ၿပဇာတ္လို႔ေတာ့ မထင္ပါၿပီ

 Image may be NSFW.
Clik here to view.

အလကားပါကြာ၊ မင္းတုိ႔အခု သတင္းေတြ၊ ေဝဖန္ခ်က္ေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးၾကတယ္ ဆုိတာ အစိုးရကိုမ်ားမ်ားဆဲရင္ ဆဲသေလာက္ရတဲ့ လက္ခုပ္သံ ကို သာယာၿပီး ေရးေနၾက တာပါ။ ရွစ္ေလးလံုးတုန္းက အပစ္အခတ္စဲသြားခ်ိန္ က် မွ အလုအယက္ စင္ေပၚတက္ ေဟာၾက သလိုပဲ။ အခုမွ သတၱိၿပေနၾကတာ အထင္မႀကီးဘူး။ ဟိုအာဏာရွင္ေတြ ခရိုနီေတြကလည္း မင္းတုိ႔ေရးတာ ေလာက္ နဲ႔ေတာ့ မၿဖံဳေသးဘူး။ သူတုိ႔ခင္းေပးထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီၿပဇာတ္ထဲမွာ လိုက္ကရင္း ဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ ေမွ်ာ္ေတာ္ေဇာနဲ႔ ေမာေနၾက တာ ရယ္စရာ ပါကြာတ့ဲ။

ဟုတ္ကဲ့ အဲဒီလို ဘယ္သူေၿပာတာလဲဆုိေတာ့ ေၿပာတဲ့သူေတြရွိလို႔ပါ။ ခုခ်ိန္မွာ ဘယ္သူမဆို ကို္ယ့္သေဘာထားအၿမင္ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ရွိလာၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီလို ေၿပာလို႔လည္း ေၿပာရေကာင္းလားလို႔ အၿပစ္မတင္ခ်င္ရိုး အမွန္ပါခင္ဗ်ာ။ အဲဒီလို ေၿပာတဲ့ သူေတြက ဘာထပ္ကြန္႔ေသးလဲဆိုေတာ့ ဒီကေန႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္လြန္ဆြဲၾကတယ္ ဆုိတာတို႔၊ ၿပည္ခုိင္ၿဖိဳး အမတ္ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ၿငင္းခံုၾကတယ္ ဆုိတာတို႔၊ အေၿခခံဥပေဒၿပင္ဖုိ႔ ေလ့လာသံုးသပ္ေရးေကာ္မတီဖြဲ႔တာတုိ႔ စတာေတြ အားလံုးအားလံုးဟာ ဟန္ၿပေတြပါတဲ့။ ေၿပာရင္ ဇာတ္တုိက္ထားတာေတြပါတဲ့ မယံုၾကနဲ႔တဲ့။

