လူအမ်ိဳးမ်ိဳး ဘ၀အေထြေထြ (၂)

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး ဘ၀အေထြေထြ ……… / ကိုမ်ိဳးသီဟ ( ေရွးေဟာင္းပစၥည္းခ်စ္ျမတ္နိဳးသူ ၊ စုေဆာင္းသူ )
……………………………………………………………………
တကယ္ေတာ့ ကိုမ်ိဳးသီဟနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သိကၽြမ္းရတာသိပ္မၾကာေသးပါဘူး ။ အဲဒီလို တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ သိခဲ့ၾကတာကလည္း အျပင္မွာမဟုတ္ဘဲ လူမွဳကြန္ယက္အေပၚမွာသာ သိၾကတာပါ ။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ သူတင္ျပေဆြးေႏြးေနတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေတြ႔ရျပီး သတိျပဳမိသြားတာျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ ၀ါသနာအရင္းခံရွိျပီးသားျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူတို႔ တင္ျပေဆြးေႏြးေနၾကတဲ့ ျမန္မာ့အနုလက္မွဳပစၥည္းမ်ား နဲ ႔ေရွးေဟာင္း ပစၥည္းမ်ားအေၾကာင္းေတြ ၊ အဲဒီပစၥည္းေတြရဲ ႔ ေခတ္အပိုင္းျခားသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ ႔ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားျပီး ေဆြးေႏြးေနၾကတာေတြကို အထူးစိတ္၀င္စိတ္၀င္စားမိျပီး ေလ့လာမွတ္သားေနရေတာ့တာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကိုမ်ိဳးသီဟ အေနနဲ႔ အဲဒီပစၥည္းနဲ႔ပက္သက္လို႔ ဒီေလာက္ေျပာနိဳင္တာကိုေထာက္ျပီး သူဟာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကို အေတာ္ပဲျမတ္နိဳးပံုရျပီး ကိုယ္ပိုင္စုေဆာင္းမွဳေတြလည္း ျပဳလုပ္ထားလိမ့္မယ္လို႔ တြက္ထားပါတယ္ ။

တစ္ေန႔ေတာ့ သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆံုခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ ။ အဲဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ၀ါသနာတူေတြ ဆံုေတြ႔ၾကျပီး ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေပၚက ေရွးေဟာင္းနယ္ေျမတစ္ခုဆီကို သြားေရာက္ေလ့လာၾကရင္းဆံုျဖစ္တာပါ ။ ေလ့လာတဲ့ကိစၥေတြျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ ႔ကို သူက ေန႔လည္စာလိုက္ေကၽြးျပီး သူ႔အိမ္ကိုပါေခၚသြားပါေသးတယ္ ။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူစုေဆာင္းထားတဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳ အနုလက္ရာ ပစၥည္းမ်ားနဲ ႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကို စပ္စုေလ့လာခြင့္ ရလိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ ႔သူ႔အိမ္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းနံရံမွာ ေရွးေခတ္လက္ရာ ေရႊခ်ည္တိုး ပိတ္ကားၾကီးတစ္ခုကို ေဘာင္ခတ္ျပီး ခ်ိတ္ဆြဲထားတာကို ခန္႔ညားစြာနဲ႔ ျမင္ေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အရြယ္အစား အားျဖင့္ 5 x 15 ေပေလာက္ ရွိနိဳင္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီေရႊခ်ည္ထိုးပိတ္ကားၾကီးကေန မ်က္စိလႊဲလို႔ မရေအာင္ကိုျဖစ္ေနေတာ့ပါ ။ ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို ကၽြန္ေတာ္တျခားေနရာေတြမွာလည္း ျမင္ဖူးသားပဲ ။ ဒါေပမယ့္ အခုျမင္ေတြ ႔ရတဲ့ ပိတ္ကားလိုမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို မဆြဲေဆာင္ နိဳင္ခဲ့ပါဘူး ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တျခားေနရာေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ဖုူးခဲ့တာက အခုေခတ္ထိုးထားတဲ့လက္ရာေတြ ျဖစ္ေနျပီး