(ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚက မိတ္ေဆြ ႏွစ္ဦးရဲ႕ စေတးတပ္ေလးေတြကုိ သေဘာက်လုိ႔ ရွယ္လုိက္ပါတယ္)
ေဖ့ဘုတ္သံုးေတာ့ ခဏခဏ အေမးခံရတာက ဘာလို႕ စာေတြ ဒီေလာက္ေရးႏိုင္လဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း.... တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း ေျပာၾကတယ္ အခ်ိန္ေတြ သူတုိ႕မွာသာ ရွားေနတာ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြမ်ား စာေတြ စက္နဲ႕ လိွမ့္ထုတ္သလို တစ္ခုပီးတစ္ခု တင္ေနၾကတယ္ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ခဏခဏ အေမးခံခဲ့ရတယ္....... တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေဖ့ဘြတ္ကိုပဲ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း လုပ္ေနလို႕ ဒီလိုထိုင္ေရးႏိုင္တာလို႕လည္း သတ္မွတ္ၾကတယ္......
တကယ္တန္းက စာတစ္ပုဒ္ေရးဖို႕ဆိုတာ ဦးေႏွာက္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး အလုပ္ေပးပီးမွ ေရးရပါတယ္.... အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ စာေရးခဲ့သမွ် အခုအခ်ိန္ထိ ေရွ႕စကား ေနာက္စကားညီေအာင္ ေရးရတဲ့အတြက္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့ Messages အတြက္ နမူနာ ေတြအျပင္မွာမွ အရင္က ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြနဲ႕ပါ ရစ္သမ္မိပီး ကီးေခ်ာ္ထြက္မသြားဖို႕ စဥ္းစားေရးရတာ အေတာ္ပဲ လက္၀င္ပါတယ္..... ဒါေပမယ့္ စာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ကို ျဖစ္ေပၚေစတာ အေတြးေလး တစ္စ ႏွစ္စကပဲ ျဖစ္ပါတယ္......
တစ္ခါတစ္ေလမွာ စာတစ္ပုဒ္ကို ထိုင္ေရးဖုိ႕ အေတြးစ ေကာင္းေကာင္းေလး လိုခ်င္ေပမယ့္ မထြက္လာတတ္ပါဘူး..... တစ္ခါတစ္ေလမွာ သြားရင္းလာရင္းကေနပဲ ေခါင္းထဲမွာ ျဖတ္ခနဲေပၚလာတတ္သလို၊ မထင္မွတ္ပဲ ေတြ႕လာတဲ့ ကိစၥေလးေတြကေန ဆက္စပ္ေရးလို႕ရတဲ့ အေတြးစေလးေတြ ထြက္လာတတ္ပါတယ္..... အဲ့ဒိအတြက္ ေပၚလာတဲ့ အေတြးစေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္သြားေလရာမွာ အၿမဲပါတဲ့ ဖုန္းထဲက Evernote ထဲ သိမ္းထားလိုက္ပါတယ္...... ရံုးမွာ အားတဲ့အခ်ိန္ အဲ့ဒိအေတြးစေလးနဲ႕ ဆက္စပ္လို႕ရတဲ့ စာပိုဒ္ေလးေတြ ရသေလာက္ ေရးပါတယ္...... အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ အေခ်ာသပ္ပီး တင္ပါတယ္..... မ်ားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ လက္တန္းေရးတာ မ်ားပါတယ္.......
အဲ့ဒိ အိုင္ဒီယာကို ရေစတာကေတာ့ တစ္ခ်ိန္က သီခ်င္းေရးဆရာ ကိုေရႊႀကီး (ေရႊေဂ်ာ္ေဂ်ာ္) နဲ႕ အတူတူရွိခဲ့ဘူးတုန္းက သူက သြားေလရာ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္၊ ရီေကာ္ဒါေလးတစ္ခု အၿမဲပါေတာ့ ကိုေရႊဘာလုပ္ပါလိမ့္လို႕ လိုက္ၾကည့္ေနတာ..... သံစဥ္ေလး နည္းနည္းရရင္ သူက ရီေကာ္ဒါေလးဖြင့္ပီး ညီးတယ္..... စာသားေလးရရင္ ေကာက္ပီး ႏုတ္စ္ကေလးမွာ ခ်မွတ္တယ္..... အဲ့ဒိအက်င့္ေလးကို ကူးယူတာပါ......
