အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသည္ အနာဂတ္တြင္စစ္မႈမထမ္းမေနရစနစ္ က်င့္သံုးရန္လိုအပ္ေနၿပီေလာ

အေမရိကန္ၾကည္းတပ္ႏွင့္ ကမ္းတက္တပ္ဖဲြ႕မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ေတာင္းဆို
ခ်က္မ်ားႏွင့္ လိုလားခ်က္မ်ား အားလံုးကို ျဖည့္ဆည္းေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ရန္ လုံေလာက္မႈမရွိပါ။ သို႔ေသာ္လည္း အေမရိကန္ျပည္သူလူထုမွာ မုသား မ်ားျဖင့္ ေနသားတက်ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိမုသားမွာ အေမရိကန္တပ္မေတာ္တြင္ အရည္အေသြးျပည့္၀ေသာ စစ္သားမ်ားႏွင့္ စစ္သမီးမ်ားတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၿပီး ၄င္းတို႔၏စိတ္ဓာတ္မွာလည္းျမင့္မားကာ ထမ္းေဆာင္ေနရေသာ တာ၀န္မ်ားႏွင့္ နာက်င္ခံစားရမႈမ်ားမွာ မေျပာပေလာက္ဟူေသာမုသားျဖစ္ပါသည္။

အေမရိကန္ျပည္သူမ်ားမွာ စစ္ေျမျပင္သို႔သြားေရာက္တာ၀န္
ထမ္းေဆာင္ရန္ ပ်က္ကြက္လ်က္ရွိၿပီး အေမရိကန္စစ္သည္မ်ားမွာလည္း စိတ္ပ်က္ ေဒါသထြက္လ်က္ရွိပါသည္။ စစ္သည္မ်ားသည္ အီရတ္စစ္ေျမျပင္တြင္သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ပိုမို၍ ၾကာျမင့္စြာတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ရျခင္း၊ ဆံုး႐ႈံးမႈေလ်ာ့နည္းေရးနည္းဗ်ဴဟာမ်ား အလုပ္မျဖစ္ျခင္း၊ ေသာင္းက်န္းမႈႏွိမ္နင္းေရးနည္းဗ်ဴဟာမ်ား ကိုေအာင္ျမင္စြာလုပ္ေဆာင္ႏုိင္သူအလြန္နည္းပါးျခင္း၊ စစ္ေျမျပင္တြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရျခင္း၊ ၎င္းတို႔၏ မိသားစုမ်ားႏွင့္ ၾကာျမင့္စြာခြဲခြာရျခင္း စသည္တို႕အတြက္ ေဒါသထြက္ေနၾကပါသည္။

စစ္သည္အမ်ားအျပားမွာ အီရတ္ (သို႔) အာဖဂန္နစၥတန္တြင္ ႏွစ္ႀကိမ္ထက္မနည္းတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရၿပီး ၄င္းတို႕ႏွင့္သက္တူရြယ္တူ အေမရိကန္ လူငယ္ အေျမာက္အမ်ားမွာ စစ္ပြဲအတြက္ တစ္စံုတစ္ရာေဆာင္ရြက္ရျခင္းမရွိပဲ
ေအးေအးလူလူေနေနရပါသည္။ ထုိသို႔ ျဖစ္လာရျခင္း၏ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္းရင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ အၾကမ္းဖက္မႈႏွိမ္နင္းေရး စစ္ပြဲ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးတစ္ခုလံုးအား အင္အားနည္းပါးေသာ အၿမဲတမ္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားအေပၚသာ ပံုခ်ထားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ထုိအခ်က္ေၾကာင့္ပင္ စစ္သည္မ်ားတြင္ ေဒါသ၊ နာၾကည္းမႈမ်ားႏွင့္ စက္ဆုပ္႐ြံရွာမႈမ်ား တိုးပြားလာပါ သည္။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ၿခံဳကြယ္တမယ္ေမ့ဆိုေသာ စကားအတိုင္း စစ္ေျမျပင္တြင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရ ေသာ စစ္သည္မ်ားမွာ အေမရိကန္လူထု၏မ်က္စိေအာက္ တြင္ မရွိသည့္အတြက္ အေမ့ခံေနရပါသည္။ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုၾကား ကြာဟခ်က္သည္ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲကတည္းက မ်ားစြာႀကီးမားလာခဲ့ပါသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ စစ္ပြဲမ်ားတြင္ ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္ ပြဲၾကည့္သူအေနျဖင့္သာပါ၀င္ခဲ့ပါသည္။ အေမရိကန္ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္ စစ္မႈမထမ္းမေနရစနစ္ ျပန္လည္ျပဌာန္း ရန္ လိုအပ္ေနၿပီကို အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံရပါမည္။

