ေရွ့တန္းမွာ တခ်ိဳ႔ တပ္ခြဲ မွဳူးေတြ ဆိုရင္ ညဘက္ကတုပ္က်င္းေလးထဲမွာ ေနရင္း သစ္သားကေလးေတြကို အရုပ္ကေလးေတြလုပ္ၾကတယ္ ။ တိုက္ပြဲ မွာ စစ္သားပီပီ သသ တိုက္ခိုက္ၾကတဲ႔စစ္သည္ေတြ ၊ ကိုယ္႔တပ္ခြဲ ၊ ကိုယ္႔တပ္စုအတြက္ စြန္႔စြန္႔စားစား အနစ္နာခံ ၾကတဲ႔စစ္သည္ေတြကို .... လတ္တေလာ အထက္ဌာနေတြက ဂုဏ္ျပဳဖို႔ အခြင္႔ မသာတဲ႔ခါ .. တပ္ဖြဲ႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တပ္ခြဲ မွဴးေတြက အသိအမွတ္ျပဳ အရုပ္ကေလး ေတြေပးအပ္တယ္ ။ ဒီအရုပ္ေလးေတြဟာ ေငြေၾကးတန္ဖိုးနဲ႔ တြက္ၾကည့္ရင္ ဘာတန္မွာလဲ ။ ဒါေပမဲ႔ ျမတ္ႏိုးမွဳ တန္ဖိုးနဲ႔ တြက္ၾကည့္ရင္ေတာ႔ အသက္ နဲ႔ ထပ္တူ တန္ဖိုးရွိတယ္ ။ ဂုဏ္သိကၡာေတြ တန္းတူ ညီမွ် မွုရွိတယ္ ။ ေရွ့တန္း မွာ အဲဒီသစ္သား ရုပ္ေလး ရတဲ႔ ခ်ိန္ ခံစား ရတဲ႔ ခ်ိဳ ၿမိန္မွဳ မ်ိဳး ၊ ပီတိမ်ိဳးဟာ ဘဝရဲ့ ဘယ္အရာေတြ နဲ႔ မွ ထပ္တူ က်ႏိုင္မယ္မထင္ဘူး ။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ့ စစ္တပ္ ဆုိတာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၊ တရားစီရင္ေရး ၊ ဥပေဒျပဳေရး မ႑ိဳင္ေတြရဲ့ ေအာက္က အဖြဲ႔စည္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္ ။ စစ္တပ္ ထဲ က စစ္သားတစ္ေယာက္ အတြက္ စစ္ပြဲ တစ္ခုကို တိုက္ခိုက္တဲ႔ အခါ Why ? ဘာေၾကာင္႔ တိုက္ရသလဲ ဆိုတာ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိဘူး ။ Whom ဆိုတာကိုလည္း ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိဘူး ။ကိုယ္တိုက္ရတဲ႔ တစ္ဖက္ ရန္သူဟာ ကိုယ္နဲ႔ ရန္ၿငိဳးရွိသူ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္ ၊ကိုယ္နဲ႔ တခါမွ မေတြ႔ဖူးမဆံုးဖူးသူလည္း ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မယ္ ။ ကိုယ္နဲ႔ မိတ္ေဆြ ျဖစ္ေနေပမဲ႔ ႏိုင္ငံ အတြက္ ရန္သူျဖစ္ေနလို႔ တိုက္ခိုက္ရတာေတြလည္းရွိခ်င္ရွိမယ္ ။ ေသခ်ာတာက ဘယ္သူ႔ကိုတိုက္ခို္က္ရမယ္ဆိုတာ စစ္သားေတြအတြက္ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိဘူး ။တပ္မေတာ္ ေရြးခ်ယ္ရမဲ႔ အလုပ္လည္းမဟုတ္ဘူး ။ ေနာက္ When ဆိုတဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္တိုက္မလဲ ဆိုတာလည္း စစ္သားေတြ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိဘူး ။ တိုက္ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္မွာ တိုက္ခိုက္ၾကရတယ္ ။
စစ္သားေတြ အတြက္ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ ဟာ ဘာလဲဆိုေတာ႔ How (ဘယ္လိုတိုက္ခိုက္မလဲ) ဆိုတာပဲ ။ စစ္ဘယ္လိုခ်ီမယ္ ၊ ဘယ္လို စစ္မ်က္ႏွာဖြင္႔မယ္ ၊ ဘယ္လိုတပ္ေတြ ေနရာခ်ထားမယ္ ၊ တိုက္ဆိုတဲ႔ရန္သူကို ဘယ္လိုလွည့္စားမယ္ ။ ဘယ္လို အငိုက္ဖမ္းမယ္ ။ ဘယ္လို တိုက္ခိုက္မယ္ ။ ဘယ္လိုနည္း နဲ႔ အႏိုင္ယူမယ္ ဆိုတာ ကိုသာ စစ္သားတိုင္း ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ရွိၾကတယ္ ။ စစ္သား တစ္ေယာက္ ရဲ့ အရည္အေသြး ကို ဆန္းစစ္ တဲ႔ ခါမွာလည္း How ဆိုတဲ႔ ေဘာင္တစ္ခု ၊ နယ္တစ္ခု ကို သူဘယ္လို ျဖတ္သန္း သလဲ ဆိုတာနဲ႔ ပဲ တိုင္းတာၾကတယ္ ။ စစ္ေရး ပရိယာယ္ေတြကိုဘယ္လိုသံုးခဲ႔ သလဲ ။ စစ္ပြဲေတြမွာ ဗ်ဴဟာေျမာက္ေအာင္ ဘယ္လိုစြမ္းေဆာင္ခဲ႔သလဲ ။ ဘယ္လို ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ ပါဝင္တိုက္ခိုက္ခဲ႔ သလဲ ။ ဘယ္လို စြန္႔ဝံ႔ စြန္႔စား ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔သလဲ ။ သူနဲ႔ အတူရွိေနတဲ႔ တပ္ဖြဲ႔ ဝင္ေတြ အတြက္ ၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ အတြက္ ဘယ္လို အနစ္နာ ခံ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔သလဲ ဆိုတာ ကိုသာ ၾကည့္ရတယ္ ။