ေနာက္ ေဖ့ဘြတ္မွာ သတင္းေတြကုိ ဘယ္လိုဖတ္သလဲ၊ ဒီေလာက္ သတင္းအမ်ားႀကီးမွာ ဘယ္လိုမမွားေအာင္ သံုးသပ္သလဲ၊ ဒီေလာက္ သတင္းေတြ အမ်ားႀကီးကို စံုေအာင္ ဘယ္လိုၾကည့္သလဲ ေမးၾကတယ္..... ကြက္စိတ္ေဟာႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုျမင္လည္း စပ္စုၾကတယ္..... ကၽြန္ေတာ့္ေဖ့ဘြတ္ Timeline မွာ ေပၚရမယ့္လူစာရင္းကို ကုိယ့္ဟာကိုယ္ရေအာင္ ျပင္ယူပါတယ္..... အဓိကေပၚေနတာ သတင္းဌာနေတြ၊ ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ခ်ိဳ႕ပါ..... က်န္တာေတြကေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ သမာသမတ္ ရွိတယ္လို႕ ယူဆတဲ့လူေတြ၊ အေတြးအျမင္ ေကာင္းတယ္လို႕ ျမင္တဲ့လူေတြ၊ သတင္းစံုစံုလင္လင္ ရွာရွာေဖြေဖြ တင္ေလ့ရွိတဲ့လူေတြကို News Feed မွာ ထည့္ထားပါတယ္.......
ေနာက္ပိတ္ဆံုး ဖတ္တာကေတာ့ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ႏွစ္ဘက္ေဒါင့္ကို ကပ္ေနတဲ့ အေကာင့္ေတြ၊ ေပ့ခ်္ေတြကိုပဲ ျဖစ္ပါတယ္...... အဲ့ဒိအတြက္ ရလာဘ္ကေတာ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ထဲကိုပဲ အေတြးအျမင္ေပါင္းစံုကို ရပါတယ္..... Possibilities ေတြမ်ားစြာကို ခ်ိန္ထိုးပီးေတာ့မွ သံုးသပ္ခ်က္လုပ္ပါတယ္...... သတင္းဌာန မျမင္တဲ့အျမင္၊ ေဒါင့္ကပ္ေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ သူတို႕ဘက္ ကာဗာယူတဲ့အေတြးအျမင္ေတြ အစရွိတာေတြနဲ႕ ခ်ိန္ထိုးလိုက္ခ်ိန္မွာ ျပႆနာရဲ႕ အေျဖကို ေရးေရးေလး မွန္းလို႕ရပါတယ္.....
အဲ့ဒိအခါမွ ကၽြန္ေတာ္က ေရးေလ့ရွိတဲ့အတြက္ အမွားနည္းခဲ့ပါတယ္...... သို႕ေပမယ့္ စ စ ျခင္းမွာေတာ့ အမ်ားစုက သူတို႕လိုခ်င္တဲ့ဘက္ကို မပါတဲ့အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းတုိက္ခိုက္တဲ့ဒဏ္ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခံရပါတယ္..... အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာလို႕ သတင္းမွန္ ထြက္လာတိုင္းမွာ ကိုယ္ေရးတာ မွန္ေနေပမယ့္လည္း အစပိုင္းက ကိုယ့္ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့လူေတြက သတင္းမွန္ထြက္ခ်ိန္အထိ အျမင္ေစာင္းသြားတာလည္း ခံရေနတာေတာ့ ခုထိပါပဲ......
ေနာက္ ေဖ့ဘုတ္မွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတာက တစ္ခုခုေျပာလိုက္ရင္ ငါ့ကို ေစာင္းေရးတာပဲဆိုတဲ့ ဆုိက္ကို..... အဲ့ျပႆနာက ခဏခဏ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳရတတ္ပါတယ္...... အၿမဲလိုလို အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို တိုက္ရိုက္ေျပာဖို႕ အခြင့္မသာတဲ့အခါ ဥပမာ ဥပေမးယ်နဲ႕ ျမင္ခဲ့တဲ့ဟာေတြကို ေပါင္းစပ္ပီး ေရးတဲ့အခါမွာ ျပႆနာျဖစ္တုိင္း ဆြမ္းႀကီးေလာင္းခဲ့ၾကတဲ့ (ဟိုဘက္၊ ဒီဘက္၊ ၾကားေန လိုလိုနဲ႕ ေဆာ္သူေတြ အားလံုးပါ) လူေတြအားလံုးဟာ သူ႕ကိုေစာင္းေရးတယ္၊ ငါ့ကို ေစာင္းေရးတယ္လို႕ ထင္တဲ့ျပႆနာပါပဲ....... အေတာ္ေျဖရွင္းရ ခက္ပါတယ္.....
