ေသြးနဲ႕ရင္းတဲ့ေျမ(၁၀)

စစ္သည္မ်ားခ်က္ခ်င္းအားတက္လာသည္

ခမရ(၃) သည္ ေဖာက္ထြက္ကာေမာရလီေပၚသို႕ေရာက္ခဲ့ေခ်ပီ

ရန္သူသည္စစ္ကူစစ္ေၾကာင္း ေက်ာက္ေတာင္ကုန္းေပၚသို႕မေရာက္မီ သိမ္းပိုက္ႏုိင္ရန္ တရွိန္ထိုးတိုက္ေတာ့သည္။

ရဲေဘာ္မ်ားကလည္းတစ္လက္မမွေနာက္မဆုတ္ပဲၾကံ့ခံတိုက္သည္။


စင္စစိတပ္မ(၄၄) အမွတ္(၃)ေျချမန္တပ္ရင္း မွဗိုလ္မွဴး ေဇာ္၀င္းဦးေဆာင္ေသာ စစ္ေၾကာင္း(၂)သည္ ေမာရလီသို႕ ခဲယမ္းရိကၡာပုိ႕ရန္ႏွင့္ လူနာသယ္ရန္လာေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။

သို႕ေသာ္လည္း ေမာရလီအားစစ္ကူ မ၀င္လို႕မျဖစ္ေတာ့ ခလရ(၇၅) ရန္သူ ၅၀၀ ခန္႕အားရင္ဆိုင္ထားရသည္ ခလရ(၇၆)သည္လည္း တပ္ရင္းမွဴး က်ဆံုးပီး အရာရွိမ်ားအားလံုးဒဏ္ရာရထားသည္ တ၀က္ခန္႕မွာလည္းငွက္ဖ်ားဒဏ္ ဒဏ္ရာမ်ားေၾကာင့္
ၿပိဳဆင္းေတာ့မည္။ ထိုကေၾကာင့္ ခမရ(၃)သည္ မူလတာ၀န္ကိုစြန္႕လႊတ္ကာ ခလရ(၇၆)ေနရာမ်ားသို႕ လဲလွယ္လိုက္ရေတာ့သည္။

ခမရ(၃)စစိေၾကာင္း၉၂)သည္ခလရ(၇၆)ႏွင့္ပူးေပါင္းလိုက္ၿပီး ဗိုလ္မွဴး တင္ရီ၏ခလရ(၇၅)က ေမာရလီေတာင္ျခမ္းတစ္ျခမ္းလုံးေနရာယူထားရသည္။

ခလရ(၇၅) ၏ေခတၱတပ္ရင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴး တင္ရီဒဏ္ရာရသြားျပန္သည္ ခမရ(၃)စစ္ေၾကာင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴး ေဇာ္၀င္းသည္လည္း လက္နက္ၾကီးစထိမွန္မွဴေၾကာင့္ေျခေထာက္ ဦးေခါင္းတို႕တြင္ဒဏ္ရာမ်ားရရွိထားသည္။ ဗိုလ္မွဴးထြန္းျမင့္ကားဒဏ္ရာရထားတာၾကာပီ။
တပ္ရင္း(၃)ရင္းလ့ုး၏တပ္မွူးမ်ားအားလံုးဒဏ္ရာကိုယ္စီ သို႕ေသာ္မည္သူမွမေလ်ာ့

ဗိုလ္မွဴးရန္သူ ကြ်န္ေတာ္တို႕ပစ္တာနဲ႕ ေ၇ာပီးပစ္ေနတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕အပစ္ရပ္ပီး သူတို႕လက္နက္ၾကီးေနရာေတြ ရွာရေအာင္

ဗိုလ္သိန္းသန္းက တင္ျပလာသျဖင့္ ဗိုလ္မွဴးထြန္းျမင့္သည္ မိမိလက္နက္ၾကီးအားလံုးကိုအပစ္ရပ္ေစသည္။ ရန္သူသည္ေ၀ခဲြမရျဖစ္ခါ၄င္းတို႕လက္နက္ၾကီးမ်ားအား မီးကုန္ယမ္းကုန္ပစ္ခတ္ေတာ့သည္
ဗိုလ္သိန္းသန္းႏွင့္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ၾကပ္ၾကီး လွ်ံက်င္ဒါးသည္ ရန္သူ႕လက္နက္ၾကီးမီးလ်ွပ္ေနရာမ်ားအား ကတုတ္က်င္းေပၚစြန္႕စြန္႕စားစားထြက္ကာေနရာမွတ္သည္

ထို႕ေနာက္ပစ္မွတ္ေရြးခ်ယ္ကာရန္သူ႕လက္နက္ၾကီး ေနရာတစ္ခုခ်င္းစီအား မိမိရွိသမ်ွလက္နက္ၾကီးမ်ားျဖင့္စုၿပံဳပစ္ခတ္ကာတစ္ခုခ်င္းျဖိဳခ်သည္။

