ေရေျမျခားလွ်က္ ေက်ာက္ဆူးႏွစ္လက္ အပိုင္း(၂)
===========
ထိုေန႔က ခါတိုင္းေန႔မ်ားလိုပင္ မပါမျဖစ္ပစၥည္းစံုအိတ္ႏွင့္အတူ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ေနရာသို႔
ေရာက္ရွိေနရာခ်ထားၿပီးၿပီျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ယခုတာ၀န္ကာလအတြင္းအသံုးျပဳရန္ုထုတ္
ေပးထားေသာ ဖုန္း၀င္လာၿပီး ဂိတ္အ၀င္အထြက္စစ္ေဆးရန္ လာေရာက္မည့္မီဒီယာသမားမ်ားကို
စစ္ေဆးရန္တာ၀န္ေပးလာေျခသည္။
===========
ထိုေန႔က ခါတိုင္းေန႔မ်ားလိုပင္ မပါမျဖစ္ပစၥည္းစံုအိတ္ႏွင့္အတူ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ေနရာသို႔
ေရာက္ရွိေနရာခ်ထားၿပီးၿပီျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္မွာပင္ ယခုတာ၀န္ကာလအတြင္းအသံုးျပဳရန္ုထုတ္
ေပးထားေသာ ဖုန္း၀င္လာၿပီး ဂိတ္အ၀င္အထြက္စစ္ေဆးရန္ လာေရာက္မည့္မီဒီယာသမားမ်ားကို
စစ္ေဆးရန္တာ၀န္ေပးလာေျခသည္။
မိုးယံထက္တစ္ေယာက္ေတာ့ စိတ္အညစ္ႀကီးညစ္ေလသည္။ ေပါက္တူးေပါက္ဆိုရင္သာ ေပါက္လိုက္ခ်င္သည္။ အဲဒီခ်ီးထုတ္မီဒီယာသမားမ်ားႏွင့္ေတာ့ မပတ္သတ္ခ်င္..။ သို႔ေသာ္ တာ၀န္ဆိုေတာ့လည္း မပ်က္မကြက္ ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ရေတာ့မည္ေပါ့။
ထိုေန႔က ဂိတ္မွာတာ၀န္က်ေနရင္ စိတ္ေတြအညစ္ႀကီးညစ္ေတာ့သည္။ သံရံုးမွ၀န္ထမ္းမ်ားေရာ ကုမၸဏီမ်ားမွ
လူမ်ားပါ အသီးသီး လာေရာက္ၾကရာ ကိုရီးယားစကားၾကေတာ့ ရွင္းရွင္းမသိ အဂၤလိပ္လိုေျပာေတာ့လဲ
ငပိသံ ႏွင့္ ကင္မ္ခ်ီသံ အခ်င္းခ်င္းနားမလည္။ ျမန္မာလိုေျပာေတာ့လဲ ဘာေတြေျပာေနမွန္းေတာင္မသိႏွင့္
ေခၽြးေတြက ေတာက္ေတာက္က်ရင္ ေခါင္းကိုသာ တဗ်င္းဗ်င္းကုတ္မိေတာ့သည္။
လူမ်ားပါ အသီးသီး လာေရာက္ၾကရာ ကိုရီးယားစကားၾကေတာ့ ရွင္းရွင္းမသိ အဂၤလိပ္လိုေျပာေတာ့လဲ
ငပိသံ ႏွင့္ ကင္မ္ခ်ီသံ အခ်င္းခ်င္းနားမလည္။ ျမန္မာလိုေျပာေတာ့လဲ ဘာေတြေျပာေနမွန္းေတာင္မသိႏွင့္
ေခၽြးေတြက ေတာက္ေတာက္က်ရင္ ေခါင္းကိုသာ တဗ်င္းဗ်င္းကုတ္မိေတာ့သည္။
ညေနပိုင္းတြင္ေတာ့ ကမ္းနားမွ စစ္တီး၀ိုင္းသံေၾကာင့္ ကိုရီးယာစစ္သေဘၤာေရာက္ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္းသိလိုက္
ရသည္။ အေျခေနကေတာ့ေနၿမဲ နာရီ၀က္ခန္႔အၾကာတြင္ေတာ့ ခုနကတဖြဲဖြဲ၀င္လာၾကသူမ်ားက တဖြဲဖြဲျပန္
ထြက္ၾကျပန္သည္။ အကုန္ျပန္သြားၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ လူလဲဂ်ံဳးဂ်ံဳးၾကေနၿပီ။ လူပင္ပန္းသည္ထက္ စိတ္ပင္ပန္း