အခ်ိဳ႕က စစ္မႈမထမ္းမေနရဥပေဒျပန္လည္ျပဌာန္းရန္မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသည္ ႐ုပ္၀တၱဳပစၥည္းသံုးစြဲမႈကိုသာ အေလးထားလြန္းၿပီး ယဥ္ေက်းမႈပိုင္းတြင္ အႀကီးအက်ယ္ယိုယြင္း လ်က္ရွိကာ ညီၫြတ္ခိုင္မာေသာ ႏုိင္ငံမဟုတ္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ဟု ေစာဒကတက္ႏုိင္ပါသည္။ အခ်ိဳ႕သူမ်ားက စစ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ၎င္းတို႔၏လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ားအေပၚ လူထုကကန္႔သတ္လာမည္ကို စိုးရိမ္ ေသာေၾကာင့္ စစ္မႈမထမ္းမေနရစနစ္က်င့္သံုးရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေစာဒကတက္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႔အျပင္ ၎င္းတို႔သည္ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲတြင္ ႐ႈံးနိမ့္စဥ္ကကဲ့သို႔ ျပည္သူလူထု၏စိတ္ဓါတ္ က်ဆင္းသြားမည္ကို စိုးရိမ္လ်က္ရွိပါသည္။

အေမရိကန္ၾကည္းတပ္ႏွင့္ကမ္းတက္တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ၎င္းတို႔၏စြမ္းေဆာင္ရည္ထက္ေက်ာ္လြန္၍ တာ၀န္ေပး ခံခဲ့ၾကရပါသည္။ ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္တြင္ အၿမဲတမ္းတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရျခင္းေၾကာင့္ စစ္သည္မ်ားႏွင့္၎င္းတို႔မိသားစု မ်ား၏ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာႏွင့္ စိတ္ပုိင္းဆိုင္ရာခံစားခ်က္မ်ား တေျဖးေျဖးထိခိုက္ပ်က္စီးခဲ့ပါသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအေနျဖင့္ အင္အားႀကီးမားေသာရန္သူကို ႐ုတ္ျခည္းတံု႕ျပန္ႏုိင္မည့္ မဟာဗ်ဴဟာအရန္တပ္ဖဲြ႕ မရွိပါ။ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးအတြက္ ၾကည္းတပ္ႏွင့္ ကမ္းတက္တပ္ဖြဲ႕ အင္အားကိုမ်ားစြာတိုးခ်ဲ႕ရန္လိုအပ္ပါသည္။လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ားတြင္ ထိုသို႕တပ္အင္အားတိုးခ်ဲ႕ရန္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္း မွာ စစ္မႈမထမ္းမေနရဥပေဒ ျပဌာန္းျခင္းသာရွိပါသည္။

ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲအၿပီးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအၾကာတြင္ အေမရိကန္တပ္မေတာ္သည္သီးျခားစံႏႈန္းတန္ဖိုးမ်ား၊ က်င့္၀တ္မ်ား၊ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားရွိေသာ]]တပ္အသိုင္းအ၀ိုင္း}}အုပ္စု တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။(တပ္မေတာ္ အိမ္ေထာင္စု အေရအတြက္သည္ စုစုေပါင္းအေမရိကန္အိမ္ေထာင္စု၏ ၀.၅%သာရွိပါသည္) ၎င္းတို႔သည္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ စစ္ပြဲမ်ားကို ၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွ ယေန႔တုိင္တိုက္ခိုက္ေပးလ်က္ရွိပါသည္။ စစ္မႈမထမ္းမေနရဥပေဒ အဆံုးသတ္ခဲ့သည့္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွစ၍ ေမရိကန္ျပည္သူမ်ားသည္ စစ္ပဲြမ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္ရန္မလိုအပ္ေတာ့ပါ။

၄င္းတို႕ ကလည္း ပတ္သတ္လိုစိတ္မရွိပါ။ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲေၾကာင့္ႏုိင္ငံအတြင္းတြင္ စစ္ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား ေရဂင္အစုိးရ အဖြဲ႕ မတိုင္မီကာလထိ ႀကီးထြားေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။ ေရဂင္အစိုးရ
သည္လည္း ျပည္သူလူထုအား စစ္ေရးကိစၥမ်ား ႏွင့္ပတ္သတ္လာေစရန္ မႀကိဳးစားခဲ့ပါ။ ျပည္သူလူထုအားႏုိင္ငံေတာ္၏ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္မပတ္သတ္ေစရန္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ထုိသို႕မသိသာဆိုးရြားမႈမ်ားေၾကာင့္ စစ္ေရးႏွင့္အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးကို မ်ားစြာထိခိုက္ခဲ့ပါသည္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ ၉^၁၁ တိုက္ခိုက္မႈျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ဘုရ္ွအစိုးရသည္ ]]အၾကမ္းဖက္မႈ ႏွိမ္နင္းေရးစစ္ပြဲ}}အားေၾကျငာခဲ့ၿပီး ရန္လုိေသာမဟာဗ်ဴဟာအသစ္ျဖစ္သည့္ ]]လက္ဦးမႈရယူေရးမဟာဗ်ဴဟာ}} (တကယ္ တမ္းတြင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရးစစ္ပြဲ)အား ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ အာဖဂန္နစၥတန္ႏွင့္ အီရတ္တြင္ စစ္ပဲြမ်ား ဆင္ႏြဲေစခဲ့ပါသည္။ အေမရိကန္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအား အာဖရိကဦးခ်ိဳေဒသႏွင့္ ဖိလစ္ပိုင္တို႔ကဲ့သို႕ အျခားေနရာမ်ားတြင္ လည္း တပ္ျဖန္႔ေစခဲ့ပါသည္။ ဘုရွ္အစိုးရသည္ ထိုသို႕က်ယ္ျပန္႕လွ ေသာစစ္ပဲြမ်ားကိုတိုက္ခိုက္ရန္ ယခင္ကတည္းက ရွိၿပီးျဖစ္ေသာ တပ္ဖဲြ႕ကိုသာသံုးစဲြခဲ့ၿပီး ရွည္ၾကာခက္ခဲေသာစစ္ပဲြ
အတြက္ ျပည္သူလူထုအားစည္းရုံးခဲ့ျခင္းမရွိပါ။

ထို႕ေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္မႈႏွိမ္နင္းေရးစစ္ပြဲဟုအမည္ခံထားေသာစစ္ပဲြ၏ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးသည္ ၾကည္းတပ္၊ ကမ္းတက္တပ္၊ ေရတပ္၊ ေလတပ္၊ ျပည္ေစာင့္တပ္ႏွင့္ အရန္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအေပၚ ဖိစီးလ်က္ရွိပါသည္။ စစ္ပြဲ၀န္ထုတ္ ၀န္ပိုးအား အေမရိကန္ျပည္သူသန္း ၃၀၀ ၏ ၁ % ထက္နည္းေသာ တပ္မေတာ္ကသာ ထမ္းထားရျခင္းျဖစ္
ပါသည္။ပိုဆိုးသည္မွာ ျပည္သူလူထုကိုစစ္ဆင္ႏႊဲေရးျပႆနာမွ ဖယ္ထုတ္ထားသည့္အတြက္ ျပည္သူအား ထည့္သြင္းစဥ္းစားရန္ မလိုပဲ စစ္ပြဲဆင္ႏဲႊရန္ပိုမိုလြယ္ကူျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဂြၽန္ဆင္ႏွင့္ နစ္ဆင္အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရေသာ စစ္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားေပၚေပါက္လာမည္ကိုလည္း စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ပါ။

