“တန္ျပန္ေရငုပ္သေဘၤာစစ္ဆင္ေရး” ... အပိုင္း(၃)

 

“တန္ျပန္ေရငုပ္သေဘၤာစစ္ဆင္ေရး” ... အပိုင္း(၃)
-----------------------------------------------------
ဒုတိယကမာၻစစ္အစပ်ိဳးကာလ နွင့္ ေရဒါစနစ္

ဒုတိယကမာၻစစ္ ကာလအတြင္းတြင္ ေရငုပ္သေဘၤာတပ္ဖြဲ႔မ်ား၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈမွာ တစ္ဖန္ျပန္လည္ အသက္၀င္လာခဲ့သည္။ နိုင္ငံ၏ အေထြေထြ လုိအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ေရေၾကာင္းေထာက္ပံ့မႈအေပၚ မွီတည္ေနရေသာ ကၽြန္းႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ျဗိတိသွ်ႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတို႔သည္ ေရငုပ္သေဘၤာ မ်ား၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈကို အထူးအာရံုစိုက္ခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္လည္း Anti-Submarine Warfare အတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ား အားနည္းခဲ့သလို တီးထြင္ဆန္းသစ္မႈမ်ားလည္း အရာမထင္ ျဖစ္ခဲ့ႀကသည္။ စစ္ၾကီးမစတင္မီအခ်ိန္ကပင္ ဂ်ာမန္ေရတပ္၏ U-boat အေ၇အတြက္မွာ တစ္ဟုန္ထိုး တိုးတက္လာခဲ့ျပီး Submarine အမ်ားဆံုးပိုင္ဆုိင္ေသာ ေရတပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ေနျပီ ျဖစ္သည္။
စစ္၏အေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ စစ္ေရယာဥ္မ်ားအေနျဖင့္ Sonar ျဖင့္ေထာက္လွမ္းျပီး Depth Charge မ်ား ပစ္ခ်တုိက္ခုိက္ရန္မွလြဲကာ မည္သည့္နည္းလမ္းမွ် မရွိခဲ့ၾကေပ။ Sonar မ်ားကလည္း ထင္သေလာက္ အရာမေရာက္ခဲ့သည့္အျပင္ ဂ်ာမန္ U-boat မ်ားက စစ္နည္းဗ်ဳဟာေျမာက္ ညအခ်ိန္ကိုေရြးခ်ယ္ ကာ ေရမ်က္နွာျပင္သုိ႔တက္၍ ေတာ္ပီဒိုျဖင့္တုိက္ခုိက္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ၄င္းတုိ႔ကိုေထာက္လွမ္းရန္ အလြန္ပင္ ခက္ခဲခဲ့သည္။ US Navy နွင့္ Royal Navy က Indicator Loops မ်ားကို တုိးတက္ေအာင္လုပ္ခဲ့ျပီး ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းမ်ားတြင္ တပ္ဆင္ခဲ့ေသာ္လည္း ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားေသာစနစ္ျဖစ္၍ Sonar ေလာက္ အရာမေရာက္ခဲ့ေပ။

သို႔ေသာ္ စစ္အတြင္းေရဒါစနစ္မ်ား တိုးတက္လာျခင္းက ေရငုပ္သေဘၤာမ်ား၏ တုိက္ပြဲဒီေရကို ေျပာင္းလဲလာေစခဲ့သည္။ေရဒါမ်ားေႀကာင့္ အေ၀းမွေထာက္လွမ္း သိရိွလာျပီး ႀကိဳတင္ေခ်မႉန္း တုိက္ခုိက္နိုင္ျခင္းေႀကာင့္ ဂ်ာမန္ U-boat မ်ား ပစ္မွတ္အနီးသို႔ခ်ဥ္းကပ္ျပီး ေတာ္ပီဒိုမ်ားျဖင့္တုိက္ခုိက္ရန္ အထူးခက္ခဲလာခဲ့သည္။ မဟာမိတ္တပ္မ်ားအေနျဖင့္ ေ၀ဟင္မွေထာက္လွမ္းေသာ Airborne Radar မ်ား စတင္အသံုးျပဳလာျပီး လူိင္းအလ်ား ၁.၇ မီတာရွိကာ ေထာက္လွမ္းနိုင္စြမ္း အကန္႔အသတ္ရွိခဲ့သည္။ ဂ်ာမန္တုိ႔ကလည္း ၄င္းတုိ႔၏ U-boat မ်ားတြင္ Metox ဟု အမည္ေပးထားေသာ တန္ျပန္ေရဒါေထာက္လွမ္းေရးစနစ္မ်ား တပ္ဆင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္မဟာမိတ္မ်ားက ေရဒါစနစ္မ်ားျဖင့္ အစားထုိးလုိက္ေသာအခါ ထို Metox လည္း အသံုးမ၀င္ေတာ့ေခ်။ ဂ်ာမန္တို႕က Naxox ဟုအမည္ေပးထားေသာ စနစ္ကုိ တပ္မံတီထြင္ခဲ့ေသာ္လည္း Range အလြန္နည္းသျဖင့္ U-boat မ်ားအေနျဖင့္ ေရွာင္တိမ္းရန္ အခ်ိန္နည္းပါးခဲ့သည္။ ၁၉၄၃-၁၉၄၅ ခုနွစ္ ကာလမ်ားအတြင္း မဟာမိတ္တပ္ဖြဲ႔မ်ား၏ U-boat မ်ားအား တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးနိုင္မႈအမ်ားစုမွာ Airborne Radar အကူအညီေႀကာင့္ျဖစ္သည္။ စစ္အတြင္း ထုိက့ဲသို႔ ေ၀ဟင္မွ ေထာက္လွမ္းစစ္ဆင္ေသာ နည္းဗ်ဳဟာကို Convoy မ်ားကို ကာကြယ္ရန္၊ Wolf Packs ဟု နာမည္ေပးေခၚေ၀ၚၾကေသာ U-Boat အုပ္စုမ်ားကုိ ရွာေဖြတိုက္ခုိက္ရန္ႏွင့္ အေရးၾကီးစစ္ေရယာဥ္မ်ားကုိ လုိက္ပါေစာင့္ေရွာက္ရန္ အသံုးျပဳခဲ့သည္။