သည္က ပိုဆိုးသည္။ အေဆာင္ျပန္နားရန္ ျပင္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေရာက္ရွိလာေသာ ေရယာဥ္မ်ားမွာ လူမ်ား
အျပင္ထြက္မည္အသင့္ျပင္ထားပါတဲ့။
ရသည္။ အေျခေနကေတာ့ေနၿမဲ နာရီ၀က္ခန္႔အၾကာတြင္ေတာ့ ခုနကတဖြဲဖြဲ၀င္လာၾကသူမ်ားက တဖြဲဖြဲျပန္
ထြက္ၾကျပန္သည္။ အကုန္ျပန္သြားၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ လူလဲဂ်ံဳးဂ်ံဳးၾကေနၿပီ။ လူပင္ပန္းသည္ထက္ စိတ္ပင္ပန္း
သည္က ပိုဆိုးသည္။ အေဆာင္ျပန္နားရန္ ျပင္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေရာက္ရွိလာေသာ ေရယာဥ္မ်ားမွာ လူမ်ား
အျပင္ထြက္မည္အသင့္ျပင္ထားပါတဲ့။
စိတ္ေတြက ဂ်ံဳးဂ်ံဳးၾကသည္။ ခုပဲေရာက္သည္ ခုပဲလည္မည္ဆိုေတာ့မလြယ္ေၾကာပင္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ ယာဥ္တန္းႀကီးထြက္လာၿပီး ေနာက္ပိတ္ကားႏွင့္လိုက္လာေသာ အဖြဲ႔ေခါင္း
ေဆာင္က “တန္းျဖဳတ္ေတာ့ရၿပီ” ဟူေသာ အမိန္႔ရမွပင္ သက္ျပင္းေမာခ်ႏိုင္ေလေတာ့သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေရမိုးခ်ိဳး
အ၀တ္စားလဲၿပီး အိပ္လိုက္ေတာ့သည္.။ တေနကုန္ပင္ပန္းထားေတာ့ ေခါင္းခ်သည္ႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မွာ
ေနာက္ေန႔မနက္ထိပင္..။
ေဆာင္က “တန္းျဖဳတ္ေတာ့ရၿပီ” ဟူေသာ အမိန္႔ရမွပင္ သက္ျပင္းေမာခ်ႏိုင္ေလေတာ့သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေရမိုးခ်ိဳး
အ၀တ္စားလဲၿပီး အိပ္လိုက္ေတာ့သည္.။ တေနကုန္ပင္ပန္းထားေတာ့ ေခါင္းခ်သည္ႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မွာ
ေနာက္ေန႔မနက္ထိပင္..။
မနက္ႏိုးေတာ့ မိုးယံထက္တစ္ေယာက္ ကဗ်ာကယာေရမိုးခ်ိဳးရသည္.. ေရခ်ိဳးခန္းမရွိသည့္အတြက္ အေဆာင္
ျပင္မွာပင္ ျမက္ကိုေရဖ်န္းေသာ ပိုက္မွေရကိုခ်ိဳးရသည္မို့႔ လူအ၀င္အထြက္မရွိခင္ ကသုတ္ကယက္ လုခ်ိဳးရ
သည္။ ထို႔ေနာက္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္မည့္ ကားမ်ားရပ္ထားရာေနရာသို႔ အျမန္ေျပးရသည္။ မေန႔ကအိပ္ေပ်ာ္
သြားသည္မို႔ မည္သည့္ကားႏွင့္လိုက္ရမည္ကို မသိေသးမဟုတ္လား။ ဆိပ္ကမ္းေရာက္ေတာ့ ႀကီးမားေသာ
ေရယာဥ္ႀကီးနွစ္စီးက အခန္႔သား...။ လူေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပါလဲမသိဟုေတြးရင္ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္းစီ
