အာရပ္+အစၥေရး တတိယစစ္ပြဲ

(၁၉၆၇-ခုႏွစ္္၊ ဇြန္လ-၅ ရက္မွ ၁၁-ရက္ထိ)
၆ ရက္ၾကာစစ္ပြဲ
►►►►►►►►►►►►►►►►
၁၉၆၇ ေမလ(၁၈)တြင္ အီဂ်စ္သမၼတ (Nasser)နတ္ဆာက (၁၁၇)မိုင္႐ွည္လ်ားေသာ အစၥေရး+အီဂ်စ္ နယ္ျခားျဖစ္သည့္ (Gaza)ဂါဇာကမ္းေျမာင္ေဒသႏွင့္္ (Sinai)ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရ၌ တပ္စြဲထားေသာ ကုလသမဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိန္းသိမ္းေရး တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ႐ုပ္သိမ္းေပးပါဟု ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ထံ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။ ဦးသန္႔က ကုလသမဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိန္းသိမ္းေရး တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ႐ုပ္သိမ္းေပးလိုက္သည္။ ထိုတပ္႐ုပ္သိမ္းမႈေၾကာင့္ ကေနဒါႏိုင္ငံက ဦးသန္႔ကို အျပင္းထန္္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ေလသည္။ ဦးသန္႔ ကလည္း တပ္႐ုပ္သိမ္းေပး႐ုံမွတပါး ဘာမွ မတတ္ႏိုင္။ ကုလသမဂၢတပ္မ်ား ႐ုပ္သိမ္းေပးေရး/မေပးေရးသည္ အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာေပၚမွာ မူတည္သည္။ နတ္ဆာက ႐ုပ္သိမ္းေပးပါဟု ေတာင္းဆိုလာပါက ႐ုပ္သိမ္းေပးရ႐ုံသာ ႐ွိသည္။

ကုလသမဂၢတပ္မ်ား ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရႏွင့္ ဂါဇာကမ္းေျမာင္ေဒသတို႔မွ ႐ုပ္သိမ္းသြားၾကၿပီး (၄၈)နာရီအတြင္း အီဂ်စ္ႏွင့္ ဆီးရီးယားတပ္မ်ား ဝင္ေရာက္ ေနရာယူလိုက္ၾကေတာ့သည္။ ထို႔အျပင္ ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရသို႔ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ား ဝင္ေရာက္လာပါက ပစ္ခ်ရန္ ဆိုဗီယက္လုပ္ ေျမျပင္မွေဝဟင္ပစ္ (SAM)ဆမ္ဒုံးက်ည္မ်ား၊ ေရဒါမ်ား ခ်ထားလိုက္ေသးသည္။

တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားမွာ မနည္းေပ။ အီဂ်စ္စစ္သားက ႐ွစ္ေသာင္း၊ ေဂ်ာ္ဒန္ႏွင့္ ဆီးရီးယားတပ္ဖြဲ႕မ်ားပါ ေပါင္းထည့္လိုက္လွ်င္ အင္အား တစ္သိန္းေက်ာ္ ႐ွိသည္။ အစၥေရးကို အၿပီးတိုင္ ေခ်မႈန္းပစ္ဖို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က အစၥေရးႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရသည္ (၂)သန္း(၇)သိန္းသာ ႐ွိသည္။ အစၥေရးကို ဝိုင္းရံထားေသာ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ား၏ လူဦးေရသည္ သန္း(၁ဝဝ)ေက်ာ္သည္။

အစၥေရးတပ္မ်ားလည္း အီဂ်စ္နယ္စပ္ထိ ခ်ီတက္ တပ္စြဲရေလေတာ့သည္။ အာရပ္တပ္ႏွင့္ အစၥေရးတပ္မ်ားၾကားတြင္ လူသူမ႐ွိ (No Man's Land) ဗလာနယ္ေျမသာလွ်င္ ၾကားခံလ်က္ ႐ွိေနေလေတာ့သည္။ စစ္ပြဲကို မေ႐ွာင္သာေတာ့ၿပီ။ ေန႔လား ညလား နီးကပ္လာေခ်ၿပီ။

ေမလ(၂ဝ)တြင္ အစၥေရးေထာက္လွမ္းေရး ေမာ့ဆက္သည္ အစၥေရးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လီဗီအက္(႐ွ္)က တိုက္႐ိုက္ေရးသားေသာ စာတစ္ေစာင္ကို အေရးေပၚ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုမွ အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာထံ ေပးပို႔လိုက္သည္။

အစၥေရးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္။…..။"က်ဳပ္တို႔ဘက္မွ စ၍ မတိုက္လိုပါ၊ ခင္ဗ်ားတို႔တပ္ေတြ ဆိုင္းႏိုင္သဲကႏၲာရမွ မူလေနရာသို႔ ျပန္ဆုတ္ေပးရင္ က်ဳပ္တို႔တပ္ေတြကို နယ္စပ္ကေန ျပန္ဆုတ္ေပးပါမယ္။"

အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာ။…..။"က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ အေျဖကို ခင္ဗ်ားတို႔ မၾကာမီ သိရမယ္"ဟု တိုတိုႏွင့္ျပတ္ျပတ္ စာျပန္လိုက္ေလသည္။

ေမလ(၂၂)တြင္ အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာက (Aqaba)အကၠဘာပင္လယ္ေကြ႕႐ွိ (Tiran)တိုင္ရန္ ေရလက္ၾကားကို ပိတ္လိုက္သည္။ (Red Sea)ပင္လယ္နီကို ျဖတ္၍ အဖရိကႏွင့္ အာ႐ွသို႔ သြားရေသာ အစၥေရးသေဘၤာမ်ား၏ ေရလမ္းေၾကာင္း ပိတ္သြားရေလသည္။ အစၥေရးသေဘၤာမ်ားကို ပစ္ခတ္ရန္ လက္နက္ႀကီးမ်ား တပ္ဆင္ထားလိုက္သည္။ ဆည္ဝကေန ဗ်ိဳင္းေစာင့္ေနသည့္ပုံစံ အီဂ်စ္္က အစၥေရးအေပၚ က်င့္သုံးေနသည္။

အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာက အစၥေရးကို စိန္ေခၚျခင္း
---------------------------------------------------
"တိုင္ရန္ ေရလက္ၾကား႐ွိ ပင္လယ္ေရျပင္ဟာ က်ဳပ္တို႔ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံရဲ့ ေရျပင္ပိုင္နက္ ျဖစ္တယ္။ တကယ္လို႔ အစၥေရးတို႔က က်ဳပ္ ဒီလိုေျပာဆိုတာကို မေက်နပ္လို႔ စစ္ေရးျဖင့္ တုံ႔ျပန္ခ်င္သပဆိုလည္း ရတယ္။ က်ဳပ္တို႔အီဂ်စ္ကေတာ့ 'အာဟာလန္ ဝါ-ဆာဟာလန္'ပဲ (လာခဲ့ပါ…ႏႈတ္ဆက္ႀကိဳဆိုပါတယ္) ahalan wa-sahalan (hello and welcome) က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ တပ္ေတြက အစၥေရးတပ္ေတြကို အသင့္ေစာင့္ေနတယ္၊ လာခဲ့ၾက။"