သစ္လြင္ေတာင့္ပေနေတာ့ သာမန္ အလွဆင္ပစၥည္း တစ္ခုကို ေတြ ႔လိုက္ရသေလာက္ပဲ ခံစားမိတာပါပဲ ။ အခု ျမင္ေတြ ႔ေနရတာက အရင္ေခတ္လူေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္သံုးျပဳခဲ့တဲ့ ပစၥည္းတစ္ခု ျဖစ္ေနျပီး တခ်ိဳ ႔ေနရာေလးေတြမွာဆိုရင္ အခ်ိန္ကာလရဲ ႔ တိုက္စားမွဳေတြေၾကာင့္ ေဆြးေျမ့ေနတဲ့ အပိုင္းေလးေတြကိုမွ ေတြ ႔ျမင္ေနရပါေသးတယ္ ။ သက္ဆိုင္ရာ ပညာရွင္တစ္ေယာက္သာဆိုရင္ ဒီပိတ္ကားၾကီးကိုၾကည့္ျပီး ေခတ္ကာလ အပိုင္းျခား ၊ ဖန္တီးျပဳလုပ္ထားတဲ့ အနုပညာအဆင့္တန္းနဲ႔ တျခားစိတ္၀င္စားဖြယ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုပါ ေျပာနိဳင္လိမ့္မယ္ထင္ပါရဲ ႔ ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့စိတ္ကို ဒီေရႊခ်ည္ထိုး ပိတ္ကားၾကီးဆြဲေဆာင္နိဳင္ခဲ့တာ မဆန္းဘူးလို႔ ဆိုရမွာပဲေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ သိရသေလာက္ ျမန္မာ့ေရႊခ်ည္ထိုး အနုပညာဟာ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ဦး ကတည္းက ေပၚထြန္းေနျပီ ျဖစ္ေပမယ့္ အေလာင္းမင္းတရားရဲ ႔သားေတာ္ ဆင္ျဖဴရွင္မင္းလက္ထက္ ယိုးဒယားက ေခၚေဆာင္လာတဲ့ လက္မွဳ ပညာသည္မ်ား ေရာက္လာျပီးေနာက္မွာမွ တရွိန္ထိုး တိုးတက္သြားတာျဖစ္တယ္လို႔ မွတ္သားရဖူးပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီေရႊျခည္တိုး ပိတ္ကားၾကီးကို ေငးေမာၾကည့္ရွဳလို႔ အားမရေသးခင္မွာပဲ ကိုမ်ိဳးသီဟက အိမ္အေပၚထပ္ကိုတက္ရေအာင္လို႔ ေခၚလာခဲ့ေတာ့ သူနဲ႔အတူ တစ္ဖြဲလံုး အိမ္အေပၚထပ္ကို လိုက္သြားၾကပါတယ္ ။ အိမ္အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ ကိုမ်ိဳးသီဟက အနံ ၁၅ ေပ နဲ႔ အလွ်ား ၄၅ ေပ ေလာက္ရွိတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းထဲ ေသာ့ဖြင့္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို၀င္ေစပါတယ္ ။ အခန္းထဲေရာက္သြားေတာ့ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ စနစ္တက်ထားရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြက ကၽြန္ေတာ္ထင္တာထက္ေတာင္ အမ်ိဳးစားစံုလင္စြာနဲ႔ စုေဆာင္းထားတာကို အံၾသမွင္သက္စြာနဲ႔ ေတြ ႔ရပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ တကယ္ကို ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ ျပသထားတဲ့ ျပတိုက္အငယ္စားေလး တစ္ခုထဲ ေရာက္ေနရသလိုပါပဲ ။ အခန္းထဲမွာေတာ့ ေခတ္အဆက္ဆက္ကျပဳလုပ္အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ထိုင္ေတာ္မူ ရပ္ေတာ္မူ ေရွးေဟာင္းဆင္းတုေတာ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ အလွဆင္သစ္သားထြင္းနတ္ရုပ္ အၾကီးငယ္ေတြ ၊ သစ္သားပန္းပုအရပ္ေတြ ၊ ေရွးေဟာင္း အေဆာက္အအံုရဲ ႔ အစိတ္ပိုင္းေတြက ျဖစ္ပံုရတဲ႔ သစ္သားပန္းပုရုပ္ၾကီးေတြ ၊ ဆင္စြယ္ကမၼ၀ါေတြ ၊ အုတ္ခြက္ဘုရား ၊ စာတိုက္ေသတၱာ ၊ ဆြမ္းအုပ္ေတြနဲ႔ တျခား ေသးေသးမႊားမႊား ပစၥည္းေတြကိုပါ တစ္ခန္းလံုးအျပည့္ စနစ္တစ္က် ခင္းက်င္းထားတာကို ေတြ ႔ရပါတယ္ ။ အခန္းထဲမွာ ရွိတဲ့ ပစၥည္း အကုန္လံုးေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အထင္ေျပာရရင္ အနွစ္တစ္ရာ၀န္းက်င္နဲ႔အထက္မွာရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳ အေမြနွစ္ပစၥည္းေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းမိပါတယ္ ။ ဒီပစၥည္းေတြက တန္ဖိုးျဖတ္ေကာင္းတဲ့ အရာေတြမဟုတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ေငြေၾကးတန္ဖိုးနဲ႔ ယွည္ျပီးမၾကည့္ရွဳဘဲ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳအနုပညာအေမြအနွစ္ တန္ဖိုးအားျဖင့္သာ ခံစားျပီး ေလ့လာျဖစ္ပါတယ္ ။