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ သတင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို မက္ေဆ့ခ်္ကေန လာေပးၾကတယ္..... တစ္ခ်ိဳ႕သတင္းေတြက လံုး၀ကို မသိတဲ့ သတင္းမ်ိဳးပါ...... လာေပးၾကတဲ့ သတင္းေတြရဲ႕ ၇၅ ရာႏႈန္းေလာက္က ကၽြန္ေတာ္သိပီးသား မ်ားပါတယ္..... ဒါေပမယ့္လည္း လာေပးတဲ့လူကို ေလးစားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္အၿမဲလိုလို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပန္ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္...... ဒါေပမယ့္ သတင္းလာေပးတုိင္းလည္း ခ်က္ျခင္းကၽြန္ေတာ္ ေရးေလ့မရွိပဲ ေစာင့္ၾကည့္ သံုးသပ္ပီးမွ တင္ေတာ့ ကေလာ္ခံရတတ္ပါတယ္.....
တစ္ခ်ိဳ႕ကၾကေတာ့လည္း သူတို႕လာေပးမွသိပီး သူတို႕မေျပာတာေတြ ေရးတယ္ဆိုတဲ့ စြတ္စြဲမႈ ခဏခဏ ႀကံဳရပါတယ္...... ကိစၥတစ္ခု အရမ္းေဟာ့ေနခ်ိန္မွာ အဲ့ဒိ ကိစၥနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ့ သတင္းကို ေသးေသးမႊားမႊားကေန ႀကီးႀကီးမားမားအထိ လာေပးၾကတဲ့လူေတြ ကၽြန္ေတာ့္အမွာ အမ်ားႀကီးရွိတာကို အခြင့္ႀကံဳတုိင္းမွာ ရွင္းရွင္းျပရပါတယ္.... တစ္ခါတစ္ေလမွာပဲ အဲ့ဒိလို လာေပးသူေတြကို ျပန္ရွင္းျပရင္း ရလာတဲ့ အေတြးစေလးေတြကေနပဲ စာေလးေတြ ေရးျဖစ္လာျပန္တာပါ.....
ဒါေတြကေတာ့ ေဖ့ဘြတ္မွာ ဟိုေရးဒီေရး ေရးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပံုစံေလးတစ္ခုေပါ့..... တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ခုခုကို ျပတ္ျပတ္သားသား မေရးပဲ Safe Side ယူလြန္းတယ္လို႕ ဆိုတယ္..... ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ကေတာ့ ဒီေပ့ခ်္ေလးက ကိုယ့္အတြက္ အသက္ႀကီးလာတဲ့အထိ သမုိင္းမွတ္တိုင္ေလးေတြ က်န္ခဲ့မွာပဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ေရးတဲ့စာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ မမွားဘို႕၊ ေရွ႕ေနာက္မညီ မျဖစ္ေစဖို႕အတြက္ အမ်ားႀကီး သတိထားရေတာ့ Safe Side ယူလြန္းတယ္ေျပာလည္း မျငင္းသာဘူးေပါ့...... ကိုယ့္သိကၡာအနိမ့္အျမင့္က ကိုယ္နဲ႕ပဲ တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ေနတာ မဟုတ္ပါလား......
တကယ္တန္းက စာတစ္ပုဒ္ေရးဖို႕ဆိုတာ ဦးေႏွာက္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး အလုပ္ေပးပီးမွ ေရးရပါတယ္.... အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ စာေရးခဲ့သမွ် အခုအခ်ိန္ထိ ေရွ႕စကား ေနာက္စကားညီေအာင္ ေရးရတဲ့အတြက္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့ Messages အတြက္ နမူနာ ေတြအျပင္မွာမွ အရင္က ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြနဲ႕ပါ ရစ္သမ္မိပီး ကီးေခ်ာ္ထြက္မသြားဖို႕ စဥ္းစားေရးရတာ အေတာ္ပဲ လက္၀င္ပါတယ္..... ဒါေပမယ့္ စာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ကို ျဖစ္ေပၚေစတာ အေတြးေလး တစ္စ ႏွစ္စကပဲ ျဖစ္ပါတယ္......
တစ္ခါတစ္ေလမွာ စာတစ္ပုဒ္ကို ထိုင္ေရးဖုိ႕ အေတြးစ ေကာင္းေကာင္းေလး လိုခ်င္ေပမယ့္ မထြက္လာတတ္ပါဘူး..... တစ္ခါတစ္ေလမွာ သြားရင္းလာရင္းကေနပဲ ေခါင္းထဲမွာ ျဖတ္ခနဲေပၚလာတတ္သလို၊ မထင္မွတ္ပဲ ေတြ႕လာတဲ့ ကိစၥေလးေတြကေန ဆက္စပ္ေရးလို႕ရတဲ့ အေတြးစေလးေတြ ထြက္လာတတ္ပါတယ္..... အဲ့ဒိအတြက္ ေပၚလာတဲ့ အေတြးစေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္သြားေလရာမွာ အၿမဲပါတဲ့ ဖုန္းထဲက Evernote ထဲ သိမ္းထားလိုက္ပါတယ္...... ရံုးမွာ အားတဲ့အခ်ိန္ အဲ့ဒိအေတြးစေလးနဲ႕ ဆက္စပ္လို႕ရတဲ့ စာပိုဒ္ေလးေတြ ရသေလာက္ ေရးပါတယ္...... အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ အေခ်ာသပ္ပီး တင္ပါတယ္..... မ်ားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ လက္တန္းေရးတာ မ်ားပါတယ္.......
