႕မဆံ့ေအာင္ၾကားခဲ့ဖူးပါျပီ။ ရုပ္ရွင္ရံုမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းလာတိုင္းထုိင္ေနတတ္တဲ့သူေတြလည္း မျမင္ခ်င္အဆံုးပါ။ Do or Die ဆိုတဲ့အေျခအေနမွာ အမ်ားစုက ကိုယ္နဲ႕မဆိုင္သလုိ အိပ္ေမာက်တာမ်ားပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူတို႕ကိုျမင္ရင္၊ သူတို႕ေျပာတာၾကားရင္၊ သူတုိ႕ခံယူခ်က္ေတြ ဖ်က္ခနဲျမင္လုိက္ရရင္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုပဲနက္နက္နဲနဲ ေတြးမိပါတယ္။ 

သူတို႕ ဒီလုိ ခံယူေတြးေခၚေနသေရြ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ဆ (သို႕မဟုတ္) သံုးဆ (သို႕မဟုတ္)…. ထပ္ပိုးၾကိဳးစားရမယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ပါ။ ညီအကိုေတြေရာ ဘယ္လုိေတြးမိတုန္း?????
(စကား၀ုိင္း အစပ်ိဳးတာျဖစ္လုိ႕ အခ်ိန္ရရင္ ၀င္မန္႕သြားၾကပါဦး။ ကၽြန္ေတာ့္ နာမည္ကို credit မေပးဘူးဆုိရင္ share လုိ႕ရပါတယ္ခင္ည။ နာမည္နဲ႕ေတာ့ မ share ပါနဲ႕။ စကားၾကီး စကားက်ယ္ေျပာတယ္ထင္မွာစိုးလုိ႕ပါ။

တင့္ကားပ်ံမ်ား အေၾကာင္း

$
0
0
Photo: တင့္ကားပ်ံမ်ား အေၾကာင္း  ဆုိဗီယက္တုိ႔၏ Mi-24ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကုိ ၁၉၆၉ခုႏွစ္မွ စတင္အသုံးျပဳခဲ့ရာ ယေန႔ထိတုိင္ပင္ျဖစ္သည္။ကမာၻတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ သမုိင္းေၾကာင္းတြင္ အရွည္လ်ားဆုံးနဲ႔ ထုပ္လုပ္မူႏွင့္ သုံးစြဲေသာႏုိင္ငံ အေရအတြက္ အမ်ားဆုံး တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္လည္း ျဖစ္သည္။  ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲအစက အေမရိကန္တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ေျခလ်ွင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကုိ အနီးကပ္ ပစ္ကူေပးရာတြင္ တုိက္ေလယာဥ္မ်ား အသုံးျပဳရာ ဖ်က္စြမ္းအားၾကီးမားေသာ္လည္း လုံးေထြးတုိက္ခုိက္ေနေသာ ရင္ဆုိက္ တုိက္ပြဲမ်ားတြင္ ထိေရာက္စြာ ပစ္ကူေပးႏုိင္မူ အားနည္းသည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟတ္ယာဥ္ခ်ီစစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္ အသုံးျပဳေနေသာ UH-1(Bell-205)ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကုိ လက္နက္တပ္ဆင္ေစျခင္းျဖင့္ ထိေရာက္ေသာ ျပစ္ကူ ျပစ္အား ေပးစြမ္းႏုိင္ခဲ့သည္။ထုိသည္မွာ တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၏ သမုိင္းအစပင္ျဖစ္သည္။  သုိ႔ေသာ္ UH-1ရဟတ္ယာဥ္မ်ားသည္ တုိက္ခုိက္ေရးသီးသန္႔မဟုတ္ပဲ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး ရဟတ္ယာဥ္သာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တုိက္ခုိက္ေရးသီးသန္႔ျဖစ္ျပီး ရန္သူ၏ တန္ျပန္ပစ္ခတ္မူကုိ အကာအကြယ္ေပးႏုိင္ေသာ က်ဥ္ကာ စနစ္တပ္ဆင္ထားသည့္ တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ကုိ စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့ရာ Bell AH-1 Cobra ရဟတ္ယာဥ္ စတင္ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။  ၁၉၆၀ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဆုိဗီယက္ၾကည္းတပ္မွ ေျခလ်ွင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားကုိ သယ္ေဆာင္ႏုိင္ျပီး အနီးကပ္ျပစ္ကူေပးႏုိင္ေသာ ရဟတ္ယာဥ္ တစ္မ်ိဳးကုိ ထုပ္လုပ္ရန္ အလုိရွိခဲ့သည္။စစ္ေျမျပင္တြင္ တုိက္ပြဲဝင္ စစ္သည္မ်ားအတြက္ လုိအပ္ေသာ ပစ္ကူ အကာအကြယ္ႏွင့္ တင့္ကားရန္မွ ကာကြယ္ရန္ ရဟတ္ယာဥ္ တစ္မ်ိဳးကုိ Mil Moscow Helicopter Plantကုိ တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့သည္။Mil ရဟတ္ယာဥ္ ထုပ္လုပ္ေရး ဒီဇုိင္းနာမ်ားက တုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္အတြက္ အလတ္စားကုိယ္ထည္ရွိေသာ အရပ္ဖက္သုံး V-22ရဟတ္ယာဥ္ကုိ အေျခခံကာ တည္ေဆာက္ရန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့က်သည္။ထုိတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္တြင္ အနီးကပ္ ပစ္ကူေပးရန္ စက္အေျမာက္ႏွင့္ ေရာ့ကတ္ဒုံးမ်ား တင့္ဖ်က္လက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ထားျပီး စစ္သည္ငါးဦးႏွင့္အထက္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ တင္ဒါေခၚေပးခဲ့သည္။ပထမဦးဆုံးေသာ စမ္းသပ္ပုံစံ ရဟတ္ယာဥ္မွာ စစ္သည္ ၈ဦး တင္ေဆာင္ႏုိင္ျပီး  9M 17 Phalanga တင့္ဖ်က္ဒုံး ႏွစ္လုံးသယ္ေဆာင္ႏုိင္ေသာ Yellow 24ဟု အမည္ရေသာ ရဟတ္ယာဥ္ကုိ ၁၉၆၈ ေမလ ၆ရက္ေန႔တြင္ စတင္ပ်ံသန္းခဲ့သည္။ထုိ႔ေနာက္ ၁၈လအၾကာ ၁၉၇၀ခုႏွစ္တြင္ Mi-24ျဖစ္လာမည့္ ဒီဇုိင္းကုိ ေအာင္ျမင္စြာ ထုပ္လုပ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ထုိရဟတ္ယာဥ္တြင္ ေအာက္သုိ႔ ၁၂ဒီဂရီႏွိမ့္ခ်ထားေသာ ေတာင္ပံငယ္ တစ္ခု တပ္ဆင္ထားျပီး ေရာ့ကတ္ဒုံးမ်ားကုိ တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ေနရာႏွစ္ခုႏွင့္ မူလ ကုိယ္ထည္တြင္ တပ္ဆင္ခဲ့ေသာ တင့္ဖ်က္ဒုံးကုိ ေတာင္ပံထိပ္တြင္ ႏွစ္လုံးတြဲ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ခ်ိတ္ဆဲြခဲ့သည္။အေနာက္ ပန္ကာအား ညာမွ ဘယ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ခဲ့သည္။ဘီးေခါက္သိမ္းႏုိင္ေသာေၾကာင့္ မူလသာမန္ပ်ံႏႈန္း 185km/hrမွ 200km/hr အထိ တုိးတက္ ပ်ံသန္းလာႏုိင္ခဲ့သည္။၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္အား ကုိယ္ထည္နေဘးမွ အေရွသုိ႔ ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္ခဲ့သည္။မူလ အင္ဂ်င္တစ္လုံးမွ TV-3 117 တာဘုိရွက္ဖ္ အင္ဂ်င္ႏွစ္လုံးကုိ ေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ခဲ့သည္။  Mi-24၏ ပထမဆုံးေသာ စစ္ဆင္ေရးမွာ အီသီယုိးပီးယားတပ္မေတာ္မွ ဆုိမာလီယာတပ္ဖြဲ႔မ်ား က်ဳးေက်ာ္မူကုိ ဟန္႔တားေသာ Ogardenစစ္ပြဲျဖစ္သည္။အေရွေတာင္အာရွတြင္လည္း ဗီယက္နမ္ေလတပ္မွ ကမ ၻဒီးယားမွ ပုိေပါ့၏ ခမာနီတပ္ဖြဲ႔မ်ား က်ဳးေက်ာ္မူကုိ တုိက္ခုိက္ခဲ့ေသာ စစ္ပြဲျဖစ္သည္။ထုိစစ္ပြဲတြင္ ခမာနီမ်ားကုိ အထိနာေအာင္ တုိက္ခုိက္ႏုိင္ခဲ့သည္။  Mi-24၏ အထင္ရွားဆုံးေသာ စစ္ဆင္ေရးမွာ မူဂ်ာဟစ္သူပုန္မ်ားကုိ ႏွိမ္နင္းေသာ ဆုိဗီယက္-အာဖဂန္စစ္ပြဲျဖစ္သည္။ထုိစစ္ပြဲတြင္ Mi-8ႏွင့္ Mi-24ရဟတ္ယာဥ္တုိ႔သည္ ဆုိဗီယက္ ေျခလ်ွင္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားကုိ ေရႊ႕ေျပာင္းကာ စစ္ဆင္ေစႏုိင္ခဲ့ျပီး Mi-24ရဟတ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ပစ္ကူေပးႏုိင္ခဲ့သည္။မူဂ်ာဟစ္မ်ား၏ ပင္မစခန္းမ်ားကုိ ရဟတ္ယာဥ္မွ ေပါင္၅၅၀ဗုံးမ်ားသယ္ေဆာင္ကာ ထိထိေရာက္ေရာက္ တုိက္ခုိက္ႏုိင္ခဲ့သည္။မူဂ်ာဟစ္ သူပုန္မ်ားသည္ အေမရိကန္အတြက္ ဘိန္းျဖန္႔ျဖဴးေပးရာတြင္ အေကာင္းဆုံးေသာ သူပုန္မ်ားျဖစ္ရာ CIAမွ မူဂ်ာဟစ္သူပုနိမ်ားကုိ ပခုံးထမ္း တာတုိပစ္ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး Stingerဒုံးမ်ား ေထာက္ပံေပးအပ္ခဲ့သည္။Mi-24ရဟတ္ယာဥ္၏ ပင္မကုိယ္ထည္သည္ ၁၂.၇ေလယာဥ္ျပစ္ စက္ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္လ်ွင္ေတာင္ က်ဥ္ဆံေဖာက္ထြင္းႏုိင္မူ မရွိေပ။ထုိ႔ေၾကာင့္ အပူေငြ႕ရွာ ပခုံးထမ္းဒုံးမ်ားကုိ မူဂ်ာဟစ္ သူပုန္မ်ားအားေပးအပ္ခဲ့သည္။Mi-24၏ အာဖဂန္စစ္ပြဲအတြင္းပထမဆုံးေသာ ပစ္ခ်ခံရမူမွာ ၁၉၇၉ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၈ရက္ေန႔တြင္ ပခုံးထမ္းဒုံးျဖင့္ ပစ္ခ်ခံခဲ့ရသည္။သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ရဟတ္ယာဥ္အား အပူေငြ႕ရွာ လက္နက္မ်ား အႏၲရယ္မွ ကင္းေဝးေစရန္ Rader Warning Receiver(RWR) ဒုံးအခ်က္ေပးစနစ္ႏွင့္ မီးက်ဥ္ပစ္လႊတ္ျပီး ဒုံးအား လမ္းလႊဲေသာ စနစ္ Flaresမ်ား တပ္ဆင္လာခဲ့သလုိ အင္ဂ်င္မွ ထြက္ေသာ အပူကုိ ေလ်ာ့ခ်ေပးေသာ Heat Reduce Sheild(HRS)မ်ား တပ္ဆင္ခဲ့ေသာအခါ Stingerဒုံးမ်ား အသက္မဲ့ခဲ့ရပါသည္။  Mi-24ရဟတ္ယာဥ္ကုိ ေနတုိးမွ လ်ိဳ႕ဝွက္အေခၚ Hindဟု နာမည္ေပးထားပါသည္။ဆုိဗီယက္ေလသူရဲမ်ားမွ ၁၂.၇စက္အေျမာက္က်ဥ္မ်ားပါ ကာကြယ္ႏုိင္ျပီး ပစ္အားမွာ ေျခလ်ွင္တပ္ရင္း သုံးရင္းစာနီးပါးရွိေသာ ထုိရဟတ္ယာဥ္ကုိ တင့္ကားပ်ံမ်ား(Flying Tank)ဟု ေခၚေဝၚခဲ့က်သည္။မတြင္က်ယ္ေသာ ခ်စ္စႏုိးအမည္မွာ ရဟတ္ယာဥ္၏ဦးပုိင္းသည္ မိေခါင္း၏ ေခါင္းကဲ့သုိ႔ ရွိေသာေၾကာင့္ မိေခ်ာင္း(Crocodile)ဟု ေခၚဆုိခဲ့သည္။  Mi-24၏အေစာပုိင္းမ်ိဳးကြဲမ်ားသည္ ရဟတ္ယာဥ္၏ ေရွပုိင္းတြင္ ၁၂.၇စက္အေျမာက္ တစ္လက္တပ္ဆင္ထားျပီး  က်ဥ္ေတာင့္ေရ ၁၄၇၀ေတာင့္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည္။Mi-24 VPႏွင့္ Mi-24VMတုိ႔တြင္ အေသတပ္ဆင္ထားေသာ GSh-23L ၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္ႏွစ္လက္တပ္ဆင္ကာ က်ဥ္၄၅၀ေတာင့္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည္။ေတာင္ပံအတြင္း လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ေနရာတြင္  500kg အေလးခ်ိန္ရွိေသာ လက္နက္ကုိ သယ္ေဆာင္ႏုိင္ျပီး ေတာင္ပံ၏ အျပင္လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ေနရာတြင္ 250kg အေလးခ်ိန္ရွိ လက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ႏုိင္သည္။ေတာင္ပံအဖ်ားတြင္ 9M-17 Phalanga တင့္ဖ်က္ဒုံး တပ္ဆင္ႏုိင္သည္။  ပထမမ်ိဳးဆက္ Hind-A/B/C/D  Mi-24 ရဟတ္ယာဥ္ကုိ အၾကမ္းဖ်င္း မ်ိဳးဆက္ သုံးခု ခြဲျခားႏုိင္ပါသည္။ပထမမ်ိဳးကြဲမွာ Mi-24Aမွ Mi-24Dအထိ သတ္မွတ္ထားပါသည္။ပထမမ်ိဳးဆက္ Mi-24AမွMi-24 HindCအထိ V-24ရဟတ္ယာဥ္ပုံေဟာင္း အတုိင္းသာျဖစ္သည္။Mi-24Dမွ စတင္ကာ ေရွေနာက္ တစ္ခုစီ ကြဲျပားသြားေသာ ေလယာဥ္ ေပါင္းမုိး(Canopy)ႏွင့္ ပုံစံ အသစ္ျဖစ္ေပၚလာသည္။Flareမ်ား ရန္သူမိတ္ေဆြ ခြဲျခားေသာ IFFစနစ္မ်ား အင္ဂ်င္ေလဝင္ေပါက္ ဖုန္ကာစနစ္ Dust Shieldမ်ား ပါဝင္လာသည္။ေျပာင္းေလးေပါက္ပါဝင္ေသာ GSh-23 ၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္ႏွင့္ က်ဥ္ ၁၄၇၀ေတာင့္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည္။၅၇မမ S-5ေရာ့ကတ္ႏွင့္ ၂၄၀မမ C-24အၾကီးစား ေရာ့ကတ္မ်ား သယ္ေဆာင္ႏုိင္ပါသည္။ေပါင္ ၂၅၀ဗုံးမ်ားႏွင့္ ေပါင္ ၅၅၀ဗုံးမ်ားကုိလည္း သယ္ေဆာင္ႏုိင္ပါသည္။တင့္ဖ်က္ဒုံးအျဖစ္ 9M-17 Phalagan ဒုံး ေလးလုံးသယ္ေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္။ေဒသတြင္း Mi-24Dမ်ားကုိ အိႏၷိယ ဗီယက္နမ္ အင္ဒုိနီးရွားတုိ႔မွ အသုံးျပဳလ်ွက္ရွိပါတယ္။  ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ Mi-24V Hind-Eႏွင့္ Mi-24P Hind-F  ဒုတိယမ်ိဳးဆက္တြင္ ရဟတ္ယာဥ္၏ ကုိယ္ထည္တည္ေဆာက္မူမွာ ေပါ့ပါးေသာ သတၳဳစပ္ကုိယ္ထည္ကုိ အသုံးျပဳထားေသာ္လည္း က်ဥ္ကာစနစ္ကုိ ေလ်ာ့ခ်ထားျခင္းမရွိေပ။ပန္ကာ၏ သတၲဳစပ္စနစ္ကုိ ေျပာင္းလဲထားေသာေၾကာင့္ လႈပ္ရွားစစ္ကစားမူ ပုိေကာင္းမြန္လာပါသည္။Mi-24Vတြင္ GSh-23L ၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္ ႏွစ္လက္ပူး အသုံးျပဳ၍ က်ဥ္ ၄၅၀ေတာင့္ ထည့္သြင္းထားပါတယ္။Mi-24Vရဟတ္ယာဥ္ရဲ႕ စက္အေျမာက္မ်ားဟာ ေလသူရဲမွ ထိန္းခ်ဳပ္ ေရြ႕လ်ားႏုိင္ျခင္းမရွိပဲ အေသတပ္ဆင္ထားသည္။Mi-24Pရဟတ္ယာဥ္တြင္ GSh-30 ၃၀မမ အၾကီးစားစက္အေျမာက္ ႏွစ္လက္တြဲကုိ ေလယာဥ္၏ကုိယ္ထည္နံေဘးတြင္ တပ္ဆင္ထားသည္။၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္သည္ သံခ်ပ္ကာကားမိားႏွင့္ ေျမျပင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားသာ ထိေရာက္ျပီး တင့္ကားမ်ားကုိ ထိေရာက္စြာ ပစ္ခတ္ႏုိင္မူမရွိေပ။ထုိ႔အျပင္ အခုိင္အမာခံကတုတ္မ်ားကုိ ၃၀မမ စက္အေျမာက္ကသာ ေဖာက္ထြင္းႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။Mi-24Pသည္ ရုရွားၾကည္းတပ္တပ္ဖြဲ႕၏ အမာခံတုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္ျဖစ္သည္။ လက္နက္တပ္ဆင္မူ အေနျဖင့္ Mi-24V/Pမ်ားတြင္ 57mm C-5ေရာ့ကတ္မ်ား 80mm S-8ေရာ့ကတ္မ်ား ေပါင္ ၂၅၀ႏွင့္ ၅၅၀ဗုံးမ်ား ႏွင့္ 9K114 Shturm တင့္ဖ်က္ဒုံး ေလးလုံးသယ္ေဆာင္ႏုိင္ျပီး ၃၀မမက်ဥ္ ၇၅၀ေတာင့္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည္။  တတိယမ်ိဳးဆက္ Mi-35Mႏွင့္ Mi-24PN  Mi-24ထဲတြင္ အဆင့္အျမင့္ဆုံးေသာ Mi-24ျဖစ္သည့္ Mi-24PNမ်ားကုိ ရုရွားေလတပ္သုံးအျဖစ္ အသုံးျပဳလ်ွက္ရွိသည္။အပူေငြ႕ရွာ ဒုံးအႏၲရယ္မွ ကာကြယ္ေပးေသာ Heat Reduce Shieldမ်ား တပ္ဆင္ထားသည္။Mi-24Pကဲ့သုိ႔ ၃၀မမ စက္အေျမာက္မ်ား တပ္ဆင္ထားသည္။ယခင္ Mi-24မ်ားမွာ ညစစ္ဆင္ႏုိင္မူ မရွိပဲ ယခု တတိယမ်ိဳးဆက္မ်ားတြင္ ညစစ္ဆင္ႏုိင္စြမ္းရွိလာသည္။Mi-24PNတြင္ TVလမ္းညြန္စနစ္မ်ား FLIRဟုေခၚေသာ အနီေအာက္ေရာင္ျခည္ရွာေဖြေရး စနစ္မ်ား ပါဝင္ပါသည္။Mi-35Mသည္ ညစစ္ဆင္ေရးအတြက္ ပုိမုိေကာင္းမြန္ေစရန္  ရုရွားတုိက္ေလယာဥ္မ်ားတြင္ အသုံးျပဳေလ့ရွိေသာ အလင္းသံလုိက္စက္ကြင္းနည္းပညာ Electro Optical Location System(OLS)မ်ားေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ျခင္း စစ္သည္ ၈ေယာက္အစား ၃ေယာက္ကုိသာ တင္ေဆာင္ျပီး တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္စစ္စစ္ျဖစ္လာေစျခင္း ယခင္ ၃၀မမ စက္ေျမာက္အစား ၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္ တစ္လက္ထဲတပ္ဆင္ကာ လႈပ္ရွားစစ္ကစားမူႏွင့္ ရဟတ္ယာဥ္၏ အေလးခ်ိန္ကုိ ေလ်ာ့ခ်ေပးျခင္း လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာေနရာ ၆ခုအစား အပါခ်ီကဲ့သုိ႔ လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ေနရာ ၄ခုသာထားရွိျပီး Unguided လက္နက္မ်ားထက္ တိက်လမ္းညြန္ လက္နက္မ်ားကုိ ပုိမုိ အသုံးျပဳကာ ရဟတ္ယာဥ္အား multirole ဘက္စုံသုံးစနစ္ပုိမုိဆန္လာေစျခင္း ဘီအတင္အခ်မျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ အေသတပ္ဘီးမ်ား ထားရွိျခင္းေၾကာင့္ ဘီးခ်မရသည့္ ျပသာနာအား ေလ်ာ့ပါးေစျခင္း တုိ႔ကုိ အဆင့္ျမင့္တင္ထားသည္။Mi-35M၏ ေလယာဥ္ေမာင္းခန္းကုိ ဖန္သားျပင္ ေလယာဥ္ေမာင္းခန္းစနစ္(Glass Cockpit)ကုိ ျမင့္ တင္ထားသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ Mi-24PNမ်ားသည္ OLSစနစ္မ်ား ပါဝင္ပါသည္။Mi-35Mႏွင့္ Mi-24PNအခ်ိဳ႕တြင္ Igla ေဝဟင္ပစ္ တာတုိဒုံးမ်ား တပိဆင္ႏုိင္ပါသည္။Mi-24PNတြင္ ၃၀မမ စက္အေျမာက္ႏွစ္လက္ႏွင့္ က်ဥ္အေတာင့္ ၇၅၀,၅၇မမ S-5ေရာကတ္ဒုံး,၈၀မမ S-8ေရာကတ္ဒုံး,ေပါင္၂၅၀ႏွင့္ ေပါင္၅၅၀ဗုံးမ်ား,9K114 Shturm တင့္ဖ်က္ဒုံး ေလးလုံးသယ္ေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္။Mi-35Mတြင္ တန္ျပန္အီလက္ထေရာနစ္စနစ္ (jumming system) GPS/INS ေလေၾကာင္းလမ္းညြန္စနစ္မ်ားပါဝင္ပါသည္။  ဆုိဗီယက္(ရုရွား)ႏုိင္ငံသည္ ျပည္ပသုိ႔ တင္ပုိ႔ေသာ Mi-24Dမ်ားကုိ Mi-25အျဖစ္လည္းေကာင္း Mi-24V/Pမ်ားကုိ Mi-35V/Pမ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း နာမည္ေျပာင္းျပီး တင္ပုိ႔ေလ့ရွိသည္။  တပ္မေတာ္ေလ ႏွင့္ Mi-35PN  တပ္မေတာ္ေလသည္ အနီးကပ္ပစ္ကူေပးတာဝန္မ်ား ယာဥ္တန္းအေစာင့္လုိက္ တာဝန္မ်ား တင့္ဖ်က္စစ္ဆင္ေရးမ်ား ဆင္ႏြဲႏုိင္ရန္ တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ တစ္စီးကုိ ဝယ္ယူရန္ ၾကိိဳးပမ္းခဲ့သည္။ယခင္ Mi-2အေပါ့စား တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ႏွင့္ လက္နက္တပ္ဆင္ပစ္ခတ္ႏုိင္ေသာ Mi-171V ရဟတ္ယာဥ္မ်ားရွိေသာ္လည္း Mi-2ရဟတ္ယာဥ္သည္ လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္မူ နည္းပါးျခင္း တင့္ဖ်က္စစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္ အသုံးမျပဳႏုိင္ျခင္းမ်ား ရွိသလုိ Mi-171Vသည္လည္း တုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္ စစ္စစ္မဟုတ္ေပ။ထုိ႔ေၾကာင့္ တုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္ တစ္မ်ိဳးကုိ ဝယ္ယူရန္ ရွာေဖြခဲ့ရာ Mi-24ရဟတ္ယာဥ္မ်ားသည္ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ရျခင္း စစ္ဆင္ေရးမ်ားစြာတြင္ အသုံးခ်ဖူးျခင္း ႏုိင္ငံေပါင္း၆၃ႏုိင္ငံတြင္ အသုံးျပဳေနျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ Mi-24ရဟတ္ယာဥ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။Mi-35PN ရဟတ္ယာဥ္ ၁၁စီးကုိ ဝယ္ယူခဲ့ျပီး အတည္မျပဳႏုိင္ေသာ သတင္းအရ Mi-35PN အစီး၅၀အထိ ဝယ္ယူရန္ သေဘာတူညီထားသည္ဟု သိရွိရပါသည္။Mi-35PN တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကုိ KIA အၾကမ္းဖက္ ေသာင္းက်န္းသူ ႏွိမ္နင္းေရး စစ္ဆင္ေရးတြင္ အသုံးျပဳခဲ့ပါသည္။နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အမွတ္(၁၀၀၂)အား KIA အၾကမ္းဖက္ေသာင္းက်န္းသူ အင္အား၄၀၀ခန္႔မွ ဝင္ေရာက္တုိက္ခုိက္ရာတြင္ Mi-35PNတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မွ ညေန ၆နာရီခြဲမွ ၇နာရီခြဲ အခ်ိန္ထိ ညစစ္ဆင္ေရးျပဳလုပ္ကာ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။ထုိ႔အျပင္ ၾကည္း/ေလ/သံခ်ပ္ကာ/အေျမာက္/ေလေၾကာင္းရန္ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရး (အေနာ္ရထာ)တြင္ Mi-35PN တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၏ တိက်ထိေရာက္စြာ အနီးကပ္ ျပစ္ကူေပးႏုိင္ ခဲ့သည္ကုိလည္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။Mi-35PNသည္ ေဒသတြင္း တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ား ၾကားထဲတြင္ စင္ကာပူ၏ AH-64 Apache Longbow ျပီးလ်ွင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ယခုအခါ Mi-35PNရဟတ္ယာဥ္မ်ားကုိ ရုရွားေလတပ္မွ ဆက္လက္အသုံးျပဳေနေသာ္လည္း ၂၀၁၅မွ စတင္ကာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း Mi-28တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ အစားထုိးရန္ ၾကိဳးပမ္းေနရာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္မွာ Mi-35PNထက္ ေနာက္ဆုံးေပၚ Apache Longbowတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္၏ ျပိဳင္ဖက္ Mi-28 NEတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ ဘက္ကုိ အာရုံစုိက္ေနသည္ဟု သိရွိရပါသည္။သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း Mi-35တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္၏ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ရမူ စစ္ဆင္ႏုိင္စြမ္းေကာင္းမြန္မူသည္ တပ္မေတာ္ေလအတြက္ အေထာက္အပံေကာင္းမ်ားကုိ ေပးစြမ္းႏုိင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။အားလုံး က်န္းမာခ်မ္းသာက်ပါေစ။

ဆုိဗီယက္တုိ႔၏ Mi-24ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကုိ ၁၉၆၉ခုႏွစ္မွ စတင္အသုံးျပဳခဲ့ရာ ယေန႔ထိတုိင္ပင္ျဖစ္သည္။ကမာၻတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ သမုိင္းေၾကာင္းတြင္ အရွည္လ်ားဆုံးနဲ႔ ထုပ္လုပ္မူႏွင့္ သုံးစြဲေသာႏုိင္ငံ အေရအတြက္ အမ်ားဆုံး တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္လည္း ျဖစ္သည္။

ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲအစက အေမရိကန္တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ေျခလ်ွင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကုိ အနီးကပ္ ပစ္ကူေပးရာတြင္ တုိက္ေလယာဥ္မ်ား အသုံးျပဳရာ ဖ်က္စြမ္းအားၾကီးမားေသာ္လည္း လုံးေထြးတုိက္ခုိက္ေနေသာ ရင္ဆုိက္ တုိက္ပြဲမ်ားတြင္ ထိေရာက္စြာ ပစ္ကူေပးႏုိင္မူ အားနည္းသည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟတ္ယာဥ္ခ်ီစစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္ အသုံးျပဳေနေသာ UH-1(Bell-205)ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကုိ လက္နက္တပ္ဆင္ေစျခင္းျဖင့္ ထိေရာက္ေသာ ျပစ္ကူ ျပစ္အား ေပးစြမ္းႏုိင္ခဲ့သည္။ထုိသည္မွာ တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၏ သမုိင္းအစပင္ျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ UH-1ရဟတ္ယာဥ္မ်ားသည္ တုိက္ခုိက္ေရးသီးသန္႔မဟုတ္ပဲ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး ရဟတ္ယာဥ္သာ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ တုိက္ခုိက္ေရးသီးသန္႔ျဖစ္ျပီး ရန္သူ၏ တန္ျပန္ပစ္ခတ္မူကုိ အကာအကြယ္ေပးႏုိင္ေသာ က်ဥ္ကာ စနစ္တပ္ဆင္ထားသည့္ တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ကုိ စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့ရာ Bell AH-1 Cobra ရဟတ္ယာဥ္ စတင္ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။

၁၉၆၀ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဆုိဗီယက္ၾကည္းတပ္မွ ေျခလ်ွင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားကုိ သယ္ေဆာင္ႏုိင္ျပီး အနီးကပ္ျပစ္ကူေပးႏုိင္ေသာ ရဟတ္ယာဥ္ တစ္မ်ိဳးကုိ ထုပ္လုပ္ရန္ အလုိရွိခဲ့သည္။စစ္ေျမျပင္တြင္ တုိက္ပြဲဝင္ စစ္သည္မ်ားအတြက္ လုိအပ္ေသာ ပစ္ကူ အကာအကြယ္ႏွင့္ တင့္ကားရန္မွ ကာကြယ္ရန္ ရဟတ္ယာဥ္ တစ္မ်ိဳးကုိ Mil Moscow Helicopter Plantကုိ တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့သည္။Mil ရဟတ္ယာဥ္ ထုပ္လုပ္ေရး ဒီဇုိင္းနာမ်ားက တုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္အတြက္ အလတ္စားကုိယ္ထည္ရွိေသာ အရပ္ဖက္သုံး V-22ရဟတ္ယာဥ္ကုိ အေျခခံကာ တည္ေဆာက္ရန္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့က်သည္။ထုိတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္တြင္ အနီးကပ္ ပစ္ကူေပးရန္ စက္အေျမာက္ႏွင့္ ေရာ့ကတ္ဒုံးမ်ား တင့္ဖ်က္လက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ထားျပီး စစ္သည္ငါးဦးႏွင့္အထက္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ တင္ဒါေခၚေပးခဲ့သည္။ပထမဦးဆုံးေသာ စမ္းသပ္ပုံစံ ရဟတ္ယာဥ္မွာ စစ္သည္ ၈ဦး တင္ေဆာင္ႏုိင္ျပီး 9M 17 Phalanga တင့္ဖ်က္ဒုံး ႏွစ္လုံးသယ္ေဆာင္ႏုိင္ေသာ Yellow 24ဟု အမည္ရေသာ ရဟတ္ယာဥ္ကုိ ၁၉၆၈ ေမလ ၆ရက္ေန႔တြင္ စတင္ပ်ံသန္းခဲ့သည္။ထုိ႔ေနာက္ ၁၈လအၾကာ ၁၉၇၀ခုႏွစ္တြင္ Mi-24ျဖစ္လာမည့္ ဒီဇုိင္းကုိ ေအာင္ျမင္စြာ ထုပ္လုပ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ထုိရဟတ္ယာဥ္တြင္ ေအာက္သုိ႔ ၁၂ဒီဂရီႏွိမ့္ခ်ထားေသာ ေတာင္ပံငယ္ တစ္ခု တပ္ဆင္ထားျပီး ေရာ့ကတ္ဒုံးမ်ားကုိ တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ေနရာႏွစ္ခုႏွင့္ မူလ ကုိယ္ထည္တြင္ တပ္ဆင္ခဲ့ေသာ တင့္ဖ်က္ဒုံးကုိ ေတာင္ပံထိပ္တြင္ ႏွစ္လုံးတြဲ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ခ်ိတ္ဆဲြခဲ့သည္။အေနာက္ ပန္ကာအား ညာမွ ဘယ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ခဲ့သည္။ဘီးေခါက္သိမ္းႏုိင္ေသာေၾကာင့္ မူလသာမန္ပ်ံႏႈန္း 185km/hrမွ 200km/hr အထိ တုိးတက္ ပ်ံသန္းလာႏုိင္ခဲ့သည္။၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္အား ကုိယ္ထည္နေဘးမွ အေရွသုိ႔ ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္ခဲ့သည္။မူလ အင္ဂ်င္တစ္လုံးမွ TV-3 117 တာဘုိရွက္ဖ္ အင္ဂ်င္ႏွစ္လုံးကုိ ေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ခဲ့သည္။

Mi-24၏ ပထမဆုံးေသာ စစ္ဆင္ေရးမွာ အီသီယုိးပီးယားတပ္မေတာ္မွ ဆုိမာလီယာတပ္ဖြဲ႔မ်ား က်ဳးေက်ာ္မူကုိ ဟန္႔တားေသာ Ogardenစစ္ပြဲျဖစ္သည္။အေရွေတာင္အာရွတြင္လည္း ဗီယက္နမ္ေလတပ္မွ ကမ ၻဒီးယားမွ ပုိေပါ့၏ ခမာနီတပ္ဖြဲ႔မ်ား က်ဳးေက်ာ္မူကုိ တုိက္ခုိက္ခဲ့ေသာ စစ္ပြဲျဖစ္သည္။ထုိစစ္ပြဲတြင္ ခမာနီမ်ားကုိ အထိနာေအာင္ တုိက္ခုိက္ႏုိင္ခဲ့သည္။

Mi-24၏ အထင္ရွားဆုံးေသာ စစ္ဆင္ေရးမွာ မူဂ်ာဟစ္သူပုန္မ်ားကုိ ႏွိမ္နင္းေသာ ဆုိဗီယက္-အာဖဂန္စစ္ပြဲျဖစ္သည္။ထုိစစ္ပြဲတြင္ Mi-8ႏွင့္ Mi-24ရဟတ္ယာဥ္တုိ႔သည္ ဆုိဗီယက္ ေျခလ်ွင္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားကုိ ေရႊ႕ေျပာင္းကာ စစ္ဆင္ေစႏုိင္ခဲ့ျပီး Mi-24ရဟတ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ပစ္ကူေပးႏုိင္ခဲ့သည္။မူဂ်ာဟစ္မ်ား၏ ပင္မစခန္းမ်ားကုိ ရဟတ္ယာဥ္မွ ေပါင္၅၅၀ဗုံးမ်ားသယ္ေဆာင္ကာ ထိထိေရာက္ေရာက္ တုိက္ခုိက္ႏုိင္ခဲ့သည္။မူဂ်ာဟစ္ သူပုန္မ်ားသည္ အေမရိကန္အတြက္ ဘိန္းျဖန္႔ျဖဴးေပးရာတြင္ အေကာင္းဆုံးေသာ သူပုန္မ်ားျဖစ္ရာ CIAမွ မူဂ်ာဟစ္သူပုနိမ်ားကုိ ပခုံးထမ္း တာတုိပစ္ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး Stingerဒုံးမ်ား ေထာက္ပံေပးအပ္ခဲ့သည္။Mi-24ရဟတ္ယာဥ္၏ ပင္မကုိယ္ထည္သည္ ၁၂.၇ေလယာဥ္ျပစ္ စက္ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္လ်ွင္ေတာင္ က်ဥ္ဆံေဖာက္ထြင္းႏုိင္မူ မရွိေပ။ထုိ႔ေၾကာင့္ အပူေငြ႕ရွာ ပခုံးထမ္းဒုံးမ်ားကုိ မူဂ်ာဟစ္ သူပုန္မ်ားအားေပးအပ္ခဲ့သည္။Mi-24၏ အာဖဂန္စစ္ပြဲအတြင္းပထမဆုံးေသာ ပစ္ခ်ခံရမူမွာ ၁၉၇၉ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၈ရက္ေန႔တြင္ ပခုံးထမ္းဒုံးျဖင့္ ပစ္ခ်ခံခဲ့ရသည္။သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ရဟတ္ယာဥ္အား အပူေငြ႕ရွာ လက္နက္မ်ား အႏၲရယ္မွ ကင္းေဝးေစရန္ Rader Warning Receiver(RWR) ဒုံးအခ်က္ေပးစနစ္ႏွင့္ မီးက်ဥ္ပစ္လႊတ္ျပီး ဒုံးအား လမ္းလႊဲေသာ စနစ္ Flaresမ်ား တပ္ဆင္လာခဲ့သလုိ အင္ဂ်င္မွ ထြက္ေသာ အပူကုိ ေလ်ာ့ခ်ေပးေသာ Heat Reduce Sheild(HRS)မ်ား တပ္ဆင္ခဲ့ေသာအခါ Stingerဒုံးမ်ား အသက္မဲ့ခဲ့ရပါသည္။

Mi-24ရဟတ္ယာဥ္ကုိ ေနတုိးမွ လ်ိဳ႕ဝွက္အေခၚ Hindဟု နာမည္ေပးထားပါသည္။ဆုိဗီယက္ေလသူရဲမ်ားမွ ၁၂.၇စက္အေျမာက္က်ဥ္မ်ားပါ ကာကြယ္ႏုိင္ျပီး ပစ္အားမွာ ေျခလ်ွင္တပ္ရင္း သုံးရင္းစာနီးပါးရွိေသာ ထုိရဟတ္ယာဥ္ကုိ တင့္ကားပ်ံမ်ား(Flying Tank)ဟု ေခၚေဝၚခဲ့က်သည္။မတြင္က်ယ္ေသာ ခ်စ္စႏုိးအမည္မွာ ရဟတ္ယာဥ္၏ဦးပုိင္းသည္ မိေခါင္း၏ ေခါင္းကဲ့သုိ႔ ရွိေသာေၾကာင့္ မိေခ်ာင္း(Crocodile)ဟု ေခၚဆုိခဲ့သည္။

Mi-24၏အေစာပုိင္းမ်ိဳးကြဲမ်ားသည္ ရဟတ္ယာဥ္၏ ေရွပုိင္းတြင္ ၁၂.၇စက္အေျမာက္ တစ္လက္တပ္ဆင္ထားျပီး က်ဥ္ေတာင့္ေရ ၁၄၇၀ေတာင့္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည္။Mi-24 VPႏွင့္ Mi-24VMတုိ႔တြင္ အေသတပ္ဆင္ထားေသာ GSh-23L ၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္ႏွစ္လက္တပ္ဆင္ကာ က်ဥ္၄၅၀ေတာင့္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည္။ေတာင္ပံအတြင္း လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ေနရာတြင္ 500kg အေလးခ်ိန္ရွိေသာ လက္နက္ကုိ သယ္ေဆာင္ႏုိင္ျပီး ေတာင္ပံ၏ အျပင္လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ေနရာတြင္ 250kg အေလးခ်ိန္ရွိ လက္နက္မ်ား တပ္ဆင္ႏုိင္သည္။ေတာင္ပံအဖ်ားတြင္ 9M-17 Phalanga တင့္ဖ်က္ဒုံး တပ္ဆင္ႏုိင္သည္။

ပထမမ်ိဳးဆက္ Hind-A/B/C/D

Mi-24 ရဟတ္ယာဥ္ကုိ အၾကမ္းဖ်င္း မ်ိဳးဆက္ သုံးခု ခြဲျခားႏုိင္ပါသည္။ပထမမ်ိဳးကြဲမွာ Mi-24Aမွ Mi-24Dအထိ သတ္မွတ္ထားပါသည္။ပထမမ်ိဳးဆက္ Mi-24AမွMi-24 HindCအထိ V-24ရဟတ္ယာဥ္ပုံေဟာင္း အတုိင္းသာျဖစ္သည္။Mi-24Dမွ စတင္ကာ ေရွေနာက္ တစ္ခုစီ ကြဲျပားသြားေသာ ေလယာဥ္ ေပါင္းမုိး(Canopy)ႏွင့္ ပုံစံ အသစ္ျဖစ္ေပၚလာသည္။Flareမ်ား ရန္သူမိတ္ေဆြ ခြဲျခားေသာ IFFစနစ္မ်ား အင္ဂ်င္ေလဝင္ေပါက္ ဖုန္ကာစနစ္ Dust Shieldမ်ား ပါဝင္လာသည္။ေျပာင္းေလးေပါက္ပါဝင္ေသာ GSh-23 ၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္ႏွင့္ က်ဥ္ ၁၄၇၀ေတာင့္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည္။၅၇မမ S-5ေရာ့ကတ္ႏွင့္ ၂၄၀မမ C-24အၾကီးစား ေရာ့ကတ္မ်ား သယ္ေဆာင္ႏုိင္ပါသည္။ေပါင္ ၂၅၀ဗုံးမ်ားႏွင့္ ေပါင္ ၅၅၀ဗုံးမ်ားကုိလည္း သယ္ေဆာင္ႏုိင္ပါသည္။တင့္ဖ်က္ဒုံးအျဖစ္ 9M-17 Phalagan ဒုံး ေလးလုံးသယ္ေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္။ေဒသတြင္း Mi-24Dမ်ားကုိ အိႏၷိယ ဗီယက္နမ္ အင္ဒုိနီးရွားတုိ႔မွ အသုံးျပဳလ်ွက္ရွိပါတယ္။

ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ Mi-24V Hind-Eႏွင့္ Mi-24P Hind-F

ဒုတိယမ်ိဳးဆက္တြင္ ရဟတ္ယာဥ္၏ ကုိယ္ထည္တည္ေဆာက္မူမွာ ေပါ့ပါးေသာ သတၳဳစပ္ကုိယ္ထည္ကုိ အသုံးျပဳထားေသာ္လည္း က်ဥ္ကာစနစ္ကုိ ေလ်ာ့ခ်ထားျခင္းမရွိေပ။ပန္ကာ၏ သတၲဳစပ္စနစ္ကုိ ေျပာင္းလဲထားေသာေၾကာင့္ လႈပ္ရွားစစ္ကစားမူ ပုိေကာင္းမြန္လာပါသည္။Mi-24Vတြင္ GSh-23L ၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္ ႏွစ္လက္ပူး အသုံးျပဳ၍ က်ဥ္ ၄၅၀ေတာင့္ ထည့္သြင္းထားပါတယ္။Mi-24Vရဟတ္ယာဥ္ရဲ႕ စက္အေျမာက္မ်ားဟာ ေလသူရဲမွ ထိန္းခ်ဳပ္ ေရြ႕လ်ားႏုိင္ျခင္းမရွိပဲ အေသတပ္ဆင္ထားသည္။Mi-24Pရဟတ္ယာဥ္တြင္ GSh-30 ၃၀မမ အၾကီးစားစက္အေျမာက္ ႏွစ္လက္တြဲကုိ ေလယာဥ္၏ကုိယ္ထည္နံေဘးတြင္ တပ္ဆင္ထားသည္။၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္သည္ သံခ်ပ္ကာကားမိားႏွင့္ ေျမျပင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားသာ ထိေရာက္ျပီး တင့္ကားမ်ားကုိ ထိေရာက္စြာ ပစ္ခတ္ႏုိင္မူမရွိေပ။ထုိ႔အျပင္ အခုိင္အမာခံကတုတ္မ်ားကုိ ၃၀မမ စက္အေျမာက္ကသာ ေဖာက္ထြင္းႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။Mi-24Pသည္ ရုရွားၾကည္းတပ္တပ္ဖြဲ႕၏ အမာခံတုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္ျဖစ္သည္။
လက္နက္တပ္ဆင္မူ အေနျဖင့္ Mi-24V/Pမ်ားတြင္ 57mm C-5ေရာ့ကတ္မ်ား 80mm S-8ေရာ့ကတ္မ်ား ေပါင္ ၂၅၀ႏွင့္ ၅၅၀ဗုံးမ်ား ႏွင့္ 9K114 Shturm တင့္ဖ်က္ဒုံး ေလးလုံးသယ္ေဆာင္ႏုိင္ျပီး ၃၀မမက်ဥ္ ၇၅၀ေတာင့္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည္။

တတိယမ်ိဳးဆက္ Mi-35Mႏွင့္ Mi-24PN

Mi-24ထဲတြင္ အဆင့္အျမင့္ဆုံးေသာ Mi-24ျဖစ္သည့္ Mi-24PNမ်ားကုိ ရုရွားေလတပ္သုံးအျဖစ္ အသုံးျပဳလ်ွက္ရွိသည္။အပူေငြ႕ရွာ ဒုံးအႏၲရယ္မွ ကာကြယ္ေပးေသာ Heat Reduce Shieldမ်ား တပ္ဆင္ထားသည္။Mi-24Pကဲ့သုိ႔ ၃၀မမ စက္အေျမာက္မ်ား တပ္ဆင္ထားသည္။ယခင္ Mi-24မ်ားမွာ ညစစ္ဆင္ႏုိင္မူ မရွိပဲ ယခု တတိယမ်ိဳးဆက္မ်ားတြင္ ညစစ္ဆင္ႏုိင္စြမ္းရွိလာသည္။Mi-24PNတြင္ TVလမ္းညြန္စနစ္မ်ား FLIRဟုေခၚေသာ အနီေအာက္ေရာင္ျခည္ရွာေဖြေရး စနစ္မ်ား ပါဝင္ပါသည္။Mi-35Mသည္ ညစစ္ဆင္ေရးအတြက္ ပုိမုိေကာင္းမြန္ေစရန္ ရုရွားတုိက္ေလယာဥ္မ်ားတြင္ အသုံးျပဳေလ့ရွိေသာ အလင္းသံလုိက္စက္ကြင္းနည္းပညာ Electro Optical Location System(OLS)မ်ားေျပာင္းလဲ တပ္ဆင္ျခင္း စစ္သည္ ၈ေယာက္အစား ၃ေယာက္ကုိသာ တင္ေဆာင္ျပီး တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္စစ္စစ္ျဖစ္လာေစျခင္း ယခင္ ၃၀မမ စက္ေျမာက္အစား ၁၂.၇မမ စက္အေျမာက္ တစ္လက္ထဲတပ္ဆင္ကာ လႈပ္ရွားစစ္ကစားမူႏွင့္ ရဟတ္ယာဥ္၏ အေလးခ်ိန္ကုိ ေလ်ာ့ခ်ေပးျခင္း လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာေနရာ ၆ခုအစား အပါခ်ီကဲ့သုိ႔ လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္ေသာ ေနရာ ၄ခုသာထားရွိျပီး Unguided လက္နက္မ်ားထက္ တိက်လမ္းညြန္ လက္နက္မ်ားကုိ ပုိမုိ အသုံးျပဳကာ ရဟတ္ယာဥ္အား multirole ဘက္စုံသုံးစနစ္ပုိမုိဆန္လာေစျခင္း ဘီအတင္အခ်မျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ အေသတပ္ဘီးမ်ား ထားရွိျခင္းေၾကာင့္ ဘီးခ်မရသည့္ ျပသာနာအား ေလ်ာ့ပါးေစျခင္း တုိ႔ကုိ အဆင့္ျမင့္တင္ထားသည္။Mi-35M၏ ေလယာဥ္ေမာင္းခန္းကုိ ဖန္သားျပင္ ေလယာဥ္ေမာင္းခန္းစနစ္(Glass Cockpit)ကုိ ျမင့္ တင္ထားသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ Mi-24PNမ်ားသည္ OLSစနစ္မ်ား ပါဝင္ပါသည္။Mi-35Mႏွင့္ Mi-24PNအခ်ိဳ႕တြင္ Igla ေဝဟင္ပစ္ တာတုိဒုံးမ်ား တပိဆင္ႏုိင္ပါသည္။Mi-24PNတြင္ ၃၀မမ စက္အေျမာက္ႏွစ္လက္ႏွင့္ က်ဥ္အေတာင့္ ၇၅၀,၅၇မမ S-5ေရာကတ္ဒုံး,၈၀မမ S-8ေရာကတ္ဒုံး,ေပါင္၂၅၀ႏွင့္ ေပါင္၅၅၀ဗုံးမ်ား,9K114 Shturm တင့္ဖ်က္ဒုံး ေလးလုံးသယ္ေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္။Mi-35Mတြင္ တန္ျပန္အီလက္ထေရာနစ္စနစ္ (jumming system) GPS/INS ေလေၾကာင္းလမ္းညြန္စနစ္မ်ားပါဝင္ပါသည္။

ဆုိဗီယက္(ရုရွား)ႏုိင္ငံသည္ ျပည္ပသုိ႔ တင္ပုိ႔ေသာ Mi-24Dမ်ားကုိ Mi-25အျဖစ္လည္းေကာင္း Mi-24V/Pမ်ားကုိ Mi-35V/Pမ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း နာမည္ေျပာင္းျပီး တင္ပုိ႔ေလ့ရွိသည္။

တပ္မေတာ္ေလ ႏွင့္ Mi-35PN

တပ္မေတာ္ေလသည္ အနီးကပ္ပစ္ကူေပးတာဝန္မ်ား ယာဥ္တန္းအေစာင့္လုိက္ တာဝန္မ်ား တင့္ဖ်က္စစ္ဆင္ေရးမ်ား ဆင္ႏြဲႏုိင္ရန္ တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ တစ္စီးကုိ ဝယ္ယူရန္ ၾကိိဳးပမ္းခဲ့သည္။ယခင္ Mi-2အေပါ့စား တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ႏွင့္ လက္နက္တပ္ဆင္ပစ္ခတ္ႏုိင္ေသာ Mi-171V ရဟတ္ယာဥ္မ်ားရွိေသာ္လည္း Mi-2ရဟတ္ယာဥ္သည္ လက္နက္တပ္ဆင္ႏုိင္မူ နည္းပါးျခင္း တင့္ဖ်က္စစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္ အသုံးမျပဳႏုိင္ျခင္းမ်ား ရွိသလုိ Mi-171Vသည္လည္း တုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္ စစ္စစ္မဟုတ္ေပ။ထုိ႔ေၾကာင့္ တုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္ တစ္မ်ိဳးကုိ ဝယ္ယူရန္ ရွာေဖြခဲ့ရာ Mi-24ရဟတ္ယာဥ္မ်ားသည္ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ရျခင္း စစ္ဆင္ေရးမ်ားစြာတြင္ အသုံးခ်ဖူးျခင္း ႏုိင္ငံေပါင္း၆၃ႏုိင္ငံတြင္ အသုံးျပဳေနျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ Mi-24ရဟတ္ယာဥ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။Mi-35PN ရဟတ္ယာဥ္ ၁၁စီးကုိ ဝယ္ယူခဲ့ျပီး အတည္မျပဳႏုိင္ေသာ သတင္းအရ Mi-35PN အစီး၅၀အထိ ဝယ္ယူရန္ သေဘာတူညီထားသည္ဟု သိရွိရပါသည္။Mi-35PN တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ားကုိ KIA အၾကမ္းဖက္ ေသာင္းက်န္းသူ ႏွိမ္နင္းေရး စစ္ဆင္ေရးတြင္ အသုံးျပဳခဲ့ပါသည္။နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အမွတ္(၁၀၀၂)အား KIA အၾကမ္းဖက္ေသာင္းက်န္းသူ အင္အား၄၀၀ခန္႔မွ ဝင္ေရာက္တုိက္ခုိက္ရာတြင္ Mi-35PNတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မွ ညေန ၆နာရီခြဲမွ ၇နာရီခြဲ အခ်ိန္ထိ ညစစ္ဆင္ေရးျပဳလုပ္ကာ တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။ထုိ႔အျပင္ ၾကည္း/ေလ/သံခ်ပ္ကာ/အေျမာက္/ေလေၾကာင္းရန္ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရး (အေနာ္ရထာ)တြင္ Mi-35PN တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ား၏ တိက်ထိေရာက္စြာ အနီးကပ္ ျပစ္ကူေပးႏုိင္ ခဲ့သည္ကုိလည္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။Mi-35PNသည္ ေဒသတြင္း တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ား ၾကားထဲတြင္ စင္ကာပူ၏ AH-64 Apache Longbow ျပီးလ်ွင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ယခုအခါ Mi-35PNရဟတ္ယာဥ္မ်ားကုိ ရုရွားေလတပ္မွ ဆက္လက္အသုံးျပဳေနေသာ္လည္း ၂၀၁၅မွ စတင္ကာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း Mi-28တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ အစားထုိးရန္ ၾကိဳးပမ္းေနရာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္မွာ Mi-35PNထက္ ေနာက္ဆုံးေပၚ Apache Longbowတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္၏ ျပိဳင္ဖက္ Mi-28 NEတုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္ ဘက္ကုိ အာရုံစုိက္ေနသည္ဟု သိရွိရပါသည္။သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း Mi-35တုိက္ခုိက္ေရး ရဟတ္ယာဥ္၏ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ရမူ စစ္ဆင္ႏုိင္စြမ္းေကာင္းမြန္မူသည္ တပ္မေတာ္ေလအတြက္ အေထာက္အပံေကာင္းမ်ားကုိ ေပးစြမ္းႏုိင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။အားလုံး က်န္းမာခ်မ္းသာက်ပါေစ။
 
 

ရထားႀကီး ေျပး ေျပး

$
0
0
Photo: ရထားႀကီး ေျပး ေျပး  ***   ***   ***   *** ၿမိဳ႕ေလး၏ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ဆိုင္ကယ္မ်ား၊ ေၾကြးေၾကာ္သံ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား၊ ဗီႏိုင္းမ်ား ႏွင့္ လူအခ်ဳိ႕စုေ၀းမိၾကၿပီ။ သူတို႔သည္ နာရီကိုၾကည့္ၾက၊ ၀င္ေပါက္၀ ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾက လုပ္ေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စမွလြဲ၍ ထပ္ေရာက္မလာၾကေပ။ လူအင္အားကား မီဒီယာ မ်ားထဲတြင္ ႀကိဳတင္ထည့္ထားသည့္ အေရအတြက္ ထက္၀က္ပင္ ေရာက္မလာ။   နံနက္ခင္း အေျပးေလ့က်င့္ရင္း ေရာက္လာေသာ က်ေနာ္သည္ ၄င္းတို႔အား လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုအား ျပန္ေအာက္ေမ့မိပါေတာ့သည္။   ဒီအခ်ိန္က ကုလားပဲ ရိတ္ခ်ိန္၊ ေျမပဲႏႈတ္ခ်ိန္၊ ေတာင္သူသီးႏွံတို႔ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္။ က်ေနာ့္ ဖခင္သည္ သူ၏ မိဘမ်ားရွိရာ ရြာေလးတစ္ရြာသို႔ ေတာင္သူသိမ္းလုပ္ငန္းမ်ားကို သြားေရာက္ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရသည္။ က်ေနာ့္ဖခင္သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ေပးရာ ယာခင္းမ်ားရွိေသာကြင္းျပင္ႀကီးအစပ္နားတြင္ မီးရထားသံလမ္း တစ္ခုရွိသည္။ နံနက္ခင္း ၉ နာရီခန္႔တြင္ မီးရထားႀကီးတစ္စင္း ဥၾသသံဆြဲၿပီး ဂ်ံဳးဂ်ံဳး ဂ်ံဳးဂ်ဳံး ႏွင့္ ခုတ္ေမာင္းလာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ မီးရထားကို မျမင္ဖူးေသးေသာ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးတစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္သူ က်ေနာ့္မွာ ရန္တုန္ ပန္းတုန္ ေၾကာက္မိပါေတာ့သည္။  “ေအး ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ ထြက္ေတာ့မယ္။ အခ်ိန္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာက္က်ေနၿပီ  .မင္းတို႔က . . ..  . . .. . . ..” က်ေနာ့္အနား လူတစ္ဦးမွ ဖုန္းလာဆက္သျဖင့္ အေတြးစတို႔ ေခတၱျပတ္ေတာက္သြားသည္။ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆႏၵျပမည့္သူမ်ားမွာ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား ေထာင္၍ တန္းစီ ထြက္ၾကၿပီ။ ေဘးနားGym အားကစားရံုမွ ၀ိတ္သမားမ်ားသည္ အံကိုႀကိတ္၍ ၀ိတ္ျပားမ်ားမေနၾကသည္။ လမ္းေပၚမွ ဆိုကၠားသမားက သူ႔ဆိုကၠားေပၚတြင္ အိတ္မ်ားကို အထပ္လိုက္ စီတင္ၿပီး က်ားကန္တြန္းလွ်က္ ရွိသည္။ ဆီေခ်းအထပ္ထပ္ေပက်ံေနေသာ အကၤ်ီကို ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ဆိုင္ကယ္၀ယ္ေရွာ့ အလုပ္သမားေလးသည္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး၏ ကာဗာ မ်ား ကို ဂရုတစိုက္ခြာလွ်က္ရွိသည္။ သူတို႔သည္ အသံထြက္လာရာ ဆႏၵျပသမားမ်ားဆီသို႔ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ ထြက္ၾကည့္ၾကေသးသည္။ ၿပီးေသာ္ မူလေနရာ သို႔ ျပန္လာၿပီး လုပ္ၿမဲအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ေနၾကသည္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး . .  ဒို႔အေရး . .၅၉ (စ)  . .ဒို႔အေရး . .အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး . ေလးပြင့္ဆိုင္အေရး . .  .၄၃၆  . .အေရး . .ဒို႔အေရး . . . ဆႏၵျပသူတို႔ ေအာ္ေနၾကရွာသည္။ သို႔ေသာ္ ဆိုကၠားသမားအတြက္ေတာ့ ဒီအိတ္ေတြ ပြဲရံုျမန္ျမန္ေရာက္ၿပီး ပိုက္ဆံရဖို႔ အေရးႀကီးေနေလသည္။ ၀ပ္ေရွာ့ သမားအတြက္ေတာ့ ဒီဆိုင္ကယ္ကို ျမန္ျမန္ျပင္ၿပီး လက္ခရဖို႔ . .အားကစားရံုမွ ၀ိတ္သမားအတြက္ေတာ့ . .အဆီျမန္ျမန္က်ၿပီး ၾကြက္သားေတြ ရွိလာဖို႔က ပထမ ျဖစ္ေလရာ .သူတို႔ မဖတ္ဖူးေသာ စာအုပ္စိမ္းႀကီးထဲက ဥပေဒပုဒ္မေတြကိုျပင္ဖို႔ ေၾကြးေက်ာ္သံမ်ားက သူတို႔ႏွင့္ တစိမ္းဆန္လွ်က္ရွိေလေတာ့သတည္း။ . .   သူတို႔အတန္ငယ္ေ၀းသြားေသာအခါ ေတြးလက္စအေတြးတို႔က ျပန္ေရာက္လာသည္။ က်ေနာ္သည္ မီးရထားႀကီး ေမာင္းလာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ငိုယိုမိပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ က်ေနာ့္၏ ဖခင္ျဖစ္သူေရာက္လာပီး တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ဆြဲ၍   “ လာ  .. . သား . .ဒီမီးရထားႀကီးကို ေဖေဖတို႔ ေမာင္းထုတ္လိုက္ၾကရေအာင္”  က်ေနာ္ ေပ်ာ္သြားသည္။ က်ေနာ့္ေဖေဖသည္ လူစြမ္းေကာင္း၊ က်ေနာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္၊ က်ေနာ္ေၾကာက္ရြံ႔ေသာ ရထားႀကီးကို က်ေနာ္တို႔ ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ေတာ့မည္။ က်ေနာ္ႏွင့္ ရြယ္တူ ညိအကို၀မ္းကြဲမ်ားလဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာသျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔သည္ အင္အားအေတာ္ ေတာင့္သြားပါေတာ့သည္။  က်ေနာ္တို႔သည္ တုတ္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကိုယ္စီ ကိုင္ဆြဲ၍ သံလမ္းႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာထိ ေျပးသြားၾကပါသည္။ ရထားၾကီးလာေသာအခါ က်ေနာ့္ ဖခင္က ေရွ႔မွ တိုင္ေပးၿပီး က်ေနာ္တို႔က တုတ္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ရထားႀကီးဆီသို႔ ခ်ိန္ရြယ္ကာ လိုက္ဆိုၾကရသည္။  “ ရထားႀကီး  . ေျပး  . .ေျပး  . .  မင္းကို ငါ ေမာင္းထုတ္တယ္ေဟး   ရထားၾကီး အေ၀း ေျပး ဒီေနရာမွာ မေနနဲ႔ေဟး “  က်ေနာ္တို႔ ဤကဲ့သို႔ ရြတ္ဆိုေမာင္းထုတ္ေနစဥ္သကာလ . . . ရထားႀကီးမွာ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ေ၀းရာဆီသို႔ တေရြ႔ေရြ႔ခုတ္ေမာင္း ထြက္ေျပးသြားေလေတာ့ရာ က်ေနာ္တို႔မွာ မ်ားစြာေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္အားရမိေလေတာ့သတည္း။   ေလေၾကာင္းသင့္သျဖင့္ ဆႏၵျပလူတန္းေရွ႔ ဆိုကၠားေပၚ ေလာ္စပီကာမွ ဖြဲစည္းပံု ျပင္ေပးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ရရွိေရး . .ဒို႔အေရး . .၅၉ (ဃ) (စ) ျပင္ဆင္ေပးေရး ဒို႔အေရး ေလးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးေရး ဒို႔အေရး . ..အစရွိေသာ အသံမ်ား လြင့္လာသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္သည္ လြတ္လပ္ေရးေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးေမြမ်ား နင့္ေနေအာင္ ခံစားခဲ့ရသည္။   မေအာင္ျမင္ေသာ ပါလီမန္ဒီမန္ကေရစီေခတ္၊ မေအာင္ျမင္ေသာ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ မၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းစစ္၊ က်ပ္တည္းလွသည့္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေခတ္ . .အဆင့္ဆင့္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု သည္ က်ပ္တည္းလွေသာ အာဏာရွင္ေခတ္မွ ရုန္းကန္ထြက္ခဲ့ရသည့္ ရထားႀကီးတစ္စင္း။ သူ႔တြင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေကာင္းေမြဆိုးေမြမ်ား တစ္နင့္တပိုးပါ၀င္သည္။   လက္ေတြ႔တြင္လည္း စာအုပ္စိမ္းႀကီးႏွင့္ အတူ ေရြးေကာက္ပြဲေတြျဖစ္လာခဲ့သည္။ လြတ္လပ္မႈေတြ ဖူးပြင့္လာခဲ့သည္။ အက်ဳိးခံစားခြင့္ေတြ အတိုင္းတာတစ္ခုထိ ရရွိလာခဲ့သည္။   မ်က္ႏွာလႊဲခဲ့သျဖင့္ ခေမာက္တစ္လံုး ဆံုးခဲ့ရေသာ  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ မွီရာဘူတာမွ ေန၍ ၾကားျဖတ္လိုက္ပါခဲ့ရသည္။  စာအုပ္စိမ္းႀကီးသည္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရႈပ္ေအာင္ ဆြဲထားသည္ျဖစ္ေစ . .အဓိကအခ်က္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ အင္အားစုႏွင့္ နားလည္မႈ ရယူပါဟူေသာ အခ်က္မွလြဲ၍ တစ္ျခားမရွိေပ။   ဆႏၵျပျခင္းနည္းလမ္းအား ၈ ေလးလံုးတြင္ မိုးလံုးၿခိမ့္ညံေအာင္ သံုးခဲ့ၾကၿပီ။ အက်ပ္ကိုင္ျခင္း၊ ပိတ္ဆို႔ျခင္းေတြကို မ်ဳိးဆက္ေတြ စေတးပီး လုပ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ စာအုပ္စိမ္းႀကီး ေမြးဖြားလာျခင္းကို ေလလႈိင္းတစ္ခြင္ ေသာေသာညံေအာင္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ ဘာေတြမ်ားျဖစ္လာခဲ့ပါသနည္း။ ဘာအေျပာင္းလဲေတြမ်ား ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါသနည္း။  ဆႏၵျပျခင္းျဖင့္ ေခတ္မီႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခု ထူေထာင္ႏိုင္သည္လား . က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းအေျဖမရွာတတ္ . တရုတ္ ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ေတာ့ ေခတ္မီသြားခဲ့ၾကၿပီ။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ဒီမိုကေရစီ စံခ်ိန္စံညႊန္းျဖင့္ ျပည့္၀လွ်င္ တိုင္းျပည္ ဆီကိုေရခ်ဳိး ေဆးရိုးမီးလံႈႏိုင္မည္ေလာ . .ေကာင္းလွပါသည္ဟု ႏိုင္ငံတကာက ခ်ီးက်ဴးခဲ့ရသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပိုင္ရွင္ ကင္ညာမွာ ျပည္တြင္းစစ္ေတြႏွင့္ နပန္းလံုးေနခဲ့ရသည္။  ရထားႀကီးႏွင့္ တူေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းလဲမွာ အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ ခုတ္ေမာင္းခရီးႏွင္ လွ်က္ရွိသည္။ ယခုဆႏၵျပပြဲမ်ားမွာ အေျပာင္းအလဲကို ေကာင္းက်ဳိးျပဳႏိုင္ မျပဳႏိုင္ . . က်ေနာ္မသံုးသပ္တတ္ပါ . .  သို႔ေသာ္ . .ရထားႀကီးကို ေျပးေအာင္ ငါတို႔ ေမာင္းထုတ္ေနတာဟူေသာ က်ေနာ့္ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကို သတိရမိပါသည္။   အနည္းဆံုးေတာ့ ဆႏၵျပပြဲမ်ားသည္ ပါ၀င္သူတို႔၏ အတၱကို တစ္စံုတစ္ခုေသာ အတိုင္းတာထိ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈ ရရွိေစပါလိမ့္မည္။ . .  “ ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေပး . .သို႔မဟုတ္ . ရထား ႀကီး  . .ေျပး . .ေျပး” . . .ေပါ့  ကြန္းေဇာ္ အညာေျမ  ***   ***    ***
*** *** *** ***
ၿမိဳ႕ေလး၏ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ဆိုင္ကယ္မ်ား၊ ေၾကြးေၾကာ္သံ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား၊ ဗီႏိုင္းမ်ား ႏွင့္ လူအခ်ဳိ႕စုေ၀းမိၾကၿပီ။ သူတို႔သည္ နာရီကိုၾကည့္ၾက၊ ၀င္ေပါက္၀ ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾက လုပ္ေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စမွလြဲ၍ ထပ္ေရာက္မလာၾကေပ။ လူအင္အားကား မီဒီယာ မ်ားထဲတြင္ ႀကိဳတင္ထည့္ထားသည့္ အေရအတြက္ ထက္၀က္ပင္ ေရာက္မလာ။

နံနက္ခင္း အေျပးေလ့က်င့္ရင္း ေရာက္လာေသာ က်ေနာ္သည္ ၄င္းတို႔အား လွမ္းၾကည့္ေနရင္း ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုအား ျပန္ေအာက္ေမ့မိပါေတာ့သည္။

ဒီအခ်ိန္က ကုလားပဲ ရိတ္ခ်ိန္၊ ေျမပဲႏႈတ္ခ်ိန္၊ ေတာင္သူသီးႏွံတို႔ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္။ က်ေနာ့္ ဖခင္သည္ သူ၏ မိဘမ်ားရွိရာ ရြာေလးတစ္ရြာသို႔ ေတာင္သူသိမ္းလုပ္ငန္းမ်ားကို သြားေရာက္ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရသည္။ က်ေနာ့္ဖခင္သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ေပးရာ ယာခင္းမ်ားရွိေသာကြင္းျပင္ႀကီးအစပ္နားတြင္ မီးရထားသံလမ္း တစ္ခုရွိသည္။ နံနက္ခင္း ၉ နာရီခန္႔တြင္ မီးရထားႀကီးတစ္စင္း ဥၾသသံဆြဲၿပီး ဂ်ံဳးဂ်ံဳး ဂ်ံဳးဂ်ဳံး ႏွင့္ ခုတ္ေမာင္းလာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ မီးရထားကို မျမင္ဖူးေသးေသာ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးတစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္သူ က်ေနာ့္မွာ ရန္တုန္ ပန္းတုန္ ေၾကာက္မိပါေတာ့သည္။

“ေအး ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ ထြက္ေတာ့မယ္။ အခ်ိန္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာက္က်ေနၿပီ .မင္းတို႔က . . .. . . .. . . ..” က်ေနာ့္အနား လူတစ္ဦးမွ ဖုန္းလာဆက္သျဖင့္ အေတြးစတို႔ ေခတၱျပတ္ေတာက္သြားသည္။ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆႏၵျပမည့္သူမ်ားမွာ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား ေထာင္၍ တန္းစီ ထြက္ၾကၿပီ။ ေဘးနားGym အားကစားရံုမွ ၀ိတ္သမားမ်ားသည္ အံကိုႀကိတ္၍ ၀ိတ္ျပားမ်ားမေနၾကသည္။ လမ္းေပၚမွ ဆိုကၠားသမားက သူ႔ဆိုကၠားေပၚတြင္ အိတ္မ်ားကို အထပ္လိုက္ စီတင္ၿပီး က်ားကန္တြန္းလွ်က္ ရွိသည္။ ဆီေခ်းအထပ္ထပ္ေပက်ံေနေသာ အကၤ်ီကို ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ဆိုင္ကယ္၀ယ္ေရွာ့ အလုပ္သမားေလးသည္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး၏ ကာဗာ မ်ား ကို ဂရုတစိုက္ခြာလွ်က္ရွိသည္။ သူတို႔သည္ အသံထြက္လာရာ ဆႏၵျပသမားမ်ားဆီသို႔ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ ထြက္ၾကည့္ၾကေသးသည္။ ၿပီးေသာ္ မူလေနရာ သို႔ ျပန္လာၿပီး လုပ္ၿမဲအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ေနၾကသည္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး . . ဒို႔အေရး . .၅၉ (စ) . .ဒို႔အေရး . .အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး . ေလးပြင့္ဆိုင္အေရး . . .၄၃၆ . .အေရး . .ဒို႔အေရး . . . ဆႏၵျပသူတို႔ ေအာ္ေနၾကရွာသည္။ သို႔ေသာ္ ဆိုကၠားသမားအတြက္ေတာ့ ဒီအိတ္ေတြ ပြဲရံုျမန္ျမန္ေရာက္ၿပီး ပိုက္ဆံရဖို႔ အေရးႀကီးေနေလသည္။ ၀ပ္ေရွာ့ သမားအတြက္ေတာ့ ဒီဆိုင္ကယ္ကို ျမန္ျမန္ျပင္ၿပီး လက္ခရဖို႔ . .အားကစားရံုမွ ၀ိတ္သမားအတြက္ေတာ့ . .အဆီျမန္ျမန္က်ၿပီး ၾကြက္သားေတြ ရွိလာဖို႔က ပထမ ျဖစ္ေလရာ .သူတို႔ မဖတ္ဖူးေသာ စာအုပ္စိမ္းႀကီးထဲက ဥပေဒပုဒ္မေတြကိုျပင္ဖို႔ ေၾကြးေက်ာ္သံမ်ားက သူတို႔ႏွင့္ တစိမ္းဆန္လွ်က္ရွိေလေတာ့သတည္း။ . .