ဦးသန္႔သည္ အေျခေနကို ဝင္ထိန္းရန္ အီဂ်စ္သို႔ အေရးတႀကီး သြား၍ အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ ေဖ်ာင္းဖ် ေဆြးေႏြးသည္။ သို႔ရာတြင္ နတ္ဆာက သႏၷ႒ာန္္ခ်ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဒီတစ္ခ်ီတြင္ အစၥေရးကို အျပတ္တိုက္ႏိုင္မည္ဟု ယုံၾကည္ထားသည္။

အစၥေရးႏိုင္ငံသမိုင္းတြင္ တစ္ခါမွ မႀကံဳဖူးေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ အေရးေပၚအေျခေန ဆိုက္ေရာက္ကာ အႀကီးမားဆုံး ၿခိမ္းေျခာက္ခံရမႈႀကီး ရင္ဆိုင္ေနရသည္။ တိုင္းျပည္ကို ရန္သူေတြက ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနသည္။ ေသေရး ႐ွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးေနၿပီ။ သို႔သည္တိုင္ အစၥေရးႏိုင္ငံေရးပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ေသြးမစည္းႏိုင္ၾကေသး။ တစ္ပါတီႏွင့္ တစ္ပါတီ အျပန္အလွန္ စကားနာ ထိုးၾက၊ အမနာပ အပုပ္ခ်ၾက၊ အျပစ္႐ွာၾက၊ ႏိုင္ငံေရးေဈးဆစ္ၾကႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနေလသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးအတြက္ မည္သူကမွ် မပူပန္ၾက၊ အေလးမထားၾက။ မိမိကုလားထိုင္ မေပ်ာက္ေရးကိုသာ အဓိကထားေနသည္။

အစၥေရး ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ရာဘင္သည္ စိုးရိမ္မႈလြန္ကဲၿပီး စိတ္ပန္း ကိုယ္ပန္းျဖစ္ကာ မူးလဲသည္ထိ ျဖစ္သြားသည္။ အစၥေရးတပ္မေတာ္ထဲမွာလည္း အစၥေရးတပ္ဖြဲ႕အားလုံးကို ျပတ္ျပတ္သားသား အမိန္႔ေပး ညႊန္ၾကားမည့္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း မ႐ွိ ျဖစ္ေနသည္။ သူရဲေကာင္းႀကီး မိုေ႐ွဒါယန္သည္လည္း တပ္မေတာ္မွ အၿငိမ္းစားယူၿပီး ျဖစ္ေနသည္။ သည္္အတိုင္းဆိုလွ်င္ အာရပ္စစ္တပ္ႀကီးကို အစၥေရးက ရင္ဆိုင္ေခ်မႈန္းႏိုင္ပါ့လားဟု ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ား၏ ရင္ထဲမွာ သံသယျဖစ္ေနသည္။

အစၥေရး၏ အားနည္းခ်က္ကို သိေနသျဖင့္ အာရပ္တပ္ေပါင္းစုမ်ားက တစ္ေန႔တျခား ပို၍ အတင့္ရဲလာက ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲရတြင္ အာရပ္တပ္မ်ား မ်ားသထက္ မ်ားလာေလသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္…
အစၥေရးျပည္သူတစ္ရပ္လုံး၏ အသံထြက္ေပၚလာေလသည္။

"မိုေ႐ွဒါယန္ကို ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ခန္႔အပ္ေပး"
"မိုေ႐ွဒါယန္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး"
"ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး မိုေ႐ွဒါယန္"

ေ႐ွ႕တန္းေရာက္ အစၥေရးစစ္သားမ်ားကလည္း မိုေ႐ွဒါယန္ကို ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ခန္႔အပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေနၾကသည္။ "မိုေ႐ွဒါယန္ကိုပဲ အလို႐ွိတယ္"။

ထို႔ေၾကာင့္ အစၥေရးျပည္သူ႔ဆႏၵအရ မိုေ႐ွဒါယန္သည္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ျဖစ္လာရေလသည္။
အီဂ်စ္တို႔ကလည္း မိုေ႐ွဒါယန္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ျဖစ္လာၿပီ ဆိုကတည္းက စစ္ျဖစ္ဖို႔ ေသခ်ာၿပီဟု ယူဆထားၿပီ ျဖစ္သည္။ အီဂ်စ္စစ္တပ္က "မိုေ႐ွဒါယန္၏ က်န္႐ွိေနေသးသည့္ ညာဘက္မ်က္လုံးကိုလည္း ေဖာက္ပစ္မယ္"ဟု ႀကံဳးဝါးလိုက္ေသး၏။

မိုေ႐ွဒါယန္၏ စစ္ေရးအစီအမံ
-------------------------------
အစၥေရး ေရဒီယိုမွ စကားဝွက္မ်ားျဖစ္သည့္
Love of Zion
Close Shave
Man of Work
Alternating Current
Open Window
Good Friend တို႔ကို
ထုတ္ျပန္ေၾကညာလိုက္သည္္ႏွင့္ အရန္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ဆင့္ေခၚၿပီးသား ျဖစ္သြားသည္။ အရန္တပ္မ်ားသည္ ေရာက္ရာေနရာမွ ေန၍ သတ္မွတ္ထားေသာ စုရပ္မ်ားသို႔ အျမန္ဆုံး သြားေရာက္ သတင္းပို႔ရသည္။ စုရပ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ကားႀကီးမ်ားျဖင့္ ေ႐ွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာသို႔ ပို႔ေပးေလသည္။ အရန္တပ္မ်ားသည္ ယူနီေဖာင္း ဝတ္စရာမလို၊ ႀကံဳရာဝတ္စုံျဖင့္ လိုက္ပါရသည္။ ပို႔ေဆာင္ေရးကားမ်ားကိုလည္း စုေဆာင္းစရာ မလို၊ ပုဂၢလိက ကားပိုင္႐ွင္မ်ားစြာတို႔က လိုသည္ထက္ ပိုေနေအာင္ပင္ လာေရာက္ ေပးအပ္ထားၾကေလသည္။

အစၥေရး အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး အရြယ္ေရာက္သူတိုင္း စစ္မႈမထမ္းမေနရ စစ္ထဲဆြဲသြင္းသည္။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ စာေရးဆရာ၊ အႏုပညာသမား၊ ယာဥ္ေမာင္းပါမက်န္ အရန္တပ္ထဲ စုစည္းသိမ္းသြင္းသည္။