သတင္းပို႔လိုက္သည္။ ခဏမွ်ေစာင့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႔လူစံုၿပီ။ တာ၀န္ေတြခြဲေတာ့ ကားနံပတ္ ၁၂.......။
ျပင္မွာပင္ ျမက္ကိုေရဖ်န္းေသာ ပိုက္မွေရကိုခ်ိဳးရသည္မို့႔ လူအ၀င္အထြက္မရွိခင္ ကသုတ္ကယက္ လုခ်ိဳးရ
သည္။ ထို႔ေနာက္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္မည့္ ကားမ်ားရပ္ထားရာေနရာသို႔ အျမန္ေျပးရသည္။ မေန႔ကအိပ္ေပ်ာ္
သြားသည္မို႔ မည္သည့္ကားႏွင့္လိုက္ရမည္ကို မသိေသးမဟုတ္လား။ ဆိပ္ကမ္းေရာက္ေတာ့ ႀကီးမားေသာ
ေရယာဥ္ႀကီးနွစ္စီးက အခန္႔သား...။ လူေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပါလဲမသိဟုေတြးရင္ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္းစီ
သတင္းပို႔လိုက္သည္။ ခဏမွ်ေစာင့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႔လူစံုၿပီ။ တာ၀န္ေတြခြဲေတာ့ ကားနံပတ္ ၁၂.......။
“ကဲ ညီတို႔ မင္းတို႔ထဲမွာ ဘယ္သူ အီးလိုအေကာာင္းဆံုးလဲ”
“ဟိုေကာင္ မိုးယံေကာင္းတယ္ စီအို”
“ဟာ ကိုေဇယ်ာမင္း မပို႔နဲ႔ေလ အကိုကညီ႔ထက္ေကာင္းတာေပါ့”
“မဟုတ္ဘူးညီ စီအိုေမးတာ အကိုမပါဘူး အကိုက သံရံုးအဖြဲ႔တာ၀န္”
“ကဲပါ ညီေလး ျငင္းမေနနဲ႔ေတာ့ မိုးယံထက္ ညီေလးမင္းက ကားနံပါတ္(၁)ေျပာင္းလိုက္ လမ္းေၾကာင္းက
ေရႊတိဂံု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း Junction square.... ၄နာရီအေရာက္ျပန္လာခဲ့.။ သူတို႔အဖြဲ႔ကေခါင္းေဆာင္ကိုေသ
ခ်ာေျပာညီ။ ဒင္နာတက္ဖို႔ရွိတယ္ မင္းပါတက္ရမယ္။”
“ဟုတ္စီအို”
“ဟိုေကာင္ မိုးယံေကာင္းတယ္ စီအို”
“ဟာ ကိုေဇယ်ာမင္း မပို႔နဲ႔ေလ အကိုကညီ႔ထက္ေကာင္းတာေပါ့”
“မဟုတ္ဘူးညီ စီအိုေမးတာ အကိုမပါဘူး အကိုက သံရံုးအဖြဲ႔တာ၀န္”
“ကဲပါ ညီေလး ျငင္းမေနနဲ႔ေတာ့ မိုးယံထက္ ညီေလးမင္းက ကားနံပါတ္(၁)ေျပာင္းလိုက္ လမ္းေၾကာင္းက
ေရႊတိဂံု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း Junction square.... ၄နာရီအေရာက္ျပန္လာခဲ့.။ သူတို႔အဖြဲ႔ကေခါင္းေဆာင္ကိုေသ
ခ်ာေျပာညီ။ ဒင္နာတက္ဖို႔ရွိတယ္ မင္းပါတက္ရမယ္။”
“ဟုတ္စီအို”
ကဲကားခ်ိန္းဆိုေတာ့ခ်ိန္းေပါ့..။ ဘယ္အဆင့္ ဘယ္ရာထူးမွန္းမသိတဲ့သူေတြႏွင့္ ဆက္ဆံရမွာ ဂြက်လွသည္။
ကားေပၚတက္ေနသည္က အရပ္၀တ္ေတြနဲ႔ေလ။ ကားနံပတ္(၁)ေပၚတက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ မိုးယံထက္တစ္