သူတို႔အတန္ငယ္ေ၀းသြားေသာအခါ ေတြးလက္စအေတြးတို႔က ျပန္ေရာက္လာသည္။ က်ေနာ္သည္ မီးရထားႀကီး ေမာင္းလာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ငိုယိုမိပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ က်ေနာ့္၏ ဖခင္ျဖစ္သူေရာက္လာပီး တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ဆြဲ၍

“ လာ .. . သား . .ဒီမီးရထားႀကီးကို ေဖေဖတို႔ ေမာင္းထုတ္လိုက္ၾကရေအာင္”

က်ေနာ္ ေပ်ာ္သြားသည္။ က်ေနာ့္ေဖေဖသည္ လူစြမ္းေကာင္း၊ က်ေနာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္၊ က်ေနာ္ေၾကာက္ရြံ႔ေသာ ရထားႀကီးကို က်ေနာ္တို႔ ေမာင္းထုတ္ႏိုင္ေတာ့မည္။ က်ေနာ္ႏွင့္ ရြယ္တူ ညိအကို၀မ္းကြဲမ်ားလဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာသျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔သည္ အင္အားအေတာ္ ေတာင့္သြားပါေတာ့သည္။

က်ေနာ္တို႔သည္ တုတ္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကိုယ္စီ ကိုင္ဆြဲ၍ သံလမ္းႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာထိ ေျပးသြားၾကပါသည္။ ရထားၾကီးလာေသာအခါ က်ေနာ့္ ဖခင္က ေရွ႔မွ တိုင္ေပးၿပီး က်ေနာ္တို႔က တုတ္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ရထားႀကီးဆီသို႔ ခ်ိန္ရြယ္ကာ လိုက္ဆိုၾကရသည္။

“ ရထားႀကီး . ေျပး . .ေျပး . .
မင္းကို ငါ ေမာင္းထုတ္တယ္ေဟး
ရထားၾကီး အေ၀း ေျပး
ဒီေနရာမွာ မေနနဲ႔ေဟး “

က်ေနာ္တို႔ ဤကဲ့သို႔ ရြတ္ဆိုေမာင္းထုတ္ေနစဥ္သကာလ . . . ရထားႀကီးမွာ က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ေ၀းရာဆီသို႔ တေရြ႔ေရြ႔ခုတ္ေမာင္း ထြက္ေျပးသြားေလေတာ့ရာ က်ေနာ္တို႔မွာ မ်ားစြာေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္အားရမိေလေတာ့သတည္း။

ေလေၾကာင္းသင့္သျဖင့္ ဆႏၵျပလူတန္းေရွ႔ ဆိုကၠားေပၚ ေလာ္စပီကာမွ ဖြဲစည္းပံု ျပင္ေပးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ရရွိေရး . .ဒို႔အေရး . .၅၉ (ဃ) (စ) ျပင္ဆင္ေပးေရး ဒို႔အေရး ေလးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးေရး ဒို႔အေရး . ..အစရွိေသာ အသံမ်ား လြင့္လာသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္သည္ လြတ္လပ္ေရးေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးေမြမ်ား နင့္ေနေအာင္ ခံစားခဲ့ရသည္။

မေအာင္ျမင္ေသာ ပါလီမန္ဒီမန္ကေရစီေခတ္၊ မေအာင္ျမင္ေသာ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ မၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းစစ္၊ က်ပ္တည္းလွသည့္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေခတ္ . .အဆင့္ဆင့္ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု သည္ က်ပ္တည္းလွေသာ အာဏာရွင္ေခတ္မွ ရုန္းကန္ထြက္ခဲ့ရသည့္ ရထားႀကီးတစ္စင္း။ သူ႔တြင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေကာင္းေမြဆိုးေမြမ်ား တစ္နင့္တပိုးပါ၀င္သည္။

လက္ေတြ႔တြင္လည္း စာအုပ္စိမ္းႀကီးႏွင့္ အတူ ေရြးေကာက္ပြဲေတြျဖစ္လာခဲ့သည္။ လြတ္လပ္မႈေတြ ဖူးပြင့္လာခဲ့သည္။ အက်ဳိးခံစားခြင့္ေတြ အတိုင္းတာတစ္ခုထိ ရရွိလာခဲ့သည္။

မ်က္ႏွာလႊဲခဲ့သျဖင့္ ခေမာက္တစ္လံုး ဆံုးခဲ့ရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ မွီရာဘူတာမွ ေန၍ ၾကားျဖတ္လိုက္ပါခဲ့ရသည္။
စာအုပ္စိမ္းႀကီးသည္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရႈပ္ေအာင္ ဆြဲထားသည္ျဖစ္ေစ . .အဓိကအခ်က္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ အင္အားစုႏွင့္ နားလည္မႈ ရယူပါဟူေသာ အခ်က္မွလြဲ၍ တစ္ျခားမရွိေပ။

ဆႏၵျပျခင္းနည္းလမ္းအား ၈ ေလးလံုးတြင္ မိုးလံုးၿခိမ့္ညံေအာင္ သံုးခဲ့ၾကၿပီ။ အက်ပ္ကိုင္ျခင္း၊ ပိတ္ဆို႔ျခင္းေတြကို မ်ဳိးဆက္ေတြ စေတးပီး လုပ္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ စာအုပ္စိမ္းႀကီး ေမြးဖြားလာျခင္းကို ေလလႈိင္းတစ္ခြင္ ေသာေသာညံေအာင္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ ဘာေတြမ်ားျဖစ္လာခဲ့ပါသနည္း။ ဘာအေျပာင္းလဲေတြမ်ား ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါသနည္း။

ဆႏၵျပျခင္းျဖင့္ ေခတ္မီႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခု ထူေထာင္ႏိုင္သည္လား . က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းအေျဖမရွာတတ္ . တရုတ္ ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ေတာ့ ေခတ္မီသြားခဲ့ၾကၿပီ။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ဒီမိုကေရစီ စံခ်ိန္စံညႊန္းျဖင့္ ျပည့္၀လွ်င္ တိုင္းျပည္ ဆီကိုေရခ်ဳိး ေဆးရိုးမီးလံႈႏိုင္မည္ေလာ . .ေကာင္းလွပါသည္ဟု ႏိုင္ငံတကာက ခ်ီးက်ဴးခဲ့ရသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပိုင္ရွင္ ကင္ညာမွာ ျပည္တြင္းစစ္ေတြႏွင့္ နပန္းလံုးေနခဲ့ရသည္။
ရထားႀကီးႏွင့္ တူေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းလဲမွာ အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ ခုတ္ေမာင္းခရီးႏွင္ လွ်က္ရွိသည္။ ယခုဆႏၵျပပြဲမ်ားမွာ အေျပာင္းအလဲကို ေကာင္းက်ဳိးျပဳႏိုင္ မျပဳႏိုင္ . . က်ေနာ္မသံုးသပ္တတ္ပါ . .

သို႔ေသာ္ . .ရထားႀကီးကို ေျပးေအာင္ ငါတို႔ ေမာင္းထုတ္ေနတာဟူေသာ က်ေနာ့္ငယ္ရြယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကို သတိရမိပါသည္။

အနည္းဆံုးေတာ့ ဆႏၵျပပြဲမ်ားသည္ ပါ၀င္သူတို႔၏ အတၱကို တစ္စံုတစ္ခုေသာ အတိုင္းတာထိ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈ ရရွိေစပါလိမ့္မည္။ . .

“ ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေပး . .သို႔မဟုတ္ . ရထား ႀကီး . .ေျပး . .ေျပး” . . .ေပါ့

ကြန္းေဇာ္ အညာေျမ

*** *** ***
— with Ye Moe and 18 others.

႐ုပ္ ဝတၳဳ တို႔ ျမည္ သံ တုိ႔ ႏွင့္ အ တူ

$
0
0
Photo: " ႐ုပ္ ဝတၳဳ တို႔  ျမည္ သံ တုိ႔ ႏွင့္ အ တူ " …………….  (၁)  " ေနာင္ ေ၀..ေ၀..  ေနာင္ ..ေ၀…ေ၀..  ေနာင္….ေ၀…ေ၀…"      မုိးလင္းၿပီဆုိကတည္းက အေဖ၊ အေမတုိ႔၏ ေမတၱာပုိ႔အမွ်ေ၀ ေၾကးစည္သံႏွင့္အတူ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ႏႈိးထ လာေနၾက။    သတၱ၀ါေတြ ႏွလုံးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။  က်န္းမာၾကပါေစ။ သတၱေလာကႀကီး၏ ေကာင္းက်ိဳး လုိလားေသာစိတ္တုိ႔ျဖင့္ ႏႈိးထလာခဲ့ရသည့္ နံနက္ခင္းသည္ က်က္သေရအေပါင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပည့္စုံလွပါသည္။      ဒီကမၻာ၊ ဒီေျမေပၚ၌ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတရားတုိ႔ျဖင့္ အင္အားႀကီးသူက အင္အားငယ္သူကုိ အႏုိင္က်င့္၊ အင္အားငယ္သူက အင္အားႀကီးသူကုိ လက္တုန္႔ျပန္ေနၾကသည့္ ေလာကႀကီး။    ေနရာေဒသအႏွံ႕ သတ္ၾက၊ ျဖတ္ၾက၊ ညွဥ္းဆဲၾက၊ ႏွိပ္စက္ေနၾကသည့္ ေလာကႀကီး၊ အစာေရစာ ငတ္မြတ္မႈဒဏ္၊ စစ္ေဘးဒဏ္၊ သဘာ၀တရားတုိ႔၏ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ခံစားေနရေသာဒဏ္တုိ႔ျဖင့္ ျပည့္ေန ေသာ ေလာကႀကီး။  ေၾသာ္ ေလာကႀကီးက ဆင္းရဲျခင္းအမွန္တုိ႔ျဖင့္ လႊမ္းၿခံဳေနပါၿပီတကား။       ဒီလုိ ေတာက္ေလာင္ပူျပင္းေနသည့္ ေလာကႀကီးကုိ ေအးခ်မ္းေအာင္ ေမတၱာဓာတ္တုိ႔ျဖင့္ ပုိ႔လႊတ္ေန သည့္ ေမာင္ၿဖိဳး  အေဖ၊ အေမတုိ႔၏ ႏွလုံးသားေမတၱာသံစဥ္ ေၾကးစည္သံသည္ လႊင့္ပ်ံလုိ႔ေနပါသည္။  ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ေန႔စဥ္နားဆင္ရသည့္ တစ္ေန႔တာ၏ အစ ေၾကးစည္သံပင္ျဖစ္ပါသည္။  (၂)  " ေခါင္းေလာင္းသံ တညံညံေပး…ရြာေက်ာင္းကုိ ေျပးျမင္မိရင္..သတိရေနတယ္..သူငယ္ခ်င္းေရ "  " ေဒါင္   ေဒါင္   ေဒါင္  "  ေခါင္းေလာင္းသံမၾကားရမီကတည္းက ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ အတန္းထဲေရာက္ႏွင့္ၿပီ။  ေက်ာင္းတက္ ေခါင္း ေလာင္းသံႏွင့္အတူ ေက်ာင္းသားေတြ စုေပါင္းတန္းစီကြင္းသုိ႔ခ်ီတက္ၾကသည္။  ႏုိင္ငံေတာ္အလံကုိ အေလးျပဳၾကသည္။  ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကုိ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆုိၾကသည္။     မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ဆုိတာကုိ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ နားမလည္။  သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္း၏ စာသား၊ သံစဥ္ တုိ႔သည္ကား အမိျမန္မာျပည္ႀကီးအား ခ်စ္ရမည္ဆုိသည့္ အေတြေလးေတာ့၀င္လာသည္။   " ကမၻာမေက်..ျမန္မာျပည္..ဒါတုိ႔ျပည္..ဒါတုိ႔ေျမ..ဒုိ႔ပုိင္တဲ့ေျမ.."  " ေဒါင္ "  စာသင္ခန္းအတြင္း ၀င္ၾကသည္။ အတန္းပုိင္ဆရာမက ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျခင္းစီ၏ အမည္ေခၚသည္။ ၿပီးေနာင္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ စာသင္ယူျခင္းစၾကသည္။  ပညာသင္သည္ေပါ့။  အတန္းပညာသင္ၾကား ၾကသည္ေပါ့။  တခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမတုိ႔က ေက်ာင္းပညာရပ္တင္သာမက၊ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္ တုိးတက္ေရးအတြက္ သင္ၾကားေပးၾကသည္။  ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ဆရာ၊ ဆရာမအမ်ားစုက ေစတနာေကာင္းၾကသလုိ၊ တပည့္ေတြအေပၚ ေမတၱာအျပည့္ထားၾကသည္။  ေငြေၾကးဆုိသည္ကုိ မမက္ေမာၾက။  အမုန္းခံၿပီး သင္ၾကားျပသေပးၾကသည္။       ေၾသာ္.." ေဒါင္ " ဆုိသည့္ မည္သံေနာက္တြင္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔၏ အနာဂတ္ေတြရွိေနသည္။  ထုိ႔အတူ တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ေတြရွိေနသည္။  အနႏၱဂုိဏ္း၀င္ဆရာတုိ႔၏ ေစတနာ၊ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ အၾကင္နာ တုိ႔ႏွင့္ ဆရာတုိ႔၏ ပညာတုိ႔ တည္ရွိေနပါသည္။  (၃)  " ေဘာ္ … ဘူ .. ေဘာ္ …"  ရထားႀကီးကေတာ့ျဖင့္ သူ႔ခရီးစတင္ဖုိ႔ ဟစ္ေအာ္ေနေလၿပီ။ ေမာင္ၿဖိဳးသည္လည္း ထုိရထားႀကီးျဖင့္ တာ၀န္က်ရာအရပ္သုိ႔ သြားရေပေတာ့မည္။       ရထားႀကီးသည္ ေမာင္ၿဖိဳး၏ မိဘ၊ ဆရာ၊ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ႏွင့္ ခြဲခြာဖုိ႔ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔ အသံျပဳ ေနၿပီ။  ထုိ႔အတူ ေမာင္ၿဖိဳး၏ ေရွ႕ဆက္မည့္ အနာဂတ္ကုိစိန္ေခၚဖုိ႔ စစ္ေၾကညာေလၿပီ။  ရထားႀကီးသည္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔လုိ သာမန္လူတန္းစားတုိ႔အတြက္ အလြန္တရာအသုံး၀င္လွသည္။  ရထားႀကီး တီထြင္ခဲ့သူကုိ မ်ားစြာ ေက်းဇူးတင္ရေပမည္။   " ရထားဥၾသသံေလးမ်ားၾကားရင္ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးတားမရဘူး "  လႊမ္းသည့္စိတ္တုိ႔ကုိ ရထားဥၾသသံႏွင့္အတူ ပုိ႔ေဆာင္ေပးလႊတ္ရမည္။  ရထားႀကီးက ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ကုိ လုိရာခရီးသုိ႔ သယ္ေဆာင္ေပးသလုိ၊ ရထားႀကီး၏ အသံသည္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔၏ စိတ္အစဥ္ကုိ ေထြးေပြ႕ယူငင္ေပး ေလသည္။  (၄)  " တုံ "  " ေယာဂီအေပါင္းတုိ႔ တရားထုိင္ခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္ "      ဓမၼရိပ္သာဆီသုိ႔ ေမာင္ၿဖိဳးအပါအ၀င္ တရားစခန္း၀င္ေနသည့္ ေယာဂီတုိ႔ လွမ္းၾကြခဲ့ပါသည္။  ဒီအသက္အရြယ္အခ်ိန္ထိ တစ္ခါသာ ၀င္ဘူးခဲ့ေသးသည့္ ၁၀ ရက္တရားစခန္းျဖစ္၏။    အရြယ္ႏွင့္အလုိက္ တုိးငင္ရစ္တြယ္သယ္ပုိးထားေနသည့္ သံေယာဇဥ္ႀကိဳး၊ ေလာဘအရႈပ္၊ ေဒါသ အထုပ္တုိ႔ကုိ ပါးလုိပါးျငား၊ ၿငိမ္းလုိၿငိမ္းျငားဆုိသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ တရားစခန္း၀င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။  ကိေလသာအသားမာတုိ႔က ေတာ္ေတာ္ျဖင့္ ထူေနပါၿပီ။  ရိတ္လွီးပယ္ျဖတ္ဖုိ႔ေနေနသာသာ၊ ေၾကး(ဂ်ီး)စင္ ေအာင္ပင္ မနည္းခၽြတ္ရေပဦးမည္။       နံနက္မွ ညအထိ တရားစခန္းတြင္ လုပ္ေဆာင္ရမႈတုိ႔သည္ လက္ရွိေရာက္ရွိေနသည့္ အသက္အရြယ္ ထိရွာေဖြခဲ့ေသာ စည္းစိမ္တုိ႔ႏွင့္မွ် မလဲႏုိင္၊  လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အလုပ္မ်ိဳးစုံတုိ႔ထက္ တစ္ေန႔တာအခ်ိန္က ပိုမုိ တန္ဖုိးရွိပါေပ၏။        " တုံ " ဆုိသည့္ တုံးေခါက္သံႏွင့္အတူ တစ္နာရီ တရားထုိင္၊ ၁၅ မိနစ္နား၊ ေနာက္ " တုံ " အသံ ႏွင့္အတူ တစ္နာရီ အလုပ္ေပးတရားနာ ရသည္။  ေမာင္ၿဖိဳးအတြက္ တကယ့္ကုိ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္သည့္ ေန႔ရက္ မ်ားျဖစ္သလုိ " တုံ " ဆုိသည့္အသံတုိ႔ အထပ္ထပ္အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကားနာႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရေပမည္။   " တုံ "  စိတ္တုိ႔ ေခတၱခဏေအးခ်မ္းသြားပါသည္။  (၅)  " ခ်လြင္ ခ်လြင္ ခ်လြင္ "  " ေမာင္ၿဖိဳးေရ ေရွ႕ထြက္ၾကည့္လုိက္ပါဦးကြာ ဘယ္သူေတြလဲမသိဘူး"  ေမာင္ၿဖိဳး၀ရန္တာေရွ႕ ထြက္ၾကည့္လုိက္သည္။  သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က သူတုိ႔ေရာက္ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိျခင္းျဖစ္သည္။  ေလွကားထစ္မ်ားမွတဆင့္ ေအာက္လမ္းမဆီသုိ႔ ေမာင္ၿဖိဳးဆင္းခဲ့သည္။       ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကုိ ေမာင္ၿဖိဳးစတင္ေရာက္ရွိစဥ္အခါက တုိက္ခန္းအလႊာလုိက္တုိ႔တြင္ ဘာေၾကာင့္ ေခါင္းေလာင္းေလးေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ကုိ မသိေခ်။  ဟုိးေအာက္ဆုံးမွ ဟုိး ၄ ထပ္ ၅ ထပ္ အလႊာမ်ားဆီသုိ႔ ဆက္သြယ္ေပးသည့္ ေခါင္းေလာင္းေလး။      ထုိေခါင္းေလာင္းေလးမည္လွ်င္ျဖင့္ ထြက္ထြက္ၾကည့္ရသည္။ တစ္ခါတေလ ေခါင္းေလာင္းေလး၏ မည္သံက မွား၍လည္း ေရာက္လာတတ္သည္ေလ။  ေခၚသူက မွား၍ ႀကိဳးကုိ ဆြဲေလျခင္းေၾကာင့္ပင္။    ခပ္ျမင့္ျမင့္ တုိက္ခန္းတုိ႔၏ ေရွ႕မ်က္ႏွာစာတြင္ ခ်ထားေသာႀကိဳးေလးမ်ား၊ ထုိႀကိဳးေလးတုိ႔ျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ ေခါင္းေလာင္းမ်ားသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ဘ၀သရုပ္လည္းျဖစ္ေပသည္။        ထုိေခါင္းေလာင္းေလးမွ မည္လုိက္သည့္ အသံသည္လည္း ေခၚငင္သူ၊ အေခၚခံရသူတုိ႔၏ ဘ၀ စည္းခ်က္မ်ားလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါေပသည္။  (၆)  " ခ်က္…ခ်က္…ခ်က္ "  တိတ္ဆိတ္ေနေသာညတြင္ နာရီမွ စကၠန္႔တံ၏ မည္သံကုိ ၾကားေနရသည္။  ေမာင္ၿဖိဳးေမာ့ၾကည့္လုိက္ သည္။   " အလုိ ၁၂ နာရီေတာင္ ထုိးေတာ့မွာပါလား "        ၂၄ နာရီဆုိသည့္ တစ္ေန႔ကုန္ေတာ့မွာေပါ့။  စာေရးျခင္းက လက္စမသတ္ေသး။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ေန႔တာ ျဖင့္ကုန္ေတာ့မည္။  မၿပီးေသးလုိ႔ ေစာင့္ေနမည္ မဟုတ္။  သူကလည္း သူလုပ္စရာရွိတာကုိ လုပ္ေနမည္ျဖစ္ သည္။  တစ္ေန႔ကုန္ေတာ့ ဘာျဖစ္ေသးသနည္း။ ေမာင္ၿဖိဳးကလည္း ေဆာင္ရြက္စရာရွိသည့္ ကိစၥေတြကုိ ဆက္ လက္ေဆာင္ရြက္ရမည္ေပါ့။       ဒီလုိနဲ႔ ေမာင္ၿဖိဳးအတြက္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆုိေသာ္လည္း အသက္ကေတာ့ တစ္ရက္ႀကီးသြားပါေပၿပီ။ ဒီလုိ " ခ်က္..ခ်က္…ခ်က္ " ဆိုသည့္ အသံေပါင္းမ်ားစြာက ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳေနသည့္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔အသက္၊ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ရုပ္ခႏၶာႀကီးကုိ တျဖည္းျဖည္းသိမ္းပုိက္သြားသည္။  သတၱ၀ါမွန္လွ်င္ ေသမ်ိဳးဆုိသည္ကား အမွန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေသမ်ိဳးဆုိသည္ကုိ ေမာင္ၿဖိဳးေမ့ထားခ်င္ သည္။  ေမာင္ၿဖိဳး ဒီအမ်ိဳးကုိ စြန္႔လႊတ္ခ်င္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေမာင္ၿဖိဳးဆုိသည့္ ခႏၶာအတၱေဘာႀကီးကေတာ့ " ခ်က္ ..ခ်က္..ခ်က္…" မည္သံတုိ႔ႏွင့္အတူ မရဏမင္းဆီသုိ႔ ခ်ီတက္ခဲ့ေလၿပီ။  (၇)       ေမာင္ၿဖိဳးျဖတ္သန္းလာခဲ့သည့္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး အသံမ်ိဳးစုံကုိ ၾကားခဲ့ရၿပီ။  ထုိအသံတုိ႔ႏွင့္အတူ ဘ၀အရုပ္ေတြ၊ အေတြးသရုပ္ေတြကုိ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရၿပီ။ ခံစားခဲ့ရၿပီ။         ျမည္ေသာအသံတုိ႔ႏွင့္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ရင္းႏွီးေပါင္းသင္းခဲ့ပါၿပီ။  ျမည္ေသာအသံတစ္ခုသည္ မည္သည့္အရာ၏ ျမည္သံ၊ ထုိျမည္သံ၏ ေနာက္တြင္ ဘာေတြျဖစ္လာႏိုင္သည္ဆုိသည္ကုိ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ရရွိခဲ့ေပၿပီ။   ျမည္သံတုိ႔၏ ေနာက္တြင္ ဆင္းရဲျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ စိတ္ရႊင္လန္းျခင္း၊ စိတ္ညစ္ေထးျခင္းတုိ႔ကို ျမင္ေတြ႕ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ေလၿပီ။  ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ဘ၀အတြက္ ျမည္ေသာအသံတုိ႔ကုိ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ အသုံးခ်သြားမွ သာလွ်င္ ျဖစ္ေပမည္။     ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ဘ၀ ေအးၿငိမ္းရာကုိ ေဖာ္ေဆာင္ေပးမည့္ အသံတုိ႔ ျမည္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားတီးခတ္ သြားရမွာျဖစ္သလုိ ေအးၿငိမ္းရာသုိ႔ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမည့္ ျမည္သံတုိ႔ကုိလည္း ဂရုတစုိက္နားဆင္ သြားရေပေတာ့မည္။  ************* ေမာင္ပုိင္ ၂၃-၃-၂၀၁၄။

(၁)
"ေနာင္ ေ၀..ေ၀..
ေနာင္ ..ေ၀…ေ၀..
ေနာင္….ေ၀…ေ၀…"
မုိးလင္းၿပီဆုိကတည္းက အေဖ၊ အေမတုိ႔၏ ေမတၱာပုိ႔အမွ်ေ၀ ေၾကးစည္သံႏွင့္အတူ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ႏႈိးထ လာေနၾက။

သတၱ၀ါေတြ ႏွလုံးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။ က်န္းမာၾကပါေစ။ သတၱေလာကႀကီး၏ ေကာင္းက်ိဳး လုိလားေသာစိတ္တုိ႔ျဖင့္ ႏႈိးထလာခဲ့ရသည့္ နံနက္ခင္းသည္ က်က္သေရအေပါင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပည့္စုံလွပါသည္။

ဒီကမၻာ၊ ဒီေျမေပၚ၌ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတရားတုိ႔ျဖင့္ အင္အားႀကီးသူက အင္အားငယ္သူကုိ အႏုိင္က်င့္၊ အင္အားငယ္သူက အင္အားႀကီးသူကုိ လက္တုန္႔ျပန္ေနၾကသည့္ ေလာကႀကီး။
ေနရာေဒသအႏွံ႕ သတ္ၾက၊ ျဖတ္ၾက၊ ညွဥ္းဆဲၾက၊ ႏွိပ္စက္ေနၾကသည့္ ေလာကႀကီး၊ အစာေရစာ ငတ္မြတ္မႈဒဏ္၊ စစ္ေဘးဒဏ္၊ သဘာ၀တရားတုိ႔၏ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ခံစားေနရေသာဒဏ္တုိ႔ျဖင့္ ျပည့္ေန ေသာ ေလာကႀကီး။ ေၾသာ္ ေလာကႀကီးက ဆင္းရဲျခင္းအမွန္တုိ႔ျဖင့္ လႊမ္းၿခံဳေနပါၿပီတကား။

ဒီလုိ ေတာက္ေလာင္ပူျပင္းေနသည့္ ေလာကႀကီးကုိ ေအးခ်မ္းေအာင္ ေမတၱာဓာတ္တုိ႔ျဖင့္ ပုိ႔လႊတ္ေန သည့္ ေမာင္ၿဖိဳး အေဖ၊ အေမတုိ႔၏ ႏွလုံးသားေမတၱာသံစဥ္ ေၾကးစည္သံသည္ လႊင့္ပ်ံလုိ႔ေနပါသည္။
ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ေန႔စဥ္နားဆင္ရသည့္ တစ္ေန႔တာ၏ အစ ေၾကးစည္သံပင္ျဖစ္ပါသည္။

(၂)
"ေခါင္းေလာင္းသံ တညံညံေပး…ရြာေက်ာင္းကုိ ေျပးျမင္မိရင္..သတိရေနတယ္..သူငယ္ခ်င္းေရ "
"ေဒါင္ ေဒါင္ ေဒါင္ "
ေခါင္းေလာင္းသံမၾကားရမီကတည္းက ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ အတန္းထဲေရာက္ႏွင့္ၿပီ။ ေက်ာင္းတက္ ေခါင္း ေလာင္းသံႏွင့္အတူ ေက်ာင္းသားေတြ စုေပါင္းတန္းစီကြင္းသုိ႔ခ်ီတက္ၾကသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္အလံကုိ အေလးျပဳၾကသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကုိ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆုိၾကသည္။

မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ဆုိတာကုိ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ နားမလည္။ သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္း၏ စာသား၊ သံစဥ္ တုိ႔သည္ကား အမိျမန္မာျပည္ႀကီးအား ခ်စ္ရမည္ဆုိသည့္ အေတြေလးေတာ့၀င္လာသည္။

"ကမၻာမေက်..ျမန္မာျပည္..ဒါတုိ႔ျပည္..ဒါတုိ႔ေျမ..ဒုိ႔ပုိင္တဲ့ေျမ.."
"ေဒါင္ "
စာသင္ခန္းအတြင္း ၀င္ၾကသည္။ အတန္းပုိင္ဆရာမက ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျခင္းစီ၏ အမည္ေခၚသည္။ ၿပီးေနာင္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ စာသင္ယူျခင္းစၾကသည္။ ပညာသင္သည္ေပါ့။ အတန္းပညာသင္ၾကား ၾကသည္ေပါ့။ တခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာ၊ ဆရာမတုိ႔က ေက်ာင္းပညာရပ္တင္သာမက၊ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္ တုိးတက္ေရးအတြက္ သင္ၾကားေပးၾကသည္။
ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ဆရာ၊ ဆရာမအမ်ားစုက ေစတနာေကာင္းၾကသလုိ၊ တပည့္ေတြအေပၚ ေမတၱာအျပည့္ထားၾကသည္။ ေငြေၾကးဆုိသည္ကုိ မမက္ေမာၾက။ အမုန္းခံၿပီး သင္ၾကားျပသေပးၾကသည္။

ေၾသာ္.."ေဒါင္ "ဆုိသည့္ မည္သံေနာက္တြင္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔၏ အနာဂတ္ေတြရွိေနသည္။ ထုိ႔အတူ တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ေတြရွိေနသည္။ အနႏၱဂုိဏ္း၀င္ဆရာတုိ႔၏ ေစတနာ၊ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ အၾကင္နာ တုိ႔ႏွင့္ ဆရာတုိ႔၏ ပညာတုိ႔ တည္ရွိေနပါသည္။

(၃)
"ေဘာ္ … ဘူ .. ေဘာ္ …"
ရထားႀကီးကေတာ့ျဖင့္ သူ႔ခရီးစတင္ဖုိ႔ ဟစ္ေအာ္ေနေလၿပီ။ ေမာင္ၿဖိဳးသည္လည္း ထုိရထားႀကီးျဖင့္ တာ၀န္က်ရာအရပ္သုိ႔ သြားရေပေတာ့မည္။

ရထားႀကီးသည္ ေမာင္ၿဖိဳး၏ မိဘ၊ ဆရာ၊ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ႏွင့္ ခြဲခြာဖုိ႔ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔ အသံျပဳ ေနၿပီ။ ထုိ႔အတူ ေမာင္ၿဖိဳး၏ ေရွ႕ဆက္မည့္ အနာဂတ္ကုိစိန္ေခၚဖုိ႔ စစ္ေၾကညာေလၿပီ။ ရထားႀကီးသည္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔လုိ သာမန္လူတန္းစားတုိ႔အတြက္ အလြန္တရာအသုံး၀င္လွသည္။ ရထားႀကီး တီထြင္ခဲ့သူကုိ မ်ားစြာ ေက်းဇူးတင္ရေပမည္။

"ရထားဥၾသသံေလးမ်ားၾကားရင္ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးတားမရဘူး "
လႊမ္းသည့္စိတ္တုိ႔ကုိ ရထားဥၾသသံႏွင့္အတူ ပုိ႔ေဆာင္ေပးလႊတ္ရမည္။ ရထားႀကီးက ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ကုိ လုိရာခရီးသုိ႔ သယ္ေဆာင္ေပးသလုိ၊ ရထားႀကီး၏ အသံသည္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔၏ စိတ္အစဥ္ကုိ ေထြးေပြ႕ယူငင္ေပး ေလသည္။

(၄)
"တုံ "
"ေယာဂီအေပါင္းတုိ႔ တရားထုိင္ခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္ "
ဓမၼရိပ္သာဆီသုိ႔ ေမာင္ၿဖိဳးအပါအ၀င္ တရားစခန္း၀င္ေနသည့္ ေယာဂီတုိ႔ လွမ္းၾကြခဲ့ပါသည္။ ဒီအသက္အရြယ္အခ်ိန္ထိ တစ္ခါသာ ၀င္ဘူးခဲ့ေသးသည့္ ၁၀ ရက္တရားစခန္းျဖစ္၏။
အရြယ္ႏွင့္အလုိက္ တုိးငင္ရစ္တြယ္သယ္ပုိးထားေနသည့္ သံေယာဇဥ္ႀကိဳး၊ ေလာဘအရႈပ္၊ ေဒါသ အထုပ္တုိ႔ကုိ ပါးလုိပါးျငား၊ ၿငိမ္းလုိၿငိမ္းျငားဆုိသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ တရားစခန္း၀င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကိေလသာအသားမာတုိ႔က ေတာ္ေတာ္ျဖင့္ ထူေနပါၿပီ။ ရိတ္လွီးပယ္ျဖတ္ဖုိ႔ေနေနသာသာ၊ ေၾကး(ဂ်ီး)စင္ ေအာင္ပင္ မနည္းခၽြတ္ရေပဦးမည္။

နံနက္မွ ညအထိ တရားစခန္းတြင္ လုပ္ေဆာင္ရမႈတုိ႔သည္ လက္ရွိေရာက္ရွိေနသည့္ အသက္အရြယ္ ထိရွာေဖြခဲ့ေသာ စည္းစိမ္တုိ႔ႏွင့္မွ် မလဲႏုိင္၊ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အလုပ္မ်ိဳးစုံတုိ႔ထက္ တစ္ေန႔တာအခ်ိန္က ပိုမုိ တန္ဖုိးရွိပါေပ၏။

"တုံ "ဆုိသည့္ တုံးေခါက္သံႏွင့္အတူ တစ္နာရီ တရားထုိင္၊ ၁၅ မိနစ္နား၊ ေနာက္ "တုံ "အသံ ႏွင့္အတူ တစ္နာရီ အလုပ္ေပးတရားနာ ရသည္။ ေမာင္ၿဖိဳးအတြက္ တကယ့္ကုိ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္သည့္ ေန႔ရက္ မ်ားျဖစ္သလုိ "တုံ "ဆုိသည့္အသံတုိ႔ အထပ္ထပ္အႀကိမ္ႀကိမ္ ၾကားနာႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရေပမည္။

"တုံ "
စိတ္တုိ႔ ေခတၱခဏေအးခ်မ္းသြားပါသည္။

(၅)
"ခ်လြင္ ခ်လြင္ ခ်လြင္ "
"ေမာင္ၿဖိဳးေရ ေရွ႕ထြက္ၾကည့္လုိက္ပါဦးကြာ ဘယ္သူေတြလဲမသိဘူး"
ေမာင္ၿဖိဳး၀ရန္တာေရွ႕ ထြက္ၾကည့္လုိက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕က သူတုိ႔ေရာက္ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိျခင္းျဖစ္သည္။ ေလွကားထစ္မ်ားမွတဆင့္ ေအာက္လမ္းမဆီသုိ႔ ေမာင္ၿဖိဳးဆင္းခဲ့သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကုိ ေမာင္ၿဖိဳးစတင္ေရာက္ရွိစဥ္အခါက တုိက္ခန္းအလႊာလုိက္တုိ႔တြင္ ဘာေၾကာင့္ ေခါင္းေလာင္းေလးေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္ကုိ မသိေခ်။ ဟုိးေအာက္ဆုံးမွ ဟုိး ၄ ထပ္ ၅ ထပ္ အလႊာမ်ားဆီသုိ႔ ဆက္သြယ္ေပးသည့္ ေခါင္းေလာင္းေလး။

ထုိေခါင္းေလာင္းေလးမည္လွ်င္ျဖင့္ ထြက္ထြက္ၾကည့္ရသည္။ တစ္ခါတေလ ေခါင္းေလာင္းေလး၏ မည္သံက မွား၍လည္း ေရာက္လာတတ္သည္ေလ။ ေခၚသူက မွား၍ ႀကိဳးကုိ ဆြဲေလျခင္းေၾကာင့္ပင္။
ခပ္ျမင့္ျမင့္ တုိက္ခန္းတုိ႔၏ ေရွ႕မ်က္ႏွာစာတြင္ ခ်ထားေသာႀကိဳးေလးမ်ား၊ ထုိႀကိဳးေလးတုိ႔ျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ခ်ိတ္ဆြဲထားသည့္ ေခါင္းေလာင္းမ်ားသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ဘ၀သရုပ္လည္းျဖစ္ေပသည္။

ထုိေခါင္းေလာင္းေလးမွ မည္လုိက္သည့္ အသံသည္လည္း ေခၚငင္သူ၊ အေခၚခံရသူတုိ႔၏ ဘ၀ စည္းခ်က္မ်ားလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါေပသည္။

(၆)
"ခ်က္…ခ်က္…ခ်က္ "
တိတ္ဆိတ္ေနေသာညတြင္ နာရီမွ စကၠန္႔တံ၏ မည္သံကုိ ၾကားေနရသည္။ ေမာင္ၿဖိဳးေမာ့ၾကည့္လုိက္ သည္။
"အလုိ ၁၂ နာရီေတာင္ ထုိးေတာ့မွာပါလား "

၂၄ နာရီဆုိသည့္ တစ္ေန႔ကုန္ေတာ့မွာေပါ့။ စာေရးျခင္းက လက္စမသတ္ေသး။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ေန႔တာ ျဖင့္ကုန္ေတာ့မည္။ မၿပီးေသးလုိ႔ ေစာင့္ေနမည္ မဟုတ္။ သူကလည္း သူလုပ္စရာရွိတာကုိ လုပ္ေနမည္ျဖစ္ သည္။ တစ္ေန႔ကုန္ေတာ့ ဘာျဖစ္ေသးသနည္း။ ေမာင္ၿဖိဳးကလည္း ေဆာင္ရြက္စရာရွိသည့္ ကိစၥေတြကုိ ဆက္ လက္ေဆာင္ရြက္ရမည္ေပါ့။

ဒီလုိနဲ႔ ေမာင္ၿဖိဳးအတြက္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆုိေသာ္လည္း အသက္ကေတာ့ တစ္ရက္ႀကီးသြားပါေပၿပီ။ ဒီလုိ "ခ်က္..ခ်က္…ခ်က္ "ဆိုသည့္ အသံေပါင္းမ်ားစြာက ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳေနသည့္ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔အသက္၊ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ရုပ္ခႏၶာႀကီးကုိ တျဖည္းျဖည္းသိမ္းပုိက္သြားသည္။
သတၱ၀ါမွန္လွ်င္ ေသမ်ိဳးဆုိသည္ကား အမွန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေသမ်ိဳးဆုိသည္ကုိ ေမာင္ၿဖိဳးေမ့ထားခ်င္ သည္။ ေမာင္ၿဖိဳး ဒီအမ်ိဳးကုိ စြန္႔လႊတ္ခ်င္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေမာင္ၿဖိဳးဆုိသည့္ ခႏၶာအတၱေဘာႀကီးကေတာ့ "ခ်က္ ..ခ်က္..ခ်က္…"မည္သံတုိ႔ႏွင့္အတူ မရဏမင္းဆီသုိ႔ ခ်ီတက္ခဲ့ေလၿပီ။

(၇)
ေမာင္ၿဖိဳးျဖတ္သန္းလာခဲ့သည့္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး အသံမ်ိဳးစုံကုိ ၾကားခဲ့ရၿပီ။ ထုိအသံတုိ႔ႏွင့္အတူ ဘ၀အရုပ္ေတြ၊ အေတြးသရုပ္ေတြကုိ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရၿပီ။ ခံစားခဲ့ရၿပီ။

ျမည္ေသာအသံတုိ႔ႏွင့္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ရင္းႏွီးေပါင္းသင္းခဲ့ပါၿပီ။ ျမည္ေသာအသံတစ္ခုသည္ မည္သည့္အရာ၏ ျမည္သံ၊ ထုိျမည္သံ၏ ေနာက္တြင္ ဘာေတြျဖစ္လာႏိုင္သည္ဆုိသည္ကုိ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ရရွိခဲ့ေပၿပီ။

ျမည္သံတုိ႔၏ ေနာက္တြင္ ဆင္းရဲျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ စိတ္ရႊင္လန္းျခင္း၊ စိတ္ညစ္ေထးျခင္းတုိ႔ကို ျမင္ေတြ႕ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ေလၿပီ။ ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ ဘ၀အတြက္ ျမည္ေသာအသံတုိ႔ကုိ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ အသုံးခ်သြားမွ သာလွ်င္ ျဖစ္ေပမည္။

ေမာင္ၿဖိဳးတုိ႔ဘ၀ ေအးၿငိမ္းရာကုိ ေဖာ္ေဆာင္ေပးမည့္ အသံတုိ႔ ျမည္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားတီးခတ္ သြားရမွာျဖစ္သလုိ ေအးၿငိမ္းရာသုိ႔ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမည့္ ျမည္သံတုိ႔ကုိလည္း ဂရုတစုိက္နားဆင္ သြားရေပေတာ့မည္။

*************
ေမာင္ပုိင္
၂၃-၃-၂၀၁၄။
— with Khin Soe Lwin and 24 others.

ဘဂၤးလားေဒရွ္႕

$
0
0
Faw Gyi's photo.

အက်ယ္အ၀န္း ဧရိယာစတုရန္းမိုင္ေပါင္း ၁၄၃၉၉၈ က်ယ္၀န္းတဲ့ ဒီႏုိင္ငံအေနနဲ႕ လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈေတြျဖစ္ေနတယ္။ ျမဳိ႕ေတာ္က ဒါကာျဖစ္ပါတယ္။ လူဦးေရေပါင္းက ၁၆၁၀၈၃၈၀၄ ျဖစ္ပါတယ္(၂၀၁၂ ဇူူလိုင္) ။ ေရေၾကာင္းထိစပ္မႈက ကီလုိမီတာ ၅၈၀ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘင္ဂါလီ ၉၈ ရာခုိင္ႏႈန္း ျဖစ္ျပီး ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာက မြတ္ဆလင္ ၈၉.၅ % ျဖစ္ပါတယ္၊ က်န္တဲ့ရာခုိင္ႏႈန္းေတြ ကိုလည္း သူတုိ႕ဘာ သာထဲကိုသြတ္ သြင္းေနပါတယ္၊ ပါလိီမန္ဒီမိုကေရစီအုပ္စုိးတဲ ့အစုိးရစနစ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္နယ္ ၇ ခုနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေန ပါတယ္။
စီးပြားေရးတုိးတက္ႏႈန္းက တစ္ႏွစ္ကုိ ၅ % ကေန ၆% အထိတုိးတယ္ေနပါတယ္။ 
 Faw Gyi's photo.
ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေရးမတည္ျငိမ္မႈေတြ၊ ရာသီဥတုေဘးဒဏ္ေတြကို အျမဲခံစားေနရတဲ့အ တြက္ ဒီထက္တုိးတက္ေအာင္မျပဳလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဓိက၀င္ေငြရေနတာ ကေတာ့ အထည္ ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းေတြ၊ ျပည္ပမွ သူတို႕နုိင္ငံသားေတြ ကေနျပန္ပို႕ တဲ့ ေငြေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္၀င္ေငြကေတာ့ ကုလသမဂၢရဲ႕ေအာက္မွာသူတို႕ တပ္ရင္း ၃ ရင္းေလာက္က ေၾကးစားအျဖစ္နဲ႕ အမႈထမ္းျပီး သူတို႕ႏိုင္ငံအတြက္ ၀င္ေငြ ရွာေပး နုိင္ပါတယ္။ အက်ဳိးအျမတ္အေနနဲ႕ကေတာ့ ႏုိင္ငံတကာဘာသာစကား တတ္ကၽြမ္း လာတယ္၊ စစ္သည္ေတြအပုိ၀င္ေငြရသလုိ သူတို႕ရဲ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာန ကိုထာက္ပ့ံေပးႏိုင္ပါတယ္။
သူတို႕ရဲ႕တပ္မေတာ္နဲ႕ပတ္သတ္လုိ႕ တန္းျပည့္စစ္မႈထမ္းတဲ့အင္အားက ၾကည္းတပ္မွာ ၁၂၆၁၅၃ ၊ ေလတပ္မွာ ၁၄၀၀၀ နဲ႕ ေရတပ္မွာ ၁၆၉၀၀ ျဖစ္ပါတယ္။ အရန္စစ္အင္အားအေနနဲ႕ ဘဂၤလားရုိင္ဖယ္လို႕ေခၚတဲ့အင္အားက ၃၈၀၀၀ ၊ ရဲအင္အားက ၅၀၀၀ ၊ Ansars (Security Guards) လုိ႕ေခၚတဲ့အေစာင့္တပ္က ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္၊ ကမ္းေျခေစာင့္ရဲတပ္ဖဲြ႕က ၉၀၀ ေက်ာ္ရွိပါတယ္။ သူတုိ႕နုိင္ငံေရးနဲ႕ ပတ္သတ္လုိ႕ အက်ယ္ရွင္းမျပေတာ့ပါဘူး။
 
Faw Gyi's photo.
 
သူတို႕ၾကည္းတပ္ရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းပုံေတြအေနနဲ႕ကေတာ့ ျပည္နယ္ ၇ ခုခဲြထား လို႕ေျခလ်င္တပ္မေပါင္း ၁၇ ခု (တပ္ရင္းေပါင္း ၆၈ ခု) ၊တပ္ရင္းၾကီး ၆ ခု၊ တပ္မဟာ ၁ ခု၊ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးတပ္မ ၁ ခု၊ ေလေၾကာင္းခ်ီတပ္မ ၂ ခု၊ ကြန္မန္ဒို တပ္ရင္း ၁ ခု၊ အေျမာက္တပ္ရင္း ၂၀ ခု၊ ဆက္သြယ္ေရးတပ္မ ၁ ခု တုိ႕နဲ႕ဖဲြ႕စည္းထားပါတယ္။ သူတုိ႕ရဲ႕ စစ္လက္နက္နဲ႕ စစ္ယာဥ္ေတြကေတာ့ ပင္မတုိက္ပြဲ၀င္တင့္ MBT အမ်ဳိးအစားက Type 58 က ၂၃၂ စီး၊ Type 69 က ၁၇၄ စီး၊ အေပ့ါစားတင့္အေနနဲ႕ Type 62 က ၈စီး၊ သံခ်ပ္ကာ သယ္ယူ ပို႕ေဆာင္ေရးယာဥ္ APC က MTLB က ၂၂၆ စီး၊ BTR 80 က ၉၂ စီး၊ Otocar က ၁၇ စီး ျဖစ္ပါတယ္။
 
 
အေျမာက္တပ္ဖဲြ႕အေနနဲ႕ ၁၀၅ မမ ၃၄၃ လက္၊ model 56 pack howitzer က ၁၁၄ လက္၊ M-30 (Type 54 နဲ႕ 54-1 )က ၅၇ လက္၊ D-30 ေဟာင္၀စ္ဇာက ၅၄ လက္၊ ၁၃၀မမ M-46(Type 59-1) က ၆၂ လက္ျဖစ္ပါတယ္။ စိန္ေျပာင္းနဲ႕ေမာ္တာေတြ အေနနဲ႕က ၈၁မမ M29A1 က ၄၇၂ လက္၊ ၈၂မမ (Type -53/87/M-31) က ၃၆၆ လက္၊ ၁၂၀မမ က ၉၅ လက္ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ပြင့္ရုိင္ဖယ္ အေနနဲ႕ ၁၀၆ မမ M40A1 က ၂၃၈ လက္ရွိပါတယ္။
 
Faw Gyi's photo.
 
ေလကာလက္နက္ေတြအေနနဲ႕ ၃၇ မမ၁၆၄ လက္၊ ၅၇ မမ က ၇၄ လက္ နဲ႕ Type-59 (S-60)က ၃၄ လက္ရွိပါတယ္။ SAM လို႕ေခၚတဲ့ Missile ေတြက HN-5Aက အလက္ ၂၀ ၊ QW-2 နဲ႕အစားထုိးဖုိ႕လုပ္ေနပါတယ္။
ေရတပ္အေနနဲ႕ကေတာ့ က်ေတာ္ထည့္မေရးေတာ့ပါဘူး ၊ ဖရီးဂိတ္က ၂ စီး ကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ကမ္းေျခေစာင့္တပ္ဖဲြ႕အေနနဲ႕လည္းဖဲြ႕စည္းထားပါတယ္၊ မုိင္းရွင္ယာဥ္ ၄ စီး၊ ၾကည္းေရႏွစ္တန္သြားယာဥ္က အနည္းဆုံး ၁၀ စီးရွိပါတယ္။ patrol board ေလးေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပိုင္ဆုိင္းထားပါတယ္၊
ေရငုပ္ သေဘာၤလည္းပုိင္ဆုိင္ထားပါတယ္။
 
 Faw Gyi's photo.
ေလတပ္အေနနဲ႕က တုိက္ပဲြ၀င္ေလယာဥ္က ၇၄ စီး၊ F-7MB/ F-7BG က အစီး ၃၀၊ A-5 Fantan က ၁၈ စီး၊ Mig-29 Fulcrum က ၈ စီးကေန ၆ စီး၊ Mig-29 UB က ၂စီး၊ FT-6(Mig-19UTI) Farmer က ၁၀ စီး၊ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးေလယာဥ္အုပ္က တစ္အုပ္၊ အဲ့အထဲမွာ C-130B hercules က ၄စီးပါတယ္။ က်န္တာက An-32 က ၃စီး၊ 1 squd စာပါ။ Heli ေတြအေနနဲ႕က ေတာ့ Mi-17 အုပ္က ၅ အုပ္စာ (Mi17 က ၁၇ စီး၊ ၊ ဘဲလ္၂၀၆ က ၂စီး၊ ဘဲလ္ ၂၁၂ က ၁၁စီး ျဖစ္ပါတယ္ ၊ တုိက္ခိုက္ေရးအုပ္ေတြေတာ့ မေတြ႕ေသးပါဘူး။ က်န္တာေတြကေတာ့ Trainer အမ်ဳိးအစားေတြထဲမွာ PT-6 အမ်ဳိးအစား၊ T-37B Tweet နဲ႕ L-39ZA Albatros ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေရအတြက္ကေတာ့ ၁၀ စီး၊ ၁၂ စီးနဲ႕ ၃၀ စီး ျဖစ္ပါတယ္။ AAM ေတြ အေနနဲ႕ကေတာ့ AA-2 Atoll လုိ႕ပဲေပၚပါတယ္။
 
 
ဒါေတြက သူတို႕ရဲ႕တပ္ေတြကို အၾကမ္းဖ်င္းေျပာျပတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကိုလည္း သူတို႕ၾကည့္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိတာျမင္တာ ကို ေရးျပ လုိက္တာပါ၊ ဒီ့ထက္အႏုစိတ္ရင္လည္း အဆင္မေျပေတာ့ဘူး ခင္ဗ်..... ရန္သူ႕အေၾကာင္းကုိ သိထားေတာ့ ေကာင္းတာေပ့ါဗ်ာ၊ ေနာက္က်န္တာတစ္ခုက သူတို႕ရဲ႕ရုံးသုံးစကားက ဘင္ဂါလီလိုဆုိေပမဲ့ အဂၤလိပ္စာေတာ့ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိေကာင္းပါတယ္။ သူတုိ႕ကို စစ္လက္နက္ အဓိကေထာက္ပံ့ေန တဲ့ ႏုိင္ ငံေတြကေတာ့ China. France, Germany, Russia, Turkey, United Kingdom, Indonesia, United States, Malaysia, South Korea တုိ႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။
 
 
အနာဂတ္မွာ ဒီလုိတပ္မေတာ္မ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က အခ်ိန္အတုိင္းအတာတစ္ ခုေလာက္ အတြင္းမွာ ဂြ်မ္းျပန္သြားေအာင္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခုကၽြန္ေတာ္ေရး ထားတာေတြ အျပင္သူတို႕မွာ ၀ွက္ဖဲေတြရွိေနပါတယ္။ အဲ့ ၀ွက္ဖဲေတာ့ ခ်မျပေတာ့ ပါဘူး .... ဗဟုသုတ အျဖစ္ေရးေပးတာပါ။ စိတ္ၾကဳိက္သေဘာထား ကြဲလဲြႏိုင္ပါသည္။ ရန္သူလုိ႕သတ္မွတ္ထားရင္ ေၾကာက္စရာလည္းမလုိသလို အထင္ၾကီးစရာလည္းမလုိပါဘူ .. သိပ္ေၾကာက္ေနရင္လည္း အသက္ေပးလိုက္ ရႏိုင္သလို သိပ္အထင္ေသးရင္လည္း အသက္ေပးသြားရပါလိမ့္မယ္ ။ အနီးစပ္ဆုံး ေဒတာေတြ တိက်ပါလိမ့္မယ္ 
 
( ေဖာၾကီး ၂၄-၃-၂၀၁၄ )
(6 photos)







၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - ၁

$
0
0
 Photo: ၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - ၁ ====================================  (က) ၀ လူမ်ိဳး ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ျဖစ္ေပၚလာပံု  ( အပိုင္း ၁) (ခ) တပ္မေတာ္ အစိုးရ ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး ( အပိုင္း ၂ ) (ဂ) တရုတ္ နိူင္ငံ ႏွင့္  ၀ အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး ( အပိုင္း ၃ ) (ဃ) သံုးသပ္ခ်က္ ( အပိုင္း ၄ )  ====================================  (က) ၀ လူမ်ိဳး ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ျဖစ္ေပၚလာပံု   -------------------------------------------------- ၀လူမ်ိဳး ေတြဟာ …. မြန္- ခမာ အုပ္စု မွ … ၀ ပေလာင္ကြဲ အုပ္စုမွာ ပါ၀င္ပါတယ္ ….  ေရွးယခင္ကတည္းက .... ေယဘုယ်အားျဖင့္ .... ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ၊ မိုင္းေမာႏွင့္ .... က်ိဳင္းတံု ခရိုင္ၾကား မွာေနထိုင္ၾကျပီး ... အေရွ႔ပိုင္းဖက္မွာ တရုတ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ႏွင့္  အေနာက္ဖက္မွာ သံလြင္ျမစ္တို႔ၾကားမွာ ... ေနထိုင္ၾကပါတယ္ ....  “၀”လူမ်ိဳး ကို .... ေပစာ၊ ေက်ာက္စာေတြအရ  “၀”၊ လ၀၊ လ၊ လြ ဟု …. ေခၚေ၀ၚ အကၡရာ တင္ထားတာ ေတြ ့ရွိရျပီး …. ကိုလိုနီေခတ္မွာေတာ့ .... “၀” ေဒသ ကို “WA”(WA STATE) လို ့ပဲ .. သတ္မွတ္ ေခၚေ၀ၚတာကို ေတြ ့ရပါတယ္ …  ၀ ေတြဟာ .... ေတာင္တက္ ေတာင္ဆင္း က်င္လည္ပါတယ္ …. ေရွးယခင္က ေခါင္းျဖတ္ျပီး ... ယာဇ္ပူေဇာ္သည့္ ဓေလ့ထြန္းကားပါတယ္ … ယာဇ္ပူေဇာ္လ်ွင္ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ထြန္းကားျပီး … ေရာဂါဘယ နည္းပါးတယ္လို ့အယူရွိပါတယ္ ….  လူစိမ္း ကို သိပ္မႏွစ္မ်ိဳ ့တဲ ့ အတြက္ … ၀ နယ္အတြင္းရွိ က်န္လူမ်ိဳးစုမ်ား ဟာ …. တစ္နယ္ႏွင့္ တစ္နယ္ လည္း ... ေရွးယခင္ ကတည္းက သိပ္ တည့္ေလ့မရွိပါဘူး …  မဟာမိတ္ျပဳလ်ွင္ေတာ့ …. ေရွးဓေလ့ထံုးတမ္းအရ …. တစ္နယ္ႏွင့္ တစ္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတြ ့ဆံုျပီး … ကြ်ဲ ကို သတ္ .... ခြဲေ၀ယူေလ့ရွိၾကပါတယ္ ….  ေငြဒဂၤါး ႏွင့္ က်ည္ဆန္ယမ္းေတာင့္မ်ားကို … အရက္ထဲ ထည့္ျပီး .... ထိုသစၥာ အရက္ကို ေသာက္ကာ … ေငြဒဂၤါး ၊ က်ည္ဆံမ်ားကို အညီအမ်ွ ခြဲယူျပီး …. အေရးၾကံဳရင္ .... တစ္နယ္ႏွင့္ တစ္နယ္ ကူညီၾကတယ္ လို ့ … သိရပါတယ္….  ကိုးကြယ္ယံုႀကည္မႈ အားျဖင့္္ .... ခရစ္ယာန္ ၂၀ % … ဗုဒၵဘာသာ ၃၀ %  ႏွင့္ … ရိုးရာနတ္ကိုးကြယ္မႈ ၅၀ % ျဖစ္ပါတယ္ ….  အထင္ကရ က်င္းပေလ့ရွိတဲ ့ ပြဲေတာ္ ေတြကေတာ့ …. ေကာက္သစ္စားပြဲ …. ခရစ္စမတ္ပြဲ  နဲ ့ .... ရိုးရာနတ္ ပူေဇာ္ပသပြဲေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္ …  ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ ေလာက္ထိ လူကို ေခါင္းၿဖတ္ ယစ္ပူေဇာ္ ၿပီး …. ဆန္စပါးၿဖစ္ထြန္းဖို႕ ရည္ရြယ္တဲ့ .... လုပ္ေဆာင္မႈ ဓေလ့ …. ရွိခဲ့ေသးတယ္ လို ့သိရပါတယ္ …  ၀ ေဒသ ျမိဳ ့ရြာမ်ား ဟာ …. အျမင့္ေပ ၅၀၀၀ အထက္မွာ …. အားလံုး နီးပါး တည္ရွိပါတယ္ … ကိုလိုနီေခတ္မွာေတာ့ ... ရွမ္းျပည္နယ္ ေဒသခံ ေစာ္ဘြားေတြကပဲ ... ၀ ေတြ ကို အုပ္ခ်ဳပ္ လာခဲ့ပါတယ္...  ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၉ ရက္ေန႔ မွာ…. ဝနယ္ နယ္နိမိတ္ စံုစမ္းေရးအတြက္ …. တရုတ္-ျဗိတိသွ် ပူးတဲြေကာ္မရွင္အဖဲြ႕ တစ္ဖဲြ႕ကို ... ခန္႔အပ္ ခဲ့ၾကပါတယ္ ….  ေကာ္မရွင္အဖဲြ႕၏ ဥကၠဌမွာ .... ကာနယ္ အက္ဖ္ အိုက္စလင္ျဖစ္ျပီး…. ေကာ္မရွင္အဖဲြ႕ကို ... အိုက္စလင္ ေကာ္မရွင္ ဟူ၍ ေခၚတြင္ခဲ့ပါတယ္ ….  အဲဒီ ေကာ္မရွင္အဖဲြ႕ဟာ … သမိုင္းအဆက္ဆက္ မျပီးမျပတ္ခဲ့တဲ ့ .... တရုတ္- ဝ နယ္ နယ္နိမိတ္ေၾကာင္းကို …. ၁၉၃၅-၃၆ ႏွင့္ ၃၇ ခုႏွစ္မ်ားမွာ စံုစမ္းစစ္ေဆးျပီး …. အဖဲြ႕ ရဲ ့ေတြ႕ရိွခ်က္ နဲ ့ေထာက္ခံခ်က္ေတြ အရ …. ျဗိတိသွ် ႏွင့္ တရုတ္အစိုးရတို႔က …. ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႔  မွာ … ၀နယ္ နယ္နိမိတ္ေၾကာင္းကို သတ္မွတ္ ခဲ့ၾကပါတယ္…  ဒါေပမယ့္ တရုတ္အစိုးရ အေနနဲ ့ .... ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ထဲက .. တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြကို ေတာ့... သိပ္ ေက်လည္လွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး …. ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရး ရျပီးေနာက္ …. ၁၉၆၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၇ မွာ … တရုတ္-ျမန္မာ နယ္နိမိတ္စာခ်ဳပ္ အသစ္ခ်ဳပ္ဆိုျပီး … နယ္နိမိတ္ကို ျပန္လည္သတ္မွတ္ရာမွာ … ၀ နယ္က ပန္ဟန္ နဲ ့ပန္လပ္ ေဒသ ႏွစ္ခုကို … တရုတ္ပိုင္ အျဖစ္ … ျပန္လည ္ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္ …  ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ နယ္ျခားေဒသ အစီရင္ခံစာ အရ …. ၀ ေဒသမွာ လူဦးေရ ၈၃၀၀၀ ရွိခဲ့ျပီး …. ယခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ စာရင္းအရေတာ့ … လူဦးေရ ၆သိန္း ခန္ ့ရွိပါတယ္….  လြတ္လပ္ေရး ရျပီးခ်ိန္ ... ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွစျပီး ….. ၀နယ္ … ကိုးကန္ ့နယ္… မိုင္းလြန္းနယ္တို ့ကို …. ရွမ္းျပည္ အေရွ ့ေျမာက္ အထူးခရုိင္ လို ့ .... ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ျပီး …. ၁၉၆၂ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရ လက္ထက္မွာေတာ့ …. အဲဒီခရုိင္ဟာ ကြမ္းလံု ခရုိင္ ဟူ၍ ျဖစ္လာပါတယ္ ....  လက္ရွိ .... ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၆(စ) အရ …. ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ …. ဟုိပန္ျမိဳ႔နယ္၊ မိုင္းေမာျမိဳ႕နယ္…. ပန္၀ုိင္ ျမိဳ႔နယ္၊ နားဖန္းျမိဳ႕နယ္…. မက္မန္း ျမိဳ ့နယ္ႏွင့္ ပန္ဆန္း(ပန္းခမ္း)ျမိဳ ့နယ္ … စုစုေပါင္း ေျခာက္ျမိဳ႕နယ္ တို႔ကို ... ခရုိင္(၂) ခရိုင္ ခဲြျပီး …. ၀ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း အျဖစ္ ... သတ္မွတ္ပါတယ္….  ေျမျပင္မွာေတာ့ ၀ ေဒသဟာ … တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ ... ေျမာက္ပိုင္းနယ္ေျမ ပန္ဆန္းေဒသ ႏွင့္ ….. ျမန္မာ- ထိုင္း နယ္စပ္ .... ေတာင္ပိုင္း နယ္ေျမ မိုင္းတံု၊မိုင္းဆတ္ ေဒသ ဆိုျပီး .... ႏွစ္ပုိင္း ခြဲထားတဲ ့ေဒသ ႏွစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္  ….  ေျမာက္ပိုင္း ေဒသကို .... ဦးေပါက္ယူခ်န္းမွ ေခါင္းေဆာင္ျပီး …. ေတာင္ပိုင္း ေဒသကို ... ဦးေ၀ရႊယ္ခန္းမွ ေခါင္းေဆာင္ပါတယ္… ေျမာက္ပိုင္း ေဒသက ၀ လူမ်ိဳး ၇၀ ရာခိုင္နူန္းဟာ ... တရုတ္ဘာသာ စကားေျပာဆိုျပီး ... တရုတ္ ယြမ္ေငြ ကို သံုးစြဲပါတယ္ ....  ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း ရဲ ့…. ေခတ္သစ္ ကြန္ျမဴနစ္သမိုင္းကေတာ့ .... ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန ့မွာ .... စတင္ပါတယ္….  အင္အား ၃၀၀ ေလာက္ရွိတဲ ့ .... ဗကပ တပ္ရင္းၾကီး ၃၀၃ ဟာ ... တရုတ္ျပည္သူ ့လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ ရဲ ့ အကူအညီနဲ ့ ... နယ္စပ္ ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး ... ျမဴခိုးေတြ အံုဆိုင္းေနတဲ ့ မံုးကိုးရြာငယ္ေလးက … ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တပ္ခြဲ တစ္ခြဲကို ၀င္တိုက္ျပီး … ဗကပ အေရွ ့ေျမာက္ စစ္ေဒသကို … စတင္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါတယ္ …  ေဖေဖာ္၀ါရီလ အတြင္းမွာပဲ …. တစ္ဖက္နိူင္ငံက စစ္ေရးအကူအညီေတြ .. အလံုးအရင္းနဲ ့ထပ္မံေရာက္ရွိခဲ့ျပီး .. ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ တစ္ခုတည္းမွာပဲ … ေဖာင္းဆိုင္…ပန္ဆုထန္… ေဖာ္က်ံဳး ၊ ၾကဴကုတ္(ပန္ဆိုင္း)… ေကာင္းလံု ၊ လုံထန္ႏွင့္ နမ့္ေပၚ … တပ္မေတာ္ စခန္းေတြကို … ဆက္လက္ အတိုက္ခံ ရပါတယ္ …  ၁၉၆၈ ႏွစ္ အကုန္ပိုင္းမွာ… ေက်းလက္ကို အေျခခံ ျမိဳ ့ကို၀ိုင္း … တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြကို စုစည္း… အမာခံ နယ္ေျမေတြ တည္ေဆာက္ဆိုတဲ ့ … ဗကပ စစ္ မဟာဗ်ဴဟာေတြ အရ … အေရွ ့ေျမာက္ေဒသက ၀ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ….. ဗကပ တပ္ရင္းၾကီး ၄၀၄ ရဲ ့ လက္ေအာက္ခံ … တပ္ရင္း ၅၀၁ ၊ ၅၀၂ ၊ ၅၀၃ တပ္ရင္းေတြ အျဖစ္….. ေျပာင္းလဲ ဖြဲ ့စည္းျခင္း ခံရပါေတာ့တယ္…  ဒီတပ္ရင္းၾကီး ၄၀၄ ရဲ  ့ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာ … မုံးကိုး ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့ ေခါင္းေဆာင္ … ဖုန္ၾကားရွင္ နဲ ့ ကိုးကန္ ့လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ၾကျပီး …. ေအာက္ေျခ တပ္သားေတြ ကေတာ့ … ၀ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ပါတယ္… ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ အေရာက္မွာေတာ့ … ဒီတပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ အင္အား ၄၀၀၀ ခန္ ့အထိ ရွိလာျပီး …. ကြမ္းလံုကို စတင္ျခိမ္းေျခာက္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္ ….  ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ …… ဖုန္ၾကားရွင္ကိုယ္တိုင္ တပ္မဟာမွဴး အျဖစ္ပါ၀င္တဲ ့…... အေရွ ့ေျမာက္စစ္ေဒသ တပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ…. အင္အား ၄၀၀၀ နီးပါးနဲ ့ခ်ီတက္လာျပီး  ကြမ္းလုံျမိဳ ့ေျမာက္ဘက္ ၇မိုင္အကြာ ……. တာျမင္ရွန္ ေတာင္ထိပ္မွာ တပ္စြဲထားတဲ ့…. ေလာ္စစ္ဟန္ ရဲ ့အင္အား ၈၀ ေလာက္ရွိတဲ ့… ကိုးကန္ ့ကာကြယ္ေရး …. ျပည္သူ ့စစ္စခန္းကို တိုက္ခိုက္ျပီး …. ကြမ္းလံုေဒသ တိုက္ပြဲစဥ္မ်ားကို … စတင္လိုက္ပါတယ္…  ကြမ္းလံု တိုက္ပြဲစဥ္မ်ားဟာ  ရက္ေပါင္း ၄၀ နီးပါး ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီး … ဗကပ ဘက္က … တပ္ရင္းၾကီး အမွတ္ ၄၀၄ လက္ေအာက္ခံ တပ္ေတြ နဲ ့… တပ္မေတာ္ဘက္က …. အမွတ္ ၇၇ ေျချမန္တပ္မ လက္ေအာက္ခံတပ္ေတြ … အျပင္းအထန္ တိုက္ခိုက္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္ ….  ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ .... စစ္သည္ ေထာင္ နဲ ့ခ်ီ ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ခဲ ့ၾကျပီး ….. တပ္မေတာ္ဘက္ကေတာ့ … ေလာ္စစ္ဟန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ ့….. ကိုးကန္ ့ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့ အင္အား ၈၀၀ ခန္ ့က  ပါ၀င္ တိုက္ခိုက္ေပးခဲ ့ပါတယ္….  ကြမ္းလံု တိုက္ပြဲစဥ္မ်ားမွာ … အထိ နာ သြား တဲ့ ဗကပ ဟာ …. ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွာ ျခဴးေရႊ ၊ ပန္ေကာက္ တိုက္ပြဲ …. ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ မွာ ေနာင္လိုင္ ၊ ပါဖန္ တိုက္ပြဲ နဲ ့ …. ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ မွာ စီစီ ၀န္ တာပန္ တိုက္ပြဲ ေတြ ကို …. ဆက္ လက္ ဆင္ႏြဲ ခဲ ့ပါတယ္…  အဲ ဒီ တိုက္ပြဲ ေတြ အျပီး မွာ …. တပ္မေတာ္ က … ဗကပ ေျခကုပ္ စခန္းၾကီး ေတြ ျဖစ္တဲ ့ …. ၾကဴကုတ္ ၊ ပန္ဆိုင္း ၊ ကြန္ဟိုင္း …. ေနာင္မ၊ မာန္ဟီးရိုး စခန္းေတြ ကို …. တန္ျပန္ ထိုးစစ္ဆင္ သိမ္းပိုက္ ခဲ့ လို႔ … ေခတၱ တန္ ့သြားခဲ့ပါတယ္…  ဒါေပမယ့္  တစ္ခါ … ၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္ မွာ  ဗကပ ပန္ဆန္း ဗဟို ရဲ ့တိုက္ရိုက္ ကြပ္ကဲမႈ နဲ ့ ခ်ီတက္ လာတဲ ့ …. ဗကပ လက္ေရြးစင္ တပ္ရင္း ၁၃ ရင္း ဟာ …. မိုင္းယန္း ေဒသမွာ တပ္စြဲ ထားတဲ့ … တစ္ခု တည္းေသာ ... တပ္မေတာ္ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း တစ္ရင္း ကို …. ထပ္မံ တိုက္ခိုက္ ၾက ျပန္ပါတယ္။   နယ္ေျမ တြင္း က ... စစ္ကူ စစ္ေၾကာင္း ေတြ မလာနိူင္ ေအာင္  အဖက္ဖက္ က ပိတ္ဆို႔ ျဖတ္ေတာက္ ျပီးမွ  အပိုင္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့တာ လည္း ျဖစ္ပါ တယ္ …   ဒီတိုက္ပြဲ ဟာ တိုက္ပြဲ ၾကီး ၁၄ ၾကိမ္ … တိုက္ပြဲငယ္ ၂၃ ၾကိမ္ … အနီးကပ္ လံွစြပ္ထိုး တိုက္ပြဲ ... အၾကိမ္ ၃၀ ထိ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ေပ မယ့္ … အဲဒီ တပ္မေတာ္ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း ဟာ … စစ္ကူ စစ္ေၾကာင္း ေတြ ကို ေစာင့္ဆိုင္း ရင္း … (၈) ရက္ လံုးလံုး မဆုတ္ခြာ ပဲ .... အေသခံ ခုခံ ေနတာ ေၾကာင့္ … ဗကပ တုိ ့ရဲ႕ မိုင္းယန္း ကေန … မူဆယ္ နမ့္ခမ္း ၾကဴကုတ္ ထိ သိမ္းပိုက္ မယ့္ …. စစ္ေရး စီမံခ်က္ ဟာ သဲထဲ ေရသြန္ ျဖစ္ခဲ့ ရပါ တယ္ …..။  ဒီ တပ္မေတာ္ နဲ ့ …. အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့တိုက္ပြဲ ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ …. အထိအခိုက္ အက်အဆံုးမ်ားျပီး …. အသုံးခ် ခံေနရတယ္လို ့... မေက်မနပ္ ျဖစ္လာ ၾကတဲ ့…. ဗကပ တပ္ရင္းၾကီး ၄၀၄ လက္ေအာက္ခံ …. ၀လူမ်ိဳး တပ္ရင္းေတြဟာ …. ၁၉၈၉ ဧျပီ ၁၇ ရက္ေန ့မွာ …. ဗကပ ပန္ဆိုင္းဗဟိုကို ၀င္ေရာက္ သိမ္းပိုက္ျပီး … ဗကပ ကို ေတာ္လွန္ ..... တပ္မေတာ္ အစိုးရ နဲ ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲ လိုက္တဲ ့အတြက္ …. ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ ့ေျမာက္ေဒသ မွာ …. လက္ရွိ ၀ အထူးေဒသ ၂  အေနနဲ ့ … စတင္ေပၚ ေပါက္လာပါေတာ့တယ္……။   ။  ( ေရးသားသူ - ရဲမိုး )  ( အပိုင္း ၂ ေနာက္ရက္ ဆက္တင္ပါမည္ )
၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - ၁
====================================

(က) ၀ လူမ်ိဳး ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ျဖစ္ေပၚလာပံု ( အပိုင္း ၁)
(ခ) တပ္မေတာ္ အစိုးရ ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး ( အပိုင္း ၂ )
(ဂ) တရုတ္ နိူင္ငံ ႏွင့္ ၀အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး ( အပိုင္း ၃ )
(ဃ) သံုးသပ္ခ်က္ ( အပိုင္း ၄ )

====================================

(က) ၀ လူမ်ိဳး ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ျဖစ္ေပၚလာပံု
--------------------------------------------------
၀လူမ်ိဳး ေတြဟာ ….
မြန္- ခမာ အုပ္စု မွ …
၀ ပေလာင္ကြဲ အုပ္စုမွာ ပါ၀င္ပါတယ္ ….

ေရွးယခင္ကတည္းက ....
ေယဘုယ်အားျဖင့္ ....
ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ၊ မိုင္းေမာႏွင့္ ....
က်ိဳင္းတံု ခရိုင္ၾကား မွာေနထိုင္ၾကျပီး ...
အေရွ႔ပိုင္းဖက္မွာ တရုတ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ႏွင့္
အေနာက္ဖက္မွာ သံလြင္ျမစ္တို႔ၾကားမွာ ...
ေနထိုင္ၾကပါတယ္ ....

“၀”လူမ်ိဳး ကို ....
ေပစာ၊ ေက်ာက္စာေတြအရ
“၀”၊ လ၀၊ လ၊ လြ ဟု ….
ေခၚေ၀ၚ အကၡရာ တင္ထားတာ ေတြ ့ရွိရျပီး ….
ကိုလိုနီေခတ္မွာေတာ့ ....
“၀” ေဒသ ကို “WA”(WA STATE) လို ့ပဲ ..
သတ္မွတ္ ေခၚေ၀ၚတာကို ေတြ ့ရပါတယ္ …

၀ ေတြဟာ ....
ေတာင္တက္ ေတာင္ဆင္း က်င္လည္ပါတယ္ ….
ေရွးယခင္က ေခါင္းျဖတ္ျပီး ...
ယာဇ္ပူေဇာ္သည့္ ဓေလ့ထြန္းကားပါတယ္ …
ယာဇ္ပူေဇာ္လ်ွင္ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ထြန္းကားျပီး …
ေရာဂါဘယ နည္းပါးတယ္လို ့အယူရွိပါတယ္ ….

လူစိမ္း ကို သိပ္မႏွစ္မ်ိဳ ့တဲ ့ အတြက္ …
၀ နယ္အတြင္းရွိ က်န္လူမ်ိဳးစုမ်ား ဟာ ….
တစ္နယ္ႏွင့္ တစ္နယ္ လည္း ...
ေရွးယခင္ ကတည္းက သိပ္ တည့္ေလ့မရွိပါဘူး …

မဟာမိတ္ျပဳလ်ွင္ေတာ့ ….
ေရွးဓေလ့ထံုးတမ္းအရ ….
တစ္နယ္ႏွင့္ တစ္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတြ ့ဆံုျပီး …
ကြ်ဲ ကို သတ္ ....
ခြဲေ၀ယူေလ့ရွိၾကပါတယ္ ….

ေငြဒဂၤါး ႏွင့္ က်ည္ဆန္ယမ္းေတာင့္မ်ားကို …
အရက္ထဲ ထည့္ျပီး ....
ထိုသစၥာ အရက္ကို ေသာက္ကာ …
ေငြဒဂၤါး ၊ က်ည္ဆံမ်ားကို အညီအမ်ွ ခြဲယူျပီး ….
အေရးၾကံဳရင္ ....
တစ္နယ္ႏွင့္ တစ္နယ္ ကူညီၾကတယ္ လို ့ …
သိရပါတယ္….

ကိုးကြယ္ယံုႀကည္မႈ အားျဖင့္္ ....
ခရစ္ယာန္ ၂၀ % …
ဗုဒၵဘာသာ ၃၀ % ႏွင့္ …
ရိုးရာနတ္ကိုးကြယ္မႈ ၅၀ % ျဖစ္ပါတယ္ ….

အထင္ကရ က်င္းပေလ့ရွိတဲ ့ ပြဲေတာ္ ေတြကေတာ့ ….
ေကာက္သစ္စားပြဲ ….
ခရစ္စမတ္ပြဲ နဲ ့ ....
ရိုးရာနတ္ ပူေဇာ္ပသပြဲေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္ …

၁၉၅၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ ေလာက္ထိ
လူကို ေခါင္းၿဖတ္ ယစ္ပူေဇာ္ ၿပီး ….
ဆန္စပါးၿဖစ္ထြန္းဖို႕ ရည္ရြယ္တဲ့ ....
လုပ္ေဆာင္မႈ ဓေလ့ ….
ရွိခဲ့ေသးတယ္ လို ့သိရပါတယ္ …

၀ ေဒသ ျမိဳ ့ရြာမ်ား ဟာ ….
အျမင့္ေပ ၅၀၀၀ အထက္မွာ ….
အားလံုး နီးပါး တည္ရွိပါတယ္ …
ကိုလိုနီေခတ္မွာေတာ့ ...
ရွမ္းျပည္နယ္ ေဒသခံ ေစာ္ဘြားေတြကပဲ ...
၀ ေတြ ကို အုပ္ခ်ဳပ္ လာခဲ့ပါတယ္...

၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၉ ရက္ေန႔ မွာ….
ဝနယ္ နယ္နိမိတ္ စံုစမ္းေရးအတြက္ ….
တရုတ္-ျဗိတိသွ် ပူးတဲြေကာ္မရွင္အဖဲြ႕ တစ္ဖဲြ႕ကို ...
ခန္႔အပ္ ခဲ့ၾကပါတယ္ ….

ေကာ္မရွင္အဖဲြ႕၏ ဥကၠဌမွာ ....
ကာနယ္ အက္ဖ္ အိုက္စလင္ျဖစ္ျပီး….
ေကာ္မရွင္အဖဲြ႕ကို ...
အိုက္စလင္ ေကာ္မရွင္ ဟူ၍ ေခၚတြင္ခဲ့ပါတယ္ ….

အဲဒီ ေကာ္မရွင္အဖဲြ႕ဟာ …
သမိုင္းအဆက္ဆက္ မျပီးမျပတ္ခဲ့တဲ ့ ....
တရုတ္- ဝ နယ္ နယ္နိမိတ္ေၾကာင္းကို ….
၁၉၃၅-၃၆ ႏွင့္ ၃၇ ခုႏွစ္မ်ားမွာ စံုစမ္းစစ္ေဆးျပီး ….
အဖဲြ႕ ရဲ ့ေတြ႕ရိွခ်က္ နဲ ့ေထာက္ခံခ်က္ေတြ အရ ….
ျဗိတိသွ် ႏွင့္ တရုတ္အစိုးရတို႔က ….
၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႔ မွာ …
၀နယ္ နယ္နိမိတ္ေၾကာင္းကို သတ္မွတ္ ခဲ့ၾကပါတယ္…

ဒါေပမယ့္ တရုတ္အစိုးရ အေနနဲ ့ ....
ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ထဲက ..
တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြကို ေတာ့...
သိပ္ ေက်လည္လွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး ….
ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရး ရျပီးေနာက္ ….
၁၉၆၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၇ မွာ …
တရုတ္-ျမန္မာ နယ္နိမိတ္စာခ်ဳပ္ အသစ္ခ်ဳပ္ဆိုျပီး …
နယ္နိမိတ္ကို ျပန္လည္သတ္မွတ္ရာမွာ …
၀ နယ္က ပန္ဟန္ နဲ ့ပန္လပ္ ေဒသ ႏွစ္ခုကို …
တရုတ္ပိုင္ အျဖစ္ …
ျပန္လည ္ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္ …

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ နယ္ျခားေဒသ အစီရင္ခံစာ အရ ….
၀ ေဒသမွာ လူဦးေရ ၈၃၀၀၀ ရွိခဲ့ျပီး ….
ယခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ စာရင္းအရေတာ့ …
လူဦးေရ ၆သိန္း ခန္ ့ရွိပါတယ္….

လြတ္လပ္ေရး ရျပီးခ်ိန္ ...
၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွစျပီး …..
၀နယ္ … ကိုးကန္ ့နယ္… မိုင္းလြန္းနယ္တို ့ကို ….
ရွမ္းျပည္ အေရွ ့ေျမာက္ အထူးခရုိင္ လို ့ ....
ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ျပီး ….
၁၉၆၂ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရ လက္ထက္မွာေတာ့ ….
အဲဒီခရုိင္ဟာ ကြမ္းလံု ခရုိင္ ဟူ၍ ျဖစ္လာပါတယ္ ....

လက္ရွိ ....
၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၆(စ) အရ ….
ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ….
ဟုိပန္ျမိဳ႔နယ္၊ မိုင္းေမာျမိဳ႕နယ္….
ပန္၀ုိင္ ျမိဳ႔နယ္၊ နားဖန္းျမိဳ႕နယ္….
မက္မန္း ျမိဳ ့နယ္ႏွင့္ ပန္ဆန္း(ပန္းခမ္း)ျမိဳ ့နယ္ …
စုစုေပါင္း ေျခာက္ျမိဳ႕နယ္ တို႔ကို ...
ခရုိင္(၂) ခရိုင္ ခဲြျပီး ….
၀ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း အျဖစ္ ...
သတ္မွတ္ပါတယ္….

ေျမျပင္မွာေတာ့ ၀ ေဒသဟာ …
တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ ...
ေျမာက္ပိုင္းနယ္ေျမ ပန္ဆန္းေဒသ ႏွင့္ …..
ျမန္မာ- ထိုင္း နယ္စပ္ ....
ေတာင္ပိုင္း နယ္ေျမ မိုင္းတံု၊မိုင္းဆတ္ ေဒသ ဆိုျပီး ....
ႏွစ္ပုိင္း ခြဲထားတဲ ့ေဒသ ႏွစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ….

ေျမာက္ပိုင္း ေဒသကို ....
ဦးေပါက္ယူခ်န္းမွ ေခါင္းေဆာင္ျပီး ….
ေတာင္ပိုင္း ေဒသကို ...
ဦးေ၀ရႊယ္ခန္းမွ ေခါင္းေဆာင္ပါတယ္…
ေျမာက္ပိုင္း ေဒသက ၀ လူမ်ိဳး ၇၀ ရာခိုင္နူန္းဟာ ...
တရုတ္ဘာသာ စကားေျပာဆိုျပီး ...
တရုတ္ ယြမ္ေငြ ကို သံုးစြဲပါတယ္ ....

ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း ရဲ ့….
ေခတ္သစ္ ကြန္ျမဴနစ္သမိုင္းကေတာ့ ....
၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန ့မွာ ....
စတင္ပါတယ္….

အင္အား ၃၀၀ ေလာက္ရွိတဲ ့ ....
ဗကပ တပ္ရင္းၾကီး ၃၀၃ ဟာ ...
တရုတ္ျပည္သူ ့လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ ရဲ ့ အကူအညီနဲ ့ ...
နယ္စပ္ ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး ...
ျမဴခိုးေတြ အံုဆိုင္းေနတဲ ့ မံုးကိုးရြာငယ္ေလးက …
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တပ္ခြဲ တစ္ခြဲကို ၀င္တိုက္ျပီး …
ဗကပ အေရွ ့ေျမာက္ စစ္ေဒသကို …
စတင္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါတယ္ …

ေဖေဖာ္၀ါရီလ အတြင္းမွာပဲ ….
တစ္ဖက္နိူင္ငံက စစ္ေရးအကူအညီေတြ ..
အလံုးအရင္းနဲ ့ထပ္မံေရာက္ရွိခဲ့ျပီး ..
၁၉၆၈ ခုႏွစ္ တစ္ခုတည္းမွာပဲ …
ေဖာင္းဆိုင္…ပန္ဆုထန္…
ေဖာ္က်ံဳး ၊ ၾကဴကုတ္(ပန္ဆိုင္း)…
ေကာင္းလံု ၊ လုံထန္ႏွင့္ နမ့္ေပၚ …
တပ္မေတာ္ စခန္းေတြကို …
ဆက္လက္ အတိုက္ခံ ရပါတယ္ …

၁၉၆၈ ႏွစ္ အကုန္ပိုင္းမွာ…
ေက်းလက္ကို အေျခခံ ျမိဳ ့ကို၀ိုင္း …
တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြကို စုစည္း…
အမာခံ နယ္ေျမေတြ တည္ေဆာက္ဆိုတဲ ့ …
ဗကပ စစ္ မဟာဗ်ဴဟာေတြ အရ …
အေရွ ့ေျမာက္ေဒသက ၀ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ…..
ဗကပ တပ္ရင္းၾကီး ၄၀၄ ရဲ ့ လက္ေအာက္ခံ …
တပ္ရင္း ၅၀၁ ၊ ၅၀၂ ၊ ၅၀၃ တပ္ရင္းေတြ အျဖစ္…..
ေျပာင္းလဲ ဖြဲ ့စည္းျခင္း ခံရပါေတာ့တယ္…

ဒီတပ္ရင္းၾကီး ၄၀၄ ရဲ ့ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာ …
မုံးကိုး ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့ ေခါင္းေဆာင္ …
ဖုန္ၾကားရွင္ နဲ ့ ကိုးကန္ ့လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ၾကျပီး ….
ေအာက္ေျခ တပ္သားေတြ ကေတာ့ …
၀ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ပါတယ္…
၁၉၇၁ ခုႏွစ္ အေရာက္မွာေတာ့ …
ဒီတပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ အင္အား ၄၀၀၀ ခန္ ့အထိ ရွိလာျပီး ….
ကြမ္းလံုကို စတင္ျခိမ္းေျခာက္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္ ….

၁၉၇၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ ……
ဖုန္ၾကားရွင္ကိုယ္တိုင္ တပ္မဟာမွဴး အျဖစ္ပါ၀င္တဲ ့…...
အေရွ ့ေျမာက္စစ္ေဒသ တပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ….
အင္အား ၄၀၀၀ နီးပါးနဲ ့ခ်ီတက္လာျပီး
ကြမ္းလုံျမိဳ ့ေျမာက္ဘက္ ၇မိုင္အကြာ …….
တာျမင္ရွန္ ေတာင္ထိပ္မွာ တပ္စြဲထားတဲ ့….
ေလာ္စစ္ဟန္ ရဲ ့အင္အား ၈၀ ေလာက္ရွိတဲ ့…
ကိုးကန္ ့ကာကြယ္ေရး ….
ျပည္သူ ့စစ္စခန္းကို တိုက္ခိုက္ျပီး ….
ကြမ္းလံုေဒသ တိုက္ပြဲစဥ္မ်ားကို …
စတင္လိုက္ပါတယ္…

ကြမ္းလံု တိုက္ပြဲစဥ္မ်ားဟာ
ရက္ေပါင္း ၄၀ နီးပါး ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီး …
ဗကပ ဘက္က …
တပ္ရင္းၾကီး အမွတ္ ၄၀၄ လက္ေအာက္ခံ တပ္ေတြ နဲ ့…
တပ္မေတာ္ဘက္က ….
အမွတ္ ၇၇ ေျချမန္တပ္မ လက္ေအာက္ခံတပ္ေတြ …
အျပင္းအထန္ တိုက္ခိုက္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္ ….

ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ....
စစ္သည္ ေထာင္ နဲ ့ခ်ီ ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ခဲ ့ၾကျပီး …..
တပ္မေတာ္ဘက္ကေတာ့ …
ေလာ္စစ္ဟန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ ့…..
ကိုးကန္ ့ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့ အင္အား ၈၀၀ ခန္ ့က
ပါ၀င္ တိုက္ခိုက္ေပးခဲ ့ပါတယ္….

ကြမ္းလံု တိုက္ပြဲစဥ္မ်ားမွာ …
အထိ နာ သြား တဲ့ ဗကပ ဟာ ….
၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွာ ျခဴးေရႊ ၊ ပန္ေကာက္ တိုက္ပြဲ ….
၁၉၇၈ ခုႏွစ္ မွာ ေနာင္လိုင္ ၊ ပါဖန္ တိုက္ပြဲ နဲ ့ ….
၁၉၈၆ ခုႏွစ္ မွာ စီစီ ၀န္ တာပန္ တိုက္ပြဲ ေတြ ကို ….
ဆက္ လက္ ဆင္ႏြဲ ခဲ ့ပါတယ္…

အဲ ဒီ တိုက္ပြဲ ေတြ အျပီး မွာ ….
တပ္မေတာ္ က …
ဗကပ ေျခကုပ္ စခန္းၾကီး ေတြ ျဖစ္တဲ ့ ….
ၾကဴကုတ္ ၊ ပန္ဆိုင္း ၊ ကြန္ဟိုင္း ….
ေနာင္မ၊ မာန္ဟီးရိုး စခန္းေတြ ကို ….
တန္ျပန္ ထိုးစစ္ဆင္ သိမ္းပိုက္ ခဲ့ လို႔ …
ေခတၱ တန္ ့သြားခဲ့ပါတယ္…

ဒါေပမယ့္ တစ္ခါ …
၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္ မွာ
ဗကပ ပန္ဆန္း ဗဟို ရဲ ့တိုက္ရိုက္ ကြပ္ကဲမႈ နဲ ့ ခ်ီတက္ လာတဲ ့ ….
ဗကပ လက္ေရြးစင္ တပ္ရင္း ၁၃ ရင္း ဟာ ….
မိုင္းယန္း ေဒသမွာ တပ္စြဲ ထားတဲ့ …
တစ္ခု တည္းေသာ ...
တပ္မေတာ္ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း တစ္ရင္း ကို ….
ထပ္မံ တိုက္ခိုက္ ၾက ျပန္ပါတယ္။

နယ္ေျမ တြင္း က ...
စစ္ကူ စစ္ေၾကာင္း ေတြ မလာနိူင္ ေအာင္
အဖက္ဖက္ က ပိတ္ဆို႔ ျဖတ္ေတာက္ ျပီးမွ
အပိုင္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့တာ လည္း ျဖစ္ပါ တယ္ …

ဒီတိုက္ပြဲ ဟာ တိုက္ပြဲ ၾကီး ၁၄ ၾကိမ္ …
တိုက္ပြဲငယ္ ၂၃ ၾကိမ္ …
အနီးကပ္ လံွစြပ္ထိုး တိုက္ပြဲ ...
အၾကိမ္ ၃၀ ထိ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ေပ မယ့္ …
အဲဒီ တပ္မေတာ္ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း ဟာ …
စစ္ကူ စစ္ေၾကာင္း ေတြ ကို ေစာင့္ဆိုင္း ရင္း …
(၈) ရက္ လံုးလံုး မဆုတ္ခြာ ပဲ ....
အေသခံ ခုခံ ေနတာ ေၾကာင့္ …
ဗကပ တုိ ့ရဲ႕ မိုင္းယန္း ကေန …
မူဆယ္ နမ့္ခမ္း ၾကဴကုတ္ ထိ သိမ္းပိုက္ မယ့္ ….
စစ္ေရး စီမံခ်က္ ဟာ သဲထဲ ေရသြန္ ျဖစ္ခဲ့ ရပါ တယ္ …..။

ဒီ တပ္မေတာ္ နဲ ့ ….
အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့တိုက္ပြဲ ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ ….
အထိအခိုက္ အက်အဆံုးမ်ားျပီး ….
အသုံးခ် ခံေနရတယ္လို ့...
မေက်မနပ္ ျဖစ္လာ ၾကတဲ ့….
ဗကပ တပ္ရင္းၾကီး ၄၀၄ လက္ေအာက္ခံ ….
၀လူမ်ိဳး တပ္ရင္းေတြဟာ ….
၁၉၈၉ ဧျပီ ၁၇ ရက္ေန ့မွာ ….
ဗကပ ပန္ဆိုင္းဗဟိုကို ၀င္ေရာက္ သိမ္းပိုက္ျပီး …
ဗကပ ကို ေတာ္လွန္ .....
တပ္မေတာ္ အစိုးရ နဲ ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲ လိုက္တဲ ့အတြက္ ….
ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ ့ေျမာက္ေဒသ မွာ ….
လက္ရွိ ၀ အထူးေဒသ ၂ အေနနဲ ့ …
စတင္ေပၚ ေပါက္လာပါေတာ့တယ္……။ ။

( ေရးသားသူ - ရဲမိုး )

( အပိုင္း ၂ ေနာက္ရက္ ဆက္တင္ပါမည္ )
— feeling tired.

၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း ၂

$
0
0
 ၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း ၂ =======================================  (ခ) တပ္မေတာ္ အစိုးရ ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး  ---------------------------------------------------------  တပ္မေတာ္ အစိုးရ နဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ အၾကား …. အပစ္အခတ္ရပ္စဲ ခဲ့တာဟာ …. ၉.၅.၁၉၈၉ ရက္ေန ့မွာ … ၂၅ ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္ ….  အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ ခဲ ့ျပီးတဲ ့ေနာက္မွာ … ၀ အထူးေဒသ ၂ ဟာ …. က်န္တဲ ့ အထူးေဒသေတြထက္ … ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ …. တစ္ဟုန္ထိုး ဖြံျဖိဳးတိုးတက္ လာခဲ့ပါတယ္ …  ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသားညီလာခံ .... စတင္ က်င္းပစဥ္ ကတည္းက…. ‘၀’ အထူးေဒသ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား .... ပါ၀င္တက္ေရာက္ခဲ့ျပီး .... ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အရ … ‘၀’ ေဒသဟာ .... ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္ ….  ေဒသတြင္း တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ၁၈ မ်ဳိး ေနထိုင္လ်က္ရႇိၿပီး …. ဧရိယာ စတုရန္းကီလိုမီတာ ..... တစ္ေသာင္းခုႏွစ္ေထာင္ခန္႕ က်ယ္၀န္းတဲ ့… ၀ ေတာင္ပိုင္း နဲ ့ ေျမာက္ပိုင္းေဒသ ႏွစ္ခုကို …. ၀၊ ဂ်င္းေဖာ၊ တ႐ုတ္၊ လားဟူႏႇင့္ ရႇမ္း  .... အဖြဲ ့၀င္ ၂၁ဦး ပါ၀င္တဲ့  … ဗဟို ေကာ္မတီတစ္ခုက စီမံခန္ ့ခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ …  အပစ္အခတ္ရပ္စဲစဥ္က … ေထာင္ဂဏန္း အနည္းငယ္မ်ွသာ ရွိခဲ့တဲ ့ ၀တပ္ဖြဲ ့ဟာ … ယခုအခ်ိန္မွာ … ေျမာက္ပိုင္း ေဒသမွာ .... တပ္မဟာ ၃ ခု ႏွင့္ တပ္ရင္း ၂၂ ရင္း …. ေတာင္ပိုင္း ေဒသမွာ .... တပ္မဟာ ၅ ခု ႏွင့္ တပ္ရင္း ၂၂ ရင္း … စုစုေပါင္း တပ္မဟာ ၈ခု ၊ တပ္ရင္း ၄၄ရင္း …. အျမဲတန္း စစ္အင္အား ၃၀၀၀၀ ခန္ ့ နဲ ့… ေခတ္မီ လက္နက္မ်ား … တပ္ဆင္ တည္ေဆာက္ ထားနိူင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္…  တပ္မေတာ္ နဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ား အၾကား …. အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးကတည္းက …. ဆက္ဆံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ ့ …. ဆက္ဆံေရး သမိုင္းကို …. ျပန္လည္သံုးသပ္ရမယ္ဆိုရင္ ….  တပ္မေတာ္ နဲ ့ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ ့့ ျဖစ္စဥ္ ႏွစ္ခု  ႏွစ္ဖက္တပ္မ်ား ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ …. အေျခအေန တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္ ေလးခု …. စုစုေပါင္း ျဖစ္စဥ္ ၆ခု ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ရတာကို … ျပန္လည္ေလ့လာ သံုးသပ္ နိူင္ပါတယ္ ….  ===================== ပထမ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္ =====================  အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးကာစ ... ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ တစ္၀ိုက္မွာ … ေတာင္ပိုင္း ၀ေဒသက တပ္အခ်ိဳ ့ နဲ ့… ခြန္ဆာ ရဲ ့ MTA တပ္ ေတြဟာ … မူးယစ္ေဆး၀ါး နဲ ့နယ္ေျမ လုတဲ ့ျပသနာမ်ား ေၾကာင့္ … ဆက္ဆံေရးအေတာ္  တင္းမာလာပါတယ္…  ဒီတင္းမာမွဳဟာ ... ၁၉၉၃ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ … MTA အင္အား ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ရွိလာခ်ိန္ …. SAM Series ေ၀ဟင္ပစ္ ပုခံုးထမ္းဒံုးလက္နက္လို … လက္နက္ေတြ အပါအ၀င္ … ေခတ္မီ လက္နက္အမ်ားအျပား ပိုင္ဆိုင္လာခ်ိန္ … ခြန္ဆာ အေနနဲ ့ သူ ့ကိုယ္သူ …. ရွမ္းျပည္ရဲ ့သမၼတ အျဖစ္ ထေၾကျငာျပီးခ်ိန္မွာ … စတင္ ေပါက္ကြဲ ပါတယ္…..  တိုက္ပြဲ စ ျဖစ္ပြားတဲ ့အခါ …. လူအင္အား လက္နက္အင္အား .... အဖက္ဖက္က သာလြန္တဲ ့ … MTA ေတြေၾကာင့္ …. ၀တပ္ဖြဲ ့ေတြ အေတာ္အထိနာကုန္ျပီး … ေနာက္ဆုံးမွာ တပ္မေတာ္ အစိုးရကို …. ဆက္သြယ္ အကူအညီေတာင္းခံရတဲ ့အေနအထားထိ … ဆိုက္ေရာက္လာ ရပါတယ္…  တပ္မေတာ္ ေနရာက ၾကည့္ရင္ …. လက္ရွိ အင္အား ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္အထိ ရွိေနျပီး… ဟိုမိန္းမွာ ႒ာနခ်ဳပ္ၾကီး ဖြင့္ကာ … နိူင္ငံျခား သံတမန္ေတြေတာင္ လာေတြ ့ေနရတဲ ့အထိ … ၾကီးထြားလာေနတဲ ့ ခြန္ဆာ ရဲ ့တပ္ဖြဲ ့ေတြကို … ထိန္းခ်ဳပ္ နိူင္ဖို ့ .... လိုကို လိုအပ္ေနပါတယ္….  ဒါေပမယ့္ ဒီထက္ပို အေရးၾကီးတဲ ့ .... ကိစၥၾကီးတစ္ခု ရွိေနပါေသးတယ္… အဲဒါကေတာ့ …. ယိုးဒယားနိူင္ငံက အစဥ္အဆက္ က်င့္သံုးလာတဲ ့ … ၾကားခံ နယ္ေျမ ၀ါဒ ( Buffer Zone Policy ) ပဲ ျဖစ္ပါတယ္…  ျပည္တြင္းစစ္ သက္တမ္းတစ္ေလ်ာက္ …. ဒီ ေပၚလစီရဲ ့ဒဏ္ကို ... တပ္မေတာ္က ခံစားခဲ့ရေပါင္း မ်ားလွပါျပီ…  တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ ့စခန္းေတြကို … ဒုကၡသည္စခန္း အမည္ခံျပီး ဖြင့္ခြင့္ေပး … လက္နက္ခဲယမ္းရိကၡာ ေထာက္ပံ ့မွဳ … ေဆးကုသ ေပးေနမွဳ … နယ္စပ္တစ္ေလ်ာက္ …. သယံဇာတမ်ား ခိုးထုတ္မွဳအေပၚ …. အိမ္နီးခ်င္း နိူင္ငံရဲ  ့အျမတ္ထုတ္ ေနမွဳတို ့ဟာ…. ဒီ ျပည္တြင္းစစ္ မီး ကို .... ဘယ္ေတာ့မွ ျငိမ္းသတ္လို ့မရခဲ့ပါဘူး….  ဒီတစ္ခါေတာ့ ... တပ္မေတာ္အစိုးရ ရဲ ့ အလွည့္ ေရာက္လာပါျပီ… တန္ျပန္ ၾကားခံနယ္ေျမ မူ၀ါဒ  ( Counter Buffer Zone Policy ) ဟာ … စတင္ အသက္၀င္လာပါေတာ့မယ္ ….  ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္ပိုင္းမွာ… ေျမာက္ပိုင္း ေဒသက ၀ တပ္ဖြဲ ့အမ်ားအျပားဟာ … ေတာင္ပိုင္း ေဒသကို စစ္ကူအျဖစ္ … ရုတ္တရက္ ဘြားကနဲ ေရာက္ခ်လာပါတယ္ … ၀ တပ္ေတြဟာ .... လက္နက္ခဲယမ္းကိုလဲ ေဖာေဖာသီသီ သံုးနိူင္လာျပီး …. တိုက္ပြဲမွာ ဒဏ္ရာရတဲ ့သူေတြဟာလဲ … ရိကၡာ နဲ ့ ေဆး၀ါးကုသမွဳ ေတြ ... ရုတ္တရက္ ေကာင္းမြန္လာတာေၾကာင့္ … လ်ွင္လ်ွင္ျမန္ျမန္ ျပန္ျပီး ... တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ နိူင္လာပါတယ္…  ဒီ တိုက္ပြဲစဥ္ေတြဟာ … ၁၉၉၅ ႏွစ္ဦးအထိ ဆက္တိုက္ ... ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျဖစ္ပြားေနခဲ ့ပါတယ္…  ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ .... အင္အားေထာင္နဲ ့ခ်ီ က်ဆံုးခဲ့ခ်ိန္ …  ခြန္ဆာ အဖြဲ ့မွ ကမ္းရြက္ ဦးေဆာင္တဲ ့ရွမ္း အဖြဲ ့မွ … အင္အား ၄၀၀၀ ေထာင္ နီးပါး နဲ ့ခြဲထြက္ကာ … တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲလိုက္ခ်ိန္ …. စတဲ ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ …  ခြန္ဆာ ရဲ ့အမ္တီေအ တပ္ဖြဲ ့ဟာ… တပ္မေတာ္ထံ လူအင္အား ၁၄၀၀၀… လက္နက္မ်ိဳးစံု ၈၀၀၀ ေက်ာ္ … မိုင္းမ်ိဳးစံု ၅၈၀၀၀ ေက်ာ္ … က်ည္ဆန္ ၂သန္းေက်ာ္ တို ့နဲ ့အတူ …. အၾကြင္းမဲ ့ လက္နက္ခ် လိုက္ပါေတာ့တယ္….  ဒီေနာက္မွာေတာ့…. ယိုးဒယား ျမန္မာနယ္စပ္မွာ ... အရင္ ယိုးဒယားနဲ ့ပလဲနံပသင့္တဲ ့ … MTA ခြန္ဆာ့တပ္ဖြဲ ့ေတြ ရဲ  ့ေနရာမွာ…. အစားထိုး ၀င္ေရာက္လာတဲ ့ ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ …. ယိုးဒယားနိူင္ငံ အတြက္ .... အက်ပ္ရုိက္စရာ … Buffer Zone ၾကီး တစ္ခု အျဖစ္ .... ေပၚထြက္လို ့လာခဲ့ပါျပီ ….  ====================== ဒုတိယ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္ ======================  ဒုတိယ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ … ၂၀.၅.၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ... နံနက္ ၄ နာရီ ၁၅ မွာ စျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့ …. ယိုးဒယား နဲ ့ နယ္စပ္ေဒသ ... ကန္ ့သတ္စစ္ပြဲ အတြင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္…  ႏွစ္ဖက္စလုံးက …. နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ တိုက္ခိုက္မွဳမ်ား ... အမ်ားအျပား ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး …  ဒီ တိုက္ခိုက္မွဳေတြ အတြက္ …. ယိုးဒယားဖက္က .... SURA ရွမ္းလက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ ကို အသံုးျပဳခဲ့ကာ… တပ္မေတာ္ ဖက္ကေတာ့ …. ၀ ေတာင္ပိုင္းေဒသ ... အမွတ္၁၇၁ စစ္ေဒသ လက္ေအာက္ခံ …. ၀ တပ္ရင္း မ်ား အားလုံးလိုလို ... ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါတယ္…  ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လလယ္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ ့ … ညတိုက္ပြဲ တစ္ခုမွာ … ၀တပ္ဖြဲ ့၀င္ အမ်ားအျပားဟာ … ယိုးဒယား နယ္ေျမထဲကို ... ႏွစ္ကီလိုမီတာေလာက္အထိ .. စိမ့္၀င္သြားျပီး … ယိုးဒယား အေျမာက္စခန္းေတြရဲ ့ ….. ေရွ ့ကာတပ္ စခန္းေတြ အားလံုးနီးပါးကို … ညတြင္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ ... ဖ်က္ဆီးမီးရွိဳ ့ ျပစ္လိုက္တဲ ့အတြက္ …. ယိုးဒယား အေျမာက္စခန္းေတြ …. အၾကီးအက်ယ္ တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခား ခဲ့ရဘူးပါတယ္…  ========================= ပထမ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္ =========================  တပ္မေတာ္ နဲ ့ ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ …. ပထမဆုံး ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မိ တဲ ့ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ …. ကိုးကန္ ့ေဒသ ဖုန္ - လ်ွံ အေရးအခင္း မွာျဖစ္ပါတယ္…  တပ္မေတာ္ အစိုးရ နဲ ့... ပထမဆုံး အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ယူထားတဲ ့…. ကိုးကန္႔ (M.N.D.A) အဖြဲ႔ဟာ .. ၁၉၉၅ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ ….. 'ဖုန္'မ်ိဳးႏြယ္စုက …. ဖုန္က်ားရွင္၊ ဖုန္က်ားဖူ၊ ဖုန္တာရွင္း တို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ ့အုပ္စု နဲ ့…. 'ရန္'မ်ိဳးႏြယ္စုက …. ရန္မိုး လွ်ံ၊ ရန္မိုးအန္း၊ ရန္က်ံဳးေ၀၊ ရန္က်ံဳးစီ တို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ ့ အုပ္စု …. အဖြဲ ့တြင္း အာဏာလုရင္း … တိုက္ပြဲေတြ အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ပြားပါတယ္… ရန္အုပ္စု ဘက္က .... ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ၀င္ကူတဲ ့အတြက္ … ဖုန္အုပ္စု အၾကီးအက်ယ္ အထိနာပါတယ္…  ခ်င္းေရႊေဟာ္ ျမိဳ ့ပါ မီးတင္ရွိဳ ့ခံရျပီး …. ဖုန္အုပ္စု ဘက္က တပ္အခ်ိဳ ့ဟာ … မိန္းမ ကေလးေတြပါ အပါအ၀င္… ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ရဲ  ့ အ၀ိုင္းခံရျပီး…. ေလာက္ကိုင္ ျမိဳ ့ထဲမွာ ပိတ္မိေနခဲ ့ပါတယ္ ....  အဲအခ်ိန္မွာ အခ်ိန္မီ ေရာက္လာတာက … မိတီၳလာ က … မနားတမ္း ေတာက္ေလ်ာက္ ခ်ီတက္လာတဲ ့ … အမွတ္ ၉၉ ေျချမန္ တပ္မပါ ….  ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ….. ပိတ္မိေနတဲ ့အရပ္သားေတြ နဲ ့… ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ အၾကား ၀င္ေရာက္ေနရာယူ …. ရင္ဆိုင္ထားလိုက္ပါတယ္ ….  တစ္ဆက္ထဲမွာပဲ … မံုးကိုး မံုးေဟာင္ေဒသဘက္ကို …. ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္လာတဲ့ ၀တပ္ဖြဲ ့ေတြကို … ေက်ာက္မဲ အေျခစိုက္ … အမွတ္ ၁ စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမွဳ ႒ာနခ်ဳပ္ တပ္ေတြက … ၾကားျဖတ္ ၀င္ေရာက္ ဟန္ ့တား …. ရပ္တန္ ့ေစလိုက္ပါတယ္….  အေျခအေန တင္းတင္းမာမာနဲ  ့… ႏွစ္ဖက္ တပ္ေတြ …. ရက္ အနည္းငယ္ၾကာ ရင္ဆိုင္ထားျပီးတဲ ့ေနာက္ …. ၀တပ္ဖြဲ ့ေတြ ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္ … ဒါ ပထမ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္….  ========================== ဒုတိယ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္ ==========================  ဒုတိယ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ … ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့ … ေလာက္ကိုင္အေရးအခင္း ျဖစ္ပါတယ္….  သိႏၷီျမိဳ ့နယ္ နမ့္ဆလတ္ ေက်းရြာ အနီးမွာ…. ကားတစ္စီး လမ္းေခ်ာ္ တိမ္းေမွာက္ျပီး ….. ယာဥ္ေမာင္းမ်ားက .... ကားကို စြန္ ့ျပစ္ ထြက္ေျပး သြားခဲ ့တဲ ့….. ျဖစ္စဥ္တစ္ခု မွာ ကားအတြင္း စနစ္တက် ထုပ္ပိုးထားတဲ ့ …. ေဒသႏၷရ စက္ရုံထုတ္ … လက္နက္ အမ်ားအျပား ကိုေတြ ့ရွိခဲ ့ရပါတယ္ …  ဒီျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ .... ၾသဂုတ္လ အတြင္းမွာ ... ေလာက္ကိုင္ျမိဳ ့ေပၚက .... လူသံုးကုန္စက္ရုံ အျဖစ္ ဟန္ျပထားတဲ ့….. မသကၤာဖြယ္ရာ ေနရာအမ်ားအျပားကို …. ျမန္မာနိူင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ ့က ..... ၀င္ေရာက္စီးနင္းရွာေဖြခဲ ့ျပီး …  ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန ့မွာေတာ့ … ေလာက္ကိုင္ ျမိဳ ့အထြက္ ရန္လံုၾကိဳင္းဂိတ္နားက ….. မသကၤာဖြယ္ စက္ရုံ ကို ၀င္ေရာက္ရွာေဖြတဲ ့….. ရဲတပ္ဖြဲ ့၀င္ ၃၀ ခန္ ့ဟာ…… အင္အား ၃၀၀ ေလာက္ရွိတဲ ့..... ကိုးကန္ ့တပ္ဖြဲ ့၀င္ေတြရဲ ့…. ဖမ္းဆီး ျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္…..  ဒီအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ … တပ္မေတာ္ အစိုးရဟာ …. ေလာက္ကိုင္မွာ တည္ရွိတဲ ့…… ေဒသကြပ္ကဲမွဳ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ေလာက္ကိုင္) လက္ေအာက္ခံ ….. တိုက္ခိုက္ေရး တပ္ရင္း ၅ ရင္းနဲ ့…… အမွတ္ ၅၀၆ အေျမာက္တပ္ရင္း ကို တပ္လွန္ ့ခဲ ့ျပီး ….  သိႏၷီ အေျခစိုက္ ….. အမွတ္ ၁၆ စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမွဳ ဌာနခ်ဳပ္ကို ... သိႏၷီ ကြမ္းလံု ခ်င္းေရႊေဟာ္ ေလာက္ကိုင္ လမ္းတေလ်ွာက္ … အလ်ွင္အျမန္ ခ်ီတက္လာေစကာ... ေလာက္ကိုင္ျမိဳ ့ရဲ ့အခ်က္အျခာေနရာေတြမွာ ….. ၀င္ေရာက္ တပ္စြဲ ေနရာယူလိုက္ ေစလိုက္ပါတယ္……။  သူ ့ေနာက္က တစ္ဆက္တည္း ကပ္ပါလာတဲ ့ …… စစ္ကိုင္း အမွတ္ ၃၃ ေျချမန္တပ္မကေတာ့ .... ကိုးကန္ ့ေဒသရဲ ့…. ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းမ်ား အားလံုးကို … ညတြင္းခ်င္း ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ ့ျပီး ….  မိတၳီလာဘက္က တက္လာတဲ ့….. အမွတ္ ၉၉ ေျချမန္တပ္မ ကေတာ့…. ညီေနာင္တံတားက တဆင့္ ….. ၀ ေဒသထဲကို ၀င္ေရာက္သြားကာ … ဟိုပန္…ပန္လံု ေဒသမွာ … ၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ားနဲ ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တပ္မ တစ္ခုလံုး ေနရာယူလိုက္ပါတယ္……  ေနာက္တစ္ေန ့မနက္မွာပဲ … အမွတ္ ၉၉ ေျချမန္တပ္မ ဟာ… ကိုးကန္ ့ေဒသနဲ ့၀ ေဒသၾကားမွာရွိတဲ ့… ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းမ်ား အားလံုးကို ျဖတ္ေတာက္ ပိတ္ဆို ့ျပစ္လိုက္ျပီး … ကိုးကန္ ့အေရးအခင္းၾကီး တစ္ခုလံုး ျပီးစီးသြားခ်ိန္အထိ … ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြကို ရင္ဆိုင္ထိန္းခ်ဳပ္ ထားခဲ့ပါတယ္…. ဒါ ဒုတိယ ျဖစ္စဥ္ပါ ….  ========================== တတိယ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္ ==========================  တတိယ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့  …. အဲဒီ ျဖစ္စဥ္ နဲ ့ တစ္ဆက္တည္း ဆက္ျဖစ္ပါတယ္ … ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ … တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို …. BGF နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ ့မ်ား ... အသြင္ ေျပာင္းလဲ ေပးခဲ့ေရး မူ အရ…. တပ္မေတာ္ အစိုးရဟာ … အဲဒီ ႏွစ္ စက္တင္ဘာလဆန္းမွာ  ၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို …. နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အျဖစ္.... ေျပာင္းလဲ ေပးေရး အစီအစဥ္ ကို …. ဖိအားေပး တိုက္တြန္းလာပါတယ္…  ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ …. ဒီအစီအစဥ္ကို ... မူအားျဖင့္ သေဘာတူညီခဲ ့ေပမယ့္ … နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ ့ေတြမွာ …. တပ္မေတာ္က ... ဒုတိယတပ္ရင္းမႉး ရာထူးတစ္ခုသာ ပါ၀င္ေရး ….  ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပုိင္းရွိ …. မုိင္းေပါက္၊ မိုင္းဖ်ံၿမိဳ႕မ်ား ႏွင့္ ... ယိုးဒယား နယ္စပ္ရွိ  ၀မ္ဟုန္ေဒသအား ….. ၀ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသအတြင္း …. ထည့္သြင္းေပးေရး စတဲ ့… အခ်က္ ကိုးခ်က္ ပါ၀င္တဲ ့.... ေတာင္းဆိုခ်က္ တစ္ခု ကို … ျပန္လည္ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္ …  တပ္မေတာ္ အစိုးရကေတာ့ … ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို လံုး၀ လက္မခံခဲ ့ဘဲ … မိုင္းလား အထူးေဒသ ၄ နဲ ့ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ ့… မိုင္းယန္းၿမိဳ႕နယ္ မိုင္းေပါက္၊ မုိင္းဖ်န္ ေဒသ အတြင္း႐ွိ …. ၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းေပးရန္ … ဆိုတဲ ့အခ်က္ေတြနဲ ့ .... ျပန္လည္တုန္ ့ျပန္ခဲ့ပါတယ္…  ဒီျပသနာ ဟာ … လအေတာ္ၾကာ ျဖစ္ပြားေနခဲ ့ျပီး … ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း မွာ …. တပ္မေတာ္ က ေျချမန္တပ္မ ၃ခု က … အသင့္အေနအထား နဲ ့.... လာေရာက္တပ္စြဲ ထားတဲ ့အထိ … အေျခအေန တင္းမာခဲ့ပါတယ္…  ေနာက္ဆံုးမွာ … ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ သြားခဲ့ေပမယ့္ …. နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ ့စည္းေရး ကိစၥကေတာ့ … ဒီေန ့အထိ သေဘာတူညီမွဳ မရခဲ့ပါဘူး ….  ဒီတင္းမာမွဳ ရဲ ့အက်ိဳးဆက္ အျဖစ္ … ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ခ်ိန္မွာ … ဝ'ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း ပါ  …. ျမိဳ ့နယ္ ေျခာက္ ၿမိဳ႕ နယ္မွ …. ဟိုပန္ႏွင့္ မက္မန္း (ေမာ္ဖာ) ႏွစ္ၿမိဳ႕နယ္ မွာသာ … ေရြးေကာက္ပြဲ ျပဳလုပ္နိူင္ခဲ ့ျပီး ….  က်န္တဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳ ေဒသေတြ ျဖစ္တဲ ့…. မိုင္းေမာ၊ ပန္ဝိုင္၊ နားဖန္း၊ ပန္ဆန္း ၿမိဳ႕နယ္ေတြ မွာ … ေရြးေကာက္ပြဲ မျပဳလုပ္နိူင္ခဲ ့ပါဘူး…. ဒါက တတိယ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္…..  ========================= စတုတၳ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္ =========================  စတုတၳျဖစ္စဥ္က …. ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလထဲမွာ စတင္ပါတယ္ …. တျဖည္းျဖည္း နဲ ့ နယ္ေျမခ်ဲ ့ထြင္ တပ္စြဲလာတဲ ့… ၀ ေတာင္ပိုင္း ေဒသ တပ္ဖြဲ ့စခန္းေတြကို … တပ္မေတာ္ က ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခိုင္းတာက ေန … အစျပဳတာျဖစ္ပါတယ္…  တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕ႏႇင့္ အနီးတစ္၀ိုက္ရွိ … မိုင္းတံု၊ မိုင္းဆတ္၊ မိုင္းယြန္း အစရွိတဲ ့…. ေဒသေတြမွာ တပ္စြဲထားတဲ ့‘၀’ တပ္စခန္းေတြကို …. ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခိုင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္ ….  ၀ေတာင္ပိုင္း ေဒသတြင္း တပ္စခန္းေတြက ... တပ္ဖြဲ ့၀င္ အင္အားစာရင္း တင္ျပဖို ့…. တပ္မေတာ္မႇ ေတာင္းခံခဲ့ျပီး …. တပ္စခန္းအခ်ဳိ႕ကို ဆုတ္ခြာဖို ့သတိေပးခဲ့ျခင္း …. မဆုတ္ခြာတဲ ့ တပ္စခန္းေတြကို …. တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းေတြက ၀ိုင္းထားျခင္း … စတဲ ့ဖိအားေပးမွဳေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္….  ဒီျဖစ္စဥ္မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က … ခိုလန္ မွာ အသစ္ဖြင့္လွစ္လိုက္တဲ ့ … အေရွ ့အလယ္ပိုင္းတိုင္း စစ္႒ာနခ်ဳပ္ …. လက္ေအာက္ခံတပ္ေတြပါ ပါ၀င္လာျပီး … ၀ ေတာင္ပိုင္း နဲ ့ ေျမာက္ပိုင္း ေဒသ ရဲ ့… ဆက္သြယ္မွဳ လမ္းေၾကာင္းေတြကို … တပ္မေတာ္က ေခတၱ ျဖတ္ေတာက္ ထိန္းခ်ုဳပ္ ... ေနရာယူထား ခဲ့ပါတယ္…  ဒီ အေျခအေန တင္းမာမွဳ ဟာ … ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္ေန ့ က်ိဳင္းတံုျမိဳ ့မွာ… ျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီ က… ဒုတိယ ဥကၠဌ ဦးသိန္းေဇာ္ နဲ ့… ၀ တပ္ဖြဲ ့ ျပင္ပဆက္ဆံေရး ႒ာန …. ႒ာနၾကီးမွဴး ဦးေက်ာက္ေကာ္ကန္ တို ့… ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးျပီး … ၀ တပ္ဖြဲ ့စခန္းအခ်ိဳ ့ကို … ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေပးလိုက္တဲ ့ေနာက္မွာ …. အထိုက္အေလ်ာက္ .... ေျပလည္မွဳ ရသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္….  ( ေရးသားသူ - ရဲမိုး )  ( အပိုင္း ၃ ေနာက္ရက္ ဆက္တင္ပါမည္ )  ( အပိုင္း ၁ - လင့္ ) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=526966287416271&set=a.127107237402180.24229.100003087144846&type=1&theater
၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - အပိုင္း ၂
=======================================
(ခ) တပ္မေတာ္ အစိုးရ ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး
---------------------------------------------------------
တပ္မေတာ္ အစိုးရ နဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ အၾကား ….
အပစ္အခတ္ရပ္စဲ ခဲ့တာဟာ ….
၉.၅.၁၉၈၉ ရက္ေန ့မွာ …
၂၅ ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္ ….
အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ ခဲ ့ျပီးတဲ ့ေနာက္မွာ …
၀ အထူးေဒသ ၂ ဟာ ….
က်န္တဲ ့ အထူးေဒသေတြထက္ …
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ ….
တစ္ဟုန္ထိုး ဖြံျဖိဳးတိုးတက္ လာခဲ့ပါတယ္ …