ဒါၿဖင့္လည္း ဘာလုပ္သင့္လဲ ေၿပာပါဦး၊ ဆရာတို႔ရယ္ဆုိေတာ့လည္း အကုန္လံုး ကိုသာ ဆန္႔က်င္တဲ့။ အစိုးရကိုလည္း ဆန္႔က်င္၊ လႊတ္ေတာ္ကို လည္း ဆန္႔က်င္၊ ဟိုးအရင္္ကလို အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္သမွ် ဘာကိုမွ မယံုဘဲ ဆက္ဆန္႔က်င္တုိက္ပြဲဝင္ၾကတဲ့။ ဆက္ေၿပာ လုိက္ေသးတယ္။ မယံုရတဲ့အထဲမွာ မီဒီယာတခ်ိဳ႕လည္း ပါတယ္တဲ့ အေဟာင္းႀကီးေတြနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္တာဆုိ တုိက္သာတုိက္ပစ္တဲ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း စစ္ဆုိရင္ ေရေတာင္ စစ္မေသာက္ခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚကေန မတက္နုိင္ဘဲ စစ္အုပ္စုကို အၿပဳတ္တုိက္ေရး ဆုိၿပီး နည္းဗ်ဴဟာအပိုင္းေတာ့ အလြန္အား နည္းတဲ့ ဓာတ္ၿပားေဟာင္းႀကီး ထပ္ဖြင့္ၿပေန သလိုပါပဲ။ ခံစားလို႔မရတဲ့အထဲ အဲဒီလို အဆုိးၿမင္လြန္းတဲ့ စာေတြ စကားေတြ လညး္ပါတယ္။ ေပၚလီယာနာ ေလာက္ ေလာကႀကီးကို ႀကံဖန္အေကာင္းမၿမင္ခ်င္ေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိတဲ့ ေလာကႀကီးရယ္လို႔လည္း အမ်ားသူငါ မခံစားေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ ဒီလုိစာမ်ိဳး ေရးပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီအေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ စစ္တပ္နဲ႔ နီးစပ္ဆက္ႏႊယ္ဖူးသမွ် မယံုရတဲ့အတြက္ ေဘးဖယ္စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ နႈိင္းၿပစရာ ဥပမာတစ္ခုပဲ ေတြးမိတယ္။ ၿမတ္စြာ ဘုရားက ကိသာေဂါတမီကို လူမေသဖူးတဲ့အိမ္က မုန္႔ညႇင္းေစ့ရေအာင္ ရွာယူလာနုိင္ရင္ ေသသြားတဲ့ သားေလး အသက္ၿပန္ရွင္ လာေအာင္ ေဆးေဖာ္ေပးမယ္လို႔ ေၿပာဖူးသလုိပါပဲ။ ေဆြထဲမ်ိဳးထဲ စစ္ဗိုလ္ စစ္သားနဲ႔ ကင္းမွသာ ဒီမိုကေရစီခရီးမွာ လက္တြဲဘက္ အၿဖစ္ အသိ အမွတ္ၿပဳမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္ကြ်တ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိသာေဂါတမီကမွ အဲဒီလိုမ်ိဳး အၿပစ္ကင္းတဲ့ မုံညႇင္းေစ့ ရွာမရနုိင္မွန္းသိမွ ကြ်တ္တမ္း ဝင္သြားေသးတယ္။ အရမ္းအရမ္းကို စစ္မုန္းသူႀကီးေတြကေတာ့ သူတို႔ေခတ္က်မွ စစ္တပ္မရွိတဲ့ နုိင္ငံအသစ္တစ္ခုမ်ား တည္ခ်င္ ေလေရာ့ သလား မသိ။

ဒီေတာ့လည္းေၿပာဦးမယ္။ ၿပည္သူေတြဘက္ကပဲ အမွန္တကယ္ရပ္တည္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ တပ္မေတာ္အသစ္တစ္ခု ဖြဲ႕မယ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ဟုတ္ကဲ့ဖြဲ႔ပါ။ ဒီမုိကေရစီနည္းက်က် အမိန္႔ နာခံတဲ့ စစ္တပ္တစ္ခုရေအာင္ဖြဲ႔။ ဗ်ဴဟာမွဴးက အမိန္႔တစ္ခုေပးလိုက္မယ္။ ပိြဳင့္ဘယ္ေလာက္ ကို ဘယ္နွနာရီအေရာက္ ေရာက္သြားတာလိုခ်င္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ အမိန္႔ေပးခံရတဲ့ တပ္ရင္းက အားလံုးစုရံုးၿပီး ဗ်ဴဟာမွဴးရဲ႕ အမိန္႔အေပၚမွာ သေဘာထား ေကာက္ခံမယ္။ ဆႏၵမဲရယူမယ္။ အနည္းအမ်ား မဲခြဲဆံုးၿဖတ္မယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အမ်ားစု မဲအရ ဗ်ဴဟာမွဴး ရဲ႕ အမိန္႔အတုိင္း သတ္မွတ္ခ်ိန္အတြင္း လုိက္နာေဆာင္ ရြက္ရန္ မၿဖစ္နုိင္တဲ့ အတြက္ အမိန္႔ကို ပယ္ခ်လိုက္သည္လို႔ တပ္ရင္း အမိန္႔ေတြဘာေတြ ထုတ္ၿပန္ခြင့္ ရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီတပ္ႀကီးဖြဲ႔ၾက။

