တခါတုန္းက ဂ်ပန္ေခတ္မွာ

ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံအညာေဒသ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာေပါ့
ဂ်ပန္ေတြ ဝင္လာတဲ့ အခ်ိန္မို႔ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ဂ်ပန္စစ္သားေတြနဲ႔
ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနခ်ိန္ပါ
ၿမိဳ႕လည္လမ္းမႀကီးဟာ အထူးပဲ စည္ကားေနခ်ိန္ေပါ့
. . .
ျမန္မာအဖိုးအိုတစ္ေယာက္ဟာ စက္ဘီးစီးလာရင္း
ႀကီးမားလွတဲ့ တင့္ကားႀကီးေတြကို အေငးလြန္ရာက
ဂ်ပန္ဗိုလ္တစ္ေယာက္ကို ဝင္တိုက္မိပါတယ္
စက္ဘီးလည္း လဲ
အဘိုးအိုလည္း ေမွာက္
ဂ်ပန္ဗိုလ္လည္း ဖင္ထိုင္က်သြားပါတယ္
သူတို႔ဗိုလ္လဲသြားေတာ့
အနီးနားက ဂ်ပန္စစ္သားေတြ ခ်က္ခ်င္းဝိုင္းလာၾကပါေရာ
ဂ်ပန္ေတြ ရက္စက္တယ္
စရိုက္ၾကမ္းတယ္ ေဒါသႀကီးတယ္ ဆိုတာ
ေအာက္ျပည္က လူေတြက တဆင့္ၾကားၿပီးၿပီမို႔
အဖိုးႀကီးေတာ့ ဒုကၡေရာက္ၿပီဆိုၿပီး
လူေတြ ဝိုင္းၾကည့္ေနပါေတာ့တယ္
အဲ့သည့္အခ်ိန္မွာ
ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္က လဲေနရာကေနလူးလဲထၿပီး
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို
မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲၿပီး
အက်ီ ၤအတြင္းအိ္တ္ထဲက တစ္စံုတစ္ခုကို
အသဲအသန္ရွာေဖြေနပါတယ္
အားလံုးက ေသနတ္ထုတ္ပစ္ေတာ့မယ္လို႔ထင္ၿပီး
နီးရာအိမ္ထဲဝင္ေျပးၾကလို႔
လူစည္ကားတဲ့ လမ္းမအလယ္ေခါင္ႀကီးမွာ
အဖိုးႀကီးရယ္
ဂ်ပန္ဗိုလ္ရယ္
ဝိုင္းထားတဲ့ စစ္သားေတြရယ္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္
. . .
အဘိုးႀကီးဟာ ေၾကာက္လြန္းလို႔ ငုတ္တုတ္ေလး ကတုန္ကရင္ ျဖစ္ေနရာကေန
ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ လုပ္လိုက္တဲ့ အျပဳအမူေၾကာင့္
ရယ္ရမလို ငိုရမလို ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္
. . .
ဂ်ပန္ဗိုလ္က အက်ီ ၤထဲက မွတ္စုစာအုပ္ေလးထုတ္လိုက္ၿပီး
ခဏလွန္ေလ်ာရွာေဖြလိုက္ၿပီး
ေအာက္ပါ စကားလံုးကို ဂ်ပန္သံဝဲဝဲ နဲ႔
တစ္လံုးခ်င္းေျပာလိုက္ပါသတဲ့
"ေ အ ာ င ္ မ ေ လး န ာ လ ို က ္ တ ာ"
တဲ့

သူက အဘိဓာန္ ရွာတာကိုး
Inspired by the True Story