တကယ္တမ္းမွာ အစၥေရးတပ္မေတာ္ စစ္သည္အင္အားသည္ (၅)ေသာင္းမွ (၆)ေသာင္းခန္႔သာ ႐ွိသည္။ သို႔ေသာ္ အရန္တပ္မ်ား စုစည္းၿပီး စစ္ေျမျပင္သို႔ တပ္ျဖန္႔လိုက္သည္အခါတြင္မူ စစ္သည္အင္အား (၂)သိန္း(၆)ေသာင္းေက်ာ္ အင္အားႀကီးေသာ တပ္မေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့သည္။

အစၥေရးတပ္မေတာ္သည္ ကမၻာမွာ ထူးျခားသည္။ (၂၄)နာရီအတြင္း စစ္ျပင္ႏိုင္သည္။ တပ္မ်ားကို အလြယ္တကူ ေျပာင္းႏိုင္္ ေရႊ႕ႏိုင္သည္။ တက္ႏိုင္ ဆုတ္ႏိုင္သည္။ ဖြဲ႕ႏိုင္ ေဖ်ာက္ႏိုင္သည္။ ဆန္႔ႏိုင္ ေကြးႏိုင္သည္။ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ လုံၿခံဳေရးသတိ အၿမဲ႐ွိေနေသာ တပ္မေတာ္ျဖစ္သည္။

သံခ်ပ္ကာကားမ်ား၊ တင့္ကားတပ္မ်ား၊ အေျမာက္တပ္မ်ားလည္း အားလုံး ေခတ္အမွီဆုံး အဆင့္သို႔ ေရာက္ေနသည္။

ေနာက္ထပ္ အားအထားရဆုံးေသာ တပ္မွာ ေလတပ္ျဖစ္သည္။ အစၥေရးေလတပ္တြင္ ဗုံးႀကဲေလယာဥ္ႀကီးမ်ား သိပ္မ႐ွိ။ ဗုံးႀကဲတိုက္ေလယာဥ္ငယ္ေတြကိုသာ ပဓာနထားၿပီး ဖြဲ႕စည္းထားသည္။ တစ္နာရီလွ်င္ (၁၄ဝဝ)မိုင္ႏႈန္းျဖင့္ လွစ္ခနဲေနေအာင္ ပ်ံသန္းႏိုင္သည့္ တံလွပ္ဟု အမည္ေပးထားေသာ္ ျပင္သစ္လုပ္ (Mirages)မီရတ္ခ်္ တိုက္ေလယာဥ္မ်ားကို ဝယ္ယူ အားျဖည့္ထားသည္။

ျပင္သစ္လုပ္ (Mirages) မီရတ္ခ်္ႏွင့္ (Mysteres)မစၥေတးရီ တိုက္ေလယာဥ္မ်ားကို ဆီျဖည့္ျခင္း၊ ေအာက္ဆီဂ်င္ျဖည့္ျခင္း၊ စက္ေသနတ္က်ည္ကပ္မ်ားတပ္ျခင္း၊ ေတာင္ပံေအာက္မွာ ဗုံး(၁ဝ)လုံးခ်ိတ္ျခင္း စသည္မ်ားကို (၇)မိနစ္အတြင္း အၿပီးအစီး ေဆာင္ရြက္ကာ ေလထဲသို႔ ပ်ံတက္သြားသည္ထိ လ်င္ျမန္မႈ႐ွိေအာင္ အထပ္ထပ္ခါခါ ေလ့က်င့္ထားသည္။

မိုေ႐ွဒါယန္၏ လွည့္ကြက္မ်ား
-----------------------------
ရန္သူဘက္က အစဥ္အၿမဲ အသင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ စစ္ဆင္ပါက မိမိဘက္က တပန္း႐ႈံးတတ္သည္။ ရန္သူကို အငိုက္ဖမ္းႏိုင္မွသာ စစ္ပြဲတစ္ဝက္ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ေသခ်ာမည္။ ဤပရိယာယ္ကို မိုေ႐ွဒါယန္က အေတြ႕အႀကံဳရင့္က်က္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။

ဇြန္လ(၃)ေန႔တြင္ မိုေ႐ွဒါယန္က ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားကို ဤသို႔ ေျပာၾကားလိုက္သည္။ "တိုင္ရန္ေရလက္ၾကားကို ပိတ္ဆို႔လိုက္တာဟာ အီဂ်စ္တို႔ လက္ဦးသြားတာပဲ။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္တို႔အစၥေရးအဖို႔ ခ်က္ခ်င္း စစ္ေရးအရ လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔ သိပ္ေနာက္က်သြားၿပီ။ ဒီကိစၥကို သံတမန္နည္းနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ ဘယ္လို ေျပလည္မလဲဆိုတာကိုေတာ့ ေျပာဖို႔ ေစာပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကာကြယ္ဝန္ႀကီး ျဖစ္မလာမီ အစၥေရးအစိုးရနဲ႔ သံခင္းတမန္ခင္းအရ ေျဖ႐ွင္းလက္စ ႐ွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီ ႀကိဳးစားမႈအေျဖကို ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမွာပါ။"အီဂ်စ္တို႔ စစ္အင္အား ႀကီးမားလြန္းသျဖင့္ မိုေ႐ွဒါယန္သည္ စစ္တိုက္ဖို႔ တုံ႔ဆိုင္းေနဟန္ ေတြေဝေနဟန္ ျပလိုက္သည္။

မိုေ႐ွဒါယန္က ေနာက္ထပ္ ဒုတိယလွည့္ကြက္တစ္ခု ဖန္တီးျပန္သည္။ ဤကား တျခားမဟုတ္၊ အစၥေရးတပ္မေတာ္မွ အရာ႐ွိႏွင့္ စစ္သားမ်ားစြာတို႔ကို ခြင့္ရက္႐ွည္မ်ား ေပးလိုက္ေၾကာင္း သတင္းလႊင့္သည္။ ကမၻာ့သတင္းစာမ်ားတြင္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အပန္းေျဖေနေသာ အစၥေရးစစ္သားမ်ား၏ ဓာတ္ပုံမ်ားကို အထင္အ႐ွား ေတြ႕ျမင္ရသည္။ အီဂ်စ္စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အစၥေရးအေနျဖင့္ ေလာေလာဆယ္ စစ္တိုက္ရန္ အဆင္သင့္ မ႐ွိေသးေၾကာင္း ယံုၾကည္လ်က္႐ွိသည္။

အစၥေရး၏ ေဆြးေႏြးသုံးသပ္ပုံ
------------------------------
အစၥေရးက စတိုက္လွ်င္ အစၥေရးလူထု မည္မွ် ေသမည္နည္း။