ေငါ့တာလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အတည္ေၿပာတာပါ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိေၿပာရ သလဲဆုိေတာ့ နုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ အတြင္းမွာ စစ္ဗိုလ္၊ စစ္သားေဟာင္း ပါလာရင္ကိုပဲ မယံုၾကည္ရသူအၿဖစ္ တိတ္တိတ္သတ္မွတ္ ထားၿပီး အခြင့္ႀကံဳတာနဲ႔ အပုပ္ခ်တုိက္ခိုက္တာမ်ိဳး၊ ၿပည္သူနဲ႔ လွည့္ရန္တုိက္ တာ မ်ိဳး အထိ လုပ္လာတာ ေတြ႔ရလို႔ပါပဲ။ အထူးသၿဖင့္ အလြန္ အကဲ ဆတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ လူလည္ပတ္ကားေတြက အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးၿပ နွာေစးေနၾကၿပီး ၿပတ္ၿပတ္သားသား ေၿပာတတ္ဆို တတ္ သူေတြက တစ္ခုခု ေၿပာမွာကို မသိမသာ နားစြင့္ေနတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလို တစ္ခုုခု ေၿပာလိုက္သူဟာ သူတို႔ လိုလားနွစ္သက္တဲ့ လူတန္းစား ဆုိရင္ေတာ့ သိသိသာသာ အေၿပာမွားသြားရင္ေတာင္ ဝင္ေရာက္ေဖးမ ကာကြယ္ေပးၾကတတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အၿမင္ သူ႔သေဘာပြင့္လင္းစြာ ထုတ္ေၿပာရဲသူဟာ သူတုိ႔မလိုလားတဲ့ လူစားမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ ဒါကို ပံုႀကီးခ်ဲ႕ မီးေမာင္းထိုးၿပၿပီး အနည္းဆံုးေတာ့ ပံုရိပ္ကုိ ရစရာမရွိေအာင္ ဖ်က္ဆီး ပစ္ခ်င္ၾကတယ္။

ခံစားခ်က္ေတြကို နားလည္ပါတယ္။ ေမာင္ၿမတ္လည္း အရပ္သားစစ္စစ္ တစ္ေယာက္ မို႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဒဏ္ ေကာ့ေနေအာင္ ခံခဲ့ရတာပါပဲ။ နွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္တစ္ေလွ်ာက္လံုး အရပ္ဘက္ဌာနအားလံုးမွာ စစ္ဘက္က ဝင္ေရာက္ၿခယ္လွယ္္မႈ အလြန္ႀကီးမားခဲ့တယ္။ ႀကီးမားေနဆဲၿဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ဗိုလ္စစ္သားဆုိရင္ အမ်ားအားၿဖင့္ မ်က္မုန္း က်ိဳးခ်င္ ၾကတယ္။ မွန္ပါတယ္။ အထူးသၿဖင့္ မဆလေခတ္မွာ ေဘးမဲ့ေပးခံထားရတဲ့ ေလာကမ်ိဳး ေနရာမ်ိဳးေတြကအစ နအဖေခတ္မွာ စစ္ဘက္ကိုပဲ ထုိးထည့္ခ်ဳပ္ကိုင္ ေစတာ မ်ိဳးေၾကာင့္ စစ္ဘက္အရပ္ဘက္ဆက္ဆံေရးမွာ အရပ္ဘက္အၿမင္ကုိ ပါးစပ္က ထုတ္မေၿပာ သာခဲ့ေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ အက်ိတ္အခဲ အင္မတန္ႀကီးမားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿမန္မာၿပည္မွာေတာ့ ေရေတာင္ စစ္မေသာက္ခ်င္ပါဘူးကြာလို႔ ေၿပာတတ္ၾကသူေတြကို အၿပစ္မတင္ လိုပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတစ္ခု တုိက္ရိုက္ေအာင္ၿမင္လို႔ မဟုတ္ဘဲ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ စနစ္တက် အခ်ိန္ယူ ဆုတ္လမ္းရွာ ခြာစစ္ဆင္သြားတဲ့ ၿမန္မာ့ေၿပာင္းလဲေရးလမ္းေၾကာင္းမွာ ပကတိေပးထားခ်က္ေတြအရသာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရတယ္ဆိုတာလည္း ပါဝင္ေလွ်ာက္လွမ္း သူေတြ မေမ့ဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လုိ တစ္ေခတ္တစ္ ေယာက္ သာေပၚတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးနဲ႔ ကိုမင္းကိုနုိင္၊ ကိုကိုႀကီးစတဲ့ အနစ္နာခံ မ်ဳိးဆက္ ေခါင္းေဆာင္ ေတြ ဘာေၾကာင့္ထိပ္တုိ္က္လမ္းေၾကာင္း မေလွ်ာက္ေတာ့တာလဲဆုိတာ နားမလည္ နုိင္ရင္ ေတာ့ ၈၈ က စခဲ့တဲ့ ဇာတ္ေၾကာင္းကိုသာ အနုလံု ပဋိလံု ေခါင္းေအးေအးထား ၿပန္သံုးသပ္ ၾကည့္ၾကပါ။