အဲ့ဒိ အိုင္ဒီယာကို ရေစတာကေတာ့ တစ္ခ်ိန္က သီခ်င္းေရးဆရာ ကိုေရႊႀကီး (ေရႊေဂ်ာ္ေဂ်ာ္) နဲ႕ အတူတူရွိခဲ့ဘူးတုန္းက သူက သြားေလရာ စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္၊ ရီေကာ္ဒါေလးတစ္ခု အၿမဲပါေတာ့ ကိုေရႊဘာလုပ္ပါလိမ့္လို႕ လိုက္ၾကည့္ေနတာ..... သံစဥ္ေလး နည္းနည္းရရင္ သူက ရီေကာ္ဒါေလးဖြင့္ပီး ညီးတယ္..... စာသားေလးရရင္ ေကာက္ပီး ႏုတ္စ္ကေလးမွာ ခ်မွတ္တယ္..... အဲ့ဒိအက်င့္ေလးကို ကူးယူတာပါ......
ေနာက္ ေဖ့ဘြတ္မွာ သတင္းေတြကုိ ဘယ္လိုဖတ္သလဲ၊ ဒီေလာက္ သတင္းအမ်ားႀကီးမွာ ဘယ္လိုမမွားေအာင္ သံုးသပ္သလဲ၊ ဒီေလာက္ သတင္းေတြ အမ်ားႀကီးကို စံုေအာင္ ဘယ္လိုၾကည့္သလဲ ေမးၾကတယ္..... ကြက္စိတ္ေဟာႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုျမင္လည္း စပ္စုၾကတယ္..... ကၽြန္ေတာ့္ေဖ့ဘြတ္ Timeline မွာ ေပၚရမယ့္လူစာရင္းကို ကုိယ့္ဟာကိုယ္ရေအာင္ ျပင္ယူပါတယ္..... အဓိကေပၚေနတာ သတင္းဌာနေတြ၊ ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ခ်ိဳ႕ပါ..... က်န္တာေတြကေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ သမာသမတ္ ရွိတယ္လို႕ ယူဆတဲ့လူေတြ၊ အေတြးအျမင္ ေကာင္းတယ္လို႕ ျမင္တဲ့လူေတြ၊ သတင္းစံုစံုလင္လင္ ရွာရွာေဖြေဖြ တင္ေလ့ရွိတဲ့လူေတြကို News Feed မွာ ထည့္ထားပါတယ္.......
ေနာက္ပိတ္ဆံုး ဖတ္တာကေတာ့ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ႏွစ္ဘက္ေဒါင့္ကို ကပ္ေနတဲ့ အေကာင့္ေတြ၊ ေပ့ခ်္ေတြကိုပဲ ျဖစ္ပါတယ္...... အဲ့ဒိအတြက္ ရလာဘ္ကေတာ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ထဲကိုပဲ အေတြးအျမင္ေပါင္းစံုကို ရပါတယ္..... Possibilities ေတြမ်ားစြာကို ခ်ိန္ထိုးပီးေတာ့မွ သံုးသပ္ခ်က္လုပ္ပါတယ္...... သတင္းဌာန မျမင္တဲ့အျမင္၊ ေဒါင့္ကပ္ေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ သူတို႕ဘက္ ကာဗာယူတဲ့အေတြးအျမင္ေတြ အစရွိတာေတြနဲ႕ ခ်ိန္ထိုးလိုက္ခ်ိန္မွာ ျပႆနာရဲ႕ အေျဖကို ေရးေရးေလး မွန္းလို႕ရပါတယ္.....
အဲ့ဒိအခါမွ ကၽြန္ေတာ္က ေရးေလ့ရွိတဲ့အတြက္ အမွားနည္းခဲ့ပါတယ္...... သို႕ေပမယ့္ စ စ ျခင္းမွာေတာ့ အမ်ားစုက သူတို႕လိုခ်င္တဲ့ဘက္ကို မပါတဲ့အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းတုိက္ခိုက္တဲ့ဒဏ္ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခံရပါတယ္..... အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာလို႕ သတင္းမွန္ ထြက္လာတိုင္းမွာ ကိုယ္ေရးတာ မွန္ေနေပမယ့္လည္း အစပိုင္းက ကိုယ့္ကို တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့လူေတြက သတင္းမွန္ထြက္ခ်ိန္အထိ အျမင္ေစာင္းသြားတာလည္း ခံရေနတာေတာ့ ခုထိပါပဲ......