ကိုမ်ိဳးသီဟအေနနဲ႔ အခုလို႔ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳ အေမြနွစ္ပစၥည္းေတြကို ျမတ္တနိဳးတန္ဖိုးထားျပီး စုေဆာင္းထားတာေတြ ႔ရေတာ့ အေတာ္ေလးကို အားရေက်နပ္မိျပီး ကၽြန္တာ္သိခ်င္တာေလးေတြကို အားမနာနိဳင္ပဲ စပ္စုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုမ်ိဳးသီဟကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္ကေန ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳ အေမြနွစ္ပစၥည္းေတြကို စတင္စိတ္၀င္စားျပီး စုေဆာင္းျဖစ္သြားတာလဲလို႔ ေမးေတာ့ …. သူ အသက္နွစ္ဆယ္ေလာက္မွာမွ ဒါေတြကို စတင္စိတ္၀င္စားျပီး စုေဆာင္းမိသြားပါတယ္တဲ့ ။ ေနာက္ပိုင္း ခရီးေတြ သြားျဖစ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္လုလု ျဖစ္ေနတဲ႔ ေရွးေဟာင္းဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းက ပစၥည္းအပိုင္းအစေတြကို သက္ဆိုင္ရာ ဘုန္းၾကီးမ်ားမွစြန္႔လွဴတာကို လက္ခံရရွိတာလည္းရွိသလို တျခားေနရာေတြကေန ေငြေၾကးအရ ေပး၀ယ္ယူရတဲ ႔ပစၥည္းမ်ားလည္း ရွိပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္ ။ အဲဒီလို ၀ယ္ယူျပီး စုေဆာင္းထားတာက ပိုမ်ားတယ္လို႔ သိရပါတယ္ ။ ကိုမ်ိဳးသီဟက ျပည္တြင္းမွာ ရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းပစၥည္ေတြကိုသာ ရွာေဖြ စုေဆာင္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ။ ကိုယ့္ျပည္တြင္းကေန ေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျပည္ပေရာက္ေနၾကတဲ့ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားကိုလည္း ေငြေၾကးမ်ားစြာ အကုန္က်ခံျပီး ကိုယ့္ျပည္တြင္းကို ျပန္ေရာက္ေအာင္ ၀ယ္ယူစုေဆာင္းဖို႔ လည္း စိတ္ကူးထားပါသတဲ့ ။ အခုလိုေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ စုေဆာင္းထားရွိတယ္ဆိုတာကလည္း ေငြေၾကးအကုန္က်မခံဘဲ ၀ါသနာအရင္းခံစိတ္တစ္ခုတည္းနဲ ႔ကလည္း မျဖစ္ဘူးမလား ။ ဒီေတာ့ အခုလိုမ်ိဳး ေရွးေဟာင္းပစၥည္း စုေဆာင္းထားရွိနိဳင္ေအာင္ဆိုရင္ ကိုမ်ိဳးသီဟလည္း ေတာ္တာ္ေလးကို ေငြကုန္ေၾကးက်ခံျပီး စုေဆာင္းထားတာျဖစ္မွာပဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ မိသာစု၀င္မ်ားကလည္း သေဘာေပါက္ နားလည္ေပးနိဳင္အံုးမွပါ ။

ကၽြန္ေတာ္က ကိုမ်ိဳးသီဟကို အခုလိုမ်ိဳး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ စုေဆာင္းထားတာဟာ ဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ စုေဆာင္းထားရွိတာလဲလို႔ေမးေတာ့ ….. သူ ဒီပစၥည္းကို ေငြေၾကး အကုန္က်ခံျပီး စိတ္ရွည္ရွည္နဲ ႔ စုေဆာင္းထားရွိတာဟာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကို ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားျပီး စီးပြားရွာဖို႔ မဟုတ္ဘူး … တဲ့ ။ အဲဒီပစၥည္းေတြကို ခ်စ္လို႔ ၊ တန္ဖိုးထားလို႔ ၊ ေနာက္ျပီး မေပ်ာက္ပ်က္သြားေစခ်င္လို႔ ၀ယ္ယူ စုေဆာင္းထားရွိတာသာျဖစ္တယ္လို႔ေျပာပါတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း သူတို႔မွာ သားသမီးေတြ ထြန္းကားလာရင္ သူ႔တို႔ေလးေတြအတြက္ ဒီေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြကို လက္ဆင့္ကမ္းအေမြေပးသြားမယ္ ၊ တကယ္လို႔ သူတို႔ တေတြက ဒီပစၥည္းေတြ စုေဆာင္းဖို႔ ၀ါသနာမပါဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျပတိုက္တစ္ခုခုကို လွဴဒါန္းသြားမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေျပာပါတယ္ ။ ကိုမ်ိဳးသီဟရဲ ႔ အေျဖစကားကိုၾကားရေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ အားရေၾကနပ္မိသလို သူ႔ကိုလည္း ေတာ္ေတာ္ကို ေလးစားသြားမိပါတယ္ ။