ဒီကေန႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနရတဲ့ လမ္းေၾကာင္းက ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အခင္း အက်င္းနဲ႔ ေပးထား ခ်က္ေတြဆိုတာကို ၁၉၉၃ ေလာက္ကစတဲ့ အမ်ိဳးသား ညီလာခံက ေပးထားခ်က္ေတြထက္ သစ္ဆန္းတာ ဟုတ္ဟုတ္ၿငားၿငား ဘာတစ္ခုမွ မပါဘူးဆုိတာ ေမ့မ်ား ေမ့ေနၾကေရာ့ သလား။ ဆုိလိုတာက ၉၆ မွာ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို NLD သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာခုိင္းခဲ့တဲ့ တုိက္ကြက္ ေနာက္မွာ ဒီမိုအင္အားစုေတြေကာ ၿပည္သူေတြေကာ နုိင္ငံပါ ဘာတစ္ခုမွ ရလဒ္ေကာင္းတာ မရွိခဲ့ပါ။ ဖိနွိပ္မႈေတြ တစ္ေက်ာ့ၿပန္လာၿပီးေနာက္ နုိင္ငံတကာပိတ္ဆို႔မႈေတြလည္း စတင္ လာရာက တစ္စတစ္စ ဝက္အူတင္း လာတာနဲ႔အမွ် ထြက္ေပၚမဲ့ စစ္အာဏာပို္င္ေတြ အတြက္လည္း အင္အားကို ပိုမုိတည္ေဆာက္ဖို႔သာ လံုးပမ္းခဲ့ရာက သယံဇာတ က်ိန္စာသင့္ မႈလုိ႔ ေခၚတဲ့ အၿဖစ္သနစ္ေတြ၊ ကာလၾကာရွည္ Check & Balance မရွိတဲ့အတြက္ အလြန္ အကြ်ံ ကိုယ္က်ိဳးရွာၿခစားမႈေတြ ႀကီးထြားလာခဲ့ၿပီး စီးပြားေရးၿပႆနာေတြနဲ႔ အတူ ေလာင္စာဆီ ေစ်းနႈန္းၿမႇင့္တက္ရာက ၂၀၀၇ မွာ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာ အေရးအခင္းၿဖစ္ခဲ့တယ္။ အေရးထဲ ၂၀၀၈ မွာလည္း နာဂစ္မုန္တုိင္းလို သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္ အဆိုးဆံုး သဘာဝေဘးကိုပါ ႀကံဳခဲ့ရၿပန္ပါေသးတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ မုန္တုိင္းမုိးေလမစဲခင္မွာဘဲ အခ်ိန္မဆိုင္းပြင့္လင္းၿမင္သာမႈ နည္းပါးစြာ ဆႏၵခံယူတယ္ ဆိုၿပီး အတည္ၿပဳခဲ့တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒသစ္ ေပၚေပါက္ လာခ်ိန္မွာ ၿပည္သူေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ၿမဴတစ္မႈန္စာေတာင္ မရွိခဲ့တာ ၿပန္ဆင္ၿခင္ ၾကည့္ၾကပါ။ NLD ကို မပါေစ ခ်င္လို႔ ပညာသားပါပါ လုပ္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသစ္ တက္လာ ေတာ့လည္း ၁၉၇၄ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီကေန မဆလ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေၿပာင္း လဲမႈ ပံုစံကိုသာ ၿပန္ၿမင္ေယာင္ခဲ့ၿပီး အားတက္စရာ လံုးဝမရွိခဲ့ေသးပါ… ဒီလိုနဲ႔ NDF ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္း ေၿပာသလုိပဲ ေခတ္သစ္ၿမန္မာ့နုိင္ငံေရးခရီးဟာ ၂၀၁၀ က စတယ္ဆုိရမယ့္ ကမၻာကပါ အံ့အားသင့္ခ်ီးမြမ္းရေလာက္တဲ့ အေၿပာင္းအလဲေတြ အဲဒီေတာ့မွ နိဒါန္းခ်ီလာခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။