ေနာက္ ေဖ့ဘုတ္မွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတာက တစ္ခုခုေျပာလိုက္ရင္ ငါ့ကို ေစာင္းေရးတာပဲဆိုတဲ့ ဆုိက္ကို..... အဲ့ျပႆနာက ခဏခဏ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳရတတ္ပါတယ္...... အၿမဲလိုလို အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို တိုက္ရိုက္ေျပာဖို႕ အခြင့္မသာတဲ့အခါ ဥပမာ ဥပေမးယ်နဲ႕ ျမင္ခဲ့တဲ့ဟာေတြကို ေပါင္းစပ္ပီး ေရးတဲ့အခါမွာ ျပႆနာျဖစ္တုိင္း ဆြမ္းႀကီးေလာင္းခဲ့ၾကတဲ့ (ဟိုဘက္၊ ဒီဘက္၊ ၾကားေန လိုလိုနဲ႕ ေဆာ္သူေတြ အားလံုးပါ) လူေတြအားလံုးဟာ သူ႕ကိုေစာင္းေရးတယ္၊ ငါ့ကို ေစာင္းေရးတယ္လို႕ ထင္တဲ့ျပႆနာပါပဲ....... အေတာ္ေျဖရွင္းရ ခက္ပါတယ္.....
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ သတင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို မက္ေဆ့ခ်္ကေန လာေပးၾကတယ္..... တစ္ခ်ိဳ႕သတင္းေတြက လံုး၀ကို မသိတဲ့ သတင္းမ်ိဳးပါ...... လာေပးၾကတဲ့ သတင္းေတြရဲ႕ ၇၅ ရာႏႈန္းေလာက္က ကၽြန္ေတာ္သိပီးသား မ်ားပါတယ္..... ဒါေပမယ့္လည္း လာေပးတဲ့လူကို ေလးစားေသာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္အၿမဲလိုလို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပန္ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္...... ဒါေပမယ့္ သတင္းလာေပးတုိင္းလည္း ခ်က္ျခင္းကၽြန္ေတာ္ ေရးေလ့မရွိပဲ ေစာင့္ၾကည့္ သံုးသပ္ပီးမွ တင္ေတာ့ ကေလာ္ခံရတတ္ပါတယ္.....
တစ္ခ်ိဳ႕ကၾကေတာ့လည္း သူတို႕လာေပးမွသိပီး သူတို႕မေျပာတာေတြ ေရးတယ္ဆိုတဲ့ စြတ္စြဲမႈ ခဏခဏ ႀကံဳရပါတယ္...... ကိစၥတစ္ခု အရမ္းေဟာ့ေနခ်ိန္မွာ အဲ့ဒိ ကိစၥနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ့ သတင္းကို ေသးေသးမႊားမႊားကေန ႀကီးႀကီးမားမားအထိ လာေပးၾကတဲ့လူေတြ ကၽြန္ေတာ့္အမွာ အမ်ားႀကီးရွိတာကို အခြင့္ႀကံဳတုိင္းမွာ ရွင္းရွင္းျပရပါတယ္.... တစ္ခါတစ္ေလမွာပဲ အဲ့ဒိလို လာေပးသူေတြကို ျပန္ရွင္းျပရင္း ရလာတဲ့ အေတြးစေလးေတြကေနပဲ စာေလးေတြ ေရးျဖစ္လာျပန္တာပါ.....
ဒါေတြကေတာ့ ေဖ့ဘြတ္မွာ ဟိုေရးဒီေရး ေရးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပံုစံေလးတစ္ခုေပါ့..... တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ခုခုကို ျပတ္ျပတ္သားသား မေရးပဲ Safe Side ယူလြန္းတယ္လို႕ ဆိုတယ္..... ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ကေတာ့ ဒီေပ့ခ်္ေလးက ကိုယ့္အတြက္ အသက္ႀကီးလာတဲ့အထိ သမုိင္းမွတ္တိုင္ေလးေတြ က်န္ခဲ့မွာပဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ေရးတဲ့စာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ မမွားဘို႕၊ ေရွ႕ေနာက္မညီ မျဖစ္ေစဖို႕အတြက္ အမ်ားႀကီး သတိထားရေတာ့ Safe Side ယူလြန္းတယ္ေျပာလည္း မျငင္းသာဘူးေပါ့...... ကိုယ့္သိကၡာအနိမ့္အျမင့္က ကိုယ္နဲ႕ပဲ တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ေနတာ မဟုတ္ပါလား......