သမၼတဘုရွ္၏စစ္ပြဲမ်ားသည္ အမ်ိဳးသားစစ္ပြဲအသြင္အေဆာင္ခဲ့ပါ။ တကယ္တမ္းတြင္ သမၼတဘုရွ္ေျပာၾကား ခဲ့ေသာ ]] အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ စစ္ပြဲႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနရၿပီ}} ဟူေသာ အေျပာမွာမွားယြင္းၿပီး ထုိအစား ]] အေမရိကန္ တပ္မေတာ္ကသာ စစ္ပြဲႏွင့္ရင္ဆိုင္ရၿပီး ျပည္သူလူထုကပြဲၾကည့္သူ (သို႕)စိတ္မ၀င္စားလွေသာေဘးမွရပ္ၾကည့္သူသာ ျဖစ္သည္}}ဟုဆိုပါမွ ပို၍မွန္ပါလိမ့္မည္။ ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္ စစ္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္္၍ မည္သည့္တာ၀န္ယူမႈ၊ မည္သည့္ယံုၾကည္မႈမွမရွိခဲ့ပါ။

တကယ္တမ္းတြင္ စစ္ေၾကျငာၿပီးေနာက္ ဘုရွ္အစိုးရသည္ အခြန္ေကာက္ခံမႈအား ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ၿပီး အေမရိကန္ျပည္သူ
မ်ားအား ေစ်း၀ယ္ထြက္ၿပီးသံုးျဖဳန္းၾကရန္ပင္ အားေပးခဲ့သည္။ ဘုရွ္သည္ ျပည္သူလူထု အား တုိင္းျပည္အတြက္ အနည္းငယ္မွ်ေပးဆပ္ရန္ပင္ မေတာင္းဆိုခဲ့သလို စိတ္ဓါတ္ႏွင့္အက်င့္စ႐ိုက္မ်ား
ပိုမိုေကာင္းမြန္ လာေစရန္အတြက္လည္း ျပဳျပင္ေပးခဲ့ျခင္းမရွိပါ။ ဘုရွ္အေနျဖင့္ ျပည္သူလူထုအား ေလာဘႀကီးရန္ႏွင့္ ကိုယ္က်ိဳး ၾကည့္ရန္အတြက္သာ အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳခဲ့ပါသည္။ ၎င္းအျပဳအမူမ်ားသည္ အေမရိကန္သမၼတတစ္ဦး အေနျဖင့္ စစ္ပြဲကာလတြင္ က်င့္ႀကံခဲ့ၾကသည့္ အစဥ္အလာမဟုတ္သလုိ ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္လည္း စစ္ပြဲကာလတြင္ က်င့္ႀကံ ရမည့္ အေမရိကန္တို႔၏အစဥ္အလာမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ၾကပါသည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္စစ္မႈမထမ္းမေနရစနစ္က်င့္သံုးရမည္နည္း

လက္ရွိအခိ်န္တြင္ၾကည္းတပ္ႏွင့္ ကမ္းတက္တပ္မ်ား၌ စစ္သည္အင္အားအလြန္နည္းပါးေနၿပီး စစ္သည္မ်ား အေနျဖင့္ မႏုိင္၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရသျဖင့္ စစ္မႈမထမ္းမေနရစနစ္အား မျဖစ္မေနက်င့္သံုးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ သို႕ရာ တြင္ ထုိအခ်က္သည္ စစ္မႈမထမ္းမေနရစနစ္က်င့္သံုးသင့္သည့္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားစြာအနက္မွ တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသည္ေတာင့္တင္း၍အင္အားႀကီးထြားေနေသာ ရန္သူအစစ္အမွန္ျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေနရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုရန္သူမ်ားေပၚေပါက္လာရျခင္းတြင္ ညံ့ဖ်င္းေသာႏိုင္ငံျခားေရးႏွင့္ စစ္ေရးေပၚလစီမ်ား တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ပါ၀င္ပါသည္။