ဒါကိုပဲ အစစအရာရာဟာ ၿမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြ ဇာတ္တိုက္ထားတာလို႔ပဲ ယံုၾကည္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ၿမန္မာၿပည္ကို နွစ္နွစ္ေလာက္အတြင္း အလုအယက္ ေရာက္လာတဲ့ အေမရိကန္ သမၼတတို႔ ၿဗိတိန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တို႔ ကုလအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္တို႔ကအစ ၿမန္မာေတြ ညာတာခံရတဲ့ လူနံုလူအ ႀကီးေတြ ပါလို႔ ေျပာတာနဲ႔အတူတူပါပဲ။ ျမန္မာစစ္ အာဏာရွင္ႀကီးေတြက ဒီေန႔ထိ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာၿဖစ္ေစသတည္းဆိုလို႔ အေသးစိတ္ စီမံေနဆဲလို႔ ယံုၾကည္တဲ့လူေတြဟာ ဒီအာဏာရွင္ေတြကို လႊတ္အထင္ႀကီးလြန္း ေနတယ္လို႔ ၿမင္ပါတယ္။ (ေနာက္ေၾကာင္း ၿပန္ခ်င္သူေတြကသပ္သပ္ပါ၊ သူတို႔က အခင္း အက်င္းသစ္မွာ ေနရာမရသူေတြ ၿဖစ္နုိင္ပါတယ္၊ ေရာမၿမင္ေစလုိပါ)၊ ဦးေနဝင္းတုန္းကလည္း နအဖေခတ္အထိပဲ ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္ ေနတုန္း မယံုမရွိ ငါတို႔ပဲသိ လာမၿငင္းနဲ႔ကြလို႔ ဇြတ္ေၿပာခဲ့ဖူးသူေတြဟာ ဘဘႀကီး သူ႔ေၿမးေတြ ေၾကာင့္ တစ္မိသားစုလံုး အက်ယ္ခ်ဳပ္အခ်ခံရ၊ ေထာင္ထဲအပို႔ခံရ၊ အနီးကပ္လံုၿခံဳေရး တပ္ရင္းပါ မဲဇာအပို႔ခံရနဲ႔ က်ဴငုတ္မခ်န္ အလုပ္ခံရ ေတာ့မွ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ၿဖစ္ခဲ့တာ မွတ္မိပါေသးတယ္။

တရုတ္သိုင္းကားေတြမွာ ယွဥ္နုိင္တဲ့သူမရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ အဆင့္ၿမင့္ သြားတဲ့ ထိပ္သီး သိုင္းသမားေတြဆုိရင္ သို္င္းကြက္ရယ္လို႔ေတာင္မရွိေတာ့ဘဲ သူတို႔လႈပ္သမွ် သိုင္းကြက္ ၿဖစ္ေနတယ္ဆုိတာမ်ိဳးေရးတာ ရိုက္တာ ဖတ္ဖူးၾကည့္ဖူးမွာပါ။ အမွန္ေတာ့ သိုင္းကြက္ေတြကို စိတ္နဲ႔ဖန္တီးၿပရတာကိုပဲ ပင္ပန္းလာတဲ့ စာေရးဆရာေတြ လူလည္ လုပ္တာပါ။ အခုလည္း ၿမန္မာၿပည္ မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် အဖံုဖံုကို အဆင့္လြန္က်ားကြက္ေတြ ေၾကာင့္ပဲ ထင္တယ္ ဆိုရင္ အဲဒီဝတၳဳမ်ိဳးသာ သတိရပါဦးလို႔ ေၿပာပါရေစ။ တကယ့္တကယ္ လက္ေတြ႔ေလာကႀကီးမွာေတာ့ ၿဖစ္ခ်ိန္တန္ၿဖစ္ ပ်က္ခ်ိန္တန္ပ်က္ဆိုတဲ့ နိယာမကို ဘယ္အာဏာရွင္ ဘယ္သံမဏိ အဖြဲ႕ အစည္း မွ မလြန္ဆန္နုိ္င္ ပါဘူး။