အီဂ်စ္က စတိုက္လွ်င္ အစၥေရးလူထု မည္မွ် ေသမည္နည္း။

အစၥေရးက စတိုက္လွ်င္ အစၥေရးဘက္က လူအေသအေပ်ာက္ နည္းမည္။ ရာဂဏန္းပဲ ႐ွိမယ္။ အီဂ်စ္က လာတိုက္သည့္ထိ ေစာင့္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အစၥေရးက ႏိုင္တယ္ပဲထား၊ လူအေသအေပ်ာက္(၁ဝဝဝဝ)တစ္ေသာင္းနီးပါး ႐ွိသြားမွာ ေသခ်ာတယ္။ လူဦးေရ အလြန္နည္းတဲ့ အစၥေရးႏိုင္ငံအဖို႔ လူတစ္ေသာင္း အေသခံရလွ်င္ ႀကီးစြာေသာ ဆုံး႐ႈံးမႈ ျဖစ္တယ္။

အစၥေရးတပ္မေတာ္ကို အရံတပ္ေတြ စုစည္းၿပီး အသင့္အေနထား ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအတိုင္းႀကီး အၾကာႀကီး မေနႏိုင္ဘူး။ စစ္တပ္ထဲမွာ အရပ္္သား အလုပ္သမားေတြ ပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြ ရိတ္သိမ္းဖို႔ လူမ႐ွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ သၾကားထြက္တဲ့ မုံလာဥနီေတြဟာ ေျမႀကီးထဲမွာပဲ ပုပ္ကုန္ၿပီ။ ႏိုင္ငံစီးပြားေရးဟာ ရပ္တန္႔ေနၿပီ။

အီဂ်စ္ေတြက အစၥေရး ရန္ကာကြယ္ဖို႔ ခံစစ္ပါလို႔ ေျပာတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ ဆိုင္းႏိုင္ကႏၲာရသို႔ ႐ုတ္တရက္ အလုံးအရင္းနဲ႔ ေရာက္လာၾကတာလဲ။ ခံစစ္အေနထားကေန ထိုးစစ္အေနထားကို မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းသြားႏိုင္ပါတယ္။ အီဂ်စ္တို႔ သေဘာထားက အစၥေရးကို အႏိုင္တိုက္ႏိုင္မယ္လို႔ တြက္ၿပီးသားပါ။

ဇြန္လ(၄)ရက္ေန႔တြင္ အစၥေရး အစိုးရအဖြဲ႕ တံခါးပိတ္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ထိုေဆြးေႏြးပြဲသို႔ မိုေ႐ွဒါယန္္ ပါဝင္လာၿပီ ျဖစ္သည္။ မိုေ႐ွဒါယန္သည္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးတာဝန္ကို ယူထားသည္မွာ (၄)ရက္သာ ႐ွိေသးသည္။ ထိုေဆြးေႏြးပြဲ၏ ရလာဒ္ကို မည္သူကမွ် မသိ၊ ဘာသတင္းမွလည္း မထုတ္ျပန္။ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ျဖန္….

1967 ဇြန္လ 5 ရက္ေန႔ နံနက္ေစာေစာ...
အစၥေရး ေလတပ္စခန္းမွ ျပင္သစ္လုပ္ (Mirages) မီရတ္ခ်္ႏွင့္ (Mysteres)မစၥေတးရီ တိုက္ေလယာဥ္မ်ား တစ္သုတ္ၿပီး တစ္သုတ္ ေျမထဲပင္လယ္ေပၚသို႔ ပ်ံတက္သြားၾကေလသည္။ ေျမထဲပင္လယ္ေပၚသို႔ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ အေ႐ွ႕ဘက္ ေကာင္းကင္ မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းမွ ေနဝန္းနီက ေပၚထြက္စျပဳေနၿပီ။ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္ (၁၉၆)စီးတို႔ ဦးတည္ပ်ံသန္းေနသည့္ အရပ္မွာ အေနာက္ဘက္႐ွိ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံသို႔။ ပ်ံသန္းရာ လမ္းေၾကာင္းမွာ ေျမထဲပင္လယ္ ေရျပင္ေပၚကေန ျဖစ္သည္။ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ားသည္ ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရေပၚမွ ပ်ံသန္း၍ မသြား။ ထိုပ်ံသန္းမႈကို အီဂ်စ္တို႔ မသိေစခ်င္၍ ေျမထဲပင္လယ္ေပၚကေန တမင္ ပ်ံသန္းသြားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္အုပ္စုမ်ားသည္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ပစ္မွတ္မ်ားေပၚသို႔ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္ႏိုင္ရန္အတြက္ ပင္လယ္ေရမ်က္္ႏွာျပင္ေပၚမွ ေပ(၃ဝ)ထက္ ပိုမျမင့္ေစဘဲ ခပ္နိမ့္နိမ့္ ပ်ံသန္းသြားၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ အီဂ်စ္ေရဒါမ်ားက ၄င္းတို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာမႈကို ႀကိဳတင္ဖမ္းယူ မသိ႐ွိေစလိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္အုပ္စုမ်ားသည္ ႏိုင္းျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသကို ေရာက္ေသာခါ အဂၤလိပ္အကၡရာ(U)ပုံစံ ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္ၿပီး အီဂ်စ္ႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္ (Cairo)ကိုင္႐ိုၿမိဳ႕အနီးသို႔ ဦးတည္သြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ အီဂ်စ္စံေတာ္ခ်ိန္(7:45) (အစၥေရးစံေတာ္ခ်ိန္ 8:45) ႐ွိိေနၿပီ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အီဂ်စ္ေလယာဥ္မွဴးတို႔မွာ နံနက္စာစား၊ ေကာ္ဖီေသာက္ ေကာင္းေနၾကဆဲ။

အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ား ကိုင္္႐ိုၿမိဳ႕ ေကာင္းကင္ေပၚ ေဝါခနဲ႔ ေရာက္လာေတာ့မွ ကိုင္႐ိုေလဆိပ္ ေလေၾကာင္းေမွ်ာ္စင္ေပၚက တပ္လွန္႔ဥၾသဆြဲသံမ်ား အဆက္မျပတ္ ေပၚထြက္ေလာေတာ့သည္။ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ား အီဂ်စ္ေလေၾကာင္းပိုင္နက္ထဲသို႔ ေရာက္လာၿပီဟူေသာ အႏၲရာယ္အခ်က္ေပးသံ ျဖစ္သည္။ အီဂ်စ္တိုက္ေလယာဥ္မွဴးမ်ားသည္ မိမိေလယာဥ္မ်ားဆီးသို႔ အေျပးအလႊား သြားၾကေလသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ ယူနီေဖာင္းဝတ္စုံကိုပင္ မဝတ္ရေသး။ အီဂ်စ္တို႔ သိပ္ေနာက္က်သြားေလၿပီ။ အီဂ်စ္တိုက္ေလယာဥ္မ်ား ကြင္းေပၚမွ စက္မႏႈိးလိုက္ရခင္ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ားက အီဂ်စ္ေလယာဥ္ကြင္း႐ွိ အစီအရီ ရပ္နားေနသည့္ အီဂ်စ္တို႔၏ ဆိုဗီယက္လုပ္ MIG တိုက္ေလယာဥ္မ်ားေပၚသို႔ ဗုံးႀကဲခ်ေလသည္။ အီဂ်စ္ေလယာဥ္မ်ား မီးေလာင္ေပါက္ကြဲ ပ်က္စီးေလသည္။ ေလယာဥ္ေျပးလမ္း၊ သိုေလွာင္႐ုံေတြကိုပါ ဗုံးႀကဲခ်သည္။ အစၥေရးေလယာဥ္မ်ားက ပစ္မွတ္မ်ားေပၚသို႔ သုံးႀကိမ္သုံးခါ တစ္ေက်ာ့ၿပီးတစ္ေက်ာ့ ၊ တစ္သုတ္ၿပီး တစ္သုတ္ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ တစ္သုတ္လွ်င္ တိုက္ေလယာဥ္(၄)စီး ပါဝင္သည္။ (၂)စီးက ဗုံးႀကဲသည္။ က်န္(၂)စီးက စက္ေသနတ္ျဖင့္ ေမႊသည္။ ေလယာဥ္ေျပးလမ္း ပ်က္စီးသြားသည့္အတြက္ မပ်က္စီးဘဲ က်န္႐ွိသည္ ေလယာဥ္မ်ားမွာလည္း မပ်ံတက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ အီဂ်စ္တိုက္ေလယာဥ္ အစီး(၂ဝ)ကလည္း ခက္ခက္ခဲခဲၾကားက ပ်ံတက္လာႏိုင္ေသးသည္။ ထိုပ်ံတက္လာတဲ့ အီဂ်စ္တိုက္ေလယာဥ္မ်ားကိုလည္း အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ားက စက္ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ရာ မီးေလာင္ၿပီး ေျမျပင္သို႔ ထိုးက် ပ်က္စီးသြားေလသည္။

အီဂ်စ္တိုကလည္း ေလယာဥ္ပစ္အေျမာက္မ်ားနဲ႔ အစၥေရးေလယာဥ္မ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ မပစ္ႏိုင္။ ဆိုဗီယက္လုပ္ SAM(ဆမ္)ဒုံးက်ည္မ်ားျဖင့္ ပစ္ေသာ္လည္း ထိေရာက္မႈမ႐ွိ။

အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္တို႔သည္ မိနစ္(၈ဝ)ၾကာ စိတ္တိုင္းက် ေမႊေႏွာက္ တိုက္ခိုက္ၿပီးေသာအခါ အေျခစိုက္စခန္း(၁၉)ခုႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ အီဂ်စ္ေလတပ္ႀကီးတစ္ခုလုံး တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္ ေျမျပင္ေပၚတြင္ ျပားျပားဝပ္ ဇီဝိန္ခ်ဳပ္သြားေလေတာ့သည္။

အီဂ်စ္ကို သြားေရာက္ တိုက္ခိုက္စဥ္(၂၅)မိနစ္ကာလအတြင္း အီဂ်စ္တို႔ မ႐ႈမလွ ခံေနရခ်ိန္တြင္ အျခားေသာ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္စုမ်ားက ေဂ်ာ္ဒန္၊ ဆီးရီးယား၊ အီရတ္ႏိုင္ငံမ်ား႐ွိ ေလယာဥ္ကြင္းမ်ားကို တၿပိဳင္တည္း ဗုံးႀကဲျပန္သည္။ အီဂ်စ္ေလယာဥ္ကြင္း(၁၉)ခု အပါဝင္ အာရပ္တို႔၏ ေလယာဥ္ကြင္း(၂၅)ခုကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့သည္။

ပ်က္္စီးသြားေသာ အာရပ္တို႔၏ ေလယာဥ္မ်ားမွာ-
အီဂ်စ္ေလယာဥ္=400 စီး
ေဂ်ာ္ဒန္ေလယာဥ္=35 စီး
ဆီးရီးယားေလယာဥ္=60 စီး
အီရတ္ေလယာဥ္=15 စီး
လက္ဘႏြန္ေလယာဥ္=1 စီး

အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ား အီဂ်စ္ေကာင္းကင္ယံကို စိုးမိုးၿပီ
--------------------------------------------------------------
အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ားသည္ စနစ္တက် ႀကိဳတင္တြက္ခ်က္္ အကြက္ခ်ထားၿပီးမွ သြားေရာက္တိုက္ခိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေလယာဥ္ တစ္အုပ္္စုႏွင့္ တစ္အုပ္စုသည္ ကြင္းမွ ပ်ံတက္သြားသည့္ အခ်ိန္ခ်င္း မတူညီၾက။ သို႔ရာတြင္ ပစ္မွတ္အသီးသီး ေပၚသို႔ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေရာက္႐ွိသည့္္အခ်ိန္ တူညီေလသည္။ အီဂ်စ္တို႔ အလစ္ငိုက္မိကာ ေခ်မႈန္းခံရေလသည္။ ဇြန္လ(၅)ရက္ေန႔ တစ္ေန႔တည္းမွာပင္ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မွဴး တစ္ဦးလွ်င္ (၈)ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ရန္သူ႔စခန္းသို႔ သြားေရာက္္ ဗုံးႀကဲတိုက္ခိုက္သည္္။ အစၥေရးဘက္မွ တိုက္ေလယာဥ္(၁၉)စီး ဆုံး႐ႈံးသည္္။ ေျမျပင္မွ တုံျပန္ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အီဂ်စ္ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံး စိုးမိုးထားလိုက္ႏိုင္သည္။