ခမရ(၃)သည္ရန္သူေျခကုတ္မ်ားယူထားေသာ ေက်ာက္ေတာင္ကုန္းအေရွ႕ျခမ္းသို႕တစ္ေန႕လံုး ကုတ္ကပ္တက္ကာတိုက္သည္။ရန္သူသည္ ေက်ာက္ေတာင္၏ ၃ပံု၂ပုံကိုသိမ္းပိုက္ထားသည္။
ေက်ာက္ေတာင္ေပၚမွစစ္သည္မ်ား တဲတဲသာက်န္သည္။

ေအာက္တိုဘာ ၂၅ရက္ေန႕ကိုဘယ္လိုေရာက္လာသည္မသိ တစ္ေန႕လံုးတိုက္သည္တစ္ညလံုးပစ္သည္။မဲသေ၀ါတိုက္ပဲြၾကီးသည္ ၁လာကာသည္အထိအရွိန္ျမင့္ေနဆဲ။

ေက်ာက္ေတာင္ကုန္း ေပၚတြင္ရန္သူမ်ားသည္ မိမိေျခကုပ္အားျဖိဳခ်ရန္ လက္ပစ္ဗံုးမ်ား အစုလိုက္အၿပံုလိုက္ပစ္သြင္းသည္။တကယ့္လက္တကမ္းတိုက္ပဲြ။မိုးကုန္သြားသည္ သို႕ေသာ္မိုးကုန္သြားမွန္းမသိလိုက္ ေဆာင္းေရာက္လာတာေတာ့သိသည္။
ခ်မ္းလြန္းေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ စစ္သည္မ်ားမွအေႏြးထည္ေစာင္ဆိုသည္မွာဘယ္ေနမွန္းမသိ
ငွက္ဖ်ားရဲေဘာ္မ်ားနာလန္မထူႏုိင္ ဒဏ္ရာရထားေသာရဲေဘာ္မ်ားအေအးဒဏ္ေၾကာင့္ အနာမ်ားကိုက္သည္။ သည္ၾကားထဲရန္သူမွငရုတ္သီးေညာ္ျဖင့္တိုက္သည္။ အေျခအေနကား
ဆိုးရြားလာေခ်ပီ။

ေအာက္တိုဘာ ၂၈ရက္ေန႕ နံနက္၄နာရီတြင္ ခမရ(၃) တပ္ခဲြ(၁) တပ္ခဲြမွဴး ဗိုလ္ၾကီးျမင့္စိုး လက္၀ဲဘက္မ်က္လံုးအားက်ည္ေဖာက္မွန္သည္။တပ္စုမွဴး ဗိုလ္ျမတ္ေထြးသည္တပ္ခဲြမွဴးအား ေနာက္ပိုင္းသို႕ပို႕ရန္ၾကိဳးစားသည္။

''မရေတာ့ဘူးညီေလး ထားခဲ့ေတာ့ လက္ဒဏ္ရာကလဲပုတ္ေနပီ အခုေခါင္းကိုေဖာက္မွန္ထားတယ္ ကိုယ္ကေသလူပဲ ကိုယ္ဆက္ခ်မယ္ကိုယ္က်ရင္တပ္ခဲြမွဴးတာ၀န္မင္းဆက္ယူပါ''

ဗိုလ္ၾကီးျမင့္စိုးသည္ တစ္နာရီၾကာေအာင္ဆက္လက္တိုက္ပဲြ၀င္ပီး နံနက္ ၅နာရီတြင္ အသက္စြန္႕သြားသည္။

တပ္ခဲြမွဴးတာ၀န္ကိုဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ေသာဗိုလ္ျမတ္ေထြးသည္လက္ေရြးစင္တပ္စိတ္အား ေ၇ြးထုတ္ကာကိုယ္တိုက္ဦးေဆာင္ကာ တန္ျပန္တိုက္စစ္လုပ္သည္။ပစ္က်င္းမ်ာမွခုန္ထြက္ကာ ရန္သူ႕ထံသို႕အတင္း၀င္လံုးသည္။ ဗိုလ္ျမတ္ေထြးသည္လည္းရန္သူ႕ ဒသမ ၅စက္ၾကီးထိမွန္ကာေနရာတြင္က်ဆံုးသည္။ ခမရ(၃)သည္နာမည္ၾကီး တပ္မ(၄၄)တတပ္ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ထိုးစစ္အျပဳအမူရွိေသာခံစစ္အား ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ပင္ ေဆာင္ရြက္ေလသည္။

အက်ည္းတန္လွေသာေအာက္တိုဘာ(၂၈)သည္ကုန္ဆံုးပီးေအာက္တိုဘာ(၂၉)သည္ တိုက္ပဲြမ်ားကိုသယ္ေဆာင္ကာေရာက္လာျပန္သည္။ခမရ(၃)သည္အရာ၇ွိ(၃)ဦးႏွင့္ စစ္သည္(၉)ဦးက်ဆံုးပီး အရာ၇ွိ(၄)ဦးစစ္သည္(၉၂)ဦးဒဏ္ရာရွိထားသည္။ လူေကာင္း၅၀သာက်န္ေတာ့သည္။အေျခအေနကိုဆက္ထိန္းထားႏုိင္ရန္မွာ--

ၾကယ္နီ