ဘာလင္တံတုိင္းႀကီး ၿပိဳခဲ့ၿပီးေနာက္ အဲဒီေနာက္က ဂ်ာမဏီဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဟဲလ္မြတ္ခိုးလ္ တို႔ အေမရိကန္သမၼတ ေရဂင္တို႔ရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးေတြ ဖတ္ခဲ့ရတာ အမွတ္ရမိေသးတယ္။ သူတို႔ လက္ထက္မွာ ဒီလိုၿဖစ္တယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ေနာက္ဆံုးဖန္တီးခဲ့တာေတြ သူတို႔ ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ စစ္ေအးတုိက္ပြဲ နည္းဗ်ဴဟာေတြက သိပ္ဟုတ္ခဲ့လို႔လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူတို႔ မေမွွ်ာ္လင့္ ခဲ့တဲ့ အေၿပာင္းအလဲပါ။ တကယ္ေတာ့ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ ဂ်ာမန္ၿပည္သူေတြ ဘာလင္ အုတ္တံတုိင္းႀကီးကို ၿဖိဳတဲ့ေနရာၿဖိဳ၊ ေက်ာ္ခြတက္သူတက္နဲ႔ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း ပထမဆံုး အႀကိမ္ ဆံုေတြ႔ေပ်ာ္ၿမဴးေနၾကခ်ိန္မွာ ေစာေစာက အေနာက္အုပ္စု ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေတြဟာ အမွန္တကယ္ ဘာေတြၿဖစ္ပ်က္ေနသလဲဆိုတာ သိမီေအာင္ မနည္းလုိက္နားစြင့္ ေနခဲ့ရ ပါသတဲ့၊ ဆုိလုိတာက ၿပည္သူ႔ဆႏၵေတြ တကယ္ရုန္းၾကြလာ၊ ေၿပာင္းလဲမႈ ၿဖစ္စဥ္ေတြက တကယ္နုိးထလာၿပီဆိုရင္ အာဏာပိုင္ေတြ ေခါင္းေဆာင္ ေတြလည္း ေရွ႕ကေန အကြက္ခ်ဖို႔ ေနေနသာသာ ေနာက္ကေန ဒေရာေသာပါးသာ အေၿခအေနလိုက္ၾကည့္ေနရေတာ့တာ ပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ဒီကေန႔ ၿမန္မာ့ဒီမုိကရက္တစ္လမ္းေၾကာင္းေတြဟာလည္း ဘယ္လိုပဲ အရင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဖန္တီးခဲ့တယ္ေၿပာေၿပာ ဒီအနာဂတ္ကို အရာရာတြက္ခ်က္ စီမံခဲ့ဖို႔ ဆုိတာေတာ့ မၿဖစ္နုိင္ပါဘူး။ ကာခ်ဳပ္အသစ္ေရြးတာေတာင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ ေရာက္တဲ့အထိ ဘာၿဖစ္ခဲ့သလဲ ဆုိတာမ်ိဳး ၿပန္ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဒီဇာတ္ညႊန္းထဲ လူေနရာခ်တာကအစ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲခဲ့တာပါ။ ဇာတ္ညႊန္းဆိုရင္ေတာင္ အရင္လိုမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ Calculated Risk အေတာ္ႀကီးကို ႀကိဳတင္ တြက္ခ်က္စြန္႔စားရတဲ့ ဇာတ္ညႊန္း အရွင္လို႔သာ ေၿပာရမယ့္ အေနအထား ျဖစ္ခဲ့ပံုရတာ နွစ္နွစ္ေက်ာ္ၾကာရံုေလး လြန္ေၿမာက္လာၿပီး ဒီေန႔ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ရပ္ ေတြက သက္ေသၿပေနပါတယ္။