ေျမျပင္မွာလည္း အီဂ်စ္တပ္္ေတြ ေထာင္းလေမာင္းေၾက
-----------------------------------------------------
ဤသို႔ အစၥေရးတို႔ ေလေၾကာင္းမွ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္္ အာရပ္တို႔၏ ေလတပ္ႀကီး လက္တံ႐ွည္ ႐ိုက္္ခ်ိဳးခံရကာ ျပားျပားဝပ္သြားေအာင္ ဖ်က္္ဆီးခံလိုက္ရၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရခ်င္း အစၥေရးေျမျပင္တပ္မ်ားအေနျဖင့္ အီဂ်စ္ေလတပ္၏ အႏၲရာယ္ကို လုံးဝ စိုးရိမ္းစရာမလိုေၾကာင္း မိုေ႐ွဒါယန္က သိလိုက္ၿပီ။ မိုေ႐ွဒါယန္က စစ္ေၾကာင္းႀကီး (၃)ေၾကာင္းခြဲ၍ ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရ႐ွိ အီဂ်စ္စစ္တပ္ႀကီးကို တိုက္ခိုက္ရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ ပထမစစ္ေၾကာင္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တာလ္ ဦးစီးသည္။ ဒုတိယစစ္ေၾကာင္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ယိုဖီ ဦးစီးသည္။ တတိယစစ္ေၾကာင္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအရီယယ္ ႐ွရြန္ ဦးစီးသည္။ စစ္ေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းစီတြင္ အင္အား(၁၅ဝဝ)စီ ဖြဲ႕ထား၍ ေ႐ွ႕တန္းေရာက္ စစ္သည္အင္အားမွာ (၄၅ဝဝဝ)ေလးေသာင္းခြဲ ျဖစ္သည္။ အီဂ်စ္တို႔ အင္အားက စစ္သည္ေပါင္း(၈ဝဝဝဝ)႐ွစ္ေသာင္း႐ွိသည့္ ႐ွစ္ေခါဘဏီ တပ္ႀကီးျဖစ္သည္။ (ေခါဘဏီ=တစ္ေသာင္း) (႐ွစ္ေခါဘဏီ=႐ွစ္ေသာင္း)

အစၥေရးၾကည္းတပ္မ်ား စတင္ခ်ီတက္ခ်ိန္မွာ နံနက္(၈)နာရီ(၁၅)မိနစ္။ ပထမစစ္ေၾကာင္းက ဂါဇာကမ္းေျမာင္ေဒသ႐ွိ အီဂ်စ္တို၏ ခံစစ္ေၾကာင္းႀကီးကို ထိုးေဖာက္္ႏိုင္ခဲ့သည္။ အီဂ်စ္တပ္မ်ား အစၥေရးတို႔၏ ထိုးစစ္ကို ႀကံ့ႀကံ့မခံႏိုင္ေတာ့။ အစၥေရးတို၏ တာေဝးပစ္ အေျမာက္မ်ား ထိမွန္ခံထားရ႐ုံျဖင့္ အေတာ္ အင္အားေပ်ာ့ေနခဲ့ၿပီ။ ဂါဇာကမ္းေျမာင္ေဒသမွ ေျမထဲပင္လယ္ကမ္းေျခအတုိင္း စူးအက္တူးေျမာင္းသို႔ ထိုးေဖာက္သြားႏိုင္ခဲ့သည္။ အီဂ်စ္တို႔၏ ဆိုဗီယက္လုပ္ SAM ဒုံးက်ည္ စခန္းႀကီးမ်ားကိုလည္း ေျမလွန္ဖ်က္ဆီးေလသည္။ နတ္ဆာ၏ အားအထားရဆုံး အီဂ်စ္ တင့္ကားတပ္္ႏွင့္ သံခ်ပ္ကာကားတပ္မ်ား ကိုယ္လြတ္႐ုန္း ထြက္ေျပးၾကရေလသည္။ က်န္စစ္ေၾကာင္းႀကီး ႏွစ္ေၾကာင္းကလည္း နီဂ်စ္ေဒသမွ ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရကို ျဖတ္၍ စူးအက္ပလယ္ေကြ႕ကမ္းေျခအေရာက္ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္သြားေလသည္။

အစၥေရးတို႔၏ မုန္တိုင္းစစ္ႀကီး တရၾကမ္းတိုက္ခိုက္ၿပီး ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရတြင္ အီဂ်စ္တို႔၏ စစ္ယႏၲရားႀကီး တစ္ခုလုံးမွာ အပ်က္အစီး အက်အဆုံးမ်ားစြာ ဖ႐ုံဖရဲ ျဖစ္သြားခဲ့ေလၿပီ။ မီးေလာင္ပ်က္စီးေနေသာ အီဂ်စ္တို႔၏ ဂ်စ္ကားမ်ား၊ စစ္ကားမ်ား၊ ထရပ္ကားမ်ား၊ သံခ်ပ္ကာကားမ်ား၊ တင့္ကားမ်ားကို ျမင္မေကာင္းေအာင္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ က်ဆုံးက်န္ရစ္ေသာ ေထာင္ခ်ီေသာ အီဂ်စ္စစ္သားမ်ား၏ အေလာင္းမ်ားသည္ ေနရာတိုင္းမွာ ေထာင္ပုံရာပုံ ျဖစ္ေနေလသည္။ အဖမ္းခံရေသာ အီဂ်စ္စစ္သားမ်ားသည္လည္း နည္းနည္းပါးပါး မဟုတ္။ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ ႐ွိသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အီဂ်စ္စစ္သားမ်ားသည္ လက္နက္မခ်၊ အဖမ္းမခံဘဲ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕လွသည္ ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရထဲ ေျခဦးတည့္ရာ ထြက္ေျပးေနၾကရင္း အစာျပတ္ ေရျပတ္ျဖစ္ကာ ပူျပင္းလွသည့္ ေနေရာင္ေအာက္တြက္ အသက္ေပ်ာက္ကုန္ၾကရသည္။ စူးအက္တူးေျမာင္းသို႔ အေရာက္ျပန္ေျပးႏိုင္ေသာ စစ္သားမ်ားသာ အသက္႐ွင္ခြင့္ ရသြားၾကသည္။

ဇြန္လ(၇)ရက္ေန႔တြင္ တိုင္ရန္ေရလက္ၾကားသည္ လမ္းပြင့္သြားေလသည္။ ေရလက္ၾကားသို႔ ပထမဦးဆုံး ခုတ္ေမာင္း ဝင္ေရာက္သည့္ သေဘၤာကား အစၥေရး ေရတပ္တိုက္သေဘၤာမ်ား ျဖစ္ေလသည္။