…………………………………………………………………………
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ေျမးျမစ္မ်ားက သူတို႔၏ ဘိုးေအ ဘြားေအတို႔၏ ေဖ့ဘြတ္ကိုဝင္ၾကည့္ေသာအခါ
" ေဟ့ေကာင္ မင္းအဖိုးကလဲ ေတာ္ေတာ္ကဲခ်က္ လိုက္လုပ္ထားသမွ်ေပ့ခ်္ေတြက ေမာင္ေစတန္တို႔ ႏိုင္ငံျခား porn ေပ့ခ်္ေတြၾကီးပဲ "
" ေအာင္မာ နင့္အဖိုးလဲ ဘာထူးလဲ အပ္ထားသမွ် ၾကည့္လိုက္ရင္ ေကာင္မေလးေတြ ၾကီးဘဲ ေတြ႕သမွ်ေကာင္မေလး အပ်ဳိအအိုေတာင္ မခြဲဘဲ ဖြန္ေၾကာင္တာ ငါ့အဖြားေတာင္ အတင္းအက်ဴခံရလို႔ နင့္ အဖိုးကို ဘေလာ့ခဲ့တာတဲ့ "
" နင့္ အဖြားက ေျပာလဲ မေျပာခ်င္ဘူး.... အဲ့ေခတ္တုန္းက နာမည္ၾကီးခဲ့တဲ့ ဖိုတိုေရွာ႕ဆိုတဲ့ေဆာ့ဝဲနဲ႔ျပင္ထားတာ ငါတို႔ေတာင္သိတယ္ ဒီၾကားထဲ အဲ့တုန္းက လက္ၾကီးေထာင္ ႏႈတ္ခမ္းၾကီးေထာ္တဲ့ အက်င့္က ခုသူငယ္ျပန္ျပီး အိမ္လာသမွ်လူေတြ အဲ့လိုလုပ္ျပေနလို႔ ေဆးၾကိတ္ကုေနရတယ္လို႔ မင္းပဲေျပာတာေလ "
" ဟဲ့ ငါ့အဖြားက အဲ့တုန္းက လူၾကိဳက္မ်ားတယ္ တစ္ပံုတင္ရင္ လိုက္ဆိုတာလား ၁ဝဝဝ ေလာက္ အနည္းေလးရယ္ နင့္အဖိုးသာ အရည္မရ အဖတ္မရ ဆရာၾကီးလိုလို ႏိုင္ငံေရးပို႔စ္ေတြ ေရွာက္တင္ျပီး လူတကာနဲ႔ ရန္ပတ္ျဖစ္ေနတာ ေခ်ာင္းရိုက္တာေတာင္ခံခဲ့ရတယ္ဆို နည္းေတာင္ နည္းေသးတယ္ "
" ငါ့အဖိုးကေတာ့ အဲ့ေခတ္တုန္းက လူေတြသိပ္သေဘာက်ခဲ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ ေျမာက္ၾကြေရး "
" စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြေရးပါဟဲ့ "
" ေအး... အဲ့လိုဆိုလား စာတစ္ပုဒ္ဘာသာျပန္ေရးလိုက္ရင္ လိုက္ ၁ဝဝဝဝ ေက်ာ္ အသာေလးရယ္ အျပင္မွာေတာင္ စာအုပ္ ထုတ္ခဲ့ေသးတယ္ ေရာင္းမကုန္လို႔ အခုထိ အိမ္အထပ္ခိုးမွာ အမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္ "
" ဟားဟား..... ငါ့အဖိုးေထာင္ခဲ့တဲ့ေပ့ခ်္ဆို အဲ့ေခတ္က မသိသူမရွိတဲ့ သတင္းေပ့ခ်္ၾကီးကြ ပုလင္းၾကမ္းကၽြံေပ့ခ်္ဆို အဲ့ေခတ္က လူေတြ လက္ဖ်ားခါခဲ့တာ သတင္းဆိုက္မွန္သမွ်ဆီက ကူးျပီး ေအာက္က ပုလင္းၾကမ္းကၽြံမွ မူရင္းသတင္းအတိုင္း မွ်ေဝသည္ဆို ရိုက္ေပးလိုက္ရံုပဲတဲ့ "
" ေပ့ခ်္မ်ားကြာ ငါ့အဖိုးေထာင္ခဲ့တဲ့ မရယ္ရင္ ရိုက္သတ္မယ္တို႔ မရွယ္ရင္ အိမ္လာခဲနဲ႔ထုမယ္ဆိုတဲ့ ဟာသေပ့ခ်္ေတြေထာင္ခဲ့တာ လူေတြ ဝက္ဝက္ကြဲ အားေပးခဲ့တာ ေသာက္ခ်ဥ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး "
" ငါ့အဖိုးတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ေန႔လည္မင္းသားတို႔ ေဒါက္တာ ၾကြက္ၾကီးတို႔ဆိုတာလဲ အဲ့ေဖ့ဘြတ္မွာ သတင္းေမႊးခဲ့တာ မင္းတို႔ အသိ ဟို သူတို႔ ေခတ္က နာမည္ၾကီးခဲ့တဲ့ အိုးရည္က်ဳိတို႔ သမင္တို႔ဆိုတဲ့ မင္းသမီးေတြရဲ႕ အတြင္းဇာတ္လမ္းေတြ ျဖန္႔ေပးခဲ့တာ မင္းတို႔ေတာင္ ဟိုေန႔က ၾကည့္ၾကေသးတယ္ေလ "
" ငါ့အဖိုးလဲ မေခပါဘူး အဲ့ေခတ္က ရဲရဲေတာက္ စိတ္ေတြနဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့ လူမ်ဳိးေရးပို႔စ္ေတြဆို အဲ့ေခတ္က လူေတြ အျပင္မွာေတာင္ ထသတ္ရေလာက္ေအာင္ ေကာင္းခဲ့သတဲ့ ခုစိတ္ေရာဂါ ေဆးရံုမွာေတာင္ တခါတေလ ညဘက္ၾကီး ဖြဘုတ္တြင္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမည္ ထထေအာ္လို႔ ညတိုင္း ေဆးထိုးျပီး သိပ္ရတယ္ဆိုပဲ "
" ဟိုေကာင္ ျငိမ္ေနပါလား မင္းအဖိုးအေၾကာင္းလဲ ေျပာေလကြာ "
" ငါ့အဖိုးက ကံဆိုးပါတယ္ကြာ.....သူ႔ခမ်ာ အဲ့ေဖ့ဘြတ္ဆိုတာ သံုးခ်င္လြန္းလို႔ ၂ဝဝဝ တန္ဖုန္းမထြက္ခင္ညမွာ ဖုန္းဆိုင္ေရွ႕ညလံုးေပါက္ သြားထိုင္ေစာင့္တာ ေလျဖတ္ျပီး ဆံုးသြားရွာေပါ့ကြာ အဟီးဟီး.... "
:-P:-D:-D ;-) :-)
( မေရးတတ္ ေရးတတ္ျဖင့္ ေရးထားေသာေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူၾကကုန္ )
" ေဟ့ေကာင္ မင္းအဖိုးကလဲ ေတာ္ေတာ္ကဲခ်က္ လိုက္လုပ္ထားသမွ်ေပ့ခ်္ေတြက ေမာင္ေစတန္တို႔ ႏိုင္ငံျခား porn ေပ့ခ်္ေတြၾကီးပဲ "
" ေအာင္မာ နင့္အဖိုးလဲ ဘာထူးလဲ အပ္ထားသမွ် ၾကည့္လိုက္ရင္ ေကာင္မေလးေတြ ၾကီးဘဲ ေတြ႕သမွ်ေကာင္မေလး အပ်ဳိအအိုေတာင္ မခြဲဘဲ ဖြန္ေၾကာင္တာ ငါ့အဖြားေတာင္ အတင္းအက်ဴခံရလို႔ နင့္ အဖိုးကို ဘေလာ့ခဲ့တာတဲ့ "
" နင့္ အဖြားက ေျပာလဲ မေျပာခ်င္ဘူး.... အဲ့ေခတ္တုန္းက နာမည္ၾကီးခဲ့တဲ့ ဖိုတိုေရွာ႕ဆိုတဲ့ေဆာ့ဝဲနဲ႔ျပင္ထားတာ ငါတို႔ေတာင္သိတယ္ ဒီၾကားထဲ အဲ့တုန္းက လက္ၾကီးေထာင္ ႏႈတ္ခမ္းၾကီးေထာ္တဲ့ အက်င့္က ခုသူငယ္ျပန္ျပီး အိမ္လာသမွ်လူေတြ အဲ့လိုလုပ္ျပေနလို႔ ေဆးၾကိတ္ကုေနရတယ္လို႔ မင္းပဲေျပာတာေလ "
" ဟဲ့ ငါ့အဖြားက အဲ့တုန္းက လူၾကိဳက္မ်ားတယ္ တစ္ပံုတင္ရင္ လိုက္ဆိုတာလား ၁ဝဝဝ ေလာက္ အနည္းေလးရယ္ နင့္အဖိုးသာ အရည္မရ အဖတ္မရ ဆရာၾကီးလိုလို ႏိုင္ငံေရးပို႔စ္ေတြ ေရွာက္တင္ျပီး လူတကာနဲ႔ ရန္ပတ္ျဖစ္ေနတာ ေခ်ာင္းရိုက္တာေတာင္ခံခဲ့ရတယ္ဆို နည္းေတာင္ နည္းေသးတယ္ "