အထူးသၿဖင့္ သမၼတက ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒခံုရံုး တစ္ဖြဲ႔လံုးကို လႊတ္ေတာ္က ၿပစ္တင္စြပ္စြဲၿပီး တာဝန္မွအနားေပးေစခဲ့ တဲ့ ျဖစ္ရပ္ ေပၚေပါက္ခဲ့ကတည္းက အရာရာဟာ ဒီလုိႀကိဳတင္ တြက္ခ်က္ထား နုိင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေပၚလြင္လာပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဟာ Check & Balance ဆုိတာထက္ အင္အားစုဖြဲ႔ အားၿပိဳင္ၾကတဲ့ အသြင္သ႑န္မ်ိဳးၿဖစ္လာတယ္လို႔ေတာင္ စိုးရိမ္သူက စိုးရိမ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ခ်မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြအရသာ ကစားရတဲ့ပဲြမွာ ေပးထားခ်က္ အေၿခခံ ဥပေဒႀကီးကလည္း ယိုေပါက္ ဟာေပါက္ေတြမ်ားတာ သိသာလြန္းလာ … ဒီမုိအင္အားစုေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုသံကလည္း က်ယ္ေလာင္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ေလ့လာ သံုးသပ္ေရးေကာ္မတီဆိုတာကို ဖြဲ႔စည္းၿပီး ေလးလအတြင္း အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းေစတဲ့ အေၿခအေနထိၿဖစ္လာတာ ဇာတ္ညႊန္းအတိုင္း မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ သက္ေသ ထင္ရွားၿပ လုိက္သလုိပါ။

ဒီအခ်ိန္မွာ အစိုးရလုပ္သမွ် အကုန္အၿပစ္ေၿပာ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုလည္း အမတ္ေတြ အိပ္ငိုက္ တာကအစ ယိုးမယ္ဖြဲ႔ၿပီး ရစရာမရွိေအာင္သာေၿပာ၊ စစ္တပ္ကိုလည္း လႈပ္သမွ်အေပၚ အမုန္း တရားအေၿခခံနဲ႔ မဆင္မၿခင္ပုတ္ခပ္၊ အစိုးရနဲ႔ေကာ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ပါ ထိပ္တုိက္ မေတြ႔ေတာ့တဲ့ ဒီမုိအင္အားစုေတြ ကိုလည္း အမိ်ဳးမ်ိဳးသေရာ္ေလွာင္ေၿပာင္၊ ဒီလိုအရာရာကို အဆုိးၿမင္သံ ၾကြက္ၾကြက္ညံေအာင္ေရးၿပပါမွ လက္ခုပ္သံရမယ္လုိ႔ဆုိရင္လည္း အဲဒီလို လက္ခုပ္သံမ်ိဳး မက္ေမာသူေတြထဲ ေမာင္ၿမတ္တစ္ေယာက္ေတာ့ မပါေရးခ် မပါပါဗ်ာ။

တုိင္းၿပည္မွာ ၿဖစ္ပ်က္ေနသမွ် လံုးလံုးလ်ားလ်ား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနတယ္လို႔ ၿပည္သူေတြ ထင္မသြားေစခ်င္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အမ်ားၿပည္သူေတြ ေမွွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့ေနရင္၊ ဆင္းရဲမြဲေတေနရင္၊ ပညာအဆင့္မမီရင္၊ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ သူေတြ ႀကီးစိုးခ်ယ္လွယ္သြားနိုင္တယ္ဆုိတာ ကမၻာႀကီးမွာ လက္ညႇိဳးထိုးၿပစရာ ဥပမာေတြ တစ္ပံုႀကီး မုိ႔ပါ၊ သာမန္အားၿဖင့္ ၿပည္သူေတြရဲ႕ လက္ခုပ္သံကို မွန္မွန္ကန္ကန္ရဖို႔ ခဲယဥ္းသူေတြဟာ နုိင္ငံေရး အၿမတ္ထုတ္ဖို႔ဆိုရင္ ဘာကိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အသံုးခ်ဖို႔ ဝန္မေလး တတ္ဘူး ဆုိတာ လည္း နုိင္ငံတကာ စစ္မီးလွ်ံေတြေနာက္မွာ ၿမင္နုိင္ပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္ ေၿပာင္းလဲသလား မေၿပာင္းလဲဘူးလားဆုိတာ မဆလေခတ္၊ နဝတ/ နအဖ ေခတ္ေတြ ထက္စာလွ်င္ေတာ့ သိသိသာသာ တုိးတက္ႀကီးထြားလာတဲ့ လက္ရွိသတင္း မီဒီယာ ေလာကကိုက ထင္ရွားတဲ့ သက္ေသတစ္ခုပါ။ ရာနႈန္းၿပည့္ အားရစရာ မရွိလွေသးေပမယ့္ ဒီေရစီးေၾကာင္းမ်ိဳးကိုပဲ ေနရာတကာမွာ တၿဖည္းၿဖည္း ခ်ဲ႕ထြင္ယူသြားဖို႔ကလြဲၿပီး တၿခား နည္းလမ္း မၿမင္မိပါ။