ဟုတ္ပါတယ္ ။ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းနဲ ႔ပက္သက္ျပီး နွပ္နွပ္စပ္စပ္ရွိလွတဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေျပာပံုအရဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နိဳင္ငံ အတြင္းက ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအနွစ္ပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မသာမာသူ ေလာဘသမားမ်ားေၾကာင့္ ဆံုးရွဳးံကုန္ျပီလို႔ ေျပာပါတယ္ ။ တခ်ိဳ ႔ကလည္း နားမလည္လို႔ ဖ်က္ဆီးျပစ္တယ္ ေရာင္းစားတယ္ ၊ တခ်ိဳ ႔ကလည္း ေငြေၾကးေၾကာင့္ေရာင္းစားၾကတယ္ ၊ တခ်ိဳ ႔ကလည္း ေငြေၾကးလည္းရွိ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတန္ဖိုးကိုလည္းနားလည္ေပမယ့္ အမ်ိုးသားေရးစိတ္ဓာတ္ အခံမရွိလို႔ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားၾကတယ္ဆိုျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကားေနရတာပဲမဟုတ္လား ။ အဲဒီသတင္းေတြကို ၾကားၾကားေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မခ်ိတင္ကဲျဖစ္တာကလြဲလို႔ ဘာမွလုပ္နိဳင္စြမ္းမရွိခဲ့ပါဘူး ။ ကိုမ်ိဳးသီဟလို မြန္ျမတ္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအနွစ္ပစၥည္းေတြကို ေငြၾကးအကုန္က်ခံျပီး တျမတ္တနိဳး စုေဆာင္းထားရွိတာကို ေတြ ႔ရေတာ့ ေတာ္ေတ္ေလးကို ၀မ္းသာဂုဏ္ယူမိတဲဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ ကိုယ့္နိဳင္ငံ အတြင္းက ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳ အေမြနွစ္ပစၥည္းေတြ မသမာသူတို႔ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ျပည္ပကိုေရာက္ရွိသြားတာမ်ိဳး လံုး၀မလိုလားပါဘူး ။ ျပည္ပမွာ ကိုယ့္နိဳင္ငံက ယဥ္ေက်းမွဳ ပစၥည္းေတြ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားေနၾကတဲ့ သတင္းကိုၾကားရင္လည္း စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ရပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကိုယ့္နိဳင္ငံအတြင္းက ကိုယ့္တစ္မ်ိဳးသားလံုးနဲ ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳပစၥည္းမ်ားကို ျပည္တြင္းက သက္ဆိုင္ရင္ဌာနရဲ ႔ကြပ္ကဲမွဳေအာက္မွာပဲ ရွိေနေစခ်င္ပါတယ္ ။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္လည္း ကိုယ့္ နိဳင္ငံအတြင္းက ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအနွစ္ပစၥည္းမ်ားကို တန္ဖိုးထားသူ ၊ ျမတ္နိဳးတဲ့သူမ်ားလက္ထဲမွာသာ ရွိေနေစခ်င္တာပါ ။ အယုတ္စြဆံုးေျပာရရင္ ကိုယ့္နိဳင္ငံ အတြင္းမွာဆိုရင္ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးနဲ ႔ပဲရွိေန ရွိေန စိတ္ထဲမွာ ေျဖသာတာပါပဲ ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအနွစ္ပစၥည္းမ်ားကို တိုင္းတစ္ပါးေရာက္ေအာင္ ခိုးထုထ္ေရာင္းခ်ေနၾကတာေတြဟာ ဆက္လက္ရွင္သန္ ၾကီးထြားလာေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမွဳကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္အညႊန္႔ခ်ိဳးေနၾကတာနဲ႔ အတူတူပဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္မ်ိဳးသားလံုး ေလးေလးနက္နက္ သိထားၾကရမွာ မဟုတ္ပါလား ခင္ဗ်ာ ။

 ( ရန္ေနာင္စိုး )