၁၉၉၃ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသားညီလာခံ ....
စတင္ က်င္းပစဥ္ ကတည္းက….
‘၀’ အထူးေဒသ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ....
ပါ၀င္တက္ေရာက္ခဲ့ျပီး ....
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အရ …
‘၀’ ေဒသဟာ ....
ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္ ….
ေဒသတြင္း တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ၁၈ မ်ဳိး ေနထိုင္လ်က္ရႇိၿပီး ….
ဧရိယာ စတုရန္းကီလိုမီတာ .....
တစ္ေသာင္းခုႏွစ္ေထာင္ခန္႕ က်ယ္၀န္းတဲ ့…
၀ ေတာင္ပိုင္း နဲ ့ ေျမာက္ပိုင္းေဒသ ႏွစ္ခုကို ….
၀၊ ဂ်င္းေဖာ၊ တ႐ုတ္၊ လားဟူႏႇင့္ ရႇမ္း ....
အဖြဲ ့၀င္ ၂၁ဦး ပါ၀င္တဲ့ …
ဗဟို ေကာ္မတီတစ္ခုက စီမံခန္ ့ခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ …
အပစ္အခတ္ရပ္စဲစဥ္က …
ေထာင္ဂဏန္း အနည္းငယ္မ်ွသာ ရွိခဲ့တဲ ့ ၀တပ္ဖြဲ ့ဟာ …
ယခုအခ်ိန္မွာ …
ေျမာက္ပိုင္း ေဒသမွာ ....
တပ္မဟာ ၃ ခု ႏွင့္ တပ္ရင္း ၂၂ ရင္း ….
ေတာင္ပိုင္း ေဒသမွာ ....
တပ္မဟာ ၅ ခု ႏွင့္ တပ္ရင္း ၂၂ ရင္း …
စုစုေပါင္း တပ္မဟာ ၈ခု ၊ တပ္ရင္း ၄၄ရင္း ….
အျမဲတန္း စစ္အင္အား ၃၀၀၀၀ ခန္ ့ နဲ ့…
ေခတ္မီ လက္နက္မ်ား …
တပ္ဆင္ တည္ေဆာက္ ထားနိူင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္…
တပ္မေတာ္ နဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ား အၾကား ….
အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးကတည္းက ….
ဆက္ဆံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ ့ ….
ဆက္ဆံေရး သမိုင္းကို ….
ျပန္လည္သံုးသပ္ရမယ္ဆိုရင္ ….
တပ္မေတာ္ နဲ ့ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ ့့ ျဖစ္စဥ္ ႏွစ္ခု
ႏွစ္ဖက္တပ္မ်ား ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ ….
အေျခအေန တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္ ေလးခု ….
စုစုေပါင္း ျဖစ္စဥ္ ၆ခု ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ရတာကို …
ျပန္လည္ေလ့လာ သံုးသပ္ နိူင္ပါတယ္ ….
=====================
ပထမ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္
=====================
အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးကာစ ...
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ တစ္၀ိုက္မွာ …
ေတာင္ပိုင္း ၀ေဒသက တပ္အခ်ိဳ ့ နဲ ့…
ခြန္ဆာ ရဲ ့ MTA တပ္ ေတြဟာ …
မူးယစ္ေဆး၀ါး နဲ ့နယ္ေျမ လုတဲ ့ျပသနာမ်ား ေၾကာင့္ …
ဆက္ဆံေရးအေတာ္ တင္းမာလာပါတယ္…
ဒီတင္းမာမွဳဟာ ...
၁၉၉၃ ခုႏွစ္၀န္းက်င္ …
MTA အင္အား ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ရွိလာခ်ိန္ ….
SAM Series ေ၀ဟင္ပစ္ ပုခံုးထမ္းဒံုးလက္နက္လို …
လက္နက္ေတြ အပါအ၀င္ …
ေခတ္မီ လက္နက္အမ်ားအျပား ပိုင္ဆိုင္လာခ်ိန္ …
ခြန္ဆာ အေနနဲ ့ သူ ့ကိုယ္သူ ….
ရွမ္းျပည္ရဲ ့သမၼတ အျဖစ္ ထေၾကျငာျပီးခ်ိန္မွာ …
စတင္ ေပါက္ကြဲ ပါတယ္…..
တိုက္ပြဲ စ ျဖစ္ပြားတဲ ့အခါ ….
လူအင္အား လက္နက္အင္အား ....
အဖက္ဖက္က သာလြန္တဲ ့ …
MTA ေတြေၾကာင့္ ….
၀တပ္ဖြဲ ့ေတြ အေတာ္အထိနာကုန္ျပီး …
ေနာက္ဆုံးမွာ တပ္မေတာ္ အစိုးရကို ….
ဆက္သြယ္ အကူအညီေတာင္းခံရတဲ ့အေနအထားထိ …
ဆိုက္ေရာက္လာ ရပါတယ္…
တပ္မေတာ္ ေနရာက ၾကည့္ရင္ ….
လက္ရွိ အင္အား ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္အထိ ရွိေနျပီး…
ဟိုမိန္းမွာ ႒ာနခ်ဳပ္ၾကီး ဖြင့္ကာ …
နိူင္ငံျခား သံတမန္ေတြေတာင္ လာေတြ ့ေနရတဲ ့အထိ …
ၾကီးထြားလာေနတဲ ့ ခြန္ဆာ ရဲ ့တပ္ဖြဲ ့ေတြကို …
ထိန္းခ်ဳပ္ နိူင္ဖို ့ ....
လိုကို လိုအပ္ေနပါတယ္….
ဒါေပမယ့္ ဒီထက္ပို အေရးၾကီးတဲ ့ ....
ကိစၥၾကီးတစ္ခု ရွိေနပါေသးတယ္…
အဲဒါကေတာ့ ….
ယိုးဒယားနိူင္ငံက အစဥ္အဆက္ က်င့္သံုးလာတဲ ့ …
ၾကားခံ နယ္ေျမ ၀ါဒ ( Buffer Zone Policy ) ပဲ ျဖစ္ပါတယ္…
ျပည္တြင္းစစ္ သက္တမ္းတစ္ေလ်ာက္ ….
ဒီ ေပၚလစီရဲ ့ဒဏ္ကို ...
တပ္မေတာ္က ခံစားခဲ့ရေပါင္း မ်ားလွပါျပီ…
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ ့စခန္းေတြကို …
ဒုကၡသည္စခန္း အမည္ခံျပီး ဖြင့္ခြင့္ေပး …
လက္နက္ခဲယမ္းရိကၡာ ေထာက္ပံ ့မွဳ …
ေဆးကုသ ေပးေနမွဳ …
နယ္စပ္တစ္ေလ်ာက္ ….
သယံဇာတမ်ား ခိုးထုတ္မွဳအေပၚ ….
အိမ္နီးခ်င္း နိူင္ငံရဲ ့အျမတ္ထုတ္ ေနမွဳတို ့ဟာ….
ဒီ ျပည္တြင္းစစ္ မီး ကို ....
ဘယ္ေတာ့မွ ျငိမ္းသတ္လို ့မရခဲ့ပါဘူး….
ဒီတစ္ခါေတာ့ ...
တပ္မေတာ္အစိုးရ ရဲ ့ အလွည့္ ေရာက္လာပါျပီ…
တန္ျပန္ ၾကားခံနယ္ေျမ မူ၀ါဒ
( Counter Buffer Zone Policy ) ဟာ …
စတင္ အသက္၀င္လာပါေတာ့မယ္ ….
၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္လယ္ပိုင္းမွာ…
ေျမာက္ပိုင္း ေဒသက ၀ တပ္ဖြဲ ့အမ်ားအျပားဟာ …
ေတာင္ပိုင္း ေဒသကို စစ္ကူအျဖစ္ …
ရုတ္တရက္ ဘြားကနဲ ေရာက္ခ်လာပါတယ္ …
၀ တပ္ေတြဟာ ....
လက္နက္ခဲယမ္းကိုလဲ ေဖာေဖာသီသီ သံုးနိူင္လာျပီး ….
တိုက္ပြဲမွာ ဒဏ္ရာရတဲ ့သူေတြဟာလဲ …
ရိကၡာ နဲ ့ ေဆး၀ါးကုသမွဳ ေတြ ...
ရုတ္တရက္ ေကာင္းမြန္လာတာေၾကာင့္ …
လ်ွင္လ်ွင္ျမန္ျမန္ ျပန္ျပီး ...
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ နိူင္လာပါတယ္…
ဒီ တိုက္ပြဲစဥ္ေတြဟာ …
၁၉၉၅ ႏွစ္ဦးအထိ ဆက္တိုက္ ...
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျဖစ္ပြားေနခဲ ့ပါတယ္…
ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ....
အင္အားေထာင္နဲ ့ခ်ီ က်ဆံုးခဲ့ခ်ိန္ …
ခြန္ဆာ အဖြဲ ့မွ ကမ္းရြက္ ဦးေဆာင္တဲ ့ရွမ္း အဖြဲ ့မွ …
အင္အား ၄၀၀၀ ေထာင္ နီးပါး နဲ ့ခြဲထြက္ကာ …
တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲလိုက္ခ်ိန္ ….
စတဲ ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ …
ခြန္ဆာ ရဲ ့အမ္တီေအ တပ္ဖြဲ ့ဟာ…
တပ္မေတာ္ထံ လူအင္အား ၁၄၀၀၀…
လက္နက္မ်ိဳးစံု ၈၀၀၀ ေက်ာ္ …
မိုင္းမ်ိဳးစံု ၅၈၀၀၀ ေက်ာ္ …
က်ည္ဆန္ ၂သန္းေက်ာ္ တို ့နဲ ့အတူ ….
အၾကြင္းမဲ ့ လက္နက္ခ် လိုက္ပါေတာ့တယ္….
ဒီေနာက္မွာေတာ့….
ယိုးဒယား ျမန္မာနယ္စပ္မွာ ...
အရင္ ယိုးဒယားနဲ ့ပလဲနံပသင့္တဲ ့ …
MTA ခြန္ဆာ့တပ္ဖြဲ ့ေတြ ရဲ ့ေနရာမွာ….
အစားထိုး ၀င္ေရာက္လာတဲ ့ ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ ….
ယိုးဒယားနိူင္ငံ အတြက္ ....
အက်ပ္ရုိက္စရာ …
Buffer Zone ၾကီး တစ္ခု အျဖစ္ ....
ေပၚထြက္လို ့လာခဲ့ပါျပီ ….
======================
ဒုတိယ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္
======================
ဒုတိယ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ …
၂၀.၅.၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ...
နံနက္ ၄ နာရီ ၁၅ မွာ စျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့ ….
ယိုးဒယား နဲ ့ နယ္စပ္ေဒသ ...
ကန္ ့သတ္စစ္ပြဲ အတြင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္…
ႏွစ္ဖက္စလုံးက ….
နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ တိုက္ခိုက္မွဳမ်ား ...
အမ်ားအျပား ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး …
ဒီ တိုက္ခိုက္မွဳေတြ အတြက္ ….
ယိုးဒယားဖက္က ....
SURA ရွမ္းလက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ ကို အသံုးျပဳခဲ့ကာ…
တပ္မေတာ္ ဖက္ကေတာ့ ….
၀ ေတာင္ပိုင္းေဒသ ...
အမွတ္၁၇၁ စစ္ေဒသ လက္ေအာက္ခံ ….
၀ တပ္ရင္း မ်ား အားလုံးလိုလို ...
ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါတယ္…
၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လလယ္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ ့ …
ညတိုက္ပြဲ တစ္ခုမွာ …
၀တပ္ဖြဲ ့၀င္ အမ်ားအျပားဟာ …
ယိုးဒယား နယ္ေျမထဲကို ...
ႏွစ္ကီလိုမီတာေလာက္အထိ ..
စိမ့္၀င္သြားျပီး …
ယိုးဒယား အေျမာက္စခန္းေတြရဲ ့ …..
ေရွ ့ကာတပ္ စခန္းေတြ အားလံုးနီးပါးကို …
ညတြင္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ ...
ဖ်က္ဆီးမီးရွိဳ ့ ျပစ္လိုက္တဲ ့အတြက္ ….
ယိုးဒယား အေျမာက္စခန္းေတြ ….
အၾကီးအက်ယ္ တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခား ခဲ့ရဘူးပါတယ္…
=========================
ပထမ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္
=========================
တပ္မေတာ္ နဲ ့ ၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ….
ပထမဆုံး ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မိ တဲ ့ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ….
ကိုးကန္ ့ေဒသ ဖုန္ - လ်ွံ အေရးအခင္း မွာျဖစ္ပါတယ္…
တပ္မေတာ္ အစိုးရ နဲ ့...
ပထမဆုံး အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ယူထားတဲ ့….
ကိုးကန္႔ (M.N.D.A) အဖြဲ႔ဟာ ..
၁၉၉၅ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ …..
'ဖုန္'မ်ိဳးႏြယ္စုက ….
ဖုန္က်ားရွင္၊ ဖုန္က်ားဖူ၊ ဖုန္တာရွင္း တို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ ့အုပ္စု နဲ ့….
'ရန္'မ်ိဳးႏြယ္စုက ….
ရန္မိုး လွ်ံ၊ ရန္မိုးအန္း၊ ရန္က်ံဳးေ၀၊ ရန္က်ံဳးစီ တို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ ့ အုပ္စု ….
အဖြဲ ့တြင္း အာဏာလုရင္း …
တိုက္ပြဲေတြ အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ပြားပါတယ္…
ရန္အုပ္စု ဘက္က ....
၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ၀င္ကူတဲ ့အတြက္ …
ဖုန္အုပ္စု အၾကီးအက်ယ္ အထိနာပါတယ္…
ခ်င္းေရႊေဟာ္ ျမိဳ ့ပါ မီးတင္ရွိဳ ့ခံရျပီး ….
ဖုန္အုပ္စု ဘက္က တပ္အခ်ိဳ ့ဟာ …
မိန္းမ ကေလးေတြပါ အပါအ၀င္…
၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ရဲ ့ အ၀ိုင္းခံရျပီး….
ေလာက္ကိုင္ ျမိဳ ့ထဲမွာ ပိတ္မိေနခဲ ့ပါတယ္ ....
အဲအခ်ိန္မွာ အခ်ိန္မီ ေရာက္လာတာက …
မိတီၳလာ က …
မနားတမ္း ေတာက္ေလ်ာက္ ခ်ီတက္လာတဲ ့ …
အမွတ္ ၉၉ ေျချမန္ တပ္မပါ ….
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း …..
ပိတ္မိေနတဲ ့အရပ္သားေတြ နဲ ့…
၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ အၾကား ၀င္ေရာက္ေနရာယူ ….
ရင္ဆိုင္ထားလိုက္ပါတယ္ ….
တစ္ဆက္ထဲမွာပဲ …
မံုးကိုး မံုးေဟာင္ေဒသဘက္ကို ….
ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္လာတဲ့ ၀တပ္ဖြဲ ့ေတြကို …
ေက်ာက္မဲ အေျခစိုက္ …
အမွတ္ ၁ စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမွဳ ႒ာနခ်ဳပ္ တပ္ေတြက …
ၾကားျဖတ္ ၀င္ေရာက္ ဟန္ ့တား ….
ရပ္တန္ ့ေစလိုက္ပါတယ္….
အေျခအေန တင္းတင္းမာမာနဲ ့…
ႏွစ္ဖက္ တပ္ေတြ ….
ရက္ အနည္းငယ္ၾကာ ရင္ဆိုင္ထားျပီးတဲ ့ေနာက္ ….
၀တပ္ဖြဲ ့ေတြ ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္ …
ဒါ ပထမ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္….
==========================
ဒုတိယ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္
==========================
ဒုတိယ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ …
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့ …
ေလာက္ကိုင္အေရးအခင္း ျဖစ္ပါတယ္….
သိႏၷီျမိဳ ့နယ္ နမ့္ဆလတ္ ေက်းရြာ အနီးမွာ….
ကားတစ္စီး လမ္းေခ်ာ္ တိမ္းေမွာက္ျပီး …..
ယာဥ္ေမာင္းမ်ားက ....
ကားကို စြန္ ့ျပစ္ ထြက္ေျပး သြားခဲ ့တဲ ့…..
ျဖစ္စဥ္တစ္ခု မွာ
ကားအတြင္း စနစ္တက် ထုပ္ပိုးထားတဲ ့ ….
ေဒသႏၷရ စက္ရုံထုတ္ …
လက္နက္ အမ်ားအျပား ကိုေတြ ့ရွိခဲ ့ရပါတယ္ …
ဒီျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ....
ၾသဂုတ္လ အတြင္းမွာ ...
ေလာက္ကိုင္ျမိဳ ့ေပၚက ....
လူသံုးကုန္စက္ရုံ အျဖစ္ ဟန္ျပထားတဲ ့…..
မသကၤာဖြယ္ရာ ေနရာအမ်ားအျပားကို ….
ျမန္မာနိူင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ ့က .....
၀င္ေရာက္စီးနင္းရွာေဖြခဲ ့ျပီး …
ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန ့မွာေတာ့ …
ေလာက္ကိုင္ ျမိဳ ့အထြက္ ရန္လံုၾကိဳင္းဂိတ္နားက …..
မသကၤာဖြယ္ စက္ရုံ ကို ၀င္ေရာက္ရွာေဖြတဲ ့…..
ရဲတပ္ဖြဲ ့၀င္ ၃၀ ခန္ ့ဟာ……
အင္အား ၃၀၀ ေလာက္ရွိတဲ ့.....
ကိုးကန္ ့တပ္ဖြဲ ့၀င္ေတြရဲ ့….
ဖမ္းဆီး ျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္…..
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ …
တပ္မေတာ္ အစိုးရဟာ ….
ေလာက္ကိုင္မွာ တည္ရွိတဲ ့……
ေဒသကြပ္ကဲမွဳ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ေလာက္ကိုင္) လက္ေအာက္ခံ …..
တိုက္ခိုက္ေရး တပ္ရင္း ၅ ရင္းနဲ ့……
အမွတ္ ၅၀၆ အေျမာက္တပ္ရင္း ကို တပ္လွန္ ့ခဲ ့ျပီး ….
သိႏၷီ အေျခစိုက္ …..
အမွတ္ ၁၆ စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမွဳ ဌာနခ်ဳပ္ကို ...
သိႏၷီ ကြမ္းလံု ခ်င္းေရႊေဟာ္ ေလာက္ကိုင္ လမ္းတေလ်ွာက္ …
အလ်ွင္အျမန္ ခ်ီတက္လာေစကာ...
ေလာက္ကိုင္ျမိဳ ့ရဲ ့အခ်က္အျခာေနရာေတြမွာ …..
၀င္ေရာက္ တပ္စြဲ ေနရာယူလိုက္ ေစလိုက္ပါတယ္……။
သူ ့ေနာက္က တစ္ဆက္တည္း ကပ္ပါလာတဲ ့ ……
စစ္ကိုင္း အမွတ္ ၃၃ ေျချမန္တပ္မကေတာ့ ....
ကိုးကန္ ့ေဒသရဲ ့….
ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းမ်ား အားလံုးကို …
ညတြင္းခ်င္း ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ ့ျပီး ….
မိတၳီလာဘက္က တက္လာတဲ ့…..
အမွတ္ ၉၉ ေျချမန္တပ္မ ကေတာ့….
ညီေနာင္တံတားက တဆင့္ …..
၀ ေဒသထဲကို ၀င္ေရာက္သြားကာ …
ဟိုပန္…ပန္လံု ေဒသမွာ …
၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ားနဲ ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
တပ္မ တစ္ခုလံုး ေနရာယူလိုက္ပါတယ္……
ေနာက္တစ္ေန ့မနက္မွာပဲ …
အမွတ္ ၉၉ ေျချမန္တပ္မ ဟာ…
ကိုးကန္ ့ေဒသနဲ ့၀ ေဒသၾကားမွာရွိတဲ ့…
ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္းမ်ား အားလံုးကို
ျဖတ္ေတာက္ ပိတ္ဆို ့ျပစ္လိုက္ျပီး …
ကိုးကန္ ့အေရးအခင္းၾကီး တစ္ခုလံုး ျပီးစီးသြားခ်ိန္အထိ …
၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြကို ရင္ဆိုင္ထိန္းခ်ဳပ္ ထားခဲ့ပါတယ္….
ဒါ ဒုတိယ ျဖစ္စဥ္ပါ ….
==========================
တတိယ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္
==========================
တတိယ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ….
အဲဒီ ျဖစ္စဥ္ နဲ ့ တစ္ဆက္တည္း ဆက္ျဖစ္ပါတယ္ …
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ …
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို ….
BGF နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ ့မ်ား ...
အသြင္ ေျပာင္းလဲ ေပးခဲ့ေရး မူ အရ….
တပ္မေတာ္ အစိုးရဟာ …
အဲဒီ ႏွစ္ စက္တင္ဘာလဆန္းမွာ
၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို ….
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အျဖစ္....
ေျပာင္းလဲ ေပးေရး အစီအစဥ္ ကို ….
ဖိအားေပး တိုက္တြန္းလာပါတယ္…
၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ ….
ဒီအစီအစဥ္ကို ...
မူအားျဖင့္ သေဘာတူညီခဲ ့ေပမယ့္ …
နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ ့ေတြမွာ ….
တပ္မေတာ္က ...
ဒုတိယတပ္ရင္းမႉး ရာထူးတစ္ခုသာ ပါ၀င္ေရး ….
ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပုိင္းရွိ ….
မုိင္းေပါက္၊ မိုင္းဖ်ံၿမိဳ႕မ်ား ႏွင့္ ...
ယိုးဒယား နယ္စပ္ရွိ ၀မ္ဟုန္ေဒသအား …..
၀ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသအတြင္း ….
ထည့္သြင္းေပးေရး စတဲ ့…
အခ်က္ ကိုးခ်က္ ပါ၀င္တဲ ့....
ေတာင္းဆိုခ်က္ တစ္ခု ကို …
ျပန္လည္ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္ …
တပ္မေတာ္ အစိုးရကေတာ့ …
ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို လံုး၀ လက္မခံခဲ ့ဘဲ …
မိုင္းလား အထူးေဒသ ၄ နဲ ့ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ ့…
မိုင္းယန္းၿမိဳ႕နယ္ မိုင္းေပါက္၊ မုိင္းဖ်န္ ေဒသ အတြင္း႐ွိ ….
၀ တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းေပးရန္ …
ဆိုတဲ ့အခ်က္ေတြနဲ ့ ....
ျပန္လည္တုန္ ့ျပန္ခဲ့ပါတယ္…
ဒီျပသနာ ဟာ …
လအေတာ္ၾကာ ျဖစ္ပြားေနခဲ ့ျပီး …
ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း မွာ ….
တပ္မေတာ္ က ေျချမန္တပ္မ ၃ခု က …
အသင့္အေနအထား နဲ ့....
လာေရာက္တပ္စြဲ ထားတဲ ့အထိ …
အေျခအေန တင္းမာခဲ့ပါတယ္…
ေနာက္ဆံုးမွာ …
၀ တပ္ဖြဲ ့ေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ သြားခဲ့ေပမယ့္ ….
နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ ့စည္းေရး ကိစၥကေတာ့ …
ဒီေန ့အထိ သေဘာတူညီမွဳ မရခဲ့ပါဘူး ….
ဒီတင္းမာမွဳ ရဲ ့အက်ိဳးဆက္ အျဖစ္ …
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ခ်ိန္မွာ …
ဝ'ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း ပါ ….
ျမိဳ ့နယ္ ေျခာက္ ၿမိဳ႕ နယ္မွ ….
ဟိုပန္ႏွင့္ မက္မန္း (ေမာ္ဖာ) ႏွစ္ၿမိဳ႕နယ္ မွာသာ …
ေရြးေကာက္ပြဲ ျပဳလုပ္နိူင္ခဲ ့ျပီး ….
က်န္တဲ ့၀ တပ္ဖြဲ ့ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳ ေဒသေတြ ျဖစ္တဲ ့….
မိုင္းေမာ၊ ပန္ဝိုင္၊ နားဖန္း၊ ပန္ဆန္း ၿမိဳ႕နယ္ေတြ မွာ …
ေရြးေကာက္ပြဲ မျပဳလုပ္နိူင္ခဲ ့ပါဘူး….
ဒါက တတိယ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္…..
=========================
စတုတၳ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တင္းမာမွဳ ျဖစ္စဥ္
=========================
စတုတၳျဖစ္စဥ္က ….
၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလထဲမွာ စတင္ပါတယ္ ….
တျဖည္းျဖည္း နဲ ့ နယ္ေျမခ်ဲ ့ထြင္ တပ္စြဲလာတဲ ့…
၀ ေတာင္ပိုင္း ေဒသ တပ္ဖြဲ ့စခန္းေတြကို …
တပ္မေတာ္ က ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခိုင္းတာက ေန …
အစျပဳတာျဖစ္ပါတယ္…
တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕ႏႇင့္ အနီးတစ္၀ိုက္ရွိ …
မိုင္းတံု၊ မိုင္းဆတ္၊ မိုင္းယြန္း အစရွိတဲ ့….
ေဒသေတြမွာ တပ္စြဲထားတဲ ့‘၀’ တပ္စခန္းေတြကို ….
ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခိုင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္ ….
၀ေတာင္ပိုင္း ေဒသတြင္း တပ္စခန္းေတြက ...
တပ္ဖြဲ ့၀င္ အင္အားစာရင္း တင္ျပဖို ့….
တပ္မေတာ္မႇ ေတာင္းခံခဲ့ျပီး ….
တပ္စခန္းအခ်ဳိ႕ကို ဆုတ္ခြာဖို ့သတိေပးခဲ့ျခင္း ….
မဆုတ္ခြာတဲ ့ တပ္စခန္းေတြကို ….
တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းေတြက ၀ိုင္းထားျခင္း …
စတဲ ့ဖိအားေပးမွဳေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္….
ဒီျဖစ္စဥ္မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က …
ခိုလန္ မွာ အသစ္ဖြင့္လွစ္လိုက္တဲ ့ …
အေရွ ့အလယ္ပိုင္းတိုင္း စစ္႒ာနခ်ဳပ္ ….
လက္ေအာက္ခံတပ္ေတြပါ ပါ၀င္လာျပီး …
၀ ေတာင္ပိုင္း နဲ ့ ေျမာက္ပိုင္း ေဒသ ရဲ ့…
ဆက္သြယ္မွဳ လမ္းေၾကာင္းေတြကို …
တပ္မေတာ္က ေခတၱ ျဖတ္ေတာက္ ထိန္းခ်ုဳပ္ ...
ေနရာယူထား ခဲ့ပါတယ္…
ဒီ အေျခအေန တင္းမာမွဳ ဟာ …
၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္ေန ့ က်ိဳင္းတံုျမိဳ ့မွာ…
ျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီ က…
ဒုတိယ ဥကၠဌ ဦးသိန္းေဇာ္ နဲ ့…
၀ တပ္ဖြဲ ့ ျပင္ပဆက္ဆံေရး ႒ာန ….
႒ာနၾကီးမွဴး ဦးေက်ာက္ေကာ္ကန္ တို ့…
ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးျပီး …
၀ တပ္ဖြဲ ့စခန္းအခ်ိဳ ့ကို …
ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေပးလိုက္တဲ ့ေနာက္မွာ ….
အထိုက္အေလ်ာက္ ....
ေျပလည္မွဳ ရသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္….
( ေရးသားသူ - ရဲမိုး )
( အပိုင္း ၃ ေနာက္ရက္ ဆက္တင္ပါမည္ )
( အပိုင္း ၁ - လင့္ ) https://www.facebook.com/photo.php?fbid=526966287416271&set=a.127107237402180.24229.100003087144846&type=1&theater

တပ္ နဲ့ ျပည္ သူ ျမဲ ျကည္ ျဖဴ

$
0
0
 Photo: ဆူး ေလ ဘိုး ဘိုး ျကီး မ ဟုတ္ ပါ .....( သို့ မ ဟုတ္)  တပ္ နဲ့ ျပည္ သူ ျမဲ ျကည္ ျဖဴ  အ ခ်ိန္ သည္ ကား လြန္ ခဲ့ ေသာ( ၁၈ ) ႏွစ္ တပ္ မ ေတာ္ ေန့။ ေန ရာ သည္ ကား ျမန္ မာ နိဳင္ ငံ ၏  ျမိဳ့ ေတာ္  မ ဟာ ရန္ ကုန္၊ စိမ္း လန္း စို ေျပ ေသာ ဦး ဝိ စာ ရ လမ္း တ ေလ်ာက္...... အ တိတ္ ကို ျပန္ လည္  လြမ္း ေမာ တ သ ေန တာ မ ဟုတ္ ေပ မဲ့ အ တိတ္ ဆို တာ သ ပိတ္ ထဲ ထဲ့ ျပီး ၊ ေမွာက္ ထား လို့ ရ တဲ့ အ ရာ ကား မ ဟုတ္။တိုက္ ဆိုင္ မွု ရွိ တိုင္း ျပန္ ေပၚ တတ္ သည့္ အ ရာ။  ေခတ္ ကာ လ က ခု ေခတ္ လို ပန္း ကံုး စြပ္ မည့္ သူ၊ အား ေပး မည့္ သူ မ်ား ကို ျကို တင္ စီ စဥ္ ထား ျပီး  အ လွည့္ က် ပန္း ကုံုး စြပ္ ျက သည့္ ေခတ္ မ ဟုတ္။ ဦး ဝိ စာ ရ လမ္း တ ေလ်ာက္ မည္ သူ မ ဆို Open to All.   ပန္း ကံုး စြပ္ သူ၊ အား ေပး သူ ေတြ မ်ား လြန္း လို့ ၆ ေယာက္ တန္း အ လံ ကိုင္ တပ္ ဖြဲ့ ေတာင္ဦး ဝိ စာ ရ အ ဝိုင္း နား ေရာက္ ရင္ ဖြဲ့ စည္း ပံု ပ်က္ ျပီး  လူ အုပ္ ျကား ထဲ ၂ ေယာက္ တ တြဲ တိုး ေလ်ာက္ ရ  တဲ့ ေခတ္။    စစ္ ေျကာင္း ေတြ စ ခြဲ ျပီ ဆို က ထဲ က ကိုယ့္ အိမ္ နဲ့ နီး တဲ့ စစ္ ေျကာင္း ေရာက္ ဖို့ ဆု ေတာင္း ရ တာ အ ေမာ။ ဆု ေတာင္း က ျပည့္ ပါ တယ္။ အ ပို ဆု ေတာင္ ရ ေသး။  အ လံ ကိုင္တပ္ ဖြဲ့ ရဲ့ ေရွွ့ ဆံု တန္း ညာ ဖက္မွာ ေလ်ာက္ ရ ပါ တယ္။ ရူ ပါ ကို အ ေျခခံ ျပီး ေရြး တယ္ လို့ ေတာ့ ေျပာ ျက တာ ဘဲ။ ဟုတ္ ေလာက္ ပါ တယ္ ေလ....    အ ရြယ္ က လဲ ငယ္ ေရ တပ္ က လဲ ျဖစ္ ျပန္  ( ျကည္း နဲ့ ေလ က အ ဖြဲ့ ေတြ က ေတာ့ ဆဲ ေတာ့ မွာ ဘဲ ) ၊ ေန ရာ က လဲ ေရွ့ ဆံုး တန္း ညာ ဖက္ ဆို ေတာ့ ရ လိုက္ တဲ့ ပန္း ကံုး ေတြ ဆို တာ မ်က္ ႏွာ ေတာင္ ဖံုး  လို့ လမ္း ေတာင္ မ နဲ ေလ်ာက္ ရ တယ္။ မ ဆီ မ ဆိုင္ ပန္း ကံုး အ ရ နည္း တဲ့ စစ္ ေရး ျပ မွူး ျကီး ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ ....ကို  အား နာ ေန မိ  တယ္..အ ဟီးးး ။   တ ခ်ိဳ့ က တပ္ မ ေတာ္ ေန့ စစ္ ေရး ျပ လုပ္ ရ တာ လြယ္ တယ္ မွတ္ ေန တယ္ ။ ပန္တ်ာ သင္ သ လို ( ေဂါင္း ခါး ေျခ လက္ ) တင္ မ က မ်က္ စိ /နား/ ႏွာ ေခါင္း /လည္ ေခ်ာင္း  အ ကုန္ သံုး ရ တာ ဗ်။  ေဂါင္း က ေရွ့ က ပန္း ကုန္း စြပ္ မဲ့ သူ လာ ရင္ ငံု့ ေပး။  ခါး က အ လံ တိုင္ ထိမ္း ခါး ပတ္ ပတ္ ျပီး လူ အုပ္ ျကား ထဲ အ လိုက္ သင့္ ယိမ္း၊ ေျခ ေထာက္ က ေလ်ာက္ ၊လက္ က ေတာ့ ေပး သ မ်ွ ပန္း စီး တို့ စာ တို့ ယူ ေပါ့ ဗ်ာ။ မိန္း ကေလး က စ ျပီး စာ ေပး တာ မ်ား ခု လို ကို ရီး ယား ေခတ္ မွ မ ဟုတ္ ပါ ဘူး။ က် ေနာ္ တို့ က အဲ ဒီ ေခတ္ ထဲ က ျကံု ခဲ့ ျပီး သားးးး မ်က္ ေစ့ က ေတာ့ ကိုယ္ ဆီ လာ ျပီး ပန္း ကံုး စြပ္ မဲ့ သူ ရဲျ့  အ ရြယ္၊ ရုပ္ ရည္ ၊ သူ့ လက္ ထဲ ဘာ ပါ လဲ ေသ ျခာ ျကည့္ ရ တာ ဗ်။ ေကာင္ မ ေလး လဲ ျဖစ္ ရုပ္ ေလး က လဲ သား သား နား နား နဲ့ လက္ ထဲ မွာ လဲ သ ျကား လံုး တြဲ သာ ပါ လာ လို့ က ေတာ့ ကံ စမ္း မဲ ေပါက္ ျပီ ဗ်ိဳ့။ သ ျကား လံုး တြဲ ကို လစ္ တာ နဲ့ ဆြဲ ျဖတ္ ေဘာင္း ဘီ အိပ္ ထဲ ကို မ ရ မ က သာ ထိုး ထဲ့ ေပ ေတာ့။ သ ျကား လံုး တြဲ ထဲ လိပ္ စာ နဲ့ ဖုန္း နံ ပါတ္ကို ပါ ေရာ သီ ထား တာ ေလ။  အဲ ဒါ က လဲ( ကံ/ ဥာဏ္/ ဥ ပ တိ)  အ ျပင္ ေရွး ကု သိုလ္ နဲ့ လဲ ဆိုင္ ပါ တယ္။   အဲ လို မွ မ ဟုတ္ မဲ မဲ သဲ သဲ တို့ ၊အ ေျခာက္ မ တို့ ရဲ့ သ ျကား လံုး တြဲ ဆို ရင္ ေတာ့  ေမ့ ထား လိုက္ ပါ တယ္။ ရူ ပါ မ ရွိ တဲ့ သူ  နဲ့ ရူ ပါ ရွိ ေပ မဲ့ အ တြင္း ထဲ ေရာက္ ေန လို့ ပန္း ကံုး မ ရ တဲ့ သူ ေတြ ကို ရဲ ေဘာ္ ရဲ ဘက္ စိတ္ အ ျပည့္ နဲ့ မ သိ ခ်င္ ေရာင္ ေဆာင္ ျပီး ေဝ ေပး လိုက္ တာ ေပါ့။အဲ ဒါ မွ ည ေန ပိုင္း နား ခ်ိန္ ေရာက္ ရင္ ေက်ြး မဲ့ ေမြး မဲ့ သူ ေပါ တာ ေပါ့။ က် ေနာ္ က ေတာ့ ၂ သီး စား ေပါ့  ဗ်ာ။ ပါး စပ္ က ေတာ့ စစ္ ခ်ီ သီ ခ်င္း ဆို  ရင္း  တ လမ္း လံုး  ခြ့ံ သ မ်ွ  ေတြ စုပ္ ေပ ေတာ့။ သ ျကား လံုး ပါ သ လို တ ခါ တ ေလ ေခ်ာ က လက္ ေတြ ပါ ပါ လို့ ပါး စပ္ က အ ျမွဳပ္ တ စီ စီ ျဖစ္ တဲ့ အ ခါ က ရွိ ေသး တယ္။ တ ခါ တ ေလ သူ ခြံ့ တာ နဲ့ ကိုယ္ ဟပ္တာ  နဲ့ လြဲ ျပီး ႏွာ ေခါင္း ထဲ ေခ်ာ္္ ထိုး မိ တာ က ရွိ တတ္ ပါ တယ္။ ခြံ့ တာ ကို လက္ မ ခံ ျပန္ ရင္ လဲ အား နာ စ ရာ။ လက္ ခံ ရ ေတာ့ လဲ ေတြး သာ ျကည့္ ေပ ေတာ့။ လူ ေပါင္း စံု( ပ်ိဳ ပ်ိဳ အို အို  အ ေျခာက္ မ)  ရဲ့ ေရ မ ခ်ိဳး  မိုး မ ခ်ိဳး လက္ ေတြ နဲ့ ကိုင္ တား တဲ့  အ ခြံ ႏြာ ျပီး သား ေတြ။ တ ခါ တ ေလ မ်ား စို စိ စိ နဲ့ စား လက္ စ သ ျကား လံုး မ်ား ခြံ လိုက္ သ လား မ သိ ဘူး။ နား က ေတာ့  ပန္း ကံုး စြပ္ ရင္း တိုး တိုး ေလး ကပ္ ျပီး ကိုယ့္ နာ မည္ ကို ေမး တဲ့ အ ခါ မ ျကား လိုက္ မွာ စိုး လို့ အာ ရံဳ စိုက္ ရ  တာ ေပါ့။ တ ခါ တ ေလ ဘင္ ခ ရာ သံ ေျကာင့္  သူ ေျပာ တာ မ ျကား လိုက္ ရင္ စစ္ တီး ဝိုင္း တပ္ ဖြဲ့ ကို သိပ္ မုန္း တာ ဘဲ ေမ ေမ..  ႏွာ ေခါင္း က ေတာ့ နဲ နဲ အ ေရး ျကီး တယ္။ စြပ္ တဲ့ ပန္း ကံုး ထဲ မွာ ခ ေရ ပန္း ပါ မ ပါ အ ျမဲ သ တိ ထား ေန ရ တာ။ ပါ လာ တာ နဲ့ ျဖတ္ ခ် ျပီ လွြင့္ သာ ျပစ္ ေပ ေတာ့။  သ တိ လြတ္ ျပီး ခ ေရ ပန္း ပါ လာ လို့ က ေတာ့ ေသ ျပီဆ ရာ။ ခ ေရ ပန္း က အ ျမဲ လို လို ပု ရြက္ ဆိတ္ အ နီ ပါ တတ္ ပါ တယ္။ အ ကိုက္ ခံ ရ လို့ က ေတာ့ အံ ျကိတ္ သာ ခံ ပါ ေတာ့။  ဒါ ေတာင္ လူ အုပ္ ပိ လာ လို့ ဒူး ေတြ တံ ေတာင္ ေတြ ထုတ္ သံုး ရ တာ ထဲ့ မ ေျပာ ေတာ့ ပါ ဘူး။ တ ခါ တ ေလ သ ျကၤန္ က် သ လို Body Spray နဲ့ ဖ်န္း တဲ့ လူ က ရွိ ေသး တယ္။ အ ေကာင္း စား သာ ပါ ခ်င္ မွ ပါ မယ္ ကု လား နံ့ spray က ေတာ့ ေသ ျခာ ေပါက္ ပါ ကို ပါ ေစ ရ မယ္။ အ စဥ္ မ သင့္ ရင္ မ်က္ လံုး ထဲ ႏွာ ေခါင္း ထဲ ေတာင္ ဝင္ တတ္ ေသး ေတာ့ စ နစ္ တ က် ကို ေရွာင္ ရ တာ ေပါ့။ ဒါ ေျကာင့္ မ ေလ်ာ္ မ ကန္ ေတြး မိ ေသး တယ္ ငါ တို့ ေတြ ကို US Navy Seal ေတြ လို Gas Mask ေတြ နဲ့  ေလ်ွာက္ ခြင့္ ရ ရင္ ေကာင္း မွာ ဘဲ လို့။   သ တိ ထား ရ မဲ့ ထဲ မွာ ကိုယ့္ ေနာက္ က ေလ်ွာက္ တဲ့ သူ ကို လဲ အ ထူး ဂရု ျပဳ ရ ေသး ပါ တယ္။ ကိုယ္ က ေရွ့ က ေန ျပီး ပန္း ကံုး ေတြ သဲ့ ယူ၊ သူ က ဘာ မွ မ ရ ၊ ျကာ ေတာ့ တင္း လာ ျပီး လစ္ ရင္ လစ္ သ လို ဂြ ျကား ကို  လွမ္း လွမ္း ကန္ တတ္ ေတာ့ ေခ်ာ့ ေပါင္း ထား ရ ေသး တယ္။ ေနာက္ ေက်ာ ဓါး နဲ့ ထိုး တာ ထက္ ေနာက္ ဂြ ျကား စစ္ ဖိ နပ္ နဲ့ ကန္ ခံ ရ တာ ပို ဆိုး တယ္ ဆို တာ ျကံဳ ဖူး မွ သိ တာ ဗ်။  စစ္ ေရး ျပ ျပီး လို့ အ ေဆာင္ ျပန္ ရာ လမ္း ေဘး ဝဲ ယာ   က ေန လက္ ေဆာင္ ေတြ ေပး တာ ကို လဲ မ ေမ့ နိဳင္ စ ရာ တ ခု ေပါ့။ အ ထူး သ ျဖင့္ ေညာင္ ပင္ ေလး ေစ်း နဲ့ ကမ္း နား လမ္း ဆံု ေရာက္ တာ နဲ့ ေစ်း သူ ေစ်း သား ေတြ ဝိုင္း လာ ျပီး ကား ေတြ ေပၚ ကို အ ခ်ိဳ ေရ မ်ိဳး စံု ၊ စား စ ရာ မ်ိဳး စံု တင္ ေပး တာ ကို လဲ အံ့ ျသ ဝမ္း သာ ျဖစ္ ခဲ့ ရ ပါ တယ္။   ဘာ ဘဲ ျဖစ္ ျဖစ္ ပါ ။ ဘယ္ သူ တ ဦး တ ေယာက္ ရဲ့  ျကို တင္ စီ စဥ္ /ဖိ အား ေပး မွု ေတြ လံုး ဝ  မ ပါ ဘဲ တပ္ နဲ့ ျပည္ သူ ျကည္ ျဖဴ  ခဲ့ ရ တဲ့ အ ခ်ိန္ ေလး ကို  ေတာ့  ေက် နပ္ မိ တာ အ မွန္ ပါ။     အ တိတ္ ဆို တာ ပစၥ ပၸန္ နဲ့ အ နာ ဂတ္ လို ျပဳ ျပင္ လို့ မ ရ နိဳင္ တာ မွန္ ေပ မဲ့ အ တိတ္ က ျဖစ္ ရပ္ ေလး တ ခု ကို အ ေျကာင္း တိုက္ ဆိုင္ လို့ ေတြး မိ တိုင္း ျကည္ နူး ေႏြး ေထြး စြာ ခံ စား မိ တယ္ ဆို ရင္ ဘဲ ..............  ၆၉ ႏွစ္ ေျမာက္ တပ္ မ ေတာ္ ေန့ မွ သည္ ေနာင္ ႏွစ္ ေပါင္း ရာ ေထာင္ ေသာင္း တိုင္ သည့္ တိုင္  ""တပ္ နဲ့ ျပည္ သူ ျမဲ ျကည္ ျဖဴ "" နိုင္ ပါ ေစ ေျကာင္း ဆု မြန္ ေကာင္း ေတာင္း လ်ွက္။   နိဳင္ ဇာ ျမင့္ ၂၆.၃.၁၄
ဆူး ေလ ဘိုး ဘိုး ျကီး မ ဟုတ္ ပါ .....( သို့ မ ဟုတ္)
တပ္ နဲ့ ျပည္ သူ ျမဲ ျကည္ ျဖဴ

အ ခ်ိန္ သည္ ကား လြန္ ခဲ့ ေသာ( ၁၈ ) ႏွစ္ တပ္ မ ေတာ္ ေန့။
ေန ရာ သည္ ကား ျမန္ မာ နိဳင္ ငံ ၏ ျမိဳ့ ေတာ္ မ ဟာ ရန္ ကုန္၊ စိမ္း လန္း စို ေျပ ေသာ ဦး ဝိ စာ ရ လမ္း တေလ်ာက္......
 
အ တိတ္ ကို ျပန္ လည္ လြမ္း ေမာ တ သ ေန တာ မ ဟုတ္ ေပ မဲ့ အ တိတ္ ဆို တာ သ ပိတ္ ထဲ ထဲ့ ျပီး ၊ ေမွာက္ ထား လို့ ရ တဲ့ အ ရာ ကား မ ဟုတ္။တိုက္ ဆိုင္ မွု ရွိ တိုင္း ျပန္ ေပၚ တတ္ သည့္ အ ရာ။

ေခတ္ ကာ လ က ခု ေခတ္ လို ပန္း ကံုး စြပ္ မည့္ သူ၊ အား ေပး မည့္ သူ မ်ား ကို ျကို တင္ စီ စဥ္ ထား ျပီး အ လွည့္ က် ပန္း ကုံုး စြပ္ ျက သည့္ ေခတ္ မ ဟုတ္။
ဦး ဝိ စာ ရ လမ္း တ ေလ်ာက္ မည္ သူ မ ဆို Open to All.
ပန္း ကံုး စြပ္ သူ၊ အား ေပး သူ ေတြ မ်ား လြန္း လို့ ၆ ေယာက္ တန္း အ လံ ကိုင္ တပ္ ဖြဲ့ ေတာင္ဦး ဝိ စာ ရ အ ဝိုင္း နား ေရာက္ ရင္ ဖြဲ့ စည္း ပံု ပ်က္ ျပီး လူ အုပ္ ျကား ထဲ ၂ ေယာက္ တ တြဲ တိုး ေလ်ာက္ ရ တဲ့ ေခတ္။

စစ္ ေျကာင္း ေတြ စ ခြဲ ျပီ ဆို က ထဲ က ကိုယ့္ အိမ္ နဲ့ နီး တဲ့ စစ္ ေျကာင္း ေရာက္ ဖို့ ဆု ေတာင္း ရ တာ အ ေမာ။ ဆု ေတာင္း က ျပည့္ ပါ တယ္။ အ ပို ဆု ေတာင္ ရ ေသး။ အ လံ ကိုင္တပ္ ဖြဲ့ ရဲ့ ေရွွ့ ဆံု တန္း ညာ ဖက္မွာ ေလ်ာက္ ရ ပါ တယ္။ ရူ ပါ ကို အ ေျခခံ ျပီး ေရြး တယ္ လို့ ေတာ့ ေျပာ ျက တာ ဘဲ။ ဟုတ္ ေလာက္ ပါ တယ္ ေလ....

အ ရြယ္ က လဲ ငယ္ ေရ တပ္ က လဲ ျဖစ္ ျပန္ ( ျကည္း နဲ့ ေလ က အ ဖြဲ့ ေတြ က ေတာ့ ဆဲ ေတာ့ မွာ ဘဲ ) ၊ ေန ရာ က လဲ ေရွ့ ဆံုး တန္း ညာ ဖက္ ဆို ေတာ့ ရ လိုက္ တဲ့ ပန္း ကံုး ေတြ ဆို တာ မ်က္ ႏွာ ေတာင္ ဖံုး လို့ လမ္း ေတာင္ မ နဲ ေလ်ာက္ ရ တယ္။ မ ဆီ မ ဆိုင္ ပန္း ကံုး အ ရ နည္း တဲ့ စစ္ ေရး ျပ မွူး ျကီး ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ ....ကို အား နာ ေန မိ တယ္..အ ဟီးးး ။
 
တ ခ်ိဳ့ က တပ္ မ ေတာ္ ေန့ စစ္ ေရး ျပ လုပ္ ရ တာ လြယ္ တယ္ မွတ္ ေန တယ္ ။ ပန္တ်ာ သင္ သ လို ( ေဂါင္း ခါး ေျခ လက္ ) တင္ မ က မ်က္ စိ /နား/ ႏွာ ေခါင္း /လည္ ေခ်ာင္း အ ကုန္ သံုး ရ တာ ဗ်။
ေဂါင္း က ေရွ့ က ပန္း ကုန္း စြပ္ မဲ့ သူ လာ ရင္ ငံု့ ေပး။
ခါး က အ လံ တိုင္ ထိမ္း ခါး ပတ္ ပတ္ ျပီး လူ အုပ္ ျကား ထဲ အ လိုက္ သင့္ ယိမ္း၊ ေျခ ေထာက္ က ေလ်ာက္ ၊လက္ က ေတာ့ ေပး သ မ်ွ ပန္း စီး တို့ စာ တို့ ယူ ေပါ့ ဗ်ာ။ မိန္း ကေလး က စ ျပီး စာ ေပး တာ မ်ား ခု လို ကို ရီး ယား ေခတ္ မွ မ ဟုတ္ ပါ ဘူး။ က် ေနာ္ တို့ က အဲ ဒီ ေခတ္ ထဲ က ျကံု ခဲ့ ျပီး သားးးး
မ်က္ ေစ့ က ေတာ့ ကိုယ္ ဆီ လာ ျပီး ပန္း ကံုး စြပ္ မဲ့ သူ ရဲျ့ အ ရြယ္၊ ရုပ္ ရည္ ၊ သူ့ လက္ ထဲ ဘာ ပါ လဲ ေသ ျခာ ျကည့္ ရ တာ ဗ်။ ေကာင္ မ ေလး လဲ ျဖစ္ ရုပ္ ေလး က လဲ သား သား နား နား နဲ့ လက္ ထဲ မွာ လဲ သ ျကား လံုး တြဲ သာ ပါ လာ လို့ က ေတာ့ ကံ စမ္း မဲ ေပါက္ ျပီ ဗ်ိဳ့။ သ ျကား လံုး တြဲ ကို လစ္ တာ နဲ့ ဆြဲ ျဖတ္ ေဘာင္း ဘီ အိပ္ ထဲ ကို မ ရ မ က သာ ထိုး ထဲ့ ေပ ေတာ့။ သ ျကား လံုး တြဲ ထဲ လိပ္ စာ နဲ့ ဖုန္း နံ ပါတ္ကို ပါ ေရာ သီ ထား တာ ေလ။ အဲ ဒါ က လဲ( ကံ/ ဥာဏ္/ ဥ ပ တိ) အ ျပင္ ေရွး ကု သိုလ္ နဲ့ လဲ ဆိုင္ ပါ တယ္။
 
အဲ လို မွ မ ဟုတ္ မဲ မဲ သဲ သဲ တို့ ၊အ ေျခာက္ မ တို့ ရဲ့ သ ျကား လံုး တြဲ ဆို ရင္ ေတာ့ ေမ့ ထား လိုက္ ပါ တယ္။ ရူ ပါ မ ရွိ တဲ့ သူ နဲ့ ရူ ပါ ရွိ ေပ မဲ့ အ တြင္း ထဲ ေရာက္ ေန လို့ ပန္း ကံုး မ ရ တဲ့ သူ ေတြ ကို ရဲ ေဘာ္ ရဲ ဘက္ စိတ္ အ ျပည့္ နဲ့ မ သိ ခ်င္ ေရာင္ ေဆာင္ ျပီး ေဝ ေပး လိုက္ တာ ေပါ့။အဲ ဒါ မွ ည ေန ပိုင္း နား ခ်ိန္ ေရာက္ ရင္ ေက်ြး မဲ့ ေမြး မဲ့ သူ ေပါ တာ ေပါ့။ က် ေနာ္ က ေတာ့ ၂ သီး စား ေပါ့
ဗ်ာ။
 
ပါး စပ္ က ေတာ့ စစ္ ခ်ီ သီ ခ်င္း ဆို ရင္း တ လမ္း လံုး ခြ့ံ သ မ်ွ ေတြ စုပ္ ေပ ေတာ့။ သ ျကား လံုး ပါ သ လို တ ခါ တ ေလ ေခ်ာ က လက္ ေတြ ပါ ပါ လို့ ပါး စပ္ က အ ျမွဳပ္ တ စီ စီ ျဖစ္ တဲ့ အ ခါ က ရွိ ေသး တယ္။ တ ခါ တ ေလ သူ ခြံ့ တာ နဲ့ ကိုယ္ ဟပ္တာ နဲ့ လြဲ ျပီး ႏွာ ေခါင္း ထဲ ေခ်ာ္္ ထိုး မိ တာ က ရွိ တတ္ ပါ တယ္။ ခြံ့ တာ ကို လက္ မ ခံ ျပန္ ရင္ လဲ အား နာ စ ရာ။ လက္ ခံ ရ ေတာ့ လဲ ေတြး သာ ျကည့္ ေပ ေတာ့။ လူ ေပါင္း စံု( ပ်ိဳ ပ်ိဳ အို အို အ ေျခာက္ မ) ရဲ့ ေရ မ ခ်ိဳး မိုး မ ခ်ိဳး လက္ ေတြ နဲ့ ကိုင္ တား တဲ့ အ ခြံ ႏြာ ျပီး သား ေတြ။ တ ခါ တ ေလ မ်ား စို စိ စိ နဲ့ စား လက္ စ သ ျကား လံုး မ်ား ခြံ လိုက္ သ လား မ သိ ဘူး။
နား က ေတာ့ ပန္း ကံုး စြပ္ ရင္း တိုး တိုး ေလး ကပ္ ျပီး ကိုယ့္ နာ မည္ ကို ေမး တဲ့ အ ခါ မ ျကား လိုက္ မွာ စိုး လို့ အာ ရံဳ စိုက္ ရ တာ ေပါ့။ တ ခါ တ ေလ ဘင္ ခ ရာ သံ ေျကာင့္ သူ ေျပာ တာ မ ျကား လိုက္ ရင္ စစ္ တီး ဝိုင္း တပ္ ဖြဲ့ ကို သိပ္ မုန္း တာ ဘဲ ေမ ေမ..

ႏွာ ေခါင္း က ေတာ့ နဲ နဲ အ ေရး ျကီး တယ္။ စြပ္ တဲ့ ပန္း ကံုး ထဲ မွာ ခ ေရ ပန္း ပါ မ ပါ အ ျမဲ သ တိ ထား ေန ရ တာ။ ပါ လာ တာ နဲ့ ျဖတ္ ခ် ျပီ လွြင့္ သာ ျပစ္ ေပ ေတာ့။ သ တိ လြတ္ ျပီး ခ ေရ ပန္း ပါ လာ လို့ က ေတာ့ ေသ ျပီဆ ရာ။ ခ ေရ ပန္း က အ ျမဲ လို လို ပု ရြက္ ဆိတ္ အ နီ ပါ တတ္ ပါ တယ္။ အ ကိုက္ ခံ ရ လို့ က ေတာ့ အံ ျကိတ္ သာ ခံ ပါ ေတာ့။
 
ဒါ ေတာင္ လူ အုပ္ ပိ လာ လို့ ဒူး ေတြ တံ ေတာင္ ေတြ ထုတ္ သံုး ရ တာ ထဲ့ မ ေျပာ ေတာ့ ပါ ဘူး။
တ ခါ တ ေလ သ ျကၤန္ က် သ လို Body Spray နဲ့ ဖ်န္း တဲ့ လူ က ရွိ ေသး တယ္။ အ ေကာင္း စား သာ ပါ ခ်င္ မွ ပါ မယ္ ကု လား နံ့ spray က ေတာ့ ေသ ျခာ ေပါက္ ပါ ကို ပါ ေစ ရ မယ္။ အ စဥ္ မ သင့္ ရင္ မ်က္ လံုး ထဲ ႏွာ ေခါင္း ထဲ ေတာင္ ဝင္ တတ္ ေသး ေတာ့ စ နစ္ တ က် ကို ေရွာင္ ရ တာ ေပါ့။ ဒါ ေျကာင့္ မ ေလ်ာ္ မ ကန္ ေတြး မိ ေသး တယ္ ငါ တို့ ေတြ ကို US Navy Seal ေတြ လို Gas Mask ေတြ နဲ့ ေလ်ွာက္ ခြင့္ ရ ရင္ ေကာင္း မွာ ဘဲ လို့။

သ တိ ထား ရ မဲ့ ထဲ မွာ ကိုယ့္ ေနာက္ က ေလ်ွာက္ တဲ့ သူ ကို လဲ အ ထူး ဂရု ျပဳ ရ ေသး ပါ တယ္။ ကိုယ္ က ေရွ့ က ေန ျပီး ပန္း ကံုး ေတြ သဲ့ ယူ၊ သူ က ဘာ မွ မ ရ ၊ ျကာ ေတာ့ တင္း လာ ျပီး လစ္ ရင္ လစ္ သ လို ဂြ ျကား ကို လွမ္း လွမ္း ကန္ တတ္ ေတာ့ ေခ်ာ့ ေပါင္း ထား ရ ေသး တယ္။ ေနာက္ ေက်ာ ဓါး နဲ့ ထိုး တာ ထက္ ေနာက္ ဂြ ျကား စစ္ ဖိ နပ္ နဲ့ ကန္ ခံ ရ တာ ပို ဆိုး တယ္ ဆို တာ ျကံဳ ဖူး မွ သိ တာ ဗ်။

စစ္ ေရး ျပ ျပီး လို့ အ ေဆာင္ ျပန္ ရာ လမ္း ေဘး ဝဲ ယာ က ေန လက္ ေဆာင္ ေတြ ေပး တာ ကို လဲ မ ေမ့ နိဳင္ စ ရာ တ ခု ေပါ့။ အ ထူး သ ျဖင့္ ေညာင္ ပင္ ေလး ေစ်း နဲ့ ကမ္း နား လမ္း ဆံု ေရာက္ တာ နဲ့ ေစ်း သူ ေစ်း သား ေတြ ဝိုင္း လာ ျပီး ကား ေတြ ေပၚ ကို အ ခ်ိဳ ေရ မ်ိဳး စံု ၊ စား စ ရာ မ်ိဳး စံု တင္ ေပး တာ ကို လဲ အံ့ ျသ ဝမ္း သာ ျဖစ္ ခဲ့ ရ ပါ တယ္။
ဘာ ဘဲ ျဖစ္ ျဖစ္ ပါ ။ ဘယ္ သူ တ ဦး တ ေယာက္ ရဲ့ ျကို တင္ စီ စဥ္ /ဖိ အား ေပး မွု ေတြ လံုး ဝ မ ပါ ဘဲ တပ္ နဲ့ ျပည္ သူ ျကည္ ျဖဴ ခဲ့ ရ တဲ့ အ ခ်ိန္ ေလး ကို ေတာ့ ေက် နပ္ မိ တာ အ မွန္ ပါ။

အ တိတ္ ဆို တာ ပစၥ ပၸန္ နဲ့ အ နာ ဂတ္ လို ျပဳ ျပင္ လို့ မ ရ နိဳင္ တာ မွန္ ေပ မဲ့ အ တိတ္ က ျဖစ္ ရပ္ ေလး တ ခု ကို အ ေျကာင္း တိုက္ ဆိုင္ လို့ ေတြး မိ တိုင္း ျကည္ နူး ေႏြး ေထြး စြာ ခံ စား မိ တယ္ ဆို ရင္ ဘဲ ..............

၆၉ ႏွစ္ ေျမာက္ တပ္ မ ေတာ္ ေန့ မွ သည္ ေနာင္ ႏွစ္ ေပါင္း ရာ ေထာင္ ေသာင္း တိုင္ သည့္ တိုင္ ""တပ္ နဲ့ ျပည္ သူ ျမဲ ျကည္ ျဖဴ ""နိုင္ ပါ ေစ ေျကာင္း ဆု မြန္ ေကာင္း ေတာင္း လ်ွက္။

 
နိဳင္ ဇာ ျမင့္ 
 
၂၆.၃.၁၄
 

Myanmar Navy's Launching Missile

$
0
0









ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ (ေရ)မွ  Sea Shield - 2014  ေလ့က်င့္ခန္းအတြင္း  တာတုိပစ္ ဒံုးက်ည္
စမ္းသပ္ပစ္ခတ္စဥ္

ေရတစ္ခြက္ ႏွင္႔ လက္ႏွစ္ဘက္ကာရန္

$
0
0

                                                                        

"ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေရတခြက္ေလာက္တိုက္ပါအကို .."
    ......................
ေရဗူး ယူဖို႔ လက္ကေလးအတတ္ ...ပူစပ္စပ္  ေနမင္း ႀကီးရဲ့ ေအာက္ က စတီးေရာင္ ဖ်က္ကနဲ  အလက္ မွာ ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြ ဟက္တက္ ကြဲသြားခ႔ဲ တယ္ ......။


"ရင္႔ေရာင္"
မိထၳီလာ ဇာတိ ... အညာသားဆိုေပမဲ႔ အသားခပ္လတ္လတ္ ...လူပံုကလည္းခပ္သန္႔သန္႔ ... စိတ္ဓာတ္ကလည္း ဂၽြတ္ဆတ္ဆတ္ ...လြတ္လပ္ မွုႀကိဳက္တတ္လိုက္တာလည္း ႏွစ္ေယာက္မရွိတဲ႔ ေကာင္ေလး ....။
ေပါင္ သံုးဆယ္ သဲပါတ္* ကို ခါးရမ္းေအာင္သယ္လို႔ ...ဖုတ္ဖတ္ ...ဖုတ္ဖတ္ နဲ႔ အေဆာင္ဆီေျပးလာတယ္ ... လူပံုကိုၾကည့္ရတာ ေတာစီးဖိနပ္ ပင္ ႏိုင္ေတာ႔ ပံုမေပၚ ။ တစ္ကိုယ္လံုး မွာ လည္း ဖုန္အလိမ္းလိမ္းနဲ႔
ရင္ဘက္နဲ႔ ခ်ိဳင္းၾကားမွာ ေခၽြး ေတြ က နစ္ေနေအာင္ကြက္ေနၿပီ .... ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ အေပၚကို ေျပးတတ္အလာ ... ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေက်ာ္သြားတယ္.....

"ေဟ႔ေကာင္ ...ဗုဒၶရွီး"လို႔ ကၽြန္ေတာ္ လွမ္းေခၚလိုက္ေသာ အခါ ..."ဟုတ္ ... အကို "ဆိုၿပီးေမာ႔ ၾကည့္သည္ ....
( ဗုဒၶရွီးးးးးးး ဆိုတာ က ဗုဒၶဟူး သား ၊ ဂမူးရူးထိုး ႏိုင္လြန္းေသာ ကၽြန္ေတာ္႔ ဂ်ဴနီယာ ဂါဒီယမ္ ကို ခ်စ္စႏိုးေခၚေသာနစ္ခ္နိမ္းေပါ႔ )
ၿပီးေတာ႔ သူ႔ပုခံုးကို ဖက္ ေျခာက္ထပ္ေဆာင္ေလွခါး ကိုအတူ တက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔ အခန္း ကိုေခၚလာခဲ႔သည္ ။  စာၾကည့္စားပြဲ ေပၚ က ဗီဗီ ပင္မွည့္ဗူးေဖ်ာ္ရည္ဗူးေလး ကို လွမ္းေပး ေတာ႔ "ကၽြန္ေတာ္႔ ကိုေရတခြက္ေလာက္တိုက္ပါ အကို "
လုိ႔ သူကဆိုတယ္ ။  အီကြတ္မန္႔ (Equipment) ထဲက ေရဗူးကိုျဖဳတ္ၿပီး သူ႔ကိုတိုက္လိုက္တယ္ ။  တဂြတ္ ...ဂြတ္ျမည္ ေအာင္ ကိုသူေမာ႔ ေသာက္ေတာ႔တယ္ ....

"ဘယ္လိုျဖစ္ရတာတုန္း ဂါဒီယမ္(Guardian) ရ ....မင္းၾကည့္ရတာလည္း ေထေစာင္း*ေနတာပါပဲလား ....အေတာ္မွ ဖြာ* ခဲ႔ရဲ့လား "  လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေမးေတာ႔ ...

"ဖန္စီ ကြင္းေလးအကိုရ.. ကၽြန္ေတာ္ဝတ္ခ်င္လို႔ အရင္ပတ္ outpass ထြက္ရင္းဝယ္လာတာ ... စာသင္ခန္းေရာက္ေတာ႔ မေနႏိုင္လို႔ ထုတ္ဝတ္လိုက္တာ ... တန္းျဖဳတ္ခ်ိန္*ေရာက္ေတာ႔ အဲဒါကို ေမ႔ၿပီးျပန္မျဖဳတ္ခဲ႔မိဘူး
စကြက္* (squard)ထဲမွာ ေလွ်ာက္ရင္း လက္လႊဲေတာ႔ လက္မွာ ဖန္စီးကြင္းဝတ္ထားတာကို ေတြ႔သြားၿပီး ..... စစ္ေရးျပဆရာႀကီးနဲ႔ပါသြားတယ္ ....အဲဒါေၾကာင္႔  ခု SED (Special Extra Drill)* ေျပးရတာ "

"မင္းကေတာ႔ ျဖစ္ရမယ္ ...လုပ္လိုက္ရင္ ဘာမွ မစဥ္းစားဘူး ေသာက္တလြဲ .... အေျခေနခ်ိန္ခါ ၾကည့္ ငါ႔ညီရ ... စစ္ယူနီေဖာင္းနဲ႔ အဲဒီဖန္စီကြင္းနဲ႔ ဘယ္လိုမွမွ ၾကည့္လို႔ မလိုက္တာ ...မင္းဘာသာ
လိုက္ဒရက္စ္* (light dress) ဝတ္လို႔ရတဲ႔ခ်ိန္ က်ေတာ႔ ဝတ္ေပါ႔ ကြ  .... ခု မင္းတန္ရဲ့လား ဒီကြင္းေလးဝတ္ရတာနဲ႔ ၂ နာရီေလာက္ ကြင္းထဲ အျပစ္ေပးခံရတာနဲ႔ "လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ဆိုေတာ႔

"တန္ပါတယ္ ဂါဒီရ ...ကိုယ္ေဖာက္* လို႔ ကိုယ္ခံရတာပဲဟာ "တဲ႔ ...