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းက ကမၻာတစ္၀န္းတြင္ျဖန္႔က်က္ထားေသာ အေမရိကန္တပ္ဖြဲ႕မ်ား သည္ ႏိုင္ငံတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး၊ ခ်မ္းသာ<ကယ္၀ေရးႏွင့္ ထိုႏုိင္ငံမွ ျပည္သူလူထုမ်ားသည္အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ား၏ က်ဴးေက်ာ္မႈအား စိုးရိမ္စရာမလိုပဲေအးခ်မ္းစြာ စီးပြားရွာႏိုင္ရန္အတြက္ အကာအကြယ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ကိုရီးယားမွသည္ ဥေရာပတုိက္အထိတပ္ျဖန္႔ထားေသာ အေမရိကန္တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ထိုအေျခအေနအား ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသတြင္ အေမရိကန္စစ္အင္အား ပိုမိုလိုအပ္လာေသာအခါ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးRumsfledလက္ထက္တြင္ အေမရိကန္တပ္ဖဲြ႕မ်ားအား တစ္ဖက္သတ္႐ုပ္သိမ္းမႈက ရန္လိုမႈမ်ားအတြက္ အခြင့္အလမ္းအသစ္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါသည္။ ယခုအခါ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ မဟာဗ်ဴဟာအရန္တပ္ဖြဲ႕အျဖစ္ အဓိကအားျဖင့္ ေလတပ္ ႏွင့္ ေရတပ္ အင္အားသာရွိပါသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုၾကည္းတပ္အေနျဖင့္မူ ရန္သူအသစ္ႏွင့္ ရန္သူအေဟာင္း မ်ားအား ျပည့္ျပည့္၀၀ရင္ဆိုင္ႏုိင္ျခင္း မရွိပါ။ 

အေမရိကန္တပ္မေတာ္၏ေသာင္းက်န္းမႈႏွိမ္နင္းေရးစစ္သေဘာတရားအရ အီရတ္ႏုိင္ငံ၏ အရြယ္အစားႏွင့္ လူဦးေရတြင္ေသာင္းက်န္းမႈႏွိမ္နင္းေရးစစ္ပြဲဆင္ႏြဲရန္ စစ္သည္ေလးသိန္းမွ ငါးသိန္းအတြင္းလိုအပ္မည္ျဖစ္ေသာ္
လည္း လက္ေတြ႕တြင္မူ စစ္သည္ ႏွစ္သိန္းခန္႔သာတပ္ျဖန္႔ထားႏိုင္ၿပီး မႏိုင္၀န္ထမ္းေနရပါသည္။ ယခုႏွစ္ပိုင္းမ်ားအတြင္းတြင္ အီရတ္ႏိုင္ငံ၏ တည္ၿငိမ္မႈသည္ အခ်ိန္မေရြးပ်က္ျပားသြားႏုိင္ၿပီး ေနာင္ႏွစ္
အတန္ၾကာထိတိုင္ေအာင္ အေမရိကန္တပ္ အင္အားအမ်ားအျပား အီရတ္တြင္ရွိေနရန္လိုအပ္ေနဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။

တာလီဘန္ႏွင့္ အယ္လ္ခိုင္ဒါတပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ အာဖဂန္နစၥတန္ႏွင့္ ပါကစၥတန္တြင္ ေျခကုပ္ယူၿပီး ျပန္လည္ ေခါင္းေထာင္လာျခင္းကို တားဆီးရန္အတြက္ ေနတိုးမဟာမိတ္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္ အင္အားႏွင့္ေခါင္းေဆာင္မႈ လိုအပ္လ်က္ ရွိပါသည္။