 

တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာေသာ ASW နည္းနာနွင့္ ေရယာဥ္ပံုစံအယူအဆမ်ား

ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းတြင္ မဟာမိတ္ေရတပ္မ်ား၏ ASW စစ္နည္းဗ်ဴဟာႏွင့္ နည္းစနစ္မ်ား အလ်င္အျမန္တိုးတက္လာခဲ့ျပီး လက္နက္အသစ္မ်ားစြာကိုလည္း တီထြင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေရယာဥ္မ်ားအေနျဖင့္ အုပ္စုဖြဲ႔သြားလာျခင္းျဖင့္ တိုက္ခိုက္ခံရမႈကို ေလ်ာ့နည္းလာေစခဲ့သည္။ ထုိ Convoy အစုမ်ားကို စစ္ေရယာဥ္မ်ားက လုိက္ပါေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖင့္ နိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးေသြးေၾကာကို မျပတ္ေတာက္ေစရန္ ၾကိဳးပမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။ Convoys မ်ားကို လုိက္ပါေစာင့္ေရွာက္ရန္ ဖ်က္သေဘၤာထက္ ပိုမုိတြက္ေခ်ကိုက္ေသာဖရီးဂိတ္မ်ားႏွင့္ ေရယာဥ္ငယ္မ်ားကို အမ်ားအျပား တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ေကာ္ဗတ္ေရယာဥ္မ်ားကို Merchant Shipyard မ်ားတြင္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္ ရိုးရွင္းစြာျပင္ဆင္ခဲ့ျပီး အေရအတြက္ကို ဦးစားေပးခဲ့ေႀကာင္း ေတြ႔ရသည္။ စစ္ေရယာဥ္မ်ားတြင္ ေလယာဥ္ငယ္မ်ားတင္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ျပီး Merchant Aircraft Carrier မ်ားေပၚထြက္လာကာ ေနာက္တြင္ Escort Carrier မ်ားအျဖစ္သို႕ Platform တစ္ခုအျဖစ္ တုိးတက္လာခဲ့သည္။

ထိုသို႔ ေျပာင္းလဲတုိးတက္လာေသာ ကုန္တင္စစ္ေရယာဥ္မ်ားေၾကာင့္ ဂ်ာမန္ U-boat မ်ားအေနျဖင့္ ပစ္မွတ္ကိုဖ်က္ဆီးရန္ ပိုမိုခက္ခဲလာျပီး ေရငုပ္သေဘၤာရွိ Battery နွင့္ Air Supply မ်ား ကုန္ခမ္းလာသျဖင့္ ေရမ်က္ႏွာျပင္သို႔ တတ္လာရခ်ိန္မ်ားလာျပီး ပိုမိုတုိက္ခိုက္ ခံရလာေစသည္။ ေရငုပ္သေဘၤာမ်ားကုိ သီးသန္႔လုိက္လံရွာေဖြေသာ စစ္ေရယာဥ္စု (Hunter Killer Groups) မ်ားေပၚထြက္လာျပီး ေနာင္တြင္ ၄င္းတို႔သည္ Escort Carrier မ်ားကို ဗဟုိျပဳလႈပ္ရွားလာသည္။တစ္ဖက္တြင္လည္း ဖ်က္ဆီးခံရေသာ ေရယာဥ္အေရအတြက္ တန္ခ်ိန္ထက္ ပိုမုိေက်ာ္လြန္ေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ U-boat မ်ား၏ Primary Role ကုိ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ Tonnage War ဟု မဟာမိတ္တို႔ကေခၚေသာ ေရယာဥ္တည္ေဆာက္မႈႏွင့္ နစ္ျမဳပ္ပစ္နုိင္မႈျပဳိင္ပြဲတြင္ မဟာမိတ္တို႔ အသာစီးရခဲ့သည္။