"ေအး..ႀကိဳက္တယ္ ေနာက္ခါ ဆို ငါ ပါ ထပ္ အုပ္*မယ္ "ဆိုေတာ႔ .... မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္ႏွာျဖင္႔ "ဟီးးးးးး..ဂါဒီကလည္း "ဆိုသြားၿဖီး ျပေနေလသည္ ။

    ဗုဒၶရွီး ..... ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္သည္ မိတဲ႔ခါ ေဆးလိပ္ကိုဝါးစားရသည္ ... တပ္ျပင္ထြက္ရင္ေနာက္က်မွ ဝင္သည္ ...လိုင္းခ်ဳပ္က်သည္ ။ အျပစ္လြတ္ေအာင္ စည္းကမ္းနဲ႔ မေနတတ္ေသာ ကၽြန္ ေတာ႔ ဂါဒီယမ္ မွာ ယူနီေဖာင္း
ဘယ္ေတာ႔ မွ အေကာင္းမရွိ  မနက္ခင္းဝတ္တဲ႔ ေကာ္ေတာင္႔အုိဂ်ီ* ဟာ ညေနဆို အျပစ္ေပးခံရေသာေၾကာင္႔ က်ိဳးေၾက ၊ ရြဲေစာင္း ေနေပၿပီ ...ဖတ္တိတ္ လုပ္သြားတဲ႔ ခါ အင္ခ်က္လိုက္သြားတဲ႔ အင္တိတ္တူ တာဝန္က်မ်ား က
 ျပန္လာရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို တိုင္သည္ ...
 "မင္းဂါဒီယန္ က ေစာက္ပဲ႔ * ကြ ... အင္တိတ္တူခ်င္းေတြ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ ... သူကသစ္ပင္ေအာက္သြားၿပီးသူ႔ ရည္းစား ဆီကစာ သြားဖတ္ေနတယ္ "တဲ႔ ။
သူ႔စိတ္ဓာတ္ကို ကၽြန္ေတာ္သိေပမဲ႔ ..ခုကိစၥကၽြန္ေတာ္ လက္မခံပါ ..သူ႔ကိုေခၚဆူလိုက္ သည္ ...။
"မင္းလူသတ္ရင္မင္းေထာင္က်မယ္ ...မင္းသူမ်ားဟာခိုးရင္ေ-ာက္ရွက္ကြဲမယ္..အရိုက္ခံရမယ္ ၊ ဖဲရိုက္၊ အရက္ေသာက္ ကြာ ႀကိဳက္ရာလုပ္ ...မင္းလုပ္တဲ႔ ပစ္ဒဏ္ မင္းပဲခံရမွာ .... ဒါေပမဲ႔ ဘဝတူခ်င္းေတြေပၚမွာ သစၥာမမဲ႔ရဘူး ... အားလံုးလုပ္ရမဲ႔ အလုပ္ မင္းကမလုပ္ေတာ႔ တျခားသူေတြပိုလုပ္ရေတာ႔မယ္ ... ၿပီးရမဲ႔အခ်ိန္မွာ မၿပီးရင္ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ
ပါေတာ႔မယ္ ...စိတ္တို တတ္တဲ႔ အရာရွိ နဲ႔ဆိုရင္ မင္းတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ အားလံုး အျပစ္ေပးခံရေတာ႔မယ္  .... ျမက္ေပါက္တာ ၊ ေျမတူးတာေလာက္ေတာင္မွာ  သူတင္ကိုယ္တင္လုပ္မယ္လုိ႔ မယံုၾကည္ရတဲ႔ မင္းကို ...
သူ႔အသက္ကိုယ္႔ အပ္ ...ကိုယ္အသက္သူ႔အပ္ ...ပုခံုးဖက္ၿပိး ဘယ္လို စစ္တိုက္မလဲ  ...မင္းႀကိဳက္တဲ႔အျပစ္လုပ္ ...ငါမေျပာဘူး ...ဒါေပမဲ႔ အင္တိတ္တူခ်င္း ေပၚ သစၥာမမဲ႔ နဲ႔ ..."လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆူၿပီးတဲ႔ ေနာက္မွာေတာ႔ ..
"ဟုတ္.. "ဆိုၿပီးအသံ ခပ္က်ယ္က်ယ္ ထြက္လာ ေတာ႔ သည္ ...
"မင္းအျပစ္ကိုမင္းလက္ခံရဲ့ လား " ...ဆိုေတာ႔
"ဟုတ္ "..ဟုေျဖသည္ ....
"ေအး ...လက္ခံရင္ မင္းhonour နဲ႔ မင္း ၅၀ ပတ္လည္ ခ် "ဆိုေတာ႔ "ဖားခုန္ ၅၀ ၊ ေလထီးခုန္ ၅၀ ၊ လက္ေထာက္ေမွာက္ ၅၀ ၊ ဗယ္လီ ၅၀ ၊ ထိုင္ထ ၅၀ "ကို အမွတ္စဥ္ဆို ၿပီးလုပ္ေတာ႔သည္..။
ရင္႔ေရာင္ ဆိုတာ အဲလိုေကာင္စားေလး ပင္ ...လုပ္ခ်င္တာကို ဘာကိုမွ မစဥ္းစား ကမူးရွဴးတိုးလုပ္တတ္သည္ ... ဒါေပမဲ႔ အျပစ္လုပ္ၿပီးရင္ေတာ႔ ေပးသမွ် ပစ္ဒဏ္ကို မၿငီးမျငဴ လိုက္လုပ္တတ္သည္ ။
ဘယ္ေတာ႔ မွ ပါရွယ္မျပ * ...ဘယ္ေတာ႔မွ ကြန္ပလိန္းမတက္သလို....ဘယ္ေတာ႔ မွ လည္း မရွိဳင္း* ....။ သူအျပစ္လုပ္လို႔ ပစ္ဒဏ္ေပးခံၿပီးတိုင္းလည္း ကၽြန္ေတာ႔ကိုေရတခြက္ပဲတိုက္ခိုင္းတတ္တယ္ ... အေအးတိုက္လို႔မေသာက္ ...
သူ႔ကို  ျဖစ္ခ်င္တာတစ္ခုပဲ မၾကည့္ဖို႔ .. ေရွ့ေနာက္စဥ္းစားဖို႔ .... ဂါဒီယမ္ အကိုတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲေဖ်ာင္းဖ်သည္ ...
 ဆံုးမသည္ ။ သူ နာေတာ႔ နာခံရွာပါသည္ ... သို႔ေသာ္ ေမြးသေႏၶ ေသမွေပ်ာက္ ... ဆိုတဲ႔ ဆိုရိုးစကားလည္းရွိေပသည္ မဟုတ္လား ။

    ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ ဘယ္ညာ...ဘယ္ညာ ေလွ်ာက္လိုက္ ... ေျပးလိုက္လႊားလိုက္ ... ေမာလိုက္ပန္းလိုက္ .... စိန္ပန္းလမ္း က အနီေရာင္အေၾကြပန္းေတြ ကို နန္းလိုက္ရွိဳက္လိုက္  နဲ႔ ကာလေတြျဖတ္သန္းလာလိုက္တာ
ဒီဇင္ဘာလေတာင္ ေရာက္လာခဲ႔တယ္ ....မွဳန္မွိဳင္းေနတဲ႔ ျမဴေတြနဲ႔ အတူ ပန္းႏုေရာင္ ခ်ယ္ရီေတြကလည္း ဝိဇယတေတာင္ လံုး ပန္းေရာင္ေတြ လႊမ္းလို႔ ....လူၾကမ္းႀကီးေတြ ၾကားမွာ အခ်စ္ေတာင္တန္းႀကီး ဟီးေနေအာင္ေပါက္ေနသလိုလို ။
 ေက်ာင္းမဆင္းမွီကာလေတြမွာassault ၿပိဳင္ပြဲ ၊ ေအာင္စစ္သည္တိုက္စစ္ ၊ ေက်ာင္းဆင္း စစ္ေရးျပ ၊ စစ္ဗ်ဴဟာ စာေမးပြဲ ၊ ေက်ာင္းဆင္းစာတမ္း စတာေတြ နဲ႔ လက္မလည္ေအာင္ အလုပ္ေတြ ဇယ္ဆက္ ေနေတာ႔သည္ ။
 ကိုယ္႔ဂါဒီယမ္ ကိုလည္ းမၾကည့့္အားေတာ႔ ... ဗုဒၶရွီး .. ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မအားတဲ႔ ခါ ေကာ္လာဂ်က္ ၊ ခါးပတ္ တိုက္ေပးတာ အစ ... စစ္ေရးျပ ဓားတိုက္ေပးတာအဆံုး အားလံုး သူလာလုပ္ေပးခဲ႔တယ္ ...
ကၽြန္ေတာ္႔ ညီ ဂါဒီယမ္ ဗုဒၶရွီး က အဲလိုေတာ႔အားကိုး ရတယ္ ။ အဲလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေက်ာင္းၿပီးတဲ႔ခါ ခ်စ္ခင္ ရတဲ႔ မိခင္ႀကီး ေဒၚစိန္ေအး နဲ႔တကြ ညီငယ္ေတြကို ခြဲၿပီး  သက္ဆိုင္ရာ တပ္အသီးသီးမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၾကရတယ္ ...။

    တပ္ေတြ မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီး တစ္ႏွစ္ၾကာတဲ႔ အခါ ရင္႔ေရာင္ နဲ႔ အင္တိတ္တူ ညီေလး ေတြ ကေက်ာင္းဆင္းလာၾကတယ္ ။ သူနဲ႔ အတူတူ သူငယ္ခ်င္း ညီေလး က ကၽြန္ေတာ္႔ တာဝန္က်တဲ႔တပ္ကိုေရာက္လာေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ ဂါဒီယမ္ ေလး ကို သတိတရ နဲ႔ ဒီေကာင္ဘယ္လိုလဲ ၊ ဘယ္တပ္မွာတာဝန္ က်လဲ
အေမာတေကာ ေမးမိတယ္ ။  တပ္ကိုေရာက္လာတဲ႔ ညီေလး က ကၽြန္ေတာ္႔ ကို မၾကည့္ပဲ ေခါင္းကို ငံု႔ လွ်က္ ...
"  အကို႔ ဂါဒီယမ္ ရင္႔ေရာင္  စာေမးပြဲက်တယ္ ... ၿပီးေတာ႔ ..."  ဆိုၿပီး စကား ကို ရပ္ထားသည္ ...။
"ၿပီးေတာ႔ ဘာျဖစ္လဲ ညီေလး "လို႔ ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေမးမိသည္ ။
"  အကို႔ ဂါဒီယမ္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းဆင္းေတာ႔ အခ်ဳပ္ထဲမွာ ... ညီအထင္ေတာ႔ ေထာင္ က်မယ္ထင္တယ္ "တဲ႔ ..။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ညီေလး "လို႔ေမးရင္ ကၽြန္ေတာ္ရင္ပူသြားမိသည္ ...။
"အကို႔ ဂါဒီ ယမ္ မွာ ေကာင္မေလး ရွိတယ္ေလ သိတယ္မလား ..."
"ေအး"
"အဲဒီေကာင္မေလး က နာ႔စ္ အျဖစ္နဲ႔ ျပင္ဦးလြင္ ကိုေျပာင္းလာတယ္ အကို .... ဒီေကာင္က နဂို ကမွ သူ႔ေကာင္မေလး ကို အေတာ္ခ်စ္ေတာ႔ .... ေဆးခန္းခဏခဏ လိုက္ၿပီး သြားသြားေတြ႔တယ္ .... တပ္ျပင္ထြက္ခြင္႔ရတဲ႔ ခါ .... ေကာင္မေလး နဲ႔
အတူ ေလွ်ာက္သြား ၊ အတူလည္ ၾကေပါ႔ အကိုရာ .... ဒါေပမဲ႔ ဒီေကာင္႔ မိဘေတြ ဘက္ကေရာ ၊ ဒီေကာင္႔  ေကာင္မေလး မိဘေတြ ဘက္ကေရာ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကို သေဘာမတူၾကဘူး .... သူတို႔ ၂ ေယာက္လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးျဖစ္ၿပီး
ေကာင္မေလး မွာ ကိုယ္ဝန္ရွိသြားတယ္ ...."
"အဲဒီေတာ႔ ဘာျဖစ္လဲ "ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေစာ စြာ ဆက္ေမးမိသည္ .....။
"သူ႔ ေကာင္မေလး ကို မိဘ ေတြ ကအိမ္ျပန္ေခၚတယ္ ...ျပင္ဦးလြင္ ကေနၿပီးေတာ႔ .... ၿပီးေတာ႔  ကိုယ္ဝန္ ကို ဖ်က္ခ်ခိုင္းတယ္ ေျပာတယ္ "
"ဟာ "ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း အံ႔ ၾသသြားမိသည္ ။ လူႀကီး ေတြ သားသမီးေပၚမွာခ်စ္တဲ႔ အခ်စ္က လည္း တခါတခါ ..အတၱ ေတြလို ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းလွသည္ ။ မလုပ္သင္႔ မလုပ္ထိုက္ေသာ အလုပ္မ်ားကို လုပ္မိသည္အထိပင္ ။
"အဲဒီေနာက္ေတာ႔ .... ရင္႔ေရာင္ေကာင္မေလး ေရာ ၊ သူ႔ကေလး ေရာ  ... လူႀကီးေရာ ကေလး ပါ ဆံုးသြားတယ္အကို  "
ကၽြန္ေတာ္ ရင္ ထဲ မွာ ဆို႔ လာသည္ .... စိတ္ထဲမွာလည္း ကံ ဆိုးလိုက္တဲ႔ ငါ႔ညီရာ  လို႔ ေရရြတ္ေနမိသည္ ....။
အဲဒီေနာက္ ရင္႔ေရာင္ သူငယ္ခ်င္း ညီေလး က ဆက္ေျပာသည္ ...။
"အဲဒါ ဒီေကာင္လည္း သိေရာ .... ညဘက္ႀကီး  မိထၳီလာ ကိုခိုးဆင္းတယ္အကုိ ... ဒါေပမဲ႔ ဒီေကာင္ ကံ မေကာင္းဘူး  ၂၁ မိုင္မွာ ျပန္မိတယ္ .... အဲဒီေတာ႔ ဒီေကာင္႔ကို အခ်ဳပ္ထဲ မွာ ထည့္ထားတယ္ ....
ထမင္းစားဖို႔ တံခါး ခဏ ဖြင္႔ ေပးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ .... ဒီေကာင္ ထပ္ၿပီး ထြက္ေျပးတယ္ .... အဲဒီ အပါတ္ က မိုးေတြ ေန႔တိုင္းရြာေနတယ္ ...ဒီေကာင္ထြက္ေျပးၿပီး ေနာက္ ေန႔ ည မိုးရြာ ႀကီးထဲမွာ ပဲ .... သင္းခ်ိဳင္း ကေန သူ႔ ေကာင္မေလး အုတ္ဂူ ကို သြားေဖာက္တယ္ "
"ဟာ ... ျဖစ္ရေလ ငါ႔ညီရာ... အဲလာက္ေတာင္ ျဖစ္ရသလား "  ကၽြန္တာ္ စိတ္ထဲမွာ တႏု႔ံ ႏံု႔ ႏွင္႔ ဘယ္လို မွ မေကာင္းပါ ။
ညီေလး က ဆက္ေျပာ တယ္
"အဲ ေနာက္ေတာ႔ သုႆန္ ေစာင္႔ က ေတြ႔ သြားၿပီးေတာ႔ ... ရဲေတြ နဲ႔ ဖမ္းၿပီး ... ျပန္ပို႔ေပါ႔ အကိုရာ .... သက္ခ်ဳပ္ ေတြ ဘာေတြ ေရးလိုက္ေတာ႔ .... စစ္ေျပးမွဳ ၊ အခ်ဳပ္ခန္းေဖာက္မွဳ ၊ အုတ္ဂူေဖာက္တာေတြ ေရာ
ဆိုေတာ႔ ေထာင္ အမ်ားႀကီး က်မယ္ထင္တယ္ "

    "မိုက္လိုက္တာ  ငါ႔ညီရာ .... စည္းကမ္းဆိုတာ ကိုယ္႔စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ အတြက ္စိန္ေခၚခ်က္ေတြ ပဲ .... အတတ္ႏိုင္ဆံုး လိုက္ နာက်င္႔ ၾကံ ၾကရမွာ.... အရာရာမွာ ကမူးရွဴးထိုးမလုပ္ဖို႔ .... ေရွ့ ေနာက္စဥ္းစားဖို႔ ... ႀကံဳရင္ၾကံဳသလို
အၿမဲ ေျပာခဲ႔တယ္ ..... ခုေတာ႔ မင္း စည္းကမ္းမလိုက္နာ ေတာ႔ ဘဝထဲ ကပါၿပီ ..... ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဆိုတာ ျပန္ႀကံဳ မလာေတာ႔ မဲဲ႔ သင္ခန္း စာမ်ိဳး နဲ႔ မင္းဝနဲ႔ခ်ီပီးေပးဆပ္ရပီ .... လူလည္းမသတ္ .. မေကာင္းမွဳလည္း မလုပ္ပါပဲနဲ႔
မင္း ဥပေဒ ရဲ့ ပစ္ဒဏ္ ေတြ ခံရေတာ႔မယ္ ..." ....စိတ္ထဲမွာတတြတ္တြတ္ေျပာေနရင္း တစိမ္႔စိမ္႔ ေတြးလိုက္တိုင္း  ရင္ထဲမွာဘယ္လို မွ မေကာင္းေတာ႔ပါ ။

    တပ္ က ယာယီ တာဝန္ နဲ႔ မႏၱ ေလး ကိုခ်က္ခ်င္းသြားရေတာ႔ ေတြ႔လို႔ ေတြ႔ ျငား ကၽြန္ေတာ္  ရင္႔ေရာင္ ကိုသြားရွာ မိတယ္ ... ခရီးသြားဟန္ လြဲ ထည့္လာခဲ႔တဲ႔ ေက်ာပိုးအိတ္ ေဘး မွာ အယ္ပိုင္းဗူးေသးေလးကလည္းခ်ိတ္လို႔ေပါ႔ ....
ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ ရပါၿပီ .... သံ တိုင္းေတြ လက္ျခား ခတ္ ထားတဲ႔ အခ်ဳပ္ကားေပၚ တက္ခါနီးဆဲ ဆဲ မွာ  ... ကၽြန္ေတာ္ လွမ္းေခၚလိုက္မိတယ္ "ဂါဒီယမ္ ...ဗုဒၶရွီးးးးးးး" ......
ပထမ သူ အံ ၾသ မွင္သက္ ေနသေယာင္ မ်က္ႏွာက ေနၿပီး ယဲ႔ယဲ႔ေလး  ၿပံဳးလာတယ္ .... ၿပီးေတာ႔  ျဖဴဖတ္ဖတ္ မ်က္ႏွာေလး ညွိဳးၿပီး ေအာက္ကို ငံု႔ သြားခဲ႔တယ္ .....သူ႔လက္မွာ ခတ္ထားတဲ႔  စတီး ေရာင္ လက္ထိပ္ ကို ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္  ....ကၽြန္ေတာ္ ႔ မ်က္လံုး တစံု က မ်က္ရည္ တခ်ိဳ႔ က အလိုလို ခုန္ဆင္းလာခဲ႔ၾကတယ္ .... သူ ႔ မ်က္ႏွာကို မပီဝိုးတဝါး ၾကည့္ေနတုန္းမွာပါ ပဲ..
 ေခါင္းငံု႔ လွ်က္ သူ႔ဆီက အသံေလး တစ္သံ ထြက္လာခဲ႔တယ္ ....


"ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေရတခြက္ေလာက္တိုက္ပါအကို .."

echo သံေတြ ကကၽြန္ေတာ႔ ရင္ဘက္ ထဲ ညံသြားခဲ႔တယ္ ....ေက်ာင္းမွာ သူအျပစ္လုပ္လို႔ ျပစ္ဒဏ္ ခံရ တိုင္ း သူ႔ဆီ ကကၽြန္ေတာ္ၾကားေနက်  စကားသံေလး ....

"ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေရတခြက္ေလာက္တိုက္ပါအကို .."
"ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေရတခြက္ေလာက္တိုက္ပါအကို .."
"ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေရတခြက္ေလာက္တိုက္ပါအကို .."

ကၽြန္ေတာ္ ကတံု ကယင္ နဲ႔ ပဲ ေက်ာပိုးအိတ္ေဘး မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႔ အယ္လ္ ပိုင္း ဗူးေလး ကိုျဖဳတ္ ေနမိတယ္ ..... ၿပီးေတာ႔ ....

"  ေသာက္ .... ေဟ႔ ေကာင္.... ေသာက္ ............ေတာက္ !!... မင္းကြာ....ငါ ဒီေလာက္ အတန္တန္ ေျပာ ခဲ႔ တဲ႔ "   ....ငိုသံ ေတြ တဝက္တပ်က္ နဲ႔ ေအာ္ပစ္ ၿပီး ... စကားဆံုး ခင္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္အသံ ေတြ တိမ္ဝင္သြားခဲ႔ေတာ႔တယ္ .....

ကၽြန္ေတာ္ ေပးတဲ႔ ေရဗူး ယူဖို႔ လက္ကေလးအတက္ ...ပူစပ္စပ္  ေနမင္း ႀကီးရဲ့ ေအာက္ က စတီးေရာင္ ဖ်က္ကနည္းအလက္ မွာ ကၽြန္ေတာ္ရင္ေတြ ဟက္တက္ ကြဲသြားခဲ႔တယ္......။

ဘယ္ခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္႔လက္ထဲ ျပန္ေရာက္ေနခဲ႔ မွန္းမသိတဲ႔  ေရဗူးေလး ကို သတိေရာက္သြားတဲ႔ခါ မွာေတာ႔  .... အခ်ဳပ္ကားႀကီး ရဲ့ အရိပ္ က ေရဗူးေလး နံရံ က ေနတေျဖးေျဖး ထြက္ေျပး သြားေန ခဲ႔ ေတာ႔ တယ္ ....။

(ရုပ္ဆိုး)


သဲပါတ္* = သဲထည့္ထားေသာ ေက်ာပိုးအိတ္
ေထေစာင္း*  =  အဝတ္စား သပ္သပ္ရပ္ရပ္ မရွိေသာ ၊ ဖိုသီဖတ္သီႏိုင္ေသာ
 ဖြာ* = ဖြာသည္ =  အလြန္႔အလြန္ ပင္ပန္းသည္
 SED (Special Extra Drill)* = အပိုစစ္ေရးျပ
စကြက္* (squard) = အစုအဖြဲ႔
လိုက္ဒရက္စ္* (light dress)  =  ႏွစ္သက္ရာဝတ္စံု(ေဘာင္ဘီ ၊ ရွပ္) စသျဖင္႔
ေဖာက္သည္* =  စည္းကမ္းခ်ိဳးေဖာက္သည္ ၊ အျပစ္လုပ္သည္ ။
 အုပ္* = အုပ္သည္ = အျပစ္ေပးသည္ ။
ေကာ္ေတာင္႔အုိဂ်ီ* = smart ျဖစ္ေစရန္  ေကာ္ရည္သုတ္ မီးပူထိုးၿပီးဝတ္ရေသာ ယူနီးေဖာင္း ။
 ေစာက္ပဲ႔* = အက်င္႔ မေကာင္းေသာ ၊ စိတ္ဓာတ္ညံ့ ဖ်င္းေသာ ....ပါရွယ္ျပ * = တခုခု ကို အေၾကာင္းျပ သည္ ။ရွိဳင္း* = ရွိဳင္းသည္ = ေရသာခို သည္ ၊ အေခ်ာင္လိုက္သည္ ။

တပ္မိသားစုဝင္တဦးရဲ႕ ေစတနာ

$
0
0

ဒီေန ့တပ္မေတာ္ေန ့မွာက်ြန္မရဲ႕ေဖေဖစစ္သားႀကီးကိုအထူးသတိရမိလို ့
ဒီစာေလးကိုေရးျဖစ္တာပါ။က်ြန္မကတပ္ထဲမွာဘဲေမြးျပီးတပ္ထဲမွာဘဲႀကီးခဲ႕တဲ႕တကဲ႕တပ္မိသားစုစစ္စစ္ပါ။ က်ြန္မေဖေဖဗိုလ္ႀကီးဘဝစစ္ကိုင္းကတပ္ထဲမွာက်ြန္မကိုေမြးျပီးအေရးအခင္းမျဖစ္ခင္က်မွေဖေဖ
အရပ္ဖက္ေျပာင္းျပီးေနာက္ေတာ့ပင္စင္ေပါ့ေလ။အမအႀကီးဆံုးရဲ႕ေယာကၤ်ား က်ြန္မခဲအိုကလဲဗိုလ္မွဴးႀကီးအဆင့္ကေနအျငိမ္းစားယူတဲ႕စစ္သားေဟာင္းႀကီးပါ။ က်ြန္မရဲ႕အစ္ကိုအရင္းကေတာ့ယခုလက္ရွိဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္အဆင့္နဲ႕တပ္မွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ဆဲပါ။ ယခု ့အခ်ိန္စစ္တပ္ကိုျပည္သူအမ်ားကအျမင္မႀကည္လင္ခ်ိန္မွာက်ြန္မကလဲၿပည္သူနဲ႕တသားထဲမို
 ့ျပည္သူ ့ဘက္ကပါဘဲ။ၿပည္သူေတြနဲ႕ခံစားခ်က္ထပ္တူက်ေနလို ့ ့စစ္တပ္ကိုမုန္းတဲ႕စိတ္ကတဝက္အျပင္ ယခင္ကျပည္သူခ်စ္ေသာတပ္မေတာ္သားမ်ားဘဝကိုနွေျမာမိေသာစိတ္ကလဲတဝက္အပါအဝင္ပါ။


စစ္တပ္ကိုအမ်ားကျခံုျပီးမုန္းသလိုလိုရွိေပမဲ႕တကယ္ေတာ့ေအာက္ေျခကစြန္ ့လြွတ္စြန္ ့ ့စားတဲ႕
တပ္မေတာ္သားေတြကိုေတာ့ရင္ထဲမွာမုန္းတဲ႕စိတ္မရွိႀကဘူးလို ့ ့က်ြန္မထင္ပါတယ္။ အမ်ားစုကတကဲ႕တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာအနစ္နာခံမွဳေတြကိုစာနာနိွဳင္ႀကပါတယ္။
ကိုယ္က်ိဳးရွာလက္တဆုပ္စာေတြကိုသာပိုမိုမုန္းတီးႀကတာပါ။ အရင္ကတပ္မေတာ္သားဆိုတာျပည္သူရဲ႕အသဲနွလံုး ပ်ိဳတိုင္းႀကိုက္တဲ႕နွင္းဆီခိုင္ပါ။ ဒါေပမဲ႕ရီစရာေျပာရ႐င္က်ြန္မတို ့ ့ေမာင္နွမေတြထဲမိန္းကေလးငါးေယာက္ပါတာကိုအမအႀကီးဆံုး
တေယာက္ဘဲစစ္သားနဲ႕အိမ္ေထာင္က်ျပီး က်န္၃ ေယာက္ကေတာ့အရပ္သားနဲ႕ဘဲအိမ္ေထာင္က်ပါတယ္။အငယ္ဆံုးကေတာ့အပ်ိဳၾကီးေပါ့ေလ။ ဘာလို ့လဲ ့ဆိုေတာ့ေဖေဖ့ေၾကာင့္ပါ။ေဖေဖကစစ္သားဘဝကအရမ္းပင္ပန္းဆင္းရဲၿပီးသားတကြဲ
မယားတကြဲမို ့ ငါ့သမီးေတြစစ္သားမယူရဘူးတဲ႕ေလ။ ေဖေဖတပ္ရင္းမွဴးဘဝမွာ I O(ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ)တို ့ P SO တို႔လိုအိမ္ကိုခဏခဏလာရတဲ႕အရာရွိေတြဆိုရင္လူပ်ိဳဘယ္ေတာ့မွမထားဘူး။ကေလးအေဖေတြဘဲ
ထားတယ္။သမီးအပ်ိဳေတြကိုစစ္ဗိုလ္နဲ႕ရမွာစိုးလို ့ေလ။ အရာရွိလူပ်ိဳေတြဆိုတာက်ြန္မတို ့ကိုသိပ္ေတာင္မျမင္ဘူးခဲ႕ရဘူး။

က်ြန္မအသက္ငယ္ငယ္နဲ႕အိမ္ေထာင္က်ေတာ့တပ္ကအရာရွိလူပ်ိဳေတြဆိုတာနွေျမာလို ႔ ့တက္တေခါက္ေခါက္ဘဲတဲ႕။ေနာက္ေတာ့သတင္းျပန္ႀကားရတာေျပာတာပါ။တပ္ရင္းမွဴးသမီး ငယ္ငယ္ေလး ငါတို ့မွာခိုးျပီးႀကည္ ့ရတာ ပိုးေတာင္မပိုးရဲဘူး။ခုေတာ ့သူမ်ားသုတ္သြားျပီဆိုျပီးေတာ့ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီတုန္းကတပ္ကအရာရွိလူပ်ိဳေတြထဲမွာ မွတ္မွတ္႐ရဗိုလ္ႀကီးဆီဇာေနဝင္း(ယခု တနသာၤရီတိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးျမတ္ကို) ဗိုလ္ႀကီးသန္းေမာင္(ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ဦးနဲ႕အတူေလယဥ္ပ်က္က်တဲ႕ထဲမွာပါျပီး
ကံေကာင္းေထာက္မစြာအသက္မေသဘဲဒဏ္ရာဘဲရေသာဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္သန္းေမာင္)တို
 ့ေတြလဲရွိပါတယ္။က်ြန္မကိုနွေျမာလို႕ ့တက္ေခါက္တဲ႕သူေတြထဲမွာေတာ႕ ့အဲဒီအကိုႀကီးေတြမပါပါဘူးေနာ္။
တျခားအရာရွိေတြပါ။အကိုႀကီးတို႕ ့ဖတ္မိရင္စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ေနာ္ ။

က်ြန္မတို႕ ့ကေလးလင္မယားကိုလက္မွတ္လိုက္ထိုးေပးခဲ႕ရသူကေတာ့အဲဒီတုန္းကတပ္ေရးဗိုလ္ႀကီး
လုပ္ေနတဲ႕ဗိုလ္ႀကီးေအာင္သိန္း( နဝတ လက္ထက္မွာျပန္ႀကားေရးဒုဝန္ႀကီးလုပ္ခဲ႕တဲ႕ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္သိန္း) ပါ။တကယ္စြန့္လြွတ္စြန္ ့စားအနစ္နာခံျပီးတိုက္ပြဲဝင္ခဲ႕ေသာ ရိုးသားေသာတပ္မေတာ္သားႀကီးေတြပါ။ေဖေဖတပ္ရင္းမွဴးဘဝမွာက်ြန္မမမွတ္မိေသာအရာရွိေပါင္းမ်ားစြာ
လဲက်န္ပါတယ္။က်န္ခဲ႕သူမ်ားခြင့္လြွတ္ပါေနာ္။ က်ြန္မတို႕ ့အေဖကေတာ့စစ္တိုက္တာေတာ္ေသာ ရိုးသားေသာ တပ္မေတာ္သားႀကီးပါ။ေဖေဖတပ္ရင္းမွဴးနဲ႕နမ္စန္ ခ လ ရ ၆၆ တုန္းကေတာင္ႀကီး ရ ပခ မွာေဖေဖ့တပ္ရင္းအလံကအျမဲထိပ္ဆံုးမွာ။အဲဒီတုန္းကတိုင္းမွဴးကဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းရီထင္ပါတယ္။တခါေတာ့
စစ္ဆင္ေရးတခုမွာ ေဖေဖ့ကိုတပ္ရင္း ၃ရင္းကိုဦးစီးျပီးတိုက္ေစပါတယ္။ေဖေဖ့ကိုတိုင္းမွဴးကအဲ႕ေလာက္ယံုပါတယ္။ဒါေတြကိုေဖေဖကေတာ့ျပန္
မေျပာဘူးပါဘူး။အန္ကယ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္သိန္းေျပာျပလို ့သိခဲ႕ရတာပါ။ နမ္စန္ ခလရ ၆၆ ဆိုတာအဲ႕အခ်ိန္တုံးကအဲဒီခြင္မွာ pေသာင္းက်န္းသူေတြ မဆံုမိေအာင္ေရွာင္ခဲ႕ရတဲ႕နာမည္တလံုးနဲ႕တပ္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္။ ေဖေဖတပ္ထဲမွာရွိစဥ္ရိုးသားမွဳနဲ႕
ပတ္သက္ျပီးမွတ္ေက်ာက္တင္ခံရဘို ့ ၂ ႀကိမ္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္။တစ္ၾကိမ္ကဒုတပ္ရင္းမူးဘဝႏွင့္ က ေလးျမိ့ဳမွာ ရွိစဥ္ကပါ ။အိႏၵိယဘက္က အပ္ခ်ဳပ္စက္ေခါင္းအပါအဝင္ ေမွာင္ခိုပစၥည္းေတြေမွာင္ခိုလုပ္ လ့ုိဆိုျပီး တပ္ရင္းမွဴးအပါ အဝင္အရာရွ္ိစစ္သည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အ ေရးယူခံရပါတယ္။ တပ္ရင္းလိုက္ေရွြဘုိျမ့ိဳကိုေျပာင္းေရွြ့ခံရပါတယ္ ။ေဖေဖနွင့္အရာရွိအနည္းငယ္ အပါအဝင္ စစ္သည္အခ်ဳိ့အဝက္ အမွဳမွာမပါဝင္ဘဲ အေရးယူမခံခ့ဲရပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ေမွာင္ခိုခ်တ့ဲတပ္ဆိုျပီး ကေလးျမ့ိဳမွာနံမည္ၾကီးခ့ဲပါေသးတယ္။ ေဖေဖကေတာ့ မဟုတ္တာမလုပ္သူမ့ို အေရးယူမခံရဘဲ ေနာက္တစ္နွစ္အၾကာမွာ တပ္ရင္းမွဴးအျဖစ္ ရာထူးတိုးေျပာင္းေရွြခ့ဲရပါတယ္။ တပ္ရင္းမွဴးအျဖစ္မ ေျပာင္းခင္ ဗထူးျမ့ိဳမွာစစ္ဦးစၤီးတကၠသိုလ္တက္ေတာ့ က်ြန္မတိ့ုညီအမ ေတြကို သမီးမ်ားပမာ ခ်စ္ခင္ခ့ဲေသာ အန္တီသထုံမေလးနြယ္ (ဦးဖုန္းေမာ္ေရွြရဲ႕အေမ )ကိုလည္း သတိတရဒီစာနွင့္ကန္ေတာ့ပါတယ္။

ဒုတိယၾကိမ္၁၉၇၄/၇၅ခန့္က တစ္ဖက္နို့င္ငံကိုခိုးထုတ္မယ့္ေက်ာက္စိမ္းအရု္ိင္းတုံး မ်ားစြာေသာင္းက်န္းသူထံမွဖမ္းမိခ့ဲပါတယ္။ တပ္တြင္းမူလတန္းေက်ာင္းထဲမွာေက်ာင္းေခတၲပိတ္ျပီးတုိင္းကလာမသယ္မခ်င္း ထားပါတယ္။ေဖေဖတိ့ုရုိးသားပံုမ်ားေမေမ့ကိုအနားေတာင္မသီရဘူးေျပာလ့ိုေက်ာင္းစီမ္းအရိုင္းတုံးေတြ
က္ိုျမင္ဖူးခ်င္တ့ဲေမေမ့ခမ်ာ မူလတန္းေက်ာင္းနားသီေတာင္မသီခ့ဲရပါဘူး ။က်ြန္မတိ့ုေတြလည္း ေက်ာင္းစိမ္းဆိုတာက္ို ေဂၚလီလုံးေလာက္ေတာင္မျမင္ဘူးခ့ဲရပါဘူး ။(အခုေခတ္နွင့္မ်ားေတာ့ကြာပါ့ )

ကြ်န္မက္ိုအခုခိ်န္မွာ တန္ခိုးရွင္တစ္ေယာက္ကမ်ား လုိရာေတာင္းဆုိျပီးအေဖနွစ္မ်ဳိးကိုေရြးခိုင္းရင္ က်ြန္မရဲ့အခုေဖေဖလိုမ်ဳိးတစ္ေယာက္ရယ္ လုပ္ပ္ိုင္ခြင့္ေတြက္ိုအသုံးခ်ျပီးေငြရွာလ့ို ထားစရာမရွိေအာင္ခ်မ္းသာတ့ဲဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဖေဖတစ္ေယက္ရယ္ ၾကိဳက္တာေရွြးဆိုရင္ေလ က်ြန္မကေတာ့ယခုေဖေဖကိုဘဲ ဂုဏ္ယူစြာႏွင့္ ေရွြးခ်ယ္ခ့ဲမွာပါ။ ေလာကမွာေငြဟာ သည္းေျခ ၾကိုက္ ဆိုေပမယ့္ ေငြထက္တန္ဖိုးထားရမယ့္အရာေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ လုူဆိုတာကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးတာပါ ။ရုိးသားေသာ ေအာက္လက္ငယ္သားအေပၚေကာင္းခ့ဲေသာ လူၾကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္တ့ဲအတြက္ အျငိမ္းစားဘဝႏွင့္ဆုံးတာေတာင္ လုိက္ပ့ိုေသာတပည့္ေတြရဲ့ ကားမ်ားစြာႏွင့္ ေဖေဖ့အသုဘဟာအင္မတန္စည္ကားခ့ဲပါတယ္။
က်ြန္မကေတာ့ တပ္မေတာ္ေန့ကိုဂုဏ္ျပဳတ့ဲအေနႏွင့္ ၁၉၇၈ မတ္လ ၂၇ရက္မွာသားအၾကီးကို ေမွြးဖြားခ့ဲပါတယ္(တုိက္ဆိုင္မွဳကို တမင္ဘဲေမြးတာလုိလိုနဲ႕ ၾကားကဝင္အသားယူ တာ ဟင္းဟင္း )

အဲဒီေန့က ေဖေဖတပ္မွာ တပ္မေတာ္ေန့မိန့္ခြန္းေျပာေတာ့ အရင္နွစ္ေတြတုံးကလို ခပ္တည္တည္မဟုတ္ဘဲ ျပံဳးျပံဳးၾကီး ျဖစ္ေနခ့ဲတယ္လ့္ုိ တပ္ကအရာရွိစစ္သည္ဇနီးေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ေျမးေယာက္က်ားေလးပူပူေနြးေနြးရထားလ့ိုေလ။
စကားမစပ္ က်ြန္မရဲ့ဒုတိယသားေလးကိုလည္းေမလ ၁ ရက္အလုပ္သမားေန့မွာေမြးတယ္ရွင့္။ ႏွစ္ေယာက္တည္းေမြးတာ ႏွစ္ေယာက္လုံးက္ုိ အမွတ္တရေန့ေတြမွာဘဲေမြးခ့ဲပါတယ္ ။ (ၾကဳံတုန္းေလးၾကြားတာပါေနာ္။ခြင့္လြတ္ၾကပါ)

ေဖေဖတပ္မေတာ္မွတ္တမ္းရံုးတပ္မွဳးဘဝႏွင့္ ရွိစဥ္စစ္ေၾကာင္းမွဳးအျဖစ္တပ္မေတာ္ေန့စစ္ေရးျပမွာ ပါဝင္ခ့ဲစဥ္က ျပည္သူခ်စ္တ့ဲတပ္မေတာ္သားမ်ားမိ့ု ဘယ္သူမွမတိုက္တြန္းဘဲ စိတ္ပါလက္ပါ စြပ္ခ့ဲတ့ဲျပည္သူေတြရဲ့ ပန္းကံုးေတြဆိုတာ ေဖေဖတု့ိမွာဇက္ျပဳတ္မတတ္ ဆဲြခ့ဲရတာပါ။
ခုမ်ားေတ့ာလည္း ...အတိတ္ကအတိတ္မွာဘဲ က်န္ခ့ဲျပီေပါ့ေနာ္။ ေဖေဖဆုံးတာလည္း(၁၀)နွစ္ရွိခ့ဲပါျပီ။ေဖေဖခ်စ္ေသာ က်ြန္မခ်စ္ခ့ဲဖူးေသာ တပ္မေတာ္ၾကီးကိုလည္း ျပည္သူခ်စ္ေသာတပ္မေတာ္ၾကီးအျဖစ္ ျပန္လည္ျမင္ေတြ့ခ်င္ပါတယ္ ။ မၾကာခင္မွာတင္ဘဲ ျပည္သူခ်စ္ေသာ တပ္မေတာ္ၾကီးအျဖစ္ ျမင္ခြင့္ရဖိ့ုဆုေတာင္းရင္း ျပည္သူခ်စ္ေသာ တပ္မေတာ္ၾကီးျဖစ္ေအာင္ ျပန္လည္ၾကီဳးစားဖိ့ု ကာခ်ဳပ္ၾကီးနွင့္တကြ တာဝန္ရွိသူမ်ားအားလုံး ကိုေမတၲာရပ္ခံရင္း တပ္မေတာ္ေန့ကုိ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ရပါတယ္။


Wah Wah Kyaw

ရႊံ႕ေတာထဲက စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကမၻာပတ္လို႔မရပါ

$
0
0

Ye Kyaw Thura's photo.
တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ အၿမဲတမ္းကာကြယ္ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခုတပ္မေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေဝဖန္ေထာက္ျပသြားပါမယ္။
အျပဳသေဘာနဲ႔ေဝဖန္တာျဖစ္ေပမဲ့လည္း ေဝဖန္တယ္ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း တခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာမ်ားကေတာ့ အနာေပၚဆားပက္သလို ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ အနာမရွိရင္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေပမဲ့ အနာရွိရင္ေတာ့ စပ္ပါလိမ့္မယ္။
မႏၱေလးတိုင္း တိုင္းမွဴးေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္သံုးအုပ္တြဲထဲမွာ သူအေမရိကန္သြား စစ္ပညာသင္ၿပီးအျပန္ ဖိလစ္ပိုင္မွာရွိတဲ့ အေမရိကန္ ဆူးဘစ္ေရတပ္စခန္းနဲ႔ ကလပ္ေလတပ္စခန္းက စစ္သည္ေတြ ကို ပို႔မယ့္ ခ်ာတာေလယာဥ္နဲ႔ျပန္လာရတဲ့ အေၾကာင္းေရးထားတာကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ေလယာဥ္ေပၚေရာက္တာနဲ႔ ေလယာဥ္မယ္က အေမရိကန္စစ္သားေတြရဲ႕ အေပၚအင္းက်ီေတြကိုကူခၽြတ္ၿပီး ခ်ိတ္ ထားေပးပါတယ္။
ဒီအခါမွာ စစ္သည္အဆင့္အတန္းအားလံုး ေအာက္ခံအင္းက်ီေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ဘယ္သူက ဘာရာထူးလဲ ဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ (အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္အဆင့္ထင္ပါတယ္) မသိေတာ့ပါဘူး။
ေလယာဥ္ေပၚပါတဲ့ အေမရိကန္စစ္သည္ေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေအာ္ဟစ္ေနာက္ေျပာင္ တြန္းထိုး ရိုက္ပုတ္နဲ႔ တကယ့္ကေလးေတြ ေက်ာင္းသားေလးေတြလိုပဲ ေဆာ့ကစားလာၾကပါတယ္တဲ့။
အင္းက်ီခၽြတ္ထားလို႔ ဘာမွန္းမသိရေပမဲ့ ဒီေလာက္ တရင္းတႏွီး ရိုက္ပုတ္ေနာက္ေျပာင္လာတယ္ဆိုေတာ့ ရာထူးအဆင့္အတန္း သိပ္မကြာေလာက္ဘူးလို႔ထင္မိပါတယ္တဲ့။
ဖိလစ္ပိုင္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ အေမရိကန္ေတြ ယူနီေဖါင္းအျပည့္အစံု ျပန္ဝတ္တဲ့အခါ သူတို႔အဆင့္ေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ အံ့ၾသသြားပါတယ္။
သူေရွ႕မွာတင္ ရိုက္ပုတ္ေနာက္ေျပာင္က်ီစယ္လာတဲ့ စစ္သည္ ႏွစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေယာက္က တပ္ၾကပ္ႀကီး ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က ဗိုလ္မွဴးႀကီးျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ပါ။
တျခားစစ္သည္ေတြလည္း ဒီလိုပါပဲတဲ့။ ဗိုလ္မွဴးနဲ႔ရဲေဘာ္၊ ဗိုလ္ႀကီးနဲ႔တပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးနဲ႔ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး စသျဖင့္ေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ကေတာ့ အံ့ၾသမိတဲ့အေၾကာင္းသာေရးၿပီး တျခားဘာမွတ္ခ်က္မွမေရးပါဘူး။ (ၿငိမွာစိုးလို႔နဲ႔တူပါတယ္။)
၂၀၀၂ ခုႏွစ္ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ INGO တစ္ခုမွာအလုပ္လုပ္ေနတုန္း တစ္ရက္ တာဝန္နဲ႔ ေကာ့ေသာင္းကေန ဘုတ္ျပင္းကို အျမန္ေရယာဥ္နဲ႔လိုက္လာပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ အဂၤလိပ္စာကို အရူးအမူးေလ့လာခါစ အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ဘယ္သြားသြား အဂၤလိပ္ဝတၳဳ ႏွစ္အုပ္၊ သံုးအုပ္ထည့္သြားတတ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ ဒီအတိုင္းအခ်ိန္ အကုန္မခံဘဲ တစ္ခုခုဖတ္ေနတတ္ပါတယ္။
ေရယာဥ္ေပၚမွာ စစ္သားက သံုးပံုတစ္ပံုေလာက္ပါပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ထိုင္ခံုေဘးနားမွာေတာ့ အရာရွိ ေလးငါး ေယာက္ေလာက္ပါပါတယ္။
လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္မွာ အဲဒီအဖြဲ႔ထဲက အရာရွိတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ ဆီက စာအုပ္ငွား ဖတ္ပါတယ္။
တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္အဖြဲ႔ကလဲ ဘာညာနဲ႔ ေမးျမန္းၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္အေၾကာင္း နည္းနည္းပါးပါးေျပာျပျဖစ္ပါတယ္။
စကားေျပာရင္း ကၽြန္ေတာ္ စစ္သားလူထြက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပတဲ့ အခါ ခုနက စာအုပ္ငွားဖတ္တဲ့ အရာရွိက ဘာအဆင့္နဲ႔ထြက္တာလဲလို႔ေမးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္ ရိုးရိုးရဲေဘာ္အဆင့္နဲ႔ ထြက္တာပါလို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္အဲဒီလိုလည္းေျဖလိုက္ေရာ အဲဒီအရာရွိဟာ မ်က္ႏွာရႈသိုးသိုးနဲ႔ စူပုပ္ၿပီး စကားမေျပာေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္လို ရဲေဘာ္ဘဝနဲ႔ထြက္လာတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို စကားေျပာခဲ့ရတာ ဝိဋဋဴပ မင္းနဲ႔ ကစားခဲ့တဲ့ေနရာကို ႏြားႏို႔နဲ႔ေဆးေတာ့မယ့္ သာကီႏြယ္ရုပ္မ်ိဳးေပါ့ခင္ဗ်ာ။ သူ႔အတြက္ေတာ္ေတာ္ေလး ထိခိုက္သြားတဲ့ပံုစံမ်ိဳးေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္က ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ မသက္မသာျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္ခ်င္သလိုလိုေတာ့ ျဖစ္မိပါတယ္။
ေနာင္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြဖ်က္သိမ္း ဗို္လ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔တို႔ ျပဳတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ကို သတိယမိပါေသးတယ္။
ေအာ္ ကိုယ့္လူႏွယ္ ႏွစ္ပြင့္ေလာက္နဲ႔ မာန္တက္ေနတာ ဟိုမွာ လက္ညွိးညႊန္ရာေရျဖစ္တဲ့သူေတာင္ အဲဒီအခ်ိန္က အင္းစိန္ ေထာင္ေရာက္သြားခဲ့တယ္မဟုတ္လား။
သူ႔ရဲ႕ Attitude နဲ႔ Behaviour ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အားနာသြားပံုရတဲ့ အရာရွိတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္သေဘၤာ ေခါင္မိုးေပၚတက္ၿပီး ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတုန္း ေနာက္ကေရာက္လာပါတယ္။
အဲဒီအရာရွိကေတာ့ အစ္ကိုခ်တတ္ ရင္ ခ်ပါလားဆိုၿပီး သူ႔ပုလင္းျပားေလး ကၽြန္ေတာ့္ကိုထိုးေပးရင္း ဧည့္ဝတ္ျပဳပါတယ္။
သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ သေဘၤာ ေခါင္မိုးေပၚမွာ ႏွစ္နာရီေလာက္ စကားေတြေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူကျဖဴးသားဆိုေတာ့ ျဖဴးလူသတ္ပြဲအေၾကာင္း လည္းပါသေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္မေတာ္မွာ ပထမအရာရွိနဲ႔ ဒုတိယအရာရွိ ဘယ္ပံုစံအရာရွိမ်ိဳးက ပိုမ်ားမလဲ။
ဟုတ္ကဲ့ INGO ထြက္ေလသံနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ Survey လုပ္ထားတာ Assessment လုပ္ထားတာ မရွိလို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။
စစ္သားလူထြက္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရာရွိဆိုတာ အခုေျပာတဲ့ ႏွစ္မ်ိဳးထဲ မကပါဘူး။ မတစ္ေထာင္ သားသမီးေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း အစံုပါပဲ။
စစ္သားေကာင္းပီသၿပီး ရဲရင့္တဲ့ အရာရွိ၊ အရာရွိအခ်င္းခ်င္းကိုေတာင္ အတို႔အေထာင္လုပ္တတ္တဲ့ ခၽြန္တြန္းအရာရွိ၊ အေကာက္ခြန္နဲ႔မွားၿပီး ဝင္လာတဲ့ အေကာက္ခြန္အရာရွိ၊ မလုပ္ မရႈပ္ မျပဳတ္ ဆိုတဲ့ ရိကၡာကုန္ ရိပ္သာေလး အရာရွိ၊ စစ္သားအားလံုးကို သူ႔ခိုင္းဖတ္ခ်ည္းလို႔ ေအာက္ေမ့တဲ့ ေရာမေခတ္က အရာရွိ စသျဖင့္ စရိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။

 Ye Kyaw Thura's photo.
အရာရွိေတာင္ စရိုက္အမ်ိဳးမ်ိဳးဆိုမွေတာ့ ရဲေဘာ္ေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။
ျပန္တမ္းဝင္အရာရွိမေျပာပါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ HIV/AIDS care and counseling လုပ္ေနတဲ့ INGO တစ္ခုမွာ လုပ္ေန တုန္း တစ္ရက္ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕အမ်ိဳးသမီးေရာက္လာၿပီး သူ႔ေမာင္ HIV ျဖစ္ေနလို႔ဆိုၿပီး အကူ အညီလာေတာင္းပါတယ္။
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေလးေတြရွင္းျပၿပီး စစ္တပ္ဆို သံေယာဇဥ္မျပတ္ႏိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကို ကၽြန္ေတာ္ လည္း စစ္သားလူထြက္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း လိုအပ္တာမွန္သမွ် အဖြဲ႔ရဲ႕လုပ္ထံုးလုပ္နည္းနဲ႔အညီ ကူညီ မယ့္အေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။
စစ္သားလူထြက္လို႔ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက ကၽြန္ေတာ့္ကို "ဘာအဆင့္နဲ႔ ထြက္တာလဲ.."လို႔ေမးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ရဲေဘာ္ပါလို႔ေျဖလိုက္ေတာ့ "ကၽြန္မေယာက္က်ားက တပ္ႀကပ္ႀကီး.."တဲ့ခင္ဗ်။
ရံုးထဲက တျခား ဝန္ထမ္းေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္ၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမေျပာပါဘူး။ သူ႔ေမာင္ေဝဒနာသည္အတြက္ေတာ့ လိုအပ္တာေတြကူညီေပးလိုက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔တပ္မွာ သူ႔ထက္ဘယ္ေလာက္အသက္ႀကီးႀကီး ရဲေဘာ္မွန္သမွ်ကို မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ေျပာတဲ့ ဗိုလ္မွဴး တစ္ ေယာက္ ႀကံဳဖူးပါတယ္။
အနိမ့္ဆံုး ဒုတကေလာက္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ငယ္ငယ္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
DSA မွာ ျမန္မာစာျပဖူးတယ္လို႔လည္းဆိုပါတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ အတိအက်မသိေပမဲ့ ေၾကးနန္း စာေရးရင္ေတာ့ သူ႔ျမန္မာစာဟာ ေတာ္ေတာ္ညံ့ပါတယ္။
စကားမစပ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တပ္က အရာရွိေတြထဲမွာ ျမန္မာစာကိုအေလးထားၿပီး စာအေရးအသားေကာင္းမြန္တာက က်ဆံုးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ တပ္ရင္းမွဴးႀကီးရယ္၊ တပ္မွာ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိေရာ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးပါလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ DSA ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးေဟာင္း၊ မပခ တိုင္းမွဴးကေန အခု ရထားဝန္ႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇယ်ာေအာင္ရယ္၊ တပ္ရင္း မွဴးႀကီးက်ဆံုးတဲ့ တိုက္ပြဲမွာ လက္ပစ္ဗံုးမွန္ၿပီး မ်က္စိတစ္လံုးစြန္႔လႊတ္လိုက္ရ တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးအရာ ဗိုလ္ႀကီး ေအးမင္းရယ္ပါ။
တပ္မွာတုန္းက တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးလုပ္ခဲ့ၿပီး အခု ညွိ/ကြပ္ မွဴးျဖစ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး လွေ႒းဝင္းလည္း စာအေရး အသားေကာင္းမြန္ပါတယ္။
အခုသာသနာေရးဝန္ႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ ဦးဆန္းဆင့္ဟာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ ၁၉ က တပ္ေထာက္ဗိုလ္ႀကီးပါ။
သူကေတာ့အေပၚက ပုဂၢိဳလ္ေတြထက္ Senior ပိုက်မယ္ထင္ပါတယ္။
တစ္ခုကံေကာင္းတာက အခုဝန္ႀကီး ဦးအုန္းျမင့္လို အရာရွိမ်ိဳးနဲ႔မေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔တပ္က အရာရွိေတြ ဆိုးတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီေလာက္ေတာ့ မဆိုးေသးဘူးထင္ပါရဲ႕…။
ေဆာရီး..ကၽြန္ေတာ္ေလာသြားတယ္။ စစ္သည္အားလံုး ရိကၡာမေလာက္လို႔ ဆန္႔စားေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးထားတာကို ငါက ဟင္းခ်ိဳမပါရင္မစားတတ္ဘူးဆိုတာ မသိဘူးလားဆိုၿပီး ထမင္းပန္းကန္လႊင့္ပစ္လို႔ တပ္စုတပ္ၾကပ္ႀကီးက ခါးက ေဂၚရခါးဓားေကာက္နဲ႔ လိုက္ထိုးလို႔ ပတ္ေျပးခဲ့တဲ့ တပ္ခြဲမွဴး တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အဲ..နာမည္ေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ..။
လြန္ခဲ့တဲ့ ေလး၊ ငါးႏွစ္ေလာက္က Traders Hotel ကထုတ္တဲ့ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္မွာ ဂစ္တာတီးတဲ့ ကိုႏိုင္ေဇာ္ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ဖတ္ရပါတယ္။
ျမန္မာလူမ်ိဳး အေမရိကန္စစ္သည္ ေဝၿဖိဳးလြင္ အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါး ပါ။
ကိုေဝၿဖိဳးလြင္ဟာ အေမရိကန္တပ္မေတာ္မွာ ရိုးရိုးစစ္သည္ Private ေလးတစ္ေယာက္ပါ။
တစ္ရက္ အီရတ္မွာ တာဝန္ထမ္း ေဆာင္ရင္း သူတို႔စစ္သည္ သံုးဦးပါတဲ့ ဟမ္းဗီးယာဥ္ မိုင္းထိၿပီး သံုးေယာက္စလံုး က်ဆံုးခဲ့ပါတယ္။
ပါကစၥတန္ဖြား တစ္ေယာက္နဲ႔ အေမရိကန္ဖြား လူမည္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒါဏ္ရာျပင္းထန္ၿပီး ကိုေဝၿဖိဳးလြင္ဒါဏ္ရာက သိပ္မျပင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မိုင္းထိထိျခင္း အနားမွာ တျခားစစ္သည္ေတြမရွိတာနဲ႔ ေဆး တပ္သား မရွိတာေၾကာင့္ ေသြးလြန္ၿပီး ဆံုးပါးသြားရတာပါ။
ကိုေဝၿဖိဳးလြင္တို႔ သံုးေယာက္စလံုးရဲ႕ ဈာပနကို အေမရိကန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္က တက္ေရာက္ၿပီး စစ္ေလ ယာဥ္၊ ရဟတ္ယာဥ္ေတြနဲ႔ အေလးျပဳ စစ္အခမ္းအနားနဲ႔ တကယ့္ကို တခမ္းတနား ဂုဏ္ျပဳက်င္းပခဲ့ပါသတဲ့။
အသုဘကိစၥၿပီးတာေတာင္မွ တစ္လတင္းတင္း ျပည့္တဲ့ေန႔အထိ ကိုေဝၿဖိဳးလြင္တို႔အိမ္အေပါက္ဝမွာ လိုရာခိုင္းဖို႔ ဆိုၿပီး အရာရွိ (အျခားအဆင့္မဟုတ္) ငယ္ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေန႔၊ ည ဂ်ဴတီခ်ိန္းၿပီး ဟိုတယ္အဝင္က လံုၿခံဳေရးေတြလို သတိအေနအထားနဲ႔ ေစာင့္ေနတာပါ။
ရက္လည္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုေဝၿဖိဳးလြင္မိခင္က အားနာလြန္းလို႔ ရပါၿပီ ျပန္ပါေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဘာမွလည္း လုပ္စရာ မရွိေတာ့ပါဘူး ဆိုၿပီး ျပန္လႊတ္တာကို မျပန္ဘူးခင္ဗ်။ ဒါ..သူတို႔ Duty ပါတဲ့၊ အားနာစရာမလိုပါဘူး၊ ခိုင္းစရာရွိရင္ ေျပာပါတဲ့။ တစ္လျပည့္မွ သူတို႔ျပန္ရမွာပါတဲ့။
အေမရိကန္တပ္မေတာ္က သူ႔စစ္သည္ေတြကိုတန္ဖိုးထားတဲ့ပံုမ်ား မယံုရင္ပံုျပင္မမွတ္ပါနဲ႔ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ပါ ခင္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဖတ္ရင္း ႀကက္သီးေတြထမိတာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။
ကၽြန္ေတာ္ အေမေက်ာ္ ေဒြးေဒၚလြမ္းေနတာ မဟုတ္ပါ။ အေမရိကန္စစ္တပ္မွာလည္း စစ္စည္းကမ္းေဖါက္ဖ်က္မႈ ေရး ၃ စပ္တာေတြ၊ ဘက္လိုက္မႈေတြရွိတယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို အထူးသျဖင့္ မိမိ စစ္သည္တစ္ေယာက္ကို တန္ဖိုးထားပံုျခင္း မတူတာေျပာခ်င္တာပါ။
ကိုင္း..တပ္မေတာ္က စစ္သည္ေတြအေပၚတန္ဖိုးထားပံုနဲ႔ အရာရွိ အျခားအဆင့္ ဆက္ဆံေရးမွာ အေမရိကန္ စစ္သည္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာေတြကြာလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္မေတာ္ႀကီးက ျပင္စရာမလိုေအာင္ ၿပီးျပည့္စံုေနၿပီ လား။ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္သား အခ်င္းခ်င္း အရာရွိ၊ အျခားအဆင့္မခြဲျခားဘဲ စည္းလံုးခ်စ္ခင္မႈမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေမရိကန္ကို မီရဲ႕လား။ (အျခားအဆင့္ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ ဘဝကိုျမွင့္တင္ေပးရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔မီရဲ႕လား။ တာဝန္ခ်ိန္မွာ ေတာ့ အေမရိကန္ေတြလည္း တာဝန္လို ဆက္ဆံၾကတာပါပဲ။)
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာရရင္ အေဝးႀကီးလိုပါေသးတယ္။
မွန္ရာကိုေျပာရရင္ တပ္မေတာ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုအျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြအတြက္ ဘဝတိုးတက္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ အင္မတန္မွနည္းပါတယ္။
ဒီၾကားထဲမွာ အျခားအဆင့္ စစ္သည္ေတြကို အိမ္ေတာ္ပါကၽြန္လိုခိုင္းခ်င္တဲ့ အရာရွိေတြကလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ပါပဲ။
တခ်ိဳ႕အရာရွိေတြဆို အေတာ့္ကိုေမာက္မာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ DSA ၊ OTS ၊ OTC ၊ Ranker စတဲ့ သူတို႔တက္ခဲ့တဲ့ စစ္ေက်ာင္းေတြနဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။ Individually တစ္ဦး တစ္ေယာက္ခ်င္းစီနဲ႔ ဆိုင္ပါလိမ့္မယ္။
တစ္ဖက္က ၾကည့္ရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဂါရဝထားတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈအေပၚမွာ သာယာၿပီး ၾကာေတာ့ Right တစ္ခုလိုမွတ္ယူသြားပံုရပါတယ္။
ေကာင္းတဲ့အရာရွိေတြမရွိဘူးလားဆိုေတာ့…ဟုတ္ကဲ့ ရွိပါတယ္၊ အင္မတန္မွပဲ နည္းပါတယ္လို႔ေျပာပါရေစ။
မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တစ္ႏွစ္ထဲေမြးတဲ့အရာရွိတစ္ေယာက္က ေနာက္တန္းျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ပ်င္းရင္ ညဘက္မွာ ဆက္သြယ္ေရးတပ္စုဝင္းထဲကိုလာၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ဂစ္တာလာတီးေလ့ရွိပါတယ္။
တစ္ရက္က်ေတာ့ သူဂစ္တာလာတီးေနတာကို ရဲေဘာ္မွန္သမွ် မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ေျပာတဲ့ ဗိုလ္မွဴးေတြ႔သြားၿပီး အသာေလး အျပင္ဘက္ေခၚထုတ္ဆံုးမလိုက္ပံုရပါတယ္။
ေနာက္ညေတြမွာ ဗိုလ္ႀကီး ႏိုင္လင္းဆိုတဲ့ အဲဒီအရာရွိ ဂစ္တာလာ မတီးရဲေတာ့ပါဘူး။ အခုေတာ့ သူလည္း ဗ်ဴဟာမွဴးဘဝနဲ႔ နားသြားၿပီလို႔ နားစြန္နားဖ်ားၾကားရပါတယ္။
တေလာက ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ မီဒီယာကို ျမဝတီက အရာရွိႀကီးတစ္ေယာက္ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အလုပ္ရွင္ CEO က သူလည္းတပ္မေတာ္သားေဟာင္းတစ္ေယာက္ပဲ၊ ကၽြန္မတို႔မီဒီယာရဲ႕ English Version မွာ အယ္ဒီတာပါလို႔မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။
ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီးလား၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးလားမသိတဲ့ အႏွီပုဂၢိဳလ္က ထံုးစံအတိုင္း "ဘာအဆင့္နဲ႔ထြက္တာလဲ.."ဆိုတာ က စတာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္က ရိုးဟိုးဟိုးေနလို႔ ဘာမွမျဖစ္ေပမဲ့ ရံုးထဲက အယ္ဒီတာတခ်ိဳ႕ မ်က္ႏွာမဲ့ သြားၾကတာ အႏွီ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး မသိလိုက္ပါဘူး။
အရာရွိတစ္ေယာက္ဆိုတာ အရာရွိတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္အဂၤါနဲ႔ အညီ က်င့္ႀကံေနထိုင္ရမယ္ဆိုတာနားလည္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီအထဲမွာ ေမာက္မာရမယ္လို႔မပါပါဘူး။
ရဲေဘာ္နဲ႔အတူတူ အရက္မေသာက္သင့္ဘူးဆိုတာ သဘာဝက် ပါတယ္။ ရဲေဘာ္နဲ႔အတူတူ ထမင္းမစားရဘူးတို႔၊ စကားလက္ဆံုမေျပာရဘူးတို႔ ဆိုတာေတာ့ နည္းနည္းပိုသြားၿပီ ထင္ပါတယ္။ ဒါဆိုလည္း ရဲေဘာ္နဲ႔အတူတူ စစ္မတိုက္ရံုပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။
ဇာတ္ပို႔ရွိလို႔ မင္းသားရွိတာပါ။
ရဲေဘာ္ေတြရွိေနလို႔ အရာရွိဆိုတာရွိေနတာပါ။ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ အျပန္အလွန္ ေမြးျမဴထားရင္ မတူမတန္ဘူးဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။
ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ ၁၀ တန္းမေအာင္တာ၊ ရဲေဘာ္ တစ္ ေယာက္ ၆ တန္းမေအာင္တာ၊ ေက်ာင္းဆက္မတက္ႏိုင္တဲ့ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ စားပြဲထိုးဝင္လုပ္ ေနရတာ၊ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ နယ္စပ္မွာ စားပြဲထိုးသြားလုပ္ေနတာ တိုင္းျပည္အတြက္ နစ္နာေနတာပါ။
ဒါဟာ ေပ်ာ္စရာ၊ ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့ အခင္းအက်င္းတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ ၁၀ တန္းေအာင္တာျမင္လိုက္ရရင္ ကိုယ္ေအာင္သလိုပဲခံစားရပါတယ္။
 Ye Kyaw Thura's photo.
တတ္ႏိုင္ရင္ တစ္တိုင္းျပည္လံုး ပညာတတ္ႀကီးေတြ ျဖစ္ေစ့ခ်င္ပါတယ္။ သူ႔ကံနဲ႔သူ ကိုယ့္ကံနဲ႔ကိုယ္ ဆိုတဲ့စကားကို လြယ္လြယ္မေျပာလုိက္ၾကပါနဲ႔။
ခင္ဗ်ားတို႔ အဲဒီလိုလြယ္လြယ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္မ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ ပံုရိပ္ကိုထိခိုက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ INGO ေလာကမွာ ဘာသာမတူတဲ့သူေတြနဲ႔ ေလး၊ ငါး ေျခာက္ႏွစ္အတူတူ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတာပါ။
ဗမာဆိုတာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ သူကို မကူညီခ်င္ရင္ ကံ ကံ နဲ႔ အလြယ္တကူပံုခ် လ်စ္လ်ဴရႈတတ္ၿပီး အသည္းမာ တဲ့ လူမ်ိဳး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ရက္စက္တဲ့လူမ်ိဳးလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်တာ ခံရေလ့ရွိပါတယ္။
အခုတေလာ ေခတ္စားေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဝန္ႀကီး ဦးအုန္းျမင့္ရဲ႕ နယ္လွည့္ပါးရိုက္ပစ္လိုက္မယ္ဆိုတဲ့ မဆင္ မျခင္ ေျပာဆိုလိုက္တဲ့ စကားကေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕ပံုရိပ္ကို မထိခိုက္ဘူးလား။
စကားစပ္လို႔ေျပာရရင္ ဝန္ႀကီးသြားစစ္တဲ့ သစ္ရာေကာက္ရြာက ရြာသားေျပာတဲ့ ေရသန္႔ဆိုတာ ေရသန္႔ဘူးနဲ႔ ေရာင္းတဲ့ PH 7 or Fresh Water ကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါ။ ညစ္ပတ္ၿပီး ေသာက္သံုးဖို႔မသင့္တဲ့ေရ အဆင့္ကေန ေသာက္သံုးလို႔ရတဲ့ Drinking Water ကို ဆိုလိုပါတယ္။ ျမန္မာေဝါဟာရမွာက ေရသန္႔လို႔ပဲ လံုးေျပာၾကတာပါ။
ေမြး/ေရ ေက်းလက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ Water and Sanitation ကိုမသိသင့္ဘူးလား။
ေခါင္းစဥ္ ေလးတစ္ခုတည္း သိဖို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူေနာ္။ ကိုယ္တာဝန္ယူထားတဲ့ စီမံခ်က္လုပ္ငန္းေတြရဲ႕ Concept ေတြ အားလံုးကို အဲဒီစီမံခ်က္မွာပါတဲ့ Goal ေတြ Out come ေတြရေအာင္ ဘယ္လိုစနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတာက အစ သိထားရမွာ သူ႔တာဝန္မဟုတ္ဘူးလား။ မသိတာ အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ မသိရင္ သိေအာင္ႀကိဳးစားရ မွာေပါ့။
ဝန္ႀကီးကို စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေဟာင္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေလးစားပါတယ္။ သူစစ္တိုက္တာ ေကာင္းခ်င္ ေကာင္းပါလိမ့္ မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါ… စစ္တိုက္ေနတာမဟုတ္ပါ။ သူဟာ ေမြး/ေရ ေက်းလက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ဝန္ႀကီး တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မထိုက္တန္ပါ။ စစ္အစိုးရ လက္ထက္က ေမြး/ေရ ဝန္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္သိမ္းရဲ႕ တစ္ဝက္ေတာင္ မမီပါ။
သူဟာ စစ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့သလို သူစကားေျပာေနတာ စစ္သား ေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ ျပည္သူေတြပါ။
ျပည္သူေတြျဖစ္တဲ့ အေလ်ာက္ သူတို႔အခက္အခဲကို သူတို႔တင္ျပတဲ့အခါ မေျပာ တတ္၊ မဆိုတတ္တာေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို နားလည္ေအာင္တင္ႀကိဳ ေလ့က်င့္ထားရမွာက ကိုယ္ပါ။
အခုလိုမ်ိဳး ဝန္ႀကီးရဲ႕ ရာထူးနဲ႔ မလိုက္ဖက္ တဲ့ အျပဳအမူေတြ၊ ဖရုႆဝါစာ စကားလံုးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္မေတာ္သားအားလံုးကို သိကၡာက်ေစပါတယ္။ ထားပါေတာ့..။
ျပန္ေကာက္ရရင္ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ႏိႈင္း ေျပာရတာ မန္ယူအသင္းနဲ႔ ျမန္မာအသင္းႏိႈင္းေျပာသလို မေအာက္ေမ့ပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ႏိႈင္းယွဥ္ျပေနတာ ရုပ္ဝတၳဳ ေထာက္ပံ့မႈေတြအေၾကာင္းမဟုတ္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥပကၡာတရားေလးပါးမွာ ေမတၱာနဲ႔ ကရုဏာ အား ေကာင္းေပမဲ့ မုဒိတာအား ေတာ္ေတာ္နည္းပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဥပကၡာတရားကေတာ့ အင္မတန္ခက္ခဲတဲ့ အတြက္ ထားလိုက္ပါေတာ့။
အေမရိကန္က ကိုေဝၿဖိဳးလြင္ဈာပနလို တခမ္းတနားမဟုတ္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္မေတာ္သားေတြကို ဒီ့ထက္ဂုဏ္ မျပဳသင့္ဘူးလား။
တိိုက္ပြဲက် စစ္သည္ေတြရဲ႕ ဇနီးမယား အိမ္ေထာင္စုေတြအတြက္ ၄ လျပည့္ရင္ထြက္ ဆိုတဲ့စကား ထက္ ပိုေကာင္းတဲ့ အစီအစဥ္ ေတြ လုပ္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလား။
တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္နဲ႔ ခႏၶာစြန္႔လႊတ္ထားရတဲ့ စစ္သည္ေဟာင္းရဲ႕ မိသားစုေတြ ေခြးေလွာင္အိမ္မွာ ကပ္ေန ေနရတယ္ဆိုတာ အရပ္ရပ္ေနျပည္ေတာ္ ၾကားလို႔မွေတာ္ရဲ႕လား။
မသန္စြမ္းစစ္သည္ေတြ စာအုပ္သြားေရာင္းတာကို ေမာင္းထုတ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြရွိတယ္ဆိုတာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္တဲ့လား။
လမ္းေဘးက အမိႈက္ပံုနားမွာ အိပ္ ေနရတဲ့ ေျခတစ္ဖက္မရွိေတာ့တဲ့ စစ္သည္ကို ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို ဥေပကၡာျပဳရက္တဲ့ စိတ္ဟာ တပ္မေတာ္သား ေတြရဲ႕ ဘဝကို စာနာတဲ့ စိတ္လား။
အဲဒီစစ္သည္ေတြမွာ ဘာအနာဂတ္မွ မရွိပါဘူး။ သူတို႔အတြက္ ရဲေဘာ္ရြာလည္းမရွိသလို၊ ပဲ့ပိုင္ေတြ၊ တက္မပိုင္ေတြ လည္းမရွိပါဘူး။ ဘယ္ကုမၸဏီမွာမွလည္း အစုရွယ္ယာမဝင္ႏိုင္ပါဘူး။
လမ္းမွာေတြ႔လို႔ ေဟ့ေကာင္ႀကီးဆိုၿပီး တခုတ္ တရ ႏုတ္ဆက္ရင္ စားစရာမရွိတဲ့ ၾကားထဲက ငါ့ဗိုလ္မွဴးက ငါ့မွတ္မိတယ္ဟ ဆိုၿပီး ေက်နပ္ေနတဲ့သူေတြပါ။
အဲဒီအစြန္႔ပယ္ခံ အႏွိမ္ခံစစ္သည္ေတြဟာ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ရွားရွားပါးပါး ၾကက္သားေလးခ်က္စားခြင့္ ရရင္ ဒီအသည္းအျမစ္ကေလးနဲ႔ ေပါင္သားေလးက ဗိုလ္ႀကီးဖို႔ဆိုၿပီး ဦးဖယ္ထားတဲ့ ခ်စ္စရာ စစ္သားေလးေတြပါ။
ကာခ်ဳပ္ ကေန ရိုးရိုးရဲေဘာ္ေလးအထိ ရတဲ့ ရိကၡာေငြ (ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္က ငါးမတ္) ဟာ အတူတူပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုပီပီ ဂါရေဝါစ နိဝါေတာစ တရားေတြနဲ႔အညီ ကိုယ့္အထက္လူႀကီးကို ခ်စ္ခင္တာပါ။
ေၾကာက္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေယာက္ကို က်ည္ ၂၀၀ ေက်ာ္ ၃၀၀ နီးပါးနဲ႔ ေမာင္းျပန္ရိုင္ဖယ္ တစ္လက္စီကိုင္ထား သူအခ်င္းခ်င္း ေၾကာက္တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အတြက္ရည္စူးၿပီးတည္ေထာင္ထားတဲ့ တပ္မေတာ္တစ္ရပ္လံုးရဲ႕ ပံုရိပ္ကို အထိအခိုက္မခံႏိုင္လို႔ မလုပ္သင့္တာ မလုပ္တာပဲရွိပါတယ္။
Reform လုပ္ဖို႔လိုတာ အျပင္ေလာကတင္မကပါဘူး၊ တပ္မေတာ္ထဲမွာလည္း Reform လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။
တပ္မေတာ္ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ေျပာတာပါ။ ေျပာစရာေတြကေတာ့အမ်ားႀကီးပါပဲ။
ဝန္ႀကီး ဦးအုန္းျမင့္ေျပာသလို ႏိုင္ငံတိုင္း ကိုယ့္အတြက္မက်န္ရင္ ဘာမွမလုပ္ဘူးဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းထဲကို ဝင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရြာကစိတ္ဓါတ္ေတြ အရင္ေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔လိုပါတယ္။
တစ္ခါက နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးမွာေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ဆရာသမားက အလုပ္သင္ ၁၁ (သီဟသူရ ဗိုလ္ႀကီးသန္းထူးတို႔ အပတ္စဥ္ပါ။) ကဆိုေတာ့ အလုပ္သင္ အပတ္စဥ္ ၁ ကထြက္ၿပီး ရဟန္းဝတ္ေနတဲ့ သံဃာတစ္ပါးကို ဆြမ္းကပ္ခြင့္ ႀကံဳပါတယ္။
အဲဒီဘုန္းဘုန္းက သက္သတ္လြတ္ ဘုန္းေပးပါတယ္။
ဒါနဲ႔ စကားစပ္မိၾကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက "ညီေလး..အဲ ဒကာႀကီး၊ သိပ္ၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲေတြလုပ္မေနနဲ႔၊ ငါက ဘာေၾကာင့္ ညာေၾကာင့္ သက္သတ္လြတ္စားတာမဟုတ္ဘူး။ ငါနဲ႔တြဲေနရတဲ့ ရဟန္းေတြက သက္သတ္လြတ္သမားေတြမ်ားတယ္။ ဒီေတာ့ သက္သတ္လြတ္ ေတာက္ေလွ်ာက္စား တဲ့သူဟာ အသားစားတဲ့သူနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ေနရရင္ သူတို႔အတြက္ နံတယ္ကြ။ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္တာ ေပါ့ကြာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတို႔ကို စိတ္အႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ေစ့ခ်င္လို႔ ငါသက္သတ္လြတ္စားေနတာ…။"ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ။
သက္သတ္လြတ္ရဟန္းအဖြဲ႔နဲ႔ တစ္ေက်ာင္းထဲ သီတင္းသံုးရတဲ့ အလုပ္သင္ေတဇ ၁ က ဘုန္းဘုန္းဟာ သက္သတ္ လြတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူဘယ္လိုခံယူထားတယ္ဆိုတာ မေျပာေပမဲ့ ကာလ၊ ေဒသနဲ႔ညီေအာင္ အမ်ားနီးတူ အသား မစားဘဲ သက္သတ္လြတ္စားၿပီး က်င့္ႀကံအားထုတ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းႀကီးမ်ားလည္း အသားမျဖတ္ႏိုင္ရင္ သက္သတ္လြတ္ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ ေရာ မေနသင့္ပါဘူး။
သက္သတ္လြတ္ ရဟန္းမ်ားနဲ႔ေရာေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသားျဖတ္ၿပီး သက္သတ္လြတ္ စားရပါလိမ့္မယ္။
မ်ားမၾကာမီကာလေတြမွာ ကုလသမဂၢတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြအတြက္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က သြားေရာက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ဖို႔ အခြင့္အလမ္းေတြေပၚထြက္လာပါၿပီ။
ႏိုင္ငံတကာ တပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြအလယ္မွာ မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တပ္မေတာ္သားေတြ အရာရွိ၊ အရာခံ၊ အၾကပ္၊ တပ္သား အားလံုးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ျပင္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ရႊံ႕ေတာထဲက စိတ္ဓာတ္နဲ႔ေတာ့ ကမၻာပတ္လို႔မရပါဘူးခင္ဗ်ာ။
အမွားပါရင္ျပင္ပါခင္ဗ်ား……….