ေယာက္နဲနဲ အ သြားသည္။ ကားေပၚတြင္ပါေသာ လူတ၀က္ေလာက္အမ်ိဳးသမီးေတြေလ။ မိန္းမႏွင့္ မပတ္သတ္
ခ်င္၍ ရည္းစားပင္မထားေသာ မိုးယံထက္အဖို႔ေတာ့ စိတ္ညစ္ညဴးစရာပင္။ မည္သို႔မည္ပံုထိန္းရမည္မသိ...။
သတ္မွတ္ေနရာတြင္၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့.. ကပ္ရပ္ခုံမွ တစ္ေယာက္က ျပံဳးျပၿပီး စကားစလာသည္။
ကားေပၚတက္ေနသည္က အရပ္၀တ္ေတြနဲ႔ေလ။ ကားနံပတ္(၁)ေပၚတက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ မိုးယံထက္တစ္
ေယာက္နဲနဲ အ သြားသည္။ ကားေပၚတြင္ပါေသာ လူတ၀က္ေလာက္အမ်ိဳးသမီးေတြေလ။ မိန္းမႏွင့္ မပတ္သတ္
ခ်င္၍ ရည္းစားပင္မထားေသာ မိုးယံထက္အဖို႔ေတာ့ စိတ္ညစ္ညဴးစရာပင္။ မည္သို႔မည္ပံုထိန္းရမည္မသိ...။
သတ္မွတ္ေနရာတြင္၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့.. ကပ္ရပ္ခုံမွ တစ္ေယာက္က ျပံဳးျပၿပီး စကားစလာသည္။
‘Hi, I'm Yang. I'm in charge of this car.’
‘Hello, I'm Moe Yan Htet but you can call me Yan. I'll escort you today.’
(ယခုေနာက္ပိုင္းမွစ၍ အဂၤလိပ္လိုေျပာေသာစကားမ်ားကို ျမန္မာဘာသာျဖင့္သာေရးပါေတာ့မည္။
မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ေျပာျခင္းျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္း ဖတ္ရအစဥ္ေျပေစရန္လည္းေကာင္းရည္ရြယ္
ပါသည္)
‘Hello, I'm Moe Yan Htet but you can call me Yan. I'll escort you today.’
(ယခုေနာက္ပိုင္းမွစ၍ အဂၤလိပ္လိုေျပာေသာစကားမ်ားကို ျမန္မာဘာသာျဖင့္သာေရးပါေတာ့မည္။
မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ေျပာျခင္းျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္း ဖတ္ရအစဥ္ေျပေစရန္လည္းေကာင္းရည္ရြယ္
ပါသည္)
ငပိသံႏွင့္ကင္ခ်ီသံ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ေလၿပီ။ မဆိုးေတာ့ မဆိုးလွ အဆင္ေျပသည္ဟုဆိုရမည္...။ ေရွ႔က လမ္းရွင္း
ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ျပသနာမရွိလွ။ ေရာက္မည့္အခ်ိန္ႏွင့္ သြားရမည့္ေနရာ ေပးႏိုင္မည့္အခ်ိန္မ်ား
ကိုတြက္ရင္း မိုးယံထက္တစ္ေယာက္ေခါင္းေတြထူပူေနသည္။ သတ္မွတ္ေနရာေရာက္တိုင္း ဖုန္းဆက္သတင္း
ပို႔ရေသးသည္။ ေဘးနားမွ ‘ယန္’ ဆိုသူကေတာ့ စာရြက္ထဲ ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္ျခစ္လိုက္ ဖုန္းဆက္လိုက္....