ေျမာက္ကိုရီယားအစိုးရ၏ တည္ၿငိမ္မႈသည္လည္း မေရရာေသာအေျခအေနတြင္ပင္ ရွိေနၿပီး ေခါင္းေဆာင္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေပၚလာႏုိင္ပါသည္။ ေျမာက္ကိုရီယားကဲ့သို႕ လူတစ္စုကအာဏာကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး စနစ္တက် ေခါင္းေဆာင္အေျပာင္းအလဲအတြက္ လိုအပ္ေသာအဖဲြ႕အစည္းစနစ္ႏွင့္ အေျခခံဥပေဒ
မရွိေသာႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရးအာဏာခိုင္ၿမဲေရးအတြက္ စစ္ပဲြသည္သာေရြးစရာျဖစ္တတ္သျဖင့္ အေျခအေနမွာမေရမရာရွိေနပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း အေမရိကန္သည္ ေတာင္ကိုရီးယားရွိ အမွတ္ (၂) ေျခလ်င္တပ္မမွ အင္အားအမ်ားစုကို ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္းခဲ့ပါသည္။

လက္ရွိအေနအထားကို ေက်နပ္ႏုိင္ျခင္းမရွိသည့္အတြက္ လက္တေလာတြင္ပင္ ႐ုရွားသည္ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာအား က်ဴးေက်ာ္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔အျပင္႐ုရွားသည္ယူကရိန္းအစိုးရအား မတည္ၿငိမ္ျဖစ္ေစရန္
ေသြးထုိးေပးလွ်က္ရွိၿပီး အေမရိကန္၏အေရွ႕ ဥေရာပတြင္ ဒံုးပ်ံကာကြယ္ေရးစနစ္တပ္ဆင္မည့္ အစီအစဥ္အားလည္း စိန္ေခၚလ်က္ရွိပါသည္။႐ုရွားေရတပ္သည္လည္းအင္အားေတာင္႔တင္းေသာတပ္ဖဲြ႕အျဖစ္ တဖန္ျပန္လည္ေရာက္ရွိ
လာၿပီျဖစ္ပါသည္။သို႕တိုင္ေအာင္ အေမရိကန္တို႔သည္ဥေရာပမွ အင္အားေတာင့္တင္းေသာတပ္မႀကီး ၂ ခုအားျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းခဲ့ၿပီး ေရတပ္အင္အားအေျမာက္အမ်ားသည္လည္း ပါရွန္းပင္လယ္ေကြ႕ေဒသတြင္ တာ၀န္ယူထားရပါသည္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသည္ ထိုင္၀မ္ကြၽန္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ ယေန႔ထိတာ၀န္ယူထားရဆဲျဖစ္ပါသည္။ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔
လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္သည္ ေရတပ္အင္အားကိုအလ်င္အျမန္တိုးခ်ဲ႕လာခဲ့ရာ အထူးသျဖင့္ အသံ တိတ္ဆိတ္ေသာ ဒီဇယ္ေရငုပ္သေဘၤာတပ္ဖဲြ႕အား တိုးခ်ဲ႕လာႏိုင္ၿပီး ဆက္သြယ္ေရးၿဂိဳလ္တုအား ပစ္ခတ္ဖ်က္ဆီး
ႏုိင္စြမ္းရွိသည္အထိ တိုးတက္လာခဲ့ပါသည္။ ၾကည္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားကိုလည္း အလားတူေခတ္မွီအဆင့္ျမႇင့္တင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ ခဲ့ပါသည္။ 

သို႕တိုင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအေနႏွင့္မူ သမား႐ိုးက်စစ္ပြဲတစ္ရပ္ဆင္ႏြဲရန္အတြက္ ေတာင့္တင္းေသာ မဟာဗ်ဴဟာအရန္တပ္ မရွိပါ။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပမည္။

မူရင္းေရးသားသူ-  ထက္ေဆြဦး