ရဲေက်ာ္သူရ




ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိသူတုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျခင္း

$
0
0
Photo: " ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိသူတုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျခင္း " ……………………… (၁)   " အသျပာျဖင့္မကု ေစတနာျဖင့္ ကုသည္ " ဆုိသည့္ စကားေလးကုိ ေဆးရုံႀကီးတစ္ေနရာတြင္ ကပ္ထားသည္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေတြ႕ရခဲ့သည္။        ထုိအခ်ိန္က ထုိစကားေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ့္စိတ္ကူးျဖင့္ ျပင္ၾကည့္လုိက္သည္ " ေစတနာျဖင့္မကု အသျပာျဖင့္ ကုသည္" လုိ႔။     အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီး၏ အစ္ကုိျဖစ္သူ ေဆးရုံတက္ရခ်ိန္ျဖစ္သည္။  ကၽြန္ေတာ္က လူနာ ေစာင့္အျဖစ္ေနရသည္။  ဆရာ၀န္၊ ဆရာ၀န္မတုိ႔အျပင္ သူနာျပဳတုိ႔ႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံရသည္။  ဆက္ဆံေရး ကေတာ့ တကယ္ေကာင္းလွပါသည္။  စိတ္ထဲတြင္ " တကယ္ေစတနာေကာင္းလွပါလား " လုိ႔ ခံစားမိသည္။     သုိ႔ေသာ္အဘယ္ေၾကာင့္ " ေစတနာျဖင့္မကု အသျပာျဖင့္ ကုသည္" ဟု ယခင္က ေတြးလုိက္မိသည္ နည္း။  ဆရာ၀န္က ေငြရမွကုသည္။  ထုိဆရာ၀န္တင္ပဲလား မဟုတ္။  တရားသူႀကီး ဥပေဒျဖင့္ အမိန္႔မခ် ေငြ ျဖင့္ စီရင္ခ်က္ခ်သည္။  နာ (၃)နာျဖင့္ ဆရာေတြက တပည့္ေတြကုိ စာမသင္၊ ေငြေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ နာေသာ နာ တစ္နာျဖင့္သာ စာသင္သည္။ ယာဥ္ထိန္းရဲက ေငြကုိသာထိန္းသည္၊ ေငြကုိသာ လမ္းေၾကာင္းရွင္းသည္။  ရဲက ေငြရွိ၍ ေပးကမ္းေသာ ဒုစရုိက္သမားတုိ႔ကုိ မသိသလုိ သိသလုိေနသည္။  အင္ဂ်င္နီယာတုိ႔က ေငြျဖင့္ေဆာက္ရ မည့္ တံတားတစ္စင္းကုိ ေဆာက္ေတာ့ေဆာက္သည္ ေငြက တံတားထဲသုိ႔မေရာက္ အိပ္ထဲသာေရာက္သည္။      ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာေတြ လြန္သြားသည္ ဆုိလွ်င္ေတာ့ မနာၾကပါႏွင့္လုိ႔သာ ေျပာလုိပါသည္။ ဤအေတြးတုိ႔သည္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ေတြးေသာ အေတြးသာမဟုတ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြး မိေသာ အေတြးတုိ႔သာျဖစ္သည္။ ယခင္ ကာလေတြဆီမွ တဆင့္ အက်င့္တုိ႔စီးဆင္းခဲ့ေလျခင္းေၾကာင့္ အေတြးတုိ႔ ကဆက္လက္စီးဆင္းေနသလုိ တခ်ိဳ႕ကလည္း ထုိေရအလ်ဥ္တြင္ ဆက္လက္စီးဆင္းေနၾကပါေသးသည္။        ထုိအက်င့္ဆုိးမ်ားကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ၾကရပါမည္။  သုိ႔မွသာလည္း မေကာင္းျမင္ေသာ အျမင္တုိ႔ ကြယ္ေပ်ာက္ရမည္ျဖစ္သလုိ ဘာလုပ္လုပ္မေကာင္းျမင္ေသာ အျမင္ဆုိးတုိ႔ကုိလည္း စြန္႔လြတ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။    ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီး၏ အစ္ကုိ(ကၽြန္ေတာ့္ေယာက္ဖ)ျဖစ္သူက အစာအိမ္ေပါက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခြဲစိတ္ ရသည္။  ခြဲေနစဥ္အခုိက္ မီးကပ်က္သည္။  မီးစက္ႀကီးႏႈိးရသည္။  ခြဲစိတ္ၿပီးျပန္ေကာင္းလာေသာအခါ ေယာက္ဖ ျဖစ္သူက သူ႔အေမကုိ ေျပာသည္ " အေမက သားကုိ ဆုိင္ကယ္၀ယ္ေပးပါဆုိေတာ့ ၀ယ္မေပးပဲ ဗုိက္ထဲေတာ့ ထည့္လုိက္တယ္ " တဲ့။  ဆုိင္ကယ္ဖုိးေငြသည္ ေဆးကုသစရိတ္ျဖစ္သြားေလသည္။  (၂)  " မဟုတ္ဘူး ဦးေလးရဲ႕ ကၽြန္မက အလကားသက္သက္ ေငြကုန္မွာဆုိးလုိ႔ေျပာတာ။  ေဆးရုံႀကီး သြားလုိက္ရင္ နည္းနည္းပဲကုန္မွာ။ ငါက ဘယ္ေလာက္ရွင္းျပျပမရပါဘူး ဟယ္။  သူတုိ႔က သူတုိ႔ကုိ မယုံလုိ႔လား။ ေငြမတတ္ႏုိင္ဘူးထင္လုိ႔လားပဲ ဇြတ္ေျပာၾကတာ။  "   " တခ်ိဳ႕က ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ကုမယ္တဲ့။  အိမ္ေလးေပါင္၊ ယာေလးေပါင္ျဖင့္ကုမယ္ဆုိးတာႀကီးပဲ။  ငါတုိ႔က အျပင္ေဆးခန္းေလ။ အဲဒီေတာ့ စရိတ္စကနဲ႔ ေဆးဖုိ႔က ပုိကုန္မယ္။  ဒီေရာဂါက ေဆးရုံႀကီးမွာ ကုလုိက္ ရင္ ဘာမွ ကုန္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။  အဲဒါကုိ မနည္းေျပာရတယ္"  " တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ ရုိးတာလား၊ အတာလား၊ အသိပညာနည္းတာလား မသိဘူး  ေဆးေသာက္ဖုိ႔ ဘယ္ေဆးနဲ႔ ဘယ္ေဆးကုိ ဘယ္အခ်ိန္ေသာက္လုိ႔ ေျပာတာကုိ တြဲမမွတ္ႏုိင္ဘူး၊  ထပ္ခါထပ္ေျပာရ၊ တခ်ိဳ႕က လည္း ေခါင္းသိပ္မာၾကတာ"   ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ဆရာ၀န္တစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျဖစ္ပါသည္။  သူက ေဆးေက်ာင္းတက္ဖက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။  သူငယ္ခ်င္းေတြ မဆုံျဖစ္ၾကသည့္အတြက္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကုိ ျပန္လည္ေျပာျပေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ နားေထာင္ယုံသက္သက္ပါ။  ကၽြန္ေတာ္က သူတုိ႔ေျပာ ေနသလုိ ဘာမီတြန္ႏွင့္ ပါရာစီတေမာ့ကုိပင္ ခုထိ သိပ္ၿပီးခြဲတတ္လွေသးသည္မဟုတ္။   ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဆးေလာက၊ ေဆးအေတြ႕အႀကံဳတုိ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္နားေထာင္ေနယုံသက္သက္ပင္။  သူတုိ႔ ေျပာသည့္အထဲတြင္ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစုံ၊ ဘ၀မ်ိဳးစုံကုိ ၾကားသိခဲ့ရသည္။   တခ်ိဳ႕ေသာ လူနာမ်ားက အသိပညာနည္းပါးၾကသည့္အတြက္ ေဆးကုသရာတြင္ ခက္ခဲလွေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေငြေၾကးကုိ ဒလေဟာသုံးစြဲႏုိင္သည့္အတြက္ အထက္စီးက ခုိင္းေစတတ္သည့္ လူနာမ်ားအေၾကာင္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွသည္။       ကၽြန္ေတာ္ထုိစကား၀ုိင္းထဲတြင္ သတိထားမိသည္က လူနာတုိ႔၏ မေကာင္းေၾကာင္းကုိ လုိအပ္ေနေၾကာင္းကုိ ဆရာ၀န္မ်ားက အတင္းသေဘာေျပာေနၾကသည္မဟုတ္။    " ငါတုိ႔ကဟယ္ အထက္ကခ်ေပးၿပီးသား။  လူနာေတြလုိအပ္ရင္ ထုပ္ေပးလုိ႔ရတယ္။  ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔က ထုတ္ထုတ္ေပးေနတာ။  အဲတစ္ေန႔ေတာ့ အဲဒီအထုပ္ေတြမေတြ႕လုိ႔ ေမးေတာ့ အစ္မႀကီးက သူ႔အခန္းထဲ ထည့္ထားတာတဲ့။ သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွ အဲဒီအထုပ္ေတြကုိ ထုတ္ေပးရမယ္တဲ့။  အဲဒီ သူခြင့္ျပဳခ်က္ေပးတဲ့သူေတြကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူ႔ကုိ ပုိက္ဆံေပးထားတဲ့သူေတြႀကီးပဲ။  သူက အဲဒီေဆးထုပ္ေတြကုိ ေရာင္းစားေနတာ "      ဤသုိ႔ ဆရာ၀န္မ်ားဘက္က ဘက္လုိက္မႈေတြ၊ မွားယြင္းေနတာေတြကုိပါ ၾကားရသည္။  " ေအးေလ သူတုိ႔ပဲ မစဥ္းစားတာ။  ဒီေငြေလးက ဘယ္ႏွႀကိမ္စားရမွာမုိ႔လဲ။ ပုိၿပီးခ်မ္းသာသြားတာလဲ မဟုတ္ပဲ။  ပုိၿပီး ငရဲရ အကုသုိလ္ျဖစ္မယ့္အလုပ္ေတြကုိ သူတုိ႔ဖုိ႔မေၾကာက္တာ။  သူတုိ႔က ပုိဆုိးတယ္ အကုသုိလ္ကုိ ေငြနဲ႔ လဲေနၾကတာ"     ဤသုိ႔လည္း သူတုိ႔၏ စိတ္ေနသေဘာထားတုိ႔ကုိ ၾကားရျပန္ပါသည္။  သူတုိ႔ဆုိသည္ကုိ ေသခ်ာတြက္ ၾကည့္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သိပ္မကြာလွပါ။ ကၽြန္ေတာ္ထက္ႀကီးလွ တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္သာ။ လူငယ္၊ လူလတ္ပုိင္းသာ ရွိေသးပါသည္။  ထုိလူငယ္တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ပညာ၊ အေတြ႕အႀကံဳတုိ႔ျဖင့္ လူနာေတြအေပၚ ေဆးကုသမႈေပးေနသလုိ၊ ေစတနာ၊ ေမတၱာ၊ ကရုဏာတုိ႔ျဖင့္ပါ ကုသမႈျပဳေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။  (၃)  " ဟုတ္ကဲ့ အကုန္စားတယ္ခင္ဗ်"  ထုိဆရာ၀န္တုိ႔၏ စကား၀ုိင္းတြင္ ကၽြန္ေတာ္၀င္ေျပာျဖစ္ေသာ စကားျဖစ္သည္။  ထမင္းစားေသာက္ၾကဖုိ႔ မွာယူေနျခင္းျဖစ္သည္။  ဤသုိ႔ ၀င္ေျပာၿပီး လာခ်ေသာ ထမင္းတုိ႔ကုိ စားရင္း စကားမ်ားကုိ ဆက္လက္ နားေထာင္ေနျဖစ္သည္။   " ဟုိတေလာက …..(အႏုပညာရွင္တစ္ဦး) ေရာက္လာေသးတယ္။  သူက သူ႔ကေလးကုိ ေသခ်ာ ဂရုစုိက္ေပးဖုိ႔ ငါ့ကုိ ေျပာတယ္။  ငါကလဲ သူက …..(အႏုပညာရွင္တစ္ဦး)ပါဆုိေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ပါေပါ့ "  " ေအးေလ နင္က ေအာ္တုိေလးဘာေလး ထုိးခုိင္းမွ သူက စိတ္ၾကည္မွာေပါ့ဟဲ့။ ခုေတာ့ နင္က သူကုိ မသိသလုိသြားလုပ္ေတာ့ ဘယ္ေက်နပ္ပါ့မလဲ "  သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးက ၀င္ေနာက္သည္။  " စဥ္းစားၾကည့္ေလ သူ႔ကေလးကုိ ငါက ဂရုစုိက္ရင္ပဲ သူ႔ကေလးမုိ႔ ဂရုစိုက္တယ္၊ အျခားကေလးေတာ့ ဂရုမစုိက္ဘူးဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္မေနဘူးလား။  သူ႔ဘာသာသာသူ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ လူနာဆုိရင္ေတာ့ ဂရုစုိက္ရမွာ ပဲေလ။  တုိ႔စီကလဲ နာမည္ေလးရလာၿပီ ပုိက္ဆံေလးရွိလာၿပီဆုိရင္ အလကားသက္သက္ စိတ္ႀကီး ၀င္ေနၾကတာ"      ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိသည္။  လူေတြက " ဆင္းရဲမႈ ဒဏ္ခံႏုိင္သည္ ခ်မ္းသာမႈဒဏ္မခံႏုိင္" ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။  ဟုတ္ပါလိမ့္မည္။  မရွိအတူဘ၀က ရုန္းကန္လႈပ္ရွားလာခဲ့ၾကၿပီး အိပ္ကပ္ထဲ ေငြယားကေလးမ်ား ျပည့္လာေသာအခါ စိတ္တုိ႔က လုိက္ယားလာၾကသည္။  ေငြပါ၀ါေလးျပခ်င္လာၾကသည္။ လူတုိ႔၏ စိတ္တုိ႔သေဘာကုိ ဆရာ၀န္တစ္စု၏ စကားမ်ားကုိ နားေထာင္ရင္း အေတြးက ၀င္လုိက္မိေသးသည္။   " ေျပာရဦးမယ္ ေဆးရုံေဆာက္တယ္တဲ့ဟယ္ ျပတင္းတံခါးေတြကုိ အေပၚထိ မ တင္လုိ႔မရတဲ့ တံခါးေတြ တတ္တယ္။  သူတုိ႔က ၾကည့္လုိ႔လွတယ္ဆုိၿပီးလုပ္တာတဲ့။ ေလ၀င္ေလထြက္ကနည္း။ အေရးရယ္ အေၾကာင္းရယ္ဆုိ တံခါးက ဘာမွလုပ္မရဘူး။ ေဆးရုံတစ္ခုေဆာက္ရင္ ေဆးရုံနဲ႔ေလွ်ာ္ညီတဲ့ အေဆာက္အဦမ်ိဳး၊ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ရမွာ ခုေတာ့ အထက္က ဒီေလးႀကိဳက္တယ္ဆုိရင္ လုပ္ၾကေရာ သင့္ေတာ္၏ မေတာ္၏ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး"  " ေအးေဟ့ အဲလုိပဲ။ တုိ႔စီမွာလဲ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လုံးခ်ေပးမယ္ဆုိေတာ့ မီးႀကိဳးသြယ္ရမွာ၊ ဘာလုိတယ္ ညာလုိတယ္ လုပ္လုိက္ၾကတာ ၇ သိန္းေလာက္ကုန္သြားတယ္။  မီးႀကိဳးဆုိလည္း ေဟာင္းတာေလးေတြကုိ အသစ္လဲရင္ ဘယ္ေလာက္မွမက်ဘူး ၃ ေသာင္းေလာက္ပဲကုန္မွာ။  အဲဒါကုိ အျပင္လူခုိင္းလုိ႔မရဘူး တရားမ၀င္ ဘူးဆုိၿပီး လွ်ပ္စစ္၀န္ထမ္းကုိ တြက္ခုိင္းလုိက္တာ ၃ သိန္းက်မယ္ ျဖစ္သြားေရာ။  အဲဒါကုိ အထက္တင္ျပေတာ့ ေကာင္းေအာင္လုပ္တာပဲ ကုန္ကုန္တဲ့ေလ"        ကၽြန္ေတာ္လႊမ္းမုိးသီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကုိ သတိရမိသည္။  " ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဒီလုိပဲ… ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဒီလုိပဲ" ဆုိသည့္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။  ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ " ႏုိင္ငံႀကီးထဲမွာ ဒီလုိပဲ..ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံႀကီး မွာ ဒီလုိပဲရွိတယ္ .." လုိ႔ ျပင္လုိက္မိေသးသည္။   မေယာင္ဆီလူးေနေသာ အေနအထားမ်ားကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။  လမ္းေကာင္းေနေသာ ေဒသမ်ားကုိ ေနာက္ထပ္ လမ္းတစ္ခုထပ္ခင္းသည္။ ဥပမာ- ရန္ကုန္-မႏၱေလးဆုိပါစုိ႔။  လမ္းခင္းတာပဲ ႏွစ္လမ္းမကလုိ႔ ၁၀ လမ္း ခင္းခင္းမဟုတ္လား။ ဟုတ္တယ္ ေကာင္းတာေပါ့။  သုိ႔ေသာ္  ခုထိ လွည္းလမ္း၊ ေျခလ်င္လမ္းကုိ မတက္ ႏုိင္ေသးသည့္ အရပ္ေဒသတုိ႔ကမ်ားစြာရွိေနေသးသည္။  ထုိေဒသမ်ားအတြက္ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္း မြန္ေအာင္ အဓိကထား လုပ္ေပးသင့္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထင္ျမင္မိသည္။        ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြက ေဆးေရာင္ကုိသေဘာက်သည္။  ပါကင္လွလွေလးထုပ္ရင္သေဘာက်သည္။ တကယ္အသုံး၀င္ မ၀င္ကုိ သိပ္ၿပီးမတြက္က်။  ဒီေတာ့ တခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားကုိ မလုိအပ္ပဲကုန္ေနသလုိ၊ လုိအပ္သည္ ထက္ပုိကုန္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။  (၄)  " အလုပ္မွာ လုိအပ္လုိ႔ အင္တာဗ်ဴးေခၚပါတယ္ ဘြဲ႕ရေတြတဲ့ Medicine ေတာင္ မေပါင္းတတ္တာေတြ ေတြ႕ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ မႏၱေလးက ရန္ကုန္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္မွာလဲဆုိတာကုိ အေရွ႕ဘက္မွာ အေနာက္ဘက္မွာလုိ႔ ေျဖတဲ့သူေတြက ရွိေသးတယ္"   " ေအးေလ တုိ႔စီက Education  Level  က နိမ့္လာတာကုိး"  သူတုိ႔ေျပာတဲ့ ဒီစကားေတြၾကားရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းတြန္႔သြားသည္။  အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ကၽြန္ေတာ္လည္းဘြဲ႕ရတစ္ေရာက္ျဖစ္သလုိ အဂၤလိပ္စာက သမီးျဖစ္သူႏွင့္ မူႀကိဳျပန္တက္ရမည့္ အေနအထား ျဖစ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္မ်ား ေစာင္းေျပာေနသလားေပါ့။  အမွန္ေတာ့ အမွန္ျဖစ္ဟုပင္ ဆုိရပါလိမ့္မည္။  တကယ့္ ကုိ ပညာေရးက နိမ့္က်ခဲ့သည္ပင္။      ယခင္ေခတ္ကာလဆီက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္၊ ေလးတန္းေအာင္၊ ၈ တန္း ေအာင္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းကုိ ဒီဘက္ေခတ္ ဘြဲ႕ရမ်ားက လုိက္မမီႏုိင္ေသး(အကုန္လုံးကုိ မဆုိလုိပါ။)။  " အဂၤလိပ္စာတင္လားဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူး ျမန္မာစာက်ေတာ့လဲ ညံ့ေသးတယ္။ ဘယ္လုိေတြမ်ား ေအာင္လာၾကသလဲမသိဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာစာ က်ဴရွင္ယူတာကုိ ေပ်ာ္ေနၾကေသးတယ္။  မိဘေတြကုိယ္တုိင္ ကေလ "  ဤတြင္ ကၽြန္ေတာ္၀င္ေျပာျဖစ္ပါသည္။   " ကၽြန္ေတာ္တုိ႔စီက အရာရွိတစ္ဦးပဲဗ်။  သူတုိ႔က ေန႔စဥ္ စားေသာက္မႈကုိ ဘာေကၽြးတယ္ ဘာေကၽြးတယ္ဆုိတာ အစီရင္ခံစာတင္ရတယ္။  အဲဒီမွာ ၾကက္ဥ ေကၽြးတာကုိ သူက ၾကက္အုလုိ႔ ေရးထားတယ္ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ေခၚၿပီး Board မွာ ေရးခုိင္းတယ္။  ၾကက္အုလုိ႔ေရးေတာ့ မွားေနတယ္ေျပာလုိ႔ ျပင္ေရးတယ္ ၾကက္ဌ တဲ့။  အဲ မဟုတ္ေသးဘူးေျပာေတာ့ ၾကက္ငွတဲ့ေလ"   သူတုိ႔ ရယ္ေမာၾကသည္။  တကယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာအျဖစ္အပ်က္ျဖစ္သည္။  တခ်ိဳ႕လူငယ္ေလးမ်ားက International  အေၾကာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိသည္။  ကုိယ့္ျပင္တြင္းက အေၾကာင္းအရာ၊ သမုိင္းတုိ႔ကုိ မသိ ၾကေခ်။  ေလ့လာမႈအား ေကာင္းသည္ဟုေတာ့ ေျပာရမည္ေတာ့ျဖစ္ေတာ့လဲ ထူးအိမ္သင္၏ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လုိ "နည္းနည္းေလးေတာ့လႊဲေနတယ္" ဟုမ်ား ဆုိရမည္လား။   " ေခတ္က တုိးတက္လာေတာ့ ကေလးေတြက စာဖတ္အားလဲ နည္းလာတယ္။ တုိ႔တုန္းက ေရႊေသြးတုိ႔ ဆုိရင္ အရမ္းေကာင္း ဖတ္လုိက္ရတာ"  " ဟုတ္တယ္ဟ ကေလးေတြလက္ထဲမွာ စာအုပ္အစား i pad တုိ႔ ဖုန္းတုိ႔က ေနရာယူလာၾကၿပီ။  ဒီေတာ့ ဂိမ္းကစားတာနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္ေရာ "  ကၽြန္ေတာ္ေရးသားေသာ " ႏွလုံးသားေတြလန္းေနပါေစ" ဆုိသည့္အေၾကာင္းအရာကုိ ျပန္သတိရမိ ပါသည္။  လူငယ္တုိ႔၏ လက္ထဲတြင္ ေခတ္မီနည္းပညာတုိ႔ရွိလာသည္က အေၾကာင္းမဟုတ္။  ထုိနည္းပညာတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ယူငင္ႏုိင္ဖုိ႔အေရးႀကီးသည္။  ဂိမ္းေဆာ့ကစားၾကသည္။  ထုိဂိမ္းကစားျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲျဖင့္ အႏုိင္ယူလုိစိတ္တုိ႔ ျပင္းျပလာသည္၊ ေဒါသႀကီးလာသည္၊ ဘယ္လုိႏုိင္ေအာင္လုပ္မလဲဆုိ သည့္ ျဖတ္လမ္းနည္းမ်ားကုိ စဥ္းစားလာၾကသည္။  စိတ္ႏွင့္ကုိယ္တုိ႔ ၾကမ္းတမ္းသည့္ဘက္သုိ႔ ဦးတည္လာၾက သည္။  ထုိနည္းပညာေရလ်ဥ္ေၾကာတြင္ လူငယ္တုိ႔၏ စာနာစိတ္၊ ၾကင္နာစိတ္၊ ေမတၱာစိတ္တုိ႔ကုိ ေမွ်ာပါမသြား လုိျခင္းေၾကာင့္ ထုိစာေလးကုိ ေရးျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။  (၅)     တကယ္ေတာ့ ထုိမိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖင့္ ခဏသာ ေတြ႕ဆုံခဲ့ရသည္ျဖစ္သည္။  ထုိခဏတာ ေတြ႕ဆုံမႈတြင္ ဘ၀အေရာင္အေသြးစုံတုိ႔ကုိ ၾကားသိခဲ့ရသလုိ လူတုိ႔၏ စိတ္ေနသေဘာထားတုိ႔ကုိ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ ရရွိခဲ့ေလသည္။      စကား၀ုိင္းတြင္ နားေထာင္ယုံသက္သက္ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၄ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္ မွ် လူတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္း သင္းဆက္ဆံရသကဲ့သုိ႔ အေတြ႕အႀကံဳေကာင္းမ်ားကုိ ရရွိလုိက္သည္။  ရယူလုိက္ႏုိင္ပါသည္။       ထုိမိတ္ေဆြတုိ႔သည္ အေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္ဆုိခဲ့ေသာ အသျပာျဖင့္ကုသေသာ ဆရာ၀န္မ်ားမဟုတ္ၾက။ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိကုသေနေသာ ဆရာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။         လူတုိ႔၏ က်န္းမာေရးကုိ ေစာင့္ေရွာက္လုိစိတ္သာမက ႏုိင္ငံေတာ္အက်ိဳးကုိ ေစာင့္ေရွာက္လုိစိတ္မ်ားကုိ လည္းအထင္းသားေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။  ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိေသာ ဆရာ၀န္၊ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိေသာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမ၊ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိေသာ တရားသူႀကီး၊ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္တုိ႔ထိေသာ အင္ဂ်င္နီယာ စသည္ စသည့္ ေမတၱာတရား တုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိထားေသာ လူငယ္၊ လူႀကီးမ်ား မ်ားမ်ားေပၚထြန္းလာပါက ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ ေမတၱာတရားတုိ႔ျဖင့္ သာယာေအးၿငိမ္းေနမည္ျဖစ္သည္ဟု ေတြးထင္မိပါေတာ့သည္။  ************ ေမာင္ပုိင္ ၂၉-၃-၂၀၁၄ မွတ္ခ်က္။   ေဒါက္တာရဲၿဖိဳးေက်ာ္+ေဒါက္တာ ရည္မြန္ေက်ာ္ ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္မ်ား၏ စကား၀ုိင္းတြင္ နားေထာင္ယုံသက္သက္ကၽြန္ေတာ္က ျပန္လည္ အတင္းတုပ္(အဲေလ..တစ္ေယာက္ထဲ အတုိးခ် ျပန္လည္ ေျပာျပမိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ )
(၁)
"အသျပာျဖင့္မကု ေစတနာျဖင့္ ကုသည္ "ဆုိသည့္ စကားေလးကုိ ေဆးရုံႀကီးတစ္ေနရာတြင္ ကပ္ထားသည္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ေတြ႕ရခဲ့သည္။

ထုိအခ်ိန္က ထုိစကားေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ့္စိတ္ကူးျဖင့္ ျပင္ၾကည့္လုိက္သည္ "ေစတနာျဖင့္မကု အသျပာျဖင့္ ကုသည္"လုိ႔။

အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီး၏ အစ္ကုိျဖစ္သူ ေဆးရုံတက္ရခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္က လူနာ ေစာင့္အျဖစ္ေနရသည္။ ဆရာ၀န္၊ ဆရာ၀န္မတုိ႔အျပင္ သူနာျပဳတုိ႔ႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံရသည္။ ဆက္ဆံေရး ကေတာ့ တကယ္ေကာင္းလွပါသည္။ စိတ္ထဲတြင္ "တကယ္ေစတနာေကာင္းလွပါလား "လုိ႔ ခံစားမိသည္။

သုိ႔ေသာ္အဘယ္ေၾကာင့္ "ေစတနာျဖင့္မကု အသျပာျဖင့္ ကုသည္"ဟု ယခင္က ေတြးလုိက္မိသည္ နည္း။ ဆရာ၀န္က ေငြရမွကုသည္။ ထုိဆရာ၀န္တင္ပဲလား မဟုတ္။ တရားသူႀကီး ဥပေဒျဖင့္ အမိန္႔မခ် ေငြ ျဖင့္ စီရင္ခ်က္ခ်သည္။ နာ (၃)နာျဖင့္ ဆရာေတြက တပည့္ေတြကုိ စာမသင္၊ ေငြေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ နာေသာ နာ တစ္နာျဖင့္သာ စာသင္သည္။ ယာဥ္ထိန္းရဲက ေငြကုိသာထိန္းသည္၊ ေငြကုိသာ လမ္းေၾကာင္းရွင္းသည္။ ရဲက ေငြရွိ၍ ေပးကမ္းေသာ ဒုစရုိက္သမားတုိ႔ကုိ မသိသလုိ သိသလုိေနသည္။ အင္ဂ်င္နီယာတုိ႔က ေငြျဖင့္ေဆာက္ရ မည့္ တံတားတစ္စင္းကုိ ေဆာက္ေတာ့ေဆာက္သည္ ေငြက တံတားထဲသုိ႔မေရာက္ အိပ္ထဲသာေရာက္သည္။

ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာေတြ လြန္သြားသည္ ဆုိလွ်င္ေတာ့ မနာၾကပါႏွင့္လုိ႔သာ ေျပာလုိပါသည္။ ဤအေတြးတုိ႔သည္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ေတြးေသာ အေတြးသာမဟုတ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြး မိေသာ အေတြးတုိ႔သာျဖစ္သည္။ ယခင္ ကာလေတြဆီမွ တဆင့္ အက်င့္တုိ႔စီးဆင္းခဲ့ေလျခင္းေၾကာင့္ အေတြးတုိ႔ ကဆက္လက္စီးဆင္းေနသလုိ တခ်ိဳ႕ကလည္း ထုိေရအလ်ဥ္တြင္ ဆက္လက္စီးဆင္းေနၾကပါေသးသည္။

ထုိအက်င့္ဆုိးမ်ားကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ၾကရပါမည္။ သုိ႔မွသာလည္း မေကာင္းျမင္ေသာ အျမင္တုိ႔ ကြယ္ေပ်ာက္ရမည္ျဖစ္သလုိ ဘာလုပ္လုပ္မေကာင္းျမင္ေသာ အျမင္ဆုိးတုိ႔ကုိလည္း စြန္႔လြတ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီး၏ အစ္ကုိ(ကၽြန္ေတာ့္ေယာက္ဖ)ျဖစ္သူက အစာအိမ္ေပါက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခြဲစိတ္ ရသည္။ ခြဲေနစဥ္အခုိက္ မီးကပ်က္သည္။ မီးစက္ႀကီးႏႈိးရသည္။ ခြဲစိတ္ၿပီးျပန္ေကာင္းလာေသာအခါ ေယာက္ဖ ျဖစ္သူက သူ႔အေမကုိ ေျပာသည္ "အေမက သားကုိ ဆုိင္ကယ္၀ယ္ေပးပါဆုိေတာ့ ၀ယ္မေပးပဲ ဗုိက္ထဲေတာ့ ထည့္လုိက္တယ္ "တဲ့။ ဆုိင္ကယ္ဖုိးေငြသည္ ေဆးကုသစရိတ္ျဖစ္သြားေလသည္။

(၂)
"မဟုတ္ဘူး ဦးေလးရဲ႕ ကၽြန္မက အလကားသက္သက္ ေငြကုန္မွာဆုိးလုိ႔ေျပာတာ။ ေဆးရုံႀကီး သြားလုိက္ရင္ နည္းနည္းပဲကုန္မွာ။ ငါက ဘယ္ေလာက္ရွင္းျပျပမရပါဘူး ဟယ္။ သူတုိ႔က သူတုိ႔ကုိ မယုံလုိ႔လား။ ေငြမတတ္ႏုိင္ဘူးထင္လုိ႔လားပဲ ဇြတ္ေျပာၾကတာ။ "

"တခ်ိဳ႕က ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ကုမယ္တဲ့။ အိမ္ေလးေပါင္၊ ယာေလးေပါင္ျဖင့္ကုမယ္ဆုိးတာႀကီးပဲ။ ငါတုိ႔က အျပင္ေဆးခန္းေလ။ အဲဒီေတာ့ စရိတ္စကနဲ႔ ေဆးဖုိ႔က ပုိကုန္မယ္။ ဒီေရာဂါက ေဆးရုံႀကီးမွာ ကုလုိက္ ရင္ ဘာမွ ကုန္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒါကုိ မနည္းေျပာရတယ္"
"တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ ရုိးတာလား၊ အတာလား၊ အသိပညာနည္းတာလား မသိဘူး ေဆးေသာက္ဖုိ႔ ဘယ္ေဆးနဲ႔ ဘယ္ေဆးကုိ ဘယ္အခ်ိန္ေသာက္လုိ႔ ေျပာတာကုိ တြဲမမွတ္ႏုိင္ဘူး၊ ထပ္ခါထပ္ေျပာရ၊ တခ်ိဳ႕က လည္း ေခါင္းသိပ္မာၾကတာ"

ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ဆရာ၀န္တစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျဖစ္ပါသည္။ သူက ေဆးေက်ာင္းတက္ဖက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ မဆုံျဖစ္ၾကသည့္အတြက္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကုိ ျပန္လည္ေျပာျပေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ နားေထာင္ယုံသက္သက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က သူတုိ႔ေျပာ ေနသလုိ ဘာမီတြန္ႏွင့္ ပါရာစီတေမာ့ကုိပင္ ခုထိ သိပ္ၿပီးခြဲတတ္လွေသးသည္မဟုတ္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဆးေလာက၊ ေဆးအေတြ႕အႀကံဳတုိ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္နားေထာင္ေနယုံသက္သက္ပင္။ သူတုိ႔ ေျပာသည့္အထဲတြင္ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစုံ၊ ဘ၀မ်ိဳးစုံကုိ ၾကားသိခဲ့ရသည္။

တခ်ိဳ႕ေသာ လူနာမ်ားက အသိပညာနည္းပါးၾကသည့္အတြက္ ေဆးကုသရာတြင္ ခက္ခဲလွေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေငြေၾကးကုိ ဒလေဟာသုံးစြဲႏုိင္သည့္အတြက္ အထက္စီးက ခုိင္းေစတတ္သည့္ လူနာမ်ားအေၾကာင္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွသည္။

ကၽြန္ေတာ္ထုိစကား၀ုိင္းထဲတြင္ သတိထားမိသည္က လူနာတုိ႔၏ မေကာင္းေၾကာင္းကုိ လုိအပ္ေနေၾကာင္းကုိ ဆရာ၀န္မ်ားက အတင္းသေဘာေျပာေနၾကသည္မဟုတ္။
"ငါတုိ႔ကဟယ္ အထက္ကခ်ေပးၿပီးသား။ လူနာေတြလုိအပ္ရင္ ထုပ္ေပးလုိ႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔က ထုတ္ထုတ္ေပးေနတာ။ အဲတစ္ေန႔ေတာ့ အဲဒီအထုပ္ေတြမေတြ႕လုိ႔ ေမးေတာ့ အစ္မႀကီးက သူ႔အခန္းထဲ ထည့္ထားတာတဲ့။ သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွ အဲဒီအထုပ္ေတြကုိ ထုတ္ေပးရမယ္တဲ့။ အဲဒီ သူခြင့္ျပဳခ်က္ေပးတဲ့သူေတြကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူ႔ကုိ ပုိက္ဆံေပးထားတဲ့သူေတြႀကီးပဲ။ သူက အဲဒီေဆးထုပ္ေတြကုိ ေရာင္းစားေနတာ "

ဤသုိ႔ ဆရာ၀န္မ်ားဘက္က ဘက္လုိက္မႈေတြ၊ မွားယြင္းေနတာေတြကုိပါ ၾကားရသည္။
"ေအးေလ သူတုိ႔ပဲ မစဥ္းစားတာ။ ဒီေငြေလးက ဘယ္ႏွႀကိမ္စားရမွာမုိ႔လဲ။ ပုိၿပီးခ်မ္းသာသြားတာလဲ မဟုတ္ပဲ။ ပုိၿပီး ငရဲရ အကုသုိလ္ျဖစ္မယ့္အလုပ္ေတြကုိ သူတုိ႔ဖုိ႔မေၾကာက္တာ။ သူတုိ႔က ပုိဆုိးတယ္ အကုသုိလ္ကုိ ေငြနဲ႔ လဲေနၾကတာ"

ဤသုိ႔လည္း သူတုိ႔၏ စိတ္ေနသေဘာထားတုိ႔ကုိ ၾကားရျပန္ပါသည္။ သူတုိ႔ဆုိသည္ကုိ ေသခ်ာတြက္ ၾကည့္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သိပ္မကြာလွပါ။ ကၽြန္ေတာ္ထက္ႀကီးလွ တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္သာ။ လူငယ္၊ လူလတ္ပုိင္းသာ ရွိေသးပါသည္။ ထုိလူငယ္တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ ပညာ၊ အေတြ႕အႀကံဳတုိ႔ျဖင့္ လူနာေတြအေပၚ ေဆးကုသမႈေပးေနသလုိ၊ ေစတနာ၊ ေမတၱာ၊ ကရုဏာတုိ႔ျဖင့္ပါ ကုသမႈျပဳေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။

(၃)
"ဟုတ္ကဲ့ အကုန္စားတယ္ခင္ဗ်"
ထုိဆရာ၀န္တုိ႔၏ စကား၀ုိင္းတြင္ ကၽြန္ေတာ္၀င္ေျပာျဖစ္ေသာ စကားျဖစ္သည္။ ထမင္းစားေသာက္ၾကဖုိ႔ မွာယူေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ ၀င္ေျပာၿပီး လာခ်ေသာ ထမင္းတုိ႔ကုိ စားရင္း စကားမ်ားကုိ ဆက္လက္ နားေထာင္ေနျဖစ္သည္။

"ဟုိတေလာက …..(အႏုပညာရွင္တစ္ဦး) ေရာက္လာေသးတယ္။ သူက သူ႔ကေလးကုိ ေသခ်ာ ဂရုစုိက္ေပးဖုိ႔ ငါ့ကုိ ေျပာတယ္။ ငါကလဲ သူက …..(အႏုပညာရွင္တစ္ဦး)ပါဆုိေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ပါေပါ့ "
"ေအးေလ နင္က ေအာ္တုိေလးဘာေလး ထုိးခုိင္းမွ သူက စိတ္ၾကည္မွာေပါ့ဟဲ့။ ခုေတာ့ နင္က သူကုိ မသိသလုိသြားလုပ္ေတာ့ ဘယ္ေက်နပ္ပါ့မလဲ "
သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးက ၀င္ေနာက္သည္။
"စဥ္းစားၾကည့္ေလ သူ႔ကေလးကုိ ငါက ဂရုစုိက္ရင္ပဲ သူ႔ကေလးမုိ႔ ဂရုစိုက္တယ္၊ အျခားကေလးေတာ့ ဂရုမစုိက္ဘူးဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္မေနဘူးလား။ သူ႔ဘာသာသာသူ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ လူနာဆုိရင္ေတာ့ ဂရုစုိက္ရမွာ ပဲေလ။ တုိ႔စီကလဲ နာမည္ေလးရလာၿပီ ပုိက္ဆံေလးရွိလာၿပီဆုိရင္ အလကားသက္သက္ စိတ္ႀကီး ၀င္ေနၾကတာ"

ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိသည္။ လူေတြက "ဆင္းရဲမႈ ဒဏ္ခံႏုိင္သည္ ခ်မ္းသာမႈဒဏ္မခံႏုိင္"ဟူေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ ဟုတ္ပါလိမ့္မည္။ မရွိအတူဘ၀က ရုန္းကန္လႈပ္ရွားလာခဲ့ၾကၿပီး အိပ္ကပ္ထဲ ေငြယားကေလးမ်ား ျပည့္လာေသာအခါ စိတ္တုိ႔က လုိက္ယားလာၾကသည္။ ေငြပါ၀ါေလးျပခ်င္လာၾကသည္။ လူတုိ႔၏ စိတ္တုိ႔သေဘာကုိ ဆရာ၀န္တစ္စု၏ စကားမ်ားကုိ နားေထာင္ရင္း အေတြးက ၀င္လုိက္မိေသးသည္။

"ေျပာရဦးမယ္ ေဆးရုံေဆာက္တယ္တဲ့ဟယ္ ျပတင္းတံခါးေတြကုိ အေပၚထိ မ တင္လုိ႔မရတဲ့ တံခါးေတြ တတ္တယ္။ သူတုိ႔က ၾကည့္လုိ႔လွတယ္ဆုိၿပီးလုပ္တာတဲ့။ ေလ၀င္ေလထြက္ကနည္း။ အေရးရယ္ အေၾကာင္းရယ္ဆုိ တံခါးက ဘာမွလုပ္မရဘူး။ ေဆးရုံတစ္ခုေဆာက္ရင္ ေဆးရုံနဲ႔ေလွ်ာ္ညီတဲ့ အေဆာက္အဦမ်ိဳး၊ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ရမွာ ခုေတာ့ အထက္က ဒီေလးႀကိဳက္တယ္ဆုိရင္ လုပ္ၾကေရာ သင့္ေတာ္၏ မေတာ္၏ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး"
"ေအးေဟ့ အဲလုိပဲ။ တုိ႔စီမွာလဲ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လုံးခ်ေပးမယ္ဆုိေတာ့ မီးႀကိဳးသြယ္ရမွာ၊ ဘာလုိတယ္ ညာလုိတယ္ လုပ္လုိက္ၾကတာ ၇ သိန္းေလာက္ကုန္သြားတယ္။ မီးႀကိဳးဆုိလည္း ေဟာင္းတာေလးေတြကုိ အသစ္လဲရင္ ဘယ္ေလာက္မွမက်ဘူး ၃ ေသာင္းေလာက္ပဲကုန္မွာ။ အဲဒါကုိ အျပင္လူခုိင္းလုိ႔မရဘူး တရားမ၀င္ ဘူးဆုိၿပီး လွ်ပ္စစ္၀န္ထမ္းကုိ တြက္ခုိင္းလုိက္တာ ၃ သိန္းက်မယ္ ျဖစ္သြားေရာ။ အဲဒါကုိ အထက္တင္ျပေတာ့ ေကာင္းေအာင္လုပ္တာပဲ ကုန္ကုန္တဲ့ေလ"

ကၽြန္ေတာ္လႊမ္းမုိးသီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကုိ သတိရမိသည္။ "ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဒီလုိပဲ… ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဒီလုိပဲ"ဆုိသည့္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ "ႏုိင္ငံႀကီးထဲမွာ ဒီလုိပဲ..ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံႀကီး မွာ ဒီလုိပဲရွိတယ္ .."လုိ႔ ျပင္လုိက္မိေသးသည္။

မေယာင္ဆီလူးေနေသာ အေနအထားမ်ားကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ လမ္းေကာင္းေနေသာ ေဒသမ်ားကုိ ေနာက္ထပ္ လမ္းတစ္ခုထပ္ခင္းသည္။ ဥပမာ- ရန္ကုန္-မႏၱေလးဆုိပါစုိ႔။ လမ္းခင္းတာပဲ ႏွစ္လမ္းမကလုိ႔ ၁၀ လမ္း ခင္းခင္းမဟုတ္လား။ ဟုတ္တယ္ ေကာင္းတာေပါ့။ သုိ႔ေသာ္ ခုထိ လွည္းလမ္း၊ ေျခလ်င္လမ္းကုိ မတက္ ႏုိင္ေသးသည့္ အရပ္ေဒသတုိ႔ကမ်ားစြာရွိေနေသးသည္။ ထုိေဒသမ်ားအတြက္ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္း မြန္ေအာင္ အဓိကထား လုပ္ေပးသင့္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထင္ျမင္မိသည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြက ေဆးေရာင္ကုိသေဘာက်သည္။ ပါကင္လွလွေလးထုပ္ရင္သေဘာက်သည္။ တကယ္အသုံး၀င္ မ၀င္ကုိ သိပ္ၿပီးမတြက္က်။ ဒီေတာ့ တခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားကုိ မလုိအပ္ပဲကုန္ေနသလုိ၊ လုိအပ္သည္ ထက္ပုိကုန္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။

(၄)
"အလုပ္မွာ လုိအပ္လုိ႔ အင္တာဗ်ဴးေခၚပါတယ္ ဘြဲ႕ရေတြတဲ့ Medicine ေတာင္ မေပါင္းတတ္တာေတြ ေတြ႕ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ မႏၱေလးက ရန္ကုန္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္မွာလဲဆုိတာကုိ အေရွ႕ဘက္မွာ အေနာက္ဘက္မွာလုိ႔ ေျဖတဲ့သူေတြက ရွိေသးတယ္"

"ေအးေလ တုိ႔စီက Education Level က နိမ့္လာတာကုိး"
သူတုိ႔ေျပာတဲ့ ဒီစကားေတြၾကားရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နည္းနည္းတြန္႔သြားသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ကၽြန္ေတာ္လည္းဘြဲ႕ရတစ္ေရာက္ျဖစ္သလုိ အဂၤလိပ္စာက သမီးျဖစ္သူႏွင့္ မူႀကိဳျပန္တက္ရမည့္ အေနအထား ျဖစ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္မ်ား ေစာင္းေျပာေနသလားေပါ့။ အမွန္ေတာ့ အမွန္ျဖစ္ဟုပင္ ဆုိရပါလိမ့္မည္။ တကယ့္ ကုိ ပညာေရးက နိမ့္က်ခဲ့သည္ပင္။
ယခင္ေခတ္ကာလဆီက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္၊ ေလးတန္းေအာင္၊ ၈ တန္း ေအာင္မ်ား၏ အရည္အခ်င္းကုိ ဒီဘက္ေခတ္ ဘြဲ႕ရမ်ားက လုိက္မမီႏုိင္ေသး(အကုန္လုံးကုိ မဆုိလုိပါ။)။
"အဂၤလိပ္စာတင္လားဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူး ျမန္မာစာက်ေတာ့လဲ ညံ့ေသးတယ္။ ဘယ္လုိေတြမ်ား ေအာင္လာၾကသလဲမသိဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာစာ က်ဴရွင္ယူတာကုိ ေပ်ာ္ေနၾကေသးတယ္။ မိဘေတြကုိယ္တုိင္ ကေလ "
ဤတြင္ ကၽြန္ေတာ္၀င္ေျပာျဖစ္ပါသည္။

"ကၽြန္ေတာ္တုိ႔စီက အရာရွိတစ္ဦးပဲဗ်။ သူတုိ႔က ေန႔စဥ္ စားေသာက္မႈကုိ ဘာေကၽြးတယ္ ဘာေကၽြးတယ္ဆုိတာ အစီရင္ခံစာတင္ရတယ္။ အဲဒီမွာ ၾကက္ဥ ေကၽြးတာကုိ သူက ၾကက္အုလုိ႔ ေရးထားတယ္ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ေခၚၿပီး Board မွာ ေရးခုိင္းတယ္။ ၾကက္အုလုိ႔ေရးေတာ့ မွားေနတယ္ေျပာလုိ႔ ျပင္ေရးတယ္ ၾကက္ဌ တဲ့။ အဲ မဟုတ္ေသးဘူးေျပာေတာ့ ၾကက္ငွတဲ့ေလ"

သူတုိ႔ ရယ္ေမာၾကသည္။ တကယ္ျဖစ္ခဲ့ေသာအျဖစ္အပ်က္ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕လူငယ္ေလးမ်ားက International အေၾကာင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိသည္။ ကုိယ့္ျပင္တြင္းက အေၾကာင္းအရာ၊ သမုိင္းတုိ႔ကုိ မသိ ၾကေခ်။ ေလ့လာမႈအား ေကာင္းသည္ဟုေတာ့ ေျပာရမည္ေတာ့ျဖစ္ေတာ့လဲ ထူးအိမ္သင္၏ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လုိ "နည္းနည္းေလးေတာ့လႊဲေနတယ္"ဟုမ်ား ဆုိရမည္လား။

"ေခတ္က တုိးတက္လာေတာ့ ကေလးေတြက စာဖတ္အားလဲ နည္းလာတယ္။ တုိ႔တုန္းက ေရႊေသြးတုိ႔ ဆုိရင္ အရမ္းေကာင္း ဖတ္လုိက္ရတာ"
"ဟုတ္တယ္ဟ ကေလးေတြလက္ထဲမွာ စာအုပ္အစား i pad တုိ႔ ဖုန္းတုိ႔က ေနရာယူလာၾကၿပီ။ ဒီေတာ့ ဂိမ္းကစားတာနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္ေရာ "
ကၽြန္ေတာ္ေရးသားေသာ "ႏွလုံးသားေတြလန္းေနပါေစ"ဆုိသည့္အေၾကာင္းအရာကုိ ျပန္သတိရမိ ပါသည္။ လူငယ္တုိ႔၏ လက္ထဲတြင္ ေခတ္မီနည္းပညာတုိ႔ရွိလာသည္က အေၾကာင္းမဟုတ္။ ထုိနည္းပညာတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ယူငင္ႏုိင္ဖုိ႔အေရးႀကီးသည္။ ဂိမ္းေဆာ့ကစားၾကသည္။ ထုိဂိမ္းကစားျခင္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲျဖင့္ အႏုိင္ယူလုိစိတ္တုိ႔ ျပင္းျပလာသည္၊ ေဒါသႀကီးလာသည္၊ ဘယ္လုိႏုိင္ေအာင္လုပ္မလဲဆုိ သည့္ ျဖတ္လမ္းနည္းမ်ားကုိ စဥ္းစားလာၾကသည္။ စိတ္ႏွင့္ကုိယ္တုိ႔ ၾကမ္းတမ္းသည့္ဘက္သုိ႔ ဦးတည္လာၾက သည္။ ထုိနည္းပညာေရလ်ဥ္ေၾကာတြင္ လူငယ္တုိ႔၏ စာနာစိတ္၊ ၾကင္နာစိတ္၊ ေမတၱာစိတ္တုိ႔ကုိ ေမွ်ာပါမသြား လုိျခင္းေၾကာင့္ ထုိစာေလးကုိ ေရးျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။

(၅)
တကယ္ေတာ့ ထုိမိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖင့္ ခဏသာ ေတြ႕ဆုံခဲ့ရသည္ျဖစ္သည္။ ထုိခဏတာ ေတြ႕ဆုံမႈတြင္ ဘ၀အေရာင္အေသြးစုံတုိ႔ကုိ ၾကားသိခဲ့ရသလုိ လူတုိ႔၏ စိတ္ေနသေဘာထားတုိ႔ကုိ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ ရရွိခဲ့ေလသည္။

စကား၀ုိင္းတြင္ နားေထာင္ယုံသက္သက္ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၄ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္ မွ် လူတုိ႔ႏွင့္ ေပါင္း သင္းဆက္ဆံရသကဲ့သုိ႔ အေတြ႕အႀကံဳေကာင္းမ်ားကုိ ရရွိလုိက္သည္။ ရယူလုိက္ႏုိင္ပါသည္။

ထုိမိတ္ေဆြတုိ႔သည္ အေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္ဆုိခဲ့ေသာ အသျပာျဖင့္ကုသေသာ ဆရာ၀န္မ်ားမဟုတ္ၾက။ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိကုသေနေသာ ဆရာ၀န္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။

လူတုိ႔၏ က်န္းမာေရးကုိ ေစာင့္ေရွာက္လုိစိတ္သာမက ႏုိင္ငံေတာ္အက်ိဳးကုိ ေစာင့္ေရွာက္လုိစိတ္မ်ားကုိ လည္းအထင္းသားေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိေသာ ဆရာ၀န္၊ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိေသာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမ၊ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိေသာ တရားသူႀကီး၊ ေမတၱာတုိ႔ျဖင့္တုိ႔ထိေသာ အင္ဂ်င္နီယာ စသည္ စသည့္ ေမတၱာတရား တုိ႔ျဖင့္ တုိ႔ထိထားေသာ လူငယ္၊ လူႀကီးမ်ား မ်ားမ်ားေပၚထြန္းလာပါက ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ ေမတၱာတရားတုိ႔ျဖင့္ သာယာေအးၿငိမ္းေနမည္ျဖစ္သည္ဟု ေတြးထင္မိပါေတာ့သည္။

************
ေမာင္ပုိင္
၂၉-၃-၂၀၁၄
မွတ္ခ်က္။ ေဒါက္တာရဲၿဖိဳးေက်ာ္+ေဒါက္တာ ရည္မြန္ေက်ာ္ ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းဆရာ၀န္မ်ား၏ စကား၀ုိင္းတြင္ နားေထာင္ယုံသက္သက္ကၽြန္ေတာ္က ျပန္လည္ အတင္းတုပ္(အဲေလ..တစ္ေယာက္ထဲ အတုိးခ် ျပန္လည္ ေျပာျပမိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ )
— with Khin Soe Lwin and 21 others.