ေဂ်႐ုဆလင္ကို သိမ္းပိုက္ျခင္း
------------------------------
ဇြန္လ(၇)ရက္ေန႔တြင္ (Jerusalem) ေဂ်႐ူဆလင္ၿမိဳ႕ အေ႐ွ႕ဘက္ျခမ္း ေဂ်ာ္ဒန္တပ္မ်ားကို တိုက္ခိုက္သည္။ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္ရာတြင္ ဘာသာေရးအရာ အလြန္မြတ္ျမတ္ထားေသာ အေဆာက္အဦးမ်ား ပ်က္စီးမည္စိုးသျဖင့္ အစၥေရးက လက္နက္ႀကီးမ်ား မသုံးဘဲ တိုက္ခိုက္ရသည္။ ဘာသာေရးအရ ျမင့္ျမတ္ေသာ ေနရာမ်ားကို က်ည္တစ္ခ်က္မွ် မထိေစဘဲ ခက္ခက္ခဲခဲ တိုက္ခိုက္ရသည္။ အစၥေရးတို႔၏ တိုက္ခိုက္မႈကို ၾကာ႐ွည္မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ထိုေန႔နံနက္ပိုင္းတြင္ ေဂ်ာ္ဒန္တပ္မ်ား အေျခအေနမလွသျဖင့္ ဆုတ္ခြာသြားရေလသည္။ ေန႔လည္(၂)နာရီတြင္ မိုေ႐ွဒါယန္သည္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ရာဘင္ႏွင့္အတူ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ေဟာင္းသို႔ အမိုးဖြင့္ဂ်စ္ကားျဖင့္ ေရာက္လာသည္။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔၏ ေ႐ွးေဟာင္းသမိုင္းဝင္ႀကီးျဖစ္ေသာ Wailing Wall (ျမည္္တမ္းငိုညဥ္း)တံတိုင္းႀကီးသို႔ ေ႐ွးဦးစြာ သြားေရာက္သည္။ မိုေ႐ွဒါယန္က စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚတြင္ ေဘာလ္ပင္ျဖင့္ "အစၥေရးႏိုင္ငံေတာ္၌ ယခုခ်ိန္မွစ၍ စစ္မွန္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အစဥ္ထာဝရ လႊမ္းမိုးပါေစေသာ္"ဟူ၍ စာတစ္ေၾကာင္း ေရးလိုက္ၿပီး တံတိုင္းႀကီး၏ ေက်ာက္တုံးႀကီးမ်ားၾကားသို႔ ထိုးညႇပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ ထုံးတမ္းစဥ္လာအရ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆုေတာင္းလိုက္ေလသည္။

"We have returned to the holiest of our holy places, never again to part from it."

"အျမင့္ျမတ္တက အျမင့္ျမတ္ဆုံး ဘုရား႐ွင္ေျမသို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျပန္ေရာက္လာပါၿပီ။ ဤေနရာမွ ေနာက္တစ္ဖန္ ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲခြာေတာ့ပါ။ ထာဝရဘုရားသခင္ကို ကတိသစၥာစကား ဆိုပါ၏"

မိုေ႐ွဒါယန္္က ကတိသစၥာဆိုလိုက္ၿပီးေနာက္ အစၥေရးစစ္သားမ်ားသည္ အစုံပါေသာ လက္ဖဝါးျဖင့္ တံတိုင္းႀကီးကို ထိကိုင္ရင္း နဖူးဦးတိုက္ၾကသည္။ ၿပီးမွ တံတိုင္းႀကီးကို နမ္း႐ႈပ္လိုက္ၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးတို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက အလြန္လိုလား ေတာင့္တခဲ့ရေသာ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕သည္္ အစၥေရးတို႔လက္ထဲ လုံးလုံးက်ေရာက္သြားေလသည္။

ေဂ်ာ္ဒန္ဘုရင္ ဟူစိန္၏ မဟာအမွား
------------------------------------
ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ အသိမ္းခံရေသာ ဇြန္လ(၇)ရက္ေန႔တြင္ ေဂ်ာ္ဒန္ဘုရင္ ဟူစိန္က ကုလသမဂၢဖ်န္ေျဖမႈကို လက္ခံရေလသည္။ ေဂ်ာဒန္ဘုရင္သည္ အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာ ေသြးေဆာင္မႈေၾကာင့္ စစ္ပြဲတြင္ ပါဝင္လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အစၥေရးတို႔ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ရေသာအခါ ေဂ်ာ္ဒန္စစ္တပ္မ်ားမွာ စနစ္တက် ျပင္ဆင္မႈမ႐ွိသည္ျဖစ္၍ အလူးအလဲ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ရသည္။ ေဂ်ာဒန္ဘုရင္ ဟူစိန္ကိုယ္္တိုင္က "ဒီတစ္ခ်ီလည္း ကြဲခဲ့ရျပန္ၿပီ၊ ေဂ်ာ္ဒန္စစ္သား(၁၅ဝဝဝ) က်ဆုံးခဲ့ရပါသည္၊ စစ္လက္နက္မ်ားလည္း ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရသည္"ဟု စိတ္ပ်က္စြာ ဆိုေလသည္။

အေနာက္ကမ္းေဒသေန ပါလက္စတိုင္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ အစၥေရး၏ သိမ္းပိုက္ခံေအာက္မွာ မေနလို႔ေတာ့သျဖင့္ ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုင္ငံထဲသို႔ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ ေျပာင္းေရႊ႕ခိုလႈံလာၾကာေတာ့သည္။ ယာယီတဲမ်ားထိုးတာ ျဖစ္သလိုေန ျဖစ္သလို စားၾကရသည္။ နဂိုကတည္းက စစ္႐ႈံး၍ ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနရသည့္ ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုင္ငံသည္ ပါလက္စတိုင္း ဒုကၡသည္မ်ားေၾကာင့္ တစ္ပူေပၚ ႏွစ္ပူဆင့္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ထိုသိန္းခ်ီေသာ ပါလက္စတိုင္းလူမ်ိဳးမ်ား၏ စားဝတ္ေနေရး ျပန္လည္္ေနရာခ်ထားေရးကို ေဂ်ာ္ဒန္တစ္ႏိုင္ငံတည္းကလည္း ေျဖ႐ွင္းမေပးႏိုင္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ပါလက္စတိုင္းႏိုင္ငံ ေပ်ာက္သြားေလသည္။

အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာ စစ္ရပ္စဲေရး လက္ခံလိုက္ရျခင္း
---------------------------------------------------------
ဇြန္လ(၈)ရက္ေန႔တြင္ အီဂ်စ္သမၼတ နတ္ဆာက ကုလသမဂၢ၏ အတိုက္ခိုက္ရပ္္စဲေရး ဖ်န္ေျဖမႈကို လက္ခံလိုက္ရေတာ့သည္။ လက္မခံလို႔လည္း မရ။ ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲာရ စစ္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အီဂ်စ္တပ္မ်ား အ႐ႈံးႏွင့္သာ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီး ေထာင္းလေမာင္းေၾကေနသည္။

ဂိုလန္ကုန္းျမင့္ကို သိမ္းယူျခင္း
-------------------------------
အစၥေရးက အီဂ်စ္္ႏွင့္ ေဂ်ာ္ဒန္တို႔ကို အားခဲၿပီး တိုက္ခိုက္ေနရသျဖင့္ ဆီးရီးယားကို မတိုက္ႏိုင္ေသးဘဲ ႐ွိေနသည္။ ယင္းကို "အစၥေရးက မတိုက္ရဲဘူး"လို႔ ဆီးရီးယားက ထင္ေနပုံရသည္။ ဇြန္လ(၆)ရက္ေန႔မွ စ၍ ဆီးရီးယားတို႔က (Golan Height) ဂိုလန္ကုန္းျမင့္ေပၚမွ အေပၚစီးယူကာ အေျမာက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ အစၥေရးဘက္သို႔ ပစ္ခတ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပထမ(၃)ရက္လုံးလုံး အစၥေရးက ျပန္လည္ပစ္ခတ္ျခင္း မျပဳဘဲ ဆီးရီးယား စစ္ခန္းမ်ား၏ ေနရာမွန္ကို သိ႐ွိရန္ ေစာင့္္ၾကည့္ အကဲခတ္ေနခဲ့သည္။