ဘာလို႔ လဲ ။ ကားဘီး ေတြ ေကာင္းမေကာင္းဟာ ဘယ္ကို ဦးတည္ေမာင္းေန လဲဆိုတာ ကို ၾကည့္ၿပိးဆံုးျဖတ္ရတာမဟုတ္ဘူး ။ ဘယ္ေလာက္ အသံုးခံသလဲ ၊ ဘယ္ေလာက္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သလဲ ။ ဘယ္ေလာက္ေမာင္းႏွင္ႏိုင္သလဲ ဆိုတာကိုသာၾကည့္ၿပီးဆံုးျဖတ္ရ တာ မ်ိဳးလိုပဲ ။ Whom ဘယ္သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ရမလဲ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ က တပ္မေတာ္အလုပ္မဟုတ္ဘူး။ စစ္သားေတြ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင္႔ ထဲမွာ မရွိဘူး ။ Why (ဘာေၾကာင္႔တိုက္ခို္က္ရသလဲ) ဆိုတဲ႔ေမးခြန္းကလည္း စစ္သားေတြ အလုပ္မဟုတ္ဘူး ။ ဘယ္လိုတိုက္ခိုက္မလဲ ၊ ဘယ္လိုတိုက္ခိုက္သလဲ ဆိုတဲ႔ How သည္သာ စစ္သားေတြ ရဲ့ နယ္ပယ္ပဲ ။
ဝန္မင္း ရဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ နဲ႔ တိုက္ခိုက္တဲ႔ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္လို႔ စစ္သည္ေတြကို စြမ္းရည္ဘြဲ႔ ေပးအပ္ဖို႔ မသင္႔ဘူးဆိုတဲ႔ စကား ဟာ ... ကားတစ္စီးကို ေတာင္ကိုေမာင္းေနလို႔ ၊ ေျမာက္ကိုေမာင္းေနလို႔ ကားတာယာေကာင္း ေတြ လို႔ မသတ္မွတ္သင္႔ဘူးဆိုတဲ႔ စကားလိုပဲ ။ ေၾကာင္းက်ိဳး မဲ႔ တယ္။
စကားအေျပာအဆိုေတြ ဆင္ျခင္ႏိုင္ဖို႔ပ ါ ။ တပ္မေတာ္ထဲ ရွိေနတဲ႔ စစ္သား အားလံုး ဟာ စစ္မွု မထမ္းမေနရ စနစ္ေအာက္မွာ မလႊဲ သာ လို႔ စစ္သားလုပ္ေနမဟုတ္ ပဲ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံ အတြက္ စစ္မွုထမ္းပါမယ္ဆိုၿပီး ေဗာ္လန္တီယာ စစ္သားလုပ္ေနသူေတြ မို႔ ဝန္မင္းတို႔ ကံေကာင္းခဲ႔ တယ္မွတ္ပါ ။
ခင္ဗ်ား တို႔ လက္ေအာက္မွာ ေနေနတဲ႔ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို က်ေတာ႔ စုတ္ျပတ္သတ္ ေနတယ္ ၊ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလိုပဲ ။ ေသနတ္ခ်င္းယွဥ္ပစ္ ၊ ပုန္ကန္ ၊ ဘယ္ဥပေဒမွ လိုက္နာ စရာမလုိ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ ၊ ၿပီး ေတာ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူတဲ႔ ေကာင္ေတြက်ေတာ႔ ေဘာေျပးေျပးမေနတယ္ ။ တဖက္သတ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေတြ ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါမစ္ဆိုတာေတြ ၊ အထူးဇုန္ဆိုတာေတြ ၊ ရွန္ပိန္ခြက္တိုက္သံေတြ ကို.... ခင္ဗ်ား တို႔ ေစတနာေတြ မွန္လြန္းလို႔ ၊ ဘာမွ မသိလို႔ ၿငိမ္ခံ ေနတယ္မထင္ပါနဲ႔ ။ လြတ္လပ္ေရးရတည္း က ျဖစ္ေနရတဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး အဆံုးသတ္ပါေစေတာ႔ ၊ ေနာက္ မ်ိဳးဆက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ၊ ျမန္မာစစ္သားေတြ ျပည္တြင္း စစ္နဲ႔ ေဝးပါေစေတာ႔ ။ ကိုယ္႔ စစ္သည္ေတြ ၊ ကိုယ္႔ရဲေဘာ္ေတြ ကတုတ္က်င္း က တက္ရလည္း မနည္း ဘူး ၊ က်န္တာက သာမည ဆိုၿပီး မ်က္စိမွိတ္ ေနေန ၾကတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိထားပါ ။
ကိုယ္ ဆိုခဲ႔ တဲ႔ သစၥာ ကိုျပန္အမွတ္ရပါ ။ ကိုယ္ ကိုင္ခဲ႔ တဲ႔ အလံ ကိုယ္ျပန္ သတိရပါ ။