ဆြမ္းအုပ္ေလး

$
0
0
 Photo: ဆြမ္းအုပ္ေလး ========  မေန႔က ရြာ မွာ အကိုဝမ္းကြဲ က လွဴတယ္ ။ သား နဲ႔ ေျမး ကို ေပါင္း လွဴ တာ တဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္ က အဘိုးေလးဝမး္ကြဲ ျဖစ္ၿပီး ေတာ႔ ၊ အဘြား ကေတာ႔ ရွင္ျပဳ ႏိုင္တဲ႔ “တီ” ရၿပီေပါ႔ ။ သူ႔ရဲ့ “တီ” သာမေဏေလးကို ဖူးရင္း အဖြား ေတာ႔ အေတာ္ေလး ၾကည္ႏူးေနရွာမယ္ထင္တယ္ ။ ရြာ ကို ဖုန္းဆက္ေတာ႔ ထူးထူးျခားျခား အဖြားနဲ႔ စကားေျပာခ်င္ေနမိတယ္ ။ အဖြား က အသက္လည္း ၉၀ ေက်ာ္ၿပီ ၊ ေလျဖတ္ထားတာ ဆိုေတာ႔ လမ္းလည္းေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ ႏိုင္ ၊ အိမ္မွာလည္း ဖုန္းရွိတာ မဟုတ္ေတာ႔ အဖြား နဲ႔ စကားမေျပာရတာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ။ မေန႔ ကေတာ႔ အဖြား လည္း သတိရတာနဲ႔ ေနေကာင္းလား ေမးရင္း ျမန္းရင္း နဲ႔ ဖုန္းရွိတဲ႔ အိမ္က ဦးေလး က မင္း အဖြားနဲ႔ ေျပာခ်င္ ငါ ဖုန္းသြားေပးေပးမယ္ ၊ ဖုန္း က အားသြင္းတဲ႔ ဟာ ဒီတိုင္းမယူသြားလို႔ရတယ္တဲ႔ ။ အဲဒါ ဆို သြားေပးေပးပါဗ်ာ ဆိုလို႔ အဖြား နဲ႔ စကားေျပာရတယ္ ။    သာေၾကာင္း မာေၾကာင္းေလးေတြ ေမးၿပီး … “ အဘြား တေန႔ တေန႔ ဘာေတြ လုပ္ေနတုန္း ”ဆိုေတာ႔ … “အဘြား ဆြမ္း ပို႔ ရင္း သီလ ယူ ေပါ႔ ” တဲ႔ ။ “ဆြမ္း ပို႔ ဆိုေတာ႔ အဖြား က လမ္းေကာင္းေကာင္းေလွ်ာက္ႏိုင္လို႔လား ..ဆြမ္းအုပ္ႏိုင္လို႔လား ”ဆိုေတာ႔ “ မင္းႏွမ လိုက္ပို႔ ခိုင္းရတာ ..အေမကေတာ႔ ေတာင္ေဝွးနဲ႔ ႀကိဳသြားႏွင္႔ရတာေပါ႔ ” တဲ႔ ။   အညာေဒသ ေခ်ာင္က်က် ခပ္ေခါင္ေခါင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာမွာ အိမ္ေျခ ၄၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္ ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေတာရေက်ာင္းမပါ အၿမဲတမ္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ရွိတဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္ ၄ ခုရွိတယ္ ။ ေခတ္ မတူ ၊ လက္ရာမတူတဲ႔ ေစတီေပါင္း က ၇၄ ဆူရွိတယ္ ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္ ၄ ခု မွာ ေက်ာင္းတိုက္တစ္ခုရဲ့ ေက်ာင္းဒယကာ ေတြ က ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဘိုးရဲ့ အဆက္ေတြ ေပါ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဘယ္ႏွ ဆက္ မွန္းမသိတဲ႔ ဘိုးႀကီး ဘြားႀကီးေတြ လွဴခဲ႔ ၾကတာ ။ ရြာ အေရွ့ဘက္ ထြက္လိုက္ လို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဝင္ရင္ ၄ ဆူတန္း ဘုရားရယ္ ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္ ကပ္လ်က္ရွိတယ္ ။ ေမြးခ်င္း ၅ ေယာက္မွာ မိန္းကေလး ၄ ေယာက္ ၊ ေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ႔တယ္တဲ႔ ။ မိန္းကေလး ၄ ေယာက္ကေတာ႔ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ၿပီးေတာ႔ ေယာက်ာၤးေလး တစ္ေယာက္ က အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္ ျပန္႔ လာခဲ႔ၾကတာလို႔ ဆိုတယ္ ။ ၄ ဆူတန္း ဘုရား ကေတာ႔ ညီအစ္မ ၄ ေယာက္ရဲ့ ယက္ကန္းယက္ခ ၊ ဗိုင္းငင္ခ နဲ႔ တည္ခဲ႔ ပီးေတာ႔ ေမာင္ကေတာ႔ ေက်ာင္းေဆာက္ပီး လွဴ ခဲ႔တာတဲ႔ ။   ဘ ကေန ဘီ ၊ ဘီကေန ေဘး ၊ ေဘးကေန ဘင္ ၊ ဘင္ကေန ဘီ ၊ ဘီကေန အဘုိး/အဘြား လက္ထက္ ထိ လက္ဆင္႔ ကမ္း လာ ၾကတာ ကေတာ႔ အဖြားအိမ္ က ဆြမ္းအုပ္ ေလးပဲ ။ မနက္ ခင္း မိုးလင္းၿပီ ဆိုတာနဲ႔ အဖြား တို႔ ၊ ေဒၚေလး တို႔ က ပိ႑ပါတ္ ဆြမ္းအတြက္ ဆြမ္းခ်က္ ၊ အဖြားအိမ္မွာ သြားအိပ္ တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ညီကို တေတြ ကေတာ႔ အိမ္ေရွ့ က သံဃာေတြ ၾကြ မဲ႔ လမ္းမွာတံျမက္စည္း လွည္း ရတယ္ ။ ၿပီးေတာ႔ လယ္ေတာ သြားၾကမဲ႔လူေတြ အတြက္ ထမင္းခ်ိဳင္႔ ထည့္ေပးရတယ္ ။ သံဃာေတြ ပိ႑ပါတ္ ဆြမ္းေလာင္းၿပီး တဲ႔ ခ်ိန္ ဆိုရင္ အဖြား က ဆရာေတာ္ ဆြမ္းအုပ္ ပို႔ ဖို႔ အတြက္ျပင္ၿပီ ။    အိမ္ေရွ့ ကကြပ္ ပ်စ္ ကေလးမွာ လင္ဗန္း နဲ႔ ဆြမ္းအုပ္ကေလးရယ္ ၊ ဟင္းခြက္ကေလးေတြရယ္ ကို အုပ္ေဆာင္းေလး အုပ္ၿပီးခ်ထားတယ္ ။ ရြာ အေနာက္ပိုင္း မွာ ေနတဲ႔ အိမ္က အေမ ကလည္း မနက္ ၉ နာရီ ခြဲ ၁၀ နာရီေလာက္ ထမင္းဟင္းက်က္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ထမင္းေလးတစ္ခြက္ ၊ ဟင္းေလး ေတြ ယူၿပီး ဆြမ္းအုပ္သြားေပါင္းတယ္ ။ ရြာေတာင္ပိုင္း ေနတဲ႔ ဦးႀကီးတို႔ အိမ္ကလည္း ဆြမ္းနဲ႔ဟင္းေလးေတြ ယူလာၿပီး အဖြားအိမ္ကိုလာေပါင္းတယ္ ။ ေနာက္ ေျမာက္ပိုင္းက အရီးႀကီး တို႔ အိမ္ကလည္း လာေပါင္း ။ အဖြားအိမ္ေဘးနား က အဘိုးရဲ့ ေမာင္ႏွမ ဝမ္းကြဲ ေတြ ၊ ညီ ဝမ္းကြဲ ေတြကလည္းလာေပါင္း ၾကတယ္ ။ အဲလို နဲ႔ ဆြမ္း အုပ္ေလး က ဟင္းေကာင္း မပါ ေပမဲ႔ ဟင္းခြက္ေလးေတြ ၇ ခြက္ ၊ ၈ ခြက္ ၊ ဆြမ္း ခ်ိဳင္႔ နဲ႔ ျပည့္သြားတယ္ ။လူေတြ အားလံုး စံုၿပီ ဆိုမွ အဖြား က ဆြမ္းအုပ္ေလး ေခါင္းေပၚ ရြက္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ဆြမ္းသြားပို႔တယ္ ။ သီလယူတယ္ ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း က ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကလည္း တျခားဆြမ္းဟင္းေတြ နဲ႔ ဆြမ္းဝိုင္း က အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေနေပမဲ႔ အဖြားတို႔ အိမ္က ဆြမ္းအုပ္ေလးကို အၿမဲေစာင္႔ တတ္တယ္ ။ တခါတခါ အဖြား က ဟင္းမက်က္ ေသးလို႔ ေနာက္က်တဲ႔ခါ ၁၁ နာရီရွိၿပီဆိုရင္ ဆရာေတာ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေလး တစ္ေယာက္ကို အဖြားတို႔ အိမ္ လႊတ္ ပီး ေခၚခိုင္းတယ္ ။  ဆြမ္းအုပ္ေရာက္မွ ဆရာေတာ္က ဘုန္းေပးတယ္ ။    ဒါက တစ္ေန႔ တစ္ရက္မဟုတ္ဘူး ။ တစ္ႏွစ္ တလ မဟုတ္ဘူး ။ တစ္ဘဝ တစ္လက္ထက္မဟုတ္ဘူး။ အစဥ္အဆက္ ထိန္းသိမ္းခဲ႔ ၾကတဲ႔ ဆရာဒကာ ဆက္ဆံေရး ။ ဒီဆြမ္းအုပ္ေလး ကို အဘီ တို႔ က … အဘိုးကို ဥစၥာပစၥည္း အေမြနဲ႔ အတူ အေမြေပးခဲ႔တယ္ ။ အဘိုးဆံုး တဲ႔ခါ အဘိုးရဲ့ ဇနီးမယားျဖစ္တဲ႔ အဘြား က ဆက္ ၿပီး လက္ဆင္႔ကမ္းယူခဲ႔တယ္ ။ ဆြမ္းအုပ္ေလးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဘယ္ဆရာေတာ္လက္ထက္တုန္းက ဘယ္လိုေလးႀကံဳခဲ႔တာ ၊ ဘယ္ဆရာေတာ္ က ေတာ႔ ဘာကို မႏွစ္သက္တာ ၊ ဘာကို ႏွစ္သက္တာ ။ ကေမာက္ ကမ အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြ စ တာေလးေတြက ေျမးျမစ္ေတြ ျဖစ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္အိပ္ယာ ပံုျပင္ေလးေတြ ၊ ပံုတိုပတ္စ ေလးေတြ အျဖစ္ ရင္ထဲမွာ ဝင္ေရာက္ ေနရာယူခဲ႔ၾကတာ ။ အဲဒီ ႏွလံုးသားေလးေတြ နဲ႔ ႀကီးျပင္းလာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟာ အရြယ္ေရာက္လာတဲ႔ခါ အဲဒီဆြမ္းအုပ္ေလး ကို လက္ဆင္႔ကမ္းအေမြဆက္ခံဖို႔ မပင္မပန္းပဲ အလိုလို အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေနတတ္ ခဲ႔ ၾကတာ ။     ဒီဆြမ္းအုပ္ေလး ကို သားသမီး ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြ က ဟင္းေလးေတြလာေပါင္းတဲ႔ခါ ။ အဘိုးတို႔ ၊ အဘြားတို႔ က ဟင္းေလးေတြ ၾကည့္ၿပီး ဘယ္သူ႔အိမ္က ဟင္းကေတာ႔ ဟင္းမေကာင္းဘူးဟဲ႔ ။ ဆီးမျပန္ဘူးကြ ။ မင္းတို႔ စီးပြားေရးေရာအဆင္ေျပၾကရဲ့လား ။ အိမ္တြင္းေရးေရာ သာယာၾကရဲ့လား မသိ ဆိုၿပီး  ႏွဳတ္ထြက္ စကားေလးေတြ နဲ႔ သံုးသပ္ တတ္ၾကတယ္ ။ ဆြမ္းၾကမ္း ၊ ဟင္းၾကမ္း ပဲ ေန႔စဥ္ ဆက္ တိုက္ လာေပါင္းတဲ႔ခ်ိန္ဆို ဆန္ထည့္ထားတဲ႔ ခြက္ေတာင္းကေလး ကိုင္ ၊ ေငြတိုေငြစ ကေလးေတြ လံုခ်ည္ၾကား လိပ္ၿပီး အဖြား က အိမ္ဘက္ေရာက္ေရာက္လာ  တတ္တယ္ ။  ပီးေတာ႔ သူ႔သမီး ျဖစ္တဲ႔ အေမ႔ ကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ မွာေပါ႔ ။ ေတာသူေတာင္သားေတြ မို႔ ေငြေၾကးပမာ ဏ မ်ားမ်ားစားစား မလွဳဒါန္း ႏိုင္ၾကေပ မဲ႔ ဒီဆြမ္းအုပ္ေလး ကေတာ႔ ဘယ္ႏွ ႏွစ္ မွန္းမသိေအာင္ အသက္ရွည္ေနတုန္းပဲ ။ အဲဒီဆြမ္းအုပ္ မွာ သံုးတဲ႔ တခ်ိဳ႔ ေၾကးဇြန္း ေလးေတြက အသက္ ၄၅ ေက်ာ္ ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ေဒၚေလးထက္အသက္ႀကီးတယ္။    အသက္ ၉၀ ေက်ာ္ ေလျဖတ္ လို႔ ေကာင္းေကာင္းလမ္းမေလွ်ာက္ ႏိုင္တဲ႔ ဆြမ္းဒါယိကာမ ႀကီး ကၽြန္ေတာ္႔ အဘြား ကေတာ႔ ဒီေန႔ ဒီခ်ိန္ထိ ဇြဲ မေလ်ာ႔ ပဲ ေတာင္ေဝွးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဆြမ္းပို႔ ေနတုန္းပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းထိုင္ခဲ႔တဲ႔ဆရာေတာ္ႀကီးက ျပန္လြန္လို႔ ေနာက္ထပ္ ေက်ာင္းထိုင္တဲ႔ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း အဘြားရဲ့ ဆြမ္းအုပ္ ေလး ကို ေစာင္႔ၿပီး ဆြမ္းပို႔ေပးတုန္း ပါ ပဲ ။ ေခတ္ဆိုး ၊ ေခတ္ေကာင္း ေတြ အလီလီ ျဖတ္ခဲ႔ၾကတယ္ ။  ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေတြ အခါခါ ေျပာင္း ခဲ႔ ၾကတယ္ ။ ဆြမ္းဒကာ ၊ ဆြမ္းအမ ေတြ ေျပာင္း ခဲ႔ ၾကတယ္ ။ ဆြမ္းအုပ္ေလး ကေတာ႔ အစဥ္းအဆက္ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ေနတုန္းပါပဲ ။ လက္ဆင္႔ ကမ္း ေနၾကတုန္းပါပဲ ။          Globalization ေခတ္မွာ ယဥ္ေက်းမွဳေတြက ေရာေႏွာစီးဆင္း ကုန္ၾကတယ္တဲ႔ ။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေတာ႔ ဘာသာေပ်ာက္မွာ ေၾကာက္ေနရွာသူေတြေရာ ၊ ငါတို႔ဘုန္းႀကီးက မွ ကတံုးပိုေျပာင္တာ ဆိုသူေတြေရာ နဲ႔ .. ဥပါသိကာ ဘြဲ႔ ခံ ခ်င္သူေတြ အမ်ားႀကီးေပါ႔ ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ စိတ္ထဲမွာကေတာ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႀကီးမွာ ဗုဒၶဘာသာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာ နည္းနည္းမွာ စိုးရိမ္စိတ္မျဖစ္မိ ပါ ဘူး ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ အဖြားလို႔ဆြမ္းအမ ေတြ၊ဆြမ္းအုပ္ကေလးေတြ ျမန္မာျပည္တလႊား မွာ အမ်ားႀကီးရွိေနဦးမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနမိလို႔ပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ ရဲ့ ႏွလံုးသားမွာ ဆြမ္းအုပ္ ယဥ္ေက်းမွဳ ေလးေတြ ကိန္းဝပ္ေနေသးတယ္လို႔ ယံုၾကည္ ေနတုန္းမို႔ပါပဲ ။  (ရုပ္ဆိုး)  Photo credit to >> http://thulay2.blogspot.ru/2012/07/blog-post_3148.html

မေန႔က ရြာ မွာ အကိုဝမ္းကြဲ က လွဴတယ္ ။ သား နဲ႔ ေျမး ကို ေပါင္း လွဴ တာ တဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္ က အဘိုးေလးဝမး္ကြဲ ျဖစ္ၿပီး ေတာ႔ ၊ အဘြား ကေတာ႔ ရွင္ျပဳ ႏိုင္တဲ႔ “တီ” ရၿပီေပါ႔ ။ သူ႔ရဲ့ “တီ” သာမေဏေလးကို ဖူးရင္း အဖြား ေတာ႔ အေတာ္ေလး ၾကည္ႏူးေနရွာမယ္ထင္တယ္ ။ ရြာ ကို ဖုန္းဆက္ေတာ႔ ထူးထူးျခားျခား အဖြားနဲ႔ စကားေျပာခ်င္ေနမိတယ္ ။ အဖြား က အသက္လည္း ၉၀ ေက်ာ္ၿပီ ၊ ေလျဖတ္ထားတာ ဆိုေတာ႔ လမ္းလည္းေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ ႏိုင္ ၊ အိမ္မွာလည္း ဖုန္းရွိတာ မဟုတ္ေတာ႔ အဖြား နဲ႔ စကားမေျပာရတာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ။ မေန႔ ကေတာ႔ အဖြား လည္း သတိရတာနဲ႔ ေနေကာင္းလား ေမးရင္း ျမန္းရင္း နဲ႔ ဖုန္းရွိတဲ႔ အိမ္က ဦးေလး က မင္း အဖြားနဲ႔ ေျပာခ်င္ ငါ ဖုန္းသြားေပးေပးမယ္ ၊ ဖုန္း က အားသြင္းတဲ႔ ဟာ ဒီတိုင္းမယူသြားလို႔ရတယ္တဲ႔ ။ အဲဒါ ဆို သြားေပးေပးပါဗ်ာ ဆိုလို႔ အဖြား နဲ႔ စကားေျပာရတယ္ ။

သာေၾကာင္း မာေၾကာင္းေလးေတြ ေမးၿပီး … “ အဘြား တေန႔ တေန႔ ဘာေတြ လုပ္ေနတုန္း ”ဆိုေတာ႔ … “အဘြား ဆြမ္း ပို႔ ရင္း သီလ ယူ ေပါ႔ ” တဲ႔ ။ “ဆြမ္း ပို႔ ဆိုေတာ႔ အဖြား က လမ္းေကာင္းေကာင္းေလွ်ာက္ႏိုင္လို႔လား ..ဆြမ္းအုပ္ႏိုင္လို႔လား ”ဆိုေတာ႔ “ မင္းႏွမ လိုက္ပို႔ ခိုင္းရတာ ..အေမကေတာ႔ ေတာင္ေဝွးနဲ႔ ႀကိဳသြားႏွင္႔ရတာေပါ႔ ” တဲ႔ ။

အညာေဒသ ေခ်ာင္က်က် ခပ္ေခါင္ေခါင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာမွာ အိမ္ေျခ ၄၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္ ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေတာရေက်ာင္းမပါ အၿမဲတမ္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ရွိတဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္ ၄ ခုရွိတယ္ ။ ေခတ္ မတူ ၊ လက္ရာမတူတဲ႔ ေစတီေပါင္း က ၇၄ ဆူရွိတယ္ ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္ ၄ ခု မွာ ေက်ာင္းတိုက္တစ္ခုရဲ့ ေက်ာင္းဒယကာ ေတြ က ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဘိုးရဲ့ အဆက္ေတြ ေပါ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဘယ္ႏွ ဆက္ မွန္းမသိတဲ႔ ဘိုးႀကီး ဘြားႀကီးေတြ လွဴခဲ႔ ၾကတာ ။ ရြာ အေရွ့ဘက္ ထြက္လိုက္ လို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဝင္ရင္ ၄ ဆူတန္း ဘုရားရယ္ ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတိုက္ ကပ္လ်က္ရွိတယ္ ။ ေမြးခ်င္း ၅ ေယာက္မွာ မိန္းကေလး ၄ ေယာက္ ၊ ေယာက်ာၤးေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ႔တယ္တဲ႔ ။ မိန္းကေလး ၄ ေယာက္ကေတာ႔ အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ၿပီးေတာ႔ ေယာက်ာၤးေလး တစ္ေယာက္ က အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္ ျပန္႔ လာခဲ႔ၾကတာလို႔ ဆိုတယ္ ။ ၄ ဆူတန္း ဘုရား ကေတာ႔ ညီအစ္မ ၄ ေယာက္ရဲ့ ယက္ကန္းယက္ခ ၊ ဗိုင္းငင္ခ နဲ႔ တည္ခဲ႔ ပီးေတာ႔ ေမာင္ကေတာ႔ ေက်ာင္းေဆာက္ပီး လွဴ ခဲ႔တာတဲ႔ ။

ဘ ကေန ဘီ ၊ ဘီကေန ေဘး ၊ ေဘးကေန ဘင္ ၊ ဘင္ကေန ဘီ ၊ ဘီကေန အဘုိး/အဘြား လက္ထက္ ထိ လက္ဆင္႔ ကမ္း လာ ၾကတာ ကေတာ႔ အဖြားအိမ္ က ဆြမ္းအုပ္ ေလးပဲ ။ မနက္ ခင္း မိုးလင္းၿပီ ဆိုတာနဲ႔ အဖြား တို႔ ၊ ေဒၚေလး တို႔ က ပိ႑ပါတ္ ဆြမ္းအတြက္ ဆြမ္းခ်က္ ၊ အဖြားအိမ္မွာ သြားအိပ္ တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ညီကို တေတြ ကေတာ႔ အိမ္ေရွ့ က သံဃာေတြ ၾကြ မဲ႔ လမ္းမွာတံျမက္စည္း လွည္း ရတယ္ ။ ၿပီးေတာ႔ လယ္ေတာ သြားၾကမဲ႔လူေတြ အတြက္ ထမင္းခ်ိဳင္႔ ထည့္ေပးရတယ္ ။ သံဃာေတြ ပိ႑ပါတ္ ဆြမ္းေလာင္းၿပီး တဲ႔ ခ်ိန္ ဆိုရင္ အဖြား က ဆရာေတာ္ ဆြမ္းအုပ္ ပို႔ ဖို႔ အတြက္ျပင္ၿပီ ။

အိမ္ေရွ့ ကကြပ္ ပ်စ္ ကေလးမွာ လင္ဗန္း နဲ႔ ဆြမ္းအုပ္ကေလးရယ္ ၊ ဟင္းခြက္ကေလးေတြရယ္ ကို အုပ္ေဆာင္းေလး အုပ္ၿပီးခ်ထားတယ္ ။ ရြာ အေနာက္ပိုင္း မွာ ေနတဲ႔ အိမ္က အေမ ကလည္း မနက္ ၉ နာရီ ခြဲ ၁၀ နာရီေလာက္ ထမင္းဟင္းက်က္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ထမင္းေလးတစ္ခြက္ ၊ ဟင္းေလး ေတြ ယူၿပီး ဆြမ္းအုပ္သြားေပါင္းတယ္ ။ ရြာေတာင္ပိုင္း ေနတဲ႔ ဦးႀကီးတို႔ အိမ္ကလည္း ဆြမ္းနဲ႔ဟင္းေလးေတြ ယူလာၿပီး အဖြားအိမ္ကိုလာေပါင္းတယ္ ။ ေနာက္ ေျမာက္ပိုင္းက အရီးႀကီး တို႔ အိမ္ကလည္း လာေပါင္း ။ အဖြားအိမ္ေဘးနား က အဘိုးရဲ့ ေမာင္ႏွမ ဝမ္းကြဲ ေတြ ၊ ညီ ဝမ္းကြဲ ေတြကလည္းလာေပါင္း ၾကတယ္ ။ အဲလို နဲ႔ ဆြမ္း အုပ္ေလး က ဟင္းေကာင္း မပါ ေပမဲ႔ ဟင္းခြက္ေလးေတြ ၇ ခြက္ ၊ ၈ ခြက္ ၊ ဆြမ္း ခ်ိဳင္႔ နဲ႔ ျပည့္သြားတယ္ ။လူေတြ အားလံုး စံုၿပီ ဆိုမွ အဖြား က ဆြမ္းအုပ္ေလး ေခါင္းေပၚ ရြက္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ဆြမ္းသြားပို႔တယ္ ။ သီလယူတယ္ ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း က ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကလည္း တျခားဆြမ္းဟင္းေတြ နဲ႔ ဆြမ္းဝိုင္း က အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေနေပမဲ႔ အဖြားတို႔ အိမ္က ဆြမ္းအုပ္ေလးကို အၿမဲေစာင္႔ တတ္တယ္ ။ တခါတခါ အဖြား က ဟင္းမက်က္ ေသးလို႔ ေနာက္က်တဲ႔ခါ ၁၁ နာရီရွိၿပီဆိုရင္ ဆရာေတာ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေလး တစ္ေယာက္ကို အဖြားတို႔ အိမ္ လႊတ္ ပီး ေခၚခိုင္းတယ္ ။ ဆြမ္းအုပ္ေရာက္မွ ဆရာေတာ္က ဘုန္းေပးတယ္ ။

ဒါက တစ္ေန႔ တစ္ရက္မဟုတ္ဘူး ။ တစ္ႏွစ္ တလ မဟုတ္ဘူး ။ တစ္ဘဝ တစ္လက္ထက္မဟုတ္ဘူး။ အစဥ္အဆက္ ထိန္းသိမ္းခဲ႔ ၾကတဲ႔ ဆရာဒကာ ဆက္ဆံေရး ။ ဒီဆြမ္းအုပ္ေလး ကို အဘီ တို႔ က … အဘိုးကို ဥစၥာပစၥည္း အေမြနဲ႔ အတူ အေမြေပးခဲ႔တယ္ ။ အဘိုးဆံုး တဲ႔ခါ အဘိုးရဲ့ ဇနီးမယားျဖစ္တဲ႔ အဘြား က ဆက္ ၿပီး လက္ဆင္႔ကမ္းယူခဲ႔တယ္ ။ ဆြမ္းအုပ္ေလးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဘယ္ဆရာေတာ္လက္ထက္တုန္းက ဘယ္လိုေလးႀကံဳခဲ႔တာ ၊ ဘယ္ဆရာေတာ္ က ေတာ႔ ဘာကို မႏွစ္သက္တာ ၊ ဘာကို ႏွစ္သက္တာ ။ ကေမာက္ ကမ အျဖစ္ပ်က္ေလးေတြ စ တာေလးေတြက ေျမးျမစ္ေတြ ျဖစ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္အိပ္ယာ ပံုျပင္ေလးေတြ ၊ ပံုတိုပတ္စ ေလးေတြ အျဖစ္ ရင္ထဲမွာ ဝင္ေရာက္ ေနရာယူခဲ႔ၾကတာ ။ အဲဒီ ႏွလံုးသားေလးေတြ နဲ႔ ႀကီးျပင္းလာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟာ အရြယ္ေရာက္လာတဲ႔ခါ အဲဒီဆြမ္းအုပ္ေလး ကို လက္ဆင္႔ကမ္းအေမြဆက္ခံဖို႔ မပင္မပန္းပဲ အလိုလို အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေနတတ္ ခဲ႔ ၾကတာ ။

ဒီဆြမ္းအုပ္ေလး ကို သားသမီး ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြ က ဟင္းေလးေတြလာေပါင္းတဲ႔ခါ ။ အဘိုးတို႔ ၊ အဘြားတို႔ က ဟင္းေလးေတြ ၾကည့္ၿပီး ဘယ္သူ႔အိမ္က ဟင္းကေတာ႔ ဟင္းမေကာင္းဘူးဟဲ႔ ။ ဆီးမျပန္ဘူးကြ ။ မင္းတို႔ စီးပြားေရးေရာအဆင္ေျပၾကရဲ့လား ။ အိမ္တြင္းေရးေရာ သာယာၾကရဲ့လား မသိ ဆိုၿပီး ႏွဳတ္ထြက္ စကားေလးေတြ နဲ႔ သံုးသပ္ တတ္ၾကတယ္ ။ ဆြမ္းၾကမ္း ၊ ဟင္းၾကမ္း ပဲ ေန႔စဥ္ ဆက္ တိုက္ လာေပါင္းတဲ႔ခ်ိန္ဆို ဆန္ထည့္ထားတဲ႔ ခြက္ေတာင္းကေလး ကိုင္ ၊ ေငြတိုေငြစ ကေလးေတြ လံုခ်ည္ၾကား လိပ္ၿပီး အဖြား က အိမ္ဘက္ေရာက္ေရာက္လာ တတ္တယ္ ။ ပီးေတာ႔ သူ႔သမီး ျဖစ္တဲ႔ အေမ႔ ကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ မွာေပါ႔ ။ ေတာသူေတာင္သားေတြ မို႔ ေငြေၾကးပမာ ဏ မ်ားမ်ားစားစား မလွဳဒါန္း ႏိုင္ၾကေပ မဲ႔ ဒီဆြမ္းအုပ္ေလး ကေတာ႔ ဘယ္ႏွ ႏွစ္ မွန္းမသိေအာင္ အသက္ရွည္ေနတုန္းပဲ ။ အဲဒီဆြမ္းအုပ္ မွာ သံုးတဲ႔ တခ်ိဳ႔ ေၾကးဇြန္း ေလးေတြက အသက္ ၄၅ ေက်ာ္ ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ ေဒၚေလးထက္အသက္ႀကီးတယ္။

အသက္ ၉၀ ေက်ာ္ ေလျဖတ္ လို႔ ေကာင္းေကာင္းလမ္းမေလွ်ာက္ ႏိုင္တဲ႔ ဆြမ္းဒါယိကာမ ႀကီး ကၽြန္ေတာ္႔ အဘြား ကေတာ႔ ဒီေန႔ ဒီခ်ိန္ထိ ဇြဲ မေလ်ာ႔ ပဲ ေတာင္ေဝွးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဆြမ္းပို႔ ေနတုန္းပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းထိုင္ခဲ႔တဲ႔ဆရာေတာ္ႀကီးက ျပန္လြန္လို႔ ေနာက္ထပ္ ေက်ာင္းထိုင္တဲ႔ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း အဘြားရဲ့ ဆြမ္းအုပ္ ေလး ကို ေစာင္႔ၿပီး ဆြမ္းပို႔ေပးတုန္း ပါ ပဲ ။ ေခတ္ဆိုး ၊ ေခတ္ေကာင္း ေတြ အလီလီ ျဖတ္ခဲ႔ၾကတယ္ ။
ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေတြ အခါခါ ေျပာင္း ခဲ႔ ၾကတယ္ ။ ဆြမ္းဒကာ ၊ ဆြမ္းအမ ေတြ ေျပာင္း ခဲ႔ ၾကတယ္ ။ ဆြမ္းအုပ္ေလး ကေတာ႔ အစဥ္းအဆက္ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ေနတုန္းပါပဲ ။ လက္ဆင္႔ ကမ္း ေနၾကတုန္းပါပဲ ။

Globalization ေခတ္မွာ ယဥ္ေက်းမွဳေတြက ေရာေႏွာစီးဆင္း ကုန္ၾကတယ္တဲ႔ ။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေတာ႔ ဘာသာေပ်ာက္မွာ ေၾကာက္ေနရွာသူေတြေရာ ၊ ငါတို႔ဘုန္းႀကီးက မွ ကတံုးပိုေျပာင္တာ ဆိုသူေတြေရာ နဲ႔ .. ဥပါသိကာ ဘြဲ႔ ခံ ခ်င္သူေတြ အမ်ားႀကီးေပါ႔ ။ ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ စိတ္ထဲမွာကေတာ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႀကီးမွာ ဗုဒၶဘာသာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာ နည္းနည္းမွာ စိုးရိမ္စိတ္မျဖစ္မိ ပါ ဘူး ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ အဖြားလို႔ဆြမ္းအမ ေတြ၊ဆြမ္းအုပ္ကေလးေတြ ျမန္မာျပည္တလႊား မွာ အမ်ားႀကီးရွိေနဦးမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနမိလို႔ပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔ ရဲ့ ႏွလံုးသားမွာ ဆြမ္းအုပ္ ယဥ္ေက်းမွဳ ေလးေတြ ကိန္းဝပ္ေနေသးတယ္လို႔ ယံုၾကည္ ေနတုန္းမို႔ပါပဲ ။

(ရုပ္ဆိုး)

Photo credit to >>
http://thulay2.blogspot.ru/2012/07/blog-post_3148.html

လူပုဂၢိဳလ္ေရးဆန္တဲ့ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး

$
0
0

ဦးေက်ာ္ဇံသာ 02.04.2014  ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာအစီအစဥ္မွာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ လူပုဂၢိဳလ္ေရးဆန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကေန အဖြဲ႔အစည္းအေျချပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္တည္ေျပာင္းလဲလာႏိုင္မယ့္ အေျခအေန၊ အလားအလာတုိ႔ကို ျမန္မာ့အေရးေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူ ဝါရွင္တန္ဒီစီ Georgetown တကၠသိုလ္မွ ပါေမာကၡ David Steinberg နဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာ တုိ႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။  ==================================================  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပဖို႔ဆိုတာ တႏွစ္ပဲလုိပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္လို ႏိုင္ငံအေၾကာင္းအရာေတြ၊ ဘယ္လို issue ေတြကို ဘယ္လုိကိုင္တြယ္မယ္ဆိုတဲ့ ေျပာသံဆုိသံကို သိပ္မၾကားရဘဲနဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္သူဟာ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ၾကတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္သူဟာ သိပ္မတည့္ၾကဘူး။ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္သူ ၿပိဳင္မယ္စသျဖင့္ ဒီလူပုဂၢိဳလ္ေရးရာေတြပဲ လႊမ္းမိုးေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးဟာ personalized politics ျဖစ္ေနတယ္။ Institutionalized politics ျဖစ္မေနပါဘူး။ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လို႔ -  Prof. Steinberg ။ ။ ဒါကေတာ့ ဟိုအစကတည္းက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရးနဲ႔အာဏာ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ဒီနုိင္ငံရဲ ႔ အာဏာဆုိတာ လူပုဂၢိဳလ္အေပၚ သိပ္ကိုမူတည္ေနပါတယ္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ပိုမိုရင့္ၾကပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ေရာက္ရွိလာတာနဲ႔အမွ် အာဏာဆုိတာ အဖြဲ႔အစည္းကို အေျခခံလာတတ္ပါတယ္။ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာဆုိတာ လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္ရဲ ႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ ပါဝင္တဲ့အဖြဲ႔အစည္းတခုလံုးနဲ႔ ပတ္သက္လာပါတယ္။ ဥပမာ အေမရိကန္ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္မွာ အာဏာႀကီးမားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါလာတယ္ဆုိရင္ အဲဒီ ကြန္ဂရက္တခုလံုး ပိုမိုအင္အားႀကီးလာတတ္ပါတယ္။ ဒါက သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ခြဲျခားနားလည္းဖုိ႔လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ အာဏာဟာ လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ေနတယ္ဆိုတာကေတာ့ သိပ္အံ့ၾသစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး personalized politics ကေနၿပီးေတာ့ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းကို အေျချပဳတဲ့ institutionalized politics ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာအံုးမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါသလဲ။  Prof. Steinberg ။ ။ ဒါကေတာ့ အေတာ္ကို ၾကာအံုးမွာပါ။ ဒီအေဆာက္အအံုေတြကို ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ လုပ္ရအံုးမွာပါ။ လူထုအေနနဲ႔ကလည္း ဒီအေဆာက္အအံု၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို မီွခုိရပ္တည္လာၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာႀကီးမားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဒီအေဆာက္အအံု အဖြဲ႔အစည္းဆိုတာဟာ လူပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းထက္ ပိုမိုအဓြန္ရွည္ ခိုင္ၿမဲတယ္ဆိုတာကို နားလည္းသေဘာေပါက္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြားကို တကယ္တမ္း ေမွ်ာ္မွန္းတယ္၊ လိုလားတယ္ဆိုရင္ ဒီ institution ေတြ အေဆာက္အအံုေတြကို ခုိင္မာႀကီးထြားေအာင္ လုပ္ေပးၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီတခုရဲ ႔ ဂုဏ္အဂၤါတရပ္ဟာ pluralism ကြဲလြဲေထြျပားတဲ့ အယူအဆကို အေျခခံတယ့္အခ်က္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑၊ တရားဥပေဒျပဳက႑နဲ႔ တရားစီရင္ေရးက႑တုိ႔အၾကား တစံုတခုေသာ အတုိင္းအတာအထိ ကြဲလြဲမႈ ရွိတတ္ပါတယ္။ တင္းမာမႈဆုိတာလည္း အထုိက္အေလ်ာက္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို မေကာင္းတဲ့အခ်က္လို႔ မဆိုႏုိင္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ဆုိရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမုိကေရစီအသြင္ ေျပာင္းေနတဲ့ကာလဆုိေတာ့ တင္းမာမႈကို ပိုၿပီးေတာ့ ေတြ႔ရမွာပါ။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒီေနရာမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အခုလက္ရွိ ပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္း အေျချပဳတဲ့ႏုိင္ငံေရးကေန ေနာက္တဆင့္ လွမ္းေနတာဟာ အေဆာက္အအံုကို အေျချပဳတဲ့ႏုိင္ငံေရးဆီကို ေျပာင္းလဲေနတယ္လို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျပာႏိုင္ပါရဲ ႔လား။ တနည္းအားျဖင့္ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္မႈ cult of personality ေခၚတဲ့ ဘက္ကို ဦးတည္သြားတယ္ဆိုတာေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။  Prof. Steinberg ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေဆာက္အအံုအေျချပဳ ႏုိင္ငံေရးဆီကို ဦးတည္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္အေနနဲ႔ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ျဖစ္ပါေစလို႔ပဲ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ ႔ အနာဂတ္အတြက္ ဒီလုိပဲ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတုိင္းဟာ ပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းကို ဦးတည္အေျချပဳေနတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အတိုက္အခံပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အစိုးရဖက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခိုင္အမာဆံုး၊ အေတာင့္အတင္းဆံုးျဖစ္တဲ့ စစ္တပ္မွာေတာင္ ပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းဆီ ဗဟိုျပဳေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကတည္းက စစ္တပ္ဟာ ဒီအတုိင္း လုပ္လာတာပါ။ ဒါဟာ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္ဆုိေပမယ့္ အံ့ၾသစရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  ဒီလုိမ်ဳိး ပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္ကို အေျချပဳေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသာ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ ေကာင္းပါရဲ ႔လား။  Prof. Steinberg ။ ။ တုိင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ ဒါကို ေျပာင္းလဲျပစ္ရပါလိမ့္မယ္။ ခင္မ်ားေျပာတဲ့ လက္ရွိ အဓိကျဖစ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ထုိင္ၿပီးေတာ့ ဒီအခ်က္၊ ဒီအခ်က္ေတြကိုျပင္ ငါတုိ႔ကေတာ့ သေဘာမတူဘူး။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ တူညီတဲ့ပန္းတုိင္တရပ္ဆီကို ငါတုိ႔ ဦးတည္ၾကမယ္။ ဥပမာဆုိပါစို႔ လူနည္းစု ျပႆနာေတြကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္မယ္။ မူစလင္ေတြကိစၥ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္မယ္။ ဒါေတြကို ဘယ္လုိရႈျမင္သံုးသပ္မယ္ဆုိတာေတြကို ညႇိၾကရပါလိမ့္မယ္။ အေနာက္တုိင္းရဲ ႔အျမင္နဲ႔ ကိုင္တြယ္စရာ မလုိပါဘူး။ ျမန္မာ့ရႈေထာင့္ကပဲၾကည့္ၿပီး မွ်မွ်တတ လုပ္ၾကဖို႔ လုိပါတယ္။ ျမန္မာေတြပဲ ဆံုးျဖတ္ကိုင္တြယ္ၾကရမွာပါ။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  အခုျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြက အခုန ဆရာႀကီးေျပာတဲ့အတိုင္း တုိင္းျပည္ကိစၥကို ထိုင္ၿပီးေတာ့ ညိႇႏိႈင္းဖုိ႔၊ ေျပာဆိုၾကတာ သိပ္မၾကားရပါဘူး။ ၾကားေနရတဲ့ သတင္းေတြအရဆုိရင္ ဘယ္သူဟာျဖစ္ ဘယ္သူနဲ႔ အလြမ္းသင့္တယ္။ ဘယ္သူနဲ႔ မဟာမိတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာလိုခ်င္လုိ႔ ဘယ္သူကို ကပ္ေနတယ္။ ဒါမ်ဳိးေတြပဲ ၾကားေနရပါတယ္။  Prof. Steinberg ။ ။ ေကာင္းပါၿပီ။ ဒါဆုိရင္ ဗမာျပည္မွာက အခုအခါမွာ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ေတြကလည္း အေတာ္အသင့္ ရွိေနပါၿပီ။ ဒီလုိ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြထားၿပီး တိုင္းျပည္အေရးကိစၥေတြကို ေျပာၾကပါစို႔ဆုိၿပီး သတင္းစာေတြက ဘာေၾကာင့္ မေျပာၾကတာလဲ။ ဒီလုိ မီဒီယာေတြကတဆင့္ လူထုဟာ ႏုိင္ငံေရးအထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဖိအားေပးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အခြင့္အေရးပါ။ ေျပာတဲ့ေနရာမွာ ဦးဘယ္သူ၊ ေဒၚဘယ္သူဘယ္ဝါဆုိၿပီး ပုဂၢိဳလ္စြဲနဲ႔ ေျပာဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြဟာ လူနည္းစုကိစၥ၊ လူထုက်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ ဆင္းရဲႏႊမ္းပါးမႈစတဲ့ ဒီလုိျပႆနာေတြကို ေျပာၾကဖို႔၊ ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ကို တြန္းအားေပးၾကရမွာပါ။     ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  ခက္တာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ အကန္႔အသတ္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုဆုိးတာက မီဒီယာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အခုန အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲက တခ်ဳိ ႔ဆုိရင္ မေဝဖန္ရဲဘူးခင္မ်ား။ သူတုိ႔ရဲ ႔ လူႀကိဳက္မ်ားမႈဟာ မီဒီယာထက္ကို မ်ားစြာအရွိန္အဝါ ႀကီးမားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။  Prof. Steinberg ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ျပႆနာတခုပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုဟာက အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလပါ။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ဆင္ဆာျဖတ္ေတာက္မႈ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ အခုလြတ္လပ္ခါစ သိပ္ေတာ့အကဲဆတ္ေနပါေသးတယ္။ နားလည္းရဖို႔လည္း ခက္ေနပါတယ္။ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြမွာ အကန္႔အသတ္ေတြကေတာ့ ရွိေနပါတယ္။ ဘယ္အထိ ဆက္သြားမယ္ဆိုတာ သက္ဆုိင္ရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေပၚ မူတည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္အျမင္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုယ္၌က ဒီအခက္အခဲေတြကို သိျမင္နားလည္းရမယ္။ ေက်ာ္လႊာႏုိင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားၾကရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  ေနာက္တခ်က္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေရးကို အေျချပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေရးထြန္းကားေနတာဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံမို႔လို႔မ်ား ပိုျဖစ္ေနတာလား။ က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတာက ျမန္မာလူမ်ုိးေတြရဲ ႔ အစဥ္အလာကို၌က ပုဂၢိဳလ္ေရး ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္မႈကို သိပ္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးၾကတယ့္သေဘာမ်ဳိး က်ေနာ္ ေတြ႔ရလုိ႔ပါ။ အဲဒီလို ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔မ်ား ဆက္စပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ ဒီလို ျဖစ္ေနသလား။  Prof. Steinberg ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ ဒီလို ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ေနတယ္လို႔ေတာ့ က်ေနာ္ မထင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတုိင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတုိင္းမွာ သူ႔ပံုစံနဲ႔သူ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံလူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတဦးခ်င္းထက္ အာဏာပိုရွိတယ္လို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခၽြင္းခ်က္တခ်ဳိ ႔ေတာ့ ႏုိင္ငံအလိုက္ ရွိေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေတြးအေခၚဆန္တဲ့ သေဘာထားတရပ္ ရွိေနပါတယ္။ အာဏာဆုိတာ အကန္႔အသတ္မရွိ က်ယ္ျပန္႔တယ္လို႔ ယူဆတဲ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ အာဏာကို ခြဲေဝဖို႔ ဝန္မေလးတတ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အာဏာဆိုတာ အကန္႔အသတ္ ရွိတယ္လို႔ ျမင္ၾကရင္ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔မွ ခြဲေဝမယူခ်င္ၾကပါဘူး။ ဒါဟာ အေတြးအေခၚ အယူအဆ တရပ္ပါ။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  ေနာက္တခု ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ ႔ ပံုရိပ္ဟာ အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ႔ ပံုရိပ္ဟာ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္။ ဒီမုိကေရစီအတြက္ တုိက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ အင္အားစုျဖစ္တယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာပါ။ လူတုိင္းက လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ဆိုေတာ့ သူတုိ႔ပါတီက ဘာလုပ္လာမလဲ။ သူ အာဏာရရင္ ဘာလုပ္လာမလဲဆိုတာကို လူေတြ စိတ္မဝင္စားၾကေတာ့ဘူး။ ဒါကို စမ္းစစ္ေနစရာ မလိုဘူးဆိုၿပီးေတာ့မ်ား လက္ခံထားၾကတာလား။  Prof. Steinberg ။ ။ က်ေနာ္ေတာ့ မသိပါဘူး။ က်ေနာ္ သိတာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း တခုမွ မရွိဘူးဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ NLD လည္း ဒီမုိကေရစီနည္းက်တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ႀကံ ႔ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီလည္း ဒီမုိကေရစီ မဆန္ပါဘူး။ တရားစီရင္ေရးလည္း လြတ္လပ္မႈ မရွိပါဘူး။ စစ္တပ္ဆုိတာကေတာ့ အစကတည္းက ဒီမုိကေရစီ မရွိတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ယူရမယ့္ ကိစၥေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူး။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  ဆရာႀကီးက NLD က ဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း မဟုတ္ဘူးဆုိေတာ့ ဒါကို NLD က လက္ခံပါ့မလား။  Prof. Steinberg ။ ။ လက္ခံမယ္ မထင္ပါဘူး။ က်ေနာ္ ေျပာတာက ဘယ္သူမွ လက္ခံၾကမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ကလည္း သူတုိ႔ လက္ခံဖုိ႔ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူေတြဟာ တုိင္းျပည္တခုလံုး အက်ဳိးရွိတဲ့ကိစၥဟာ ဘာလဲဆိုတာ ပုဂၢိဳလ္ေရးေတြ ေဘးဖယ္ထားၿပီး စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ အဓိကေတာ့ ျမန္မာေတြ လုပ္ၾကရမွာပါ။ တခ်ဳိ ႔ျမန္မာေတြ လုပ္ၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အေပၚမွာ ေစတနာရိွတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြလည္း ဒါကို စဥ္းစားၾကရပါမယ္။ နားဝင္မခ်ဳိေပမယ့္ အမွန္ကို ေျပာၾကရပါလိမ့္မယ္။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  အဲဒီေတာ့ NLD ကုိ ဒီမုိကေရစီ မဆန္ဘူးလုိ႔ ဘာလို႔ ေျပာရသလဲဆိုတာကိုလည္း နည္းနည္းရွင္းျပပါ။  Prof. Steinberg ။ ။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ခ်မွတ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈတဖြဲ႔လံုးက ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်မွတ္ၾကတာမ်ုိး မဟုတ္ပါဘူး။ NLD ဟာ ဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ တခုကိုေတာ့ ေရာက္လာမွာပါ။ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ မဆိုလုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိမွာေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို အဓိကအားျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကပဲ ခ်မွတ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မႀကိဳက္ရင္ ပါတီကထြက္ၿပီး ပါတီသစ္ ေထာင္ႏုိင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ ႔ဆုိရင္ ဒီအတုိင္းပဲ လုပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ က်ေနာ္က ဘယ္သူကိုမွ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကိုမွ ကြက္ၿပီးေဝဖန္ေနတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ဒီလူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ျဖစ္ေနတာကို ေျပာတာပါ။  ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။  ဆိုရင္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီလုိ လူပုဂၢိဳလ္အေပၚမွာ အေျချပဳၿပီးေတာ့ မဲေပးခဲ့ၾကမယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ေပၚထြက္လာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လုိ ျဖစ္လာမလဲ။  Prof. Steinberg ။ ။ ပါတီတခုခ်င္းဆီက သီးျခားမူဝါဒတရပ္ဆီ ေၾကညာလာၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒီလုိ မူဝါဒ ေၾကညာခ်က္ platform ဆိုတာ ပညာေရး ပိုေကာင္းေအာင္၊ က်န္းမာေရး ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ မၿပီးေသးပါဘူး။ ဒါေတြ ပိုေကာင္းေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔တကြ ခ်ျပရပါလိမ့္မယ္။ အခုေတာ့ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး နဲ႔ ပိုမုိေကာင္းမြန္တဲ့ ဘဝအေျခအေနကိုပဲ ေျပာေနၾကပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ မလုံေလာက္ပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ
02.04.2014
ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာအစီအစဥ္မွာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ လူပုဂၢိဳလ္ေရးဆန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကေန အဖြဲ႔အစည္းအေျချပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္တည္ေျပာင္းလဲလာႏိုင္မယ့္ အေျခအေန၊ အလားအလာတုိ႔ကို ျမန္မာ့အေရးေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူ ဝါရွင္တန္ဒီစီ Georgetown တကၠသိုလ္မွ ပါေမာကၡ David Steinberg နဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာ တုိ႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။

==================================================

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပဖို႔ဆိုတာ တႏွစ္ပဲလုိပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘယ္လို ႏိုင္ငံအေၾကာင္းအရာေတြ၊ ဘယ္လို issue ေတြကို ဘယ္လုိကိုင္တြယ္မယ္ဆိုတဲ့ ေျပာသံဆုိသံကို သိပ္မၾကားရဘဲနဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္သူဟာ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ၾကတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္သူဟာ သိပ္မတည့္ၾကဘူး။ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္သူ ၿပိဳင္မယ္စသျဖင့္ ဒီလူပုဂၢိဳလ္ေရးရာေတြပဲ လႊမ္းမိုးေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးဟာ personalized politics ျဖစ္ေနတယ္။ Institutionalized politics ျဖစ္မေနပါဘူး။ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လို႔ -

Prof. Steinberg ။ ။ ဒါကေတာ့ ဟိုအစကတည္းက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရးနဲ႔အာဏာ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ဒီနုိင္ငံရဲ ႔ အာဏာဆုိတာ လူပုဂၢိဳလ္အေပၚ သိပ္ကိုမူတည္ေနပါတယ္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ပိုမိုရင့္ၾကပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ေရာက္ရွိလာတာနဲ႔အမွ် အာဏာဆုိတာ အဖြဲ႔အစည္းကို အေျခခံလာတတ္ပါတယ္။ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာဆုိတာ လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္ရဲ ႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ ပါဝင္တဲ့အဖြဲ႔အစည္းတခုလံုးနဲ႔ ပတ္သက္လာပါတယ္။ ဥပမာ အေမရိကန္ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္မွာ အာဏာႀကီးမားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါလာတယ္ဆုိရင္ အဲဒီ ကြန္ဂရက္တခုလံုး ပိုမိုအင္အားႀကီးလာတတ္ပါတယ္။ ဒါက သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ခြဲျခားနားလည္းဖုိ႔လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ အာဏာဟာ လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ေနတယ္ဆိုတာကေတာ့ သိပ္အံ့ၾသစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး personalized politics ကေနၿပီးေတာ့ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းကို အေျချပဳတဲ့ institutionalized politics ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာအံုးမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါသလဲ။

Prof. Steinberg ။ ။ ဒါကေတာ့ အေတာ္ကို ၾကာအံုးမွာပါ။ ဒီအေဆာက္အအံုေတြကို ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ လုပ္ရအံုးမွာပါ။ လူထုအေနနဲ႔ကလည္း ဒီအေဆာက္အအံု၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို မီွခုိရပ္တည္လာၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာႀကီးမားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဒီအေဆာက္အအံု အဖြဲ႔အစည္းဆိုတာဟာ လူပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းထက္ ပိုမိုအဓြန္ရွည္ ခိုင္ၿမဲတယ္ဆိုတာကို နားလည္းသေဘာေပါက္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြားကို တကယ္တမ္း ေမွ်ာ္မွန္းတယ္၊ လိုလားတယ္ဆိုရင္ ဒီ institution ေတြ အေဆာက္အအံုေတြကို ခုိင္မာႀကီးထြားေအာင္ လုပ္ေပးၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီတခုရဲ ႔ ဂုဏ္အဂၤါတရပ္ဟာ pluralism ကြဲလြဲေထြျပားတဲ့ အယူအဆကို အေျခခံတယ့္အခ်က္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑၊ တရားဥပေဒျပဳက႑နဲ႔ တရားစီရင္ေရးက႑တုိ႔အၾကား တစံုတခုေသာ အတုိင္းအတာအထိ ကြဲလြဲမႈ ရွိတတ္ပါတယ္။ တင္းမာမႈဆုိတာလည္း အထုိက္အေလ်ာက္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို မေကာင္းတဲ့အခ်က္လို႔ မဆိုႏုိင္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ဆုိရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမုိကေရစီအသြင္ ေျပာင္းေနတဲ့ကာလဆုိေတာ့ တင္းမာမႈကို ပိုၿပီးေတာ့ ေတြ႔ရမွာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒီေနရာမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အခုလက္ရွိ ပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္း အေျချပဳတဲ့ႏုိင္ငံေရးကေန ေနာက္တဆင့္ လွမ္းေနတာဟာ အေဆာက္အအံုကို အေျချပဳတဲ့ႏုိင္ငံေရးဆီကို ေျပာင္းလဲေနတယ္လို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျပာႏိုင္ပါရဲ ႔လား။ တနည္းအားျဖင့္ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္မႈ cult of personality ေခၚတဲ့ ဘက္ကို ဦးတည္သြားတယ္ဆိုတာေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။

Prof. Steinberg ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေဆာက္အအံုအေျချပဳ ႏုိင္ငံေရးဆီကို ဦးတည္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္အေနနဲ႔ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ျဖစ္ပါေစလို႔ပဲ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ ႔ အနာဂတ္အတြက္ ဒီလုိပဲ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတုိင္းဟာ ပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းကို ဦးတည္အေျချပဳေနတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အတိုက္အခံပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အစိုးရဖက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခိုင္အမာဆံုး၊ အေတာင့္အတင္းဆံုးျဖစ္တဲ့ စစ္တပ္မွာေတာင္ ပုဂၢိဳလ္တဦးခ်င္းဆီ ဗဟိုျပဳေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကတည္းက စစ္တပ္ဟာ ဒီအတုိင္း လုပ္လာတာပါ။ ဒါဟာ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္ဆုိေပမယ့္ အံ့ၾသစရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒီလုိမ်ဳိး ပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္ကို အေျချပဳေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသာ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ ေကာင္းပါရဲ ႔လား။

Prof. Steinberg ။ ။ တုိင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ ဒါကို ေျပာင္းလဲျပစ္ရပါလိမ့္မယ္။ ခင္မ်ားေျပာတဲ့ လက္ရွိ အဓိကျဖစ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ထုိင္ၿပီးေတာ့ ဒီအခ်က္၊ ဒီအခ်က္ေတြကိုျပင္ ငါတုိ႔ကေတာ့ သေဘာမတူဘူး။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ တူညီတဲ့ပန္းတုိင္တရပ္ဆီကို ငါတုိ႔ ဦးတည္ၾကမယ္။ ဥပမာဆုိပါစို႔ လူနည္းစု ျပႆနာေတြကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္မယ္။ မူစလင္ေတြကိစၥ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္မယ္။ ဒါေတြကို ဘယ္လုိရႈျမင္သံုးသပ္မယ္ဆုိတာေတြကို ညႇိၾကရပါလိမ့္မယ္။ အေနာက္တုိင္းရဲ ႔အျမင္နဲ႔ ကိုင္တြယ္စရာ မလုိပါဘူး။ ျမန္မာ့ရႈေထာင့္ကပဲၾကည့္ၿပီး မွ်မွ်တတ လုပ္ၾကဖို႔ လုိပါတယ္။ ျမန္မာေတြပဲ ဆံုးျဖတ္ကိုင္တြယ္ၾကရမွာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အခုျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြက အခုန ဆရာႀကီးေျပာတဲ့အတိုင္း တုိင္းျပည္ကိစၥကို ထိုင္ၿပီးေတာ့ ညိႇႏိႈင္းဖုိ႔၊ ေျပာဆိုၾကတာ သိပ္မၾကားရပါဘူး။ ၾကားေနရတဲ့ သတင္းေတြအရဆုိရင္ ဘယ္သူဟာျဖစ္ ဘယ္သူနဲ႔ အလြမ္းသင့္တယ္။ ဘယ္သူနဲ႔ မဟာမိတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာလိုခ်င္လုိ႔ ဘယ္သူကို ကပ္ေနတယ္။ ဒါမ်ဳိးေတြပဲ ၾကားေနရပါတယ္။

Prof. Steinberg ။ ။ ေကာင္းပါၿပီ။ ဒါဆုိရင္ ဗမာျပည္မွာက အခုအခါမွာ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ေတြကလည္း အေတာ္အသင့္ ရွိေနပါၿပီ။ ဒီလုိ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြထားၿပီး တိုင္းျပည္အေရးကိစၥေတြကို ေျပာၾကပါစို႔ဆုိၿပီး သတင္းစာေတြက ဘာေၾကာင့္ မေျပာၾကတာလဲ။ ဒီလုိ မီဒီယာေတြကတဆင့္ လူထုဟာ ႏုိင္ငံေရးအထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဖိအားေပးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အခြင့္အေရးပါ။ ေျပာတဲ့ေနရာမွာ ဦးဘယ္သူ၊ ေဒၚဘယ္သူဘယ္ဝါဆုိၿပီး ပုဂၢိဳလ္စြဲနဲ႔ ေျပာဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြဟာ လူနည္းစုကိစၥ၊ လူထုက်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ ဆင္းရဲႏႊမ္းပါးမႈစတဲ့ ဒီလုိျပႆနာေတြကို ေျပာၾကဖို႔၊ ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ကို တြန္းအားေပးၾကရမွာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ခက္တာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ဆိုတာ အကန္႔အသတ္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုဆုိးတာက မီဒီယာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အခုန အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲက တခ်ဳိ ႔ဆုိရင္ မေဝဖန္ရဲဘူးခင္မ်ား။ သူတုိ႔ရဲ ႔ လူႀကိဳက္မ်ားမႈဟာ မီဒီယာထက္ကို မ်ားစြာအရွိန္အဝါ ႀကီးမားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

Prof. Steinberg ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ျပႆနာတခုပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုဟာက အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလပါ။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ဆင္ဆာျဖတ္ေတာက္မႈ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ အခုလြတ္လပ္ခါစ သိပ္ေတာ့အကဲဆတ္ေနပါေသးတယ္။ နားလည္းရဖို႔လည္း ခက္ေနပါတယ္။ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြမွာ အကန္႔အသတ္ေတြကေတာ့ ရွိေနပါတယ္။ ဘယ္အထိ ဆက္သြားမယ္ဆိုတာ သက္ဆုိင္ရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေပၚ မူတည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္အျမင္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုယ္၌က ဒီအခက္အခဲေတြကို သိျမင္နားလည္းရမယ္။ ေက်ာ္လႊာႏုိင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားၾကရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခ်က္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေရးကို အေျချပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေရးထြန္းကားေနတာဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံမို႔လို႔မ်ား ပိုျဖစ္ေနတာလား။ က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတာက ျမန္မာလူမ်ုိးေတြရဲ ႔ အစဥ္အလာကို၌က ပုဂၢိဳလ္ေရး ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္မႈကို သိပ္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးၾကတယ့္သေဘာမ်ဳိး က်ေနာ္ ေတြ႔ရလုိ႔ပါ။ အဲဒီလို ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔မ်ား ဆက္စပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ ဒီလို ျဖစ္ေနသလား။

Prof. Steinberg ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ ဒီလို ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ေနတယ္လို႔ေတာ့ က်ေနာ္ မထင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတုိင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတုိင္းမွာ သူ႔ပံုစံနဲ႔သူ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံလူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတဦးခ်င္းထက္ အာဏာပိုရွိတယ္လို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခၽြင္းခ်က္တခ်ဳိ ႔ေတာ့ ႏုိင္ငံအလိုက္ ရွိေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေတြးအေခၚဆန္တဲ့ သေဘာထားတရပ္ ရွိေနပါတယ္။ အာဏာဆုိတာ အကန္႔အသတ္မရွိ က်ယ္ျပန္႔တယ္လို႔ ယူဆတဲ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ အာဏာကို ခြဲေဝဖို႔ ဝန္မေလးတတ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အာဏာဆိုတာ အကန္႔အသတ္ ရွိတယ္လို႔ ျမင္ၾကရင္ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔မွ ခြဲေဝမယူခ်င္ၾကပါဘူး။ ဒါဟာ အေတြးအေခၚ အယူအဆ တရပ္ပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခု ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ ႔ ပံုရိပ္ဟာ အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ႔ ပံုရိပ္ဟာ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္။ ဒီမုိကေရစီအတြက္ တုိက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ အင္အားစုျဖစ္တယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေနတာပါ။ လူတုိင္းက လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ဆိုေတာ့ သူတုိ႔ပါတီက ဘာလုပ္လာမလဲ။ သူ အာဏာရရင္ ဘာလုပ္လာမလဲဆိုတာကို လူေတြ စိတ္မဝင္စားၾကေတာ့ဘူး။ ဒါကို စမ္းစစ္ေနစရာ မလိုဘူးဆိုၿပီးေတာ့မ်ား လက္ခံထားၾကတာလား။

Prof. Steinberg ။ ။ က်ေနာ္ေတာ့ မသိပါဘူး။ က်ေနာ္ သိတာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း တခုမွ မရွိဘူးဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ NLD လည္း ဒီမုိကေရစီနည္းက်တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ႀကံ ႔ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီလည္း ဒီမုိကေရစီ မဆန္ပါဘူး။ တရားစီရင္ေရးလည္း လြတ္လပ္မႈ မရွိပါဘူး။ စစ္တပ္ဆုိတာကေတာ့ အစကတည္းက ဒီမုိကေရစီ မရွိတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ယူရမယ့္ ကိစၥေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆရာႀကီးက NLD က ဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း မဟုတ္ဘူးဆုိေတာ့ ဒါကို NLD က လက္ခံပါ့မလား။

Prof. Steinberg ။ ။ လက္ခံမယ္ မထင္ပါဘူး။ က်ေနာ္ ေျပာတာက ဘယ္သူမွ လက္ခံၾကမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ကလည္း သူတုိ႔ လက္ခံဖုိ႔ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူေတြဟာ တုိင္းျပည္တခုလံုး အက်ဳိးရွိတဲ့ကိစၥဟာ ဘာလဲဆိုတာ ပုဂၢိဳလ္ေရးေတြ ေဘးဖယ္ထားၿပီး စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ အဓိကေတာ့ ျမန္မာေတြ လုပ္ၾကရမွာပါ။ တခ်ဳိ ႔ျမန္မာေတြ လုပ္ၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အေပၚမွာ ေစတနာရိွတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြလည္း ဒါကို စဥ္းစားၾကရပါမယ္။ နားဝင္မခ်ဳိေပမယ့္ အမွန္ကို ေျပာၾကရပါလိမ့္မယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီေတာ့ NLD ကုိ ဒီမုိကေရစီ မဆန္ဘူးလုိ႔ ဘာလို႔ ေျပာရသလဲဆိုတာကိုလည္း နည္းနည္းရွင္းျပပါ။

Prof. Steinberg ။ ။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ခ်မွတ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈတဖြဲ႔လံုးက ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်မွတ္ၾကတာမ်ုိး မဟုတ္ပါဘူး။ NLD ဟာ ဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ တခုကိုေတာ့ ေရာက္လာမွာပါ။ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ မဆိုလုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိမွာေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို အဓိကအားျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကပဲ ခ်မွတ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မႀကိဳက္ရင္ ပါတီကထြက္ၿပီး ပါတီသစ္ ေထာင္ႏုိင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ ႔ဆုိရင္ ဒီအတုိင္းပဲ လုပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ က်ေနာ္က ဘယ္သူကိုမွ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကိုမွ ကြက္ၿပီးေဝဖန္ေနတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ဒီလူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ျဖစ္ေနတာကို ေျပာတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုရင္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီလုိ လူပုဂၢိဳလ္အေပၚမွာ အေျချပဳၿပီးေတာ့ မဲေပးခဲ့ၾကမယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ေပၚထြက္လာမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လုိ ျဖစ္လာမလဲ။

Prof. Steinberg ။ ။ ပါတီတခုခ်င္းဆီက သီးျခားမူဝါဒတရပ္ဆီ ေၾကညာလာၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒီလုိ မူဝါဒ ေၾကညာခ်က္ platform ဆိုတာ ပညာေရး ပိုေကာင္းေအာင္၊ က်န္းမာေရး ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ မၿပီးေသးပါဘူး။ ဒါေတြ ပိုေကာင္းေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔တကြ ခ်ျပရပါလိမ့္မယ္။ အခုေတာ့ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး နဲ႔ ပိုမုိေကာင္းမြန္တဲ့ ဘဝအေျခအေနကိုပဲ ေျပာေနၾကပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ မလုံေလာက္ပါဘူး။

 https://www.facebook.com/photo.php?fbid=531830176929882&set=a.127107237402180.24229.100003087144846&type=1 မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ရြတ္တို႔ေျမမွာခဏတာ(၃)

$
0
0
သံၿပိဳင္သီခ်င္းဆိုေနေသာေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူေလးမ်ားသံၿပိဳင္သီခ်င္းဆိုေနေသာေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူေလးမ်ား
မမ ဝဝ ထထ က

ဒီေန႔ ျမစ္ကမ္းနေဘး ေျပးၿပီး ျပန္လာေတာ႔ ဝယ္စရာပစၥည္းေလးရွိတာနဲ႔ ေစ်းဆိုင္ပါတယ္တခါတည္း ဝင္ ခဲ႔ လိုက္ တယ္ ။  ကၽြန္ေတာ္ ဆိုင္ထဲက ေန ေစ်းဝယ္ၿပီး ပစၥည္း အိတ္ေလးဆြဲၿပီး ကိုယ္႔ အေတြးေလးနဲ႔ ကိုယ္ ေခါင္းေလး ငိုက္စိုက္ ငိုက္စိုက္ နဲ႔ ထြက္လာတာေပါ႔ ။ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း သတိမထားမိပါ ဘူး ..။ ကၽြန္ေတာ္႔ ေရွ့မွာ လူရိပ္ ႏွစ္ခု က ေရာက္လာၿပီး ပိတ္ရပ္ ေနတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က တိုက္မိမွာ စိုးလို႔ ေဘးကို ကပ္မယ္လုပ္ေတာ႔  “မဂၤလာပါ” ဆိုတဲ႔ အသံကို ပီပီသသ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ေမာ႔ ၾကည့္ လိုက္ေတာ႔ မ်က္ႏွာ ခန္႔ခန္႔ ညားညား နဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္ ရယ္  ၊ ေကာင္မေလး ခပ္ ငယ္ငယ္တစ္ေယာက္ ရယ္က ကၽြန္ေတာ္႔ကုိလာႏွုတ္ဆက္ေနတာ ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း “မဂၤလာပါ” လို႔ ပါးစပ္က ရုတ္တရက္ထြက္သြားၿပီး ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္ ။ ၿပီးေတာ႔ သူ က ရုရွားလို စေျပာပါတယ္ ။




“မင္း ငါတို႔ ကို မမွတ္မိဘူးလား .. ငါတို႔ ၿမိဳ႕ထဲက ေက်ာင္းမွာ မင္းတို႔ ျမန္မာစကားသင္တုန္းက ရွိေနခဲ႔တယ္ေလ” တဲ႔ ။



စစ ခ်င္းေတာ႔ ရုတ္တရက္ မမွတ္မိဘူး ။ ေနာက္မွ

“ေၾသာ္.. ဟုတ္ကဲ႔ ..ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိပါၿပီ” ဆိုေတာ႔ သူကဆက္ေျပာတယ္။

“ အဲတုန္းက မင္းတို႔ သင္ေပးတဲ႔ ကဗ်ာေလး ကို ငါမွတ္မိေနတယ္ ...