ဇြန္လ(၈)ရက္ေန႔တြင္ ဂိုလန္ကုန္းျမင့္႐ွိ ဆီးရီးယားတို႔၏ အေျမာက္ႀကီးမ်ားေပၚသို႔ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ားက ဗုံးႀကဲခ်သည္။ အေျမာက္ခံတပ္မ်ား ပ်က္စီးသြားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွ စ၍ အစၥေရးဘက္သို႔ က်လာေသာ အေျမာက္ဆံမ်ားလည္း သိသိသာသာ ေလ်ာ့နည္းသြားသည္။ ဇြန္လ(၉)ရက္၊ (၁ဝ)ရက္ေန႔တြင္ အစၥေရးတိုက္ေလယာဥ္မ်ားက ဂိုလန္ကုန္းျမင့္႐ွိ ခံတပ္ႀကီးကို ဆက္လက္ဗုံးႀကဲခ်ျပန္သည္။ အဂၤေတမ်ားျဖင့္ အလြန္ထူထဲ ခိုင္ခံ့စြာ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ဘန္ကာႀကီးျဖစ္၍ အလုံးစုံ ပ်က္စီးေအာင္ မဗုံးႀကဲႏိုင္ခဲ့ေပ။ အစၥေရးေလတပ္ႏွင့္္ ၾကည္းတပ္ ေပါင္းၿပီး ညႇပ္တိုက္သည္္။ ေတာင္ကမ္းပါးယံမ်ား ခက္ခဲစြာ တက္ရသည္။ မိုင္းမ်ားကိုလည္း ႐ွင္းလင္းရသည္။ အနီးကပ္ လွံစြပ္ထိုး တိုက္ခိုက္ရေသးသည္။ အစၥေရးတို႔ကို အခ်က္အခ်ာက်က် ပိတ္ဆို႔ဝန္းရံ တိုက္ခိုက္သည္။ ဆီးရီးယားတို႔ အစၥေရးတို႔ ထိုးစစ္ကို ၾကာ႐ွည္မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဆင္းေျပးရေတာ့သည္။ ထိုတိုက္ပြဲတြင္ ဆီးရီးယား စစ္သည္(၁ဝဝဝ)ေက်ာ္ က်ဆုံးၿပီး (၆ဝဝ)ခန္႔ အဖမ္းခံရသည္။ အစၥေရးစစ္သည္(၁၁၅)ေယာက္ က်ဆုံးသည္။ ဆီးရီးယားတို႔၏ လက္နက္္ႀကီး (၅ဝ%) ဖ်က္္ဆီးခံရၿပီး က်န္(၅ဝ%)မွာ အေကာင္းပကတိအတိုင္း အစၥေရးတို႔ သိမ္းယူခံရသည္္။

ဂိုလန္ကုန္းျမင့္ႀကီး အစၥေရးတို႔ သိမ္းယူလိုက္ၿပီ။ ဂိုလန္ကုန္းျမင့္ေပၚမွ (၂၅)မိုင္ခန္႔ ေဝးေသာ ဆီရီးယားႏိုင္္ငံ (Damascus) ဒမတ္စကတ္ ၿမိဳ႕ကို လက္နက္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ခ်ိန္ထားလိုက္သည္။ ဂိုလန္ကုန္းျမင့္ႀကီး သိမ္းပိုက္ရလိုက္သျဖင့္ အစၥေရး ဆီးရီးယားနယ္စပ္ ဂါလီလီေရအိုင္ႀကီးအနီး႐ွိ အစၥေရး ေက်းရြာမ်ား လုံၿခံဳမႈ ႐ွိသြားေလသည္။ ထို႔ျပင္ ဂိုလန္ကုန္းျမင့္မွ ေရအရင္းျမစ္မ်ား အစၥေရးတို႔အတြက္ မ်ားစြာ အက်ိဳး႐ွိေလသည္။

၁၉၆၇ ဇြန္လ(၅)ရက္မွ (၁၁)ရက္ထိ (၆)ရက္ၾကာ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အာရပ္-အစၥေရး တတိယစစ္ပြဲႀကီးသည္္ ၿပီးသြားေလသည္။ အစၥေရးစစ္သား ေလးေသာင္းေက်ာ္က အီဂ်စ္စစ္သား ႐ွစ္ေသာင္းေက်ာ္ အပါအဝင္ အာရပ္စစ္သား တစ္သိန္းေက်ာ္ကို ေခ်မႈန္းလိုက္ႏိုင္ေသာ စစ္ပြဲေပတည္း။

စစ္ပြဲစာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေသာအခါ အစၥေရးတို႔ သိမ္းပိုက္ထားေသာ နယ္ေျမမ်ားမ်ာ ဂါဇာကမ္းေျမာင္ေဒသ၊ ဆိုင္းႏိုင္းသဲကႏၲရႀကီး တစ္ခုလုံး၊ ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕ေဟာင္း၊ ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းေဒသ၊ ဆီးရီးယာပိုင္ ဂိုလန္္ကုန္းျမင့္ေဒသမ်ားကို သိမ္းပိုက္ရ႐ွိသည္။ ထိုသိမ္းပိုက္ရ႐ွိေသာ နယ္ေျမမ်ားသည္ အစၥေရးႏိုင္ငံထက္ (၄)ဆ က်ယ္ဝန္းသည္။

ထိုစစ္ပြဲတြင္ အစၥေရးစစ္သား (၇၇၉)ဦး က်ဆုံးခဲ့ရသည္။ အာရပ္စစ္သားမ်ား ေသာင္းဂဏန္းခ်ီၿပီး က်ဆုံးသည္။ အာရပ္တို႔ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္လွ်င္ အလြန္ပင္ နည္္းပါးလွသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ သို႔ေပမယ့္ အလြန္တရာ လူဦးေရ နည္းပါးသည္ အစၥေရးႏိုင္ငံအဖို႔ ထိုက်ဆုံးစစ္သား(၇၉၉)ဦးသည္ နည္းတယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ေပ။ စစ္သားတစ္ေယာက္ကိုပင္ အဆုံး႐ႈံးမခံႏိုင္ပါဟု မိုေ႐ွဒါယန္က ဆိုသည္္။