ကားလမ္းေၾကာင္းၾကည့္လိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ သူ႔ကိုၾကည့္ရင္းၿပံဳးေနေလသည္။ လမ္းကရွဳပ္သျဖင့္ရင္
တမမ.. ေရႊတိဂံုကိုေတာ့ေရာက္ေခ်ၿပီ..။
ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ျပသနာမရွိလွ။ ေရာက္မည့္အခ်ိန္ႏွင့္ သြားရမည့္ေနရာ ေပးႏိုင္မည့္အခ်ိန္မ်ား
ကိုတြက္ရင္း မိုးယံထက္တစ္ေယာက္ေခါင္းေတြထူပူေနသည္။ သတ္မွတ္ေနရာေရာက္တိုင္း ဖုန္းဆက္သတင္း
ပို႔ရေသးသည္။ ေဘးနားမွ ‘ယန္’ ဆိုသူကေတာ့ စာရြက္ထဲ ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္ျခစ္လိုက္ ဖုန္းဆက္လိုက္....
ကားလမ္းေၾကာင္းၾကည့္လိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ သူ႔ကိုၾကည့္ရင္းၿပံဳးေနေလသည္။ လမ္းကရွဳပ္သျဖင့္ရင္
တမမ.. ေရႊတိဂံုကိုေတာ့ေရာက္ေခ်ၿပီ..။
“ယန္ေရ ဖိနပ္ေတြကို ကားေပၚမွာပဲခၽြတ္ခိုင္းလိုက္ပါ”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္”
“စီးသြားရင္ ဘုရားေပၚတက္တဲ့အခါ လက္ကကိုင္ထားရေတာ့ အဆင္မေျပဘူး”
“အိုေက အိုေက ေျပာလိုက္မယ္...။”
“ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္”
“စီးသြားရင္ ဘုရားေပၚတက္တဲ့အခါ လက္ကကိုင္ထားရေတာ့ အဆင္မေျပဘူး”
“အိုေက အိုေက ေျပာလိုက္မယ္...။”
ယန္ က သူ႔လူေတြကိုကိုရီးယားလိုေျပာရင္း ဖိနပ္မ်ားကိုခၽြတ္ခိုင္းလိုက္သည္။ မိုးယံထက္လဲ ဖိနပ္ကိုခၽြတ္
အရပ္၀တ္ထည့္ထားေသာအိတ္ကိုဆြဲကာ အ၀တ္လဲရန္ အိမ္သာခန္းသို႔ေျပးရေခ်သည္။ ဘုရားေပၚ္မွာက
ယူနီေဖာင္းတကားကားနင့္မသင့္ေတာ္ေလ။ အိမ္သာထဲမွထြက္လာေတာ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ မ်က္လံုးျပဴး
သြားရ၏။ ဘုရားလံုၿခံဳေရးမ်ားႏွင့္ ကိုရီးယာအဖြဲ႔တဖြဲ႔ စကားအခ်ီအခ်ျဖစ္ေနေလသည္။ ထိုေနရာကိုခပ္သြက္
သြက္ေလး လွမ္းရေခ်ေတာ့သည္။
အရပ္၀တ္ထည့္ထားေသာအိတ္ကိုဆြဲကာ အ၀တ္လဲရန္ အိမ္သာခန္းသို႔ေျပးရေခ်သည္။ ဘုရားေပၚ္မွာက
ယူနီေဖာင္းတကားကားနင့္မသင့္ေတာ္ေလ။ အိမ္သာထဲမွထြက္လာေတာ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ မ်က္လံုးျပဴး
သြားရ၏။ ဘုရားလံုၿခံဳေရးမ်ားႏွင့္ ကိုရီးယာအဖြဲ႔တဖြဲ႔ စကားအခ်ီအခ်ျဖစ္ေနေလသည္။ ထိုေနရာကိုခပ္သြက္
သြက္ေလး လွမ္းရေခ်ေတာ့သည္။
တခုခု အစဥ္မေျပျဖစ္က သူ႕ထံတြင္တာ၀န္ရွိသည္မဟုတ္လား။