" ငါ့အဖိုးကေတာ့ အဲ့ေခတ္တုန္းက လူေတြသိပ္သေဘာက်ခဲ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ ေျမာက္ၾကြေရး "
" စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြေရးပါဟဲ့ "
" ေအး... အဲ့လိုဆိုလား စာတစ္ပုဒ္ဘာသာျပန္ေရးလိုက္ရင္ လိုက္ ၁ဝဝဝဝ ေက်ာ္ အသာေလးရယ္ အျပင္မွာေတာင္ စာအုပ္ ထုတ္ခဲ့ေသးတယ္ ေရာင္းမကုန္လို႔ အခုထိ အိမ္အထပ္ခိုးမွာ အမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္ "
" ဟားဟား..... ငါ့အဖိုးေထာင္ခဲ့တဲ့ေပ့ခ်္ဆို အဲ့ေခတ္က မသိသူမရွိတဲ့ သတင္းေပ့ခ်္ၾကီးကြ ပုလင္းၾကမ္းကၽြံေပ့ခ်္ဆို အဲ့ေခတ္က လူေတြ လက္ဖ်ားခါခဲ့တာ သတင္းဆိုက္မွန္သမွ်ဆီက ကူးျပီး ေအာက္က ပုလင္းၾကမ္းကၽြံမွ မူရင္းသတင္းအတိုင္း မွ်ေဝသည္ဆို ရိုက္ေပးလိုက္ရံုပဲတဲ့ "
" ေပ့ခ်္မ်ားကြာ ငါ့အဖိုးေထာင္ခဲ့တဲ့ မရယ္ရင္ ရိုက္သတ္မယ္တို႔ မရွယ္ရင္ အိမ္လာခဲနဲ႔ထုမယ္ဆိုတဲ့ ဟာသေပ့ခ်္ေတြေထာင္ခဲ့တာ လူေတြ ဝက္ဝက္ကြဲ အားေပးခဲ့တာ ေသာက္ခ်ဥ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး "
" ငါ့အဖိုးတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ေန႔လည္မင္းသားတို႔ ေဒါက္တာ ၾကြက္ၾကီးတို႔ဆိုတာလဲ အဲ့ေဖ့ဘြတ္မွာ သတင္းေမႊးခဲ့တာ မင္းတို႔ အသိ ဟို သူတို႔ ေခတ္က နာမည္ၾကီးခဲ့တဲ့ အိုးရည္က်ဳိတို႔ သမင္တို႔ဆိုတဲ့ မင္းသမီးေတြရဲ႕ အတြင္းဇာတ္လမ္းေတြ ျဖန္႔ေပးခဲ့တာ မင္းတို႔ေတာင္ ဟိုေန႔က ၾကည့္ၾကေသးတယ္ေလ "
" ငါ့အဖိုးလဲ မေခပါဘူး အဲ့ေခတ္က ရဲရဲေတာက္ စိတ္ေတြနဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့ လူမ်ဳိးေရးပို႔စ္ေတြဆို အဲ့ေခတ္က လူေတြ အျပင္မွာေတာင္ ထသတ္ရေလာက္ေအာင္ ေကာင္းခဲ့သတဲ့ ခုစိတ္ေရာဂါ ေဆးရံုမွာေတာင္ တခါတေလ ညဘက္ၾကီး ဖြဘုတ္တြင္ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစရမည္ ထထေအာ္လို႔ ညတိုင္း ေဆးထိုးျပီး သိပ္ရတယ္ဆိုပဲ "
" ဟိုေကာင္ ျငိမ္ေနပါလား မင္းအဖိုးအေၾကာင္းလဲ ေျပာေလကြာ "
" ငါ့အဖိုးက ကံဆိုးပါတယ္ကြာ.....သူ႔ခမ်ာ အဲ့ေဖ့ဘြတ္ဆိုတာ သံုးခ်င္လြန္းလို႔ ၂ဝဝဝ တန္ဖုန္းမထြက္ခင္ညမွာ ဖုန္းဆိုင္ေရွ႕ညလံုးေပါက္ သြားထိုင္ေစာင့္တာ ေလျဖတ္ျပီး ဆံုးသြားရွာေပါ့ကြာ အဟီးဟီး.... "
:-P:-D:-D ;-) :-)
( မေရးတတ္ ေရးတတ္ျဖင့္ ေရးထားေသာေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူၾကကုန္ )