ခက္တာက ၆၂ နဲ႔ ၈၈ နွစ္ေက်ာ့ၿပန္ စစ္ဘက္အာဏာသိမ္းအုပ္စိုးခဲ့မႈေတြ ေၾကာင့္ နွစ္ငါးဆယ္ လံုးလံုး ဟန္ခ်က္ပ်က္ခဲ့ရတဲ့ ၿမန္မာ့နုိင္ငံေရး စီးပြားေရး လူမႈေရး ၿပႆနာ အေထြေထြဟာ ေၿပာင္းလဲၿပဳၿပင္ဖုိ႔ အေၿပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္လွတယ္၊ စိတ္ရွည္ ရွည္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြေပးရဦးမယ္ဆိုတာ တစ္ေန႔ တၿခား ပိုမုိထင္ရွားလာပါၿပီ… ဒီလုိ အေၿခအေနမွန္ကို သေဘာမေပါက္နုိင္ဘဲ သို႔မဟုတ္ သေဘာေပါက္ပါလ်က္နဲ႔ စိတ္မရွည္ နိုင္ဘဲ အရာရာကို အဆုိးၿမင္ စိတ္လြန္ကဲစြာ ေဝဖန္ကဲ့ရဲ႕ ၿပစ္တင္ၾကၿခင္း၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း မွာကိုပဲ ရန္-ငါးစည္းၿခား တုိက္ခုိက္ၾကၿခင္း၊ မတူကြဲၿပား ၿခားနားမႈကို လက္မခံနုိင္ၿခင္း စတာေတြဟာ နဂိုက ပညာမဲ့သူ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့သူေတြကို ပိုစိတ္ရႈပ္ေထြး သြားေစနုိင္သလို မဆံုးနုိ္င္တဲ့ ၿပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳး ပဋိပကၡအေထြေထြကိုသာ ထပ္မံဖိတ္ေခၚရာ ေရာက္ပါလိမ့္္ မယ္လို႔ ၿမင္ပါတယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ၿဖစ္ပ်က္ေနတာေတြအတြက္ ၿပဇာတ္လို႔ေတာ့ မထင္ရုိးအမွန္ပါ၊ ဒါေပမဲ့ ပါဝင္ပတ္သက္လာသူ အေတာ္မ်ားမ်ား အရင္အတုိင္း ေခါက္ရိုး က်ိဳးေနလြန္းတာေၾကာင့္ ဇာတ္ညြႊန္း အတိုင္းသာ ကေနတယ္လို႔ ထင္ၾက သူေတြမ်ားလာရင္၊ ၈၈ နဲ႔ ၉၆ ကလို လမ္းေဟာင္းေတြပဲ ၿပန္ေလွ်ာက္ခ်င္ သူေတြ အားေကာင္းလာရင္၊ ေနာက္ေၾကာင္းၿပန္လိုတဲ့ ပေယာဂဆရာတခ်ိဳ႕ရဲ႕ ဗိန္းေမာင္းတီးကြက္ေတြလည္း ထပ္ေအာင္ၿမင္လာရင္ ေၿပာင္းလဲၿခင္း ဆုိတဲ့ ၿမန္မာ့ေႏြဦးအပ်ိဳမေလး ေရတိမ္နစ္သြားနုိင္မယ့္ အေရးကိုေတာ့ ေတြးေတြး ပူပန္မိပါေသးဗ်ာ။