ေလယာဥ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္လက္နက္ပစၥည္းကိရိယာမ်ား တိုးတက္လာျခင္း

Atlantic Ocean တစ္ခုလံုးကို လက္လမ္းမွီေစရန္ တာေ၀းသြားႏိုင္ေသာ Long Range Bomber မ်ား တီထြင္ထုတ္လုပ္နိုင္ခဲ့ျပီး ဂ်ာမန္ေရငုပ္သေဘၤာစခန္းမ်ားကို ဗံုးၾကဲဖ်က္ဆီးနိုင္ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ေရငုပ္သေဘၤာ၏ ေရဒီယိုဆက္သြယ္မႈမ်ားမွတစ္ဆင့္ ေျခရာခံေသာ High Frequency Direction Finder မ်ား၊ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚရွိ ေရငုပ္သေဘၤာမ်ားကိုေထာက္လွမ္းႏိုင္ေသာ သေဘၤာတင္ Radar မ်ား၊ Airborne Radar မ်ား၊ ေလယာဥ္မ်ားေပၚတြင္ ေရငုပ္သေဘၤာ၏ Periscope ျမင္ကြင္းကုိေႏွာက္ယွက္ရန္ႏွင့္ ရွာေဖြရန္ အသံုးျပဳသည့္ Leigh Light မီးဆလိုက္မ်ား၊ သံလုိက္စက္ကြင္းမူမမွန္မႈကို ေထာက္လွမ္းႏိုင္ေသာ Magnetic Anomaly Detector မ်ား၊ Diesel Exhaust Sniffer မ်ား၊ Sunobuoys မ်ား တဆင့္ျပီးတဆင့္ ျမန္ဆန္စြာတိုးတက္လာျပီး ASW အခန္းက႑တြင္ အဓိကအားထား အသံုးျပဳခဲ့ႀကသည္။

 

ထို႔အတူ Depth Charge မ်ားမွာ ယမ္းေပါင္ခ်ိန္ ၆၀၀ ခန္႔အထိ ထည့္သြင္းနိုင္လာျပီး ေနာင္ပိုင္းတြင္ TNT ယမ္းထက္ 50% ပိုအားျပင္းေသာ Torpex Explosive မ်ား သံုးလာၾကသည္။ ေရယာဥ္၏ ဝဲ/ယာေဘးဘက္ကို ပစ္လႊတ္နိုင္သည့္အျပင္ အေရွ႕/အေနာက္ပါပစ္ႏိုင္ေသာ Depth Charge Motor မ်ား ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ထို႔ျပင္ Mk-24 Mine ဟု သိၾကေသာ ေလယာဥ္မွၾကဲခ်ႏိုင္သည့္ Homing Torpedo မ်ားနွင့္ ဂ်ာမန္တို႔၏ Acoustic Homing Torpedo မ်ားကို တန္ျပန္နိုင္သည့္ Acoustic Decoy ကဲ့သို႔ေသာ Countermeasures မ်ား တီထြင္ထုတ္လုပ္နိုင္ခဲ့ႀကသည္။ မဟာမိတ္မ်ားအေနျဖင့္ ေထာက္လွမ္းေရနည္းနာမ်ား အသံုးျပဳ၍ ဂ်ာမန္ U-boat ေပၚမွ သိမ္းဆည္းရမိေသာ စကား၀ွက္ေဖၚစက္ျဖင့္ ဂ်ာမန္တို႕၏ ဆက္သြယ္ေရးစကား၀ွက္မ်ားကို ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ျပီး ၾကားျဖတ္နားေထာင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏို္င္ခဲ့သည္။ ထုိအေၾကာင္းကို ျဗိတိသွ်တို႔က စစ္ၾကီးျပီးသည္အထိ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားခဲ့ျပီး အနီေအာက္ေရာင္ျခည္သံုး ကင္မရာတစ္မ်ိဳးျဖင့္ ေထာက္လွမ္းသည္ဟုသာ သတင္းလႊင့္ခဲ့သည္။ဂ်ာမန္တို႔ကလည္း ထုိသတင္းကိုယံုကာ U-boat မ်ားကုိ အထူးသုတ္ေဆးမ်ား သုတ္ခဲ့ၾကေသးသည္။

စိုးသီဟေအာင္