မမ ဝဝ ထထ က ၊ အကပထမ

ကပါ ကပါ မမရာ ၊ ညည လသာသာ ၊

 ညအခါ ငါစာရ ၊ မမ ဝဝ ထထ က ”  ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ သင္ေပးခဲ႔ တဲ႔ သူငယ္တန္းကဗ်ာေလးကို အသဲ ဝဲ ဝဲ နဲ႔ ရြတ္ျပပါတယ္ ။

“ ေၾသာ္ … ဟုတ္ကဲ႔ခင္ဗ် ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္က အလိုက္သင္႔ေျပာေတာ႔ …



“ ငါ က ထိုင္း ႏိုင္ငံကို အလုပ္ကိစၥ နဲ႔ အၿမဲလိုလိုေရာက္ျဖစ္တယ္ ..ဒါေပမဲ႔ ထိုင္ႏိုင္ငံ ေဘးမွာ အဲေလာက္ လွတဲ႔ ႏိုင္ငံ ရွိမွန္းငါမသိဘူး ..ဒီတခါ ငါ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုပါ အေရာက္သြားဦးမွာပါ ” ဆိုၿပီးသူ ကဆက္ေျပတယ္ ။

 “ဟုတ္ကဲ႔ ..ႀကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ” လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာၿပီးေတာ႔ ႏွုတ္ဆက္ခဲ႔တယ္ ။





          ဟုတ္ပါတယ္ ။ ၿပီးခဲ႔ တဲ႔ ေဆာင္း ရာသီ စ ခါစေလာက္ ကျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြကို စတိတ္ေက်ာင္းတစ္ခု က က်င္းပတဲ႔ ဘာသာစကားပြဲေတာ္မွာ ျမန္မာဘာသာစကား နဲ႔ ျမန္မာအေၾကာင္းေျပာေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တကၠသိုလ္ က ေက်ာင္းဒါရိုက္တာကေန တဆင္႔ ဖိတ္ပါတယ္ ။  ကၽြန္ေတာ္တို႔ က ျမန္မာလူမ်ိဳး ျဖစ္တာ ကလြဲလို႔ စာသင္ဖူးတဲ႔ အေတြ႔ႀကံဳလည္းမရွိပါဘူး ။ ေနာက္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီစဥ္မွာသူတို႔က ျမန္မာရိုးရာ အကျဖစ္ျဖစ္ ၊ သီခ်င္းျဖစ္ျဖစ္ ေဖ်ာ္ေျဖေပးဖို႔လည္း ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ရွိတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ မွာကလည္း အႏုပညာ နဲ႔ ပက္သက္လို႔ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ အစြမ္းအစ ရွိတဲ႔ သူ က မရွိဘူး ။ လူနည္းတာလည္းပါ တာေပါ႔ ။ အဲဒါနဲ႔ ပဲ ရွိတဲ႔ လူအားလံုးကို ကိုယ္စီတာဝန္ခြဲၿပီး ၊ ဘယ္သူက ေတာ႔ ေျဖေဖ်ာ္ေရးတာဝန္ယူ  ၊ ဘယ္သူကစာသင္ ၊ ဘယ္သူက ျမန္မာအေၾကာင္းေျပာ ဆိုၿပီး ကိုယ္စီတာဝန္ေလးေတြခြဲၿပီး  စတိတ္ေက်ာင္းကို ခ်ီတက္သြားၾကပါတယ္ ။



          ဟိုေရာက္သြားေတာ႔ အထက္တန္း အဆင္႔ ေက်ာင္းဆိုေပမဲ႔ စားေသာက္ခန္း ၊ အားကစားခန္း ၊ အားကစားကြင္း ၊ စာၾကည့္တိုက္ ၊ လက္ေတြ႔ ခန္း ၊ ကြန္ပ်ဴတာခန္း ၊ audio control အခန္းေတြ နဲ႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ရွိေနပါတယ္ ။ ဘာသာစကား ပြဲေတာ္မွာ ပါဝင္ ၾကမဲ႔ ဘာသာစကား ေတြကလည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ ။ ဂ်ာမန္ ၊ ျပင္သစ္ ၊ အဂၤလိပ္ ၊ ေခတ္ေဟာင္းအဂၤလိပ္ ၊ ၾသစႀတီးယား ၊ ရုရွား ၊ ေရွးေဟာင္းရုရွား ၊ ဆီးရီးယား ၊ တရုတ္ ၊ ကိုးရီးယား ၊ ဂ်ပန္ ၊ ျမန္မာ ေတြ အျပင္ စက္ရုပ္ ေတြ မွာ အသံုးျပဳတဲ႔ artificial language ဆိုတာ မ်ိဳး ေတြလည္းပါဝင္ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းမွာရွိ တဲ႔ အခန္းေတြ ကို အခ်ိနလိုက္ ခြဲ ၿပီး ေတာ႔  တစ္ခ်ိန္ကို မိနစ္ ၄၀ နဲ႔ ဘာသာစကားသင္ေပးရပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ၂ ခ်ိန္စာ မိနစ္ ၈၀ ရတယ္ ။

 အဲဒီအခ်ိန္ အတြင္း မွာပဲ ကိုယ္႔ သင္မဲ႔ ဘာသာစကား ကို အက်ဥ္းခ်ဳံး နဲ႔ စိတ္ဝင္စားေအာင္ သင္ရတာေပါ႔ ။ သင္ရမဲ႔ အခ်ိန္ မေရာက္ခင္မွာ တျခားဘာသာစကား ေတြကိုသြားနားေထာင္လို႔ရသလို ၊ သူတို႔ အလွည့္ၿပီးသြားတဲ႔ခါမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကိုလာနားေထာင္တာမ်ိဳးေတြရွိတယ္ ။ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသား ၊ ေက်ာင္းသူေတြ ၊ ေက်ာင္းသားမိဘေတြကလည္း ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတဲ႔ ဘာသာစကား အလိုက္ အခန္းေတြ သြားၿပီး ဘာသာစကား သင္ခန္းစာေတြ သြားနားေထာင္ၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း ကိုယ္သင္မဲ႔အခ်ိန္မေရာက္ေသးခင္မွာ ျပင္သစ္ ၊ ဂ်ပန္ နဲ႔ artificial language ခန္းေတြကို သြားၿပီး နားေထာင္ခဲ႔ေသးတယ္ ။





          ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္ေရာက္ ေတာ႔ စာသင္ခန္းထဲမွာ ပရိုဂ်က္တာေလး နဲ႔ ဆလိုက္ရွိဳး ေလး ျပၿပီး ေတာ႔ ညီေလး တစ္ေယာက္ကေန ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္းစ မိတ္ဆက္တယ္ ။ ဘယ္ ေနရာမွာရွိပါတယ္ ၊ ဘာ ႏိုင္ငံလို႔ ေခၚပါတယ္ ။ တိုင္းရင္းသား ဘယ္ႏွမ်ိဳးရွိပါတယ္ ၊ လူဦးေရာဘယ္ေလာက္ နဲ႔ ဘာဘာသာစကားေျပာပါတယ္..စသျဖင္႔ေပါ႔ ။ ေနာက္ေတာ႔ ဓာတ္ပံုေလးေတြ နဲ႔ ျမန္မာက အထင္ကရေနရာလးေတြ ျပ ေပါ႔ ။ အဲဒါၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ ေနာင္ေတာ္ တစ္ေယာက္ရယ္က ျမန္မာဗ်ည္း နဲ႔ သရ ကို စ သင္တယ္ ။ ဘယ္လိုေရး ရတယ္ ၊ ဘယ္လို အသံ ထြက္တယ္ ဆိုတာ ကို ကိုယ္ က ေရွ့ကေန ခ်ေပးလိုက္ ၊ သူတို႔ က လိုက္ဆိုလိုက္ေပါ႔ ။ အဲဒါၿပီးေတာ႔ အာရံုေညာင္း တာ ေျဖၿပီး သား ျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္း နဲ႔ ညီငယ္တစ္ေယာက္ ကေန … မ မ ဝ ဝ ၊ ထ ထ က ၊ အ က ပ ထ မ  ဆို တဲ႔ ကဗ်ာ ေလး ကို  ဂစ္တာ ေလး တီးၿပီး ဆို ျပတယ္ ။ ၿပီးေတာ႔ စာသင္ခန္း ထဲ က ေက်ာင္းသား ေတြ ၊ ဆရာ ေတြ နဲ႔ ေက်ာင္းသားမိဘ ေတြ က ပါ လိုက္ ဆိုတယ္ ။ ေနာက္ေတာ႔ သူတို႔ ခ်ည္း ပဲ ဆိုတယ္ ။ ေက်နပ္ စရာ ေကာင္းသလို  ေပ်ာ္ဖို႔ လည္း ေကာင္းတယ္ ။



          အဲဒါ ေလး ၿပီးေတာ႔ အာရံုေလး ေျပသြားေတာ႔ ျမန္မာစကား သင္တယ္ ။ လူသံုး မ်ားတဲ႔ စကားလံုးေတြေပါ႔ … ေဖေဖ ၊ ေမေမ ၊ ကိုကို ၊ မမ ၊ မဂၤလာပါ ၊ ေနေကာင္းလား ၊ က်န္းမာပါေစ ၊ ခ်စ္တယ္ ၊ မခ်စ္ဘူး ၊ စသျဖင္႔ မွတ္မိလြယ္ မဲ႔ စကားလံုးေလး ေတြ ကို ရုရွား လို နဲ႔ရွင္း ျပ ၿပီး သင္ေပးတယ္ ။ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေျပာၾကည့္ ခိုင္းတယ္ ။ အဲဒါ ေတြ ၿပီးေတာ႔ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုး ေပါင္းၿပီးေတာ႔ ျမန္မာသီးခ်င္း တစ္ပုဒ္ ဆိုျပတယ္ ။ ဂစ္တာ တီးၿပီးေတာ႔ေပါ႔ ။ ေနာက္ ရုရွားေက်ာင္းသားေတြ ေရာ ၊ ျမန္မာေတြေရာ ေရာၿပီးေတာ႔  ရုရွားသီးခ်င္းတစ္ပုဒ္  အတူတူ ဆိုၾကတယ္ ။ သီခ်င္းဆိုၿပီးေတာ႔ အဲဒီေန႔ သင္ေပးလိုက္တဲ႔ ျမန္မာဘာသာစကားနဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေလးေတြ ျပန္ေျပာ ျပတယ္။ ျမန္မာစကား လို႔ ဆိုလိုက္ တာနဲ႔ တန္းသိေနရမဲ႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္အခ်က္ေလးေတြေပါ႔ ။ ၿပီးေတာ႔ သူတို႔ ေမး ခ်င္တာေလးေတြ ေမးခိုင္းတယ္ ။ ဆရာ ဆရာမ ေတြေကာ ၊ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြေရာ သူတို႔သိခ်င္တာေလးေတြ ေမးၾကတယ္ ။ အဲဒီ ထဲ မွာ မွ ေက်ာင္းသူေလးတစ္ေယာက္က ထ ေမးတယ္ ။ ျမန္မာအကၡရာေတြ ဟာ ပါဠိဘာသာ က ယူထားတယ္ဆိုလို႔ ပါဠိဘာသာစကား ကို ဘယ္ခ်ိန္ေလာက္က စ ေျပာခဲ႔ၾကတာလဲတဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေျဖႏိုင္ပါဘူး ။ တိက်တဲ႔ အေျဖ မေပးႏိုင္ခဲ႔ဘူး ။ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္း က သံုးစြဲခဲ႔တယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ ျပန္ေျဖေပးခဲ႔ရတယ္ ။



          စာသင္ၿပီးေတာ႔ ေက်ာင္း က ထမင္းစားခန္းမွာပဲ ေန႔လည္စာေကၽြးပါတယ္ ။ ေက်ာင္း က ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ေကၽြးတဲ႔ တိုင္းေကၽြးတာပါ ။ ပမာ ဏ နည္းေပ မဲ႔ ..ေပါင္မုန္႔ ၊ အာလူး ၊ အသီးရြက္ ၊ အသား(ငါး)၊ အသီး ၊ ေဖ်ာ္ရည္ .. စတဲ႔ လူ အတြက္ လိုအပ္တဲ႔ အာဟာရ အားလံုးပါေအာင္ ေပးတဲ႔ ပံုစံ ေကၽြးေမြးတာပါ ။



          အဲဒီေနာက္ေတာ႔ ေက်ာင္းရဲ့ ခန္းမ ထဲမွာ ႏိုင္ငံ ရိုးရာအကေတြ နဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖ ၾကတယ္ ။ တစ္ေယာက္တည္း သီခ်င္း ဆိုတဲ႔ ႏိုင္ငံ ကလည္း ဆိုေပါ႔ ။  တခ်ိဳ႔ အကေတြ ၊ ရိုးရာ ဝတ္စံုေတြ ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္ မျမင္ဖူးပါဘူး ။ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ၊ မ်က္စိထဲမွာ အျမင္ဆန္းသလို ၊ ၾကည့္ရတာလည္း တကယ္ကို စိတ္လွဳပ္ရွားဖို႔ ေကာင္းတယ္ ။ မတူညီ တဲ႔ ရသေတြ ကို တစ္ေနရာတည္းမွာ အစံု ခံစား ရတယ္ ။ ဂ်က္ဇ္ ဂီတလိုမ်ိဳးေတြ ၊ ဘဲေလးေတြ ၊ ဖိနပ္သံစည္းခ်က္နဲ႔ ကတဲ႔ အကေတြ ၊ စည္တိုလိုမ်ိဳး တူရိယာေတြ တီးၿပီးကတဲ႔ အကေတြ ၊ ဗန္းလို သေရတူရိယာ ကို တီးၿပီး ေရာ႔ခ္ ဆန္ဆန္ က တဲ႔အကေတြ  ၊ ဂါဝန္ဖြားဖြား ေလးေတြ နဲ႔ သရုပ္ေဖာ္ကတဲ႔ အကေတြ နဲ႔ တကယ္ကို ရင္သပ္ရွဳေမာဖြယ္ပါပဲ ။





          အဲဒီေက်ာင္းမွာ သြား ခဲ႔ တုန္းက အေၾကာင္းေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတြးၾကည့္ေနမိတယ္ ။ အခ်ိန္ ကာ လ အားျဖင္႔ တစ္ရက္တာ ၊ ဘာသာစကားတစ္ခုကို မိနစ္ ၈၀ … ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ ဘာမွ ေျပာပေလာက္ေအာင္ တတ္ကၽြမ္း သြားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုေပမဲ႔ စိတ္ဝင္စားမွဳ “အစ” ကေလးေတြကိုေတာ႔ ဆြဲ ထုတ္ေပးႏိုင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ ။  ပညာေရးဆိုတာ လူမွာ နဂိုရွိေနၿပီးသား အသိဥာဏ္ကို ညွစ္ထုတ္ေပးရတာတဲ႔ ။ ငယ္ငယ္ က ေက်ာင္းဆိုတာ စာသင္ဖို႔ ၊ အတတ္ပညာတခုခု သင္ယူဖို႔ လို႔ ထင္ခဲ႔ ေပမဲ႔ ႀကီးလာတဲ႔ ခါ အသိေတြ ေျပာင္းလာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္႔ တစ္ကိုယ္ေရအျမင္အရေတာ႔ ေက်ာင္း ဆိုတာ  ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ စိတ္ဝင္စားမွုကို ကို ႏွိဳးဆြေပးရတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုပါပဲ ။ စိတ္ဝင္စားမွဳကို လွဳံေဆာ္ေပးတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္လည္းရွိမယ္ ၊ ကိုယ္တိုင္ကလည္း စိတ္ပါဝင္စားမွဳ ၊အာရံုစူးစိုက္မွဳ တစ္ခုရွိမယ္ ၊ အဲဒီ စိတ္ပါဝင္စားမွု ကို အေထာက္ပံ႔ ျဖစ္ေစမဲ႔ အရာေတြလည္းျပည့္စံုေနမယ္ဆိုရင္ လူေတြ သင္လို႔ မတတ္ တဲ႔ ပညာမရွိ ဘူးလို႔ ျမင္တယ္ ။





          ၿပီးေတာ႔ သူတို႔ ေက်ာင္းက ကေလးေတြ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီေလး ညီမေလးေတြ ကို ႏွိဳင္းယွဥ္ ၾကည့္မိတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တေတြ က “တို႔ဗမာ သာကီမ်ိဳးေပမို႔ မညွိဳးဂုဏ္ေတဇာ” လို႔ ေအာ္ေနတဲ႔ ၾကတဲ႔ ခ်ိန္မွာ သူတို႔တေတြ က တျခားတပါးသူရဲ့ ယဥ္ေက်းမွုေတြ ၊ ဘာသာစကားေတြ စိတ္ဝင္စားေနၾကၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တေတြက တျခားႏိုင္ငံ က တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုယ္႔ႏိုင္ငံေကာင္းေၾကာင္းေျပာလို႔ ၊ ကိုုယ္႔ႏိုင္ငံ ရဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ကို အေလးထားလို႔ ေက်နပ္ေနၾကခ်ိန္ ၊ ျမန္မာကြ ၊ ျမန္မာကြ လို႔ ဂုဏ္ယူေနၾကခ်ိန္မွာ တျခားႏိုင္ငံ က လူေတြက ကေတာ႔ ငယ္စဥ္ဘဝတည္း က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံအေၾကာင္းကိုရင္းႏွီးေနၾကၿပီ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယဥ္ေက်းမွု ေတြကို အေလးထားဖို႔ သင္ယူေနၾကၿပီ ။ ရိုးရိုးေလး စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ ။ ဘယ္သူေတြက active person လဲ ။ ဘယ္သူေတြက passive person လဲ ။ active person ျဖစ္ေသာသူကသာလွ်င္ subject ဆိုတဲ႔ ျပဳလုပ္သူ ၊ ဖန္တီးသူေတြျဖစ္တယ္ ။ passive person ျဖစ္ေနရင္ေတာ႔ ဦးစားေပးေရွ့က ထား ခံရရင္ေတာင္ Object ဆိုတဲ႔ ျပဳလုပ္ခံရသူ ပဲျဖစ္မယ္ ။



ငယ္စဥ္ဘဝ တည္းက ကိုယ္႔အျပင္ ဘယ္သူေတြရွိေသးလဲ ၊ မတူကြဲျပားမွဳရဲ့ ရသ ဟာဘာေတြ လဲ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ လွံဳ႔ ေဆာ္ေပးခဲ႔ ျခင္းမရွိပဲ နဲ႔ အသက္ႀကီးကာမွ လစ္ဘရယ္ဒမုိကေရစီေတြ ၊ မတူကြဲျပားမွဳကိုတန္ဖိုးထားတာေတြ  ၊ ကမၻာနဲ႔ ယဥ္ေပါင္တန္းမယ္ေတြ မေအာ္ပါနဲ႔ ။ အာေတြ သာ ၿပဲ သြားမယ္ ။ ရိုင္းရိုင္းေျပာရရင္ ေခြးႀကီး မွ လက္ေပးသင္ သလိုေတြ ပဲ ျဖစ္ေနမွာ ပါ ။ တကၠသိုလ္ေတြ ေျပာင္းလဲ ရံု ၊ ႏိုင္ငံျခား က ဆရာေတြ ေခၚသင္ရံု နဲ႔ လည္း ပညာေရးမေျပာင္းလဲႏိုင္ပါဘူး ။ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းဘာသာရပ္ေတြ အေသခ်ာသင္ၾကားၿပီး လူသားစက္ရံုေတြလို ေမြးထုတ္ ႏိုင္သည့္တိုင္ ကမၻာ နဲ႔ ယာဥ္ေပါင္တန္းႏိုင္လိမ္႔မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင္႔လို႔ မရေသးပါဘူး ။ ဘယ္ဘာသာရပ္ကို ျဖစ္ပါေစ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ့ စိတ္ဝင္စားမွဳ ကို လွဳံ႕ ေဆာ္ ေပးႏိုင္မဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ေတြ ဖန္တီးေပး ႏိုင္မွ သာ ပညာေရးေတြ ၊ အေတြး ေခၚ ေတြ ၊ လူမွဳ ဘဝ ေတြ ေျပာင္းလဲ ႏိုင္ မွာျဖစ္ပါတယ္ ။



(ရုပ္ဆိုး)





အရမ္းအတြဲညီတဲ႔ကေလး၂ဦး
အရမ္းအတြဲညီတဲ႔ကေလး၂ဦး



ျပင္သစ္
ျပင္သစ္



မကၠဆီကန္
မကၠဆီကန္



ပရိတ္သတ္မ်ား
ပရိတ္သတ္မ်ား



ဘာကိုဘယ္လိုေဖာရမယ္
ဘာကိုဘယ္လိုေဖာရမယ္



မမ ဝဝ ထထ က ကို ဂစ္တာတီးပီးဆိုတာ
မမ ဝဝ ထထ က ကို ဂစ္တာတီးပီးဆိုတာ



ကႀကီး ခေခြး အိမ္ကိုေျပး
ကႀကီး ခေခြး အိမ္ကိုေျပး



ေက်ာင္းသူေလးမ်ား
ေက်ာင္းသူေလးမ်ား



ေက်ာင္းသူေလးမ်ား
ေက်ာင္းသူေလးမ်ား



ေက်ာင္းသူေလးမ်ား
ေက်ာင္းသူေလးမ်ား



ကေလးေတြ ေကၽြးတဲ႔ ထမင္း ကို သြားဆြဲ ခဲ႔ တာ
ကေလးေတြ ေကၽြးတဲ႔ ထမင္း ကို သြားဆြဲ ခဲ႔ တာ

မႏၱေလး ..ရတနာပံု မႏၱေလး ... ခ်စ္စရာ့ မႏၱေလး

$
0
0




သမီးေရ …. အခု စာေမးပြဲၾကီးေတြ ျပီးလို႔ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ကုန္ၾကျပီေနာ္ ….အခုဆို သမီး မန္းေလး ေရာက္တာ 4 နွစ္ျပည့္သြားျပီေပါ့ ။ ေက်ာင္းေတြပိတ္တာနဲ႔ သမီးက မန္းေလးကေန ေလးေလးတို႔ ရွိရာ ရန္ကုန္ကုိ ဆင္းလာဖို႔ သမိးေမေမကို ပူဆာေနတယ္ ဆို..။ သမီးက ရန္ကုန္မွာ ရွိတဲ႔ ပန္းျခံၾကီးေတြ နဲ႔ ဘက္စံု ကစားကြင္းၾကီးေတြကို ေလွ်ာက္သြားျပီး ေဆာ႔ခ်င္ေနလို႔ ေလးေလးတို႔ ဆီကိုလာခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား ။ သမီးလာမယ္ဆို လာလို႔ ရပါတယ္ကြယ္ ။ သမီးလာခ်င္ေနတဲ႔ ပန္းျခံၾကီးနဲ႔ ကစားကြင္းၾကီးေတြ ရွိတဲ႔ ရန္ကုန္က ဘယ္မွ မေျပးပါဘူး ။ အျမဲတမ္းရွိေနမွာပါ ။ ေလးေလးကေတာ႔ သမီး ဒီကိုမလာခင္ တခ်က္ေလာက္ ေမးခ်င္ေသးသကြဲ ႔ ။












 သမီးက မန္းေလးကေန ရန္ကုန္ကို ေႏြေက်ာင္းပိတ္ေတြရက္မွာ လာလည္ခ်င္ေနတယ္ ဆိုေတာ႔ သမီးေနတဲ႔ မန္းေလးတစ္ခြင္က စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ႔ ေနရာေတြကိုေရာ သမီးစံုစံုေစ့ေစ့ သြားေရာက္ လည္ပတ္ ျပီးျပီလားလို႔ ေလးေလးက ေမးခ်င္တယ္  ။  သမီးကေတာ႔ ေျပာမွာပဲ  နန္းေတာ္ၾကီး ၊ မန္းေလးေတာင္ ၊ မဟာမုနိဘုရားၾကီး စတဲ႔ လူသြားမ်ားတဲ႔ ေနရာမ်ိဳးေတြကိုေရာက္ဖူးတယ္လို႔ ေလ ။ အဲဒါ မန္းေလးက စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ ေနရာေတြ အကုန္မပါေသးဘူူး သမီး ။ ေနာက္ထပ္ သြားေရာက္ေလ့လာစရာ ေနရာေတြ အမ်ားၾကီးက်န္ေနေသးတယ္ ။ ျပီးေတာ႔ သမီးေရာက္ခဲ႔တဲ႔ ေနရာ အေၾကာင္းကိုေရာ သမီးက ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဃနဏ သိရဲ ႔လားကြဲ ႔ ။  ကိုင္း….. ဒီေတာ႔ သမီးရန္ကုန္လာဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ခင္ေလး သမီးဖတ္ဖို႔ ဒီစာကို ေလးေလး ေရးလိုက္ပါတယ္ ။ ဖတ္ၾကည့္အံုးေနာ္ ။







https://www.facebook.com/yannaung.soe.1422/media_set?set=a.458920987464612.102425.100000401452593&type=3   ( ျမိဳ ႔ေထာင့္ေစတီမ်ား )





                  အခု ေလးေလးက သမီး တို႔ မန္းေလးမွာရွိတဲ႔ စိတ္၀င္စားစရာ ေနရာေတြ အေၾကာင္းေတြကို ေျပာျပမယ္ေနာ္ .။ ေျပာမယ္႔ သာေျပာရတယ္ အကုန္လံုးကို ခေရေစ့တြင္းက် မေျပာနိဳင္ေလာက္ဘူးထင္တာပါပဲ ။ အဓိက ကေတာ႔ သမီးလြယ္လြယ္ သေဘာေပါက္နိဳင္တဲ႔ ပံုစံေလးနဲ႔ အေရးၾကီးတဲ႔ ေနရာေလးေတြကိုပဲ ဦးစားေပးေျပာျပပါ့မယ္ ။ ဒါေတာင္မွ ခုနွစ္ေတြ နဲ႔ အခ်က္လက္ေတြ မပါမျဖစ္ပါေနအံုးမွာ ။ သမီးမွတ္ရင္မမွတ္ပဲ ေနလို႔ ရတယ္ ။ သမီးၾကီးလာ အဲဒါေတြ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ျပီးေလ့လာေပါ့ေနာ္ ။ မန္းေလးက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းျပီး သမိုင္း၀င္တဲ႔ ေနရာေလးေတြကို ေျပာရရင္ အမရပူရ နန္းေတာ္ ရာေဟာင္းၾကီး အေၾကာင္းစေျပာမွ အဆင္ေျပမယ္ထင္တယ္ ။ အမရပူရ နန္ူးေတာ္ရာေဟာင္းဆိုတာ သမီးတို႔ အေနနဲ႔ လြယ္လြယ္ကူကူ ထင္ထင္ရွားမျမင္နိဳငိေလာက္ဘူး ။ နိးစပ္ေအာင္ေျပာရရင္ သမီးတို႔ ဦးပိန္တံတားၾကီးကို ေရာက္ဖူးၾကတယ္ မဟုတ္လား ။ ေအး အဲ ဒီ ဦးပိတ္တံတားၾကီးကေနျပီး ေျမာက္ဘက္ကို





အမရပူရ ျမိဳ ႔ေဟာင္း အတြင္းမွ လက္က်န္ အေဆာက္ဦးတစ္ခု
အမရပူရ ျမိဳ ႔ေဟာင္း အတြင္းမွ လက္က်န္ အေဆာက္ဦးတစ္ခု



ၾကည့္လိုက္ရင္ ။ ေစတီၾကီးေတြ လွမ္းျပီး ဖူးရလိမ္႔မယ္ ။ လွမ္းျမင္ေနရတဲ႔ ေနာက္ေျမာက္ေထာင္႔ အစြန္က ပုထိုးေတာ္ၾကီး ေစတီကို ဖယ္ျပီး ဒုတိယေျမာက္ ေစတီၾကီးနဲ႔  ဟိုး အေရွ ႔ေျမာက္ေထာင့္က ေစတီၾကီးနွစ္ဆူကို သာ လွမ္းေမ်ာ္ၾကည့္လိုက္   အဲဒီနွစ္ဆူ အၾကားဟာ အမရပူရ ျမိဳ ႔ရိုးရဲ ႔ ေတာင္ဘက္မ်က္နွာစာ အက်ယ္၀န္းပဲသမီး ။ ျပီးေတာ႔ ေစာေစာက ေစတီေတြဟာ ျမိဳ ႔ေထာင္႔ေစတီေတြ ျဖစ္တယ္ ။ ဦးပိန္ တံတားကေနျမင္ေနရတဲ႔ ( ပုထိုးေတာ္ၾကီးကို ခ်န္ထားျပီး ) အေနာက္ေျမာက္ေထာင္႔မွာ ရွိတဲ႔ ေစတီဟာ အမရပူရ နန္းေတာ္ၾကီးရဲ ႔ အေနာက္ေတာင္ေတာင့္ ေစတီျဖစ္ျပီး ေရႊလင္းပင္ဘုရားလို႔ ေခၚတယ္ ။ အေရွ ႔ေျမာက္ရပ္မွာ ျမင္ေနရတဲ႔ ေစတီကေတာ႔ အမရပူရ နန္းေတာ္ ၾကီးရဲ ႔ အေရွ ႔ေတာင္ေထာင္႔ ေစတီျဖစ္ျပီး ေရြစံကားဘုရားလို႔ ေခၚတယ္ သမီး ။ အဲဒီလိုပဲ နန္းေတာ္ၾကီးရဲ ႔ အေနာက္ေျမာက္ေထာင္႔ မွာ ဆင္ၾကိုေရႊဂူဘုရားနဲ႔ အေရွ ႔ေျမာက္ေထာင္႔ မွာ ေရႊကြန္အုပ္ ဘုရားဆိုျပီး ရွိေသးတယ္ ။ အဲဒီဘုရားေလးဆူဟာ အမရပူရ နန္းေတာ္ကို စတင္ ထည္ေထာင္ခဲ႔ တဲ႔ ဘိုးေတာ္ဘရား လက္ထက္မွာ နန္းေတာ္နဲ႔ တစ္ျပိဳင္တည္းလို လို တည္ခဲ႔ တာတဲ႔ သမီးေရ ။ အမရပူရ နန္းေတာ္ ၾကီးကို ဗဒံုမင္းလိုပ ေခးတဲ႔ ဘိ္ုးေတာ္ဘုရားက 1783 ခုနွစ္မွာတည္ေထာင္ခဲ႔တယ္ ။ နန္းေတာ္ ေျမေနရာနဲ႔ တည္ေဆာက္အခ်ိန္ ေလးလေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ၾကာတယ္လို႔ မွတ္သားရဖူးတယ္ ။ အမရပူရ ဆိုတာ ပါဠိလို ျဖစ္ျပီး မေသျမိဳ ႔ ၊ မေသသူတို႔ ရ႕ဲျမိဳ ႔လို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္တဲ႔ သမီးေရ ။



အမရပူရ အေရွ ႔ေတာင္ေထာင့္ က်ံဳး နွင္႔ ျမိဳ ႔ေထာင့္ေစတီ ေရႊစံကား ..
အမရပူရ အေရွ ႔ေတာင္ေထာင့္ က်ံဳး နွင္႔ ျမိဳ ႔ေထာင့္ေစတီ ေရႊစံကား ..



                 နန္းေတာ္ရာေဟာင္း ၾကီးထဲ ကို ၀င္ၾကည့္ရင္ေတာ႔ ဘာမွ ေတြ ေတြ ထူးထူး မရွိေတာ႔ ဘူးကြယ္ ။ နန္းျမင္႔ ေမ်ာ္စင္ အစိတ္ပိုင္းဆိုျပီးေျပာေနၾကတဲ႔ အေဆာက္အံုပ်က္ၾကီးရယ္ ေၾကးတိုက္ေဟာင္းၾကီးရယ္ပဲ ျမင္ေတာ႔ တယ္ ။ မဲနယ္စက္ရံုတို႔ ဘာတို႔ေတာ႔ ရွိေသးတယ္လို႔ ေျပာတယ္ ။ ျပီးေတာ္႔ ဘိုးေတာ္ဘုရားရဲ ႔အုတ္ဂူလည္း ရွိေသးတယ္တဲ႔ ။ က်ဳံးေဟာင္းၾကီးေတြကေတာ႔ တခ်ိဳ ႔ေနရာေတြ မွာ ေကာကုန္ပါျပီ ။ မေကာဘဲ က်န္ေနတဲ႔ ေနရာေတြမွာဆိုလည္း နီးနားမွာ ေနတဲ႔ လူေတြက အမွိဳက္ေတြ သြန္ခ်ထားလိုက္တာ ေတာင္ပံုရာပံုပါပဲ ။ က်ဳံးေဟာင္းၾကီးကို ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ခ်င္ရင္ေတာ႔ က်ဳးံရဲ ႔အေရွ ႔ဘက္မ်က္နွာကို သြားၾကည့္ရလိမ္႔ မယ္သမီး ။ ေအာ္ ေျပာဖို႔ က်န္ေနေသးတယ္ ။ အဲဒီ ျမိဳ ႔ေဟာင္းၾကီးထဲကို သြားေရာက္ အလည္ပတ္ဖို႔ အလြယ္ကူဆံုး ညႊန္ျပရရင္ မန္းေလးေစ်းခ်ိဳ နာရီစင္ၾကီးရွိတဲ႔ 84 လမ္းအတိုင္း ေတာင္ဘက္တည့္တည့္ ကိုသာ သြားလိုက္ ။ ဆက္သြားရင္းနဲ႔ ဘုရားၾကီး အေနာက္ဘက္ တန္ေစာင္းကိုေက်ာ္ျပီး ျမိဳ ႔ေဟာင္းလို႔ေခၚေနၾကတဲ႔ အမရပူရ လူေနရပ္ကြက္ေတြ ကို ျဖတ္ ၊ ျပီးေတာ႔မွ ေနာက္ဆံုး ေကာေနျပီ ျဖစ္တဲ႔ ေျမာက္ဘက္ျမိဳ ႔ရိုး မ်က္နွာစာကို ေရာက္ပါ ပါလိမ့္မယ္ ။ အဲဒီေနရာကို သမီးေဖေဖ အားတဲ႔ ရက္ေတြ မွာ လိုက္ပို႔ခိုင္းေပါ႔ ေနာ္ ။



အမရပူရ ျမိဳ ႔တြင္းလမ္းနွင္႔ လူေနရပ္ကြက္ ..
အမရပူရ ျမိဳ ႔တြင္းလမ္းနွင္႔ လူေနရပ္ကြက္ ..



                ေတာင္သမန္အင္းက ဦးပိန္တံတားကိုေတာ႔ သမီးတို႔ မၾကာခဏဆို သလို ဆေရာက္ဖူးမွာေပါ႔ ။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီတံတားၾကီးကို ဘယ္အခ်ိန္ ၊ ဘယ္အခါ ၊ ဘယ္သူက တည္ေဆာက္ခဲ႔တယ္လို႔ သမီးသိရဲ ႔လား ။ တကယ္ေတာ႔ အဲဒီတံတားၾကီးကို ပုဂံမင္းလက္ထက္ ေစာေစာက ေျပာခဲ႔တဲ႔ အမရပူရျမိဳ ႔ေတာ္ၾကီး တည္ရွိေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ပုဂံမင္းေျမွာက္စားထားတဲ႔ ျမိဳ ႔၀န္ ဘိုင္ဆပ္ရဲ ႔  ျမိဳ ႔စာေရး ေမာင္ပိန္ဆိုတဲ႔ သူက ေဆာက္ခဲ႔ တာကြဲ ႔ ။ ပုဂံမင္းဆိုတာက မင္းတုန္းမင္းၾကီးရဲ ႔ ဖေအတူ မေအကြဲ အစ္ကိုေပါ႔ ။ အဲဒီ ပုဂံမင္းက ကုန္းေဘာင္ေခတ္မင္းေတြထဲ မွာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး အရည္ခ်င္းညံ့ဖ်င္းပံုရတယ္ သမီး ။ ေလးေလး ဖတ္ဖူးတဲ႔ စာေတြ ထဲ မွာေတာ႔ သူ႔အေၾကာင္း ေကာင္းတာကို ေရးထားတာ သိပ္မေတြ ႔ရဘူး ။ သူလက္ထက္မွာ ဒီတံတားကို ေဆာက္လုပ္ခဲ႔တဲ႔သူလို လူမ်ိဳးျခားေတြ ၾကီးစိုးခဲ႔လို႔ ျပည္သူေတြ ေတာ္ေတာ္ နစ္နာ ဆံုးရွဳ ံးခဲ႔ ရတယ္လို႔ ဆိုတယ္ကြဲ ႔ ။ အခု ဒီသစ္သား တံတားၾကီး ကိုေဆာက္လုပ္ခဲ့တာလည္းၾကည့္အံုး ။ မင္းအမိန္႔ ပါလား မပါသလားေတာ႔ မသိဘူး ။ အင္း၀ျမိဳ ႔ေဟာင္းက နန္းေတာ္ေတာ္တိုင္ေတြ နဲ႔ စစ္ကိုင္းျမိဳ ႔နန္းေတာ္ေဟာင္းက နန္းေတာ္တိုင္ေတြကို အသံုးျပဳျပီးေဆာက္ခဲ႔တာလို႔ စာေတြထဲ မွာဖတ္ရတာပါပဲ ။





ေတာင္သမန္အင္းက ဦးပိန္တံတား ..
ေတာင္သမန္အင္းက ဦးပိန္တံတား ..



။ ဒီတံတားနဲ႔ ေဆာက္လုပ္တာနဲ႔ ပက္သက္ျပီး တံတားေဆာက္လုပ္သူရဲ ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေနွာင္းေခတ္သုေတသီေတြက အထင္ေၾကး အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးျပီးေရးသားၾကတာကိုလည္း ဖတ္ရဖူးတယ္ သမီး ။ ဘယ္လိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ သမီးရယ္ အဲ ဒီတုန္းက ဒီတံတားၾကီးေဆာက္ခဲ႔ လို႔လည္း အခုခ်ိန္မွာ သမီးတို႔ ေလးေလးတို႔ ေလ့လာၾကည့္ ရွဳခြင္႔ ရေနၾကတယ္ မဟုတ္လား ။ ဒီတံတားၾကီးကို 1851 ခုနွစ္မွာ ေဆာက္လုပ္ျပီးစီးျပီး မူလ တံတား တိုင္ေပါင္း 984 တိုင္ ရွိတယ္လို႔ စာထဲမွာ မွတ္ရဖူးတယ္ သမီးေရ ။



မႏၱေလး မဟာမုနိဘုရားၾကီး ...
မႏၱေလး မဟာမုနိဘုရားၾကီး ...





                       အခု သမီးေရာက္ဖူးျပီးသားျဖစ္တဲ႔ မဟာမုနိ ဘုရားၾကီး အေၾကာင္းေျပာရေအာင္ ။ စကားမစပ္ သမီးေရ .. ဒီဘုရားၾကီးကို တခ်ိဳ ႔လူေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား နဲ႔ သီခ်င္းတို႔ စာေပတို႔ မွာ မဟာျမတ္မုနိ ဘုရားၾကီးလို႔ “ ျမတ္” တစ္လံုးပိုထည့္ျပီး ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲေနၾကတာကို ေတြ ႔ေတြ ႔ေနရတယ္ ။ တကယ္ေတာ႔ ဘုရားၾကီးရဲ ႔ဘြဲ ႔ေေတာ္က မဟာမုနိရုပ္ရွင္ေတာ္ ပါတဲ႔ ။ ျမတ္ ဆိုတဲ႔ စာလံုးမပါဘူးသမီး ။ ဘုရားၾကီးရဲ ႔အေရွ ႔မုဒ္က ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးမွာၾကီးမွာလည္း မဟာမုနိ ရုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္ၾကီး ဆိုျပီးေရးထားတာကို ေတြ ႔ရလိမ္႔မယ္ ။ ကဲ  ထားပါေတာ႔  ဒီဘုရားၾကီးရဲ ႔သမိုင္းေၾကာင္းကိုေရာ သမီးေသေသခ်ာခ်ာ သိရဲ ႔လား ။ တကယ္ေတာ႔ ဒီရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးရဲ ႔မူလ ေနရာဟာ လက္ရွိေနရာျဖစ္တဲ႔ ဒီမန္းေလး ျမိဳ ႔ၾကီးမဟုတ္ဘူးကြဲ ႕ ။ ရခိုင္ေဒသက ျဖစ္တယ္ ။ ေစာေစာက ေျပာခဲ႔ တဲ႔ အမရပူရ ျမိဳ ႔ကို စတင္တည္ေတာင္ခဲ႔ တဲ႔ ဗဒံုမင္း ေခၚ ဘိုးေတာ္ဘုရားရဲ ႔ သားေတာ္ ေရႊေတာင္မင္းက ရခိုင္ကို တိုက္ခိုက္ေအာင္ျမင္ျပီး ဒီရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးကို စစ္န္ဳင္ျခင္း အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ဒီမႏၱေလးျမိဳ ႔ၾကီးကိုသယ္ခဲ႔ တာကြဲ ႔ ။ ဒီဘုရာၾကီးဟာ တန္ခိုးၾကီးတဲ႔ ရုပ္ပြားေတာ္ တစ္ဆူ ျဖစ္ေတာ႔ ေတာင္အသြယ္သြယ္ ေတာအထပ္ထပ္ ကာဆီးေနတဲ႔ အၾကားက ပင္ပန္းၾကီးစြာနဲ႔ လက္ရွိေနရာကို ေရာက္ေအာင္ ပင္႔ေဆာင္ခဲ႔ ၾကတယ္ ။ မဟာမုနိ ရုပ္ပြားေတာ္ၾကီးကို 1748 ခုနွစ္ မတ္လ မွာ စတင္သယ္ယူခဲ႔ တာ အဲဒီနွစ္ ေမလအတြင္းမွာ မွ မန္းေလးျမိဳ ႔ကို ဆိုက္ေရာက္ပါတယ္တဲ႔ ။ 3 လေလာက္ၾကာတာေပါ့ကြယ္ ။       



မဟာမုနိ ဘုရားၾကီးေနာက္မွာ ရွိတဲ႔ ေၾကးရုပ္ၾကီးမ်ား ...
မဟာမုနိ ဘုရားၾကီးေနာက္မွာ ရွိတဲ႔ ေၾကးရုပ္ၾကီးမ်ား ...



မွ မန္းေလးျမိဳ ႔ကို ဆိုက္ေရာက္ပါတယ္တဲ႔ ။ 3 လေလာက္ၾကာတာေပါ့ကြယ္ ။         

                    သမီးတို႔  ဘုရားၾကီးကို သြားေရာက္ဖူးေမ်ာ္ျပီးတဲ႔ အခါ ဘုရားၾကီးရဲ ႔ ေနာက္ဘက္မွာ ေၾကးရုပ္ၾကီးေတြ ေတြ ႔ရတယ္ မဟွတ္လား ။ အဲဒီေၾကးရုပ္ၾကီးေတြ ကို ဘုရားဖူးလာတဲ့ သူေတြက သူတို႔ ယံုၾကည္မွဳနဲ႔ သူတို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးပြတ္သပ္ျပီး ဆုေတာင္းေနၾကတာ သမီးေတြ ႔ဖူးမွာေပါ႔ ။ တကယ္ေတာ႔ အဲၾကီးေၾကးရုပ္ၾကီးေတြဟာ ဒီမဟာမုနိ ဘုရားၾကီးကို ပင့္ေဆာင္လာစဥ္ကတည္းက တစ္ပါတည္ ယူလာခဲ႔ တာျဖစ္တယ္ကြဲ ႔ ။ အဲဒီေၾကးရုပ္ေတြ မွာလည္း ရွည္လွ်ားတဲ႔ သမိုင္းေၾကာင္းေတြ ရွိေနခဲ႔တယ္ သမီးေရ ။ ဒီေၾကးရုပ္ၾကီးေတြ ရဲ ႔မူလေနရာက ကေမၻာဒီးယားနိဳင္ငံကျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုတယ္ ။ လက္ရာကလည္း ခမာလူမ်ိဳးေတြ ရဲ ႔ယာဥ္ေက်းမွဳလက္ရာျဖစ္တယ္တဲ႔ ။ 1431 ခုနွစ္မွာ ယိုးဒယားေတြက ကေမၻာဒီးယားကို စစ္ျပဳျပီး တိုက္္ခိုက္ ေအာင္ျမင္ေတာ႔ အဲဒီေၾကးရုပ္ၾကီးေတြကို သူတို႔ နိဳင္ငံအထိ သယ္ယူခဲ႔တယ္ ။ တစ္ခါ ဒုတိယ ျမန္မာနိဳင္ငံကို ထည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားၾကီးက 1564 ခုနွစ္မွာ ယိုးဒယားကို စစ္နိဳင္ေတာ႔ အဲဒီေၾကးရုပ္ေတြ ကိုသူ႔ေနျပည္ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ပဲခူးက ကေမၻာဇသာဒီနန္းေတာ္ၾကီးဆီ သယ္ယူခဲ႔ ျပန္ေရာကြဲ ႔ ။ ဘုရင္ေနာင္ မင္းတရာၾကီး ကြယ္လြန္ျပီးတဲ႔ေနာက္ နန္းတတ္လာတဲ႔ နႏၵဘုရင္လက္ထက္မွာ ေတာင္ငူဘုရင္နဲ႔ ရခိုင္ဘုရင္တို႔ ေပါင္းျပီး ပဲခူးကို လုပ္ၾကံေအာင္ျမင္တဲ႔ 1600 ခုနွစ္မွာ အဲဒီေၾကးရုပ္ပါေတြကိုပါ စစ္နိဳင္တဲ႔ အထိမ္းမွတ္နဲ႔ ေ၀စုခြဲျပီး ရခိုင္ကို တစ္၀က္နဲ႔ ေတာင္ငူကို တစ္၀က္ သယ္သြားျပန္တယ္ ။ ေနာက္ဆံုး အမရပူရ ေခတ္  1784 ? ခုနွစ္မွာ ဘိုးေတာ္ဘုရားရဲ ႔သားေတာ္ အိမ္ေရွ ႔မင္း ( ေရႊေတာင္မင္းသား ) က ရခိုင္ကို တိုက္ခိုက္ ေအာင္ျမင္ေတာ႔ မဟာမုနိ ဘုရားၾကီးနဲ႔ အတူ ဒီေၾကးရုပ္ၾကီးေတြ ပါလာခဲ႔တာပဲကြဲ ႔။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီေၾကးရုပ္ၾကီးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိမ္းထားျပီး အမ်ားျပည္သူ ၾကည့္ရွဳ ေလ့လာနိဳင္ေအာင္ျပသထားသင္႔တယ္လို႔ ေလးေလးကေတာ႔ ထင္တယ္ ။

                   အခုက ရူးေၾကာင္မူးေၾကာင္အယူဆေတြ နဲ႔ ဒီေၾကးရုပ္ၾကီးေတြ ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ပြတ္သပ္ျပီး ဆုေတာင္းေနၾကတာျဖင္႔ ေလးေလးကေတာ႔ လံုး၀ သေဘာမက်ဘူးကြယ္ ။ အဲဒီလို ပြတ္ဖန္မ်ားလာရင္ အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် ပါးျပီး ေပါက္သြားနိဳင္တာပဲေလ ။ တကယ္ေတာ႔ သမီးေရ ေရွးေဟာင္းယာဥ္ေက်းမွဳ လက္ရာ ပစၥည္းေတြ ဆိုတာ ကိုယ္႔နိဳင္ငံကယဥ္ေက်းမွဳ လက္ရာမဟုတ္ရင္ေတာင္မွ ေလးစားတန္ဖိုးထားၾကရမယ္ ေနာ္ ။ ျပီးေတာ႔ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္လည္း ထိန္းသိမ္းတတ္ရမယ္ကြဲ ႔ ။ အေနာက္နိဳင္ငံေတြ မွာ ရွိတဲ႔ နာမည္ၾကီးျပတိုက္ၾကီးေတြ မွာ ဆိုရင္ ေလးေလးတိုပ ျမန္မာနိဳင္ငံက ေနျပီး အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရာက္သြားၾကတဲ႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကို အထူတလည္ တန္ဖိုးထားျပီး ျပသထားၾကတယ္တဲ႔ ။





မႏၱေလးေတာင္ ...
မႏၱေလးေတာင္ ...



                             ကဲ ဒီတစ္ခါ မန္းေလးျမိဳ ႔တြင္းဘက္ကို လွည့္ၾကရေအာင္ ။ မန္းေလးကို ေရာက္လာသူတိုင္းဟာ မန္းေလး ေတာင္ေတာ္ၾကီးဆီကို တက္ေရာက္ျပီး ဘုရားေတြ ဖူးေလ့ရွိတယ္ ။ သမီးတို႔ လည္းေရာက္ဖူးမွာေပါ႔ ။ တကယ္ေတာ႔ မန္းေလးေတာင္ဟာ မင္းတုန္းမင္းၾကီးတည္ခဲ႔တဲ႔ မန္းေလးက ျမနန္းစံေက်ာ္ေရႊနန္းေတာ္ၾကီးနဲ႔လည္း သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဆက္စပ္လွ်က္ရွိတယ္ ကြဲ ႔။ မင္းတုန္းမင္းၾကီးဟာ အမရပူရ နန္းေတာ္မွာ နန္းစံေနတဲ႔ သူ ႔ေနာင္ေတာ္ ပုဂံမင္းကို နန္းခ်ျပီး အမရပူရျမိဳ ႔မွာပဲ နန္းတက္ခဲ႔ တယ္ ။ သမိုင္းဆရာေတြ အဆိုရ သူထီးနန္းကို လုယူစဥ္မွာ အသက္ေတြေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ ရင္းခဲ႔ ရတယ္လို႔ ဆိုတယ္ ။ အဲဒီေတာ႔ အနိဌာရုံေတြ ျဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ အမရပူရ နန္းေတာ္ၾကီးမွာ ဆက္ျပီး စံမေနခ်င္ေတာ႔ တာမို႔ နန္းသစ္ တည္ဖို႔ စိတ္ကူးေပၚခဲ႔တယ္လို႔ ဆိုတယ္ ။ သမီးေရ ..ေလးေလး တို႔ နိဳင္ငံမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမင္းလုပ္တဲ႔သူေတြက ျမိဳ ႔သစ္နန္းသစ္ တည္တာ ေတာ္ေတာ္ ၀ါသနာပါပံုရတယ္ေနာ္ ။ အခုထိလည္း တည္ေနၾကတုန္းပဲ ။ ကဲထားပါေတာ႔  …. အဲဒီလို နန္းသစ္တည္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိေတာ႔ ေရွးက ထံုးစံအတိုင္း တေဘာင္ေတြ ရာဇ၀င္ေတြ တီထြင္ၾကရတယ္ ထင္ပါ့ ။  အသက္ကေလးရယ္တဲ႔ ရည္ေစလို မန္းေတာင္ရိပ္ကို ခို ..ဆိုတဲ့ တေဘာင္ မ်ိဳးေတြ ..။ ျပီးေတာ႔ မန္းေလးေတာင္ေပၚမွာ မင္းတုန္းမင္း အရင္ဘ၀က ဘီလူးမျဖစ္ခဲ႔ ျပီး ဘုရားရွင္က အဲဒီေတာင္ကို ၾကြေရာက္လာေတာ႔ ေတာင္ေပၚမွာ ေနတဲ႔ (ေနာက္ျဖစ္လာမယ္႔ ဘ၀တစ္ခုမွာ မင္းတုန္းမင္းျဖစ္လာမယ္႔) ဘီလူးမက သူ ႔ရဲ ႔သားျမတ္အစံုကို လွဴခဲ႔တယ္တဲ႔ ။ ( မန္းေလးေတာင္ေပၚမွာရွိတဲ႔ ေစ်းဆိုင္တန္းနားက ေစတီေလးမွာ စႏၵမုခိဘီလူးမက သူ႔လက္ထဲ သားျမတ္အစံု ကိုင္ျပီး ဘုရားကိုလွဴေနဟန္ရုပ္ထုရွိတယ္ )  အဲဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က အသင္ဘီလူးမ ..သင္ဟာ ေနာက္ျဖစ္လာမယ္႔ ဘ၀တစ္ခုမွာ ဒီေတာင္ေျခရင္း ( အခုလက္ရွိ မန္းေလးနန္းေတာ္ တည္ရွိေနတဲ႔ ေနရာ ) မွာ သာသနာကို ခ်ီးျမွင္႔ေျမွာက္စားမယ္႔ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္တစ္ပါး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ဗ်ာဒိတ္ေပးသတဲ႔ ။



အသစ္ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ မႏၱေလး နန္းေတာ္
အသစ္ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ မႏၱေလး နန္းေတာ္



                     အဲဒီေတာ႔ သမီးေရ …မင္းတုန္းမင္းၾကီးဟာ မႏၱေလး လြင္ျပင္ၾကီးမွာ နန္းေတာ္ အသစ္ တည္ေဆာက္ဖို႔ သက္ေသအေထာင့္ထား အခိုင္အလံု ရသြားျပီလို႔ ဆိုရမွာေပါ့ကြယ္ ။ အဲဒါနဲ႔  1856 ခုနွစ္မွာ နန္းေတာ္ အသစ္တည္ေဆာက္ဖို႔ အမိန္႔ စတင္ထုတ္ျပန္ျပီး 1859 ခုနွစ္ေရာက္မွာမွ နန္းသိမ္းပြဲ က်င္းပနိဳင္ခဲ႔ သတဲ႔ ။ တကယ္ေတာ႔ မင္းတုန္းမင္းတည္ေဆာက္ခဲ႔ တဲ႔ နန္းေတာ္ၾကီးဟာ သီေပါမင္းပါေတာ္မူတဲ႔ အခ်ိန္ထိ 26 နွစ္ပဲ ဘုရင့္စံျမန္းရာ နန္းေတာ္ ျဖစ္ခဲ႔ တာ ။ သမီးတို႔ အခု ျမင္ေနရတာ မူရင္းနန္းေတာ္ၾကီးမဟုတ္ဘူးေနာ္ ..။ အရင္မူလ လက္ရာက ဒုတိယ ကမၻာစစ္ၾကီးအတြင္း ဂ်ပန္ေတြ ဗံုးၾကဲလို႔ ပ်က္စီးသြားျပီကြဲ႔ ။ လက္ရွိျမင္ေနရတဲ႔ ပံုစံက 1996 ခုနွစ္ တတ္မေတာ္ အစိုးရ လက္ထက္ မွာမွ ျပန္လည္ေဆာက္လုပ္ ျပီးစီးခဲ႔တာ ။ သိပ္မၾကာေသးဘူး ။ ပံုစံအားျဖင့္သာ အရင္ပံုစံျဖစ္ မွတ္သားရနိဳင္ေပမယ္႔  အနုအစိတ္လက္ရာ အေနနဲ႔ကေတာ႔ ဘယ္လိုမွ မတူနိဳင္ဘူး သမီးေရ ။ မန္းေလး ျမိဳ ႔ရိုးၾကီးနဲ႔ က်ံဳးၾကီးကို ျမင္လိုက္ရရင္ သမီးကေတာ႔ ဘယ္လို ေနလဲ မသိဘူး ။ ေလးေလ ပထမဆံုး ျမင္ဖူးလိုက္တဲ႔ အခါတုန္းကဆိုရင္ ၀မ္းနည္း သလိုလို ၾကည္နူးသလိုလိုနဲ႔ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ ဘယ္လိုၾကီးမွန္းလည္း မသိဘူး ။ အရင္တုန္းက မန္းေလး က်ံဳးၾကီးနဲ႔ ျမိဳ ႔ရိုးပံုေတြကို ျမင္ခဲ႔ရတာလည္း သူအေနထားနဲ႔ သူ ၾကက္သေရရွိလွသလို အခု လက္ေတြ႔ျမင္ရတဲ႔ အခါမွာလည္း ခန္႔ညားထည္၀ါစြာနဲ႔ လွပေနတာပဲ ။ ဒါနဲ႔.. ေလးေထာင့္ပံုစံရွိေနတဲ႔ အျပင္ျမိဳ ႔ရိုးပံုရဲ ႔ တစ္မ်က္နွာ အတိုင္းအတာ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္လို႔ သမီးထင္လဲ ။ ေလးေလးကေတာ႔ အရင္က သူမ်ားေတြ ေျပာစကားအရ တစ္မ်က္နွာကို နွစ္မိုင္ ရွိတယ္လို႔ လက္ခံထားတာ ။ တစ္ကယ္ေတာ႔ တစ္မ်က္နွာကို 2216 ကိုက္ ရွိတယ္တဲ႔ ။  တနည္းအားျဖင္႔ 1 မိုင္နဲ႔ 2 ဖာလံု ေက်ာ္ေက်ာ္ေလး  ရွိမွာေပါ့ကြယ္ ။ က်ံဳး ပတ္ပတ္လည္ ဆိုရင္ေတာ႔ 5 မိုင္နဲ႔ 1 ဖယလံုေပါ႔ ။



မႏၱေလး နန္းေတာ္ အတြင္းမွ မူလလက္ရာ အေဆာက္အဦ တစ္ခု
မႏၱေလး နန္းေတာ္ အတြင္းမွ မူလလက္ရာ အေဆာက္အဦ တစ္ခု



               သမီးက အခု လက္ရွိ ျမင္ေနရတဲ႔ နန္းေတာ္ၾကီးကို မူလလက္ရာ မဟုတ္ဘူးလို႔ သိလိုက္ရေတာ႔ စိတ္ထဲ သိပ္ျပီး ဘ၀င္ မက်ခ်င္ေတာ့ဘူးထင္တယ္ ။ စိတ္ထဲမွာလည္း အရင္မူလ အနုစိတ္လက္ရာ ေတြကို ျမင္ခ်င္တဲ႔ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚေနမွာေပါ့ ။ ကိုင္း ..ဒါျဖင္႔ရင္ နန္းေတာ္ၾကီးရဲ ႔အျပင္ဘက္ အေရွ ႔ေျမာက္ရပ္မွာ ရွိတဲ႔ ေရႊေက်ာင္းၾကီးဆီကို သြားရမယ္သမီး ။ အဲဒီေက်ာင္းၾကီးကို ျမင္ရင္ သမီးျမင္ခ်င္တဲ႔ မင္းတုန္းမင္းတည္ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ နန္းေတာ္ စိတ္ပိုင္းၾကီးတစ္ခုကို ျမင္ေတြ ႔ရလိမ္႔မယ္ ။ သမီးနားရွဳပ္သြားျပီထင္တယ္ ။ ေရႊေက်ာင္းၾကီးလို ႔လည္းဆိုေသး ၊ ျပီးေတာ႔ နန္းေတာ္ၾကီးရဲ ႔စိတ္ပိုင္းျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေျပာေသးဆိုေတာ႔ ။ ဒီလို သမီးရဲ ႔ ႔ အဲဒီ အေဆာက္အံုၾကီးဟာ တကယ္ေတာ႔ မင္းတုန္းမင္းရဲ ႔ နန္းတြင္းက ေဆာင္ေတာ္ တစ္ခုပါတဲ႔ ။ မင္းတုန္းမင္းၾကီးဟာ အဲဒီ နန္းေတာ္ ေဆာင္မွာပဲ နတ္ရြာစံသြားရွာတာ..။ ဒီေတာ႔ ေနာက္နန္းတက္လာတဲ႔ သူ႔သားေတာ္ သီေပါမင္းက ဖခမည္းေတာ္



ေရႊေက်ာင္းၾကီး
ေရႊေက်ာင္းၾကီး



ေနာက္ဆံုးအသက္ထြက္သြားတဲ႔ အေဆာင္ေတာ္ကို အထြဋ္ျမထ္ျပဳခ်င္တာနဲ႔ နန္းေတာ္ အျပင္ဘက္ကို သယ္ျပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအျဖစ္ေျပာင္းလဲလွဴလိုက္တာကြဲ ႔ ။ အဲဒါေၾကာင္႔ ေရႊေက်ာင္းၾကီးလို႔ေခၚၾကတာျဖစ္တယ္ ။ နာမည္နဲ႔ လည္း လိုက္ပါတယ္ ။ သစ္သားပန္းပု အနုစိတ္လက္ရာေတြ နဲ႔ ေရႊေရာင္ေတြက ေတာက္လို႔ ျပာင္လို႔..။ အခုေတာင္မွ ေရႊေရာင္ေလးေတြ မွိန္မွိန္ေလးနဲ႔ က်န္ေနေသးတာ ..။ အရင္ကဆိုရင္ေတာ႔ လွပ တင့္တယ္လိုက္မယ့္ ျဖစ္ျခင္း ။ ေရႊေက်ာင္းၾကီးမွာ ကိန္း၀ပ္ေနတဲ႔ ထိုင္ေတာ္မူရုပ္ပြားေတာ္ ဆိုရင္လည္း သားေတာ္ သီိေပါမင္းက ခမည္းေတာ္ မင္းတုန္းမင္းၾကီးရဲ ႔ အ၀တ္စားေတြ ကို ျပာခ်ျပီးမွ တျခားသတၱဳ ေတြ နဲ႔ေရာျပိး ထုလုပ္ခဲ႔တာျဖစ္တယ္လို႔ ေလးေးလး မွတ္သားရဖူးပါတယ္ ။ ေရႊေက်ာင္းၾကီးကို ေရာက္ရင္ေတာ႔ သမီးေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာခဲ႔ေပေတာ႔ ။ အဲဒါ မူလနန္းေတာ္ အစိတ္ပိုင္း စစ္စစ္ပါပဲ ။



ေရႊေက်ာင္းၾကီး
ေရႊေက်ာင္းၾကီး



                       ကဲသမီးေရ …စာလည္းေတာ္ေတာ္ ရွည္သြားျပီ  ..ေနာက္မွ ဆက္ျပီး ေျပာၾကတာေပါ့ ေနာ္ ..။ တကယ္ဆို ေနာက္ထပ္ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတဲ႔ ေနရာေတြ မန္းေလးျမိဳ ႔၀န္းက်င္မွာ အမ်ားၾကီးက်န္ေနေသးတယ္ကြဲ ႔ ။ မန္းေလး ျမိဳ ႔ဟာ ရာသီဥတု နဲနဲျပင္းထန္တာက လြဲလို႔ ေနလို႔ ထိုင္လို႔ ေကာင္းတဲ႔ ျမိဳ ႔ၾကီးတစ္ျမိဳ ႔ျဖစ္တယ္ သမီးေရ ။ ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ၾကီးနဲ ႔စာရင္ မြန္းက်ပ္မွဳ နည္းပါးျပီး သြားေရး လာေရးလည္း ပိုအဆင္ေျပတယ္ ။ ျပီးေတာ႔ ေဒသခံလူေတြ ကလည္း ခင္မင္ေဖာ္ေရြျပီး ရိုင္းပင္းကူညီတတ္ၾကတယ္ ။ ေဒသခံဆိုတာ ျမန္မာ တိုင္းရင္သားစစ္စစ္ေတြ ကို ေျပာတာေနာ္ ။ အဲဒီေဒသခံဆိုတာေတြ ကလည္း ျမိဳ ႔လယ္နား၀န္းက်င္မွာထက္ ျမိဳ ႔ျပင္ကရပ္ကြက္ေတြ မွာပိုျပီးေတြ ႔ရမ်ားတာကိုေတာ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ။ တကယ္ေတာ႔ မန္းေလးျမိဳ ႔ဆိုတာဟာ တို႔နိဳင္ငံရဲ ႔ ယဥ္ေက်းမွဳျမိဳ ႔ေတာ္လို႔ သပ္မွတ္ထား သလို ျမန္မာတစ္နိဳင္ငံလံုးရဲ ႔ အသည္းနုလံုးလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားပါဘူး သမီး ။ အဲလိုသပ္မွတ္ထားတဲ႔ ျမိဳ ႔ေတာ္ၾကီးမွာ တို႔ လူမ်ိဳးေတြရဲ ႔ ယဥ္ေက်းမွဳ အေငြ ႔သက္ေလးေတြ ၾကာရွည္စြာ တည္တ့ံမေနပဲ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမ်ာကိုေတာ႔ ေလးေလးကေတာ႔ စိုးရိမ္မိတယ္ သမီးေရ ။



                                                                                                                    ( ေလးေလး )
https://www.facebook.com/notes/yannaung-soe/%E1%80%99%E1%82%8F%E1%81%B1%E1%80%B1%E1%80%9C%E1%80%B8-%E1%80%9B%E1%80%90%E1%80%94%E1%80%AC%E1%80%95%E1%80%B6%E1%80%AF-%E1%80%99%E1%82%8F%E1%81%B1%E1%80%B1%E1%80%9C%E1%80%B8-%E1%80%81%E1%80%BA%E1%80%85%E1%80%B9%E1%80%85%E1%80%9B%E1%80%AC%E1%80%B7-%E1%80%99%E1%82%8F%E1%81%B1%E1%80%B1%E1%80%9C%E1%80%B8-/715247021832006 မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
Viewing all 1811 articles
Browse latest View live